DE REPRODUCTIE VAN DEZE NIEUWSBRIEF WERD MOGELIJK GEMAAKT DOOR

Help mij Leven Nieuwsbrief

(AJUDE ME A VIVER)

Jaargang 21, nr. 82: april 2007

DE REPRODUCTIE VAN DEZE NIEUWSBRIEF WERD MOGELIJK GEMAAKT DOOR

Dikke vriendinnen !

Stichting ‘Help mij leven’ geniet het CBF-keur, uitgegeven door het Centraal Bureau Fondsenwerving (CBF). Alle instellingen met een CBF-keur zijn door het onafhankelijke CBF langs dezelfde meetlat gelegd. Ook ‘Help mij leven’ vindt het belangrijk om regelmatig te worden getoetst door een onafhankelijke en betrouwbare instantie. Zo kunt u als donateur er 100% zeker van zijn dat uw geld goed terecht komt. Het CBF (Centraal Bureau Fondsenwerving) is een onafhankelijke stichting die toezicht houdt op het inzamelen van geld voor goede doelen. De taak van het CBF is het bevorderen van een verantwoorde fondsenwerving en besteding van middelen door het beoordelen van fondsenwervende organisaties.

°Voorkant: Casa 6 is open!

Voorwoord Beste vrienden, Een klein berichtje in ‘De Pers’ kopte: ‘Lachen maakt vrijgevig’. Psycholoog Mark van Vugt, werkzaam aan de universiteit van Kent, ontdekte dat mensen veel meer bereid zijn om vreemden geld te geven wanneer ze iets grappigs hebben gezien of gehoord dan wanneer ze serieus zijn. Lachen lijkt mensen opener te doen staan tegenover vreemden. Volgens Van Vugt moeten liefdadigheidsorganisaties die geld inzamelen geen reclame maken met zielige zieken of hongerige kinderen maar er een scheut humor doorheen gooien. Nou zou dat wat drastisch zijn, maar het geeft wel te denken. Ik heb de nieuwsbrief er nog even op nagelezen. U kunt gerust zijn: Er zit ook dit keer weer een vrolijke noot in de brief van Robert! En de Stichting doet ook een duit in het zakje: zo kunnen donateurs via de Airmiles-actie voordelig kaartjes kopen voor de Efteling. Daarmee kunt u een dagje plezier maken voor het goede doel. Lachen gaat natuurlijk het makkelijkst op een goede mop. Ieder land kent wel zijn eigen moppen, dus Brazilië uiteraard ook. Contact met Brazilië leverde een grappige mop op, die je zeker zult begrijpen als je de verhalen van Robert Smits kent: Een Braziliaans congreslid gaat op bezoek bij zijn Argentijnse collega. In het mooie grote huis vraagt de Braziliaan aan de Amerikaanse volksvertegenwoordiger hoe hij aan zo’n mooi huis komt. De Argentijn wijst uit het raam en zegt: ‘Zie je die brug daar?’ ‘Ja.’ 10% van de bouwprijs viel zomaar in mijn zak!’ De Braziliaan denkt daar over na en gaat terug naar Brazilië. Twee jaar later komt de Argentijn bij de Braziliaans volksvertegenwoordiger op bezoek en ziet een nog groter huis met een grote auto en een mooi zwembad. ‘Hoe heb je dat voor elkaar gekregen?’. De Braziliaan wijst uit het raam en zegt: ‘zie je die brug daar?’ ‘ Nee.’ ‘ 100% van de bouwprijs viel zomaar in mijn zak!’ Zag ik u daar glimlachen? Ons rekeningnummer vindt u op pagina 14! Namens de redactie, Aldo Golja

Nieuwsbrief

Jaargang 21, nr. 82, april 2007

Colofon en inhoudsopgave

Colofon De nieuwsbrief is een uitgave van stichting ‘Help mij leven’ en verschijnt vier keer per jaar. Oplage ca. 1200 stuks

Redactie

Aldo Golja André van der Eijk Marco Kalverda Yke Meindersma

Correspondentie

Postbus 155, 2665 ZK Bleiswijk E-mail: [email protected] Meer informatie: zie pagina 14

Inhoudsopgave Voorwoord................................................ 3 Bestuursmededelingen................................ 4 Bericht uit Brazilië...................................... 5 Actie ‘Casa Support’.................................... 9 Bericht uit Rio..........................................10 Duurzaamheid..........................................11 Bezoek aan REMER.....................................12 Voor ‘Help mij leven’ naar de Efteling.............13 Notariële schenking ..................................14 Gemakkelijk geld overmaken ......................15

Stichting ‘Help mij leven’ helpt Braziliaanse straatkinderen bij hun dagelijkse strijd om het bestaan.

/15

Bestuursmededelingen Penningmeester gezocht Onze penningmeester Victor de Haan, die zijn functie sinds 2001 vervult, zal vanwege drukke andere werkzaamheden vanaf dit jaar minder tijd kunnen besteden aan ‘Help mij leven’. Wij zijn daarom op zoek naar een nieuwe penningmeester, die zich enthousiast als vrijwilliger wil inzetten voor de straatkinderen in Brazilië en de projecten die ‘Help mij leven’ steunt. De penningmeester is bestuurslid en is met name verantwoordelijk voor het voeren van de gehele (geautomatiseerde) boekhouding van stichting ‘Help mij leven’.

De taken die hieronder vallen, zijn: - - - - - - - - -

verwerken van bankafschriften en machtigingen; verzorgen van bijbehorende correspondentie waaronder het verzenden van bedankbrieven; verzorgen van overmakingen naar Brazilië; opstellen van een jaarbegroting en het financieel jaarverslag; opstellen van begrotingen voor projectaanvragen en financiële verslagen bij voltooiing; toetsen van begrotingen, jaarverslagen en projectaanvragen van onze Braziliaanse partners (REMER en Sparta); afstemming met collega-bestuurders, de accountant, het CBF en partners in Brazilië (in vergaderingen, per e-mail en incidenteel telefonisch); informeren en adviseren van het bestuur over de actuele en toekomstige financiële situatie; beheer van het financieel archief en boekhoudkundig systeem.

Tijdsinvestering: - - - -

een tijdsbesteding van gemiddeld ongeveer 2 uur per week voor het uitvoeren van de taken; het maandelijks bijwonen van de bestuursvergadering (in de avonduren, doorgaans in Rotterdam); verhoogde inzet rond jaarrekening en grote (fondswervings-)projecten; eenmalige tijdsinvestering voor de introductie van een nieuw boekhoudkundig systeem.

Als u geïnteresseerd bent in het gehele of een deel van het takenpakket, neemt u dan gerust contact op met Victor de Haan (078-6767040). Het verdelen van de taken behoort tot de mogelijkheden. Binnen het bestuur is de sfeer informeel en ongedwongen. Gezamenlijk is steeds het streven de verwaarloosde, verstoten en kansarme kinderen in Brazilië een beter bestaan te bieden door de organisaties REMER en Sparta in Brazilië moreel en financieel zo goed mogelijk te ondersteunen. Wij nodigen belangstellenden van harte uit zich te melden bij het bestuur. Ook staan wij vanzelfsprekend zeer open voor tips of suggesties omtrent mogelijk te benaderen personen. Goede penningmeesters zijn schaars. Het is van levensbelang voor het werk in Brazilië dat het beheer over de financiën van de stichting in goede handen blijft.Schroomt u dus niet om contact met ons op te nemen!

Sponsor verzending nieuwsbrief gevonden In de vorige nieuwsbrief deden wij een oproep voor een sponsor die de verzendkosten van de nieuwsbrief zou willen betalen. Tot onze vreugde kunnen wij u mededelen dat de firma B@@n Beheer deze kosten voor 2007 op zich neemt. Wij zijn daar enorm blij mee: de nieuwsbrief blijft op deze manier geheel gratis (het drukwerk wordt al jaren verzorgd door Woonbron te Spijkenisse). Zo kunnen we uw donaties op dezelfde manier als altijd blijven besteden aan het werk van REMER en Sparta, waar ze voor bedoeld zijn. In dit geval: met dank aan firma B@@n Beheer. Marieke Oostenbrink, voorzitter

/15

Nieuwsbrief jaargang 21, nr. 82: april 2007

Bericht uit Brazilië Beste vrienden, We namen met z’n allen deel aan de kerkdienst op de boerderij. Ineens kwamen er rookwolken uit huis 3! De ouderen renden de eetzaal uit om te kijken wat er aan de hand was. In één van de slaapkamers stond een kledingkast in brand, het vuur verspreidde zich snel. Met behulp van alle aanwezigen werd de brand gelukkig snel geblust. Wat bleek er gebeurd te zijn: Alvaro (een jongetje uit datzelfde huis) was kwaad en alvorens naar de kerk te gaan, liet hij een brandend papiertje achter. Alvaro had al eerder dit soort grappen uitgehaald. Dit voorval was acht jaar geleden. �� Door de jaren heen is hij ontzettend veranderd. Hij �� woont nu in een republica (begeleid kamerwonen, red.) in Mar da Espanha, waar hij in een fabriek werkt. Hij heeft al geruime tijd verkering en trouwplannen, ‘maar eerst nog sparen’ zegt hij daarna altijd. Gelukkig heeft hij al twee maal salarisverhoging gekregen. Het gaat goed met Alvaro. Laatst zocht hij ons thuis op en stelde mij de volgende vraag: ‘Robert, ik weet niets over mijn familie. Jullie vertelden mij dat mijn moeder op straat vermoord is waar ik bij was. Ik wil zo graag mijn familie leren kennen. Waar zijn mijn vader, opa, oma, tante, enzovoorts?’ Destijds hebben we geprobeerd familie op te sporen, maar hebben we niemand gevonden. Nu stelt hij zichzelf ten doel om zijn familie op te sporen. Met Franklin was eigenlijk hetzelfde aan de hand. Na de dood van zijn moeder wist hij niets over zijn familie. Laatst was hij hier een week op vakantie en toen vertelde hij mij dat hij twee weken daarvoor voor het eerst zijn tante en nichten heeft ontmoet in de stad Campos. ‘Nu begrijp ik waarom mijn moeder daar is weggegaan, zij leven daar nu nog in grote armoede’. Maar hij was ontzettend blij en trots dat hij hen had ontmoet. Hij was vooral op zoek naar een foto van zijn moeder. Hij had er geen. Vroeger zei hij altijd al: ‘Iedere avond denk ik nog steeds aan haar, maar ik ben vergeten hoe zij eruit ziet!’ De kinderen zien hun begeleiders/sters van de boerderij als ouders, maar het verlangen naar hun eigen familie blijft altijd, ook al was hun familie soms nog zo slecht voor hen. Wat zijn de laatste berichten vanuit Brazilië? Ik weet soms niet meer of het geweld in Rio nu toeneemt of dat de media er weer meer aandacht aan besteden. Hierbij de laatste feiten: Een moeder en haar dochter moeten na een autoroof hun wagen verlaten, haastig probeert de moeder haar 6-jarig zoontje van de achterbank te halen, wat niet lukt. Hij wordt op gruwelijke wijze omgebracht. De daders hangen hem in zijn autoriem achter de auto en slepen hem zeven kilometer lang mee op hun tocht door de stad. Een jongen van 16 jaar wordt met 3 anderen opgepakt. Weer komt de vraag op of de leefdtijd waarop personen strafrechtelijk vervolgd kunnen worden, van 18 naar 16 jaar verlaagd moet worden. �� Jongeren die worden gestraft na een misdaad, komen in speciale jongereninternaten terecht, waar zij gemakkelijk uit kunnen ontvluchten. Uit de gegevens blijkt dat er ongeveer 3.000 gestrafte jongeren buiten de internaten rondlopen. Een ander probleem is dat in de internaten plaats is voor 650 jongeren, maar ze overvol zitten met meer dan 700 jongeren. Er onstaan in sommige krottenwijken zogenaamde ‘milicias’. Dit is een groep gewapende lui, waaronder politieagenten, bewakers en brandweermensen die de drugsbende met geweld de wijk uitsturen. Zij eisen van de bevolking een maandelijks bedrag voor beveiliging.


/15

Voor het eerst vraagt een gouverneur van Rio om hulp aan de regering. 1.500 speciale agenten komen vanuit de hoofdstad Brasilia naar Rio om de georganiseerde misdaad aan te pakken. Eén van de drie grote drugskartels wil in korte tijd 150 agenten vermoorden. Afgelopen week werden in één week twaalf agenten vermoord. In 2 maanden 35 agenten. Diezelfde agenten stormen de favela’s binnen om het vuur te openen op de drugsdealers. Veel onschuldige slachtoffers vallen: zij lopen of wonen er net tussen. In twee en een halve maand tijd zijn 700 mensen door kogels om het leven gekomen. De gouverneur van Rio gaat deze week op bezoek naar Medellin (Colombia) om te bestuderen hoe het daar gelukt is om het geweld drastisch terug te brengen.

Sparta Ik heb groot respect voor de werkers in het schooltje in Pedra Lisa. Iedere dag wagen zij zich door de gang met aan de ene kant de drugsbende en aan de andere kant een op ieder moment schietende, naar binnen komende politie. Van het schooltje in Pedra Lisa is eind 2006 90% van de kinderen overgegaan naar de volgende klas. Problemen blijven het ruimte- en tijdgebrek voor de kinderen met grote leerachterstanden en -moeilijkheden. Wij hebben inmiddels het huisje naast de school gekocht om het werk te kunnen uitbreiden, maar we zijn nog op zoek naar het geld om dat te verbouwen en de leerkrachten te bekostigen. Gelukkig was er in januari weer een vakantieweek voor bijna 200 kinderen van 6 tot 12 jaar uit Pedra Lisa. Weg �� van alle geweld hoog in de bergen en in de natuur. Ik kom elk jaar ook een dag meelopen en wat is het geweldig om hen zo te zien genieten. Dit �� alles was mogelijk dankzij een geweldige actie van de familie Vollebregt uit Bleiswijk, die zo met het project meeleeft! In de tweede week deden 135 jongeren in de leeftijd van 12 tot 15 jaar mee aan de vakantieweek In deze groep zaten ook Paul en de jongeren uit huize Betânia. Momenteel is er een groot sporttoernooi gaande in sportclub Sparta. Dit gebeurt ’s avonds. Er zijn honderden kinderen bij betrokken. Ook de lessen in jiu-jitsi gaan door. Verder is Sparta in onderhandeling met de Gemeente Rio om jongelui een cursus te geven met daarop aansluitend de kans op een baan. REMER-RIO Straatwerk Wij hebben de laatste tijd best veel bezoek gehad uit Nederland. Wat mij steeds weer opvalt is dat de straatkinderen (vooral de meisjes) op het busstation het enorm fijn vinden om bezoek te ontvangen. Niemand die om hen geeft en dan komen er mensen van ver waar zij aan mogen hangen en knuffelen. Een enorm probleem is echter het foto’s maken. Niet omdat zij dat niet toestaan, want zij vragen er juist om, alleen gaat het dan enkele uren duren en verder honderden foto’s kosten, want een ieder wil a) alleen op de foto en b) met een vriend of vriendin,enzovoorts… Je ziet het plaatje voor je en dan heb je ook nog eens benauwde Brazilianen die komen waarschuwen dat dit heel gevaarlijk is, omdat die kinderen stelen! Viviane is 12 jaar en met het HIV-virus geboren. Haar ouders zijn aan aids gestorven. Pas enkele jaren geleden werd het virus ontdekt. Haar familie wilde haar daarom niet meer opvangen en ze vluchtte /15


de straat straat op. Daar werd zij ziek. Na bemiddeling van de straatwerkers van REMER werd zij ondergebracht in een meisjeshuis. Haar gezondheid is daar erg vooruitgegaan. Zij gelooft weer in een toekomst en dankt daar heel in het bijzonder God voor: ‘Hij heeft mij zo geholpen, ik droom ervan om anderen te helpen’, vertelt zij met een brede glimlach. Zoals ik eerder vertelde, is onze straatwerker Crezio er 6 maanden tussenuit. Op dit moment werkt Nando op straat. Hij doet dat ook met veel enthousiasme. Je merkt dat hij nog heel erg emotioneel is en vaak de tranen laat vloeien als kinderen terugvallen die hij eerder uit de put heeft uitgehaald. Een nog gevoelig hart in een soms erg onverschillige wereld! Andreia (onze maatschappelijk werkster) vroeg mij om een familiebezoek te doen met mijn auto in één van de gevaarlijkste favela’s van Rio. En ja hoor, toen wij er midden in reden kwamen wij in een vuurgevecht tussen politie en drugsdealers terecht. Ik heb het meerdere keren meegemaakt maar dan te voet, zodat je snel een schuilplaats kunt vinden. Maar nu zaten wij in de auto. Andreia biddend en ik rijdend, niet wetend waar heen, maar weg van de kogels. Een uurtje daarna reden wij ongedeerd de wijk uit, maar achter ons ging het schieten door. Inloophuis Door problemen met het opvanghuis wordt dit huis pas begin april geopend. Momenteel �� wordt het huis geheel opgeknapt. Dadelijk zal dit huis van maandag tot vrijdag iedere middag straatkinderen opvangen. Opvanghuis Mijn laatste brief schreef ik vanuit Nederland. Wij verwachtten toen dat wij het huis officieel hadden kunnen kopen in december. Dit werd uitgesteld tot eind januari. Na de overdracht van het geld vertelde de eigenaar ineens dat zijn meubels pas na 26 dagen verhuisd konden worden. Na deze 26 dagen werden het er 40 en nu worden het er 60… In kleine letters onderaan het contract had hij daadwerkelijk recht op die 60 dagen, maar hij speelde het wel erg gemeen. Dat wil zeggen: eind maart krijgen wij de sleutel. Dan moet er nog het één en ander opgeknapt worden. Wij verwachten dan ook dat het huis ongeveer half april geopend zal worden. Het opvanghuis heeft in 2006 71 kinderen opgevangen. Acht kinderen zijn weer terug naar familie. 17 kinderen zijn ondergebracht bij andere kinderwerken. Eén kind is naar de Sitio Shalom verhuisd. 39 kinderen zijn teruggegaan naar de straat. Meer dan de helft viel al terug na een halve dag; in de tweede helft van het jaar werd het team van het huis dan ook strenger wat de drempel betreft, omdat het een negatieve invloed had op de kinderen die er al woonden. REMER-Minas Momenteel wonen er 51 kinderen op de boerderij. Eind maart is huis zes eindelijk opengegaan. Dankzij de ‘Casa Support’ actie vanuit Grou wordt dit huis gesponsord. Eerst bestond het plan dat Paul en Shirley hier zouden gaan werken, maar zij besloten later om het opvanghuis in Rio op zich te nemen. Daarom zochten wij naar een andere goede groepsleider, liefst een man (wij hebben al zo veel groepsleidsters). Gelukkig heeft deze zich aangediend en hij werkt zich nu een maand in. Binnenkort hebben wij dus weer plaats voor nog eens acht kinderen. Maandenlang hebben verschillende kinderen van de Sitio samen met kinderen van Pequeri gewerkt aan een theaterstuk. Wij hadden gezorgd voor een vrijwilligster die iedere week uit Juiz de Fora kwam en de Gemeente Pequeri betaalde de buskosten en de zaalhuur. In de decembermaand mochten de kinderen het theaterstuk verschillende keren opvoeren. Het was g�� eweldig! Wat �� waren de ouders allemaal apetrots. Nu worden zij gevraagd om het stuk op te voeren in andere stadjes. Stichting ‘Help mij leven’ helpt Braziliaanse straatkinderen bij hun dagelijkse strijd om het bestaan.

/15

Groot nieuws is dat vijf jongeren van REMER twee weken geleden zijn gedoopt. �� Zij hebben er zelf voor gekozen om God aan te nemen als leidraad in hun leven. �� Voor de mensen van de boerderij is dat een heel feest. Ook �� onze zoon Moisés besloot deze keuze te maken. Het schooljaar is na het carnaval weer volop begonnen. Behalve de kinderen die in Pequeri naar school gaan, wonen momenteel negen jongeren in het studentenhuis in Juiz de Fora. Degenen die later verder willen studeren maken daar op een privéschool het lager en middelbaar onderwijs af. Kort nieuws: Adriana (coördinatrice van de Sitio Shalom) is bevallen van een dochter. Tijdens haar 5 maanden durend verlof wordt zij vervangen door Renata. Wij hebben weer een enthousiaste Nederlandse vrijwilligster, Tabitha. Zij verzorgt sportactiviteiten en ze geeft Engels aan de kinderen. Jairo was 15 toen hij bij ons kwam . Nu werkt hij als portier op de boerderij. Hij gaat binnenkort met een meisje uit Pequeri trouwen. �� Zij zullen hun feest vieren op de boerderij en daar ook voorlopig wonen. Jairo is erg populair onder de jongeren van de boerderij en geldt als een voorbeeld, dat wordt dus het feest van het jaar! In juli komt de Gouda-groep naar Brazilië. Wij kijken daar nu al naar uit, wat zij hier zullen bouwen of opknappen blijft altijd op z’n Braziliaans weer afhankelijk van vele factoren . Joyse vraagt aan Luiz in het Engels: ‘What time is it?’ en hij antwoordt met een prachtige brede glimlach: ‘My name is Luiz’. Ik wil jullie allemaal in de naam van alle kinderen en medewerkers van SPARTA en REMER ongelofelijk bedanken voor alles wat jullie voor ons doen en betekenen. Jullie �� steun is zo ontzettend belangrijk. Ik wens jullie dan ook Gods Zegen toe en vraag jullie te bidden voor alle kinderen in risicovolle situaties. Met de allerbeste groeten van Oetsia, Moisés, Janine en Robert Smits

Uitzicht over Sítio Shalom

/15


Actie ‘Casa Support’ Zoals u heeft kunnen lezen in de brief van Robert is Casa 6, een woonhuis op de Sítio Shalom, weer geopend. Het draaiende houden van de woonhuizen vormt één van de grootste financiële lasten van REMER. Om REMER hierin direct te kunnen ondersteunen, is het project ‘Casa Support’ gestart. Het project is opgezet door de enthousiaste Braziliëgroep uit Grou. Deze groep heeft afgelopen zomer Casa 6 op de Sítio Shalom opgeknapt. Om er voor te zorgen dat de financiële middelen er zijn voor Casa 6 heeft Koopmans en Zwart Elektrotechniek uit Leeuwarden aangegeven garant te willen staan. Hierdoor is het mogelijk geworden Casa 6 te openen, ook al zijn er nog niet genoeg sponsoren. De garantie duurt zolang het benodigde bedrag nog niet gehaald wordt. Als er genoeg sponsoren zijn gevonden, dan zal het bedrijf de stichting ‘Help mij Leven’ op een andere wijze financieel ondersteunen. Door het project Casa Support zijn de volledige kosten voor dit huis in 2007 gedekt! Hierdoor krijgen acht straatkinderen weer een dak boven hun hoofd, gaan naar school en worden liefdevol verzorgd. Voor het Casa Support project is vanuit Grou een speciale folder ontwikkeld. Deze folder, waarvan de voorkant hiernaast is afgebeeld, is beschikbaar voor andere mensen die in hun eigen plaats of provincie eveneens dit project willen starten voor een van de huizen op de Sítio Shalom. Wilt u ook een bijdrage leveren aan een woonhuis op de Sítio Shalom via Casa Support? Of wilt u een supportgroep in uw omgeving opzetten? Neemt u dan contact op met André van der Eijk:e-mail: [email protected] of telefoon: 06-24717803

Website ‘Help mij leven’ Sinds eind 2006 heeft de website van ‘Help mij leven’ een nieuw uiterlijk. Daardoor kunt u nog makkelijker dan voorheen informatie opzoeken over straatkinderen, het werk en de achtergronden van REMER en Sparta, over de mogelijkheid vrijwilligerswerk te gaan doen en over de (vele) verschillende manieren waarop u ‘Help mij leven’ kunt steunen. Op de homepage worden regelmatig nieuwsberichten geplaatst. Soms leest u die nieuwtjes later nog terug in de nieuwsbrief, soms is het actueel nieuws dat eenmalig op de website verschijnt. Neemt u dus af en toe een kijkje op www.helpmijleven.org en laat u verrassen!


/15

Bericht uit Rio Beste vrienden, Ongeduldig wachten de kinderen in Rio op de overgang naar het nieuwe woonhuis, dat groter, ruimer en mooier is dan het huis waar zij nu in wonen. Wij hopen per april over te gaan. In december en januari hadden de kinderen vakantie van school. In die maanden wordt er vooral fanatiek gevliegerd door de kinderen en ook volwassenen in Rio de Janeiro. Het is een sport�� om zoveel mogelijk vliegers van anderen uit de lucht te halen door met je vliegerslijn (scherp gemaakt met lijm en glas) andere vliegerlijnen door te snijden en dan achter die vlieger aan te hollen en te proberen die te pakken. Wie �� hem als eerste pakt, heeft het recht op die vlieger. Iedereen respecteert dat, groot en klein. Wij zijn in januari met de kinderen samen met de kinderen van sportclub ‘Sparta’ op kamp geweest. Het was voor de kinderen een hele gewaarwording om vanuit de krottenwijken midden in de natuur te belanden. Er waren verschillende aktiviteiten voor de kinderen, zoals hardlopen, natuurwandelingen, speurtochten, zwemmen, knutselen, voetbal enzovoorts. De kinderen vonden het erg fijn, maar waren weer blij om na een week thuis te komen. Want zo beschouwen zij het opvanghuis: een thuis. Inmiddels zijn de scholen en cursussen weer begonnen en zo werken de kinderen weer ijverig aan hun toekomst. Jairo, één van de kinderen, is 14 jaar en woont sinds 7 maanden bij ons. Momenteel �� zit hij in vijfde klas en dat gaat gelukkig erg goed. �� Verder sport hij veel in het sportcomplex. Hij �� is vooral gek op vliegeren. Hij kan het alleen niet zo goed, want telkens moet ik weer een vlieger voor hem kopen. Jairo is in de steek gelaten door zijn moeder toen hij nog maar twee maanden oud was. Toen hij 6 jaar oud was, liet zijn vader hem bij zijn tante achter en verdween ook uit beeld. Toen Jairo 10 jaar oud was, was zijn tante hem zat en bracht hem bij een andere tante. Die hield het twee jaar met hem vol, tot zijn vader plotseling te voorschijn kwam en weer voor hem wilde zorgen. Maar dat ging niet echt goed, zodat Jairo steeds meer op straat rondzwierf. Na in verschillende tehuizen korte tijd gewoond te hebben, kwam hij uiteindelijk bij ons. Hier voelt hij zich echt thuis en krijgt de liefde en aandacht die hij zo hard nodig heeft. Raul, 9 jaar oud, is in december door de kinderbescherming bij ons gebracht. Zijn moeder wordt momenteel gezocht door de politie in verband met drugszaken. Hij leefde op straat en werd uitgebuit door een man die Raul dwong spulletjes te verkopen op straat. Inmiddels zit Raul op school en in het sportcomplex doet hij aan zwemmen en voetbal. Twee broertjes die wij opvingen, zijn in januari teruggeplaatst bij hun eigen moeder. Dit proberen we altijd als eerste optie en dit is ook wettelijk verplicht. Met de jongste gaat het gelukkig héél goed, maar met de oudste, Marcio van 14 jaar oud, helaas niet. Hij liep weg van huis om bij zijn vader te wonen. Daar ging hij natuurlijk niet�� naar school en hing rond bij bendes. De laatste tijd zoekt hij ons weer op, flink vermagerd, vuil en zonder doel. Hij �� wil graag weer bij ons komen wonen. Na onderhandeling met de kinderrechter zal dat een dezer dagen ook gebeuren. Hoogstwaarschijnlijk verhuist hij dan naar Sítio Shalom. Ik hoop de volgende �� brief vanuit het nieuwe woonhuis te schrijven, waar ik met Shirley, als echtpaar ga werken en wonen met de kinderen. Vriendelijke groeten, Paul van Rijn. 10/15


Duurzaamheid, méér dan een film van Al Gore Met dank aan de Oscar winnende film ‘an inconvenient truth’ van voormalig Amerikaans presidentskandidaat Al Gore, lijkt 2007 het jaar van de Duurzaamheid te gaan worden. Tijdens een speciale EU-top spreken de regeringsleiders een gezamenlijke doelstelling van 20% CO2 reductie in 2020 af. Op TV schuiven reclamespotjes van Daihatsu voorbij, het automerk dat de schadelijke uitstoot van uw nieuwe voertuig compenseert door bomen aan te planten. Zelfs de AutoRAI stond in het teken van milieubewustzijn. ‘Help mij leven’ sluit zich graag aan bij dit thema voor 2007. Vanuit een iets andere invalshoek hebben wij ook steeds meer te maken met duurzaamheid. In de vier nieuwsbrieven die we dit jaar weer hopen uit te brengen, zullen wij steeds een ander aspect van onze duurzaamheid belichten. Om te beginnen: de duurzaamheid van de organisatie REMER. Een vraag die ons steeds vaker gesteld wordt is: “Waarom verlenen jullie al 20 jaar steun aan REMER? Kunnen ze daar nu nog steeds niet op eigen benen staan?” Op het eerste gezicht een logische vraag, die we graag eens in de nieuwsbrief voor onze donateurs willen beantwoorden. Het antwoord is namelijk genuanceerd en niet simpelweg ja of nee. Het is belangrijk dat we ons beseffen hoe REMER destijds in 1988 is begonnen. Robert Smits, Pastor Carlos en enkele anderen zagen de nood van de straatkinderen en zijn ‘gewoon’ begonnen daar iets aan te doen. ‘s Avonds gingen ze met broodjes en limonade langs bij de kinderen. Het belangrijkste dat ze hen gaven was niet het eten, maar liefde en aandacht, iets dat deze kinderen op straat nooit krijgen. Na verloop van tijd bleek dat het beter zou zijn om de kinderen overdag een opvangplek te kunnen bieden. REMER ging op zoek naar een huis en regelde dat ‘gewoon’. Sindsdien is het project groter gegroeid en steeds verdergaande hulp gaan bieden, steeds vanuit de gedachte wat goed zou zijn voor de kinderen.

Robert en pastor Carlos rusten even uit

Dat idee, om het kind centraal te stellen, is altijd de kracht van REMER geweest en is dat nog. Tegelijkertijd dreigt het nu een zwakte te worden. Want het kind vraagt niet om PR, om zelfvoorzienendheid, om mooie folders en om donateurs. Het kind vraagt eten, aandacht, een douche, een bed, een huis, onderwijs. Met als gevolg dat REMER altijd gericht is geweest op uitgaven en veel minder op inkomsten. Pas de laatste jaren dringt het besef door dat alles wat is opgebouwd, ook onderhouden moet worden en dat dat niet tot in de eeuwigheid uit Nederland kan komen. Om die reden is REMER enkele jaren geleden begonnen met een PR-project, dat langzamerhand vruchten begint af te werpen. De PR-mensen verdienen hun eigen salaris en uitgaven terug en maken zelfs een kleine winst. Nog lang niet genoeg om alle uitgaven voor de kinderen te kunnen betalen, maar er zit groei in. Een knappe prestatie, aangezien veel Brazilianen zelf het ook niet breed hebben. Met steun van Impulsis wordt dit jaar nog een extra PR-project opgezet, dat de zelfvoorzienendheid van REMER verder moet verhogen. Een duurzaam levensvatbaar REMER is dus een kwestie van tijd. “Werk in uitvoering”. Totdat het zover is, blijven wij als ‘Help mij leven’ natuurlijk als financieel vangnet achter REMER staan. Want de kinderen wachten niet met doodgaan totdat er genoeg geld is. Zij vragen iedere dag weer om aandacht, eten, een bed en onderwijs, om te ontsnappen aan de rauwe realiteit van misbruik, mishandeling en angst die het leven op straat met zich meebrengt. Wij vinden het het allerbelangrijkst dat REMER dáár aan werkt en we zijn blij met de vele Nederlandse donateurs die dat mogelijk blijven maken. Stichting ‘Help mij leven’ helpt Braziliaanse straatkinderen bij hun dagelijkse strijd om het bestaan.

11/15

Bezoek aan REMER Gewapend met een pistool zit een jongen van nog geen 15 op wacht bij de ingang van een van de armste favelas van Rio de Janeiro. Het is begin februari en snikheet. Samen met Robert Smits loop ik recht de favela in om kennis te maken met een van zijn projecten. Robert lijkt niet alleen iedereen te kennen maar iedereen lijkt vooral ook Robert te kennen. Ik leerde Robert kennen via de Stichting ‘Help Mij Leven’. In plaats van tijdens mijn vakantie alleen te gaan genieten van de prachtige kanten van Brazilië; de eindeloze stranden, carnaval, forró muziek en de caiprovska’s, wilde ik iets doen voor een van de meest kwetsbare groepen van Brazilië – de straatkinderen. Ik heb me daarom laten sponsoren door vrienden, familie en collega’s en meegedaan aan de 10 km Vondelparkloop in Amsterdam. De opbrengst van iets meer dan € 1.000,00 gaat natuurlijk naar de Stichting (sponsors bedankt!). In Rio was ik meer dan welkom om een dagje ‘mee te draaien’. Met Nando, de maatschappelijk werker was ik eerder die dag op pad gegaan om een familie te bezoeken waarvan een aantal kinderen op straat leven. Het huis zou zo klein zijn dat er simpelweg geen ruimte zou zijn voor alle kinderen. REMER wil met geld vanuit Nederland samen met de familie het huis aanpassen zodat alle kinderen weer thuis kunnen wonen. Daarna heb ik het opvanghuis van REMER bezocht waar wordt gekeken of de kinderen terug naar familie of naar een instelling kunnen. Helaas kunnen veel straatkinderen niet naar huis of familie omdat hun ouders zijn overleden, drugsverslaafd of hen mishandelden. Meisjes op straat

Deze kinderen gaan naar de woonboerderij in een dorpje buiten Rio waar inmiddels al 56 kinderen opgroeien. Hier woont en werkt ook Robert met zijn gezin. Robert rijdt nu nog iedere week naar Rio waar hij jarenlang straatwerk heeft gedaan. ‘Zelfs op mijn trouwdag, was ik hier tot ’s nachts aan het werk’, vertelt Robert terwijl we langs de gewapende jongen de favela inlopen. Robert vertelt over de veranderingen die de favelas hebben ondergaan de laatste jaren. Door de overname van sommige favelas door de paramilitairen zijn de mensen nog angstiger geworden. ‘Vroeger zaten de mensen hier ’s avonds nog voor hun huizen te kletsen - nu is het hier na zonsondergang doodstil. De paramilitairen vallen iedere nacht huizen in en nemen mannen mee die verdacht worden van drugshandel of iets dergelijks.’ Om meestal niet meer terug te keren. In andere, nog door bendes beheerste favelas, had de film The City of God zich ook vandaag nog af kunnen spelen. De favelas lijken mij verloren. Dan komen we aan bij een klein gebouwtje dat REMER heeft opgekocht en omgebouwd tot een schooltje waar bijlessen worden gegeven. Tientallen kinderen krijgen hier les, er is een kinderpsycholoog en de ouders zijn altijd welkom om over de kinderen te praten. Dat laatste is erg belangrijk. De ouders hebben vaak zelf nauwelijks scholing gehad en de stap om met de leraren van de scholen te gaan praten is, ook door schaamte, groot. Maar de opkomst van de ouderavond van het bijlesschooltje was groot; vele ouders waren aanwezig om over de vorderingen en leerproblemen van hun kinderen te praten. Als ik hoor dat REMER ieder jaar in januari met zo’n 240 kinderen uit deze favela een week op vakantie gaat – even buiten Rio gaan zij de natuur in - begrijp ik dat de ouders vertrouwen in Robert en zijn collega’s hebben. Ik merk dat ik in korte tijd onder de indruk ben

12/15


geraakt van de betrokkenheid en het in alle opzichten keiharde werk van de mensen van REMER. De favelas zijn misschien toch niet verloren. Als we het schooltje weer verlaten wijst Robert me op de zon die ondergaat over de krottenhuizen in de verte. ‘Ik word hier altijd stil van’. Ik ook. We eten een paar broodjes en lopen bepakt met zakken brood, flessen drinken en een verbandtrommel richting het busstation. Aan de overkant, langs een drukke weg onder een paar bomen is de slaapplek van een groep straatkinderen. Als ze ons en het eten zien, rennen ze op ons af. Alles is binnen 5 minuten op. De meisjes hangen aan mijn armen, benen en middel. Nando checkt wie er allemaal zijn, praat met ze en verpleegt wat wondjes. Ik zie dat het geen lieverdjes zijn. Lieverdjes overleven ook niet op straat. De meesten hebben overal littekens en 1 jongen grote brandwonden. Even verderop zie ik Barbara van 11 jaar oud die versuft voor zich uitkijkt en met moeite overeind kan blijven staat. Ze lijkt stomdronken maar dan zie ik een oud leeg cola flesje in haar hand. Ook het meisje dat aan mijn arm hangt heeft er een en ik ruik eraan. Het stijgt meteen naar mijn hoofd – lijm. Dan zie ik dat bijna alle kinderen variërend van 7 tot zo’n 18 jaar oud zo’n flesje bij zich hebben. Ik hoop dat het huis van de familie van Barbara snel met behulp van REMER verbouwd wordt. Esther Schoneveld

Doorlopende aanbieding: voor ‘Help mij leven’ naar de Efteling Al jaren spaart een groep donateurs Airmiles voor stichting ‘Help mij leven’. Met de gespaarde Airmiles kunnen wij voor u tickets kopen voor diverse attractieparken en dierentuinen. De waarde hiervan besteden wij aan het werk in Brazilië. Graag geven wij scholen of andere grote groepen de gelegenheid hun kaarten via ‘Help mij leven’ te bestellen. U ontvangt de kaarten tegen de prijs die u er anders ook voor zou hebben betaald, dus inclusief groepskorting of kindertarief. Voor een bestelling van 10 kaarten of meer kunt u contact opnemen met ondergetekende*. Op dit moment heeft ‘Help mij leven’ ruim 126.000 Airmiles en daar kunt u heel wat voor krijgen: - Madurodam (97 kaarten beschikbaar, € 17,50 p.p. voor groepen) - Noorder Dierenpark Emmen (74 kaarten beschikbaar, € 15 p.p. voor kinderen tot 9 jaar of groepen) - Snowworld Landgraaf of Zoetermeer (84 kaarten beschikbaar, vanaf € 15,= p.p. voor kinderen) - Dolfinarium Harderwijk (53 kaarten beschikbaar, vanaf € 10,95 p.p. voor schoolreizen) - Efteling (48 kaarten beschikbaar, vanaf € 15,= p.p. voor schoolreizen) Bestel uw kaarten via ‘Help mij leven’: dat kost u niets méér dan ergens anders, en: het gehele bedrag komt ten goede aan het werk in Brazilië. Als u ook wilt Airmiles wilt sparen voor stichting ‘Help mij leven’, dan kan dat. Daartoe maakt u € 2,50 over op ons rekeningnummer 4045641, onder vermelding van ‘Airmiles kaarten’. U krijgt dan een set van twee kaarten thuisgestuurd, waarmee u kunt meesparen. Een heel gemakkelijke en ‘gratis’ manier om de straatkinderen in Brazilië te steunen! Marco Kalverda [email protected] telefoon: 06-52085752 * Bestel uw kaarten a.u.b. minimaal zes weken vóór het geplande uitje. Bestellen en versturen kan een aantal weken in beslag nemen. Stichting ‘Help mij leven’ helpt Braziliaanse straatkinderen bij hun dagelijkse strijd om het bestaan.

13/15

Notariële schenking gunstig voor u én voor ons Uw giften aan stichting ‘Help mij leven’ kunt u aftrekken van de belasting, mits u aan bepaalde voorwaarden voldoet: er is zowel een ondergrens (1% van uw inkomen) als een bovengrens (10%). Deze grenzen vervallen als u een notariële akte voor uw gift laat opmaken. Graag informeren wij u over deze mogelijkheid om fiscaal voordelig geld te schenken. Wie minimaal vijf jaar achter elkaar een bedrag aan ‘Help mij leven’ schenkt via een notarieel vastgelegde lijfrenteconstructie, kan de schenkingen zonder beperkingen volledig van het belastbaar inkomen aftrekken. Met uw structurele bijdrage waarborgt u bovendien de continuïteit van ons werk voor de straatkinderen in Brazilië. Als u wilt kunt u deze akte via stichting ‘Help mij leven’ laten opmaken. U hoeft namelijk niet persoonlijk bij de notaris te verschijnen. De kosten voor het opmaken van de lijfrente-akte bedragen ongeveer € 150 à € 250. Dit verschilt per notaris. Als uw jaarlijkse gift groter is dan € 100 kan ‘Help mij leven’ de kosten voor haar rekening nemen. Uiteraard krijgt u een exemplaar van de opgemaakte akte thuisgestuurd. In onderstaand rekenvoorbeeld ziet u het verschil in belastingvoordeel over 5 jaar tussen een jaarlijkse ‘normale’ gift van € 250 en een lijfrente-schenking van € 250, bij een belastbaar inkomen van € 30.000 (waardoor de ondergrens voor aftrekbare giften op 1% x € 30.000 = € 300 ligt). zonder notariële akte met notariële akte Gift € 250 € 250 Belastingvoordeel € 0 42% x 250 = € 105 U betaalt netto € 250 € 145 Wij ontvangen € 250 € 250

met notariële akte (hoger giftbedrag) € 400 42% x 400 = € 168 € 232 € 400

Dit betekent dat u met een notariële akte dankzij de fiscus een aanzienlijk hoger bedrag aan ‘Help mij leven’ kunt schenken zonder er netto meer voor kwijt te zijn! Indien u geïnteresseerd bent in deze vorm van steun, neemt u dan contact op met het secretariaat: tel. 010-2260116 e-mail: [email protected]

Contact

Informatie en adresgegevens

Bestuur ‘Help mij leven’

Secretariaat

Mw. C.M. Oostenbrink- Pronk (voorzitter) Mw. S.M. Korthorst- van Uffelen (secretaris) Dhr. V.O. de Haan (penningmeester) Dhr. A.A. Golja Dhr. A.P. van der Eijk Dhr. M.B. Kalverda Dhr. A.J. van Asten

Postbus 155 2665 ZK Bleiswijk Telefoon: 010-2260116 E - m a i l : [email protected]

Giften

Coördinatie vrijwilligers

t.n.v. Stichting ‘Help mij leven’

Mw. A. Bogaard IJssellaan 60 2806 TL Gouda Telefoon: 0182-584518 E - m a i l : [email protected]

Rabobank Postbank

10.76.14.642 404.56.41

Postadres REMER

Sítio Shalom Estrada Pequeri-Bicas km2 cep. 36.610-000 Pequeri (MG)

Website: www.helpmijleven.org

© Copyright 2007. Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd en/of openbaar gemaakt door middel van druk, fotokopie, Internet of welke andere wijze dan ook, zonder uitdrukkelijke toestemming van stichting ‘Help mij leven’.

Gemakkelijk geld overmaken Graag maken wij u attent op de mogelijkheid om periodiek een vast bedrag naar de stichting over te maken. Het voordeel daarvan is niet alleen dat u er geen omkijken meer naar heeft, maar bovendien weten Robert en Paul dan waarop zij maandelijks kunnen rekenen. U kunt uw betaling uiteraard altijd stopzetten wanneer u dat wenst: een briefje aan het secretariaat is voldoende. Wilt u het werk onder de straatkinderen van Rio de Janeiro structureel ondersteunen, vul dan de machtiging onderaan deze pagina in en stuur die naar het secretariaat van de stichting. Robert, Paul, de medewerkers en de kinderen doet u daar een groot plezier mee!

Wat kunnen wij doen met uw steun? € 0,75

Een goede kip voor Sítio Shalom

€ 8,-

€ 2,-

Een ontbijt voor 8 kinderen op Sítio Shalom

€ 15,- Maandelijkse kosten van warme maaltijden per kind op Sítio Shalom

€ 6,-

Eén dag eten uitdelen op straat

€ 65,- Een zitbank voor de woonhuizen in Pequeri

Een schooltas

Afschrijvingen Maandincasso: Rond de 30e van de maand Kwartaalincasso: 30 maart, 30 juni, 30 september en 30 december Halfjaarincasso: 30 juni en 30 december



Sturen aan: stichting ‘Help mij leven’ - Postbus 155 - 2665 ZK - Bleiswijk

Ik ondersteun het werk in Brazilië met een financiële bijdrage, daarom stuur ik de onderstaande machtiging op. Ik ontvang ieder kwartaal de nieuwsbrief van stichting ‘Help mij leven’.

Ondergetekende,

Naam en voorletters

________________________________________________

Adres Postcode & woonplaats

________________________________________________

(Email-adres)

________________________________________________

Bankrekeningnummer

________________________________________________

Postbanknummer

________________________________________________

________________________________________________

verleent hiermee tot wederopzegging machtiging aan stichting ‘Help mij leven’ om € ______ (euro) eenmalig/per maand/kwartaal/jaar* van zijn/haar* bovenvermelde rekening af te schrijven. De nieuwsbrief ontvang ik graag per post/digitaal* Datum: _________________________ *) Doorhalen wat niet van toepassing is

Handtekening: _____________________________

DRUKWERK

www.helpmijleven.org

Onjuist geadresseerd? Wilt u dan onderstaande gegevens invullen en de omslag van deze nieuwsbrief retourneren naar het onderstaande adres? 

Verhuisd, adres onbekend



Verhuisd, nieuwe/juiste adresgegevens:

Naam: _______________________________________________

Adres: _______________________________________________

Postcode & woonplaats: ___________________________________

Bedankt!

Stichting ‘Help mij leven’ - Postbus 155 - 2665 ZK - Bleiswijk

DE REPRODUCTIE VAN DEZE NIEUWSBRIEF WERD MOGELIJK GEMAAKT DOOR

Recommend Documents