Help mij Leven Nieuwsbrief
(AJUDE ME A VIVER)
Jaargang 21, nr. 83: juli 2007
DE REPRODUCTIE VAN DEZE NIEUWSBRIEF WERD MOGELIJK GEMAAKT DOOR
Wie staat er op winst?
Stichting ‘Help mij leven’ geniet het CBF-keur, uitgegeven door het Centraal Bureau Fondsenwerving (CBF). Alle instellingen met een CBF-keur zijn door het onafhankelijke CBF langs dezelfde meetlat gelegd. Ook ‘Help mij leven’ vindt het belangrijk om regelmatig te worden getoetst door een onafhankelijke en betrouwbare instantie. Zo kunt u als donateur er 100% zeker van zijn dat uw geld goed terecht komt. Het CBF (Centraal Bureau Fondsenwerving) is een onafhankelijke stichting die toezicht houdt op het inzamelen van geld voor goede doelen. De taak van het CBF is het bevorderen van een verantwoorde fondsenwerving en besteding van middelen door het beoordelen van fondsenwervende organisaties.
°Voorkant: Zomer!
Voorwoord Beste vrienden, Kent u de milleniumdoelstellingen? En ondersteunt u ze ook? Nadat de drukte rondom het coalitieakkoord van het nieuwe kabinet enigszins is afgenomen, heeft men het beleidsprogramma voor de komende jaren gepresenteerd. Met daarin uiteraard een paragraaf gewijd aan ontwikkelingssamenwerking. Hierin wordt uiteengezet dat de acht milleniumdoelstellingen het uitgangspunt zijn voor de komende kabinetsperiode. En dat is natuurlijk geweldig. Maar hoe zat het eigenlijk ook alweer met die doelstellingen? In 2000 tekenden 189 landen een verdrag met het doel om voor 2015 de grootste wereldproblemen aan te pakken. Hierin stonden de bekende milleniumdoelstellingen verwoord, waaronder scholing voor alle kinderen, het terugdringen van kindersterfte en het uitbannen van extreme honger en armoede (alle doelstelligen kunt u nalezen op www.millenniumdoelstellingen.nl). Het behalen van de doelstellingen is geen gelopen race. Halverwege de rit hebben de doelstellingen weliswaar veel publiciteit gehad, maar lijkt er nog te weinig te zijn gebeurd. De millennium ontwikkelingsdoelen zijn ook niet alleen een zaak van regeringen en maatschappelijke organisaties. Burgers spelen een belangrijke rol. Daarom heeft Minister van Ontwikkelingssamenwerking Koenders het ‘Project 2015’ ingezet. Met dit project spoort Koenders burgers aan om goede ideeën te bedenken en actief mee te werken aan het dichterbij brengen van de doelstellingen. Door bijvoorbeeld organisaties te steunen die werken aan het behalen van de doelstellingen. Of, zoals dagblad ‘Dag’ schreef, door € 500 aan een goed doel te doneren als het je lukt om met een bekende Nederlander zoals minister Koenders op de foto te komen. De millenniumdoelen zijn zeker van groot belang. Het lijkt soms wel of we door de grootheid van de doelstellingen vergeten dat ook de kleine initiatieven van groot belang zijn om er op een duurzame manier aan bij te dragen. De problemen zijn immers niet nieuw en vergen vaak een gerichte oplossing. Het werk van Sparta en REMER past bijvoorbeeld al jaren prima bij de verschillende doelstellingen, juist door hun gerichte aanpak. In de krottenwijk worden kinderen gestimuleerd om naar school te gaan en geeft men bijles. Straatwerkers redden kinderen van de ondergang en geven hen een nieuwe kans op leven. Uw gift aan stichting ‘Help mij leven’ ondersteunt daarmee zeker ook de milleniumdoelstellingen. Het voorbeeld in ‘Dag’ bleef in mijn hoofd hangen: We hebben goede contacten met de discoformatie ‘Mai Tai’ (zie verderop in de nieuwsbrief), dus een foto met u is zo geregeld. Hebt u interesse? De hoogte van uw donatie is onderhandelbaar! Namens de redactie wens ik u een fijne zomer. Aldo Golja
Nieuwsbrief
Jaargang 21, nr. 83, juli 2007
Colofon en inhoudsopgave
Colofon De nieuwsbrief is een uitgave van stichting ‘Help mij leven’ en verschijnt vier keer per jaar. Oplage ca. 1200 stuks
Redactie
Aldo Golja André van der Eijk Marco Kalverda Yke Meindersma
Correspondentie
Postbus 155, 2665 ZK Bleiswijk E-mail:
[email protected] Meer informatie: zie pagina 14
Inhoudsopgave Voorwoord................................................ 3 Bestuursmededelingen................................ 4 Bericht uit Brazilië...................................... 6 Voor ‘Help mij leven’ op schoolreis!................ 9 Brief van Paul van Rijn................................10 Mai Tai: 100% voor Help mij leven!................11 Letters from Brazil.....................................12 Gouda Groep op weg naar Brazilië.................12 Een duurzaam traject.................................14 Help een droom te verwezenlijken.................15 Gemakkelijk geld overmaken.......................17
Stichting ‘Help mij leven’ helpt Braziliaanse straatkinderen bij hun dagelijkse strijd om het bestaan.
/17
Bestuursmededelingen Paul van Rijn verlaat REMER Na 18 jaar van onvermoeibare inzet voor de kinderen van REMER heeft Paul van Rijn besloten om een stap terug te zetten en terug te keren naar Nederland. Verderop in deze nieuwsbrief schrijft Paul over zijn beslissing en zijn plannen in Nederland. Uiteraard betreuren we dat Paul’s inzet in Brazilie gemist moet worden, maar we begrijpen zijn keuze. ‘Tío Paulo’ (oom Paul) heeft in de loop der jaren veel kinderen begeleid en opgevangen. We zijn ontzettend dankbaar dat Paul zich al die jaren heeft ingespannen en wensen hem veel succes in de komende periode.
Penningmeester gezocht Onze penningmeester Victor de Haan, die zijn functie sinds 2001 vervult, zal vanwege drukke andere werkzaamheden vanaf dit jaar minder tijd kunnen besteden aan ‘Help mij leven’. Wij zijn daarom op zoek naar een nieuwe penningmeester, die zich enthousiast als vrijwilliger wil inzetten voor de straatkinderen in Brazilië en de projecten die ‘Help mij leven’ steunt. De penningmeester is bestuurslid en is met name verantwoordelijk voor het voeren van de gehele (geautomatiseerde) boekhouding van stichting ‘Help mij leven’.
De taken die hieronder vallen, zijn: - - - - - - - - -
verwerken van bankafschriften en machtigingen; verzorgen van bijbehorende correspondentie waaronder het verzenden van bedankbrieven; verzorgen van overmakingen naar Brazilië; opstellen van een jaarbegroting en het financieel jaarverslag; opstellen van begrotingen voor projectaanvragen en financiële verslagen bij voltooiing; toetsen van begrotingen, jaarverslagen en projectaanvragen van onze Braziliaanse partners (REMER en Sparta); afstemming met collega-bestuurders, de accountant, het CBF en partners in Brazilië (in vergaderingen, per e-mail en incidenteel telefonisch); informeren en adviseren van het bestuur over de actuele en toekomstige financiële situatie; beheer van het financieel archief en boekhoudkundig systeem.
Tijdsinvestering: - - - -
een tijdsbesteding van gemiddeld ongeveer 2 uur per week voor het uitvoeren van de taken; het maandelijks bijwonen van de bestuursvergadering (in de avonduren, doorgaans in Rotterdam); verhoogde inzet rond jaarrekening en grote (fondswervings-)projecten; eenmalige tijdsinvestering voor de introductie van een nieuw boekhoudkundig systeem.
Als u geïnteresseerd bent in het gehele of een deel van het takenpakket, neemt u dan gerust contact op met Victor de Haan (078-6767040). Het verdelen van de taken behoort tot de mogelijkheden. Binnen het bestuur is de sfeer informeel en ongedwongen. Gezamenlijk is steeds het streven de verwaarloosde, verstoten en kansarme kinderen in Brazilië een beter bestaan te bieden door de organisaties REMER en Sparta in Brazilië moreel en financieel zo goed mogelijk te ondersteunen. Wij nodigen belangstellenden van harte uit zich te melden bij het bestuur. Ook staan wij vanzelfsprekend zeer open voor tips of suggesties omtrent mogelijk te benaderen personen. Goede penningmeesters zijn schaars. Het is van levensbelang voor het werk in Brazilië dat het beheer over de financiën van de stichting in goede handen blijft.Schroomt u dus niet om contact met ons op te nemen!
/17
Nieuwsbrief jaargang 21, nr. 83: juli 2007
Coördinator vrijwilligers gezocht Onlangs heeft Anja Bogaard, die al vele vrijwilligers begeleidde voorafgaand aan hun werk in Brazilië, aangegeven haar taken te willen overdragen aan een opvolger. Wij zijn daarom op zoek naar een nieuwe coôrdinator vrijwilligers, die zich wil inzetten om de tijd van vrijwilligers in Braziliê zo waardevol mogelijk te maken. De coördinator vrijwilligers adviseert het bestuur over de selectie van vrijwilliger die worden voorgedragen voor een periode van vrijwilligerswerk bij REMER. Dit gebeurt op basis van een vastgestelde procedure. De coördinator begeleidt vrijwilligers bij de verschillende stappen in deze procedure. Taken van de coordinator vrijwilligers zijn: - Selecteren van kansrijke kandidaten - Beantwoorden van vragen von potentiële kandidaten - Het voeren van intakegesprekken en overleg met psychologe - Adviseren aan het bestuur - Het voeren van exitgesprekken Tijdsinvestering: Met de werkzaamheden is een gemiddelde tijdsinvestering van ca. 5 uur per maand gemoeid, plus eventuele gesprekken met vrijwilligers . Als u geïnteresseerd ben in de functie van coördinator vrijwilligers, neemt u dan gerust contact op met Anja Bogaard (
[email protected]). Wij nodigen belangstellenden van harte uit zich te melden bij het bestuur. Ook staan wij vanzelfsprekend zeer open voor tips of suggesties omtrent mogelijk te benaderen personen.
Gouda groep klaar voor vertrek naar Brazilie De Gouda groep heeft het afgelopen jaar vele acties gevoerd om deze zomer naar Brazilie te kunnen afreizen. Van 14 juli tot en met 6 augustus helpen ze REMER bij het onderhoud van de Sitio en kunnen ze het werk in Brazilie van dichtbij meemaken. We wensen alle deelnemers een onvergetelijke periode toe. Namens het bestuur wens ik u een prettige zomer (-vakantie) toe! Marieke Oostenbrink, voorzitter
Website ‘Help mij leven’ Sinds eind 2006 heeft de website van ‘Help mij leven’ een nieuw uiterlijk. Daardoor kunt u nog makkelijker dan voorheen informatie opzoeken over straatkinderen, het werk en de achtergronden van REMER en Sparta, en over de (vele) verschillende manieren waarop u ‘Help mij leven’ kunt steunen. Ook is onze website steeds actueel. Op de homepage worden regelmatig nieuwsberichten geplaatst. Soms leest u die nieuwtjes later nog terug in de nieuwsbrief, soms is het actueel nieuws dat eenmalig op de website verschijnt. Neemt u dus af en toe een kijkje op www.helpmijleven.org en laat u verrassen!
Stichting ‘Help mij leven’ helpt Braziliaanse straatkinderen bij hun dagelijkse strijd om het bestaan.
/17
Bericht uit Brazilië Beste vrienden, Donderdag 31 mei werd ons allernieuwste huis geopend. Tijdens het feest gingen mijn gedachten weer eens terug naar het jaar 1989. In die tijd was het enige werk van REMER het straatwerk. Iedere avond gewapend met broodjes, medicijnen, spelletjes en een Bijbel naar het plein “Central” waar tientallen straatkinderen leefden. Het vertrouwen van de kinderen konden we na enige tijd winnen, maar de kinderen vroegen om een huis. Zij waren bang in de nachtelijke uren, want vele kinderen werden mishandeld en vermoord. Wij kochten ons eerste terrein aan de Rua da América, maar daar moest eerst nog een huis op worden gebouwd en dat zou tijd kosten. Tijd die vele straatkinderen gewoon niet zouden hebben!! In je ééntje ‘s avonds op straat werken viel niet mee: vele hongerige kinderen die met elkaar om de broodjes en limonade vochten; zo snel mogelijk het eerste broodje naar binnen werkten om zo snel mogelijk een tweede te verkrijgen en wie weet een derde. Gelukkig was er André! Hij was dertien jaar en de leider van de kinderen van Central. Hij zorgde ervoor dat het uitdelen redelijk goed werd geregeld. André beschermde de anderen, maar wee degene die zich niet aan de regels hield. Wat was hij echt intens blij toen wij hem vertelden dat zolang het huis nog niet afgebouwd was, wij een voorlopige andere voorziening hadden gevonden. Hij telde de dagen af, nog 8, nog 7, nog 6 enz...De opening heeft hij niet meegemaakt. Hij werd die avond op de parkeerplaats met vele kogels vermoord!!. Het had ons kunnen ontmoedigen, maar zijn droom gaf ons juist de kracht om door te gaan. Bij elk feest en elke opening lijkt het of André erbij is, alsof ik hem achteraan zie staan met zijn brede glimlach. REMER vangt nu in 11 huizen jaarlijks honderden kinderen op. Zoals ik de laatste keer al schreef, het geweld in Rio is volgens mij hetzelfde als de afgelopen 20 jaar, alleen wordt er nu meer aandacht in de media aan besteed (eerst nationaal en nu ook internationaal). Wel vallen er nu duidelijk meer onschuldige slachtoffers door verdwaalde kogels. Sommige ziekenhuizen zijn overvol. De gouverneur doet er alles aan om het geweld in te perken en in sommige favela’s wordt een ware oorlog gevoerd. Politie en drugsbendes hebben geen enkel respect voor de bewoners (vaak kinderen) die in de gevechtslinies wonen. Soms vraag ik mij af wat de werkelijke reden van de regering is. Heeft het iets te maken met het feit dat in juli de Pan-Amerikaanse spelen in Rio worden gehouden? 750.000 toeristen zullen van buiten komen, en in tegenstelling tot de situatie ten aanzien van het normale toerisme (waarbij de toerist alleen in de zuidelijke zone verblijft) liggen de verschillende sportterreinen in het noorden van de stad waar veel krottenwijken zijn.
Sparta Ricardo is 15 jaar. Hij voetbalde van jongs af aan bij Sparta, maar op zijn dertiende verliet hij club en school en nam zijn intrek bij de drugsbende. Omdat hij een jaar geleden in zijn been is geschoten, deed hij het een tijdje wat rustiger aan en hing hij wat rond bij het schooltje van de club. Omdat hij een goede band kreeg met Pedro (president Sparta) deed hij af en toe wat boodschappen, daarna was hij altijd van de partij met opknapbeurten. Na een bepaalde tijd ging hij weer terug naar de drugsbende, maar zoals hij dat zelf omschreef: ”Ik voelde mij er niet meer thuis. Ik wist dat ik totaal verkeerd bezig was. Ik wil leven; ik wil een toekomst!” Ricardo is weer terug naar school en wil later iets met computers doen. Het mooie is dat hij een voorbeeld is voor zijn moeder, die ook bij de bende werkt. Zij doet er nu alles aan om de misdaad de /17
Nieuwsbrief jaargang 21, nr. 83: juli 2007
rug toe te keren. Het schooltje wordt inmiddels uitgebreid. Wij hebben een pandje ernaast gekocht, daar krijgen nu 111 kinderen bijlessen. Het eerste gebouw krijgt een opknapbeurt, daar komt vanaf 10 juni in één zaaltje de eerste bibliotheek van de morro da Providência; in de andere 2 zaaltjes komen een kinderspeelkamer en een computerruimte. Ook ‘s avonds blijft Sparta in de gehele wijk de enige plek waar gesport kan worden: honderden kinderen maken daar iedere week weer gebruik van. REMER-RIO Straatwerk Samen met enige directieleden van REMER waren wij ‘s avonds op straat met Nando (onze straatwerker). Hij was blij met onze hulp, want zo kon er aandacht worden besteed aan meerdere kinderen. Helemaal aan het einde werden wij geroepen door een zeventienjarige jongen: of wij voor zijn vriendin wilden bidden die ziek was. Hij nam ons mee door een smal gat in een muur onder een viaduct. Je kon er niet rechtop staan en het was er aardedonker. Niet alle directieleden durfden het gat in te gaan. Gelukkig bestaan er zaktelefoontjes met een lampje zodat wij iets konden zien (wat een tegenstelling op zo’n moment!). Er sliepen meerdere mensen in verschillende hoeken. Op twee meter hoogte raasde het verkeer over ons heen. Wij werden door Adriano geleid naar zijn vriendin (19 jaar), maar wat ons toen schokte was het beeld van haar 4 kleine kinderen (van 1 tot 5 jaar) die op de koude en smerige grond sliepen. In deze ruimte vol met kakkerlakken en ratten zouden wij het nog erg vinden als een hond daar moest slapen!! Lange tijd was het héél stil. Hulp zal worden geboden. In de afgelopen 4 maanden heeft Nando 140 verschillende straatkinderen benaderd op het bus- en treinstation. 25% van de straatkinderen is meisje, bijna elke puber heeft een kind of is zwanger. 97 % van de kinderen heeft een vader of moeder. Veel tijd zit in het bezoeken van de familie die vaak in afgelegen wijken woont en het gebeurt ook dat hij (Nando), éénmaal aangekomen niemand thuis aantreft. Daarom zijn wij zo blij met het nieuwe volkswagenbusje dat REMER heeft verkregen via een gift, dat maakt het werk zoveel efficiënter. Inloophuis (Casa Betânia) Na de opening van het opvanghuis is dit inloophuis geopend op 8 juni. Huize Betânia is in zijn geheel weer opgeknapt. Iedere middag (tussen 13.00 en 16.00 uur) komen verschillende straatkinderen uit het centrum naar dit huis voor een douche, eten, medische zorg, maar vooral voor een liefdevolle arm om de schouders en om samen een weg te zoeken om de straat de rug toe te keren. Om het accent te kunnen leggen op kwaliteit in plaats van op kwantiteit, beperken we het aantal kinderen per dag tot 8 à 10. Hier werken een groepsleider, een psychologe, een maatschappelijk werkster en een dominee. Verder werkt Adriano hier als extra hulp. Op de eerste verdieping liggen de kamers waar de meeste kinderen zijn, op de tweede verdieping zijn de verschillende kantoren voor individuele hulp. Vanuit dit huis verwijzen wij de kinderen door naar familieleden, mocht dit niet op korte termijn lukken, dan gaan zij naar ons opvanghuis. Vanwege de Pan-Amerikaanse spelen heeft het Ministerie van Justitie ons benaderd om een project in te leveren, zodat wij 6 maanden financiële steun kunnen verkrijgen voor het straatwerk en inloophuis. Wij verdubbelen dan onze werkers zodat wij dan nog meer kinderen sneller van de straat kunnen halen. Het antwoord verkrijgen wij half juni. Duidelijk wordt Stichting ‘Help mij leven’ helpt Braziliaanse straatkinderen bij hun dagelijkse strijd om het bestaan.
/17
wel weer wat de reden is voor deze toenadering: hoe moeilijk is het niet om financiële steun te krijgen en nu kan het opeens, omdat de stad straatkindvrij (voor de toerist en de veiligheid) gemaakt moet worden, zijn er ineens mogelijkheden! Opvanghuis (Casa Nova Esperança) Er viel toch meer aan op te knappen dan we verwacht hadden, enkele papieren lieten langer op zich wachten dan verwacht en Brazilië blijft natuurlijk Brazilië, maar eindelijk werd op 31 mei het prachtige nieuwe huis geopend! De 7 kinderen die nog in Betânia woonden waren al dagen zenuwachtig en telden de uren af. Om 13.00 verhuisden zij naar het nieuwe huis. Toen ze daar aangekomen waren, konden zij nog niet naar binnen, omdat er een lint voor de deur zat. Het huis moest eerst nog officieel geopend worden. Om 14.00 uur vond de feestelijke opening plaats, waarbij ongeveer 50 mensen aanwezig waren, waaronder verschillende autoriteiten. Verschillende toespraken werden gehouden en eindelijk werd er eerst een plaat bevestigd aan de muur met daarop een dankwoord voor Woonwille en Deloitte die verantwoordelijk zijn geweest voor de aankoop en het verbouwen van huize Nova Esperança. Daarna knipten de jongste twee kinderen van het nieuwe huis het lint door, de kinderen stoven door de huiskamer meteen naar boven om hun slaapkamer te bewonderen en deze weer aan de anderen te laten zien. Wat waren zij trots op hun nieuwe huis! In dit huis kunnen 10 kinderen 6 maanden wonen totdat wij onderdak bij hun familie hebben gevonden. Is er helemaal niets voor hen, dan kunnen zij eventueel naar de Sitio Shalom. Het was voor ons allemaal een heel emotionele middag, eindelijk onze eigen Nova Esperança, een huis met de passende naam Nieuwe Hoop. De maatschappelijk werkster vertelde mij vandaag dat de moeder van João (12 jaar) hem vandaag bezocht heeft en dat hij voor het eerst in jaren vertelde dat hij eindelijk van een plek houdt. Het echtpaar dat hier gaat werken, is jammergenoeg niet het echtpaar Paul en Shirley van Rijn. Paul heeft om verschillende redenen besloten om tijdelijk (of misschien wel voorgoed) naar Nederland terug te gaan. De werkers en vooral de kinderen missen Paul ontzettend!! Het is voor mij persoonlijk heel vreemd en moeilijk dat hij bij ons weg is, maar gelukkig kunnen zijn familie en vrienden in Nederland na zoveel jaren afwezigheid weer van hem genieten. Alfredo en Rosana zijn het nieuwe echtpaar dat 23 dagen bij de kinderen in huis zal wonen; Erivan en Aparecida zijn hun vervangers.
REMER Minas Degenen die al langere tijd met ons meeleven, zullen zich nog wel het verhaal herinneren van het 4jarige jongetje dat op de Sitio kwam, omdat hij door zijn verslaafde moeder in zijn rug was gestoken. Dit jongetje is inmiddels al weer geruime tijd geleden geadopteerd door een gezin in Pequeri. Begin juni werd door het ziekenhuis en justitie van Juiz de Fora zijn 3-jarig broertje naar de Sitio gebracht. Ook hij was mishandeld. Het gaat nu lichamelijk goed met hem, maar emotioneel… Hij praat alleen maar over slaan, dood en moord, en heeft vreselijke nachtmerries. Zijn moeder wordt door justitie gezocht. Mauricio is het jongetje dat eind 2006 van het busstation in Rio naar de boerderij kwam. Het gaat nu heel goed met hem. Vooral over school is hij erg enthousiast. Op zondagavond hebben wij altijd met z’n allen een kerkdienst. De meisjes dansen meestal op muziek en playbacken. Een paar weken geleden stond Mauricio ineens swingend samen met zijn maatje tussen 4 swingende meisjes. Prachtig!! Een aantal maanden geleden snoof hij nog terpentine en probeerde hij te overleven op straat! Jairo is getrouwd op de boerderij. Het was natuurlijk een geweldig feest. Hij en zijn vrouw zijn allebei best verlegen. De kerkdienst en alle aandacht waren voor hen maar niets (maar ja, dat geldt voor velen /17
Nieuwsbrief jaargang 21, nr. 83: juli 2007
van ons, denk ik zo), en ja dan die kus, eerst wilden ze maar niet, maar dat kun je wel aan de kids van de Sitio overlaten, die schreeuwden net zo lang totdat hij uiteindelijk werd gegeven. Adriana is niet meer teruggekomen op de Sitio als coördinatrice, Renata die haar rol tijdelijk had overgenomen, is nu officieel coördinatrice van REMER-Minas. De gemeentes van Pequeri en Bicas zijn al aardig betrokken bij het financieel ondersteunen van ons werk, gelukkig komt daar nu ook Juiz de Fora bij dat het studentenhuis wil ondersteunen. Ik wil jullie allemaal uit naam van alle kinderen en medewerkers van REMER en SPARTA ontzettend bedanken voor jullie zo belangrijke steun. Wij kunnen dit alles alleen doen, door jullie steun in welke vorm dan ook! Wij wensen jullie dan ook Gods Zegen toe en vragen jullie te bidden voor alle kinderen in risicosituaties. Met de allervriendelijkste groeten, Oetsia, Moises, Janine en Robert Smits
Het schoolvoorbeeld: voor ‘Help mij leven’ op schoolreis naar de Efteling! De bekende pretparken zoals de Efteling, Madurodam of het Dolfinarium zijn favoriete bestemmingen voor schoolreisjes van menig Nederlandse basisschool. Als u kinderen heeft, is de kans groot dat u voor hen weleens een rugzakje met eten en drinken heeft klaargemaakt voor de pauze naast Holle Bolle Gijs, of de miniatuur van Schiphol. Maar wat heeft dat nu met ‘Help mij leven te maken? Al jaren spaart een groep donateurs Airmiles voor stichting ‘Help mij leven’. Met de gespaarde Airmiles kunnen wij tickets kopen voor diverse attractieparken en dierentuinen. De waarde hiervan besteden wij aan het werk in Brazilië. Graag geven wij scholen of andere grote groepen de gelegenheid hun kaarten via ‘Help mij leven’ te bestellen. Zij ontvangen de kaarten tegen de prijs die er anders ook voor zou zijn betaald, dus inclusief groepskorting of kindertarief. Bent u als ouder begaan met het werk in Brazilië? En misschien zelfs lid van de ouderraad? U kunt de school van uw kinderen nu de kans bieden om hun leerlingen een leuk uitstapje te bezorgen én kinderen in Brazilië een nieuwe kans te geven! Op dit moment heeft ‘Help mij leven’ ruim 126.000 Airmiles. Daar kunt u heel wat voor krijgen: - Madurodam (97 kaarten beschikbaar, € 17,50 p.p. voor groepen) - Noorder Dierenpark Emmen (74 kaarten beschikbaar, € 15 p.p. voor kinderen tot 9 jaar of groepen) - Dolfinarium Harderwijk (53 kaarten beschikbaar, vanaf € 10,95 p.p. voor schoolreizen) - Efteling (48 kaarten beschikbaar, vanaf € 15,= p.p. voor schoolreizen) Bestel uw kaarten via ‘Help mij leven’: dat kost u niets méér dan ergens anders, en het gehele bedrag komt ten goede aan het werk in Brazilië. Voor een bestelling van 10 kaarten of meer kunt u contact opnemen met ondergetekende*. Als u ook wilt Airmiles wilt sparen voor stichting ‘Help mij leven’, dan kan dat. Daartoe maakt u € 2,50 over op ons rekeningnummer 4045641, onder vermelding van ‘Airmiles kaarten’. U krijgt dan een set van twee kaarten thuisgestuurd, waarmee u kunt meesparen. Een heel gemakkelijke en ‘gratis’ manier om de straatkinderen in Brazilië te steunen! Marco Kalverda
[email protected] telefoon: 06-52085752 *Bestel uw kaarten a.u.b. minimaal zes weken vóór het geplande uitje. Bestellen en versturen kan een aantal weken in beslag nemen. Stichting ‘Help mij leven’ helpt Braziliaanse straatkinderen bij hun dagelijkse strijd om het bestaan.
/17
Brief van Paul van Rijn Beste mensen, Berichtte ik jullie in maart nog dat mijn vrouw Shirley en ik aan de slag zouden gaan in Rio de Janeiro als begeleiders in het nieuwe Casa Nova Esperança, hoe anders is de situatie nu! Ik schrijf deze brief namelijk vanuit Nederland. In maart ben ik flink ziek geweest na een steek van een denguemug. Dit veroorzaakt knokkelkoorts, een vervelende infectieziekte. Tijdens mijn verblijf in het ziekenhuis en de tijd dat ik aan het herstellen was daarna, heb ik veel met mijn vrouw gesproken over onze toekomst. Gaan wonen en werken in Rio werd minder aantrekkelijk na de knokkelkoorts: als ik een tweede keer gestoken zou worden, zou dat een levensgevaarlijke situatie kunnen opleveren. Bovendien is er tijdens mijn ziekte een nieuwe coördinatrice benoemd in Rio, waarmee ik het niet zo goed kon vinden. Ik heb achttien zeer goede, maar ook zeer intensieve jaren beleefd bij REMER. De organisatie is in de loop van deze jaren enorm gegroeid en daardoor ook veranderd. Het voelt goed om daar nu (even) afstand van te doen. Ik ben dankbaar voor de tijd die ik heb gehad en de bijdrage die ik heb mogen leveren aan het verbeteren van de levens van veel Braziliaanse kinderen. Shirley en ik zijn in Nederland om te ervaren hoe het leven hier nu bevalt. Shirley mag hier op een toeristenvisum drie maanden verblijven. Zij zal in september dus terug moeten keren naar Brazilië. Als het leven ons hier bevalt, gaat zij proberen een verblijfsvergunning te krijgen. Wij zijn God heel dankbaar voor de goede start hier in Nederland. Heel snel hebben wij woonruimte gevonden in de Rotterdamse wijk Nesselande, niet ver van Bleiswijk, Gouda, Zoetermeer. Hier kunnen we in ieder geval tot september blijven. Ook is het me gelukt om werk te vinden. Ik ben echter nog op zoek naar een baan waar ik mijn ervaring met werken met (moeilijk opvoedbare) kinderen kan gebruiken. Indien jullie nog suggesties of ingangen hebben voor het vinden van vaste woonruimte, werk voor mij en/of vrijwilligerswerk (het liefste met kinderen) voor Shirley, dan houd ik me van harte aanbevolen! Ik ben bereikbaar op onderstaand telefoonnummer of via het secretariaat van de stichting. Dit is voorlopig mijn laatste brief. Ik wil jullie allen hartelijk danken voor alle steun aan mij persoonlijk, maar ook aan jullie steun aan de kinderen in Brazilië. Met vriendelijke groeten, Paul en Shirley van Rijn 06-22050672
10/17
Nieuwsbrief jaargang 21, nr. 83: juli 2007
Mai Tai: 100% voor Help mij leven! Nieuw in de Single Top 100, binnengekomen op nummer 36: MAI TAI MET 100% VOCÊ!! 100% Você (100% van jou). Zo heet de nieuwe zomersingle van Mai Tai, de discoformatie die al 25 de Nederlandse muziekpodia aandoet. Het trio werd voor deze plaat geïnspireerd door zomerse Braziliaanse sambaklanken en brachten zowel een Nederlandse, als een Braziliaanse versie uit. Terwijl ze zich verdiepten in de Braziliaanse cultuur, stuitten de drie dames echter ook op de keerzijde van de Braziliaanse medaille: De grote hoeveelheid kansarme straatkinderen en de krottenwijken. Daarom besloten zij de opbrengst van hun single te schenken aan Help mij leven. Inmiddels is de single te downloaden op internet en zijn de dames al op veel radiozenders geïnterviewd. Mai Tai maakt op de singlehoes en op haar website reclame voor Help mij leven. Wij zijn uiteraard erg blij met deze steun en hopen dat de single deze zomer zorgt voor een zonnige afwisseling van het regenachtige weer... en hoog in de lijsten eindigt!
Het team bij de opening van Casa Nova Esperanca
Stichting ‘Help mij leven’ helpt Braziliaanse straatkinderen bij hun dagelijkse strijd om het bestaan.
11/17
Letters from Brazil
‘Kijk, ik besta. Help mij te blijven bestaan’. Dit is de boodschap die Braziliaanse straatkinderen straks zullen sturen in een brief aan Nederlandse jongeren. In september gaat het project ‘Letters From Brazil’ van start. Dit is een dans videobriefwisseling van straatkinderen uit Rio de Janeiro met Nederlandse jongeren. Zij werken samen met choreograaf & videokunstenaar Yvonne van den Akker en dansen voor de camera hun eigen levensverhaal, hun ervaringen, hoop en dromen. Nederlandse jongeren dansen een antwoord terug zodat iets kan worden gedaan ter verbetering van hun situatie. Deze briefwisseling is vanaf eind dit jaar te zien op diverse Wereldfestivals, te beginnen met Zwolle Wereldstad op 16 en 17 november. Bij sloppenwijken wordt er meestal alleen maar aan drugs, ontvoeringen en ellende gedacht, Deze werkelijkheid is niet te ontkennen, maar er is ook zoveel positieve creativiteit is te vinden. In LETTERS FROM BRAZIL wil Yvonne juist deze creativiteit laten zien. De straatkinderen van Rio hebben Brazilië en de rest van de wereld veel te bieden. Cultuur is geen luxe, maar een middel om te overleven. REMER gaat Yvonne hierin begeleiden. De kinderen die meedoen aan het project komen uit de bijlesklas in de krottenwijk ‘Pedra Lisa’. Ook worden er brieven opgenomen op straat onder begeleiding van REMER. Er valt veel te vertellen over het project. Daarom heeft Yvonne een weblog opgezet met daarop informatie, foto’s en video’s. Kijk op www.lettersfrombrazil.blogspot.com, waar in september dagelijks te zien is hoe het Yvonne vergaat in Rio!
Gouda Groep op weg naar Brazilië De Gouda groep, bestaande uit zestien mensen variërend in de leeftijd van 16 t/m 65 jaar gaat deze zomer van veertien juli tot en met zes augustus drie weken werken in Brazilië voor het project REMER. Zes mensen van deze groep (waaronder mijn man en ik) zijn in 2005 ook al eens naar Brazilië geweest. Wij zijn toen zo geraakt door wat wij daar hebben gezien dat wij toen besloten hebben om zo snel mogelijk nog eens terug te gaan. Wij vinden het iedere keer weer bewonderenswaardig om te zien dat Robert en de mensen van REMER bij iedere tegenslag toch weer de kracht krijgen en de moed hebben om weer door te gaan! Hieruit putten wij ook weer kracht voor ons eigen leven! Om aan ‘klusgeld’ te komen zijn wij in november 2006 al met verschillende acties begonnen. Zo heeft de kerstperiode in de RK parochie St. Johannes Onthoofding te Moordrecht in het teken gestaan van Brazilië. Dit komt de gemeenschapszin binnen de parochie zeer ten goede! Ook stonden wij geregeld op de voorpagina’s van de verschillende weekbladen in Gouda en Moordrecht. Te weten met de actie Nieuwjaarsduik in de Hollandsche IJssel te Moordrecht, de flessenbonactie gestart door kinderen van de RK basisschool St. Jozef te Moordrecht, en het moederdagontbijt.
12/17
Nieuwsbrief jaargang 21, nr. 83: juli 2007
De groep is bij het moederdagontbijt stil geworden van de belangstelling. Niet letterlijk, maar van binnen. Dat het project REMER door velen wordt gedragen maakt deze actie maar weer eens duidelijk! De groep legt voor zichzelf de lat ieder jaar steeds hoger. Brachten zij het eerste jaar 150 ontbijtjes rond het tweede jaar 200, dit jaar is het aantal gegroeid naar 250!! De Braziliëgroep is zich er van bewust dat dit aantal niet zonder de medewerking van pers, sponsors en de bestellers van het moederdagontbijt bereikt had kunnen worden. Want met elkaar hebben zij ervoor gezorgd dat zij een bedrag van € 2500 aan de ‘straatkinderen’ mogen geven! De Brazilië groep wil namens de straatkinderen van Rio de Janeiro daarom ook iedereen héél hartelijk bedanken! Ria van Bueren- Blonk
De trotse eerste bewoners van Casa Nova Esperana
Stichting ‘Help mij leven’ helpt Braziliaanse straatkinderen bij hun dagelijkse strijd om het bestaan.
13/17
Een duurzaam traject Ons jaarthema voor 2007 is duurzaamheid. Eerder gingen we in op de financiën van REMER en ‘Help mij leven’, deze keer belichten we het werk van REMER inhoudelijk. Want geld is weliswaar belangrijk, maar het is ook altijd slechts een middel om een doel te bereiken. In hoeverre is het doel van REMER eigenlijk duurzaam en bereiken ze dat doel door hun manier van werken? Een vraag die we eenvoudig met ‘ja’ kunnen beantwoorden. De belangrijkste doelstelling van REMER is immers om kansarme kinderen uitzicht te geven op een beter bestaan, om samen met hen te bouwen aan een waardevolle plek in de maatschappij. REMER wil het keerpunt zijn voor kinderen die op straat of in krotten leven, zonder aandacht, zonder zelfrespect en zonder enige kans op een fatsoenlijk leven. REMER hoopt van hen volwassenen te maken die zelfstandig in hun dagelijkse behoeften kunnen voorzien, die op een nette manier hun geld verdienen, een dak boven hun hoofd hebben, een gezin en vrienden. Kortom: een duurzaam bestaan. Om daar te komen, doorlopen de kinderen een heel traject dat ze steeds een stapje verder brengt op weg naar de volwassenheid. Op straat worden ze bezocht door straatwerkers, die in de avonduren langsgaan met broodjes en limonade, maar die de kinderen tegelijkertijd persoonlijke aandacht schenken. Een eerste stapje op de weg naar meer zelfrespect en eigenwaarde voor kinderen die hun hele leven al horen dat ze vuilnis en ratten zijn. Als tweede stap kunnen de kinderen overdag terecht bij het inloophuis Casa Betânia, tussen het busstation en Centraal Station waar veel kinderen rondhangen. Daar krijgen ze een warme maaltijd, een douche, ze kunnen hun kleren wassen en ook daar kunnen ze hun verhaal kwijt. Een staf van maatschappelijk werkers en psychologen helpt deze kinderen een trapje verder op de ladder. Wie het wil kan terecht in de permanente opvang van Casa Nova Esperança, waar een dak boven het hoofd en onderwijs erbij komen.
Op Sítio Shalom komen de kinderen terecht in een gezinssituatie, die in veel opzichten nauwelijks meer lijkt op een ‘opvanghuis’ maar echt een ‘woonhuis’ met vervangende ouders en broertjes en zusjes biedt, in een beschermde omgeving. Als ze ouder worden kunnen de kinderen terecht in het studentenhuis in Juiz de Fora en na hun 18e in een ‘República’ voor begeleid wonen. Daar wordt de laatste stap op weg naar een duurzaam en zelfstandig bestaan gezet. Met al deze stappen is het duurzame traject dat REMER de kinderen biedt ‘af’. Na jaren van opbouw volgt nu het oogsten: steeds meer kinderen worden jong volwassenen met een baan, die trouwen, in een eigen huis wonen en hopelijk gelukkig zijn. Wij vinden ieder kinderleven dat zo gered kan worden ontzettend waardevol, en blijven dit duurzame traject vanuit Nederland steunen zolang het nodig is.
14/17
Nieuwsbrief jaargang 21, nr. 83: juli 2007
Help een droom te verwezenlijken Als we het 12 maanden geleden over Brazilië hadden, ging het meestal over het wk voetbal. Als we nu Brazilië in de krant tegenkomen, gaat het meestal over het geweld in de sloppenwijken... Dat er ook voor de straatkinderen lichtpuntjes zijn, valt te lezen in deze nieuwsbrief in de brief van Robert. U ziet wat er de afgelopen maanden is gerealiseerd dankzij uw steun! Zo is sportclub Sparta er in geslaagd om het schooltje in de sloppenwijk Morro da Providência uit te breiden. De kinderen uit de buurt kunnen hier terecht voor bijles en begeleiding. In zijn brief schreef Robert over Ricardo, een jongen uit de krottenwijk die de drugsbende de rug toekeerde. ‘Ik wist dat ik totaal verkeerd bezig was. Ik wil leven; ik wil een toekomst!’ Ricardo is weer terug naar school en wil later iets met computers doen. Hopelijk slaagt Ricardo er met deze hulp in om zijn droom te verwezenlijken. En gaan zijn vrienden van de straat zijn voorbeeld volgen. Met hulp van sportclub Sparta en het schooltje in Pedra Lisa. Het illustreert maar weer dat uw hulp het verschil kan maken voor kinderen die het op eigen houtje niet redden. Het jaarthema van 2007 is duurzaamheid. Dit betekent veel voor de werkwijze van onze stichting. Voor een straatkind in Brazilië betekent duurzaamheid simpelweg overleven. Met uw hulp proberen we hen daarbij te steunen en te helpen om een uitweg te vinden uit dit bestaan. Doordat Stichting ‘Help mij leven’ de kosten zo laag mogelijk weet te houden, kwam afgelopen jaar 98% van uw donatie terecht bij de projecten in Brazilië. Uw giften zijnvan grote waarde. In vorm van een machtiging bieden ze de zekerheid van een vaste inkomstenbron, maar we kunnen ons ook voorstellen dat u flexibel wilt zijn in de besteding uw donaties. In dat geval kun u de onderstaande acceptgiro gebruiken om het werk in Brazilië eenmalig te steunen. Hartelijk dank voor uw steun en een mooie zomer toegewenst!
Contact
Informatie en adresgegevens
Bestuur ‘Help mij leven’
Secretariaat
Mw. C.M. Oostenbrink- Pronk (voorzitter) Mw. S.M. Korthorst- van Uffelen (secretaris) Dhr. V.O. de Haan (penningmeester) Dhr. A.A. Golja Dhr. A.P. van der Eijk Dhr. M.B. Kalverda Dhr. A.J. van Asten
Postbus 155 2665 ZK Bleiswijk Telefoon: 010-2260116 E - m a i l :
[email protected]
Giften
Coördinatie vrijwilligers
t.n.v. Stichting ‘Help mij leven’
Mw. A. Bogaard IJssellaan 60 2806 TL Gouda Telefoon: 0182-584518 E - m a i l :
[email protected]
Rabobank Postbank
10.76.14.642 404.56.41
Postadres REMER
Sítio Shalom Estrada Pequeri-Bicas km2 cep. 36.610-000 Pequeri (MG)
Website: www.helpmijleven.org
© Copyright 2007. Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd en/of openbaar gemaakt door middel van druk, fotokopie, Internet of welke andere wijze dan ook, zonder uitdrukkelijke toestemming van stichting ‘Help mij leven’.
Gemakkelijk geld overmaken Graag maken wij u attent op de mogelijkheid om periodiek een vast bedrag naar de stichting over te maken. Het voordeel daarvan is dat u er geen omkijken meer naar heeft. Met de onderstaande machtiging kunt u aangeven op welk bedrag Robert en zijn medewerkers maandelijks kunnen rekenen. Robert, de medewerkers en de kinderen doet u daar een groot plezier mee! Als vaste donateur van stichting ‘Help mij leven’ ontvangt u (indien u daar prijs op stelt) vier keer per jaar onze nieuwsbrief. Ook blijft u via onze website op de hoogte van de actuele ontwikkelingen in Brazilië. Wilt u het werk onder de straatkinderen van Rio de Janeiro structureel ondersteunen, vul dan de machtiging onderaan deze pagina in en stuur die naar het secretariaat van de stichting. U kunt uw betaling uiteraard altijd stopzetten wanneer u dat wenst: een briefje aan het secretariaat is voldoende.
Wat kunnen wij doen met uw steun? € 5,-
Een maandvoorraad kleurpotloden
€ 40,- Een maandvoorraad medicijnen voor het straatwerk
€ 10,-
Kleurboeken voor het straatwerk
€ 90,- Een maand brood met beleg uitdelen op straat
€ 37,-
Een maand lang drinken uitdelen op straat
€ 460
Een maandsalaris van een straatwerker
Afschrijvingen Maandincasso: Kwartaalincasso: Halfjaarincasso:
Rond de 30e van de maand 30 maart, 30 juni, 30 september en 30 december 30 juni en 30 december
Sturen aan: stichting ‘Help mij leven’ - Postbus 155 - 2665 ZK - Bleiswijk
Ik ondersteun het werk in Brazilië met een financiële bijdrage, daarom stuur ik de onderstaande machtiging op. Ik ontvang ieder kwartaal de nieuwsbrief van stichting ‘Help mij leven’.
Ondergetekende,
Naam en voorletters
________________________________________________
Adres Postcode & woonplaats
________________________________________________
(Email-adres)
________________________________________________
Bankrekeningnummer
________________________________________________
Postbanknummer
________________________________________________
________________________________________________
verleent hiermee tot wederopzegging machtiging aan stichting ‘Help mij leven’ om € ______ (euro) eenmalig/per maand/kwartaal/jaar* van zijn/haar* bovenvermelde rekening af te schrijven. De nieuwsbrief ontvang ik graag per post/digitaal* Datum: _________________________ *) Doorhalen wat niet van toepassing is
Handtekening: _____________________________
DRUKWERK
www.helpmijleven.org
Onjuist geadresseerd? Wilt u dan onderstaande gegevens invullen en de omslag van deze nieuwsbrief retourneren naar het onderstaande adres?
Verhuisd, adres onbekend
Verhuisd, nieuwe/juiste adresgegevens:
Naam: _______________________________________________
Adres: _______________________________________________
Postcode & woonplaats: ___________________________________
Bedankt!
Stichting ‘Help mij leven’ - Postbus 155 - 2665 ZK - Bleiswijk