Nieuwsbrief VOORWOORD VAN DE DIRECTEUR

MAART 2014

BROEDERSCHOOL STEKENE

NUMMER 15

Nieuwsbrief VOORWOORD VAN DE DIRECTEUR

Inhoud

Voorwoord van de directeur

1

Kalender Maart/April

2

Richting in de kijker Kantoor-verkoop-verzorging-voeding

3

Oud-leerlingenavond

4

Deze nieuwsbrief brengt jullie een greep uit de vele winteractiviteiten die de voorbije weken op onze Broederschool Stekene plaats vonden.

2MW in Brussel

5

Een winter die volgens meteorologen geen winter was …

Schrijver zoekt zanger - antipestlied 6 Gedichtendag 2014

7

Valentijnsontbijt

8

Kort nieuws

10

Junior Journalistenwedstrijd

12

Met eenzelfde enthousiasme en inzet van onze leerlingen en personeel zou het zelfs kunnen zomeren met Pasen. Voor we zover zijn, leest u in deze nieuwsbrief wat de lente in petto heeft.

Herman Coene Directeur

NIEUWSBRIEF VOOR OUDERS EN LEERLINGEN

KALENDER MAART/APRIL MA. 10/03 t.e.m. VR. 21/03

Kranten in de klas voor 1MWa / 1MWb / 1THAa / 1SHAa / 1bNa / 1bKVa / 2bEMa / 2bKVa / 5bCVSa / 6bCVSa

VR. 14/03

VCA-examen (Veiligheid/Checklist/Aannemer) te voor 5/6bCVSa

DI. 18/03

Info vastenactie ‘Kinderen van Cambodja’ – 1 lesuur

DO. 20/03

VR. 21/03

MA. 24/03 t.e.m. VR. 04/04 MA. 31/03

WO. 02/04

NM: toneelvoorstelling ‘Misdaad en straf’ - Laika – CC Sint-Niklaas – 5/6bCVSa Maandrapport 5 voor alle klassen Hele dag: laatste 100-dagen 6dejaars 1ste + 2de lesuur: 3HAa – relationele en seksuele opvoeding 3de + 4de lesuur: 3EMa – relationele en seksuele opvoeding 5de + 6de lesuur: 3MTa – relationele en seksuele opvoeding 14-daagse bedrijfsstage voor 5 + 6bCVSa Start inschrijvingen voor broers/zussen en voor kinderen personeel. Meer info: 03 779 67 94 VM: Grootouderdag 1ste jaar VM: Schaatsen voor het 2de jaar VM: Filmforum in Siniscoop voor de 2de graad VM: 4EMa/MTa: Bezoek aan VTS Sint-Niklaas

DO. 03/04

Hele dag: klassenraden – leerlingen hebben vrijaf

VR. 04/04

VM: Vastenactie - slotactie 11.15u: Bedeling trimester/semesterrapport leerlingen

MA. 07/04 t.e.m. MA. 21/04

Paasvakantie

DI. 22/04

Oefening busevacuatie voor 1ste en 2de graad – 1lesuur

DO. 24/04

VR. 25/04

Gent

aan

17.30u: Oudercontact voor 1ste, 3de, 4de en 5de jaar 19.30u: Info: Wat na de 1ste graad? voor 2de jaar 19.30u: Info: 3de graad cv / sanitaire installaties 1ste + 2de lesuur: 3bBb – relationele en seksuele opvoeding 3de + 4de lesuur: 3ASO – relationele en seksuele opvoeding 5de + 6de lesuur: 3bBa – relationele en seksuele opvoeding

ZA. 26/04

Start inschrijvingen alle leerlingen eerste jaar

MA. 28/04

NM: Medisch schooltoezicht 3bBb

WO. 30/04

Project Croes controle – verkeersveiligheid 3de graad BSO

ZO. 11/05

10u – 17u: Infodag voor nieuwe leerlingen Via dit pictogram kunt u met uw SOL-account de volledige schoolkalender voor uw zoon/dochter raadplegen.

Pagina 2 van 14


RICHTING IN DE KIJKER KANTOOR-VERKOOP-VERZORGING-VOEDING Ons Beroepsvoorbereidend leerjaar bestaat vanaf dit schooljaar uit de beroepenvelden ‘kantoor-verkoop’ en ‘voeding-verzorging’. Het beroepenveld ‘voeding-verzorging’ is helemaal nieuw op onze school en omvat een ruim aanbod aan praktische en theoretische vorming. We stellen u deze richting graag voor. In de eerste graad krijgen de leerlingen een ruime basis algemene vakken en technieken zoals personenzorg, zorg voor voeding en zorg voor leef- en woonsituatie. Thema’s als gezonde en evenwichtige voeding, woninginrichting, handverzorging… komen aan bod. Het accent ligt vooral op zelfzorg en zorg in eigen, directe omgeving. Welk profiel moet de leerling hebben? Ons motto is: ’Ga aan de slag met je talent. Doe er iets mee !’ Wij zoeken : - jongeren die bereid zijn hun sociale vaardigheden te ontwikkelen; - jongeren die hun creativiteit willen botvieren; - jonge mensen die zelfstandig, snel en ordelijk werken; - jongeren die zin hebben voor initiatief en innoverend willen te werk gaan; - jongeren die interesse hebben voor gezonde mensen.

het dagelijks leven van

Wat bieden we hierbij aan ? - Wij bieden een praktische opleiding, ervaringsgericht en met degelijke evaluaties. We streven daarbij een persoonlijk contact na tussen leerkrachten en leerlingen. Welke toekomst bereik je met dit beroepenveld ? Na de eerste graad kan je verder studeren, met een brede waaier aan mogelijkheden : voeding-verzorging, restaurant en keuken… Na de 2de en 3de graad kan je een zevende jaar vervolmaking volgen in zorgkunde, kinderzorg, hotelonthaal, restaurantbedrijf, drankenkennis of logistiek. Na de 3de graad kunnen de afgestudeerden beginnen werken in de zorgsector of in de horeca. Je hebt een ruim aanbod op de arbeidsmarkt. Ons voltallige team enthousiaste leraars kijkt ernaar uit om prachtige jonge mensen te ontmoeten en op te leiden. Zij gaan bij ons alvast een mooie en leerrijke toekomst tegemoet ! (Ilse Verschraege)

Pagina 3 van 14


OUD-LEERLINGENAVOND Op Valentijnsavond verzamelden bijna 200 oud-leerlingen in onze polyvalente zaal. Reden van afspraak: de tweejaarlijkse oudleerlingenavond. Uiteraard werden veel herinneringen opgehaald, oude foto’s bekeken en nieuwe gemaakt … De oud-leerlingen kregen in heuse Facebookstijl ook de kans om in een gastenboek hun ultieme herinnering aan de Broederschool Stekene te noteren als antwoord op de vraag ‘Je bent oud-leerlinge van de Broederschool Stekene als …’ Hieronder leest u de voor publicatie vatbare antwoorden .

JE BENT STEKENE

OUD-LEERLING(E) VAN DE

BROEDERSCHOOL

ALS…

… je ooit door de modder hebt geploeterd in Saeftinghe. … je je ’s middags kon uitleven tijdens de hobbyclub. … je meneer Beirnaert hebt horen zingen. … je weet waar het Oostenrijkse Thierbach ligt. … je in de les M.O. geleerd hebt om je naam te klappen in lettergrepen. … alle leerkrachten voor je klaarstonden in moeilijke tijden. … je mevrouw Kegels bij elke toets ‘Qui n’as pas encore fini?’ hebt horen zeggen. … je de eerste schoolweken (en ook de daaropvolgende weken, maanden en jaren) in een andere school heimwee hebt gehad. … je van Luts broodjes en soep hebt gesmuld. … je weet wat amusement is. … je de powerpoint van meneer Drumont over de tussenletters hebt ondergaan. … je plaatjes tot op 0.01mm kunt vijlen. … je Patrick Van Hecke nog steeds niet vergeten bent. … je je conditie kon onderhouden in het Gelaag tijdens de lessen L.O.. … je die schoolperiode in Stekene nooit meer kunt vergeten. … je hier bent  … je weet wat een blauwe kaart is. … je je Valentijnsdate even laat wachten leerkrachten en klasgenoten terug te zien. … je door meneer Geboes werd gefotografeerd. … je uitkeek naar deze oud-leerlingenavond.

Pagina 4 van 14

om

je

vroegere


2MW IN BRUSSEL Op 13 februari brachten wij, de leerlingen van 2MWa en 2MWb, een leerrijk bezoek aan Brussel. We wandelden door onze eigen Belgische hoofdstad. Vele interessante en prachtige plaatsen bezochten we bv. Manneke Pis, het graf van de onbekende soldaat, het Martelarenplein… In het Museum voor kunst en geschiedenis werden we onder leiding van een gids ondergedompeld in de wereld van de Grieken en Romeinen. Eén van de gidsen was Karl Marcelis, een bekend tvgezicht uit het programma ‘Rijker dan je denkt’. We bewonderden oude kruiken, prachtige beelden en een authentieke sarcofaag. Op weg naar het parlement kwamen we minister Johan Vande Lanotte tegen. Hij was zo vriendelijk om met ons op de foto te gaan. Voor het Federale Parlement was het een drukke en belangrijke dag. Er werd gestemd over de euthanasiewet voor minderjarigen. We mochten deze historische zitting even bijwonen. ’s Avonds vond er in de Bozar een klassiek concert plaats. Voor de voorstelling mochten enkele leerlingen een vraag stellen aan de tweeling Ferhan en Ferzan Önder die piano speelden tijdens de voorstelling. De muziekstukken die ze opvoerden waren, La Peri (Paul Dukas), Gezi Park (Fazil Say), Sheherazade (Rimski-Korsakov). De vele muzikanten op het podium speelden prachtige melodieën. Laat op de avond kwamen we moe maar tevreden aan in Stekene. (Fien Bals – 2MWb)

Rond 10uur kwamen we aan in de Europese hoofdstad Brussel. We kregen meteen uitleg van Mr. Smet en Mr. Drumont over het Graf van de onbekende soldaat. Vervolgens gidsten de leerkrachten ons langs de beroemdste plaatsen in de Brusselse binnenstad. Lunchen deden de meesten in de QUICK, anderen gingen naar de McDonalds of een broodjeszaak. Als je tijd over had, kon je even gaan winkelen. Met gevulde magen vervolgden we onze tocht naar het Jubelpark. Per groep kregen we een rondleiding over de Romeinen, de Grieken… En dan richting parlement. Aan een ingang van het parlement zijn we minister Vande Lanotte tegengekomen. Allemaal op de foto! Binnen in het parlement hebben we uitleg gekregen over de werking van Kamer en Senaat. Maar vooral dat we binnen stil moesten zijn! We waren echte toeschouwers: kijken hoe mensen discussiëren en vragen stellen en beantwoorden. Een leuke belevenis! Het was al laat en donker toen we vertrokken naar de BOZAR. Na een inleiding over klassieke muziek en een meet en greet met twee pianisten uit Turkije die tijdens het concert meespeelden, namen we plaats in de knusse zetels van de concertzaal. Ik merkte tijdens het concert dat de meeste van ons liever iets anders horen dan klassieke muziek. Maar ik ben overtuigd dat iedereen het een hele toffe dag vond! (Soojke Geeraerts – 2MWb)

Pagina 5 van 14


SCHRIJVER ZOEKT ZANGER - ANTIPESTLIED Bestaat er een reden waardoor we pestgedrag goed kunnen en/of mogen praten ? Na zoveel jaar is pesten nog altijd deels een taboe. We kunnen er vaak niet over praten en de slachtoffers komen er moeilijk voor uit. Zo hoort het niet! Pesten is laf en er moet iets aan gebeuren. Het moge duidelijk zijn: pesten is een hel. Waar en hoe het ook gebeurt, het is nooit goed te praten. Alle dagen in de grond gestampt worden zodat je zelfvertrouwen telkens weer een deuk krijgt, het is niet niks. De belangrijkste vraag die je je dan stelt is: “Waarom? Waaraan heb ik dit verdiend?” En dat is het hem juist: niemand verdient het om gepest te worden! Mensen zeggen soms dat het je eigen schuld is als je gepest wordt. “Je bent te dik, te stil, te onzeker, te lelijk… Doe er iets aan en dan zal je wel niet meer gepest worden.” Hiermee kan en wil ik niet akkoord gaan. Volgens mij is het ook zo dat we door die misplaatste opmerkingen de slachtoffers nog onzekerder maken. We zorgen er grotendeels zelf voor dat ze er niet voor durven uitkomen dat ze gepest worden. (Emmelien Van Goethem – 4WEa)

Pestvrije scholen, die vind je in Vlaanderen niet. Ook onze school wordt helaas wel eens geconfronteerd met jongeren die anderen pesten. De school probeert dan steeds naar oplossingen te zoeken en de pesters op andere ideeën te brengen. Geen makkelijke oefening… Ook onze leerlingen dragen nu meer dan hun steentje bij. De leerlingen van 4ASO maakten o.l.v. hun leraar Nederlands Herman Van de Putte zelf muziek en tekst bij hun eigen antipestlied. Een knap statement van onze vierdejaars!

Jij bent lelijk, jij bent stom Iets te smal, een beetje dom. Je ziet er niet uit, je haar te blond. Zie haar lopen met haar dikke kont

Felle vragen op Ask.Fm. Anoniem schelden kent geen rem. Je bent een nerd, altijd streven, Wat is er mis, heb je geen leven?

Waar heb je dat roze hemd vandaan? Ik zag je in de kringloopwinkel gaan. Lelijk shirt, vreemde pet. Kleed je deftig, vuile slet.

Neem een bad, rot toch op. Ga naar ’t buso met je stomme kop. Ga hier weg naar je eigen soort. Ik wil je zien bengelen aan een koord.

Beter samen dan alleen. Dezelfde kans voor iedereen. Pesten is stom, doe niet zo raar, Verschillen we dan zoveel van elkaar?

Beter samen dan alleen. Dezelfde kans voor iedereen. Pesten is stom, doe niet zo raar, Verschillen we dan zoveel van elkaar?

Beelden en muziek: zie www.stekene.broeders.be

Pagina 6 van 14


GEDICHTENDAG 2014 Omdat onze schooldichters vorig jaar afstudeerden, gingen de leerkrachten Nederlands op zoek naar opvolgers. Jelle Baert (1Na) en Stef Selis (2MWa) mogen zich dit schooljaar ‘Schooldichter van de Broederschool Stekene’ noemen. Stef bracht zijn gedicht op de gedichtendag van de gemeente Stekene. Deze culinaire gedichtenavond werd muzikaal opgeluisterd door o.m. onze leerling Roel Van Hecke. Hieronder leest u de winnende gedichten van Jelle en Stef:

Jackpot Heel veel cijfers in het rond, wachtend met een open mond. Het gaat van nummer 1-10-8 naar nummer 2-6-30… wacht . Hopelijk heb ik het winnend lot hé wat … ? Ik heb de jackpot!!! Ik gil, Ik spring, Ik ren naar boven. Ik kan het bijna niet geloven. Ben ik nu een man van 10 miljoen? …daar heb ik niet veel voor moeten doen. (Stef Selis)

Verwondering Blind en blootvoets zonder nadenken Luister ik naar ’t gras dat groeit Laat m’n hart ervan doordrenken Hoe mijn wereld open bloeit Ik lach naar de zonnestralen Dansend op een stil gedicht In dit moment wil ik verdwalen Tussen maan en sterrenlicht (Jelle Baert)

Pagina 7 van 14


FOTOREPORTAGE - VALENTIJNSONTBIJT Een initiatief van het oudercomité dat al jaren letterlijk en figuurlijk wordt gesmaakt is het Valentijnsontbijt. De eetzaal van de school zat vol leerlingen en leerkrachten die smulden van een heerlijk ontbijt. Op deze bladzijde een fotoreportage van dit overheerlijke initiatief. Op de volgende bladzijde een verslag van onze voorzitster en meteen ook een warme oproep om aan te sluiten bij het dynamische OC.

Pagina 8 van 14


VALENTIJNSONTBIJT 05.00u: de wekker roept. Snel onder de douche en naar school. Onze 2 bakkers, Jan en Nele, zijn al van de partij. Jan, voor ’t eerst van onder de vleugels van onze meester pannenkoekenbakker Danny Dullaert, Nele als ‘stand-in’. Nele bakte ze in ’t begin iets te bruin, bij Jan kregen we ‘bleekscheetjes’ te zien. De eerlijkheid gebiedt me wel te vermelden dat de gasfles leeg was. Het verwisselen van zo’n fles is niet gemakkelijk op een nuchtere maag, maar ja ’t ontbijt…. daar waren we nog aan bezig. Ondertussen werd er koffie gezet en werden de tafels al wat in de juiste richting geschoven om alles vlot te laten circuleren. Tegen 6.30 u kwam de rest van de ploeg. Alles ging nu wel in snel tempo: tassen afwassen, suiker klaarzetten, yoghurt van lepeltjes voorzien, de appels in een mand schikken, bekers vullen, de koeken verdelen… De leerlingen kwamen in het begin met mondjesmaat binnen, maar al snel in grotere groepen. Ieder zocht en vond een plaatsje, de boter- & pannenkoeken gingen vlot van de hand. De bel voor de eerste les ging, de lessen begonnen. We hadden een meevaller: hulp van een hele klas leerlingen. In plaats van studie kozen ze ervoor ons te helpen opruimen. Aan de mama’s en papa’s: jongens kunnen ook helpen bij de vaat, het afdrogen van de tassen is met hun hulp heel vlot verlopen! Ondertussen werden de tafels terug geschikt zodat we zelf ook onze innerlijke mens van spijs en drank konden voorzien. Voor een 50-tal leerlingen, die de dag ervoor tot middernacht op uitstap naar Brussel waren geweest, werd eveneens nog een ontbijt voorzien. Zij mochten iets later starten met de lessen. Zij vonden allen, samen met hun leerkrachten, een plaatsje aan tafel en er was voor ieder nog wat wils. Het ondertussen traditionele Valentijnontbijt is super vlot gelopen dankzij de inzet van vele personen. Mag ik volgend jaar ook een beroep op jou doen? Linda (Oudercomité)

Pagina 9 van 14


KORT NIEUWS VALENTIJNSACTIE

LEERLINGENRAAD

De leerlingenraad nodigde alle leerlingen en personeelsleden van de Broederschool Stekene uit om op Valentijn iemand in ‘de snoepjes te zetten’. Voor €1 kon je een goede vriend of vriendin of iemand die je waardeert verrassen met lekkere snoepjes. 650 pakjes frambozenhartjes en ander zoets werden zorgvuldig ingepakt en bezorgd. Een groot succes en een gesmaakte actie van onze leerlingenraad.

ECOMAGIE De leerlingen van 3 en 4 BSO werkten tijdens de lessen PAV aan een project rond ecologie. Als volleerde wetenschappers voerden ze verschillende proeven uit in het wetenschapslokaal van onze school. Het project werd afgesloten met de goochelshow ‘Ecomagie’ van goochelaar Guinelli. De goochelshow ECOMAGIE brengt leerlingen op een magische, interactieve en leerzame manier op de hoogte van de mogelijkheden én de voordelen van afvalpreventie en energiebesparing. Foto’s en filmpjes van de goochelshow vindt u op onze website www.stekene.broeders.be.

TENTOONSTELLING ‘DEN DOODENDRAAD’ In de bibliotheek van Stekene kan je momenteel tijdens de openingsuren terecht voor een tentoonstelling over ‘Den Doodendraad’. Het Duitse leger wilde meer controle over België en sloot in april 1915 de grenzen hermetisch af met een elektrische draad van 2000 Volt. Deze draad kostte tijdens de oorlogsjaren op het Stekense grondgebied aan zeker 22 mensen het leven. Een aantal klassen van onze school brachten een bezoek aan deze tentoonstelling. Nog tot 2 maart in de Stekense bibliotheek!

DE HONGERSPELEN – CATCHING FIRE Als een populair jeugdboek verfilmd wordt, dan organiseren we soms vrijblijvend aan bezoek aan de bioscoop om met leerlingen en leerkrachten te genieten van die film. En dus verzamelden een 50-tal leerlingen en leerkrachten op een woensdagnamiddag in de Siniscoop om het tweede deel van De Hongerspelen, Catching Fire, te bekijken. Na de film volgde de discussie: boek of film?

DAM-

EN SCHAAKBORDEN HOBBYCLUB

De hobbyclub kreeg met hulp van het oudercomité heel wat nieuw spelmateriaal. Maar ook de leerlingen van 2bEMa deden hun duit in het zakje. Tijdens de praktijklessen bij collega Jan De Smedt werden nieuwe houten dam- en schaakborden vervaardigd die de versleten plastic spelborden moesten vervangen. Een pluim voor deze jonge techniekers, want zij leverden alweer prima vakwerk af.

Pagina 10 van 14


KORT NIEUWS SPORTNIEUWS –

DEEL

1

Ellen Braem uit 2MWb verzamelt stilaan medailles en dus ook podiumplaatsen in het judo. In het SVS-tornooi haalde ze in haar categorie (U15 -52kg) de zilveren plak. Die prestatie deed ze over tijdens de Vlaamse kampioenschappen. Maar daar bleef het niet bij, want tijdens de Belgische kampioenschappen mocht ze pronken met de bronzen medaille. Proficiat Ellen!

SPORTNIEUWS –

DEEL

2

De Red Dragons (nationale volleybalmannen) en de Yellow Tigers (nationale volleyvrouwen) kenden een bijzonder succesvol seizoen. Maar ook de Broeders Dragons en Broeders Tigers lieten van zich spreken. De meisjes haalden de halve finales van de Kardinaalsbeker en de jongens kroonden zich na een 3-0 overwinning tot Oost-Vlaams kampioen. In beide teams hadden leerlingen van de Broederschool Stekene een stevig aandeel.

SPORTNIEUWS –

DEEL

3

Dit schooljaar ondervonden onze leerlingen van het 6de jaar, o.l.v. van hoogleraar aikido Frank Van Hoeck (tevens vader van twee oudleerlingen Daio en Hannah), dat ontspanning en concentratie noodzakelijke vereisten zijn om aikido -dat meer een kunstvorm iste beoefenen. “Een gezonde geest in een gezond lichaam” was hier meer dan ooit de leuze en deze combinatie was zeker een uitdaging. De kracht van een ander gebruiken om een tegenstander uit te schakelen is makkelijker gezegd dan gedaan. In een volgende nieuwsbrief krijgt u van collega Manu De Vos meer info over de sportlessen in 6bCVSa.

RIJBEWIJS

OP SCHOOL

– 3DE

GRAAD

BSO

Op vrijdag 31 januari gierden de zenuwen door het PAV-lokaal. Het overkomt onze oudste leerlingen niet vaak, maar we merkten enige vorm van stress in hun doen en laten. Er stond immers heel wat op het spel: het behalen van het theoretisch rijbewijs B. De leerlingen stelden niet teleur: 8 van de 11 leerlingen verlieten trots het examenlokaal. Proficiat en hou het veilig! Opnieuw scoorde onze school stevig boven het Vlaamse gemiddelde.

1N

IN ACTIE

De leerlingen van 1Na/b/NSa zaten de afgelopen maanden niet stil. Naast de gewone lessen staken zij heel wat energie in een aantal leuke projecten tijdens de lessen Nederlands en aardrijkskunde van meneer De Bruyne. Tijdens de les Nederlands werd de klas omgetoverd in een echte krantenredactie. Het eerste exemplaar van hun schoolkrant werd overhandigd aan de directeur. En tijdens de lessen aardrijkskunde gingen ze aan de slag met de grondboor om de schoolgrond aan een heus bodemonderzoek te onderwerpen.

Pagina 11 van 14


JUNIOR JOURNALISTENWEDSTRIJD De Junior Journalistenwedstrijd is een organisatie van het Davidsfonds. Het thema dit jaar luidde ‘Oorlog en vrede’. Het inspireerde Dider Steyaert uit 3MTa om in naam van zijn overleden grootvader een pakkende getuigenis te schrijven. Het is dan ook meer dan terecht dat hij in de categorie TSO/BSO de hoofdprijs wegkaapte. Op 16 februari werd Dider tijdens de prijsuitreiking door de burgemeester van Sint-Niklaas gefeliciteerd.

GETUIGENIS

VAN

OMER PLAQUET Traag gaan en ver kijken… Ik ben geboren in 1921. Ik was pas dertien toen ik mijn moeder verloor, vijftien toen ook mijn vader stierf. Als jonge wees ging ik met de fiets vanuit Stekene naar Nederland om er als seizoenarbeider op het veld te gaan werken. Op mijn veertiende kon ik dichter bij huis aan de slag, als loopjongen in een weverij in Sint-Niklaas. De familie Vaerewijck bood mij 100 frank per week aan als melkventer. Bovendien kreeg ik kost en inwoon en werd ik in een nieuw pak gestoken. Dat was een hele verbetering! In 1940 huwde ik met Julia, de dochter van de baas. Uit “vaderliefde” sloot ik mij aan bij het verzet, de Witte Brigade. Na een zestal maanden deelde mijn zus mij mee dat ik in het verzet recht had op 1000 frank per maand. Uiteindelijk heb ik dit bedrag maar een keer ontvangen.

Op 4 juni 1944 was het volop kermis op Tromp (Stekene) en sliep ik nog eens thuis. Dat deed ik sinds 1943 al niet meer, uit angst om gepakt te worden. Lid zijn van een verzetsbeweging was namelijk voldoende om opgepakt te worden. Om zeven uur werd ik gewekt door de Duitse grenswacht. Ik probeerde vanuit het achterraam op de mesthoop te springen, maar ook aan de achterzijde van het huis stonden 2 soldaten. Als straf voor mijn ontsnappingspoging moest ik, met de fiets boven mijn hoofd, vier kilometer te voet marcheren naar het dorp Sint-Jansteen, in de gemeente Hulst, vlak over de grens van Nederland. In Hulst vertelden 2 Nederlandse SS’ers mij spottend wat er mij in Buchenwald te wachten zou staan. Daarover was tot dan toe in België weinig bekend. ‘s Anderendaags ging het vanuit het vanuit Hulst naar Sas van Gent, vandaar naar Gent en vervolgens naar Antwerpen. Vanuit het Antwerpse Ooststation zouden we samengeperst in een beestenwagen naar Duitsland worden gedeporteerd. Op 9 augustus 1944, twee maanden na mijn arrestatie, vertrok ik met het laatste konvooi politieke gevangenen richting Buchenwald. Ondertussen bleef mijn vrouw achter met een meisje van 15 maanden een jongetje van 10 weken. Tot aan mijn terugkeer bleef ze in het ongewisse over mijn lot. Met zeventig in een beestenwagon onderweg naar Buchenwald, op één van de snikhete zomerdagen, vroeg een van mijn jongere lotgenoten om water; een pistoolschot was het antwoord.

Pagina 12 van 14

NIEUWSBRIEF VOOR OUDERS EN LEERLINGEN Bij aankomst in Buchenwald moest je alles afgeven, werd al je haar afgeschoren en werd je ingesmeerd met een desinfecteermiddel wat irritatie gaf over heel je lichaam. Dan kreeg je voorlopig oude lompen die vol rode spikkeltjes zaten. Dat bleken vlooien te zijn. Er werd gecontroleerd of je arbeitfahig was. Omdat ik voortdurend aan eten dacht, zei ik dat ik Bauer was, in de hoop dat ik bij de boeren zou mogen gaan werken. Maar daar kwam niets van in huis. Ik kwam met het merendeel van de gevangenen terecht in de Stollen. In de meest gruwelijke omstandigheden moesten daar tunnels gegraven worden, bestemd voor de productie van de V1- en V2-bommen. In de effektenkammer had ik al mijn bezittingen reeds moeten afgeven, niet alleen mijn kledij, maar ook mijn trouwring. Ik was ervan overtuigd dat ik die nooit meer zou weerzien. In het concentratiekamp leerde ik spoedig iemand uit mijn dorp Stekene kennen: Albert Van Hoey, een onderwijzer die een jaar jonger was dan ik. Die toevallige ontmoeting was het begin van een hechte vriendschapsband, die zoveel jaren later nog steeds overeind staat. Op 23 augustus 1944 werden we overgeplaatst naar Blankenburg om er een nieuw barakkenkamp op te bouwen. Buchenwald werd op 24 augustus 1944 gebombardeerd: we ontsnapten dus voor een eerste keer aan de dood. In een klein kamp als Blankenburg liep je meer gevaar. Je kon je niet wegsteken in de massa. Je kon er persoonlijk geviseerd worden. ‘Hoe heet jij? ... Van waar kom jij? ... Van Antwerpen? Ha, daar ben ik ooit al eens geweest. Ik zal ervoor zorgen dat je op het einde van de week dood bent’, snauwde de sadistische SS’er van dienst me toe. De week voordien had hij al iemand doodgeslagen. Bij het naar boven duwen van karretjes met zand, stond je rug gespannen. Dan sloeg de SS’er genadeloos toe. Ik had nogal een proper ‘potske’ en droeg ook een nogal proper vest. Tegen iemand met een vuile muts zei ik toen: ‘Geef me jouw muts, jij krijgt de mijne.’, en tegen een andere zei ik: ’Geef me jouw vest eens, jij krijgt de mijne.’ ’s Anderendaags zorgde ik er daarnaast voor dat ik helemaal onderaan in de put kon werken en vroeg ik aan een werkmakker hoe je best zand kon ‘steken’. Als je met een houweel tien keer op hetzelfde putje klopte, brokkelde de harde grond en kon je de grond wegscheppen. De dag nadien zat ik onderaan in de put en werd ik niet meer lastiggevallen. Je moet al eens geluk hebben… Maar ieder had zo zijn eigen strategie. Een man uit Dendermonde vroeg mij waarom ik nooit slaag kreeg. ‘Dat is je eigen schuld’, antwoordde ik hem, ‘je moet leren traag gaan als je kunt en ver kijken.’ Kapo’s met de groene driehoek waren criminelen van gemeen recht, belast met de ordehandhaving. Het waren meestal zeer sadistische en wreedaardige heerschappen. Kapo Fritz daarentegen bleef ein mensch, ook in die onmenselijke omstandigheden. Op een keer hing hij mij een zak brood op mijn rug. Ik wist niet wat er gebeurde. ‘Komt wel goed’, stelde hij mij gerust. Mijn gemoed schiet nog vol als ik aan de edelmoedigheid van die man terugdenk. Telkens wanneer er in het station buiten het concentratiekamp treinwagons met stenen, cement of andere bouwmaterialen gelost moesten worden, moest ik mee met Kapo Fritz. Als er geen wagons waren, dan stond Kapo Fritz ons toe om op de vuilnisbelt wat rond te snuffelen. Daar was altijd wel wat te vinden. Als er iets los was, lette ik ook altijd op een medegevangene die niet goed hoorde.

Pagina 13 van 14

NIEUWSBRIEF VOOR OUDERS EN LEERLINGEN Een Duitse burger die daar ook werkzaam was, liet dagelijks zijn krant achter. Ik smokkelde die mee en liet hem voorlezen door mijn barak- en dorpsgenoot Albert Van Hoey. Die kon gotisch schrift ontcijferen. Zo wisten we wat het oppercommando van de Wehrmacht bekend maakte. De berichtgeving was niet voor iedereen geschikt. Wie overoptimistisch was en dan hoorde dat de positieve berichten dan kwakkels waren, zakte zonder verdere hoop in elkaar. Toen er tussen het zware werk door al eens gepraat werd, zei een man uit Oostende, een koffiehandelaar: ‘Van zodra de oorlog gedaan is, komt mijn zoon mij halen, en die brengt mij recht naar huis.’ Daarop antwoordde Kapo Fritz: ‘Jongen, je zult nooit meer thuis geraken…’ De verschrikkelijke honger, in combinatie met een zware dwangarbeid en de ellendige leefomstandigheden eisten zijn tol. Een keer kon een medegevangene, Jos Martens van Nukerke, een witte hond doodslaan die we daarna onder de arm in een lege cementzak meenamen naar het kamp. We wachten tot het schemerde om onze buit op te hangen en te villen. In het waslokaal, waar anders nooit iemand kwam, dook toen plots een SS’er op. Er volgde geen pak slaag of een kogel, maar het lijf van de hond werd wel opgeëist door de SS’er. De hondenkop mochten we houden. Eerst werden de kaakjes en de tong opgegeten, van de rest werd soep gemaakt. Die soep was in ieder geval voedzamer dan de magere koblensuppe die we kregen. In een kamp werd je ook spitsvondig: konijnensla was eetbaar, gras niet. Dat hadden we van een medegevangene, een Franse professor, gehoord. ‘Kijk maar,’ zei hij dan fier, ‘ik ben er toch nog.’ Wij fantaseerden continu over varkens, hespen en beulingen. Wie honger lijdt, denkt voortdurend aan eten. Het concentratiekamp Blankenburg werd ontruimd op 6 april 1945. Wie de dodenmarsen overleefde en uiteindelijk via Lübeck in Zweden terechtkwam, werd door het Rode Kruis opgevangen en verzorgd. In Trelleborg, waar we op 2 mei aankwamen, dronk ik maar liefst 30 potjes levertraan per dag. ‘s Nachts at ik dan nog een brood en een bord pap. Na dertien maanden van overleving in de hel van Blankenburg-Klosterwerk, arriveerde ik terug in mijn geboortedorp en kon ik mijn vrouw en kinderen weer in de armen nemen. Toen ik iets later vernam dat ook mijn kameraad Albert Van Hoey die nog een hele tijd in het ziekenhuis had moeten verblijven, was teruggekeerd, kon niets of niemand me tegenhouden om mijn kampgenoot op te halen in Brussel. Tot mijn grote verbazing kreeg ik geruime tijd later een bericht dat ik mijn trouwring mocht gaan ophalen. De Duitsers hadden die zelfs mooi in een omslag gestoken.

Omer Plaquet, mijn opa, overleed in het AZ Maria Middelares te Sint-Niklaas op 24 september 2009. Met dank aan mijn vader. Dider Steyaert – 3MTa Broederschool Stekene

Pagina 14 van 14

Nieuwsbrief VOORWOORD VAN DE DIRECTEUR

Recommend Documents