België-Belgique PB 2300 Turnhout 1 8/928
s w u e i n
2009 Jaargang 23 nr. 4
Schooljaar 2009 -2010
Tweemaal per semester nieuws
E erste indrukken
Hallo VTST! Op dinsdag 1 september 2009 beleefden tientallen leerlingen weer hun allereerste schooldag op de VTST. VTST-nieuws vroeg ook nu weer naar hun eerste indrukken.
De eerste dag VTST vond ik toch wel een beetje moeilijk. Op de speelplaats zag ik heel veel nieuwe gezichten. Van al die nieuwe dingen werd ik zenuwachtig en bang. Ik vroeg me af of ik het allemaal wel zou kunnen. Toen de bel ging, wist ik niet goed waar naartoe, maar onze titularis kwam ons helpen. Ze lijkt me wel een toffe juf. De leerkrachten zijn heel behulpzaam en geduldig. Ik hoop dat ik me vlug thuis voel en dat het een leuk jaar wordt.
Toen ik in de school aankwam was het toch even schrikken maar mijn eerste schooldag verliep heel vlotjes. Vooral de toespraak van de prefect maakte indruk. In onze klas ontmoetten we onze klastitularis, die heel goed meeviel. Wij zitten met 21 jongens in M11 en we zijn een toffe bende. Hopelijk eindigt dit schooljaar even goed als het begonnen is met als beloning een goed rapport. Tim Martens M11 (Eerste leerjaar A)
Stef Peeters M11 (Eerste leerjaar A)
Dinsdagmorgen, 1 september. Ik werd al vroeg wakker. Ik was wel heel zenuwachtig. Voor de eerste keer naar een grote school, met veel nieuwe leerlingen, juffen en meesters (mevrouwen en meneren). In de dorpschool zat ik altijd bij dezelfde vrienden in de klas. Het is wel even wennen altijd van lokaal te wisselen. Ik hoop dat dit schooljaar leuk en leerzaam zal worden maar dat zal zeker niet misgaan. Jietse Keersmaekers M11 (Eerste leerjaar A)
Ik stond vol zenuwen te wachten om te vertrekken naar de nieuwe school. Samen met Hendrik kwam ik daar aan. Het was wel even wennen. Toen we naar de klas gingen, kregen we te horen naast wie we mochten zitten. Al snel kreeg ik nieuwe vrienden. In de refter was het ook nieuw: er is een tafelverantwoordelijke. Nu ben ik de school al wat gewoon. De leerkrachten zijn heel goed. Nu ga ik afwachten wat er dit schooljaar nog allemaal gaat gebeuren. Mijn besluit staat vast: het is een goede school! Yannick Gors M11 (Eerste leerjaar A)
In het begin was ik wel bang maar na de eerste week bijna niet meer. Na de tweede week had ik al wat vrienden. Ik vind het wel spijtig dat mijn vrienden van mijn vorige school ook niet op de VTST zitten. Dan was het nog leuker geweest. Ik vind het ook raar en spijtig dat ik terug de kleinste van de school ben. Ik vind het erg leuk dat TAC (technologische activiteiten), POP (plastische opvoeding) en THO (technologische opvoeding) erbij komen. Robbe Nuyts M11 (Eerste leerjaar A)
Mijn eerste schooldag op de VTST was leuk. Ik heb al veel vrienden. We werden goed ontvangen door een toffe titularis. De boekentasrekken zijn echt cool én gemakkelijk. Er staan allerlei nummers op de grond en zo weet je in welke klas je moet zijn. VTST is de max! Ben Van Passel 12M (Eerste leerjaar B)
2
nieuws
E erste indrukken
Who's Who? Wat maakt het schooljaar 2009-2010 zo speciaal voor de leerkrachten van het eerste jaar? Nieuwe gezichten, flinke jongens, echte kapoenen … Zeker! Maar ook drie tweelingen! Zelden meegemaakt in de VTST en dus een interviewtje waard. Yenthe en Jonathan Wouters 13M (Eerste leerjaar B)
Sven 12M (Eerste leerjaar B) en Steven 11M (Eerste leerjaar B) Pil
Hebben jullie ervoor gekozen om bij elkaar in de klas te zitten? Eigenlijk wilde ons mama dit want ze dacht dat het beter was als we samen waren in de nieuwe school.
De andere tweelingen zitten wel in dezelfde klas maar jullie niet. Heeft dat een reden? Ja, ons mama heeft dat bewust zo gevraagd omdat we anders te veel met elkaar praten en dan kunnen we niet opletten!
Danny en Dennis van Dender 11M (Eerste leerjaar B)
Vinden jullie dat erg? In het begin een beetje maar nu we de school al wat beter kennen helemaal niet meer. En misschien zitten we volgend jaar weer samen want we willen alle twee elektriciteit volgen!
Jullie lijken wel heel erg op elkaar. Hoe weten we wie wie is? Als je ons een beetje beter kent, dan zie je dat ik (Danny) een iets ronder gezicht heb. Maar voor de rest zijn we bijna identiek, we zijn dan ook een eeneiige tweeling.
Worden jullie vaak verward? Neen, eigenlijk niet, want we lijken niet zo veel op elkaar!
Zouden jullie volgend jaar opnieuw graag bij elkaar in de klas zitten? Dat hoeft echt niet, we kennen al veel jongens nu en we gaan toch een andere richting kiezen. Ik (Danny) ben meer geïnteresseerd in metaal en ik (Dennis) wil volgend jaar hout en bouw doen.
En hoe denken jullie er nu over? Eigenlijk kunnen we even goed apart zitten want we zijn twee geesten, we denken anders en hebben andere interesses. Ik (Yenthe) wil ruwbouw gaan doen, met mijn handen werken. En ik (Jonathan) ben meer geïnteresseerd in elektriciteit, dus zitten we volgend jaar toch niet meer samen
Wat vinden jullie nu van de VTST? Het is hier heel leuk, schrijf maar op dat we nog meer praktijk willen want praktijk is het leukst. En de tijd gaat hier veel te vlug. Als de bel gaat ’s namiddags om naar huis te gaan dan is het precies nog maar middag!
Raadseltje: wie is wie ?
Kunnen jullie ze benoemen ? Danny is zo groot als zijn broer. Sven draagt een bril. Jonathan is blond. Yenthe ook maar die is kleiner. Steven is even slank als zijn broer maar groter. Dennis is toch een tikkeltje groter dan zijn broer !
nieuws
3
R aar maar waar Vanuit een ligstoel aan de rand van het zwembad kijk ik dromerig hoe twee jongetjes afwisselend hun snorkel in het water gooien om die dan even later terug op te duiken. “Het duurt lang vooraleer die zwembril op de bodem ligt.” zegt mijn vriendin. Ik hum bevestigend en moet onvrijwillig denken aan de ‘boeiende’ lessen fysica uit mijn middelbare studies, aan de fysische verschijnselen zweven, zinken en drijven en aan de daarbij horende…
Wet van Archimedes De wet van Archimedes is zeer bekend en beroemd en luidt als volgt: ‘Een lichaam geheel of gedeeltelijk in een vloeistof ondergedompeld, ondervindt daarin een opwaartse kracht die gelijk is aan het gewicht van de verplaatste vloeistof.’ Vooraleer we deze wet onder de loep nemen, eerst een kleine geschiedenisles.
Geschiedenis Koning Hiëroon II van Syracuse gaf aan een goudsmid de opdracht een kroon voor hem te maken. Toen de kroon afgeleverd was, verdacht Hiëroon de edelsmid ervan dat hij een gedeelte van het meegekregen goud had vervangen door goedkoper zilver, een truc waarvan valsmunters gebruik maakten. Hiëroon vroeg daarom aan Archimedes, een bekend natuurkundige die leefde van 287 tot 212 voor Christus of hij deze wandaad zou kunnen bewijzen en dat zonder de kroon door te zagen, om te smelten of te beschadigen. In gedachten verzonken liep Archimedes naar huis en hij besloot ter ontspanning naar een badhuis te gaan. Terwijl Archimedes zich in het water liet zakken, realiseerde hij zich dat hij lichter werd. Bovendien merkte hij op dat de hoeveelheid water die over de rand gutste, gelijk was aan de hoeveelheid lichaam die werd ondergedompeld. Meteen rende Archimedes, nog nat en naakt, naar huis, onder het roepen van 'Eureka!', Grieks voor 'Ik heb (het) gevonden!'. Wat Archimedes gevonden had, was een manier om het volume van een zo grillig gevormd voorwerp als een kroon te bepalen. Hij woog de kroon en nam een blok goud van hetzelfde gewicht. Deze legde hij in een bak met water en kon door de stijging van het water het volume uitrekenen. Toen bleek dat het volume van de klomp goud niet overeen kwam met dat van de kroon. Verklaring: er zat wel degelijk zilver in de kroon! De smid was ontmaskerd.
4
nieuws
Soortelijk gewicht Archimedes kwam er zo proefondervindelijk achter dat elk materiaal zijn eigen soortelijk gewicht heeft. Goud heeft een hogere dichtheid dan zilver. Een gouden kroon heeft dus een kleiner volume dan een even zware zilveren krans. Uit de opwaartse kracht van het water zou hij dus het volume van de kroon moeten kunnen bepalen. Door dat te combineren met het gewicht van de krans kon hij zo vaststellen of de krans uit zuiver goud gemaakt was of uit een mengsel van zilver en goud.
heet dan ook de archimedeskracht. De archimedeskracht (FA) wordt uitgedrukt in Newton (N) en kan worden berekend met volgende formule: FA= Đ.g.V; Đ is het soortelijk gewicht (ook wel dichtheid) van de vloeistof waarin het voorwerp zich bevindt; g is de valversnelling (9,81 m/s2 op aarde); V is het volume van het voorwerp (in m3). We verduidelijken de wet aan de hand van een voorbeeld met een blok aluminium en een blok hout. Het schijnbare gewicht van een blok aluminium dat in water wordt ondergedompeld, neemt af met de hoeveelheid gelijk aan het gewicht van het daarbij verplaatste water. De dichtheid van aluminium is echter groter dan die van water zodat de opwaartse kracht niet groot genoeg is om het aluminium te laten drijven. Aluminium zinkt. Als een blok hout geheel in water is ondergedompeld, is de opwaartse kracht groter dan het gewicht van het hout. Doordat hout een kleinere dichtheid heeft dan water, is het gewicht van het blok hout lager dan dat van hetzelfde volume water. Door de opwaartse kracht komt het hout naar de oppervlakte en verschijnt het gedeeltelijk boven water. Hierbij wordt zoveel water verplaatst, totdat de opwaartse kracht precies gelijk is aan het gewicht van het blok. Hout drijft.
Wet van Archimedes
Toepassingen
Volgens de wet van Archimedes wordt elk lichaam dat in een vloeistof of gas wordt ondergedompeld zoveel lichter als het gewicht van de erdoor verdrongen hoeveelheid vloeistof. Dit kan ook zo geformuleerd worden: ‘De opwaartse kracht die een lichaam in een vloeistof ondervindt, is even groot als het gewicht van de verplaatste vloeistof.’ Deze opwaartse kracht
Je kunt je wel voorstellen dat een groter voorwerp ook meer water verplaatst. Dus kun je ook zeggen: des te groter een voorwerp, des te groter de opwaartse kracht. Vissen hebben een inwendige zwemblaas. Daarin kunnen ze meer of minder lucht laten. Als ze er veel lucht in laten, wordt de vis groter en wordt de opwaartse kracht ook groter, zodat de vis kan stijgen in het water.
De wet geldt niet alleen voor vloeistoffen maar ook voor gassen. Veralgemenend kan men zeggen dat de wet van Archimedes de ‘drijvende’ kracht is achter scheepvaart, zeppelins, luchtballonnen, duikboten en vissen.
dat de kilogram een eenheid van massa is, niet van gewicht!) Een kilogram veren neemt namelijk een groter volume in dan een kilogram lood en ondervindt daardoor een grotere archimedeskracht van de lucht, die tegengesteld gericht is aan de zwaartekracht.
het lood. Hieruit blijkt dat een kilogram veren ongeveer 0,88 % lichter is dan 1 kg lood. Veel zul je er dus niet van merken. Maar de volgende keer als iemand je probeert voor gek te zetten met 'wat weegt er meer, een kilo lood of een kilo veren?' weet je dus wat je moet antwoorden!
Wat weegt het meest: een kilo lood of een kilo veren?
Stel dat de massadichtheid van de veren 100 kg/m³ bedraagt en van lood 11 340 kg/m³. Dan neemt één kilogram veren een volume in van 0,010 m³, en het kilo lood 0,00001887 m³. De opwaartse kracht is dan 0,13 N voor de veren en 0,001146 N voor
Tenslotte wil ik nog opmerken dat openbaar naakt in het oude Griekenland niet gebruikelijk was maar toch niet zo onaanvaard als tegenwoordig. Toen ik ’s avonds naar huis ging, heb ik dus netjes m’n kleren aangetrokken.
Een gevolg van de wet van Archimedes is het feit dat een kilogram lood in lucht meer weegt dan een kilogram veren. (Denk eraan
M os Het schooljaar loopt en een MOS-update dient zich aan. Ook dit schooljaar zullen we met onze werkgroep MOS (Milieuzorg Op School) gestaag verder werken aan de vergroening van de VTST. Twee lieftallige vogels hebben zich zowaar genesteld in de vogelkastjes van onze school. Alleen de zwaluwkasten blijven voorlopig nog onbewoond maar misschien komt ook daar gauw verandering in. Onze school heeft al paar jaar een mooi aanbod aan klasplanten. Een paar van onze bereidwillige collega’s met groene vingers zorgen samen met de leerlingen voor de planten tijdens het schooljaar. Ze worden met aandacht verpot, gestekt, verzorgd en gegoten. Na de stilte van de zomervakantie konden we ons bestand van planten aanvullen met nieuwe, frisse kamerplanten. Het fleurt niet alleen de leslokalen op maar zorgt ook voor zuurstof voor onze grijze cellen. Er staan ook gietertjes in de lokalen, dus met wat goede wil kunnen we samen zorgen voor een verzorgde en groene look in onze klaslokalen. Er zijn al heel wat groene activiteiten achter de rug. In de eerste week van oktober, die dan ook “De week van het bos” heet, trokken onze leerlingen van het eerste jaar een dag naar het Gewestbos van Ravels. Vroeger stond dit domein, dat wel 830 ha loof- en naaldbomen telt, beter bekend als “De Staatsbossen” van Ravels. Onder leiding van hun leerkrachten biologie konden ze er zelf opzoekoefeningen doen met een determinatietabel en een heuse biotoopstudie. De leerlingen moesten metingen doen: hoe dicht is het bos begroeid, hoe hoog zijn de bomen ongeveer, welke bodemsoorten of boomsoorten treffen we aan en nog veel meer. Het was een mooie nazomerdag en er werden heel actief duizendpoten en blaadjes bestudeerd.
De leerlingen van het tweede jaar werden naar goede gewoonte verwacht in het natuurpark De Liereman in Oud-Turnhout. In dit prachtige, beschermde natuurgebied mochten ze onder leiding van biologen en kenners een hele dag onderhoudswerken doen. Het domein heeft een oppervlakte van maar liefst 435 ha en dus zijn sterke jongemannen welkom om te helpen bij het onderhoud. De weergoden waren in een herfstig humeur maar dat kon de hardwerkende VTST’ers echt niet deren. De mensen van De Liereman legden de bedoeling uit van de beheerswerken en dan mochten onze leerlingen hout kappen en boompjes snoeien om de heide te laten groeien. In het leslokaal van het bezoekerscentrum konden de leerlingen lieveheersbeestjes bekijken onder de microscoop. Na hard werken was de ontspanning (ook wel een spelletje “zaksleuren” genoemd…) een welkome afwisseling.
nieuws
5
B likopener Op werfbezoek Elk jaar gaan de leerlingen van 5B1 en 6B1 (Bouw- en houtkunde) een paar keer op werfbezoek om de nieuwe technieken die in de lessen aan bod komen van dichtbij te bekijken. Zo trokken ze in het kader van de Open Bedrijvendag naar het AZ Sint-Jozef om de nieuwbouw die daar werd opgetrokken te bekijken. Het bouwen van één verdieping duurt slechts acht dagen met de betonskeletbouw. Je kan het een beetje vergelijken met het bouwen met Lego-blokken. De wanden komen afgewerkt toe en worden op de werf in elkaar gezet.
Wat illustreerde dit bezoek? Het belang van goed opgeleide tekenaars: alle details moeten perfect uitgetekend zijn. De voorbereiding is eigenlijk de modelbouwdoos, alles zit netjes geordend klaar. Op de werf worden dan met een kraan en slechts enkele vakmannen de onderdelen gemonteerd.
Met veiligheidshelm en -schoenen zijn de leerlingen van 5B1 en 6B1 klaar voor het werfbezoek. Een tweede voorbeeld van skeletbouw kregen de leerlingen te zien tijdens hun bezoek aan Soudal. Het bijzondere hier was de glasgevel die met metaalelementen wordt bevestigd en het spreekt voor zich dat die tot op de millimeter perfect moeten hangen. Ook hier is de taak van de tekenaar van zeer groot belang.
6
nieuws
Tijdens de daguitstap naar B&R begint het werfbezoek met een werfbespreking in de keet.
De projectleider, oud-leerling Hans Van Steen, zette het specifieke van elk project in de kijker. Daarna reden ze met het werfbusje (net echt!) naar een eerste project: de constructie van een sluisgebouw. De controletoren wordt ter plaatse gegoten, het beton blijft zichtbaar. Dit wil zeggen dat de bekisting perfect moet uitgevoerd worden omdat er bij de minste lekkage fouten optreden zoals kleurverschillen en grindnesten (kiezels die niet genoeg verspreid raken). Dus zowel voor het uittekenen van de bekisting als voor de berekening van de betonkwaliteit is de job van tekenaar van cruciaal belang. Concreter kan niet!
B likopener Welk probleem werd verduidelijkt? Bij zichtbeton blijven de naden nadien zichtbaar dus is het storten een delicate opdracht. Het beton wordt gepompt met een slurf die tot onderaan de constructie reikt en zo stijgt het beton gaandeweg tot de gewenste hoogte. De leerlingen maakten ook kennis met tekla, een superintelligent 3D- tekenprogramma. Dit programma denkt mee. Als de tekenaar ergens een wijziging doorvoert, dan past het programma deze wijziging overal in de constructie aan waar nodig. Bij een foutieve constructie in de tekening geeft het programma zelfs een foutmelding.
De cirkel werd rondgemaakt door de dag af te sluiten met een rondleiding in betoncentrale Verheyen in Arendonk waar de prefabstukken gemaakt worden.
Op zoek naar het zwarte goud in Beringen Met de bus deden we er een uurtje over om in Beringen te geraken. Eerst kregen we een korte, maar leerrijke film te zien over hoe het vroeger was om in de kolenmijn te werken. Een pretje was dat niet want de werkomstandigheden waren slecht. Vooral
mijngas was een stille moordenaar. Daarna werden we rondgeleid doorheen de resterende gebouwen, het museum en een nagebouwde mijnschacht. Na het middagmaal wandelden we naar de top van de terril. Daar genoten we van een prachtig panorama. Michiel Van Breda (toen 32H derde jaar Hout)
nieuws
7
B likopener Reis naar Tanzania Via Volens (een vrijwilligersorganisatie) werd Pieter Van Gompel, leraar lassen, gevraagd om in Tanzania een fruitpersinstallatie te monteren. Tijdens de voorbije vakantie vertrok hij samen met collega’s Dirk Joosten en Jack Daemen. Ze betaalden hun reis zelf en deden dit werk gratis. Aangezien dit een concrete vorm van ontwikkelingshulp is én gedaan werd door collega’s van de school kreeg dit de volledige medewerking en ondersteuning van de werkgroep schoolpastoraal. Van het ingezamelde bedrag tijdens de vastenperiode werd een klein gedeelte besteed aan de aankoop van een boormachine, een slijpmachine en elleboogstukjes als ondersteuning van dit project.
Een impressie uit het dagboek van Pieter Dag 1 :
09 augustus
Het is 5 uur in de vroege morgen wanneer we onze bagage in de auto plaatsen om te vertrekken naar de vlieghaven van Zaventem. We vliegen eerst met een cityhopper naar Amsterdam. De vlucht duurt zo’n 26 min. In Amsterdam stappen we over op een groter toestel om door te reizen naar Entebbe (Oeganda). Na een goede vlucht van ongeveer acht uur komen we aan in Entebbe. Dit ligt dichtbij Kampala, de hoofdstad van Oeganda. We worden opgewacht door Marie-Claire (de vrouw van de ontwikkelingsorganisatie) en Tele (de general manager van Mali Juici). Ook is er een chauffeur bij. Na een korte kennismaking rijden we met de terreinwagen naar onze slaapplaats. Aan de poort van het ‘’hotel’’ staat een nachtwacht met het geweer op de schouder. We gaan met een bang hartje naar de kamers kijken. Deze zijn zeer proper en verzorgd. Na ons een beetje geïnstalleerd te hebben, gaan we verder met de kennismaking (ook het lokale bier eens proeven natuurlijk).
Dag 2 :
10 augustus
We hebben gisterenavond besloten om een dag langer in Oeganda te blijven. Vandaag wordt een hele dag shoppen. Eerst rijden we naar ons hotel in Kampala om onze meegebrachte gereedschappen (een gift van Broederlijk Delen en de school) en bagage weg te zetten. Vervolgens moeten we de vooraf bestelde fles argon gaan ophalen. Hier constateren we dat onze manometer niet past. Dus moeten we terug naar de leverancier van het gas. Hier wanen we ons in een gasfabriek van rond de jaren ‘40. Hier maken ze het acetyleengas nog zoals bij ons rond de jaren ‘40-‘50. Zonder al teveel problemen vinden we de juiste manometer. De volgende stop is bij een plaatselijke gereedschapswinkel. Het materiaal dat we eventueel tekort zouden hebben, is niet aanwezig, maar kan ‘’zonder probleem’’ besteld worden in Nairobi (Kenia). Leveringstijd ongeveer vier dagen. Omdat we niet weten welke materialen in voorraad zijn in Muleba gaan we nog niets bestellen. Vervolgens moeten we nog naar een winkel met elektrische onderdelen, de bank, de supermarkt en dan terug naar ons hotel.
8
nieuws
Dag 3 :
11 augustus
Vandaag staat de tocht van Kampala naar Muleba op het programma. Het is een rit van zo’n 360 km en zal een goede acht uur duren. De auto zit zo afgeladen vol zodat er twee mensen met de bus moeten. Onderweg sputtert de auto regelmatig maar we worden gerustgesteld dat dit waarschijnlijk een slecht contact is. Onze eerste stop is aan een trommelmaker, de volgende halte is op de evenaar. Hier doen we de test met de draairichting van het water. We zitten net terug in de auto en opeens niets meer. Met een bang hartje kijken we onder de motorkap. We kijken eens rond en we zien hier en daar een "huis" staan. Maar spijtig genoeg niet meteen een Toyota-garage in de buurt. De eerste fietser die passeert, stopt meteen en kijkt mee onder de motorkap. Na enkele blikken telefoneert hij. Na een minuut of drie staat er een man of tien onder de motorkap te kijken. Even later komt de "big chief" aangereden achterop een bromfiets. Na twee minuten kijken en voelen trekt hij zijn besluit: de dieselfilter is vuil. Even discuteren over de prijs en hij stapt terug op zijn brommer. Vijf minuten later is hij terug met een nieuwe dieselfilter. Even de handen in het zand zodat ze minder schuiven, de oude filter vervangen door de nieuwe en - hakuna matata - we kunnen verder. Alles bij elkaar heeft deze pitstop zo’n 40 minuten geduurd. Achteraf bekeken een zeer leuke ervaring. Verder hebben we geen problemen meer gehad en zijn we makkelijk de grens overgeraakt. De tocht was één lange sightseeingtour ondanks de oncomfortabele zitplaatsen. ’s Avonds komen we aan in ons huisje voor de volgende twee weken. Het is er leeg maar proper. Er staan vier bedden, een tafel en vier stoelen, verder niets.
B likopener Dag 4 :
12 augustus
Na een vrij goede nachtrust rijden we naar het fruitsapfabriekje. Daar aangekomen overleggen we met de manager wat er precies van de installatie verwacht wordt. Vervolgens zoeken we met zijn drieën een oplossing en de best mogelijke manier van werken. We maken een schets en doen een voorstel over de planning. Nadat iedereen akkoord gaat, kijken we na hoe we dit praktisch kunnen verwezenlijken met het materiaal dat voorhanden is. ’s Avonds merken we dat we een paar kasten, enkele tafeltjes en een ‘’ingerichte’’ keuken gekregen hebben. Er arriveert ook nog een driezitsofa achterop de fiets. Ook hebben we bijna overal (koud) stromend water, spijtig genoeg is de druk niet genoeg om tot aan de douchekop te geraken. Na het avondeten werken we de schetsen van de installatie verder af.
Dag 5 :
13 augustus
Na het ontbijt rijden we naar de fabriek. Er is een jongen aanwezig die moet opgeleid worden als TIG-lasser. Zijn naam is Mahamundou maar we mogen Mzee zeggen (d.w.z. zoon van). Mzee werkt in het dorp als elektrodelasser bij de plaatselijke smid.
Hij is het lassen beu omdat hij veel last van zijn ogen heeft. We laten ons lastoestel zien en halen de lashelmen boven. Mzee heeft nooit een laskap gezien en we begrijpen dat hij last heeft van zijn ogen. We starten met de onderdelen van de installatie te positioneren. Eén van de twee tanks moet vijf cm verhoogd worden. Hier kunnen we onze aspirant-lasser meteen eens testen. Hij vindt het fantastisch dat hij eens zijn smeltbad kan zien. Na zo’n vier uur werken valt de elektriciteit uit. Dit gebeurt regelmatig wordt ons verteld. Ook kan niemand ons vertellen wanneer we terug stroom kunnen verwachten. Dus gaan ze op zoek naar een stroomgenerator. Ondertussen hebben wij tijd om eens met de plaatselijke metaalbewerker kennis te maken. We worden vriendelijk ontvangen en even rondgeleid. Geen werkbank, bankschroef of boormachine, wel een elektrodelastoestel en een handzaag. De lasser heeft nooit van TIG-lassen gehoord en vraagt of hij eens mag komen kijken. We spreken de volgende dag af. Ook zien we de pick-up terugkomen met een generator. We kunnen dus verder. Rond 16.00 u springt de elektriciteit terug aan. ‘Thuis’gekomen merken we dat het water is afgesloten. We hebben nog een grote emmer staan om ons te wassen dus dat valt nog mee.
Dag 6:
14 augustus
Vandaag gaan we verder met het leidingwerk. Alles verloopt vlot. De elektriciteit valt regelmatig uit maar zoals echte Afrikanen maken we ons daar niet meer druk over.
Wordt vervolgd
I mpressie Amnesty International
Vrijdag 16 oktober was de grote 'Schrijf-ze-VRIJ-dag' van Amnesty International. Het thema was dit jaar ‘Stop de armoede in sloppenwijken’. Vooral de leerlingen van de tweede en de derde graad werden gemotiveerd om vrijwillig deel te nemen aan de actie. Tachtig leerlingen schreven vrijwillig een brief in lokaal I203 tussen 12 en 13 uur.
nieuws
9
B likopener Antwerpen – Kruibeke Nee, het gaat hier niet om een voetbalmatch maar wel om de twee locaties die bezocht werden door de leerlingen van 6TSO. Deze uitstap op donderdag 1 oktober 2009 was een mooi samengaan van cultuur- en natuurexploratie, zoals mag blijken uit de onderstaande fotoreportage. Ondanks de files stonden de leerlingen goed op tijd voor het monumentale gebouw van het Koninklijk Museum voor Schone Kunsten in Antwerpen: een echte kunsttempel.
De indrukwekkende hal liet niemand onverschillig. Ook onze leerlingen kwamen ogen tekort.
Even kijken of er op alle vragen in de bundel een antwoord werd gegeven... en dan is het tijd voor een welverdiende middagpauze.
In het museum gaven enkele leerkrachten een beetje uitleg over de kunststromingen en kunstwerken. Impressionisme, pointillisme, expressionisme, surrealisme: onze leerlingen weten deze richtingen voortaan feilloos te plaatsen.
De overtocht verliep heel vlot en we bereikten snel de aanlegsteiger. Na de middag nam de groep de veerboot. Toch ook een belevenis!
10
nieuws
B likopener
In een interessante filmvoorstelling werd duidelijk gemaakt dat de polders van Kruibeke worden ingericht als gecontroleerd overstromingsgebied om de gevolgen van een stormvloed zo veel mogelijk te beperken. Naast een verhoging van de veiligheid zijn er ook heel wat kansen voor natuurontwikkeling en -recreatie. Na een informatieve vragenronde kregen de leerlingen helmen en hesjes aangereikt. Ook hier veiligheid voor alles!
En zo was iedereen klaar voor een bezoek aan het overstromingsgebied. Twee belangrijke ingrepen werden gemaakt. Men bouwde een lagere overloopdijk aan de rivierzijde en een hogere ringdijk aan de landzijde van het gebied. Door de Scheldedijk af te graven, stroomt het Scheldewater bij stormtij het overstromingsgebied gecontroleerd binnen. Een nieuwe hoge ringdijk houdt het water vast tot het gevaar geweken is. Dan vloeit dat water via uitlaatsluizen terug naar de rivier. Het gecontroleerd overstromingsgebied treedt alleen in werking bij extreem stormtij, wat gemiddeld één of twee keer per jaar kan voorkomen. Onze leerlingen mochten deze werken al bekijken voor het grote publiek dat kon. Als echte VIP’s keerden de zesdejaars terug van een boeiende studiereis.
Project Gezonde voeding Van maandag 4 tot vrijdag 8 mei werkten de leerlingen van het eerste jaar mee aan een project rond gezonde voeding tijdens (bijna) alle vakken. Ze leerden over verschillende godsdiensten en hoe zij met eten omgaan. Ze leerden ook de waarheid over chocolade, hoe ze een recept moeten lezen en de verschillende manieren om gerechten te bereiden. Als afsluiter van het project kwam er een gezond ontbijt met klasse. Dit was het hoogtepunt van een leerzame maar leuke week. Dit project werd samen met het CLB georganiseerd omdat steeds meer jongeren met overgewicht kampen. Jongeren met overgewicht krijgen de mogelijkheid om gedurende vier weken in een groepje samen rond gezonde voeding te werken. Zo kunnen ze van elkaar leren en elkaar aanmoedigen. Ze krijgen hulp van het CLB-team
Gezond zijn is de boodschap ! Energie krijgen was de bedoeling bij LOP. Zonder juffen en meesters was het thema er niet. Op vrijdag gingen we met z’n allen naar de refter. Nederlands : we deden leerrijke en speelse dingen. De leerkrachten verdienen allemaal een dikke pluim. Eigenlijk vond iedereen het op vrijdag gezellig. Van de leerkrachten kregen we op vrijdag een gezond ontbijt. Ons vorig bundeltje ging over roken. Eén jongen werd op vrijdag spijtig genoeg ziek. De leerkrachten pasten hun lessen aan aan het thema. In sommige landen hebben ze geen gezonde voeding. Niemand wou niet meedoen. Gezond ontbijt : de afsluiter van een gezonde week. Seppe Geerts M15 (Eerste leerjaar A) om gezond te leren eten en voldoende te bewegen. Gezonde voeding is niet alleen gezond eten maar ook genoeg bewegen. Sport is zeer belangrijk als je gezond wil leven. Je moet zeker en vast niet extreem veel gaan sporten, nee, je moet het geleidelijk aan tot stand brengen. Daarnaast moet je gewoon evenwichtig eten. Als je mijn raad opvolgt dan voel je je een stuk beter in je vel. Jelle Schuermans M11 (Eerste leerjaar A)
nieuws
11
B likopener Ontmoeten Nieuwe klasgenoten beter leren kennen Toch een beetje spannend om zoveel nieuwe gezichten te zien Hoge Rielen Alle eerstejaars Anders dan anders Leuke dag Doorschuifsysteem Allemaal samen op de foto Goede herinneringen en een geslaagde dag
Onthaaldag Hoge Rielen eerste jaren
Tweeëntwintig handen… Op elke hand 5 wensen of dromen voor dit schooljaar… Samen één lange ketting, één geheel, één mooie klasgroep!
Wie ben ik? Om elkaars namen beter te leren kennen en om te weten te komen wat de anderen leuk vinden, zetten de leerlingen zich in een kring. Met behulp van een bolletje wol trachten ze elkaar te bereiken. Iedere jongere vertelt iets over zichzelf en gooit de wol naar de andere kant van de kring. Zo ontstaat een spinnenweb. Uiteindelijk proberen ze het web te ontwarren.
De medewerkers van het CLB
Wie zit er in mijn klas? Elke leerling kleeft rond zijn foto: naam, leeftijd, hobby’s … in tijdschriftletters. Zo leren we elkaar al een beetje kennen.
12
nieuws
De medewerkers van het CLB maakten van de gelegenheid gebruik om hun werking kort toe te lichten. Heb je vragen over school? Zit je niet goed in je vel of wil je ergens over praten … maak dan zeker een afspraak met één van de medewerkers.
Leerlingenraad eerste en tweede graad De leerlingenraad probeert aan een positief schoolklimaat te werken waarin iedereen zich goed voelt. Heel wat initiatieven spelen zich dan ook af in de middagpauze om wat ‘gezonde’ ontspanning aan te bieden. Zo denkt de raad aan het organiseren van een kaartmiddag, een stripmiddag, een middag met gezelschapsspelletjes en een fruitmoment. In november en december werd er een tetristornooi georganiseerd voor de eerste, tweede en derde jaren.
10
9 1
2
11 12
13
5
6
4
3
14 15 7
16 8 (1) (2) (3) (4) (5) (6) (7) (8) (9)
Yenthe Wouters 13M, Steff Willems 12M, Dennis Jacobs M13, Brent Lauwers M13, Seppe Driesen 11M, Michael Peeters 2W1, Joost Michiels M12, Tim Martens M11, Yente Wegner 11M,
(10) Johnny Romijn 22M, (11) Senne Couwenberg 21H, (12) Bram Verachten 2W1, (13) Pieter Van Sprengel 31E, (14) Glenn Wuyts 32H, (15) Shane Busio H21, (16) Klaas De Jongh 3F1, (niet op foto, Nigel Klaassen M14)
Leerlingenraad derde graad In september zijn ze terug gestart. In alle klassen van het vijfde jaar hebben ze de werking uitgelegd en gezocht naar uitbreiding. Daarna zijn er verkiezingen geweest van een voorzitter, medevoorzitters en secretaris. Ze werken rond een project voor leerlingen tijdens de middag en zoeken naar voorstellen om de schoolsfeer aangenamer te maken. Alles wordt uitgewerkt en voorbereid tijdens maandagmiddagen vanaf 12.30 uur in lokaal E101. Daarna gaan ze met concrete voorstellen naar de directeur.
2 1
6
4 3
5
7
De leerlingenraad derde graad bestaat uit zeven leden : (1) Stefan Simons, (2) Nik Eyssen, (3) Kerensa Smits, (4) Joep Draeyers, (5) Lee Van Waelderen, (6) Jordy Paulussen, (7) Jonas De Cnodder. nieuws
13
Zalig toch, om na een zware werkdag op een bank in het park onder het herfstzonnetje van je welverdiende rust te kunnen genieten. De wind ruist zachtjes door de bomen, in de verte kirt een houtduif… Tot twee tieners naast me op de bank plaatsnemen en me via een MP3-speler kennis laten maken met de nieuwste muziekbeats. Hun oren herbergen twee minuscule luidsprekers, oortjes genoemd, die ondanks hun afmetingen een hels lawaai produceren! Niet alleen in mijn maar ook in hun belang vraag ik hen vriendelijk:
Kan het iets stiller? Het oor is een uiterst gevoelig zintuig dat zowel fijne geluiden als De sterkte van het geluid wordt uitgedrukt in decibel (dB). De oorverdovend lawaai waarneemt. Het geluid wordt via de oorschelp, blootstelling aan een geluidsniveau van 80 dB gedurende acht uur de gehoorgang, het trommelvlies en de gehoorbeentjes tot aan het per dag wordt aanzien als de veiligheidsgrens. Een intensiteit van 90 slakkenhuis in het inwendige oor geleid. In het slakkenhuis bevinden dB is een absolute niet te overschrijden waarde, zelfs zich zo’n 20 000 haarcellen gedurende korte periodes omdat ze reeds na één uur die als een soort blootstelling per dag risico’s oplevert. Deze waarde is ook antennes voor de de wettelijke drempelwaarde die tijdens concerten en in registratie van geluid dancings gerespecteerd moet worden. zorgen. Op die Geluidssterkten van 100 dB en sterker doen pijn aan de haarcellen zitten oren. Zij beschadigen de zintuighaartjes vaak zintuighaartjes die de onherroepelijk. Boven de 140 decibel kan één enkele geluidstrillingen blootstelling gehoorschade veroorzaken. omzetten in elektrische signalen Vooral het gebruik van MP3-spelers stemt tot nadenken. die naar de hersenen Ze kunnen geluidsniveaus van 90 tot 120 dB bereiken! gezonden worden. Bovendien is men snel geneigd bij hogere volumes naar Bij overdreven of muziek te luisteren omdat door de nieuwe digitale langdurige technologie de kwaliteit zo goed is. Daarbij komt nog dat blootstelling aan door de langere levensduur van de batterijen, het gebruiksgemak en lawaai worden de zintuighaartjes beschadigd. Ze de grote hoeveelheid muziek die kan worden opgeslagen, MP3registreren nog geluiden maar niet meer zoals het hoort. Gelukkig spelers vaak meerdere uren na elkaar gebruikt worden. herstellen de zintuighaartjes zich na dergelijke lichte verstoringen. Ook verkeerd gebruik doet het risico van gehoorschade toenemen Indien die beschadigingen echter geregeld optreden, kan er blijvend letsel optreden waardoor men bepaalde geluiden niet meer hoort, geen gesprek meer kan volgen in een Pijnlijk, schadelijk rumoerige omgeving of problemen heeft om in groep een Vuurwapens, sirenes, straaljager 140-170 dB gesprek te voeren. Startend vliegtuig op 50 m afstand 140-170 dB Autoradio’s op vol volume 140 dB Een beschadiging Rockconcerten, luide passages tijdens klassiek concert 90-130 dB van het gehoor Een massa schreeuwende kinderen 120 dB begint met oorsuizingen, met Hinderlijk, kans op beschadiging een druk- of Draagbare radio’s, iPod op vol volume 90-115 dB pijngevoel in het Grasmaaiers en kettingzagen met benzinemotor 90-105 dB oor of met verminderd Zeer luid gehoor. Meestal Elektrisch scheerapparaat, wekkeralarm, haardroger, treden die stofzuiger en andere huishoudelijke apparatuur 70-85 dB verschijnselen zo Rumoerige klas, schoolbus en speelplaats 70-85 dB geleidelijk op, dat men de Matig beschadiging Normaal gesprek 60 dB niet eens Regen 50 dB opmerkt. Het is Rustige kamer, kantoor 40 dB pas na jaren dat men de Stil werkelijke schade kan Gefluister, tikkend uurwerk 30 dB vaststellen. Dan is het echter al te laat. Dit soort Leeszaal in een bibliotheek 20 dB gehoorverlies kan niet hersteld worden. Voorkomen van de Vallend blad 10 dB beschadiging is het enige dat men kan doen…
14
nieuws
want om storende omgevingsgeluiden uit te sluiten, gebruikt men zeer hoge geluidsniveaus. Door de gewenning wordt het volume nog opgedreven. De hoofdtelefoons van het type “oortjes” tenslotte, die men in het oor tot in de gehoorgang plaatst (en niet op het oor), staan in voor een extra intensiteitsverhoging van 7 tot 9 dB! In het gewone leven is men zich echter niet bewust van de ‘lawaaibelasting’. Veel lawaaierige vrijetijdsactiviteiten worden geregeld herhaald en leiden tenslotte tot aantoonbare en
onherstelbare beschadigingen. Vooral mensen van 13 tot 30 jaar lopen het meeste risico door een lawaaierige vrijetijdsbesteding (dancings, iPods, motorraces ...). In discotheken worden doorlopend geluiden met een sterkte van 80 tot 110 decibel geproduceerd, met pieken die soms tot 170 decibel kunnen gaan. Eén enkele blootstelling aan dergelijk geluid kan volstaan om onherstelbare gehoorbeschadiging op te lopen. Ons gehoor is één van de zintuigen die we van Moeder Natuur gekregen hebben. Is het niet beter dit geschenk te koesteren zodat we nog lang van Moeder Natuur kunnen genieten?
Geloofsdagen 6 TSO op 19 en 20 oktober Voor mij begonnen de geloofsdagen al toen we het nieuws te horen kregen. In mijn gedachten was het niet meer weg te krijgen. ‘Yes, twee dagen geen les en heel de dag niets doen! Kan het nog mooier?!’ Natuurlijk kon het nog mooier, maar daar dacht ik niet aan tijdens mijn euforie. Toen ik zondagavond in de zetel tv keek en vooruit blikte op de twee komende dagen wist ik dat ik goed ging slapen. Ik sliep dus goed. Zo kwam het dus dat ik met een goed gevoel aan de geloofsdagen begon. We gingen van start met een film over Jozef, niet de Jozef van Maria, maar wel de Jozef die in de put werd gegooid en nadien verkocht werd als slaaf. Maar door zijn
sterk geloof in Jahweh en zijn eigen doorzettingsvermogen kwam het dat hij één van de belangrijkste mannen van Egypte werd. Toen er hongersnood was bij de broers die hem in de put hadden gegooid, moesten ze van hun vader in Egypte graan gaan halen. Daar
ontmoetten ze hun broer Jozef weer die hen al hun fouten vergaf. Tot mijn verbazing had de film me enorm geboeid. Maar na drie uren film was ik wel toe aan iets anders. We vertrokken dan ook met de hele groep naar de parochiezaal van OudTurnhout, waar we gezamenlijk ons middagmaal aten. We kregen al snel de mededeling dat het programmapunt waar ik het meest naar uitkeek niet doorging: het gesprek met de aids-patiënt. Jammer maar helaas hebben de leerkrachten dan een beetje aan het programma moeten knutselen. Daardoor moesten we niet twee uren met onze vingers draaien. Zo kwam het dat we als namiddagactiviteit een fotozoektocht voorgeschoteld kregen in de Sint-Bavokerk van Oud-Turnhout. Deze verliep vlot en was naar mijn mening niet saai. Het bestond eruit om de juiste teksten bij de juiste foto’s te plaatsen en natuurlijk ook de plaats van die foto’s aan te duiden. Dit moesten we als team klaar krijgen waardoor het saaie aspect nog harder werd weggecijferd. Wanneer we de, naar onze mening, juiste combinaties hadden gevonden, zette onze fiets koers naar het RVT. Daar wachtten drie personen op onze komst: een vrijwilliger, een bewoner en een vrouw ter vervanging van de directeur. Na een korte uitleg over de
werking van het rust- en verzorgingstehuis volgde een vragenuurtje voor ons. Hier kwamen we interessante dingen te weten. Wat me erg is bijgebleven, is de kostprijs van één
dag. Dit bedraagt niet minder dan 44 euro! Dat telt aardig door. Hier ben ik ook meer te weten gekomen over Alzheimerpatiënten en of mensen naar euthanasie vragen. Niet alleen door mij maar ook door anderen werden interessantere vragen gesteld. Onze vragen waren dan ook na een tijdje uitgeput. Rond half vijf zat onze eerste dag van de geloofsdagen erop en mochten we weer naar huis fietsen. Op de terugweg dacht ik terug aan mijn eerste gedachten. “Yes, geen school en de hele dag niets doen!” Het was inderdaad geen school. Maar we hadden zeker niet niets gedaan. Het werd een boeiende dag die een al even boeiend vervolg kreeg de tweede dag. Jonas Van Gool 6W1
nieuws
15
K rachtmeting Proef de penaltystip, beleef de basketbal, groei mee met het gras en kies een krachtmeting of... sport in het kort.
Supertrofee 2008 - 2009 De naam zegt het al: voor deze trofee moet je als klas super zijn. Alle eerste jaren streden voor deze eer in een competitie met zaalvoetbal, basketbal, handbal, vijfkamp (atletiek) en de scholencross. M12 (Eerste leerjaar A) eindigde na al deze disciplines als de absolute nummer één.
In de tweede jaren mocht 22H (tweede jaar Bouw-hout) juichen. Hun competitie bestond uit zaalvoetbal, basketbal, handbal, badminton en de scholencross.
In de derde jaren pakte H31 (derde jaar Houttechnieken) de trofee in de disciplines zaalvoetbal, basketbal, handbal en de scholencross.
In de hogere jaren was 6C1 (zesde jaar Elektromechanica) oppermachtig in zaalvoetbal, volley, basket en hun deelname aan de scholencross.
Ook dit jaar belooft het weer een spannende strijd te worden voor de supertrofee.
Succes allemaal !
16
nieuws
H et prijsbeest
Wie zoekt die ... Aan jou om dit tiental kiekjes van de VTST op de juiste plaats te zetten. Om het je wat makkelijker of moeilijker te maken, geven we je vijftien mogelijke locaties. Er zitten dus vijf fouten in de lijst. Wie de tien juiste in de goede volgorde plaatst, wint een mooie prijs net als Jeroen Peeters … en Willems Rob 5C1 die op onze vorige wedstrijd ‘Frank De Winne’ als oplossing binnenbrachten. Proficiat!
Vijftien mogelijke locaties :
Foto 1
Foto 2
Foto 3
Foto 4
A-blok I-blok Kleine turnzaal G-blok Refter Muzieklokaal B108 G-blok F-blok D-blok Doorgang Zandstraat Receptie Praktijk Mechanica Prefecten Refter Doorgang I-blok
Mijn oplossing (binnenbrengen bij uw titularis) : 1. ................................................................................................
Foto 5
Foto 6
2. ................................................................................................ 3. ................................................................................................ 4. ................................................................................................ 5. ................................................................................................ 6. ................................................................................................
Foto 7
Foto 8
7. ................................................................................................ 8. ................................................................................................ 9. ................................................................................................ 10. ...............................................................................................
Naam: .........................................................................................
Foto 9
Foto 10
Klas: ............................................................................................ nieuws
17
K rachtmeting Op zoek naar De Schat van Scharlaken Rackham
The sport where you never get lost Wie ooit ‘Het Geheim van de Eenhoorn’ las en ‘De Schat van Scharlaken Rackham’ weet dat Hergé twee stripverhalen nodig had om uiteindelijk kapitein Haddock de schat van zijn voorvader te laten vinden. Uiteindelijk bleek dat zowel Kuifje als zijn bebaarde vriend verkeerde referentiepunten hadden genomen. En daar gaat het nu net om bij het geocachen. Wat is geocaching?
Soorten schatten of caches
Iemand verstopt ergens een waterdichte doos met daarin een logboek en een aantal voorwerpen. Met een hand-gps, al voor een paar honderd euro verkrijgbaar, bepaalt hij de precieze coördinaten van de schuilplaats. Vervolgens publiceert hij die op het internet: www.geocaching.com. Andere mensen lezen op de Geocache-website die coördinaten en kunnen dan op zoek gaan naar de "cache" (schat). Vinden ze hem, dan schrijven ze hun bevindingen over de tocht neer in het logboek en mogen ze uit de doos een voorwerp nemen maar ze moeten er ook weer één bijplaatsen. Zo verandert de inhoud van de schat voortdurend. Meestal gaat het over kleine speelgoedjes die altijd een hoera-gevoel opwekken bij de kleine kinderen die mee op zoek kunnen gaan. Het toffe en verrassende aan geocaching is dat diegene die de schat verstopte, je laat kennis maken met mooie plaatsen: natuurgebieden, bezienswaardigheden, bijzondere vergezichten, historische plaatsen waar je anders nooit zou komen. Wat heb je nodig? Een gps-ontvanger (een wandel-gps) en vooral honger naar avontuur zijn onontbeerlijk voor een high-tech schattenjacht. Op de site www.geocaching.be vind je de laatste nieuwe cache in de buurt, hoe je een eigen cache of schat verstopt en de nodige informatie hoe je kan starten met deze immer verrassende en opwindende sport.
Vooreerst zijn er de traditionele caches. Je vindt de coördinaten op het internet, je voert die in op je gps en je kan van start. Denk niet dat je op één, twee, drie de schat zal vinden. Die is immers handig en soms héél vernuftig verstopt. Achter een loszittende steen, in een holle boom of in een konijnenpijp. Bovendien is een gps nooit honderd procent juist. Er is altijd sprake van een zekere afwijking. Die geeft hij dan ook netjes aan. Ook al sta je exact op de coördinaten, als er een afwijking is van zes meter, weet je dat je in een straal van zes meter rond dat punt moet zoeken.
18
nieuws
Macro-schatten zijn meestal een munitiebox of een waterdichte bewaarbox. Moeilijker wordt het om micro-caches te vinden. Hier gaat het vaak over een plastic doosje waarin men filmrolletjes bewaart. Daarin zit dan ook alleen maar een logboekje en geen speelgoedjes. Helemaal moeilijk wordt het om een nano-cache te vinden. Dat zijn kokertjes van zo’n twee centimeter groot, die vaak met een magneet ergens tegen bevestigd worden. En jawel, ook in zo’n piepklein kokertje vind je een piepklein logblaadje terug waarop je je naam kan schrijven. Multicaches zijn zoals het woord het zegt, meerdere schatten achter elkaar. Bij deze caches is alleen de startlocatie gegeven. Op deze locatie kunnen door zoeken of het oplossen van een opdracht de coördinaten van de cache (of een volgend tussenpunt) gevonden worden. Zo wandel je van de startplaats naar een volgende halte, mits het nodige zoekwerk uiteraard.
K rachtmeting We vroegen het één van onze collega’s, sedert deze zomer een verwoed schattenwroeter Wat is er nu zo leuk aan geocachen?
Bijvoorbeeld?
Ik hou ervan om buiten te zijn, door weer en wind. Het is ook altijd leuk wandelen of fietsen. Je volgt geen echt vooraf uitgestippeld wandelpad maar volgt je gps en je moet voortdurend overleggen met je gezelschap. Welke richting gaan we uit? Wat is de kortste of beste weg om ergens te geraken? Je hebt altijd wel een doel om je naartoe te bewegen. En vooral: iedereen kan meedoen of het nu om kleine kinderen gaat of de jeugdbeweging of ook opa kan mee op zoektocht. De moeilijkheidsgraad van het traject staat op internet aangegeven. Het is dus altijd gedeelde pret en vreugde.
Ooit zochten we een cache in een bos overwoekerd met klimop. Niet zo makkelijk om vinden dus, zeker niet als de doos ook nog groen geverfd is. Toen we het wilden opgeven, keek mijn gezelschap omhoog, vond een visdraad bevestigd aan de boom en warempel, als je die losmaakte, zakte er van boven ons hoofd een groene doos omwikkeld met plastic klimop naar beneden. Op een andere plaats vonden we een treinbiels. Niets te vinden tot een kepernagel er verdacht makkelijk uit te trekken viel en daarop de volgende coördinaten gegrift stonden.
Kom je dan nooit voor onoverkomelijke hindernissen te staan?
Kom je dan op zo’n bijzondere plaatsen?
Tja, je bent op wandel en je ziet dat er vlakbij een schat verborgen zit. En dan kom je wel eens op twintig meter van de cache maar helaas ligt er dan een diepe sloot tussen jou en de cache. Problematisch natuurlijk, zeker als die sloot de Schelde heet en de dichtstbijzijnde brug anderhalve kilometer verder ligt.
Zijn de schatten dan zo goed verstopt? Sommige vind je makkelijker dan andere. Je krijgt er wel een neus voor. Als ik een holle boom zie of een bijzondere vertakking gaat mijn aandacht het eerst daar naar toe. Maar het is echt wel onvoorstelbaar hoe vindingrijk mensen kunnen zijn. Soms loop je je echt half bewusteloos te zoeken en moet je het zelfs opgeven en op internet om raad of tips vragen.
Weet je, in mijn favoriete vakantiestreek staat een middeleeuws dorpje. Ik ben er al tientallen keren doorgekuierd. Deze zomer ontdekte ik twee grote ondergrondse zalen door de rivier sedert eeuwen uitgesleten. Nooit geweten, nooit gezien. Aan de tweede zaal vonden we de instructie dat we veertig stappen in de zaal moesten zetten en dan, drie meter hoog, rechts moesten zoeken. Ondergronds laat je gps het afweten natuurlijk en inderdaad, op een trapachtige constructie vonden we een munitiebox.
Een tip voor toekomstige schattenzoekers? Ga op stap met iemand die vertrouwd is met het geocachen. Je zal het je niet snel berouwen. Het heeft altijd iets spannends. Het blijft een permanente uitdaging. En je kan er snel aan beginnen. Een kenner met een wandel-gps zal je met plezier inwijden. En ik ben er zeker van dat jij er ook plezier aan kan beleven.
I mpressie Dag van de jeugdbeweging De jeugdbewegingen in provincie Antwerpen tellen samen zo'n 9872 leiders en leidsters - FOS 178 - Chiro 4042 - KLJ 850 - Scouts en Gidsen Vlaanderen 3861 - KSJ-KSA-VKSJ 753 - Jeugd Rode Kruis 188 Op vrijdag 23 oktober kwamen de leerlingen die lid zijn van een jeugdbeweging in uniform naar school.
nieuws
19
F undamenten
Met pensioen Jawel, dat zijn ze, de mannen en vrouwen die de VTST verlaten en van een welverdiende rust gaan genieten. Ze blijven een stuk van onze school waar we verder kunnen op bouwen.
Frans Calders Frans werd geboren op 20 maart 1947. In 1969 begon hij op Studiebureau Puls op de dienst studie en ontwerp voor openbare werken en civiele gezondheidstechniek. In 1971 werkte hij bij Etap in Malle. Op 1 september 1973 begon hij in VITO Beerse. Zesendertig jaar lang was hij leraar mechanica. Hij gaf vakken als regeltechniek, beroepseconomie, energieomzettingen, machines en mechanische vormgevingstechnologie. Bij Frans kan men het woord vakkennis plaatsen. Frans voert nooit het hoge woord en het is fijn om met hem te converseren. Frans heeft niet het gemakkelijkste leven maar hij reageert nooit bitter. Frans is een minzaam, bescheiden en vooral een wijs man. De leerlingen zagen in Frans een heel vaderlijke leraar, sturend zonder te betuttelen. Met duidelijke afspraken voerde hij zijn klassen aan. Het vakbondswerk was op het robuuste lijf van Frans geschreven. Hij was de luis in de pels, de waakhond en degene die zijn mond opendeed als iedereen vertwijfeld zweeg. Vakbondswerk is vaak ondankbaar maar Frans was collegiaal, solidair en iemand met de nodige inzet. We zijn Frans dankbaar voor zijn vriendschap, zijn discretie, zijn pittige oneliners en doordenkers. Frans en Marleen, we wensen jullie nog veel prachtige dagen en heel veel zon op al jullie wegen.
Gust De Bont Gust werd geboren op 20 november 1949 in Weelde. Hij startte in 1962 in onze school en behaalde er het diploma elektriciteit. In de avondschool haalde hij ook het diploma elektromechanica en elektronica. In 1969 begon hij te werken in Elektrozaak Gebroeders Van Dyck te Turnhout. In 1972 kwam hij terecht in de onderhoudsploeg van de VTST. In 1973 werd hij leraar elektriciteit in onze school. Jarenlang was hij titularis van E31. Met veel geduld en overgave leerde hij de leerlingen de basiselementen. Dagelijks geniet Gust van de natuur. In Gods schepping komt hij tot rust. Daarom vindt hij psalm acht in de bijbel zo mooi. Zijn grootste hobby is het weidelijk jagen. Zijn zicht is opmerkelijk: hij heeft alles gezien en niks gezien. De parochie Sint-Michiel Weelde heeft altijd kunnen rekenen op zijn vrijwillige inzet: eerst als misdienaar, daarna als lector en verantwoordelijke voor volwassenencatechese en vormingsavonden tijdens de vasten. Hij is lid van het parochieteam en de kerkraad. Geloven is voor hem niets vrijblijvends. In de kerk vindt hij bezieling en innerlijke harmonie. Als je Gust tegenkomt, heeft hij altijd een paar mopjes of grappen achter de hand. Hij is immer vrolijk en lachen zit hem in het bloed. Gust dankjewel voor het vele werk en geniet van je pensioen.
Paul Dockx Paul werd geboren op 21 september 1948. Hij was in de lasafdeling gekend als een man met passie voor zijn vak. Als ingenieur werkte hij vanaf 1971 bij Bell Telephone in Antwerpen. In VITO Beerse vormde hij vanaf 1992 gedurende vele jaren een ijzersterk duo met Jef Van Den Broeck. Paul was vooral een theoreticus. Hij ging volledig op in het ijzer-koolstofdiagram en de structuurveranderingen. Het onderwaterlassen was zijn paradepaardje. Tijdens de lessen labo-lasonderzoek trok hij ook zelf zijn stofjas aan. Hij wist de leerlingen te inspireren en te motiveren door proeven uit te leggen, te herhalen en te demonstreren. Wanneer er op het einde van het schooljaar moest gelast worden voor het behalen van de certificaten, ontpopte Paul zich als een echte leider en voortrekker. Stipt, correct en vol overgave stond hij voor de klas. Menigmaal
20
nieuws
botste hij met leerlingen omwille van zijn principes. Wie werkte, werd beloond. Door zijn gedrevenheid werd een voltijdse opdracht in 2000 moeilijk haalbaar. Aangezien Paul ook een levensgenieter en natuurliefhebber is, besliste hij een paar jaar geleden om halftime te gaan werken. De luxe die hij hierdoor moest missen, werd ruimschoots gecompenseerd door de vrije tijd en de liefdevolle zorgen van zijn vrouw. Samen gingen en gaan ze nog steeds op reis met hun mobilhome door Europa. Paul steekt veel energie in stervensbegeleiding en opvang van mentaal gehandicapte mensen. Het vrijwilligerswerk doet hem veel relativeren. Paul, we zullen je nooit vergeten en wensen jou, Christ en je familie nog vele aangename jaren.
F undamenten Ward Slegers Ward werd geboren op 10 februari 1948 te Retie. Hij is oud-leerling en behaalde in 1966 het getuigschrift gereedschapsmaken. Tot 1972 was hij paswerker bij Kernmetallurgie te Dessel, daarna werd hij leraar in de VTST. Ward was in de voorbije jaren een schitterend titularis van 6MA. Dit getuigen oud-leerlingen nog steeds. In 1996 werd hij technisch adviseur van het groot werkhuis. Ward is een werker, een doorzetter, een gedreven man en iemand die weet wat hij wil. Inzet, stiptheid, en ‘er voor gaan’ zijn dingen die hij zeer belangrijk vindt en die hij ook overdraagt op leerlingen en collega’s. Ward is een grote mijnheer naar wie we allemaal mogen opkijken. Hij heeft een gezonde dosis humor en kan aangenaam vertellen. Ward heeft veel gedaan voor de VTST. We missen hem nog elke dag om zijn eerlijkheid, zijn vakkennis en vooral om zijn kameraadschap. Ward nam het op voor leerlingen en collega’s. Ward, je bent een toffe collega en we hebben graag met je te doen. Je bent een belangrijk stukje van de VTST. Ward en Mieke, we wensen jullie een gezond en deugddoend pensioen. Van harte proficiat en dankjewel.
Staf Daems Staf werd geboren op 6 juni 1947. Op zeven april 1994 volgde hij Jef Kersemans op als verantwoordelijke voor het onderhoud. Hij werkte meer dan 15 jaar in de VTST. Staf is iemand met een geweldige knowhow en vooral gouden handen. Het is onvoorstelbaar wat Staf allemaal hersteld, gemaakt en uitgewerkt heeft. Staf zijn ding is de verwarming. Hij heeft zijn stiel geleerd bij DEB in Herentals. Zijn eerste werk in de school was platen tegen de sportzaal kloppen. Staf is vogelliefhebber en in het weekend loopt hij warm voor het voetbal. Hij speelt nog zelf en coacht een ploeg op zaterdag en zondag: er zijn de Rooikes en hij begeleidt ook een vrouwenploeg. Ook hier is Staf die gekende helpende hand. Staf heeft veel voor onze school betekend. Hij had soms meer huiswerk voor de school dan vele leerlingen en zelfs leerkrachten. Staf, bedankt voor het vele werk. Je hebt het graag gedaan en je behoort tot de monumenten van onze school. We gaan onze toverstaf missen!
Kerstmis is ... Kerstmis is meer dan een kaarsvlam op een groene krans.
Kerstmis is de eigen glorie op het spel zetten en de armen niet ontlopen.
Kerstmis is gevlamd liggen op een wereld naar Gods gedacht: rechtvaardig, vredevol en ongeschonden.
Kerstmis is meer dan een boom van groen in een overvolle woonkamer.
Kerstmis is er niet voor terugschrikken zich daar met vuur en vlam voor in te zetten. Kerstmis is meer dan 'glorie in de hoge' sfeervol laten klinken. Kerstmis is al wat klein is op de wereld eren en waarderen.
Kerstmis is het groen van deze aarde beschermen voor mensen van morgen. Kerstmis is onze levenswijze versoberen en afstemmen op een overvolle wereld.
(Manu Verhulst)
nieuws
21
Nieuwe gezichten in het leerkrachtenlokaal
Wim Ooms uit Retie leraar technisch tekenen en bouw
Koen Hendrickx uit Merksplas secretariaat
Claude Peeters uit Noorderwijk leraar Engels en Nederlands
Gert Van Hove uit Vorselaar leraar technische vakken
Malika Raki uit Turnhout secretariaat
22
nieuws
Betty Dufraing uit Oud-Turnhout keuken
Ahmed El Issaoui uit Turnhout onderhoud
I mpressie Bertje Sand
Op 16 oktober organiseerde Bertje Sand voor de leerkrachten een spel-avondactiviteit. Op diverse plaatsen in Kasterlee namen ze het tegen elkaar op in een aantal proeven, waarbij vooral teamgeest, creativiteit en sportiviteit centraal stonden. De ploeg “De Breem” was de beste bij het boogschieten en bij het oplossen van cryptogrammen en kaapte de eerste plaats weg.
H artslag Gingen van ons heen naar het eeuwig leven :
op 13 juli 2009 Chris Janssens (54 jaar) schoonzuster van Jef Baeyens leraar houtbewerking op 20 augustus 2009 Annie Brosens (62 jaar) echtgenote van Staf Daems verantwoordelijke onderhoud op 12 september 2009 Jef Luypaerts (79 jaar) schoonvader van Marc Van Vaerenbergh leraar elektromechanica
Nieuw leven werd geboren :
Op 29 mei 2009 Helena dochter van Geert Vervloet leraar mechanica
Traden in het huwelijksbootje :
op 26 september 2009 Rik Marinus (63 jaar) vader van Patrick Marinus leraar houtbewerking
op 20 augustus 2009 Mariska Willekens met Filip Op De Beeck leraar Engels en Nederlands
nieuws
23