De vakbonden op Europees niveau
1
IN HET OFFENSIEF uropa Solidariteit id Duurzaamhe
E Voor: Sociaal
Dit is een uitgave in een reeks opleidingsmodules die deel uitmaakt van een ambitieus Europees project: Dialoog met het maatschappelijk middenveld: Werknemers uit Turkije en de EU samenbrengen door een gezamenlijke arbeidscultuur. Het project heeft tot doel dat we elkaar beter leren kennen en begrijpen en dat we ons bewust worden van de uitdagingen en kansen die een toekomstige uitbreiding van de EU biedt.
HOE DEZE UITGAVE GEBRUIKEN De opleidingsmodules werden ontwikkeld om een korte, duidelijke inleiding te geven tot het onderwerp voor een vakbondspubliek. Ze zijn ook allemaal pedagogisch opgevat zodat ze kunnen worden gebruikt in een klas of met groepen van leden. Hieronder vindt u een lijst van alle uitgaven in deze reeks. Ze kunnen worden gedownload van de EVV-website www.etuc.org/r/557
UITGAVEN IN DEZE REEKS 1. Vakbonden op Europees niveau 2. Arbeidsverhoudingen op Europees niveau 3. Turkse vakbonden en arbeidsverhoudingen 4. Vakbonden en arbeidsverhoudingen in EU-landen 5. Vakbonden en vrouwen 6. Vakbonden en het maatschappelijk middenveld 7. Vakbonden en immigratie in de Europese Unie 8. Vakbonden en vrij verkeer van werknemers in de Europese Unie 9. Samenwerking
EVV-MANIFEST Tijdens zijn 11de congres in Sevilla (Spanje) in mei 2007 keurde het Europees Vakverbond (EVV) een Actiemanifest voor de volgende vier jaar goed. Dit manifest legt de nadruk op vijf belangrijke domeinen waarin het EVV ‘in het offensief’ wil gaan in naam van de Europese werknemers: • de Europese arbeidsmarkt • sociale dialoog, collectieve onderhandelingen en werknemersparticipatie • beter Europees economisch, sociaal en milieubeleid • een sterkere Europese Unie • sterkere vakbonden en een sterker EVV.
VOORWOORD Het Europees Vakverbond stemde tijdens het congres in 2007 voor de toetreding van Turkije tot de Europese Unie, ‘op voorwaarde dat het voldoet, in werkelijkheid en niet op papier, aan de lidmaatschapsvereisten van het EU-Grondrechtenhandvest. Tijdens het uitdagende onderhandelingsproces moet een transformatie van de Turkse samenleving met volwaardige rechten en vrijheden worden nagestreefd en voltooid’. Op basis daarvan besloot het EVV met zijn lidorganisaties in Turkije en de Europese Unie, om hun samenwerking uit te breiden en het ambitieuze project te lanceren Dialoog met het maatschappelijk middenveld: Werknemers uit Turkije en de EU samenbrengen door een gezamenlijke arbeidscultuur. Dat project heeft tot doel dat we elkaar beter leren kennen en begrijpen en dat we ons bewust worden van de uitdagingen en kansen die een toekomstige uitbreiding van de EU biedt. De kernpunten van dit project zijn: • 12 seminaries voor uitwisseling en wederzijds begrip, voor vakbondsmilitanten uit verschillende Turkse regio’s enerzijds en uit verschillende lidstaten van de Europese Unie anderzijds; • 9 opleidingsseminaries, in samenwerking met Europese sectororganisaties. Het project heeft ook deze reeks opleidingsmodules ontwikkeld, die een belangrijk hulpmiddel willen zijn om binnen het EVV vaardigheden te ontwikkelen door ook andere werknemers en vakbondsmilitanten zowel in de EU als in Turkije, de mogelijkheid te geven om te begrijpen welke uitdagingen voor ons liggen en ervoor te zorgen dat we onze culturele, sociale en politieke verschillen makkelijker kunnen aanvaarden.
Onze dank gaat uit naar: • EVV-lidorganisaties – Europese sectororganisaties en de nationale vakbondskoepelorganisaties in de EU en Turkije die dit project gedragen hebben; • werknemers en vakbondsmilitanten van de nationale vakbonden in Turkije en de EU die deelgenomen hebben aan de verschillende opleidingsactiviteiten; • docenten van de nationale vakbonden in Turkije en de EU, en Marcus Strohmeier (ÖGB) die de opleidingsactiviteiten coördineerde en die bijdroeg aan deze uitgaven; • Nigel Rees (Trade Union European Information Project) die verantwoordelijk was voor de uitwerking van de originele teksten voor deze pedagogische uitgaven en Kazim Ates die verantwoordelijk was voor de revisie; • Laura Fallavollita, Yücel Top en de andere leden van de projectcoördinatiecommissie (Osman Yildiz, Uğraş Gök en Kıvanç Eli Açık), die, onder leiding van Joël Decaillon en Jeff Bridgford, van dit project een succes hebben gemaakt. Ik raad deze opleidingsmodules aan voor vakbondsleden van de lidorganisaties van het EVV. Ik moedig jullie aan om ze te gebruiken zodat we allemaal sterker staan om de belangen van werknemers in Turkije en de Europese Unie te verdedigen. John Monks Algemeen secretaris Europees Vakverbond
1
WAT IS het EVV? Het EVV werd opgericht 1973 om de belangen van werkende mensen te behartigen op Europees niveau en om hen te vertegenwoordigen bij de EU-instellingen. De vormgeving nam meer dan twintig jaar en een reeks overnames en reorganisaties in beslag – de oudste voorloper, de Europese Regionale Organisatie van het Internationaal Verbond van Vrije Vakverenigingen (EROIVVV) werd opgericht in 1950. Van bij het begin heeft het zich steeds tot doel gesteld een organisatie te vormen die kon reageren op de uitdagingen die de Europese integratie creëerde en om de eengemaakte stem van de werknemers te laten horen. Artikel 22 van de Europese Akte, overeengekomen in 1986, riep op tot de uitbouw van een dialoog tussen management en arbeidskrachten op het Europese niveau wat zou kunnen “leiden tot, als de twee partijen het wenselijk achten, verhoudingen gebaseerd op akkoorden”. Het EVV was, en is nog steeds, de enige vakbond die deelneemt aan dit type van sociale dialoog. Het Sociaal Protocol van het Verdrag over de Europese Unie (ondertekend in Maastricht in 1992) breidde de communautaire bevoegdheden op het vlak van sociaal beleid uit. Het protocol werd goedgekeurd door 11 EGlidstaten. De regering van het Verenigd Koninkrijk tekende het akkoord uiteindelijk in 1997. De doelstellingen waren: • tewerkstelling stimuleren • levens- en arbeidsomstandigheden verbeteren • voldoende sociale bescherming bieden • sociale dialoog • de ontwikkeling van menselijk kapitaal om een hoge en duurzame tewerkstellingsgraad te verzekeren • de integratie van personen die uitgesloten worden van de arbeidsmarkt. In het Verdrag van Lissabon, ‘erkent de Unie de rechten, vrijheden en beginselen die zijn vastgesteld in het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie van 7 december 2000, als aangepast op 12 december 2007 te Straatsburg, dat dezelfde rechtskracht als de Verdragen heeft.’
2
Het proces van Europese integratie met de euro, de Europese grondwet en de toenemende impact van EUwetgeving op het dagelijkse leven, heeft de omgeving waarin vakbonden opereren veranderd en heeft ertoe geleid dat de stem van werkende mensen meer dan ooit tevoren moet worden gehoord. De coördinatie van activiteiten en beleid in heel Europa wordt steeds belangrijker om de werknemersbelangen te verdedigen en er op nationaal over te onderhandelen. Als de vakbonden invloed willen uitoefenen op de economie en de maatschappij in het algemeen, dan moeten ze op het Europese niveau met één stem spreken en collectief handelen. Het Europees Vakverbond is nu uitgegroeid tot de vertegenwoordiger van: • alle grote nationale vakverbonden; • alle grote Europese sectororganisaties; • in 36 landen, en niet alleen in landen van de Europese Unie. Het EVV gebruikt de volgende middelen om zijn doelstellingen te verwezenlijken. Deze middelen worden uitgebreid voorgesteld in het tweede boekje in deze reeks Arbeidsverhoudingen op Europees niveau: • deelnemen aan de sociale dialoog; • het EU-besluitvormingsproces beïnvloeden; • campagne voeren en demonstreren. De organisatiestructuur weerspiegelt het geloof in democratische besluitvorming. De hoogste autoriteit is het EVV-congres dat is samengesteld uit vertegenwoordigers van de nationale verbonden naargelang hun omvang en van de twaalf sectororganisaties. Het congres komt om de vier jaar samen om een Voorzitter, Algemeen Secretaris, Uitvoerend Comité en andere hogere medewerkers te verkiezen. Tussen de congressen komt het Uitvoerend Comité vier keer per jaar samen om vertegenwoordigers te kiezen en af te vaardigen naar de onderhandelingen met de werkgeversorganisaties. Het kleinere, uit 21 personen bestaande, Stuurcomité komt acht keer per jaar samen om de beslissingen op te volgen. Daarnaast zijn er ook comités voor jeugd en vrouwen en interregionale vakbondsraden die internationale zaken in grensgebieden coördineren.
NATIONALE VERBONDEN VAN VAKVERENIGINGEN
Hieronder vindt u een overzicht van de namen en websites van de Europese sectororganisaties:
82 nationale verbonden van vakverenigingen zijn lid van het EVV, gaande van twee IJslandse verbonden in het westen (Althydusamband Islands – ASI, en Bandalag Starfsmanna Rikis of Baeja – BRSB) tot vier Turkse verbonden in het oosten (Türkiye Devrimci Isci Senikalari Konfederasyonu – DISK, Türkiye Hak Isçi Sendikalari Konfederasyounu – HAK-İŞ, Kamu Emekçileri Sendikalari Konfederasyonu – KESK en Türkiye Isci Sendikalari Konfederasyonu – TÜRK-İŞ); van twee Noorse verbonden in het noorden (Landsorganisasjonen i Norge – LO-N, Yrkesorganisasjonenes Sentralforbund – YS) tot twee Maltese verbonden in het zuiden (Confederation of Malta Trade Unions – CMTU en General Workers’ Union – GWU). De grootste uitgedrukt in ledenaantallen zijn de Trades Union Congress in het Verenigd Koninkrijk en de Deutscher Gewerkschaftsbund in Duitsland, met respectievelijk meer dan zeven en zes miljoen leden.
Europese Alliantie voor Kunst en Entertainment www.global-unions.org
Raadpleeg voor meer details over de verschillende verbonden die lid zijn van het EVV www.etuc.org/a/82
EMF/FEM Europese Bond van Metaalarbeiders www.emf-fem.org
EUROPESE SECTORORGANISATIES Twaalf Europese sectororganisaties zijn lid van het EVV. Ze vertegenwoordigen werknemers in bepaalde sectoren, gaande van journalistiek en amusement tot de chemische en metaalindustrie. De sectororganisaties zijn verantwoordelijk voor de Europese sociale dialoog op sectorniveau: de 35 verschillende sectorale comités onderhandelen over onderwerpen die specifiek zijn aan de sector waarin zij werken, en kunnen akkoorden sluiten over een breed gamma van materies.
EUROCOP Europese Confederatie van Politiemensen www.eurocop-police.org EFBWW/FETBB Europese Bond van Bouw- en Houtarbeiders www.efbww.org Europese Federatie van Vakbonden voor Voeding, Landbouw en Toerisme www.effat.org EFJ/FEJ Europese Journalistenbond www.ifj.org EMCEF Europese Bond voor Mijnbouw, Chemie en Energie www.emcef.org
EPSU Europese Federatie van ambtenarenvakbonden www.epsu.org ETF Federatie van bonden van vervoerspersoneel www.etf-europe.org ETUCE/CSEE Europees Vakbondscomité van Onderwijsgevenden www.csee-etuce.org ETUF-TCL/FSE-THC Textiel, Kledij en Leder www.etuf-tcl.org UNI-EUROPA (diensten en communicatie) www.uniglobalunion.org
Zoek het op Welke Europese sectororganisatie vertegenwoordigt de werknemers in uw sector? Zoek het uit op de bovenstaande websites.
3
INTERREGIONALE VAKBONDSRADEN (IVR’s) De IVR’s brengen de regionale vakbondsorganisaties van de nationale verbonden die lid zijn van het EVV rond de tafel in grensoverschrijdende regio’s. We tellen 45 IVR’s, gaande van Saarland/Lotharingen/Luxemburg/Trier/ Westpalts in Frankrijk, Duitsland en Luxemburg, opgericht in 1976, tot de recentste Steiemark Podravje/Pomurje in Oostenrijk en Slovakije, opgericht in 2009. De IVR’s zijn zich steeds blijven ontwikkelen en versterken rond hun drie voornaamste actiepunten: • het vrije verkeer van werknemers en het grensoverschrijdende EURES (portaal voor beroepsmobiliteit en advies); • tewerkstellingsbeleid en structuurfondsen; • en in mindere mate de sociale dialoog. De IVR’s zijn een fundamenteel instrument voor de Europese vakbonden. Ze bieden vakbondsleden een forum voor de uitwisseling van ervaringen en informatie over arbeidsverhoudingen aan de ene en andere kant van de grenzen en ze hebben het potentieel om uit te groeien tot een echte grensoverschrijdende onderhandelingspartner. Ze hebben een waardevolle Gids voor de mobiele Europese werknemer uitgebracht in het Nederlands, Engels, Frans, Duits, Italiaans en Spaans, waarin onderwerpen worden besproken zoals het vrije verkeer van werknemers, de coördinatie van sociale zekerheid, grensoverschrijdend arbeidsrecht, belastingscoördinatie en het verblijfsrecht. www.etuc.org/a/50?var_recherche=mobility
EUROPESE ONDERNEMINGSRADEN (EOR’s) Ongeveer 10 miljoen werknemers in de EU hebben recht op informatie over en raadpleging bij bedrijfsbeslissingen op Europees niveau via hun Europese ondernemingsraden. De richtlijn inzake ondernemingsraden is van toepassing op bedrijven met meer dan 1000 werknemers waarvan minstens 150 tewerkgesteld moeten zijn in twee of meer lidstaten.
4
Op dit moment zijn iets minder dan 900 EOR’s aan het werk, zij vertegenwoordigen duizenden werknemers in de Europese Unie en daarbuiten, in bekende bedrijven zoals Adidas, Air France/KLM, Akzo Nobel, Axa, Carlsberg, Credit Lyonnais, ExxonMobil, Fiat, Michelin, Nestlé, Nokia, Pirelli, Unilever, Vivendi Universal en Volkswagen. Er moet echter nog een hele weg worden afgelegd voor alle doelstellingen uit de aanvankelijke wetgeving worden bereikt en het EVV heeft druk uitgeoefend om de wetgeving te verbeteren en bij te werken. In april 2009 leidde dat eindelijk tot een ‘heruitgave’ van de oorspronkelijke richtlijn en zo werden de volgende verbeteringen aangebracht aan de werking in de EOR’s: • een duidelijkere omschrijving van welke informatie het management moet verschaffen en wanneer het personeel moet worden geraadpleegd; • een duidelijkere omschrijving van transnationaliteit en verduidelijking van de transnationale bevoegdheid van de EOR’s; • de verplichting voor werkgevers om EOR-leden op te leiden. Europese ondernemingsraden zijn actief in verschillende sectoren. De meeste in de metaalindustrie, met iets meer dan 350; gevolgd door de chemiesector, met meer dan 200; en de voedings-, hotel-, catering- en landbouwsector met iets minder dan 100. Ze kunnen een grote geografische invloed uitoefenen. Meer dan 50% van de EOR’s werken in multinationals met filialen in meer dan 10 landen. Hun invloed kan ook worden uitgebreid naar bedrijven die in onderaanneming werken. Zoals u op de volgende bladzijde kunt zien, heeft een multinational, zoals Club Méditerranée, ermee ingestemd dat bedrijven die voor hen in onderaanneming werken de van toepassing zijnde ondernemingsovereenkomsten en collectieve arbeidsovereenkomsten ook moeten respecteren. Voor meer details, oprichtingsovereenkomsten van EOR’s en overeenkomsten over bepaalde onderwerpen die het resultaat zijn van onderhandelingen in de EOR (inhoudelijke overeenkomsten), raadpleegt u www.ewcdb.org/
Europese Ondernemingsraad Club Med De EOR van Club Méditerranée is een voorbeeld van een efficiënte EOR. De Europese Stichting tot Verbetering van de Levens- en Arbeidsomstandigheden besloot in een verslag van 2005 dat “…de filosofie voor de werking in de EOR van Club Med, die gebaseerd is op de wil tot een praktische en progressieve groei en ontwikkeling van dit Europese orgaan bij Club Med, ongetwijfeld enorm bijdraagt tot de positieve dynamiek die de steun en toewijding krijgt van de verschillende actoren in deze EOR”. Als we de resultaten bekijken dan heeft de werking van de EOR van Club Med geleid tot de volgende tastbare voordelen: • efficiënte samenwerking tijdens herstructureringsprogramma’s die gevolgen hadden voor de tewerkstelling; • uitwerking van ethische regels over de onderaanneming bij het oplossen van lokale conflicten en • besprekingen over strategische beslissingen of organisationele veranderingen binnen de groep. Daarenboven kijkt Club Méditerranée erop toe dat bedrijven die in onderaanneming werken voor een van de filialen van Club Méditerranée er zich toe verbinden de bestaande ondernemingsovereenkomsten en collectieve arbeidsovereenkomsten die op hen van toepassing zijn na te leven en de regelgeving inzake sociale zekerheid, in het bijzonder de fundamentele arbeidsprincipes en –rechten van de IAO-verklaring van 18 juni 1998, te respecteren.
EVV-STANDPUNTEN
Op het congres in Sevilla besliste het EVV om ‘in het offensief’ te gaan op vijf ruime fronten:
Voor een Europese arbeidsmarkt • Vechten voor meer en betere banen en volledige tewerkstelling • Campagne voeren voor Europese normen op het vlak van arbeidsomstandigheden, vakbondsrechten en veiligheid en gezondheid • Strijd voeren tegen de stijging van het aantal tijdelijke banen en deze trend omkeren • Campagne voeren voor het verhogen van de minimumlonen en echte loonsverhogingen voor de Europese werknemers • Een prioriteit maken van het dichten van de loonkloof tussen mannen en vrouwen • Strijd voeren tegen ‘delokalisatie’, onderhandelingen over herstructureringen stimuleren en een sterker kader creëren voor informatie, raadpleging en deelname, waaronder ook beroep doen op onafhankelijke deskundigen in herstructureringen • Stimuleren van mainstreaming van gelijkekansenbeleid voor mannen en vrouwen • Strijd voeren tegen racisme, discriminatie en xenofobie • Streven naar een beter kader voor mobiliteit van Europese werknemers gebaseerd op het principe van gelijke behandeling op de plaats waar de arbeid wordt verricht of de dienst wordt geleverd • Een proactief migratiebeleid stimuleren, met opening van wettelijke migratiekanalen, aandacht voor de strijd tegen de uitbuiting op het werk van arbeidsmigranten, waaronder ook migranten zonder papieren • Campagne voeren om vakbonden het recht te geven om grensoverschrijdende stakingsacties te organiseren • Het debat over ‘flexizekerheid’ overnemen van degenen die het begrip willen gebruiken om te snoeien in de bescherming van de werkgelegenheid en werkloosheidsuitkeringen • Staten stimuleren om werk te maken van betere sociale bescherming en welzijn met uitgebreide diensten op het vlak van minimumloon, pensioenen, gezondheid, langdurige zorg, levenslang leren, ziekte- en werkloosheidsuitkeringen, een actieve arbeidsmarkt, kinderopvang en positieve maatregelen voor de vergrijzing in Europa 5
• Strijden voor de uitbreiding van de bestaande richtlijnen inzake arbeidsduur (schrappen van de afwijkingsmogelijkheid), Europese ondernemingsraden en gedetacheerde werknemers en voor de goedkeuring van een krachtige richtlijn inzake tijdelijke uitzendkrachten.
Voor sociale dialoog, collectieve onderhandelingen en werknemersparticipatie • Een betere sociale dialoog stimuleren en pleiten voor een geschillenregeling op Europees niveau • Nadenken over de ontwikkeling en coördinatie van collectieve onderhandelingen op Europees niveau, waaronder de onderhandelingen op sectorniveau, grensoverschrijdend niveau en binnen transnationale bedrijven, en de Europese sectororganisaties hierin begeleiden • Grensoverschrijdende collectieve onderhandelingen in Europa versterken om elkaars onderhandelingspositie te verstevigen en protectionistische maatregelen tegen te gaan • Betere omstandigheden creëren voor Europese ondernemingsraden en werknemersparticipatie stimuleren • Campagne voeren voor strengere normen inzake ondernemingsbestuur, gebaseerd op een erkenning van de belangen van alle betrokkenen, niet alleen die van de aandeelhouders en ook voor meer betrokkenheid bij echt maatschappelijk verantwoord ondernemen • ‘Casinokapitalisme’ en in het algemeen kortetermijndenken aan het licht brengen en bannen, via belasting, regelgeving en werknemersparticipatie.
Voor een efficiënter Europees economisch, sociaal en milieubeleid • D e Lissabonstrategie nieuw leven inblazen en haar opdracht dringend herdefiniëren en een plaats geven in de Europese uitbouw • Een macro-economisch beleidskader scheppen dat groei en innovatie stimuleert, een hogere inflatienorm stelt en gericht is op een wisselkoers die groeivriendelijker is
6
• E en efficiënte coördinatie van het fiscaal beleid stimuleren • E en groter Europees budget vrijmaken vooral rekening houdend met de uitbreiding en voor meer solidariteit tussen regio’s en landen • S terkere overheidsdiensten creëren binnen een nieuw Europees kader • S trategieën ontwikkelen voor industrie en innovatie waaronder duurzame technologie, hoge productiviteit, hoogopgeleide arbeidskrachten, erkenning van het voortdurende belang van Europese nijverheid, sterke stijgingen in de uitgaven voor onderzoek en ontwikkeling en een betere regelgeving die niet alleen gebaseerd is op economische maar ook op sociale en ecologische criteria • E en duurzamer Europa stimuleren door middel van ‘slimme’ groeistrategieën, andere productie- en consumptiepatronen en het naleven van de Kyotonormen inzake CO2-uitstoot en ervoor zorgen dat milieu en energie worden opgenomen als transversale vakbondsthema’s.
Voor een sterkere EU •D e inhoud van het grondwettelijk verdrag verdedigen, voornamelijk het Handvest van de grondrechten en het recht op vakvereniging en het stakingsrecht • E en positieve houding aannemen ten opzichte van uitbreiding naar de landen in de Balkan en Turkije op basis van de volledige naleving van de vereisten inzake EU-lidmaatschap en de fundamentele rechten waaronder vakbondsrechten; een gul beleid van nabuurschap met de landen ten oosten van Europa en in het Middellandse Zeegebied en samenwerking met de andere regio’s in de wereld • E en handelsbeleid voeren dat ook rekening houdt met naleving van rechten en IAO-normen, dat banen creëert in Europa, dat optreedt tegen het gebruik van handel om ontwikkelingslanden agressief te liberaliseren, en dat op zoek gaat naar meer coherentie tussen handelsbeleid en doelstellingen inzake ontwikkeling, sociaal beleid en milieu
• Een buitenlands beleid steunen dat gebaseerd is op vrede, VN-lidmaatschap en naleving van het VN-Handvest, respect voor de rechtsstaat, het gebruik van ‘zachte’ macht om democratie en mensenrechten te promoten en dat terrorisme ten volle veroordeelt • De ontwikkeling van een echt gemeenschappelijk Europees buitenlands en veiligheidsbeleid steunen.
Voor sterkere vakbonden en een sterker EVV • Een organisatiestrategie ontwikkelen voor het EVV om de lidorganisaties te helpen meer leden te werven • Een krachtiger EVV opbouwen dat beter campagne kan voeren en meer solidariteit kan bevorderen • Samenwerken met het IVV en zijn pan-Europese Regionale Raad en ook met de Global Unions en TUAC, om een vakbondsorganisatie op te bouwen met meer eenheid en een grotere invloed in de wereld.
Activiteit Werknemersvertegenwoordiging in Europa
Doel:
Dankzij deze activiteit zal u: •m eer kennis verwerven over de manier waarop werknemers in Europa worden vertegenwoordigd; • leren hoe u op de hoogte kunt blijven van nieuwe ontwikkelingen.
Taak
Nadenken over de wijze waarop uw belangen worden vertegenwoordigd binnen de structuur van het EVV. Meer informatie is beschikbaar via de EVV-website www.etuc.org
7
MEER INFO Het Europees Vakverbond (EVV) werd opgericht in 1973 om de belangen van de werknemers op Europees vlak te verdedigen en om hen te vertegenwoordigen in de instellingen van de EU. De doelstelling van het EVV is een EU met een sterke sociale dimensie die het welzijn van al haar burgers waarborgt. Op dit ogenblik zijn 82 nationale vakverbonden uit 36 Europese landen en 12 Europese sectorfederaties lid van het EVV, met daarnaast nog waarnemende organisaties in Macedonië, Servië en Bosnië-Herzegovina. Andere vakbondsstructuren zoals Eurocadres (het Europees verbond van kaderpersoneel) en EFREP/FERPA (de Europese federatie van oudere en gepensioneerde personen) zijn actief onder auspiciën van het EVV. Daarenboven coördineert het EVV de activiteiten van 45 interregionale vakbondsraden die de grensoverschrijdende vakbondssamenwerking organiseren. Het EVV is één van de Europese sociale partners en is door de Europese Unie, de Raad van Europa en de EVA erkend als de enige sectoroverschrijdende representatieve vakorganisatie op Europees niveau. www.etuc.org
8
PROJECTPARTNERS Algemeen Belgisch Vakverbond – Fédération Générale du Travail de Belgique – ABVV-FGTB
www.fgtb.be/
Algemene Centrale der Liberale Vakbonden van België – Centrale Générale des Syndicats Libéraux de Belgique – ACLVB-CGSLB
www.aclvb.be/
Algemeen Christelijk Vakverbond – Confédération des Syndicats Chrétiens – ACV-CSC
www.acv-online.be/
Confédération Française Démocratique du Travail – CFDT
www.cfdt.fr/
Confédération Française des Travailleurs Chrétiens – CFTC
www.cftc.fr/
Confédération Générale du Travail – CGT
www.cgt.fr/
Confédération Générale du Travail – Force Ouvrière – FO
www.force-ouvriere.fr/
Union Nationale des Syndicats Autonomes – UNSA
www.unsa.org/
Ανώτατη Διοίκηση Ενώσεων Δημοσίων Υπαλλήλων – ΑΔΕΔΥ
www.adedy.gr/
Γενική Συνομοσπονδία Εργατών Ελλάδας – ΓΣΕΕ
www.gsee.gr/
Confederazone Generale Italiana del Lavoro – CGIL
www.cgil.it/
Confederazione Italiana Sindacati Lavoratori – CISL
www.cisl.it/
Unione Italiana del Lavoro – UIL
www.uil.it/
Konfederácia Odborových Zväzov Slovenskej Republiky – KOZ SR
www.kozsr.sk/cms/
Landsorganisationen i Sverige – LO-S
www.lo.se/
Türkiye Devrimci İşçi Sendikaları Konfederasyonu – DİSK
www.disk.org.tr/
Türkiye Hak İşçi Sendikaları Konfederasyonu – HAK-İŞ
www.hakis.org.tr/
Türkiye İşçi Sendikaları Konfederasyonu – TÜRK-İŞ
www.turkis.org.tr/
Trades Union Congress – TUC
www.tuc.org.uk/
Europese Federatie van Vakbonden in de Voeding, Landbouw, Toerisme en Aanverwante Sectoren – EFFAT
www.effat.org/
Europese Metaalbond – EMF
www.emf-fem.org/
Europese Vakbondsfederatie voor Openbare Diensten – EPSU
www.epsu.org/
Europese Transportarbeidersfederatie – ETF
www.itfglobal.org/etf/
Europese Vakbondsfederatie: Textiel, Kleding en Leerlooierij – ETUF-TCL
www.etuf-tcl.org/
UNI-Europa
www.uni-europa.org/
Dit project geniet de financiële steun van de Europese Unie
Dialoog met het maatschappelijk middenveld – Werknemers uit Turkije en de EU bijeenbrengen rond een gezamenlijke arbeidscultuur
De inhoud van deze publicatie is de exclusieve verantwoordelijkheid van het Europees Vakverbond en kan in geen geval beschouwd worden als een weergave van de standpunten van de Europese Unie
ETUC International Trade Union House (ITUH) Koning Albert II-laan 5 B-1210 Brussel België April 2010 De Centrale Financierings- en Contracteringseenheid is de contracterende overheid van dit project
Ontwerp: www.design-mill.co.uk
