België-Belgique PB 2300 Turnhout 1 8/928
s w u e i n
Jaargang 24 nr. 1
Schooljaar 2009-2010
Tweemaal per semester
Tijdens de proefwerken voor de kerstvakantie verwacht je geen bedrijvigheid in onze labo’s en werkhuizen. Toch verraadt getimmer, geschaaf en geboor dat er wel degelijk activiteit is. Het zijn de…
Basisscholen aan het werk ! Om basisscholen te helpen bij het realiseren van de leerplandoelstellingen stelt de VTST tijdens de examenperiodes de infrastructuur ter beschikking. De leerlingen, meestal van het vijfde of zesde studiejaar, kunnen dan via goed voorbereide projecten ervaring opdoen in belangrijke technologische activiteiten. De aangeboden proeven omvatten de beroepenvelden hout, metaal, grafische technieken en elektriciteit zodat er ’voor elk wat wils’ is.
Dat de leerlingen in hun nopjes zijn, blijkt uit het enthousiasme waarmee gewerkt wordt. Benjamin Pellis van het vijfde leerjaar van de Gemeentelijke basisschool van Gierle vertelt ons het volgende: mijn voorkeur ging uit naar het behendigheidsspel. Maar omdat te veel leerlingen dit wilden, heb ik voor de vogel gekozen. Ik ben zeer tevreden met het resultaat en geef ‘m een vaste plaats op m’n kamer.
Onder begeleiding van de leerkrachten houtbewerking schaven, schuren, boren, timmeren en monteren de leerlingen een heuse vogelmobiel! Het project metaal leidt tot het monteren van een behendigheidsspel. Een metalen staafje wordt in een grillige vorm geplooid. Een batterij, een lampje en enkele elektriciteitsdraden maken de opstelling compleet. De kunst bestaat erin om met een ijzeren lusje de grillige staaf te volgen zonder contact te maken en het parcours af te leggen zonder dat het lampje brandt! Niet makkelijk hoor! In de metaalafdeling knutselen de leerlingen een klein kunstwerkje in mekaar: een pijl die een blazoen doorboort.
Welke activiteit de leerlingen ook kozen, dat ze trots waren op hun werk blijkt uit volgende foto.
Leerlingen van St-Victor Turnhout in Italië Bij de Grafische communicatie en media tenslotte gaat het er rustiger aan toe. De gelegenheidsontwerpers bewerken via Photoshop hun foto en plakken deze op een exotisch getinte achtergrond. Er is heel wat geduld nodig om de gewenste achtergronden en verhoudingen te bekomen.
2
nieuws
Leerlingenraad De leerlingenraad van de tweede graad organiseerde een tetristornooi voor de eerste, tweede en derde jaren. In de finale pakte Nando Moeskops van M11 (eerste leerjaar A) de door de VTST ontworpen tetristrofee. Pieter Van Sprengel 31E (derde jaar Elektrische installaties) en Bram Van de Heyning 13M (eerste leerjaar B) werden respectievelijk tweede en derde.
derde graad De leerlingenraad van de leerlingen De deed zaal I203 vollopen. tijdens de realiseerden een filmweek middagpauze. leerlingen Na de refterbeurt konden en van de iet vanaf het vierde jaar gen film ‘Bruce Almighty’. er werkte de Tijdens het tweede trimest rstel om de voo leerlingenraad rond een eft agr er uit te dranken tijdens de midd breiden. de leerlingen. Ze hielden een enquête bij rleggen aan De resultaten zullen ze voo de directeur.
H et prijsbeest
Sudoku Een sudoku doet een beroep op je analytisch vermogen. Een verbluffend simpele opbouw die leidt tot een soms zeer ingewikkelde oplossing. Los de volgende cijferpuzzel op om net als Jurgen Boets M41 (Mechanische technieken) en Joeri Driesen H41 (Houttechnieken) kans te maken op een mooie prijs. Proficiat!
7
9
3 6
8
9
3
7 5
5 Naam : ................................................................................................................
4
Klas : ..................................................................................................................
6
(Geef dit strookje af aan je titularis)
4
1
8
6 2
7
7 1
9 2 9
8
3 5 nieuws
4
3
B edrijvig Lasevent 7LA
Cool en Comfort
Het lassen met gevulde lasdraad is ongeveer hetzelfde als gewoon lassen met massieve draad. Het enige verschil is dat de lasdraad gevuld is met laspoeder. De draad begint als een platte metalen strip, die eerst in een U-vorm wordt gevouwen en daarna door middel van rollenstelsels wordt dichtgevouwen tot een holle buis. Net als bij het standaard MAG-(Metal Activ Gas)lassen, wordt de gevulde draad beschermd door een gas om het smeltbad te beschermen tegen de omgevingslucht. Als het gas apart wordt toegevoerd, spreekt men van een gevulde lasdraad met gasbescherming. Als het beschermingsgas verkregen wordt uit de poedervulling spreekt men van gasloze gevulde draad. Bij gevulde draad-lassen onstaat een slak op de las, die als extra bescherming van de las fungeert tijdens het afkoelen.
De beurs vond plaats in de Nekkerhal in Mechelen. We hadden de opdracht gekregen om vooral informatie over warmtepompen te verkrijgen. Bij Climaveneta stond een interessante warmtepomp. Aan deze stand kregen we ook een goede uitleg op onze vragen. De warmtepomp bestond uit een omgekeerde koelgroep en een groot vat. Dit groot vat bestond uit twee delen, het bovenste deel bevatte water van 50 graden en het onderste deel bevatte water van 35 graden. Het onderste deel was aangesloten op een circuit met vloerverwarming en een Clima plafond. Het bovenste deel is aangesloten op de sanitaire leiding en 50 graden is voldoende om te douchen, handen te wassen of een bad te nemen. De verkoper liet in een spoelbak water lopen van 50 graden en we mochten eens voelen. Dit water was zeker te warm om te douchen en handen te wassen. Dus het gebruik van een mengkraan is zeker nodig. Normaal gezien moet water minstens 65 graden zijn om geen salmonellabacterie te bevatten maar bij deze warmtepomp is dit niet nodig omdat ze hier niet met stilstaand water te maken hebben. Deze warmtepomp leek mij wel interessant . We hebben het ook met de verkoper over de COP (de verhouding nuttige warmte en opgenomen energie in een cijfer gegoten) gehad en deze zou bij goede omstandigheden 3 tot 3,5 zijn en bij slechte omstandigheden (buitentemperatuur van -10 graden) 2 tot 2,7 zijn. Daarnaast zagen we nog meer interessante dingen zoals de compressormotor aangedreven door gas, een grote schroefcompressor die was opengeslepen zodat je goed kon zien hoe deze juist in elkaar zat, een andere soort flensverbindingen en een verbinding die in de plaats van de soldeerverbinding zou kunnen komen. Er zijn verkopers die over zeer hoge COP ‘s praten en er zijn er die realistisch blijven. Alles bij elkaar was het zeker een interessante dag en zeker voor herhaling vatbaar.
Deze slak moet verwijderd worden. Glen Lenaerts 7LA (zevende jaar Fotolassen)
Livingwood 7HA In Livingwood krijgen we uitleg over hoe wanden in elkaar zitten. Elke wand bestaat uit een bovenregel, een onderregel en een aantal verticale stijlen. Waar een raam of een deur komt, voorziet men bovenaan een draagbalk. Tegen dit geraamte wordt een OSB-plaat van 11 millimeter geplaatst en hiertegen een dampdoorlatende, waterkerende polypropyleenfolie. Een buitenmuur wordt opgebouwd uit balken van 14 centimeter op 3,8 centimeter. De binnenmuur bestaat uit balken van 9 cm op 3,8 cm. Al deze balken worden behandeld tegen verrotting en insecten. In het geraamte van de wand en tegen de wand wordt isolatie aangebracht. In het totaal 18 cm isolatie. Zo moeten er veel minder verwarmingskosten betaald worden. Op de werf konden we zien hoe de wanden echt geplaatst worden. Eerst wordt er een balk op de grond waterpas vastgemaakt. Hierop wordt dan de wand geplaatst. Als alle wanden van het gelijkvloers rechtop staan, kan men het plafond plaatsen. Dit is uit houten bakken samengesteld met planken van 22 op 3,5 cm met daarop een vezelplaat van 22 mm dik. Er wordt meestal een ijzerprofiel geplaatst omdat de overspanning te groot kan worden. Hierop kan men dan weer de wanden zetten voor de eerste verdieping. Daarna kan men het dak plaatsen dat gemaakt wordt uit spanten. De houten constructie en het dak (ook dakpannen) worden geplaatst in vier dagen. Ruben Vanherck 7HA (zevende jaar Bijzondere schrijnwerkconstructies)
4
nieuws
Stef Van Zummeren 7KA (zevende jaar Koelinstallaties)
B edrijvig Stageverslagen Het bedrijf waar ik stage liep, is niet afhankelijk van een ander bedrijf. Men maakt er spanten (soort dakconstructie) en houtskeletbouw (huis waarvan de constructie uit hout bestaat). Er werken vijf mensen, van wie vader en zoon zaakvoerders zijn en drie jonge gasten die allemaal van de VTST komen. Allen werken op dezelfde werf. Het werk is altijd afwisselend omdat elk huis anders is van opbouw. Alles wordt op maat gemaakt. Er wordt per twee gewerkt omwille van de grote materialen. Het arbeidsritme ligt redelijk hoog omdat elke werf zo snel mogelijk afgemaakt moet worden. Er wordt niet altijd op hetzelfde tijdstip gegeten of gestopt want dit hangt af van het werk waaraan men bezig is en of het al dan niet moet afgemaakt worden. Veiligheidsmaatregelen worden ernstig genomen. Er worden bijvoorbeeld leuningen gemaakt aan de open ruimten, vooraleer te beginnen op de eerste verdieping. Van lawaaihinder heeft men zo goed als geen last omdat men buiten werkt en alles op maat gemaakt is, zodat er niet veel gezaagd moet worden. De relatie tussen baas en personeel is zeer goed. Ze staan tussen het werkvolk. Ook de relatie tussen de arbeiders is goed. Er kan wel een grapje gemaakt worden. Er werken geen bediendes want ze doen de boekhouding zelf. Ik vond het leuk dat we telkens ander werk deden: dan was het wanden zetten, dan weer een plafond maken. Men werkt aan iets en ziet het werk groeien. Ik vond het vervelend dat we soms een andere opdracht kregen, terwijl het werkje nog niet klaar was. Ruben Vanherck 7HA (zevende jaar Bijzondere schrijnwerkconstructies)
In mijn stagebedrijf maken ze vooral constructies voor hallen of gebouwen. Het is afhankelijk van andere bedrijven omdat ze grote projecten aanpakken. Er werkt ongelooflijk veel volk. Er zijn een paar hallen waar ik slechts één keer ben geweest. Er wordt dag en nacht gewerkt. Men moet stipt beginnen. Veiligheid is het belangrijkste punt. Er is zeer veel lawaaihinder maar de oordopjes helpen veel. De arbeiders kunnen goed met elkaar opschieten. De baas zelf heb ik niet gezien. Ik vond het een goede stageplaats. Ik kreeg mooi en zeer afwisselend werk. Het vervelende vond ik de oordopjes omdat men zo moeilijk met elkaar kan communiceren. Jimmy Moonen 7LA (zevende jaar Fotolassen)
Ik werkte in een niet al te groot lasbedrijf van poorten, omheiningen, balustrades en hallen. De zaakvoerder last zelf mee. Hij doet de bestellingen, leest de tekeningen en houdt het personeel aan het werk. De voorbewerking zoals zagen, plooien en knippen gebeurt door een jongen op leercontract. Er wordt tegen een redelijke snelheid gewerkt. De veiligheidsregels worden gerespecteerd. Het is een vrij nette werkplaats, zonder geur- of lawaaihinder. Ik kon zelfstandig werken. De relatie tussen mij en de baas was goed. Ik begreep goed wat hij vroeg. Ik voerde alles correct uit. Ook met de andere collega’s verliep alles normaal en vrij vlot. We hielpen elkaar als het nodig was. Er was een goede band. Ik vond het een zeer leuke stageplek. De baas gaf me ernstig werk. De week was zo om. Ik had het er naar mijn zin. Minder leuk was dat het maar een weekje was. Als men de plaats en de mensen kent, is het voorbij. Ik heb een zeer goede ervaring gehad. De school, titularis en werkgever zijn bedankt voor de leuke manier van bijleren. Ik weet nu beter hoe het er in de praktijk aan toe gaat. Jeffrey De Beyn 7LA (zevende jaar Fotolassen)
Ik werkte in een groot bedrijf met een gevestigde reputatie op het gebied van ontwerpen en produceren van zware, technisch complexe en architectonische staalconstructies, inclusief de oppervlaktebehandeling en montage. De werknemers beschikken over veiligheidsdiploma’s, zijn zeer vriendelijk en sympathiek. Ze helpen elkaar voort en leggen alles zeer goed uit. Er heerst een goede werksfeer. Er werken mensen fulltime, maar ook parttime. Er zijn ook nachtploegen. Die bestaan vooral uit Polen en Hongaren. Het werk is zeer afwisselend: de ene keer grote stukken, de andere keer wat kleiner. De persoon waarmee ik samenwerkte, legde alles goed uit. Veiligheid vinden ze zeer belangrijk. Daarvan getuigen de verschillende veiligheidsattesten waarover iedere werknemer beschikt. Het arbeidsritme is goed, niet te snel en niet te traag. We moesten vooral veilig werken. Er was veel lawaai en we moesten altijd oorbescherming dragen. Iedereen is vriendelijk en helpt elkaar verder. De ploegbazen zijn altijd beleefd. Ik vond deze stage zeer interessant. Ik heb verschillende methodes bijgeleerd. Ik kreeg gevarieerd en interessant werk. Simon Vanherck 7LA (zevende jaar Fotolassen)
Bedrijfsbezoek ETAP Vrijdagnamiddag, 26 november, zijn we met onze elektronicaklas, 5F1, op studiebezoek gegaan naar ETAP Lighting in Westmalle. Om een idee te krijgen van verschillende verlichtingstermen bezochten we het gloednieuwe Lichtpaviljoen. In het lichtbelevingslabo maken we kennis met het uitgebreide assortiment armaturen en ontdekken we wat licht doet met de mens en zijn omgeving. Zo kan het zijn dat door verkeerde verlichting te gebruiken, kleuren totaal veranderen, of je kan een tekst niet meer lezen bij een foute lichtkeuze, enz. In deze lichtbelevingsruimte laat men het licht in zijn verschillende toepassingen zien en ervaar je zelf het belang van een goede verlichtingsoplossing. Door wanden met spiegels te
gebruiken kunnen ze daar grote kantoorruimtes nabootsen. In de belevingsruimte ‘veiligheidsverlichting’ is een donker labyrint met verraderlijke obstakels nagebootst. Hier ondervind je aan den lijve het belang van een betrouwbare veiligheidsverlichting. Wat we niet wisten, is dat we door een infrarood camera gefilmd werden toen het licht gedoofd werd. Dit gaf nadien natuurlijk hilarische beelden. Tenslotte bootsen ze bij Etap ook een klaslokaal na. Hier wordt aangetoond hoe je kan besparen op de elektriciteitsrekening door gebruik te maken van de juiste verlichting. Al bij al was het bezoek een verlichtende ervaring! 5F1 (vijfde jaar Elektriciteit-elektronica)
nieuws
5
R aar maar waar
Knoop het, voor je aan je rekenoefeningen begint, in je oren dat het meneerke Wouters dikwijls op en af vaart! Scandeer ROGGBIV als je leraar Natuurkunde lesgeeft over prisma’s en breking van het zonlicht ! En als je het noorden kwijt bent, onthoud dan dat er nooit oorlog is zonder wapens…
Help, mijn geheugen crasht ! Je moeder geeft je opdracht om na school naar de winkel te gaan en somt op wat je allemaal moet meebrengen. Op school leer je de volgorde van wiskundige bewerkingen. Je vriend legt je de kortste weg naar zijn huis uit. Je coach legt ’s avonds uit welk trainingsschema je moet volgen…. Je merkt het, in het dagelijks leven krijg je een overdosis gegevens te verwerken. Arm hoofd, in wat voor een tijd leven wij? Komt daarbij dat onderzoek aangetoond heeft dat de informatie die je opslaat bij het lezen van een weekendeditie van een dagblad, overeenkomt met de informatie die een middeleeuws burger tijdens heel zijn leven te verwerken kreeg…
Hulp gevraagd… Om ons ‘koppeke’ niet te verliezen hebben we soms een geheugensteuntje nodig. Een geheugensteuntje is een hulpmiddel om iets te kunnen onthouden. Dat noemen we ook een mnemotechnisch middel. Mnemotechnisch is immers afgeleid van het Griekse woord voor ‘geheugen’. Zo’n steuntje is iets dat zich gemakkelijker laat onthouden dan dat wat we echt willen registreren. Het kan daarbij best zijn dat het steuntje op zichzelf niets betekent en een
6
nieuws
nonsens-woord is. Misschien dat we het daarom zo gemakkelijk kunnen onthouden. Enkele voorbeelden maken dat duidelijk. Niemand weet wat een kofschip is maar we hebben er allemaal al wel over gehoord. Het is een simpel trucje dat de leraar Nederlands ons vertelde om geen fouten te maken bij het vormen van de verleden tijd en het voltooid deelwoord. Werkwoorden waarvan de stam eindigt op één van de medeklinkers van ’t kofschip hebben een verleden tijd op –te en een voltooid deelwoord op –t, zoals wekken, wekte, gewekt of smurfen, smurfte, gesmurft. De andere werkwoorden hebben –de en –d als uitgang, zoals leven, leefde, geleefd. Maak van acht meter Japanse stof uw nieuwe pyjama helpt je het lijstje van de negen planeten in de juiste volgorde (te
beginnen bij de zon) te onthouden: Mercurius, Venus, Aarde, Mars, Jupiter, Saturnus, Uranus, Neptunus, Pluto. In het voorjaar zet je de klok een uur vooruit. Je kan terugvinden hoeveel bulten respectievelijk een kameel en een dromedaris hebben als je telt hoeveel e’s er in hun naam staan. Surf maar even op het net en je komt tal van voorbeelden tegen die je kunnen helpen bij het memoriseren van je leerstof! Ook de bundel ‘leren leren’ duidt je op het belang van geheugensteuntjes.
Ezelsbruggetje Zo’n geheugensteuntje wordt ook een ezelsbruggetje genoemd. Dat komt van het Latijn pons asinorum, een uitdrukking uit de scholastieke filosofie van rond de jaren 1500 die verwees naar de Romeinse schrijver Plinius. In de eerste eeuw van onze tijdsrekening had Plinius het over ezels die niet over een brug te krijgen waren als ze zagen dat er water onder liep. Ze moesten er dan met een list over geleid worden. Een pons asinorum is dus een moeilijkheid die je met een hulpmiddel kan oplossen, zoals in de voorbeelden hierboven. Om volledig te zijn vermelden we nog dat de scholastieke filosofie een onderwijsvorm hanteerde waarbij een grafische of plastische voorstelling centraal stond.
Technieken Over het algemeen zijn geheugensteuntjes gebaseerd op twee basistechnieken, waarvan we weten dat ze het geheugen bevorderen.
R aar maar waar Ten eerste maken ze gebruik van een goede codeertechniek waardoor een sterk geheugenspoor gevormd wordt. Je traint als het ware je geheugen. Ten tweede zorgen ze voor efficiënte aanwijzingen om opgeslagen informatie op een eenvoudige manier op te roepen. De meest gebruikte methode is het vormen van acroniemen. Om een reeks items in de juiste volgorde te onthouden kan je nagaan of er geen woord te vormen is met de beginletters. Zo staan de kleuren van de regenboog (rood, oranje, geel, groen, blauw, indigo en violet) met het acroniem ROGGBIV voor eeuwig en altijd in je geheugen gegrift. Je zal ook nooit vergeten dat je in algebra eerst haakjes moet uitwerken, dan machten, wortel, vermenigvuldiging, deling, optelling en tenslotte aftrekking. Geheugensteuntjes kunnen voor elke geheugentaak ontwikkeld worden.
Onderzoek heeft aangetoond dat geheugenwonderen in grote mate gebruik maken van geheugensteuntjes, eerder dan over een uitzonderlijk geheugen te beschikken.
Waarom onthouden wij? Ezelsbruggetjes hebben alles te maken met het leren van onvoorstelbaar veel kennisfeitjes. Tegenstanders zien hier het nut niet altijd van in. Zij beweren dat het vaak gaat over zinloze rijtjes gegevens. Bovendien zijn er zoveel mogelijkheden om gegevens op te slaan op externe geheugenmedia dat we onze hersencellen niet onnodig moeten pijnigen. Waarom nog telefoonnummers van buiten leren? Ze staan toch in onze gsm’s! Waarom hoofdrekenen? We gebruiken toch onze rekenmachines! Wij gaan hier toch niet mee akkoord. Ten eerste: waar sta je als die
hulpmiddelen niet ter beschikking zijn? Wil je afhankelijk zijn van kwetsbare elektronicatoepassingen? Ten tweede zullen je hersens, als je ze niet gebruikt, verslappen en zal je geheugen sterker dan normaal achteruit gaan (met alle gevolgen van dien voor je oude dag…) Ten derde is er nog zoiets als parate kennis, die met het evolueren van technologie spijtig genoeg meer en meer achteruit gaat. Ten vierde is het leven veel boeiender als je veel weet, als je kan meepraten over politiek en over de prestaties van je favoriete sportclub, als je mee kan quizzen met ‘Blokken’, ‘De pappenheimers’ of ‘De slimste mens’, als je later je job goed kan uitoefenen zonder steeds spiekbriefjes of hulplijnen te moeten raadplegen. Stof tot nadenken…
In de vuilbak en nergens anders De werkgroep RESPECT trok vorig trimester de strijd op gang tegen het zwerfvuil op de speelplaats en in en rond de school met een ludieke actie. Op maandag 16 november trokken heel wat leerkrachten die de actie een warm hart toedragen naar de klassen gehuld in een grijze vuilniszak met daarop het www.indevuilbak.be-logo. In alle klassen en op de ramen langs de speelplaatsen hingen posters die de actie verduidelijkten. Vorig schooljaar konden de leerlingen al deelnemen aan een enquête die de vuile speelplaatsen aan de kaak stelde. De resultaten van deze enquête werden tijdens de les door de titularissen besproken. Opvallend is hoeveel leerlingen zich daadwerkelijk storen aan die ‘vuilnisbelt’ na de pauzes. Ook zij zijn voorstanders van acties zoals ‘de vervuiler betaalt’, omgezet naar schooltaal: wie betrapt wordt, krijgt straf! Maar ze verwachten ook inspanningen van de school zelf: makkelijker hanteerbare vuilnisdeksels, meer vuilnisbakken aan de banken en aan de ingangen, propere drinkfonteintjes. Wordt vervolgd! Belangrijk is dat iedereen op onze school zich bij dit project betrokken voelt, daarom dat de uit afval vervaardigde pop ZIENA (Zwerfvuil In de vuilnisbak En Nergens Anders) telkens op een andere prominente plaats in onze school wordt gezet om de actie onder de aandacht te blijven houden! nieuws
7
K ritisch Toneel vierde jaren
Junkieblues of Van kwaad tot erger Vrijdag 8 januari trokken het vierde jaar BSO en TSO naar de Gildenzaal voor de toneelvoorstelling Junkieblues waarin de evolutie van drugverbruiker, -gebruiker, -misbruiker en tenslotte drugverslaafde werd getoond aan de hand van een aantal fasen uit het leven van Bart, een doodgewone jongen in een doodnormale situatie aan het begin van het verhaal. De leerlingen wonen deze theatervoorstelling bij in het kader van een lessenreeks rond drugspreventie. Ze gaan dieper in op de verschillen tussen gebruik en misbruik van allerlei verslavende middelen en worden bewust gemaakt van de gevaren die achter deze evolutie schuilgaan. We vroegen aan enkele leerlingen om de toneelvoorstelling te recenseren aan de hand van mindmaps. Een mindmap is een grafisch schema (of informatieboom), dat vertrekt van een centraal onderwerp en linkt daaraan bijzaken en verwante concepten. Een mindmap zou bij het studeren helpen details van hoofdzaken te onderscheiden en informatie logisch te ordenen in het geheugen.
Junkieblues Junkieblues waarschuwt ons voor de gevaren van het gebruik van en het dealen in drugs. Door de levendige acteerprestaties werden de negatieve gevolgen van drugsgebr uik realistisch voorgesteld. Naast fam ilie- en schoolproblemen gaat het vaak gepaard met fysieke ongemakken bij het afkicken. Het verhaal was gemakk elijk te volgen en de beelden spraken voo r zich. Een alternatieve locatie zou het hele schouwspel nog opwaard eren. Stef Teunkens 4W1 (vierde jaar Industriële wetenschappen)
8
nieuws
K ritisch Filmforum eerste graad
The Boy in the Striped Pyjamas De 8-jarige Bruno is de zoon van een nazi-officier. Zijn vader heeft promotie gekregen en ze verhuizen met het hele gezin uit hun vertrouwde omgeving in Berlijn. Hun nieuwe huis staat in een afgelegen gebied in de bossen met in de verte een groot hek dat Bruno afschermt van de vreemde mensen die hij daarachter ziet bewegen. Bruno heeft niemand om mee te spelen en hij begint zich steeds eenzamer te voelen. Door de enorme verveling en zijn grote nieuwsgierigheid negeert hij de waarschuwingen van zijn moeder om niet in de “achtertuin” te spelen. Op één van zijn ontdekkingstochten ontmoet hij Shmuel, een jongen die even oud is maar die een compleet ander leven heeft. Hij woont aan de andere kant van het hek. De beleving van de twee jongens in de volwassen wereld waarin ze terecht zijn gekomen, zorgt voor een bijzondere vriendschap die uiteindelijk desastreuze gevolgen zal hebben. De leerlingen van M11 (Eerste leerjaar A) leefden zich in de leefwereld van Bruno in en schreven een brief aan de vrienden in Berlijn. Hier volgt hun resultaat: Beste Jef Ik mis jullie hier in mijn nieuw huis. Ik slaap op een aparte kamer. Mijn zus heeft al haar poppen weggegooid. Wij hebben hier een privéleraar. Ik heb er al een boek van gekregen. Pavel en ik hebben samen een schommel gemaakt. Toen ik aan het schommelen was, rook ik een vreemde geur. Ik ging rechtstaan op de schommel om te kijken vanwaar die geur kwam en ben er toen afgevallen. Pavel kwam onmiddellijk naar buiten, zette me recht en is samen met mij naar binnen gegaan om mijn been te verzorgen. Ik moest even van hem blijven zitten en ondertussen vertelde hij dat hij vroeger dokter was. Ik mag ook niet in de achtertuin komen. Maar toen moeder op een keer weg was, ben ik er toch gaan kijken. Daar staat achteraan een groot hek en achter dat hek zit een jongetje. Hij is ook 8 jaar en heet Shmuel. Morgen ga ik hem een reep chocolade geven maar nu sluit ik mijn brief af. Tot ziens Bruno (alias Jens Lauwerijsen)
Beste Jan Ik ben nu al twee weken hier op de buiten. In het begin verveelde ik me rot maar als ik door mijn kamerraam kijk, zie ik de verte een boerderij en daar lopen ze allemaal in pyjama. Er is hier ook altijd zo’n man en die noemt Pavel en hij draagt ook altijd een pyjama. Het ziet er wel een leuke man uit. Hij heeft me verzorgd toen ik uit de schommel was gevallen. Toen hij een keer wijn had gemorst, heeft de luitenant hem meegenomen en sindsdien heb ik hem niet meer gezien. In onze achtertuin staat een tuinhuisje met een venster en ik ben daar doorgekropen. Ik ben toen bij die boerderij gaan kijken en daar heb ik Shmuel leren kennen. Hij zit achter een groot hek en hij draagt ook een pyjama. Ondertussen ben ik er al een paar keer geweest. Morgen ga ik ook weer naar de boerderij. Het is eigenlijk een “kamp”. Dat heb ik op een film van mijn vader gezien. Ik ga naar Shmuel om zijn vader te zoeken want Shmuel is hem kwijt. Nog vele groetjes Bruno (alias Hendrik Majoor)
De mening van leerlingen van M21 (tweede jaar Mechanica) “Ik zou niet graag in deze tijd wonen omdat er oorlog is. Je moest rijk zijn en veel macht hebben om een goed leven te hebben.” Robbe Van den Broeck “Ik vind het vooral een harde film omdat er veel mensen onterecht vermoord worden. Ik vind dat dit niet kan.” Cédric De Backer “Ik vind de film heel goed en heel boeiend. Ik geef hem een 8/10.” Sander Lambrechts
“Ik vond het een goed verhaal maar alles was wel erg toevallig. Er was bv. een pad dat toevallig door het bos liep, er was toevallig een band waarvan Bruno een schommel kon maken en er was toevallig een raam in zijn kamer.” Diemas Michiels “Het was een zeer goede film. Een film die niet al te best eindigt voor Bruno en Shmuel. Geen Hollywoodfilm maar de echte, erge realiteit van WOII.” Jelle Schuermans
Beste Jos Ik mis jullie zo hard. Hier is het niet zo plezant als in Berlijn, maar er is een boerderijtje en daar is een jongetje dat Shmuel heet. Hij heeft altijd honger en ik geef hem dan wat te eten. Hij zit ook altijd achter een grote draad met elektriciteit op. Zijn papa is daar ook, maar die is plots verdwenen, dus ga ik hem samen met Shmuel zoeken. Onze huishoudster heet Maria en ze is heel vriendelijk. Buiten heb ik een schommel; daar ben ik al eens afgevallen. Gelukkig kwam Pavel mij toen helpen. Wat ik raar vind, is dat Pavel vroeger dokter was maar nu liever patatten schilt. Oh ja, wat ik ook nog raar vind, is dat iedereen op de boerderij een pyjama draagt, met een nummer op. Nu moet ik gaan om mij op morgen voor te bereiden. De groeten Bruno (alias Wout Haest)
Beste Rudolf Ik mis je heel hard. Het is hier heel saai want ik heb niemand om mee te spelen en ik mag van mijn moeder niet in de achtertuin komen. Pavel heeft een schommel gemaakt. Daarmee kan ik me dan toch al een beetje amuseren. Ik ben dan toch maar in de achtertuin gaan kijken en heb daar een groot hek ontdekt. Achter dat hek zit een jongen van mijn leeftijd. Zijn naam vind ik wel grappig. Hij heet Shmuel. Hij moet achter dat hek hard werken en hij krijgt weinig eten. Daarom ga ik proberen hem eten te brengen maar mama mag dat natuurlijk niet weten en luitenant Kotler mag er ook zeker niet achter komen. Leuk vind ik het hier dus niet. Vooral omdat er allemaal vreemde mensen rondlopen en het huis heel raar is. Morgen ga ik met Shmuel, de jongen achter het hek, mee. Tot ziens Bruno (alias Wouter Baeyens) nieuws
9
Er zit muziek in ! Al enkele jaren heeft de muziekmicrobe ook leerlingen te pakken. In opvolging van de rijke leerkrachtentraditie met de leerkrachtenband ‘Moet kunnen’, ondertussen al meer dan 20 jaar actief, zetten meer en meer leerlingen een teen op het podium van de VTST. Aan deze korte momenten van glorie gaan echter heel wat repetities vooraf tijdens de middagpauzes en soms na de schooluren. Onder leiding van een aantal muzikale leerkrachten wordt er dan een playlist bij mekaar gejamd om optredens te verzorgen voor de medeleerlingen en ouders in het kader van Broederlijk Delen. We zetten een aantal muzikale VTST’ers met Welk(e) instrument(en) bespeel je? een paar vraagjes hier even in de spotlights.
Gerd Hautekiet
Cello en de hele familie blokfluit, van klein tot groot!
Ik heb vroeger cello in de muziekschool gevolgd. Nu ga ik nog steeds twee keer per week naar de muziekacademie voor blokfluit en blokfluitensemble.
Van mijn 9 jaar, dat is dus al … Ik speel letterlijk ‘kamermuziek’ in een strijkkwartet en verder ben ik actief in een blokfluitensemble.
Heb je lessen gevolgd of ben je helemaal selfmade? Hoe lang speel je al muziek? Speel je in een bandje of wil je dit later nog doen?
Durf je ook je stembanden in de strijd gooien?
Welk liedje is je absolute favoriet om zelf te spelen? Waarom?
Welk optreden heeft een bijzondere plaats in je herinneringen? Waarom?
Welke plannen heb je nog met je muzikaal talent?
Neen, ik kan absoluut geen stem houden!
Dat heb ik niet echt, het hangt af van het gezelschap en de stemming.
Het optreden met de leerkrachten ‘Niks moet, alles mag’ van maart 2003. Het was een hartverwarmende avond. Er gingen veel maar heel leuke repetities aan vooraf. Er is zelfs een cd-opname van gemaakt en die mag nog steeds gehoord worden!
Het optreden tijdens de huwelijksinzegening van een vriendin. Moeders aan het huilen krijgen, dat heeft wel iets! Sportpaleis vullen? Euhm nee, ik zal al blij zijn als ik mijn Het pianokriebels kan overbrengen aan mijn kinderen later.
Joep Draeyers 6EA (zesde jaar Elektrische installaties)
hoop altijd actief met muziek bezig te blijven in een of ander Gitaar. Ikgroepje of misschien nog eens in een groot symfonisch orkest. Een solist ben ik niet en zal ik ook nooit worden!
Ik volgde drie jaar muziekschool en twee jaar notenleer klassieke gitaar. Nadien leerde ik privé twee jaar akkoorden (elektrisch). Nu speel ik akoestisch (folkgitaar).
Karen Van Nueten
Acht jaar, bijna negen!
Piano.
Ik speel in een bandje. Ik heb tijdens mijn schoolcarrière pianolessen gevolgd, na het zesde middelbaar volgde ik geen lessen meer, dan moest ik het alleen kunnen.
Vanaf de derde kleuterklas (op vaders bevel!). Ik speel niet in een bandje.
Nee, dat wil ik u niet aandoen.
Ik hou van Alicia Keys! Dat is mijn heldin!
10
nieuws
Ik zing graag. Alleen kan ik het niet, dus doe ik het vooral thuis.
Ik speel alles, behalve heavy metal.
Alle optredens waar ik bij betrokken was, hebben een bijzondere plaats. Het heeft allemaal iets bijzonders. ben nu bezig voor PA. Er is een grote kans dat ik nog ga Ikverder studeren voor podiumkunsten. Gitaarspelen gaat er nooit meer uit!
Stef Lieckens
Rob Rommes
Gitaar.
Ik ben slagwerker van opleiding (drums, pauken, xylofoon, triangel...) maar ik kan bescheiden mijn plan trekken op piano en gitaar (en ja, ook wel wat blokfluit...).
Ik volgde vijf jaren les om akkoorden te leren spelen. De laatste twee jaren volg ik muziekacademie om ook de vele noten te kunnen spelen.
Ik heb les gevolgd aan de academie van Mol en heb nadien verder gestudeerd aan het Conservatorium van Antwerpen.
Ik groeide op in een muzikale familie. Mijn eerste gitaar kreeg ik al 23 jaar geleden.
Voorlopig speel ik in een gelegenheidsbandje van de school.
Vanaf mijn zes jaar. Ik heb in ontelbare bandjes gespeeld... In beginnende rockgroepjes die de wereld gingen veroveren, balorkesten die tot diep in de nacht kermistenten onveilig maakten, bands die over het paard getilde artiesten begeleidden, de Koninklijke Muziekkapel van de Marine (tijdens mijn legerdienst), big bands, revue met Lili en Marleen, salsabands die op zwoele feestjes speelden, in de band van een beroemde harige hond... Momenteel speel ik nog in de begeleidingsband van Bart Herman en doe ik verder nog wat freelancewerk. Maar wel veel minder dan enkele jaren geleden.
Daar kruipt al veel tijd in.
Dat durf ik wel. En na intens gebruik gebeurt het dat de stem de dag nadien dienst weigert.
‘Everybody Hurts’ van REM. Het is een zalige tokkel en een wondermooie tekst.
Het unplugged optreden van Jean Bosco Safari op de Gentse feesten enkele jaren geleden. Het heeft me enorm gecharmeerd. Jean Bosco is een fantastische muzikant met een geweldig gevarieerd repertoire. Zijn teksten zijn super en vertellen veel over zijn rijk gevuld verleden.
In de klas wordt er uiteraard uit volle borst gezongen. Maar ik weet van mezelf dat ik niet beschik over een tof “timbre”. Helaas. Het is niet omdat je “juist” kan zingen, dat je ook mooi kan zingen... De kleur van je stem is voor een groot stuk aangeboren. Dus op een podium laat ik de eer liever aan iemand anders. Ook al omdat drummen en zingen niet zo evident is. Mijn naam is helaas niet Phil Collins.
enorm veel waardering voor alle muzikanten. Mensen die Ikmethebmuziek bezig zijn, leggen vaak hun ziel bloot in de muzikale noten die ze op hun instrument spelen. Ik zou in de toekomst graag een ‘Night of the VTST’ organiseren: een concert waarin klassiek en pop hand in hand gaan.
Lam Sheun-He (Wisley) 7EA (7e jaar Industr. elektriciteit)
Gitaar, bass en piano.
Ik heb nooit lessen gevolgd. Ik leer het allemaal zelf. Ik kijk veel naar Youtube om te zien hoe andere mensen spelen.
Ik ben er nog maar twee jaren mee bezig. Ik zat in een bandje ‘Cloudless’ genaamd. Of ik terug in een bandje wil, weet ik nog niet.
Ik ben niet alleen gitarist maar ook zanger. Ik heb al verschillende keren gezongen: in onze school, op muziekwedstrijden, op feestjes en bij vrienden thuis.
Ik heb niet echt een favoriet.
Toen ik voor de eerste keer voor iemand zong. Na mijn eerste optreden met mijn ex-band kreeg ik veel goede commentaren vanuit het publiek. zou graag nog liedjes willen schrijven en kleine optredens Ikwillen verzorgen. Wat er verder van komt, zie ik wel.
Ik zou het liever op een genre houden: salsa. Salsa, Cubaanse muziek dus, heeft het allemaal: melodie, dans, knappe harmonie, stevige arrangementen, verhaal, sensualiteit, spontaneïteit en vooral heel veel ritme. Als drummer is het een uiterst dankbare muziekstijl omdat je als het ware de spil van het orkest bent.
Achter elk optreden schuilt een verhaal. Als drummer in de begeleidende band van de Nekkanacht spelen in een uitverkocht sportpaleis geeft natuurlijk een kick. Maar toen ik met een groot live-orkest (ritmesectie, blazerssectie, backings, strijkers...) de finale mocht spelen van Eurosong in het Casino van Knokke, ging mijn adrenalinepeil nog meer de hoogte in. Zeker als je weet dat het rechtstreeks wordt uitgezonden op de VRT. Op zo’n moment een steekje laten vallen is om te sterven. Gelukkig verliep alles naar wens. besloten om zelf minder te gaan spelen en terug meer Iknaarheboptredens te gaan. Hierbij denk ik niet in de eerste plaats aan de grote megafestivals hoor. Een optreden in een cafeetje of een concert in een kleine schouwburg of een gig in een jazzclub kan voor mij vaak meer betekenen dan een steriele afgelikte show van een superster. Ik heb enkele weken geleden nog een zeer geslaagd optreden gezien van Kathleen van den Houdt in de Djoelen van Oud-Turnhout. Ik wil genieten als onbevangen luisteraar, zonder muggenzifterij, want nogal wat muzikanten hebben hier na verloop van tijd last van en denken dat ze altijd beter kunnen. Zo wil ik niet eindigen!
nieuws
11
Luc Segers
Het jaarconcert van de harmonie in 2008, want toen moest ik solo spelen.
Gitaar en vroeger ook piano.
Nog drie jaren les volgen in de muziekschool en blijven spelen Ik heb vroeger een muziekopleiding genoten in de muziekschool. in een harmonie of fanfare. Sinds mijn 7 jaar.
Momenteel zing in een koor, namelijk het KOV uit Turnhout. Liefhebbers van Bach kunnen ons concert van de Johannespassie horen op 20 en 21 maart in Turnhout en Averbode.
Ik hou het meest van klassieke muziek, maar de meeste andere genres kan ik ook appreciëren.
Het eerste optreden met het KOV in de Koningin Elisabethzaal in Antwerpen, met een volledig symfonisch orkest en twee andere koren uit Gent en Leuven gaf me wel een echt kippenvelmoment. Als actief deelnemer beleef je dat totaal anders dan als toeschouwer. heb geen concrete plannen, zou wel eens graag een werk Ikzingen van Händel.
Christophe Sterkens 7EA (7e jaar Industr. elektriciteit)
Maarten Paepen 3W1 (3e jaar Industr. wetenschappen)
Saxofoon.
Zo lang als ik speel, volg ik al lessen. Ik speel al zes jaren saxofoon, maar volg al zeven jaren muziekschool.
Ik speel in de fanfare van Kasterlee en koester geen zoete plannen voor de toekomst.
Nee, absoluut niet!
Ik heb niet echt een favoriet, als het maar iets is met een stevig ritme.
Het kerstconcert in 2007 omdat het mijn eerste echte optreden was.
Vooral piano, maar ik leer ook gitaar en viool.
Ik wil wat me nu bezighoudt gewoon verder zetten.
Ik doe alles op het gehoor en zit veel op Youtube. Ik kreeg een piano voor Sinterklaas toen ik tien jaar was.
Peter Boonen
Daarvoor speelde ik blokfluit.
Ik heb een One Man Band op youtube en speel veel met Wisley.
Ja, maar ik kan enkel laag.
Theme songs van films, bijvoorbeeld This is it, Lord of the Rings, U2, Coldplay, Muse …
Onze proclamatie in 2009: het is leuk om voor een dikke 400 man met een pianosolo te mogen afsluiten.
Gewoon blijven spelen en uitgroeien tot een bekende Youtube Channel:D
Het antwoord zou ongeloofwaardig overkomen, maar ’t zijn er heel wat. Kom eens kijken bij mij thuis.
Vroeger heb ik wel één jaar notenleer en enkele jaren accordeonles gevolgd. De andere instrumenten zijn zelfstudie en vooral door te leren van andere muzikanten. Als je eenmaal de basis kent van enkele instrumenten volgen de andere gemakkelijker.
Van kleins af aan… bij ons thuis waren vroeger altijd muziekinstrumenten in huis aanwezig. Iedereen bij ons thuis speelde vroeger muziek, wat uitnodigde om samen te musiceren of andere muziekinstrumenten te bespelen.
Ik heb meer dan 15 jaar in een bandje gespeeld. Sinds vorig jaar Koen Wils 3W1 (3e jaar Industriële wetenschappen)
Trombone.
Een optreden is voornamelijk zingen, gecombineerd met de
Ik volg lessen in de muziekacademie van Herentals. Zeven jaar. Ik speel alleen hier in onze school en in de Harmonie van Gierle.
Nee!
Ik heb niet echt een favoriet nummer, maar ‘Zero to Hero’ en ‘Under the Sea’ vind ik leuke nummers.
12
is dit afgelopen. Tussendoor is er wel tijd om alleen op het podium te staan.
nieuws
verschillende muziekinstrumenten.
Ik heb twee jaar gitaarles in de gevangenis gegeven. Op een gegeven moment kregen we een uitnodiging om samen met de gevangenen een optreden te verzorgen tijdens een receptie. Het programma was vrij simpel maar de uitstraling van de muzikanten en het applaus nadien door de medegevangen was een kippenvelmoment om nooit te vergeten. zijn er niet echt. Het dagelijks oefenen blijft wel een Plannen drive en vroeg of laat komt er wel iets uit de bus.
B likopener
Gezonde voeding Naast verschillende zegswijzen leerden we bij Nederlands dat pure chocolade wel goed is. Bij godsdienst zagen we wat elk geloof mag eten en wat ook weer niet. Ikzelf doe eigenlijk altijd al mee aan gezond eten want ik mag niets met suiker eten en dus eet ik altijd gezond. We sloten de week van gezonde voeding af met een gezond ontbijt op school. We mochten thuis niet eten want op school hadden de leerkrachten een heel uitgebreid ontbijt geregeld: broodjes, yoghurt, confituur, eitjes … Echt alleen maar gezond!
De week van 16/11 was de week van de gezonde voeding. We hebben tijdens deze week heel wat geleerd. Alle gewone lessen werden onderbroken en bij elk vak was het de bedoeling om iets bij te leren over gezonde voeding. Ik vond het een zeer leuke week. Als afsluiter was er een gezond ontbijt op school. Dit was heel leuk en alles was erg lekker. Er waren broodjes, fruitsap, warme chocomelk, yoghurt ... Ik vind het jammer dat het al voorbij is en ik hoop dat er nog andere thema’s aan bod zullen komen.
Het was heel leuk en ik heb veel bijgeleerd. We sloten de week af met een gezond ontbijt. Dit was erg lekker en zeer gezellig. Ik wil graag alle leerkrachten bedanken voor dit smakelijke moment. Ik keek er al de hele week naar uit. Er waren broodjes, eitjes, appels en allerlei soorten beleg. Het lekkerste van al vond ik de warme chocomelk. Was er elke week maar zo’n feestelijk ontbijt! Noah Van Ballaer M11
Tim Martens M11 Jens Lauwerysen M11 (Eerste leerjaar A)
Pedagogische studiedag, 25 januari 2010 Als locatie voor de jaarlijkse pedagogische studiedag werd het gebouw van de firma Würth, gelegen in de Everdongenlaan te Turnhout, gekozen. Naast bedrijfsgebouw doet deze locatie ook dienst als kunstforum en herbergt het kunstwerken uit de 20ste en 21ste eeuw van o.a. Piet Mondriaan. De studiedag stond volledig in het teken van ‘attitudevorming en attitudebeoordeling bij jongeren’. In modern onderwijs volstaat het immers niet om enkel studieresultaten en eindproducten (zoals gemaakte werkstukken) te beoordelen. Ook de evolutie die een leerling aflegt tijdens een schooljaar is van belang. Reden genoeg dus om met z’n allen hierover te brainstormen. Na een korte bezinning werd geschetst hoe het beoordelen van attitudes op onze school gebeurt en hoe dit gegroeid is. Oog hebben voor aspecten zoals veiligheid, leergierigheid, samenwerking en inzet zijn van cruciaal belang voor het opleiden van goede vaklui. Dit wordt vooral tijdens de praktijklessen opgevolgd. Dit bracht ons bij een eerste gastspreker. De heer Ron Grooten, oud-leerling van onze school en manager bij Koninklijke drukkerij Em. de Jong in Baarle-Nassau, vertelde hoe afgestudeerden in een bedrijf terechtkomen en met de juiste mentaliteit kunnen groeien in hun functie. We citeren wat volgens Ron Grooten de verwachtingen van een bedrijf zijn:
‘Bedrijfsstages zijn een goede graadmeter voor zowel de studenten als het stagebedrijf. Wij hechten belang aan deze periodes en proberen de leerlingen met zoveel mogelijk facetten van het bedrijf te laten kennismaken. Maar ook algemene bedrijfsbezoeken geven soms dat duwtje in de rug om contacten te leggen. Afgestudeerden die bij ons beginnen, brengen een rugzakje met basiskennis mee; dat rugzakje kunnen ze dagelijks gebruiken en ze krijgen van ons een groter zakje waarmee nog meer kennis en vaardigheden aangereikt worden. We verwachten wel dat ze het zelf in hun eigen rugzakje stoppen, zodat ze er zelf telkens uit kunnen putten om zichzelf te verbeteren. Op de werkvloer worden ze nauwgezet opgevolgd en zo nodig bijgestuurd door hun direct leidinggevenden. Nieuwe werknemers krijgen diverse periodieke evaluatiegesprekken om te kijken of er een groeilijn in hun functioneren zit en indien nodig zal er bijgestuurd worden. Past een mentaliteit of het functioneren van de persoon niet, zal er ook de consequentie aan verbonden worden om de overeenkomst in de proeftijd op te zeggen. Dat kan natuurlijk wederzijds. Meestal is dit op korte termijn snel zichtbaar. Wij leggen als bedrijf de klemtoon op inzet, gedrevenheid en leergierigheid. Mensen krijgen na aanvang van de werkzaamheden intern ook nog een opleidingstraject waarbij ze zichzelf nog meer kunnen bekwamen en hun
functioneren op een hoger niveau kunnen tillen. Dat heeft automatisch op termijn invloed op salarisschalen en functieniveau en hebben ze dus zelf in de hand. Er wordt hen verteld wat de weg is die ze kunnen afleggen maar ze zullen deze zelf -met hun gevuld rugzakje- in een goed tempo moeten bewandelen. Dus ons betoog aan u als leerkrachten is om met ambitie zoveel mogelijk actuele kennis aan de leerlingen mee te geven die als basis kan dienen voor de toekomstige werknemers.’ Als tweede gastspreker mochten we de heer Roel Spaenhoven verwelkomen. Dhr. Spaenhoven is beroepshalve opgeklommen van mecanicien in een drieploegenstelsel tot Human Resource Manager bij de firma Bayer te Antwerpen. Hij vertelde dat het voor de arbeidsmarkt belangrijk is om naast beroepscompetenties ook te werken aan de nodige attitudes. Het is nodig dat een werknemer steeds zijn eigen gedrag en handelen in vraag stelt en evalueert om niet vast te roesten in een bepaalde job, dixit Roel. Na de middag stonden diverse bedrijfsbezoeken in het Turnhoutse op het programma. Na een korte rondleiding in firma’s uit verschillende sectoren (zoals de hout- en grafische sector) kregen we te zien hoe het er in hedendaagse bedrijven aan toe gaat.
nieuws
13
K ritisch Filmforum tweede graad
2012 : de ark van Noach in een modern jasje De kalender van de Maya’s eindigt op 21 december 2012. Voor veel mensen reden om aan te nemen dat op die datum de wereld zal vergaan. Regisseur Roland Emmerich zag hierin een nieuw verhaal om na onder andere Independence Day en The Day After Tomorrow een nieuwe rampenfilm de bioscoop in te krijgen.
Voor de lessen Nederlands leek deze film het middel bij uitstek om de special effects eens onder de loep te nemen en in de lessen Engels kwam de 'survival vocabulary' aan bod en werd een webquest uitgewerkt over de tien grootste natuurrampen in de voorbije 100 jaar.
De 10 ergste natuurrampen van de laatste honderd jaar :
Wat ?
Waar ?
Wanneer ?
1 the Big Burn : een enorme bosbrand die 1 214 057 ha land verwoestte.
Idaho en Montana.
augustus 1910
2 de Spaanse griep
Een pandemie : 50 miljoen mensen stierven wereldwijd.
1918
3 the Tri-state Tornado : een wervelwind die in 3,5 uur over drie staten raasde – de langste enkelvoudige tornado ooit.
Missouri, Illinois en Indiana.
maart 1925
4 the New England Hurricane : een orkaan met een snelheid van 120 mph en golven van twee verdiepingen hoog.
New York, Connecticut, Rhode Island, Massachusetts.
september 1938
5 the Great Alaskan Earthquake and Tsunami : een 9.2 aardbeving –de tweede grootste in de geschiedenis.
De tsunami’s die erop volgden, vernietigden stukken kustlijn tussen British Columbia en California.
maart 1964
6 Super Tornado Outbreak : een combinatie van drie weerpatronen vormde in totaal 148 twisters die een spoor van vernietiging trokken doorheen 13 staten van de USA.
Over een afstand van 2014 mijl: van South Central Tennessee en North Western Georgia over Central Illinois en Indiana tot in Mississippi (zuiden), Detroit (noorden) en Virginia (oosten).
april 1974
7 Mount St Helens Eruption : uit de noordkant van de vulkaan kwam een wolk van as, magma, rotsblokken en zand van wel 100 verdiepingen hoog, dat over een breedte van 10 mijl tegen 700 mph over de nabijgelegen valleien raasde.
Washington.
mei 1980
8 Superstorm of Storm of the Century : een bijzonder hevige sneeuwstorm die 2,5 miljoen mensen zonder elektriciteit zette.
Oostelijke en centrale staten van de USA.
maart 1993
9 the Great Indian Ocean Tsunami : een zeebeving van 9.0 op de schaal van Richter in de Indische Oceaan veroorzaakte een enorme tsunami die in 16 landen verwoestingen aanrichtte.
Indonesië, Sri Lanka, India, Thailand, Myanmar, Malediven, Maleisië, Somalië, Bangladesh, Seychellen, Réunion, Kenia, Singapore, Australië, Cocoseilanden en Oman.
26 december 2004
10 Hurricane Katrina : categorie-5 orkaan die New Orleans onder water zette.
New Orleans, Louisiana.
28 augustus 2005
Tijdens de voorbereiding van deze Internet Search Task bleek dat we het lijstje al direct konden aanvullen met een 11de natuurramp : 11 Een aardbeving van 7.0 op de schaal van Richter
14
nieuws
Haïti
12 januari 2010
K ritisch Wat steek je zoal in een overlevingspakket ? Wetenschappers wikten en wogen en de leerlingen van het vierde jaar TSO lazen het artikel in Popular Mechanics van oktober 2009 en vertaalden het lijstje voor de lezers.
Are You Disaster-Proof? How to ride out an emergency
Ben jij voorbereid op rampen? Hoe een noodgeval overleven?
In the event of calamity, be prepared to hunker down for one week without utilities or access to grocery and hardware stores. Besides supplies necessary for basic survival, have tools for repairing the highest priority home damage.
In het geval van een ramp, wees voorbereid zodat je een week kunt uitzitten zonder toegang tot een kruidenierswinkel of ijzerwarenhandel. Naast voorraad nodig om de overleven, heb je ook gereedschap nodig om prioritaire reparaties aan je huis uit te voeren.
Extra batteries (including cellphone batteries) Niosh-N95 dust mask Duct tape Multitool 50 ft. of heavy-duty rope Chain saw and fuel or bow saw and axe Assortment of nails, screws and bolts Flexible repair clamps for burst pipes Tarp large enough to cover half of your home's roof Scrap framing lumber Rain gear Work gloves
Extra (gsm-)batterijen een Niosh-N95 stofmasker duct tape multifunctioneel gereedschap 15 meter stevig koord een kettingzaag en brandstof of een boogzaag en bijl een assortiment nagels, schroeven en bouten flexibele reparatieklemmen voor gesprongen leidingen geteerd zeildoek, groot genoeg om half het dak te bedekken stuk hout voor schrijnwerkerijdoeleinden regenkledij werkhandschoenen
Go kit
Basispakket overleven
These items are essential for evacuation. Three days of water for four people weighs close to 100 pounds, so line up a rolling ice chest, backpacks or other method to carry the load. Also, count on being separated. Choose a location where family members can reunite, and designate one outof-town person for everyone to check in with.
Deze elementen zijn nodig bij evacuatie. Drie dagen water voor vier mensen weegt ongeveer 100 pond, dus voorzie een ijs’kast’ op wielen, rugzakken of andere methodes om de last te dragen. Hou er rekening mee dat je elkaar uit het oog kan verliezen. Kies een locatie waar familieleden kunnen samenkomen, en duid een persoon van buiten je woonplaats aan bij wie je je kan aanmelden.
Bottled water (1 gal. per person per day) Nonperishable food First-aid kit Battery-powered or hand-cranked radio Flashlights Cash Prescription medications Vital documents in a waterproof bag (deeds, birth certificates, phone numbers)
water in flessen (ongeveer 5 l/persoon per dag) voedsel dat bewaard kan worden eerstehulpdoos handbediende radio of radio op batterijen zwaailichten cash geld medicijnen op voorschrift noodzakelijke documenten in een waterdichte zak (aktes, geboortebewijzen, telefoonnummers)
(Photograph by Burcu Avsar)
Door de opwarming van de aarde ontstaan er scheuren in de aardkorst die op hun beurt leiden tot aardbevingen en tsunami’s. In deze film van Roland Emmerich worden we nogmaals geconfronteerd met de mogelijk desastreuze toekomst van onze aarde.
De verhaallijn is vrij matig en zelfs voorspelbaar, maar dit wordt ruimschoots gecompenseerd door de indrukwekkende special effects. Ze geven je het gevoel dat alles echt gebeurt en drijven de spanning danig op. Misschien zijn zij wel de hoofdrolspeler van deze film.
Ken van Mechelen en Yorick Leyten 4W1 (vierde jaar Industriële wetenschappen)
nieuws
15
B likopener
Project Tanzania Tijdens de zomervakantie 2009 vertrokken Pieter Van Gompel, Dirk Joosten en Jack Daemen, drie VTST-leerkrachten van de afdeling Lassen-constructie, naar Tanzania om een fruitpersinstallatie te monteren. Ze betaalden hun reis zelf en deden dit werk gratis. Deze concrete vorm van ontwikkelingshulp krijgt de volledige medewerking en ondersteuning van de school. Dit project willen we ook financieel mee ondersteunen. Daarom maakten de leerlingen en leerkrachten op bestelling serveerringen en lasten ze vuurkorven. De volledige opbrengst gaat naar dit project. Zo kiezen we samen om actief mee te bouwen aan een wereld waarin plaats is voor iedereen.
regenseizoen eind september. Om iets voor tien vertrekken we naar de kerk om een misviering bij te wonen. In de kerk zitten zeer veel kinderen die scherp in de gaten gehouden worden door de kerkbaljuw. Het kerkkoor is echt de moeite. De lezingen zijn allemaal in het Swahili dus we kunnen er niets van verstaan. Tijdens de misviering worden we door tientallen kinderoogjes aangestaard. De rest van de dag wordt er echt zondag gehouden dus er wordt niet gewerkt.
Dag 10 :
18 augustus
We vullen de eerste tank met water. De installatie verloopt vlot. Er is wel één thermometer stuk. Alle pompen draaien en we kunnen dus de leidingen, de pasteur en de tanks spoelen. We kunnen het water in de pasteur opwarmen en afkoelen. Het product komt tot bij de bottelmachine, dus de installatie kan draaien. Verder doen we nog wat onderhoudswerken in de fabriek. Als om vier uur de elektriciteit uitvalt, besluiten we wat vroeger te stoppen en iets te eten in het dorp.
Een impressie uit het dagboek van Pieter. Dag 7 :
15 augustus
Het is zaterdag dus stoppen we iets vroeger met werken. De meeste leidingen zijn gehecht en de tank is verhoogd, we zitten op schema. Mzee* is zeer gemotiveerd en maakt goede vooruitgang. Maandag gaan we hem leidingwerk laten voorbereiden en aflassen. Rond drie uur in de namiddag stoppen we met werken. Marie-Claire** moet naar een keukenfeest (een vrijgezellenavond voor vrouwen). Dus hebben wij tijd om eens tot in het dorp te wandelen en iets te gaan eten. We hebben heel wat beziens en horen rondom ons dikwijls ‘Mzoumbou’ wat blanke wil zeggen. Iedereen salueert en we voelen ons bij momenten echt als de paus. * Mzee : plaatselijke aspirant-lasser ** Marie-Claire : verantwoordelijke van de vrijwilligersorganisatie
Dag 8 :
16 augustus
We worden vroeg gewekt door een hevige regenbui op het golfplaten dak. Regen is zeer uitzonderlijk deze tijd van’t jaar. Normaal begint het
16
nieuws
Dag 11 :
19 augustus
Om de installatie proper te krijgen gaan we vandaag spoelen met een javeloplossing. Ook gaan we verder met allerhande onderhoudswerken en lekkageproblemen. Er komt een delegatie van de bestuursgroep naar de installatie kijken.
B likopener Dag 12 :
20 augustus
Vandaag moeten we om acht uur op de fabriek zijn om kennis te maken met de gouverneur en de burgemeester. Hier moeten we allemaal het register ondertekenen. Alles verloopt vlot maar is enorm kleinschalig. In de namiddag gaan we met de voorzitter van de fabriek (Bombo) naar zijn geboortedorp, een klein vissersdorpje aan het Victoriameer. De trip naar het meer is fantastisch. In het dorp worden we ingeleid in de plaatselijke viscultuur. Er is een plaatselijke vrouwenbeweging die heel trots hun eigen veld laat zien. Ze telen koffie, bananen en vanille. De lemen huisjes zijn veel primitiever dan we voordien al in Muleba gezien hadden.
verte een jachtluipaard liggen. De neushoorn krijgen we niet te zien. Misschien morgen op weg naar de Ngorongoro-krater. Rond zes uur komen we aan op de campingplaats. We stellen onze tenten op en bestellen wat te eten.
Dag 15 :
Na een koude nacht en een snel ontbijt (er liepen bavianen rond die ook honger hadden) ruimen we de tenten op en vertrekken we richting krater. Na een kwartiertje rijden, zien we langs de kant vier jachtluipaarden hun prooi afkloven. Langs de weg passeren we veel Masaikrijgers met hun kuddes. Ook houden we even halt bij een oude vulkaan waar de oudste voetstap ooit gevonden is. Het uitzicht is indrukwekkend. Even later komen we aan bij de krater. Na een steile afdaling van zo’n 600 m kunnen we rustig naast een zoutmeer rijden. Uren rijden we rond in de immense krater. We krijgen weer hele hordes zebra’s, gnoes en gazellen te zien. Spijtig genoeg rijden we in de late namiddag de krater uit zonder dat we een neushoorn gezien hebben. We rijden richting Arusha waar we onze terugvlucht hebben. Onderweg stelt Ken voor om te overnachten in een 'guesthouse' in een klooster van de lutheraanse kerk. We krijgen een ruime goed bemeubelde driepersoonskamer met douche! Het duurt dan ook wel even voor we alledrie klaar zijn om te gaan eten.
Dag 17 : Dag 13 :
21 augustus
We rijden nog even langs de fabriek om afscheid te nemen. Nog een groepsfoto en dan vertrekken we richting Bukoba. Na zo’n dertig minuten rijden we voor het eerst in tien dagen over een asfaltweg. Een zalig gevoel om eens naar derde versnelling te kunnen schakelen. Na een wandeling aan het Victoriameer schepen we in richting Mwanza. De boot wordt geladen met mensen en bananen. Na een uurtje meren we aan in Kemondo. Hier wordt de boot handmatig volgeladen met nog meer bananen.
Dag 14 :
23 augustus
25 augustus
Om half negen vertrekken we zoals afgesproken naar de Killimanjaro. Het weer ziet er niet zo goed uit, de wolken hangen te laag. Wanneer we twee uur later aankomen aan de voet van de berg zien we niets, enkel wolken. Aan de voet staan enkele tientallen dragers om de bagage van de trekkers naar de top te brengen. Na een half uurtje besluiten we om terug naar Arusha te rijden. In Arusha bekijken we de tickets voor de terugvlucht aandachtig.
22 augustus
Rond 6u30 worden we gewekt door de hoorn van het schip. Wanneer we uit onze kajuit komen, varen we de haven van Mwanza al binnen, een verbluffend zicht trouwens. We worden opgewacht door Ken, onze gids voor de volgende dagen. Eerst rijden we naar een project voor de straatkinderen van Mwanza. Hier kunnen we ontbijten, eindelijk verse koffie: we hebben de afgelopen twee weken enkel oploskoffie gedronken. Dan rijden we verder naar het Serengeti Nationaal Park. De trip duurt zo’n twee uur. Aan de ingang van het park worden we opgewacht door een stel bavianen. Na een paar minuten zien we in de verte een paar zebra’s en gnoes. We nemen meteen onze camera’s maar Ken stelt ons gerust dat we er nog meer zullen te zien krijgen en van veel dichterbij. En hij heeft niet gelogen! De volgende uren zien we honderden gnoes, zebra’s, gazellen en buffels. Ook enkele giraffen passeren onze weg. We zijn natuurlijk benieuwd of we de “big five” te zien krijgen. Eerst de buffel dan de leeuwen, de olifanten en na lang zoeken zien we in de nieuws
17
B likopener Bezoek Karel de GroteHogeschool te Antwerpen Traditiegetrouw bezochten de leerlingen van het laatste jaar Elektriciteit-elektronica, Elektromechanica, Industriële wetenschappen en Autotechnieken op 19 januari 2010 de Antwerpse Karel de Grote-Hogeschool. Om leerlingen van het technisch onderwijs te laten kennismaken met studiemogelijkheden na het middelbaar worden daar jaarlijks, tijdens de examenperiode, wetenschapsdagen georganiseerd.
ST in de aula de leerlingen van de VT voor de algemene uitleg Tijdens deze dagen staan alle labo’s en werkhuizen van de hogeschool open. De leerlingen krijgen op deze manier de kans om proeven te doen uit de bacheloropleidingen die volgen op de technische studierichtingen uit het secundair. Het verloop van de dag zag er als volgt uit: na een algemene verwelkoming in de aula werden alle aanwezige laatstejaars, zo’n vierhonderd in totaal, in kleinere groepen ingedeeld om zich te wagen aan de workshops. Het aanbod was zeer uitgebreid en aangepast aan de specialiteit en afstudeerrichting van de leerlingen. De laatstejaars Elektriciteitelektronica kozen als onderwerp ‘een elektronische schakeling: van ontwerp tot realisatie’. Hierin legde een docent de werking van een elektronische dobbelsteen uit. Daarna werd een printplaatje voorzien van de nodige componenten zoals LED’s en programmeerbare chips.
18
nieuws
Tenslotte werd de chip zodanig geprogrammeerd dat, na een toets op een drukknop, de brandende LED’s een willekeurige worp van de dobbelsteen simuleerden. De leerlingen vonden de proef best interessant maar vonden dat de docent dieper op de programmatie van chips had mogen ingaan. Deze materie komt immers ook tijdens hun lessen Digitale Techniek aan bod en kon een leuke aanvulling zijn. Voor de richting Industriële wetenschappen viel de keuze op biochemie. In een eerste experiment werd afvalwater gezuiverd met behulp van chemicaliën (zoals ijzerzouten) die de verontreiniging destabiliseren en laten uitvlokken. Een tweede experiment toonde de werking aan van actieve kool bij de verwijdering van kleurstoffen. Voor Kerensa, die in haar geïntegreerde proef waterzuivering bestudeert, was deze materie meer dan ok.
de leerlingen van 6W1 aan
het werk
Onze autotechnici in spe kregen de programmatie van de computer van een racewagen voorgeschoteld. De opleiding Autotechnologie van de Karel de GroteHogeschool is op het ogenblik actief in het racewereldje met het programmeren van de computer van een Gilet Vertigo in de Belcar (Belgisch kampioenschap) en verzorgt ook daar de datalogging. Na uitleg over een motormanagementsysteem werden de verschillende sensoren getoond. Tenslotte werd de programmering gedemonstreerd op een motorvermogenbank en werd de invloed op de motorwerking bekeken.
de leerlingen van 6F1 aan
het werk
Met fototoestellen en camera's kan men belangrijke productinformatie zoals kleuren en posities vastleggen. Hiermee kan de kwaliteit van producten beoordeeld worden, bijvoorbeeld van groenten en fruit. Het laat ook toe om foute van goede producten te onderscheiden zoals bij gietfouten. Meerdere camera's of beelden maken het mogelijk objecten in 3D te reconstrueren en in CAD-pakketten (Computer Aided Design) te verwerken. Men komt dan tot mogelijkheden van artificiële intelligentie, bijvoorbeeld bij de navigatie van automatisch geleide voertuigen (AGV's). Via allerlei demonstraties werden die mogelijkheden aan de leerlingen van het zesde jaar Elektromechanica toegelicht.
B likopener Bezoek aan de bibliotheek Tijdens het derde lesuur op dinsdag 26 januari zijn wij samen met mevr. Aerts en mevr. Raeves naar de bibliotheek vertrokken. Het was voor mij de eerste keer dat ik in de Warande kwam. Toen we daar aankwamen, hebben we besproken waarvoor de Warande gebruikt wordt: er zijn vergaderzalen, er is een toneelzaal, een videotheek en natuurlijk een bibliotheek. Dat was waar wij voor kwamen. In de bibliotheek moesten we in groepjes van vier gaan zitten en dan per twee samenwerken. Aan de hand van een ganzenbord, dat op tafeltjes klaar stond, moesten we opdrachten uitvoeren. Die hadden altijd te maken met de bibliotheek, bv: de openingsuren van de bib die we terug konden vinden op een foldertje aan de balie. Sommige vragen konden we op de computers terugvinden, andere gewoon in de bib aan de hand van de boeken. Als we het spel hadden uitgespeeld, mochten we herbeginnen. Na een paar keer was het tijd om terug te keren. Het was een interessante zoektocht. Wouter Baeyens M11 (Eerste leerjaar A)
Wij zijn dinsdag 26 januari naar de bib van de Warande in Turnhout geweest. We hebben de bib leren kennen met een soort ganzenspel. Het was er best leuk. We hebben op een speelse manier boeken leren opzoeken en met de computer konden we kijken of de boeken er nog waren en waar ze stonden. Soms vonden we de boeken niet en konden we bij de twee behulpzame leerkrachten, meneer Rommes en mevrouw Stafleu, hulp vragen en natuurlijk hielpen ze ons met plezier. We konden ook met behulp van de genre-etiketten de boeken opzoeken. Het was superleuk en grappig. Ik hoop dat er nog van deze activiteiten zullen komen . Nigel Klaassen M14 (Eerste leerjaar A)
We zijn met onze klas te voet vanuit de VTST naar de bib geweest. Toen we daar aankwamen, gaf onze juf wat uitleg over hoe de Warande in elkaar zit. Daarna werden we in groepjes verdeeld en moesten we een spel spelen om de bib beter te leren kennen. Je moest er natuurlijk wel rustig zijn. Ik vond het zelf wel heel leuk. Jietse Keersmaekers M11 (Eerste leerjaar A)
H artslag Gingen van ons heen naar het eeuwig leven :
Nieuw leven werd geboren :
op 5 november 2009 Jeanne Govaerts (81 jaar) moeder van Jef Van Bouwel leraar elektriciteit
op 4 december 2009 Merlijn zoon van Greet Van Ostaeyen secretariaat
op 19 november 2009 Tineke Moons (67 jaar) schoonmoeder van Michael Tierny leraar koelinstallaties
op 30 november 2009 Louis Goossens (88 jaar) vader van Winnie Goossens coördinator Deeltijds Onderwijs Beerse op 25 december 2009 Juul Bens (86 jaar) schoonvader van Cecile Bruyninckx lerares Nederlands en geschiedenis op 12 januari 2010 Maria Menten (84 jaar) moeder van Jos Gilot leraar lichamelijke opvoeding
nieuws
19
w.vtst.be w w
Vrije Technische Scholen van Turnhout Zandstraat 101 2300 Turnhout Tel. 014 41 69 51 Fax 014 41 50 51
Verantwoordelijke uitgever: L. Wens - Zandstraat 101 - 2300 Turnhout nieuws
20
