Ans deze maand P. 1
aanste kelijk optimisme
Algemeen Nijmeegs Studentenblad / april 2009
Vooraf Tekst: Redactie / colofon P. 02
commentaar
www.ans-online.nl
De eerste zonnestralen breken door het grauwe wolkendek en het Cultuurcafé heeft het terras alweer buiten staan. Heerlijk, het lambalseizoen is aangebroken. Uit de ANS-enquête bleek deze maand dat de helft van de studenten niet meer dan 20 uur per week studeert. Een groot aantal geeft zelfs aan wekelijks slechts 10 uur werk in hun studie te steken. Niet meer dan terecht, want op het terras wordt de rosé per fles geserveerd en zijn tosti’s en olijven in een handomdraai besteld. Het is hoog tijd om te gaan pierewaaien.
Website van het Algemeen Nijmegees Studentenblad Tekst: Rob Ramaker, 26 Februari 2009, Categorie: Nieuws
Filosoof Bas Haring, waar we deze maand een biertje mee dronken, neemt ons de woorden uit de mond. ‘Mensen die leven zonder doel of ambitie worden gezien als lamlullen, omdat ze niet passen binnen een competitieve maatschappij. Dat is onzin.’ Een waarheid als een koe. We studeren omdat dat ons gelukkig maakt. We zouden ongelukkig zijn als we het niet deden. Maar die studie is niet het doel op zich. Het is benijdenswaardig soms helemaal niets te kunnen doen en daar volledig mee in onze sas te zijn. Gummbah is er groot mee geworden. ‘Eigenlijk doe ik gewoon iets om de tijd te doden. Het idee van leven kan ik niet vanzelfsprekend vinden, maar ik ben absoluut niet ongelukkig. Dat is iets anders. Ik lach mijn tijd wel vol.’ Ook wij lachen onze tijd wel vol. Om de cartoons van Gummbah, of om het feit dat je tegenwoordig cartoons kunt lezen en daarmee kunt pretenderen literair verantwoord bezig te zijn. Ook lachen we om het feit dat het lente is en omdat we blijkbaar helemaal geen doel of ambitie hoeven te hebben. Flierefluiten zullen we. Niets is fijner dan aan de zwier gaan. In de lente kun je dagenlang drevelen, wallebakken en zwierbollen. Zonder dat iemand vraagt waarom je niets doet. Nachtbraken, rinkelrooien en brassen. Op het terras, in het park, op het dak of in de tuin. Lang leve het nietsdoen, zolang het nog kan. Hulde aan de lambal. Rosé, kersen, cocktails, watermeloen en kwarktaart. Of gewoon een fles champagne. In bed.
Bestuur gezocht Crisis bij Artes, de koepel van studieverenigingen van de faculteit Letteren. Er miste een detail op de afgelopen bestuurswissel: een nieuw bestuur. Sterven actieve studenten uit door Plasterks pesterijen of is Artes te kieskeurig? Discussieer mee op ANS-online.nl. Introweekend valt samen met Lowlands Help! De introductieweekenden van de RU vallen dit jaar samen met Lowlands. Dat wordt een lastige keuze voor alle hippe mentorouders. Wordt het bier hakken in een tochtige Noord-Limburgse schuur, of drie dagen blowen tussen de onwelriekende neo-hippie’s? ANS-online op Twitter Na een website, widget en Hyves breiden we onze crossmediale toolbox verder uit. ANS duikt in de schaamteloze zelfpromotie die Twitter heet. @lezer FF biertje pakken en pissen, tot zo. Tjielp!
Nico> 29 maart ‘09> 14.04 Misschien kan iemand een introductieweekend naar Lowlands organiseren. Zou je dan met me mee gaan, Jacq?
De hoofdredactie
23e jaargang. Oplage 10.000 stuks. Aan deze ANS werkten mee: Hoofdredactie Andy Leenen Loes Perrée Redactie Anne Elshof
Timo Pisart Juliet Van de Voort Dave Willems Webredacteur Rob Ramaker Medewerkers Ciaran O’Connor Zef Faassen Luuk Heezen Imke Kerkhof Marijn Koop
Suzan van Kuppenveld Jolanda van der Meer Joost Nellen Tamar van der Niet Kenne Peters Lucy Vleeshouwers Mart Waterval Ateke Willemse
Eindredactie Anouk Broersma Boy van Dijk Sjors Overman Martine Peters van Ton Pepijn Reeser Iris Ruijs Ruud Vos Illustraties Marieke Meijer Erik Molkenboer
Foto’s Boy van Dijk Willie Kerkhof Loes Perrée Voorpagina Chantal Rens Crypto Renee Huynen Martine Peters van Ton Tom Raeven Columnisten
Erik Cleijne Het elfde gebod Strip Joost & Michiel Lieuwma Uitgave & Advertentie Aquisitie Stichting MultiMedia multimedia @ student.ru.nl
Dagelijks bestuur: Pieter van Goor Jop van den Hoog Jolene Meijerink Abonnementen (20 euro per jaar) Harry Gorter tel: 024-3615653 Druk Drukkerij
Offsettservice Valkenswaard Ontwerp Marloes de Laat en Roel Vaessen Lay-out Loes Perrée Redactieadres Heyendaalseweg 141, 6525 AJ Nijmegen, 024-3612176
deze ans En...
07 Gummbah
04 05 06 12 21 25 28 30 31 32
‘Mijn vader is 82 jaar en ligt in het ziekenhuis. Naast hem ligt een vrouw die hele dagen woedend is omdat ze kanker heeft. Het is echt verschrikkelijk, maar ik vind het onnoemelijk geestig dat ze daar boos over is.’
18 Het vergeten voorrecht ‘Hier moet je niet zijn als je gemotiveerde studenten zoekt’, aldus een derdejaars studente Wiskunde die aan een biertje nipt in de kantine van onder andere studievereniging Desda.
Big Mother Cleijne column Het laatste oordeel Het vergeten voorrecht De verdieping - Meditatie Het elfde gebod Voedsel voor de geest Deze ANS niet & Team B Crypto Slaapdronken
23 Bas Haring ‘De twee eendjes die elke morgen in mijn tuin ontbijten werden laatst aangevallen door een reiger. Toen ik ze probeerde te redden riep mijn buurman: “Je moet ze hun gang laten gaan. Dat is de natuur!” Dat de natuur zo werkt wil niet zeggen dat ik daar vrede mee moet hebben.’
Het Algemeen Nijmeegs Studentenblad is een onafhankelijk maandblad dat gratis in de binnenstad en op de universiteit van Nijmegen wordt verspreid. Het verschijnt 10 keer per jaar in de maanden september t/m juni.
26 Het issue
De uitgave van ANS wordt mede mogelijk gemaakt door:
Decentrale selectie is de ideale manier om ongemotiveerde scholieren buiten de deur te houden.
9
19
21
27
Ouderlijk inzicht studieresultaten Tekst: Andy Leenen en Rob Ramaker P. 04
Big moth Studeren betekent vaak het einde van ouderlijke bemoeienis. Deze vrijheid vertaalt zich bij veel studenten onvoldoende in academische prestaties. Een digitaal overzicht van tentamenresultaten voor ouders moet de studierendementen nu opjagen. Is dit het einde van de zelfstandige student?
Beginnen met studeren is spannend. Je belandt in een andere stad, ontmoet nieuwe mensen en leert op eigen benen staan. Niet iedereen blijkt echter verstandig genoeg om te kunnen gaan met deze zelfstandigheid, met een stroeve doorstroom van studenten tot gevolg. Een doorn in het oog van Plasterk, minister van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap, die al verschillende initiatieven heeft gelanceerd om studenten sneller door hun studie te jagen. Met name de plannen voor de harde knip en de recentelijk ingevoerde intakegesprekken voor scholieren vormden het afgelopen jaar hete hangijzers. Door de economische crisis en stijgende bezuinigingen op het hoger onderwijs is het blijkbaar tijd om het gaspedaal voor studenten nog iets verder in te trappen. Afgelopen maand kondigde de RU aan het komende collegejaar te starten met een proef om tentamenresultaten toegankelijk te maken voor ouders. Een regelrechte nachtmerrie voor veel studenten; de universiteit is echter van mening dat het systeem zal leiden tot een verbetering van studierendementen.
De laatste jaren stromen de verzoeken tot openheid binnen bij de RU. Drs. Wim Brandt, directeur Dienst Studentenzaken, licht het nieuwe plan toe: ‘Er is een significante toename in klachten zichtbaar. Maatschappelijk gezien is het hoog tijd om iets met deze klachten te doen.’ Het landelijke inschrijfsysteem Studielink vormt het technische platform voor de maatregel. Momenteel wordt het systeem opgezet en heeft de RU haar volledige studentenbestand ingeschreven, zo valt te lezen in een e-mail die alle studenten recentelijk ontvingen. ‘Alle ouders of verzorgers van Radboudstudenten krijgen, na de herinschrijving in september, inloggegevens toegestuurd voor Studielink. Daar kunnen ze zich aanmelden voor een waarschuwingsmail die gekoppeld is aan TIS, zodat tentamenresultaten hen zo snel mogelijk bereiken.’ Brandt weigert inhoudelijk te reageren op het verwijt dat dit systeem een grove privacyschending betekent voor studenten. ‘De beslissing om deze maatregel in te voeren is niet door Dienst Studentenzaken gemaakt. Wij voeren het plan slechts uit.’
Bemoeizucht Met het invoeren van de digitaal toegankelijke administratie wordt gehoor gegeven aan ongenoegen van veel ouders. Marlies Jettens (43), bezorgde moeder en oprichter van de website openheidvoorouders.nl, vecht al enkele jaren tegen het gebrek aan transparantie op universiteiten. ‘Ouders betalen vaak het collegegeld. Het is niet meer dan rechtvaardig dat ze ook weten wat er met dat geld gebeurt.’ Daarnaast is Jettens bezorgd over studenten die tegenvallende resultaten uit schaamte verzwijgen. ‘Met dit systeem blijf je als ouder compleet op de hoogte en kun je ingrijpen als het uit de hand dreigt te lopen. Zo kunnen studenten hun problemen niet verbergen.’
Stok achter de deur De bal wordt op deze wijze handig doorgespeeld naar hogerhand. Het College van Bestuur lijkt eveneens niet happig om op de kwestie in te gaan. Woordvoerder Willem Hooglucht verklaart dat er weinig reden is tot paniek: ‘Het betreft slechts een proef. Er is geen enkele reden voor studenten om zich ergens druk over te maken.’ Hier wordt schromelijk vergeten dat de maatregel universiteitsbreed wordt ingevoerd en daardoor zeer ingrijpend is. Daarnaast komt het op deze manier radicaal aanpakken van tegenvallend studierendement erg uit de lucht vallen. Er werd nog niet eerder over bericht, terwijl de proef al volgend jaar in gaat. Nader onderzoek leert
her echter dat de proef perfect in lijn is met het strategisch plan van de minister. ‘Uit onderzoek onder studenten en ouders bleek dat de prestatiedruk op deze manier zou toenemen. Studenten blijken toch een stok achter de deur nodig te hebben,’ aldus Hans van de Broeck, voorlichter van minister Plasterk. In zijn optiek is de maatregel niet te ingrijpend, hij neemt dan ook geen blad voor de mond om deze te verdedigen: ‘De zogenaamde zelfstandigheid van studenten komt er in de praktijk op neer dat ze maar wat aanmodderen. Gemiddeld doet een student maar liefst viereneenhalf jaar over het behalen van een bachelor. Dat is ontzettend inefficiënt. Het is absurd dat studenten niet in staat blijken op tijd af te studeren zonder streng toezicht. Dit heeft niets te maken met verbreding of nevenactiviteiten, maar des te meer met lui en onvolwassen gedrag.’ Een pijnlijk kortzichtige houding, die veel studenten in het verkeerde keelgat schiet. Opgeheven vingertje Als de Nijmeegse proef succesvol blijkt, zal het systeem in 2011 landelijk worden ingevoerd. Dit kunnen we als zelfstandige, volwassen studenten echter niet over onze kant laten gaan. De invoering van een dergelijk systeem is een ernstige belemmering van onze vrijheid. Zelfstandigheid is het fundament van het studentenleven; we zijn oud en wijs genoeg om zelf ons leven in te delen. Daar hoeven geen opgeheven vingertjes van ouders aan te pas te komen. Het staat als een paal boven water dat de RU een halt toe moet worden geroepen. Dit is de zoveelste maatregel om studenten gedwongen in vier jaar tijd door hun studie te laten racen. Om niet te ontsporen moeten we aan de noodrem trekken. ANS Geef ook tegengas en teken de petitie tegen deze absurde maatregel op ANS-online.nl
Ans Cleijne deze column maand P.P.05 5
Cleijne Column
Sommige mensen zien gewoon een kale stomme zak, maar de meesten aanschouwen een wonder der natuur. Exorbitant breed, onnoemelijk sterk en aantrekkelijk. Ik liep dan ook met welverdiende bravoure door de groene gangen van het sportcentrum, waar ik eigenlijk te gespierd voor ben geworden. Met hevig pulserende hoofdaderen begaf ik me door de draaideur en keek neder op een samengedromd schouwspel, waarvan de ogen zich allen richtten op het Erasmusgebouw, dat stond te rillen als riet. ‘Wat is hier aan de hand?’, vroeg ik aan een man met een blauwe cowboyhoed. Net toen hij wilde antwoorden, hoorde ik een vrouw schreeuwen ‘Oh mijn god het gebouw stort op!’ ‘Welnee, analfabeet, het gebouw stijgt op!’, riep ik haar toe. ‘Het stort anders wel op jou, hoor!’ En het Erasmusgebouw stortte zich op me en rammelde in elkaar. Het is nooit plezierig om begraven te worden onder puin. Zeker niet door enorm lelijk puin. Gelukkig kwam er al snel een vuilniswagen aangestuiterd. ‘Waarom rijd je niet gewoon, stinkbak?’ riep een meisje dat met me begraven was en tussen het puin door, dat op een kier stond, naar buiten keek. ‘Kan niet!’ klepperde de vuilniswagen. ‘Mijn chauffeur heeft de sleutels en moest helpen. Ze hadden een wespenplaag bij de DAR.’ ‘Wat een enorm saaie woordgrap!’ schreeuwde het geplette meisje. ‘Nietes! ‘WEL!’ bulderde ze, en baande zich een weg door het puin naar boven om de vuilniswagen te lijf te gaan. Er ontstond een geweldige vechtpartij, waarbij alle vuilniswagens in de omgeving werden opgetoeterd. Ze namen al hun vuilnis mee, en ook van die dennenboomluchtverfrissers. Die hielpen geen reet. De stank was niet te harden. Ik lag met mijn kin in de stortbak van een wc waarvan de pot boven op mijn hoofd stond. Ik giechelde, en zag mezelf al een dansje doen met een pleepot op m’n bakkes. Wilde ik dat ooit doen, dan moest ik wel eerst onder het lelijkste gebouw ter wereld uit zien te komen. Met één ferme trap van mijn robuuste benen wipte ik het valbouw de ruimte in. De grond trilde toen mijn spiervezels zich ontspanden. Ik wendde mij tot de DARfight en begon de boel te sussen. Alle vuilwagens keerden zich ineens tegen mij en begonnen op mij in te batsen. Hun kleppen hadden tanden gekregen en gingen continu open en dicht. De tanden werden steeds gemener en scherper, de kleppen klepperden steeds sneller, steeds harder. Ik was omsingeld. Kon nergens meer heen. Eén van hen scheurde mijn gluteus maximus aan flarden. Mijn strakke bilpartij desintegreerde tot een fractie van zijn voormalige zelf. Bebloede repen vlogen in het gezicht van mijn verscheurde voormalige puinpartner. Haar laatste blik vond de mijne, en ik krijste: ‘Lik m’n reet.’
Het laatste oordeel Tekst en foto: Loes Perrée P. 06
het laat ste oor deel
college: Vorsten der wereld. De pausen in de Middeleeuwen, maandag 2 maart, 15.45-17.30, SP.A.01.09 docent: Prof. dr. P.G.J.M. Raedts uitstraling: Olijke ex-jezuït publiek: Doodstille aanhangers die schrijven alsof de duivel ze op de hielen zit inhoud: Pruilende prinsessen en baldadige bisschoppen eindcijfer: 9
Duffe opsommingen of ultiem entertainment? Iedere maand verschanst ANS zich in de collegebanken om een genadeloos oordeel te vellen over het onderwijs aan de RU. Wanneer professor Raedts binnenkomt verandert het geroezemoes in de collegezaal in een priesterlijke stilte. De docent pikt de draad op van het vorige college door vurig de machtsstrijd tussen pausen en keizers in het middeleeuwse Europa te bespreken. Zo had Karel de Grote de opvatting dat hij de allesbepalende machthebber was. Desalniettemin was hij afhankelijk van priesters en monniken, de enige bevolkingsgroep die kon lezen en schrijven. Raedts pakt er enkele vellen met aantekeningen bij, waarvan hij vervolgens geen gebruik maakt. Hij blijkt een wandelend geschiedenisboek. Als een dirigent begeleidt de professor zijn betoog ritmisch met zijn handen. De wangen van de joviaal ogende grijsaard kleuren rood van inspanning. Enthousiast gaat hij op in de personages uit zijn verhalen: ‘Het lijkt me verdomd onbehaaglijk een prinses uit Constantinopel te zijn terwijl je noodgedwongen in een hut in de bossen van Zuid-Duitsland woont.’ De bevlogen docent blijft de studenten boeien met zijn verhaal dat is doorspekt met talloze aansprekende voorbeelden. Een student weet te vertellen dat Raedts zijn kennis onder andere opdeed aan Oxford University en tijdens de periode dat hij als Jezuïet in een klooster woonde. Af en toe staakt de docent zijn verhaal voor een ogenschijnlijk gouden tip: ‘Indien iemand van u brandt van nieuwsgierigheid naar het fenomeen eigenkerk kan ik u een fantastisch naslagwerk aanraden. ‘Vervolgens zet hij zijn betoog onverminderd geestdriftig voort. Hoewel het een geschiedeniscollege betreft, maakt Raedts niet alleen gebruik van verjaarde anekdotes. Met hedendaagse voorbeelden probeert hij het inlevingsvermogen van zijn pupillen te prikkelen. Zo bespreekt de professor het fenomeen dat mensen er in tijden van onzekerheid meer behoefte aan hebben hun medemens van een scherp afbakenend label te voorzien. ‘Net als in de Middeleeuwen vraagt men zich ook nu af wat een echte Nederlander is. Als ik dat in de jaren zestig aan mijn medestudenten had gevraagd, was ik uitgemaakt voor fascist. In tijden van maatschappelijke onrust had de bevolking ook de behoefte aan een zuivere priesterorde. Met zuiver bedoel ik vrij van zaad.’ Het is niet eenvoudig zo’n grote groep studenten aan het einde van de dag – met knorrende magen en beperkte spanningsboog – geïnteresseerd te houden. Deze bekwame docent doet het echter moeiteloos. Even na half zes kijkt Raedts op zijn horloge en schrikt. ‘O jee, het is allang tijd!’ In enkele minuten rondt hij zijn verhaal af. Studenten blijven na afloop van het college zitten om hun aantekeningen bij te werken of om hun, door het schrijven verstijfde handen, te ontspannen met behulp van vingeroefeningen. Voldaan zakken ze onderuit in de stoelen van de collegezaal. Het Laatste Oordeel der Studenten De deelnemers aan de cursus zijn unaniem vervuld van enthousiasme over Raedts. Ze illustreren dit met beschrijvingen als ‘bevlogen’, ‘kundig’ en ‘geniaal’. Eén student noemt het college ‘het hoogtepunt van zijn dag’ en vertelt dat de man hem ’s nachts wakker mag maken voor een college. Suggesties ter verbetering zijn dan ook schaars. Behalve geestige tips als ‘live verbindingen naar de NOS’ lijkt het enige bruikbare advies aan Raedts meer adempauzes in te lassen. Op die manier krijgen studenten de kans hun aantekeningen bij te werken. De een noemt hem ‘een goede opvolger van Benedictus’, de ander ‘paus en antichrist ineen’ en een ware fan typeert de docent als ‘god’. Allen zijn het erover eens dat ‘de hoogheid genaamd Raedts met zijn didactische vaardigheden en pauselijke knowhow nog bij leven een zaligverklaring verdient’. ANS
Leef, woon, werk, feest... met ANS P. 7
‘Ik sta aan de zijlijn en lach iedereen uit’
Interview: Gummbah Tekst: Andy Leenen en Kenne Peeters/ Foto’s: Loes Perrée P. 08
Bij het grote publiek is Gummbah vooral bekend als cartoonist. Daarnaast werkt hij als schrijver en theatermaker. Hij wordt bewonderd en verfoeid om zijn absurde grappen. ‘Humor is zeggen dat je het niet begrijpt en niet wil begrijpen. Ik lach mijn tijd wel vol.’ ‘Tekenen is echt een verslaving. Daar kom ik ’s ochtends heel vroeg mijn bed voor uit. In die toestand komen makkelijk ideeën in me op. Er ontstaan dan ontzettend veel associaties in mijn geest.’ Toch neemt Gertjan van Leeuwen (42), alias Gummbah, zichzelf niet te serieus. ‘Eigenlijk doe ik gewoon iets om de tijd te doden. Als mensen enthousiast worden, ga ik ermee door. Wat dat betreft is mijn werk best hoerig.’ De cartoonist staat bekend om de bevreemdende humor die hij al meer dan vijftien jaar etaleert in onder andere de Volkskrant. Terwijl we met hem in gesprek zijn, krult er voortdurend een droge glimlach om zijn mond. Zijn antwoorden zijn doorspekt met spottende terzijdes, tekenend voor zijn absurdistische levensvisie. ‘Mijn vader is 82 jaar en ligt in het ziekenhuis. Naast hem ligt een vrouw die hele dagen woedend is omdat ze kanker heeft. Het is echt verschrikkelijk, maar ik vind het onnoemelijk geestig dat ze daar boos over is.’ Onbeschaamd Van Leeuwen is zijn hele leven al gebiologeerd door titels. Dit resulteerde twee jaar geleden in een expositie
van truien met absurdistische kreten als ‘bidden maakt dik’ en ‘als het leven geen zin heeft, dan máákt het maar zin’. Deze maakt hij samen met zijn vriendin, kunstenares Chantal Rens. Zijn fascinatie voor titels komt ook tot uiting in de voorstelling Net niet verschenen boeken. Hij draagt flarden proza voor, terwijl de voorkanten van deze fictieve boeken op een scherm worden vertoond. Dit programma is ontstaan naar aanleiding van zijn eerste optreden op het literaire festival Wintertuin in Nijmegen. ‘Mijn verkering was net uit, dus het interesseerde me helemaal niet hoe het ging. Ik wist ook pas een week van tevoren wat ik precies ging doen.’ Het bleek een succes. Soms verlopen optredens echter minder goed. ‘Op Lowlands werd ik uitgejouwd. De zaal was gevuld met dronken mensen die op Dolf Jansen zaten te wachten. Niet echt mijn publiek, gelukkig. Toch heeft dat ook iets. Ik heb toen, tegen die orkaan van negativiteit in, alle stof voorgedragen. Geen letter is overgeslagen.’ De opzet van het programma is door de jaren heen nauwelijks veranderd, er komen alleen steeds nieuwe boeken bij. ‘Eigenlijk ben ik al tien jaar lang onbeschaamd met hetzelfde programma aan het touren.
ANS-online.nl P. 09
Niet veel cabaretiers doen mij dat na, maar die zijn weer op andere vlakken onbeschaamder. In dat ze niet geestig zijn, bijvoorbeeld.’ Naast de net niet verschenen boeken heeft de absurdist ook enkele korte verhalen geschreven over de fictieve Dokter Bakker, samen met cabaretier Hans Teeuwen. ‘Hans schrijft als een kind van zes. Ik dacht aanvankelijk dat het bij zijn act hoorde, maar het is echt zo. Hij had net leren faxen, en faxte me dan een zin als “Dokter Bakker zat in de tuin te lachen”. Dan schreef ik verder, en las telefonisch voor wat ik had.’ Dit resulteerde in vijf korte verhalen. ‘We hadden eigenlijk niet moeten stoppen. Als we een half jaar waren doorgegaan, hadden we een boek gehad. Nu hebben we een paar verhalen waar iedereen telkens over begint.’ Grinnikend voegt hij toe: ‘Als we zelfmoord hadden gepleegd, waren we een eeuwige belofte geweest: “Ze hebben aardig cabaret en leuke tekeningen gemaakt, maar als ze toch iets met die verhálen hadden gedaan.”’ Dit jaar pakte van Leeuwen de pen weer op. Hij schreef mee aan het scenario voor het toneelstuk Brigadier Fub, of het eeuwig menselijke van theatergroep Carver, dat op 18 april in Nijmegen te zien zal zijn. Ook staat er al een nieuw project met Teeuwen in de planning: een heuse speelfilm. ‘We hebben er de komende tien jaar voor uitgetrokken. Tot nu toe staat er nog niets op papier. Ik kan alleen verklappen dat de film begint met een bloedbad in een bejaardentehuis, waarna iemand op een idee komt. Meer kan ik nog niet prijsgeven.’ Zendingsdrang De artiest is nog altijd het bekendst om zijn cartoons. ‘Eigenlijk is het maken van strips voortgekomen uit het idee dat ik niet wilde werken. Ik tekende graag en wilde daar mijn geld mee verdienen. Dat is gelukt.’ De bundel Meanwhile, between two eternities of darkness, die eind vorig jaar verscheen, is een verzameling van zijn beste werk, vertaald naar het Engels. Bij de selectie zijn er ook strips afgevallen doordat ze onvertaalbaar bleken. ‘Een van mijn beste tekeningen heb ik aan de kant moeten leggen. Daarop zie je iemand die een schaap aan het neuken is, terwijl een ander vraagt: “Wat bent u allemaal aan het doen? Of mag ik ‘je’ zeggen?”’ Een van de redenen voor van Leeuwen om zijn werk te vertalen, was om te zien of het typisch Nederlandse humor is. ‘Het blijkt ook internationaal te werken. Hans Teeuwen werd laatst in Engeland geïnterviewd door Ruby Wax en gaf haar mijn bundel. Pas een half uur later was ze weer aanspreekbaar, ze had zich kapot gelachen.’ Daarnaast hoopt hij door te breken in het buitenland. ‘Het is een soort zendingsdrang. Het niveau van cartoons wereldwijd stoort me ontzettend. Ook zou ik het best vinden om heel veel geld te verdienen met mijn tekeningen. Niet dat ik zoveel van plan ben met dat geld, maar ik denk dat je er stilte mee kunt kopen.’
Krankzinnige omstandigheden Stilte is essentieel voor de tekenaar om te kunnen werken; het onderwerp brengt zijn serieuze kant naar boven. ‘Ik kan niet tegen het idee dat iemand mijn privéomgeving infiltreert met zijn lawaai. Vroeger stoorde ik me aan het geluid van de buren. Dat is weggevallen, daar hebben we ons huis op uitgezocht. Nu heeft mijn neurose zich op nauwelijks hoorbare auto’s gestort. Totale stilte is een onbereikbaar ideaal, maar ik blijf ernaar verlangen. Als ik in een villa op het platteland zou wonen, dan zou ik me storen aan het geluid van vogels. Of aan mijn eigen ademhaling. Ik ben bang dat er geen uitweg is.’ Neurotische gevoelens als deze spelen een grote rol in het leven van de absurdist. Hij verklaart zich absoluut niet thuis te voelen in de wereld. ‘Ik sta aan de zijlijn en lach iedereen uit. Ik ben niet ongelukkig, dat is iets anders. Momenteel lees ik Schopenhauer, die zegt: “Ik ben in de wereld geworpen. Toch wil ik het leven begrijpen, dat is de menselijke wil die ons voortdrijft.”’ Van Leeuwen betrekt deze filosofie op zijn eigen werk: ‘Het idee van leven kan ik niet vanzelfsprekend vinden. Ik begrijp ook niet dat er mensen zijn die dat wel kunnen. Voor de personages in mijn tekeningen maakt het echter niet uit in wat voor krankzinnige omstandigheden ze zich bevinden. Ze maken er iets van. Dat bewonder ik.’ ANS
Leef, woon, werk, feest... met ANS Adverteren? Kijk op ANS-online.nl P.P.10 10
Maandaag t/m donderdag: Alle pasta’s 5 euro 3 gangen en Koffie (Keuze uit vlees en vis. 17.50 euro Telefoonnummer: 024 324 94 11 www.kervansaraynijmegen.nl
Adverteren? Kijkfeest... op ANS-online.nl Leef, woon, werk, met ANS P. P. 1111
Elke werkdag getijdengebed 1 april: leven met sterven... 3-5 april: kloosterweekend Nijmegen 6/16 april: eten met idealen 8 april: Taizéviering 9/23 april: Roze Lunch 9 april: omgaan met rouw en verdriet 15/22 april:Taizéviering
www.ru.nl/studentenkerk
Reportage: studiemotivatie Tekst: Timo Pisart en Juliet Van de Voort P. 12
het vergeten voorrecht Studie: een bezigheidstherapie, buitenkans of noodzakelijk kwaad. Niet alle studenten zijn even gemotiveerd. ANS onderzocht de leergierigheid aan de RU. ‘Ach, ik game liever.’ De stereotype student spendeert zijn tijd aan alles behalve studie: hij komt altijd te laat of helemaal niet opdagen bij colleges en de werkgroepen bereidt hij nooit voor. Het in één keer behalen van de propedeuse is meer uitzondering dan regel en het overslaan van een tentamen is doodnormaal. Kortom, het is slecht gesteld met het heersende beeld van de motivatie van de academicus in opleiding. ‘Hier moet je niet zijn als je gemotiveerde studenten zoekt’, aldus een derdejaars studente Wiskunde die aan een biertje nipt in de kantine van onder andere studievereniging Desda. De enquête die afgelopen maanden rondging over de faculteiten van de RU werd wisselend ontvangen. Uiteindelijk ontboezemden 261 respondenten de ins en outs van hun studiegedrag, waaronder de pijnlijke twijfels over zelfdiscipline en weinig bevredigende colleges. Carrièretijgers ‘Een vak leren om een fatsoenlijke baan te krijgen en de vele vrouwen, dat zijn mijn enige motieven. Ik vind studeren maar saai.’ Een tweedejaars Bedrijfscommunicatie (21) reageert pessimistisch op de vraag naar zijn academische drijfveren. Gelukkig is dit niet representatief voor de gemiddelde Nijmeegse student. Uit de enquête blijkt driekwart redelijk tot zeer gedreven te zijn. Slechts 8 procent is absoluut niet te spreken over zijn of haar studie. Ongeveer de helft van de studenten zou zeker dezelfde studie kiezen, mochten zij opnieuw voor de keuze staan. Over het geheel genomen zijn Rechtenstudenten het minst bezield. Zij zeuren over de droge stof, de ellenlange teksten en alsmaar slechte cijfers. Hun motivatie is voornamelijk van financiële aard: een goede baan en een dik salaris is vaak het enige wat hen beweegt. Tandartsen in opleiding, de meest
gepassioneerde studenten, worden voornamelijk wild van het idee tegen fikse beloningen de rest van hun leven in andermans mond te wroeten. Een twintigjarige Geneeskundestudente raakt vooral geïnspireerd door het menselijke lichaam en de vrouwenserie Grey’s Anatomy: ‘Ik wil vooral graag seks in de voorraadkast met een echte McDreamy.’ Voortdurend vakantie Volgens het European Credit Transfer System (ECTS) staat een ECTS-punt gelijk aan 28 uur studie. Om het maximale aantal punten per jaar binnen te slepen, zou een student veertig uur per week onder de pannen zijn. De meeste studenten nemen dit met een grove korrel zout. Een magere 13 procent ziet zijn studie als een fulltime baan en vult de volle 40 uur. Een derde van de studenten is onwaarschijnlijk lui en komt niet veel verder dan een luttele 10 tot 20 uur per week. Het grootste gedeelte vervult zijn positie als middenmoot uitstekend en zit wekelijks 20 tot 30 uur met de neus in de boeken. Koplopers zijn de bètastudenten en de medische studenten. Zo’n 35 procent van de natuurwetenschappers en 18 procent van de medici in spe zegt minimaal 40 uur per week aan de wetenschap te wijden. Dit in tegenstelling tot de Rechtenstudenten die wederom het gemiddelde flink omlaag halen: de helft spendeert maximaal 20 uur, terwijl een vijfde zelfs dat te veel vindt en het op hoogstens 10 uur houdt. Ook de studenten Sociale Wetenschappen gooien de handdoek al snel in de ring: de helft blijft bij zo’n 20 uur steken. Hoe weinig tijd er ook in de studie wordt gestoken, de colleges worden in ieder geval redelijk bezocht. Ongeveer 80 procent bezoekt meer dan driekwart van zijn hoorcolleges en zelfs negen van de tien werkgroepen. Slechts 6 procent zegt bijna nooit te komen opdraven. Ook hier zijn de rechtsgeleer-
ANS-online.nl ANS-online.nl P.P.13 11
den en sociale wetenschappers de grootste afhakers. Opvallend is het lage werkgroepbezoek aan de bètafaculteit: de helft van de tijd hebben zij kennelijk betere dingen te doen. Aangezien de colleges grotendeels worden gevolgd, ligt het probleem vooral in een minimale zelfstudie. Meer dan de helft van de studenten is niet tevreden met zijn studiehouding. Ze zijn zich pijnlijk bewust van hun, in sommige gevallen, extreem minimale inspanning. ‘Vaak ben ik hetgeen ik heb geleerd na een paar dagen alweer vergeten. Ook bestudeer ik niet eens alles dat ik zou moeten leren’, bekent een studente Psychologie. Verder is het ronduit belachelijk dat een groot aantal studenten met 10 uur studie tevreden is; zolang de gewenste tentamenresultaten zo nu en dan binnenkomen, is het goed. Een derdejaars Rechtenstudente die zo’n 10 uur in de week aan haar studie zit, geeft aan de druk als extreem laag te ervaren: ‘Rechten is te gemakkelijk. Ik zie een semester als vier maanden vakantie en dan een maand tentamens.’ Zeventjescultuur Ondanks de minimale inspanningen worden tentamens redelijk binnengetikt. Een derde van de studenten haalt alle tentamens in een keer. Meer dan de helft van de Geneeskundestudenten maakt deel uit van deze bovenlaag. Met slechts 15 procent behoren studenten aan de faculteit Sociale Wetenschappen tot het puntenplebs. Een uitzondering daargelaten streven Radboudianen gemiddeld naar een 6,8. Hun verwachtingen worden in ieder geval waargemaakt; het gehaalde gemiddelde ligt rond de 6,9. Het halen van deze tentamens is meestal geen olifantendracht. Zoals een Pedagogiekstudent claimt: ‘De opleiding is te gemakkelijk. Na drieënhalve week feesten moet ik nog twee dagen leren, dan haal ik mijn tentamen met gemak.’ Met zulke karige inzet zal het geen verrassing zijn dat studenten hun studie zeker niet als last beschouwen. De helft ziet de weg tot wetenschap als voorrecht. Een derde voelt zich minder vereerd, voor hen is studeren een vanzelfsprekendheid. Slechts 7 procent ervaart de studie als een verplichting. Een Filosofiestudent omschrijft zijn dagelijkse duik in het denken als persoonlijke ontwikkeling. Een ander noemt het een ‘noodzakelijk kwaad’, een laatste merkt scherp op: ‘Ik vergeet het te vaak, maar studeren is een voorrecht. Daaraan moet ik mezelf regelmatig herinneren.’ Slechts 13 procent vult de volle 40 uur, meer dan de helft is ontevreden over zijn houding en er worden matige gemiddeldes nagestreefd. Toch bestempelen studenten zichzelf als gedreven. Misschien wordt het tijd dat zij hun woorden omzetten in daden? ANS
Wat vind jij van de matige motivatie, geringe opkomst en de lage prestatiedrang? Kijk op ANS-Online.nl voor meer grafieken en reageer op de resultaten.
Adverteren? Kijk op ANS-online.nl P. 14
Restaurant
Ankara
Al 30 jaar het adres voor Turkse specialiteiten Vleesgerechten vegetarische gerechten pizza's
Afhalen mogelijk Iedere dag geopend vanaf 17.00 uur
Burg.v.d.Berghstraat 144 Nijmegen 024-3228108 www.restaurantankara.nl
ansjes Een Ansje mag maximaal 35 woorden bevatten en kost 5 euro. De waarde van de aangeboden goederen mag de 900 euro niet te boven gaan. Mail naar
[email protected].
Leer supersnel ECG’s interpreteren met e-Xpert ECG. Online en interactief. Normaal 350 euro. Voor studenten slechts 35 euro. Surf naar www.cardiocollege.com/studenten Actief Indonesisch: Ieder jaar twee groepen aan de RU; van jan. tot dec. en van sep. tot jun. Gegeven t.v.v. stage/leeronderzoek als doctoraal keuzevak (11 ECT). Info: drs. Th. Aschurie 024-6961527/ www.sosci.ru.nl/indonesisch Zin in 3 weken vrijwilligerswerk in het buitenland? Zet je in voor sociale of bouwprojecten binnen en buiten Europa via IBO-Nederland. Meer info: www.ibo-nederland.org Cross Your Borders: een onderwijsproject voor middelbare scholieren over ontwikkelingsvraagstukken, uitgevoerd door enthousiaste studenten. Een steentje bijdragen aan een betere wereld én nuttige vaardigheden opdoen? Word vrijwilliger bij Cross Your Borders! Nieuwsgierig? Check www.crossyourborders.nl
Van Welderenstraat 104 Tel: 024-3226812
Voor korte of lange termijn vrijwilligerswerk in het buitenland doen? Kom zaterdag 4 april naar de informatiemarkt van SIW Internationale Vrijwilligersprojecten! De Kargadoor, Oudegracht 36 Utrecht, 13.30 - 17.00. www. siw.nl Zin om op kamp te gaan? En vind je het leuk om scholieren bij te spijkeren in de vakken die jij leuk vindt? Dan zoekt Anderwijs jou! www.anderwijs.nl
Café ‘t Haantje
Op woensdag 13 mei organiseert studievereniging BOW haar jaarlijkse symposium. Dit jaar is het onderwerp de VN Veiligheidsraad. Heb je
13 april tweede paasdag aanvang 16.00 uur
Daalseweg 19 6521.GE.Nijmegen telefoon 024-3230257 www.haantje-nijmegen.nl
East of Eastern Jazz festival
hier ook altijd al meer over willen weten? Op www.ru.nl/bow kun jij je inschrijven! EEN en Morgen presenten: de Duurzame Goodiebox! Kom de gratis goodiebox in ontvangst nemen op Earth Day, 22 april 2009 tussen 11.00 en 14.00u op het Erasmusplein in Nijmegen en draag bij aan duurzame consumptie!
Adverteren? Kijk op ANS-online.nl Leef, woon, werk, feest... met ANS 15 P.P.15
MR pen: www.ans-online.nl. Tekst: De redactie / colofon P. 16
‘Ik droom ervan mijn kunst door de lucht te zien vliegen.’ Kijk voor een interview met deze kunstenaar op ANS-online.nl
Ans deze maand P. 17
Reportage: Graphic novels Tekst: Anne Elshof/ Graphic novel: Art Spiegelman P. 18 woon, werk, feest... met ANS Leef, P. 18
literatuur gestript Na Sin City en V for Vendetta siert nu Watchmen de bioscoopschermen. Deze blockbusters zijn gebaseerd op zogenoemde graphic novels: romans in stripvorm. Terwijl de verfilmingen succesvol zijn bij het grote publiek, genieten de romans geringe bekendheid. Een inleiding in de literatuur met plaatjes. ‘Als een hoertje dat er opeens van op de hoogte wordt gebracht eigenlijk een dame van plezier te zijn.’ Zo voelde schrijver en striptekenaar Neil Gaiman zich toen een journalist hem als graphic novelist bestempelde. Het label graphic novel wordt vaak gezien als niet meer dan een pretentieuze term. Is het inderdaad slechts een eufemisme voor een dik stripboek, of mag er met recht van een literair genre worden gesproken? Volgens Jorick van de Westeringh, mede-eigenaar van de Nijmeegse stripwinkel Señor Hernandez, zijn er wel degelijk verschillen met reguliere strips. ‘Zoals de naam al zegt betreft het echt een roman. Het kent een begin, midden en einde en het heeft een literaire inslag.’ Martijn Wehrens (22), vijfdejaars Scheikunde, noemt het feit dat de personages round characters zijn in plaats van de flat characters die kenmerkend zijn voor de comics. ‘De personages kunnen superhelden zijn, maar in graphic novels zijn die ook geloofwaardig als mens. Ze hebben een volledige set karaktereigenschappen, ze zijn bijvoorbeeld niet alleen maar goed of slecht en ze maken een ontwikkeling door.’ Martijn Stevens, docent bij Algemene Cultuurwetenschappen, vindt het een misvatting om de beeldroman binnen de literatuur te plaatsen. ‘Het behoort tot het veld van de strips. Dat is een apart medium, het heeft zijn eigen kwaliteiten waarop de graphic novel dient te worden beoordeeld. Anders vergelijk je appels met peren.’ Hij erkent dat de grafische roman zich binnen de beeldcultuur wel onderscheidt van andere strips. ‘Je zou een vergelijking kunnen trekken met het medium film; graphic novels zijn als filmhuis films en comics als mainstream Hollywoodfilms.’
En God schiep de graphic novel Behalve over de classificatie kan ook over de oorsprong van de beeldroman worden getwist. Vele stripromans worden in retrospectief ‘de eerste graphic novel’ genoemd. Hoewel de term al in de jaren zestig werd gebruikt, wordt Will Eisner’s A Contract with God uit 1978 vanwege zowel commercieel succes als goede kritieken algemeen beschouwd als de eerste. ‘Toen Eisner het manuscript aan een uitgever probeerde te slijten, was hij bang dat het niet serieus zou worden genomen wanneer hij het als comic presenteerde. In een gesprek met de uitgever bombardeerde hij het prompt tot graphic novel’, vertelt Van de Westeringh. Dankzij het succes van Eisner werd het etiket snel opgepikt. Het gebruik van de term nam een vlucht en een nieuw genre was geboren. In de jaren tachtig kwamen twee invloedrijke werken uit die hielpen van de grafische roman een gevestigd genre te maken – Batman: The Dark Knight Returns en het pas verfilmde Watchmen. Beeldromans als deze werden voortaan gerecenseerd op de literatuurpagina’s van kranten en tijdschriften, wat zorgde voor interesse bij een breder publiek en een boost in verkoopcijfers. In de Verenigde Staten althans. Waar de graphic novel aan de overkant van de oceaan inmiddels een begrip is, begint het in Nederland pas voorzichtig aan een opmars. Jasper van Dijck (24), vijfdejaars Sociologie, kwam via een Amerikaanse vriendin in aanraking met het genre. ‘Op haar aanraden ben ik Preacher gaan lezen, over een pastoor die bezeten wordt door een kruising van een engel en een demon. Het absurdistische karakter sprak me erg aan, reguliere literatuur vind ik vaak te droog. Bovendien ben ik meer visueel ingesteld.’
Leef, woon, werk, feest... met ANS P. 19
Fragment uit het met een Pulitzerprijs bekroonde Maus van Art Spiegelman
Reportage: Graphic novels Tekst: Anne Elshof www.ans-online.nl. Tekst: De redactie / colofon P. 20 P. 20
Huilend in de bioscoop Het feit dat Hollywood met graphic novels aan de haal is gegaan, is een van de oorzaken dat het genre in Nederland aan bekendheid wint. Van de Westeringh bevestigt dat de verfilmingen extra klandizie met zich mee brengen. ‘Vooral met Watchmen hebben we dat sterk gemerkt, daar kwamen al maanden voor de première mensen voor naar de winkel.’ Jasper probeert naar aanleiding van de filmversies zijn kennissenkring enthousiast te maken voor de romans. ‘Degenen die naar Watchmen zijn geweest en erover te spreken zijn, verwijs ik graag naar het boek. Zelf vond ik de film goed tot het laatste half uur. Het einde van het verhaal is zodanig verkracht dat ik bijna huilend in de bioscoop zat.’ Martijn Wehrens werd ook getipt naar aanleiding van de film. ‘Een medestudent vertelde enthousiast over het genre en zei dat Watchmen als boek een stuk leuker is. Veel mensen die alleen de film hebben gezien begrijpen maar weinig van het verhaal omdat er zoveel is weggelaten.’
Literair verantwoord Ook in de literaire wereld is er steeds meer aandacht voor de beeldroman. Art Spiegelmans Maus werd bekroond met een Pulitzerprijs en op eigen bodem werd afgelopen jaar Verder van de Vlaming Marc Legendre als eerste striproman genomineerd voor de Libris Literatuur Prijs. Deze ontwikkelingen brengen ook een nieuw publiek met zich mee. ‘Er komen regelmatig mensen van middelbare leeftijd binnen die je hier niet zou verwachten’, vertelt Van de Westeringh. ‘Die hebben dan een stukje in de krant gelezen over een bepaalde graphic novel en zijn daarnaar op zoek. Dat soort mensen zie je daarna meestal niet meer terug.’ Jammer, want in de wereld van de grafische roman is volgens hem nog heel wat te ontdekken voor de literatuurliefhebber. ‘De graphic novel doet niet onder voor een reguliere roman, dus waarom zou je Adriaan van Dis wel lezen en dit niet?’ ANS
De verdieping Tekst: Imke Kerkhof en Dave Willems/ Illustratie: Erik Molkenboer P. 21
De ver die pin g
ww
Gaat verdieping in het studentenleven verder dan de bodem van een bierglas? In deze rubriek een portie canonwaardige kennis, spirituele zelfreflectie óf toch een intellectuele kater. Deze maand: Zenmeditatie bij het Han Fortmann Centrum. Ingeklemd tussen de grijze gebouwen van de RU in een pittoresk landhuis genaamd ‘Oud Heyendael’ bevindt zich het Han Fortmann Centrum, plek voor balans en bezieling. De instelling is vernoemd naar de Nijmeegse hoogleraar Cultuur- en Godsdienstpsychologie, die gedurende zijn leven was geboeid door de samenhang tussen psychisch welzijn en spiritualiteit. De nagenoeg autovrije en groene omgeving vormt het ideale toneel voor cursussen in lichaamsbewustwording en meditatie. Dagelijks komen mensen hier samen voor de zenmeditatie van Zengroep Oshida, waar ego plaatsmaakt voor het diepere zelf.
jezelf en anderen te accepteren.’ Dit heeft volgens Teunissen niets zweverigs. ‘Het gaat erom dat je goed geaard in het nu staat. Veel basaler kan bijna niet.’ De minder mystieke nieuwkomer bestempelt dit echter snel als zweverigheid pur sang. Na 25 minuten luidt de gong en staat iedereen op. Het zittend mediteren is voorbij, wat het begin betekent van de lopende variant. Na 10 minuten stapvoets in cirkels te hebben gelopen, is er een einde gekomen aan de geestelijke schoonmaakbeurt. Helaas heeft de zenmeditatie ons niet in hogere sferen gebracht.
Geestelijke schoonmaakbeurt Bij het betreden van de meditatiezaal zit het merendeel van de groep al in ‘semi’-lotushouding. Semi, omdat de eigenlijke lotushouding vereist dat de pezen in de lies 5 centimeter oprekken. De stilte wordt doorbroken door knorrende magen en diepe zuchten. ‘Waar het om gaat is dat je bij mediteren contact maakt met de grond’, aldus begeleidster Ineke Teunissen. ‘Je rekt je rug dan automatisch, wat belangrijk is voor een juiste ademhaling. Dat helpt bij het stoppen met denken, wat essentieel is voor innerlijke rust.’ Zen is een manier van mediteren waarbij je wordt geconfronteerd met de tunnelvisie van het ego. Deze wordt overwonnen in het diepere zelf, wat resulteert in een open en onbevooroordeelde waarneming van de werkelijkheid. Leon Claessen, een doorgewinterde deelnemer, verklaart: ‘Het leven is een pad met gebreken. Dat doet geen afbreuk aan het leven maar maakt het juist groots. Zen leert je om
Corvee Na afloop is iedereen weer verrassend snel in het hier en nu teruggekeerd. Pär Flodin (26), masterstudent Cognitieve Neurowetenschappen, ziet mediteren als een goed begin van de dag. ‘Tijdens de meditatie vloeien mijn gedachten weg, waardoor de stress in mijn hoofd verdwijnt. Wanneer ik na afloop naar buiten ga, merk ik dat mijn blik scherper is geworden.’ Wim den Biesen (87), de oudste deelnemer, vertelt dat het jaren duurt voordat je de zenmeditatie beheerst. Beginnen met mediteren voorafgaand aan een stressvol tentamen heeft dus weinig zin. Op de lange termijn werpt mediteren volgens van Biesen zijn vruchten af. ‘Je kunt jezelf beter overgeven aan het verloop der dingen, wat betekent dat je handelingen als evenwaardig leert waarderen. Het schoonmaken van wc’s komt gelijk te staan aan het mediteren zelf. Het is de ultieme zijnservaring.’ ANS
Adverteren? Kijk op ANS-online.nl P. 22
bas haring In tv-programma’s, columns en boeken ventileert de populairste filosoof van Nederland op heldere en aantrekkelijke wijze zijn visie. Bas Haring is erg gedreven en breekt tegelijkertijd een lans voor de minder ambitieuze medemens. ‘Iemand die leeft zonder succes na te jagen is zeker geen lamlul. Sterker nog, stiekem benijd ik hem.’
Interview Bas Haring Tekst: Zef Faassen en Dave Willems/ Foto’s: Boy van Dijk P. 23
Hooggeleerd in laagdrempeligheid ‘Ik ben ziedend’, foetert Bas Haring (40) als hij aanschuift aan de tafel achterin bruine kroeg De Pels in de Amsterdamse Negen Straatjes. De doorgaans zo bedachtzame filosoof verklaart: ‘Ik had onenigheid met mijn baas en heb hem de huid vol gescholden op zijn voicemail. Niet echt handig, maar soms zit ik vol adrenaline.’ Harings woede ebt snel weg. Vervolgens verwondert hij zich over het feit dat anderen hem als filosoof bestempelen. ‘Het gekke is dat ik dat eigenlijk helemaal niet ben, ik heb een natuurwetenschappelijke achtergrond.’ Hij behaalde een propedeuse Natuurkunde en is afgestudeerd in Kunstmatige Intelligentie, dat destijds viel onder de faculteit Wijsbegeerte. ‘De term “filosoof” is mij na een interview door de NRC toebedeeld. Het was even wennen, maar inmiddels kan ik me er in vinden. Ik ben sterk in het redeneren op een filosofische manier.’ Haring, hoogleraar aan de Universiteit van Leiden, heeft met zijn leerstoel ‘Publiek begrip van wetenschap’ een bijzondere opdracht. Hij probeert wetenschappelijke vraagstukken toegankelijk te maken voor een breed publiek. Daarnaast wil hij op een verfrissende manier naar de wetenschap kijken. ‘Ik heb in samenwerking met de kunstacademie de masteropleiding Mediatechnologie ontwikkeld. Hierin komen natuurwetenschappen en kunst samen om op een creatieve manier wetenschap te bedrijven. Een student heeft bijvoorbeeld zijn leven laten leiden door een dobbelsteen, om te kijken of zijn identiteit zou veranderen’. De leerstoel is een kopie van het hoogleraarschap dat Richard Dawkins bekleedde in Oxford, The public understanding of science. Dawkins is als evolutiebioloog wereldwijd befaamd om zijn bevlogen en duidelijke manier van vertellen. Het zijn precies deze vaardigheden waarom Haring wordt gewaardeerd. In de tv-programma’s Stof en Haring, de columns, talkshows en een drietal boeken verheldert hij gepassioneerd en in lekentaal populaire wetenschappelijke thema’s. In je veelgeprezen boek ‘Kaas en de evolutietheorie’ wordt het wetenschappelijke feit benadrukt dat
evolutie geen doel heeft. Is deze doelloosheid niet demotiverend? ‘Stel je voor dat er wel een vooraf bepaald doel is en dat we allemaal binnen een groter kader passen. De kans is erg klein dat dit grotere geheel strookt met wat jij denkt. Feit is dat het grote plan altijd onbekend zal blijven, dus het is onmogelijk daarnaar te handelen. Dat is pas demotiverend. Het is juist motiverend om te weten dat er geen groter plan is, want het geeft mensen de oprechte verantwoordelijkheid voor hun eigen leven.’ Je stelt verder dat de mens niet de kroon is op de evolutie. Is de ver geëvolueerde mens dan niet beter dan minder geëvolueerde diersoorten? ‘Helemaal niet, wat overleeft is alleen beter in overleven, maar niet beter in moreel opzicht. Dat iets bestaat wil niet zeggen dat het goed is. Zo heeft Darwin zijn theorie nooit bedoeld. De natuur kent geen wet van goed of kwaad. Je kunt er geen moreel oordeel op baseren, maar je kunt er wel een oordeel aan toekennen. ‘Laat ik een voorbeeld geven. In de sloot achter mijn huis zitten twee eendjes die elke morgen in mijn tuin ontbijten. Dat doen ze al jaren en inmiddels ben ik aan ze gehecht. Laatst werden ze aangevallen door een reiger. Ik probeerde ze te redden, maar mijn buurman riep dat het de natuur is. “Je moet ze hun gang laten gaan!” Deze redenering klopt niet. Dat de natuur zo werkt wil niet zeggen dat je daar vrede mee moet hebben. Het is juist fijn om er af en toe tegenin te druisen. ‘Homoseksualiteit strookt bijvoorbeeld volgens bepaalde godsdiensten niet met de natuur. Ze baseren dit op de gedachte dat de evolutie als doel voortplanting heeft. Dat klopt niet, het is een wetenschappelijk feit dat evolutie doelloos is. Hun mening is dus ongefundeerd. Homoseksualiteit is wel natuurlijk.’ In ‘De ijzeren wil’ stel je de vraag of de mens iets extra’s heeft, zoals een vrije wil, wat hem bijzonder maakt ten opzichte van dieren en machines. Hebben wij een vrije wil? ‘Vind jij dat je een vinger hebt? Als je gaat kijken wat die
Interview Bas Haring Tekst: Zef Faassen en Dave Willems/ Foto’s: Boy van Dijk P. 24
vinger werkelijk is, dan zie je dat hij bestaat uit bloedvaten, zenuwen en botjes. Wanneer er nog verder wordt ingezoomd moet je concluderen dat die vinger bestaat uit moleculen en atomen. Het is dus helemaal geen vinger, maar een bundel atomen. Dat klopt ook niet. Het is er allemaal: atomen, bloedvaten en een vinger. ‘Zo zit het ook met de vrije wil. Als je tot op detail inzoomt, kan het heel goed zijn dat het functioneren van ons brein volkomen vast ligt in de talloze knipperende neuronen. Maar wanneer je uitzoomt is er wel degelijk sprake van een vrije wil, omdat je uren zou moeten uitleggen wat er in detail gebeurt. In de dagelijkse omgang is dit onhoudbaar. Vrijheid bestaat bij de gratie van de complexheid van ons eigen lichaam. Het is een handig begrip om over onszelf te kunnen spreken.’
Wat is dan de essentie van een leven zonder voorafgesteld doel waarin de vrije wil mogelijk niet bestaat? ‘Lekker in je vel zitten. Het is onverstandig om een leven te leiden waarin je dingen doet die je niet leuk vindt, vanwege een doel dat niet ter zake doet. Wanneer ik twintig van de veertig uur werk om meer te kunnen consumeren, ben ik als een debiel bezig. ‘Ik hoop dat mensen zich realiseren wat belangrijk is in de tachtig jaar die ze is gegeven. De Oudgriekse filosoof Epicurus heeft dit goed verwoord: het gaat om het hebben van goede vrienden, lekkere seks, een dak boven je hoofd en voldoende te eten. Bovendien is het belangrijk dat je anderen helpt om ook zo te kunnen leven. Zijn opvatting vind ik een wijsheid.’
Het elfde gebod P. 25
Waarom vond je het nodig om in je meest recente werk op te komen voor mensen die niet boven alles streven naar succes? ‘Mensen die leven zonder doel of ambitie worden gezien als lamlullen, omdat ze niet passen binnen een competitieve maatschappij. Dit is onterecht. Een doel is immers niets anders dan een manier om lekker te kunnen leven. Als je zonder succes ook gelukkig bent, is dat prima. Om eerlijk te zijn kan ik zelf ook niet zonder, maar dat neemt niet weg dat ik mensen die een doelloos leven leiden benijd.’ Je hebt een duidelijke visie op het leven. Heb je nooit gedacht aan een carrière in de politiek? ‘Op de middelbare school dacht iedereen dat ik politieke aspiraties had, omdat ik altijd de discussie aanging in de klas. Bij vermoedens is het echter gebleven. Politici zijn niet meer dan professionals in het spel der politiek. Mei Li Vos is een sprekend voorbeeld. Ik ken haar nog van mijn tijd bij studentenvereniging Veritas in Utrecht, waar overigens erg saaie mensen lid van waren. Ze praatte toen al exact het partijprogramma na, in plaats van haar eigen visie te verkondigen over de gang van zaken in de wereld en de politiek. Dat is waar politici zich de hele dag mee bezig houden: partijpolitiek. Ik zie mezelf eerder als een soort nar dan als onderdeel van dat mechanisme.’ Ben je nog nooit in de problemen gekomen met je filosofische standpunten? ‘In het essay dat ik heb geschreven voor de Maand van de Filosofie behandel ik de vraag hoe het komt dat wij ons zorgen maken over de verre toekomst. Over tweehonderd jaar zijn er waarschijnlijk minder soorten dieren en is er minder regenwoud. Hoe erg is dat? Wanneer bijvoorbeeld op dit moment De Nachtwacht afbrandt, dan raakt mij dat. Als het schilderij in een wereld zonder mensen verbrandt vind ik dat niet erg, omdat erg dan geen betrekking tot mensen kan hebben. Binnen de filosofische wereld bestaat tegen deze opvatting veel weerstand. Veel filosofen vinden dat dingen, zoals het schilderij, van zichzelf waarde hebben. Het gaat zelfs zover dat mijn uitgever het essay in eerste instantie niet wilde publiceren. ‘Ondanks de weerstand zal ik mijn mening blijven verwoorden en mezelf voortdurend vragen stellen, zo zit ik in elkaar. Er zijn nog veel vragen denkbaar waar moeilijk een eenduidig antwoord op is te geven. Die vragen blijven boeien. Het stellen ervan is emancipatie voor de vraag zelf.’ ANS
Het elfde Gebod Hoe is het mogelijk dat Farid toelaat dat die streberige heks hem in zijn nek zoent, terwijl ik nota bene in de kamer ernaast ben?! In blinde woede knal ik de deur achter me dicht en ga naar huis. Tien telefoontjes en vijftien smsjes van Farid later besluit ik toch maar op te nemen. ‘Wat is er met jou aan de hand?’, snauwt hij. ‘Waarom neem je je telefoon niet op?’. ‘Dat snap je best!’, roep ik. Farid lacht schamper: ‘Dat met Cindy? Dat stelde toch helemaal niets voor. Ik troostte haar, stel je niet zo aan!’ Woedend hang ik op. Twee dagen later, op de eerste écht mooie dag van het voorjaar, ga ik met collega’s naar het terras. Vier witbiertjes - met citroen - en een frietje op het Koningsplein later heb ik ontzettend veel zin om uit te gaan. En stiekem ook om te flirten. Om één uur sta ik behoorlijk aangeschoten mee te lallen met Het is een nacht in de Fuik. De kroeg is vol, de ramen zijn beslagen. Ik wurm me langs mensen die ongewild tegen elkaar aan staan te rijden onderweg naar het vrouwentoilet. Halverwege de toch onlangs nog verbrede trap dendert een laveloos wicht recht op me af, stukjes braaksel kleven nog aan haar bruine leren laarzen. Ik probeer uit te wijken, maar verlies mijn evenwicht. Toch te veel biertjes gedronken. Ik schaaf langs de muur en knal keihard tegen het hoofd van een dispuutsjongen die me vaag bekend voorkomt. Het zal wel door mijn breuk met het verenigingsleven komen, want hij reageert agressief: ‘Kun je niet uitkijken, stomme trut!’. Na een korte maar driftige woordenwisseling met veel woeste gebaren komt de barman tussenbeide: ‘Laat dat meisje eens met rust.’ Mij vraagt hij of ik een pleister wil voor mijn geschaafde elleboog. Ik loop dankbaar mee naar de bar. Even later luidt André Hazes de laatste ronde in. De barman, Mick, vraagt of ik nog even blijf. We drinken een biertje en eindigen heftig zoenend en half ontkleed op een tafel. Ben ik even blij dat de gordijnen al dicht zijn. Als ik mijn ogen sluit draait alles en voel ik me opeens ontzettend schuldig. Ik duw Mick van me af en vlucht naar buiten. De koele buitenlucht werkt ontnuchterend en ik fiets als een razende naar huis. Wanneer ik langs de snackbar op het Keizer Karelplein rijd, hoor ik mijn naam. Ik kijk achter me en zie Farid in dronken enthousiasme naar me zwaaien, een frietje oorlog in zijn hand.
Het issue Tekst: Luuk Heezen en Joost Nellen/ Illustratie: Marieke Meijer P. 26
het issue In deze rubriek staat iedere maand een ander Issue centraal, waarover de meningen sterk zijn verdeeld. Deze maand: Selectie aan de poort als wapen tegen studie-uitval.
gemotiveerd of afgeserveerd ‘Kijk eerst naar de persoon links van je, en dan naar degene rechts van je. Eén van jullie drieën zal binnen een jaar deze studie verlaten.’ Eerstejaars studenten horen deze dreigende woorden vaak bij aanvang van hun allereerste college. Uit cijfers van de RU blijkt inderdaad dat meer dan 35 procent van de studenten aan onze universiteit tijdens het eerste studiejaar uitvalt. Omdat dit bergen geld kost, nemen de studies Psychologie, Bedrijfswetenschappen, Pedagogische Wetenschappen, Rechten en Filosofie sinds vorige maand deel aan een landelijke proef met intakegesprekken voor middelbare scholieren en hboinstromers. Deze gesprekken worden gevoerd met aankomende studenten die aangeven zich nauwelijks op hun studie te hebben georiënteerd: het uitvalpercentage in deze groep is hoger dan bij scholieren die wel een bewuste studiekeuze maken. Voorlopig is de uitkomst van de gesprekken een niet-bindend advies. Op dit moment worden scholieren wel op basis van intakegesprekken geselecteerd bij opleidingen die meer aanmeldingen hebben dan studieplekken. Daar hanteert men een numerus fixus, oftewel een vastgesteld aantal opleidingsplekken. De helft van die plekken wordt via centrale selectie vergeven, zoals de bekende gewogen loting bij Geneeskunde. De andere helft mag decentraal worden geselecteerd: iedere opleiding bepaalt zelf de criteria waaraan hun toekomstige studenten moeten voldoen, met uitzondering van eindexamencijfers. Recent onderzoek van het Erasmus Medisch Centrum in Rotterdam heeft uitgewezen dat uitval onder decentraal geselecteerde studenten Geneeskunde bijna drie keer minder voorkomt dan onder hun centraal geselecteerde jaargenoten.
De stelling van deze maand: Decentrale selectie is de ideale manier om ongemotiveerde scholieren buiten de deur te houden Ronald Plasterk, Minister van Onderwijs, Cultuur & Wetenschap ‘Selectie van studenten is geen instrument om uitval te verminderen. Experimenten met decentrale selectie tonen dat niet aan. Er zijn veel factoren die meespelen bij het succesvol afronden van een studie, zoals een doordachte studiekeuze, goede begeleiding tijdens de studie, inspirerende docenten en inzet van de student. De proef met intakegesprekken is een volgende fase in het studiekeuzeproces van de student, die voorafgaand aan zijn definitieve inschrijving nog eens wordt geconfronteerd met de vraag of dit wel de goede studie is. Een student kan na zo’n gesprek een beter afgewogen keuze maken. ‘Decentrale selectie is daar scherp van gescheiden. Dit heeft een verplichtend karakter: de student kan geweigerd worden voor de studie. Dit systeem wordt ingevoerd bij University Colleges, omdat dergelijke opleidingen een speciale instelling en motivatie van haar studenten vragen. Ook wordt bekeken hoe de mogelijkheden bij numerus fixusopleidingen als Genees-
kunde kunnen worden uitgebreid. Het gaat hier om uitzonderingen: de regel is geen decentrale selectie. Elke student met de wettelijk vereiste vooropleiding is namelijk in staat om het hoger onderwijs succesvol af te ronden. Door zo min mogelijk selectie toe te passen, blijft het hoger onderwijs maximaal toegankelijk. ’ Prof. dr. P.D.J. Drenth, oud-voorzitter Commissie Numerus Fixus Opleidingen ‘Centrale selectie is het meest eerlijk en effectief. Hoewel je met intakegesprekken een scholier bewuster kunt maken van zijn studiekeuze, is een selectie-interview geen goede manier om te toetsen of deze geschikt is voor een studie. Voorspellingen over studieresultaten op basis van persoonlijkheid en motivatie zijn weinig valide. Een geïnterviewde kan makkelijk acteren, waardoor de interviewers een verkeerd beeld krijgen. Bovendien is de indruk die je krijgt van een scholier een momentopname. Een fenomeen als motivatie is geen stabiele persoonlijkheidstrek, maar een onvoorspelbare factor die
ANS-online.nl P. 27
makkelijk kan veranderen. Het is maar de vraag of eventuele verbeteringen in studiegedrag en prestaties opwegen tegen de energie, kosten en tijd die een uitgebreider systeem van decentrale selectie vergt.’ Sara Struik, voorzitter AKKU ‘AKKU is in principe tegen iedere vorm van selectie. Iedereen moet gelijke kansen krijgen om te studeren. Als een universiteit om praktische redenen toch moet selecteren, bijvoorbeeld als zich meer studenten aanmelden dan een opleiding kan verwerken, dan liever op basis van motivatie dan willekeurige loting. ‘Het College van Bestuur heeft toegezegd dat de pilotgesprekken geen bindend karakter hebben. De intakegesprekken dienen vooral om de scholieren bewust te maken van de inhoud van de studie, zodat zij een weloverwogen keuze maken. Zolang een studie het aantal aanmeldingen aankan, zien wij er op toe dat er geen studenten worden geweigerd omdat ze niet gemotiveerd genoeg zijn.’
Prof. dr. N.H.J. Creugers, voorzitter Commissie Decentrale Toelating Tandheelkunde aan de RU ‘Decentrale selectie is bij Tandheelkunde een groot succes gebleken. Het kost onze medewerkers veel tijd en energie om scholieren te selecteren, maar het blijkt een positieve uitwerking te hebben op het studierendement. Het aantal studenten dat de propedeuse of bachelor binnen de aangegeven tijd haalt, ligt bij decentraal toegewezen studenten aanzienlijk hoger dan bij ingelote studenten. ‘Tandheelkunde is een intensieve studie. Scholieren die deelnemen aan de decentrale selectieprocedure moeten een essay schrijven over actuele problemen in de gezondheidszorg en worden getest op hun handvaardigheid. We willen met deze selectie aan de poort topstudenten binnenhalen. Degenen die het hoogst scoren op beide testonderdelen komen voor toelating in aanmerking. Op deze manier selecteren we de helft van onze toekomstige studenten. Zij die worden afgewezen kunnen nog altijd meedoen met de centrale loting. Dit systeem blijkt uiterst effectief om de kwaliteit van de studie te verhogen.’ ANS
Voedsel voor de geest Tekst: Rob Ramaker en Mart Waterval/ Foto’s: Willie Kerkhof P. 28
Voedsel voor de geest Op zoek naar pareltjes uit ranzige studentenkeukens, schuift ANS iedere maand aan bij een avondmaaltijd. Wat schaft de pot en wat bakken de koks van culinaire kennisvragen? Deze maand: Grenzeloze haute cuisine aan de Heydenrijckstraat
De afgelopen maanden regende het in deze rubriek geen culinaire sterren. Zouteloze pastacreaties van kant en klare ingrediënten die vervolgens met een Refteriaans gebrek aan uitstraling werden gepresenteerd. Sean (25), masterstudent Politiek en Parlement, waagt met zijn studentenhuis een poging dit te doorbreken. Samen met Nikkie (22), vierdejaars Creatieve Therapie, heeft hij de hele middag in de keuken staan zwoegen. Ook de rest van het volgens Sean ‘best wel competitieve’ huis is gemobiliseerd. Het doel van de deelname is de overwinning, met minder neemt hij geen genoegen. Het viergangendiner vindt plaats op de gezellige kamer van de Zweedse Sylvia (29), promovenda aan het Max Planck Instituut. Florian (22), tweedejaars Wiskunde, vertelt trots dat hij de erwten heeft gekocht. De bewoners van het huis aan de Heydenrijckstraat blijken een schoolvoorbeeld van Europese integratie. Op de bovenste, ‘Nederlandse’ verdieping ligt de meeste troep, beweert de Duitse Tina (22), die dit jaar instroomt in de master Communicatiewetenschap. De rotzooi op de balkons is niet van de Nederlanders, maar bleef achter na een recent huisfeest met Bollywood-thema. Halfvolle flessen wodka en veel lege bierkratten getuigen van een wilde avond. De bewoners halen vol enthousiasme herinneringen op. ‘Dat feest had alles: leuke mensen, een dj en veel te veel drank’, aldus Florian. Het politiebezoek, naar aanleiding van geluidsoverlast, werd harmonieus opgelost. De dienders vertrokken onverrichter zake nadat de vrouwen buiten een kleine buikdansshow hadden weggegeven met half afgezakte sari. De goede sfeer van vanavond en het bij elke gang openen van een nieuwe fles wijn maken de tongen los. Vooral Florians oude pyjama blijkt goed voor opvallende verhalen. Deze nauwsluitende creatie liet weinig aan de verbeelding over en zorgde bovendien voor jeuk in zijn schaamstreek. De tolerantie die huisgenoten opbrachten voor Florians uitgebreide jeukbestrijding bleek beperkt. Zo kon het gebeuren dat op een vreedzame ochtend een withete Duitse oud-bewoonster Florian vriendelijk doch dringend verzocht te stoppen met het ‘kratzen’ van zijn ‘Eier’. Uit het luxe diner, dat buiten de hoofdgerechten met kip bestaat uit Andalusische gazpacho, appeltiramisu en bruschetta met aubergine en munt, blijkt dat kosten noch moeite zijn gespaard. Na het eten wordt Luc (23), derdejaars Maatschappelijk Werk en Dienstverlening, belast met het zetten van koffie. Het poseren voor de groepsfoto loopt daarna uit op het over elkaar heen vallen van lachende huisgenoten. ‘Ik heb de slappe lach. Zullen we dit nooit meer doen?’ oppert Nikkie. Vervolgens vertrekt zij om voor sluitingstijd nog een voorraad wijn in te slaan bij de AH aan de overkant. Een niet ongebruikelijke gebeurtenis op gezellige huisavonden. Bijna wordt vergeten dat er nog enkele kennisvragen wachten. Is dit multinationale huis in staat alle vragen over Europese eetgewoonten te beantwoorden?
ANS-online.nl P. 29
Sean: ‘Tsjechië, ik weet het bijna zeker.’ Nikkie: ‘Als het goed is hoeft Sean niet af te wassen!’ Kipstoof met tomaat en knoflook: 4 kippenbouten Flinke bos basilicum 2 flinke handen vol kerstomaatjes en (pruim)tomaten 1 hele bol knoflook 1 chilipeper Vastkokende aardappels Olijfolie Zeezout en peper
Smeer de kippenbouten in met zout en peper en leg ze in een pan. Doe de basilicumblaadjes en –steeltjes, tomaten en aardappels erbij. Bestrooi het geheel met knoflooktenen en chilipeper en besprenkel met olijfolie. Zet het gerecht anderhalf uur in de oven. De maaltijd is een verwennerij voor de smaakpapillen. De vier gangen zijn professioneel bereid en de tafel is sfeervol gedekt. Dit alles werd gedrenkt in een aangename hoeveelheid alchohol. Deze studentencuisine is de vier sterren meer dan waard.
culinaire kennisvragen In Oost-Europa worden variaties bedacht op het van oorsprong Westerse fastfood. Wat serveert de grootste fastfoodketen van Oekraïne bij frisdrank en een panini? Florian: ‘In ieder geval iets uit de grond. Aardappels?’ Tina: ‘Niets, ze hebben daar niet zo veel geld.’ Sean: ‘Gewoon wodka!’ Luc: ‘Ze ontbijten zelfs met wodka.’ Misschien zouden de huisgenoten beter naar Florian moeten luisteren. Hoewel wodka van aardappels wordt gestookt, is dat niet het juiste antwoord. De fastfoodketen serveert een gepofte aardappel met vulling naar keuze. Europa is wereldleider op het gebied van bierconsumptie. In welk land lijden de levers het meest, met een jaarlijkse consumptie van 156.9 liter per persoon? Florian: ‘In Duitsland heb je het reinste bier, door het Reinheitsgebot.’ Sean: ‘Nationalist!’ Tina: ‘Meisjes drinken in Duitsland wijn in plaats van bier.’
Sean had gelijk: de Tsjechen drinken wereldwijd het meeste bier. De bierkennis levert het eerste breintje op, maar dit kost een afwasser. In welk Europees land vind je met ongeveer 6 procent van de bevolking de meeste vegetariërs? Sean: ‘Duitsland of Engeland.’ Nikkie: ‘Ik denk aan Oostenrijk.’ Sean: ‘Engeland, want daar wonen veel Indiërs.’ Tina: ‘De mensen zijn daar vegetariër geworden door de gekke koeienziekte.’ Helemaal juist. Percentueel gezien wonen in Groot-Brittannië de meeste vegetariërs. Complimenten voor de creatieve verklaringen. Hoe wordt bij de productie van glühwein verborgen dat het meestal gaat om een lagere kwaliteit wijn? Een sprint naar de grote voorraad flessen glühwein op de gang wordt op tijd gestopt. Dus wordt er verwachtingsvol naar de Duitse bewoners gekeken. Sean: ‘Kaneel?’ Florian: ‘Er gaat ook suiker en kruidnagel in.’ Sean: ‘Het toevoegen van suiker, kaneel en kruidnagel.’ Helaas, slechts een half breintje wordt verdiend. Hoewel het allemaal juiste ingrediënten zijn, wordt de slechte kwaliteit van de wijn alleen gemaskeerd door het toevoegen van veel suiker. Sauerkraut of zuurkool is een typisch Duits gerecht. Hoe ontstaat zuurkool uit gewone kool? Tina: ‘Door bacteriën!’ Sean: ‘Ja, die laten het gisten.’ Luc: ‘Die moet wel goed zijn.’ Een zuurverdiend breintje. Zuurkool bestaat uit versnipperde koolbladeren die worden omgezet met behulp van melkzuurbacteriën.
Het juryrapport: Uiteindelijk wordt drieëneenhalf breintje binnengesleept. De concurentiedrang resulteert in gemor over de beoordeling. Uiteindelijk toont iedereen zich sportief en tevreden met een prima score. Het doel blijft echter duidelijk: ‘We gaan voor de beker!’
Deze ANS niet P. 30
deze ans niet Nieuw op ANS-Online: de digitale Harry Steijn roman. Een eclectisch meesterwerk met onregelmatige updates, gelaagde karakters en een licht surrealistische twist. De nieuwste plotwending: dames en heren de heer steijn en zijn vriendin j briegga deugen niet…dhr steijn heeft geprobeerd uit jaloezie anoniem te bellen naar jeugdzord en zo kinderen uit huis willen plaatsen bij een moeder en ga zo maar door deze man deugt van geen kant en zijn vriendin ook niet…de moeder in kwestie heeft haar kids nog maar mevr briegga die liesbeth beschuldigt!!!heeft zelf ook 4 kids uit huis geplaats en zoals zij zelf zegt gebeurt dit niet zomaar!!!!toch jaqulien??????
Universiteitsclubblad VOX onderging afgelopen maand een heuse metamorfose. Helaas was het geld op na de eerste zeven pagina’s, waardoor de achterkant nog steeds niet ontdaan is van haar pijnlijk Motjesque karakter. Reden genoeg om een prijsvraag uit te schrijven. Degene die als eerste tien verschillen aan kan wijzen tussen de nieuwe en oude VOX wint een gesigneerd boek van Emile Ratelband! Inzendingen zijn welkom op
[email protected], de wedstrijd sluit op 20 april.
Actief Indonesisch is tegelijkertijd de meest trouwe en obscure adverteerder in ANS. De organisatie is al ruim vijftien jaar consequent aanwezig in de rubriek ANSjes, maar we hebben nog steeds geen flauw idee wat ze precies doen. Kredietcrisis of niet, bij deze bieden we ze een jaarabonnement ANSjes aan voor de halve prijs. De verstandhouding tussen lullofederatie Argus en ANS verliep het afgelopen jaar niet altijd even soepel. Een bezoek aan de Argusreceptie zou de lucht wel klaren, hoopten wij. Gezamenlijk bouwen aan de relatie. Spijkers met koppen slaan. De handen ineenslaan en samen aan de weg timmeren. De voorman van Argus gaf echter niet thuis bij een belletje. Later vernomen we dat hij geen zin had in lastige vragen, en daarom niet opnam. Wie slaat er nou de plank mis? ‘Terminal Terra’. Zo heet het nieuwe kunstwerk dat laatst werd geopend op de bètafaculteit. Het spuuglelijke elektronisch bord toont de aankomst- en vertrektijden van de flora en fauna op planeet Aarde. Leuk, die kunst voor bèta’s, daar zitten ze vast op te wachten. Met de installatie van het bord lijkt de entreehal van de bètafaculteit nu meer dan ooit op een vliegveld. Klein minpuntje: waar zijn die sexy stewardessen?
Ans deze Crypto maand P.P.31 31
CRYPTO
HORIZONTAAL 3. Laat je pijpen door dit keukenapparaat (9); 5. Dyslectische hyves-buddies van Henny (8); 6. Gebundelde landkaarten met veel groen (8); 10. Metselaar gebruikt deze taalkundige term vaak (9); 11. Groep die niet van chaos houdt (4); 14. Deze schrijver woont in een woonwagen (7); 15. Behaard rijwiel (9); 18. Tof doekje voor het bloeden (10); 20. Afgesproken terughoudend te zijn (12); 21. Meisje in de natuur (5); 22. Deze vriend helpt je portemonnees jatten (7); 24. Liefdesdrank (15); 26. Seks durven hebben (9); 27. Kapsel van een oude computer (7); 28. Dit lichaamsdeel vliegt in Twente (4) VERTICAAL 1. Deugdzame onderscheiding (9); 2. Bijnaam (4); 4. Oudhollandsch op die wijze: de dierentuin (3); 7. Zeldzame AZ-voetballer (7); 8. Belezen Carolinger (9); 9. Een ongetwijfelde ontmoeting (9); 12. Praten over de bereiding van verse jus (15); 13. Dorst lessen en portemonnee vullen (13); 16. Ovumlid in het Verre Oosten (7); 17. Bezoek aan het DE-café tegen verdriet (6); 19. Nog een uitbundige band voor Guus Meeuwis (11); 23. Met de jaren ben je slim geworden (6); 25. Muziekstuk over chocolade (4)
OPLOSSING crypto maart
winnaaR
Horizontaal: 8. Raamwerk; 11. Obama; 12. Rijn; 13. Spierbal; 14. Bolus; 17. Vlerk; 19. Lokaal; 20. Spits; 21. Schoenenreus; 22. Driehoeksverhouding; 26. Thuiswedstrijd; 28. KLM; 29. Winterstop
Winnaar van de vorige crypto is Anne de Graaf uit Nijmegen. Wil jij ook 15 euro winnen? Stuur je oplossing van de ANS crypto voor 17 april onder vermelding van naam, adres en bank/ gironummer naar de redactie of naar
[email protected].
Verticaal: 1. Straf; 2. Guess; 3. Pakweg; 5. Flikflooien; 6. Part; 7. Telraam; 9. Woordenschat; 10 Krokus; 14. Boerenbruiloft; 15. Liesje; 16. Kuip; 18. Watergolven; 23. Insteek; 24. Medium
www.ans-online.nl. Tekst: De redactie / colofon P. 32
Tekst: Anne Elshof en Juliet Van de Voort/ Foto: Loes Perrée Tijdstip: 22.00 uur, donderdagavond
slaapdronken Jos (52), hoogleraar Geneeskunde en Niels (20), tweedejaars Tandheelkunde Hoe zijn jullie bij elkaar in bed beland? Niels: ‘Jos is een vriend van de familie. Zolang ik me herinner, komt hij bij ons over de vloer. Ik kreeg bij hem altijd al een speciaal gevoel, maar kon dit niet plaatsen. Toen hij me bijles gaf voor mijn eindexamens, sloeg de vonk pas echt over.’ Jos: ‘Ik was terughoudend vanwege het leeftijdsverschil en de vriendschap met zijn ouders, maar voor zijn leeftijd is Niels ontzettend volwassen. Uiteindelijk zette hij de eerste stap.’ Niels: ‘Ik? Jij had al vaker laten merken dat je me zag zitten. Weet je nog dat je mijn hand een keer vastpakte op een onbewaakt moment? Al was ik degene die tijdens de bijlessen het geflirt bezegelde met een zoen. Toen ik voor mijn Gymnasium slaagde, wilde ik het alleen met jou vieren.’ Hoe reageerde jullie omgeving? Niels: ‘In eerste instantie hielden we het stil. Pas toen ik op kamers woonde, durfde ik het te vertellen. Mijn ouders waren gechoqueerd. Gelukkig draaiden ze bij toen ze zagen hoe gelukkig Jos me maakt.’ Jos: ‘Laatst zag een collega ons hand in hand door de stad wandelen. Zo’n confrontatie is niet makkelijk, maar ik schaam me zeker niet voor Niels.’ Niels: ‘Mijn vrienden zijn er inmiddels aan gewend. Alleen buitenstaanders reageren soms afkeurend.’ Speelt leeftijdsverschil tussen de lakens geen rol? Niels: ‘Alleen in positieve zin. Hij heeft zoveel ervaring. Het is een verademing. Mijn vorige vriendjes konden me amper bevredigen. Jos kent al mijn gevoelige plekjes.’ Jos: ‘In het begin nam ik meestal het voortouw. Niels wordt nu steeds zelfverzekerder en weet ook mij vaak te verrassen.’ Niels: ‘Ik kan me geen leven zonder Jos meer voorstellen, zowel binnen als buiten de slaapkamer niet.’ ANS
Op verzoek van Jos en Niels zijn hun namen gefingeerd.
