NCZ Magazine: De Toekomst van de Ouderenzorg nr. 1 - 2013
In deze editie o.a.: • Behoud van medezeggenschap bij het scheiden van wonen en zorg. • Komen De Wijzen Uit Het Oosten? • Sensire en de zorg van de toekomst. • Hippe Oma.
Netwerk Cliëntenraden in de Zorg
pagina 2
Zorg
Voorwoord Er is veel aan de hand in de ouderenzorg. De politieke agenda wijst op vele veranderingen en aanpassingen. De taak van het NCZ is niet zozeer te wijzen op eventuele misstanden hierbij. Het Netwerk Cliëntenraden in de Zorg heeft als doel cliëntenraden in de zorg te informeren over relevante actuele zaken. En vervolgens handvatten te geven waarmee men in de praktijk aan de slag kan. Kwaliteit van de zorg staat hierbij altijd voorop. Hans Hoogerheide is een man met decennia ervaring met medezeggenschap in de ouderenzorg. Voor het NCZ geeft hij een actueel overzicht van wat er nu eigenlijk aan de hand is binnen de ouderenzorg. Door de doorgevoerde “scheiding van wonen en zorg” zullen ouderen steeds langer in de thuissituatie verzorgd worden in plaats van in een instelling. Er zijn overeenkomsten en verschillen wat betreft medezeggenschap in de thuiszorg of zorg in een instelling. Ook geeft hij aanbevelingen hoe je medezeggenschap in de thuiszorg zo goed mogelijk kan organiseren. Werkelijke innovatie in de ouderenzorg moet van onderop, van de cliënten zelf komen, betoogt Harriët Messing. Niet een hiërarchische-, maar juist een platte organisatiestructuur lijkt een succes te zijn. Hierbij moet de communicatieve interactie natuurlijk goed zijn. Harriët is onder andere eindredacteur van DigitaleZorgGids. Aan de hand van een voorbeeld laat ze zien dat moderne applicaties als de inzet van de iPad en beeldzorg voor ouderen in de thuiszorg opmerkelijke resultaten oplevert. Want behalve tevreden medewerkers en klanten en geld in het laatje, is het een manier om de (thuis)zorg toekomstbestendig te maken. Cliëntenraden in de ouderenzorg doen er goed aan om aan te dringen op slimme ICT-toepassingen zodat ouderen langer zelfstandig thuis kunnen wonen. Cliëntenraden zullen zich dus ook moeten verdiepen in deze nieuwe ontwikkeling: digitale zorg. Maarten van Rixtel -raad van bestuur Sensire- schetst hoe hij denkt dat de zorg van de toekomst vormgegeven zou moeten worden. Simpel gesteld moet er met minder geld meer zorg worden geleverd. Mensen dienen zelf meer verantwoordelijkheid te nemen voor zichzelf en voor anderen, oordeelt hij. Een zorgorganisatie kan hierin een sturende rol vervullen. Ook hij wijst op ict/computeroplossingen en een intensieve communicatie. Bij de toekomst van de ouderenzorg lijkt vooral het digitale een prominente rol te kunnen vervullen. Ook Tonnie Vogel schrijft in haar column over het gebruik
van beeldzorg. Veel ouderen lijken in eerste instantie weerstand te hebben tegen het gebruik van een iPad. Hiermee werd een proef genomen, zodat ouderen 24/7 contact kunnen hebben met een wijkverpleegkundige. Dit blijkt een succes te zijn. Deze formule biedt vele mogelijkheden in de toekomst. Je kunt uiteraard ook beeldbellen met vrienden, familie, je mantelzorger, of zelfs op een digitaal spreekuur ‘verschijnen’ bij arts of specialist. Sjon Onnekink.
Behoud van medezeggenschap bij het scheiden van wonen en zorg De overheid is momenteel in hoog tempo bezig om ouderen waar dat maar kan gelijkwaardige zorg te bieden buiten de muren van een instelling, de zogeheten extramuralisering. Het langer zelfstandig thuis laten wonen van ouderen is niet iets van vandaag of gisteren. Het is al jaren aan de gang. In 1980 kende ons land 196.000 plaatsen in verpleeg- en verzorgingshuizen en waren er 312.000 80-plussers. In 2010 was het aantal 80-plussers ruimschoots verdubbeld en het aantal plaatsen in verpleeg- en verzorgingshuizen met 20% afgenomen.
Van instellingszorg naar thuiszorg; intramuraal en extramuraal Sinds dit jaar komen ouderen met een lichte zorgvraag niet langer in aanmerking voor een verblijf in een verzorgingshuis. Als de plannen van het kabinet doorgaan, zullen de komende jaren ook mensen met een zwaardere zorgvraag thuis moeten blijven wonen. Dan hebben we het over ouderen met zorgzwaartepakket 3 of 4, die intensieve begeleiding en uitgebreide verzorging nodig hebben. In het scenario dat het kabinet voor ogen staat zal het aantal plaatsen in verpleeg- en verzorgingshuizen pijlsnel verder dalen. Ten opzichte van 1980 zal het in 2017 naar verwachting gehalveerd zijn.
De voorgenomen scheiding van zorg en wonen heeft grote gevolgen voor de ouderenzorg
In dit artikel zal ik niet ingaan op de problemen die de versnelde afbouw van de intramurale capaciteit met zich meebrengt. Zoals de vraag of er voor al deze ouderen wel voldoende (geld voor) thuiszorg zal zijn. En zo niet, of de mantelzorgers tijdig in slagorde staan opge-
pagina 3
Netwerk Cliëntenraden in de Zorg
steld. En de vraag of we wel genoeg aangepaste woningen hebben om al deze ouderen te huisvesten. Vooralsnog zijn er naar schatting 150.000 aangepaste huizen te weinig. En de vraag of ouderen met een zwaardere zorgvraag wel kunnen functioneren zonder een veilige, beschutte woonomgeving. We gaan een spannende tijd tegemoet. Ik wil het graag hebben over de gevolgen van dit alles voor de medezeggenschap. Sinds in 1996 de Wet Medezeggenschap Cliënten Zorginstellingen in werking is getreden, is medezeggenschap voor bewoners van verpleeg- en verzorgingshuizen een vanzelfsprekende zaak. Vrijwel elke instelling kent een cliëntenraad, waarin naast bewoners in steeds toenemende mate ook familieleden van bewoners deelnemen.
Medezeggenschap in de thuiszorg Een verpleeg- of verzorgingshuis is een afgebakend geheel. Alle bewoners zijn gehuisvest in één gebouw en verblijven er soms lange tijd. De leden van de cliëntenraad komen met enige regelmaat bewoners en hun naasten tegen. Ze delen ervaringen en praten over wensen en verlangens. De cliëntenraad vertelt waar men mee bezig is en wat alle inspanningen hebben opgeleverd. De communicatie gaat mondeling, via persoonlijk contact. Schriftelijke communicatie is daaraan ondersteunend en tevens gericht op bewoners die men niet persoonlijk ontmoet. In de thuiszorg is medezeggenschap nog niet overal een vanzelfsprekende zaak. Dat is wel te verklaren. Thuiszorgcliënten delen minder met elkaar dan de bewoners van een verpleeg- of verzorgingshuis. De scheiding tussen persoonlijke verzorging (AWBZ) en huishoudelijke verzorging (WMO) kan het tot stand komen van een cliëntenraad bemoeilijken, zeker als de zorg door verschillende aanbieders wordt geleverd. En het werkgebied van de thuiszorg kan zo groot zijn, dat cliënten zich niet in elkaar en elkaars problemen herkennen. Als met wijkteams wordt gewerkt, doet dat zich niet voor. In tegenstelling tot een verpleeg- of verzorgingshuis wonen thuiszorgcliënten verspreid door de wijk. Cliënten en hun naasten op straat tegenkomen, is er veelal niet bij. Maar net als in een instelling moet je het ook hier van persoonlijk contact hebben. Om dat tot stand te brengen, kan de cliëntenraad cliënten opzoeken of naar zich toe halen. Opzoeken stuit soms op belemmeringen: gebrek aan tijd, niet mobiel genoeg e.d. Cliënten naar je toe halen is een stuk eenvoudiger en bovendien doelmatiger. Je spreekt in een keer aan aantal cliënten tegelijk. Rondetafelgesprekken zijn daar heel geschikt voor. Desondanks zal een deel van de communicatie ook schriftelijk plaatsvinden.
'800 verzorgingshuizen moeten binnenkort deuren sluiten' zo kopt o. a. de Gelderlander van 21februari 2013
De kans is groot dat in een cliëntenraad thuiszorg verhoudingsgewijs meer cliënten zitten dan in een instelling. Toch heb je ook hier familieleden nodig. Om de cliëntenraad vol te krijgen, maar ook om als het nodig is de kolen uit het vuur te halen. Tref je bijvoorbeeld een zorgaanbieder die geneigd is om de hakken in het zand te zetten, dan heb je confrontaties en een lange adem nodig om resultaat te boeken. Veel ouderen hebben daar de puf niet meer voor, al ken ik tot de verbeelding sprekende uitzonderingen. Voor een deel zullen er andere onderwerpen aan de orde komen dan in cliëntenraden van verpleeg- en verzorgingshuizen. In de thuiszorg vinden cliënten het belangrijk dat ze weten hoe laat ze geholpen worden. Welke afspraken kunnen daarover worden gemaakt? En hoe houdt de zorgaanbieder zich aan deze afspraken? Word je gebeld als er onverwacht iets tussen komt? Een ander belangrijk punt is de bereikbaarheid van de zorgaanbieder, ook buiten kantooruren. Is er een gratis telefoonnummer? Zit er aan de andere kant van de lijn iemand met wie je zaken kunt doen? Ook het aantal zorgverleners dat over de vloer komt is een punt. Zijn het er niet teveel? Dragen ze de informatie goed aan elkaar over? Is er goede afstemming met huisarts, fysiotherapeut e.d.? Krijg je voor lichamelijke verzorging wel zoveel mogelijk dezelfde zorgverleners? Vindt er van tijd tot tijd in alle rust een gesprek plaats met een coördinator of een eerstverantwoordelijke over hoe het gaat, of de afspraken worden nagekomen, hoe de bejegening is etc.
pagina 4
Zorg
Richtlijnen medezeggenschap in de thuiszorg
Komen De Wijzen Uit Het Oosten?
Er zijn verschillen in medezeggenschap tussen verpleegen verzorgingshuizen en thuiszorg, maar er zijn ook overeenkomsten. Ook een cliëntenraad in de thuiszorg moet zich bijvoorbeeld een weg banen door stapels papier. De verleiding is groot om overal op te reageren en alles op te pakken. Om na verloop van tijd tot de conclusie te komen dat door alles te doen je eigenlijk niets doet. Althans niets echt grondig en goed. Daarom is het belangrijk dat je als cliëntenraad prioriteiten stelt. Een paar belangrijke handvatten daarbij zijn:
Vanuit mijn vrijwilligerswerk voor Compassion for Care ben ik al een tijdje aan het kijken naar elementen die vernieuwing, transparantie en de menselijke maat in zorgorganisaties in de weg staan. Langzamerhand ben ik ervan overtuigd geraakt dat het top-down besturingsmodel dat in de meeste organisaties nog aanwezig is er daar één van is. Tijdens het symposium Beeldzorg in Beeld van Sensire (Achterhoek) zag ik het bewijs hiervoor. Daar staat de (staf)organisatie weer in dienst van het primaire proces (medewerkers en klanten). En daar is in minder dan een jaar tijd beeldzorg ingevoerd en zijn al 900 klanten en hun mantelzorgers aangesloten. En waarom? De innovatie is van de medewerkers en klanten, niet van het management, de ICT-afdeling of de externe consultant. Goede en snelle implementatie van eHealth vereist veranderingen in organisatiemodellen. Rijnlandse principes passen daar erg goed bij.
1. Laat je leiden door de belevingen van de cliënten. Vaar op hun kompas. Je kunt dat doen aan de hand van losse stukjes informatie. Je kunt ook gestructureerd zelf informatie verzamelen (bijv. via rondetafelgesprekken). Daarmee sta je een stuk sterker ten opzichte van de manager waarmee je overlegt. 2. Ga uit van je eigen kracht. Stel zelf een aantal actiepunten op aan de hand van wat de cliënten beleven en maak je er sterk voor dat deze actiepunten de hoogste prioriteit in de verbeterplannen van de organisatie krijgen. 3. Zorg er voor dat cliënten ook individueel zeggenschap hebben. Bijvoorbeeld door met de zorgaanbieder af te spreken dat ze in hoge mate zelf mogen kiezen door wie ze wanneer op welke wijze verzorgd willen worden. De praktijk wijst uit dat je langs deze lijnen als cliëntenraad meestal wel het een en ander voor elkaar kunt krijgen. Lukt het op deze manier niet, dan is het tijd voor een bezinningsdag. Wat wilden we ook alweer bereiken? Hoe hebben we het aangepakt? Waarom lukt het niet? Wat kunnen we daarvan leren?Maar zelfs als je het gevoel hebt dat je weinig of niets bereikt, is alleen al het bestaan van een cliëntenraad van groot belang voor de cliënten. De cliëntenraad is bij uitstek het podium waarop je het management er zo dikwijls als nodig is aan kan herinneren dat het in de ouderenzorg om mensen en menselijke waarden gaat. © Hans Hoogerheide. Hans Hoogerheide is directeur van Mozaïek Advies & Coaching BV te Capelle aan den IJssel. Van 1977 tot 2006 was hij Hoofd Personeel & Organisatie in de ouderenzorg. Sedert 2006 is Hans werkzaam als coach en ondersteuner van cliëntenraden en als persoonlijke coach. Hij was vele jaren docent en trainer in managementopleidingen voor het middenkader.
Wat is daar voor nodig? je jouw organisatie dienend maakt aan het primaire proces? Bij Sensire betekende dat werken met zelfstandige wijkteams van verpleegkundigen, 70 managers eruit (er zijn er nog maar drie over) of in een andere functie en daarvoor in de plaats 80 wijkverpleegkundigen erbij. Dat is nogal wat! Maar het levert ook heel veel op. Dit is het model dat Buurtzorg, dat vanuit Almelo heel Nederland heeft veroverd, al jaren spectaculaire groeicijfers, enorm tevreden medewerkers en zeer tevreden klanten oplevert. Buurtzorg kon echter vanuit niets beginnen en een compleet nieuwe organisatie neerzetten. Sensire heeft een bestaande organisatie flink moeten omvormen. Bestuurder Maarten van Rixtel zei letterlijk dat beeldzorg nooit zo snel zo ver had kunnen komen zonder deze organisatorische aanpassing.
Implementatietijd één jaar! Waar vele organisaties in de val trappen van moeilijke technologie bedenken en uitrollen, heeft Sensire het anders aangepakt. Ze werken met eenvoudige, bestaande consumentenelektronica, de ideale ouderencomputer iPad, met zoveel mogelijk bestaande internetverbindingen en de web-app PAL4 van Focus Cura. Die maakt gebruik van FaceTime of Skype als het kan en van het beveiligde FaceTalk als het moet. Door FaceTalk is het bovendien mogelijk om bij de klant thuis te overleggen met huisartsen, specialisten en andere zorgverleners. Een centrale, bemand met wijkverpleegkundigen, is 24/7 beschikbaar om ook ’s nachts en in het weekend dringende vragen van klanten via een beeldverbinding te beantwoorden en eventueel actie te ondernemen. Achterhoek Connect zorgt er daarnaast voor dat de
pagina 5
buurtslager jouw vlees thuis komt brengen en de bibliotheek jouw boeken als je met je been in het gips op de bank zit of anderszins minder mobiel bent. Sensire heeft de punt aan de horizon inmiddels al weer veel verder gelegd. GGZ, welzijn en gemeentes (WMO) kunnen er ook op. Zelf zou ik dan bijvoorbeeld ook UWV’s en Arbodiensten toevoegen. Dan heb je werkelijk alles rondom gezondheid, welzijn en werk onder handbereik.
Innovatie is van medewerker en klant Een kritische succesfactor voor elke innovatie is het draagvlak bij de mensen die ermee moeten werken. Omdat Sensire medewerkers en klanten in de lead heeft gezet van deze innovatie – zij beslissen wat wel en niet handig is en wat er nog meer kan en moet – is dat draagvlak enorm groot. Maakte de oude beeldverbinding via TV en een joekel van een camera de klant nog een zielenpiet, nu vinden de kleinkinderen van menige Sensire-klant hun opa of oma reuze hip met die iPad. Onderzoek door Marian Adriaansen, lector van de Hogeschool Arnhem Nijmegen laat zien hoezeer beeldzorg mensen kan empoweren. 68 procent van de klanten denkt dat hij daardoor langer thuis kan blijven wonen, 64 procent voelt zich veiliger, van 47 procent is de zelfstandigheid toegenomen, ruim 51 procent voelt zich minder eenzaam. Want de iPad wordt ook gebruikt voor Skypen met familie en vrienden en voor andere leuke internetdingen zoals online spelletjes doen met anderen en YouTube-filpjes bekijken van de band van de zoon. En wel 70 procent van de klanten zegt dat zijn leven er aangenamer van is geworden!
Netwerk Cliëntenraden in de Zorg
Organisatiemodel is ook innovatie Sensire wil haar kennis en ervaring met beeldzorg heel graag delen met de rest van Nederland. Want behalve tevreden medewerkers en klanten en geld in het laadje, is het een manier om de (thuis)zorg toekomstbestendig te maken. Maarten van Rixtel en Focus Cura merken echter dat het ‘not invented here’ syndroom en de organisatievorm van vele organisaties behoorlijk in de weg zitten. “Men wil eerst businessplannen en zekerheid, maar innoveren betekent dat je gewoon in het diepe moet springen en moet vertrouwen op de collectieve denkkracht van je mensen”, verzuchtte Van Rixtel tijdens het symposium. Wellicht dat Sensire (net als Buurtzorg) ook zijn organisatiemodel (ook wel het Rijnlandse model genoemd) moet gaan exporteren. Want over zorgen voor bevlogen medewerkers en blije klanten zit er veel wijsheid in het Oosten. ©2013 Harriët Messing op DigitaleZorgGids.
Meer informatie Over Rijnlands of Nieuw Europees organiseren: www.naarrijnlands.nl/rijnlands www.delimes.nl/content/nieuw-europees-organiseren-0 Uiteraard zijn er ook al andere instellingen hier mee bezig, onder andere via 'In voor zorg': www.invoorzorg.nl (Een programma voor de langdurige zorg van het ministerie van VWS en Vilans, kenniscentrum langdurende zorg.) Meer informatie over beeldzorg van Sensire vind je op: www.pal4redactie.nl/magazine/digizine-sensire-veiligen-gezond-thuis (klik op de pijltjes op de foto’s voor filmpjes) of download de PDF.
Meer specials ontvangen? Wie betaalt dat? Beeldzorg word vanuit de AWBZ voor 4 uur per maand vergoed. Per 1 januari 2013 wordt het beeldconsult ook binnen DBC’s of DOT’s vergoed. De hardware wordt betaald vanuit de pot voor de zorginfrastructuur. Dus ook hier zit niets de uitrol van beeldzorg in de weg.
Deze special wordt u aangeboden door het Netwerk van Cliëntenraden in de Zorg. Meerdere exemplaren zijn te bestellen tegen vergoeding van € 1,50 per stuk en de portokosten. U kunt onze special(s) natuurlijk ook downloaden van onze website:
www.ncz.nl
pagina 6
Zorg
Sensire en de zorg van de toekomst
Hippe Oma
Hoe ziet de zorg van de toekomst eruit? En welke rol speelt Sensire daarin? We weten allemaal dat de zorgen welzijnswereld drastische ontwikkelingen doormaakt. Jarenlang hebben we als maatschappij elke zorgvraag op dezelfde manier beantwoord: met geld. Maar dat geld is er nu niet meer. Dat betekent niet dat er geen zorgvraag meer is. Sterker nog: steeds meer mensen hebben zorg en ondersteuning nodig, steeds meer mensen dreigen buiten de boot te vallen. We moeten dus naar andere, nieuwe antwoorden zoeken. Die antwoorden zijn er. En Sensire kan daarin een cruciale rol spelen.
Toen ik eind 2011 met het idee kwam om onze oudere klanten (75-plussers) beeldzorg via een iPad te gaan verlenen, trokken veel zorgverleners de wenkbrauwen op: “Onze ouderen kunnen toch niet met een iPad overweg?”, zo luidde hun bezwaar. Ik heb daar nooit twijfel over gehad. Mijn kleinzoon van 14 maanden kon binnen een paar minuten met de iPad overweg. Dus waarom zou een volwassen oudere daar niet mee overweg kunnen? En mijn intuïtie bleek te kloppen.
De zorg van de toekomst is niet per definitie betaalde, professionele zorg: we moeten de kracht van mensen zelf mobiliseren. Ervoor zorgen dat iedereen zijn verantwoordelijkheid neemt – voor zichzelf, maar ook voor een ander. Dat kan alleen als mensen elkaar kennen, als ze weten welke buurman wel wat hulp in de tuin kan gebruiken en welke buurvrouw dagelijks oogdruppels nodig heeft. Dáár ligt onze taak voor de toekomst. Sensire is aanwezig in de wijken. We brengen de risico’s en behoeften van mensen in kaart. We leggen verbindingen, brengen mensen samen en verliezen daarbij niemand uit het oog. Dat doen we in nauwe samenwerking met andere organisaties op het gebied van gezondheid, wonen en welzijn. In de praktijk betekent dat enerzijds dat we dichter bij de mensen staan: we kennen iedereen en voeren intensieve gesprekken als zich ergens risico’s voordoen. Anderzijds doen we ook een stapje terug: wij lossen niet alle problemen op, maar ondersteunen mensen om zélf duurzame oplossingen te zoeken. We leren mensen bijvoorbeeld om zelf een wond te verzorgen en kijken – via de iPad – op afstand mee. We zorgen ook dat mensen makkelijker met elkaar in contact komen, bijvoorbeeld via een website waarop je kunt intekenen als je komende vrijdag de buurvrouw wilt helpen met haar steunkousen. Natuurlijk zijn niet alle zorgvragen binnen dit netwerk te beantwoorden. Daarom blijven wij daarnaast gespecialiseerde, complexe zorg bieden. Ja, de rol van Sensire verandert. In de toekomst zijn wij niet meer automatisch ‘de zorgaanbieder’ die alle zorgvragen beantwoordt. Wij scheppen de voorwaarden waaronder mensen zichzelf en elkaar kunnen helpen. Sensire is geen organisatie die erop uit is om zelf zo groot mogelijk te worden. Wij zijn er om een bijdrage te leveren aan de gezondheid en het welzijn van mensen in de Achterhoek. En dat doen we op een manier die past bij ons én bij deze tijd. Maarten van Rixtel, voorzitter RvB Sensire
Eén van onze eerste beeldzorg klanten, een 83-jarige dame riep bij het zien van de iPad: “Wat is dat? Een scheerspiegel?” en twee weken later vertelde ze dit: “Toen zo’n tien, vijftien jaar geleden al die snelle computers hun intrede deden, dacht ik: Ach, ik ga me hier maar niet meer in verdiepen. Het zal mijn tijd wel duren. Maar nu ben ik ‘om’. Ik heb een iPad! Nu kan ik gemakkelijk met de wijkverpleegkundige in contact komen. Met een iPad kun je namelijk bellen terwijl je de ander in je beeldscherm ziet. Dat is zo ontzettend eenvoudig. Je raakt met je vinger een plaatje aan op het scherm en hup, daar verschijnt Astrid, mijn wijkverpleegkundige, in beeld. Zo kan ik haar meteen zien als ik me niet goed voel.” “De eerste keer dat ik met Astrid ging beeldbellen was trouwens wel even schrikken. Als je gaat bellen, zie je eerst jezelf in beeld. En ik kijk niet meer zo vaak in de spiegel... Die middag ben ik meteen naar de kapper gegaan en de volgende morgen heb ik, voordat ik met Astrid zou bellen, eerst even lippenstift opgedaan. Zij riep meteen: “Wat ziet u er goed uit!” En Jesse, mijn kleinzoon van twaalf, vindt het prachtig dat ik een iPad heb. Hij is zelfs een beetje jaloers. “Oma is hip!” roept hij nu steeds. We beeldbellen nu regelmatig samen. Zo leuk om dat koppie te zien!”
pagina 7
Netwerk Cliëntenraden in de Zorg
Beeldzorg door wijkteam
Symposium Toekomst van de Ouderenzorg
We hebben dit in heel korte tijd kunnen ontwikkelen. Sinds 2012 kunnen onze thuiszorgklanten via beeldzorg ondersteund worden door hun wijkteam. Zij kunnen op elk gewenst moment beeldcontact maken met de wijkverpleegkundige via de iPad die zij vanuit de AWBZ in bruikleen krijgen. Als de wijkverpleegkundige niet beschikbaar is, kunnen zij via de iPad één van verpleegkundigen van het Medisch Service Centre zien en spreken. Dag en nacht, 7 dagen in de week.
Bij deze nodigen wij u van harte uit voor het Symposium 'De toekomst van de ouderenzorg' op 24 april 2013 in Meulenvelden te Didam. Graag presenteren deskundigen hun visie en gaan wij met u in gesprek over uw visie!
Beeldbellen met familie en vrienden Naast beeldzorg ontvangen, kunnen zij ook beeldbellen met familie, vrienden en kennissen. En op termijn zijn ook ‘digitale spreekuren’ mogelijk met bijvoorbeeld de huisarts of de specialist. De mantelzorger van de klant kan de iPad ook gebruiken. Bijvoorbeeld om aan een verpleegkundige te vragen om even mee te kijken bij de verzorging. Tonnie Vogel, Sensire Tonnie Vogel is Programmamanager innovatie zorg op afstand en manager medisch callcenter bij Sensire. Voor meer blogs over zorg op afstand zie: www.digitalezorggids.nl/experts/tonnie-vogel#blogs
Kennis en leer netwerk NCZ is een landelijk kennis en leernetwerk. Binnen het netwerk zijn lokale en centrale clientenraden en professionals in en om de zorg actief. Het netwerk is zo'n 12 jaar geleden opgericht vanuit het idealisme dat het anders moest kunnen. NCZ is venieuwend en kan een zeer eigentijdse organisatie genoemd worden, gekenmerkt door een slagvaardige en oplossingsgerichte aanpak. Het principe van 'halen en brengen' wordt ten volle benut bij NCZ. De organisatie heeft een professionele uitstraling maar wordt uitsluitend door vrijwilligers gedraaid. Steeds meer mensen zijn bereid zich onbezoldigd voor NCZ in te zetten. De kennis, evaring en wetenschap binnen het netwerk zijn onuitputtelijk. Hiermee kunnen we clientenraden en netwerkpartners op snelle en voordelige wijze voorzien van informatie en advies en naar een hoger plan helpen als dat gewenst is! Voor meer informatie: www.ncz.nl Voor vragen:
[email protected] of 0651222505
Programma: 10.00 uur Ontvangst met koffie/thee. 10.30 uur Marika Biacsics, (dag)voorzitter bestuur NCZ: Opening en welkom. 10.40 uur Mevrouw Tonnie Vogel, Programmamanager innovatie zorg op afstand en manager medisch callcenter: De toekomst van de ICT binnen de ouderenzorg. 11.30uur Mevrouw Prof. Dr. Tineke Abma: Hoogleraar cliëntenparticipatie in de ouderenzorg VUmc: De herontwikkeling van de zorg. 12.30 uur Lunch 13.30 uur De heer mr. R.C. de Mol: Partner / Advocaat at BarentsKrans: De consequenties van het regeerakkoord en de (wettelijke) rechten en plichten van de Cliëntenraad. 14.15 uur De heer Anno Pomp, coördinator strategie bij VWS: Overheid en ontwikkeling in de langdurige zorg. 15.00 uur Discussie/vragen 15.30 uur Afsluiting hapje/drankje 16.00 uur Einde Locatie: Meulenvelden, zaal de Saffier, Waverlo 8, 6942 RG, Didam (0316 293100) Meulenvelden ligt op loopafstand van een treinstation. Voor meer informatie over locatie en bereikbaarheid verwijzen wij graag naar: www.laris.nl/wonen-met-zorg/meulenvelden Kosten: € 35,00 p.p. voor leden en € 50,00 p.p. voor niet-leden van NCZ. Aanmelden/informatie: Voor deelname stuurt u een mail naar
[email protected] met daarin vermeld uw naam/de naam van de organisatie/het aantal personen/het factuuradres. Voor meer informatie over deze dag kunt u bellen met Marika Biacsics: 0651222505
Zorg
www.editoo.nl
Indien onbestelbaar retour: Postbus 82, 6930 AB Westervoort
Redactie: Drs. Sjon Onnekink Mevr. Marika Biacsics Mevr. Drs. Danielle Budel Reacties op artikelen of suggesties voor onderwerpen stellen wij zeer op prijs. Deze kunt u sturen naar:
NCZ Workshops 2013 • 14 mei WMCZ/consequenties regeerakkoord, Gelderse Vallei Ede, Roeland de Mol • 28 mei Communicatie met de achterban, Gelderse Vallei Ede, Hans van Dinteren • 17 juni ICT en ouderenzorg, Volta Center Zevenaar, Raycko van Hummel • 24 september WMCZ, Topaas Katwijk, Hans van Dinteren Wilt u op de hoogte gehouden worden van onze workshops en themadagen? Meld u aan via het contactformulier op onze website. Meer weten over bovenstaande workshops? Mail naar
[email protected]
NCZ Postbus 82 6930 AB Westervoort 0031 (0) 6 51 222 505
[email protected] www.ncz.nl Volg ons ook op Twitter: @NCZNederland
Aan informatie en adviezen in deze nieuwsbrief kunnen geen rechten worden ontleend. Het NCZ staat te allen tijde open voor suggesties ter verbetering van deze nieuwsbrief.