VADA VARIA 40 e jaargang no.3, 2014

VADA VARIA 40e jaargang no.3, 2014

Inlichtigen m.b.t. WSV VADA zijn verkrijgbaar bij het secretariaat. Beëindiging van het lidmaatschap, dient schriftelijk te gebeuren vóór 1 december bij het secretariaat van desbetreffende afdeling. Na die datum is volledige jaarcontributie verschuldigd. Zie het mutatieformulier achterin. Redactie Ite Op den Orth, (redactie en opmaak) [email protected] 06-54774528 George Kraan (advertenties) [email protected] 0318-511939 Norbert Lourijsen (website-beheer) [email protected] tel:0318-415134

Jan Willem Tegelaar (zeilen) [email protected] tel:0317-312543

“Vires acquirit eundo Vadae” “Bij VADA nemen onze krachten toe”

VADA VARIA Clubblad van Watersportvereniging VADA, Haven, Roei- en Kanoloods. Clubhuis “Ten Anker”

Judie Ghuijs-Rijckaert (roeien) [email protected] tel: 0318-646583 Toon Hoefsloot (kano) [email protected] 0317-314004 Peter de Boer (haven) [email protected]

Jachthaven 1, 6702 DV Wageningen Clubhuis tel: 0317-410721 Havenmeester tel: 0317-414557 website: http://www.wsv-vada.nl aangesloten bij: KNWV, KNRB

Kopijsluiting nr.4- 2014 27 december 2014

Van de Voorzitter

Egbert Egberts

De bladeren beginnen te vallen en het aantal boten op de kant neemt gestadig toe; een duidelijk teken dat langzamerhand voor motorbootvaarders en zeilers een eind komt aan het vaarseizoen. Voor roeiers en kanoërs geldt dat niet, die blijven ook in de herfst en winter als het maar even kan hun sport beoefenen. We hebben een ongekend mooie nazomer achter de rug. Hoogtepunt daarin was wat mij betreft zondag 14 september. Op dezelfde dag als waarop de traditionele Onderlinge Wedstrijden van de afdelingen Roeien en Zeilen werden gehouden, vierde de roeiploeg ’t Tafje haar 6e lustrum. En daar gaven ze een bijzondere invulling aan door een drakenboatrace voor de hele vereniging te organiseren. Onder schitterende weersomstandigheden konden veel Vada-leden kennis maken met deze aparte tak van watersport. Enthousiast werden door jong en oud spannende heats gevaren. De dag werd afgesloten met een BBQ. Verschillende leden hebben e.e.a. uitgebreid vastgelegd in film- en fotoreportages die u terug kunt vinden op de Vada website (www.wsvvada.nl): een aanrader! Al met al een fantastische dag waarop dankzij het initiatief van ’t Tafje het Vada verenigingsgevoel weer een extra stimulans heeft gekregen. Op het welslagen van 14 september hebben zeker ook Ineke en Hennie die sinds begin dit jaar verantwoordelijk zijn voor het kantinegebeuren, hun stempel gezet. Voor de komende maanden organiseren zij nog meer festiviteiten voor ons, zie daarvoor de kantine nieuwsbrief die u onlangs hebt ontvangen. Zij hopen dat zij u bij een of meer van die gelegenheden zoals de

mosselmaaltijd en de discoavond mogen verwelkomen. Op zaterdag 11 oktober was het de grote dag voor de jeugd van de afdeling Zeilen. In aanwezigheid van Peter de Jong, penningmeester van Watersportverbond, werd allereerst een nieuwe RS-Feva (een tweemans zeilboot met zwaard) in gebruik genomen. Vervolgens vonden de CWO-examens plaats. Door het ontbreken van ook maar enige wind werd het voornamelijk dobberen, maar desondanks (of misschien wel juist daardoor) konden alle cursisten aan het eind van de dag hun diploma in ontvangst nemen. Op dezelfde dag trakteerden zo’n twintig havenleden met hun motorboot een aantal kankerpatiënten en hun familieleden en/of verzorgers op een vaartocht “Varen voor elkaar”: een initiatief van het Nautisch fonds Kankerpatiënten Nederland. Ik vond het een indrukwekkend gezicht om al die schepen in optocht voorbij te zien komen, mét de deelnemers die met volle teugen van de tocht genoten. Met de vele bezoekers op die dag zochten ook veel auto’s naar een parkeerplaats. Havenmeester Peter Lelyveld die betrokken was bij de organisatie

2

van de Voorzitter nomisch verantwoord zouden zijn: wij waren bang dat wij er veel hinder van zouden ondervinden als wij tussen twee van die windmolens ingeklemd zouden komen te zitten. Naast het parkeeprobleem en de plaatsing van windmolens zijn er natuurlijk nog meer onderwerpen waarover het Algemeen Bestuur zich met enige regelmaat buigt. Meer hierover op de najaars ALV die zal plaatsvinden op 24 november. Het Algemeen Bestuur nodigt u hierbij van harte uit om hierbij aanwezig te zijn en met u over de diverse zaken die daar aan bod komen, van gedachten te wisselen.

van de vaartocht was er gelukkig in geslaagd om eenmalig voldoende parkeerruimte op zeer korte afstand voor elkaar te krijgen. Ondertussen doet het Algemeen Bestuur zijn uiterste best om in overleg met de Gemeente Wageningen een meer permanente verruiming van de parkeermogelijkheden te vinden, maar ambtelijke molens malen nu eenmaal traag. Nu we het toch over molens hebben: het Algemeen Bestuur is verheugd dat de plannen van de Gemeente Wageningen om vier windmolens te plaatsen in de omgeving van het havenkanaal, uiteindelijk toch niet doorgaan. Los van de vraag of die windmolens nu wel of niet landschappelijk gewenst en/of eco-

Egbert Egberts

ALV VADA en van de afdelingen ALV van de afdelingen: Zeilen: Kano: Haven: Roeien: ALV - VADA

maandag 27 oktober dinsdag 28 oktober maandag 3 november maandag 10 november maandag 24 november

20:00 uur in Ten Anker 20:00 uur in Ten Anker 20:00 uur in Ten Anker 20:00 uur in Ten Anker 20:00 uur in Ten Anker

Inhoudsopgave Een dag uit het leven van een havenmeester 4-6 Torckbonbons voor the L.o.Ve boat 8-9 De watersportdag 10 - 11 Vroege Vogels roeien langs de Loreley 12 - 15 Column W.A. ter Loo - Geen leed 16 - 17 Onderlinge Zeilwedstrijd 18 - 19 Urk is Urk 20 Varen voor elkaar dankzij Nautischfonds.nl 21 Roeien met ‘t Taftje tijdens Open Monumentendag 28 - 29 Leestip: Het rooster uit Leer ons stil te zitten van Tim Parks 24 - 32

3

Een dag uit het leven van een havenmeester informatie willen hebben over de mogelijkheden van een ligplaats in de haven. Sommigen van hen verkeren onder de indruk dat onze haven een commerciële haven is. Hen wordt duidelijk gemaakt dat je voor een plaats in de haven eerst lid moet worden van VADA en dat je dan meestal op de wachtlijst komt voor je een plek in de haven krijgt. Rond een uur of elf maakt de havenmeester een rondje over alle steigers. Hij controleert of de passanten die volgens opgave zouden vertrekken ook inderdaad vertrokken zijn en maakt anders een praatje met ze om te horen wat de plannen zijn. Soms willen ze graag nog wat boodschappen doen en daar is meestal geen bezwaar tegen. Veel watersporters zijn langslapers en komen ’s ochtends maar langzaam op gang. Als ze dat willen kunnen ze een fiets lenen om die boodschappen te doen maar meer dan twee leenfietsen bezitten we niet. Verder kijkt hij hoe in het algemeen de schepen erbij liggen. Soms ligt er een schip waar duidelijk door het verzamelde blad en vuil al heel lang niemand aan boord is geweest. Zo’n eigenaar krijgt een mailtje of hij daar wat aan wil doen. Als er bij de roeiers wat te doen is loopt hij daar ook langs en maakt een praatje. Soms overlegt hij ook met de roeiers over een gebeurtenis op de haven, bij voorbeeld als de Vereniging van Motorbootvaarders heeft aangekondigd met een grote groep schepen een nachtje langs te willen komen. Het is belangrijk dat de roeiers dit weten, net zo goed als de motorbootvaarders met de roeiers rekening moeten houden.

De dag begint formeel om 9 uur ’s ochtends maar de meeste havenmeesters zijn er graag wat eerder. De deur in de gang naar de kantine moet ontgrendeld worden met de sepkey, daarna kijkt hij in de lade van de kassa van de kantine om te zien of er die vorige avond na de dienst van de havenmeester nog passanten zijn aangekomen die hebben afgerekend met de kantinebeheerder. Dan naar het havenkantoor en op de lijst van de vorige dag kijken hoe veel passanten er in de haven liggen, waar ze liggen en hoe lang ze eventueel nog blijven. De kassa en de pinautomaat worden gestart, de marifoon en de computer gaan aan en we lezen het logboek over de afgelopen dagen en de binnengekomen mails. Daarna een eerste loopje over het terrein en de steigers. Kijken of er voldoende wc-papier in de toiletten is, of de vuilcontainers nog niet vol zijn en hoe het staat met de voorraad benzine en diesel. Eventueel wordt de brandstofhandelaar gebeld om de voorraad aan te vullen. Hetzelfde voor de vuilcontainers, als die vol dreigen te raken wordt gebeld om ze te laten legen. Verder wordt in het seizoen de vlag gehesen. Buiten het seizoen gebeurt dat alleen in het weekeinde. Wanneer echter een lid van VADA te overlijden komt dan wordt vanaf het bekend worden van het overlijden tot en met de begrafenis of de crematie de vlag halfstok gehesen. In de loop van de ochtend komen er leden langs die een afspraak willen maken voor het kranen van hun boot. Ook komen er nogal eens mensen langs die

4

door Peter Schütz schepen op te pompen en af te voeren. Dit kost de jachteigenaar, ook hem die niet lid is van VADA, niets. Het is voor de vereniging een wettelijke verplichting om deze dienstverlening aan te bieden. Verder komt er nog wel eens een jacht langs waarvan de bemanning alleen een uurtje Wageningen in wil om boodschappen te doen. Ook dat kan en kost ze niets. Om één uur mag de havenmeester een half uurtje pauze houden maar daar komt meestal niets van terecht. Er kan altijd een passant langskomen of iemand die brandstof wil innemen en dus eet de havenmeester zijn boterhammetje meestal tussendoor. Tegen een uur of twee volgt een tweede

Inmiddels komen de eerste passanten binnen. Sommigen hebben zich tevoren gemeld. Schippers willen graag zeker weten dat ze in een haven een ligplaats hebben en komen daarom graag tijdig langs, al geldt dat niet voor allemaal. Sommige komen gewoon op de gok en dat gaat bijna altijd goed. Ook zijn er al wat schepen langs gekomen die brandstof nodig hadden. VADA is een van de weinige havens langs de Rijn en de Lek waar brandstof te koop is en dat staat ook in de Wateralmanak. Dus rekenen die schippers er ook op dat ze dat hier kunnen krijgen. Er is ook de mogelijkheid om bilgewater, dit is oliehoudend water, en vuilwater, dit is water dat het riool in mag, uit

Peter Schütz hier aan het werk in het havenkantoortje

5

Een dag uit het leven van een havenmeester schepen dan 14 m hebben maar er is wel steeds meer vraag naar ligplaatsen voor schepen tot 14 m en dat is voor de afdeling Haven een probleem want er zijn niet veel van zulke ligplaatsen beschikbaar. Die beperking in lengte geldt niet voor passanten. Schepen van 15 m zijn steeds minder vaak een uitzondering. Voor hen is er in ieder geval plek aan de meldsteiger maar de havenmeester houdt die plek het liefst tot het einde van de dienst leeg omdat een schip daar zijn uitzicht over de haven en het tanken ernstig belemmert. Tegen half zes nadert het einde van de dienst. De kassa wordt opgemaakt, PIN-automaat, computer en marifoon gaan uit en de vlag wordt gestreken, als die tenminste is gehesen. Ineke van de kantine krijgt te horen hoe veel passanten in de haven liggen en waar nog lege plaatsen zijn voor het geval passanten zich melden als de havenmeester al weg is. In het logboek worden mededelingen aan de andere havenmeesters en de havencommissaris, die tenslotte de baas van de havenmeesters is, opgeschreven. Als de kantine niet bemand is controleert hij ook of de tuindeuren naar het terras weer gesloten zijn. En zo komt om zes uur een eind aan een dag uit het leven van een havenmeester.

ronde over het terrein. Nu wordt ook de brievenbus bij het hek geïnspecteerd. Alle post gaat in de bus van het Algemeen Bestuur dat daarna voor verdere distributie zorgt. Soms voelt de havenmeester zich net een kindermeisje. Namelijk wanneer hij kinderen die over de steigers hardlopen tot de orde moet roepen. Vallen op onze steigers kan niet alleen pijnlijke aangelegenheid maar ook een voor hun vel zeer schadelijke aangelegenheid en het is dus in hun eigen belang dat hij ze daarvoor waarschuwt. Is het een dag wat rustiger, dan zijn er altijd wel zulke klusjes als het lappen van de ramen en het zuigen van de vloer van het havenkantoor. Een havenmeester moet van alle markten thuis zijn. In de loop van de middag komen er steeds meer passanten en begint de haven vol te raken. Weliswaar is er een wachtlijst voor nieuwe leden en is de haven dus in principe vol – we hebben ongeveer 200 ligplaatsen - maar in het zomerseizoen zijn er altijd voldoende leden die kortere of langere tijd met hun boot op pad gaan en hun ligplaats is dus beschikbaar voor passanten. Ook melden zich potentiële passanten via de marifoon en de telefoon om zich ervan te verzekeren dat er voor hen plaats is. Dat is er eigenlijk altijd, al moet er wel eens, als het erg druk is met met name grotere schepen, gestapeld worden. Dat wil zeggen dat meerdere schepen tegen elkaar worden afgemeerd. Leden van VADA mogen volgens het huishoudelijk reglement geen grotere

Peter Schütz

6

Voor alle “schippers”

Hoogstraat 81, Wageningen tel: 0317 - 412137 www.biggelaar-schoenen.nl

7

Torckbonbons voor ‘the L.O.Ve boat’ Boeg klaar? Twee klaar?, Drie klaar? Slag klaar? Na ontvangst van alle bevestigende antwoorden zegt Agnes: Af! En … wij meteen “watervrij” weg vanuit de uitpik. Het is zaterdagmiddag, 16 Augustus 2014, en we varen het kanaal op. Het is redelijk weer, maar ja, “koppen op de golven” dus dan weet je het wel. Na een paar goede kanaaltjes leggen we weer aan en genieten daarna van een aantal (alcoholische) versnaperingen en een lekkere maaltijd van KantIneke, in Ten Anker. Agnes heeft nog een verrassing voor de roeiers, ditmaal een typisch Wageningsche lekkernij: Torckbonbons! Wat begon als aanzet voor verdere bij Argo op zolder: programma 3 x 15 verbetering van de Vargo Head Acht min. Volgens Gerd-Jan de Wit moesten (d.w.z. het streven naar minstens twee we dan “extensieve duur” doen, maar “gladde” boordvieren die in verschil- ja, zet eens een aantal roeiers naast lende samenstellingen “zo” wegvaren) elkaar en vraag of ze het een beetje leidde tot één boordvier, door Ot met rustig willen houden… Het “overeengeeen glimlach de L.O.L.-vier (“lichte komen” tempo 24 werd al gauw 27/8. oude lullen”) gedoopt en door Theo Maar het had wel een positieve uitwersoms aangeduid als the L.O.Ve. boat king op de conditie en het bleek een ef(lichte Oude Vier). Gestuurd door Ag- fectieve manier om de winters door te nes “one of the boys” van Dongen en komen. Ot Bouma, met de roeiers Theo Boers, Alle jaren vanaf 2006 roeiden we meerKrijn Kraak, Yke Bakker en ondergete- dere wedstrijden, zoals het uitkwam. kende. Bijvoorbeeld bij Breda de Mark RegatVanaf de Tromp Boat Races in 2006 (in ta, waar we blik trokken, en de Army een geleende Filippi omdat de “rode” Regatta, waar we zelfs een keer het botenwagen niet meer veilig was om overall klassement wonnen. We kregen boten te vervoeren) hebben we door daar ook een rondleiding op “Het Kasde jaren heen steeds verdere perfectie teel” (KMA), immers, we hadden een nagestreefd, om ons ideaal van “tech- Generaal (b.d.) op boeg, die ook nog nisch gaaf rammen” te bereiken. Soms eens oud-President was van de Cadettot vervelens toe, en kennelijk zodanig ten Roei- en zeilvereniging “Dudok van dat Krijn eens uitriep: “hou nou eens op Heel”. Verder roeiden we natuurlijk de met dat gezeik” en dat Yke een keer Tromp Boat Races en Novembervieren, zei: “zo is het wel genoeg, ja!”. maar ja, tegen allerlei coryfeeën (OudWe werkten best hard voor een ploeg Olympiërs en WK-gangers) konden we die niet geheel uit pensionado’s be- het niet bolwerken, althans de blikken stond. Zomers minimaal twee keer per gingen aan ons voorbij. Onze meest week het water op en daarnaast een “succesvolle” wedstrijd was toch de derde training naar eigen inzicht. Je Spaarne Lente Race. Meermalen trokbouwt namelijk geen conditie op als je ken we daar het VG4+ blik (d.w.z. het niet drie keer per week “iets” doet! En veld met een gemiddelde ploegleeftijd in de winter een “centrale” ergo training van 65+ jaar), vaak sneller dan “jonge-

8

door Wouter lui” in de VF (60+) en VE (55+) klasse. Vermeld dient te worden dat dit alles onmogelijk zou zijn geweest zonder de niet-aflatende inbreng van onze vaste stuurlieden: “Kopf hoch”; “lang hangen”; “niet hakken slag”; “losjes tot het eind van de sliding” (en zo was er nog een heel arsenaal). De Novembervieren wedstrijd van 2013 (toen de SLOW “mannen” achter hun geraniums bleven zitten omdat het slecht weer zou worden) verliep nog heel redelijk. We hadden voor de dubbelvier (scullen) gekozen, omdat boordvier niet (meer) wordt uitgeschreven op de Head of the River Amstel. Maar toen we in Februari 2014 de Twentsche Winterwedstrijden voeren als “generale” voor de Head, liep het totaal niet. Geen vaart in te krijgen, zo ongewoon slecht ging het. Dat was voor één onzer reden om uit te roepen: “ik roei nooit meer een wedstrijd”. Wat niemand op dat moment wist was dat hij een paar maanden la-

Wolters

ter aan darmkanker zou worden geopereerd, waar hij trouwens op de 16e Augustus weer heel behoorlijk van was hersteld!! Wat het meest bij blijft van al die jaren is niet de blikken en alles daar omheen, maar de onderlinge gezelligheid, de etentjes en vooral ook de lange oefeningen naar Heteren en de mooie zomerse avonden, met lekker zwoel weer, vlak water, ondergaande zon en soms een zwaan die langs wiekt. Onvergetelijk. Het ging lekker op 16 Augustus, goede balans, mooi ritme en zo. Jammer dat drie van de vier roeiers besloten te verhuizen (Kampen, Amstelveen en Almelo). Op het laatste kanaaltje vóór het uitroeien deden we nog even een “Hop” voor Ot. En hoewel het geen T33 meer was, zag hij vanuit zijn stuurstoeltje op de Eeuwige Roeiwateren dat het goed was … geweest.

Yke Bakker, Wouter Wolters, Agnes van Dongen, Ot Bouma, Theo Boers en Krijn Kraak

9

Watersportdag 14 september 2014 Al vroeg in de ochtend kwamen talloze watersporters naar de punt. We schrijven zondag 14 september. Drukte van belang. Een truck met oplegger. Twee drakenboten werden afgeladen. Vele handen en een kraan. Licht werk. Boten te water. Moderne boomstamkano’s. Drakenboten van polyester. Boten voor draken: zeilers, roeiers, havenmensen en kayakkers. Iedereen enthousiast. Eenmaal te water werden drakenkoppen, trommels en roerriem aangebracht. Mooi om te zien… Inmiddels werden er onderlinge zeilwedstrijden, voor de haveningang langs, op de Rijn gevaren. Vanaf het terras kon het wedstrijdverloop uitstekend worden waargenomen. Ineke deed goede zaken! Wie had ingeschreven voor het drakenbootvaren betaalde het inschrijfgeld en kreeg een gekleurd lintje met mini veiligheidsspeld. Er waren vier kleuren. Zo ontstonden gevarieerd samengestelde groepen die bij toerbeurt konden oefenen in het specialistische drakenbootvaren. Op de voorpunt een trommelaar. Belangrijk om het tempo erin te houden en de ritmiek voor allemaal te laten klinken. 16 peddelaars twee aan twee. De roerganger voor de commando’s en het sturen. Uitleg van zit- en slagtechniek werd door de begeleiders gegeven. Alle gevarieerd samengestelde ploegen konden zich dus oefenen in samenwerking en groepsoptreden. Integratie ten top. Dit was wat de initiatiefnemers uit de roeigroep ‘t Taftje zich hadden voorgesteld. En het lukte!

10

De groepen rose/rood groen, blauw en geel leerden gangmaken bij het starten en gang houden in iets lager peddeltempo. Een misslag betekende voor de voor- of achter-zitter een nat pak. Niemand ontkwam eraan en het deerde ook niet want de temperatuur van zowel water als atmosfeer was aangenaam. Ongelijk peddelen betekende onherroepelijk dat de gang eruit ging. Geluncht kon er intussen worden met voortreffelijke, belegde broodjes. Energie genereren en hydrateren. Sporters weten hoe dat werkt. De eerste heats werden met groot enthousiasme afgewerkt. Toeschouwers lieten zich ook al niet onbetuigd. Waterspektakel in saamhorigheid. Vada op haar best! Tussendoor werden roeiwedstrijden gehouden. Ook al een spectaculair gezicht. Intussen werden peptalks gehouden voor de groepen die in de finale moesten varen. Ritmiek, gelijk insteken, doorhalen en snel uithalen lagen ten grondslag aan succes. Zoveel was wel duidelijk. Tel daarbij op een dosis fanatisme en peddelplezier en ziedaar de rose/rode groep zich met een scheeplengte voorsprong verzekeren van de eerste plaats in een zinderende finale. De prijzen werden uitgereikt voor zeilers, roeiers en drakenbootvaarders. De taarten vlogen je om de oren. Wat een sfeer, wat een feest! Een afsluitende barbecue. Salades, stokbrood, vleespakketten, sausen en vers gerookte vis van Hennie. Lekker, lekker, lekker! Alle

door

Toon Hoefsloot

initiatiefnemers, vrijwilligers, sponsors en sporters: BEDANKT!!! Jullie hebben er samen een fantastische dag van gemaakt, Vada volledig waardig. Volop van genoten! Alle foto’s van de samen-op-het-waterdag zijn te zien op de hoofdpagina van VADA : http://www.wsv-vada.nl/vada.html

11

Vroege Vogels roeien langs de Loreley VADA’S VROEGE VOGELS roeien over de Rijn langs de Loreley, van Lorch via Andernach naar Zündorf – Porz; van 12 t/m15 september 2014.  Vrijdag 12 om 8 uur verzamelen bij Vada poort open doet en ons aanwijzingen en de aanhanger met drie wherry’s die geeft waar we het beste de boten te waachter Hanna’s auto hangt, vertrekt al- ter kunnen laten en waar we de overige vast samen met Peter. Zo ook Tom met bootspullen veilig kunnen opbergen. Er drie inzittenden. Wij vertrekken iets later worden touwen om de wherry’s bevesomdat Susan zich verslapen heeft. De tigd en we leggen ze langszij. laatste twee vogels vertrekken later op En dan lopen we naar het hotel dat wat de dag vanwege werk en ander onge- hoger gelegen is in Lorch. mak. Tom, Hanna en Ellis zijn inmiddels naar In Duitsland en de eerste heuvels (ber- Andernach stroomafwaarts om auto’s te gen!) dienen zich aan en we gaan de parkeren en de na-komers op te pikken snelweg af, duiken het dal in naar de bij het eindpunt. In ’t hotel drinken we “Rhein”! Even later zetten we de auto een biertje, sommigen gaan wat liggen op de pont naar Kaub en krijgen een doezelen op bed en Demie, Jossie en indruk van de woeste stroming die hier Ite gaan het romantische Lorch verkentwee maal zo snel is als bij Wagenin- nen want in een beetje Rijnreis zal deze gen. We komen langs een eilandje met bestemming niet ontbreken. Dit alles in een klooster er op. Het waait en het is afwachting van de anderen die keurig een stuk koeler dan in Nederland. Een- volgens de planning aankomen. Dan maal aan de overkant zien we al snel kunnen we aan tafel. Lekkere Rijnwijn de botenwagen staan en zijn we ook op en Rijnvis. We proberen het Loreleylied onze eindbestemming Lorch am Rhein. vast in te studeren maar komen er niet Er zijn al afspraken gemaakt met de goed uit. Vroeg slapen. havenmeester die ons welkom heet, de Zaterdag 13 : bij het ontbijt (6.45) wor-

12

door Hein Oxenaar den we verrast door zeven verlokkende Loreleydames met helblonde pruiken die de schippers wel eens eventjes te gronde zullen richten! Volgens planning moeten om 8 uur de boten te water worden gelaten en staat alles klaar voor vertrek. Dus langs de gele ton en gáán! Direct de volle stroom op! De volgende uitspraak is van de Litouwse hotel-eigenares die onze tassen naar de boten bracht en uiteindelijk ook met Tom’s auto onze overige bagage naar Andernach heeft gereden: “Das ist ja irre; ihr Seid verrückt, mit diese kleine Boote auf dem Rhein fahren!!” Als je flink roeit ga je al gauw 15 km per uur; alles komt dus ook héél snel dichterbij – goed sturen en navigeren èn roeien blijkt van levensbelang. We oefenen een stormrondje. Het commando luidt: “Rond over stuurboord” en dan dus vòl op de benen tegen de stroom in. Heel noodzakelijk als je klem dreigt te komen tussen containerschepen/duwbakcombinaties van 110 of 180 meter die elkaar tegemoet komen op het smalste stuk van de Rijn namelijk de bocht langs de Loreley! We klotsen vrolijk voort over de soms wel èrg hoge golven. Demie noemt het Rodeo-Roeien. De wherry’s houden zich erg goed en slechts af en toe moeten we even hozen. Zonder problemen passeren we de roemruchte rots en pauzeren vlak daarna even voor een angstplas en het nuttigen van de extra meegenomen broodjes die we bij het ontbijt gesmeerd hebben. We passeren nog een wulps en zwaar melancholiek beeld van de Loreley en gaan de stroom op.

13

Het landschap is prachtig, overal is wijnbouw ook op hele steile hellingen; romantische ruïnes, kastelen en burchten die geheimzinnig in mistige bossen liggen; mooie herfstkleuren en vakwerkhuisjes langs de oever. Loreley, ruïnes en landschap als iconen van de Duitse hoogromantiek staan in schril contrast met de ‘snelweg’ voor Rijnaken waar we ons nu op bevinden. We moeten goed opletten op de gigantische schepen die ons in volle vaart met vervaarlijke namen als EILTANKER 34, 27, enz. passeren en die de scherpe bochten in de smalle en snelstromende rivier zo efficiënt mogelijk proberen te nemen. Lunchen doen we tussen twee bruggen over de Lahn bij de Haflischbar met pikante Goulash-suppe en zo. Susan voelt zich niet goed; moet even liggen maar roeit wel door. We komen langs het enorme beeld van Keizer Wilhelm I te paard op de Deutsches Eck (waar de Moezel de Rijn in stroomt) in Koblenz; roeien onder grote bruggen, langs eilanden en autoveren. Je kunt geen moment de aandacht laten verslappen! Dan bij Andernach na zo’n 75 km geroeid te hebben is de “Alten Kran” het eindpunt voor de zaterdag. Iemand van de Ruderverein komt met handige karren ons helpen de boten in de loods te rijden. Daarna lopen we naar ons hotel en na een snelle douche begeven we ons naar het restaurant Am Alt Andernach waar uitgebreid getafeld wordt. En dan vroeg naar bed want morgen moet er weer een behoorlijke afstand afgelegd worden. Zondag 14: De dag begint alweer met een groots ontbijt. Windering, koud en nevelig is het als we vertrekken. Na en-

Vroege Vogels roeien langs de Loreley kele uren roeien hebben we verschillende autoveren gekruisd, wordt het landschap vlakker, Schloss Drachenburg en nood-stops i.v.m. plasdrang. Dames plassen namelijk niet in het hoosvat. Nog meer prachtig landschap, we varen langs het Insel met het klooster Nonnenwerth en aan de overkant zien we Peter langs de oever staan die ons toezwaait. Hij roeit vandaag niet mee vanwege opspelende nek- en schouderpijn en rijdt in Toms auto naar de lunchplek vlak na de Kennedy brug in Bonn en daar is het opeens schitterend weer. En het uur daarvoor moesten er al steeds meer kleren uit en was het aangenaam

14

roeien. We slepen de boten op een zandstrandje en kunnen daar pal boven prima lunchen. Na de lunch stapt Peter weer in de boot en rijdt Ite de auto naar onze eindbestemming Zündorff, vlak voor Keulen. We roeien langs een niet meer functionerende kerncentrale. De walkie-talkie’s van Ewald bewijzen goede diensten, vooral bij het oversteken van de ene naar de andere oever. Zonder de uitmuntende kaarten en overige voorbereidingen van Peter (slapen/ eten/botenstallingen) en de logistieke en financiële regelingen van Tom waren we hier niet zover gekomen. Bij Wassersport Porz nemen we na het

door Hein Oxenaar opladen van de wherry’s op de botenwagen afscheid van Ewald, Hanna, Jossie en Rob die de volgende dag weer aan de bak moeten. Ze stappen in Ewalds auto naar Nederland. Gezamenlijk drinken we nog wat en de rest begeeft zich naar het hotel voor een snelle douche en daarna door naar restaurant aan de inmiddels wel erg donkere Rijnoever. In het hotel nog een kop thee waarbij Demie voorleest uit “Irish True” waar een flaconnetje “Tullamore Dew” in blijkt te zitten . Maandag 15: Tijdig uit de veren en met de S-bahn naar Köln waar Tom in de ze-

ventiger jaren nog gewoond heeft. We ontbijten in “Früh”, vlakbij de dom die we ook bezoeken. En we beklimmen de 533 treden van de toren voor een spectaculair uitzicht. We banjeren nog even door de Altstad. Boekwinkel bezocht en lekker koffie met taartjes gegeten bij ‘n Conditorei. Terug naar het motel waar de botenwagen keurig opgesteld staat en dan op VADA aan. Boten afladen, schoonmaken en terug op hun plek leggen en dan zit het weekend er weer op. Het leek zoals Sylvia zei of we heel lang weg zijn geweest: tijd verdicht tijdens zo’n weekend.

Het was een onvergetelijk avontuur!

Vroege Vogels op de Rhein staand van links naar rechts: Ellis Withagen, Tom den Hartog, Demie Moore, Jossie Garthoff, Hein Oxenaar, Peter Falk, Susan Parren, Ite Op den Orth , Hanna Pot, zittend: Sylvia Falk, Rob van Zwol en Ewald Lems.

15

Column

Geen leed

W.A. ter Loo

Nu de gemoederen omtrent de verplaatsing van de roeiafdeling in rustiger vaarwater lijken te zijn gekomen, kan ik u, lezer, meedelen, dat ook mijn persoonlijke omstandigheden sinds vorige column drastisch zijn gewijzigd. Na het uitkomen van vorige Vada Varia namelijk, werd ik opgebeld. Door een spontaan schreiende, goed geconserveerde weduwe nog wel. Zij trok zich terecht mijn trieste lot zodanig aan, dat zij mij geroerd maar spontaan uitnodigde voor een alcoholische versnapering op het zon beschenen achterdek van haar luxueuze motorboot. Wat een schip! Een pleister op de wonde. Een kolfje naar mijn hand. “Dat mededogen nog bestáát!” dacht ik nog! We klonken op de club en toen op de toekomst. Toekomst? We keken elkaar eens onderzoekend aan. Er leek iets te vallen. Klik! Een kwartje? Gauw kijken. Of ergens de haan van een pistool werd gespannen. Lang niet meegemaakt. De laatste keer dat er op mij geschoten werd, ging dat schot hagel gelukkig net naast. Nu werd ik in mijn ruime hart getroffen. Dat dit zomaar kon op onze gevorderde leeftijd! Open bekjes bij beide. Verbijstering. Bij mij krioelde er iets rond in mijn maag. Bij haar verschenen blosjes vertederend rouge op de wangen. Een glaasje ging per ongeluk om. Ach, scherven… De glimlach brak bij ons beide door. Bonjour triestesse! Opgelost het eenzaam verkeren. Het onverdroten zoeken naar (watersport-)geluk. Een droom! Het havenleven opnieuw een feest! Ik noem de lezer geen namen. Het roddelcircuit gaat immers snel genoeg in deze afdeling? Tot zover mijn uitweiding over persoonlijke omstandigheden ter uwer geruststelling ende vermaak. Vakanties zijn weer heerlijk en feestelijk in het water gevallen, de taluds zijn weer eens wat te laat gemaaid, het uitzicht vanaf het terras is hersteld dankzij rigoureus gepleegde gifkaalslag, de financiële flop van die gele-bokken-

16

botenwagen is onder het motto: als uw oog u ergert… uit het zicht verdwenen en Joop is gelukkig voorspoedig herstellende. Nu nog die pechboot met die afgebroken hekdrive en die achtergelaten Valk van het terrein wegwerken (inmiddels geschied) en we kunnen ons weer opmaken voor de seizoensluiting. Althans de haven. Andere afdelingen draaien gewoontegetrouw vrolijk door najaar en winter heen. Het volgende is mij wel opgevallen: de roeiafdeling heeft met de regelmaat van een slecht lopend klokje te maken met kostbare schades. Roeiboten crashen zonder pardon aan lage wal tussen de kribben op de keien, of worden met gevaar voor roeilevens dwars doormidden gevaren door opstomende rijnaken. Of het allemaal niets kost! I.A. Hioolen, tante Cor, de Heringa’s (God hebbe hun ziel) zouden zich in hun graf omdraaien als het bericht hen mocht bereiken! Daar mag best iets meer over gezegd worden. Het blijkt maar weer: een simpel stuurproefje is kennelijk NIET GENOEG. Een landrot dat al of niet uit elitaire overwegingen komt roeien is niet zomaar een ‘zeegaande natie’. Zo’n cursusje roeibootbestuurder dient dus te worden aangevuld met gedegen

Column

Geen leed

praktijkervaring. Rivier-, wind- en vrachtschipkoers-kennis, alsmede bewustwording van de (on-) wendbaarheid van het eigen materiaal. Kayakkers, zeilers en oude rotten in het motorbootvak kunnen roeibootbestuurders daarbij uitstekend helpen. Tevens prima voor de integratiegedachte. Zij weten als geen ander uit ervaring van stroming, koersgedrag van vrachtschepen, snelheden inschatten, afstanden, wind, hoge en lage wal. Daarom, geachte voormalige roeigenoten, trek uw stoute schoenen uit. Zet die misplaatste roeitrots uit je hoofd en ga in

W.A. ter Loo

de leer bij geroutineerde coryfeeën van andere afdelingen. Samen kunnen we óns Vada hersteltijd, schade-ergernis, geld en onze roeileden onderkoeling en mogelijk blessureleed besparen. Je kunt dan wel goed verzekerd zijn, voorkomen is altijd beter dan…enz. Zo zie je maar weer waar verenigingsintegratie goed voor kan zijn! Lang leve WSV (HRZK) VADA. Uw bezorgde én gelukkige, W.A. ter Loo

Dera b.v.

Scheeps aircoen kachelsystemen Starters Dynamo’s Accu’s Omvormers Laders Veenderweg 119-121 6713 AE Ede Bel 0318-612621 of mail [email protected] Filialen in Arnhem, Barneveld en Ede

Speciale Vada Accu Stuntaanbiedingen:

Kom langs voor stuntaanbiedingen: Eberspächer & Webasto

€80,100A in 12V €100,120A in 12V 180A in 12V €130,230A in 12V €175,-

2 jaar garantie, prijzen excl. BTW.

Comfort bij U aan boord, Plug&Heat 17

Onderlinge zeilwedstrijd 2014

door

Hoyte Raven

Het seizoen is alweer voorbij. Van april tot oktober, 11 wedstrijden verdeeld over zes dagen, met meestal wel minstens tien boten aan de start. Het wedstrijdcircuit is springlevend! De wind dit jaar wat minder, soms was het wat behelpen. Zo was de laatste wedstrijd, 12 oktober, een drijfpartij op het Gat van Opheusden, waar we naartoe uitgeweken waren vanwege de potdichte mist. Drie rondjes op het gat duurden al meer dan een uur. Toch weer een spannende strijd, waarbij ieder op zijn beurt wel een zuchtje wind kreeg. Op 24 augustus was het wel anders. We voeren op de Rijn, tussen de haven en een boei een eindje stroomaf, met vrij weinig wind. Tijdens de wedstrijd brak er een zware hoosbui los met hagel en vlagen windkracht 6. Dat was even overleven. Twee van ons liepen vast, een sloeg om, mijn eigen bootje stoof met 12 knoop tegen de stroom op en dat leverde puntjes op. Geen brokken, iedereen kwam netjes aan de finish. Dan waren er nog de wedstrijden op de VADAdag, op de Rijn voor de haven. Hoewel de drakenboten de meeste

aandacht kregen, was dat wedstrijdveld van 14 zeilboten toch ook het aanzien waard. Het seizoensklassement, een lijst van maar liefst 31 stuurlieden en 25 verschillende boten, werd meestal aangevoerd door Rob Mink met zijn Tempest, of Ben Hoefsloot met zijn Sprinta 70. Vóór de laatste wedstrijd stond Ben nog voor, maar toen won Rob weer... Na aftrek om tot 8 wedstrijden te komen, stonden de beide rivalen precies gelijk! We hebben toen het aantal eerste plaatsen de doorslag laten geven: Ben 5, Rob 4. En zo gaat de wisselprijs van de onderlinge zeilwedstrijden dit jaar naar Ben Hoefsloot! Weer een mooie prestatie, om in zijn eentje met die boot te zeilen op ons nauwe vaarwater, en dan nog een grote gennaker erbij ook. Na de Rijnrace en de Deltaweek eerder dit jaar moet Ben’s prijzenkast inmiddels wel uitpuilen.

De top 5 van het puntenklassement tenslotte 1 en 2: Ben Hoefsloot, Sprinta, 80 pnt (uit 9 wedstrijden) 75 pnt Rob Mink,Tempest, 79 pnt (uit 9) 75 pnt 3 Hoyte Raven, Laser EPS, 66 pnt (uit 9) 62 pnt 4 Harro Bouwmeester, Laser (uit 8) 60 pnt 5 Cees-Jan Dijkshoorn, Tempest, 42 pnt (uit 9) 41 pnt Volgend jaar herkansing!

18

19

Urk is Urk

Toon Hoefsloot

Het plezier en de souplesse waarmee mijn vrienden in de vroege ochtend boten staan op te laden voor een dag lekker varen, vervult mij andermaal met groot genoegen. Lekker brommen in de bus van Daan en Antoinette. Zes boten op de trailer. De Veluwe over naar Bataviastad (Lelystad). Daar loopt een hydrologisch volstrekt nutteloze dijk dwars door het water naar Enkhuizen. Automobilisten zijn er blij mee. Wij ook. Want we willen naar Trintelhaven. Bij het surfstrandje laden we af. Ik voel me blij. We eten een broodje. Het is mistig. Het water oogt als groen graniet. Eendagsvliegjes stijgen voortdurend uit het water op. Op 80 graden ligt Urk op 13 km afstand. Dat wordt op het kompas varen zonder herkenningspunten. Geen vogels, slechts stilte, gezelschap en het ritmisch plassen der peddels. Nu en dan bereiken ons golven van onzichtbare schepen. Ontspannen zit ik te genieten terwijl ik voortdurend op mijn kompas kijk om op koers te blijven. Twee uur gevaren. Ineens zien we Urk. Iets noordelijker dan onze koers. Kniesoor die daar op let. Daar is de haven waar je altijd horen kon: “We gaan aan boord!” De zon kwam door. Lunchen op het muurtje bij de haven. Koffie op een terrasje. Een loopje door de plaats. Overal kenmerkende vissersgezichtjes. Dat hoort hier zo sinds de klederdrachten zijn verdwenen. Herkenning moet blijven. Ik mis de zwarte pikbroeken en de kieltjes, de witte hoofdkapjes, de schouderkappen, de gesteven frontjes. Die denk ik er dan maar bij. Urk is Urk al is het allang geen eiland meer. Een eiland bruidspaar bij de werf voor foto’s. Ieder feliciteert op een volstrekt

20

eigen manier als we langs lopen op het smalle pad. Het bruidspaar lacht blijmoedig en bedankt ons. Wat verder staat de enorme Amerikaanse limousine die hen over het voormalig eiland zal rijden. Er steekt wind op. Tijd voor de terugweg. 280 graden. Lekkere golven. Heerlijke temperatuur. Korte mouwtjes, spatzeil hoog opgetrokken om overkomend water te weren. Varen zoals varen bedoeld is. Woelig water, lekker windje, stekend zonnetje. Een goed bestede zaterdag. Een heiïge horizon verraadt na een goed uur onze bestemming, een gebouwtje tussen wat bomen. Even dat weemoedige gevoel: het is alweer bijna voorbij. Even wachten dan maar totdat de groep weer bij elkaar is. Geen haast. Een laatste hoekje om. Onvermijdelijk botsen we 100 meter verder op het zand. Het is gedaan. Een dag zonder sores, stress of maatschappij. Een dag vol vaarplezier, chocola, kameraadschap en sportiviteit. Urk-Checkpoint Charlie 2014. Beleefd om te herbeleven. Kayakken, simpel zonder luxe. En niks te kort gekomen. Alles waargenomen en opgeslagen om op te teren. Kayakken, fantastisch!

Varen voor elkaar dankzij Nautischfonds.nl

Rond het middaguur vertrok op 11 oktober een vloot van 18 schepen van VADA-leden met aan boord 48 passagiers voor een tocht richting Arnhem. De passagiers waren kankerpatiënten en hun verzorgers en het doel van de dag was hen een onvergetelijke dag op het water te bezorgen. De dag begon in het clubhuis met koffie en wat lekkers waarna werd ingescheept. De vloot is tot de hoogte van Oosterbeek gekomen waarbij aangetekend kan wor-

den dat het schutten in de sluis bij Driel voor veel van de passagiers een hele belevenis was. De dag eindigde om een uur of vier met een hapje en een drankje in het clubhuis. De dag was een gezamenlijk initiatief van het Nautischfonds Kankerpatiënten, het Toon Hermanshuis in Ede en VADA, met name havenmeester Peter Lelyveld. Het ziet er naar uit dat dit initiatief volgend jaar herhaald gaat worden. VADA VARIA houdt u daarvan op de hoogte. door Peter Schütz

21

22

[email protected] 23

n ente n t p i - Ku ngzeile n ili - Ra erklede t - Win zen e - Ho araties - Rep

tel: 06 38567294

Leestip

Het rooster

Tim Parks

De leestip is een fragment uit ‘Leer ons stil te zitten, een scepticus zoekt zin en gezondheid’ van Tim Parks. Het gekozen fragment gaat over een bijna fatale afvaart van de Eisack (Isarco) in Zuid Tirol in een kajak. accent. Toch zijn we beiden in alle opzichten Italiaan, Roland dankzij de dwaze grensverschuivingen van Versailles en ik uit eigen vrije wil. We troffen elkaar bij de de afslag van de autostrada naar Brixen, reden naar Eisack, lieten mijn auto daar achter en bonden de kajaks op mijn busje om naar de afvaarthelling te rijden. ‘Hoe ziet het water eruit?’ vroeg ik. Hij haakte zijn schouders op en rolde een sigaret, terwijl hij over smalle kronkelwegen reed, langs Stubes en kruisbeelden. ‘Snel, langzaam, veilig, gevaarlijk?’ Er verscheen een vage glimlach op zijn ongeschoren gezicht, Roland ziet er verre van arisch uit met zijn pokdalige gezicht en zigeunerachtige uitstraling. Verward haar met zweetband, halskettingen, tatoeages. Het enige wat ik van zijn verleden weet is dat hij een baan heeft gehad bij een publieke tv-zender in Milaan; hij moet dus ergens voor doorgeleerd hebben. Zes maanden later was hij alweer terug in zijn verafgelegen dorp in het Ahrntal / Valle Aurina. Misschien was hij bang geweest dat er een gapende wond zou ontstaan tussen zijn twee ikken: de Italiaanse stadsmens en de Tirolese plattelandsjongen. Nu geeft hij kajakles en neemt hij toeristen in een vlot mee de rivier op. Hij lijkt lekker in zijn vel te zitten. ‘Nou, is het moeilijk of niet?’ Hij lachte en blies de rook van zijn sigaret uit. Roland vindt mijn zenuwachtige

Het was juli en tijd om te gaan varen. Maanden geleden had ik een driedaagse kajaktrip met gids geboekt in Oostenrijk. Ik had al diverse malen overwogen om de trip af te zeggen. Ik zou toch te veel pijn hebben. Maar ‘nooit iets afzeggen’ was een onderdeel van mijn ontkenningsstrategie geworden. Het leven zag er zonniger uit en ik ging. Drie dagen lang aan werk en gezin ontsnappen kwam zelden voor. Het was de eerste keer dat ik een gids geboekt had voor mij alleen: een leerervaring en een luxe. Ik haalde mijn kajak voor wildwatervaren onder het stof vandaan, een andere dan de kajak die ik elke week in Verona gebruikte, laadde de auto vol en reed richting noorden. Twee verschillende mensen. Vreemd om met woorden op mijn lippen wakker te worden die een boodschap aan mezelf bevatten. Aan mijn ikken. Of van mijn ene ik aan mijn andere ik. Dus niet: dokter, ken uzelf, maar: Parks, ken uw ikken! Het was waarschijnlijk gevaarlijk om dit soort dingen serieus te nemen. Ik besloot vroeg te vertrekken en een kleine omweg te maken via Zuid-Tirol om samen met mijn vriend Roland de rivier op te gaan. Als warming-up. Roland is donker en gespierd, en spreekt het plaatselijke Duitse dialect; het moet voor Italianen grappig klinken om ons Italiaans te horen spreken: hij met zijn Tirolese en ik met mijn Engelse

24

Een groot assortiment kampeer-en watersportbenodigdheden. Roei, vis, en motorboten, opblaasboten, buitenboordmotoren, boottrailers. Koestraat 5a, 6988 AA Lathum Tel. 0313-631476 www.rutgersrecreatie.nl

25

Leestip

Het rooster

gedrag vooraf altijd er amusant. Uiteindelijk vroeg hij wat ik het afgelopen jaar gedaan had. Ik had net een roman gepubliceerd die zich afspeelde in Zuid-Tirol, vertelde ik hem. Hij trok een wenkbrauw op. ‘Het gaat over een mediapersoonlijkheid, een beroemde tv-journalist uit London, die hierheen vlucht om zijn hoofd leeg te maken. Die met opzet een streek uitkiest waar hij niemand kan verstaan, en hoog in de bergen waar sowieso niemand is om mee te praten. Boven Luttach, ‘voegde ik eraan toe’. Luttach was het dorp waar Roland woonde. Hij glimlachte opnieuw. Overal om ons heen rezen steile pijnboomhellingen in duizelingwekkend hoge blauwe en grijze pieken omhoog. Net toen we het pad in sloegen naar de rivieroever, bracht ik iets onder woorden wat tijdens het schrijven van Buiten bereik nooit zo duidelijk was geweest: ‘Het is eigenlijk een soort doodsverlangen. Hij zou zo aandachtig naar de rotsen en de bomen willen kijken dat hij één met ze wordt.’ Nu knikte Roland. ‘Dat krijg je als je tvwerk doet,’ zei hij. Ongeveer een uur later overkwam mij waar Cleaver* zo naar verlangd had. Het kwam als een schok. De Eisack is een onstuimige, woelige rivier die over de keien van een diep ravijn tuimelt; hoog eroverheen loopt de autostrada naar de Brennerpas. Het is vreemd om met ijskoud water op je handen, sproeiwater in je gezicht en gespetter en geklater om je oren, aan die auto’s te denken veertig meter boven je hoofd, denderend

26

Tim Parks

door het landschap, alsof de weg er niet echt was. Misschien ben ik gaan kajakken om weer aansluiting te vinden bij de wereld, dacht ik. Even later ging ik kopjeonder. Ik had de fout begaan - een die op de rivier nog onvergeeflijker was dan tijdnes de paradoxale ontspanningsoefeningen van dokter Wise - me door mijn gedachten te laten meevoren: geen aansluiting te zoeken bij de wereld dus, maar daarover te peinzen. Vlak bij de rechteroever peddelde Roland over een kleine waterkering en botste neer op de rotsen eronder. Omdat ik mijn hoofd er niet bij had, nam ik aan dat dit een vergissing was en stuurde naar links naar de hoofdstroom. Roland riep iets, maar ik verstond niet wat. Toen zag ik dat slechts een kwart van de stroom over de waterkering liep in het midden en de rest me weerloos naar links trok, naar een grijs ijzeren hekwerk. Ik begreep meteen dat er een rooster onder zat dat afval opving. Een rooster. Dat te allen tijde gemeden moest worden. Maar het was al te laat. Een seconde later zat ik zijdelings tegen het hekwerk, en helde ik over door de druk van het water. Alles ging razendsnel. Dit zou geen warme golf worden die mijn hoofd leeg maakte en me ontspande. Het was een valkuil. Op het moment dat ik kopjeonder ging, zou ik tegen het rooster van de afvoerbuis gesmeten worden en dan was ik er geweest. Niet twee ikken, maar geen een ik. De kajak, die platgedrukt werd tussen de stroming en het hekwerk, begon om te slaan. Ik negeerde Rolands ge-

Leestip

Het rooster

Tim Parks

schreeuw, dat verloren ging in het gebulder van het water, rukte het spatzeil van de kajak, schoot uit de boot en zwom met een soort wilde borstcrawl naar de waterkering achter het hekwerk. Een moment lang hing ik tussen twee spanningsvelden in: het ene trok me naar beneden naar het rooster, het andere opzij naar de waterkering. Toen schoot ik los, richting de waterkering. Ik vermoed dat mijn zwemvest me gered heeft.

vrijd van mijn gewicht, achter me aan gedreven. ‘Het spijt me ontzettend,’ herhaalde hij. Hij sloeg een arm om me heen. ‘Rust even uit. Je bibbert. En doe iets warms aan.’ Een halfuur later moest ik plassen. Eén keer, twee keer, drie keer. In de auto kwam de pijn weer terug. Maar ik voelde me euforisch: ik had het overleefd! En optimistisch. Het plassen en de pijn moesten een gevolg zijn van de spanning van een miljoen volt, de adrena-

Het ongeluk maakte Roland spraakzaam. Telkens weer verontschuldigde hij zich. Hij had me moeten waarschuwen. Hij had er niet aan gedacht. Hij verbaasde zich erover dat ik nauwelijks gewond was. ‘Beweeg je polsen eens. Oké? Je hebt een snee in je hand. En je nek? Draai je hoofd eens.’ Ik was drie meter naar beneden gevallen over de waterkering en op rotsen terechtgekomen, maar had alleen mijn knie gestoten en een flinke klap tegen mijn helm gekregen. De kajak was, be-

line. Deze reactie bewees dat. En hoe drastisch ik mijn leven ook zou moeten veranderen, ik voelde intens dat ik het leven liefhad, ik hield van mijn lichaam, ik hield van Roland, ik hield van kajaks, de bergen, de geur van mos en hars, en bovenal van het water; ik hield van de dat woeste, bulderende, gevaarlijke water. Geen doodsverlangen voor Timmy, dacht ik. En toen we ergens aanhielden om een broodje te eten en ik voor de vierde keer moest plassen, vertelde ik (vervolgt blz. 32)

27

Roeien met ‘t Taftje tijdens Open Monumentendag Zaterdag 13 september j.l. was voor 't Taftje een speciale dag. Tijdens Open Monumentendag hebben we roeitochten verzorgd in de slotgracht van kasteel Amerongen. Oud Taftist Theo Joosten was een van de organisatoren van deze dag en had bij 't Taftje gepolst of we er voor voelden om rondvaarten te verzorgen. Het idee is enthousiast ontvangen en met elf man zijn we naar Amerongen getogen met de Cornelis, de IJsvogel en de Jan van Gent. Om 8.30 uur hebben we op VADA drie overnaadse wherrys op de botenwagen geladen en zijn we naar Amerongen gereden. Rond 10.00 uur liggen de boten in de slotgracht. De IJsvogel en de Jan van Gent worden ieder door twee man geroeid terwijl de boeg ook stuurt. Zo is er op de stuurstoel telkens plaats voor twee passagiers. De pas gerestaureerde Cornelis is de derde boot en wordt door slechts één man geroeid en kan ook twee passagiers op de stuurstoel meenemen. De taken zijn goed verdeeld: een paar Taftisten staan op het vlot en zullen de boten opvangen als ze komen aanleggen en helpen vervolgens de passagiers om snel en veilig in- en uit te stappen. Eerst komt de kasteelheer nog met koffie en cake voor iedereen. Om 10.30 uur kunnen de rondvaarten beginnen. De hele dag verzamelen zich mensen bij de opstapplaats en is er veel belangstelling voor een tochtje. In- en uitstappen gaat vlotjes en zo snel mogelijk wordt de wherry weer afgezet voor de volgende rondvaart. Via een aantal smalle bruggen gaat het richting de buitenste ring naar de grote ronde. Het is geweldig weer en dat maakt het roeitochtje helemaal prachtig. Na 10 minuten legt de wherry weer aan en kan het volgende koppel instappen.

Het was een uitermate leuke dag. Niet alleen vanwege het roeien in een unieke omgeving ook omdat je zoveel verschillende mensen in de boot krijgt en daarmee de leukste gesprekken hebt. Alle passagiers genieten van de tocht. Om 12.30 uur is het tijd voor een korte pauze. De kasteelheer zorgt voor broodjes en frisdrank. Maar al gauw staat er weer een rij met belangstellenden en roeien we weer door. Om 16.15 uur stapt de laatste passagier uit. Roeien zit er voor vandaag op. Het was een prachtige Monumentendag, waarbij we met z'n allen iets onvergetelijks hebben neergezet mede dankzij het enthousiasme van de passagiers, de omgeving en het weer. Een monument van een dag die voor herhaling vatbaar is! Zeker als de organisatie van de Open Monumentendag ons wederom een aanzoek doet. Met onze overnaadse wherry’s. maken we voor een dagje deel uit van dit schitterende decor en voelen ons één met het kasteel dat gelegen aan de voet van de Utrechtse Heuvelrug en op de grens van de uiterwaarden in verbinding staat met met onze vertrouwde Rijn. Norbert Lourijsen. door: Norbert Lourijsen

28

Norbert Lourijsen en Taftisten met de botenwagen op de oprijlaan van het kasteel. De wherry’s in de slotgracht van Kasteel Amerongen.

29

30

• Tankstations voor 24 uur tanken • Garage-bulkinstallaties voor smeermiddelen • Kiwa goedgekeurde tanks voor land- en tuinbouw.

Voor informatie: Veemarkt 1 – 4001 AE TIEL Telefoon 0344-614734 – Telefax 0344-622901  

31

Leestip

Het rooster

Roland gewoon wat mijn probleem was. Het was de eerste keer dat ik met iemand anders dan mijn vrouw of mijn dokters over mijn odyssee sprak. Het voelde als een bevrijding. En ik wist dat het kwam door de ademhalingsoefeningen, mijn veranderde gemoedstoestand en door deze plotselinge opwelling van emoties. Ik vond het totaal niet gênant. ‘Ja ik heb plasproblemen.’ Het ongeluk hoorde bij het genezingsproces. Mensen met het bekkenpijnsyndroom, zei dokter Wise, slaan van catastrofaal denken soms opeens om naar het tegenovergestelde: naar overdreven optimisme en opwinding. Waarom niet genieten va die pieken? Ik hield het verhaal kort. Toen ik uitgesproken was, vertelde Roland me dat hij een hernia in zijn liezen had waaraan hij geopereerd moest worden. Voor de derde keer. Heel pijnlijk. Hij grinnikte. Zijn vrouw gaf les in yoga, zei hij. Over ademhaling hoefde je hem niks te vertellen. Hij stak hoofdschuddend een sigaret op. ‘Ik ben zo blij dat je niets overkomen is.’ Nadat we afscheid hadden genomen, reed ik een zijweg in tot ik bij een weiland kwam, waar ik ging liggen met mijn opgerolde slaapzak onder mijn knieën. Je voelt je kwetsbaarder wanneer je dit in de openlucht doet. Ik sloot mijn ogen en deed ze toen weer open. Er stond niemand. Er was alleen een wolk door de zon geschoven. Ik voelde een licht briesje op mijn huid. Het harde gras knerpte zacht. De pijn was heftig en hield aan. Ik kon mijn hoofd niet leegmaken. Elke keer als ik diep ademhaalde en me probeerde te concentreren op de

32

Tim Parks

spanning, zat ik opeens weer vast tegen het ijzeren hekwerk, terwijl de kajak omsloeg en de stroming me meetrok. (...) Een poosje bestudeerde ik mijn dode ik, platgedrukt tegen het rooster en in het donkere gat van de afvoerbuis, terwijl het water onder het hekwerk dook. Het was minder angstaanjagend dan ik dacht. Er zouden een paar minuten van paniek zijn geweest terwijl ik stikte, gevolgd door doodse stilte. Op schilderijen zagen verdronken mensen er meestal heel sereen uit, vond ik, Ophelia van Millais ziet er dood mooier uit dan levend. Ze komt goed uit tussen de waterplanten in het water van de vijver. (...) Ophelia is zo mooi omdat ze niet langer verscheurd wordt door haar gevoelens voor Hamlet. (...) Terug in de auto zette ik de radio aan, maar het enige wat ik kon vinden was een politiek programma. De luisteraars mochten opbellen en meepraten, en waren veronwaardigd over Guantanamo Bay Er was ook iemand die vroeg of de Hoge Raad een man die in een ijzeren long lag zou toestaan om te sterven. De presentator had verschillende deskundigen aan de lijn, blijkbaar uitgekozen omdat ze het zo grondig oneens waren met elkaar. Een luisteraar uit Bari vond dat we het lijden moesten accepteren als onderdeel van Gods plan. Hij was strijdlustig. Iedereen leek opgewonden. Maar ik raak opgewonden van het nieuws. (...) Tijd om de radio uit te zetten. (..) Ik neem altijd een paar luisterboeken mee wanneer ik op reis ga. Moby Dick is een oude favoriet. Ik heb er zeker tien keer naar geluisterd. (...) (bibliografische gegevens onderaan p.33)

Ledenmutaties 2014- 3 Beëindigingen van het lidmaatschap staan vermeld in het laatste nummer van het jaar. HAVEN adreswijziging: J.P.A. Hoefsloot nieuwe leden: C. Rosendaal A. van de Pol

West Breukelderweg 15

6721 MP

Bennekom

Korte Molenstraat 25 Veldbeeklaan 67

3905 AG 6715 GZ



Veenendaal Ede

Ommershoflaan 43 Schrijverspark 89 Wolfhezerweg 120-68 Bakenbergseweg 133 Tarthorst 771 Diedenweg 18A de Wildwal 2 Thorbeckestraat 304 Ko van Dijkstraat 24 Ko van Dijkstraat 24

6861 CJ 3901 PD 6874 AW 6814 WE 6708JB 6703 GN 6703EC 6702CC 6708ML 6708ML

Oosterbeek Veenendaal Wolfheze Arnhem Wageningen Wageningen Wageningen Wageningen Wageningen Wageningen

Julianastraat 115

6707 DC

Wageningen

ROEIEN nieuwe leden: R. van der Maas R. d’Arco B.M. Kaufman I.C. Constandse O.Z. Spuij M.L.S Jordens F.B.T. Perdijk C.A. Tanger I. van den Broek D. van den Broek ZEILEN Nieuwe leden: C. Sawor

Bibliografische gegevens * Cleaver by Tim Parks (Midlife crisis on a mountain) 2006 Nederlandse vertaling: Buiten bereik Arbeiderspers 2006 De leestip uit: Leer ons stil te zitten een scepticus zoekt zin een gezondheid Arbeiderspers 2010, isbn 9789029573306 Teach us to sit still, a skeptic’s search for health and healing by Harvell Secker, 2010. Meer weten over kayakken op de Isarco / Eisack? Bekijk de volgende webpagina: www.kajaktour.de/eisack.htm

33

34 11.30-17.00

Dec.

Vrijdag

10.00-18.00

10.00-18.00

10.00-18.00

10.00-18.00

Zaterdag

20.00-23.00

20.00-23.00

20.00-23.00

10.00-18.00

10.00-18.00

10.00-18.00

16.00-23.00 16.00-21.00 10.00-21.00

16.00-23.00 16.00-21.00 10.00-21.00

16.00-23.00 16.00-21.00 10.00-21.00

16.00-23.00 16.00-21.00 10.00-21.00

16.00-23.00 16.00-21.00 10.00-21.00

20.00-23.00

20.00-23.00

20.00-23.00

20.00-23.00

Donderdag

* De eerste en de laatste zondag van de maand geopend van 13.00 – 18.00 uur.

11.30-17.00

16.00-21.00 16.00-22.00

Sep.

Nov.

16.00-21.00 16.00-22.00

Aug.

11.30-17.00

16.00-21.00 16.00-22.00

Juli

Okt.

16.00-21.00 16.00-22.00

Juni

11.30-17.00

April

16.00-21.00 16.00-22.00

11.30-17.00

Maart

Mei

11.30-17.00

Feb.

Dinsdag 11.30-17.00

Maandag

Jan.



12.00-18.00

12.00-21.00

12.00-21.00

12.00-21.00

12.00-21.00

12.00-21.00

12.00-18.00

12.00-18.00

*

*

Zondag

Openingstijden van de kantine 2014

Samenstelling AB, afdelingsbesturen en commissies ALGEMEEN BESTUUR

NL42 RABO 039.70.94.116  t.n.v. WSV VADA Algemeen

Voorzitter E. Egberts

Hollandseweg 133, 6705 BC, Wageningen tel: 0317-842411 e-mail: [email protected]

Penningmeester E.J.M. Noordman

Jan Slauerhoffstraat 19, 6708 RJ, Wageningen tel. 0317-460117 e-mail: [email protected]

Secretaris ad interim Jos Hehenkamp

Hindelaan 21, 6705 CV Wageningen tel. 0317-415283 e-mail: [email protected]

Havenafdeling

M.Rijssemus jr. Bazuin 16, 6866 EM Heelsum tel: 0317-318338, 0622500409 e-mail: [email protected]

Roeiafdeling

G.Bot Macharislaan 1, 6874 AP Wolfheze tel: 026-4821525 e-mail: [email protected]

Zeilafdeling

Koen Sibbel Nudestraat 3, 6701CC Wageningen tel 0317-410478 e-mail: [email protected]

Kanoafdeling

Yolande Aits Crocuslaan 23, 6866 DP Heelsum tel: 06-48764713 e-mail: [email protected]

Ledensecretariaat

P.W.A. Burghouts Molenberg 7 3911 PP Rhenen e-mail: [email protected]

Contactpersoon personeel E.Egberts (zie boven bij Voorzitter) Havenmeester

Jachthaven 1, 6702 DV Wageningen tel: 0317-414557 e-mail: [email protected]

Beheer clubgebouw InekeLouwers Clubhuis “Ten Anker” Ereleden P.T. van der Dussen H.J. de Jager P.W.A. Burghouts

35

tel: 0317-410721 P. Gerritsen J.L.M. van der Voet A.H. Hoefsloot.

Samenstelling afdelingsbesturen en commissies HAVEN NL95 RABO 039.70.94.035 t.n.v. WSV-VADA haven Voorzitter Martien Rijssemus e-mail: [email protected] tel: 0317-318338, 0622500409 Bazuin 16 6866 EM Heelsum



Secretaris Peter Schütz e-mail: haven@wsv-vada tel: 0318-418407, Ganzerik 8, 6721 RK Bennekom Penningmeester Piet van der Zee e-mail: [email protected] tel: 06-24544443 Rijnbandijk 61, 4043 JJ Opheusden Tech.comm. Ton Baas

e-mail: [email protected] tel: 0318-631018 St. Hubertus 238, 6713 JJ

Ede

Havencommissaris Peter de Boer tel: 0317-613696 e-mail:[email protected] Bestuurslid:

ZEILEN

Kees Onderstal e-mail: [email protected]

NL51 RABO 039.70.94.051  t.n.v. Vada Zeilen

Voorzitter Koen Sibbel Nudestraat 3 6701CC, Wageningen tel 0317-410478 e-mail:[email protected] Penningmeester en beheer wal-ligplaatsen zeilen Fred Bogaard Bassecour 73, 6701 EC Wageningen tel: 0317-842123 e-mail: [email protected] Secretaris Wietze Roodenburg Prinsenlaan 8 6721 EC Bennekom tel. 0318-416732 e-mail: [email protected] Redactie Vada Varia Jan Willem Tegelaar tel: 0317-312543 e-mail: : [email protected]

36

Samenstelling afdelingsbesturen en commissies KANO



NL98 RABO 039.70.94.078 t.n.v. WSV-VADA Kano

Voorzitter Yolanda Aits Crocuslaan 23 6866 DP tel: 06-48764713 e-mail: [email protected] Penningmeester

Addie v.d. Sluis Jan Slauerhofstraat 19 6708 RJ e-mail: [email protected]

Secretaris Agnes van Rooijen Platanenweg 33 721 CJ tel: 0318-575597 e-mail: [email protected] Technische comm. Daan Jaspers Harnjesweg 62 6706 AT tel: 0317-416069 en mob: 0641557159 e-mail: [email protected]

COMMISSIES VADA ALGEMEEN Kas commissie dhr. R.M. Bouma (2016) dhr. F. Bogaards (2014) dhr. M. Mazeland (2015) Commissie van beroep en conflict dhr. P. van de Dussen mevr. A. Legger dhr. T. de Meester Clubgebouw commissie: mw. D. Donner dhr. M. Thomassen mw. B. Rijssemus ARBO commissie: dhr. J. B.J.M. de Vries Mw. A.Egberts-Vester dhr. Jan J. de Bree

37

Heelsum

Wageningen

Bennekom

Wageningen

Samenstelling afdelingsbesturen en commissies ROEIEN



reknr: NL73 RABO 039.70.94.043 t.n.v. Vada Roeien

Voorzitter Gerard Bot

Macharislaan 1 6874 AP tel: 026-4821525 e-mail: [email protected]

Wolfheze

Penningmeester Gerard v. Rootselaar Prof.Sproncklaan 32 3705 AD tel: 06-51723264 e-mail: [email protected] Secretaris Jolan Harbrecht

Zeist

Mondriaanlaan 69 6708 NK tel: 0317-423696 e-mail: [email protected]

Wageningen

Comm. materieel Ruud Jordens Otto v.Gelreweg 10 6703 AE tel: 0317-420275 e-mail: [email protected]

Wageningen

Comm. wedstrijden Daniëlle van Veenendaal

[email protected]

Commissaris jeugd Marijke Hartog

Groenendaalseweg 6 6871 CP tel: 0317-316944

Commissaris toerroeien

vacature

Commissaris instructie

vacature



38

Renkum

W.S.V. VADA Tarieven 2014 Algemeen Contributie € 102,00 Contributie gezin / jeugd € 51,00 Entree € 44,00 Entree gezin / jeugd € 22,00 Roei afdeling Toeslag Toeslag jeugd Zeilen afdeling Toeslag Toeslag gezin / jeugd Zeilcursus volwassenen Zeilcursus jeugd Walligplaats per plaats (1 jan. tot 31 dec.)

€ 216,00 € 131,00

€ 39,00 € 19,50 € 155,00 € 95,00 € 142,00

Kano afdeling Contributie Bootgebruik Ligplaats in berging (1p kano) Ligplaats in berging (2p kano/can.)

€ € € €

Haven afdeling Toeslag Toeslag gezin + jeugd Jaarliggeld per meter Winterliggeld per meter VADA-leden Entree bij toewijzing ligplaats Dagtarief per meter Bokhuur per 10 dagen Bokhuur per maand Bokhuur per seizoen (=6 maanden) Kraangeld uit en in per m2 Eenmalig gebruik kraan per uur Trailerstalling per seizoen (= 6 maanden) Vastrecht electra Electra per KWh Passantenliggeld per meter per dag Winterligging in water of op de wal x m Kraangeld (niet leden) uit en in per m2 Minimumtarief kraan (niet leden) Trailerhelling per keer (niet leden)*1 Gebruik tractor per keer (niet leden) Toeristenbelasting p.p.

€ 20,00 € 10,00 € 46,00 € 26,00 1 jaargeld € 0,60 € 11,00 € 32,00 € 95,00 € 5,50 € 30,00 € 70,00 € 5,00 € 0,25 € 1,25 € 36,00 € 15,00 € 80,00 € 35,00 € 30,00 € 1,25

24,50 58,00 22,00 30,00

Seizoenen Winterligplaats 16 oktober t/m 15 april Jaarligplaats 16 april t/m 15 april van het volgende jaar. Alle ligplaatsen worden toegewezen door het bestuur. Verzoeken voor wijzigingen dienen schriftelijk aan het bestuur kenbaar gemaakt te worden. *1 = 1/2 opbrengst t.g.v. zeilafdeling

39

Mutatieformulier Naam __________________ Voorletters __________________ Voornaam_______________________ (invullen in blokletters s.v.p ) Lid Haven / Zeilen / Kano / Roeien gewoon lid/jeugdlid/gezinslid (doorhalen wat niet van toepassing is) adres: _____________________________________________ postcode: ___________ woonplaats: :_______________________ telefoon: ___________ e-mailadres: _______________________ o Adreswijziging nieuw adres _____________________________________________ postcode __________________ woonplaats __________________ telefoon __________________ e-mailadres________________ o Opzeggen lidmaatschap per 1-1-2015 (Op 3-12-2014 moet het formulier in bezit van de afdelingssecretaris zijn) o Ik wil tot de beëindiging van mijn lidmaatschap op 31 dec. 2014 wel de mailings van VADA blijven ontvangen en de Vada Varia. o Ander schip:(type)___________________________________ Naam ___________ Lengte___________Breedte___________ o Aanvragen/opzeggen ligplaats jaar/winter in de haven/winterlig- plaats op de wal (doorhalen wat niet van toepassing is) o Andere reden, nl._____________________________________ ___________ ___________ ___________ (plaats) (datum) (handtekening) Opsturen naar*: W.S.V.VADA, Jachthaven 1 6702 DV Wageningen * (of in de brievenbus in het clubhuis doen) Oplossing van het verbloemde acroniem op pag. 15: ROW (Stichting Roei Onderkomen Wageningen)

40