Music” zeg ik deze jaren wel eens “We are sixty, going on seventy” en er is gelukkig meer dan genoeg gezondheid en energie bij ons beiden om ons voor Gods werk in te zetten. De NIGA was niet door een gemakkelijke periode gegaan, maar we zijn dankbaar voor de zegen die we hebben mogen ervaren.
HET KRUISPUNT
Informatiebulletin van de NIGA
5e jaargang nr2., juni 2013
redactie: Henk Blankespoor-Ernst Meijer
HERDERLIJK SCHRIJVEN Als ik deze bijdrage als dienstdoende predikant klaar maak voor ons digitale kerkblad voor Turkije en Nederland, zijn we nog volop bezig. Maar de drukst bezochte diensten zijn nu in juni wel achter de rug. Elly en ik hebben er weer erg van genoten in jullie midden te mogen zijn. Met een variant op de “Sound of 1
Eén van de hoogtepunten is zeker geweest de gezamenlijke Pinkstermorgendienst met onze Duitse vrienden, een kleine honderd (96 om precies te zijn) “bezoekers” van de kerkdienst, wat een woord is dat eigenlijk, “aanbidders” zou heel wat beter zijn, die maar net in de Noorse Sjomanskirken pasten. Dieter Eggers en ik hadden hier thuis in de pastorie met liefde en vreugde de liturgie voorbereid. De Pfarrer koos zijn tekst uit Rom. 8, ik waagde het met II Tim.1:7, “Niet een Geest van vrees, maar van kracht, liefde en evenwicht”, waar ik al zolang eens over had willen preken. De Schriftlezing was natuurlijk de bekende passage uit Hand.2, waar de Heilige Geest voor het eerst wordt uitgestort en de Kerk geboren wordt. Mede door ons korte uitstapje naar Cappadocië, heb ik veel moeten denken aan al die volkeren, die daar genoemd worden. Ze zijn door de in Jeruzalem aanwezige Joden en Jodenbekeerlingen aangestoken met het vuur van het evangelie: Parten, Meden, Elamieten, inwoners van Mesopotamië, Judea en Cappadocië, Pontus en Asia, Frygië en Pamfilië, Egypte en Lybië, Romeinen, Kretensers en Arabieren………………………Echte oekumene, de hele bewoonde wereld hoort erbij! Door de moderne communicatie is de wereld tegenwoordig een dorp geworden, we spreken van “global village”, maar toen was dat wel even anders. Nu komen wij de Parten enz. tegen in onze straten in West-Europa en zij zien ons op hun grondgebied hier in Turkije. Maar net als in de eerste Gemeente moeten wij eerlijk bekennen, DAT ONS DAT GEREGELD PARTEN SPEELT ! Het gaat ons niet altijd eenvoudig af, al die verschillen in de maatschappij en helaas ook in de Kerk, die nu eenmaal in ieder geval voor een deel ook mensenwerk is. Hoe gemakkelijk maken we er dan niet een knoeiboel van, “levende stenen” die met elkaar overhoop liggen, een puinhoop zogezegd in plaats van een tempel van blijdschap, waar de levende God in kan wonen met Zijn vrede. De christenen van het Nieuwe Testament ontdekten, dat alleen een nieuw hart, dat vol is van Gods Geest tot nieuw gedrag
kan leiden. De mooie flyers van de NIGA nodigen buitenstaanders uit, maar de echte aantrekkelijkheid moet van binnen de gemeente komen. Dan ga je de Parten en al die anderen in ons midden zien als een verrijking, ook al zitten daar de nodige “eigenheimers” tussen. Soms wordt ons een spiegel voorgehouden, waardoor je ineens beseft hoe je eigenlijk bezig bent. Twee medewerkers van de Britse Spoorwegen schakelden een gerenommeerd marketingbureau in om het bedrijfsimago op te krikken, want dat was wel nodig net als bij onze NS. Bij aankomst op het kantoor van dit bureau worden ze door een onverschillige, kauwgom kauwende “dame” opgevangen. Die komt pas na een aantal keren bellen tevoorschijn.. Vervolgens vergeet ze de beloofde koffie te brengen. Als die na herhaald verzoek eindelijk arriveert is het thee en koffie met melk, terwijl de heren om zwarte koffie hadden gevraagd. De directeur met wie ze een afspraak hadden is na een half uur nog in geen velden of wegen te bekennen. Als de beide spoorwegheren zwaar beledigd het gebouw ten langen leste maar willen verlaten, komen ze ineens hun gesprekspartner tegen. “Kijk”, zegt hij, “Dit is dus wat jullie cliënten bijna dagelijks meemaken……………..” Hoe zou de wereld naar de NIGA en trouwens elke christelijke gemeente kijken? Eén van de functies van Gods Woord is, dat het ons met dit soort zaken confronteert. Ook bij de vredegroet in de dienst moet je denken: Hoe zit dat tussen ons en om te beginnen bij mijzelf? Daarom ken ik geen beter afscheid van de gemeente na deze rijke periode dan die Bijbelse vredegroet over alles en iedereen uit te spreken: SHALOM, dat wordt nog steeds in Israël ook als een vaarwel gebruikt. Maar het is bovenal een woord van hoop: dat we meer en meer héél, gaaf en gezond mogen worden. Zodat de Parten ons geen parten meer kunnen spelen. Ds. Henk Blankespoor
2
WIST U DAT…………………..? Denis Vanreusel en Godelieve de gemeente fraaie sportshirtjes hebben geschonken met op de rug “Nederlandse Interkerkelijke Gemeente Alanya”. De opbrengst komt de NIGA ten goede. Laatst werd al een runner gesignaleerd met een rood petje, die ook dit shirt aan had. Het bleek de dominee te zijn. Wie volgt? God “sluimert noch slaapt”(Ps. 121) en ook nooit met vakantie gaat. Maar de Niga kent heel pragmatisch wel een zomerstop. De laatste dienst is voorlopig 30 juni. De eerstvolgende D.V. 1 september a.s. Wij door het uitvallen van ds. Alfred Bronswijk ten gevolge van een komende operatie op het moment van verschijnen van deze Kruispunt een vervanger hebben gevonden in Ds. W.J. Molenaar uit Meppel. Hij was de eerste predikant die in onze gemeente voorging in de eerste dienst op 4 november 2007. We vragen graag gebed voor de familie Bronswijk.
“Als één van u het moeilijk heeft, laat hij bidden; is hij vrolijk, laat hij een loflied zingen.”(Jacobus 5:13) Wil je weten hoe je je gebedsleven kunt verdiepen? Bid! Bereid je niet voor om te bidden, Bid gewoon! Lees niet over hoe je zou moeten bidden, Gewoon gaan bidden! Woon geen lezingen over het gebed bij en meng je niet in discussies over het gebed, het is allemaal eindeloos,Gewoon bidden is echt eindeloos”
Verslag van de Kerngroep
4 niet te veel tegelijk willen(we zijn een kleine gemeenschap) 5 kennen van de wensen en behoeften van de gemeenteleden 6 omzien naar elkaar-mede door het inschakelen van gemeenteleden
Op 13 mei heeft de kerngroep zich een dagje teruggetrokken bij de Dimcay. Het was de eerste keer dat de vier kerngroepleden tegelijk in Alanya waren en het leek ons goed om ons te bezinnen op onze taak en functie als kerngroep lid. De Kerngroep bestaat uit e volgende leden: Ernst Meijer, Hein van der Kamp, Henk Brons en Coby Spijker.
De dag werd begonnen met gebed door Hein van der Kamp, die dag voorzitter is.
Omdat het de eerste keer is dat wij in deze samenstelling bij elkaar zijn beginnen wij met een kennismaking rondje. Wij vertellen allen iets over onze privé en beroepsachtergrond. Het was goed om iets meer van elkaar te weten te komen. Hierna gingen wij de taak van de kerngroep bespreken, deze is afgeleid uit “zo zijn onze manieren” Henk heeft dit punt voorbereid.
De volgende aanvullende aandachtspunten worden toegevoegd. 1 open zijn naar elkaar en naar de gemeenteleden 2 in éénheid duidelijk zijn in het leiding geven 3 ruimte bieden in de verscheidenheid van geloofsbeleving 3
Hein heeft zich gebogen over een gedragscode voor de kerngroepleden, dit was een lastige opgave maar het is gelukt. Het uitgangspunt was een gedragscode voor predikanten en kerkelijk werkers van de PKN kerk. De belangrijkste punten voor ons als Kerngroep zijn: -
Dienstbaarheid Dienen van de Heer en de gemeente Betrouwbaarheid Geheimhouding Evenwicht Verbondenheid
Korte pauze. Hier staan wij even stil bij het voorgenomen huwelijk van Ernst die komende week gaat trouwen. Wij wensen hem en zijn partner veel liefde en geluk voor de toekomst en laten dit vergezeld gaan van enige presentjes namens ons.
Het Huishoudelijk reglement is aangepast en wordt samen met de taak en functie omschrijving op de website van de NIGA geplaatst Na een gezellige lunch werd de vergaderprocedure besproken met de volgende doelstelling; -
Groter draagvlak bij beslissingen Grotere betrokkenheid van alle leden Beter voorbereiding van beleidsbeslissingen Betere transparantie naar elkaar en de gemeente leden.
Ernst heeft een informatie pakket samengesteld voor dienstdoende voorgangers, dit bestaat uit; - Planningsvoorstel voorgangers NIGA - Aankomst vliegveld - Eerste informatie voor predikanten Lunchpauze
- Aanwijzingen bij de avondmaalsviering
Taak en functie inhoud van de kerngroep: Coby heeft dit agenda punt voorbereid.
- Bezoek aan ziekenhuizen in Alanya
De functies worden verdeeld.
Henk besluit deze, voor ons zinvolle dag, dag met een dankgebed.
- Ondervoorzitter –afhankelijk wie van de leden aanwezig is - Penningmeester en diaconale werkzaamheden - Ernst - Organisator en gastheer – vacature – op dit moment Ernst - Secretaris en ledenadministrateur – Coby - Public relations en werving- samen door Henk en Hein Doordat het bijna niet voorkomt dat alle leden in Alanya zijn is er besloten dat iedereen de werkzaamheden van de ander zo nodig moet kunnen overnemen.
Coby Spijker (secretaris)
4
Zoutkorrels “Het leven van een christen mag een proefabonnement zijn op de nieuwe wereld” “Nooit te oud om jong te blijven”
5
HET GEBED VAN FRANCISCUS
INTERVIEW
Van Margreet, de reisleidster van één van de Beter Uit reizen, die bij ons op bezoek waren, kregen wij het gebed om vrede van Franciscus. Het prijkt nu in de pastorie en is ook gebruikt in één van de diensten. Hoewel het aan hem toegeschreven wordt, duikt dit wereldberoemde gebed pas op in 1913 en is het waarschijnlijk in Noord Frankrijk ontstaan. Het is in ieder geval wel in zijn geest:
Dit keer een interview met ds. Henk Blankespoor, die in de NIGA is voorgegaan van half april tot en met juni 2013. De vragen zijn opgesteld door Henk Brons.
“Heer, maak ons tot een werktuig van Uw vrede; Waar haat heerst, laat ons liefde brengen. Waar onrecht is, vergeving. Waar twijfel is, geloof. Waar wanhoop is, hoop. Waar duisternis is, licht. Waar droefheid is, vreugde. Goddelijke Meester, geef dat ik mij erop toeleg eerder Troost te schenken dan getroost te worden. Begrip te tonen dan begrepen te worden. Te beminnen dan bemind te worden. Want door te geven ontvangen wij, Door te vergeven, wordt ons vergeven, Door af te sterven, groeien wij het eeuwige leven tegemoet.” 6
HOE BENT U MET DE NIGA IN CONTACT GEKOMEN ? Ruim twee en een half jaar geleden ben ik gevraagd door collega Jelle Loosman, die vanuit de IPNZE wist dat ik voor dit soort uitdagingen sinds mijn emeritaat beschikbaar was. WAT ZIJN DE REDENEN DAT U ALS DIENSTDOEND PREDIKANT VOOR EEN TWEEDE RONDE BENT TERUGGEKOMEN ? Ik probeer de kerken waar ik al eens geweest ben zoveel mogelijk na enige tijd “follow-up” te geven. Dat compenseert dat ik liever niet gelijk het volgende jaar terugkom, omdat wij maar één keer per jaar maximaal drie maanden voor dit mooie werk vrijmaken en we verschillende gemeenten om beurten bedienen naar volgorde waarin de beroepen binnenkomen. WAT MAAKT HET WONEN IN ALANYA VOOR U EN UW VROUW AANGENAAM ? De prachtig geoutilleerde pastorie hier, met uitzicht op zee, die bovendien centraal gelegen is en op een heuvel ligt aan de voet van het Taurus-gebergte waardoor er altijd wel een verkoelend briesje waait. Door deze locatie tegenover het staatsziekenhuis aan de overkant van de straat hebben wij de bussen bijna voor de deur en kunnen we gemakkelijk op huisbezoek, wat we ook wel lopend of op de “kerkfietsen” doen. Soms worden we afgehaald met de auto. En niet te vergeten: het strand is op loop- en zeker fietsafstand, niet om te “bakken” maar soms aan het eind van de middag even een duik te nemen. WAT MIST U BEIDEN ZOAL ALS U HIER DRIE MAANDEN “MOET BLIJVEN” ?
Oma: de kinderen en kleinkinderen. Opa: sluit zich daar natuurlijk bij aan, plus de bibliotheek in de studeerkamer thuis in ons appartement in Scheveningen. Gelukkig is de wereld in het digitale tijdperk een stuk kleiner geworden. We mailen en skypen ook met onze vrienden naar hartelust. Wij kunnen in de pastorie hier goed klassieke muziek krijgen, elders is dat wel een probleem maar dan slepen we wat cd- tjes mee. De verandering van voedsel vinden we alleen maar interessant, al smokkelen we wel een kaasje of zoiets van huis mee. Maar het grootste gemis is absoluut dat we bijzondere hoogte- en dieptepunten thuis niet altijd kunnen meemaken met onze kinderen en vrienden. We zijn hier natuurlijk nooit op vakantie, al doen we als het even kan ook leuke dingen tussendoor, de mensen wachten overal op ons. Dat vergt soms moeilijke keuzes, die heel diep kunnen gaan. WAT IS VOOR U HET VERSCHIL IN BELEVING OF U IN DEN HAAG OF ALANYA PREEKT ? Sinds ik door pensionering niet meer vast gemeentepredikant ben, preek ik nog maar sporadisch in Den Haag, waar we kort voor het emeritaat zijn gaan wonen. Laatst ben ik wel voorgegaan in de PKN in Loosduinen en onze “eigen” Anglikaanse gemeente( de Engelse kerk) op de Catsheuvel, waar we gast-lid zijn, kan een beroep op mij doen als ik een vrije zondag heb. Mijn meeste predikbeurten in Nederland liggen echter bij evangelische gemeenten, omdat ik daar bijna een halve eeuw voorganger ben geweest, één van de eerste fulltime pastores in die vernieuwingsbeweging van de Kerk wereldwijd. Alanya is een typisch oecumenische gemeente en daar voelen wij ons heel erg bij thuis, mede omdat ik die kontakten altijd heb gekoesterd in de plaatsen waar ik stond en door mijn jarenlange betrokkenheid bij de Evangelische Alliantie. Bovendien ben ik zo’n twintig jaar lang een maand per jaar door mijn eigen kerk vrijgesteld geweest om interkerkelijke seminars voor predikanten te doen meest in de Derde Wereld. Als ik in Alanya preek, komt dat vooral allemaal weer boven. Daar komt voor ons nog bij, dat in deze buitenlandse (“toeristen“) kerken een forse categorie lieden naar 7
binnen loopt, die in eigen land nooit of niet meer naar de kerk gaan, ik vind dat een geweldige kans voor het evangelie en daar is al heel wat moois uit voortgekomen………Daarom is het ook zo belangrijk, dat je gemakkelijk te zingen psalmen, gezangen en andere liederen in de liturgie verwerkt: We zingen niet “voor het mooi” voor onszelf, maar alsjeblieft dat echt iedereen van harte mee kan zingen; dikwijls moeten mensen dan putten uit hun herinnering, nog van de zondagsschool en zo! En als je met vakantie bent met “Beter Uit” en dergelijke zit je toch ook niet te wachten op liturgische hoogstandjes van de dominee? HOE KOMT U TOT DE KEUZE VAN UW THEMA VOOR DE PREEK OP ZONDAG ? Biddend zoek ik vooraf in Nederland al zoveel mogelijk de onderwerpen uit, die me voor een bepaalde gemeente geschikt of wenselijk lijken. Mensen en hun geestelijke noden zijn overal hetzelfde, maar het tijdstip (van het kerkelijk jaar bij voorbeeld) of de specifieke behoeften van een kerk kunnen uiteraard erg verschillen. Ik mag daarbij putten uit een rijk arsenaal van ruim veertig jaar preekarbeid. Want al breng ik het uit mijn hoofd(hart), het staat wel allemaal op schrift, hoor. Toch ben ik in deze bijna afgelopen periode drie maal van mijn planning afgeweken, voor die leiding van de Heilige Geest moet je openstaan. Ook heb ik hier nieuwe preken (af)gemaakt. Ik vind dat “ambacht” alleen maar heerlijk, mijn lieve vrouw zegt dan “Hij is weer helemaal in zijn element”. WILT U WAT MEER VERTELLEN OVER UW ERVARINGEN IN UW WERK VOOR DE NIGA ? Wonderlijk genoeg was de grote behoefte toen wij dik twee jaar geleden hier begonnen aan onze eerste termijn, dat de gemeente met name in de diensten rust en ruimte zou ervaren. Nu dit jaar onze vóór-ganger, ds. Bert Oosthoek, aan ons pastoraal overdroeg, was dat precies hetzelfde! In zowel de voorbereiding van de liturgie en de prediking als de huisbezoeken en informele contacten hebben wij vooral op het oog gehad, dat wij een blijde(re) gemeenschap zouden achterlaten. Een predikant kan het natuurlijk niet altijd “helpen” wat er tijdens
zijn dienstdoende periode gebeurt, maar wij hebben getracht daar zo goed mogelijk op in te spelen. U HEEFT ’S ZONDAGS AL ENKELE MALEN GESPROKEN OVER EN GEBEDEN VOOR DE ZIEKENHUISBEZOEKEN. WILT U AANGEVEN WAAROM DIT WERK VOOR DE NIGA ZO BELANGRIJK IS? Op donderdag heb ik mijn vaste ronde langs de vier ziekenhuizen in de stad. Dat wordt enorm gewaardeerd, ook door volslagen buitenkerkelijke mensen, of ze nu hier met vakantie gekomen zijn of residenten zijn. Zelfs in het Devlet(staats) ziekenhuis, waar tot nog toe zelden buitenlanders lagen, ben ik bij de internationale balie meer dan eens gecomplimenteerd over de betrokkenheid van de Nederlandse kerk met deze “service”, ze zien gewoon elke week even mijn (binnenwip)neus. Je moet je realiseren dat ook de dokters hier in Turkije dikwijls nauwelijks een woord Engels of Duits spreken. Een Nederlands sprekende contactvrouw is lang niet overal en meteen voor handen. Met een al dan niet bedreigende situatie in een vreemd ziekenhuis in het buitenland, voel je je dan al snel heel eenzaam. Door de dominee is de kerk present en zo hoort het! Vaak is het alleen maar een luisterend oor of een aanwijzing voor wat praktische hulp, maar er zijn ook geregeld diepgaander geestelijke momenten, dat er gelezen en gebeden kan worden. Zoals elke ziekenhuispastor moet je dat aanvoelen. Ik heb ook altijd een eenvoudige opbouwende tekst bij me of een Bijbeltekstkaart die mijn vrouw heeft geschreven. Als het even kan, laat ik die achter bij de patiënt. Diezelfde beschikbaarheid is er, als zoals laatst gebeurde een Koerdische man uit een dorpje bij Manavgat samen met de Limburgse familie een beroep op de kerk doet of ik zijn plotseling overleden katholieke vrouw van nog geen vijftig jaar een christelijke begrafenis wil geven. Dan ben ik samen met mijn vrouw een zaterdagmiddag bij die voor het grootste deel islamitische mensen om de uitvaart te leiden en in hun verdriet te delen. 8
DE NIGA HEEFT EEN SMALLE BEURS. VINDT U HET BELANGRIJK DAT ER GELD WORDT VRIJGEMAAKT VOOR DIACONALE ASPECTEN EN WILT U UW ANTWOORD TOELICHTEN ? Door mijn werk in onder andere Indonesië en het Midden-Oosten weet ik hoe belangrijk het is, dat christenen juist in islamitische landen van diaconale bewogenheid blijk geven. Dat is een geweldig getuigenis van Gods liefde voor alle mensen, ook in stoffelijke dingen. We zijn er als kerk niet in de eerste plaats voor onszelf, zei John Wesley, maar ten bate van de niet-leden! Daarom maakt geven blij en word je er vreemd genoeg alleen maar rijker van………….. Ik juich het schoenenproject voor de arme kinderen in de bergen dan ook zeer toe. Een kerk die ophoudt met navelstaren op de eigen “problemen ”wordt een gezonde kerk! De NIGA mag gepast trots zijn als ze zo in het Engelstalige Hello Alanya magazine hier aan de kust verschijnt. WELKE ADVIEZEN LAAT U VOOR DE NIGA ACHTER ? Liefde onderling en vrede, ondersteund door een consistent en eensgezind beleid van de kerngroep zullen stabiliteit brengen. Als die menselijke component van de kerk in orde is, komt het goddelijke deel vanzelf tot zijn recht, want daar ligt het nooit aan, als het niet gaat zoals het zou moeten. Dat betekent wel, dat je met elkander zeer streng dient te zijn in het (niet) tolereren van welke vorm van negativiteit dan ook! Houdt elkaar bij de les van het licht van de Heer, dat niet voor niets elke zondag van de paaskaars aangestoken wordt. Zoutkorrels Vakantie: Kinderen op het strand Zij in bikini Hij laptopless.
Vakantiegebed: Heer Recreëer Amen
Vakantieongemak: insecten Als Noach toen twee vliegen in één klap had geslagen. Dan hadden we er nu geen last van!
De beroemde Bergrede van de Heer Jezus in Matteüs 5-7 begint met de acht of negen zaligsprekingen. Dat was in de maand juni het thema van drie achtereenvolgende zondagen. “Zalig zijn de armen van geest enz”. Voor de prediking gebruikten wij een moderne vertaling, de parafrasen van Eugene Peterson in “The Message” I- Je bent gezegend, als je ten einde raad bent. Met minder van jou, is er meer plaats voor God en wat Hij wil! II- Je bent gezegend, als je het gevoel hebt, dat je wat je het liefste is, kwijt bent. Alleen dan kan Hij, die voor jou het kostbaarste wil zijn, je in Zijn armen sluiten! III- Je bent gezegend, als je tevreden bent gewoon zoals je bent, niet meer en niet minder. Dan eindelijk ontdek je de trotse eigenaar te zijn van alles wat nu eenmaal niet met geld te koop is! IV- Je bent gezegend, als je een geweldige trek in God begint te krijgen. Hij is eten en drinken en verreweg de beste maaltijd die je ooit zult smaken. V- Je bent gezegend, als je om anderen geeft. Als je zelf zorgzaam bent, zullen anderen zich ook om jou bekommeren! VI- Je bent gezegend, als de binnenkant van je bestaan, je hart en je ziel, op orde is. Dan kun je God gaan ontdekken in de wereld daarbuiten! VII- Je bent gezegend, als je de mensen laat zien hoe ze kunnen samenwerken in plaats van elkaar de loef afsteken en vechten. Dan zie je ook wie je werkelijk bent en wat je plaats is in Gods Koninkrijk! VIII- Je bent gezegend, als je toewijding aan God vervolging oproept. Die vervolging zal je alleen maar dieper doen belanden in Gods Koninkrijk! IX- Maar dat niet alleen: Beschouw jezelf gezegend iedere keer als de mensen je een hak zetten, je eruit gooien of leugens over je vertellen, louter en alleen omdat ze aan Mij het land hebben. Als dat gebeurt kun je blij zijn, roep maar hoera! Want al vindt men dat alles maar niets, Ik vind het prachtig en de hele hemel applaudisseert ervoor. En je bent trouwens in goed gezelschap, hoor. Want Mijn profeten en getuigen zijn altijd in dit soort moeilijkheden terecht gekomen.
9
10
