IDEAAL. wat doen we met cultuur?! Nog 7 maanden te gaan voor de verkiezingen. IDeaal - nummer 6 - augustus 2005

IDEAAL

IDeaal - nummer 6 - augustus 2005

Nog 7 maanden te gaan voor de verkiezingen

Informatie & Discussie Magazine PvdA Rotterdam

wat doen we met cultuur?!

Z AT E R D A G 3 S E P T E M B E R : O P E N I N G P O L I T I E K S E I Z O E N

Agenda Zondag 28 augustus 2005

Zondag 25 september 2005

Vrouwennetwerk voor alle Rotterdamse PvdA vrouwen Ook deze maand gaan we weer gezamenlijk een borrel drinken op de laatste zondag van de maand Locatie: Café Het Rijk van Kralingen, Oude Dijk 239a Aanvang: 20.00 uur. Info: Marja Bijl, [email protected], tel:010-4135415 en Petra Reijntjes, [email protected], tel: 010-4653574

Vrouwennetwerk voor alle Rotterdamse PvdA vrouwen Ook deze maand gaan we weer gezamenlijk een borrel drinken op de laatste zondag van de maand Locatie: Café Het Rijk van Kralingen, Oude Dijk 239a Aanvang: 20.00 uur. Info: Marja Bijl, [email protected], tel:010-4135415 en Petra Reijntjes, [email protected], tel: 010-4653574

Zaterdag 3 september 2005

Maandag 26 september 2005, 0.00 uur

Opening politiek seizoen en eerste lijsttrekkersdebat Locatie: Cafe Floor, Schouwburgplein 28 Aanvang: 15.00 uur. Info: Chantal Gill’ard 010-4323003 of 06-12918086

Laatste moment waarop bereidverklaringen gemeenteraadskandidaten in bezit van het afdelingsbestuur moeten zijn.

Rode Zaterdag de PvdA voert actie in de stad 11.00-15.00 uur, diverse locaties. Info: Marja Bijl, stedelijk coördinator Rode Zaterdagen, [email protected], tel 010-4135415

Vrijdag 14 oktober 2005

Prins Alexander: mobiel partijkantoor Winkelcentrum Hesseplaats Info: Robert Krul,[email protected]

Zaterdag 10 september 2005. Tweede lijsttrekkersdebat over opgroeien in de stad. Locatie: Restaurant de Gulle Gans, Thomas Mannplaats 21 Ommoord, Metro richting Zevenkamp, uitstappen Hesseplaats , naast Shell pompstation. Aanvang: 13.30 uur. Info: Chantal Gill’ard 010-4323003 of 06-12918086

Zaterdag 17 september 2005 Maandelijks Cultureel Politiek Café Met interessante gasten, muziek, poëzie en u. Café het Rijk van Kralingen, Oude Dijk 239a Aanvang 15.30 uur Info: PvdA Rotterdam, Paul Boute tel: 010-4122306

Dinsdag 20 september 2005

2

kijk iedere dag op www.pvdarotterdam.nl en blijf op de hoogte

Ledenvergadering: verkiezing gewestelijk- en congres afgevaardigden en bekendmaking lijsttrekker Aanvang: 19.00 uur, Lokatie: Café Restaurant de Rustburcht, Strevelswag 744-746 info: bestuur PvdA Rotterdam tel 010 4122306

Zaterdag 17 december 2005. Ledenvergadering: vaststelling verkiezingsprogramma en kandidatenlijst.

Serie Lijsttrekkersdebatten: Wie wordt de nieuwe ‘leading man/vrouw’ van de PvdA Rotterdam? Wie kan realisme combineren met visie, praktisch inzicht en durf? De leden kiezen de lijsttrekker voor de Gemeenteraadsverkiezingen van 2006 leer het ware gezicht van de lijstrekkers kennen? Kom naar de spraakmakende debatten tussen de kandidaatlijsttrekkers geleid door opiniemakers. De kandidaatlijsttrekkers met lef spreken zich uit over actuele thema’s. Het resultaat staat garant voor politiek spektakel die u niet wilt missen.

Derde lijsttrekkersdebat over veilig zijn in de stad. Locatie: Villa Zebra, Het voormalig informatiecentrum Kop van Zuid, Stieltjesstraat 21. Aanvang 20.00 uur. Info: Chantal Gill’ard 010-4323003 of 06-12918086

Zaterdag 3 september “Samen leven in de Stad” Zaterdag 10 september “Opgroeien in de Stad” Dinsdag 20 september “Veilig zijn in de Stad”. Zaterdag 24 september “De Stad in de Toekomst”

Zaterdag 24 september 2005.

Kom en neem een niet - PvdA’er mee om kennis te maken met de nieuwe politiek van de partij.

Slotdebat over de stad en de toekomst. Locatie: Het Nationaal Onderwijsmuseum, Nieuwe Markt 1a, Aanvang: 15.00 uur. Info: PvdA Rotterdam, tel: 010-4122306.

Voor tijd en plaats: zie agenda hiernaast Voor meer informatie: Chantal Gill’ard 010-4323003 of 06-12918086

augustus 2005

Van d e Colofon IDeaal - 3e jaargang - nummer 6 - 2005 Redactie: Sonja Greve (hoofdredactie) Piotr van Rij (eindredacteur) Rob Maas (fotoredactie en techniek) Taco Schmidt Monique Smits Manon Marges John Moore Johan Brinkman (agenda) Voor dit nummer kregen wij veel hulp van Remco van Vliet en Dick Gebuys Uitgever: Bestuur PvdA Rotterdam Vormgever: Trin-iT Consultants Opmaak: Rob Maas en Mariëtte de Koning Druk: Drukkerij Tripiti, Foto’s: Rob Maas

Vo o r z i t t e r

Cultuur moet elitair zijn Nog niet zo lang geleden was Rotterdam een bruisende cultuurstad, waar creatieve en nieuwsgierige mensen op af kwamen, en waardoor er in onze stad ook een nieuwe economie aan het ontstaan was. Dit cultuurimago was niet in de laatste plaats te danken aan de PvdA. Vanaf de tweede wereldoorlog hebben onze stadsbestuurders gebouwd aan een culturele infrastructuur. Er werd niet alleen geïnvesteerd in de grote iconen, maar ook in educatie en experiment. Dat deden ze vanuit de aloude emancipatie gedachte: De culturele verworvenheden van onze beschaving moeten bereikbaar zijn voor iedereen. Later kwam daar de gedachte bij dat je met cultuur ook je stad op de kaart kunt zetten. Hoogtepunt van deze ontwikkeling was Culturele Hoofdstad 2001. Daarna was het afgelopen. De Fortuyn-revolutie leidde tot een omslag in het klimaat: Kunst is nu vooral het ritueel van de linkse kerk, waar gewone mensen niks mee te maken hebben. De kille wind van de Leefbaren leidt tot een soort verlamming in de culturele scène, waarin weinig nieuws wordt uitgevonden. We hebben hier natuurlijk niet alleen een Rotterdams verschijnsel. Het hele intellectuele klimaat in Nederland is in de mist geraakt van conservatisme en angst. Er heeft een soort omkering van waarden plaats gevonden. We celebreren wat plat is en middelmatig. We hebben van onze cultuur een braderie gemaakt.

Papier: Mat mc wit 115 gr, 21 x 29.7 cm

Het leuke van Rotterdam was altijd dat je er terecht kon voor hoge cultuur (moeilijk maar wel nastrevenswaardig) en lage cultuur (plat maar wel leuk). Die combinatie is verrukkelijk, zolang je hoog en plat nog uit elkaar weet te houden. Dat lukt steeds minder, en eigenlijk moet je je schamen als je nog weet te genieten van een concert in De Doelen.

Oplage: 2.300 Kopij-adres: Willem Smalthof 95 3031 NM Rotterdam telefoon: 010-4122306 fax: 010-4141995 [email protected] o.v.v. Kopij IDeaal Toezending: IDeaal wordt toegezonden aan leden van de PvdA Rotterdam en belangstellenden.

Volgens de nieuwe elite zijn we overigens wel de weg kwijt: We weten niet wie we zijn, we hebben geen historisch besef meer, we voelen ons ontworteld, we hebben geen normen en waarden, we worden bedreigd door andere culturen enz, enz. Waar zou dat gejammer toch vandaan komen? Er worden verwoede pogingen ondernomen om uit te vinden wie we zijn, maar dat is vooral een zoektocht geworden naar de ‘Hollandste’ gehaktbal. Met dit soort navelstaren gaan we het natuurlijk niet redden.

Een bijdrage van 20 euro wordt bijzonder op prijs gesteld. Postbanknummer 4461975 t.n.v. PvdA Afdeling Rotterdam Alles teksten uit deze uitgave mogen worden overgenomen mits met bronvermelding. voorpagina: deel van

Ondertussen ondervinden we in alle hevigheid de gevolgen van de globalisering. Alles wat hier gemaakt wordt kan in China goedkoper. Kennis en creativiteit is het enige dat ons nog kan redden in deze storm. In een wereld die als maar platter wordt is verbeeldingskracht ons enige kapitaal. Het wordt hoog tijd dat we de ramen openzetten naar andere culturen, en de schatten van onze eigen cultuur onder de bierblikjes vandaan halen. Rotterdam kan daarin het voortouw nemen. Wij hebben hier de diversiteit en de creativiteit. Investeren in onze cultuur is de enige manier om te weten wie we zijn, en ook een harde economische noodzaak.

muuschildering van Aniel Mohanlal, in de Heer Gillisstraat in

Ocker van Munster voorzitter PvdA Rotterdam

Kralingen, gemaakt samen met kinderen in de buurt

Ideaal

2005 augustus

3

Thema wat doen we met cultuur?!

Dit stukje schrijf ik niet als PvdA’er, dat ben ik al lang niet meer en dat laatste had weinig te maken met de destijds door mij weinig gewaardeerde sociaaldemocratische omslag naar het cultuur-relativisme. Nee, ik schrijf dit omdat ik van kunst houd en kunst belangrijk vind en daar met anderen over in gesprek wil gaan. Met de kanttekening dat mijn hierna gemaakte opmerkingen alles te maken hebben met mijn tijd bij het Centrum Beeldende Kunst (CBK). Toen ik daar begin 2000 ging werken, werd kunsteducatie in het algemeen –ondanks de motie Kuijper- nog gekenmerkt door op zichzelf staande ‘leuke’ activiteiten waarvan het effect niet bekend was en ook niet werd onderzocht. Met groot enthousiasme hebben we daar toen veel tijd ingestoken om dat te veranderen. We hebben ons toen in het bijzonder geconcentreerd op het onderwijs en daarmee interessante resultaten geboekt. Wat was onze motitvatie? Kunst als scheppingsdrang is een fundamentele levensbehoefte van iedereen. Daarover kan geen misverstand bestaan. “Misverstanden ontstaan door de kunstprofessionals die een eng kunstbegrip hanteren”, zei iemand eens bij het CBK. Wij wilden en willen traditionele beelden aanvullen en vooroordelen

Kunst moet! wegnemen, laten zien dat kunst meer is dan een schilderij, dat kunst niet ‘elitair’ is. Maar ook dat kunst bijzonder èn gewoon is, in het ateliergebouw bij je om-de-hoek wordt gemaakt. En dat je van kunst en kunstenaars kan leren dat de werkelijkheid zich niet zo makkelijk in hokjes laat vastleggen. Dat kunstenaars het vak van het ‘verbeelden’ als geen ander verstaan. Wat is onze visie? In onze opvatting is het cruciaal dat het eerste contact met ‘kunst’ een positieve en emotionele ervaring is, die je ‘sprakeloos’ maakt. Dat kan volgens ons het beste door met kunsteducatie zo veel mogelijk aan te sluiten bij de belevingswereld van mensen. Wij zijn van de veronderstelling uitgegaan dat we dan niet bij het kunstwerk moesten beginnen, maar bij de makers ervan. De ontmoeting met kunstenaars, die van het symbolisch weergeven van eigen ideeën en gevoelens over zichzelf of de wereld hun professie hebben gemaakt, is volgens ons het meest effectvolle startpunt voor kunsteducatie. We hebben toen gekozen om onze uitgangspunten praktisch uit te werken in het onderwijs. Waarom juist in het onderwijs? Het argument dat je iedereen kan bereiken ligt voor de hand. En dat het de leer-

omgeving aantrekkelijker maakt, is mooi meegenomen. Belangrijker vinden wij dat kunst je leert vragen ‘Wat is mooi?’ als onmisbaar complement in het onderwijs van het leren over ‘Wat is waar?’. En uit onderzoek blijkt dat je mensen op zo jong mogelijke leeftijd met kunst in aanraking moet brengen om een maximale kunstparticipatie in verdere levensloop te bewerkstelligen. Wat hebben we toen gedaan? We zijn met de PABO van de Hogeschool Rotterdam (HR) vier jaar geleden begonnen aan een meerjarig project kunsteducatie voor alle studiejaren. In het eerste jaar bezoeken alle studenten, dit jaar meer dan 350, bij voorkeur eerst 2 ateliers en dan nog een aantal kunstinstellingen. Voor ze beginnen maken studenten in hun portfolio aantekeningen als ‘Kunst is een zware en vage sector’, ‘Kunst is saai’ en ‘Kunst is niets voor kinderen’. Na de atelierbezoeken zien we in de verslagen uitspraken als ‘De ervaring die het meeste indruk heeft gemaakt is toch het atelierbezoek. Ik heb kunnen ontdekken hoe kunstenaars werken, waar ze hun inspiratie vandaan halen en welke materialen ze gebruiken. Ook ben ik erachter gekomen dat kunst niet alleen geschikt is voor volwassenen, maar ook voor kinderen.’ De atelierbezoeken blijken een groot succes te zijn en het hoogst te scoren bij de eerstejaars. Het is duidelijk dat wij kunsteducatie niet in de eerste plaats beschouwen als een kwestie van marketing, organisatie of structuur. Het is een zaak van kunst, van betekenisgeving, van confrontatie en reflectie, van kritiek en verbeelding. Eind augustus sluit het CBK een convenant met de PABO om de samenwerking te bestendigen. Dan presenteren we ook onze nota ‘Ruimte voor Verwondering en Verbeelding’ waarin onze werkwijze uitvoerig staat beschreven. Ton de Vos, directeur CBK

4

augustus 2005

Cultuur: het leven verrijken of de wereld verarmen? Op een druilerige februarimiddag in 1980 liep ik bij Martin Mooij binnen. Voor Martins bureau stond wijdbeens een rijzige grijsaard. Henk Bruintjes ging op in zijn verhaal. Over de jaren ’30, over het tijdschrift Links Richten, over het colporteren, deur na deur in Rotterdam leuren met linkse ideeën, met linkse cultuur. Het liep in die jaren allemaal in elkaar over: gevoel voor esthetiek, maatschappelijke betrokkenheid, artiest zijn en de barricaden beklimmen. Bruintjes, Van Oorschot, Jef Last, Freek van Leeuwen en anderen dienden daarmee een ideaal dat je toen in progressieve kringen nog hardop mocht uitspreken: de vorming en verheffing van het volk. Vanuit datzelfde idee kwam in de jaren ’60 de in manchesterpak gehulde bezorger van Het Vrije Volk bij ons aan de deur met een nieuwe omnibus van de Arbeiderspers. Op dat oude ideaal bouwde Mooij in de jaren ’70 en ’80 voort met zijn Werkgroep Arbeiders Literatuur en arbeider-dichter Wim de Vries. De wereld van cultuur en schone kunsten is thans – ten dienste van een ontspoorde individuele vrijheid

en het waanidee dat het volk zichzelf inmiddels verheven heeft – hopeloos verplat. Joop den Uyl heeft dat treffend verwoord, met dit antwoord op de vraag wat hij nu de grootste verworvenheid vond voor de arbeidende klasse: “Dat er ook overdag televisie is! Dat de kijker ieder moment dat hij wil televisie kan kijken...” Aan die verplatting moest ik pas denken toen ik in een restaurant in Saigon zat te eten. We hadden een keuze kunnen maken uit een lange lijst met gerechten. Ik kreeg er een heerlijk glas avocadosap bij. Straks, vreesde ik, als de markteconomie hier nog verder is opgerukt, mag je blij zijn met een enkel glaasje lauwe jus d’orange en een A4tje voor de meest verkochte schotels. Bij ons heeft dit Mc-Donald-syndroom al lang toegeslagen. Alles is immers onderworpen aan de harde wetten van de handel. Ook de cultuur wordt nu door de commerciële duivels overheerst. Zelfs een kunstenaar moet scoren! Dat heeft met idealen weinig meer te maken. Ik ijver hier niet voor een paternalistisch optreden van politici. Alsjeblieft niet.

Dick, Politiek café, Gebuys

Ik betwijfel of de gemiddelde politicus met zijn culturele vorming verder is gekomen dat het verzameld werk van Willy Vandersteen en Marten Toonder. De rest ligt slechts op de salontafel: ter toning ende vermaak. Maar politici dienen wel omstandigheden te scheppen en overeind te houden. Politici moeten zich ook niet bezig houden met het opstellen van een lade vol met nota’s en kaders. Want daarmee raak je de ziel der dingen nooit. Politici in Rotterdam dienen ervoor de zorgen dat het nu zo kansrijke culturele leven in stand gehouden wordt. Politici moeten zich daarvoor niet overgeven aan stompzinnige discussies over Kabouter Butplug, zij moeten juist tegen dit provincialisme strijden. Goede cultuur doet mensen nadenken. Over de wereld, over het leven, over zichzelf. Dat brengt verdieping in plaats van verplatting. Goede politici moeten zich die waarde van de cultuur bewust zijn. Dat verdient een metropool als de Maasstad. Dat verdient onze cultuur. Dat verdient de inwoner van deze stad.

Dick Gebuys, Het leukste huis van Crooswijk, door de bewoner-kunstenaar zelf beschilderd

Ideaal

2005 augustus

5


Rotterdam heeft inmiddels een geweldige culturele infrastructuur met haar diverse podia, musea, ateliers en bioscopen etc. In de voorgaande collegeperiodes is veel aandacht geweest voor het neerzetten van de “hardware” en de resultaten zijn duidelijk zichtbaar. Naast deze ontwikkelingen is Rotterdam in 2001 culturele hoofdstad van Europa geweest. Dit heeft onze stad en haar cultuurontwikkeling nadrukkelijk verder op de kaart gezet. Duidelijk werd hoeveel culturele en kunstzinnige kwaliteiten en activiteiten wij binnen onze stadsgrenzen herbergen. Vanuit alle hoeken en gaten konden nu niet alleen de Rotterdammers, maar ook de bezoekers aan onze stad proeven aan de geweldige energie die er in onze stad bruiste. Het resultaat loog er niet om want, naast een forse toename van het aantal bezoekers kreeg Rotterdam hierdoor ook internationaal aandacht, los van het feit dat we één van de grootste havens ter wereld te zijn. Deze culturele impuls heeft ook voor onze stadseconomie veel betekend. Zo zien wij in de afgelopen periode een groei van 8 procent in de cultuursector en dat terwijl het huidige college niet ingezet heeft op het cultuurbeleid wegens andere prioriteiten. Dit laat de kracht zien van de cultuursector. 8 procent groei is meer dan andere steden om ons heen laten zien. Met reden mogen wij hier trots op zijn. Veel Rotterdammers weten dat onze stad bijzonder is vanwege haar geschiedenis en de wederopbouw. Wat het ook bijzonder maakt, is dat overal

6

augustus 2005

Sterk in Cultuur en Werk

in Nederland de vergrijzing toeneemt, behalve in onze stad. Rotterdam heeft veel jongeren en dat moet onze kracht zijn voor de komende jaren. Jongeren willen studeren, werken, uitgaan en bouwen aan hun toekomst. Het is van belang dat zij zich in de stad thuis voelen en trots kunnen zijn op het feit dat zij hier wonen, werken en uitgaan. Cultuurbeleid draagt, naar mijn mening, hier sterk aan bij. Juist onze jongeren, spiegelen zich met trots op onze popen danscultuur, de architectuur, onze bruggen en de Maas, musea, internationale beelden en festivals zoals Film International, de Dansparade en het Zomercarnaval. Kortom, een moderne stad. Een oud gezegde zegt “de jeugd heeft de toekomst”. Laten wij als PvdA de komende jaren dan ook extra investeren in ons jongeren- en cultuurbeleid. Want juist door hierin te investeren zullen er diverse ontwikkelingen ontstaan die Rotterdam naam en faam zal bezorgen. Jongeren denken immers anders en houden ons scherp. Zij willen op een andere manier vermaakt worden zowel in kunst als in cultuur. Zij willen zich kunnen onderscheiden van anderen groepen, waardoor de roep naar vernieuwing altijd blijft. Dit betekent uiteraard niet dat we de bestaande kunsten cultuurvormen geen aandacht meer willen geven. Sterker nog, dit moet zeker in stand gehouden worden. Want ook hiervoor bestaan belangrijke doelgroepen. Door dit sterk te houden creëren we een goed evenwicht tussen de ontwikkelende jongerencultuur en de geves-

Laten wij als PvdA de komende jaren dan ook extra investeren in ons jongeren- en cultuurbeleid

tigde instellingen. Bovendien hebben de gevestigde instellingen jongeren ook nodig voor haar afwisselende programmeringen. Want de jongeren groeien door en willen meer en meer. Juist hiervoor moet beleid ontwikkeld worden dat flexibel is en aansluit op de zich snel veranderende jongerencultuur. Als PvdA moeten wij deze potentie in onze stad koesteren en optimaal zien te benutten. Het maakt ons “Sterk in Cultuur en Werk”.

Ronald Motta gemeenteraadslid voor de PvdA

Enkele decennia geleden werd de Rotterdamse kunstwereld opgeroepen door het gemeentebestuur. Met een indringende speech van burgemeester Peper werd duidelijk gemaakt dat de instellingen elk hun bijdrage moesten leveren aan het concern Rotterdam. Geen culturele eilandjes meer maar een gemeenschappelijk missieverhaal. De systematiek van bedrijfsplannen en kerncijfers werden geïntroduceerd. De kunst werd weer een formeel bestuursinstrument: cultuur behoort immers de dynamo van de stad te zijn en de cohesie te bevorderen tussen stad en wijk. Inmiddels zijn de politieke opvattingen door maatschappelijke gebeurtenissen ernstig veranderd en andere prioriteiten zijn gesteld. Angst, veiligheid, bescherming en controle, strijden om voorrang. De cultuur komt zodoende meer en meer binnen de machtssferen van de controlemaatschappij. Maar het is nu juist de taak van de kunst om de beleving van de zichtbare en onzichtbare actualiteit te overdenken en te verbeelden en deze terug te voeren in de maatschappelijke werkelijkheid, zonder dit onmiddellijk in populisme op te lossen. Kunstenaars zullen zich opnieuw daadwerkelijk moeten verhouden tot de ingewikkelde maatschappij en daarbinnen keuzes maken. Van de gemeentelijke overheid mag worden verwacht dat zij vanuit een heldere visie een regiedocument opstelt en zorgt voor facilitaire ondersteuning. Voorbeeldig zou dan de structurele inschakeling van kunstenaars en cultuurinstituten zijn binnen de herstructureringsgebieden in onze stad, waar alle bovengenoemde energie en factoren aanwezig zijn. Hans Abelman, Projectbureau BK-Centrum

Kunst en cultuur in Rotterdam Bezuinigingen en afromen dat is volgens mij het cultuurbeleid van Rotterdam. Het ging fout toen ze een manager directeur van de Kunstichting maakten zonder voeling met het culturele klimaat. Waar zijn de dagen van Piet Warnaar, die als je met een plannetje kwam diep nadacht en dan zei `Jos ik geloof dat we het maar moeten gaan doen, wat gaat dat kosten?` Ludieke invallen konden ten uitvoer gebracht worden. Door de bezuinigingen is er een jaloezie onstaan die de creativiteit beïnvloedt. Zo`n sfeer van `waarom zij wel en wij niet?!` Dus wordt er met argusogen gekeken naar projekten als Kabouter Butplug en het Gergjev festival. Terwijl het juist omgekeerd zou moeten zijn: ik denk dat de toekomst ligt in samenwerking tussen de verschillende organisaties en instanties. Het Volkstheater bijvoorbeeld bereikt met zijn circustent mensen die anders nooit naar een concertzaal of theater zouden gaan en daaronder is ook zeer veel jeugd. In die tent zou ook ruimte kunnen zijn voor het RphO, het RO-theater en het Wijktheater. Zo’n creatieve vorm van samenwerking zou een van de speerpunten van nieuw beleid moeten zijn. Jos Valster, muzikant

In de deelgemeente Delfshaven mag ik me op ‘micro-niveau’ bemoeien met het cultuurbeleid. Het afgelopen theaterseizoen was ik interim programmeur en producent van het Delfshavens Wereldprogramma in het Prinses Theater. Daar zag ik van nabij hoe –met relatief heel weinig subsidiegeld èn met enthousiaste inzet van vrijwilligers- enkele honderden jongeren >MO!< maken en consumeren. >MO!< is een maandelijks open podium voor jongeren die rappen, dansen, R&B zingen, of op andere wijze hun artistieke podium-vaardigheden tonen. Elke maand een volle bak en inmiddels een wachtlijst voor wie wil optreden. Als de >MO!< artiesten dit lezen, zullen ze het niet met me eens zijn, of ten minste niet blij. Maar: een geïntensiveerde en fijnmazige aanpak ter ondersteuning van uitingen van (jongeren)cultuur zou in de komende raadsperiode een belangrijke bijdrage kunnen betekenen in een jeugd- en jongerenbeleid nieuwe stijl. Of wel: iets minder focussen op (het straffen en begeleiden van) problemen veroorzakende jongeren, maar wel op het stimuleren van ambities en vaardigheden van (soms diezelfde) jongeren. Jan de Haas

Ideaal

2005 augustus

7


Meer blauw rood en geel op straat De SKVR is sinds 2001 intensief bezig om dieper tot in de oude stadswijken door te dringen en een omslag naar de jeugd te maken. De laatste drie kapitalen van de naam staan dan ook vooral voor Kunst Voor Rotterdammers. Kunst Onder Anderen is de sector wijkinitiatieven van de SKVR en wij zijn werkzaam in de oude stadswijken van Rotterdam. Kunst is een uitstekend middel om jongeren op een positieve manier aan te raken. Via een kweekvijver proberen wij talentvolle jongeren van de straat intern een opleiding te geven zodat zij als rolmodel voor anderen kunnen fungeren en voor ons inzetbaar zijn als Hip-Hop docent. Het draaipunt in de denkwijze is Kunst en Cultuur in te zetten als volwaardig tegenwicht voor de repressieve aanpak in Rotterdam. Kunst is op deze manier evenzeer middel als doen. Het was slechts een enkeling weggelegd een mooi schilderij te maken met alleen maar blauw. Mart Bechtold Kunst Onder Andere

Wie 20 jaar geleden in Rotterdam uit eten wilde, moest naar de Chinees op Katendrecht of naar De Pijp. Dat was het ongeveer qua (eet)cultuur. Rotterdam was een werkstad, no nonsens, weinig uitgaansleven. Kunst was iets voor abonnementhouders. En kijk nu eens, het swingt de pan uit: Film International, Zomercarnaval, Gergjev Festival, Proust Marathon, etc. Rotterdam heeft de allure van een kosmopolitische stad. Hoe komt dat? Dat komt door een sterk kunsten cultuurbeleid in het verleden. Hoe houd je dat vast? Door de overtuiging dat kunst en cultuur de stad een ziel geven. Kunst maakt een stad niet veilig, wel leuk, voornaam, trots op zichzelf. Die liefde en de passie om iedereen met kunst te confronteren moet terug in de politiek. Kunst is vaak hoogdrempelig. Maar kunstbeleving is niet alleen ontspanning, ook inspanning. Van kunst genieten kun je leren, op school of via kunsteducatie. Daar moet de PVDA zich sterk voor maken. Proust voor pubers? Het kan! Jeanette van der Valk, Ro theater, educatie

Aad Speksnijder en Jaqueline de Jong:

Jaqueline de Jong, Stichting Meld geweld

8

Het gaat om de initiatieven in de kunst. Neem Reykjavik. Er staat daar een gebouw waarin kunstenaars van over de hele wereld zijn gehuisvest. Na 2 jaar dienen zij een kunstwerk te hebben opgeleverd voor de musea aldaar. Mensen groeien, doen relaties op en inspireren elkaar en anderen. Bovendien is het nog goedkoop ook. Het is dus geen kwestie van geld, maar gewoon doen!. Natuurlijk kan zoiets alleen maar functioneren als er van bovenaf gestimuleerd en gefacilitteerd wordt. Noodzakelijk hiervoor is dat cultuur als schakel en motor van de samenleving erkend wordt. Daar hoort ook de erkenning van de jongerencultuur bij, de vernieuwing moet immers daar vandaan komen. Kunst moet dus geïntegreerd worden in het systeem en niet steeds als sluitpost fungeren zoals nu het geval is. De rol van de PvdA zou dan ook moeten zijn om het tij te keren. En daarbij moet men niet alleen focussen op de kunst maar ook op de kwaliteiten van mensen. En in plaats van meelopers heb je juist mensen nodig die op hun bek durven te gaan.

augustus 2005

Aad Speksnijder, uitgeverij Duo/Duo

Waarom kunst? Zoals de wetenschap ons de vraag leerde stellen ‘Wat is waar?’, zo heeft de kunst ons leren vragen ‘Wat is mooi?’ Kunst – in al haar facetten – is een van de leidende beginselen van ons bestaan geworden. Zonder dit besef van schoonheid zijn de moraal en het ideaal ten dode opgeschreven. Zelfs rationele programma’s als het ‘Verdrag van Kyoto’ of ‘Schoon, Heel & Veilig’ zijn gefundeerd in gedeelde opvattingen over schoonheid. Van de kunst leren we bovendien dat de werkelijkheid grillig is en zich niet vast laat leggen eenduidige modellen. Ze fungeert als het geweten van rationaliteit en wetenschap. We zijn weliswaar bedreven in het identificeren en benoemen van de dingen, maar creëren daarmee veel tegenstellingen (natuur/cultuur, goed/ kwaad, mens/dier, maatschappij/gemeenschap, enzovoorts). De kunst heeft zich gespecialiseerd in het blootleggen van die tegenstellingen: ze geeft als het ware het verbindingsstreepje vorm en waarschuwt daarmee tegen al te simplistische voorstellingen van de werkelijkheid. Siebe Thissen, historicus en filosoof. Als hoofd Kunst & Openbare Ruimte is hij verbonden aan het Centrum Beeldende Kunst te Rotterdam.

Kunst en haar kontekst, de cultuur vervult meerdere rollen in de stedelijke samenleving. En cultuur vervult zo mogelijk nog meer rollen. In de kunst en de cultuur wordt de stedelijke samenleving weerspiegeld, gereflecteerd, wordt erover nagedacht, wordt er commentaar op geleverd. Kunst houdt de samenleving een spiegel voor, soms een ongewoon scherpe spiegel, soms een lachspiegel, soms een vergrotende of verkleinende,dan weer een vertekenende. Kunst houdt zich bezig met waarden niet zozeer door ze vanzelfsprekend te herhalen, maar door ze om te keren, onderste boven te houden, binneste buiten te draaien, te roteren, ze uit te vergroten, ze tussen haakjes te zetten, ze te confronteren. Kunst verbeeldt ook nieuwe waarden, vervult in die zin een laboratoriumfunctie voor waarden die misschien komen gaan. Kunst en cultuur hebben de vermogens twee schijnbaar tegenstrijdige fenomenen tegelijkertijd tot uitdrukking te brengen.Zowel samenhang als onderscheid kunnen in de cultuur tot leven worden gebracht. In een stad als Rotterdam met een zo grote diversiteit aan culturen is dat van levensbelang voor de vitaliteit en levenskracht van die stad. Kunst doet een beroep op de vermogens van de toeschouwer na te denken, mee te voelen, zijn of haar vanzelfsprekendheden te verlaten en in het avontuur van de onzekerheid nieuwe perspectieven te ontdekken. Kunst en cultuur zijn altijd op zoek naar betekenis, ze zoeken betekenissen waar niemand ze denkt te kunnen vinden, ze bieden nieuwe perspectieven voor het stedelijk leven, in die zin bieden ze mogelijkheden voor emancipatie. Naast het feit dat kunst en cultuur een sector zijn, zijn ze minstens nog twee andere dingen, Het zout in de pap en gist van de stedelijke samenleving. Een samenleving zonder cultuur is ondenkbaar. De smakeloze samenleving krijgt nog enige smaak. Misschien wel het belangrijkste is de gist functie van cultuur, het doet de samenleving rijzen, geeft de samenleving zowel diepte als luchtigheid, zorgt voor cohesie. In een stad die zo door spanningen van verschil en diversiteit wordt gedomineerd is deze functie onontbeerlijk. Ook in de economie is de nadruk hier komen te liggen op creativiteit, research, ontwerp, verkoop, marketing etc. De creatieve klasse is aan het opkomen. Zij wordt aangetrokken door specifieke kenmerken van een stad. Wil zij zich daar vestigen dan zal die stad aan de behoeften van die groepen moeten voldoen, een rijkdom aan kunst en cultuur is zo’n behoefte. Dus zelfs voor de economie van een stad is kunst en cultuur onontbeerlijk geworden. Een stad zal een creatieve stad zijn of zal niet zijn. Een zoektocht naar hoe kunst en cultuur ook nu en straks weer wezenlijk is voor de inrichting van de samenleving is de opgave van de partij van de arbeid. Bert van Meggelen

Ideaal

2005 augustus

9

Fractienieuws Een nieuwe kans voor deelgemeenten

zien kan worden van het bestaan van centraal aangestuurde diensten. De diensten hebben in feite met twee kapiteins te maken hebben. Eén kapitein is de opdrachtgever, vaak de deelgemeente. De andere kapitein is de verantwoordelijk wethouder. Twee kapiteins is geen gunstige voorwaarde voor optimale prestaties.

Fractievoorzitter Bert Cremers vindt het jammer dat de discussie over de toekomst van de deelgemeenten lijkt gestopt. Hij pleit voor een voortzetting van de discussie over het bestuur van onze stad. Niet om dat hij de deelgemeenten wil opheffen, maar omdat hij een oplossing wil zoeken voor de problemen die er zijn. Binnen onze partij is de discussie over de rol van de deelgemeenten eigenlijk stil komen te vallen. De discussie eind vorig jaar over het rapport Wolfson heeft duidelijk gemaakt wat we wél willen: burger nabij bestuur, vanuit een deelgemeentelijke regie, dat democratisch gelegitimeerd is. Dit is een keuze voor behoud van de deelgemeenten. Maar ook een keuze die veel vragen onbeantwoord laat. Het is duidelijk dat het functioneren van decentraal bestuur niet los ge-

10

augustus 2005

Naar de echte problemen De gemeente Rotterdam heeft steeds gekozen voor sterke centraal gestuurde diensten, op basis van beleidsvelden. Er is een gezondheidsbeleid –en wetgeving- en dus is er een GGD, er is de wetgeving voor onderwijs, dus is er een dienst DSO, enzovoort. De centraal gestuurde diensten hebben steeds minder kennis van de specifieke problemen in de verschillende delen van de stad. Maar de behoefte om samen te werken op decentraal niveau werd steeds groter, omdat de complexiteit van de problemen ook steeds groter werd en problemen, op het vlak van onderhoud, schoon, veiligheid, onderwijs, inkomen, opvang, nauw met elkaar samenhangen. Dit is getracht op te lossen door op decentraal niveau structuren te scheppen waarin de diensten samen werken. Van wijkveiligheidsplannen naar buurtserviceteams naar TIP’s, stadsmariniers, DOSA’s tot convenanten en prestatieafspraken enzovoort. Dit betekent dat er in de werkwijze van de diensten enorm veel overdrachtsmomenten van noodzakelijke kennis en afstemming geschapen zijn. Met andere woorden: er is een enorm circus van overleggen gecreëerd om centraal aangestuurde diensten decentraal te laten samenwerken.

In die structuur zijn deelgemeenten als sublokale regisseurs onontbeerlijk. Maar deze keuze is niet ten principale gemaakt. De centrale vraag of dit overlegcircus, met al zijn verlies aan informatie en gebrek aan doelmatigheid, niet door een andere organisatie voorkomen kan worden, is nooit onderwerp van serieuze discussie geweest. Elke discussie over het bestaan van de centrale diensten is in Rotterdam uit de weg gegaan met als argument dat het zonde zou zijn om expertise weg te gooien. De centrale diensten als kroonjuwelen van de gemeentelijke organisatie. Naar mijn mening een misverstand. Expertise behouden Teveel is de discussie gevangen gebleven in de keuze tussen het Amsterdams en het Rotterdams model. Opsplitsing (Amsterdam) versus nietopsplitsing (Rotterdam). In diverse steden zijn er echter ontwikkelingen waar Rotterdam van kan leren en die allang niet meer in dit dilemma gevangen blijven. Ik ben geen voorstander van een opsplitsing van centrale diensten in deelgemeentelijke diensten. Ik ben er een absoluut voorstander van de dienst die het meest de solidariteitsgedachte in de stad weerspiegelt –het grondbedrijf, dus nu de OBR- onder exclusief centraal gezag te houden. Hetzelfde geldt voor de kennis en de uitvoering van mega-infrastructuurprojecten zoals Randstadrail en CS. Het idee dat je bij de aanleg van Randstadrail te maken zou hebben met de ingenieursbureaus Centrum, Noord en Hillegersberg is mij een gruwel. Maar dat vormt geen argument om het

Fractienieuws De invoering van de WMO zou een belangrijke impuls kunnen geven aan het deelgemeentebestel schoonmaken en -houden van straten in Schiebroek en het onderhouden van de plantsoenen daar, te laten uitvoeren door twee aparte diensten die stedelijk zijn georganiseerd. Vraaggericht en preventief Om duidelijk te maken waar mijn gedachten dan wel naar uitgaan richt ik me even op de sociale sector. Neem de Tarwewijk. Daar komen heel veel sociale vragen op ons af. En die zijn nooit afgeperkt tot één wet of beleidsterrein. De mensen en gezinnen waar het om gaat kampen met problemen op het vlak van inkomen, werk, hun kinderen hebben problemen in het onderwijs, hun jongeren geven overlast op straat. Vraaggericht werken betekent dat de specifieke hulpvraag van die mensen en gezinnen het kader vormt van waaruit je optreedt en niet een beleidsveld. Met andere woorden, de gemeentelijke organisatie moet persoonsgebonden maatwerk kunnen leveren. Als dat betekent dat er gezinsondersteuning, inkomen, bijlessen én correctief optreden van de politie nodig zijn dan moet dat maatwerk geleverd kunnen worden. Preventief werken betekent dat je als overheid je inspanningen richt op het voorkomen van de hulpvraag. Ervaringen met vrouwenruimtes, de peperclip, netwerken voor mantelzorg, brede scholen en maatwerk van corporaties geven aan dat het heel goed mogelijk is de eigen verantwoordelijkheid van mensen te organiseren. Door het steunen van initiatieven en netwerken die mensen uit een sociaal isolement houden wordt vaak voorkomen dat er een hulpvraag bij de overheid komt te liggen. Met als uitgangs-

Zorgcentrum De Leeuwenhoek Deze wet legt de verantwoordelijkheid voor participatie, emancipatie en niet-medische zorg bij de lokale overheid. Het integreert het welzijnswerk met de (niet-medische) thuiszorg, de gehandicaptenvoorzieningen en een groot deel van de maatschappelijke opvang.

punt uiteraard dat de hulpvraag die wél komt, snel en effectief geboden kan worden. Invoering van de WMO Deze gedachten sluiten goed aan op mogelijkheden die de invoering van een nieuwe wet op het gebied van de niet-medische zorg, de WMO, biedt. De WMO (Wet Maatschappelijke Ondersteuning) legt de verantwoordelijkheid voor participatie, emancipatie en niet-medische zorg bij de lokale overheid. Doel is integratie van het welzijnswerk, de (niet-medische) thuiszorg, de gehandicaptenvoorzieningen en een groot deel van de maatschap-

Ideaal

pelijke opvang. In onze partij wordt de wet door velen als een bedreigende bezuinigingsmaatregel gezien. Maar naar mijn mening zijn de kansen veel groter. Binnen de partij is er de visie ontwikkeld dat je deze wet kunt gebruiken als een hefboom om vraaggestuurd te werken. Er zou op wijkniveau sprake kunnen zijn van een optimale regie, uitgaande van een goede kennis van de specifieke omstandigheden. De deelgemeente kan en moet hierin de bestuurlijke verantwoordelijkheid nemen. Deze visie is prikkelend en een grote uitdaging voor de deelgemeenten. Natuurlijk blijven er in deze visie nog vele vragen onbeantwoord. De verdeling van geldstromen, de invulling van een stedelijke kader, de expertisebevordering en de wijze van aanbesteding aan de aanbieders van zorg. Wel duidelijk is dat dit niet zonder gevolgen kan blijven voor de rol van de diensten die daar nu bij betrokken zijn, Sozawe, DSO en ook de GGD. Het idee van een deelgemeentelijke dienst Maatschappelijke Ontwikkeling is dan niet zo vergezocht meer. Deelgemeenten in ontwikkeling De invoering van de WMO zou op deze wijze een belangrijke impuls kunnen geven aan het deelgemeentebestel. En aan een grote verbetering van de relatie met de burgers. Ook voor de andere kerntaak –buitenruimte- kan dit proces tot nieuwe inzichten leiden. De deelgemeenten gaan dan spannende tijden tegemoet. Bert Cremers fractievoorzitter PvdA Rotterdam

2005 augustus

11

Bestuur Campagne voor 7 maart 2006 van start

Deze zomermaanden wordt er hard gewerkt aan het op poten zetten van de organisatie voor 2006. Dat betekent dat er naast de lijsttrekkersverkiezing, het traject verkiezingsprogramma, en de kandidaatsstelling voor de gemeenteraad, tevens is begonnen met de campagne-organisatie.

De commissie Andersson is begonnen met de werving en selectie voor de gemeenteraad, waarover elders in dit blad, en op de website, meer te lezen valt. De uiteindelijke lijst wordt eveneens op 17 december door de ledenvergadering vastgesteld.

De lijsttrekkersverkiezing is al flink op gang gekomen, met de kandidaatstelling van Dominic Schrijer en Mathijs van Muijen, en wie weet bij verschijnen van deze IDeaal inmiddels wel meer. Dit heeft al de nodige publiciteit opgeleverd zodat iedereen in de stad inmiddels weet dat de Partij van de Arbeid bezig is met de komende verkiezingen. De inschrijving voor lijsttrekkerskandidaten sluit op 1 september, waarna we op 3 september de kandidaten presenteren in het eerste ‘lijsttrekkersdebat’ van de in totaal 4 debatten. Begin oktober gaan de leden stemmen, zodat we op 14 oktober de lijsttrekker bekend kunnen maken.

De organisatie van de verkiezingscampagne begint ook vorm te krijgen. Er is inmiddels een kleine kerngroep gevormd bestaande uit Niels Kastelein, Stephan van der Meer en Monique Smits. Zij vormen het kernteam, dat onder verantwoordelijkheid van een kleine stuurgroep, waarin in elk geval de lijsttrekker en de afdelingsvoorzitter zitten, de campagne uitrolt. De uitvoeringsorganisatie wordt om deze kern heen gebouwd. Die organisatie bestaat onder andere uit de campagnecoordinatoren in de onderafdelingen, uit een vrijwilligerspool waarvan Marja Bijl de spil vormt, en uit een logistiek centrum op de Smalthof dat wordt beheerd door Johan Brinkman. Er wordt op dit moment gewerkt aan een campagneplan en een campagnebegroting waarin het hele traject tot aan 7 maart 2006 wordt beschreven. De bestaande activiteiten van de permanente campagne, zoals de Rode Zaterdag, gaan op in de nieuwe organisatie. De projectgroep van de permanente campagne, die onder leiding staat van Dick van Dongen, wordt ontbonden, waarbij een aantal mensen doorgaan in de nieuwe organisatie. Dick en Matthijs gaan voorlopig niet door. Het bestuur dankt deze “campagne diehards” voor hun inzet. We zullen ze in andere rollen ongetwijfeld weer tegenkomen.

Een kleine groep bestaande uit Niels Kastelein, Lars Moratis en Remco van Vliet is bezig met het verkiezingsprogramma. Zij werken de resultaten van de themabijeenkomsten en van het verkiezingscongres van 28 mei, om in een wervend verhaal. Daarin worden ze bijgestaan door een klankbordgroep van kritische partijgenoten. Inmiddels kan ook op de website volop worden meegediscussieerd over het programma in wording. Midden oktober stelt het bestuur een concept vast, dat na advies van de nieuwe lijsttrekker, eind oktober voor een ieder beschikbaar zal komen. Op 17 december stelt de ledenvergadering het programma vast.

Ocker van Munster voorzitter PvdA Rotterdam

Campagne 2006, heb je vragen, wil je meedoen, heb je goede ideeën? Neem contact op met het Kernteam Campagne: Niels Kastelein, [email protected], 06- 5536 4829 Stephan van der Meer, [email protected], 06-14678174 Monique Smits, [email protected], 06-12355791

12

augustus 2005

Kandidaatstelling voor de Gemeenteraadsverkiezingen van 7 maart 2006 Op 7 maart 2006 worden de Gemeenteraadsverkiezingen gehouden. De kandidaatstelling voor de lijst van de PvdA is op 1 augustus 2005 opengesteld. Vanaf deze datum konden en kunnen bereidverklaringen van kandidaten voor een plaats op de lijst van de PvdA bij de Gemeenteraadsverkiezingen bij het afdelingsbestuur worden ingeleverd. Het afdelingsbestuur van de PvdA Rotterdam roept de PvdA leden op namen van mogelijke kandidaten te noemen of zichzelf kandidaat te stellen. Dit kan door per email ([email protected]) of per brief (PvdA Afdeling Rotterdam, Willem Smalthof 95, 3031 NM te Rotterdam). Het voordragen van namen kan tot 11 september 2005. Iedereen die tot die dag kandidaat gesteld wordt krijgt een bereidverklaring toegestuurd. Na die dag stuurt het afdelingsbestuur geen bereidverklaringen meer toe. Mensen die zich na die dag kandidaat willen stellen kunnen de bereidverklaring tot 26 september 2005 gewoon downloaden vanaf de website www.pvdarotterdam.nl. Op deze manier hoopt het afdelingsbestuur zo’n 75 potentiële kandidaten aan te trekken voor een kandidatenlijst van maximaal 30 kandidaten. Op 26 september 2005 om 0.00 uur sluit de kandidaatstelling. Dit betekent dat de volledig ingevulde en ondertekende bereidverklaringen in het bezit van het afdelingsbestuur moeten zijn. Na 26 september gaat de kandidaatstellingscommissie, onder leiding van Hans Andersson, aan de slag. Met alle leden die een bereidverklaring hebben ingeleverd zal contact worden opgenomen om een afspraak voor een gesprek te maken. De commissie zal zich bij haar werkzaamheden baseren op de profielschets (te downloaden op www.pvdarotterdam.nl onder de banner ‘Hoe wordt je raadslid’ of aan te vragen op het partijkantoor). Samengevat komt het voor de potentiële kanidaten neer op het volgende: De fractie zal moeten opereren vanuit onze kernwaarden zoals solidariteit, fatsoen en burgerschap. De PvdA verenigt mensen die verantwoordelijkheid nemen voor hun samenleving, voor hun buurt en voor hun stad. Die grondhouding wordt ook van kandidaten verwacht. Dus geen “what’s- in- for- me” houding. Het raadslidmaatschap is geen baan, maar een burgerbijdrage aan het

functioneren van onze democratie. De PvdA zoekt volksvertegenwoordigers mét of zonder ervaring in het politieke handwerk; mensen die midden in het leven staan en die kunnen aanvoelen wat er speelt in de samenleving. Je moet dus mensen hebben die goed kunnen onderhandelen, mensen die op de zeepkist kunnen staan, en mensen die een goed verhaal kunnen neerzetten. Een raadslid moet zich kunnen inleven wat mensen in de stad en wat de stad nodig heeft en vanuit die positie zijn of haar politieke activiteiten in de raad en daarbuiten uitvoert. Met nadruk daarbuiten, want er wordt soms te veel in commissies vergadert over beleidsdetails. Rond 19 november 2005 zal de kandidaatstellingscommissie haar werkzaamheden afronden en wordt een voorstel voor een conceptkandidatenlijst aan het afdelingsbestuur gepresenteerd. Op 26 november 2005 zal het afdelingsbestuur de conceptkandidatenlijst vaststellen, waarbij zij geadviseerd wordt door de door de leden gekozen lijsttrekker. Alle kandidaten zullen worden gebeld om te worden geïnformeerd over de plaats die zij op de conceptkandidatenlijst krijgen. Nadat iedereen is geïnformeerd zal het afdelingsbestuur de conceptkandidatenlijst aan de pers presenteren, naar verwachting is dat op zondag 27 november 2005. Uiterlijk op 10 december 2005 zullen de leden de conceptkandidatenlijst en de motivering van het afdelingsbestuur krijgen toegestuurd. Zodat op 17 december 2005 de ledenvergadering van de PvdA zowel het programma als de kandidatenlijst kunnen vaststellen. Het afdelingsbestuur roept de leden op deze datum alvast te reserveren in de agenda. Als je overweegt om je kandidaat te stellen kan je contact opnemen met Marja Bijl, Maarten Bakker, of Ocker van Munster. Je kan natuurlijk ook inlichtingen vragen bij een van de huidige fractieleden.

Op 26 september 2005 om 0.00 uur sluit de kandidaatstelling.

Ideaal

2005 augustus

13

Bestuur Oproep: Meld Je Aan! Gewestelijk Afgevaardigden

Congresafgevaardigden

Het huidige aantal van 5 gewestlijk afgevaardigden en 2 plaatsvervangers blijkt in de praktijk te dun om ervoor te zorgen dat de PvdA Rotterdam altijd op volle sterkte vertegenwoordigd is in de gewestelijke vergadering. Daarnaast heeft recentelijk één van de zittende afgevaardigden bedankt.

Op de jaarvergadering 2005 van de PvdA Afdeling Rotterdam is de verkiezing van de congresafgevaardigden uitgesteld naar een later moment. Dit moment is nu aangebroken.

In verband hiermee heeft het afdelingsbestuur besloten de groep gewestelijk afgevaardigden aan te vullen. Concreet betekent dit dat er een plaats is voor één afgevaardigde en dat er gezocht wordt naar maximaal acht plaatsvervangers. Wij roepen leden op zich hiervoor kandidaat te stellen, want ook het gewest is voor de PvdA Rotterdam van politiek belang. Gewestelijk afgevaardigden volgen voor de PvdA Rotterdam namelijk de provinciale politiek en discussiëren daarover op de gewestelijke vergadering.

Ledenraadpleging lijsttrekker Gemeenteraadsverkiezingen De leden van de PvdA in Rotterdam krijgen tussen 4 en 12 oktober 2005 de kans de lijsttrekker van de PvdA bij de Gemeenteraadsverkiezingen van 7 maart 2006 te kiezen. Alle stemgerechtigde leden ontvangen hiertoe op 4 oktober 2005 een stembiljet met instructies hoe gestemd kan worden. Dit kan via Internet, per telefoon of per post. Op zaterdag 3 september 2005 wordt bekend gemaakt wie zich officieel kandidaat hebben gesteld voor het lijsttrekkerschap. Partijgenoten, die bekend maken kandidaat te zijn, stellen zich officieel kandidaat door het inleveren van een bereidverklaring en laten hun kandidatuur steunen door tenminste 50 stemgerechtigde leden. Het formulier waarop de handtekeningen moeten worden geplaatst kan van de website worden gedownload. Formulier en bereidverklaring moeten uiterlijk 2 september om 12.00 uur op het partijkantoor zijn ingeleverd. In de aanloop naar de verkiezingen van de lijsttrekker zullen een reeks debatten worden gehouden. De data zijn in de agenda te vinden. Op vrijdag 14 oktober 2005 zal de uitslag bekend worden gemaakt!

14

augustus 2005

In totaal zijn 5 plaatsen als afgevaardigde en 5 plaatsen als plaatsvervanger beschikbaar. De verkozen kandidaten zullen de PvdA afdeling Rotterdam o.a. vertegenwoordigen op het op zaterdag 10 december 2005 te houden partijcongres. Kandidaten moeten er rekening mee houden dat zij tenminste de

De verkiezing van kandidaten voor de gewestelijke afgevaardigden en van de congresafgevaardigden zal plaatsvinden tijdens de ledenvergadering van vrijdag 14 oktober 2005. PvdA leden kunnen zichzelf kandidaat stellen of anderen kandidaat stellen. Dit kan gebeuren tot uiterlijk 9 september 2005 om 12.00 uur. Dit kan per post (PvdA Afdeling Rotterdam, Willem Smalthof 95, 3031 NM te Rotterdam) of per email ([email protected])

Adressen FRACTIE

Bert Cremers Fractievoorzitter 010-4172105 [email protected]

Els Kuijper Raadslid 010-4116218 [email protected]

Metin Çelik Raadslid 06-46296925 [email protected]

Richard Moti Raadslid 06-18471882 [email protected]

Matthijs van Muijen Raadslid 06-17838616 [email protected]

Jantine Kriens Raadslid 06-51323630 [email protected]

Peter van Dijk Raadslid 06-53978189 [email protected]

Ram Soekhlal Raadslid 06-41355991 [email protected]

Abdelkader Salhi Raadslid 06-14676973 [email protected]

Ronald Motta Raadslid 010-4760711 [email protected]

Gemeenteraadsfractie PvdA Rotterdam Coolsingel 40 • 3011 AD Rotterdam tel 010-4172105 • fax 010-4120845 [email protected]

BESTUUR

Ocker van Munster

Hamit Karakus

Maarten Bakker

Voorzitter 06-55364750 [email protected]

Vice-voorzitter 06-51512747 [email protected]

Secretaris 06-51204981 [email protected]

Paul Boute

Johan Brinkman

Penningmeester 06-28200809 [email protected]

Ton Fastl

Bestuurslid 06-41766015 [email protected]

Lars Moratis


2e secretaris 06-20322976 brinkmanjohan@zonnet.

Chantal Gill’ard


Piotr van Rij


Marja Bijl


Niels Kastelein


Kirsten Verdel


Partijkantoor PvdA Rotterdam Willem Smalthof 95 • 3031 NM Rotterdam tel 010-4122306 • fax 010-4141995 [email protected]

Ideaal

Onder cultuur verstaan wij poëzie, proza, muziek, kunst, de innerlijke roerselen van de mens waaruit de waarden en normen opkomen. Cultuur hoort bij de mens. Cultuur heeft alles te maken met de verbeelding als een functie van de menselijke ziel. Mensen zijn vragers en zoekers. Eigenlijk begrijpen wij de wereld waarin we leven niet goed. Die wereld is een mixture van ellende en vreugde, een donkere spiegel. Soms hebben mensen gemeend in de wereld God te vinden, maar ze vonden hem niet. Soms projecteerde men eigen waarheden op zon, maan en sterren, op zichzelf, maar dat leidde tot nepgoden. Cultuur en religie hebben raakvlakken, want zij houden zich bezig met de diepste vragen van het menselijk bestaan: vanwaar, waarom, waartoe? Cultuur is een mogelijkheid voor de mens om vorm te geven aan het leven. Mensen willen iets van zichzelf tot uitdrukking brengen in bijvoorbeeld het geschreven woord, de beeldende kunst, de schilderkunst, de muziek etc. Heel lang overheerste het rationele in de cultuur, maar in de afgelopen eeuw en daarvoor is dit doorbroken. Kunstenaars accepteren absurditeit, toevalligheid en proberen daaraan uiting te geven. In de afgelopen eeuw zijn mensen ontgoocheld geraakt door de talloze oorlogen en het houdt maar niet op. Zij hebben het idee dat de wereld waarin ze leven leugenachtig is. Daarom zal de waarachtige cultuurdrager zijn artistieke vrijheid tot het uiterste verdedigen met ruimte voor irrationaliteit, intuïtie en experiment. De politiek zal last hebben van kunst. Maar als de politiek waarachtig wil blijven, zal ze de kunst alle vrijheid gunnen. De politiek zal zelfs geld vrijmaken voor de cultuur. Wie op kunst wil bezuinigen, zal de menselijke verbeelding aantasten en daarvoor gestraft worden. Ik hoop van harte dat in deze stad Rotterdam de kunstgaleries, de literaire cafés, de musea en alle mogelijke cultuurhappenings nog lang mogen groeien en bloeien. Hans Visser

2005 augustus augustus 2005

15 15

Op een aantal plaatsen in Rotterdam zijn plekken gemaakt voor graffiti kunstenaars om vrij op te kunnen werken en exposeren

16

augustus 2005

IDEAAL. wat doen we met cultuur?! Nog 7 maanden te gaan voor de verkiezingen. IDeaal - nummer 6 - augustus 2005

Recommend Documents