IMPRIMÉ / DRUKWERK TPG Post Port betaald Port payé Pays-Bas
V E GHEPEYS EN KLOEKE DAET
D O
VERENIGING VAN OUD-LEERLINGEN VAN HET CHRISTELIJK LYCEUM TE BANDOENG nr. 2, juni 2006
Indien onbestelbaar s.v.p. retourneren naar: Tineke Holleman-Bangert Gentiaanstr. 11; 1402 CP Bussum Nederland
VOORWOORD................................ ................................ ................................ ................................ ......... 1 VAN HET BESTUUR................................ ................................ ................................ ................................ 1 Welkom nieuwe leden ................................ ................................ ................................ ..................... 1 Adreswijziging ................................ ................................ ................................ ................................ .1 Contributie................................ ................................ ................................ ................................ .......1 Zaakwaarneming tijdens afwezigheid bestuur ................................ ................................ ................. 2 Instelling beroepscommissie ................................ ................................ ................................ ........... 2 Feestcommissie ingesteld voor de jubileumreünie 2007................................ ................................ ..2 Adreslijst ................................ ................................ ................................ ................................ ......... 2 IN MEMORIAM................................ ................................ ................................ ................................ ......... 2 MEDEDELINGEN EN BINNENGEKOMEN STUKKEN................................ ................................ ............. 3 Verslag van het bezoek aan de Advendo reünie ................................ ................................ ............. 3 Brief van N.N. (zelf geen Vedoaan, maar wel een bekende voor vele Vedo-anen) .......................... 3 Ingezonden brief van de Stichting Herdenking 15 augustus 1945 ................................ ................... 3 Conceptprogramma van de a.s. 15 augustus 1945 Herdenking ................................ ..................... 4 Artikel in ³De Telegraaf´ d.d. 22 april 2006 over Pans Schomper ................................ .................... 5 VERSLAG ALGEMENE LEDENVERGADERING 22 APRIL 2006 ................................ ............................ 6 VEDO INDONESIA ................................ ................................ ................................ ................................ ..8 Vedo Indonesia OPNIEUW opgericht ................................ ................................ .............................. 8 JAARVERSLAG VEDO INDONESIA................................ ................................ ................................ ........ 9 De grote internationale VEDO REUNIE................................ ................................ ........................... 9 Kumpul RINDU................................ ................................ ................................ ................................ 9 DE TJITJENDOWEG ± J. van Haver-Aarinksen van Menxel ................................ ................................ ..10 MY BIRTHPLACE - BANDUNG, INDONESIA ± Willy Tjen ................................ ................................ ...11 OPEN HOUSE, POTLUCK en BLOCK PARTIES ± Lizelot van Balgooy-Stout ............................... 14 JE WILT ZO GRAAG NOG PRATEN (gedicht)................................ ................................ ....................... 16 ALGEMENE GEGEVENS ................................ ................................ ................................ ...................... 17 Bestuur en Redactie:................................ ................................ ................................ ..................... 17 Lidmaatschap:................................ ................................ ................................ ............................... 17 Contributie:................................ ................................ ................................ ................................ ....17 Specificatie van uw betaling: ................................ ................................ ................................ ......... 17 N.b. Ingezonden mededelingen worden buiten verantwoordelijkheid van bestuur en redactie geplaatst. Verzoeke kopij voor de volgende uitgave vóór 25 september 2006 per post te zenden naar: Tineke Holleman-Bangert, Gentiaanstr. 11, 1402 CP Bussum of per e-mail naar
[email protected] Adreswijzigingen en berichten van overlijden gelieve u eveneens naar bovenstaand adres te zenden. Website VEDO: http://www.vedo-world.nl
VOORWOORD Het doet ons genoegen in deze G&KD de eerste kopij van onze zustervereniging Vedo-Indonesia te kunnen plaatsen. In deze Ghepeys treft u het verslag van onze Algemene Ledenvergadering op 22 april j.l. in Zoetermeer. De foto¶s zijn gemaakt door Caroline Bangert en Boudewijn van Lelyveld, waarvoor wij hen zeer erkentelijk zijn. Zie www.vedo-world.nl voor alle foto¶s die tijdens de ALV zijn gemaakt. Humphrey van Haver liet het verhaal van Maurice v. Bartheld (in de vorige G&KD) aan zijn moeder lezen, omdat zij aan de Tjitjendoweg geboren is en er vele jaren gewoond heeft. Mevrouw van Haver is het niet eens met de visie die Maurice over de Tjitjendoweg heeft. Zij zond ons haar beeld van de Tjitjendoweg en verzocht ons het in G&KD te plaatsen. Aan dit verzoek voldoen wij graag, want wij hopen dat reacties op artikelen wat leven in de brouwerij brengen. Mevrouw van Haver¶s reactie vindt u elders in dit blad. Kopij gevraagd: de redactie is praktisch door haar voorraad kopij heen. Hebt u nog een aardige herinnering/anekdote, leuk verhaal over uw moeder/tante, schroom niet het op schrift te stellen en aan ons toe te sturen! Zonder uw bijdragen kunnen wij G&KD niet vullen. Ook namens het Bestuur wensen wij u een goede zomer met veel zon. De redactie VAN HET BESTUUR Welkom nieuwe leden Als nieuw lid heeft zich Maud van Ossenbruggen aangemeld. Op de ALV mochten wij haar al verwelkomen. Adreswijziging LET OP: De e-mailadressen van Tineke Bangert en Eric Holleman zijn gewijzigd: Zie achterpagina. Alle Vedoanen van wie wij een e-mailadres hebben, hebben wij per e-mail van deze adreswijziging in kennis proberen te stellen. Helaas bleken vele e-mailadressen niet meer te kloppen. Mocht u bovengenoemde adreswijziging niet ontvangen hebben, wilt u ons dit dan per e-mail laten weten, zodat wij kunnen controleren of ons bestand nog in orde is. Bij voorbaat hartelijk dank! Contributie Op de adreslabel is aangegeven hoeveel contributie u schuldig bent. Indien daar niets is aangegeven, heeft u uw contributie t/m dit jaar reeds voldaan. Uw betaling gelieve u te specificeren zoals beschreven op het achterblad.
1
Zaakwaarneming tijdens afwezigheid bestuur Vanaf 20 augustus tot 26 september zullen Evert Meyn, Walter Burger, Eric en Tineke Holleman op vakantie zijn. In die periode zullen de financiële zaken worden waargenomen door Leo Mijer. Instelling beroepscommissie Op de Algemene Ledenvergadering werd het royement van Theo Corsmit weer aan de orde gesteld. Het bestuur heeft ingestemd met de vorming van een beroepscommissie. Deze bestaat uit Jane Frieser, Koen Nuis en Bonthy Kiliaan. Feestcommissie ingesteld voor de jubileumreünie 2007 In 2007 is het 80 jaar geleden dat de eerste lessen op ons lyceum werden gegeven. Om dit te memoreren wil het bestuur op zaterdag 14 april 2007 weer een grote jubileumreünie organiseren. Wij hebben besloten een feestcommissie op te richten die onze feestcommissaris en het bestuur behulpzaam zal zijn bij de voorbereidingen. Leden van deze commissie zijn: Nini Lachmann-v.d. Leeden, Joke Brands-Hol en Tom Zijlstra. Adreslijst Bij de vermelding van de betaalcodes op het achterblad van de vorige G&KD hadden wij vergeten te vermelden dat adreslijsten alleen besteld kunnen worden in oneven jaren. Daarom hebben sommige leden met code P aangegeven dat ze een adreslijst toegestuurd wilden hebben. Voor zover zij hiervoor ¼ 5 hebben overgemaakt, zullen zij in 2007 de bestelde adreslijst ontvangen.
IN MEMORIAM Wij ontvingen een overlijdenskaart van mevrouw Bonebakker. Haar man, Seeger Bonebakker, overleed op 19 november 2005. De echtgenote van Fred Madarasz berichtte ons dat Fred op nieuwjaarsdag 2006 is gestorven. In de NRC van 20 februari j.l. stond het overlijdensbericht op 17 februari 2006 van Ben M. Moeliono. Katie Heyting liet ons weten dat op 1 maart haar zuster Trudie Heijting is overleden. Van de vrouw van Jitze Hooijsma ontvingen wij het overlijdensbericht van Jitze op 4 maart. Lorenzo Troiano deelde ons mee dat zijn moeder Loretta Troiano op 12 maart is gestorven. Anneke Noyon-de Steur stelde ons op de hoogte van het overlijden op 25 maart van Elly Zegers de Beijl-Groenendijk. In de NRC lazen wij de overlijdensadvertentie van Grace Keasberry. Zij overleed op 11 april. De vrouw van Rudy Altmann zond ons een overlijdenskaart. Rudy stierf op 17 april j.l. Ook uit naam van Vedo heeft Rob Westbroek de uitvaart bijgewoond. Op 23 april overleed ons trouwe lid Jan Schalkwijk. Na een periode met lang ziekenhuisverblijf is toch nog onverwacht Ron Reintjens op 22 maart thuis overleden. Ook Leonie Maas Geestranus-Breeuwer van Vrijenes is overleden. Overlijdensdatum is echter niet bekend. Familie, nabestaanden en vrienden van de overledenen betuigen wij ons medeleven en wij wensen hun de kracht toe hun verlies te dragen.
2
MEDEDELINGEN EN BINNENGEKOMEN STUKKEN Verslag van het bezoek aan de Advendo reünie Op 8 april 2006 waren wij, Eric en Tineke Holleman, Vedo¶s vertegenwoordigers op de Advendoreünie die gehouden werd in het Delta sport- en zalencentrum vlak naast het station in Den Dolder. Langzaamaan is het bij alle Indische reünistenverenigingen gebruikelijk de gasten met koffie/thee en spekkoek te ontvangen, dus werden wij daar ook op getrakteerd. De Algemene Ledenvergadering onder aftredend (en herkozen) voorzitter Does Scipio verliep uiterst vlot. Er bleef dan ook de nodige tijd over om wat te drinken, te kletsen en bij de stalletjes rond te kijken voordat een uitstekende rijsttafel geserveerd werd. Na de maaltijd hield de gewezen voorzitter Fred Marx een voordracht met dia¶s en een beetje muziek over zijn reizen naar China. De aanwezigen konden hierna gezellig nog wat napraten waarbij Victor de Vries voor de achtergrondmuziek zorgde. Victor speelde ons allen bekende evergreens en zorgde voor een gezellige stemming onder de ca. 80 gasten (incl. de genodigden van zusterverenigingen). Omdat de Advendo-reünie al om 10.30 uur was begonnen, was hij ook weer vroeg (17.00 uur) afgelopen. De meeste bezoekers begonnen iets na vier uur te vertrekken en na een gezellige dag verlieten wij ±na onze gastgevers bedankt en gegroet te hebben- rond half vijf de reünie. Tineke Holleman Brief van N.N. (zelf geen Vedoaan, maar wel een bekende voor vele Vedo-anen) "Bandung is vreselijk, het verkeer, de files, het straatvuil, de opstootjes en demo's om politieke, religieuze, arbeidsgeschillen, anticorruptie, etnische en diverse andere redenen, o.a. Deense spotprenten, etc. Je oude school staat er als een vod bij, met groezelige muren en ingezakte daken, een gribus. De mooie huizen langs de Dagoweg zijn nu grotendeels toko's, cafés, restaurants en klerenwinkels geworden en het geen lolletje om langs die weg te wonen, want langs de kant van die weg staan ook nog etensstalletjes en sigarettenverkopers en stoppen bussen en andere vervoer, zodat de bewoners met moeite het hek binnen kunnen komen. En vergeet de bedelaars niet, die achter BMW's, Mercy's, Jaguars, Ferrari's, Cadillacs en Roll's aanrennen om een aalmoes uit het corruptiegeld te kunnen bemachtigen. Soms schaam je je als je die taferelen ziet. Armoede viert in Bandung hoogtij! Holiday Inn en Hyatt hebben hun ingang langs Dago en lange rijen auto's kunnen slechts met pijn en moeite binnen komen vanwege de ratjetoe langs deze eens mooie weg. De hotels zijn wel mooi, maar niet gezellig, echt Yankeestijl. Maar wat is er dan nog wel gezellig in Bandung? Er is niets meer van over". Ingezonden brief van de Stichting Herdenking 15 augustus 1945 Van de Stichting Herdenking 15 augustus 1945 ontvingen wij een brief met het volgende verzoek en de volgende mededelingen. 1. De Stichting verzoekt de aangesloten organisaties te bezien of uit hun midden vrijwilligers beschikbaar zijn om mede deze dag te organiseren. De taken bestaan o.a. uit plaatstoewijzing, toegangscontrole en busbegeleiding. Vrijwilligers kunnen zich op maandag en donderdag van 9.30 ± 12.00 uur telefonisch aanmelden op nr. 070 330 5145. Informatie kan worden ingewonnen bij dhr. J. van Loon, tel. 06 51 147 183. 2. De Stichting deelt mee dat de NOS het ochtendprogramma van de Herdenking in het WFCC (deels) en bij het monument live tussen 11.50 en 14.15 uur waarschijnlijk zal uitzenden via Nederland 1. Een samenvatting van ca. een half uur zal naar verwachting om 19.30 uur worden uitgezonden (zender nog niet bekend).
3
3. De Stichting laat weten dat er een DVD is gekomen van de uitzending van de NOS van de herdenking 15 augustus 2005, uitgebracht door Bombay Productions met de titel ³60 jaar bevrijding´ deel 4. De DVD kost ¼ 16,95 per stuk en is door middel van een briefkaart te bestellen bij de NOS, Antwoordnr. 1654; 1200 WB Hilversum. Op de briefkaart dient u te vermelden: Titel van de DVD Het aantal Naam, adres, postcode, woonplaats Verleent hierbij machtiging tot een éénmalige afschrijving van ¼ «. Van mijn bank/girorekeningnummer «« Verder datum en handtekening. Telefonische informatie is te verkrijgen bij Bombay Productions tel. 035 672 9020 of via e-mail:
[email protected] 4. Binnenkort zal de Stichting via een nieuwe website en website-adres op internet te vinden zijn onder de naam www.indieherdenking.nl met webmailadres
[email protected]. Zodra dit geëffectueerd is, zullen wij hierover nader ingelicht worden. Conceptprogramma van de a.s. 15 augustus 1945 Herdenking De herdenking zal als gewoonlijk worden gehouden in het World Forum Convention Center (voormalig Nederlands Congrescentrum) Het conceptprogramma van de Herdenkingsplechtigheid op 15 aug. a.s. is: 10.30 - 11.30 uur Herdenkingsbijeenkomst in het World Forum Convention Center: • Openingstoespraak door de voorzitter van de Stichting Herdenking 15 augustus 1945, de heer Joost van Bodegom • 1e muzikale intermezzo door het vrouwenkoor ³Malle Babbe´ o.l.v. mevrouw Leny van Schaik • Herdenkingsrede door mevrouw Yvonne Keuls • 2e muzikale intermezzo door het vrouwenkoor ³Malle Babbe´ 11.30 - 12.15 uur Pendelvervoer per Bus van WFCC naar het Indisch Monument, waarna tussen 12.30 ± 13.30 uur Herdenkingsplechtigheid bij het Indisch Monument met o.a. • Voordracht door de heer Adriaan van Dis • Declamatie door een leerling van het Vrijzinnig Christelijk Lyceum, adoptieschool van het Indisch Monument • Overwegingen door ds. Pieter Lootsma • Muzikale omlijsting door het vrouwenkoor ³Malle Babbe´ en het Fanfarekorps KL ³Bereden Wapens´ Vanaf 13.30 uur Défilé door alle aanwezigen langs het Indisch Monument Vanaf 14.00 uur Gelegenheid tot het gebruiken van een lunch in het WFCC 14.00 - 17.00 uur Informeel samenzijn in het WFCC Na afloop bestaat de mogelijkheid om tegen contante betaling een Indische maaltijd te gebruiken.
4
Tijdens bovengenoemde herdenkingsactiviteiten zal door de Stichting Herdenking 15 augustus in samenwerking met het Museon een programma voor jeugdigen van 8 tot 12 jaar worden georganiseerd. Tevens zal samen met de Stichting ³Het Indisch Huis´ een programma voor jongeren tot 30 jaar worden aangeboden. Aan deelname aan deze dag zijn administratiekosten verbonden ad ¼ 4,-- voor een donateur, ¼ 8,-voor een donateur en één introducé en ¼ 6,-- voor niet donateurs. Uw opgave voor deelname aan deze herdenking gelieve u zo spoedig mogelijk per briefkaart te zenden aan: Stichting Herdenking 15 augustus 1945 Postbus 8574 2508CK Den Haag. Onder vermelding van : 1. naam 2. adres 3. postcode en woonplaats 4. telefoonnummer. Na ontvangst van uw aanmelding ontvangt u een antwoordkaart met gedetailleerde gegevens. N.B. Mocht u reeds donateur/trice zijn van de Stichting Herdenking 15 augustus 1945, dan behoeft u bovengenoemde briefkaart niet in te zenden. Als donateur ontvangt u automatisch een rechtstreekse uitnodiging. Artikel in ³De Telegraaf´ d.d. 22 april 2006 over Pans Schomper Tijdens de ALV werd ons verteld dat die ochtend De Telegraaf een paginagroot artikel gewijd heeft aan Pans Schomper. Ongetwijfeld zal menig Vedoaan Pans¶ boek ³Indië Vaarwel´, waarin hij zijn herinneringen aan zijn verblijf in Japanse krijgsgevangenschap en zijn jeugd op schrift stelde, gelezen hebben. ³Indië Vaarwel´ is inmiddels in zes talen vertaald, o.a. ook in het Japans (zie G&KD nr. 2, juni 2005, pag. 6). De reden dat de Telegraaf dit artikel over Pans plaatste, is dat de in Indonesië gevierde producer Tonny Trimarsanto, Pans heeft benaderd voor de verfilming van ³Selamat Tinggal Hindia´, zoals ³Indië Vaarwel´ in de Indonesische vertaling heet. Over de werktitel voor de film: ³Maaf saya anak Belanda Batawi´ die bij het publiek beter zal aanslaan, wordt nog gediscussieerd. Pans kan er echter mee leven. Het boek gelezen hebbend, zijn wij benieuwd hoe de film zal worden.
5
VERSLAG ALGEMENE LEDENVERGADERING 22 APRIL 2006 Volgens afspraak waren Magda en Walter Burger om 10.30 uur in De Graanschuur aanwezig. De tijd verstreek, maar de andere bestuursleden en assistentes kwamen maar niet opdagen. Langzaamaan begonnen de eerste gasten binnen te komen; de andere bestuursleden bleven schitteren door afwezigheid. Zij waren opgehouden door files en een wegafzetting in Zoetermeer i.v.m. een wielerronde en kwamen veel te laat aan. Toen zij eindelijk arriveerden troffen zij een zaal aan die al gedeeltelijk gevuld was met vrolijk pratende Vedoanen. I
Indisch Cultureel Centrum ³De Graanschuur´
In hoog tempo werd alles in gereedheid gebracht om de gasten hun bonnen en badges uit te reiken en al gauw liep alles weer zoals het hoort. Op de spekkoek bij de koffie/thee was wel wat commentaar: ³zo klein die stukjes en zo droog. De spekkoek die jullie verzorgen is véééél lekkerder en ook groter!´ (Hartelijk dank voor dit compliment.) Bij het bestuur kwam het bericht binnen dat de dames Mary Ros-Bucker en Mien GlasDickerscheid samen gevallen waren en dat Mien haar heup gebroken had. Heel treurig! Wij wensen Mien een spoedig en goed herstel. V.l.n.r. Walter Burger, Ria Meijn en Magda Burger
In een nevenzaaltje waren schilderijen van ons lid Ellen van Noort-Liang geëxposeerd; enkele daarvan heeft Ellen ook al eens voor ons geëxposeerd. Weldra heerste er een gezellige stemming, die om 13.30 uur onderbroken werd voor de Algemene Ledenvergadering. Tijdens de vergadering was de gast van onze bijeenkomst, mevrouw Yvonne Keuls gearriveerd. Zij werd vergezeld door haar man Rob.
6
Omstreeks half vier verzocht onze feestcommissaris, Walter Burger, iedereen weer plaats te nemen in de schouwburgzaal voor het eerste optreden van Yvonne Keuls. (Om vijf uur zou het tweede optreden van Yvonne Keuls volgen.) Yvonne Keuls las voor uit eigen werk. Velen zullen één of meer boekjes van haar gelezen hebben en kenden de komische verhalen al. Niettemin werd er regelmatig gelachen. Ferry Haring uit Amerika kende deze verhalen echter niet en was regelmatig slap van het lachen. De reactie van een andere bezoekster wees erop dat Yvonne voor haar heel herkenbare situaties heeft beschreven. Kortom: beide optredens van Yvonne mogen zeer geslaagd genoemd worden. Jammer dat de schouwburgzaal waarin Yvonne haar voordrachten hield (en waar eerder vergaderd werd) zo ontzettend koud was.
Yvonne Keuls leest voor uit eigen werk
Kort na het tweede optreden van Yvonne Keuls werd de Indische maaltijd geserveerd, die velen zich goed lieten smaken.
V.l.n.r. Rob Vitalis en echtgenote, onze gymnastiekleraar Koen Nuis en echtgenote, Tom Zijlstra.
Meer foto¶s van deze ALV kunt u vinden op onze web site www.vedo-world.nl
7
VEDO INDONESIA
Vedo Indonesia OPNIEUW opgericht De Vereniging VEDO INDONESIA is op 17 december 2005 opgericht als een vereniging van exscholieren van het Christelijk Lyceum Bandoeng, die verspreid over heel Indonesia wonen. Echter, de meesten wonen in Jakarta, Bandung en omstreken. In 2005 heeft Vedo Indonesia drie evenementen doen plaats vinden. Te beginnen met een ¶KUMPULAN¶ op 22 januari voor buitenlandse Vedoanen plus familie en vrienden in Kinasih Caringin, dat iets buiten Jakarta in richting Sukabumi ligt, gevolgd door de grote, zeer geslaagde internationale ¶VEDO Reünie¶ in Bumi Sangkuriang Bandung op 27 januari. Op 17 december werd het jaar afgesloten met een eveneens zeer gezellige 'KUMPUL RINDU' met Oud-Vedoanen uit Indonesia. Tijdens de Kumpul Rindu konden de aanwezigen middels een enquête de bestuursleden kiezen. De uitslag hiervan was echter pas in 2006 bekend. Het nieuwe bestuur van Vedo-Indonesia ziet er als volgt uit:
Voorzitter: Lisa Harun± Boutmy Penningmeester: Adriaan Fuchs Sekretaris: Patsy Tirtohusodo Leden: Waatje Satyawati - The Myrna Fuchs - Juch Toga Simatupang Sinar Nasoetion Oekje Wuisan
Zittend v.l.n.r. Patsy Tirtohusodo, Lisa Harun-Boutmy, Waatje Sayawati Staand v.l.n.r. Sinar Hamonangan Nasoetion, Myrna Fuchs-Juech, Toto Simatupang, Adrian Fuchs
8
JAARVERSLAG VEDO INDONESIA 1 januari ± 31 december 2005 De grote internationale VEDO REUNIE Het idee om een VEDO reünie in Indonesia te houden kwam in 2003 op initiatief van Lisa HarunBoutmy. Dit voorstel werd heel enthousiast door VEDO Nederland opgenomen, zodat in begin 2005 deze Reünie waargenomen kon worden. In Nederland werd onder leiding van Sigi Birkenfeld alles georganiseerd en in Indonesia heeft een Organizing Committee van 11 leden het hele program uitgewerkt. Er waren 100 gasten uit het buitenland (Nederland, Amerika en Nieuw Zeeland) en 65 uit Indonesia. Het programma bood aan: Soendanese dansen, de polonaise geleid door Oekje (John Wuisan) en een band met muziek uit de vijftiger jaren. Ook werden er spelletjes ingelast en natuurlijk stond er een rijkelijke maaltijd gereed. Enkele commentaren van Vedoanen in Indonesia : ´Wat fijn om weer zoveel vrienden om je heen te hebben. Heel ontroerend!´; ´Dankzij jullie allen werd het een geweldige gebeurtenis. With love from Indonesia!´; ´Hopelijk volgend jaar weer!´; ´De band tussen Vedo Holland en Vedo Indonesia moet gehandhaafd blijven!´; ´Please come again soon!´ Vedo Nederland heeft een gedetailleerde rapportage over deze reünie en de aansluitende rondreis door Java met foto documentatie gemaakt, waarvan Vedo Indonesia enkele kopieën toegestuurd gekregen heeft. Mas(ja) (Dragt-)Kalkman schreef hierin: ´voor iedereen had men een schitterende corsage gereed, in allerlei kleuren, passend bij iedere jurk en pak. Liefelijke danseressen voerden schitterende dansen uit en een prima orkestje met uitstekende zangers ± in accentloos Nederlands, al spraken ze de taal niet ± verhoogden de stemming. Oekje toonde zich een uitstekende ceremoniemeester en, alweer, all had fun. Het was een echte VEDO avond met een echte Vedo sfeer! De Kumpulan en de Grote Vedo Reünie waren het hoogte punt van de reis naar Indonesia´ Kumpul RINDU Het Organizing Committee vond het nodig om weer een kleine reünie of kumpulan te houden, om de Indonesische Vedoanen bij elkaar te brengen. Want op de afgelopen internationale reünies waren maar weinig Vedoanen uit Indonesia aanwezig. Zodoende vond op 17 december 05 ´KUMPUL RINDU´ plaats. Dus eigenlijk om diegenen, die niet op de internationale reünies konden komen, de gelegenheid te bieden andere Vedoanen te ontmoeten en voor diegenen die wel geweest waren en de smaak van reünies te pakken hadden, aan hun verlangens te voldoen. Sinar Nasoetion was een van de aanwezigen, die ondanks, dat hij midden in de drukte van zijn verhuizerij uit Jakarta naar Bogor zat, toch is gekomen. Zijn commentaren: ´Wie zouden er zijn, zou ik vele nog kennen, zou ik er plezier in hebben ??? De ontvangst was heel prettig en vriendelijk, net als de twee andere bijeenkomsten in het begin van het jaar 2005. Het aantal aanwezigen was ongeveer 50 dames en heren. Iedereen nam plaats aan de ronde tafels met acht stoelen en al de tafels waren bezet.´
9
Na een kleine introductie van Oekje gaf Lisa een korte welkomstrede. Zij eindigde met het verzoek, dat iedereen zich zou willen voorstellen. Te beginnen met Sinar, die naderhand opmerkte: ´Als eerste ben je waarschijnlijk een tikkeltje verlegen en na het aanhoren van een tiental anderen zeg je dan tegen jezelf, dat je toch een stommerd was, want je had rustig een ietsje meer kunnen zeggen. Anderen die meer tijd hadden om zich voor te bereiden hadden een heel curriculum vitae verteld´. Ondertussen hoorde men ook, dat hier en daar gefluisterd werd ± oude mensen moesten hun verhaaltjes kwijt en dat doe je het beste aan de linker of rechter buur aan tafel. Maar dat was ook de bedoeling van deze ´Kumpul Rindu´, echt wat men noemt ´lepas rindu´. Vervolgens sprak Toga Simatupang nog een paar serieuze woorden, waar de aanwezigen ook hun visie op mochten geven. Het eten werd opgediend en de sfeer van de middag werd nog gezelliger, toen Toga de door hem bezorgde wijnflessen opende. Voor de lunch werd er eerst getoast. De maaltijd was heel goed en de stemming uitmuntend. Na het middageten kwam de polonaise geleid door Oekje. Er tussen door gaven Lien en Pak Soenarjo demonstraties van ballroom dancing, o.a. waltz en quick step. Er werden spelletjes met prijzen gehouden. Tien knikkers moesten met twee bami sticks (sumpit) van het ene kommetje naar het andere verplaatst worden. Of geblinddoekt tekenen, de mooiste tekening had gewonnen. De zeer gezellige middag eindigde met de poco-poco dans, waar bijna iedereen aan mee deed. Dank zij de goede samenwerking van het Organizing Committee was ´KUMPUL RINDU´ eveneens geweldig georganiseerd en heel goed geslaagd. Een heel gezellige bijeenkomst als sluiting van het jaar 2005. Samengesteld door Waatje Edited door Patsy en overige bestuursleden DE TJITJENDOWEG ± J. van Haver-Aarinksen van Menxel Ik wil langs deze weg, mijn visie geven op het wonen aan de Tjitjendoweg. Ik ben er geboren in 1924 als oudste dochter van mijn ouders die eigenaar waren van de autozaak aldaar. Maar ik ga eerst de Tjitjendoweg beschrijven. Het is een echte Indische wijk, maar zeker niet rommelig en armoedig zoals de heer Von Barteld het noemt. Laat me aan het begin van de Tjitjendoweg beginnen. De zij- en achtertuin van de residentswoning grensde aan de Tjitjendoweg, aan de overzijde stonden enkele ruime goedbewoonbare huizen. Steken we de weg over. Achter de tuin lag het doofstommeninstituut, hiernaast het Ooglijdersgasthuis en daar weer naast een watertoren. Hier tegenover een groot politiebureau gevolgd door zeven huizen, omringd door ruime tuinen. Dan steken we de weg weer over en belanden weer bij de watertoren. Hiernaast liep een gangetje en volgde de zaak van mijn vader. Een hardwerkende man en een uitstekende monteur. Hij hoorde aan het geluid van de auto wat er aan de hand was. Hij werkte tot 6 uur, kwam dan thuis, nam een bad en we zaten gezellig met het hele gezin bij elkaar. Dat de lichten in de zaak na sluiting uitgingen, kunt U zich wel voorstellen. Dat je dan een donkere ruimte had, een donkere spelonk zoals de heer von Bartheld het noemt, is zeker waar.
10
Even verder met de Tjitjendoweg: naast de zaak van mijn vader een Chinese toko die van alles en nog wat verkocht. Gevolgd door 2 warongs waar je veel lekkers kon krijgen. Dan een braak stuk grond, gevolgd door huizen van de kininefabriek. Aangrenzend de loods van de kininefabriek evenzo aan de overkant van de weg. Hier eindigt de Tjitjendoweg waar ik van 1924 tot 1943 (moesten toen verhuizen door de Jap, mannen zaten in het kamp) gewoond heb. Nooit last van de buren gehad of van het getril, volgens de heer von Bartheld veroorzaakt door de kininefabriek. Beslist nooit wat vernomen. Ik wil alleen nogmaals bevestigen dat ik er heerlijk en comfortabel gewoond heb. U dankend voor het plaatsen van dit stuk, verblijf ik, Hoogachtend, J. van Haver-Aarinksen van Menxel MY BIRTHPLACE - BANDUNG, INDONESIA ± Willy Tjen On October 1, 1934 I was born in Bandung, on the western part of the island of Java in Indonesia. The geographical coordinates for Bandung are Latitude 6º 57´ south and Longitude 107º 34´ east. Thousands of years ago it was created as a huge lake surrounded by mountains, which now is an outstretched valley at about 2,500 feet elevation above sea level. The city was founded by the Dutch East Indies Colonial government in 1810. The first historical mention of the city dates back to 1488. Despite its location just south of the Equator, the average climate was much cooler than in the coastal areas of Java. This was particularly true some fifty to sixty years ago before massive urbanization took place. In the 1950s the city population was about eight hundred fifty thousand, which has now exploded to more than three million people. Formerly Bandung was known as the administrative and military headquarters of the Dutch Colonial administration and also as a famous educational, cultural and tourist center. To the Dutch Colonialists the city was dubbed as the ³Paris of Java´ for its beautiful scenery and clean tree-lined streets. The panoramic view towards the large volcanic mountains to the north offers breathtaking landscapes, often painted by generations of artists. Famous city planners used stylish Colonial designs for buildings such as the municipal hall, the technical university and the administrative center for utility services. Years ago the Indonesian people called it the ³City of Flowers´ due to the natural flora and fauna. But it was also known for its attractive-looking ethnic Sundanese people of West Java, particularly their female population. Social scientists believe some Sundanese people in the outlying plantations are descendants of inter-marriages between Dutch and Indonesian plantation workers in West Java. Due to its temperate climate, Bandung and its surroundings were ideal agricultural soil for many plantations. Commodities like tea, coffee and quinine (cinchona officinalis) were planted years ago and grew in abundance. Before World War II the former Dutch Colonial government planned to move the capital of the former Netherlands Indies from Batavia (now Jakarta) to Bandung. However, the sudden collapse of the Dutch armed forces from the Japanese military onslaught left the plan untouched. Three and one half years of Japanese occupation of Indonesia did little to change the city of Bandung, except for drastically diminished road traffic due to the seizure of many personal automobiles.
11
When the Colonial Dutch government attempted to return to Indonesia, Indonesian freedom fighters under then President Soekarno declared the country independent in August 1945. Bandung was split in two parts, with the railroad track dividing the city into north and south. The Allied British and Dutch armed forces occupied the northern part, and the Republic of Indonesia retained the southern territory, which allowed them to evacuate to the southern part of the island, if necessary. On March 23, 1946, the Indonesian forces left their part of the city when leaders of the newly-formed Indonesian government decided to regroup in the city of Yogyakarta, Central Java. Before they evacuated to the south, the freedom fighters tried to execute a ³scorched earth´ strategy by burning stores, commercial buildings, homes and many other structures. It is my personal impression this was not completely successful due to the lack of incendiary material and logistics. Years later an Indonesian songwriter composed a march titled, ³Hallo, Hallo, Bandung,´ to commemorate the burning or scorched earth of Bandung by the Indonesian independence fighters, before the Allied forces took full control of the city. From 1946 onwards international pressure mounted on the Dutch government to transfer sovereignty to Indonesia. After lengthy international negotiations, Indonesia finally gained full independence towards the end of 1949. But it was not until the mid- 1950s when Indonesians completely ruled the country, politically and economically. Within the same period Bandung remained as the city of choice in terms of tourism, vacation, higher education and cultural development. This period also represented the most exciting time of my development from childhood to adulthood. My basic education started from going to a Dutch elementary (Herstel School) and high school (Christelijk Lyceum) to entering the university (Technische Hoge School or later Bandung Institute of Technology) in 1955. Up to 1950 Bandung was completely under the Dutch provisional government bureaucracy, while political negotiations were being conducted between the Dutch and the Indonesian Revolutionary government. After 1950, Bandung experienced a changing political landscape as more Indonesian rule was established. Dutch street names were changed into Indonesian, and Dutch newspapers (Preanger Bode) were slowly taken over by Indonesian daily papers. The first Asia Africa Conference of Non-Aligned Nations was held in 1955 in the old Societeit, which brought about further stature and recognition to Bandung. Until 1957 the city did not undergo major transformation in public services and city ordinances. But when political tension arose between the Netherlands and Indonesia over the West New Guinea (Irian Jaya/West Papua) issue in the same year, close to fifty-thousand Dutch citizens were expelled from Indonesia. All Dutch professors at the Bandung Institute of Technology were asked to return to the Netherlands. Dutch-owned corporations and plantations were nationalized by the government, and from here onwards Bandung experienced a continuing slow decline as a city of choice for vacation and pleasure. Slowly and gradually the overall political and economic state of Indonesia took a nose dive and life became harder each day. Inflation and corruption reigned in the marketplace, with no end in sight. On May 10, 1963, the first racial demonstration against ethnic Chinese by militant university students took place on the major streets of Bandung. More than seventy automobiles were destroyed and burned, while many shops were ransacked and looted. Many ethnic Chinese were beaten up during the course of the day. Chaos ruled for several days, and Bandung city officials, including the police and military, were unable to control the disorder. Some of them probably sympathized with the demonstrators and rioters. President Soekarno became more authoritarian and declared himself ³president for life.´ The streets of Bandung became unsafe due to increasing crime and violence, while poverty and social injustice continued to worsen in the country.
12
It was not until the night of September 30, 1965, when literally all hell broke loose because seven Indonesian army generals were killed and dumped into a well outside Jakarta. In the wake of these gruesome killings, many Indonesians in Indonesia also blamed some ethnic Chinese for sympathizing with the Communists and for the murders. One year later, in 1966, my wife and I migrated to the U.S., leaving many bad memories behind in Bandung; and we started a new life in California, USA. In the course of my professional work and during vacations, my family and I have been back to visit Bandung many times over the past decades. The latest trip to my birthplace took place from September 8 through 11, 2004. Much has changed in the last few decades. This time when I drove along the streets of Bandung and looked around the many places and buildings I used to know, I could not help but feel very depressed and disappointed. What had become of the beautiful city where I grew up and spent more than thirty years of my life? Except for few landmarks and buildings, I could not fathom the destruction of old values and tradition which made Bandung the pride of many citizens of the world. Over the years various corrupt municipal officials from city mayor and employees to greedy developers and high-ranking bureaucrats practically uprooted the city core values and tradition. Disregarding environmentalists and existing legalities, old buildings and Colonial houses were torn down and replaced by faceless high rises for offices and commercial use. Gigantic shopping malls were erected side by side with private homes in the residential areas on the north side of Bandung. Department stores, super-markets and bank buildings are built not only in the city center, but also between residential homes. Since Bandung has become the center of education in Indonesia, more than twenty-five universities and colleges are spread around the city. Little or no attention is given to the aesthetics and city zoning laws; it is a free for all city development. Road traffic is impossible to control with daily major congestion, and the traffic police are nowhere to be found. It would be beyond any human imagination to try to manage the traffic of automobiles, motorcycles and pedestrians. I was told the traffic police department tried everything under the skies to improve traffic flow in and around the city, yet with little success. With more development south of the city, some commercial activities continue to expand and new housing development goes unabated. Uncontrolled air pollution from automobile and motorcycle exhaust creates major smog problems, and trash collection is almost an impossible task for the city. The only river (Cihampelas) bringing runoff from the higher elevation in the north has become a small creek, heavily polluted with industrial and residential wastes. Paved streets and roads replaced areas, where used to be rice fields and vegetable farms. Miles to the south an entire textile industry developed over the last fifty years, and waste water runs mostly untreated to a river (Citarum) flowing to the north coast of Java. My birthplace has lost its beauty and its noble character because the city fathers and the community at large in the past decades sold their soul to greed and materialism or consumerism with no end in sight. What used to be rice fields, on that land are now rows and rows of housing and commercial development. The ambient temperature now is at least ten to fifteen degrees higher than fifty to sixty years ago. My heart is crying and my memories about my home town are fading. Perhaps I should never revisit Bandung again in my plight to keep and to cherish my wonderful thoughts about my youth and growing-up years. Most of all, I pity the younger generation for not being able to see and enjoy the grandeur and beauty that once was my life experience.
13
OPEN HOUSE, POTLUCK en BLOCK PARTIES ± Lizelot van Balgooy-Stout Al heb ik eens van iemand in Nederland gehoord dat ³men daar al alles over Amerika weet´, waag ik het toch maar iets over Amerikaanse zeden en gewoonten te vertellen. Nou ja, als jullie mopperen hoor ik het in elk geval niet. Tenzij jullie Tineke Holleman-Bangert bekogelen met klachten, maar dat is van later zorg. Laat ik het o.a. hebben over een leuke gewoonte, waar ik al eerder over gehoord had nl. via Djie Djiauw Hien in Texas, een ouwe lyceum sobat. Zijn verhalen over blockparties in zijn straat klonken zo gezellig, dat ik het maar saai vond dat wijzelf nooit zoiets hadden meegemaakt. Daarover gepolst legden mijn medestudenten me destijds uit, dat Califomiërs erom bekend stonden nogal afstandelijk te zijn. "Het is erg moeilijk hier vrienden te maken," gaf men grif toe. De afstanden zijn enorm; man en vrouw werken meestal allebei; de kinderen behoren tot allerlei clubs waar zij heen gereden moeten worden -kortom, er is weinig tijd voor anderen. Ik legde mij erbij neer, Californië: geen coffee klatches of block parties. Toen kwam wat men hier kortweg 9/11 noemt, de dag waarop "de zon, bij wijze van spreken, tot stilstaan werd gebracht". Niet alleen in de U.S.A., maar over de hele wereld als je tenminste in aanmerking neemt, dat nu vrijwel overal vertraging is vanwege allerlei systemen om herhaling van dit soort terrorisme te voorkomen. Echter, voor ons hier in onze straat, had die dag een onverwacht positief gevolg. De daarop volgende december nodigden namelijk de Frenkens, die tegenover ons wonen, alle buren uit om op die en die avond op visite te komen -een zg. Christmas Open House. Wij kenden elkaar van aanzien, wuifden naar elkaar in het voorbij rijden, maakten af en toe een babbeltje, maar daar was het jarenlang bij gebleven (zie boven). Begin december werd er aan de deur geklopt en kregen wij een keurig en fleurig opgestelde uitnodiging overhandigd met ³You will come, won't you?´ We stonden even te kijken, dit was zo onverwacht. Ik keek gauw wat er van de "binnenlopers" verwacht werd. ³Oh. 'Bring your favorite dish!´ Nasi goreng? Dat lusten ze waarschijnlijk niet. Enfin, ik zie wel. Natuurlijk gingen we, waarom niet. Het is hier de gewoonte dat men iets bijdraagt, geen geld, maar iets in natura, liefst zelf gemaakt. Meer voor de gezelligheid, maar ook zodat de gastvrouw en -heer niet alles te dragen krijgen, dus een praktische reden. Men heeft hier over het algemeen geen bedienden en doet alles zelf. De gastheer/vrouw zorgt dan voor de rest, meestal komt dat neer op de hoofdschotel, zoals de kalkoen met Thanksgiving bijvoorbeeld. Op de University of California Riverside hadden wij archeologie- en ethnologiestudenten zeker eens per semester zo¶n potluck, waar studenten en staf hun specialiteit op tafel zetten. Een van mijn profs was bijvoorbeeld uitermate trots op zijn zelfgebakken brood, die er inderdaad mocht wezen. Het was leuk om op gelijke voet een bordje leeg te eten. Dit is nog een overblijfsel van de pioneertijd, toen men na de kerkdienst bij elkaar ging zitten en het meegebrachte eten deelde. Vanwege de lange afstanden die men toen moest afleggen en het gebrek aan eetgelegenheden, bracht men altijd eten en drinken mee zodat men niet uitgehongerd naar huis hoefde te gaan. Men noemt dit potluck, met reden, want zoals een zoon van een dominee mij eens grijnzend vertelde: ³You never know what you¶ll get. Sometimes you get lucky, sometimes not.´ Hij was nota bene van Hollandse afkomst, de ganneferd. Maar hij kon het weten, want de dominees familie moet natuurlijk altijd meedoen. En zo begon het in onze straat. Liever laat dan nooit zeg ik maar. Voor Frenken's eerste Christmas Open House maakte ik ten slotte met ragout gevulde crêpes, minstens genoeg voor acht grage eters, dat is zo de traditie. En ze vlogen weg, gelukkig, al keek men er eerst vreemd tegen aan.
14
Het jaar daarop nam een andere buurman het initiatief om een Fourth of July Block Party op touw te zetten. Eindelijk! Nu waren we nek aan nek met onze vriend, Hien, aha! Er komt heel wat bij kijken bij zo¶n block party hoor, te oordelen naar wat in onze straat bekokstoofd was. Men had weken van tevoren de koppen bij elkaar gestoken om e.e.a. te arrangeren. Deze buur plaatste een ping-pong tafel op zijn oprit; die had een dartboard aan zijn garagedeur hangen; weer een derde had voor watermeloenen gezorgd voor de onvermijdelijke eetwedstrijd onder de jongeren; er was een koppetje-duikel apparaat, waar je met een goedgemikte bal een volunteer in een bak met water kon laten vallen; enzovoort, enzovoort. Elke voortuin had wel een of ander vermaak waar een ieder aan mee kon doen. Het was een gezellig over en weer geloop van buren en hun vrienden en familieleden. Zelfs de politie kwam even langs rijden, waarschijnlijk om te zien of alles wel ordelijk toeging en werd meteen uitgenodigd om toe te tasten, wat grijnzend afgewezen werd. Onze naaste buurman is een dertiger uit Ierland, Brad Mann, met een Mexicaans-Amerikaanse vrouw en hun dochtertje. Deze Manns zetten een ruime open tent op in hun voortuin, met een dozijn klapstoelen voor degenen die even wilden uitblazen. Er stond ook een lange tafel die allengs gevuld werd met allerlei lekkers door buren gebracht: stapels vers gebakken eggrolls (kleine soort loempias gevuld met fijngesneden groente), kebabs, crackers, dips, cakes, noem maar op. Je zou je ongans kunnen eten aan al dat lekkers, men is zo gul en gastvrij. Mijn honger was gek genoeg meteen verdwenen bij het zien van al dat eten. Dat heb ik vaker. Maar meesnoepen moest. Vooral Brad's schoonmoeder hield een oogje op me merkte ik. Zij drong aan: ³You really have to try this, it's delicious! Here, let me get you some.´ En voor ik ja of nee kon zeggen, had ik al een papieren bordje met inhoud op mijn schoot. Daar bleef het overigens niet bij, want om het kwartier inspecteerde ze of ik wel at of dronk Toen ik eindelijk bezweek voor een eggroll, glimlachte ze goedkeurend, ³Oh, you like that, don¶t you? Good. But don¶t forget to take some of those .. ummm, I don¶t know what it¶s called but it's very tasty. And Brad here, he's barbequing chicken wings, I think. You really have to try those." Ik deed extra lang over mijn eggroll, zodat mijn goedhartige buurvrouw het tenslotte opgaf mij te voeren. In onze straat is het overigens altijd lucky wat in de pot zit, heb ik gemerkt. Hadden jullie gedacht dat wij genoeg te eten hadden gehad tussen 12 en 5? Nee hoor, tot mijn verbazing zag ik tegen zessen zeker zo¶n half dozijn buurmannen hun eigen enorme barbeques aanrollen en opzetten naast die van Brad. Bbq, zoals men dit hier noemt, is een mannentaak, en men neemt dat hier heel serieus. Vaak is er sprake van een ³geheim´ recept en vrouwen komen er beslist niet aan te pas, stel je voor. Dus nu kwamen de mannen aan de beurt, met grote schorten voor en hun mitts (oven handschoenen), tangen, of vorken. Ik vind dit altijd weer een vermakelijk gezicht, maar laat dit natuurlijk niet merken. Er worden mopjes getapt, en vanzelfsprekend over en weer vriendschappelijk opgeschept: ³You've never tasted wings/ribs/steaks/hamburgers/chicken like mine, I promise you!´ ³Bah! Wait until you¶ve bit into my wings/ribs/steaks/hamburgers/chicken. You'll swallow your tongue, man!" Willy-nilly accepteerde ik een van Brad's chicken wings, ik zat tenslotte in zijn voortuin nietwaar, en het smaakte best. Wat ik ook hardop zei. Waarop hij heel nonchalant reageerde, zo van: ³Wel, wat had je gedacht!´ Maar toen ging ik toch maar huiswaarts, al bleef de grote meerderheid feest vieren tot middernacht, compleet met laaiend kampvuur op Brad's oprit. Dus sinds 9/11 hebben we in onze straat veel meer eensgezindheid en leren we elkaar beter kennen. Het viel me wel op dat de Cubaanse en Mexicaans-Amerikaanse families schuin tegenover ons weg waren gebleven. De Cubaanse vrouw des huizes wil bij tijd en wijle graag een babbeltje met me maken maar spreekt zulk gebrekkig Engels (en ik spreek geen Spaans) dat er heel wat hand- en voetwerk bij te pas moet komen, terwijl mijn gezicht na vijf minuten al pijn doet van het grijnzen. Dat zij niet komen is begrijpelijk, ze zouden er voor spek en bonen bij zitten. Maar het is mij niet duidelijk waarom de Mexicaanse familie, die toch hier te lande geboren en getogen is, niet meedoen. 15
De paar jonge import-Aziaten die verderop wonen komen wel, al is het maar voor een uur of zo. Daarvandaan ook de stapels en stapels vers gebakken eggrolls, die er grif ingingen bij iedereen. De Frenkens houden nog altijd hun Christmas Open House en we hebben nu al een paar keer een Fourth of July Block Party gehad. Raar hoe een dubbeltje kan rollen. JE WILT ZO GRAAG NOG PRATEN (gedicht) Je wilt zo graag nog praten Over de goede tijden van weleer Over dat land, dat jóu nimmer loslaat Al is µt het land van tempo dulu niet meer Je wilt zo graag nog praten Over de wijdte en de schoonheid van dat land Over de geliefde bergen, de uitgestrekte sawa's De wilde wouden, het zonnige palmenstrand Je wilt zo graag nog praten Over een kalietje, een klaterende waterval Over een bloeiende flamboyant, de ruisende cemara's Bij het blauwe meer in het stille dal Je wilt zo graag nog praten Over maanwitte tropennachten vol mystiek Vervuld met de exotische geuren van bloesemtrossen En de weemoedige klanken van gamelanmuziek Je wilt zo graag nog praten Over je ouderhuis, zo gastvrij ogend in het zonnelicht Over de tuin vol kleurige bloemen Die herschapen leek tot een volmaakt gedicht Je wilt zo graag nog praten Over de vele dingen van alle dag Die kleur gaven aan het voorbije leven Waar eens je zorgeloze kindertijd lag Ja, zo graag zou je nog willen praten Over jouw tempo dulu met al z'n lief en leed Maar zelden vind je nog een gewillig luisterend oor Omdat niet een ieder van dat vroeger iets weet En diep in je hart ben je dan zo heel alleen Met al je herinneringen aan die tijd van voorheen. Annie Nelissen-Havinga
16
ALGEMENE GEGEVENS Bestuur en Redactie: Evert Meyn, voorzitter De Grienden 5 1394 KS Nederhorst den Berg Telefoon: 029 425 1958 E-mail:
[email protected] Tineke Holleman-Bangert, secretaris Gentiaanstraat 11, 1402 CP Bussum Telefoon: 035 693 0650 E-mail:
[email protected] Eric Holleman, penningmeester Gentiaanstraat 11, 1402 CP Bussum Telefoon: 035 693 0650 E-mail:
[email protected] Redactieadres: Tineke Holleman-Bangert (zie boven)
Walter R. Burger, feestcommissaris Meloenstraat 140, 2564 TL Den Haag Telefoon: 070 323 5651 E-mail:
[email protected] Thelma W. Jellema-van Dort, lid Klaverweide 210, 2272 BZ Voorburg Telefoon: 070 355 7597 E-mail:
[email protected] Rob Westbroek, redacteur G&KD Dordogne 12; 3831 EK Leusden Telefoon: 033 494 1419 E-mail:
[email protected] Web-site: www.vedo-world.nl
Lidmaatschap: Het lidmaatschap loopt per kalenderjaar. Het staat open voor oud-leden van het bestuur van de voormalige vereniging µHet Christelijk Lyceum¶, voor oud-docenten en oud-scholieren van het Christelijk Lyceum te Bandoeng, alsmede voor hun (ex-)partners, weduwen en weduwnaars. Leden zijn automatisch geabonneerd op dit blad. Opzegging van het lidmaatschap dient schriftelijk te geschieden vóór 1 december. Contributie: De contributie bedraagt vanaf 2009 ¼ 10,00 per jaar en is bij vooruitbetaling verschuldigd. Op de adreslabel staat uw lidnummer en - tussen haakjes - de uitstaande contributie in Euro¶s t/m het lopende jaar. Als daar niets staat, hoeft u niets te betalen. Maakt u geld over vanuit het buitenland, vermeldt dan de IBAN- en BIC-codes die hieronder staan. Wilt u er rekening mee houden dat het inwisselen van cheques en buitenlandse valuta ons ¼ 12,50 respectievelijk ¼ 3,50 kost? Specificatie van uw betaling: Voor de correcte administratie van betalingen is het essentieel dat u bij uw overschrijving het lidnummer vermeldt van degene voor wie u betaalt. Betaalt u voor een ander, vermeldt dan ook zijn naam. Gebruik de volgende betalingscodes: Lid nnnn Lid nummer nnnn M Gewone maaltijd B Komt op ALV/reünie ± als dat Contributie jaar yy V Vegetarische maaltijd Cyy niet uit andere codes blijkt D A Adreslijst op reünie Donatie (I, M, V of A) I P Adreslijst per post Introducé Specificeer in het veld mededelingen, niet in het betalingskenmerk, want dat laatste komt niet over. Voorbeeld 1: In dit voorbeeld betaalt lid 271 contributie voor de jaren 2007 en 2008; neemt hij twee introducés mee naar een reünie en bestelt hij twee gewone en één vegetarische maaltijd. Verder bestelt hij een adreslijst, te verzenden per post, en geeft hij een donatie. Op de overschrijvingskaart vermeldt hij bij Mededelingen: Lid 0271: C07+C08+2I+2M+V+P+D N.B. Adreslijsten kunnen alleen in oneven jaren worden besteld. Voorbeeld 2: In dit voorbeeld betaalt lid 1080 contributie voor het jaar 2008. Hij bestelt geen maaltijd, maar wil de ALV bezoeken. Om te zorgen dat er een badge, een koffiebon en eventueel een entreekaart voor hem is, geeft hij met B aan dat hij op de ALV komt. Op de overschrijvingskaart vermeldt hij bij Mededelingen: Lid 1080: C08+B
Bankrelatie: Postrekening 537857 t.n.v. VEDO Nederland, Gentiaanstraat 11, 1402 CP Bussum IBAN: NL29PSTB0000537857; BIC: PSTBNL21
17
