Dat is zeker waar maar soms bekruipt je wel eens het gevoel dat je ook hebt bij het “vrede op aarde” in de kersttijd. Is het geloof niet een beetje een fopspeen waar de mensen mee zoet gehouden worden terwijl de harde realiteit zo heel anders is? Hoe dikwijls heb ik het niet gehoord voor of na een kerkdienst het bijna afgelopen jaar: “Ik word zo bang van al die vreselijke berichten in de media. In wat voor wereld leven we eigenlijk?!” Daarom wil ik u meenemen naar de betekenis van advent. Dat heeft niet slechts te maken met het vieren van de eerste komst van Jezus, de Messias. Maar ook alles met de verwachting van zijn tweede komst, de wederkomst. Die terugkeer naar de aarde is dichterbij dan ooit! Dat is de hoop van een christen, die immers niet is als de andere mensen in de wereld, zonder hoop en zonder God. Bijna vijftig jaar geleden, in 1968, kreeg een 90-jarige Noorse vrouw een bijzonder visioen over wat in de Bijbel de eindtijd heet. Ze vertelde het aan een predikant, die het weliswaar meteen opschreef maar zo ongeloofwaardig vond dat hij er niets van wilde weten. Nu sta ik vanuit de evangelische traditie niet vreemd tegenover zoiets als profetie, maar je moet dat wel altijd toetsen zegt Gods Woord. De profetie van de Schrift is onfeilbaar maar wat zich in deze tijd als “profetisch” aandient is niet alles goud wat er blinkt. Maar oordeelt u zelf maar: “Kort voordat de Heer Jezus terugkomt, komt er een ontspanning zoals we nog niet hebben meegemaakt. Er komt vrede tussen de grootmachten van Oost en West. Er zal een lauwe houding zoals nooit eerder geweest is, ontstaan onder christenen, een afval van het ware en levende geloof. Men zal niet meer openstaan voor het evangelie van zonde en genade, berouw en bekering. In plaats daarvan komt een gemakkelijk “geluksevangelie”. Kerken, gebedshuizen en vrije gemeenten zullen leeglopen. Het materialisme zal hoogtij vieren. Er komt een vreselijk moreel verval. Onreinheid en ontrouw zullen heel normaal worden, geweld zal gezien worden als vermaak en alles zal open en bloot op tv vertoond worden. Mensen uit arme landen zullen naar Europa stromen. Er zullen er zovelen komen, dat men het vervelend zal vinden net als bij de Joden vóór de oorlog. Daarna breekt de derde wereldoorlog uit, waarin ook atoomwapens zullen worden gebruikt. Maar dan komt Jezus terug.” Zal het precies zo gaan? Dat weet ik echt niet, maar het is wel zeer opmerkelijk dat dit al zoveel jaren geleden voorzegd werd. Wat je in ieder geval mag vasthouden als troost is het gebed van de eerste gemeente: “Maranatha”, kom spoedig Heer Jezus! Want Hij is de uiteindelijke en enige Oplossing voor al de ellende, die we dagelijks om ons heen zien. Dat geeft vertrouwen en blijdschap. Ds. Henk Blankespoor
HET KRUISPUNT Informatiebulletin van de NIGA 7e jaargang nr.4 , december 2015 Redactie: Ds. Henk Blankespoor, Henk Brons Opmaak: Ernst H.F. Meijer
Meditatie dienstdoende predikant
HIJ KOMT ! Van vrienden in Nederland kregen wij een treffende nieuwjaarsgroet: “Ik zei tot de man die stond bij de ingang van het nieuwe jaar “Geef mij licht, opdat ik veilig het onbekende tegemoet kan treden”. Hij antwoordde: ”Ga de duisternis in en leg je hand in de hand van God. Dat is beter voor je dan licht en veiliger dan een bekende weg!”
1
We vielen elkaar om de hals, want wat hadden we destijds veel plezier gemaakt, gehuild en gebeden. Wat bleek? Hij had onze vliegtuigbewegingen gevolgd en berekend dat we nu wel zo ongeveer door de drukte van de eerste dag heen konden zijn, zodat hij even langs kon komen. Maar helaas stond hij voor een gesloten deur. Natuurlijk nodigden we hem uit om mee naar boven te komen, maar dat ging niet lukken, want hij moest die avond al terug naar Nederland. Onze eerste zondag zou hij dus niet meemaken, maar hij wilde nog wel “afscheid” komen nemen…….Dat hebben we toen maar uitgebreid op de stoep gedaan om daarna het briefje dat hij in de haast gekrabbeld had toen hij ons niet thuis trof, in de Turkse “brievenbus” van het huis te vinden, dat wil zeggen tussen de tralies van de voordeur van de flat. Ook al heeft Vivaldi de mooiste muziek gemaakt over de herfst en de winter, in het leven valt dat vaak allesbehalve mee, zo ook bij onze vriend. Maar wat is het dan mooi, dat mensen niet vergeten hebben wat je namens de Heer mocht doorgeven in hun leven. Ineens besef je dan weer waar je het allemaal voor doet. Het is best leuk om tegen je buren te zeggen, dat we “een zonnige roeping” hebben en met een kleurtje straks thuis te komen. Maar te helpen, in het leed mee te mogen dragen, waar mogelijk stuur te geven, de diensten echt erediensten te laten zijn, waar uit volle borst meegezongen wordt, geluisterd naar Gods Woord en gebeden, dát maakt alles de moeite waard.
Uit de Pastorie HARTVERWARMEND Het is goed voor de derde keer de Niga te mogen dienen. Vanuit de mooie maisonnette, die we als pastorie beschikbaar hebben, genieten we van de gebruikelijke drukte rond het Devlet-ziekenhuis in het straatje beneden en het fraaie uitzicht op zee, nog een beetje meer dan thuis in Scheveningen. Dank zij de school verderop kennen we het Turkse volkslied al weer helemaal uit ons hoofd (u neemt me toch alleen serieus als ik op de kansel sta?!). En bedenken we dat de gemeente gelukkig in rustiger vaarwater is terecht gekomen…………….. Het moet natuurlijk ook weer niet al te rustig worden, want deze periode is hier nooit de drukste tijd van het jaar. Maar daar merken we eigenlijk weinig van. Of je je nu prepareert op een dienst met veel of weinig mensen, maakt immers geen verschil. Na onze aankomst eind november zijn we gelijk volop aan de slag gegaan met de voorbereidingen op de feestdagen aan het einde van het jaar, de kennismaking met de buitenlandse collega’s, de eerste huisbezoeken en later ook de ziekenhuizen enz. enz. Zo is de begintijd best arbeidsintensief geweest. Gelijk al de eerste dag kregen mijn vrouw en ik een enorme opsteker. Die hartverwarmende ervaring willen Elly en ik graag met u delen, omdat het zo mooi laat zien waarvoor je samen kerk mag zijn. De vrijdag na aankomst moesten we natuurlijk aan de boodschappen besteden, want al preekt een volle maag niet graag, wie hard werkt moet verder wel goed eten………We waren bijna weer thuis en stonden aan de voet van het colletje (term uit de Tour de France) waar ons tijdelijk onderkomen op gevestigd is. Allebei zagen we hem gelijk, op de stoep liep ons tegemoet een goede vriend uit de Niga van onze eerste periode, 2011.
Ds. Henk Blankespoor
Uit de kerngroep Een gezegend 2016 Namens de Kerngroep en de redactie van ons Kruispunt wens ik u allen een gezond, gelukkig en gezegend 2016.Voor iedereen is gezondheid een woord met een heldere betekenis. Het houdt in dat lijf en geest goed functioneren. Wanneer onze gezondheid wat hapert, merken we al gauw de impact er van in ons leven. Beperkingen,
2
Het kernwoord van de wens is tov (f), goed. En daar wil ik het nu eens even over hebben, op de drempel van oud en nieuw. De kerstwensen en – gedachten, hoe zinvol ook, laat ik graag aan anderen over.
onzekerheid en angst liggen op de loer. Velen van ons zijn er mee geconfronteerd en sommigen ervaren het dagelijks. En wat zijn we blij als de behandeling effect heeft en we ons weer beter voelen. Iedereen zal een goede gezondheid als een grote schat ervaren. Het woord gelukkig is wat minder eenduidig te omschrijven. Voor ieder van ons zal de omschrijving anders zijn. Het bezit van materiële en immateriële zaken zal er deel van uitmaken. Een mooi huis, een fijne auto, voldoende geld, een goede baan en vult u maar aan. Een lieve man of vrouw, een warme relatie met de kinderen, goede vrienden, leuke buren en vult u maar in wat u liever niet wilt missen. Wanneer we de nadruk leggen op wat we missen zijn we al gauw klagers, wanneer we vooral letten op wat we hebben voelen we ons doorgaans gelukkig, zeker als we daarnaast ook mogen genieten van de eerder genoemde goede gezondheid. Wanneer we elkaar een gezegend Nieuwjaar toewensen voegen we er nog een dimensie aan toe. We wensen dat God je in het komende jaar zegent. Wat dit precies zal zijn mogen we aan God overlaten. Hij wil onze Vader zijn en weet precies wat goed voor ons is. Het betreft ons hele bestaan, dus ook onze gezondheid en onze materiële en immateriële belangen. Maar niet minder belangrijk betreft het onze relatie met God en onze naaste. Liefde, genade en vrede zijn hierin essentieel. Vanzelfsprekend hebben we hierin een grote verantwoordelijkheid. Maar om gezegend te worden en sterk te staan is het noodzakelijk dat we open staan voor Gods Woord en zijn leiding in ons leven.
“Tof” Jaren geleden schreef Dorothee Sölle één van haar belijdenissen die begon met de zin: Ik geloof in een God die de wereld niet volmaakt heeft geschapen”. Ze kreeg er in allerlei kritische reacties flink van langs. Als God iets maakt is het volmaakt, daar is ie God voor. Wat zullen we nou beleven!? De kritiek was fel, te fel? Ik denk van wel en vooral ook: te snel.
Wij wensen u een gezond, een gelukkig en een gezegend 2016 ! Namens de Kerngroep Henk Brons
Wie naar God als schepper zoekt komt om te beginnen terecht in het begin van de Bijbel. Dat weten we allemaal. En de eerste scheppingsdaad is eigenlijk een woord. “Laat er licht komen”. In één ademtocht voegt de verteller daaraan toe: “en het licht geschiedt”. Vervolgens ziet God wat zijn woord tot stand heeft gebracht en dat is precies wat Hij bedoeld heeft en hoe Hij het bedoeld heeft: “en God ziet dat het licht goed is.” Zeven maal zal dit woord vallen als “kwaliteitsaanduiding” van wat er gemaakt is, op orde gebracht in de chaos. Goed, tov (f) in het Hebreeuws. We kennen dat woordje allemaal, want het is vernederlandst. Tot en met een functie in het vrolijke feestgedruis van “en datteme toffe jongens (meisjes niet?) zijn dat willen we weeheten!”
Een goed jaar Deze drie woordjes vormen een traditionele Joodse wens, waarmee zij elkaar, doorgaans ergens in de maand september, het goede toewensen voor het jaar dat komt. Het Joodse Nieuwjaar valt niet samen met het “onze”, evenmin als de Joodse jaartelling.
Ondertussen weten we inhoudelijk nog niet al te veel, bijna niks eigenlijk, over de wezenlijke betekenis van dat korte, kernachtige woordje “tov”. Het betekent in elk geval niet “volmaakt”. Dus een beetje begrip voor mevrouw Sölle is nu al op z’n plaats. Het Hebreeuws kent namelijk een heel ander woord voor wat wij aanduiden als volmaakt. Doorgaans komt dit woord voor in offerrituelen waar dieren bij te pas komen. Die mogen op
We hopen en wensen dat ook in het nieuwe jaar de diensten van de NIGA daaraan een bijdrage mogen leveren.
3
geen enkel lichamelijk gebrek worden betrapt en moeten dus volkomen gaaf zijn. Daarbij valt dan het Hebreeuwse woord tamiem, volmaakt. Ziezo, dat weten we ook weer. Terug naar het toffe nu.
het goede heeft gegeven. Overwin dan het kwade door het goede, zal een zekere Paulus eeuwen later zeggen. Volmaakt, nee, goed is goed genoeg. Daarom zou ik willen zeggen: een tof jaar toegewenst. Een jaar waarin wij gereed en geschikt blijken te zijn om te doen waarvoor wij zijn bestemd en waartoe wij zijn gedacht. Dan kunnen we over zo’n 365 dagen terugkijken op het jaar en met elkaar zeggen: en zie, het was goed, misschien af en toe wel zeer goed. Dat zal een zegen zijn. Ko Brevet, Lochem 10 december 2015.
Als iets of iemand tov genoemd wordt in de Bijbel dan wil daarover gezegd zijn dat iets of iemand geschikt is voor het doel waarvoor het/hij is bestemd. Een goede fiets is bestemd om daar zonder voortdurende zorgen op te kunnen fietsen. Het apparaat is berekend op het gebruik, waarvoor het is bestemd. Dat wil niet zeggen dat het niet of, nog sterker, nooit stuk kan gaan. Zeker niet als je de tweewieler gebruikt voor een doel waarvoor het beslist niet is bestemd. Je kunt dingen namelijk altijd onderschatten, maar ook overvragen.
Open rubriek
Gisteren hebben Helma en ik de gezamenlijke kerstzangdienst bezocht. Deze dienst wordt samen met de Duitse, Finse en Noorse kerk georganiseerd. Voor aanvang van de dienst vroeg Henk Blankespoor of ik mijn impressie van deze dienst op papier wilde zetten omdat Bert helaas geveld was door een longontsteking. Ik hoop natuurlijk dat hij hier snel van zal herstellen. Op zich was de dienst voor ons best ongewoon. Ongewoon in de zin dat we nog nooit zo vroeg in december een kerstzangdienst hebben bijgewoond. Ongewoon ook door het feit dat we eigenlijk relatief dicht bij Bethlehem zijn en ongewoon ook door de bonte mix aan nationaliteiten.
Het licht is goed, constateert God. Het kan Hem helpen bij het onderscheid maken tussen de dingen, tussen de dagen om te beginnen. Want je hebt licht en licht. Daglicht en nachtlicht, zon en maan. Als je die twee op het verkeerde moment inzet gebeuren er rare dingen. Dat moet je dus niet doen. In de chaos ziet God niks en valt er niks te onderscheiden, laat staan op orde te brengen (de eerste en belangrijkste betekenis van het werkwoord dat wij in het Nederlands weergeven met scheppen). Hij heeft licht nodig en aangezien niemand anders het voor Hem aandoet maakt Hij het zelf. Zo vertelt de verteller met verwondering en bewondering, maar ook met humor zijn scheppingsverhaal. Waarbij het geschapene voortdurend goed wordt genoemd en één keer, als God het geheel na zes dagen hard werken overziet, zeer goed. Zeven maal goed. Dus helemaal geschikt voor het doel: leven op een goede aarde met goede levensmogelijkheden voor Jan en alleman. Maar ook voor de dieren, de planten, voor al wat leeft. Het is tov en het is aan de mens, Gods beelddrager op aarde om het goed te houden en waar mogelijk beter te maken. Dat lukt lang niet altijd, maar op de een of andere manier heeft God een eindeloos geduld. Ook dat kun je slechts met verwondering en bewondering gadeslaan. Je kunt er natuurlijk ook over praten en ervan zingen. Want meer dan goed is Hij, die aan ons
Nadat de pastor van de Noorse kerk ons verwelkomd had, zongen we een aantal prachtige kerstliederen. De liederen werden "aan elkaar gepraat" door de Noorse pastor. De Finse dominee hield een preek, waarin de komst van Jezus als licht in onze duistere wereld heel duidelijk uit de doeken werd gedaan. God wil niet dat ook maar iemand in de duisternis
4
blijft en heeft daarom voor iedereen zijn zoon als licht in ons leven gezonden. We moeten leren Jezus te volgen om zo ook zijn licht aan de mensen om ons heen uit te stralen. Na de preek werden weer een aantal mooie liederen gezongen in diverse talen. Ik realiseerde me dat ik vooral mijn Fins nog wel wat moet
bijschaven. Ook werd door de voorgangers Johannes 1: 1-8 voorgelezen in het Engels, Noors, Nederlands, Duits en Fins.
Wat me tijdens de dienst echt ontroerde was het besef dat we deel uitmaken van Gods lichaam hier op aarde. Helma en ik hebben de laatste 2 zondagen echt genoten van de warme NIGA samenkomsten met mensen vanuit allerlei kerken. Om met deze mensen een zangdienst mee te maken met een zo bont internationaal gezelschap, ook weer afkomstig uit allerlei kerken, die ook allemaal geloven dat Jezus het licht van deze wereld is, is een heel ontroerend gevoel. Helaas hebben we niet veel meegemaakt van de ongetwijfeld heerlijke cake en ander gebak, omdat we de bus naar "boven" nog moesten halen. Toen we tussen de sinaasappelboomgaarden uit de bus stapten was het behoorlijk koud en onder een heldere sterrenhemel kon ik me goed voorstellen hoe de herders bij de warmte en het licht van het vuur bij elkaar zaten toen ze als eersten van de engelen het nieuws kregen van de geboorte van Jezus, door God gezonden om warmte en licht in onze koude, donkere wereld te brengen. Hartelijke groeten, Helma en Jan van Sluis
5
Dat woord heet: liefde Als sterren aan het hemelveld, als licht van zomerzon, zo heeft God onder ons gespeld het woord dat overwon. Dat woord heet: liefde voor elkaar, als vlam, die kou verdrijft, als vuur dat warmte overdraagt en lichtend in ons blijft. Als kleuren op een nieuw palet, als lachen van een kind, zo heeft God in ons ingebed het woord dat harten wint. Dat woord heet: liefde voor elkaar, als schouderklop en kracht, als stem die goedheid woorden geeft en op ons antwoord wacht. Alfred C. Bronswijk
Deze tekst kan worden gezongen op de melodie van Gezang 474, Liedboek Voor De Kerken (1973).
www.niga-turkije.nl
6
