Evaluatie Kenniscentrum Inno- vatie van Zorgverlening Hogeschool Utrecht

 

Evaluatie  Kenniscentrum  Inno-­‐ vatie  van  Zorgverlening   Hogeschool  Utrecht      

Externe  onafhankelijke  evaluatiecommissie   Dr.  G.  ter  Horst  (voorzitter)   Drs.  Ch.  Bos  (lid)   Prof.  dr.  V.  Evers  (lid)   Drs.  J.  Taks  (lid)   Dr.  G.J.  Schuiling  (secretaris)    

 

                                                     

2  

 

Evaluatie   Kenniscentrum   Innovatie  van  Zorgverlening   Hogeschool  Utrecht     December  2013  

 

 

3  

 

 

 

4  

Inhoudsopgave   Inhoudsopgave  ........................................................................................................................  5   Voorwoord  ..............................................................................................................................  6   1.  Commissie,  opdracht  en  werkwijze  ......................................................................................  8   1.1  De  commissie  ..........................................................................................................................................................................  8   1.2  De  opdracht  .............................................................................................................................................................................  8   1.3  De  werkwijze  ..........................................................................................................................................................................  9   2.  Evaluatie  ............................................................................................................................  10   2.1  Het  kenniscentrum  ............................................................................................................................................................  10   2.2  Beoordeling  ..........................................................................................................................................................................  10   2.3  Algemene  bevindingen  ....................................................................................................................................................  12   2.4  Bevindingen  en  aanbevelingen  ten  aanzien  van  het  onderzoek  ...................................................................  14   2.5  Bevindingen  en  aanbevelingen  in  relatie  tot  het  onderwijs  ...........................................................................  16   2.6  Bevindingen  en  aanbevelingen  in  relatie  tot  de  beroepspraktijk  ................................................................  20   2.7  Bevindingen  en  aanbevelingen  met  betrekking  tot  het  zelfevaluatierapport  ........................................  21   Bijlage  1:  Protocol  externe  evaluatie  Hogeschool  Utrecht  ......................................................  23   Bijlage  2:  Protocol  kwaliteitszorg  sci_Quest  -­‐  normering  ........................................................  26   Bijlage  3:  Antecedenten  leden  externe  beoordelingscommissie  .............................................  28   Bijlage  4:  Programma  bezoekdag  ...........................................................................................  30   Bijlage  5:  Bestudeerde  documenten  .......................................................................................  34            

 

 

5  

Voorwoord   Het  kenniscentrum  Innovatie  van  Zorgverlening  is  in  2007  voor  het  eerst  extern  beoordeeld.  De  toenma-­‐ lige  beoordelingscommissie  concludeerde  dat  het  kenniscentrum  als  goed  voorbeeld  diende  voor  het   hbo  in  Nederland.  We  zijn  nu  zes  jaar  verder  en  het  kenniscentrum  is  voor  een  tweede  maal  beoordeeld   door  een  externe  commissie.  Het  evaluatierapport  dat  de  commissie  heeft  opgesteld  ligt  nu  voor  U.   Hogeschool  Utrecht,  waar  het  kenniscentrum  onder  ressorteert,  wil  zich  graag  profileren  als  een  Univer-­‐ sity  of  Applied  Sciences.  Dat  stelt  ook  eisen  aan  het  onderzoek.  De  Verkenningscommissie  HGZO  heeft  in   haar  advies  ‘Voortrekkers  in  verandering’  aangegeven  dat  gedegen  kwaliteit,  voldoende  massa  en  diep-­‐ gang,  en  vervlechting  met  en  in  het  onderwijs  van  groot  belang  zijn.   De  commissie  heeft  het  kenniscentrum  en  de  lectoraten  geëvalueerd  op  de  domeinen  professionele   praktijk,  onderwijs  en  onderzoek.  Daarnaast  heeft  de  commissie  aanbevelingen  gedaan  inzake  de  verde-­‐ re  ontwikkeling  van  de  kennisfunctie  binnen  de  faculteit  in  zijn  algemeenheid  en  het  kenniscentrum  in   het  bijzonder.   Nadat  de  leden  van  de  commissie  alle  relevante  literatuur  tot  zich  genomen  hadden  en  op  basis  daarvan   vragen  hadden  geformuleerd,  heeft  de  commissie  op    30  oktober  2013  gesprekken    gevoerd  met  het   college  van  bestuur,  de  faculteitsdirectie,  de  lectoren,  onderzoekers,  docenten,  (ex)studenten  en  perso-­‐ nen  van  buiten  de  hogeschool  die  op  de  een  of  andere  manier  betrokken  zijn  bij  onderzoek  van  het  ken-­‐ niscentrum.  De  gesprekken  waren  zeer  open,  levendig  en  stimulerend.   De  commissie  beoordeelt  de  werkwijze  van  het  kenniscentrum  als  zeer  goed.  Zij  was  vooral  onder  de   indruk  van  de  synergie  tussen  de  lectoren.  Wel  zijn  er  nieuwe  keuzen  te  maken  als  het  gaat  om    de  rela-­‐ tie  tussen  lectoraten,  thema's  en  opleidingen.  De  commissie  beveelt  aan  krachtiger  te  kiezen  voor  lecto-­‐ raten  die  focussen  op  thema's  die  als  dwarsverbanden  tussen  de  opleidingen  fungeren.     De  commissie  beoordeelt  de  inhoudelijke  kwaliteit  van  het  onderzoek  als  excellent.  Meer  differentiatie   in  soorten  onderzoek  is  de  volgende  stap.  Dat  zou  het  mogelijk  maken  alle  docenten,  en  niet  alleen  de   docenten  die  lid  zijn  van  een  kenniskring  rondom  een  lector,  een  rol  te  geven  in  de  kennisontwikkeling.   De  commissie  beoordeelt  de  output  in  het  licht  van  de  missie  als  goed,  maar  meent  dat  de  missie  voor   de  komende  tien  jaar  te  kort  schiet.  Naar  het  oordeel  van  de  commissie  zou  de  missie  een  statement   moeten  bevatten  over  de    zorgprofessional  van  de  toekomst,  het  effect  van  het  handelen  van  zorgpro-­‐ fessionals  op  de  gezondheid  van  mensen,  en  de  implementatie  van  kennis  in  de  praktijk.  Het  begrip  'zelf-­‐ redzaamheid'  uit  de  huidige  missie  vindt  de  commissie  in  het  lopende  onderzoek  te  weinig  uitgewerkt.   De  commissie  betreurt  dat,  omdat  zelfredzaamheid  van  patiënten  beter  verdient  en  juist  dit  kenniscen-­‐ trum  een  betekenisvolle  bijdrage  zou  kunnen  leveren  aan  de  concretisering  hiervan.     De  impact  van  het  kenniscentrum  op  de  praktijk  en  het  onderzoek  wordt  als  excellent  beoordeeld;  de   impact  op  het  onderwijs  als  zeer  goed.  Meer  docenten  zouden  bij  het  onderzoek  betrokken  moeten   worden  en  samenwerking  bij  onderzoeksopdrachten  tussen  studenten  van  verschillende    opleidingen   zou  gestimuleerd  moeten  worden.      

6  

De  commissie  doet  op  grond  van  haar  bevindingen  19  aanbevelingen  waarvoor  wordt  verwezen  naar  de   tekst  van  het  rapport.   De  commissie  dankt  iedereen  die  met  zijn  of  haar  inbreng  een  bijdrage  heeft  geleverd  aan  dit  rapport.     Dr.  Guusje  ter  Horst,  voorzitter  externe  commissie  

 

 

7  

1.  Commissie,  opdracht  en  werkwijze   In  het  kader  van  de  kwaliteitsborging  van  haar  onderzoek  organiseert  elk  kenniscentrum  van  Hogeschool   Utrecht  (HU)  eenmaal  in  de  zes  jaar  een  externe  evaluatie.  De  eerste  visitatie  van  het  kenniscentrum   Innovatie  van  Zorgverlening  (IvZ)  van  de  Faculteit  Gezondheidszorg  (FG)  vond  in  2007  plaats.  Dit  kennis-­‐ centrum  hoort  bij  de  voortrekkers  van  het  praktijkgericht  onderzoek  in  het  hbo.  De  evaluatiecommissie   van  2007  stelt  in  haar  aanbevelingen  dat  dit  kenniscentrum  ‘dient  als  goed  voorbeeld  voor  de  rest  van   het  HBO  in  Nederland’.  Daarbij  was  het  oordeel  van  de  externe  commissie  op  twee  punten  excellent  en   op  de  andere  drie  punten  zeer  goed.  Het  kenniscentrum  rekent  zich  zes  jaar  later  nog  steeds  tot  de   voortrekkers.  Het  kenniscentrum  IvZ  wil  zich  nu  wederom  laten  beoordelen  in  het  licht  van  de  ambitie   van  de  HU  en  van  de  Faculteit  Gezondheidszorg  om  een  University  of  Applied  Sciences  te  zijn.  Daarbij  is   valorisatie  een  belangrijk  ijkpunt,  niet  alleen  financieel  maar  ook  in  de  zin  van  betekenis  voor  het  werk-­‐ veld  en  voor  het  onderwijs.   1.1  De  commissie   De  huidige    evaluatie  heeft  najaar  2013  plaatsgevonden  en  is  uitgevoerd  door  een  externe  onafhankelij-­‐ ke  commissie  (EOC)  die  bestond  uit  de  volgende  leden:   • • • •

Dr.  G.  (Guusje)  ter  Horst  (voorzitter)   Drs.  Ch.  (Chiel)  Bos   Prof.  dr.  V.  (Vanessa)  Evers   Drs.    J.  (John)  Taks  

Conform  protocol  en  zoals  te  doen  gebruikelijk  is  de  EOC  bijgestaan  door  een  externe  secretaris,  dr.  G.J.   (Gertjan)  Schuiling.  Hij  heeft  in  samenspraak  met  de  voorzitter  de  rapportages  en  correspondentie  van   de  commissie  verzorgd.     1.2  De  opdracht   De  opdracht  van  de  externe  onafhankelijke  commissie  is  (zie  bijlage  1):   1. Evalueren  van  het  kenniscentrum  en  de  lectoraten  aan  de  hand  van  de  domeinen  professionele   praktijk,  onderwijs  /scholing  en  onderzoek/wetenschap;   2. Adviseren  inzake  verdere  ontwikkeling  van  de  kennisfunctie  binnen  de  Faculteit  Gezondheidszorg  en   haar  kenniscentrum  op  deze  drie  domeinen.  De  commissie  signaleert  sterkten  en  zwakten,  levert  in-­‐ put  voor  verbeterplannen  en  draagt  bij  aan  de  agenda  voor  de  komende  jaren.     Wat  betreft  het  eerste  deel  van  de  opdracht  is  het  niet  de  taak  van  de  commissie  een  cijfermatige  be-­‐ oordeling  te  geven.  In  de  huidige  ontwikkelingsfase  van  hbo  en  HU  zijn  namelijk  geen  kengetallen  en   benchmarks  beschikbaar.  De  commissie  geeft  haar  oordeel  over  de  werkwijze,  de  inhoudelijke  kwaliteit   van  het  onderzoek,  de  output  in  relatie  tot  de  missie  en  de  impact  op  de  beroepspraktijk,  onder-­‐ wijs/scholing  en  onderzoek/wetenschap  met  behulp  van  een  door  de  HU  aangereikte  vijfpuntsschaal:   excellent,  zeer  goed,  goed,  voldoende,  onvoldoende  (zie  bijlage  2).    

 

8  

De  HU  heeft  de  ankers  van  de  vijfpuntsschaal  niet  geordend  naar  deze  vier  punten.  De  commissie  heeft   daarop  besloten  de  volgende  indeling  te  hanteren  (de  indicatoren  komen  uit  de  schaal  ‘zeer  goed’  met   tussen  haakjes  de  E  voor  Excellent).   1. De  werkwijze     • De  synergie  tussen  de  lectoraten  is  zeer  goed  (E  =  optimaal)   • Management  en  organisatie  zijn  zeer  goed  (E  =  voorbeeldig)   • Het  kenniscentrum  onderhoudt  invloedrijke  regionale,  nationale  en  internationale  netwerken   2. De  inhoudelijke  kwaliteit  van  het  onderzoek   • Prestaties  voldoen  in  zeer  ruime  mate  aan  (E  =  de  hoogste)  standaarden  in  het  vakgebied   • Het  werk  van  het  kenniscentrum  is  gedegen  en  vernieuwend,  vervult  nationaal  een  voortrekkersrol  en   heeft  de  potentie  dat  ook  internationaal  te  doen  (E  =  wordt  ook  internationaal  herkend)   3. De  output  in  relatie  tot  de  missie     • De  missie  van  het  kenniscentrum  is  (E  =  zeer)  ambitieus  en  wordt  gerealiseerd     4. De  impact  op  de  beroepspraktijk,  onderwijs/scholing  en  onderzoek/wetenschap   • Het  kenniscentrum  heeft  een  (E  =  toonaangevende  en)  wezenlijke  invloed  op  de  kennisontwikkeling  en   kenniscirculatie  in  de  drie  domeinen.     Wat  betreft  het  tweede  onderdeel  van  de  opdracht  heeft  het  kenniscentrum  de  externe  commissie  ver-­‐ zocht  als  critical  friend  de  volgende  stap  in  haar  ontwikkeling  van  commentaar  en  advies  te  voorzien.  Het   kenniscentrum  vraagt  om  een  ontwikkelingsgerichte  evaluatie  op  met  name  de  volgende  drie  vragen:   1. Draagt  het  onderzoek  van  de  faculteit  wezenlijk  bij  aan  de  innovatie  die  de  zorg  met  het  oog  op  de   toekomst  nodig  heeft?  Ofwel:  is  het  onderzoek  van  belang  en  wordt  het  goed  gedaan?   2. Is  wat  het  kenniscentrum  doet  onderscheidend?   3. Hoe  zorgen  we  (nog  beter)  dat  het  onderzoek  in  het  onderwijs  komt?     1.3  De  werkwijze   De  voorzitter  en  secretaris  hebben  drie  weken  voor  de  dag  van  de  visitatie  een  voorzet  gemaakt  voor   evaluatievragen  en  deze  toegezonden  aan  de  commissie.  De  leden  van  de  commissie  hebben  allen  het   zelfevaluatierapport  gelezen  en  de  onderliggende  documenten  onderling  verdeeld.  Het  programma  van   de  visitatiedag  is  opgenomen  als  bijlage  4.  De  secretaris  heeft  op  geleide  van  de  bevindingen  het  con-­‐ ceptrapport  geschreven  en  dit  eerst  toegestuurd  aan  de  voorzitter  en  daarna  aan  de  overige  leden  van   de  commissie.  Na  een  check  van  de  conceptversie  door  de  directie  van  de  FG,  is  het  definitieve  evalua-­‐ tierapport  door  de  voorzitter  vastgesteld  en  aangeboden  aan  het  College  van  Bestuur  van  Hogeschool   Utrecht.      

 

 

9  

2.  Evaluatie   2.1  Het  kenniscentrum   Het  kenniscentrum  IvZ  doet  praktijkgericht  onderzoek    om  innovaties  te  ontwikkelen  die  de  patiënten-­‐ zorg  en  de  beroepspraktijk  verbeteren.  Het  kenniscentrum  ziet  het  als  haar  missie  mensen  met  een   langdurige  zorgvraag  in  hun  functioneren  te  stimuleren,  motiveren  en  ondersteunen,  gericht  op  zelfred-­‐ zaamheid  en  zelfstandigheid,  door  het  optimaliseren  en  innoveren  van  zorg  in  preventie,  cure  en  care.   Het  kenniscentrum  werkt  met  vijf  lectoraten  aan  deze  missie:   1. 2. 3. 4. 5.

Disseminatie  van  Farmaceutische  Innovaties   Leefstijl  en  Gezondheid   Logopedie   Verpleegkundige  en  paramedische  zorg  voor  mensen  met  chronische  aandoeningen   Vraaggestuurde  Zorg.  

Een  lectoraat  bestaat  uit  een  lector  en  kenniskringleden.  De  lector  is  een  expert  op  het  betreffende  vak-­‐ gebied  en  op  onderzoek  doen  naar  vernieuwingen  in  dat  vakgebied.  Lectoren  hebben  de  opdracht  om   kennis  te  ontwikkelen  en  te  laten  circuleren  in  interactie  met  de  beroepspraktijk,  kennisinstituten  en  het   beroepsonderwijs.  De  kenniskringleden  zijn  vaak  docenten  die  onderzoek  doen  of  het  onderzoek  met   hun  kennis  ondersteunen.   2.2  Beoordeling   De  commissie  heeft  levendige  gesprekken  gevoerd  met  soms  grote  groepen  mensen  tijdens  een  goed   georganiseerde  visitatiedag.  De  commissie  heeft  een  kwalitatief  hoogwaardig  kenniscentrum  leren  ken-­‐ nen  dat  na  tien  jaar  nog  altijd  gezien  kan  worden  als  voortrekker  voor  het  hbo  in  Nederland.  In  elke  ge-­‐ spreksronde  heeft  de  commissie  enthousiaste  en  zeer  betrokken  mensen  ontmoet,  ook  in  de  ronde  met   docenten  die  niet  deelnemen  aan  het  kenniscentrum.  Er  zijn  duidelijk  pieken  zichtbaar  bij  de  lectoraten   die  al  vele  jaren  actief  zijn.  Het  is  belangrijk  voor  een  onderzoekinstituut  om  over  duidelijke  boegbeelden   te  beschikken  waar  lectoren  die  meer  recent  zijn  gestart,  zich  aan  kunnen  optrekken.  Ideaal  is  de  locatie   van  faculteit  en  kenniscentrum  op  een  campus  waar  ook  de  universiteit  en  het  universitair  medisch  cen-­‐ trum  zitten.  Dit  laatste  is  een  factor  die  er  mede  aan  zal  hebben  bijgedragen  dat  men  ver  is  gekomen  in   de  samenwerking  met  de  academische  wereld,  terwijl  de  lectoraten  tegelijk  in  het  onderzoek  duidelijk   de  vragen  van  de  beroepspraktijk  centraal  hebben  gesteld.  Het  is  vooral  de  productiviteit  in  dit  span-­‐ ningsveld  tussen  wetenschap  en  beroepspraktijk  die  op  de  commissie  indruk  heeft  gemaakt.  Gezien  deze   voortrekkersrol  is  het  nu  zaak  door  te  pakken  en  explicieter  te  laten  zien  hoe  praktijkgericht  en  toege-­‐ past  onderzoek  in  zijn  werk  gaat.  Het  vele  ontwikkelwerk  van  de  afgelopen  tien  jaar  moet  nu  de  grond-­‐ slag  vormen  voor  een  strategie  voor  de  toekomst  die  nog  moet  worden  geformuleerd.  Ook  het  vormen   van  strategische  partnerships  is  nu  aan  de  orde.   De  commissie  beoordeelt  de  werkwijze  van  het  kenniscentrum  als  zeer  goed.  De  synergie  tussen  de  lec-­‐ toren  is  excellent,  terwijl  de  afstemming  tussen  de  kenniskringen  beter  kan.  De  faculteit  heeft  het  ken-­‐ niscentrum  goed  georganiseerd,  maar  is  toe  aan  een  nieuwe  keuze  wat  betreft  de  relatie  tussen  lectora-­‐ ten,  thema’s  en  opleidingen.  Er  is  strategisch  denkwerk  nodig  over  de  vraag  welke  kennisgebieden  de    

10  

faculteit  wil  bestrijken  en  welke  nieuwe  lectoraten  daar  in  de  toekomst  idealiter  bij  horen.  De  commissie   beveelt  aan  krachtiger  te  kiezen  voor  lectoraten  die  focussen  op  thema’s  die  als  dwarsverbanden  tussen   de  opleidingen  fungeren,  en  niet  voor  één-­‐op-­‐één  koppelingen  tussen  opleiding  en  lectoraat.  Bestaande   en  zich  ontwikkelende  dwarsverbanden  zijn  bijvoorbeeld  e-­‐health  en  oncologie.  De  opleidingen  werken   daar  multidisciplinair  aan  mee,  rond  wat  de  praktijk  op  dat  vlak  vraagt.  De  regionale,  nationale  en  inter-­‐ nationale  netwerken  zijn  zeer  goed,  met  als  kanttekening  dat  men  op  dit  moment  geen  gebruik  maakt   van  de  netwerken  van  docenten  die  niet  participeren  in  het  kenniscentrum.   De  commissie  beoordeelt  de  inhoudelijke  kwaliteit  als  excellent.  Het  wetenschappelijk  onderzoek  is  van   hoge  kwaliteit,  hoger  dan  van  het  hbo  mag  worden  verwacht.  De  faculteit  kan  daar  nu  de  vruchten  van   plukken  en  de  ruimte  nemen  om  de  unieke  identiteit  van  toegepast  en  praktijkgericht  onderzoek  te  be-­‐ palen  en  dat  uit  te  dragen.  Het  credo  van  het  kenniscentrum  dat  er  slechts  twee  soorten  onderzoek  zijn  –   goed  en  slecht  –  is  aan  vernieuwing  toe  nu  men  zich  bewezen  heeft  op  de  dimensie  ‘kwaliteit  van  onder-­‐ zoek’.  Op  de  dimensie  ‘soort  onderzoek’  is  meer  differentiatie  mogelijk  van  typen  onderzoek  met  specifi-­‐ catie  van  de  daarbij  behorende  maatstaven.  Juist  hier  kan  de  komende  vijf  jaar  de  voortrekkersrol  van   het  kenniscentrum  liggen  voor  het  onderzoek  in  het  hbo  in  Nederland.  Deze  differentiatie  zal  ook  helpen   docenten  die  geen  lid  zijn  van  een  kenniskring  een  duidelijker  rol  te  geven  in  de  kennisontwikkeling   waardoor  meer  vervlechting  zal  ontstaan  tussen  onderwijs  en  onderzoek.  Als  de  lectoraten  de  dragers   zijn  van  thema’s  die  door  meerdere  opleidingen  heenlopen,  kunnen  zij  een  platform  zijn  voor  multidisci-­‐ plinaire  samenwerking  van  docenten  en  studenten  uit  verschillende  vakgebieden  waardoor  studenten  al   in  hun  opleiding  leren  met  andere  vakgebieden  samen  te  werken.  Men  kan  dan  met  elkaar  de  complexe   zorgproblemen  van  de  hedendaagse  beroepspraktijk  aanpakken.   De  commissie  beoordeelt  de  output  in  het  licht  van  de  missie  als  goed.  De  onderzoeken  van  het  kennis-­‐ centrum  hebben  een  relatie  met  de  missie,  maar  geven  toch  een  versnipperd  beeld.  Kijken  managers  en   lectoren  echt  naar  de  missie  voor  men  beslist  iets  te  doen  of  niet?  Waarom  doet  men  onderzoek  naar   het  ontwerp  van  een  Helende  Ziekenhuis  Omgeving  (HEZO)  als  de  missie  spreekt  van  focus  op  zelfred-­‐ zaamheid?  Als  er  een  verband  is,  breng  dit  duidelijker  naar  voren.  De  missie  heeft  de  afgelopen  tien  jaar   als  stip  op  de  horizon  gefungeerd,  maar  schiet  tekort  voor  de  volgende  tien  jaar.  De  missie  formuleert   het  waarom  van  alle  inspanningen,  ofwel  de  vraag  waaraan  het  kenniscentrum  werkt.  Wat  nu  verhelderd   moet  worden  is  het  wat  en  hoe.  Wat  levert  het  kenniscentrum  af  om  de  zelfredzaamheid  en  zelfstandig-­‐ heid  van  mensen  met  een  langdurige  zorgvraag  te  versterken?  De  commissie  ziet  twee  opbrengsten  voor   het  ‘wat’:  de  zorgprofessional  van  de  toekomst  en  kennis  over  het  effect  van  het  handelen  van  zorgpro-­‐ fessionals  op  gezondheidsuitkomsten  voor  mensen.  Bij  het  ‘hoe’  denkt  de  commissie  aan  een  focus  van   het  onderzoek  op  implementatievraagstukken.  In  deze  nieuwe  doordenking  van  de  missie  mag  wat  be-­‐ treft  de  commissie  ook  de  naam  van  het  kenniscentrum  heroverwogen  worden.  Maak  deze  veel  gerich-­‐ ter.  Kies  wel  voor  een  naam  die  tien  jaar  of  langer  meegaat.  Zo  is  de  naam  ‘Kenniscentrum  E-­‐health’  aan-­‐ sprekend,  mits  deze  lang  genoeg  relevant  en  onderscheidend  is.   De  commissie  beoordeelt  de  impact  van  het  kenniscentrum  als  excellent.  In  de  beroepspraktijk  maken   professionals  echt  gebruik  van  de  onderzoeksresultaten.  Zo  had  het  kenniscentrum  een  leidende  rol  in   het  formuleren  van  het  landelijke  beroepsprofiel  Verpleegkundigen  en  Verzorgenden  (V&V  2020).  Ook   het  lectoraat  logopedie  dat  pas  drie  jaar  bezig  is  laat  al  impact  op  de  praktijk  zien.  De  impact  op  het  we-­‐  

11  

tenschappelijk  onderzoek  is  ook  excellent.  Het  kenniscentrum  zet  duidelijk  zijn  stempel  op  zorgonder-­‐ zoek.  De  meeste  publicaties  halen  niet  de  medische  toptijdschriften  met  een  hoge  impactfactor,  maar   dat  is  ook  geen  doel  in  het  hbo,  en  moet  dat  ook  niet  zijn  van  de  faculteit  gezondheidszorg.  De  standaar-­‐ den  voor  het  hbo  haalt  men  ruimschoots,  sommige  publicaties  scoren  hoger  dan  de  eisen  die  aan  het   HBO  gesteld  dienen  te  worden.  De  commissie  ziet  de  impact  vooral  in  het  ontwikkelen  van  implementa-­‐ tiekennis.  De  promovendi  doen  implementatiegerichte  onderzoeken.  In  het  proces  van  formuleren  van   praktijkvragen  via  het  ontwikkelen  van  innovatieve  zorgconcepten  is  na  validatie  de  implementatievraag   aan  de  orde.  Vooral  in  kennisontwikkeling  over  deze  vierde  stap  ligt  de  groeimogelijkheid  voor  het  ken-­‐ niscentrum.  Ten  slotte  is  de  impact  op  het  onderwijs  zeer  goed.  Er  is  hier  veel  ruimte  voor  verdere  ont-­‐ wikkeling  aangezien  van  sommige  opleidingen  slechts  10%  van  de  docenten  in  onderzoek  van  het  ken-­‐ niscentrum  participeert.  Overwogen  dient  te  worden  participatie  in  kennisontwikkeling  en  onderzoek   voor  docenten  verplicht  te  stellen.   2.3  Algemene  bevindingen   Het  kenniscentrum  ziet  zichzelf  als  een  platform  op  weg  naar  een  University  of  Applied  Sciences  (UAS)  en   heeft  open  verbindingen  met  tal  van  netwerken  waar  veel  dynamiek  in  zit.  De  lector  moet  in  netwerken   opereren  om  impact  te  genereren.  Veel  geld  komt  van  bedrijven  met  een  concrete  onderzoeksvraag,   waarbij  de  faculteit  vrij  kan  bepalen  of  die  vraag  in  haar  focus  past.  Op  een  aantal  vlakken  is  het  kennis-­‐ centrum  leidend,  maar  er  komt  ook  veel  op  het  kenniscentrum  af  waar  men  wel  op  in  moet  spelen.  Zo   geldt  voor  het  initiatief  van  het  UMC  tot  een  centrum  voor  oncologische  zorg:  de  omgeving  wil  het  en  de   hogeschool  faciliteert  het.  Centraal  blijft  dat  het  thema  zelfredzaamheid  en  zelfmanagement  echt  van   het  kenniscentrum  is  en  leidt  tot  allerlei  nieuwe    connecties,  zoals  het  idee  van  de  gezonde  stad.     Zijn  nu  personen  de  verbindende  factor,  de  verwachting  is  dat  over  tien  jaar  inhoudelijke  thema’s  de   verbindende  factor  vormen  tussen  onderwijs,  beroepspraktijk  en  onderzoek.  Bijvoorbeeld  rond  het  the-­‐ ma  zorg  &  technologie:  tien  jaar  geleden  was  dit  thema  er  helemaal  niet,  nu  beginnen  de  opleidingen  er   aandacht  aan  te  besteden  ,  over  tien  jaar  is  het  in  alle  opleidingen  gemeengoed  en    leren  studenten  wat   zorg  &  technologie  aan  mogelijkheden  biedt.  Over  vijf  jaar  is  de  hele  faculteit  een  kenniscentrum;  niet  als   instituut,  maar  als  platform  om  tot  verbinding  tussen  onderwijs,  onderzoek  en  regio  te  komen.  Het  be-­‐ lang  van  de  regio  blijkt  wel  uit  het  feit  dat  80%  van  de  studenten  die  aan  de  HU  afstudeert  een  baan  in   de  regio  vindt.     Het  kenniscentrum  ziet  het  als  haar  opgave  niet  zozeer  kennisontwikkeling  toe  te  voegen  aan  kennis-­‐ overdracht  maar  vorm  te  geven  aan  de  interactie  tussen  praktijk,  onderwijs  en  onderzoek.  In  deze  inter-­‐ actie  gaat  het  om  ontwerp,  ontwikkeling  en  benutting  van  kennis.  Ontwerp  en  ontwikkeling  heeft  het   kenniscentrum  nu  goed  onder  de  knie,  benutting  van  kennis  ofwel  valorisatie  zou  beter  kunnen.  Daar-­‐ voor  is  nodig  dat  docenten  en  onderzoekers  een  plek  krijgen  in  de  praktijk.     Er  zijn  in  de  faculteit  twee  uiteenlopende  bewegingen  zichtbaar:  lectoraten  koppelen  aan  opleidingen  en   lectoraten  koppelen  aan  dwars  op  de  opleidingen  staande  thema’s.  Er  is  behoefte  lectoraten  te  verbin-­‐ den  aan  een  opleiding  om  deze  een  kwaliteitsimpuls  te  geven.  De  HU  kan  echter  met  haar  onderzoeks-­‐ budget  van  €  20  miljoen  onmogelijk  voor  elke  opleiding  een  eigen  lectoraat  faciliteren.  De  lectoraten    

12  

Logopedie  en  Disseminatie  van  Farmaceutische  Innovaties  zijn  kleine  lectoraten.  Na  4  jaar  zal  beoordeeld   worden  of  deze  lectoraten  zich  richting  een  gemeenschappelijk  thema  hebben  ontwikkeld  en  op  die   wijze  een  vervolg  kunnen  krijgen.  Zo  is  medicijngebruik  een  belangrijk  thema  in  een  wereld  waar  alle   onderzoekaandacht  al  heel  lang  uitgaat  naar  medicijnontwikkeling.     Het  CvB  en  de  faculteitsdirectie  geven  aan  dat  zij  meer  sturing  in  de  keuze  van  onderzoekthema’s  willen   aanbrengen.  In  de  optiek  van  het  CvB  zijn  over  vijf  jaar  HU-­‐speerpunten  leidend  voor  het  onderzoek.  Er  is   dan  niet  meer  een  kenniscentrum  per  faculteit  maar  per  thema  waarop  de  hogeschool  zich  onderscheidt   in  de  regio.  De  bedoeling  is  dat  de  lectoren  elkaar  versterken  in  de  gemeenschappelijk  ambitie.     De  faculteitsdirecteur  is,  in  zijn  functie  als  ‘dean’,  niet  primair  geïnteresseerd  in  financieringskwesties.   Die  kunnen  altijd  wel  worden  opgelost  door  intern  te  schuiven  en/of  extern  geld  binnen  te  halen.  Het   kritische  punt  is  de  human  capital  agenda.  De  hogeschool  heeft  meer  docenten  met  een  mastergraad   nodig  en  meer  gepromoveerden.  Er  zijn  op  dit  moment  in  de  FG  29  promovendi,  vijf  jaar  geleden  waren   dat  er  veertien.  De  dean  heeft  zich  ten  doel  gesteld  deze  ontwikkeling  voor  de  sector  stevig  door  te  zet-­‐ ten.     Een  remmende  factor  is  soms  dat  niet  ieder  zich  de  UAS-­‐ambitie  echt  eigen  heeft  gemaakt.  Dan  is  het   zaak  om  te  verhelderen  dat  er  altijd  een  lector  betrokken  dient  te  zijn  bij  de  accreditatie  van  een  oplei-­‐ ding  om  zo  mee  borg  te  staan  voor  de  kwaliteit  van  de  opleiding.  De  lector  brengt  immers  gedegen  in-­‐ houdelijke  deskundigheid  en  kennis  van  onderzoeksmethodologie  mee.     De  buitenwereld  weet  het  kenniscentrum  makkelijk  te  vinden  en  faculteit  en  kenniscentrum  zijn  hecht   verbonden  met  de  zorgsector.  Faculteit  en  kenniscentrum  hoeven  dan  ook  niet  extra  te  investeren  om   proactief  strategische  analyses  en  strategische  partnerships  rond  trends  in  de  samenleving  te  realiseren.   Een  voorbeeld  van  een  laagdrempelige  ontmoetingsplek  is  de  zogenaamde  meet-­‐up  van  het  speerpunt   ‘Zorg  en  Technologie’,  waar  eens  in  de  twee  maanden    een  interessant  gezelschap  van  mensen  uit  het   MKB  en  vertegenwoordigingen  van  grote  bedrijven  en  belangenorganisaties  samen  komt  rond  een  speci-­‐ fiek  thema.   De  lectoren  zijn  vaak  de  bron  van  ideeën  en  voorstellen,  de  directie  beziet  die  tegen  het  licht  van  de   missie  en  strategie  van  faculteit  en  hogeschool.  Toch  mist  de  commissie  een  gezamenlijke  zoektocht   naar  stromingen  op  de  diverse  velden.  Is  er  voldoende  sturing  om  de  ontwikkelingen  in  al  die  velden  bij   elkaar  tot  een  goed  strategisch  besluit  te  laten  komen?  Moet  de  faculteitsdirectie  en  zeker  de  instituuts-­‐ directeuren  niet  zelf  ook  iets  vinden?  Ook  op  hogeschoolniveau  lijkt  de  Ring  van  Utrechtse  Lectoren  lei-­‐ dend.  Zij  bepalen  de  inhoud  die  leidend  is  en  maken  de  trendanalyse.  Het  CvB  ziet  het  als  haar  taak  dit   ondernemerschap  te  stimuleren.     Aanbevelingen   1. Geef  duidelijker  aan  wat  er  terecht  komt  van  de  missie  van  zelfredzaamheid  en  zelfwerkzaamheid   van  patiënten  door  elk  onderzoek  te  relateren  aan  de  missie.  De  patiëntoriëntatie  is  voor  ons  minder   zichtbaar  geworden,  niet  in  het  zelfevaluatierapport  noch  in  de  gesprekken  met  de  gesprekspartners   tijdens  de  visitatiedag.  In  Nederland  zijn  de  activiteiten  op  het  gebied  van  zelfredzaamheid  nog  wei-­‐ nig  krachtig  en  juist  dit  kenniscentrum  zou  hierin  voorop  moeten  gaan.    

13  

2. Positioneer  lectoraten  als  themagerichte  dwarsverbanden  die  de  opleidingen  verbinden  (‘matrix’).   Dan  is  er  bereik  over  alle  studenten  en  raken  alle  docenten  meer  betrokken.  Dat  zal  een  uitstraling   hebben  die  maakt  dat  ook  andere  docenten  behoefte  hebben  te  participeren.  De  thema’s  lopen  als   locomotief  vooruit:  denk  aan  oncologie,  zelfmanagement,  e-­‐health.  Zowel  onderwijs  en  onderzoek   als  ook  de  opleidingen  onderling  zullen  elkaar  op  die  manier  beter  bevruchten.  Het  kenniscentrum   werkt  dan  als  netwerk,  niet  als  instituut  en  kan  zo  meer  docenten  in  het  netwerk  betrekken.   3. Definieer  de  thema’s  op  basis  van  een  analyse  van  de  bewegingen  in  de  branche  en  in  de  samenle-­‐ ving.  Deze  bewegingen  komen  het  kenniscentrum  zeker  binnen  door  zijn  open  karakter  als  netwerk,   maar  het  gebeurt  iets  te  ad-­‐hoc.  Zo  sluit  het  lectoraat  Leefstijl  en  Gezondheid  aan  bij  zorgen  in  ge-­‐ meenten  over  bijvoorbeeld  de  gezondheid  van  achterstandsgroepen.  Die  vraag  komt  nu  vanuit  fysio-­‐ therapeuten  binnen  bij  het  kenniscentrum,  terwijl  meer  strategische  partnerships  waar  ook  gemeen-­‐ ten  aan  deel  nemen  wenselijk  zijn.       2.4  Bevindingen  en  aanbevelingen  ten  aanzien  van  het  onderzoek   De  output  van  het  onderzoek  in  termen  van  publicaties  is  groot.  Daarbij  is  sprake  van  grote  verschillen   tussen  de  lectoraten,  die  goed  te  verklaren  zijn  uit  hun  startdatum.  Er  worden  ook  veel  lezingen  gegeven,   wat  een  goede  manier  is  om  kennis  te  dissemineren.  Het  publiciteitsgehalte  in  termen  van  media-­‐ aandacht  is  echter  mager  en  kan  beter.   De  lectoren  kijken  jaarlijks  met  elkaar  naar  de  promotietrajecten,  waarbij  ze  geïnspireerd  worden  door   de  gezamenlijke  ambitie  om  grote  veranderingen  te  bewerkstelligen.  ‘Aan  de  overkant’  bij  de  universiteit   is  die  ambitie  minder  sterk,  terwijl  in  de  hogeschool  mensen  werken  die  gekozen  hebben  iets  te  willen   met  de  beroepspraktijk  en  dat  te  verbinden  met  kennisontwikkeling  en  kennisdisseminatie.     Over  vijf  jaar  herkent  men  de  faculteit  als  kenniscentrum,  niet  de  individuele  personen  zoals  nu.  De  uni-­‐ versiteit  kijkt  op  dit  moment  met  verbazing  en  waardering  naar  het  onderzoek  van  het  kenniscentrum   dat  dichtbij  de  beroepspraktijk  plaatsvindt  zonder  concessies  te  doen  aan  de  kwaliteit  van  onderzoek.   Promovendi  staan  onder  druk  van  de  beroepspraktijk  die  onderzoeksresultaten  uit  hun  handen  willen   trekken  nog  voor  het  onderzoek  afgerond  is,  maar  daar  geeft  men  niet  aan  toe.  Het  UMC  Utrecht  is  en-­‐ thousiast  over  de  hogeschool  en  over  de  promovendi  die  de  HU  aanlevert.  Samen  stemt  men  thema’s  af.   De  faculteit  is  trots  op  de  kwaliteit  van  de  wetenschappelijke  output  van  de  lectoraten  en  wil  op  dit  ni-­‐ veau  verder.     Het  lectoraat  ‘Verpleegkundige  en  paramedische  zorg  voor  mensen  met  chronische  aandoeningen’  heeft   een  indrukwekkende  output,  zeker  gezien  de  personele  bezetting  van  1  fte  lector  en  4  leden  van  de  ken-­‐ niskring  die  promoveren.  De  kwaliteit  van  de  publicaties  is  erg  goed.  Het  blijkt  dat  de  dubbelaanstelling   lector-­‐hoogleraar  hiervoor  effectief  is.  De  lector-­‐hoogleraar  heeft  weliswaar  twee  groepen  medewer-­‐ kers,  maar  zorgt  voor  samenwerking  tussen  de  HU-­‐onderzoekers  en  de  UU-­‐onderzoekers  waarbij  zij  zelfs   elkaars  studenten  begeleiden.  Het  binaire  systeem  hbo/wo  blijkt  in  de  praktijk  niet  handig,  maar  wel   verenigbaar.  Officieel  zijn  lector  en  hoogleraar  twee  functies,  die  als  een  geheel  gemanaged  kunnen   worden  door  samenwerking  tussen  de  onderzoekers  te  entameren.  Inzetten  van  mensen  op  een  andere   plek  is  praktisch  lastig  maar  geeft  meerwaarde.  Wetenschappelijke  publicaties  tellen  inderdaad  dubbel.    

14  

Maar  het  lectoraat  voldoet  aan  de  regel  van  het  hbo  door  ook  een  praktijkpublicatie  en  een  leerboek  op   te  leveren,  terwijl  je  daar  op  de  universiteit  geen  punten  mee  verdient.       Zich  als  kenniscentrum  staande  houden  gaat  niet  van  een  leien  dakje.  De  lectoren  zien  het  als  cruciaal   om  in  te  spelen  op  wat  zich  in  de  regio  ontwikkelt.  Het  kenniscentrum  haalt  bijvoorbeeld  bij  de  huidige   initiatieven  rond  oncologie  expertise  in  huis  om  daar  aan  mee  te  kunnen  doen,  met  als  conditie  dat  men   met  de  beroepspraktijk  wil  werken.  Ook  het  nieuwe  profiel  V&V  2020  helpt  om  te  kiezen  waar  men  al   dan  niet  op  insteekt.     Het  kenniscentrum  omvat  naast  de  lectoren  docent-­‐onderzoekers  (met  een  deelaanstellingen  bij  een   lectoraat)  en  ondersteuners.  De  docent-­‐onderzoekers  zijn  gepromoveerd  of  werken  aan  hun  promotie.   Daarnaast  zijn  er  docenten  die  een  jaar  willen  participeren  in  onderzoek.  Dat  heeft  het  karakter  van  snuf-­‐ felen  aan  onderzoek  of  zich  tijdelijk  verdiepen  in  een  onderwerp.  Een  idee  is  dat  niet  10%  zoals  nu  maar   80%  van  de  docenten  gemiddeld  20%  tijd  besteedt  aan  onderzoek.  Daarbij  heeft  men  oog  voor  de  span-­‐ ning  tussen  lesgeven  en  participeren  in  onderzoek.  Het  heeft  even  geduurd  voor  duidelijk  werd  dat  on-­‐ derzoek  echt  iets  anders  van  docenten  vraagt.  De  vraag  is  nu  of  je  in  beide  goed  kunt  zijn  of  dat  het  ver-­‐ schillende  rollen  zijn,  met  andere  profielen,  waarbij  de  faculteit  zorgt  voor  een  mooi  palet.  Zo  zoeken  de   lectoren  naar  meer  mogelijkheden  om  mensen  na  hun  promotie  een  passend  vervolg  te  bieden:  in  de   faculteit,  bij  andere  faculteiten,  bij  partners  in  de  beroepspraktijk.  Daar  willen  zij  meer  gesprek  over  en   ook  instrumenten  voor.     De  lectoren  zien  samenwerking  als  hun  sterke  punt:  zij  zitten  elke  twee  weken  twee  uur  bij  elkaar.     Aanbevelingen   4. Kies  een  focus  of  speerpunten  voor  het  lectoraat  Vraaggestuurde  Zorg  die  meer  profilering  mogelijk   maakt.  Het  lectoraat  doet  mooi  werk.  Een  zorg  van  de  commissie  is  de  breedheid  van  het  thema.   Jammer  is  ook  dat  het  onderzoek  van  dit  lectoraat  weinig  aandacht  in  de  media  krijgt.     5. Definieer  het  type  onderzoek  dat  het  professioneel  handelen  beter  onderbouwt.  Is  dat  ontwerpge-­‐ richt  onderzoek  dat  leidt  tot  richtlijnen,  effectstudie  van  therapie  x  en  y,  of  analyse  van  de  werkzame   ingrediënten  van  een  interventie.  Reflecteer  hierbij  op  het  eigen  onderzoek  van  de  afgelopen  tien   jaar.  Laat  deze  studie  resulteren  in  een  publicatie  die  leesbaar  en  relevant  is  voor  alle  kenniscentra  in   het  hbo.   6. Blijf  moeite  doen  patiënten  en  patiëntenverenigingen  te  betrekken  bij  de  onderzoeksprogramme-­‐ ring.  Het  lectoraat  Disseminatie  van  Farmaceutische  Innovaties  geeft  aan  dat  pogingen  om  patiën-­‐ tenverenigingen  bij  het  onderzoek  te  betrekken,  niet  zijn  geslaagd.  Ook  al  komt  het  kenniscentrum  in   het  kwalitatieve  onderzoek  dichtbij  de  doelgroep,  toch  is  de  zichtbare  inbreng  van  patiënten  in  pro-­‐ grammering,  opzet  en  evaluatie  van  onderzoek  zeer  gewenst.  Het  is  de  moeite  waard  hier  apart  in  te   investeren.     7. Bouw  het  beleid  van  dubbelaanstellingen  lector-­‐hoogleraar  verder  uit  om  het  geheel  minder  kwets-­‐ baar  te  maken.  De  dubbelaanstelling  blijkt  een  aantrekkelijk  en  krachtig  middel  voor  zowel  universi-­‐ teit  als  hogeschool  bij  het  ontwikkelen  van  kennis  die  ook  landt  in  de  opleiding  voor  de  beroepsprak-­‐ tijk.  

 

15  

  2.5  Bevindingen  en  aanbevelingen  in  relatie  tot  het  onderwijs   De  Faculteit  Gezondheid  kent  drie  instituten  met  tezamen  5371  bachelor-­‐  en  673    masterstudenten  en   ruim  600  docenten.  De  instituten  streven  er  naar  dat  studenten  en  docenten  een  hoogwaardig  gesprek   kunnen  voeren  over  evidence-­‐based  werken  en  over  de  rol  van  de  professional  als  reflective  practitioner.   Dit  is  vorm  gegeven  in  de  Leerlijn  Onderzoek  En  Praktijk  (LOEP).     Studenten  kunnen  hun  stage  of  afstudeeronderzoek  bij  een  lectoraat  doen.  Zij  leren  het  belang  van  on-­‐ derzoekvaardigheden  in  de  opleiding  kennen  terwijl  zij  vaardigheden  opdoen  om  onderzoek  te  doen  in   het  lectoraat.  Studenten  die  aan  onderzoek  van  een  lectoraat  hebben  deelgenomen,  zeggen  dat  zij  het   idee  hebben  dat  zij  konden  bijdragen  en  niet  een  nummertje  waren.  Als  opbrengsten  zien  zij:   • Je  ziet  meer  bedrijfspartners  en  kunt  je  meer  profileren  door  meedoen  aan  onderzoek;   • Je  hebt  meer  kans  om  een  baan  te  krijgen;   • Je  therapeutisch  handelen  wordt  sterker;   • Meer  doorstroommogelijkheden  naar  master.   Meestal  krijgt  een  student  een  onderzoek  toegewezen.  Studenten  met  onderzoekservaring  pleiten  er-­‐ voor  dat  de  LOEP  in  het  1e  en  2e  jaar  meer  keuzemogelijkheid  biedt  qua  onderwerp.  Dat  zou  voor  veel   studenten  een  extra  stimulans  zijn.  Door  LOEP  leer  je  de  literatuur  te  gebruiken:  hoe  ziet  het  eruit,  waar   kan  ik  het  vinden,  zit  het  goed  in  elkaar?   De  betrokkenheid  van  studenten  groeit  vanuit  het  vak:  vanuit  een  drang  om  te  weten  welke  behandeling   je  gaat  starten.   Studenten  met  ervaring  met  onderzoek  in  een  lectoraat  merken  niet  echt  verschil  tussen  docenten  die   wel  of  die  niet  lid  zijn  een  kenniskring.  Studenten  merken  wel  dat  docenten  de  nieuwste  literatuur  in  het   onderwijs  behandelen  maar  dat  kan  net  zo  goed  het  gevolg  zijn  van  het  feit  dat  een  docent  zelf  een  uni-­‐ versitaire  studie  volgt.  Het  verschil  kan  wel  merkbaar  zijn  als  het  kenniskringlid  2e  beoordelaar  is  en  het   afstudeeronderzoek  niet  goed  genoeg  vindt.  De  studenten  vinden  de  voorzieningen  voor  onderzoek   goed.  Docenten  zouden  het  doen  van  onderzoek  in  het  afstudeerproject  meer  kunnen  stimuleren.     De  aansluiting  met  onderzoek  verschilt  per  opleiding  en  lectoraat.  Bij  Bewegingsstudies  (IBS)  is  men  10   jaar  geleden  begonnen  zich  te  richten  op  het  opleiden  van  de  reflective  practitioner.  De  leerlijn  LOEP  en   de  Journal  Clubs  zijn  krachtige  instrumenten  voor  deskundigheidsbevordering  van  docenten.  Nu  is  75%   van  hen  master  en  15%  PhD.  IBS  heeft  een  project  ‘Afstuderen  bij  IBS’,  waarin  het  lectoraat  Leefstijl  &   Gezondheid  studenten  begeleidt  bij  het  formuleren  van  de  onderzoeksvraag  en  het  bepalen  van  de  me-­‐ thodologie  waardoor  steeds  meer  studenten  afstudeeronderzoek  gaan  doen  bij  het  lectoraat.  De  lector   Leefstijl  &  Gezondheid  is  adviseur  van  het  directieteam.  Samen  maakt  men  afspraken  over  beleid  en  kijkt   men  eenmaal  in  de  zes  weken  naar  promotiepotentieel,  naar  de  lopende  onderzoeken,  plant  men  pos-­‐ tersessies  en  bespreekt  men  de  grote  thema’s  van  de  faculteit  en  van  innovatie  van  zorgverlening.  IBS   wil  meer  overleg  met  lectoren  om  te  komen  tot  afstemming  van  de  onderzoeklijnen  met  de  opleidingen   teneinde  samenwerking  tussen  de  beroepen  te  bevorderen.    

 

16  

Bij  verpleegkunde  (IVS)  studeert  een  groot  percentage  studenten  af  bij  het  lectoraat.  Elke  twee  weken   heeft  de  directie  overleg  met  de  lector  en  bespreekt  men  het  curriculum,  vooral  in  relatie  tot  zelfmana-­‐ gement  en  vroegtijdige  signalering.  Men  is  tevreden  over  deze  lijn.  Bij  IVS  worden  bij  het  afstuderen  de   onderwerpen  van  het  lectoraat  eerst  bediend,  daarnaast  ook  andere  onderwerpen.  De  onderzoeklijnen   hebben  nog  onvoldoende  massa  voor  alle  afstudeerprojecten.  Dus  moeten  de  externe  contacten  van   docenten  worden  gebruikt  en  werkt  men  met  twee  loketten  naar  de  buitenwereld  toe.  Van  oudsher  zijn   er  vele  lijnen  met  het  werkveld  en  is  de  sport  om  dat  te  trechteren  naar  onderzoeklijnen.     Bij  de  paramedische  opleidingen  (IPS)  is  de  wetenschappelijke  onderbouwing  recent  in  een  stroomver-­‐ snelling  gekomen  met  de  lectoraten  voor  logopedie  en  farmakunde.  Het  IPS  stelt  ook  hogeschoolhoofd-­‐ docenten  aan  als  kwartiermakers  voor  het  formuleren  van  onderzoeklijnen  die  aansluiten  bij  het  kennis-­‐ centrum.  Het  IPS  wil  zorgonderzoek,  geen  medisch  onderzoek.  Als  dat  enigszins  is  geïmplementeerd,   gaat  men  het  onderzoek  interdisciplinair  verder  ontwikkelen.  IPS  heeft  een  nauwe  samenwerking  tussen   opleiding  en  lectoraten.  De  afstudeeronderwerpen  worden  steeds  vaker  bepaald  dan  wel  beoordeeld   door  de  lector  en  de  kenniskring.  Zo  stelt  men  de  body  of  knowledge  zeker.     De  lectoraten  leveren  op  dit  moment  de  volgende  bijdragen  aan  het  onderwijs:   • Betrokken  bij  accreditaties;   • Regie  over  de  onderzoekleerlijn  LOEP  (30  ECT);     • Steekproefsgewijs  beoordelen  van  afstudeerprojecten;   • Aanbieden  van  de  cursus  health  research:  iedere  docent  heeft  dit  nu  als  basis  en  is  dus  basic   health  researcher;     • De  leden  van  de  kenniskringen  coachen  docenten  die  studenten  begeleiden  in  hun  onder-­‐ zoek   • Summer  courses;   • Minors;   • Resultaten  van  onderzoek  worden  direct  vertaald  naar  het  onderwijs.  Een  voorbeeld  zijn  de   effectiviteitstudie  in  het  logopedisch  werkveld;     • Wekelijkse  masterclasses  voor  studenten  in  de  afstudeerfase,  zowel  om  te  inspireren  als  om   vragen  te  beantwoorden;   • Lid  managementteam  opleiding  en  instituut.   Mbo-­‐doorstromers  moeten  heel  hard  werken  als  ze  in  een  lectoraat  onderzoek  doen,  maar  kunnen  het   wel  aan.  Het  vergt  vooral  een  omschakeling  van  houding.  VWO’ers  kunnen  juist  veel  meer  dan  we  nu  van   ze  vragen  in  de  opleiding.  Via  het  lectoraat  is  een  excellente  student  junioronderzoeker  geworden.   De  volgende  stap  is  lectoren  in  de  lead  te  brengen  bij  de  inhoud  van  het  onderwijs.  Dit  geldt  ook  voor  de   verbinding  tussen  lectoraten  en  masteropleidingen.     Het  ontwikkelen  van  de  kennisfunctie  hangt  op  een  relatief  kleine  groep  mensen  die  erg  toegewijd  is.  De   twee  o’s  moeten  meer  in  balans,  in  mensen  en  middelen.  Bij  groei  loopt  men  wel  tegen  de  financiële   grens  van  cofinanciering  aan.  Structureel  is  binnen  de  FG  beleid  dat  elke  docent  die  men  aanneemt,  on-­‐ derwijs  en  onderzoek  dan  wel  onderwijs  en  praktijk  combineert.      

17  

De  instituutsdirecteuren  stellen  dat  opnemen  van  lectoren  in  het  instituut  de  beste  manier  is  om  onder-­‐ wijs  en  onderzoek  te  integreren.  Samen  onderzoek  doen  verbindt  meer  dan  samen  praten  over  onder-­‐ wijs.  Zij  achten  een  versnelling  nodig  om  te  komen  tot  thema’s  die  door  de  beroepen  heen  lopen.  Ook  als   manier  om  studenten  erop  voor  te  bereiden  met  een  samenwerkingsgerichte  attitude  naar  het  werkveld   toe  te  gaan.   Het  was  de  commissie  in  eerste  instantie  niet  duidelijk  of  de  instituutsdirecteuren  een  leidende  rol  spe-­‐ len  in  de  vernieuwing  van  het  beroep,  van  de  opleiding  voor  het  beroep  en  van  de  eisen  die  in  dit  kader   aan  onderzoek  gesteld  dienen  te  worden.  De  commissie  zou  zich  voor  kunnen  stellen  dat  de  instituutsdi-­‐ recteuren  zich  presenteren  als  opleiders  voor  nieuw  geprofileerde  beroepen:  hier  heb  je  de  mensen   (verpleegkundigen,  logopedisten,  optometristen,  …..)  die  weten  hoe  je  zelfmanagement  op  gang  brengt.   De  instituutsdirecteuren  geven  aan  dat  zij  de  buitenwereld  binnen  halen  door  met  het  managementteam   (MT)  en  de  flexibele  schil  rond  het  MT  gesprekken  met  het  werkveld  aan  te  gaan.  Met  onder  meer  als   resultaat  dat  mensen  uit  het  werkveld  nu  les  geven  over  de  ontwikkelingen  die  in  de  eerstelijnszorg   gaande  zijn.  Dit  geeft  ook  een  impuls  aan  de  vernieuwing  van  de  curricula.  Ook  dragen  de  instituutsdirec-­‐ teuren  de  missie  van  het  kenniscentrum  uit  naar  de  docenten,  als  stap  op  weg  naar  de  UAS.  De  reden  dat   zij  in  het  zelfevaluatierapport  aangeven  weinig  tot  geen  invloed  op  het  kenniscentrum  te  hebben  is  dat   zij  midden  in  het  spanningsveld  zitten  tussen  soms  conservatief  ingestelde  beroepsorganisaties  en  -­‐ groepen  en  nieuwe  zorgvragen.  Zij  pleiten  voor  onderzoeklijnen  die  dwars  door  alle  disciplines  heenlo-­‐ pen.     Over  vijf  jaar  zien  de  instituutsdirecteuren  een  faculteit  die  hoogwaardig  onderwijs  en  onderzoek  ver-­‐ zorgt,  een  natuurlijke  organisatie  heeft,  met  verbanden  dwars  door  de  hogeschool  heen  met  faculteiten   als  Communicatie  &  Journalistiek  en  Natuur  &  Techniek.  De  lectoraten  maken  dan  deel  uit  van  instituten   of  zijn  eigenaars  van  thema’s.  De  instituten  verschillen  van  de  universiteit  in  dat  zij  opleiden  voor  heel   concrete  beroepen    en  de  praktijk  sneller  weten  te  vinden  om  kennis  toepasbaar  te  maken.     De  directeuren  van  instituten  zullen  in  de  toekomst  allen  gepromoveerd  zijn.       Leden  van  de  kenniskringen  stellen  dat  zij  studenten  niet  tot  onderzoekers  opleiden,  maar  tot  professio-­‐ nals  die  evidence-­‐based  kunnen  werken.  Studenten  doen  geen  onderzoek,  maar  participeren  in  onder-­‐ zoeksprojecten.  Studenten  zijn  aan  het  eind  van  het  project  altijd  enthousiast.  Zij  leren  een  manier  van   denken  aan  waar  zij  de  rest  van  hun  leven  profijt  van  hebben,  richting  denkniveau  universiteit.  De  mees-­‐ te  studenten  vinden  het  leuk  om  niet  alleen  de  literatuur  te  bestuderen,  maar  ook  bij  te  dragen  aan  on-­‐ derzoek,  bijvoorbeeld  het  onderzoek  naar  rolstoelen  of  vragenlijstonderzoek.     Bij  Farmakunde  en  bij  de  opleiding  huidtherapie  stelt  men  zich  tot  doel  dat  de  vraag:  ‘heeft  het  een  ef-­‐ fect  wat  ik  doe’  een  vraag  is  waar  de  professional  (in  opleiding)  niet  meer  om  heen  kan.  Dat  geeft  inte-­‐ resse  in  onderzoek.  Bij  vakdocenten  groeit  behoefte  aan  onderzoekvaardigheden.     Gepromoveerden  die  weer  les  geven,  geven  aan  dat  de  begrippen  klinisch  redeneren  en  evidence-­‐based   werken  na  vier  jaar  lectoraat  een  andere  betekenis  hebben  gekregen  als  je  voor  de  klas  staat.  Hun  on-­‐ derzoekservaring  leidt  tot  een  verbreding  van  hun  repertoire  als  docent  en  zij  leveren  nu  bijvoorbeeld   verpleegkundigen  af  die  onderzoekend  in  de  praktijk  staan.  Hun  wens  is  na  promotie  ook  bijdragen  te   kunnen  leveren  aan  onderzoek.  Gepromoveerden  zouden  kunnen  zorgen  dat  meer  studenten  deelne-­‐ men  aan  een  onderzoekslijn  en  dat  docenten  meer  kunnen  participeren  in  lectoraten.  Er  is  een  beweging    

18  

geweest  van  onderzoek  naar  onderwijs,  nu  is  het  tijd  voor  een  beweging  terug  van  onderwijs  naar  on-­‐ derzoek.  Postdocs  kunnen  bijvoorbeeld  de  rol  van  LOEP-­‐coördinator  vervullen  en  daar  hun  ervaring  als   onderzoeker  goed  in  praktijk  brengen.       De  onderlinge  verbinding  tussen  de  kenniskringen  wordt  gestimuleerd  via  de  lunchbijeenkomsten  van   het  kenniscentrum  en  de  heidag  eenmaal  per  jaar  waar  leden  van  het  kenniscentrum  ook  onderzoek   presenteren.  Ook  zijn  er  de  Flowbijeenkomsten.  En  de  Meet-­‐ups  met  mensen  uit  het  bedrijfsleven.  Ook   zijn  er  best-­‐practice-­‐projecten  samen  met  het  werkveld.  Er  vindt  samenwerking  plaats  met  andere  oplei-­‐ dingen  zoals  de  opleiding  technische  bouwkunde  waar  één  der  lectoren  hoogleraar  is,  waardoor  studen-­‐ ten  van  beide  opleidingen  elkaars  taal  leren  te  begrijpen.     Er  zijn  ook  docenten  die  promoveren  zonder  steun  van  een  lectoraat.  Er  zijn  dus  steeds  meer  promoven-­‐ di  in  FG.  Het  is  van  belang  erover  na  te  denken  hoe  FG  hen  kan  benutten  in  onderwijs  en  onderzoek  .       Het  unieke  van  de  HU  vinden  de  promovendi  het  Utrecht  Science  Park  en  het  contact  met  gezondheids-­‐ wetenschappen.  Dit  is  een  Care  Valley.  Je  kunt  samen  met  gezondheidswetenschappers  een  cursus  ma-­‐ ken,  dat  kan  op  geen  andere  hogeschool.  De  verbinding  met  de  academische  wereld  bestaat  hier  echt.   En  je  werkt  tegelijk  met  het  toekomstige  beroepenveld.  Dat  is  anders  bij  het  UMC  Utrecht  waar  je  wel   onderzoek  doet  maar  niet  terugkoppelt  naar  de  praktijk  en  naar  studenten.     Docenten  die  geen  lid  zijn  van  een  kenniskring  pleiten  voor  meer  onderzoeksmogelijkheden.  Nu  is  de   kenniskring  een  select  gezelschap  van  mensen  die  aan  een  promotie  werken.  De  meeste  lectoraten  pei-­‐ len  alleen  of  docenten  geïnteresseerd  zijn  om  te  gaan  promoveren.  Als  je  niet  promoveert  of  al  gepro-­‐ moveerd  bent  hebt  je  geen  contact  met  het  lectoraat.  Het  komt  ook  voor  dat  men  na  promotie  niets   meer  met  het  lectoraat  te  maken  heeft.  Veel    docenten  willen  echter  met  één  been  in  het  onderwijs  en   één  been  in  het  onderzoek  staan.  Desgevraagd  stellen  de  docenten  dat  zij  zich  ook  erkend  voelen  als   kennisontwikkelaars  vanuit  het  onderwijs.  Zij  pleiten  echter  wel  voor  een  verbreding:  onderzoek  is  meer   dan  promotieonderzoek.  Vermeden  dient  te  worden  dat  docenten  denken  dat  promoveren  een  voor-­‐ waarde  is  om  gezien  te  worden.  Een  docent  van  een  masteropleiding  pleit  ervoor  met  elkaar  implemen-­‐ tatieprojecten  te  doen.  Er  zijn  ook  docenten  die  promoveren  buiten  het  kenniscentrum,  dus  in  hun  vrije   tijd.     In  FG  werken  gepromoveerden  die  bereid  zijn  promovendi  te  begeleiden.  Dit  is  echter  niet  zichtbaar   omdat  docenten  niet  gevraagd  wordt  welke  bijdrage  zij  aan  onderzoek  kunnen  leveren.  Het  zou  makke-­‐ lijker  moeten  worden  te  participeren  opdat  er  meer  gebruik  wordt  gemaakt  van  je  kennis.   De  docenten  hopen  dat  de  hogeschool  over  vijf  jaar  meer  onderzoek  doet  waar  de  studenten  in  hun   afstuderen  aan  meedoen  met  ondersteuning  van  het  lectoraat  en  de  hogeschoolhoofddocent  (hhd).  Ook   de  docenten  zeggen  dat  je  niet  voor  elk  beroep  een  lector  moet  willen,  dat  geeft  verzuiling  terwijl  de   maatschappelijke  ontwikkeling  juist  gericht  is  op  multidisciplinair  samenwerken.  Bij  de  masteropleidin-­‐ gen  Advanced  Nurse  Practitioner  en  Physician  Assistant  kunnen  studenten  al  bij  meerdere  lectoren  te-­‐ recht,  niet  alleen  bij  de  lector  'Verpleegkundige  en  Paramedische  Zorg  voor  mensen  met  chronische  aan-­‐ doeningen'  .        

19  

Aanbevelingen   8. Geef  ook  vanuit  de  opleidingen  een  actieve  bijdrage  aan  het  Zorgberoependebat  zoals  dat  bijvoor-­‐ beeld  plaatsvindt  in  V&V  2020.   9. Maak  onderscheid  tussen  kennisontwikkeling  en  onderzoek.  Veel  docenten  ontwikkelen  kennis  van,   voor  en  met  de  beroepspraktijk  bij  de  stages  en  de  afstudeerwerkstukken  van  hun  studenten.  Dat  is   geen  wetenschappelijk  onderzoek,  maar  verdient  wel  erkenning  als  kennisontwikkeling.  Bovendien   kan  hier  meer  gestuurd  worden  op  cumulatie  en  verbinding.   10. Stel  bijdrage  van  docenten  aan  kennisontwikkeling  verplicht  en  formuleer  minimumnormen  voor   hun  aandeel  in  tijd  en  in  kwaliteit.   11. Bedenk  bij  iedere  nieuwe  docent  wat  van  hem/haar  wordt  verwacht  op  het  gebied  van  kennisont-­‐ wikkeling  en  onderzoek.   12. Vraag  alle  docenten  welke  bijdrage  zij  aan  kennisontwikkeling  en  onderzoek  willen  leveren.   13. Geef  studenten  de  keuze  aan  welk  onderzoek  zij  deelnemen  en  welk  onderwerp  zij  onderzoeken.   14. Doorbreek  het  exclusieve  karakter  van  wel/niet  bij  een  kenniskring  behoren  door  docenten  die  ken-­‐ nis  ontwikkelen  in  hun  onderwijs  enkele  malen  per  jaar  te  betrekken  bij  bijeenkomsten  van  een  ken-­‐ niskring.   15. Geef  duidelijker  aan  wat  de  faculteit  te  bieden  heeft  aan  mensen  die  gepromoveerd  zijn.     2.6  Bevindingen  en  aanbevelingen  in  relatie  tot  de  beroepspraktijk   De  beroepspraktijk  is  de  focus  van  het  onderzoek,  ook  in  de  samenwerking  met  de  universiteit.  Vandaar   dat  in  deze  paragraaf  ook  de  uitspraken  van  hoogleraren  vermeld  worden  zoals  gedaan  in  het  gesprek   van  de  commissie  met  de  externe  stakeholders.   De  externe  stakeholders  hebben  het  kenniscentrum  doorgaans  via  een  lector  leren  kennen  en  wel  op   een  toevallige  wijze  en  vaak  in  het  buitenland  terwijl  men  op  dezelfde  campus  werkt.  Als  er  eenmaal   contact  is,  dan  kunnen  de  zaken  zich  als  een  wervelwind  ontwikkelen  via  de  regionale  investeringsagen-­‐ da.     De  hoogleraren  zien  de  meerwaarde  van  het  samenwerken  met  de  hogeschool  vooral  in  de  kwaliteiten   op  het  vlak  van  implementatie,  in  het  contact  krijgen  met  verpleegkundigen,  fysiotherapeuten  en  andere   paramedici  en  in  de  funding  via  SIA-­‐Raak,  waar  de  universiteit  onbekend  mee  is  en  zelf  niet  voor  in  aan-­‐ merking  komt.  Het  verschil  in  focus  is  duidelijk:  hoe  maak  ik  de  beroepsgroep  beter  versus  hoe  maak  ik   cellen  en  patiënten  beter.  De  terugkoppeling  naar  de  professionals  met  het  oog  op  de  toepasbaarheid  in   het  dagelijks  werk  is  heel  cruciaal.     Het  viel  op  dat  de  stakeholders  het  kenniscentrum  via  een  lectoraat  ontdekken.  Tijdens  hun  voorberei-­‐ ding  op  en  onze  gesprekken  tijdens  de  visitatie  werd  hen  duidelijk  dat  er  veel  meer  te  halen  is.  Er  kan   meer  dan  er  nu  gebeurt,  ook  met  studenten,  bijvoorbeeld  in  het  werk  met  Alzheimer  Nederland.  Dat   heeft  een  website  opgeleverd  en  een  heel  goed  uitwisselingsproces  met  studenten.  Om  kennis  te  stape-­‐ len  kan  de  uitwisseling  met  het  kenniscentrum  sterker.     Ook  ingenieurs  zijn  betrokken  bij  de  zorg.  Cofely  deed  al  zaken  met  HU  bij  techniek  en  bedrijfskunde.  Nu   ook  met  de  zorg.  Minder  handen  aan  het  bed  vergt  andere  techniek.  Het  gaat  moeizaam,  maar  wel   steeds  beter.  Een  voorbeeld  is  de  inrichting  van  de  kamer  van  de  arts:  traditioneel  een  bureau  met  de   arts  aan  de  ene  kant  en  de  patiënt  aan  de  andere  kant  van  de  kamer.  Laat  ze  eens  naast  elkaar  zitten,    

20  

samen  naar  het  beeldscherm  kijken.  Een  ander  voorbeeld  betreft  de  toepassing  van  domotica  die  met  de   universiteit  niet  gerealiseerd  kan  worden.  Ook  hier  blijkt  dat  de  praktische  en  concrete  toepasbaarheid     in  het  HU  onderwijs  beter  verankerd  is.  Men  prijst  de  hands-­‐on  mentaliteit  in  combinatie  met    academi-­‐ sche  onderbouwing  en  de  link  naar  het  mbo.     Over  vijf  jaar  wil  men  nog  meer  toenadering  tussen  hogeschool  en  universiteit  om  gezamenlijk  werken   aan  praktijkgericht  onderzoek  in  de  lucht  te  kunnen  houden.  Men  denkt  aan  samen  optrekken  om  mid-­‐ delen  aan  te  trekken.  En  aan  verder  vertakken  van  het  netwerk.  Het  kenniscentrum  heeft  een  duidelijke   slag  naar  de  praktijk  terwijl  de  universiteit  uit  een  “  ivoren  toren”    moet  komen.  Dat  geldt  ook  interna-­‐ tionaal.  Zo  heeft  het  kenniscentrum  in  de  VS  contacten  over  zelfmanagement  die  de  universiteit  niet   heeft.   De  andersoortige  expertise  van  het  kenniscentrum  is  in  de  ogen  van  de  universiteit  gericht  op  de  vraag   waarom  een  interventie  op  de  ene  plaats  in  de  beroepspraktijk  wel  en  op  de  andere  plaats  niet  lukt.  In   de  praktijk  wisselen  professionals  dat  onderling  niet  vanzelf  uit.  Dat  zou  de  kern  van  het  praktijkgerichte   onderzoek  moeten  zijn:  implementatie,  hoe  je  dat  doet,  als  specifieke  expertise.  Het  UMC  kan  de  valida-­‐ tie  doen,  terwijl  de  hogeschool  kennis  over  implementatie  ontwikkelt.  Zo  worden  de  ketenzorgprojecten   in  de  branche  te  klein  aangepakt  en  is  men  overal  bezig  het  wiel  uit  te  vinden.  Het  kenniscentrum  zou   hier  meer  strategisch  partnerships  kunnen  vormen.  Zij  heeft  de  routes  voor  zelfmanagement  gewoon   klaar  liggen.   Een  tweede  uitdaging  is  de  beroepsgroepen  al  in  hun  opleiding  te  leren  samenwerken.  Zo  oriënteren  het   lectoraat  Disseminatie  van  Farmaceutische  Innovaties  en  het  Departement  Farmaceutische  Weten-­‐ schappen  zich  op  gezamenlijke  colleges  en  uitwisseling  van  studenten  in  de  wederzijdse  management-­‐ games.  Terwijl  de  opleidingen  nu  nog  gescheiden  werelden  zijn,  kun  je  zo  het  onderzoek  gebruiken  om   studenten  te  leren  samenwerken.  In  deze  lijn  is  ook  het  vermelden  waard  dat  het  concept  van  het  ‘Ver-­‐ pleeghuis  van  de  toekomst’  hier  in  het  kenniscentrum  bedacht  is.   De  stakeholders  achten  het  kenniscentrum  heel  betrouwbaar  en  te  bescheiden.     Aanbevelingen   16. Treedt  meer  naar  buiten,  ook  in  de  media,  wees  minder  bescheiden.   17. Kies  bewust  voor  praktijkgericht  thema’s  tussen  de  lectoraten.  Bijvoorbeeld  e-­‐health,  oncologische   zorg,  of  bevorderen  van  medicatie-­‐therapietrouw  bij  patiënten  door  verpleegkundig  handelen  c.q.   praktijkondersteuning  in  de  huisartsenpraktijk.   18. Zorg  voor  voldoende  aansluiting  met  de  steeds  veranderende  zorgvraag  door  meer  contacten  met   patiëntenverenigingen  en  story  telling  van  de  patiënt.  Dit  in  combinatie  met  veranderingen  van  de   zorgorganisatie  en  nieuwe  opleidingen.     2.7  Bevindingen  en  aanbevelingen  met  betrekking  tot  het  zelfevaluatierapport   Het  zelfevaluatierapport  is  goed  leesbaar  en  brengt  lijn  aan  in  de  complexe  materie.  Omdat  het  beschre-­‐ ven  beeld    toch  wat  ongrijpbaar  is,  zijn  zoals  gebruikelijk  in  visitaties  de  gesprekken  op  de  visitatiedag   essentieel  voor  de  concretisering.  Daardoor  kon  de  commissie  meer  samenhang  zien  dan  uit  de  stukken   blijkt.  Het  rapport  had  van  de  commissie  meer  ‘kleur’  mogen  hebben.  Zo  wordt  de  feedback  van  sta-­‐  

21  

keholders  beschreven  zonder  dat  helder  wordt  welke  feedback  als  raak  wordt  ervaren  en  wat  men  er-­‐ mee  wil  gaan  doen.  De  geïdentificeerde  kansen  reflecteren  momenteel  niet  geheel  de  mogelijke  voor-­‐ nemens  van  het  kenniscentrum.       Aanbevelingen   19. Geef  meer  kleur  aan  het  zelfevaluatierapport  door  in  de  reflectie  helderder  positie  te  kiezen.  Neem   duidelijke  standpunten  in  over  de  onderwerpen  die  faculteitsdirectie  en  kenniscentrum  belangrijk   vinden  voor  de  toekomst,  welke  angsten  van  stakeholders  gegrond  worden  geacht  en  wat  de  visie   van  de  faculteit  is  op  onderwijs-­‐  en  onderzoeksontwikkeling.    

 

22  

Bijlage  1:  Protocol  externe  evaluatie  Hogeschool  Utrecht   Faculteitsdirectie  Faculteit  Gezondheidszorg,  14  januari  2013   Inleiding   Dit  protocol  is  een  toelichting  op  en  uitwerking  van  het  sci_Quest  model,  de  methode  waarmee  de  evaluatie  van   het  kenniscentrum  Innovatie  van  Zorgverlening  van  de  Faculteit  Gezondheidszorg  plaatsvindt.     Hogeschool  Utrecht  heeft  voor  de  evaluatie  van  de  kenniscentra  gekozen  voor  de  methode  sci_Quest,  een  evalua-­‐ tietechniek  die  oorspronkelijk  is  ontwikkeld  om  de  performance  van  wetenschappelijk  onderzoek  in  haar  maat-­‐ schappelijke  context  te  bepalen.  Hogeschool  Utrecht  heeft  deze  methodiek  nader  toegespitst  op  het  werk  van  de   lectoraten  en  kenniscentra  binnen  het  hbo.  De  sci_Quest-­‐methodiek  omvat  naast  een  zelfevaluatie  volgens  een   voorgeschreven  format  en  een  evaluatie  door  stakeholders  ook  een  bezoek  van  een  externe  evaluatiecommissie.   Het  College  van  Bestuur  van  Hogeschool  Utrecht  is  verantwoordelijk  voor  deze  externe  evaluatie.     Dit  protocol  wordt  ingevuld  door  de  faculteit  en  aangeboden  aan  het  College  van  Bestuur.     Profiel  en  expertise  van  de  externe  evaluatiecommissie  

De  evaluatie  van  het  kenniscentrum  Innovatie  van  Zorgverlening  van  de  Faculteit  Gezondheidszorg  vindt   plaats  door  een  externe,  onafhankelijke  commissie.  Deze  commissie  bestaat  uit  drie  personen,  een  voor-­‐ zitter  en  twee  leden,  ondersteund  door  een  secretaris.  Het  gaat  om  ‘critical  friends’  die  nationaal  en   internationaal  een  vooraanstaande  functie  hebben  op  het  vakgebied  van  het  kenniscentrum  en  de  lecto-­‐ raten.  Ze  overzien  het  vakgebied  op  de  domeinen  professionele  praktijk,  onderwijs,  wetenschap  en  be-­‐ stuur  en  beleid  en  kunnen  uitspraken  doen  over  de  invulling  van  het  kenniscentrum  en  de  opdrachten   van  de  lectoraten,  ook  in  vergelijking  met  soortgelijke  kenniscentra  en  lectoraten  in  Nederland  of  daar-­‐ buiten.   Te  evalueren  onderdelen   De  evaluatie  van  het  kenniscentrum  omvat  de  volgende  lectoraten:  

   

 

• • • • •

Disseminatie  van  Farmaceutische  Innovaties     Leefstijl  en  Gezondheid     Logopedie     Verpleegkundige  en  paramedische  zorg  voor  mensen  met  chronische  aandoeningen     Vraaggestuurde  Zorg      

23  

Opdracht   De  commissie  heeft  een  tweeledige  opdracht:   1.  De  commissie  evalueert  het  kenniscentrum  en  de  lectoraten  aan  de  hand  van  de  domeinen:   - professionele  praktijk;   - onderwijs  en  scholing;   - onderzoek/wetenschap.     In  haar  oordeel  gaat  de  commissie  in  op  kwaliteit  van  het  kenniscentrum  en  de  lectoraten  ten  aanzien  van:     -­‐  de  werkwijze   -­‐  de  inhoudelijke  kwaliteit  van  het  onderzoek   -­‐  de  output  in  relatie  tot  de  missie     -­‐  de  impact  op  de  beroepspraktijk,  onderwijs/scholing  en      onderzoek/wetenschap     De  commissie  verbindt  aan  haar  oordeel  een  normering  (excellent,  zeer  goed,  goed,  voldoende,  onvoldoende),   zowel  voor  wat  betreft  de  vier  domeinen,  als  voor  het  kenniscentrum  in  het  algemeen.   2.  In  haar  advies  geeft  de  commissie  mede  richting  aan  de  verdere  ontwikkeling  van  de  kennisfunctie  binnen  de   Faculteit  Gezondheidszorg  en  haar  kenniscentrum  op  het  gebied  van  de  drie  domeinen.  Zij  signaleert  sterkten  en   zwakten,  levert  input  voor  verbeterplannen  en  draagt  bij  aan  de  agenda  voor  de  komende  jaren.   In  de  evaluatie/beoordeling  van  de  commissie  moet  het  ontwikkelingsstadium  van  het  kenniscentrum  (aantal  jaren   dat  het  kenniscentrum  draait,  aantal  fte’s,  verhouding  junior/senioren,  onderzoekservaring  enz.)  worden  verdis-­‐ conteerd.     De  commissie  legt  haar  bevindingen  vast  in  een  openbaar  rapport.  Hierin  wordt  geen  vertrouwelijke  informatie   opgenomen.  Indien  nodig,  informeert  de  voorzitter  van  de  evaluatiecommissie  het  faculteitsbestuur  en  het  College   van  Bestuur  in  een  afzonderlijke  brief.   Bezoek   De  commissie  brengt  een  eendaags  bezoek  aan  het  kenniscentrum.  De  faculteitsdirecteur  legt  een  programma-­‐ voorstel  voor  aan  de  secretaris  van  de  commissie,  die  hierover  overleg  voert  met  de  voorzitter  van  de  commissie.   De  voorzitter  beslist  over  het  definitieve  programma.  Ter  oriëntatie  ontvangt  de  externe  evaluatiecommissie  uiter-­‐ lijk  drie  weken  voor  het  bezoek  al  het  relevante  materiaal  (zelfevaluatie)  van  het  kenniscentrum,  jaarverslagen  en   sleutelpublicaties;  aanvullende  informatie  wordt  eventueel  op  internet  beschikbaar  gesteld).  Op  basis  van  deze   stukken  en  de  gesprekken  tijdens  het  bezoek  formuleert  de  commissie  haar  bevindingen  ten  aanzien  van  het  ken-­‐ niscentrum,  de  lectoraten  en  de  impact  van  hun  activiteiten.     Indien  de  commissie  aanvullend  materiaal  wil  ontvangen,  maakt  de  voorzitter  dit  uiterlijk     één  week  voor  het  bezoek  bekend  bij  de  secretaris  van  de  commissie.    

 

24  

Aan  het  begin  van  het  bezoek  installeert  (een  vertegenwoordiger  van)  het  College  van  Bestuur  de  commissie  in   aanwezigheid  van  de  faculteitsdirecteur.  Gedurende  het  bezoek  spreekt  de  commissie  met:   -

de  lectoren   leden  van  de  kenniskringen   management  van  de  faculteit   coördinator  van  het  kenniscentrum   studenten  die  betrokken  zijn  bij  de  kenniskringen   in-­‐  en  externe  stakeholders  

  Aan  het  eind  van  het  bezoek  presenteert  de  commissie  in  een  openbare  bijeenkomst  kort  haar  voorlopige  bevin-­‐ dingen.   Verslaglegging   Na  het  bezoek  stelt  de  commissie  een  rapport  op.  Om  feitelijke  onjuistheden  te  vermijden,  legt  de  commissie  het   conceptrapport  voor  aan  de  faculteitsdirectie.  Vervolgens  biedt  de  commissie  het  rapport  aan  het  College  van  Be-­‐ stuur  aan.  Daarna  wordt  de  commissie  van  haar  taak  ontheven  door  de  faculteitsdirectie.  Het  College  van  Bestuur   bespreekt  het  oordeel  van  de  commissie  en  de  consequenties  ervan  in  bestuurlijk  overleg  met  de  faculteitsdirectie.   De  faculteitsdirectie  voegt  een  schriftelijke  reactie  toe  aan  het  oordeel  van  de  commissie.   Secretariaat   De  commissie  wordt  bijgestaan  door  een  secretaris.  De  secretaris  fungeert  voor  de  commissie  als  aanspreekpunt   voor  vragen  naar  de  hogeschool,  de  faculteit  en  het  kenniscentrum.  De  secretaris  verzorgt  alle  rapportages.  

 

 

 

 

25  

Bijlage  2:  Protocol  kwaliteitszorg  sci_Quest  -­‐  normering     CvB,  5  maart  2009  

 

 

In  juni  2008  heeft  het  College  van  Bestuur  het  Protocol  Kwaliteitszorg  Onderzoek  2008-­‐2014  -­‐  sci_Questevaluatie   van  de  Kenniscentra  vastgesteld.  Op  het  moment  dat  het  College  het  protocol  van  deze  missiegedreven  evaluatie-­‐ methode  vaststelde,  was  de  tijd  nog  niet  rijp  om  aan  het  protocol  een  normering  toe  te  voegen.  Met  name  de  Ring   van  Utrechtse  lectoren  had  kanttekeningen  geplaatst  bij  het  voorstel  dat  er  op  dat  moment  lag.  Een  discussienoti-­‐ tie,  die  ten  grondslag  ligt  aan  onderstaan  voorstel,  is  aan  de  orde  geweest  is  de  Ring  van  Utrechtse  Lectoren  en  de   Kenniskring  Kenniscirculatie.   Thans,  maart  2009,  legt  O&O/SBV-­‐Q  het  College  van  Bestuur  een  definitief  voorstel  voor.  Eerst  volgen  enkele   overwegingen.  Daarna  volgt  het  voorstel  voor  de  formulering  van  de  normering.   1.  Overwegingen  bij  het  voorstel  voor  de  normering     a.  ontwikkelingsgericht   De  missie  van  het  kenniscentrum  en  de  lectoraten  en  de  resultaten  die  zij  weten  te  boeken,  zijn  het  aangrijpings-­‐ punt  voor  de  beoordeling.  Er  wordt  rekening  gehouden  met  de  ontwikkelingsfase  van  het  kenniscentrum,  het  pro-­‐ fiel  en  de  ambities.   b.  hantering  van  een  vijfpuntsschaal   Het  voorstel  is  dat  de  externe  evaluatiecommissie  voor  haar  oordeel  gebruik  maakt  van  een  vijfpuntsschaal:  excel-­‐ lent,  zeer  goed,  goed,  voldoende,  onvoldoende.  De  motivatie  voor  de  keuze  van  een  vijfpuntsschaal  is  dat  deze   mogelijkheid  biedt  om,  vooral  in  de  positieve  beoordelingen,  te  kunnen  nuanceren.  Ook  in  het  Standard  Evaluation   Protocol  (SEP)  van  de  universiteiten  wordt  een  vijfpuntsschaal  gehanteerd.  De  externe  evaluatiecommissies  van  de   pilots  op  de  FG  en  de  FE  konden  goed  uit  de  voeten  met  deze  normering.  Deze  vijfpuntschaal  is  vervolgens  in  ver-­‐ schillende  gremia  op  de  HU  onderwerp  van  gesprek  geweest.  Er  waren  geen  bezwaren.   c.  inrichting  van  de  vijfpuntsschaal   In  de  afgelopen  periode  zijn  twee  alternatieven  voor  de  inrichting  van  de  vijfpuntsschaal  met  de  Ring  van  Utrechtse   lectoren  besproken:  een  algemene  beschrijving  van  wat  wordt  verstaan  onder  ‘excellent,  zeer  goed’  enzovoort,  en   een  gedetailleerdere  beschrijving,  waarin  per  domein  én  voor  het  kenniscentrum  in  het  algemeen  wordt  beschre-­‐ ven  wanneer  er  sprake  is  van  ‘excellent,  zeer  goed’  etc.  De  Ring  had  geen  duidelijke  voorkeur  voor  een  van  de  twee   modellen.  O&O/SBV-­‐Q  stelt  voor  om  te  werken  met  de  algemene,  compacte  beschrijving.  Het  tweede  model  biedt   weliswaar  meer  variabelen,  maar  heeft  ook  het  karakter  van  een  ‘afvinklijst’.  Zo’n  lijst  wil  de  HU  niet  aanbieden  aan   een  externe  beoordelingscommissie  van  hoog  niveau  en  met  internationaal  aanzien.  De  algemene  beschrijving   biedt  de  externe  beoordelingscommissie  de  ruimte  die  bij  een  commissie  van  een  dergelijke  statuur  past.    d.  onderzoek/wetenschap  dominant  in  de  beoordeling?   De  commissie  Karssen  stelt  in  Lectoraten,  kweekvijvers  van  innovatie  (2008)  dat  kennisontwikkeling  de  centrale   doelstelling  van  een  kenniscentrum  moet  zijn.  Uit  deze  stelling  volgt  de  vraag  of  bij  de  beoordeling  van  het  kennis-­‐ centrum  de  prestaties  in  de  verschillende  domeinen  even  zwaar  zouden  moeten  wegen.  In  het  Protocol  Kwaliteits-­‐ zorg  Onderzoek  van  de  HU  tellen  de  drie  domeinen  even  zwaar  mee  bij  de  beoordeling.  De  waarde  van  onder-­‐ zoek/wetenschap  wordt  juist  manifest  in  de  doorwerking  in  onderwijs  &  scholing  en  professionele  praktijk.    

 

 

26  

e.  benchmark   De  algemene  beschrijving  van  de  normering  maakt  het  mogelijk  binnen  de  HU  tot  een  vergelijking  van  de  kennis-­‐ centra  te  komen.  De  mate  waarin  de  hogescholen  landelijk  zijn  gevorderd  met  de  zesjaarlijkse  externe  beoordeling   verschilt  sterk.  Wel  constateert  O&O/SBV-­‐Q  dat  veel  hogescholen  interesse  tonen  voor  de  sci-­‐Quest  methode.  Er  is   nog  geen  duidelijkheid  hoe  men  per  hogeschool  omgaat  met  de  normering.  Vooralsnog  lijkt  een  landelijke  bench-­‐ mark  (of  per  sector)  nog  niet  aan  de  orde.     2.  Voorstel  voor  de  formulering  van  de  normering  in  de  vijfpuntsschaal   Excellent   De  missie  van  het  kenniscentrum  is  zeer  ambitieus  en  wordt  gerealiseerd.  Het  werk  van  het  kenniscentrum  is  gede-­‐ gen  en  vernieuwend,  vervult  nationaal  een  voortrekkersrol  en  heeft  de  potentie  dat  ook  internationaal  te  doen.   Het  kenniscentrum  onderhoudt  invloedrijke  regionale,  nationale  en  internationale  netwerken  en  heeft  een  toon-­‐ aangevende  en  wezenlijke  invloed  op  de  kennisontwikkeling  en  kenniscirculatie  in  de  drie  domeinen.  Prestaties   voldoen  aan  de  hoogste  standaarden  in  het  vakgebied.  Management  en  organisatie  zijn  voorbeeldig.  De  synergie   tussen  de  lectoraten  is  optimaal.   Zeer  goed   De  missie  van  het  kenniscentrum  is  ambitieus  en  wordt  gerealiseerd.  Het  werk  van  het  kenniscentrum  is  gedegen   en  vernieuwend,  vervult  nationaal  een  voortrekkersrol  en  wordt  ook  internationaal  herkend.  Het  kenniscentrum   onderhoudt  invloedrijke  regionale  en  nationale  netwerken  en  heeft  een  wezenlijke  invloed  op  de  kennisontwikke-­‐ ling  en  kenniscirculatie  in  de  drie  domeinen.  Prestaties  voldoen  in  zeer  ruime  mate  aan  standaarden  in  het  vakge-­‐ bied.  Management  en  organisatie  zijn  zeer  goed  en  dat  geldt  ook  voor  de  synergie  tussen  de  lectoraten.     Goed   De  missie  van  het  kenniscentrum  is  enigszins  ambitieus  en  wordt  gerealiseerd.  Het  werk  van  het  kenniscentrum  is   gedegen  en  vernieuwend  en  vervult  nationaal  een  voortrekkersrol.  Het  kenniscentrum  onderhoudt  de  noodzakelij-­‐ ke  regionale  en  nationale  netwerken  en  heeft  invloed  op  de  kennisontwikkeling  en  kenniscirculatie  in  de  drie  do-­‐ meinen.  Prestaties  voldoen  meer  dan  voldoende  aan  standaarden  in  het  vakgebied.  Management  en  organisatie   zijn  goed  en  dat  geldt  ook  voor  de  synergie  tussen  de  lectoraten.     Voldoende   De  missie  van  het  kenniscentrum  is  weinig  ambitieus  maar  wordt  wel  gerealiseerd.  Het  werk  van  het  kenniscen-­‐ trum  is  gedegen,  maar  toont  weinig  vitaliteit.  Het  kenniscentrum  onderhoudt  minimale  netwerken  en  heeft  een   minimale  invloed  op  de  kennisontwikkeling  en  kenniscirculatie  in  de  drie  domeinen.  Prestaties  voldoen  in  beperkte   mate  aan  standaarden  in  het  vakgebied.  Management  en  organisatie  zijn  matig  ontwikkeld  en  dit  geldt  ook  voor  de   synergie  tussen  de  lectoraten.     Onvoldoende   De  missie  van  het  kenniscentrum  is  weinig  ambitieus  en  wordt  bovendien  niet  gerealiseerd.  Het  werk  van  het  ken-­‐ niscentrum  is  weinig  gedegen,  niet  vernieuwend  en  toont  geen  vitaliteit.  Het  kenniscentrum  onderhoudt  niet  de   noodzakelijk  netwerken  en  heeft  niet  of  nauwelijks  invloed  op  de  kennisontwikkeling  en  kenniscirculatie  in  de  drie   domeinen.  Prestaties  voldoen  niet  aan  standaarden  in  het  vakgebied.  Management  en  organisatie  vertonen  nog   veel  manco’s.  De  synergie  tussen  de  lectoraten  is  onder  de  maat.    

 

27  

Bijlage  3:  Antecedenten  leden  externe  beoordelingscommissie   Dr.  Guusje  ter  Horst,  lid  Eerste  Kamer.  Guusje  ter  Horst  (1952)  is  sinds  7  juni  2011  Eerste  Kamerlid  voor   de  PvdA.  Van  22  februari  2007  tot  23  februari  2010  was  zij  minister  van  Binnenlandse  Zaken  en  Konink-­‐ rijksrelaties.  Mevrouw  Ter  Horst  was  raadslid  en  in  1994-­‐2001  wethouder  van  de  PvdA  in  Amsterdam  en   in  de  periode  2001-­‐2007  burgemeester  van  Nijmegen.  Daarvoor  was  zij  UHD  bij  het  Academisch  Centrum   Tandheelkunde  Amsterdam.  Mevrouw  Ter  Horst  was  voorzitter  van  de  HBO-­‐raad.  In  de  Eerste  Kamer  is   zij  woordvoerder  zorg  en  verkeer/vervoer.  Twee  van  haar  voormalige  neven  functies  hebben  relatie  met   het  terrein  van  het  kenniscentrum  IvZ:   -­‐  voorzitter  ZonMw  (Nederlandse  Organisatie  voor  gezondheidsonderzoek  en  zorginnovatie),  van  1  okto-­‐ ber  2006  tot  februari  2007;   -­‐  voorzitter  Nationaal  Preventieplatform  i.o.,  2010.   Grote  politieke  en  bestuurlijke  ervaring,  bekend  met  onderzoek  en  onderwijs,  voormalig  interim  voorzit-­‐ ter  HBO-­‐Raad,  interesse  in  zorg.     Prof.  Dr.  Vanessa  Evers,  Full  Professor  and  Chair,  Human  Media  Interaction,  Faculteit  Electrotechniek,   Wiskunde  en  Informatica,  Universiteit  Twente.  Mevrouw  Evers  promoveerde  in  2001  aan  de  Open  Uni-­‐ versiteit  op  het  proefschrift:  Cultural  Aspects  of  User  Interface  Understanding:  An  empirical  Evaluation  of   an  E-­‐learning  Website  by  International  User  Groups.   Assistant  Professor   February  2007  –  August  2011:  Human  Computer  Studies  Lab,  University  of  Amsterdam.     Intelligent  Systems  Lab  Amsterdam,  University  of  Amsterdam.   Visiting  Scholar   September  2008  -­‐  Department  of  Industrial  Design,  Tsinghua  University,  Beijing,  China.   Visiting  Scholar   August  2005  –  January  2007:  CSLI,  HCI  lab,  CHIME  lab,  Persuasive  technology  lab,  Computational  Learn-­‐ ing  lab,  Stanford  University,  CA,  USA.   Assistant  Professor   Aug  2002  –  Aug  2005:  Sociaal  Wetenschappelijke  Informatica,  University  of  Amsterdam,  the  Netherlands   Human  Computer  Studies  Lab,  University  of  Amsterdam,  the  Netherlands   Boston  Consulting  Group   November  2000-­‐November  2001:  Usability  lead,  Boston  Consulting  Group,  London,  UK.  (BCG’s  world-­‐ wide  usability  practice,  International  Localisation  expert,  third  party  systems  integrator  management,   human  factors  research  and  client  case  work)   Self  employment   September  1998  –  November  2002:  Self  employed,  Milton  Keynes,  UK.  (expert  reviews,  usability  studies,   human  factors  research,  website  localisation)   Het  onderzoeksterrein  van  Mevrouw  Evers  heeft  veel  raakvlakken  met  de  focus  die  is  aangebracht  bij   ‘Zorg  en  Technologie’;  ook  daar  wordt  de  eindgebruiker  centraal  gesteld.          

28  

Drs.  Chiel  Bos,  zelfstandig  adviseur  in  de  gezondheidszorg.  Chiel  Bos  is  al  vele  jaren  een  trekker  van  inno-­‐ vaties  in  de  gezondheidszorg.  In  zijn  vorige  functie  als  directeur  bij  Zorgverzekeraars  Nederland  ging  het   niet  alleen  over  verzekeringssystemen  en  financieringstrajecten,  maar  evenzeer  over  kwaliteit  en  innova-­‐ ties.  In  die  functie  pleitte  hij  er  al  vele  jaren  voor  om  moderne  manieren  van  communicatie  ook  binnen   de  gezondheidszorg  te  gebruiken.   Naast  docent  eHealth  is  hij  actief  op  vele  terreinen  in  de  zorg.  Vicevoorzitter  van  de  Regieraad  kwaliteit   van  zorg,  bij  de  Raad  voor  Volksgezondheid  mede  initiator  van  Gezondheid  2.0,  Voorzitter  taakgroep   verloskunde,  waar  het  elektronisch  verloskundig  dossier  de  ruggengraat  zal  zijn  voor  een  veilige  behan-­‐ deling  in  het  verloskundig  netwerk.   Chiel  Bos  heeft  ook  diverse  bestuurlijke  functies  in  de  kankerzorg  in  Nederland,  waaronder  lid  van  de   raad  van  bestuur  VUmc  Cancer  Center  Amsterdam.  Kwaliteit  van  zorg  gaat  daarbij  hand  in  hand  met   goede  informatie  overdracht  en  het  veel  actiever  betrekken  van  patiënten  in  hun  ziekte  proces.  Het  be-­‐ nutten  van  moderne  digitale  communicatie  is  voor  patiënten  en  professionals  een  openbaring  van  effec-­‐ tiviteit,  tevredenheid  en  verbetering  van  kwaliteit.   Hij  is  voorzitter  van  de  commissie  kwaliteit  bij  de  Nederlandse  Federatie  van  Kankerpatiëntenverenigin-­‐ gen.  Als  voorzitter  van  de  jury  boordeling  van  innovaties  voor  het  Zorg  Innovatie  Platform  2009  heeft  hij   met  zijn  commissie  vrijwel  alle  innovatievoorstellen  mede  beoordeeld.   Drs.    John  Taks,  lid  Raad  van  Bestuur  Albert  Schweitzer  Ziekenhuis.  Drs.  John  Taks  trad  op  1  november   2010  aan  als  lid  van  de  Raad  van  Bestuur  van  het  Albert  Schweitzer  ziekenhuis.  Daarvoor  was  Taks  lid  van   de  Raad  van  Bestuur  van  het  Zuwe  Hofpoort  Ziekenhuis  in  Woerden.  Hij  heeft  rijke  ervaring  in  de  zieken-­‐ huiswereld.     John  Taks  werkte  sinds  2005  in  het  Zuwe  Hofpoort  Ziekenhuis,  eerst  als  directeur  Zorg  en  sinds  2008  als   lid  van  de  Raad  van  Bestuur.  In  2009  heeft  hij  na  de  pensionering  van  de  voorzitter  van  de  Raad  van  Be-­‐ stuur  tijdelijk  als  eenhoofdige  Raad  van  Bestuur  gefunctioneerd.     Voorafgaand  daaraan  heeft  Taks  uiteenlopende  functies  bekleed  in  diverse  ziekenhuizen.  Hij  heeft  erva-­‐ ring  opgedaan  in  algemene,  topklinische  en  academische  ziekenhuizen.  Van  oorsprong  is  hij  verpleeg-­‐ kundige.  Hij  heeft  zijn  kennis  daarna  uitgebreid  met  tal  van  studies  op  het  gebied  van  gezondheidswe-­‐ tenschappen,  bedrijfskunde  en  management.  Hij  is  een  echte  bestuurder,  heeft  oog  voor  ontwikkelingen   en  vooral  ook  voor  het  belang  van  goed  opgeleide  professionals  en  de  relatie  met  onderzoek.   Dr.  Gertjan  Schuiling  is  adviseur  organisatieontwikkeling  bij  Thierry  &  Schuiling.  Hij  is  tevens  parttime   docent  aan  de  VU  bij  de  faculteit  Economie  en  Bedrijfskunde.  Hij  werkt  regelmatig  als  secretaris  van  ex-­‐ terne  evaluatiecommissies  van  lectoraten  en  kenniscentra.  Hij  is  lector  geweest  aan  de  Hogeschool  van   Arnhem  en  Nijmegen  (2007-­‐2011)  en  heeft  tien  jaar  als  intern  adviseur  in  de  industrie  gewerkt  (Gist-­‐ brocades  en  DSM,  1992  -­‐2002).      

 

29  

Bijlage  4:  Programma  bezoekdag   Evaluatie     Kenniscentrum   Innovatie  van  Zorgverlening 30 oktober 2013 Ruimte 2.140 Bolognalaan 101

Utrecht

Programma 8.30 uur – 8.50 uur

Ontvangst door directeur Faculteit Gezondheidszorg en installatie commissie door lid College van Bestuur

Dr. ir. Anton Franken MBA Mr. Harm Drost

College van Bestuur Hogeschool Utrecht directeur Faculteit Gezondheidszorg

8.50 uur – 9.00 uur

Kennismaking en introductie

Mr. Harm Drost Drs. Elise Nauta Lectoren

directeur Faculteit Gezondheidszorg programmamanager Kenniscentrum Kenniscentrum 'Innovatie van Zorgverlening'

9.00 uur – 10.00 uur

Vooroverleg commissie (besloten)

10.00 uur – 10.30 uur

Gesprek met lid College van Bestuur en directeur Faculteit Gezondheidszorg

Dr. ir. Anton Franken MBA Mr. Harm Drost

College van Bestuur Hogeschool Utrecht directeur Faculteit Gezondheidszorg

10.30 uur – 10.45 uur

Pauze

10.45 uur – 11.45 uur

Gesprek met lectoren

Prof. dr. Marieke Schuurmans lector Verpleegkundige en Paramedische zorg voor mensen met chronische aandoeningen Dr. Harriët Wittink lector Leefstijl en Gezondheid Prof. dr. Luc Vanhees lector Leefstijl en Gezondheid (verhinderd) Prof. dr. Helianthe Kort lector Vraaggestuurde Zorg Dr. Ellen Gerrits lector Logopedie Dr. Ad van Dooren lector Disseminatie van Farmaceutische Innovaties

1/4 Bezoekadres Bolognalaan 101, Utrecht

     

  30  

11. 45 uur – 12.30 uur

Gesprek met leden kenniskringen

Dr. Jita Hoogerduijn

Lectoraat Verpleegkundige en Paramedische zorg voor mensen met chronische aandoeningen Lectoraat Verpleegkundige en Paramedische zorg voor mensen met chronische aandoeningen

Drs. Pieterbas Lalleman

Dr. Janke de Groot Marlies Welbie, MSc

Lectoraat Leefstijl en Gezondheid Lectoraat Leefstijl en Gezondheid

Ir. Emelieke Huisman Sigrid Vorrink, MSc

Lectoraat Vraaggestuurde Zorg Lectoraat Vraaggestuurde Zorg

Dr. Mieke Beers Gerda Bruinsma, MSc

Lectoraat Logopedie Lectoraat Logopedie

Drs. Hans Vehof Drs. Peter Vermeulen

Lectoraat Disseminatie van Farmaceutische Innovaties Lectoraat Disseminatie van Farmaceutische Innovaties

Dr. Hans Heneweer

LOEP (Leerlijn Onderzoek en Praktijk) en lectoraat Leefstijl en Gezondheid

12.30 uur – 13.15 uur

Lunch/overleg commissie (besloten)

13.15 uur – 13.45 uur

Gesprek met studenten en alumni

Lectoraat Verpleegkundige en Paramedische zorg voor mensen met chronische aandoeningen: e Yvette van der Hoek student 4 jaars Optometrie e Melanie Hilhorst student 4 jaars Verpleegkunde Jeroen Vergouw alumnus Verpleegkunde Lectoraat Vraaggestuurde Zorg: e Eline Konijnenberg student 4 jaars Management in de Zorg Chantal Huisman alumna Management in de Zorg Jamie van Dalum alumna Management in de Zorg Lectoraat Leefstijl en Gezondheid: Rosalyne Westerveld student 4e jaars Fysiotherapie Claudia van Mechelen alumna Fysiotherapie Lectoraat Disseminatie van Farmaceutische Innovaties: Lisette van der Veer student 4e jaars Farmakunde Simone Kooiman alumna Farmakunde

 

2/4 Bezoekadres Bolognalaan 101, Utrecht

 

31  

Lectoraat Logopedie: Hanneke Snieders Inge Lijten Lisa van Eijl

student 3e jaars Logopedie student 3e jaars Logopedie alumna Logopedie

13.45 uur – 14.00 uur

Pauze

14.00 uur – 14.45 uur

Gesprek met interne stakeholders

Mieke Klootwijk MSM Drs. Carolien Sino Drs. Hans Merkx

directeur Instituut Bewegingsstudies directeur Instituut Verpleegkundige Studies directeur Instituut Paramedische Studies

14.45 uur – 15.15 uur

Gesprek met docenten, geen leden Kenniscentrum

Instituut Bewegingsstudies: Jojanneke Sneep M CTD Dr. Mariëlle Jans Rogier Bokelman Mpt

Oefentherapie Cesar Fysiotherapie Master Fysiotherapie, Manuele therapie

Instituut Verpleegkundige Studies: Drs. Patricia Jorritsma Medische Hulpverlening Drs. Debbie ten Cate Verpleegkunde Drs. Mariël Kanne Master Advanced Nursing Practice Instituut Paramedische Studies: Drs. Else de Haan Logopedie Drs. Emmy van der Burgt Huidtherapie Drs. Mari Gutter Orthoptie Barrie Dallinga Mondzorgkunde 15.15 uur – 15.25 uur

Pauze

15.25 uur – 16.10 uur

Gesprek met externe stakeholders

Prof. dr. Jan –Willem Lammers afdelingshoofd longziekten, longarts, directeur/vice decaan directie Opleidingen en Onderwijs (dOO) Steven Berdenis van Berlekom MBA directeur Zorg en Innovatie, Revalidatiecentrum De Hoogstraat Dr. Freek van Muiswinkel

managing director bij Utrecht Life Sciences, Deputy director Research bij Faculty of Veterinary Medicine, Utrecht University

  3/4 Bezoekadres Bolognalaan 101, Utrecht

 

32  

Ir. Johan van Baardwijk

marktdirecteur Cofely Healthcare

Prof. dr. Marcel Bouvy

(profilerings-) hoogleraar Farmaceutische patiëntenzorg, Faculteit bètawetenschappen UU. Openbaar Apotheker, research manager bij onderzoeksinstituut SIR (Institute for Pharmacy practice and Policy)

Herman Post

manager Hulp en Informatie, Alzheimer Nederland

16.10 uur – 16.25 uur

Gesprek met externe stakeholder via videoconference met deel van de commissie

Prof. dr. Neil Charness

professor of Psychology, Department of Psychology, Florida State University (USA)

16.10 uur – 16.25 uur

Gesprek met leden ouderenvereniging met deel van de commissie

Charlotte Kamperveen Sonja Lindeboom

leden Surinaamse ouderenvereniging Moria (Utrecht), deelnemers pilotcursus Petz-project (Predictors voor het gebruik van eHealth door ouderen en professionals in de zorg)

16.25 uur – 17.15 uur

Beraad Commissie (besloten)

17.15 uur – 17.45 uur

Terugkoppeling commissie (openbaar)

 

4/4 Bezoekadres Bolognalaan 101, Utrecht

 

33  

Bijlage  5:  Bestudeerde  documenten Faculteit Gezondheidszorg, Hogeschool Utrecht

Overzicht documenten t.b.v. externe beoordeling Kenniscentrum Innovatie van Zorgverlening -

Zelfevaluatie Sleutelpublicaties per domein (wetenschap, onderwijs, praktijk) Scripties Jaarverslagen 2012

Lectoraat Verpleegkundige en Paramedische Zorg voor mensen met Chronische Aandoeningen Sleutelpublicaties Wetenschap: Ettema, R.G.A., Peelen, L.M., Schuurmans, M.J., Nierich, A.P., Kalkman, C.J. en K.G.M. Moons,  ‘Prediction  models for prolonged intensive care unit stay after cardiac surgery: systematic  review  and  validation  study’.   Circulation. 2010 , 122(7), 682-9. Onderwijs:

Rose Marie Nieswiadomy, Ada ter Maten Speksnijder, Jita Hoogerduijn, Verpleegkundige onderzoeksmethoden, 6e editie (incl. XTRA), Amsterdam, Pierson, 2013 BOEK: wordt verstuurd naar dhr. J. Taks

Praktijk:

Schuurmans MJ, Lambregts J, Grotendorst A, projectgroup V&V2020. Beroepsprofiel Verpleegkundige. Houten, Bohn Stafleu van Loghum, 2012. BOEK: wordt verstuurd naar dhr. C. Bos

Scriptie L.J. Andeweg, C.J.M. van Dorst, Het landelijk elektronisch patiëntendossier (2013)

Lectoraat Vraaggestuurde Zorg Sleutelpublicaties Wetenschap: Huisman, E.R.C.M., Kort, H.S.M. Healing Environments en Domotica. In: van Hoof, J., Wouters, E.J.M. (red.) (2012) Zorgdomotica. Bohn Stafleu van Loghum, Houten Onderwijs:

Ansam Barakat, MSc; Ryan D Woolrych, PhD; Andrew Sixsmith, PhD; William D Kearns, PhD; Helianthe SM Kort, PhD, eHealth Technology Competencies for Health Professionals Working in Home Care to Support Older Adults to Age in Place: Outcomes of a Two-Day Collaborative Workshop

Praktijk:

van Houwelingen, T., Barakat, A., Beeldzorg bevorderen: een kwestie van ervaring opdoen. Publicatiereeks Zorg en Technologie, (2013)

Scriptie C. Huisman, Innovaties in kleinschalige woonvormen (2012)

   

1

34  

Faculteit Gezondheidszorg, Hogeschool Utrecht

Lectoraat Leefstijl en Gezondheid Sleutelpublicaties Wetenschap: Velthuis, M.J., Agasi-Idenburg, S.C., Aufdemkampe, G., Wittink, H.M. The effect of physical exercise on cancer-related fatigue during cancer treatment: A meta-analysis of randomised controlled trials. Clinical Oncology Volume 22, Issue 3, April 2010, Pages 208-221 Onderwijs:

Swinkels R, van Peppen R, Beurskens S, Wittink H. Handleiding Meten en Verslagleggen in de praktijk, gesponsord door het KNGF. Dit betreft een nationale scholingsmodule klinimetrie en verslaglegging voor fysiotherapeuten.

Praktijk:

Meten in de Praktijk: Beurskens S, van Peppen R, Stutterheim E, Swinkels R, Wittink H: rond de 6000 kopieën verkocht in de afgelopen 3 jaar. BOEK: wordt verstuurd naar mevr. V. Evers

Scriptie D. Verschuur, E. Winkel, Validiteit en reproduceerbaarheid van de Muscle Power Sprint Test bij rolstoelafhankelijke kinderen met Spina Bifida (2013)

Lectoraat Disseminatie van Farmaceutische Innovaties Sleutelpublicaties 1* 2,3 1 3 2, Wetenschap: Van Dooren, A. A. , De Bie, J. , Vink, M , Faber, A. , Van Dijk, L. Communication between patients and pharmacy staff about Product Information Leaflets Onderwijs:

Van  Dooren,  A.A.,  openbare  les  Παντα  ρει  (Panta  Rhei),  2011

Praktijk:

Van Dooren, A.A., De apotheker achter de voordeur scheelt mensenlevens, 2013

Scriptie M. Ahmad, Therapietrouw bij patiënten met een niet-westerse afkomst en patiënten met beperkte gezondheidsvaardigheden. Een literatuurreview naar verbetering van de therapietrouw (2013)

Lectoraat Logopedie Sleutelpublicaties Wetenschap: Zumach, A., Michelene N. Chenault, Lucien J.C. Anteunis, Ellen Gerrits, Speech Perception after Early-Life Otitis. Media with Fluctuating Hearing Loss

   

Onderwijs:

Gerrits, E., Wittink, H., Kasander, A., Heneweer, H., Groot de, J. & Duijnstee, M. (2013). Ethische aspecten bij praktijkgericht wetenschappelijk onderzoek met mensen. Abstract HGZO congres, Lunteren .

Praktijk:

Gerrits, E., Niel, E. van, (2012). Taalachterstand of taalontwikkelingsstoornis? Dysfasie, ESM, SLI of taalstoornis? Logopedie, 84, 6-11. 2

  35  

Faculteit Gezondheidszorg, Hogeschool Utrecht

Scriptie A. den Broeder, N. Oustou, E. Strik, De effectiviteit van het Viertaktmodel voor de passieve woordenschatuitbreiding van kinderen in groep 7 en 8 in het cluster 2 onderwijs (2013)

 

 

36   3