Deze maand o.a.: Duiknieuws Stekkenplek

Deze maand o.a.:

Duiknieuws Stekkenplek

Rubriek:

Paginanummer:

Van de voorzitter In veilige handen Aktiviteitenkalender Ingezonden stukken Duiknieuws Ff lachuhhhhh Stekkenplek Verjaardagskalender Sponsors Nawoord

3 4 5 6 51 53 54 57 58 60

2

Dit is alweer het laatste Leesvoer van dit seizoen, een seizoen dat werkelijk is omgevlogen. Over een paar weken beginnen de zomervakanties en zal iedereen er weer op uittrekken om te genieten van een welverdiende vakantie. Voor diegene, die dit winterseizoen weer volop hebben geoefend in de trainingsgroep, kan een mooie duikvakantie in het buitenland lokken. Maar de thuisblijvers hoeven niet te treuren want zij kunnen met andere La Rana’s weer iedere woensdagavond en zondagochtend gaan duiken in Zeeland. Natuurlijk grote verschillen met het buitenland maar ook hier in Nederland kun je fantastische dingen onder water tegenkomen. Voor alle nieuwe Open Water Duikers ligt hier de mogelijkheid om samen met ervaren duikers op pad te gaan en Zeeland onder water te verkennen. Heel wat anders dan het Oostvoornse Meer waar je de opleidingsduiken hebt gehad. Toch hebben wij in het achter ons liggende seizoen ook minder leuke dingen vernomen via de media. Duikinstructeurs die in verband worden gebracht met een “zieke vorm” van belangstelling voor kinderen. Uiterst kwalijk maar voor ons als vereniging vervelend. Juist als jeugdduikvereniging zijn wij kwetsbaar en moeten er daarom alles aan doen om problemen te voor te zijn. Het bestuur heeft, naar aanleiding van deze voorvallen in de media, een protocol opgesteld gebaseerd op de richtlijnen van het project “In veilige handen” van de vereniging Nederlandse Organisaties Vrijwilligerswerk. Dit protocol zal in het eerste leesvoer na de vakantie worden opgenomen en tijdens de ALV van november worden besproken inclusief de benodigde aanpassingen van het Huishoudelijk Reglement. Vooruitlopend hierop staat er in dit Leesvoer al een kort verhaal. Terugkijkend op het afgelopen verenigingsjaar kan gesteld worden dat het een goed jaar was met meerdere hoogtepunten. Soms speelde het weer parten zoals deze winter sneeuw en gladheid maar dat heeft de pret niet mogen drukken. Iedereen alvast een hele fijne vakantie toegewenst en komend seizoen gaan wij er weer tegenaan. Een enthousiaste crew staat weer voor jullie klaar. Geert

3

In Veilige Handen Misschien een vanzelfsprekende titel over een veel besproken onderwerp. Mede door de berichten in de media over het onderwerp “ongewenste intimiteiten, seksueel misbruik en pedofilie” heeft het bestuur gemeend dit onderwerp op de (bestuurs)agenda te zetten. Dit is niet alleen op eigen initiatief geweest maar ook naar aanleiding van een aantal gesprekken met anderen. Juist als Jeugdduikvereniging met dus veel jeugdige leden zijn wij, als vereniging, kwetsbaar. Mede door wat er in het nieuws komt, zal er ons gelet worden en dat mag ook. Wel moeten wij dan begrijpen dat alleen de excessen in het nieuws komen. Overal waar fatsoen, normen en waarden wel gerespecteerd worden, ja daar hoor je nooit wat van. Door de Vereniging Nederlandse Organisaties Vrijwilligerswerk is het project met de naam “In veilige handen” opgestart om verenigingen te helpen protocollen op te stellen. In een toolkit worden de meeste modelteksten, brochures en reglementen aangeboden. Het bestuur is bezig om al deze zaken aan te passen voor onze vereniging en door te voeren. Vanzelfsprekend zullen de resultaten als eerste worden besproken met iedereen die als vrijwilliger binnen de vereniging actief is. Op de ALV zal dit onderwerp als agendapunt worden opgevoerd en zal een aanpassing van het Huishoudelijk Reglement nodig zijn. Voorkomen is nog altijd veel beter dan genezen, Een actief beleid in zaken met een lastig onderwerp als deze, is daarbij een must. Meer hierover na de zomervakantie. Voor iedereen die zich alvast wil inlezen: www.nov.nl.

Namens het bestuur, Geert

4

13 aug 20 aug 17, 18 sept. 7 oktober 17 december 18 december Medio Januari 10 maart 12 april 15,16 en 17 juni

Open dag Zuidland. Hulp gevraagd! Open dag Hellevoetsluis Monte Mare, Rheinbach, Duitsland BBQ-duik Familiedag Oliebollenduik Duiktoren of Belgie, indoor duiken Lentefeest in het zwembad Egyptereis Kampeerweekend in …………….

Iedere 1e zondag van de maand eten bij de stormvogel verzamelen 17.30uur Alle evenementen zijn voor duikers en ook niet-duikers. Zij gaan uiteraard mee voor de backup en voor de gezelligheid.

5

Vrijdag 15 april is er voor dit jaar een start gemaakt met de nieuwe adventure duiken die de komende maanden op de planning staan. We zijn begonnen met de theorie voor de PPB duik. Dit is Peak Performance Buoyancy en in het Nederlands controle over het drijfvermogen. Er zijn 7 cursisten die meedoen en we beginnen keurig op tijd met de theorie. Het huiswerk (het maken van de herhalingsvragen) is meegenomen. We beginnen eerst even met hoe de vakantie in Egypte is geweest en dan gaan we snel starten met de theorie want er zijn genoeg verhalen te vertellen over de vakantie. De presentatie wordt vlot afgehandeld en er wordt goed opgelet. Aan het eind nog wat vragen stellen en dan kunnen we beginnen aan de herhalingsvragen. Dit verloopt ook prima en dan zijn we klaar om aan de praktijk te beginnen. Nu even tijd maken om te kijken naar de eerste foto’s van de Egypte reis.

Zondagochtend 17 april staat de duik op het programma. Het is heerlijk weer en we hopen dat de temperatuur van het water ook weer is gestegen. Met de divemasters en instructeurs de duik eerst voorbereiden en dan met de cursisten de briefing van de duik doen. Met 6 cursisten (cursist nummer 7 is verkouden) gaan we te water. Het zicht is goed en de temperatuur is ook prima. Verschillende drijfvermogen oefeningen gedaan en na 40 minuten is de lucht op en is het klaar om de duik af te ronden. Na nog een keer uitloden gaan we het water uit. Op ons gemak omkleden en genieten van het zonnetje. Naar de Stormvogel om te debriefen en het logboek in te vullen. Iedereen is geslaagd voor deze duik en nu op naar de volgende adventure dive (navigatieduik).

6

Al jaren organiseert La Rana diverse uitstapjes en gezellige bijeenkomsten. Dit kan zijn in het zwembad, langs de waterkant, maar ook kampeerweekenden zijn zeer in trek. Om niet altijd hetzelfde te organiseren wilde ik jullie om hulp vragen. Wie heeft er een leuk, grappig, leerzaam, gezellig idee om met de vereniging te gaan doen. Wie weet er een gezellige camping in de buurt van een super duikstek. Wie weet er een leuke duikstek waar we een gezellige dag heen kunnen. Wie heeft een idee voor gewoon een gezellig iets. Wie heeft zin om mij te helpen met de organisatie van de diverse activiteiten. Heb je een duidelijk idee, wil je helpen, zet dit op papier en stuur het via de mail naar [email protected] Kijk op de activiteitenkalender in dit leesvoer of op de site om te zien wat er allemaal georganiseerd gaat worden. Ik hoor graag van jullie.

7

In de vorige editie van het leesvoer stond een artikel van;

So you wanna be a

watje??????!

Join the club Het was duidelijke op wie het betrekking had, maar een andere werd vergeten . Eelco,deze was al een lange tijd aan het nadenken om tot aanschaf van een droogpak over te gaan en in de tussentijd heeft hij er ook 1 aangeschaft en mee gedoken. Wij Francis en ik ( reef) waren nog niet zo ver, maar als je ergens ( in België) een pak gaat proberen wordt je gelijk tot droogpak watje bestempeld In mijn geval niet ten onrechte wat voor de uitgifte van het blad had ik er ook daadwerkelijk 1 aangeschaft. Ja ik, diegene die het meeste commentaar had op de gebruikers van een droogpak( watjes waren dat). En nu toch overgelopen ,

8

JA .

Rede van het overlopen; • Omkleden hoef niet meer ( als alles goed gaat) • Minder koud, zowel op als onderwater • Je wordt wat ouder( in mijn geval ook de gezondheid) • Spoelen/schoonmaken een stuk makelijker • Pak sneller droog ( Trilaminaat) • Goede bewegingsvrijheid • Staat nog goed ook Nadelen; Er is er maar 1, de prijs Door de aanschaf van een droogpak behoor ik nu wel tot het illustere gezelschap watjes, maar daar behoren niet de minste bij.

De

club bestaat nu uit de volgende leden

Jan Connie Paul Geert Martin Barbara Pierre Vincent M Hanneke Eelco Fred

Zeehond Zeehond 2 Dagobert

Reef

Stiekem lid

Anne Marije

Zeehond in opleiding

Aankomend lid waar ik nog steeds me petje voor af neem, omdat hij bij het lid worden van de club geen slag kon zwemmen. FRANCIS

REEF/trainer/begeleider/kantwacht/watje

9

Droogduiken in Egypte   

Omdat ik intussen de meest rare, wilde, vreemde en onware indianenverhalen heb gehoord over mijn toestand in Egypte, is hier mijn verslag ervan, zodat je weet wat er precies gebeurd is, en vooral ook, wat niet. Zondag, 2 dagen voor vertrek naar Egypte Ik maak met Leon een testduik bij Den Osse Haven. Ik ben niet verkouden, en op mijn droogpak na werkt al mijn apparatuur prima. Er is geen vuiltje aan de lucht, en geen enkele reden om aan te nemen dat er iets fout zou kunnen gaan in Egypte. Woensdag, eerste duikdag Nog voor ik in het water lig, is mijn camera (30 euro, marktplaats)al volgelopen en is de hogedrukslang van mijn console geknapt. In Zeeland betekent dat einde duik, in Egypte betekent dat een leensetje en de dag erna je set weer gerepareerd voor je. Dus dat is geen ramp, zeker niet als je weet dat die set al gauw 10 jaar oud is. De eerste duiken worden getekend door een loodprobleem, waardoor ik aan het einde van de duik meestal aan de oppervlakte dobber omdat ik te weinig lood heb. Uiteindelijk besluit ik maar 14 kilo lood mee te nemen, terwijl ik in Nederland 8 tot 10 kilo gebruik in zout water. Donderdag, tweede duikdag De loodproblemen zijn opgelost, maar ik begin verkouden te worden. De oren klaren nog goed, maar ik sta wel ’s ochtends op met een dichte neus. Verder nog geen problemen. Vrijdag, derde duikdag Het klaren gaat iets moeilijker, maar nog steeds ruim binnen de grenzen om door te gaan met de duik. Tijdens de tweede duik krijg ik ineens een reversed block op 8 meter. Ik ga weer een stukje dieper, stijg langzaam, en de hoofdpijn verdwijnt weer. Ook op 5 meter ontstaat weer wat hoofdpijn maar ook dat verdwijnt weer. Zaterdag, vierde duikdag Met de reversed block in mijn achterhoofd doe ik vandaag heel voorzichtig. Ik sla de tweede duik ook over, maar wil de nachtduik absoluut niet missen. Bij allebei de duiken heb ik wat meer tijd nodig om naar beneden te komen, maar verder nergens last van, en dus ook geen reversed blocks.

10

Zondag, vijfde duikdag Er wordt eerst een driftduik gemaakt naar 28 meter diep. Ik kan het niet verantwoorden om deze duik te gaan maken, ik kan niet garanderen dat ik meteen naar 5 meter kan afdalen zonder problemen, dus ik sla deze duik over en duik mee met de normale duik. Tijdens de eerste duik heb ik nergens last van. Klaren gaat net zoals de vorige dagen, en het opstijgen geeft geen problemen, dus zie ik geen reden om de tweede duik niet te maken. De tweede duik is ook een driftduik, maar, met een min of meer stilligende boot en met volle vesten van de boot springen en op je gemak afdalen, dus zie ik geen reden om deze duik niet te maken. Maar die, resulteert wel in een reversed block. En ook verder naar beneden afdalen om weer langzaam op te stijgen, mag niet baten. Ik heb hoofdpijn, word misselijk, kortademig en krijg het benauwd, dus moet het water direct uit. Door de benauwdheid wil ik ook niet meer terug afdalen naar 5 meter, tot waar alles nog goed ging. Maar behalve dat is dat gewoon een natte recompressie en dat is sowieso nooit een goed idee. Ik blijf er rustig onder, en na een tijdje zakt de benauwdheid en de misselijkheid en blijft de hoofdpijn over, samen met een ernstige gevoeligheid voor licht en geluid. Ongeveer hetzelfde als een paar jaar geleden in de Duiktoren. Toen ging het na een dag of 3 vanzelf weer over. Maar dan heb je geen groepsdruk, geen vakantie, en geen vlucht in het vooruitzicht. Daarom heb ik het nu niet afgewacht. Maandag De groep is gaan duiken, ik blijf achter in het hotel. Ik voel me op zich goed, maar heb wel veel hoofdpijn. Ben verder gewoon prima aanspreekbaar, vergelijk het maar met een migraine aanval. Als in de avond er nog steeds niks veranderd, word ik door Reef en Ibrahim naar de dokter gebracht. Die doet wat testjes, en stelt vast dat er sprake is van een sinosbarotrauma. Tot zover kan ik daar nog mee instemmen, maar dan wijdt hij de gevoeligheid voor licht en geluid aan decompressieziekte type 2, en moet ik de recompressietank in, ook al stelt hij verder geen decompressieverschijnselen vast. Het is intussen middernacht, en ik moet 5,5 uur de tank in. Dit is in het begin heel erg vervelend, want het wordt door het samenpersen van de lucht heel erg heet, en ik moet een gasmasker op dat mijn gezicht volledig bedekt, wat zeer benauwd is. Ik moet hier heel erg aan wennen, en heb het erg benauwd in het begin. Navy tabel 6 wordt aangehouden, en ik wordt teruggezet naar 18 meter. De eerste duik was tot 17,4 meter, daar is de 18 meter op gebaseerd. Ik krijg 20 minuten zuurstof, en mag dan 5 minuten zonder gasmasker ademen. Het afdalen gaat erg snel. Ik moet constant klaren, maar dit gaat gelukkig wel goed. Op 18 meter is mijn hoofdpijn voor 80% weg. Na 5 stations (een station is 20+5 minuten) stijg ik op naar 9 meter. Het opstijgen gaat zeer langzaam, met ongeveer een meter per minuut. Als ik opstijg verergert de hoofdpijn en komt weer tot 100% terug. Maar als ik de 9 meter nader, schiet er met een hoop pijn en een hoop lucht uit mijn neus. Ik krijg er een bloedneus van, maar de druk in mijn voorhoofd is voor 80% weg. Dan moet ik nog een aantal stations op 9 meter, en om half 6 in de nacht kan ik eindelijk de tank verlaten. Als ik terugkom op mijn ‘kamer’ tref ik daar Reef aan, die door een misverstand met Ibrahim niet meer weg kon uit het ziekenhuis. Ik ga slapen, en Reef wordt om een uur of 8 opgehaald, hij vliegt die dag weer terug naar Nederland. Hij wel.

11

Dinsdag Ik word erg goed verzorgd in het ziekenhuis. Ik krijg veel eten en drinken, en er komen constant zusters langs voor het infuus, medicijnen en diverse metingen. Om 12 uur komt de dokter kijken. Ik heb alleen nog 20% van de hoofdpijn, de gevoeligheid voor licht/geluid is weg. Hij vindt me er nog erg moe uitzien, en laat me nog een uur slapen, waarna ik weer de tank in moet. Maar dit keer valt het erg mee, het is overdag, dus niet moe, het is maar een sessie van 2 uur, en ik ben gewend aan de hitte/masker dus dit keer is het niet benauwd. Maar dit keer gebeurt er ook maar weinig. Ik krijg weer een bloedneus met opstijgen, maar er ontsnapt geen lucht en het lijkt niks te helpen. Ik word er erg moedeloos van. Maar tot mijn genoegen neemt de hoofdpijn in de uren na de 2e behandeling wel verder af. Ik hoop dat ik ’s avonds weg mag, zodat ik de groep nog kan uitzwaaien die 1 week bleef. Helaas is dat niet het geval, omdat ik nog 1-5% van de hoofdpijn over heb, moet ik nog een keer de tank in. Weer 2 uur, en ook die 2 uur gaan zo voorbij. Maar ik heb op geen enkele diepte meer hoofdpijn, alleen weer een bloedneus met opstijgen. Ik mag helaas nog niet weg, maar moet nog een nacht blijven slapen. Hygiënisch gezien wordt het er niet beter op, ik had er niet op gerekend zo lang te moeten blijven, ik had alleen wat drinken en mijn paspoort en telefoon e.d. meegenomen.

12

Woensdag Om 11.15 komt de dokter langs, en ik voel me topfit, de hoofdpijn is weg. Ik mag eindelijk weg! 2 mannen van Prince Diving komen me ophalen, en om 13 uur ben ik weer terug in het hotel. Ik mag 4 weken niet duiken, en moet eerst met een dokter overleggen in Nederland. De dagen van woensdag tot en met maandag vul ik met in mijn eentje bij het zwembad liggen. En dit verveelt helaas erg snel. Ik ben een wereldreiziger, wil van alles zien en doen, en in mijn eentje een hele week bij het zwembad liggen was toch geen feest, maar gelukkig was Pokemon White een maand eerder uitgekomen en ben ik de hele week bezig geweest met Pokemon vangen. Of ik nou 5 ben of 20, het blijft leuk. Ondertussen ben ik ook nog naar het ziekenhuis geweest om een ‘fit to fly permit’ op te halen, omdat TUI ook lucht had gekregen van mijn deco-tank avonturen. Dinsdag Vandaag is de terugvlucht, en ik maak me nog wel een beetje zorgen of ik geen massive headache ga krijgen in het vliegtuig. Maar nee, geen hoofdpijn, het enige is, weer bij het opstijgen....een bloedneus. Dus er zit nog steeds iets niet goed. Maar na een kort vluchtje van een uur of 5 landen we weer in Amsterdam en zit deze voor mij waardeloze vakantie er weer op. Als je deze situatie evalueert, zou je kunnen concluderen dat ik niet had moeten duiken toen ik een beetje verkouden was. En dat had ik waarschijnlijk ook niet gedaan als ik in Nederland was. Maar nu was ik in Egypte, en het enige wat je daar kunt doen is duiken. Dus niet duiken is alleen een optie als ik echt niet kan klaren, maar ik ben altijd nog beneden gekomen zonder daar 10 minuten over te doen of te forceren. Zelf concludeer ik dat ik niet veel aan deze situatie kon doen. Een analyse van de duikcomputer wijst uit dat er licht sprake is van jojoën, tussen de 6 en 10 meter, omdat de bodem zo liep. Dit zorgde waarschijnlijk voor de reversed block. En hoewel het allemaal erg klinkt, recompressietank, ziekenhuis, viel het dus eigenlijk wel mee, ik had gewoon hoofdpijn, maar omdat het duikgerelateerd is wordt er al snel veel meer van gemaakt dan het is. Verder hebben ook Prince Diving en La-Rana hier veel van geleerd, want de link tussen reversed block en recompressietank was er tot nu toe niet. In de Open Water boeken staat ook dat je bij een reversed block gewoon wat dieper moet gaan en langzaam weer opstijgen. Maar er staat niet wat je moet doen als dit niet lukt. Je kan immers niet eeuwig onder water blijven om dit te proberen. Maar goed, ik neem mezelf niets kwalijk, ik ben rustig gebleven onder de hele situatie, en neem mijn lot zoals het komt. Nu ik dit schrijf gaat het dus nog steeds niet helemaal goed, omdat ik nog steeds af en toe vreemde kleuren en substanties uit mijn neus snuit, ik die bloedneus in het vliegtuig kreeg en ik nog steeds niet mag duiken. Ik ga volgende week naar de dokter, en ben benieuwd wat daar uitkomt. Ik kan tenslotte iedereen adviseren, dat als het klaren niet helemaal soepel gaat, dat je dan heel erg oplet dat je niet jojoot, want dat kan leiden tot een pijnlijke hoofdpijn, zoals ik nu in 2 min of meer vergelijkbare situaties heb meegemaakt, ook al was in Enschede destijds volgens mij niet verkouden en had ik weinig problemen met klaren. Dan rest mij alleen nog om de mensen te bedanken die mij in Egypte hebben geholpen. Ik wil eerst Reef bedanken voor het met me meegaan naar het ziekenhuis, voor de goede zorgen, en leuk dat je ook nog even bleef slapen ☺ Dan wil ik Joke bedanken voor alle goede zorgen, voor de contacten met Ibrahim, en ook voor dingen als ervoor zorgen dat mijn duikspullen weer van de boot af kwamen.

13

Ik wil Mindert bedanken voor de zoutoplossingen, in de dag na de reversed block duik, in de hoop dat mijn sinussen vrij kwamen waardoor de lucht er door zou ontsnappen, ook al gebeurde dit helaas niet vanzelf. Dan wil ik Fred Heemskerk bedanken voor het bellen van DAN, om advies in te winnen. Ik wil Astrid bedanken voor de ongelofelijk sterke olie waarmee ze mij op de boot heeft behandeld. Tenslotte wil ik iedereen bedanken die met me meeleefde en me weer verwelkomden toen ik uit het ziekenhuis werd ontslagen. Nu weet je uit eerste hand wat er gebeurd is. Heb je nog vragen, of wil je over dingen discussiëren, dan kun je dat altijd doen door me te mailen ([email protected]) (1990, niet iggo, zoals de dokters dachten) of door me aan te spreken in het zwembad of bij het duiken. Dan nog even een test of je de vereniging goed kent, wie heeft dit kunstwerk gemaakt? Onder de goede inzendingen naar bovengenoemd e-mailadres verloot ik een begeleide sepia-duik, als ik tenminste weer mag duiken.

Groetjes en ik hoop tot snel aan de waterkant. Martin

       

14

Hallo allemaal, De zomervakantie is de tijd bij uitstek om de nodige duikflessen van de vereniging te laten keuren. Dit laten we doen bij van der Jagt Diving in Capelle. Hier kunnen voor een leuke prijs flessen laten keuren. Indien er niet gestraald hoeft te worden kost een keuring € 27,50 Om ook onze leden mee te laten profiteren van dit voordeel hebben we de volgende data geprikt voor de keuring: VOOR OF OP 18 JUNI voor de les, moeten alle te keuren flessen ingeleverd zijn, zonder netje, voetje en handvat. Uiteraard ook zonder lucht. Haal niet zelf je kraan uit je fles, dit wordt gedaan. Schrijf met een watervaste stift je naam aan de onderkant van je fles. De flessen worden dan gekeurd en zodra deze weer terug zijn krijg je een berichtje via de mail of telefoon. Nu is mijn vraag of er ongeveer 4 personen op 20 juni in de kelder willen helpen met het ontmantelen van de te keuren flesjes van de vereniging. Gaarne om 19.00uur in de kelder aanwezig zijn. Ook bij deze flesjes moet het netje eraf, het backpack verwijdert en de kranen eruit gehaald worden. Uiteraard moet dit ook weer in elkaar gezet worden na de keuring. Ook deze datum zal ik via de mail laten weten. Alvast bedankt voor de medewerking. Met vriendelijke groet, De techneuten, Fred en Arthur.                                

15

Jongen baardagamen te koop!    Nu nog in broedstoof 9 eieren van 2 mooie baardagamen rode man x groene vrouw Hopelijk komen er mooie kleurtjes uit. Ze komen uit tussen week 20-24 (16 mei t/m 19 juni 2011) Daarna duurt het nog 7 weken voor ze weg mogen, in overleg. Baardagamen zijn reptielen, dus u heeft geen last van mogelijke allergieën. Ze zijn sociaal, het liefst te houden met zijn 2e. Minimale afmetingen terrarium: 120x50x50 (voor 2 volwassen baardagamen) Wat ze eten? - groente & fruit (GEEN koolsoorten die zijn giftig!) - sprinkhanen - krekels - buffelo_, meel_, moriowormen

Ik ben iemand die goed voor mijn dieren zorgt en ik zoek dan ook een goed huisje voor ze. Zoekt u een sociaal vriendje maar die niet te veel tijd, aandacht en verzorging vraagt? Of heeft u last van allergieën maar wilt u toch een huisdier. Neem dan contact op! Verdere informatie en antwoord op vragen kan u natuurlijk altijd van mij verkrijgen. Michelle vd Berg: 0181-213959

Mama & papa        

16

Dit weekend willen wij een duikdag organiseren in Monte Mare. Prijzen en dergelijke zijn bij het ter perse gaan van het leesvoer nog niet bekend, maar zodra ik die heb, zet ik die on-line. De bedoeling is om op zaterdagmorgen naar Rheinbach te rijden, (ligt net onder Bonn). De hele dag kan er dan gedoken, gezwommen en geluierd worden. Er is ook een heel groot zwemparadijs bij, dus voor de hele familie is er wat te doen. Voor degenen die niet dezelfde avond terug willen rijden, is er de mogelijkheid tot overnachten in een naast gelegen hotel of op de camping een half uurtje rijden van Rheinbach. Kun je natuurlijk ook al op vrijdag heen gaan en je onderdak opzetten. Het hotel kost ongeveer 50 euro per 2 persoonskamer, zonder ontbijt. De camping zal een stuk goedkoper zijn. Onderstaande tekst heb ik van de site geplukt: www.monte-mare.de Wil je mee, laat het mij of Rianne dan even weten, uiterste inschrijfdatum is 3 september. Duik in 2 miljoen liter water Je kunt verwachten dat de wereldwijd unieke pool • • • • • •

•

meer dan 2.000.000 liter water 200 m² van het wateroppervlak en 10 meter diepte Grotten en spelonken doolhof borrelende onderzeese vulkanen een gezonken boot wrak aangename 28 ° C watertemperatuur en duidelijk beeld drie opleidingsniveaus (diepte 1,20 tot 6,00 meter) verticale buis systeem om te duiken met onderwater vulkanen voortdurend veranderende onderwater landschap

• • •

een van de grootste leisure-en familie resorts in Noord-Rijnland-Westfalen een uitstekende sauna en spa paradijs een gastronomisch aanbod van de extra klasse

• •

en

17

Ondanks een lange voorbereiding, was het toch nog een klein groepje dat verzamelde voor een super weekend op camping de Vierbannen. Gezondheidsproblemen, de Toppers, dubbele afspraken en een baas die vond dat je in Londen moest werken in plaats van gezellig met je duikvereniging te kamperen en te duiken. Allemaal steekhoudend, maar volgend jaar niet meer geldig als excuus. Vrijdag in de loop van de dag kwamen de verschillende kampeerders de camping oprijden en werd het tentenkamp opgezet. Gezellig gegeten en terwijl een klein groepje aan het duiken was, werd door de rest de grote tent opgezet. Jan van Meggelen zorgde weer voor warmte in de tent in de vorm van de terraswarmer. Heerlijk Jan, en hartelijk bedankt voor deze bijdrage.

Warmte hadden we nodig in de avond, want hoe mooi het weer de afgelopen weken was, dit weekend liet de zon en de warmte ons even in de steek. De wind waaide uit alle hoeken, het maakte niet uit hoe je je tent neerzette, de wind waaide er wel in. Vrijdagavond werd de eerste duik gemaakt door 4 duikers, een 5e zou nog uit Hellevoetsluis komen, maar een kleine miscommunicatie zorgde ervoor dat dit niet helemaal lukte. De duik was eigenlijk meer een schemerduik, want als je moet wachten tot het echt donker was, werd het nachtwerk en dat was niet de bedoeling. Hanneke had een nieuw pak gekocht en dat moest gelijk uitgeprobeerd worden. Nou het zal als gegoten en was lekker warm. We hebben een leuk duikje van een uur gemaakt, waarin we van alles hebben gezien. De reefballs waren druk bewoond door kreeften, krabben, zeesterren en nog veel meer leven. Ook het rif was druk met leven, helaas ook met kwallen, die moest je af en toe even uit de weg duwen. Wel met handschoenen aan, anders had je een probleem. Op de camping nog even een mooie manier bedacht om de duikspullen uit te hangen en een beetje droog te krijgen voor de volgende dag. Het hele spul werd voor het slapen gaan in de grote tent gezet.

18

Nog een gezellige tijd in de tent en op tijd naar bed, want de volgende dag moesten we er weer op tijd uit voor de duik op de mosselkwekerij. De volgende morgen werden we al vroeg gewekt door Francis en de koffie. Ook Paul kwam en Ferry had besloten een gezellige dag met ons door te brengen. Na een heerlijk ontbijt met warme broodjes en koffie en thee op weg naar de Mosselkwekerij. Niet iedereen vond dit in 1 keer, maar door het wegwijzen van Francis kwam iedereen op tijd bij de duikstek. Hier ontmoetten we nog wat Ranaduikers en met 15 duikers kregen we een uitgebreid verhaal over de mosselkwekerij. Nog even buddyparen maken en omkleden maar. Het is even klimmen en klauteren maar de duik was heel apart. Het is hangcultuur en tussen al die hangende mosselen vind je heel veel leven. Grote harders, krabbetjes en nog veel meer. Ook de mosselen werden van dichtbij bekeken. Het zicht was rond de mosselen heel goed, maar voor de rest was het niet veel. Hoofdreden is toch de storm.

Na de duik volgden we onze Dirk-Dirk en kregen een leuke rondleiding door de weilanden van Zeeland. Gelukkig konden we allemaal de weg terugvinden en na het vullen van de flessen terug naar de camping voor een gezellige lunch met zijn allen en uiteraard het naspreken van de duik. Logboeken invullen en dan is het weer tijd voor de 2e duik van die dag. Zelf ben ik niet mee geweest, omdat de vermoeidheid toeslag van een nacht slecht slapen.

19

Rond 18.00uur werd de bbq gebracht en werd alles klaargemaakt voor een gezellige avond in de tent. Nog meer Rana’s waren gearriveerd en met een gezellige groep hebben we nog lang gezellig zitten eten en kletsen. Ook de films en foto’s van Egypte werden bekeken en bewonderd. De wind werd steeds sterker gedurende de nacht en na een ritje naar de Zeelandbrug, werd besloten om de stromingsduik af te gelasten. Achteraf een hele goede beslissing. Het zicht was slecht , het was megadruk met duikers die geen tabel kunnen lezen en over en door elkaar heen willen duiken in water dat zo groen als erwtensoep was. Na een uitgebreid ontbijt ging ieder zijn of haar onderkomen opbreken en met een waterig zonnetje werd de thuisreis aangevangen. Zo kwam er een eind aan een heel gezellig weekend. Jammer van het weer, maar dat mocht echt de pret niet drukken.

20

HURGHADA 2011

De vervelendste dag van de vakantie kan beginnen. Eerst natuurlijk vroeg je bed uit want om kwart voor zes ’s ochtends is het vertrek gepland uit Heenvliet. Daar word je eerst vriendelijk edoch kordaat door Fred naar Joke doorverwezen om eerst de financiën te regelen alvorens er verder gepraat kan worden. Iedereen mooi op tijd. De delegatie uit Zuidland had zelfs al eerder de bus op bezoek gehad en daar gaan we. De ‘we’ is een aanzienlijke groep dit jaar bestaande uit in eerste instantie 19 personen met ook nog 3 na-reizende duikers: • • • • • • • • • • • • •

Joke, Fred, Nick en Johan Eschmeijer Connie v.d. Sluis en Henk v.d. Kraan Wim en Gertjan v.d. Knaap Martin Looij Mindert en Ellen Vriesema René en Marvin Hoogenstrijd Marcel Wijshijer Eelco en Kelvin Valk Ferry Buurman Fred van Ree John Bosma, en de nakomers (2 dagen later): Astrid Tjallinks en Fred Heemskerk Rinaldo Zom

Het eerste deel van de reis is altijd het lastigst. Zoals gezegd het vroege opstaan maar ook de dreiging van files (we waren echter vroeg genoeg vertrokken en mooi om 07.00 op Schiphol), de angst voor het overgewicht (natuurlijk moest Joke haar charmes weer in de strijd gooien om de bovengemiddelde 25 kg niet op te laten vallen, terwijl ook Mindert door het overhevelen van één schoen net de 24.9 kg haalde) en de kans op vertraging van de vlucht (geen probleem) en het risico op een tussenstop (ook niet het geval). Kortom na de MacDonalds op Schiphol een voorspoedige reis naar Hurghada waar we om ongeveer 15.45 landden en rond 17.00 de hotelkamer konden betrekken. Eerste indruk: meer taxi’s dan toeristen en de nieuwbouwprojecten die sowieso al niet zo voorspoedig in onze ogen verliepen zijn nu echt tot stilstand gekomen; Egypte is nog niet over Moebarak heen. Echter het duiken kan beginnen!

21

Om 7.00 uur opstaan en zorgen dat alle duikspullen klaar staan om mee aan boord te nemen. Eens kijken wat ze voor lekkers bij het ontbijt hebben. Er is keus genoeg: broodjes, croissantjes, toast, gebakken of gekookt ei, warm eten (aardappels, french toast), beleg (kaas, worst, jam), yoghurt, cornflakes. Kortom genoeg keus voor iedereen. Dan wordt het tijd om de koffer met duikspullen te halen met de “dagtas”. Bij de receptie staat iedereen keurig op tijd klaar om met de busjes het eerste ritje naar de haven te maken. We kijken onze ogen uit onderweg en hoe ze hier bouwen is ook anders als in Nederland. Aangekomen in de haven ligt de boot klaar en gaan de spullen aan boord. Hier krijgt iedereen een krat met eigen nummer waar de rest van de week de duikspullen ingaan. Als iedereen een plekje heeft gevonden en de boot een beetje heeft verkend is het tijd om de duikset klaar te zetten. Even wennen hoe het werkt en we helpen elkaar om het voor elkaar te krijgen. Vervolgens zorgen dat het lood in de pockets komt, in de softloodgordel of een gordel met blokken regelen. Nu is het tijd om te kijken hoe het met het varen gaat. Lekker genieten in het zonnetje terwijl we varen naar de eerste duikstek van deze week: Ben El Gebel of Turft El Shahed. Het is denk ik een geluksdag vandaag want we beginnen al met het zien zwemmen van 7 dolfijnen en dat belooft wat. Maar niet alles loopt even soepel: een camera loopt vol water en een hoge drukslang gaat kapot. Bij de duikstek aangekomen krijgen we eerst een briefing. Vervolgens worden we in 3 groepen verdeeld en met iedere groep gaat er een divemaster mee. Het water is heerlijk van temperatuur (23 graden Celsius) en ook helder. Het is genieten van alle kleuren, alle vissen, het koraal en van alles. De duik begint ook super: we zien een grote schildpad en 2 grote Napoleonvissen. Een koffervis, een reuze kogelvis en een murene zijn de meest opvallende vissen van deze duik. Een schitterende eerste duik en een goede start van de duikweek. Na 75 minuten is het tijd om weer even op te drogen en te gaan genieten van een heerlijke lunch. De kok heeft zijn best gedaan en er staat van alles uitgestald. Lekker in het zonnetje de lunch opeten en hierna komen de logboeken aan de beurt.

22

Waar gaan we beginnen? Er is zoveel te zien dat 1 bladzijde te klein is om alles te noteren. De hoogtepunten noteren en de rest goed onthouden. Nog even lekker niksen voordat het tijd is voor de tweede duik. We gaan duiken op Erg Sabina.

En het wordt weer genieten. Er is heel veel te zien en er zit ook heel veel vis. Het opvallendste van deze duik is een blauwgespikkelde pijlstaartrog, een masker kogelvis, een grote murene, pyamaslak, een rode octopus, zeenaald, tandbaarzen. Na de tweede duik alle duikspullen opruimen in de kratten en vervolgens het logboek voor de tweede keer vandaag invullen. Na 68 minuten is het even goed kijken op de tabel of we in 1 keer kunnen aflezen of dat we de duik moeten aflezen als een multilevel duik. De boot vaart rustig terug en het is heel fijn in het zonnetje. In de haven wordt de boot keurig afgemeerd en kunnen we met de busjes terug naar het hotel. Omdat het na 17.00 uur is, is het niet meer mogelijk om nog wat te snacken. Rustig gaan douchen en wat lezen op de kamer. Om 19 uur is het tijd om met zijn allen te gaan dineren. Ook hier is weer van alles te kiezen en na een soepje, hoofdmaaltijd is het tijd voor een toetje (zoet, zoet of zoet). Na wat nakletsen over de dag gaan we op pad naar de Tshirt winkel om vesten of T-shirts te bestellen voor het thuisfront of voor onszelf. Na deze wandeling gaan we de dag afsluiten met wat drinken. Dag 3 wordt beschreven door Reef.

Connie en Henk

       

23

     

Reef Reporting from Hurghada. Na het ontbijt, omstreeks 8.30 verzamelen in de hal van de receptie, busje komt zo. Iedereen aanwezig en we vertrekken in 2 busjes. Wat blijkt toch nog 2 man vergeten: GJ en John; even stoppen aan de overkant van het hotel en we kunnen echt op weg naar de boot. Aan boord aangekomen eerst even een lekker BAKKIE zetten en hier van genieten tijdens de vaart. Tijdens het varen de uitrusting gereed maken voor de eerste duik. Alles bij je, nee dus, geen zwembroek dan maar in je …………... in het duikpak ( helaas voor jullie in me onderbroek HEHEHEHE ). De inserts ,wij hebben INT. aansluitingen en daar gebruiken ze DIN ,blijven bij ons problemen veroorzaken, dit kost soms veel kostbare lucht. We hebben ook nog een paar opstappers aan boord, 9 mannen/vrouwen, en ook een stel uit Australië welke meerdere keren met ons meegaat, is een leuk stel en voert ook gespreken met ons. De duikstek

Umm Gammar/ Shaabruhr Umm Gamar

De 1 ste duik Umm Gammar Rene gaat hier zijn 50e duik op maken, wat hebben we er gezien: Schildpad, Murene,Lionvis, Blue Spotted Ray en vele andere mooi gekleurde vissen. Duiker Reef: Diepte max. 19,6 m gemiddeld 8,4 m duiktijd 66 min water temp 23 Graden. De 2de duik maken we Shaabruhr Umm Gammar. Hier zien we al de eerder genoemde vissen maar ook een stel GIGA Napoleon vissen en de wrakdeeltjes van een daar gezonken schip, veel is er niet van over maar toch leuk om te zien. Van de gespotte vissen en schildpad volgen straks een paar foto’s. Duiker Reef: Diepte max. 20,0 m gemiddeld 8,3 m duiktijd 66 min water temp 23 graden

24

Tussen het duiken door genieten we een heerlijke lunch en een zeer aangename temperatuur, de wind maakt het een beetje aan de frisse kant, maar toch wat is dit genieten. Na het duiken opruimen,spoelen en na praten, logboeken invullen( er wordt weer het e.e.a. bedacht aan namen en nieuwe vis/slak soorten) en na genieten onder de zon met een drankje (water/thee/limo). Op de terugreis naar de haven zien we dat we het snack uurtje nog kunnen gaan mee maken , dit is tot omstreeks 17.00 uur. Komen we thuis aan blijken de koks alles al opgeruimd te hebben, na wat diplomatiek overleg krijgen we het toch voor elkaar om wat friet te bemachtigen, even na genieten met een drankje en wat lol maken naar de kamers om te douchen en met je kamer buddy nog wat napraten onder het genot van een bakkie. 19.00 verzamelen bij het restaurant, aanschuiven aan onze eigen lange tafel, ze hebben zelf een kinderstoel gereed gezet voor onze jongste Buddy “MARVIN”. Na het eten met z’n allen naar de stad, bij de receptie aangekomen komt er net een bus aan en de verwachte versterking van het duikteam komt uit de bus. Astrid en de BELG, deze gaan zich inkwartieren en de rest gaat even naar Nacar, de hofleverancier van de shirt/polo e.d. , controleren of het bestelde ook geleverd kan worden tegen de speciale prijs, ook hier splitst de groep zich verder, er gaat een ploeg een marktje pikken. In de buurt van de markt aangekomen is het veel drukker als gebruikelijk, veel mensen op straat, vrolijk/uitbundig en zelfs veel vrouwen(Europees gekleed) en kinderen, ja zelfs hele gezinnen. Dit geeft aan dat vele Egyptenaren met vertrouwen de toekomst tegemoet zien. Tijdens het struinen verteld mr. DROOGPAK dat hij eigenlijk een riem nodig heeft, ze vinden thuis anders dat hij er met een afgezakte broek er bij loopt als een …….., dus wij hebben er wel voor gezorgd dat hij een riem heeft gekocht. Ook nog even een beetje versiering gekocht voor de verjaardag van Ellen, deze is komende zaterdag jarig en daar gaan we wel even bij stil staan. Na een gezellige wandeling terug naar huis, even langs de bar een drankje nemen en voor de volgende dag afspraken gemaakt. In de bar aangekomen is er weer nieuwe versterking aangekomen in de persoon van Rinaldo. Op de valreep wordt Rene ook nog even om zijn nek gevlogen door een mooi lid van het animatieteam en krijg me daar toch een

met het gevolg In de loop van de volgende dagen verandert zijn huidskleur steeds meer en een bijnaam is het gevolg; Red Snapper

De reporter op 08-04-2011 is MR Droogpak.

25

Gisteravond zijn de laatste duikers gearriveerd en vanochtend na het ontbijt waar Fred Belg zijn slippers opmaat liet knippen door de tuinman ( hij had twee linkerslippers bij zich) gaat er dus een grote groep richting haven. We worden verdeeld over twee busjes en het tripje gaat snel, op z'n Egyptisch hard rijden en veel toeteren. In de haven aangekomen gaan we aan boord van de boot "Sirena" en beginnen daar onze spullen op te tuigen. De drie nieuwkomers krijgen een krat om hun materiaal in te doen bergen hun tas weg en tuigen daarna ook hun spulletjes op. Ondertussen is de boot gestart en varen we langzaam de haven uit. Aan boord wordt ook de eerste koffie gezet, deze keer is Nick de koffiekoker i.p.v. de grote Reef, maar ook Nick zet een lekker bakkie koffie. Dan heeft iedereen tijd om iets voor zichzelf te doen want de reis duurt ongeveer anderhalf uur. Dan een kreet Dolphins / Dolfijnen en we zien de vinnen van dolfijnen boven water een paar van onze duikers pakt z'n snorkel en vinnen en springt overboord, er achteraan. Anderen zien eerst nog kans hun pak aan te schieten. Maar zijn toch ook vliegensvlug in het water. In de gauwigheid grist iedereen ook nog snel zijn of haar camera's mee om een mooie foto te schieten, die hopelijk een prijs wint in de komende fotowedstrijd. een paar ook blijven aan boord, Waaronder ikzelf omdat we toch niet snel genoeg zijn voor die beesten. Ook dat is op zich nog leuk genoeg omdat de dolfijnen een paar keer onder de boot doorzwemmen. Dan komt iedereen terug aan boord en gaan we verder naar de duikstek die nu vlak bij is. De duikstek heet "Shaab-El-Erg wat volgens onze gids Dolphin house betekent. Tijdens de briefing belooft Ibrahim (onze gids) een mooie en makkelijke duik langs het rif en door de koraaltuinen ook denkt hij dat de dolfijnen nog wel terug zullen komen. Dus buddy's indelen, aankleden, Buddycheck en te water. We zakken naar de koraaltuinen op ongeveer 15 meter Daar zien we onder andere een Spookmurene; Koning Salomo Dwergbaars; Driestreep Tijgerbaarsjes; Geelstaart Koraalvlinders en boven het rif zwemmen nog een Napoleonvis en een Eenhoornvis. Dan is het tijd om terug te gaan. Ik maak een zwemmende veiligheidsstop, anderen kiezen ervoor om aan het touw te gaan hangen. Eenmaal aan boord worden we door de bemanning snel van onze spullen ontdaan zodat wij gelijk een andere duikfles aan kunnen sluiten. Als alles is klaar gelegd voor de tweede duik gaan we op het zonnedek onze logboeken invullen en stempels uitwisselen. Een van de buddys in onze groep (groep 3, wat hoger is dan 1 Reef`. Want op school had ik ook liever een 6 dan een 1) had nog een verrassing. Het was namelijk de 150ste keer dat onze Henk het onderwaterleven bezocht. Dus kregen we allemaal een sticker van Henk. Toen werd er geroepen dat de lunch klaarstond en onderwijl werden de motoren gestart om ons naar de tweede duikstek te brengen. Na het eten deed ieder weer iets voor zichzelf wat lezen, praten, Gameboyen ( is dat wel een werkwoord)of gewoon helemaal niets, lekker luieren in de zon is ook leuk.

26

De tweede duik. Tijdens de briefing wordt de buddy indeling iets anders want Nick & Henk duiken niet mee. We duiken dit keer op Umm Gamar. We zijn hier van de week al eerder geweest maar niet aan deze kant. Dat dit nu wel kan heeft te maken met de wind die is oostelijk zodat op de noordkant van het rif gedoken kan worden. Er word afgesproken weer niet dieper dan 15 meter te gaan. Ibrahim zegt dat je het beste dicht langs het rif duikt omdat daar het meest te zien is en hij liegt niet, wat een prachtige koraalvormen. Dit is de mooiste duik tot-nu-toe. Tussen het koraal ook veel leven. Onder andere een Geelgevlekte Egelvis; Koraalduivels zwemmend en verborgen tegen het koraal; een poetsvisje in actie weer een flinke Murene en een of andere Snapper. Aan het eind van deze duik hang ik lekker aan het touw voor mijn veiligheids stop dan naar boven waar de bemanning al weer klaar staat om je fles van je rug te halen. Dan spullen spoelen en opruimen. Reef spoort iedereen aan om goed te spoelen en de spullen goed op te bergen in de kratten. Dat is zeker zijn trainers eigenschap. Want iedereen luisterde goed naar Reef, op een na . En nee ik noem geen namen hij weet zelf wel wie ik bedoel. Na het invullen van de logboeken en uitwisselen van de stempels kwam de haven alweer inzicht. Helaas waren we te laat voor het happy hour in het hotel maar we konden nog wel iets drinken in de bar. Daarna douchen en om zeven uur in het restaurant waar we iedere avond hartelijk welkom Worden door de manager. Lekker eten met zijn allen. gezellig bijkletsen over de afgelopen dag en hilariteit om een puddinkje wat nergens naar smaakt en er raar uitziet. het wordt dan ook "Kamelenkwak" gedoopt .Dan nog even langs Ibrahim waar een paar van ons zich ontpoppen tot onderhoudsmonteur en anderen waaronder ik nog een T-shirt van de duikschool kopen. Na nog een afzakkertje in de bar zeggen we welterusten en gaan naar onze kamer waar ik dit rare stukje schrijf . ik hoop dat jullie het met een glimlach lezen en voor de mensen die erbij waren bedankt voor een mooie dag, voor een mooie vakantie en voor een leuke vereniging. Tot onder water (een van de droogpakwatjes ) Eelco

27

“Het wordt vandaag een andere dag dan de andere duikdagen; vanavond ook nog een nachtduik” Zoals gewoonlijk begint de dag met het ontbijt. Rene en Marvin arriveren als een van de laatsten. Het valt menigeen op dat er minder croissantjes en witte puntjes zijn, maar dat mag onze honger en plezier in weer een duikdag niet drukken. Doordat we nu al wat dagen in de zon hebben doorbracht, worden er hier en daar al wat mensen bruiner of kleuren een beetje rood (!). Tijdens het ontbijt krijgt Rene van Reef een toepasselijke bijnaam, tw. “Red Snapper”. Marcel en Reef wisselen vandaag van duikgroep en dit wordt ook door de duikleiders geaccepteerd. In verband met de nachtduik van vandaag heeft elke kamer gisteren een lunchbox besteld, zodat het druk is bij de receptie als we onze sleutels in leveren en onze lunchboxen in ontvangst nemen. Vandaag wordt de eerste duik gedaan op “Shaab Abu Nagar” en Ibrahim geeft ons allemaal tegelijk een briefing over deze duikstek. De tijdsinterval van het te water gaan tussen de drie groepen is vandaag wat ruimer gepland en na ruim een dik uur (een DT van 75 minuten en wel meer) en een lekkere watertemperatuur van 23* C komen de groepen zonder problemen weer een voor een boven water; een ieder met de mooiste verhalen. In de groep van Ashraff, wordt er tijdens de duik een Doornenkroon (zeester) ontdekt. Marcel is vol verbazing als Ashraff deze Doornenkroon doorboort met een stuk dood koraal. Hij begrijpt het niet, maar al snel laten de andere duikers met behulp van signalen en het duik-lijtje aan hem weten dat dit aparte diertje een gevaar is voor het koraal onderwater. (Deze zeester eet nl. koraal poliepen en kan dus koraalriffen ernstige schade toebrengen) Ashraff neemt deze dode Doornenkroon mee tijdens de gehele duik om het later aan land te verwijderen. Verder zien we oa. een Blue Spotted Ray, Picasso Fishes, White Spotted and Masked Puffer fishes.

Nick is als eerste bij het buffet, want er worden hamburgers geserveerd (wel even lekker deze versnapering) en al snel worden de hamburgers door een ieder verorberd. Wat is het leven toch zwaar als je zo je vakantie mag vieren. Het is heel vervelend die zon, al het lekkere eten aan boord, even dobberen bij de duikstek na de lunch en daarna zonnebaden Na de lunch neemt iedereen even tijd voor zichzelf; Henk knapt een uiltje links in de hoek op het zonnedek onder de luifel, Rinaldo geniet in de zon van zijn muziek op zijn mp3 speler, Astrid heeft zich helemaal ingekapseld en ligt helemaal onder een Scubapro-deken, Kelvin

28

ligt daarentegen graag in de zon.

Ondertussen is er een andere boot aangekomen die naast de “Sirena” aanmeert, met aan boord een Egyptische familie met kleine kinderen. Joke en Connie verbazen zich dat die kleine kinderen geen life-jackets om hebben! De tweede duik vandaag is bij “El Fanadir” waarbij voordat de duik begint een grote schildpad aan de oppervlakte door een ieder wordt gezien. Na 15:00 uur gaan de drie duikgroepen een voor een te water waarbij veel Lionfishes worden waargenomen. Rene en Marvin zien zelfs twee dolfijnen van dichtbij tijdens de opstijging. Na de duik komen de lunch-boxen tevoorschijn en wordt er lekker gesnackt. De logboeken worden natuurlijk weer ingevuld, stempels vliegen over en weer. . Wat hebben we oa. gezien? Lion, Scorpio & Unicornfishes, maar natuurlijk ook een murene! Er worden nieuwe groepen ingedeeld als voorbereiding op de nachtduik die ook hier op “El Fanadir” wordt gehouden. Iedereen is al een beetje gespannen en opgewonden voor de nachtduik! Want ja dat maken we niet allemaal dagelijks mee om de onderwaterwereld in het donker in de Rode Zee mee te maken. Het wordt een beetje frisser en hier en daar worden er al vesten aangetrokken. Ibrahim doet weer de briefing waarbij de maximale DT een (1) uur is en dat de groepen snel achter elkaar te water moeten. Bij het uitdelen van de lampen, krijgen we nog aanvullende instructies hoe bepaalde signalen ‘s nacht gegeven moeten worden en dat de lampen niet direct in de ogen van de vissen gericht mogen worden, daar ze anders even verblind raken en dus een makkelijke prooi kunnen zijn voor andere vissen. Om ongeveer 18:30 gaan we allemaal te water en komen we diverse zee-egels, anemonen, zeesterren en veerkoralen tegen.

Nadat we allemaal weer veilig aan boord gekomen en omgekleed zijn, gaan we terug naar de haven! Dit gaat zo maar echter niet doordat het anker vast zit aan de rif-ankerlijn die er voor zorgt dat een boot veilig kan aanleggen bij elk rif. Alle sterke mannen worden gevraagd om het anker los te trekken en uiteindelijk na veel getouwtrek en hup een-twee-drie wordt de klus geklaard. Doordat de boot met de boeg op de golven komt te liggen worden drie van deze sterke mannen (Rinaldo, Rene en Marcel) een beetje zeeziek. De boeg gaat heftig op en neer en hierdoor raken de evenwichtsorganen van deze duikers even in de war.

29

Gelukkig draait de Sirena snel de boeg, varen we weer in normale golfslag, zien we de lichtjes van de hotels aan de horizon en gaat het weer beter met Rinaldo, Rene en Marcel. Af en toe valt de generator even uit, waardoor we in het donker komen te zitten; maar dit is maar enkele seconden dus het valt allemaal best mee. Door de ‘heftige’ golfslag zijn enkele duikboxen heen en weer geslingerd; een enkele inhoud ligt open en bloot op het dek. Eelco komt echter tot de ontdekking dat een van zijn schoenen (maat 45/6) verdwenen is. Grote consternatie, want hoe nu verder voor Eelco met maar een schoen. Maar op instructies van Joke worden alle duikboxen gecontroleerd en gelukkig de verdwenen schoen wordt gevonden in de box van Wim. Na aankomst in de haven worden we weer opgehaald door de busjes en terug gebracht naar het hotel. We drinken nog wat met elkaar in de tuin, maar al snel gaan we een voor een moe en voldaan naar onze kamers om te slapen en te dromen van deze mooie dag en ervaring.

             

30

Na een goede nachtrust en een heerlijk ontbijt zijn onze buikjes weer goed gevuld en maken we ons klaar om naar de boot toe te gaan. Bij de boot aangekomen maken we onze duikspullen gereed voor de eerste duik van deze dag. De locatie waar we vandaag naar toe gaan is Small Giftun. Tijdens de tocht hadden we een jarige in ons midden ... en wel onze Ellen. We werden allemaal aan het werk gezet en moesten de boot met ballonnen en slingers versieren. Nadat we luidkeels hadden gezongen voor haar werden we getrakteerd op een lekkere bak koffie van Reef en iets lekkers van Ellen. Aan gekomen op Small Giftun kregen we de briefing voor de duik. Na de buddy indeling gingen we een duikje maken met Mindert, Martin en Ferry. Na een duik van 70 minuten werden wij weer verrast door mooie vissen, het mooie koraal en in het bijzonder de mooie schorpioen vis. Als we weer uit het water zijn geklommen en onze uitrusting weer af hebben gedaan,keken we graag uit naar het fantastische eten wat er elke dag met veel liefde weer voor ons klaar werd gemaakt. Het smaakte elke dag weer erg lekker. Na het uitbuiken en lekker even genieten van het prachtige weer gingen we op weg naar de tweede duikstek. Aan gekomen bij het rif Saab Sabrina gingen we ons klaar maken met Rinaldo, Henk, Fred en Nick voor een drift duik. Na een duik van 81 minuten en weer vele prachtige vissen en vooral het mooie koraal was het weer een fantastische duik. Op de terugweg naar de haven werden de nodige gesprekken weer uitgewisseld over de prachtige belevenissen. Aangekomen bij het hotel gauw de handdoeken even omwisselen en ons klaar maken voor het avondeten. Ook deze avond vonden wij het eten weer super. Na het eten was er voor Ellen nog een verrassing. De manager van het hotel had een handgemaakte taart voor haar. Na het zingen van lang zal zij leven in het Nederlands werd het daarna ook in het Arabisch gezongen. Dit gaf een hele gezellige sfeer. Na een tijdje naborrelen en kletsen, en een zeer vermoeiende dag werd het tijd om ons mandje weer op te zoeken. Namens Marvin en René willen wij heel de groep hartelijk bedanken voor onze eerste fantastische Egyptische Duik ervaring.

Dit is ons sprotje… die wij een dag erna hebben gefotografeerd. Mooi hè Reef !      

31

Het verhaal begint bij de avond ervoor, lig je lekker een puzzeltje te maken licht er opeens een lichtbolletje op je bed, dat terwijl het metalen gedeelte nog in de fitting zit. Via de receptie housekeeping ingeschakeld en ze zouden direct komen. Gelukkig had ik een multitool bij me waar ook een tangetje in zit. Zelf de metalen kern verwijderd en toen ik net klaar was kwam er al iemand met….. het verkeerde lampje! Na enige minuten kwam hij terug met een aantal lampjes waarvan de eerste het meteen al niet deed. Toch maar een “nieuwe” uit een doosje gehaald en deze werkte perfect. Zoals elke duikdag, beginnen we met een gezamenlijk ontbijt, leve het lopend buffet zodat ieder kan eten wat hij/zij lekker vind. Vervolgens ga je nog even terug naar de kamer om je tas en handdoek op te halen. Verzamelen bij de receptie en dan wachten op de busjes die ons naar de boot brengen, elke dag is dat een echte laranase chaos, vanochtend was Reef de meest wakkere, want die miste na de telling Fredbelg en Astrid nog. De busjes arriveren voor Egyptische begrippen erg op tijd, maar Ibrahim heeft dit goed geregeld. Snel instappen en op weg naar de haven. Door de problemen van een paar maanden geleden is het rustig in de haven, dit heeft wel als voordeel dat we niet via via via naar de boot hoeven te klauteren. Aan boord snel de set opbouwen en dan een heerlijk bakkie koffie (met dank aan Mindert en Reef) of een kopje thee met een plakje cake. Zelf zit ik tijdens de reis met isostar oplossing in een bidon, dat is ook erg lekker. Omdat dit voor een aantal de laatste duikdag is, is de sfeer toch een iets bedrukt. Het gevoel is voor mij twee ledig; ik wil niet naar huis, want het is gezellig en lekker warm, maar; ik wil wel naar huis, want dan zie ik vrouw en kinderen weer. Het is gelukkig niet zo heel lang varen naar de eerste locatie van vandaag, we gaan naar “Abu Ramada South”. Omdat dit een gemakkelijke locatie is wordt ons de keuze gelaten of we vrij willen duiken of met de gids mee. De meer ervaren duikers gaan vrij duiken en anderen gaan met de gids mee. Omdat Joke nu niet hoeft te gidsen heeft ook zij een vrije duik. De briefing wordt gegeven en dan gaat het los. Omdat het ook voor mij de laatste duik wordt hebben m’n vader (Wim) en ik besloten om de fles leeg te gaan duiken. Na een goede buddycheck gaan we als eerste te water en zakken af naar een meter of 13, dit blijkt ook meteen het diepste punt te zijn van de gehele duik. Er werd gezegd onder de boot naar links en dan rechtsaf om de rifpunt heen. Zo gezegd zo gedaan, dus niet! Het eerste stuk gaat op het aller gemakkelijkst, maar bij de rifpunt aangekomen blijkt er een behoorlijke stroming te staan. Toch besloten er tegenin te zwemmen en dat blijkt een goede keuze want precies op de punt, ik lag nog even te wachten op m’n buddy die nog een foto aan het maken was, zie ik op de bodem een “red sea walkman/filamented devilfish” liggen een vis die over de bodem “loopt” met klauwachtige vinnen. Hierna doorgezwommen en de stroming werd snel minder. Onderweg elk stukje koraal onderzocht op bijzondere, mooie of juist lelijke, kleine en grote zeewezens. Een kleine opsomming van wat we tegen zijn gekomen: twee soorten pyjama slakken, een slak met twee staarten (yellowlib shield slug), kerstboom buiswormen en allerlei kleuren, een zwarte tijgerworm en twee hele mooie waaieranemonen. Tijdens de briefing werd gezegd dat we tot 120bar aan deze zijde van het rif mogen blijven en dan weer terug moeten gaan. Dus zijn we doorgezwommen tot één van ons 120bar had en toen via de iets hoger gelegen rifwand weer terug naar de punt.

32

Omdat we nu de stroming mee hadden hoefden we niets te doen behalve een klein beetje draaien enzo. In de rifwand weer van alles gezien en ontdekt wat niet te beschrijven is omdat het zoveel is. Een opmerkelijke was wel tijdens het ronden van de rifpunt, daar hing een grote geveerde koraalduivel met een bijzonder mooie tekening. Na de ronding was ook de stroming weg en konden we rustig onze duik voort zetten. Inmiddels was er ook een andere boot met duikers op de locatie aangekomen en deze namen het niet zo nou met het “look don’t touch” gedeelte van het duiken en zaten aan van alles te voelen en friemelen. Als laatste zijn we op zoek gegaan naar het wrak van de uitgebrande safariboot die daar lag. Hier hebben we onze duik afgerond en zijn we terug naar de boot gegaan. Onder de boot lag nog een grote napoleon vis die met mij een wedstrijdje deed wie het langst op de koers bleef zwemmen tot we zouden botsen, ik won. Onderweg naar de trap zagen we nog net een murene op een paar vissen jagen. Na 90 minuten en met nog 65bar over in de fles zijn we aan boord geklommen en daar stond de bemanning al te wachten om de fles los te koppelen en op te ruimen. Het boos worden van Ibrahim lijkt nu toch te gaan werken omdat nu de stofkapjes ook op de eerste trap geplaatst worden. Na uitgebreid spoelen van alle onderdelen en het te drogen hangen werd er weer een zeer goede lunch geserveerd door de kok. Tijdens de lunch hoorde ik zeggen dat Ellen vandaag van plan was een kort duikje te maken omdat ze gisteren niet gedoken had. Dit was echter niet gelukt, het was een zeer lange duik geworden van wel 92 minuten. Hiervoor heeft ze wel een paar keer van buddy gewisseld, omdat van hen de fles leeg was. Tijdens de lunch kwam er een andere boot aanvaren die ook daar wilde aanleggen. De bemanning wilde met een werpanker een meertouw pakken en gooide het anker overboord, maar ze vergaten de lijn vast te pakken en het anker verdween in de diepte, tot groot vermaak van alle andere aanwezige boten. Na de lunch is er besloten om naar een andere locatie te gaan voor de groep die nog wel mag duiken. Nu was de briefing even chaotisch als altijd en de niet duikers stonden een beetje in de weg te staan en rare vragen te stellen waarna Wim zei: “Het wordt tijd dat jullie naar huis gaan want jullie worden nu toch te vrijpostig!” Hierna werd het echter niet meer rustig op het dek.

33

Toen Mindert ging buddychecken bleek hij voor de vierde keer zijn fles niet vast te hebben gemaakt, hij beweert dat dit was om te zien of de check wel goed uitgevoerd wordt. Toen de welduikers weg waren voor hun tweede duik zijn een aantal dye-hards (Eelco, Kelvin, “Red Snapper” Rene en “Egyptman” Marcel nog gaan snorkelen. Dan blijkt maar weer eens dat wachten erg lang duurt als je zelf niet mag duiken. In de overgebleven tijd aan de bemanning gevraagd of zijn alvast de duiktassen, koffers en Ikeatas wilden opzoeken voor degenen die al naar huis gingen. Hierin werden de reeds droog geworden duikspullen opgeborgen, en aan de kant gezet zodat de duikers die nog onderwater zaten meer ruimte over zouden hebben als ze boven kwamen. Toen alle duikers weer boven en op de boot waren, werd weer koers gezet richting haven en zat er wederom een geslaagde duikdag op. Terug bij het hotel werd er door een aantal nog wat gedronken in de Oasisbar en daar kwam brandbeveiliging ter sprake, hierin werd besloten om eens te kijken of de opgehangen rookmelders wel naar behoren werkten. En wat bleek, na het blazen van sigarettenrook op het element ging deze echt in alarm. Na 5 minuten kwamen er een paar medewerkers kijken met een trap van twee staanders en wat met touw ertussen gezette treden. De ene hield de trap vast en de andere klom naar boven om de melder te “resetten”. Na douchen en verfrissen gingen we met z’n allen dineren in het restaurant. Hier werd weer door eenieder gegeten wat hij/zij lekker vind. Daarna een jaarlijks terug kerend fenomeen, de bestellingen ophalen en/of betalen bij Naggar (spreek uit nagaar) en hem er van te zien te overtuigen wat er ook alweer afgesproken was over de prijs. Sommige bestellingen voor de “tweedegroep” waren al wel klaar en die van Eelco werd op dit moment in het atelier afgemaakt nog ongeveer 20 minuutjes wachten, het bleken wel weer Egyptische minuten te zijn. Hierna weer terug naar het hotel en nog even wat drinken in de tuin bij het restaurant. Na nog even gezellig te hebben gekletst was het alweer tijd om te gaan slapen.

34

Ja hoor, word ik uiteraard gekozen om een verslag te schrijven van de minst leuke dag van deze vakantie. De dag dat de eerste groep weer naar huis moet, maar vooruit aan al het leuke komt een keer een eind. Een beetje uitslapen is zo nu en dan ook niet verkeerd dus doen we dat dan maar. Om 08:30 maar beetje ontbijten dan, langzaam komt de rest de restaurant-hal binnen druipen. Een eitje en een theetje erbij of wat van die ''geweldige'' oploskoffie. En uiteraard de afgelopen week bespreken. Maar de hele dag aan het ontbijt zitten is ook geen optie en de duiken moeten ook nog betaald worden. Dus moeten we er toch maar op uit naar het prince diving center. Grote verassing Ibrahim zelf is niet aanwezig, maar voor egyptische praktijken is dit eigenlijk geen grote verassing. Gelukkig is er toch nog personeel aanwezig waar we bij kunnen afrekenen, maar eerst even nog uitrekenen. De één heeft weer een duik meer of minder, de ander weer een duiklamp geleend. Dus er zijn nogal wat verschillen in kosten. Maar we hebben allemaal alvast een voorschot van €100,- gegeven. Vanwege de moeilijkheden met het regime in Egypte de afgelopen tijd scheen het erg moeilijk te zijn aan brandstof en dergelijke te komen. Mijn buddy (lees: vader) en ik hadden bij Ibrahim nog een polo besteld van het Prince Diving logo erop, maar aangezien Ibrahim er niet is, zullen we later terug moeten komen. Dan nog maar even terug naar het hotel, me buddy voelt zich niet helemaal top dus hou ik hem maar even gezelschap in de kamer. Beetje dutje doen, tv kijken en ds-en enzo, leuk en aardig maar ook niet echt enorm lang uit te houden. Aangezien het later al wat beter gaat met mijn buddy gaan we maar even snacken bij het strand-restaurant. Dus nog maar even wat te eten naar binnen werken en genieten van de zon. Een paar die nog even voor een massage gingen, een paar minder die daar ook echt van genoten. Er scheen een vrouw te zijn die er meer een soort van fysio-marteling van maakte dan een ontspannende massage. Nick heeft nog even het verzamelen van iedereen zijn foto's afgerond. Nog maar een rondje lopen dan. Zitten we even later in de hotelkamer alvast wat spulletjes in te pakken wordt er opeens op de deur geklopt. Mijn buddy en ik kijken elkaar verbaasd aan. Staat Joke aan de deur met de door ons bestelde polo's van Prince Diving. Er scheen een heel gedoe te zijn tussen de printshop en het duikcentrum. Alhoewel het logo van de duikshop was, was er nog niet betaald voor de logo's. Dus er moest nog het een en ander geregeld worden voordat de polo's voorzien konden worden van het logo. Maar puntje bij paaltje is alles toch in één keer goed gekomen. Even gauw passen en showen aan iedereen en dan weer verder met inpakken. Iedereen nog even samen komen in de lobby, alles bespreken en toen kwam de bus een kwartier eerder. Gauw de spullen in de bus gooien, afscheid nemen van de (langer)blijvende groep en rijden maar. Eenmaal aangekomen gauw inchecken, baggage wegen en alles controleren. Comfort class, vanaf Hurghada naar Amsterdam, vlucht 0R 0486, gate 009, boarding time 20:45 uur? Boarding time ? 20:45 uur? is er vertraging dan? De boarding time zou 20:00 uur zijn, ja er staat iets over vertraging maar daar staat 20:40 uur.

35

Ach we mogen eigenlijk wel van geluk spreken, er staat ook een vlucht naar Kiev gepland om 20:40 uur die al om 11:00 uur had moeten gaan. Even wat eten bij de Burger King dan, beetje shopjes af lopen, koffie scoren en dan maar weer zitten wachten dan. En precies 20:45 uur gaat de gate open. Kaartje laten scheuren de bus in en door naar het vliegtuig. Daar worden we zo spoedig mogelijk het vliegtuig in gebracht. Maar eenmaal binnen zit het vliegtuig net voor driekwart vol. Dat hoef je La Rana's niet twee keer te vertellen, dus gauw gaat iedereen op een plek zitten waar iedereen beetje beenruimte heeft. Tot irritatie van de stewardessen, maar na wat overleg wordt het toch toegestaan. Na het opstijgen vallen de eersten al in een diepe slaap, want ja zo'n vlucht van ruim 5 uur en een kwartier is toch aardig lang. Alhoewel het comfort class is, is het nog geen ideale slaapplek, voor mij weinig rust dus. Maakt niet uit er is vaak genoeg wat te zien vanuit het raampje, ook al is het midden in de nacht. Als we eindelijk weer in Nederland zijn aangekomen, moet iedereen toch eens wakker worden. De piloot is aardig genoeg om even te melden dat het 4 graden buiten is. Al gauw vraag je je dan af waarom je niet toch de 2 weken nam, maar daar komt natuurlijk ook een eind aan. Bagage ophalen, langs de douane en op naar de afgesproken plek, al gauw komen we de chauffeur tegen die ons komt oppikken. Nog een uurtje in de bus en dan moeten we toch echt allemaal weer naar huis. De één moet dezelfde dag nog werken, de ander heeft nog paar dagen vrij. Maar daar is het moment dan, het officiële einde van de vakantie voor de eerste groep. Een hand, een kus, gezwaai, afscheid dus. Het is echt een hele mooie week geweest, mooie duiken gehad en echt enorm gezellig geweest. Zeker alle moeite waard geweest.

       

36

Gisteren avond hebben we een deel van de groep uitgezwaaid, voor hun zat de vakantie erop en ze moesten weer van Nederland. Vanmorgen kreeg Joke een SMS van Rene ( Red Snapper) dat ze een goede reis hebben gehad en goed zijn aangekomen. Ook kregen we bericht dat Martin het ziekenhuis rond het middag uur mag verlaten en weer naar het Hotel komt. Het weer vandaag is zonnig maar wel met veel wind (windkracht 5) . Een primatour dagje op de boot (in ieder geval voor mijzelf) het water slaat over de pier bij het hotel. Na het ontbijt gaan we naar de haven waar de bemanning reeds op ons wacht. Op de boot zijn vandaag 11 La-rana’s aanwezig en 4 Engelse namelijk de Vader en Zoon van afgelopen maandag en daar zijn de moeder met nog een zoon bijgekomen. Op de boot start het gebruikelijke ritueel uitrusting gereed maken en daarna begint Mindert aan de koffie. De bemanning heeft trouwen ook geprobeerd om koffie te maken met de filterkoffie, allen hebben ze deze koffie gebruikt als oploskoffie maar dat is niet zo goed bevallen! De smaak was toch heel anders dan een bakkie La-rana koffie ☺ We varen de haven uit en gaan in zuidelijke richting om aan te leggen op East abu ramada. We liggen hier achter het rif waardoor de boot rustig op het water licht. Het is voor mijn alweer de laatst duik van deze vakantie (snik) en ik ga er dan ook nog 200% van genieten. Na dat de boot is vast gelegd krijgen we de briefing en daarna worden de buddy paren ingedeeld. Vandaag duik ik met Ellen en Joke duikt met ons mee. We hebben een mooie duik gemaakt langs het rif, het was wel even opletten want de afspraak was maximale diepte 15 meter alleen lag de bodem iets lager ( 25 meter) dus goed op de diepte meter letten en duiken maar.

37

Na een uurtje zijn we weer boven en als de spullen weer gereed gemaakt zijn voor de tweede duik en het logboek is ingevuld kunnen we beginnen met de lunch. Na de lunch is het weer even lekker rusten op de boot als we onder tussen naar de tweede duikplek varen. De tweede duik vind plaatst bij het Banana reef wat een stukje noordelijker licht. John en Joke duiken niet vanmiddag niet mee i.v.m. buik klachten van Johan en oorklachten van Joke. De rest van de groep gaat hier weer een duikje maken, helaas kan ik deze duik niet meer maken i.v.m. de vliegreis terug naar Nederland morgen.

Ik heb tijdens de tweede duik mijn spullen schoon gemaakt en alles weer in de duiktas gestopt zodat het van boord kan. Na een uurtje komen de eerste duikers weer terug aan boord, Fred en Nick zijn een schilpad tegen gekomen en ook de rest heeft een mooie duik gemaakt. Dan is het weer tijd om richting de haven te gaan. Er zijn wat klachten over de lucht in de flessen en er wordt besloten alle flessen leg te maken en vanavond gaat Ibrahim met zijn mannen kijken wat de oorzaak is en deze verhelpen zodat we weer lekkere schone lucht in de flessen krijgen. Als we terug varen en de zon al weer aan het zakken is kijken ik uit over het water en geniet nog even na van al het moois wat ik de afgelopen dagen heb gezien in de rode zee. Terwijl de vogels met onze boot mee zweven wil ik mijn lieve vrouw Sonja bedanken dat ze deze mooie vakantie op het laatste moment voor mij heeft geregeld.

Groeten Rinaldo

38

Na een slechte nachtrust om 6 uur al wakker en tot 7 uur ds gespeeld om niemand wakker te maken. Lekker douchen om fris en fruitig door Toni vriendelijk ontvangen te worden voor een heerlijk ontbijt . Spullen klaar leggen en om half 9 opgehaald met een busje. Na een vluchtig ritje van pl/ min kwartiertje bij de haven aangekomen waar de boot serena al op ons zat te wachten. Dit keer gingen er 4 nieuwe duikers mee (Finse afkomst) 2 zouden een dsd doen en de 2 anderen hadden ook nog niet veel duiken gemaakt. De la-rana leden gingen gelijk hun duikspullen in orden maken klaar voor de duik. Op naar Small Giften, Het weer was zonnig en klein beetje visjes. Een maal aangekomen kregen we een duidelijke briefing. Dit keer was Fred mijn buddy, we maakte ons op voor de duik deden de buddy check, vlugge leeuw schiet lekker op. En gingen met een commando sprong het water in. Het was een schitterende duik van 72 min waar we fantastische dieren en koralen gezien hebben, b.v. een echt hele grote napoleon, en schorpioenvis. Een maal op de boot bleek de Finnen niet zo lang en diep gedoken te hebben omdat die een beetje last van een kater hadden, dag er voor waren ze zo zenuwachtig...... (niet slim dus) Na de log boek ingevuld te hebben stond er weer een heerlijke maal klaar, elke dag weer goed verzorgt en gevarieerd. Nog even beetje rusten, eten laten zakken en naar de volgende duikstek Abu Ramada . Pfff veilig aangekomen, mocht even voor kapitein spelen en de boot besturen, wel wat anders dan een auto of een bus. Ook dit keer was Fred mijn buddy, na een duidelijke briefing, ons klaar maken voor de tweede duik, buddy check, en met een commando sprong weer het water in.

39

Ook dit was een heerlijke duik en weer veel moois gezien, de aalen bos gevonden en gefilmd, Fred had nog even gecheckt of hij zijn knie afdrukken in de zand van een dag er voor kon terug vinden, wist toen niet dat die veld vol met die beestjes zat. Gelukkig zijn ze niet gevaarlijk. Een grote steen vis die ik eerst, echt niet zag, maar Fred gelukkig wel, mooie foto`s van gemaakt, zelfs mijn fin er naast gehouden om te meten hoe groot hij was. en na 73 min gedoken te hebben weer veilig en goed genavigeerd de boot terug gevonden. Nick was geslaagd voor zijn kompas duik, van harte gefeliciteerd, Nick. Weer logboeken in vullen, even na kletsen, en terug naar de haven varen. Iedereen had een leuke dag gehad. nu terug naar hotel, spulletjes uithangen en heerlijk eten. Helaas zat het voor Ronaldo er op en hebben hem met heel de club uit gezwaaid, wel apart gezicht zo grote groep die iemand uitzwaait in Egypte. Nog heel even iets in de tuin drinken en dan vroeg naar ons mandje om morgen weer fris en fruitig de volgende duik dag tegemoet te gaan.

40

Vandaag gingen we voor de verandering weer eens een duikje maken. Nu eens in de Rode Zee. Verdorie zeg elke dag vroeg op. Ik ben het wel gewend maar toch, in je vakantie?? We starten met een wrakduikje voor Nick voor zijn wrakduik special Advanced Brevet. Astrid, Fred en Wim gingen mee voor de gezelligheid. Een duikje voor de haven bij de Excalibur. Niet lang, wel leuk vonden ze geloof ik. Vervolgens op naar Fanous. Beetje saai. Al weer dolfijnen dicht bij de boot. Echter niemand op tijd het water in. WEL GAAF hoor. Ter plaatse de traditionele breeving en opsplitsing in buddygroepjes per gids. Buddy bij mij was wie denk je??? Er zijn maar twee schildpadden bij LaRana., dus? (Jaja, ik ben niet alleen een kikkerkoning maar ook een schildpad zoals jullie aan mijn stempeltjes kunnen zien) Je raadt het al Johan natuurlijk. Mijn vaste buddy bij uitstek in Egypte, mits hij zin heeft aan duiken. Wij te water, samen met Joke Fred Ellen en Ferry. Helaas. De dolfijnen kwamen even over ons heen zwemmen maar hadden geen zien om te komen spelen. Ons groepje ging hierdoor even uit elkaar, de anderen waren ons even kwijt. Joke was er min of meer wel van op de hoogte dus geen paniek. Johan en Mindert zwemmen tenslotte niet in zeven sloten tegelijk (oh nee??). Bleek ook zo. Johan en ik gingen perfect en ook zonder enige disoriëntatie. De anderen waren door het draaien bij de Dolfijnen even de kluts kwijt.. Ellen had gelukkig tussendoor de koers een keer opgeschreven en stuurde hierdoor wat bij. We kwamen ze weer tegen bij de doorgang over het rif. Hebben die rakkers echter nog effe voordat we weer bij hun kwamen nog een schilpad gezien zeg. Pech voor die andere twee dus. Terug op de boot gauw koffie gezet en mijn speciale lunch gemaakt. Zoals het een koning betaamd eet je natuurlijk niet het zelfde als wat je onderdanen eten natuurlijk. Ik steel namelijk altijd een brood en kaas mee uit het hotel of regel een lunchpakketje, omdat ik van al die dagen alleen rijst eten een beetje van streek raak. Gelukkig dat het vaak wat teveel is, want iedereen pikt er wel een graantje van mee. Zelfs de bemanning. Zij pikken altijd mijn kontje. (van het brood natuurlijk). Na het eten het traditionele klieren met de bemanning. (Vraag, wie denk je dat het meeste kliert??). Een donker uitziende uitdager hebben we met kleren en al onder de douche gezet. Die wilde namelijk niet zwemmen, had last van zijn telefoontje of zoiets. Of hij was bang dat ie schoon werd. Bij de dreiging om de duikbootdirecteur in het water te gooien (Ibrahim) ben ik met de dood door luchtgebrek door hem bedreigd, echter dat pikte mijn Buddy niet. Dus het gevolg laat zich raden. We hadden een directeursvissie aan de lijn.

41

Klaar voor de 2e duik ondertussen. Turtle bay is het doel. Echt kaassie voor de twee schildpadjes dus. Kanonne zeg, is met dat eerst een eind zwemmen door een baai om daarna over een rif te komen die ongeveer 1,8 meter onder het oppervlak ligt, zonder boven te komen en het rif te raken. Even gecontroleerd of de pijlen, die aan de andere zijde op de doorgang wijzen om voorbij zwemmen te voorkomen er nog liggen. Jaa hoor twee supergrote pijlen. Kun je niet missen. Op ongeveer 10 meter diepte liggen ze. Tenzij je gewoon op 10 met terug komt zwemmen. Dan kijk je er over heen. Schijnt ook geregeld te lukken dus. Langs het rif zwemmend kom je bij een volgende baai met twee doorgangen, ongeveer 30 meter van elkaar. De eerste voorbij gezwommen, Nick en Fred weg, eerste afslag genomen. De rest van de groep werden door mij en Johan de tweede doorgang ingesleurd. (wisten wij veel dat ze dat niet eens van plan waren?) Wel mooi daarbinnen. Route goed in de gaten houden want ook in die baai een extra doorgang, waardoor de denkt dat je er weer uitzwemt. Maar goed, Johan en ik waren goed op dreef en dreven iedereen weer de goede richting op. Hierbij nauwgezet in de gaten gehouden door de gids natuurlijk..Of had die de neiging om even de verkeerde kant op te gaan?? Kan ik me ook wel voorstellen, we hadden namelijk ook een Engelsman op sleeptouw (bij Ferry gedumpt) waar ze een oogje op had. Ik geloof dat die dacht wat aan de krappe kant met de luchtvoorraad te zitten. Hij wilde namelijk wel heel graag terug. Nadat Johan en ik wat overdreven op de terugweg iedereen de pijlen aanwezen en we weer over het rif terugwaren in de eerste baai, speerde hij (de Engelsman dus) als een haai terug naar de boot, Ferry in zijn kielzog meeslepend. De rest op hun dooie akkertje terug. (Toch nog een pittig stukkie hoor). Onderweg nog een stofzuigerslag gevonden dachten we. Bleek echter een soort van “lange-slappe-del zeekomkommer” of zoiets te zijn. (Een wormzeekomkommer hoorde ik later). Verder nog een slangaaltje gespot en gefotografeerd. Daarna terug naar de boot. Terug in het hotel nog even uitgebreid gedineerd met ons zelfbouwgangen diner. Vooral toetjes waren wel in trek. Daarna (alweer) even winkelen en rondsjouwen in de stad. Ik moet trouwens zeggen, Hurghada was lekker rustig na de coupe, de mensen waren wat vrijer in hun doen en laten, hetgeen de gezelligheid op de straten ook wat ten goede kwam. Met name bij de markt viel dit goed op, het was er gezellig druk. En veel meer gesluierde mensen als voorheen. (dames geloof ik). Voor zover een dagje duiken beleefd door Ellen en Mindert. En foto’s?? Zonde van de inkt, kunt ze beter bekijken in de roef op de laptop bij Fred. Of organiseren we nog een dia-avondje?? Veel spelfouten?? Jammer dan.

42

Het begint zoals elke duikdag. 07.15u op , 07.30u eten en 08.30u gereed voor het busje naar de haven. Bijzonder is dat het een bedekte lucht is , wel 32gr. Astrid en Fred gaan niet mee omdat ze vanavond moeten vliegen. Onze boot, de “Serena”, ligt weer keurig voor de kant zoals heel deze vakantie. Geen geklauter over andere boten dus. We zijn maar met z’n achten, Martin mag niet duiken, lekker ruim.De zee is glad, in de haven extra door olie op het water. Het diepe Rode Zee -blauw is veranderd in grijsblauw. Ongeveer vijftig minuten later zijn we op de eerste duiklocatie, “Carless”. Dit wordt de mooiste- , kleurrijkste duik tot nog toe. Wat jammer dat er al zoveel naar huis zijn. De ontmoeting met de schildpad is wel het klapstuk. Prachtig koraal. Veel andere vissen. Murene, krokodilvis, Napoleon -vis, koraal duivel, pijlstaart rog. Eigenlijk te veel om op te noemen. Bijzonder helder water. Nick slaagt voor zijn advanced diploma. Na de duik verhalen naar een andere plaats om de lunch te gebruiken. De volgende duik is op “Shaab Iris”. Ook dit is weer een mooie duik. Hierna spoelen waarbij het nodige gedold wordt met water. Het is wel afzien als je staat te wachten voor een dichte toiletdeur met niemand op het toilet. Stevig knijpen. Terug naar de haven en snel naar het hotel. Gelukkig zijn we op tijd voor de snack en een drankje. We hoeven niet meer om Frites te vragen. Het staat bij wijze van spreken al klaar zodra de eerste handdoeken gaat wisselen. Nu is het tijd om Astrid en Fred uit te zwaaien. Douchen, dwz alle druppels proberen te vangen en wachten op de warme hap. Zoals gebruikelijk is de maaltijd keuze weer divers. Natuurlijk ontbreekt de witte rijst niet. Aan tafel wordt gememoreerd dat we dat vroeger met boter en suiker aten. Mindert weet kaneel te versieren en eet zijn rijst met kaneel en suiker zonder wat te zeggen. Idee misschien???? Na in de avond nog een drankje in de tuin is het bedtijd en alweer een dag om.

 

43

 

     

Vandaag alweer de 11e duikdag, dat ga je best voelen in de benen. Je pak gaat wat stroever aan en je doet er wat langer over om alles voor te bereiden. Maar het is weer de moeite waard. Voordat we op weg konden, moesten we even wachten op onze kapitein, hij was nog aan het vissen om ons een heerlijke lunch voor te kunnen zetten. Aangezien hij met de “donkey” (is zodiac) aan het vissen was, kon hij snel bij ons zijn. Hij had mooie tonijn gevangen en die smaakte heerlijk tijdens de lunch. Eerst op weg naar Erg Somaya. Hier konden we alleen duiken omdat er bijna geen wind was. Het ankeren is hier een kunst apart. Tijdens de briefing werd verteld, dat we tussen 2 pinacles moesten blijven, omdat daar het meeste te zien was. Ik kan je zeggen, ook verderop is het nog heel mooi en is er veel te zien. Mijn buddy was Ferry en hij was lekker ontspannen bezig. Konden we een mooie, lange duik maken. Onderweg een grote tonijn gezien, was het laatste wat nog op ons “verlanglijstje”stond, en ook nu weer een grote napoleonvis. Het is wel opvallend dat alles zo heerlijk relaxed is onder water. De vissen gaan niet voor jou aan de kant en dat is wel eens anders geweest. Hopelijk blijft het zo. Onder de boot nog lekker liggen dobberen rond de grote pinacle en daar mooie slakjes en bladwormen gezien.

Na het duiken op naar El Aruk. Eerst even lunchen, relaxen en dan weer het water in. Hier hebben we heel veel zeenaaldjes gezien, met en zonder dikke buik. Ook schorpioenvis, slakjes en een hele grote grouper. Uiteraard ontbrak ook hier de Napoleonvis niet. Omdat het zicht heel goed was, konden we een leuk rondje maken via 4 pinacles.

44

Tijdens onze duik was de ijscoman aan boord geweest. Nee, bedankt voor het aanbod maar voor ons geen ijs. Na aankomst in het hotel even naar het terras voor wat lekkere frietjes en dan douchen en rusten. Vandaag gaan we uit eten in een restaurant van het andere hotel. Eens wat anders. Hier heerlijk gegeten en uiteraard na het eten het gebruikelijke stukje lopen om uit te buiken. Deze avond hebben we voor het eerst deze vakantie weer een dronken oost-europeaan meegemaakt. Hij was zo dronken, dat hij niet op zijn benen kon staan. Aangezien hij ook zijn kamernummer niet wist, werd hij richting strandbedjes gedirigeerd. Daar is hij uiteindelijke gevonden door zijn vrouw. Deze man was vandaag aangekomen en had binnen het uur een hele fles ouzo achter over geslagen. Wat een feest zeg. Nog even napraten op het balkon met een drankje en dan naar bed om uitgerust aan de volgende dag te beginnen.

45

Vandaag de laatste dag aan boord van de Sirena voor deze vakantie. In het busje maken we kennis met een Poolse dame. Zij was alleen op vakantie in Egypte en wilde een paar leuke duiken maken. Dat is met ons geen probleem. We mochten kiezen waar we onze laatste duik wilde maken en uiteraard werd dat Carless. Nick had hier wel zijn diep-duik gemaakt, maar niet veel gezien van het schitterende koraal. Aangezien er bijna geen wind was, kon dit makkelijk. Je ligt namelijk op open zee en daar moet je niet al te veel golven hebben. Ook nu was het weer mooi. Nu de andere kant bekeken en het koraal is hier werkelijk schitterend. Geen stukje is beschadigd en je zweeft boven alle kleuren, soorten en maten koraal. Geweldig. Tijdens de duik veel tandbaarzen gezien die vrij rond zwommen, een solitaire barracuda, (dit zijn de gevaarlijkste) een vrij zwemmende murene en slakjes. Ook de “nemovis” was druk met het beschermen van zijn jongen. Eigenlijk alleen maar weer genieten vooral omdat dit voorlopig weer de laatste duik in Egypte is. Na het duiken gaan we op weg naar Fanous East. Daar zien we dolfijnen zwemmen aan de andere kant van het rif. Omdat wij niet meer mogen duiken, gaan we snorkelen. Helaas, er zijn heel veel kwallen en dat is geen prettig gevoel aan je lichaam. Ze steken niet, maar toch. Ondertussen wordt Johan bezig gehouden door de Poolse dame. Hij mocht haar helemaal insmeren, wat hij met veel plezier deed. Dat heeft hij nog wel even moeten horen. Nick had het idee opgevat om het hele rif rond te snorkelen, maar dat was toch wel heel ver. Zijn ongeruste medemensen hebben toch maar gezorgd dat hij met de zodiac teruggebracht werd naar de boot. Aan boord was de hitte goed merkbaar en dus werd er flink gedold onder elkaar en met de bemanning. Elkaar het water ingooien, zonder zelf mee te gaan is een hele sport. We hadden veel lol met elkaar. Maar aan alles komt een eind en ook aan deze dag. Laatste dag in het hotel gegeten en op tijd naar bed.

46

Aan alles komt een eind, en dus ook aan een fijne vakantie. Vandaag nog even de laatste inkopen gedaan, shirtjes en e.d. opgehaald en daarna relaxen op het strand. Lunch gebruiken we vandaag op het Sunny Terrace. Hier eten we lekkere broodjes hamburger, pizza of hotdogs en op het laatste nog wat frietjes, zodat we niet met een lege maag het vliegtuig in gaan. Vandaag heeft Ellen zich laten strikken om mee te doen met de buikdanslessen. Ze wilde wel meedoen, maar geen foto’s! Wel staat ze op de film, kijk maar eens goed! De volleybal was ook in trek en uiteraard moesten de heren nog even bij de vissershaven gaan kijken. Rond een uur of 4 zijn we allemaal gaan douchen, slapen en het laatste beetje inpakken. Daarna sleutel inleveren en wachten op de bus die ons naar het vliegveld brengt. Die was keurig op tijd en nadat alles ingeladen was, konden we op weg.

Op het vliegveld ging alles van een leien dakje. Niet druk, dus zo ingecheckt, door de douane en naar de Burger King voor de liefhebbers. We vlogen op tijd en waren zelfs een half uurtje eerder in Nederland. De taxi stond al klaar en om 04.00uur in de nacht waren we weer thuis en lagen we een tijdje later in ons eigen bedje te slapen.

Het was een heerlijke vakantie met veel mooie duiken. Een herhaling waard. Volgende jaar??? Jawel, zet maar vast in je agenda: 17 april vertrekken we weer.

47

Ik hoop dat jullie genoten hebben van ons Egypteverslag. Bij deze wil ik alle reporters bedanken. Groetjes van

John, Reef, Eelco, Marcel, Marvin, Rene, Gertjan, Kelvin, Fred (Belg), Astrid, Rinaldo, Ellen, Mindert, Wim, Martin, Joke, Fred, Ferry, Nick, Johan, Henk en Connie                    

48

Uitslag prijsvraag: Vorige maand had ik in het leesvoer een stukje geschreven over het maken van blokjes lood voor de vereniging, samen met de vader van Vincent van Meggelen. Hierbij had ik ook een prijsvraag uitgeschreven. De uitslag van de vraag is: 13 kleine loodblokken van 1,2 kg en 12 grote loodblokken van 1,4 kg

Onder alle inzendingen heb ik één winnaar geloot.

De winnaar van mijn prijsvraag is … Harmen van der Kooij

Ik ben Harmen persoonlijk gaan feliciteren en heb het cadeautje aan hem overhandigd. (zie foto en niet de honden)

Ik hoop dat Harmen zijn cadeautje goed kan gebruiken nu hij zijn Open Water Brevet heeft gehaald.

Martijn Stoker                        

49

Laagvliegende La-Rana’s ???? Na het succes van vorig jaar, dit jaar in de herhaling:

Waterjump Brouwersdam!!!! Hou je mailbox deze zomer in de gaten want dit uitje wordt eind augustus gepland!!!!!!!!

   

50

Jongen redt duiker met paniekaanval Een 13-jarige jongen uit het Engelse Devon heeft een vrouw van verdrinking gered nadat ze een paniekaanval had gekregen. Ryan Redman klom van een klif, sprong in zee en kwam de duiker te hulp. Ryan Redman liep langs de kust van Devon, toen hij twee duikers zag die in moeilijkheden waren. Vermoedelijk heeft het slachtoffer een paniekaanval gekregen. Samen met de andere duiker, bracht de tiener de vrouw in veiligheid. De duiker is ter plaatste door de hulpdiensten behandeld voor uitputting. De jongen kreeg van de duiker nog geen 10 euro voor zijn heldendaad en werd bedankt voor de hulp. Ryan: "Hij was erg dankbaar en het was erg aardig van hem om ons het geld te geven." duiker verdacht van slopen netten In het Grevelingenmeer zijn fuiken van beroepsvissers kapot gesneden. De Nederlands Onderwatersport Bond (NOB) roept in haar jongste nieuwsbrief haar leden op van andermans spullen af te blijven. Bastian Mathijsen van Stichting Kunstrif Zeeland begrijpt er niets van. ,,Waarom doen duikers dit? Misschien omdat er een sepia of kreeft in een fuik zit? Onbegrijpelijk. Wij duiken op visgrond, en niet andersom." De NOB wijst er in de nieuwsbrief op dat Grevelingenvissers ruim 600 vierkante meter visgrond ter beschikking stellen voor duikwrak Le Serpent. ,,En dan krijgen ze er dit voor terug'', aldus Mathijsen. ,,Er is op dit moment goed contact met de beroepsvissers en dat willen we graag zo houden." De NOB vermoedt dat het een kleine groep duikers is die problemen veroorzaakt. Een duiker kan per ongeluk in vistuig vast komen te zitten en zichzelf los moeten snijden. Kan gebeuren, maar moet - zegt de NOB - wel gemeld worden bij de KLPD. Dat geldt ook als een duiker stroperij of vandalisme vermoedt. Zeeland kan meer verdienen aan duikers Zeeland kan veel meer geld verdienen aan de duiksport dan nu gebeurt. Dat blijkt uit een onderzoek van de Nederlandse Onderwatersport Bond (NOB). De NOB pleit voor extra duikvoorzieningen en meer samenwerking tussen ondernemers in de recreatiesector. Bovendien vindt de bond dat er meer gehamerd moet worden op Zeeland als unieke duiklocatie vlak bij huis. Toeristen Duikers geven per dag twee tot drie keer zoveel geld uit als een gewone toerist. Zeeland trekt jaarlijks honderdduizenden duikers, goed voor jaarlijks zo'n dertig miljoen euro aan omzet. Voor het onderzoek heeft de NOB 6500 mensen geenqueteerd.

51

"Duikers brandweer onmisbaar" Handen af van de duikteams van de brandweer. Ze mogen niet verdwijnen. Heerhugowaard gaat daarover de confrontatie aan met de rest van de Veiligheidsregio. Binnen de 26 deelnemende gemeenten zijn er nog maar twee eigen duikteams: die van Heerhugowaard en die van Hoorn. ,,Zeer gemotiveerde, hoog gespecialiseerde mensen", zegt burgemeester Han ter Heegde van Heerhugowaard. Als eerste bezuiniging is al wel besloten dat de regio niet langer de diensten inhuurt van een derde team, dat van de marine. De deelnemende gemeenten willen dat de Veiligheidsregio net als zij zelf gaat bezuinigen. Voor volgend jaar moet er 5 procent van de begroting af, de twee jaar daarna respectievelijk 7,5 en 10 procent. Volgens Ter Heegde sneuvelen de twee vaste teams nog niet bij vijf procent bezuinigen, maar bij 7,5 gaat één van de twee eraan, en bij 10 de andere

52

Een dom blondje komt een winkel binnen en zegt: “Meneer, mag ik die tv kopen die daar staat?” De verkoper antwoordt: “Nee, ik verkoop niks aan domme blondjes.” De volgende dag komt hetzelfde domme blondje met zwart haar binnen en zegt weer: “Mag ik die tv kopen meneer?” En wederom zegt de verkoper: “Ik verkoop niks aan domme blondjes.” Weer een dag later komt het blondje nogmaals de winkel binnen met weer een andere haarkleur, maar het antwoord van de verkoper blijft hetzelfde. Het blondje zegt gepikeerd: “Ik snap het niet, ik ben toch niet blond meer! Waarom verkoopt u die tv niet aan mij?” Waarop de verkoper antwoordt: “Omdat dit een magnetron is!”

Een Fransman vaart zijn privejacht, er komt een andere boot op hem af beide boten zinken. Op die andere boot zat er een Duitser. De Fransman en Duitser zwemmen samen naar een eiland. Op dat eiland is er een stam gevestigd. Het stamhoofd beslist vlug over het lot van beiden en zegt:''in de pan ermee''. De fransman en de Duitser vragen wat ze moeten doen om te blijven leven. Het stamhoofd zegt. ''Zoek 100 dezelfde vruchten''. De Fransman en de Duitser gaan allebei het bos in en de Fransman komt het eerst terug met 100 bessen. Het stamhoofd zegt: ''en steek ze nu een voor een in je gat zonder te lachen''. Het lukt de Fransman vlot maar bij de 100ste bes begon hij te lachen. Het stamhoofd: ''IN DE PAN ERMEE!''. Omstanders vroegen verbaasd waarom de fransman nu bij de 100ste bes begon te lachen! De Fransman antwoordde:''Ik zag die Duitser afkomen met 100 kokosnoten.

Wat moet je doen als je brand in je koelkast hebt? Brand er uit halen en er Heineken in zetten.

53

Duiken in het recreatiedomein Muisbroek of de put van Ekeren De Ekerse dijk vormde van oudsher de verbinding tussen het dorp Ekeren en de Schelde en vormde een bijkomende bescherming van de polders ten zuiden van de dijk. De oorsprong ervan gaat terug tot het einde van de Tachtigjarige Oorlog in 1648. In deze periode waren de dijken in en rond de Scheldepolders herhaaldelijk doorgebroken en sinds 1632 stond geheel het poldergebied tussen de Kauwensteinsedijk (grens Oorderen-Lillo) en de Stad Antwerpen onder water. In 1649-1651 werden dan de Wilmarsdonkse en Ekerse dijk aangelegd van de Schelde via Wilmarsdonk naar het Ekerse hoogland toe. Hierbij werden een aantal reeds bestaande geulen en plassen mee ingedijkt en kwamen aan de zuidzijde (binnendijkse kant) te liggen. Aldus ontstond het welencomplex van de Ekerse dijk, zoals het meest oostelijke gedeelte tussen Wilmarsdonk en Ekeren zou genoemd worden. Het polderlandschap bleef vrijwel intact tot het begin van de twintigste eeuw. Een eerste belangrijke ingreep was de aanleg van het rangeerstation Antwerpen-Noord (1925-1930), met het uitgraven van de twee Ekerse Putten (nu: Muisbroek) voor het ophogen van de bodem in het station en als waterreservoir voor de stoomtreinen. De belangrijkste aantasting van het polderlandschap kwam echter in de jaren zestig toen het dorp Wilmarsdonk met de grond gelijk gemaakt werd, het Churchilldok werd gegraven ten westen van de Ekerse Putten, en een nieuw tracé van de Noorderlaan werd aangelegd op enkele honderden meters ten westen van de Ekerse putten. In oktober 1965 werd de Leerwijkpolder tussen Noorderlaan, Verlegd Schijn en Ekerse dijk opgespoten, waardoor het welencomplex onherroepelijk verloren ging en een nieuwe slikvlakte ontstond. In latere jaren werd dit gebied opnieuw opgespoten. Na het langzaam opdrogen werd het gebied gedeeltelijk opnieuw in gebruikt genomen voor landbouw. Een aanzienlijke oppervlakte werd zonder meer als stort gebruikt. Eind 1987 werd een verbod uitgevaardigd om in dit gebied nog aan landbouw te doen, omwille van het te hoge loodgehalte in de gewassen. Het stadsbestuur maakte plannen om in een gedeelte van de polder, op de plaats van de vroegere welen, een bos aan te planten (nu: Bospolder) . In het kader van de boomplantactie (maart 1988) werden hier inderdaad een groot aantal boompjes aangeplant, in samenwerking met de scholen. Aan de oostzijde van het Verlegde Schijn breidde de dorpskom van Ekeren zich geleidelijk uit en werd in het begin van de jaren zeventig de autosnelweg Antwerpen – Bergen-opZoom aangelegd, waardoor een langwerpig sikkelvormig terrein werd afgesneden (nu: Ekers Moeras). Er ontwikkelde zich hier een moerassig gebied met stilstaand water. In dit terrein gebeurden nog allerlei ingrijpende wijzigingen, waaronder opspuitingen (nog in 1981), het doorsteken van de oorspronkelijke dijkjes en aanleggen van nieuwe, vergravingen en werd zelfs een deel van het gebied omgeploegd. Aan de westelijke rand werd een wandelweg gecreëerd met aanplantingen van allerlei sierbomen en -struiken.

54

Deze weg maakt deel uit van het gebied Muisbroek, dat verder de Ekerse dijk zelf en de Ekerse Putten omvat en toegankelijk is vanuit Ekeren via een voetgangersbrug over de autostrade. Dit domein, dicht bij de stad Antwerpen en midden in een drukke wereldhaven, is een uniek stukje prachtige natuur waar het zalig verpozen is. De vijvers, die gegraven werden als waterwinning voor de toenmalige stoomrangeerlocomotieven van de spoorwegen, herbergen thans een groot aantal inheemse vissoorten en zijn een rustplaats voor waterwild en trekvogels. Fauna: De vijver herbergt een groot aantal aan vissen: blankvoorn, karper, baars, paling, snoek en modderkruiper. Ook rivierkreeftjes en mosseltjes zijn aanwezig. Verder is deze put gekend voor zijn rijkdom aan fossiele zeeschelpen.

55

Met zijn maximumdiepte van +/- 20 meter is de put van Ekeren een gemakkelijke duikplaats. Er zijn twee putten, een kleine (+/-12m) en een grote (+/- 20m). Verder liggen er heel wat objecten in het water om de duikplaats aantrekkelijker te maken, zoals een buste, de buddies, den duvel, olifanten, ... Een ideale plaats om een beetje op je navigatie te oefenen. Te water gaan kan je vanaf een speciaal aangelegd platform, waar ook een trapje voorzien is om het water te verlaten. Recht hiervoor ligt een boei op +/- 4 meter diepte. Reisweg Volg de ring rond Antwerpen richting Breda (E19) en neem ongeveer 3 km voorbij het sportpaleis de afslag Bergen Op Zoom. Neem op deze autostrade (A12) de eerste afslag (nr. 13) richting "Antwerpen - Ekeren - kaai 1-490". Waar deze afrit in twee splitst neem je de richting "Ekeren - kaai 101-490". Op het einde van de afrit kom je aan lichten. Rijdt daar rechtdoor, richting haven. Na het derde verkeerslicht rijd je nog steeds rechtdoor over een viaduct. Aan het volgende verkeerslicht blijf je de weg volgen (bocht naar rechts) richting kaai 466468...772. Nadat je over een spoorweg bent gereden staat na ± 0,5 km een klein bordje (rechtsaf) "Recreatiedomein Muisbroek". Je rijdt terug over een spoorweg en iets verder is de parking.

56

Juni: 23 Bas Groeneveld 23 Kelvin Janssen 27 Jair Maarsen Juli: 7 Martijn Stoker 7 Geert Stoker 11 Annemarije Mol 13 Michiel Jansen 17 Matz Orchard 17 Uriel Maarsen 25 Max de Groot Augustus: 4 Corry Utberg 5 Bert Pundke 9 Bart van Velzen 13 Lucienne Janssen-Breve 14 Sandra den Hooglander 17 Jasper Stutvoet 19 Maartje van der Sluis 20 Ard Vermaat 20 Patrick Zoetemelk 27 Christine Vriesema 29 Vincent van Meggelen September: 1 Rianne Martijn 5 Rosalie Stoker 5 Martin Looij 8 Ditta den Hooglander 9 Gertjan van der Knaap 10 Fred Heemskerk 10 Marcel Wijshijer

57

58

59

Zoals in de uitgave van maart al toegezegd was, is dit het laatste Leesvoer voor dit seizoen en gaan wij weer een aantal mensen binnen de vereniging bedanken, want beloofd is beloofd. De redactie heeft er heel bewust de vorige keer voor gekozen om niet iedereen binnen de vereniging in een stukje nawoord te bedanken, gewoon omdat dat mogelijk vrij saai wordt en de kans dat het vormen aan gaat nemen van een opsomming is wel heel erg groot. Daarom hebben wij gekozen om het in twee keer te doen. De bedankjes zijn ook in willekeurige volgorde, het wil niet zeggen dat wanneer je nu bedankt wordt, de bijdrage aan de vereniging minder belangrijk is dan wanneer je in het Leesvoer van maart bedankt werd. Iedereen die iets doet voor de vereniging is even belangrijk, laten we daar duidelijk over zijn. We willen onze voorzitter ook heel erg bedanken voor zijn inzet en hopen dat hij dit nog een tijdje blijft doen. Uiteraard wordt ook het hele bestuur bedankt voor hun inzet. De Sinterklaascommissie heeft ook een bedankje verdiend, ze maken er ieder jaar toch een leuk geheel van en steken er enorm veel tijd in, dus Sinterklaascommissie, we zijn benieuwd wat jullie voor dit jaar verzinnen!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! De bedankjes komen nu toch wel tot zijn eind, maar we willen Joke ook heel erg bedanken, ze verzorgt niet alleen de aktiviteiten binnen de vereniging, waar we heel, heel erg blij mee zijn, maar ook is zij naast Connie een trouwe leverancier van kopy voor ons Leesvoer!! Dus Joke, blijf kopy sturen, hier wordt de redactie heel erg vrolijk van!! Dan wil ik persoonlijk nog even mijn mede redactieleden bedanken, ook al hebben we dit jaar minder Leesvoeren uitgebracht, het enthousiasme was onverminderd. Het is altijd een mega gezellige boel als we bij elkaar zijn en als ik eerlijk ben, ziet het er ook goed verzorgd uit. Meiden bedankt voor jullie inzet en ik hoop dat jullie het nog heel erg lang blijven doen. In het Leesvoer van maart hebben we wederom een oproep gedaan dat het zo leuk zou zijn als niet alleen Connie en Joke kopy inleveren. Het is voor beide dames ook fantastisch om het Leesvoer te lezen zonder dat de verhalen al bekend zijn bij ze, ja toch? Nu we zijn super trots op dit Leesvoer, ten eerste is het een heel dik leesvoer geworden en heel veel verschillende mensen hebben een bijdrage geleverd. Het voelt nu echt aan als een verenigingsblad. Dank je wel lieve mensen voor jullie bijdrage en lees het Leesvoer, jullie zien dat er veel schrijverstalent binnen de vereniging is. We hopen in het Leesvoer die in september uit gaat komen, weer Leesvoer te onvangen van diverse schrijvers!!!! Uiteraard blijven we heel erg blij met de kopy van Joke en Connie!!!! De redactie wenst iedereen een hele fijne vakantie, verder hopen we dat iedereen die examen heeft gedaan, geslaagd is. Zijn er examenkandidaten bij met een herkansing, kom op, zet je schouders er nog even onder en heel veel succes met de herkansing. De rest van de schoolgaande jeugd, we hopen dat jullie allemaal over zijn, maar………… nu eerst vakantie!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Tot in september, de redactie, Esmeralda, Hanneke, Barbara en Anka (nieuwe leesvoer komt medio september uit)

60