Informatiebulletin van de NIGA Alanya, Turkije November 2012 Jaargang 4, nummer 5

Informatiebulletin van de NIGA Alanya, Turkije November 2012 Jaargang 4, nummer 5 E-mail adres: [email protected]

Pim Rijnders weer in Alanya Bij de aankomst in Antalya kwam het Alanyagevoel al snel terug. Een soort thuiskomst! Het was tenslotte nog maar 15 maanden geleden dat wij met hoge zomer temperaturenervaring waren vertrokken. Nu kwamen we weliswaar met een pittige plensbui aan, maar toch! En dat gevoel werd nog eens versterkt toen Jenny en ik de pastorie in kwamen, nadat Ernst ons bij het kantoor van Corendon had afgehaald. Alsof we niet weggeweest waren. En direct genoten we weer van het prachtige uitzicht over de zee, terwijl de Muezzin zijn oproep over de stad deed schallen.

zitten en vertrok. Gezien de goede relaties met onze Duitse zustergemeente was het vanzelfsprekend dat de Duitse gemeenteleden gastvrij in onze vieringen werden opgenomen. Voor mij extra werk de vieringen 2-talig aan te bieden. Nanni Bruns en Rolf Ruter deden daarbij een duit in het zakje. Heerlijk om dan op zulke ervaren en behulpzame mensen te kunnen terugvallen.

Een Oud-Katholiek pastor? Dat er een Oud-katholiek pastor ineens verschijnt tussen al die verschillende dominees, was een nog niet eerder voorgekomen fenomeen voor de Niga. Toch was het niet ongewoon. Aangezien de Niga zich graag interkerkelijk wil opstellen is een Oecumenisch ingestelde Oud-katholiek uitnodigen niet vreemd. Een kerk immers die mede aan de wieg heeft gestaan van de Wereldraad van Kerken in 1948.

Hoe ziet die kerk eruit?

Dat niet iedereen mij en mijn echtgenote Jenny kennen is te begrijpen. Het was hartje zomer 2011 dat wij hier waren en velen van U waren naar Nederland. De reden voor de Niga om in die maanden geen vieringen meer aan te bieden. Toch kwam ik in mijn periode niet zonder werk te zitten. Naast het wekelijks bezoeken van de gestrandde toeristen in de ziekenhuizen, waren er de dubbele voorbereidingen voor de zondagse viering. De Duitse predikant had zijn werk-periode er op

Het is wat erg kort door de bocht om te schrijven dat de Oud-katholieke kerk tesamen met de protestantse kerken, weliswaar een ‘kerk van de reformatie’ is, maar dan wel met een ( Rooms-) katholieke liturgie. Met de opstand tegen het Spaanse Gezag was inmenging door een vreemde mogendheid en dus voor de Nederlands katholieke kerk in die periode hèt moment het gezag vanuit het verre Rome onder kritiek te stellen. Dit resulteerde in de weigering door de Paus voor de Nederlandse kerk een nieuwe bisschop aan te stellen. De Nederlandse kerk ging na 12 jaar zonder bisschop gebruik maken van het aloude systeem de eigen bisschop zelf te benoemen. Die erkenning kwam vervolgens

niet. In 1723 ontstonden toen de twee katholieke kerken, waarvan een echte Nederlandse!

PKN en de RKK. In December 2011 heb ik deze pastorale werkzaamheden beëindigd. Als theoloog behoor ik dus tot de jonge garde….:)

Hoezo dan oud?

De laatste jaren wordt ik herhaaldelijk in de regio Amsterdam gevraagd voor uitvaarten voor protestantse en/of katholieke nabestaanden. Veelal hebben die nabestaanden geen binding meer met de kerk van het overleden familielid. Het is een groot goed voor alle categorieen beschikbaar te zijn.

De Oud-katholieke Kerk orienteert zich op de kerk vanaf de 7 grote concilies. Toen in 1870 ook grote groepen Duits sprekenden zich gingen uitspreken tegen een Paus met vergaande bevoegdheden, kozen zij de geuzen-naam Alt-katholisch. Uiteindelijk heeft de kleine Nederlandse kerk die naam toen (nu jammergenoeg) overgenomen. Naast het drievoudig ambt van diaken, priester en bisschop kent de OKK een (naar protestants model) synodaal systeem van inspraak en meedenken. Het is een kerk weliswaar met erkenning van traditie maar eigentijds ingevuld. In die zin een Levendige nieuw katholieke kerk met een prachtige liturgie. Vanaf 1904 in de Nederlandse taal en vanaf 1914 een vrijwillig celibaat voor de clerus. Sinds 10 jaar zijn ook vrouwen toegelaten tot het ambt.

Binnen het katholisme kennen we de ambtelijke benaming van dominee (dominus=meneer) niet, maar worden de ambten veelal aangesproken met past(o)or. Ik stel het op prijs als men mij gewoon bij de voornaam noemt

Bidden in verbondenheid Als we het over onze interkerkelijke Niga hebben dan staat het thema Bidden in Verbondenheid op het lijf geschreven!. In het oecumenische tijdschrift Open Deur vond ik in het nummer van november 1998 een prachtig artikel over bidden, geschreven door zuster Mirjam Hoogenbosch. Loslaten en inkeren naar je kern ‘Heer, leer ons bidden’, zeiden de leerlingen tegen Jezus.

Wie is Pim Rijnders? (1939) Na eerst als vertegenwoordiger tot 1984 en daarna als winkelier in de herenconfectie gewerkt te hebben, koos ik in 1998 voor de studie theologie. Na 6,5 jaar studie (dat was echt genieten) haalde ik mijn bul aan de Katholiek Theologische Universiteit in Utrecht. Na mijn wijding kreeg ik de schone taak voor de Amsterdamse Raad van Kerken deels als vrijwillig pastor (aanvankelijk met 6 collega’s) te gaan werken in de Vinexwijk IJburg. Een Oecumenisch project om de kerk present te stellen. Het project werd gefinancierd door de

Die vraag klinkt tot in onze tijd. Bidden werd voor veel mensen een probleem. Misschien komt dat ook door onze omschrijving van bidden. Onder bidden verstaat men meestal: spreken tegen God – je gevoelens, gedachten, zorgen uitspreken voor God, in het vertrouwen dat Hij ons hoort en ons gebed op de één of andere manier verhoort. Zonder iets te willen afdoen aan bovenstaande gedachte, denk ik dat bidden ook te maken heeft met stil worden, zwijgend aanwezig zijn voor Zijn aanschijn. Bidden is zoeken naar verbondenheid met God. Dat kan ook zonder woorden. Tumult Bidden zonder woorden vraagt om een cultuur van de stilte. Juist in een

maatschappij waarin mensen overladen worden met informatie (radio, televisie, internet), groeit een verlangen stil te worden. In de kloosters merken we dit al jaren. Steeds vaker vragen mensen om een verblijf van een paar dagen, omdat ze op zoek zijn naar stilte. Ze willen even alles achter zich laten, tot zichzelf komen. Uiterlijke stilte is nodig om innerlijk tot stilte te komen. Van binnen stil worden is niet gemakkelijk. Wanneer het uitwendige lawaai is stilgelegd, barst het inwendige tumult los. Onopgeloste problemen vragen om aandacht. De ene zorg na de andere dringt zich op. Gedachten springen van het één op het ander. Het is of je heel langzaam een cirkelbeweging moet maken – geleidelijk moet je de dingen die je bezig houden loslaten en inkeren naar je kern. Breien Een manier om je geest leeg te maken, om los te laten, is het bidden van het Jezus-gebed. Dit gebed bestaat uit het herhalen van een eenvoudige zin, waarin de naam van Jezus wordt aangeroepen, bijvoorbeeld: ’Heer Jezus, zoon van de levende God, ontferm u over mij’. Het monotone herhalen van die ene zin verjaagt alle binnenvallende gedachten. Althans, je schenkt er geen aandacht aan. Het maakt het hart stil en ontvankelijk voor God. Een interessant advies om tot innerlijke stilte te komen, las ik ooit bij Anthony Bloom, een oosters-orthodox priester en één van de grote gebedsleraren van deze tijd. Hij raadt je aan om rustig in je kamer te gaan zitten en deze aandachtig in je op te nemen. Vervolgens neem je een breiwerk en breit vijftien minuten lang voor het aanschijn van God. Geen gebedsformules herhalen, alleen maar breien en proberen te genieten van de vrede van de kamer. Dat lijkt mij een praktisch advies!

Door de stilte Stilte is méér dan het wegvallen van onze dagelijkse bedrijvigheid. De stilte kan intens spreken want, zeggen de mystici, God verbreekt de stilte niet als Hij

spreekt. God spreekt niet in de stilte, maar door de stilte. Bidden moet je leren. Het vraagt aandacht en oefening. Ook als je zonder woorden bidt. Stilte komt niet aanwaaien, je moet er voor kiezen. Je moet je binnenkamer ingaan en je losmaken van al wat je bezighoudt. Dat zal in het begin moeite kosten, maar na verloop van tijd ga je uitzien naar het moment in de dag dat je stil kunt worden en met Hem kunt zijn. Het is als het samenzijn met je beste vriend: de aanwezigheid van de ander is genoeg, dat is aan woorden voorbij.

25 November 2012 Eeuwigheidszondag Zondag 25 november 2012 is de laatste zondag van het kerkelijk jaar, de kalender van feesten en bijzondere dagen in de christelijke kerk. Die laatste zondag draagt ook wel de naam ‘eeuwigheidszondag of zondag van de voleinding’. Dat is niet echt een kerkelijk feest, maar wel een goed moment geworden in de loop der tijd om stil te staan bij de vergankelijkheid van het leven. Is de 2e november van het katholieke Allerzielen uitgegroeid tot een seculier nationaal herdenken. De kerk is hiermee niet meer de enige plek waar mensen worden herdacht.

Op eeuwigheidszondag herdenkt de protestantse kerk de overledenen, in het bijzonder degenen uit ons midden die in het afgelopen jaar zijn overleden. Hun namen worden genoemd, en er wordt in de dienst een kaarsje aangestoken als teken dat we ons blijvend met hen verbonden voelen. Het licht roept het licht van Pasen in herinnering: het brandende licht in de harten van Christenen.

Eeuwigheidszondag is daarmee geen afsluiting, geen terugkijken, maar juist vooruit zien naar een tijd die nog komen gaat. Want dat is wat christenen in alle eeuwen telkens hebben doorgegeven. Er is licht aan het einde van de rit. Wellicht dat daarom het katholieke lied ‘Heer, herinner U de namen’ in het Liedboek voor de kerken (273) is opgenomen. De uniciteit van alle overledenen wordt benadrukt. Wilt u ook dat uw overleden familielid of vrienden herinnerd worden en hun namen genoemd worden, schrijf de naam of namen op en geef het aan ons door. (mailen kan ook) Wij beginnen de viering met dat moment!!

In de ADVENT 2012

Rondom de Schrift

In de periode tot 20 januari 2013 zou het fijn zijn als minimaal 6 personen zich willen binden voor 4 middag- bijeenkomsten: Met elkaar lezen wij een evangelie perikoop uit de Bijbel, worden stil, denken erover na en luisteren naar elkaars gedachten. Uitgangspunt is niet alleen nieuwsgierigheid, maar zeker respect voor elkaars mening bij de bespreking. Met elkaar zoeken en kijken we naar de diepere ervaringslaag, de bewogenheid, en ontmoeten de levende binnenkant van de tekst. Meld u aan! Per mail kan het ook. De 1e keer op vrijdagmiddag 26 November van 14.00 tot 16.00 uur in de pastorie.

Wie is God, waarover spreken we dan? De geschiedenis heeft ons geleerd dat de BIJBEL en KUNST de mensheid veel handvatten heeft gegeven over dit thema na te denken en er een mening over te vormen.. U wordt uitgenodigd op 3 december een powerpoint presentatie in de pastorie bij te wonen over de vroeg kerkelijke kunst. Beelden die spraakmakend waren en ons wellicht doen meedenken en nadenken over die Eeuwige, die wij God noemen. Graag pgave van uw deelname per bovenstaande mail.

Verdere activiteiten Wandelen in de vrije natuur. Aanmelden bij Marij en John Baetens: [email protected] Wandelen met de Duitse Kerk. Aanmelden bij: [email protected] Klaverjassen in Alanya Bistro Floyd: aanmelden bij: AndreHoogesteijn:@gmail.com In Mahmutlar: [email protected] Bowlen op dinsdag in het bowlingcentrum, naast de Koctas in Oba.

wordt een 2e schooltje in het project te betrekken.

2e Kerstdag 2012

•

De Kerstviering van Schrift en Tafel zal dit jaar weer tesamen met onze Duitse zustergemeente plaatsvinden. Aanvang 1e kerstdag 10.00 uur

Zijn we met genoeg mensen om gezamenlijk een picknick te organiseren op de KALE op 26 december a.s.? Een paar jaar geleden was dit een doorslaand success. Meld u aan Connie Berends, zij zal het geheel coordineren.

VANUIT DE KERNGROEP Doordat Coby en Hein zich in Nederland bevinden blijven Ernst Meijer en Hilbrand Berends over voor die toch noodzakelijke vergadering.

De 25e November zullen wij de avondsmaalsdienst vieren met gesneden brood en met wijn. We zullen na het tafelgebed een kring maken. De pastor komt dan langs met het brood, de kerngroepleden met de beker. Allen zijn uitgenodigd aan de tafel van de Heer. Wij allen zijn de gasten.

Op 14 november kwamen zij onder voorzitterschap van de ( niet stemgerechtigde) pastor in de pastorie bij elkaar. Belangrijke punten waren: •

De zieken. Grietje Schuiling gaat na een lange revalidatie terug naar Nederland.

•

Wijziging aanvang van de vieringen. Om ons koffiemoment na de viering niet te laten eindigen als de viering van de Duitse zusterkerk al is begonnen, is besloten de aanvang per 1 januari a.s. met een half uur te vervroegen.

•

Uitbreiding en aanstelling Henk Brons als kerngroeplid, wordt aan de leden voorgelegd.

•

Het schoenenproject is en was dit jaar een doorslaand succes. Onderzocht

SCHOENENPROJEKT 2012 Het was even rijden naar dat kleine dorpje ver achter de Dimcay. Dachten we er tegen 11 uur te zijn, de kronkelige wegen met prachtige uitzichten naar boven, het was pas 12.15 uur dat we bij de school aankwamen. Een vriendelijke vader in het dorp bracht ons ter plekke. Wat een vreugde was dat om die schoenen te brengen. De kinderen zaten verwachtingsvol in de klas te wachten. We hoorden bij aankomst het rumoer al. Binnengekomen heeft Ernst Meijer hen verteld dat dit een project van de kerk is en dat de veelal Nederlandse kerkgangers voor de schoenen hadden gespaard. Het was dan ook een feest te zien hoe die kleintjes van 6

tot 11 jaar hun paar schoenen in ontvangst namen.

Ontvangst Kruispunt Uiteraard moest er buiten in de zon nog een groepsfoto gemaakt worden. De vader die ons naar de school had gebracht, was zo vriendelijk de foto te nemen. Het was geweldig dit te mogen meemaken, vooral om dat wij kerkgangers, die broodnodige winter voorziening voor kinderen zo ver verwijderd van onze wereld niet kennen.

Wilt u of een van uw familieleden of kennissen en misschien ook nog Turkije-gangers op de hoogte blijven van de activiteiten van onze kerk in Alanya? Meld u per email aan en wij sturen ons Kruispunt.

Gedicht vanuit een Nederlands Kerkblad. gelezen door Connie Mazereeuw

EENHEID IN GELOOF. Er is iets wat ik mij niet kan voorstellen Wanneer je aankomt bij de hemelpoort Dat God daar staan zal om de vraag te stellen: "Bij welke kerk heb jij gehoord?"

De (onze)Nederlandse BIBLIOTHEEK uit de Hello Zoals reeds bij velen van u bekend, is een groot deel van (onze oude) Nederlandse collectie boeken vanuit Alanya overgebracht naar de Internationale bibliotheek van Mahmutlar. Daar kunt u tevens terecht voor Engelse, Duitse, Russische (!!) en ook Turkse boeken. Adres: het gebouw aan de kant vn de zaterdag-markt, naast de winkel met visgerei, 2e verdieping no. 10 Werkdagen van 9 – 17 uur kunt U er terecht. Email: [email protected]

God heeft geen kast met vakken en met laden. Waar je op 't geloof zal worden gesorteerd. Je hoeft je lidmaatschap niet aan te tonen, bij 't einde van je aardse levensreis. En als je in zijn huis mag komen wonen, Is 't door gena, niet door je doopsbewijs. Ik denk daarom dat het meer van belang is wat Christus voor ons heeft gedaan.... Dan dat we elkaar met dogma's, exegeses, of artikel-zoveel om de oren slaan. Wij moesten misschien minder fanatiek zijn. Gods naam wordt door de wereld vaak bespot. Omdat wij christenen soms zo verdeeld zijn dat niet haalbaar is: EEN KERK VAN GOD?

Colofon: Redactie: vanuit de pastorie. Contact in Nederland: drs. A.Bronswijk Email: [email protected] Rek.nr NIGA Alanya: 755.199.707 tnv E.H.F.Meijer, ovv Niga. Rek.nr NIGA in Nederland 498.9205 tnv Stichting Vrienden van de Niga. Website Niga: www.niga-turkije.nl