Voorstel aan Stadsregioraad nr

Voorstel aan Stadsregioraad nr. 2009.004 datum portefeuillehouder(s) beleidsterrein(en) onderwerp

samenvatting

voorstel

toelichting

23-04-2009 J. Walraven Openbaar vervoer Voorbereiding voor de aanbesteding van de openbaar vervoer concessie 2013. De aanbesteding voor het openbaar vervoer van de stadsregio, eventueel gekoppeld met de ontwikkeling van een aantal knooppunten, start op 1 november 2009. Ter voorbereiding daarvan wordt een marktconsultatie uitgevoerd. Het voorlopige PvE ten behoeve van de concurrentiegerichte dialoog dat uit dit proces volgt, wordt aan de Stadsregioraad op 22 oktober 2009 ter kennisname voorgelegd. 1. Kennisname van het proces voor de voorbereiding van de aanbesteding van het openbaar vervoer in de Stadsregio Arnhem Nijmegen voor de periode 2013-2028. Achtergrond De Stadsregio Arnhem Nijmegen staat voor de uitdaging om een nieuwe concessie voor het openbaar vervoer in de stadsregio in de periode na 2013 vorm te geven. In deze concessie laten we de ambities uit het bestuurlijk goedgekeurde Masterplan OV nadrukkelijk samenkomen. In het Masterplan stippelt de stadsregio uit hoe we het Regionaal Plan, de Netwerkanalyse en de Regionale Nota Mobiliteit uitvoeren. We willen samenhangend en herkenbaar openbaar vervoer realiseren, de ruimtelijke ontwikkeling rondom knooppunten optimaal vormgeven en we willen het openbaar vervoer met de auto verknopen. In dit voorstel wordt een nadere uitwerking van het proces van deze aanbesteding gegeven. Achtereenvolgens wordt ingegaan op: a) Uitwerking ambitie b) Aanbestedingsmodel c) Rollen verschillende partijen d) Marktconsultatie e) Beheer van de concessie f) Financiën g) Planning h) Bestuurlijke besluitvorming Ad a. Uitwerking ambitie De concessieverlening per 2013 zal worden aangegrepen om met de markt belangrijke stappen te zetten naar de realisatie van de doelstellingen van het Masterplan. De voordelen van afstemming tussen openbaar vervoer en ruimtelijke ontwikkeling blijven nu nog grotendeels onbenut. Om het ondernemerschap binnen de concessie te maximaliseren, wordt ingezet op een lang lopende en breed gedefinieerde concessie. De concessie is beoogd om multimodaal (diverse vormen van openbaar vervoer) en multisectoraal (openbaar vervoer en ruimtelijke ontwikkeling en infrastructuur) te zijn. Met een beoogde looptijd van 15 jaar is de concessie langer dan gebruikelijk. Mede

Stadsregio Arnhem Nijmegen

vervolg omdat de concessie inhoudelijk afwijkt van wat tot nu toe gebruikelijk is geweest, wordt voorzien dat de regiefunctie (schakel tussen beleid en uitvoering) een betere invulling krijgt. Uiteindelijk wil de stadsregio met behulp van deze concessie ‘vanzelfsprekend openbaar vervoer’ realiseren: een vervoerssysteem dat goed te begrijpen is door reizigers en dat graag gebruikt wordt door de inwoners van de stadsregio. Hierbij zal veel meer dan tot nu toe gebruikelijk is de focus op de klanten, de gebruikers van het openbaar vervoer, komen te liggen. De ambitie is opgebouwd via drie hoofdlijnen: a.1: netwerk a.2.infrastructuur a.3.ruimtelijke ontwikkelingen Ad a.1. Netwerk Wij bouwen een logisch netwerk op dat toegespitst en ingericht is op de behoeften van de stadsregio. De OV-mobiliteit in de regio kan op een aantal niveaus worden bekeken. De kracht zit in de kwaliteit van het geheel van niveaus. Als alleen de losse schakels worden ontwikkeld, heeft dit op microniveau wel effect, maar blijft de integrale kwaliteit achter. Bij de ontwikkeling van het netwerk wordt uitgegaan van het principe van het richten op ‘dikke stromen’. Dit vanwege de karakteristiek van de stadsregio als het grootste stadsgewest van Nederland buiten de Randstad, met de bijbehorende mobiliteit- en congestieproblematiek. • De ruggengraat van het netwerk bestaat uit Stadsregiorail, het treinensysteem van de stadsregio dat de stadsregio verbindt en ontsluit ten opzichte van de rest van het land. • Als systeemlaag hieronder komt een hoogwaardig en aanvullend openbaar vervoer netwerk (HOV). • De basis van het gehele systeem vormt een goed en ontsluitend bussysteem waarmee alle kernen van de stadsregio ontsloten zullen worden. e • Als 1 stap in de realisatie van HOV willen we al per aanvang 2013 een zogenaamd plus bus netwerk in bedrijf nemen dat bestaat uit hoogwaardige snelbusverbindingen over de belangrijkste routes op het grondgebied van de stadsregio. Om de snelheid en kwaliteit te garanderen moeten de bussen zonder stremmingen kunnen rijden. Hiervoor is op beperkte schaal extra asfaltstroken, busbanen en verkeerslichtbeïnvloeding nodig. Deze fase noemen we de lichte systeemsprong. Het trolleynetwerk van Arnhem en de Rijn Waal sprinter maken hier al deel van uit. In de concessie zal rekening worden gehouden met de mogelijkheid dat er eventueel in de toekomst een zware systeemsprong zoals een tram in Nijmegen en verder of volledig vrij liggende infrastructuur voor snelle verbindingen in het middengebied komt. Ad a.2. Infrastructuur Er wordt vanuit onze verantwoordelijkheid als opdrachtgever van het OV toegewerkt naar een regierol op de voor het OV benodigde infrastructuur voor zover onze bevoegdheden dit toe laten en de wet dit mogelijk maakt. • Een nauwe samenwerking tussen de gemeenten als wegbeheerder en de stadsregio als opdrachtgever van het OV ligt voor de hand. Eenduidigheid en kwaliteit zijn immers nodig om ‘vanzelfsprekend OV’ te realiseren. Op dit moment wordt verkend wat de stand van zaken bij de huidige infrastructuur zoals bushaltes en informatiepalen is en welke behoefte aan verbeteringen er is. • Een soortgelijke samenwerking zal worden opgezet op het vlak van de lichte e plus infrastructuur aanpassingen die noodzakelijk zijn voor de 1 fase van HOV: bus . • Wij onderzoeken met ProRail, het Rijk en marktpartijen in hoeverre er financiële voordelen zijn aan de integratie van spoorbaanontwikkeling en stationsontwikkeling in de concessie. Momenteel voorziet de wet hier niet in, alleen ProRail kan en mag

2/56


vervolg bouwen en het beheer voeren over station. Wij gaan in de besprekingen in het bijzonder onderzoeken of er een pilot situatie voor de stadsregio gecreëerd kan worden. Ad a.3. Ruimtelijke ontwikkeling Met de gemeenten die daartoe belangstelling hebben getoond wordt de mogelijke integratie van locatieontwikkeling in de concessie geconcretiseerd en op voor- en nadelen en financiële haalbaarheid onderzocht. In de marktconsultatie wordt de belangstelling en haalbaarheid vanuit het perspectief van de marktpartijen onderzocht. • Er zijn inmiddels circa 15 locaties over 8 gemeenten in de stadsregio waarvan de inbreng van ontwikkelingsrechten verder verkend gaat worden. Sommige contacten over de inbreng van locaties zijn al ver, anderen zitten nog in de verkennende fase. De vorm waarin, de wijze waarop en de haalbaarheid van de inbreng van deze locaties wordt de komende maanden duidelijk. • In de periode tot de start van de aanbesteding wordt met de gemeenten intensief samengewerkt om te komen tot een Bestuurlijke overeenkomst (BOV) per ontwikkelingslocatie. In de overeenkomst worden afspraken gemaakt over in te brengen ontwikkelrechten, randvoorwaarden, ontbindende factoren en de bouwenvelop. • Gemeenten die niet met RO meedoen, dragen ook geen risico door de inbreng van ontwikkelrechten van andere gemeenten omdat er verschotting via de BOV’s tot stand komt. Gemeenten zonder RO inbreng profiteren ook dan nog van de integratievoordelen die gebaseerd zijn op meer reizigers en een betere benutting van het vervoerssysteem. • De stadsregio zal geen risicodragende positie op het gebied van vastgoed in gaan nemen die nadelig kan zijn voor de uitvoering van het openbaar vervoer bij andere gemeenten. Ad b. Aanbestedingsmodel De stadsregio gaat alleereerst in gesprek met marktpartijen in de zogeheten marktconsultatie. De resultaten hiervan worden verwerkt in een voorlopig PvE dat uitdrukkelijk slechts bedoeld is als vertrekpunt voor de aanbesteding die vooralsnog op 1 november 2009 start. De stadsregio is voornemens om als aanbestedingsvorm de concurrentiegerichte dialoog te gebruiken. Indien er niet wordt gekozen voor deze aanbestedingstechniek zal er ten behoeve van een klassieke aanbesteding een definitief PvE worden opgesteld. Bij een concurrentiegerichte dialoog gelden stevige spelregels. Te allen tijde moet een ‘level playing field’ worden bewaakt. Tijdens de aanbesteding mogen daarom ook geen nieuwe zaken worden toegevoegd of beïnvloeding plaats vinden. Transparantie naar marktpartijen die deelnemen aan de aanbesteding is vereist. In ruil hiervoor is de stadsregio veel beter in staat –dan tijdens een klassiek aanbesteding- vraag en aanbod te optimaliseren. Bij majeure wijzigingen (criteria zullen worden vastgelegd in de aanbestedingsprocedure) zal er tussentijds bij het College van de stadsregio en de te formeren Bestuurlijke Stuurgroep worden teruggekomen. • De concurrentiegerichte dialoog is in het geval van de concessie 2013 een gepast aanbestedingsinstrument vanwege de complexiteit van de opgave en het financiële belang. Zo wil de stadsregio zowel geïnformeerd worden, als de markt informeren en stimuleren voor het realiseren van de doelstellingen. Daarnaast verkent de stadsregio de financiële haalbaarheid van verschillende varianten qua inhoudelijke scope van de aanbesteding. • Voor het OV gedeelte van de aanbesteding wordt het college van bestuur om goedkeuring gevraagd voor het voorlopige Programma van Eisen ten behoeve van de concurrentiegerichte dialoog. Ook zal het definitief vast te stellen Programma van Eisen na de dialoog ter goedkeuring aan het college worden voorgelegd. • Voor het RO gedeelte van de aanbesteding worden per individuele gemeente die

3/56


vervolg ontwikkelrechten in de aanbesteding inbrengt afspraken gemaakt. Dit wordt gekoppeld aan Bestuurlijke Overeenkomsten (BOV’s) die voorafgaand aan de aanbesteding met iedere gemeente over inliggende infrastructuur en mogelijke ROlocaties worden gemaakt. Ad c. Rollen verschillende partijen In samenwerking met een aantal gemeenten binnen de stadsregio wordt onderzocht hoe de concessie voor het openbaar vervoer (die publiekrechtelijk is) gecombineerd kan worden met een privaatrechtelijke contractenbundel voor ruimtelijke ontwikkeling. Er zal met iedere gemeente een afzonderlijke Bestuurlijke Overeenkomst (BOV) worden afgesloten die de volgende onderdelen bevat: • Afspraken inzake potentiële ontwikkellocaties (indien relevant) • Afspraken inzake lichte businfrastructuur en het OV-pakket (alle gemeenten) • Afspraken inzake lichte HOV infrastructuur (indien relevant) De BOV is een privaatrechtelijk contract tussen de colleges van de gemeenten en het college van de stadsregio. Tevens zullen er afspraken gemaakt moeten worden met het Rijk, aanpalende overheden en de concessiehouders van het hoofdrailnet (nu NS) en het hoofdspoorwegennet (nu ProRail). De overeenkomsten en afspraken zullen duidelijkheid bieden aan de stadsregio en gemeenten en zijn bedoeld voor de potentiële bieders op de aanbesteding. Met behulp van een bestuurlijke regiegroep en een ambtelijke werkgroep wordt de invulling van de BOV’s opgesteld en afgestemd. Ad d. Marktconsultatie Voordat het feitelijke aanbestedingsproces start wordt er in de periode maart t/m mei 2009 een marktconsultatie uitgevoerd. Het voeren van een actieve consultatie met belanghebbende marktpartijen geeft de stadsregio vanuit verschillende invalshoeken inzichten, die gebruikt kunnen worden bij de voorbereiden van de aanbesteding. De marktconsultatie moet daarbij specifiek inzichten leveren in haalbaarheid (kansen, risico’s, voorwaarden) en verbetermogelijkheden voor de volgende onderwerpen: Een andere concessieafbakening, namelijk een langere looptijd, multimodaliteit en een multisectoraal model (OV & RO); Een andere manier van openbaar vervoer groei realiseren, namelijk door vanzelfsprekend openbaar vervoer, kaderstellende resultaatafspraken en een ambitieuze visie, merkidentiteit en ontwikkelingsrichting te koppelen aan vrijheid voor de concessiehouder; Een andere manier van ondernemen, financiering, (contractuele) voorwaarden en risicoafbakening, waarbij de business case van de concessiehouder een langere horizon zal kennen en de mogelijkheid om investeringen in het netwerk en in locatieontwikkeling op knooppunten (mede) te bepalen; Een andere manier van samenwerking en beheer, namelijk een verbeterde regiefunctie en verbeterd borgen van een professionele opdrachtgeveropdrachtnemer relatie; Een andere manier van aanbesteden dan tot dusverre gebruikelijk is bij het verlenen van openbaar vervoer concessies, namelijk een concurrentiegerichte dialoog. Het verkregen inzicht in de kansen, risico’s, voorwaarden en verbetermogelijkheden die tijdens de marktconsultatie worden opgedaan, worden verwerkt in het raadsvoorstel dat op 22 oktober 2009 in de raad wordt behandeld. Na behandeling en besluitvorming in oktober, start de aanbesteding door middel van een concurrentiegerichte dialoog.

4/56


vervolg Ad e. Beheer van de concessie Een opdrachtnemer moet met name moet worden aangestuurd op het behalen van resultaten die kwalitatief en kwantitatief van aard zijn (output sturing). • De belonings-methodiek dient hier ook op te worden afgestemd. De vervoerder dient vrijheden daartoe te krijgen, de stadsregio als opdrachtgever dient te sturen, te meten en te beoordelen op resultaat. Wij gaan met de markt in gesprek om tot een optimaal model van performance sturing te komen. • Het draait tevens om professioneel opdrachtgever- én opdrachtnemerschap. Outputgerichte elementen worden in samenhang gebracht met meer inputgerichte gerichte elementen. Op deze wijze kan evenwichtig vastgesteld worden welke performance wordt geleverd. Het behoeft geen nadere toelichting dat alleen die elementen in het Programma van Eisen worden opgenomen die een functie hebben in de performancesturing, ook handhaafbaar zijn en passen bij de gekozen rol als opdrachtgever. • Openbaar vervoer moet worden verankerd en ingebed in de lokale samenleving en hiervoor is een gevoel van vertrouwdheid en veiligheid nodig. Daarom gaan wij minimaal voor de 1e periode van vijf jaar van de concessie inzetten op (sociale) veiligheid. • Het openbaar vervoer is de belangrijkste dagelijks zichtbare drager van de identiteit van de stadsregio. Daarom zullen wij in dialoog met marktpartijen het merk en de marketing ontwikkelen en door de markt laten uitvoeren. • In het beheer na de aanbesteding dient de dialoog met de marktpartij voortgezet te worden. Niet alleen, omdat mogelijk ook toezeggingen vanuit de stadsregio voor bepaalde randvoorwaarden als infrastructuur ingevuld moeten worden, maar ook om de passende performance sturing als hiervoor besproken te kunnen waar maken. Daarnaast is het voor een concessieduur van 15 jaar onmogelijk om alles van te voren te voorzien en dus vast te leggen. Uiteraard betekent dialoog in deze ook zakelijkheid, dus zaken die we kunnen voorzien en zijn toegezegd worden ook zo gehandhaafd (bijvoorbeeld de kwaliteit in de eerste jaren). Ad f. Financiën De gewenste integrale aanpak en langere looptijd van de concessie stelt de stadsregio voor een nieuwe uitdaging op financieel gebied. De stadsregio staat een proactieve benadering van de financiële haalbaarheid en volhoudbaarheid van de concessie voor. Hieraan wordt invulling gegeven door: • De mogelijke alternatieven voor de concessieverlening worden met een integraal financieel model doorgerekend. Hiermee wordt inzicht verkregen in de kosten, opbrengsten, risico’s en benodigde bijdragen door de stadsregio en andere overheden. Hiermee kan de financiële haalbaarheid (=betaalbaarheid) worden geschat. • De stadsregio treedt met V&W en andere overheden in overleg om goede afspraken te maken over de toekomstig, tijdens de looptijd van de concessie, beschikbare middelen voor OV en infrastructuur. • Met het oog op de financiële haalbaarheid en volhoudbaarheid, wordt een risicoanalyse gemaakt die zal worden doorvertaald in een optimale risicoverdeling tussen de stadsregio en de toekomstige concessienemer(s) én een actief risicomanagement door de stadsregio. Kwantificeerbare risico’s worden meegerekend in het financieel model om een zo betrouwbaar mogelijke inschatting te krijgen van de toekomstige kosten.

5/56


vervolg •

•

•

•

In de aanbestedingsprocedure en de te sluiten concessieovereenkomst zal flexibiliteit worden ingebouwd met het oog op een betaalbaar aanbestedingsresultaat. Scope-elementen waarvan de publieke bekostiging op het moment van contracteren nog onvoldoende hard is, zullen op basis van conditionele afspraken in de concessieovereenkomst worden opgenomen. Met het oog op de financiële volhoudbaarheid van de concessie, zullen de aanbiedingen, dat wil zeggen de business cases, van de consortia op robuustheid onder verschillende risicoscenario’s worden beoordeeld. Uitgangspunt is dat de stadsregio een overeenkomst wil sluiten met een concessienemer die een solide business case onder zijn aanbieding heeft liggen. Het inbouwen van financiële prikkels. Om gedurende de looptijd van de concessie blijvend goede prestaties van de concessienemer(s) af te kunnen dwingen, zullen concessiebetalingen prestatiegebonden worden vormgegeven. Dit geeft de stadsregio een effectief instrument in handen bij het voorgestane actieve en professionele opdrachtgeverschap. Om op basis van de concessie op een voortvarende wijze invulling te geven aan de ambities van het Masterplan worden de mogelijkheden onderzocht om op basis van private (voor)financiering de realisatie van investeringen in het netwerk te versnellen. Met het financiële model kunnen de consequenties van de toepassing van private financiering op de financiële haalbaarheid worden vastgesteld.

Ad g. Planning De planning van het aanbestedingsproces ziet er als volgt uit: • Maart 2009 - mei 2009: Marktconsultatie • Mei 2009 – oktober 2009: Voorbereiding aanbesteding • November 2009 - januari 2010: Preselectie • Februari- juni 2010: Dialoog • Juli 2010 – september 2010: Offertefase • Oktober 2010: Gunning Ad h. Bestuurlijke besluitvorming openbaar vervoer en ruimtelijke ordening Ten behoeve van OV heeft het College van Bestuur van de stadsregio de bevoegdheid de concessie te verlenen, het PvE-OV vast te stellen en de adviesfunctie van bijvoorbeeld de ROCOV actief in te zetten. Ten behoeve van RO hebben en houden de gemeenten de bevoegdheid over hoe om te gaan met hun ingebrachte RO-locaties: zowel voorafgaand aan de aanbesteding als tijdens de aanbesteding, wanneer het gaat over de selectie van gegadigden op ROgebied, de dialoog over RO-aspecten en het beoordelen van de biedingen op de ROaspecten. Ten behoeve van betrokkenheid en draagvlak wenst de stadsregio de Stadsregioraad actief te betrekken, door op vooraf bepaalde momenten hen ter kennisname resultaten voor te leggen. Besluitvorming College van Bestuur Stadsregio • 16 juli 2009: Besluitvorming over resultaat marktconsultatie • 13 augustus 2009: Goedkeuring college op concept functioneel PvE OV en RO als input voor de te starten aanbesteding (concurrentiegerichte dialoog)

6/56


vervolg •

Juli 2010 :

•

Oktober 2010 :

1

Vaststellen definitief functioneel PvE OV en 2 RO , als resultaat van de dialoogfase en input voor de offertefase Nemen concessieverleningsbesluit o.g.v. WP 2000, alsmede voornemen tot (gunning) ROgedeelte.

3

Betrokkenheid Stadsregioraad • 2 juli 2009: • 22 oktober 2009:

•

Juli 2010

•

December 2010

4 5

: 6 7

Kennisname van het proces Kennisname van het concept functioneel PvE OV en RO als input voor de te starten aanbesteding (concurrentiegerichte dialoog), alsmede de BOV. Kennisname van het definitief functioneel PvE OV en RO. Kennisname van de gunning OV en RO.

Naast de bovengenoemde momenten zijn er vier extra informatiemomenten waarbij informatie eveneens ter kennisname voorafgaande aan uw vergadering zal worden toegestuurd en/of gepresenteerd tijdens uw vergadering, te weten: • Augustus 2009: Resultaten marktconsultatie • Februari 2010: Resultaten preselectie • Mei 2010: Informeren van de nieuwe Stadsregioraad en/of de nieuwe portefeuillehouders • Augustus 2010: Resultaten dialoog

Het College van Bestuur en de Stadsregioraad hebben nog alle vrijheden om met de bevindingen van de te voeren marktconsultatie en de resultaten van de bestuurlijke afstemming (BOV’s) om te gaan. Dit is nadrukkelijk ook de bedoeling van de huidige fase. Wat vaststaat, is echter wel dat 1 november 2009 de Europese aanbesteding dient te starten, dat dan het voorlopige PvE door het college moet zijn vastgesteld en dat in juli 2010 het definitieve PvE door het college moet zijn vastgesteld om de offertefase aan te vangen. In oktober 2010 zal de gunning plaatsvinden, zodat de concessienemer twee jaar de tijd heeft om materieel te bestellen, in bedrijf te nemen en zich voor te bereiden op de realisatie van het contract. Met alle inliggende gemeentes binnen de stadsregio zal een Bestuurlijke Overeenkomst (BOV) worden gesloten tussen de gemeentes en de stadsregio. Deze BOV voorziet zowel in afspraken omtrent het openbaar vervoer gedeelte (OV), als voor het ruimtelijke ordeningsgedeelte (RO). Voor wat betreft het ruimtelijke ordeningsgedeelte zal de Bestuurlijke Regiegroep, die bestaat uit alle wethouders en ambtelijke vertegenwoordiging ruimtelijke ordening, van de inliggende RO-gemeentes waarin ruimtelijke ordeningsprocedures zullen plaatsvinden, het coördinerend gremium zijn voorafgaand aan de aanbesteding. In de BOV worden op hoofdlijnen de kaders vermeld 1

Nader vast te stellen zodra data stadsregioraadvergaderingen in 2010 bepaald zijn Het definitieve functionele PvE biedt de ruimte voor meerdere inhoudelijke, financiële en juridische oplossingen zoals die met gegadigden tijdens de dialoogfase in de aanbesteding zijn besproken 3 idem als 1 4 Idem als 1 5 Verkorte procedure/doorlooptijd tbv de stukken 6 Idem als 1 7 Eventueel extra in te lassen vergadering, optie tot verkorte procedure/doorlooptijd 2

7/56


vervolg waaraan de ruimtelijke keuzes zullen worden gemaakt. De definitieve ruimtelijke keuzes, alsmede de inspanningsverplichting van de desbetreffende gemeentes om de ruimtelijke ordeningsprocedures te volgen, zullen worden vormgegeven door middel van conceptovereenkomsten die onderwerp uitmaken van de aanbestedingsprodure. De reden daarvan is dat het de bevoegdheid is en blijft van de desbetreffende gemeenteraad om de ruimtelijke ordeningsprocedures op grond van de Wet ruimtelijke ordening te voeren. De winnaar van de aanbesteding wordt dan de contractspartner van de desbetreffende gemeente. Om er voor te zorgen dat de in de BOV vastgelegde afspraken met elke gemeente worden gerealiseerd, wordt de uitvoering van de aanbesteding gecoördineerd en aangestuurd via een Bestuurlijke OV/RO stuurgroep, waarin een bestuurlijke vertegenwoordiging van het College van de stadsregio participeert en waarin ook de zeggenschap van individuele RO-gemeenten is geborgd. De eerdergenoemde BOV legt overigens de betrokkenheid van RO-gemeenten tijdens de aanbesteding ook vast..Het is van belang dat de BOV wordt gesloten voordat de aanbesteding van start gaat op 1 november 2009.

College van Bestuur Stadsregio Arnhem Nijmegen de secretaris

de voorzitter

Carol van Eert

Jaap Modder

8/56


vervolg Bijlagen behorend het Raadsvoorstel: ’Voorbereiding voor de aanbesteding van de openbaar vervoer concessie 2013.’

9/56


vervolg Bijlage 1: Achtergrond In deze bijlage komt achtereenvolgens aan de orde: • 1.1 Aanleiding • 1.2 Voordelen van de 15-jarige aanbesteding van een multimodale concessie • 1.3 Wat is al besloten: goedgekeurde collegevoorstellen • 1.4 Proces tot nu toe Tot slot volgt een conclusie. 1.1 Aanleiding De Stadsregio Arnhem Nijmegen staat voor de uitdaging om een nieuwe concessie voor het openbaar vervoer in de stadsregio voor de periode van 2013 tot 2028 vorm te geven. In deze concessie laten we de ambities uit het Masterplan OV nadrukkelijk samenkomen. In het Masterplan stippelt de stadsregio uit hoe we het Regionaal Plan, de Netwerkanalyse en de Regionale Nota Mobiliteit uitvoeren. We willen in deze aanbesteding: • Samenhangend en herkenbaar Openbaar Vervoer realiseren en verknopen met de auto; • De Ruimtelijke Ontwikkeling rondom knooppunten optimaal vormgeven en infrastructuurontwikkeling voor bussen en treinen verbeteren. De traditionele concessie is de vergunning om het regionaal openbaar vervoer voor een bepaalde periode te mogen uitvoeren. De voordelen van afstemming tussen openbaar vervoer en ruimtelijke ontwikkeling blijven nu nog grotendeels onbenut. Het openbaar vervoer staat nog te vaak op zichzelf. Het is er vanouds speciaal voor mensen die geen auto kunnen of mogen rijden. Daardoor had het openbaar vervoer vooral een sociale functie. Openbaar vervoer speciaal ingericht om economische centra bereikbaar te houden is in opkomst. We stellen steeds nadrukkerlijk vast dat openbaar vervoer onze regio beter bereikbaar maakt. Regionaal railvervoer voorziet in een mobiliteitsbehoefte van mensen. Er ontstaat een nieuwe laag tussen de landelijke treinsystemen aan de ene kant en de stads- en streekbussen aan de andere kant. Wij willen een aantrekkelijke, bereikbare en concurrerende regio blijven. Daarom zetten we in op ruimtelijke ontwikkeling bij stations: eerst het station openen met bijbehorende aansluiting op voor- en natransport, en daar omheen publiekstrekkers bouwen. Dus niet eerst wachten tot er op papier 1.000 in- en uitstappers zijn en dan pas het station openen, zoals op het landelijke hoofdrailnet. Want als we daarop moeten wachten, dan zitten bewoners, bezoekers, werknemers of recreanten al lang en breed in de auto. En zie ze daar dan nog maar eens uit te krijgen. Alleen een focus op openbaar vervoer is dus niet genoeg. We ontwikkelen mobiliteit en ruimtelijke ontwikkeling in samenhang. Daarom oriënteren we ons momenteel op hiervoor geschikte locaties, en willen we met de gemeenten, die de besluiten over ruimtelijke ontwikkeling nemen, afspraken maken hoe we de afstemming en samenhang het beste kunnen vormgeven, en welke rol de aanbesteding van het openbaar vervoer daarin zou kunnen spelen. In samenwerking met een aantal gemeenten binnen de stadsregio is de stadsregio daarom voornemens om een publiekrechtelijke concessie, gebaseerd op de Wet

10/56


vervolg personenvervoer 2000, voor het openbaar vervoer gezamenlijk met (privaatrechtelijke) contracten voor ruimtelijke ontwikkeling in de markt te zetten. Hieraan gekoppeld zullen zijn: afspraken met het Rijk, aanpalende overheden, de concessiehouders op het hoofdrailnet en het hoofdspoorwegennet en de inliggende gemeenten. De stadsregio is voornemens de concessie Europees aan te besteden via de procedure van de concurrentiegerichte dialoog. De concessie zal vooralsnog multimodaal (diverse vormen van openbaar vervoer) en multisectoraal (diverse sectoren zoals openbaar vervoer en ruimtelijke ontwikkeling) zijn. Ook is de concessie langer (vooralsnog 15 jaar) en groter dan gebruikelijk. Doordat de concessie inhoudelijk afwijkt van wat tot nu toe gebruikelijk is geweest, wordt voorzien dat de regiefunctie (schakel tussen beleid en uitvoering) een andere (betere) invulling krijgt. Bovendien verwacht de stadsregio dat de concessiehouder op basis van de langere looptijd en scopeverbreding kan investeren in de ontwikkeling (opwaardering en/of uitbreiding) van het openbaar vervoer netwerk in lijn met de ambities van het Masterplan. Tot slot wil de stadsregio middels deze concessie ‘vanzelfsprekend openbaar vervoer’ realiseren: een samenhangend en herkenbaar systeem wat goed te begrijpen is door reizigers. Hierbij zal meer focus op de klanten moeten komen, de gebruikers van het openbaar vervoer. De uiteindelijk te selecteren concessiehouder is hoofdverantwoordelijk voor de daadwerkelijke levering van het contract. Concessiegever en concessiehouder zullen de regierol die te onderkennen valt in de trias beleidsfunctie – regiefunctie uitvoeringsfunctie opnieuw definiëren en invullen. Hierbij zal de stadsregio zich als professioneel opdrachtgever opstellen en de concessiehouder als professioneel opdrachtnemer. 1.2 Voordelen van de 15-jarige aanbesteding van een multimodale concessie. Het concessieteam 2013 heeft als voornemen om een concessieduur van 15 jaar te hanteren. We gaan onderzoeken of wij hiervoor toestemming van het Rijk kunnen verkrijgen. De gehanteerde argumentatie hiervoor is het feit dat een langere concessietermijn mogelijkheden biedt tot diepte-investeringen en er daadwerkelijk aan netwerkontwikkeling vanuit het perspectief van de vervoerder en reiziger kan worden gedaan. Een periode van 15 jaar geeft betere mogelijkheden tot opbrengstmaximalisatie en kwaliteitsverbetering door de vervoerder. Het loont voor de vervoerders om investeringen te doen, want het rendement hiervan komt hen ook ten goede. Vooral van kwaliteits- en imagoverbetering is bekend dat dit geen quick wins zijn.Tevens is de periode van 15 jaar financieel gunstiger voor het kostenniveau door lagere lease rentals voor rollend materieel (treinen). Door deze twee factoren kan een betere dienstverlening bij een lagere prijs worden gerealiseerd. De aanbesteding van de stadsregio is multimodaal, dus trein, hov en bus maken hier deel van uit. De reden voor de multimodaliteit is het verkrijgen van een beter product, met name dienstregeling, frequenties, aansluitingen, kortom een beter netwerk voor lagere kosten. De netwerkintegratie kan ook via de stadsregio gerealiseerd worden, maar dit past niet in de gedachte van ontwikkelverantwoordelijkheid bij de vervoerders en zou, bij gescheiden netwerken een extra afstemmingsschakel betekenen. Aanvullend geldt hierbij dat vervoerders binnen hun netwerk gaan suboptimaliseren, op het eigen rendement.

11/56


vervolg Door het combineren van modaliteiten ontstaat de noodzaak tot het synchroniseren van de aanbestedingsperiode, je kunt namelijk niet bus en trein integreren en aparte aanbestedingstermijnen voor bus cq trein hanteren. Dan komen er meerdere vervoerders in het ene concessiegebied en vallen de integratievoordelen weg voor concurrentienadelen. Nu zou kunnen worden gesteld dat je dat weer kunt opheffen door betere aansluitingen samenwerkingsafspraken, maar dit gaat voorbij aan de reële praktijk en de oorspronkelijke reden waarom we dit willen, namelijk multimodaliteit. Men zou tenslotte nog kunnen stellen dat het mogelijk is om de gezamenlijke aanbestedingstermijn, dus voor bus, hov en trein, juist omlaag te brengen naar een jaar of zeven zoals te doen gebruikelijk is bij reguliere busconcessies. Het nadeel wat hier ontstaat is het diapositieve beeld van de uitgangssituatie, namelijk een kortere periode leidt tot hogere lease rentals en daarmee hogere kosten voor de opdrachtgever, en een kortere periode biedt minder optimalisatiepotentieel voor de vervoerder en daarmee minder ruimte voor het leveren van verbeteringen in kwaliteit. Het is mogelijk om een risico waar te nemen in de periode van 15 jaar voor wat betreft de ‘zelfgenoegzaamheid’ die zou kunnen optreden bij de vervoerder, immers de ‘zilvervloot’ vaart binnen, en door het slim vooraf analyseren en het daarmee calculeren van het bonus/malus systeem kan een bedrijfseconomisch gunstige bedrijfsvoering worden ingericht. Dit is dus iets wat voorkomen moet worden. Daarom is het concessieteam van plan om de voordelen van een langere concessieduur te combineren met het gepercipieerde voordeel van een kortere concessieduur (namelijk het vinger aan de pols hebben bij de vervoerder en het contract kunnen opzeggen of een nieuwe vervoerder vinden). Deze voordelenintegratie wordt bereikt door een zorgvuldig management en evaluatiesysteem dat door de opdrachtgever wordt ingericht bij gunning van de concessie. De zorgvuldigheid bestaat er ook uit door te sturen op die elementen die er toe doen en niet elk detail uit te vergroten. Door het zorgvuldig inrichten van de regiefunctie zal er duidelijke sturing, desnoods dagelijks op, de kritische performance indicatoren van de dienstverlening zijn. De vervoerder zal transparant en online rapporteren over de bedrijfsvoering. Problemen kunnen daarmee opgelost worden wanneer of zelfs voordat ze optreden. Door de vervoerder uitzicht te geven op een planperiode van 15 jaar maar ook heldere en strenge evaluaties om de 5 jaar door te voeren kan de vervoerder niet vervallen in zelfgenoegzaamheid en wordt effectief voor de stadsregio als opdrachtgever de inhoudelijke en financiële voordelen van een lange concessieperiode gecombineerd met de scherpte en de sturing van een korte concessieperiode. Risico blijft dat bij periodes van 5 jaar binnen een perspectief van 15 jaar, vervoerders toch hun risicoprofiel afstemmen op 5 jaar en dus per saldo een ongunstig bod. Goede communicatie over de argumenten voor het eventueel niet verlengen dient dit risico in te perken. 1.3 Wat is al besloten: goedgekeurde collegevoorstellen Op 28 februari 2008 is het Masterplan Openbaar Vervoer door uw stadsregioraad vastgesteld. Daarna is een projectteam opgestart om ambities uit het Masterplan Openbaar Vervoer ook écht te realiseren middels de aanbesteding van de concessie

12/56


vervolg 2013. Inmiddels zijn de volgende besluiten aan het college voorgelegd en goedgekeurd: • 22 mei 2008: Goedkeuring van het projectplan, hierin worden o.a. de multimodale ambitie en koppeling met ruimtelijke ontwikkeling vastgesteld. • 23 oktober 2008: Instemming met een eerste selectie van locaties en het opstarten van een werktraject met gemeenten om deze locaties verder te verkennen en desgewenst in de integrale aanbesteding mee te nemen. • 29 januari 2009: Goedkeuring van de voorlopige scope; de exploitatie van de treindienst Arnhem-Doetinchem, de regionale busconcessie, de optie van een HOV-netwerk, aanleg van P&R’s en ontwikkelrechten rondom knooppunten gezamenlijk aan te besteden. Mogelijkheden rondom de exploitatie van Nijmegen – Roermond na 2016 (afloop huidige concessie), aanleg, beheer en onderhoud en exploitatie van stations, aanleg van infrastructuur en de inbreng van ontwikkelingslocaties worden verder onderzocht. • 29 januari 2009: Het CVV niet integraal aan te besteden met het bus- en treinvervoer voor de concessie 2013. De integrale dienstverlening vanuit de concessie 2013 te ontwikkelen en te vertalen naar specificaties voor het CVV. 1.4 Proces tot nu toe De aanbesteding wordt grondig voorbereid. Om de ambities te kunnen verwezenlijken is allereerst intensief ingezet op een stakeholderconsultatie. Hierbij worden mogelijkheden en knelpunten van onze ambities bij stakeholders (bijv. NS/Prorail/V&W/concessieverleners) getoetst en uitgangspunten verder verkend. Per november 2008 is er in gesprek getreden met gemeenten over de mogelijke integratie van ruimtelijke ontwikkeling op knooppunten in de aanbesteding. Hiervoor is per gemeente een propositie opgesteld. Vanuit een aantal gemeenten is hier positief op gereageerd. Met deze gemeenten vinden vervolggesprekken plaats, zowel ambtelijk als bestuurlijk, om tot verdere verkenning van wensen en eisen te komen en de financiële haalbaarheid in te schatten. Per april is hiervoor een Bestuurlijke Regiegroep opgezet (zie bijlage 2), om gezamenlijk een verdere invulling te geven aan de voorgestelde integratie. Gemeenten kunnen vrijwillig deelnemen aan de verkenning en aan de regiegroep, waarin de stadsregio ondersteunend als regisseur optreedt. Het voorlopige Programma van Eisen voor het Openbaar Vervoer wordt opgesteld in een ambtelijke overleggroep (zie bijlage 3), waarin alle gemeenten van de stadsregio worden vertegenwoordigd, die vanaf april onder regie van de stadsregio bijeenkomt. Het voorlopige Programma van Eisen zal vervolgens tijdens een concurrentiegerichte dialoog (zie bijlage 2) verdere invulling krijgen. In oktober zal dit voorlopige Programma van Eisen ten behoeve van de dialoog ter kennisname aan de raad (zie bijlage 9) worden voorgelegd. Door de overleggroep wordt daarnaast ook aan een Bestuurlijke Overeenkomst (zie bijlage 3) inzake de businfrastructuur voor iedere gemeente gewerkt. Er start een marktconsultatie per april. Hierbij gebruikt de stadsregio de kennis en kunde van marktpartijen als potentiële opdrachtnemers om eigen ideeën (zoals opgenomen in dit voorstel) te toetsen nog voordat de aanbesteding start en dus om de kwaliteit van de aanbestedingsdocumentatie en het te doorlopen proces te verbeteren. Deze consultatie wordt eind mei afgerond. De meerwaarde en

13/56


vervolg haalbaarheid van één integrale concessie wordt in de marktconsultatie besproken om vast te stellen of er voldoende draagvlak in de markt is voor een multisectorale concessie of dat de markt andere mogelijkheden ziet om de integratie tussen netwerken knooppuntontwikkeling vorm te geven. 1.5 Conclusie De Stadsregio Arnhem Nijmegen staat voor de uitdaging om een nieuwe concessie voor het openbaar vervoer in de stadsregio voor de periode van 2013 tot 2028 vorm te geven. In deze concessie laten we de ambities uit het Masterplan OV nadrukkelijk samenkomen. In het Masterplan stippelt de stadsregio uit hoe we het Regionaal Plan, de Netwerkanalyse en de Regionale Nota Mobiliteit. We willen samenhangend en herkenbaar openbaar vervoer realiseren, de ruimtelijke ontwikkeling rondom knooppunten optimaal vormgeven en we willen het openbaar vervoer met de auto verknopen.

14/56


vervolg Bijlage 2: Proces In deze bijlage komt achtereenvolgens aan de orde: • 2.1 Aanbestedingstechniek • 2.2 Hoofdlijnen van de besluitvorming Tot slot volgt een conclusie. 2.1 Aanbestedingstechniek De range van toegepaste aanbestedingstechnieken varieert in de praktijk van reguliere openbare procedures op basis van een uitgewerkt bestek tot onderhandelingsprocedures die in uitzonderingssituaties toegepast mogen worden. Vanuit het nieuwe perspectief van de stadsregio is een ontwikkelrelatie met de opdrachtnemer gewenst waardoor de potentie van de private sector maximaal wordt benut. Om dit te realiseren is een intensieve dialoog nodig met marktpartijen om samen met hen te bepalen welke mogelijkheden er zijn, op financieel, juridisch en inhoudelijk gebied, die voldoen aan de eisen en wensen van de stadsregio. De stadsregio wil in de voorbereiding van de aanbesteding enerzijds een ‘level playing field’ creëren en anderzijds een goed beeld verkrijgen van marktmogelijkheden en -inzichten. Dit houdt in dat de stadsregio inzicht wil verkrijgen in de moeilijkheden en kansen voor marktpartijen om een samenhangend en herkenbaar Openbaar Vervoer te realiseren en Ruimtelijke Ontwikkeling rondom knooppunten en betere Infrastructuurontwikkeling voor bussen en treinen te ontwikkelen. Om deze kennis op te doen gaat de stadsregio in gesprek met (markt)partijen: eerst via een stakeholderanalyse, daarna middels een marktconsultatie ter voorbereiding van de aanbesteding, vervolgens tijdens de aanbesteding door middel van een concurrentiegerichte dialoog. Marktconsultatie Een marktconsultatie in de publieke sector kan als volgt worden gedefinieerd: “Een publieke marktconsultatie is een door een publieke organisatie georganiseerde informatie-uitwisseling met belanghebbende marktpartijen over een voorgenomen project, mede aan de hand waarvan die publieke organisatie de haalbaarheid van en de randvoorwaarden voor dat project vaststelt, en waarvan de resultaten openbaar zullen worden gemaakt”. In de praktijk betekent dit dat een de stadsregio de kennis en kunde van marktpartijen als potentiële opdrachtnemers gebruikt om eigen ideeën te toetsen nog voordat de aanbesteding start en dus om de kwaliteit van de aanbestedingsdocumentatie en het te doorlopen proces te verbeteren. De stadsregio heeft het volgende hoofddoel geformuleerd: Middels de aanbesteding wil de stadsregio de ruimtelijke ontwikkeling rondom knooppunten optimaal vormgeven, het openbaar vervoer met de auto verknopen en vanzelfsprekend openbaar vervoer realiseren. Het voeren van een consultatie met belanghebbende marktpartijen geeft de stadsregio vanuit verschillende invalshoeken inzichten, die gebruikt kunnen worden in het voorbereiden van de aanbesteding. De marktconsultatie moet daarbij specifiek inzichten leveren in haalbaarheid (kansen, risico’s, voorwaarden) en verbetermogelijkheden voor de volgende onderwerpen:

15/56


vervolg

Een andere concessieafbakening, namelijk een langere looptijd en volledige multisectoraliteit; Een andere manier van openbaar vervoer groei realiseren, namelijk door vanzelfsprekend openbaar vervoer, kaderstellende resultaatafspraken en een ambitieuze visie, merkidentiteit en ontwikkelingsrichting te koppelen aan vrijheid voor de concessiehouder; Een andere manier van ondernemen, financiering, (contractuele) voorwaarden en risicoafbakening, waarbij de business case van de concessiehouder een langere horizon zal kennen en de mogelijkheid om investeringen in het netwerk en in locatieontwikkeling op knooppunten (mede) te bepalen; Een andere manier van samenwerking en beheer, namelijk een verbeterde regiefunctie en verbeterd borgen van een professionele opdrachtgeveropdrachtnemer relatie; Een andere manier van aanbesteden dan tot dusverre gebruikelijk is bij het verlenen van openbaar vervoer concessies, namelijk een concurrentiegerichte dialoog. Het verkregen inzicht in de kansen, risico’s, voorwaarden en verbetermogelijkheden die tijdens de marktconsultatie worden opgedaan, worden verwerkt in het raadsvoorstel dat op 22 oktober 2009 in de raad wordt behandeld. Na behandeling in oktober, start de aanbesteding door middel van een concurrentiegerichte dialoog. Concurrentiegerichte dialoog De stadsregio wil de aanbesteding vormgeven in een zogenaamde concurrentiegerichte dialoog met marktpartijen. Daarbij wordt er eerst een concept Programma van Eisen op hoofdlijnen opgesteld, wat bestaat uit minimaal te realiseren eisen en aanvullende wensen en ontwikkelrichtingen, dat wordt voorgelegd aan de stadsregioraad op 22 oktober 2009. Vervolgens wordt dit ‘PvE’ gestructureerd met geselecteerde marktpartijen op haalbaarheid en oplossingsmogelijkheden wordt getoetst. Zodra de inhoudelijke eisen zijn uitgewerkt wordt ROCOV conform de WP2000 om advies gevraagd. Daarna wordt het definitieve Programma van Eisen opgesteld en brengen de daartoe uitgenodigde consortia een offerte uit, aan de hand waarvan de stadsregio een keuze maakt. De toegevoegde waarde van het toepassen van een concurrentiegerichte dialoog is dat met de na een openbare voorselectie geselecteerde partijen op een gestructureerde wijze een dialoog gevoerd kan worden om met hen te kunnen bepalen welke oplossingen mogelijk zijn binnen de door de stadsregio aan te geven (inhoudelijke, financiële en juridische) kaders en maximale waarde te kunnen leveren. In de daarna volgende fase, de offertefase, dient elke marktpartij die nog in de race is zijn finale aanbieding in, op basis van de oplossing die met hem is besproken. Van belang is er voor te zorgen dat marktpartijen geïnteresseerd worden in het, al dan niet in consortia, zich aan te melden voor de aanbesteding en zich te kwalificeren voor de dialoogfase. De begin maart 2009 gestarte marktconsultatie zal zicht geven op de interesse van marktpartijen en hun visie ten aanzien van de voorgestelde integrale contractvorm.

16/56


vervolg De concurrentiegerichte dialoog kent als aanbestedingsvorm veel vrijheden, maar vereist zorgvuldigheid en transparantie. Er moet te allen tijde een ‘level playing field’ worden bewaakt, tussentijds mogen geen wijzigingen worden aangebracht waardoor marktpartijen zich achtergesteld kunnen voelen. Transparantie naar marktpartijen die deelnemen aan de aanbesteding is vereist. In ruil hiervoor is de stadsregio veel beter in staat –dan tijdens een klassiek aanbesteding- vraag en aanbod te optimaliseren. Alleen bij majeure wijzigingen (criteria zullen worden vastgelegd in de aanbestedingsprocedure) zal tussentijds bij de raad kunnen worden teruggekomen. De aanbesteding zal uiteindelijk, na de concurrentiegerichte dialoog, eind 2010 plaatsvinden. Na de aanbesteding resten er, tot 2013, nog 26 maanden implementatietijd. Deze periode is nodig en voldoende voor de implementatie van de concessie met benodigd materieel. De periode tot 1 november 2009 is bedoeld voor de voorbereiding van de aanbesteding waarbij wij concurrentiegerichte dialoog. Indien er uiteindelijk niet gekozen wordt/kan worden voor deze aanbestedingstechniek dan zal er ten behoeve van een klassieke aanbesteding een definitief PvE moeten worden opgesteld. 2.2 Hoofdlijnen van de besluitvorming De besluitvorming valt onder te verdelen in besluitvorming over het OV-gedeelte van de aanbesteding en het RO-gedeelte. Wat betreft het RO-gedeelte worden individuele afspraken met de gemeenten gemaakt die voor 1 oktober 2009 moeten resulteren in Bestuurlijke Overeenkomsten (BOV’s) opdat deze voor 22 oktober ter kennisname aan de Stadsregioraad kunnen worden voorgelegd. Het OV-gedeelte van de aanbesteding, waarvoor de stadsregio als vervoersautoriteit zelfstandig verantwoordelijk is, wordt in augustus afgerond en ingediend voor de stadsregioraad om op de bijeenkomst van 22 oktober 2009 te worden besproken. Het college en de raad hebben nog alle vrijheden om met de bevindingen van de te voeren marktconsultatie en de resultaten van de bestuurlijke afstemming om te gaan. Dit is nadrukkelijk ook de bedoeling van de huidige fase. Wat vaststaat, is echter wel dat uiterlijk 1 november 2009 de aanbesteding dient te starten, dat dan de strategische hoofdkeuzen voor het voorlopige PvE door het college moeten zijn vastgesteld en dat in juli 2010 het definitieve PvE door het college moet zijn vastgesteld om de offertefase aan te vangen. In oktober 2010 zal de gunning plaatsvinden, zodat de concessienemer twee jaar de tijd heeft om materieel te bestellen, in bedrijf te nemen en zich voor te bereiden op de realisatie van het contract. Hieronder vindt u een compact overzicht van de hoofdlijnen van de besluitvorming: De planning van het aanbestedingsproces ziet er als volgt uit: • Maart 2009 - mei 2009: Marktconsultatie • Mei 2009 – oktober 2009: Voorbereiding aanbesteding • November 2009 - januari 2010: Preselectie • Februari- juni 2010: Dialoog • Juli 2010 – september 2010: Offertefase • Oktober 2010: Gunning

17/56


vervolg Ten behoeve van OV heeft het College van Bestuur van de stadsregio de bevoegdheid de concessie te verlenen, het PvE-OV vast te stellen en de adviesfunctie van bijvoorbeeld de ROCOV actief in te zetten. Ten behoeve van RO hebben en houden de gemeenten de bevoegdheid over hoe om te gaan met hun ingebrachte RO-locaties: zowel voorafgaand aan de aanbesteding als tijdens de aanbesteding, wanneer het gaat over de selectie van gegadigden op RO-gebied, de dialoog over RO-aspecten en het beoordelen van de biedingen op de RO-aspecten. Ten behoeve van betrokkenheid en draagvlak wenst de stadsregio de Stadsregioraad actief te betrekken, door op vooraf bepaalde momenten hen ter kennisname resultaten voor te leggen. Besluitvorming College van Bestuur Stadsregio • 16 juli 2009: Besluitvorming over resultaat marktconsultatie • 13 augustus 2009: Goedkeuring college op concept functioneel PvE OV en RO als input voor de te starten aanbesteding (concurrentiegerichte dialoog) 8 • Juli 2010 : Vaststellen definitief functioneel PvE OV en 9 RO , als resultaat van de dialoogfase en input voor de offertefase 10 • Oktober 2010 : Nemen concessieverleningsbesluit o.g.v. WP 2000, alsmede voornemen tot (gunning) RO-gedeelte. Betrokkenheid Stadsregioraad • 2 juli 2009: • 22 oktober 2009: PvE •

Juli 2010

•

December 2010

11 12

: 13 14

Kennisname van het proces Kennisname van het concept functioneel OV en RO als input voor de te starten aanbesteding (concurrentiegerichte dialoog), alsmede de BOV. Kennisname van het definitief functioneel PvE OV en RO. Kennisname van de gunning OV en RO.

Naast de bovengenoemde momenten zijn er vier extra informatiemomenten waarbij informatie eveneens ter kennisname voorafgaande aan uw vergadering zal worden toegestuurd en/of gepresenteerd tijdens uw vergadering, te weten: • Augustus 2009: Resultaten marktconsultatie • Februari 2010: Resultaten preselectie • Mei 2010: Informeren van de nieuwe Stadsregioraad en/of de nieuwe portefeuillehouders • Augustus 2010: Resultaten dialoog 8

Nader vast te stellen zodra data stadsregioraadvergaderingen in 2010 bepaald zijn Het definitieve functionele PvE biedt de ruimte voor meerdere inhoudelijke, financiële en juridische oplossingen zoals die met gegadigden tijdens de dialoogfase in de aanbesteding zijn besproken 10 idem als 1 11 Idem als 1 12 Verkorte procedure/doorlooptijd tbv de stukken 13 Idem als 1 14 Eventueel extra in te lassen vergadering, optie tot verkorte procedure/doorlooptijd 9

18/56


vervolg 2.3 Conclusie De stadsregio gaat in gesprek met marktpartijen: eerst middels een marktconsultatie ter voorbereiding van de aanbesteding, vervolgens tijdens de aanbesteding door middel van een concurrentiegerichte dialoog. Zo wil de stadsregio zowel geïnformeerd worden, als de markt informeren en stimuleren voor het realiseren van de doelstellingen. Voor het OV gedeelte van de aanbesteding worden het college van bestuur en de stadsregioraad om goedkeuring en kennisname van het Programma van Eisen ten behoeve van de concurrentiegerichte dialoog gevraagd. Ook zal het definitief vast te stellen programma na de dialoog ter goedkeuring worden voorgelegd. Voor het RO gedeelte van de aanbesteding worden per individuele gemeente die ontwikkelrechten in de aanbesteding inbrengt afspraken gemaakt. Het College en de Stadsregioraad hebben nog alle vrijheden om met de bevindingen van de te voeren marktconsultatie en de resultaten van de bestuurlijke afstemming om te gaan. Dit is nadrukkelijk ook de bedoeling van de huidige fase. Wat vaststaat, is echter wel dat uiterlijk 1 november 2009 de aanbesteding dient te starten, dat dan de strategische hoofdkeuzen voor het voorlopige PvE door het college moeten zijn vastgesteld en dat in juli 2010 het definitieve PvE door het college moet zijn vastgesteld om de offertefase aan te vangen. In oktober 2010 zal de gunning plaatsvinden.

19/56


vervolg Bijlage 3: Bestuurlijke afstemming In deze bijlage komt achtereenvolgens aan de orde: • 3.1 Gemeenten • 3.2 Gelderland • 3.3 Overige provincies • 3.4 Rijk • 3.5 NS • 3.6 Prorail • 3.7 Aangrenzende concessiehouders • 3.8 ROCOV • 3.9 Rol van consumenten • 3.10 Rol van personeel Tot slot volgt een conclusie. 3.1. Gemeenten Publiekrechtelijk proces en privaatrechtelijk proces Op grond van de Wp2000 is Stadsregio Arnhem Nijmegen bevoegd concessies te verlenen voor het regionaal openbaar vervoer. De stadsregio beschikt niet over eigen bevoegdheden op grond van de Wet ruimtelijke ordening (Wro). De bestuursorganen van de gemeenten wel. Om de samenwerking met gemeenten concreet vorm te geven, wordt er gezamenlijk gewerkt aan de voorbereiding van Bestuurlijke Overeenkomsten (BOV’s). De overeenkomsten zullen duidelijkheid bieden aan de stadsregio en gemeenten, als ook aan potentiële bieders voor de aanbesteding. De privaatrechtelijke overeenkomsten zullen nadere invulling geven aan de afspraken inzake de omliggende infrastructuur om het Openbaar Vervoer (zie bijlage 5). Met de gemeenten die ontwikkellocaties in de aanbesteding inbrengen zullen tevens Bestuurlijke Overeenkomsten (zie bijlage 6) opgesteld worden om wederzijdse duidelijkheid te scheppen. Openbaar Vervoer Ambtelijke overleggroep OV In de eerste helft van februari 2009 heeft projectleider Erik van der Staak bij de bijeenkomsten voor de portefeuillehouders Mobiliteit en de contactambtenaren Mobiliteit een presentatie gegeven over de voorbereiding van de aanbesteding van de concessie 2013-2028. De presentatie gaf inzicht in de inhoud en planning van de aanbesteding. Hierbij kwam ook de organisatie van betrokkenheid vanuit de gemeenten ter sprake. Aan de gemeenten is met een brief (17 maart 2009) voorgesteld de betrokkenheid middels een ambtelijke overleggroep vorm te geven. Wij nodigen Arnhem, Nijmegen en vier andere gemeenten uit de stadsregio uit om hier zitting in te nemen. Wij zullen deze vertegenwoordigers, geografisch verdeeld over de stadsregio, uitnodigen en vragen ook de wensen van omliggende gemeenten op het gebied van Openbaar Vervoer in het projectteam in te brengen. Onze overtuiging is dat we met de expertise en zienswijze vanuit de gemeenten het openbaar vervoer in de regio gezamenlijk naar een hoger plan kunnen tillen. Tastbare eindresultaten waar met de overleggroep aan gewerkt zal worden zijn Bestuurlijke Overeenkomsten (zie

20/56


vervolg hieronder) voor het openbaar vervoer en een Programma van Eisen waarin de gemeenten zich kunnen herkennen. Faciliteren tot Bestuurlijke Overeenkomst (BOV) OV Gemeenten dragen verantwoordelijkheid voor de betrouwbaarheid en kwaliteit van het infra-net (niet zijnde rail). Om de ambities rondom openbaar vervoer te realiseren is de medewerking van alle gemeenten, o.a. in uw rol van wegbeheerder, noodzakelijk. Samen met de leden van de ambtelijke overleggroep willen wij komen tot een voorstel hoe het OV met omliggende infrastructuur (zoals de bushaltes) zodanig kan worden ingericht dat sprake is van vanzelfsprekend openbaar vervoer: samenhangend, herkenbaar en ingebed in de samenleving. Dit voorstel zal vervolgens in de vorm van een Bestuurlijke Overeenkomst per gemeente worden voorgelegd. Waarom een BOV: Een overeenkomst met gemeenten is noodzakelijk om over en weer zekerheden te hebben over de beschikbaarheid en kwaliteit van de infrastructuur en het voorzieningenniveau dat hier bij hoort. Ruimtelijke Ontwikkellocaties Bestuurlijke Regiegroep De basis van de aanbesteding is de concessie voor al het regionaal openbaar vervoer. Vanuit de ambities in het Masterplan Openbaar Vervoer willen we nog een stap verder gaan. We onderzoeken de mogelijkheid om binnen deze concessie ook ruimtelijke ontwikkelingsmogelijkheden mee te nemen. Daartoe hebben we een beperkt aantal locaties binnen een beperkt aantal gemeenten nader onderzocht. Deze hebben wij al eerder met mensen van uw gemeente besproken. Het is een ingewikkelde materie, maar wij zijn ervan overtuigd dat er kansen liggen voor zowel de gemeente áls de vervoerder áls voor de reiziger. Maar omdat het een nieuwe manier van werken is, moeten we dat samen met u als gemeente(n) nader onderzoeken en bespreken. Daarom starten we op korte termijn met een Bestuurlijke Regiegroep OV/RO. De kennis en bijdrage van gemeenten die mogelijk locaties voor ruimtelijke ontwikkeling inbrengen, is nodig om samen tot de juiste conclusies en aanpak te komen. Zo zijn we gezamenlijk in staat om te bezien of de door de Stadsregioraad onderschreven ambities uit het Masterplan Openbaar Vervoer ook écht realiseerbaar zijn. Enkele gemeenten hebben bestuurlijk al aangegeven hiermee verder te willen zodat we met een kleine Regiegroep starten. We zullen die de komende periode verder uitbreiden met die gemeenten die mogelijk potentiële ontwikkellocaties inbrengen, zodat we uiteindelijk een partnership opzetten van gemeenten en de stadsregio. Faciliteren tot Bestuurlijke Overeenkomst (BOV) RO De individuele gemeenten die RO-locaties willen inbrengen zullen daarin verder gefaciliteerd worden. Met deze gemeenten zal een Bestuurlijke Overeenkomst (BOV) opgesteld worden. Deze BOV is nodig om zowel de deelnemende gemeenten als de stadsregio duidelijkheid te bieden. De overeenkomst is ook nodig om de marktpartijen bij de start van de Europese aanbesteding voldoende garantie te bieden dat de ontwikkelrechten ook daadwerkelijk deel zullen uitmaken van de aanbesteding en dat de afspraken tussen betrokken partijen gemaakt zijn.

21/56


vervolg In de BOV moet namelijk overeenstemming bereikt zijn tussen gemeente en stadsregio over een gecombineerde inbreng van een bundel OV- en ontwikkelingsrechten, waarbij de propositie zoveel mogelijk moet zorgen voor: • Verbetering van de vervoerswaarde binnen de gemeente en voor het gehele OV-netwerk binnen de stadsregio. • Een residuele waarde van de ontwikkelingsrechten die hoger is dan de inbrengwaarde voor de grond. • Een onderhandelingsresultaat tussen gemeente en stadsregio waarbij de omvang van de residuele waarde van de ontwikkelingsrechten voldoende groot moet zijn om de investeringen in de aanleg van OV-voorzieningen binnen de gemeente te kunnen dragen. • Een situatie waarbij de gemeente zoveel mogelijk in staat moet zijn om voor wat betreft het resultaat van ruimtelijke ontwikkelingen en de OVontwikkelingen binnen de concessie haar wensen en eisen voor wat betreft PvE en fasering aan inschrijvende partijen mee te kunnen geven, vergelijkbaar met de manier waarop ze dat normaal gesproken doet in geval van een gemeentelijke gronduitgifte. De totstandkoming van de BOV tussen gemeente en stadsregio zal per gemeente op maat vorm krijgen. We zullen met elke gemeente een afzonderlijke BOV af te sluiten die de volgende onderdelen bevat: • Afspraken inzake potentiële ontwikkellocaties (indien relevant) • Afspraken inzake lichte businfrastructuur (alle gemeenten) • Afspraken inzake lichte HOV infrastructuur (indien relevant) Samenwerking De samenwerking tussen de stadsregio en gemeenten wordt tijdens de voorbereiding van deze aanbesteding dus in verschillende lijnen vormgegeven. De resultaten uit de Bestuurlijke Regiegroep en de ambtelijke overleggroep worden ter kennisname aan de Stadsregioraad worden voorgelegd. Op 2 juli 2009 wordt de stadsregioraad allereerst het proces en de voorlopige strategische keuzen ter kennisname voorgelegd. Bij de bijeenkomst van de stadsregioraad van 22 oktober 2009 wordt de inhoud van de aanbesteding voorgelegd ter kennisname. Hiertoe behoren het Programma van Eisen op het gebied van Openbaar Vervoer en de BOV’s die dan opgesteld zijn inzake het infra-net (niet zijnde rail) en de ontwikkellocaties. 3.2. Gelderland Met de provincie wordt intensief samengewerkt, zoals dat past bij een overlap van verschillende netwerken. De basis hiervoor is vastgelegd in de samenwerkingsovereenkomst (24 oktober 2008). Concreet resultaat is dat over en weer deel genomen wordt aan de diverse aanbestedingsteams. Verder is gezamenlijk opgetrokken bij de verlenging van de concessie voor Syntus betreffende de treindiensten Tiel – Arnhem en Arnhem – Doetinchem/Winterswijk. Zoals gezegd wordt vanuit het aanbestedingsteam concessie 2013 meegedraaid in het provinciale proces en andersom. Per onderwerp wordt verkend of nadere

22/56


vervolg samenwerking zinvol is. Vaak komen hierbij twee vraagstukken aan de orde waarom samenwerking moeilijk is: • Provincie en stadsregio hebben verschillende tijdpaden • Provincie en stadsregio hebben afwijkende visies omtrent relatie vervoerder en opdrachtgever. Bij de uitwerking is gebleken dat deze twee zaken niet belemmerend zijn. Planning Bijgevoegde figuur 1 geeft weer dat beide processen feitelijk prima op elkaar passen in een lerend proces. Ervaringen bij de ene partij levert input voor de andere en eventuele bijsturing is mogelijk.

Relatie opdrachtgever - opdrachtnemer Bijgevoegde figuur 2 geeft aan dat er weliswaar verschillende afspraken kunnen zijn, maar dat gezien de samenwerking dit geen knelpunt is. Beide organisaties sturen aan op nauwere samenwerking met de vervoerders. Bij de provincie heet dit ontwikkelteams. Aangezien provincie en stadsregio ook in een nader te bepalen vorm samenwerken ontstaat er een platform van vier partijen (2 opdrachtgevers en 2 concessiehouders). Bijvoorbeeld als de stadsregio meer ruimte laat op het vlak van marketing en de provincie laat minder ruimte, dan ligt de ‘lead’ voor dit onderwerp bij de provincie en de vervoerder van de stadsregio.

23/56


vervolg Provincie Provincie Provincie

Opdrachtgever Opdrachtgever Opdrachtgever

Vervoerder Vervoerder Vervoerder OV-ontwerp OV-ontwerp OV-ontwerp Reisinformatie Reisinformatie Reisinformatie

Inbedding (oa branding) Inbedding (oa branding) Inbedding (oa branding) Stadsregio Stadsregio Stadsregio

Organisatie Organisatie Organisatie

3.3. Overige provincies Met provincie Limburg worden afspraken gemaakt over de Maaslijn (NijmegenRoermond) per 2016. In dat jaar loopt de concessie van deze lijn ten einde en daarvoor zullen er nieuwe afspraken gemaakt moeten worden. De afspraken hebben invloed op de concessie van de stadsregio en worden ook in oktober aan de raad voorgelegd. 3.4. Rijk Het Ministerie van Verkeer en waterstaat is vanuit verschillende rollen betrokken. In de eerste plaats vergt de ambitie van een concessieduur van 15 jaar een ontheffing van de Minister van Verkeer en Waterstaat, vanuit haar rol als wetgever. Op het moment dat de argumentatie voor de verlenging in concept klaar is zal vooroverleg met het Ministerie van Verkeer en Waterstaat gestart worden. Kern van het verzoek is dat de investeringen in infrastructuur en materieel voor de trein, in combinatie met investeringen in ruimtelijke ontwikkelingen rond knooppunten een langere terugverdienperiode vergt dan het huidige wettelijk maximum van 8 jaar. Ten tweede is het ministerie concessieverlener voor de hoofdspoorweginfrastructuur, gegund aan Prorail tot 2015. Vanuit deze rol zijn gesprekken gestart of Verkeer en Waterstaat de ambitie om de aanleg (en eventueel het beheer) van spoorinfrastructuur gedeeltelijk bij de stadsregio te leggen, ondersteunt en faciliteert. In de derde plaats willen we afspraken omtrent de financiering vanuit MIRT en over langdurige financiële zekerheid voor de stadsregio en daarmee vervoerder. Wanneer de BDU jaarlijks wordt vastgesteld is het moeilijk de vervoerder met deze onzekerheid te verleiden tot investeringen en innovaties die terugverdiend moeten worden. Tot slot is het Ministerie concessieverlener voor het kernnet van NS. We willen het ministerie meenemen in onze ambitie om binnen deze concessie tot nadere

24/56


vervolg afspraken te komen met NS over de realisatie van Stadsregiorail (zie hieronder). Verwacht wordt dat dergelijke afspraken passen binnen vrijheid die NS heeft in haar concessie en dat toestemming vanuit de concessieverlener niet nodig is. De afspraken die met het ministerie gemaakt worden, worden in het raadsvoorstel van oktober verwerkt. 3.5. NS Rollen Met de NS worden voorbereid inzake de drie rollen die de organisatie inneemt: • NS als huidige vervoerder. NS rijdt geen concessie voor ons, maar wel voor het rijk. Desondanks vervult een gedeelte van het NS-net een belangrijke functie in Stadsregiorail. In ieder geval tot 2015 wanneer de concessie afloopt. Of dat ook nog zo is na 2015 is afhankelijk van de evaluatie van de spoorwetgeving die nu plaatsvindt. Binnen deze concessie moet bezien worden hoe we tot afspraken kunnen komen voor wat betreft de realisatie van stadsregiorail (kwaliteit, communicatie, dienstregeling, frequentie, reisinformatie, distributie etc.) Zie hieronder voor de huidige insteek om tot die afspraken te komen. • NS als partner voor te maken afspraken. Op het moment dat er een nieuwe concessiehouder is voor het bus- en treinnet dat in beheer is bij de stadsregio, zullen met NS afspraken gemaakt moeten zijn over de afstemming van beide concessies. Oftewel op welke wijze faciliteert NS de concessiehouder voor de concessie 2013-2028. • NS als bieder Tot slot kan NS als biedende partij meedoen in de concessie 2013-2028, wat uiteraard ander vervoer betreft dan het vervoer genoemd in de eerste rol. In theorie kan na 2015 wel een deel van het kernnet alsnog als regionaal vervoer worden aangemerkt en worden overgedragen aan de Stadsregio, maar zicht daarop is er niet (is onderwerp van gesprek met het Ministerie van Verkeer en Waterstaat). Deze laatste rol mag geen vermenging hebben met de eerdere twee rollen, omdat dan mogelijk een vorm van belangverstrengeling kan ontstaan, waardoor het aanbestedingsprincipe van gelijkheid van inschrijvers niet geborgd kan worden. Het voorgestelde traject voor de samenwerkingsovereenkomst houdt hier rekening mee. Samenwerkingsovereenkomst Om in het licht van de eerste twee rollen tot afspraken te komen wordt een samenwerkingsovereenkomst voorbereid. Aangezien deze samenwerkingsvorm redelijk nieuw is (binnen Stedenbaan wordt hiermee geëxperimenteerd), wordt een twee sporen aanpak gevolgd: • Realiseren van ‘quick wins’ om te zien waar meerwaarde zit en tevens op korte termijn enkele knelpunten op te lossen (kwaliteit stationsomgeving en dergelijke) • Sluiten van een formele overeenkomst als ware NS concessiehouder bij de stadsregio. Om dit gehele traject snel te starten is een intentieovereenkomst gesloten. Hierin wordt afgesproken hoe het ‘quick wins’ programma tot stand komt en hoe tot de samenwerkingsovereenkomst wordt gekomen.

25/56


vervolg Onderdeel van de samenwerkingsovereenkomst voor de periode 2010 – 2015 zijn in ieder geval: • Dienstregeling huidige treindiensten Zutphen - Nijmegen, Den Bosch – Nijmegen, inclusief aanpassingen als gevolg afspraken Porail over aanleg infrastructuur. • Kwaliteitsafspraken over vanzelfsprekend OV (o.a. branding), afstemming andere treindiensten en bus en tarieven (o.a. OV-chipkaart). • Verkenning naar afspraken over P+R, stationsontwikkeling en ruimtelijke ontwikkeling, mede gezien de grondpositie die NS heeft rond de treincorridors. Voor de start van de concurrentiegerichte dialoog zal de balans opgemaakt worden. Dat betekent dat er een overeenkomst ligt of procesafspraken omtrent het vervolg na afronding van de concurrentiegerichte dialoog voor de concessie 2013-2028. In de regioraad van oktober wordt u op de hoogte gebracht van het resultaat. 3.6. Prorail Bij de langjarige concessie past ook langjarige zekerheid voor wat betreft de spoorinfrastructuur. Met Prorail wordt verkend hoe tot een kaderovereenkomst gekomen kan worden voor de beschikbare capaciteit. Voor wat betreft de integrale concessie is tevens de ambitie om aanleg en beheer en onderhoud van infrastructuur op te nemen in de aanbesteding. De ambitie tot het opnemen van spoor in de concessie is bijzonder. Tot op heden is dit het exclusieve terrein van Prorail. Met prorail en het ministerie (zie hiervoor) wordt verkend welke mogelijkheden hierin zijn. Dit kan betekenen dat de stadsregio de bevoegdheid krijgt, dan wel dat de stadsregio en Prorail binnen de huidige bevoegdheden gezamenlijk aanbesteden. Uitkomsten van dit traject worden voorgelegd in uw vergadering van oktober Ten tweede wil de stadsregio kijken hoe opdracht verleend kan worden met betrekking tot het aanleggen van infrastructuur, inclusief het beheer en onderhoud daarvan, bijvoorbeeld een opdracht tot spoorverdubbeling. Hiervoor wordt in overleg getreden met ProRail en het Ministerie van Verkeer en Waterstaat. 3.7. Aangrenzende concessiehouders (marktpartijen) Alhoewel het vervoer in de aan te besteden concessie grotendeels valt binnen het natuurlijke vervoergebied van de stadsregio is er ook sprake van regiogrensoverschrijdend vervoer en andersom vervoer vanuit andere regio’s naar de stadsregio toe. De afstemming tussen verschillende netwerken vindt plaats bij de ontwikkeling van de verschillende programma’s van eisen (zie onderdeel provincie Gelderland). Hierin worden de kaders geschapen waarbinnen vervoerders straks met elkaar in operationele zin afspraken moeten maken over eventuele gemeenschappelijke exploitatie dan wel afstemming van hun dienstverlening. 3. 8. ROCOV Het ROCOV zal vanuit haar expertise vanuit reizigersoogpunt en adviesrecht betrokken worden. In formele zin worden ze uitgenodigd advies uit te brengen op het

26/56


vervolg PvE. De stadsregio betrekt het ROCOV ook juist in het voortraject, om het formele traject goed te kunnen laten verlopen. Uitkomsten van het adviestraject en de reactie van de stadsregio hierop, worden net zoals bij eerdere trajecten aan u voorgelegd. Aandachtspunt is de functie van het PvE in de concurrentiegerichte dialoog en de omgang met het adviesrecht hierbinnen. Het PvE dat namelijk de markt op gaat is minder definitief, dan wel ingevuld, dan in voorgaande trajecten. Oftewel bij het adviestraject zal geen scherp beeld zijn van de te verwachten dienstverlening. ROCOV in de aanbesteding parallel aan de preselectie om advies gevraagd worden (6 weken periode) over het ontwerp Programma van Eisen (het concept PvE op globaal niveau dat als basis voor de dialoog zal dienen). Het ROCOV zal na de dialoogfase om een toets van het definitieve PvE gevraagd worden, voorafgaand aan de offertefase. 3.9 Rol van consumenten Wij zoeken nog naar een invulling om reizigersbeoordeling onderdeel te maken van de beoordelingssystematiek en performance afspraken. Deze beoordeling moet niet door de vervoerder zelf worden opgesteld, maar door een derde instantie. De ervaringen en het oordeel van de reizigers willen wij hierdoor op een structurele wijze betrekken. De stadsregio onderzoekt daartoe hoe het oordeel van klanten betrokken kan worden bij de aansturing en beoordeling van de opdrachtnemer. Wij zoeken naar een permanente monitortechniek die op structurele basis met de reizigers en vervoerders wordt besproken. 3.10 Rol van personeel Er zijn diverse bijeenkomsten georganiseerd om met personeelsvertegenwoordigers van vervoerders en ook vakbondsleden te spreken. Doel van de stadsregio van deze bijeenkomsten is het verwerven van inzicht ten behoeve van het opstellen van een drietal paragrafen die mogelijk kunnen worden opgenomen in het PvE van het aanbestedingsproces. Het gaat om de onderwerpen: 1. sociale veiligheid 2. arbeidsomstandigheden 3. veiligheid Als rode draad door de sessies bleek dat het weliswaar belangrijk is om op maatregelen te sturen, maar dat het nog belangrijker is om problemen te voorkomen en om processen zo in te richten dat de kennis en ervaring van de werkvloer gerespecteerd en benut wordt. Communicatie is de sleutel hierin, en bewustwording van alle partijen. In concreto betekent dit dat opdrachtgever en opdrachtnemer in een veel nauwere dialoog met elkaar moeten omgaan, en dat daarbij de ervaringen en het oordeel van zowel de reizigers als de medewerkers op structurele wijze worden betrokken. De stadsregio onderzoekt daartoe hoe het oordeel van klanten betrokken kan worden bij de aansturing en beoordeling van de opdrachtnemer. Tevens zal er aandacht worden besteedt aan de rol die het oordeel van de werknemers kan spelen in de dialoog die tussen opdrachtgever en opdrachtnemer gevoerd moet worden. Ten tweede is het belangrijk dat de stadsregio de medewerkers van de vervoersbedrijven faciliteert bij het bij wijze van spreken: “zelfstandig de eigen boontjes doppen’. Dit kan bijvoorbeeld door actief te sturen op de vestiging van het hoofdkantoor en management van de onderneming in de regio, het voeren van een

27/56


vervolg Centrale VerkeersLeiding (CVL) in de regio en het hebben van een goed functionerende medezeggenschapsraad. Ten aanzien van sociale veiligheid wordt geconstateerd dat er beter gestuurd kan worden op het voorkomen van problemen op dit vlak. Agressie kan vaak worden voorkomen door een transparant en helder product. Bijvoorbeeld door een logische dienstregeling, geen uitval van bussen, schone treinen en bussen en goede verlichting op de haltes en de stations. Ten aanzien van arbeidsomstandigheden wordt geconstateerd dat de medewerker als mens meegenomen moet worden in de ontwikkeling van het product. Dus de ergonomie van bussen, het haalbaar zijn van de dienstregeling, het verwerken van de ervaringen van chauffeurs bij het vaststellen van het lijnennet, de roosters, (sanitaire) voorzieningen en pauzemogelijkheden. Niet zoals hierboven al is geconstateerd door het opleggen van rigide richtlijnen en specificaties, wel door respect en communicatie tussen betrokkenen. Ten aanzien van veiligheid wordt geconstateerd dat ook hier aan de ‘voorkant’ van het proces verbeteringen mogelijk zijn. Veiligheidsproblemen kunnen, net zoals al gedeeltelijk genoemd bij ‘sociale veiligheid’ vaak worden voorkomen: goede verlichting, schoon en opgeruimd, schoongemaakt, veilig en goed onderhouden, opleiding en training. En als er dan toch wat gebeurt, hele goede afspraken, veiligheidsarrangementen met alle betrokkenen: gemeenten, hulpdiensten, politie. Goede procedures voor snelle en daadkrachtige hulp wanneer het echt nodig is. Veiligheid van het materieel staat voorop, maar wanneer het niet goed onderhouden en onveilig is dan moeten daar stevige sancties tegenover staan. Onze werkwijze gaat ook hier echter niet uit van uitsluitend strenge maatregelen en sancties, maar respect en verantwoordelijkheid nemen (een vertegenwoordiger van de VVMC gaf duidelijk aan hoe op het spoor bijvoorbeeld de machinist en de hoofdconducteur hun verantwoording nemen door niet te gaan rijden als materieel onveilig of niet goedgekeurd is), communicatie en overleg met elkaar, op consistente wijze. Sociale veiligheid, arbeidsomstandigheden en veiligheid zullen door de stadsregio worden uitgewerkt in concept paragrafen waarvan we voornemens zijn om ze te gebruiken in de aanbesteding. De projectleiding zal de voorgenomen procesgang integreren in het besluitvormingsproces richting College van Bestuur, Regioraad en Commissies. Er zal overleg plaatsvinden met de vakorganisaties over onze voorstellen, er is echter geen sprake van instemmingsrecht of iets dergelijks. Het moge duidelijk zijn, de WPV2000 regelt de rechten en plichten tussen werkgevers en werknemers. De stadsregio heeft daar geen directe verantwoording bij. Zij acht het echter wel belangrijk om bij haar streven naar professioneel opdrachtgeverschap en het stimuleren van de markt tot het beoefenen van professioneel opdrachtnemerschap ook aandacht te besteden aan de rol van het personeel van vervoersbedrijven als ambassadeurs van het openbaar vervoer en de stadsregio. 3.11 Conclusie In samenwerking met een aantal gemeenten binnen de stadsregio wordt onderzocht hoe de concessie voor het openbaar vervoer (die publiekrechtelijk is) gecombineerd

28/56


vervolg kan worden met een privaatrechtelijke contractenbundel voor ruimtelijke ontwikkeling. We streven ernaar om met elke gemeente een afzonderlijke Bestuurlijke Overeenkomst (BOV) te sluiten die de volgende onderdelen bevat: • Afspraken inzake potentiële ontwikkellocaties (indien relevant) • Afspraken inzake lichte businfrastructuur (alle gemeenten) • Afspraken inzake lichte HOV infrastructuur (indien relevant) De BOV is een privaatrechtelijk contract tussen de colleges van de gemeenten en het college van de stadsregio. Tevens zullen er afspraken gemaakt moeten worden met het Rijk, aanpalende overheden en de concessiehouders van het hoofdrailnet (nu NS) en het hoofdspoorwegennet (nu ProRail). De overeenkomsten en afspraken zullen duidelijkheid bieden aan de stadsregio en gemeenten en zijn bedoeld voor de potentiële bieders op de aanbesteding. Met behulp van een bestuurlijke regiegroep en een ambtelijke werkgroep wordt de invulling van de BOV’s opgesteld en afgestemd.

29/56


vervolg Bijlage 4: Netwerk In deze bijlage komt achtereenvolgens aan de orde: • 4.1 Ambities OV in relatie concessie 2013 • 4.2 Vervoerkundige scope concessie 2013 Tot slot volgt een conclusie. 4.1 Ambities OV in relatie concessie 2013 In deze concessie laat de stadsregio de ambities uit het Masterplan OV nadrukkelijk samenkomen. De stadsregio heeft het voornemen om de ruimtelijke ontwikkeling rondom knooppunten optimaal vorm te geven, het OV met de auto te verknopen en samenhangend en herkenbaar OV te realiseren. Vanzelfsprekend OV Om met dat laatste te beginnen: samenhangend en herkenbaar OV is in de ogen van de stadsregio vooral vanzelfsprekend OV. En daarmee wordt bedoeld: een samenhangend en herkenbaar systeem dat goed te begrijpen is door reizigers. In de stadsregio schiet het OV op dit moment in deze basisvoorwaarde van ‘eenvoud’ ofwel ‘gemak’ tekort. Vooral het stad- en streekvervoer is erg ingewikkeld, waardoor ook vaste reizigers slechts één lijn gebruiken. Reizigers zijn latent onzeker in het OV, terwijl automobilisten vaak als beducht zijn voor het ‘gedoe’. Inspanningen in ‘comfort’ of ‘beleving’, door bijvoorbeeld nieuwe actuele reisinformatiesystemen, imagocampagnes of huisstijlen halen niet het optimale resultaat, omdat het fundament, een OV wat vanzelf spreekt, ontbreekt. De stadsregio wil de randvoorwaarden voor vanzelfsprekend OV creëren en hierbij vanuit een coördinerende rol optreden. Het OV moet zo eenvoudig zijn dat zelfs een kind, oma of een aan de auto verknochte buurman het kan begrijpen. Vragen als ‘Is dit wel de juiste bus?’ of ‘Komt deze bus ook in het centrum?’ komen niet meer voor. Bij vanzelfsprekend OV wordt het lijnennet herontworpen. Elke wijk c.q. dorp krijgt idealiter een eigen bus. Deze is ook naar de wijk genoemd, waardoor vergissingen maken onmogelijk is. De bus doorkruist de hele wijk en rijdt vervolgens via een snelle route naar het station en het centrum. Daar kun je naadloos overstappen naar alle andere wijken of plaatsen. Door deze wijk- of dorpgerichte aanpak verandert de perceptie van de gebruiker. De reiziger kent niet alleen maar de vaste eigen lijn, maar kan nu naar elke wijk of elk dorp reizen zonder nadenken en onzekerheid. Ook ontstaat er weer een binding tussen wijk (dorp) en OV. Het OV wordt vanzelfsprekend ingebed in de samenleving. De buschauffeur krijgt zijn natuurlijke plek als waardevol dienstverlener terug. De vaste buschauffeurs adopteren hun wijken, voelen zich verantwoordelijk voor hun wijk en houden bijvoorbeeld het onderhoud van haltes in de gaten. Er ontstaat een natuurlijk contact tussen de vaste chauffeurs en klanten, en dat bevordert de sociale veiligheid en het vertrouwen. Vanzelfsprekend OV vergt ook vanzelfsprekende taal, communicatie, ontwerp, organisatie en branding. De stadsregio heeft het voornemen de concessie 2013 – 2028 aan te grijpen om een aantal grote stappen te zetten richting vanzelfsprekend OV. Maar dit is niet alleen iets van de stadsregio als vervoersautoriteit. Ook de

30/56


vervolg individuele gemeenten en de vervoerders spelen hierbij een zeer grote rol. Het invullen van deze rol is een van de onderwerpen van deze marktconsultatie. Mobiliteit in de regio Wij willen een logisch netwerk opbouwen dat toegespitst en ingericht is op de behoeften van de stadsregio. De OV-mobiliteit in de regio kan op een aantal niveaus worden bekeken. Deze niveaus worden hierna nader uitgewerkt. De kracht zit overigens wel in de kwaliteit van het geheel van niveaus. Als alleen de losse schakels worden ontwikkeld, heeft dit op microniveau wel effect, maar blijft de integrale kwaliteit achter. Stadspoorten De grote intercitystations (Arnhem, Nijmegen, Elst) en de grootschalige P+R terreinen die zijn aangesloten op het hoofdwegennet, fungeren als Stadspoort. Hier krijgen reizigers vanuit de rest van het land toegang tot de stadsregio. En voor de inwoners van de stadsregio zijn dit de poorten naar buiten toe. Een dergelijke Stadspoort moet kwalitatief hoogwaardig zijn, een prettige omgeving en het visitekaartje van de regio. Bij de Stadspoort komen de verschillende mobiliteitsnetwerken samen, die naadloos op elkaar aan moeten sluiten. Van daaruit moet de reiziger tot in de haarvaten van de stadsregio kunnen komen. Regionaal Hoogwaardige Mobiliteit (HOV en Stadsregiorail) Het netwerk voor Regionaal Hoogwaardige Mobiliteit zorgt voor de regionale verplaatsingen. Het netwerk voor Regionaal Hoogwaardige Mobiliteit bestaat uit twee onderdelen: de Stadsregiorail en Hoogwaardig Openbaar Vervoer. Op dit moment is er nog geen integraal netwerk, maar de verschillende deelnetwerken zullen daar wel naar worden omgebouwd. De bedoeling is dat de verschillende onderdelen van Regionaal Hoogwaardige Mobiliteit naadloos aansluiten, zodat de reiziger de meeste bestemmingen rechtstreeks of met maximaal één overstap kan bereiken. Bovendien moet Regionaal Hoogwaardige Mobiliteit goed geïntegreerd zijn met het fietsen autonetwerk. De Stadsregiorail is het centrale spoornetwerk en de ruggengraat van het OVsysteem. Hierop rijden stoptreinen/sprinters straks minimaal vier keer per uur. De Stadsregiorail vervult vooral een rol bij het bereiken van bestemmingen die direct in het invloedsgebied van de stations liggen. De kwaliteit wordt uiteraard verhoogd als er voor aansluitend transport goede voorzieningen zijn (bushaltes, fietsenstalling, taxistandplaats, P+R). Hoogwaardig Openbaar Vervoer (HOV) biedt extra mogelijkheden voor regionale mobiliteit. We hebben het hier over een vrijliggende infrastructuur langs hoofdroutes waar geen railverbinding is. Op een dergelijke infrastructuur kan worden gekozen voor verschillende vervoersmiddelen: tram, bus, trolley, light-rail. Hier kiest de stadsregio voor snel vervoer, in hoge frequenties. Reizigers die kunnen kiezen tussen langzame stadslijnen met een halte in de buurt, of lopen of fietsen naar een verder gelegen halte, maar dan snel en hoogfrequent verder reizen, kiezen veelal voor het laatste. In sommige delen van de stadsregio zal HOV vooral regionaal van aard zijn, in andere delen zal er sprake zijn van een meer stedelijk karakter. De kwaliteit van de infrastructuur is afgestemd op de gewenste HOV-kwaliteit en financiële ruimte.

31/56


vervolg Stedelijke en regionale netwerken In Arnhem en Nijmegen is een eigen stedelijk OV-netwerk gegroeid. Vanuit de historie is er geïnvesteerd in infrastructuur en specifieke technische systemen, zoals de trolleybus in Arnhem. Ook hier is een kwaliteitsslag nodig is om de ambities uit het Masterplan OV waar te maken. De paragraaf over vanzelfsprekend OV geeft hier een voorzet toe. Op regionaal niveau is aanvulling nodig op het netwerk voor Regionaal Hoogwaardige Mobiliteit om de kernen goed te ontsluiten. Dit bestaat deels uit aanvullende buslijnen, zoals busverbindingen voor specifieke doelgroepen of bestemmingen (scholieren, Gelredome, Goffertstadion, et cetera) en de buurtbus. Daarnaast is er nog Collectief Vraagafhankelijk Vervoer (CVV), zoals de stadsregiotaxi. 4. 2 Vervoerkundige scope concessie 2013 In de vorige paragraaf is een netwerkvisie gepresenteerd op basis van: • Stadspoorten; • Regionaal Hoogwaardige Mobiliteit (HOV en Stadsregiorail); • Stedelijke en regionale netwerken. Het is niet zo dat de genoemde netwerken automatisch tot het domein voor de concessie 2013 behoren. Delen van het netwerk zijn ‘in handen van’ de stadsregio en andere bij andere opdrachtgevers. Stadspoorten Deze stations en het spoornetwerk waartoe ze behoren, maken geen onderdeel uit van de concessie, maar zijn onderdeel van de landelijke concessie voor het hoofdrailnet die de Staat onderhands aan de Nederlandse Spoorwegen (NS) heeft gegund. Op dit moment is de Staat hier opdrachtgever van. Het is aannemelijk dat in deze situatie geen verandering komt. De concessie is eindig en zoud moeten worden aanbesteed. Er zijn echter ook signalen, dat zal worden afgezien van aanbesteding. Belangrijk hierbij is de evaluatie van de spoorwegwetgeving waarvan in 2009 resultaten mogen worden verwacht. Voor de verwezenlijking van de ambities uit het Masterplan OV is het wel nodig dat de NS haar dienstverlening afstemt met de stadsregio. Daarom zal de stadsregio door middel van arrangementen met de NS nadere afspraken gaan maken. In deze arrangementen moet de stadsregio haar specificaties vanuit de stadsregionale concessie inbrengen. Tot de huidige NS-concessie behoren ook de stoptreinen op de corridors Ede – Arnhem, (Arnhem –) Nijmegen – Den Bosch en Arnhem – Dieren - Zutphen, die tevens een rol vervullen in het Stadsregiorail netwerk. De scopevraag van dit gedeelte komt aan de orde bij Stadsregiorail. Regionaal Hoogwaardige Mobiliteit: exploitatie Stadsregiorail Het is de ambitie om geheel Stadsregiorail binnen de scope van de concessie te realiseren. Op delen die nu niet tot de concessie behoren wordt per corridor verkend

32/56


vervolg welk model voor de toekomst wenselijk en haalbaar is. Mocht dit een model zijn waarbij de stadsregio formeel bevoegd is, maar de uitvoering van de concessieverlening elders ligt, dan zullen de specificaties van Stadsregiorail en de concessie 2013 in het algemeen worden opgelegd, aangevuld met specifieke eisen om de interface tussen de verschillende concessies te managen. Binnen de scope valt voor wat betreft de directe concessieverlening de treindienst Doetinchem – Arnhem; er loopt nog een traject waarin afstemming met de provincie plaatsvindt. De toe te passen specificaties zijn afhankelijk van het maken van sluitende afspraken met de provincie. De treindienst moet in ieder geval worden afgestemd op de wens van de provincie om twee maal per uur tussen Arnhem en Winterswijk een doorgaande trein te faciliteren. Lijn Tiel - Arnhem valt voor wat betreft de uitvoering van de concessieverlening buiten de scope. Het penvoerderschap zal bij de Provincie worden ondergebracht. Mocht een knip in Elst (gaan) plaatsvinden, dan zou het gedeelte Elst- Arnhem (al dan niet gekoppeld aan Arnhem – Doetinchem) tot de scope kunnen behoren, echter de vrijvallende capaciteit zal worden benut voor treinen tussen Arnhem en Nijmegen die vooralsnog formeel vallen onder verantwoordelijkheid NS (zie hieronder). De treindienst Nijmegen – Venlo valt tot op heden qua uitvoering van de concessie buiten de scope. Met de provincie Limburg moeten afstemmingsafspraken worden gemaakt voor de periode na 2016, omdat dan de huidige concessie eindigt zou de treindienst tot de scope kunnen gaan behoren. Zowel voortzetting van huidige concessieafspraken, een splitsing, evenals een andere invulling van penvoerderschap behoren tot de mogelijkheden. Treindiensten naar Ede-Wageningen, Zutphen en ’s-Hertogenbosch vallen op dit moment buiten de scope qua uitvoering van de concessie. Afhankelijk van de keuzes die de Staat maakt bij de concessieverlening na 2015 voor treindiensten die nu tot het hoofdrailnet behoren, zouden deze treindiensten ‘losgeweekt’ kunnen worden en aan de scope worden toegevoegd. Nu wordt al ingezet op het afsluiten van een samenwerkingsovereenkomst, waarbij de ambities van Stadsregiorail en de bijbehorende dienstverlening & marketing worden overgenomen door NS. De kernvraagstukken zijn voor de marktconsultatie hieromtrent: • Interface trein-trein vormgeven; • Interface trein – bus vormgeven; • Interface Tiel-Arnhem in Elst toekomstvast vormgeven; • Inrichting treindienst Nijmegen – Venlo. Regionaal Hoogwaardige Mobiliteit: aanleg, beheer en onderhoud Stadsregiorail Prorail is economisch eigenaar en beheerder van het hoofdspoorwegnet tot 2015 op basis van een concessie van de Staat. Gegeven de huidige afspraken is er slechts beperkte ruimte voor veranderingen. Prorail ontwikkelt zelf en besteedt zelf aan. Er is echter mogelijk ruimte om te verkennen of de aanleg van stations en infrastructuur ook tot de scope kan worden gerekend. Een en ander hangt af van de balans tussen kosten, risico’s en opbrengsten.

33/56


vervolg De Staat is juridisch eigenaar van de infrastructuur. De stadsregio verkent of bij onder eigen regie aan te leggen infrastructuur het beheer en onderhoud wel in eigen hand kan worden gehouden. De stationsconcessie kent een vervoersgedeelte dat bij ProRail berust en een commercieel gedeelte dat bij NS-Poort is ondergebracht. Het contract met NS-Poort loopt in 2010 af en is door de Staat aangezegd. De mogelijke uitkomst is tot op heden onbekend. De stadsregio zal onderzoeken of de regionale stationsexploitatie kan worden overgenomen. Hierbij is nog geen zicht op de ambitie van V&W. Met ProRail wordt verder verkend hoe de aanleg van stations en infrastructuur kan worden ingepast in de concessie. Hierbij worden twee categorieën onderscheiden. De eerste betreft infrastructuur op corridors waar ook het vervoer door de stadsregio wordt aanbesteed (eerste prioriteit). De tweede categorie betreft infrastructuurvoorzieningen die niet direct gekoppeld zijn aan vervoer dat tot de concessie Stadsregio Arnhem Nijmegen behoort. Het gaat er bij deze categorie vooral om dat er voldoende marktspanning wordt gecreëerd (qua bouwvolume) voor bouwers om mee te doen met de aanbesteding. Voor de exploitatie van de infrastructuur geldt dat voor de stations wordt ingezet op het koppelen van de exploitatie van de regionale stations aan de exploitatie van de treindiensten en deze in de concessie in te brengen. Voor beheer en onderhoud geldt dat de stadsregio deze koppeling tot stand wil brengen. Regionaal Hoogwaardige Mobiliteit (HOV) Bij de start van de concessie moet HOV als hoogwaardig netwerk gerealiseerd gaan worden. Dit betekent dat het als zodanig herkenbaar is als merk en qua beleving van e comfort. Als 1 stap in de realisatie van HOV willen we al per aanvang 2013 een plus zogenaamd bus netwerk in bedrijf nemen dat bestaat uit hoogwaardige snelbusverbindingen over de belangrijkste routes op het grondgebied van de stadsregio. Om de snelheid en kwaliteit te garanderen moeten de bussen zonder stremmingen kunnen rijden. Hiervoor is op beperkte schaal extra asfaltstroken, busbanen en verkeerslicht-beïnvloeding nodig. Deze fase noemen we de lichte systeemsprong. Het trolley-netwerk van Arnhem en de Rijn Waal sprinter maken hier al deel van uit. De zware systeemsprong, dat betekent grotendeels vrijliggende infrastructuur afhankelijk van het verstedelijkingsgraad of een tram in Nijmegen en verder, kan gedurende de concessieduur worden doorgevoerd. De zware sprong is afhankelijk van de bijdrage aan de kwaliteit (kosten/batenafweging) en financiering (MIRT, gemeente). Deze projecten kennen hun eigen besluitvorming en zullen met aanvullingen op de concessie uitonderhandeld worden met de concessiehouder. Het gaat over de extra te bieden OV-kwaliteit, bij gegeven extra infrastructuur. De omvang van het totaal benodigde pakket aan infrastructuur wordt thans als vervolg op de netwerkstudie bepaald. De gekozen aanpak draagt zorg voor een direct herkenbare kwaliteitssprong richting de reiziger en het netwerk kan groeien zonder daarbij nu onnodige financiële en planprocedurele risico’s te lopen. Stedelijke en regionale netwerken De exploitatie van stedelijke netwerken wordt integraal opgenomen in de concessie. Het ligt voor de hand de huidige afspraken over trolley en aardgas te respecteren. Dus beheer en onderhoud trolley behoort tot de concessie. Garages en aardgas

34/56


vervolg worden beschikbaar gesteld door de respectievelijke gemeenten. Andere modellen zijn mogelijk en vergen overleg met de gemeenten. Voor trolley kunnen mogelijk andere onderhoudsafspraken worden gemaakt. Een en ander is afhankelijk van de verdere invulling van het eigenaarschap van Arnhem. Voor aardgas geldt dat de vervoerder alsnog zelf de energielevering regelt op de bestaande infrastructuur. De mogelijkheden en de wenselijkheid worden verder verkend Wat betreft de halte-infrastructuur in het stedelijke gebied wordt nog uitgezocht wat de huidige posities zijn en welke modellen mogelijk zijn. Verkeersregelinstallaties (VRI’s) en busbanen zijn de verantwoordelijkheid van gemeenten in hun rol van wegbeheerder. Buiten de concessie om is er natuurlijk een zeer grote vervlechting met overige infrastructuur. Er moeten goede beschikbaarheidafspraken worden gemaakt. P+R Er liggen kansen om P+R ontwikkeling toe te voegen aan de concessie. Het betreft grotere en kleinere ontwikkelingen. De komende maand(en) moeten de kansen verder gehard worden op potentie (meerwaarde) en medewerking gemeenten. Daarnaast is dit een van de onderwerpen van de marktconsultatie. 4.3 Conclusie Samengevat is de conclusie dat de intermodale concessie gerealiseerd kan worden, waarbij het nu in de marktconsultatie en straks tijdens de concurrentiegerichte dialoog helder moet worden welk ontwikkelingsscenario hiervoor het meest kansrijk is. Wij willen een logisch netwerk opbouwen dat toegespitst en ingericht is op de behoeften van de stadsregio. De OV-mobiliteit in de regio kan op een aantal niveaus worden bekeken. De kracht zit in de kwaliteit van het geheel van niveaus. Als alleen de losse schakels worden ontwikkeld, heeft dit op microniveau wel effect, maar blijft de integrale kwaliteit achter. • De ruggengraat van het netwerk bestaat uit Stadsregiorail, het treinensysteem van de stadsregio dat de stadsregio verbindt en ontsluit ten opzichte van de rest van het land. • Hieronder komt een hoogwaardig en aanvullend openbaar vervoer netwerk (HOV). • De basis van het gehele systeem vormt een goed en ontsluitend bussysteem waarmee alle kernen van de stadsregio ontsloten zullen worden. e • Als 1 stap in de realisatie van HOV willen we al per aanvang 2013 een plus zogenaamd bus netwerk in bedrijf nemen dat bestaat uit hoogwaardige snelbusverbindingen over de belangrijkste routes op het grondgebied van de stadsregio. Om de snelheid en kwaliteit te garanderen moeten de bussen zonder stremmingen kunnen rijden. Hiervoor is op beperkte schaal extra asfaltstroken, busbanen en verkeerslicht-beïnvloeding nodig. Deze fase noemen we de lichte systeemsprong. Het trolley-netwerk van Arnhem en de Rijn Waal sprinter maken hier al deel van uit. In de concessie zal rekening worden gehouden met de mogelijkheid dat er eventueel in de toekomst een zware systeemsprong zoals een tram in Nijmegen en verder of volledig vrij liggende infrastructuur voor snelle verbindingen in het middengebied komt.

35/56


vervolg Bijlage 5: Infrastructuur In deze bijlage komt achtereenvolgens aan de orde: • 5.1 Algemene infrastructuur • 5.2 Trolleynetwerk • 5.3 Stations/railinfra • 5.4 HOV-netwerk • 5.5 P+R en transferia Tot slot volgt een conclusie. 5.1 Algemene infrastructuur Het openbaar is afhankelijk van een groot areaal aan infrastructuur. Haltevoorzieningen, reisinformatiesystemen en busstroken langs bestaande infrastructuur. Wij willen eenheid in kwaliteit en uitstraling brengen. De gemeenten hebben als wegbeheerder hierin een belangrijke rol. Vanuit professioneel opdrachtgeverschap is het noodzakelijk meer regie te hebben op de kwaliteit en beschikbaar van deze infrastructuur. Met de concessiehouder worden namelijk afspraken gemaakt over de te leveren kwaliteit aan dienstverlening en deze is vervolgens afhankelijk van de kwaliteit van de infrastructuur. Een nauwe samenwerking tussen de gemeenten als wegbeheerder en de stadsregio als opdrachtgever van het OV ligt voor de hand. Eenduidigheid en kwaliteit zijn immers nodig om ‘vanzelfsprekend OV’ te realiseren. Op dit moment wordt verkend wat de stand van zaken bij de huidige infrastructuur zoals bushaltes en informatiepalen is en welke behoefte aan verbeteringen er is. Een soortgelijke samenwerking zal worden opgezet op het vlak van de lichte e plus infrastructuur aanpassingen die noodzakelijk zijn voor de 1 fase van HOV: bus . Op onderdelen bestaat er inzicht in de hoeveelheid en kwaliteit, omdat daar programma’s lopen (toegankelijkheid) of afgerond (Dynamisch ReisInformatie Systeem) zijn. Mede in het licht van de af te sluiten Bestuurlijke Overeenkomsten met de gemeenten (zie bijlage 3) is een meer uitgebreide inventarisatie gestart. Vervolg hierop is beleid formuleren om te komen tot het gewenste kwaliteitsniveau. In de marktconsultatie is specifieke aandacht voor deze problematiek. 5.2 Trolleynetwerk Met de aanbesteding van de korte termijn concessie 2010 -2013, zijn de verantwoordelijkheden enigszins gewijzigd. De infrastructuur is eigendom van de gemeente Arnhem geworden. Bekend is dat de kapitaalslasten van het totale systeem (inclusief) voertuigen, in 2016 op het laagste punt zijn. Dat wil zeggen dat een eventuele heroverweging van de techniek dan aan de orde is. De gemeente Arnhem als belangrijkste belanghebbende en eigenaar van de infrastructuur, heeft hier het voortouw in. Uiteraard in afstemming met de stadsregio als het gaat om de exploitatieve en concessiegebonden consequenties. Dit eventueel in samenhang met de ambitie om de huidige remise te verplaatsen ten gunste van ruimtelijke ontwikkelingen op de bestaande locatie.

36/56


vervolg Vertrekpunt voor de concurrentiegerichte dialoog is voortzetting van het systeem en na gunning het traject starten voor een eventuele opvolging van dit systeem. Overigens kan de heroverweging ook betekenen voortzetten van de trolley vanwege de belangrijke leefbaarheidsvoordelen (nul-uitstoot). 5.3 Stations/railinfra Wij willen samen met ProRail, het Rijk en marktpartijen onderzoeken in hoeverre er financiële voordelen zijn aan de integratie van spoorbaanontwikkeling en stationsontwikkeling in de concessie. Momenteel voorziet de wet hier niet in, alleen ProRail kan en mag bouwen en het beheer voeren over station (zie bijlage 3). Wij gaan in de besprekingen in het bijzonder onderzoeken of er een pilot situatie voor de stadsregio gecreëerd kan worden. Binnen het project stadsregiorail wordt thans gewerkt aan het ambitieniveau 2012. Het resultaat hiervan is het vertrekpunt voor de concessie. Eventuele infrastructuur die buiten deze scope valt, wordt mogelijk binnen de concessie alsnog uitgevoerd, of wordt opgenomen in een programma voor de periode na 2013. 5.4 HOV-netwerk Zoals aangegeven in bijlage 4 is de ambitie het HOV-netwerk tot ontwikkeling te brengen. In eerste instantie een doorontwikkeling van het totale netwerk zoals de RijnWaalsprinter die nu geïmplementeerd wordt; oftewel explicitering van het HOVnetwerk in de verschijningsvorm, inclusief kleine maatregelen (lichte systeemsprong). Verder wordt verkend welke zware infrastructuur nodig is om een verdere kwaliteitssprong te maken. Tot slot speelt de afweging van de tram in Nijmegen als voorbeeld van een zware systeemsprong hierbij een rol. De marktconsultatie wordt benut om te kijken of koppeling van de bouw van de infrastructuur aan de exploitatie van de concessie voor het totale openbaar vervoer meerwaarde oplevert. Vertrekpunt voor alle infrastructuur ontwikkelingen is de parallel vast te stellen HOV-netwerkvisie. Hieruit volgt een programma van eisen voor de kwaliteit, waaronder snelheid, directheid, betrouwbaarheid etc, en op basis hiervan dient een infrastructuurprogramma ontwikkeld te worden. 5.5 P+R en transferia Gekoppeld aan het HOV-netwerk is de ontwikkeling van P+R-terreinen en transferia. Het belangrijkste onderscheid hierin is de schaalgrootte. Onder P+R worden kleinere locaties verstaan waar gemakkelijk overgestapt kan worden van auto/fiets op het HOV. Transferia zijn meer grootschalige voorzieningen die ook enkele aan de reis gerelateerde diensten in zich heeft, onder andere horeca. Op dit moment is er nog geen compleet beeld, maar in het licht van de ambitie van het masterplan OV om auto en OV nadrukkelijker te koppelen zijn er wel een aantal kansrijke ontwikkelingen. Het betreft dan Beuningen, Zevenaar Oost, Bemmel en Malden. Voor de marktconsultatie is de vraag of consortia de ontwikkeling en het beheer van dergelijke terreinen willen koppelen aan de koppeling van het OVnetwerk. Met de gemeenten wordt verder verkend of ontwikkelingen daadwerkelijk plaats kunnen vinden en worden mogelijke afspraken vastgelegd (of aangevuld) in de Bestuurlijke Overeenkomsten. 5.6 Conclusie

37/56


vervolg Er wordt vanuit onze verantwoordelijkheid als opdrachtgever van het OV toegewerkt naar een regierol op de voor het OV benodigde infrastructuur voor zover onze bevoegdheden dit toe laten en de wet dit mogelijk maakt. Een nauwe samenwerking tussen de gemeenten als wegbeheerder en de stadsregio als opdrachtgever van het OV ligt voor de hand. Eenduidigheid en kwaliteit zijn immers nodig om ‘vanzelfsprekend OV’ te realiseren. Op dit moment wordt verkend wat de stand van zaken bij de huidige infrastructuur zoals bushaltes en informatiepalen is en welke behoefte aan verbeteringen er is. Een soortgelijke samenwerking zal worden opgezet op het vlak van de lichte e plus infrastructuur aanpassingen die noodzakelijk zijn voor de 1 fase van HOV: bus . Wij willen samen met ProRail, het Rijk en marktpartijen onderzoeken in hoeverre er financiële voordelen zijn aan de integratie van spoorbaanontwikkeling en stationsontwikkeling in de concessie. Momenteel voorziet de wet hier niet in, alleen ProRail kan en mag bouwen en het beheer voeren over station. Wij gaan in de besprekingen in het bijzonder onderzoeken of er een pilot situatie voor de stadsregio gecreëerd kan worden.

38/56


vervolg Bijlage 6: Ruimtelijke ontwikkeling In deze bijlage komt achtereenvolgens aan de orde: • 6.1 Inleiding • 6.2 De belangrijkste indivatieve voor- en nadelen voor gemeenten • 6.3 Voor- en nadelen voor vastgoedpartijen • 6.4 Stand van zaken • 6.5 Faciliteren tot Bestuurlijke Overeenkomst (BOV) RO • 6.6 Wensen en eisen inbrengen in een bouwenvelop Tot slot volgt een conclusie. 6.1 Inleiding We willen een aantrekkelijke, bereikbare en concurrerende regio blijven. Daarom zetten we in op ruimtelijke ontwikkeling bij stations, ook wel Transit Oriented Development (TOD) genoemd. TOD werpt vooral vruchten af bij nieuwe stations: eerst het station openen met bijbehorende aansluiting op voor- en natransport, en daar omheen publiekstrekkers bouwen. Dus niet eerst wachten tot er op papier 1.000 in- en uitstappers zijn en dan pas het station openen, zoals op het landelijke hoofdrailnet. Want als we daarop moeten wachten, dan zitten bewoners, bezoekers, werknemers of recreanten al lang en breed in de auto. En zie ze daar dan nog maar eens uit te krijgen. Consequentie van het Masterplan OV op basis van deze TOD benadering is dat de OV-knooppunten in de Stadsregio op korte termijn verweven moet worden met de ontwikkeling van vastgoed voor de functies wonen, kantoren, detailhandel, bedrijfsruimte en leisure. Hoe kan de vastgoedontwikkeling rondom knooppunten optimaal worden benut bij de concessie, en er voor zorgen dat de investeringen in openbaar vervoer optimaal worden benut? En hoe kan de concessie de ruimtelijke ontwikkeling van knooppunten, om zo de concurrentiekracht van de regio te verbeteren? We hebben ons de afgelopen maanden op hiervoor geschikte locaties georiënteerd op zo’n gekoppelde ontwikkeling. Daarnaast werken we met de gemeenten, die de besluiten over ruimtelijke ontwikkeling nemen aan afspraken over de afstemming en samenhang van openbaar vervoer en vastgoedontwikkeling, en welke rol de aanbesteding van het openbaar vervoer daarin zou kunnen spelen. Een van de manieren waarop de TOD vormgegeven kan worden is via een integrale concessie waarin rechten op openbaar vervoer en vastgoedontwikkeling in één keer op de markt worden gezet. In de marktconsultatie die de komende maanden plaats vindt, wordt verkend of en hoe een dergelijke integrale concessie aantrekkelijk kan zijn voor potentiële opdrachtnemers (vervoerders, ontwikkelaars, beleggers, bouwers, financiers), en voor gemeenten. Er zijn verwachtingen dat deze voordelen er zijn, maar we willen met behulp van de marktconsultatie meer inzicht krijgen in deze voordelen, maar ook in eventuele nadelen, onzekerheden voor betrokken publieke en private marktpartijen. Doel is gezamenlijk verkennen op welke manier de integratie tussen ruimtelijke ontwikkeling en openbaar vervoer het beste in onderlinge samenhang gebracht kunnen worden, om maximaal gebruik te kunnen maken van de eventuele voordelen van deze integratie.

39/56


vervolg Daarnaast werken we in het komende half jaar intensief samen met de gemeenten aan de uitwerking van een pakket van ontwikkelingsrechten in 8 gemeenten binnen de stadsregio (naast één kern buiten de stadsregio). Het gaat naar schatting mogelijk om een vastgoedpakket van circa 200.000 m2 bvo (bruto vloetroppervlak), bestaande uit woningen, winkels, kantoren, vrije tijdsvoorzieningen en bedrijventerreinen. 6.2 De belangrijkste indivatieve voor- en nadelen voor gemeenten Op een efficiënte manier beter openbaar vervoer De beschikbare ervaring met geïntegreerde concessies voor openbaar vervoer is positief, een betere kwaliteit van het openbaar vervoer voor hetzelfde geld. Dit hangt samen met de situatie dat je als gemeenten met een concessie optimaal gebruik kunt maken van de kennis- en ervaring en de besluitvaardigheid van private vervoerders Met een concessie vergemakkelijkt naar verwachting de integratie van verschillende activiteiten (het ontwerpen, bouwen, onderhouden en exploiteren) waardoor optimalisaties optreden in de levenscyclus van het vastgoed en het openbaar vervoer. Een voorbeeld is dat bij het ontwerp en de bouw rekening gehouden kan worden met onderhoudskosten over een langere periode, waardoor de totale kosten lager uitvallen. In landen met veel ervaring met geïntegreerde concessies is gemiddeld sprake van een kostenbesparing van circa 15% tot 20%, maar er zijn ook situaties waar de kostenvoordelen zich in de praktijk niet blijken voor te doen. Grondexploitatierisico’s bij marktpartijen wegzetten Door het in één keer gunnen van enkele gespecificeerde ontwikkelingsopgaven rond knooppunten binnen de stadsregio lopen gemeenten voor de ontwikkeling van deze gebieden na gunning van de opgave geen grondexploitatierisico’s. Uiteraard blijven gemeenten zoveel mogelijk baas in eigen huis waar het gaat om de aard van het ontwikkelingsprogramma en de kwaliteit, verschijningsvorm van dat programma. Vragen in de marktconsultatie hebben onder andere betrekking op de mate waarin private marktpartijen bereid en in staat zijn de benodigde voorinvestering voor de ontwikkelingsrechten te doen, wanneer de gronden marktconform gewaardeerd zijn (tegen het prijspeil in het jaar van gunning). Daar staat tegenover dat er wel afspraken gemaakt worden tussen gemeente en stadsregio over ontbindende voorwaarden in de afspraken over de inbreng van ontwikkelingsrechten in de concessie, bijvoorbeeld als er niet tot gunning van de ontwikkelingsrechten over gegaan wordt. Individuele gemeenten en locaties kunnen er sterker van worden De verbeterde bereikbaarheid kan de gemeenten in de stadsregio een regionaal economische impuls geven. Bereikbaarheid is immers één van de belangrijkste locatiefactoren voor ondernemers en woonconsumenten. Doordat de bereikbaarheid van locaties verbetert, zijn er mogelijk nieuwe marktkansen voor de ontwikkeling van vastgoedprogramma’s die er zonder die investeringen op die locatie niet waren. Ook mag verwacht worden dat de ingrepen in de infrastructuur en de OV-diensten er toe leiden dat er op verschillende locaties binnen de stadsregio het momentum ontstaat om de ruimtelijke en functionele kwaliteit van de omgeving van het

40/56


vervolg knooppunt te verbeteren. De gebieden gaan toch op de schop. Dit verbetert de ruimtelijke kwaliteit van aangrenzende gebieden. In het verlengde daarvan biedt een regionale geïntegreerde ontwikkeling van vastgoed en openbaar vervoer binnen de Stadsregio ook kansen aan individuele gemeenten bij de ontwikkeling van locaties. De gemeenten kunnen in stadsregionaal verband gebruik maken van kennis en kunde die binnen de stadsregio of binnen andere gemeenten beschikbaar is (zie de Bestuurlijke Regiegroep). Binnen gemeenten wordt uiteraard zeer gehecht aan het in stand houden van de gemeentelijke regiefunctie op de ruimtelijke ontwikkeling. Door samen met de gemeenten voor iedere potentiële vastgoedontwikkeling een bouwenvelop uit te werken, waarin zij vergelijkbare wensen en eisen kunnen inbrengen als in een normaal gemeentelijk uitgiftecontract kan de gemeentelijke regiewens worden gefaciliteerd. 6.3 Voor- en nadelen voor vastgoedpartijen Voor marktpartijen is deze concessie naar verwachting interessant omdat er bijvoorbeeld bij de ontwikkeling van een project al rekening gehouden wordt met efficiënte exploitatie. Vervoersaanbieders zullen binnen een consortium gaan samenwerken met ontwikkelaars, beleggers en/of financiers. Hierin kunnen mogelijk ook buitenlandse partijen een rol spelen, waardoor de concurrentie tussen deelnemers om de ontwikkelingsmarkt zou kunnen verbeteren. Hogere kwaliteit van de openbare ruimte door het in samenhang ontwikkelen van OV en RO Een geïntegreerde concessie heeft het voordeel dat de verschillende betrokken partijen die rond een knooppunt actief zijn, een zelfde belang hebben. Bij de gecombineerde ontwikkeling van OV en RO zijn vaak veel verschillende partijen betrokken: een of meer vervoersbedrijven, gemeente en andere overheidslagen, eigenaren in het plangebied, ontwikkelaars en beleggers. Wanneer deze partijen een gezamenlijk financieel belang hebben bij een hoge kwaliteit van het gebied en goed onderhoud, wordt de kwaliteit van de gebiedsontwikkeling en de kwaliteit van het vervoer en alles dat daar bij hoort als geheel hoogwaardiger. Door deze onderlinge samenhang kan de kwaliteit van de knooppuntomgeving beter gegarandeerd worden en ontstaan er geen tegenstellingen tussen verschillende eigenaren en vervoersaanbieders binnen een plangebied, met elk verschillende belangen. Ontwikkelaars, beleggers en financiers geïnteresseerd in geïntegreerde concessies Interesse van beleggers in geïntegreerde contracten /concessies hangt in de eerste plaats samen met de mogelijkheid om binnen het project efficiëncy-winsten gecreëerd kunnen worden, voortkomend uit het in één keer in onderlinge samenhang ontwikkelen van een knooppuntlocatie, en voortkomend uit mogelijke efficiëncyvoordelen die gepaard gaan met het integreren van ontwerpen, bouwen, ontwikkelen en exploiteren. Onze verwachting is dat deze voordelen bij het afzonderlijk ontwikkelen en aanbieden van OV-rechten en vastgoed-rechten van individuele locaties niet behaald worden. De winsten kunnen naar verwachting op

41/56


vervolg projectniveau mogelijk flink oplopen toe maar (al zijn de verschillen van project tot project groot en zijn er waarschijnlijk ook risico’s aan verbonden). De interesse in deelnemen aan concessies werd de laatste jaren bevorderd door macro-economische factoren. De onzekerheid van financiële markten, en de aandelenmarkten lijken nu en de komende jaren te blijven voortbestaan, waardoor langlopende investeringen als concessies relatief interessanter worden. Bovendien investeren veel beleggers minder in aandelen dan enkele jaren geleden, en interesseren ze zich meer voor nieuwe segmenten in de vastgoedmarkt. Dit betekent dat sommige grote institutionele beleggers zich de afgelopen jaren meer oriënteerden op concessie-achtige overheidsinvesteringen, en zich gezamenlijk met anderen (ontwikkelaars, vervoerders) voorbereiden op samenwerking in concessieverband. Als reden wordt aangegeven dat men zich steeds meer wil richten op vastgoedsegmenten met een hogere toegevoegde waarde, ten koste van eenvoudige bouwprojecten, juist omdat de marges in het reguliere bouwen naar beneden lijken te gaan. Daar staat tegenover dat institutionele beleggers op dit moment nog maar relatief beperkt actief betrokken in het investeren in concessie-achtige constructies. Op dit moment zijn banken en utiliteitsbouwers het meest actief in deze markt. De actuele onvoorspelbare marktverhoudingen en financiële onrust onder banken, bouwers en ontwikkelaars, betekent echter ook dat moeilijk in te schatten is hoeveel voorinvesteringen partijen bereid zijn te doen in de uitwerking van de plannen voor de concessie, maar ook in de vorm van voorfinanciering van grootschalige ontwikkelingslocaties die over een lange termijn op de markt komen. 6.4 Stand van zaken We voeren op dit moment de discussie over hoe de ontwikkelrechten in de concessie kunnen worden ondergebracht. Daarbij spelen overwegingen als de mate van invloed, risico en inspanning een belangrijke rol. In elke situatie zullen vooraf, per te ontwikkelen locatie, tussen de stadsregio en individuele gemeenten afspraken moeten worden gemaakt over de randvoorwaarden en het programma van eisen. Met elk van de gemeenten die in eerste instantie interesse hebben getoond in participatie zijn in de concessie afspraken gemaakt om de mogelijke inbreng van rechten verder te verkennen. Gemeenten zijn echter niet allemaal even ver in planologische randvoorwaarden, maar ook in visie, uitwerking en detaillering van het pakket rechten dat ze zou kunnen inbrengen in de concessie. Ook verschilt de omvang en complexiteit van het pakket rechten dat gemeenten inbrengen. Hieronder een indicatief overzicht van de gemeenten op hoofdlijn (stand van zaken, 23 april 2009), waarbij trajecten met gemeenten rijp en groen door elkaar staan weergegeven. Naast de 8 gemeenten in de stadsregio gaat het om één gemeente buiten de stadsregio. Ook Doetinchem is betrokken bij de verkenning.

42/56


vervolg Stavaza 23-04-2009

Programma

Zevenaar Zevenaar Oost

Voorbereiding grotendeels afgerond. Inbreng vóór november ‘09

Arnhem Rangeerterrein /station Pley/ Arnhems Buiten Nijmegen Goffert

Verkenning wensen en e eisen. Haalbaar voor 2 fase

Nieuw station en ca 75.000 m2 bvo in multifunctioneel programma met scholen, retail, kantoren, leisure, voorzieningen en transferium van 400 plaatsen Nieuwe aansluiting op A12 Kans om nieuwe trolleyremise te realiseren op rangeerterrein, mogelijk toekomstig station Arnhem Pley en station Arnhems Buiten

Renkum Oosterbeek CS, Wolfheze en Arnhems Buiten

Verkenning haalbaarheid en optimalisatie Inbreng mogelijk haalbaar vóór november ‘09

Overbetuwe Zetten/ Andelst

Verkenning haalbaarheid en optimalisatie: Inbreng nauwelijks mogelijk vóór november e 2009; wél 2 fase

Lingewaard Ressen

Verkenning wensen en eisen e Inbreng haalbaar 2 fase

Wijchen Wijchen West

Verkenning haalbaarheid en optimalisatie Inbreng haalbaar vóór november ‘09 Verkenning mogelijkheden Inbreng haalbaar vóór november ‘09

Beuningen

43/56

Verkenning wensen en e eisen. Haalbaar voor 2 fase

Indicatieve inschatting van kans en snelheid BOV Zeer kansrijk

Kansrijkheid nader te bepalen

Ontwikkeling van kantoren bedrijfsruimten en voorzieningen rond station Goffert, rond 52degrees, in combinatie met herontwikkeling van Winkelsteeg in science cluster (met NXP) 1. Station Oosterbeek: Kantoorontwikkeling van circa 8.000 m2 kantoorruimte 2. Station Wolfheze: ontwikkeling van ca 100 woningen in combinatie met beperkt commercieel programma in de vorm van voorzieningen, onderwijs, zorg (ca 1.500-4.000 meter) 3. Arnhems Buiten Kantoor en bedrijventerreinontwikkeling gecombineerd met woonwerkwoningen rond station, totaal programma van 15.000 tot 20.000 m2 commercieel vastgoed, waaronder mogelijk 3000 m2 woningbouw Ontwikkeling commercieel programma rond HOV-knooppunt Ressen: kantoorontwikkeling en retail, bij elkaar mogelijk circa 10.000 m2 bvo Ontwikkeling van 5,5 ha netto met nieuw station, P&R, 150 woningen en keerspoor

Redelijk kansrijk

Transferium

Redelijk kansrijk

Redelijk kansrijk

Redelijk kansrijk

Redelijk kansrijk

Redelijk kansrijk


vervolg Doetinchem Station Doetinchem

Verkenning mogelijkheden Inbreng mogelijk haalbaar vóór november ‘09

Verplaatsen ov-terminal naar het noorden van het station. Hierdoor komt 8.800 m2 vrij, waarvan 2/3 van de grond gemeentelijk eigendom is en 1/3 van NS. Herontwikkelingsprogramma opgesteld waarvan de kosten € 5 mln bedragen (multifunctioneel programma, kantoren, woningen, e.d.). Boekwaarde grond € 2,5 mln, dus tekort van 2,5 mln. B&W willen ontwikkelrechten inbrengen. Doetinchem heeft tevens subsidie hiervoor aangevraagd bij Provincie.

KansrijkHeid nader te bepalen

6.5 Faciliteren tot Bestuurlijke Overeenkomst (BOV) RO Met de gemeenten die RO-locaties willen inbrengen zal een Bestuurlijke Overeenkomst (BOV) opgesteld worden. Deze BOV is nodig om zowel de deelnemende gemeenten als de stadsregio duidelijkheid te bieden. De overeenkomst is ook nodig om de marktpartijen bij de start van de Europese aanbesteding voldoende garantie te bieden dat de ontwikkelrechten ook daadwerkelijk deel zullen uitmaken van de aanbesteding. Hierin willen we de gemeenten graag faciliteren. Gemeenten die niet met RO meedoen, dragen ook geen risico door de inbreng van ontwikkelrechten door andere gemeenten omdat er verschotting via de BOV’s tot stand komt. Gemeenten zonder RO inbreng profiteren ook dan nog van de integratievoordelen die gebaseerd zijn op meer reizigers en een betere benutting van het vervoerssysteem. De stadsregio zal geen risicodragende positie op het gebied van vastgoed in gaan nemen die nadelig kunnen zijn voor de uitvoering van het openbaar vervoer bij andere gemeenten. In de BOV moet overeenkomst bereikt zijn tussen gemeente en stadsregio over een gecombineerde inbreng van een bundel OV- en ontwikkelingsrechten, waarbij de propositie zoveel mogelijk moet zorgen voor: • Verbetering van de vervoerswaarde binnen de gemeente en voor het gehele OV-netwerk binnen de stadsregio; • Een balans tussen de opbrengsten van de vervoers- en ontwikkelingsrechten en de kosten die de aanleg ervan met zich meebrengen. • Een inbrengwaarde voor de ontwikkelingsrechten (inclusief grondeigendom) die overeenkomt met de huidige grondprijs die de gemeente in haar grondexploitatie heeft opgenomen. • Een residuele waarde van de ontwikkelingsrechten die hoger is dan de inbrengwaarde voor de grond. • Een onderhandelingsresultaat tussen gemeente en stadsregio waarbij de omvang van de residuele waarde van de ontwikkelingsrechten voldoende groot moet zijn om de investeringen in de aanleg van OV-voorzieningen binnen de gemeente te kunnen dragen. • Een situatie waarbij de gemeente zoveel mogelijk in staat moet zijn om voor wat betreft het resultaat van ruimtelijke ontwikkelingen en de OV-

44/56


vervolg ontwikkelingen binnen de concessie haar wensen en eisen voor wat betreft PvE en fasering aan inschrijvende partijen mee te kunnen geven, vergelijkbaar met de manier waarop ze dat normaal gesproken doet in geval van een gemeentelijke gronduitgifte. Het proces tussen gemeente en stadsregio zal per gemeente op maat vorm krijgen. De afspraken tussen gemeente en stadsregio krijgen de vorm van een Bestuurlijke Overeenkomst per gemeente tussen het College van Bestuur van de stadsregio en het College van B&W van de betreffende gemeente. Deze Bestuurlijke Overeenkomsten kunnen daarna worden bekrachtigd door de raden van de gemeenten en de stadsregio. 6.6 Wensen en eisen inbrengen in een bouwenvelop De BOV’s zullen gepaard gaan met een bouwenvelop. De bouwenvelop is een vereenvoudiging van de ontwikkelprocedure van een gemeenten, zoals die goed toegepast kan worden in de integrale concessie. Binnen het bouwenvelopmodel wordt voor één gebied één afspraak gemaakt, waarin zowel stedenbouwkundige, programmatische, publiekrechtelijke en financiële kaders worden vastgelegd. Er bestaat geen blauwdruk voor een bouwenvelop. Per situatie wordt de bouwenvelop ingevuld uit een beperkte lijst van noodzakelijke eisen over de stedenbouw, het programma en de welstandscriteria. In een bouwenvelop wordt in ieder geval de ruimtelijke en programmatische kenmerken van het ontwikkelingsrecht opgenomen. Het gaat om: • De ruimtelijke contour van de kavel (lengte x breedte x maximale hoogte); • Het programma dat minimaal gerealiseerd moet worden; • Een hoofdstuk met kwaliteitsaspecten over o.a. de openbare inrichting, parkeren, bouwhoogte, bebouwingspercentage, aandeel sociale woningbouw, effecten bebouwing voor omgeving, waterhuishouding, wijze van toetsing van het voorlopig en definitief ontwerp en leveringsvoorwaarden voor op te leveren gronden. • Een hoofdstuk met bestemmingsplan, richtlijnen en belemmeringen, etc • Een hoofdstuk met grondwaarden, betalingsvoorwaarden, planschade. 6.7 Conclusie Met de gemeenten die daartoe belangstelling hebben getoond wordt de mogelijke integratie van locatieontwikkeling in de concessie geconcretiseerd en op voor- en nadelen en financiële haalbaarheid onderzocht. In de marktconsultatie wordt de belangstelling en haalbaarheid vanuit het perspectief van de marktpartijen onderzocht. Er zijn inmiddels circa 15 locaties over 8 gemeenten in de stadsregio waarvan de inbreng van ontwikkelingsrechten verder verkend gaat worden. Sommige contacten over de inbreng van locaties zijn al ver, anderen zitten nog in de verkennende fase. De vorm waarin, de wijze waarop en de haalbaarheid van de inbreng van deze locaties wordt de komende maanden duidelijk. In de periode tot 1 oktober wordt met de gemeenten intensief samengewerkt om te komen tot een Bestuurlijke Overeenkomst (BOV) per ontwikkelingslocatie. In de overeenkomst worden afspraken gemaakt over in te brengen ontwikkelrechten, randvoorwaarden, ontbindende factoren en de bouw-envelop.

45/56


vervolg Gemeenten die niet met RO meedoen, dragen ook geen risico door de inbreng van ontwikkelrechten door andere gemeenten omdat er verschotting via de BOV’s tot stand komt. Gemeenten zonder RO inbreng profiteren ook dan nog van de integratievoordelen die gebaseerd zijn op meer reizigers en een betere benutting van het vervoerssysteem. De stadsregio zal geen risicodragende positie op het gebied van vastgoed in gaan nemen die nadelig kunnen zijn voor de uitvoering van het openbaar vervoer bij andere gemeenten.

46/56


vervolg Bijlage 7: Financiën In deze bijlage komt achtereenvolgens aan de orde: • 7.1 Inleiding • 7.2 Financiële haalbaarheid • 7.3 Financiële volhoudbaarheid • 7.4 Private financiering Tot slot volgt een conclusie. 7.1 Inleiding De verbreding van de scope en langere looptijd van de concessie stelt de stadsregio voor een nieuwe uitdaging op financieel gebied. Inzet is om op basis van de concessie voortvarend invulling te kunnen geven aan de realisatie van de doelstellingen van het Masterplan OV. Het gaat daarbij potentieel om grote investeringen in uitbreiding c.q. opwaardering van het OV netwerk en de ontwikkeling van knooppunten die al dan niet binnen de concessie hun beslag zullen krijgen. Voor de stadsregio impliceert dit het aangaan van grote meerjarige langlopende verplichtingen. In het kader van de voorbereiding van de aanbesteding wordt invulling gegeven aan nieuwe financiële beheersinstrumenten. Op basis van een integraal financieel model van de concessie en een risicoanalyse wordt meerjarig inzicht verkregen in de financiële gevolgen en risico’s van de concessieverlening voor de stadsregio. Op grond van dit inzicht zal de stadsregio pro-actief gaan sturen op de financiële haalbaarheid (betaalbaarheid) en volhoudbaarheid (ongestoorde dienstverlening op goed niveau) van de concessie. 7.2 Financiële haalbaarheid Zoals gesteld zal pro-actief op financiële haalbaarheid van de concessie worden gestuurd. Dit vereist in de eerste plaats dat we een financieel haalbare scope van de concessie bepalen als basis voor de uitvraag naar de markt. Hiertoe maken we gebruik van een financieel model dat de verwachte kosten en opbrengsten van de concessie in beeld brengt. Vervolgens zal in de aanbestedingsprocedure moeten worden gestuurd op een financieel haalbaar aanbestedingsresultaat. 7.2.1 inschatten kosten en opbrengsten met financieel model Om de financiële haalbaarheid van de concessie te bepalen is inzicht vereist in de verwachte kosten, opbrengsten en risico’s binnen de concessie en benodigde bijdragen door de stadsregio en eventueel andere overheden. De naar verwachting benodigde middelen kunnen dan afgezet worden tegen de beschikbare budgetten om de financiële haalbaarheid (=betaalbaarheid) te bepalen. Er is een financieel model ontwikkeld dat het mogelijk maakt om voor de looptijd van de concessie een inschatting te maken van de opbrengsten, investeringen en kosten binnen de concessie. Met dit model kunnen verschillende scenario’s qua inhoudelijke vulling van de concessie(s) qua exploitatie (OV en RO) en investeringen (Materieel, Infrastructuur en Vastgoed) worden doorgerekend en krijgen we zicht op de benodigde bijdragen vanuit de stadsregio en eventueel andere overheden over de looptijd van de concessie. Aan de hand van het financieel model kunnen we ook beoordelen of investeringen (en versnelling van investeringen) in uitbreiding c.q. opwaardering van het OV netwerk inclusief de bijkomende exploitatie-, beheersen

47/56


vervolg onderhoudslasten opgevangen kunnen worden op basis van extra opbrengsten binnen de concessie en het meerjarig financieel kader gevormd door de voor de concessie beschikbare stadsregiomiddelen aangevuld met eventueel overeen te komen bijdragen van andere overheden. Met het financieel model kan dus een inschatting worden gemaakt van de benodigde bijdragen bij een verschillende reikwijdte van de concessie. De naar verwachting benodigde budgettaire dekking bij verschillende ambitieniveaus kan meerjarig inzichtelijk worden gemaakt. Onderstaande figuur beschrijft de structuur van het financiële model. Flankerend beleid

Scope: • •

OV Infra

• •

RO Timing

Contracteringsstrategie / business model Opdrachtgever (s)

Opdrachtnemer(s)

Bijdragen: Stadsregio, Rijk, Prov ., Gem., EU

Concessie (s)

Budget

PvE

Risico verdeling

Gebruiker / markt

Business case (s) concessie(s) Potentieel OV

Opbrengsten OV

Potentieel RO

Opbrengsten RO Kosten OV, infra en RO

Financiële haalbaarheid

Risico’s

OV Infra

Benodigde bijdragen

Budget

Aanbod

RO

Risico’s

7.2.2 budgettaire dekking Om de ambities van het Masterplan te kunnen realiseren zal de stadsregio met andere overheden in overleg treden om goede afspraken te maken over de toekomstig, tijdens de looptijd van de concessie, beschikbare middelen voor OV en infrastructuur. Met Verkeer en Waterstaat zullen afspraken moeten worden gemaakt over de gegarandeerde meerjarige beschikbaarheid en omvang van de BDU gedurende de looptijd van de concessie en over aanvullende MIRT bijdragen aan grootschalige investeringen in infrastructuur. Daarnaast zullen met Provincies en Gemeenten afspraken worden gemaakt over eventuele bijdragen in de kosten van exploitatie en/of infrastructuur. 7.2.3 risico’s

48/56


vervolg In het kader van de financiële haalbaarheid is het ook van belang om een goed inzicht te hebben in de risico’s ten aanzien van de kosten en opbrengsten van de concessie. Daarom wordt veel aandacht besteed aan het opstellen van een goede risicoanalyse. De risico’s zullen zo mogelijk gewaardeerd worden in het financiële model om de financiële haalbaarheid goed in te kunnen schatten. Naast het waarderen van de risico’s en het zo nodig aanleggen van financiële reserves of uitnemen van verzekeringen om de risico’s op te vangen, zal de stadsregio actief invulling geven aan risicomanagement om de financiële haalbaarheid en volhoudbaarheid te borgen. 7.2.4 Sturen op financiële haalbaarheid van het aanbestedingsresultaat In de aanbesteding kan verder op financiële haalbaarheid worden aangestuurd. Dit begint met het uitvragen van een realistische scope; geen Rolls Royce voor de prijs van een middenklasser. Waar nodig kan de uit te vragen scope bij de uitnodiging tot bieding, op basis van inzichten m.b.t. de financiële haalbaarheid uit de dialoogrondes, nog worden aangepast. Daarnaast zou de bieders een randvoorwaardelijk financieel kader kunnen worden meegegeven en kunnen alternatieve c.q. modulaire biedingen worden uitgevraagd. 7.2.5 Sturen op financiële haalbaarheid in de operationele fase Om de betaalbaarheid in de operationele fase te kunnen borgen, zullen in het licht van onzekere toekomstige ontwikkelingen wijzigingsbepalingen in de concessieovereenkomst opgenomen moeten worden. Deze bepalingen moeten wijzigingen ten aanzien van prijs, hoeveelheid en kwaliteit mogelijk maken tegen voorspelbare financiële consequenties. Daarnaast zal beoordeeld moeten worden of er go/no-go besluiten ingebakken moeten worden bij het beslissen over toekomstige investeringen binnen de concessie. 7.3 Financiële volhoudbaarheid De financiële volhoudbaarheid betreft het borgen van een ongestoorde dienstverlening door de concessienemer gedurende de gehele looptijd van de concessieovereenkomst. Een belangrijke voorwaarde is dat de concessienemer zijn aanbieding financieel gezien voldoende solide heeft opgebouwd, zodat hij op basis van een rendabele business case de concessietermijn kan volmaken. Andere belangrijke voorwaarde is of de concessienemer voldoende (financiële) prikkels ervaart om gedurende de looptijd van de concessie goede marktconforme prestaties te leveren aan de reizigers. 7.3.1 Beoordelen financiële volhoudbaarheid in aanbestedingsprocedure Om de financiële volhoudbaarheid te borgen, zal van de aanbieders meer opening van zaken worden verlangd in de concurrentiegerichte dialoog dan tot dusverre bij aanbestedingen gebruikelijk is. De stadsregio en de gegadigde consortia zullen elkaar ervan moeten overtuigen dat het op basis van professioneel opdrachtgeveren -nemerschap én een waar nodig flexibel ingerichte concessieovereenkomst, mogelijk is om een bestendige 15 jarige relatie aan te gaan. In de marktconsultatie zal reeds worden verkend hoe de marktpartijen denken over de inrichting van langlopende concessieovereenkomst.

49/56


vervolg Op grond van het financieel model en de risicoanalyse vergroot de stadsregio haar eigen inzicht in de business case van en risico’s voor de concessienemer. Met dit inzicht, resulterend in het eerder benoemde ‘level playing field’, zullen de aangedragen oplossingen en aanbiedingen van de consortia op robuustheid onder verschillende risicoscenario’s worden beoordeeld. Uitgangspunt is dat de stadsregio een overeenkomst wil sluiten met een concessienemer die een solide business case onder zijn finale aanbieding heeft liggen. 7.3.2 Prestatieprikkels tijdens de operationele fase Om de financiële volhoudbaarheid te borgen vanuit de optiek dat de stadsregio c.q. de reiziger jaar in jaar uit waar voor zijn geld krijgt, zal de stadsregio effectieve financiële prikkels in de concessieovereenkomst inbouwen. Om gedurende de looptijd van de concessie blijvend goede prestaties van de concessienemer(s) af te kunnen dwingen, zullen concessiebetalingen prestatiegebonden worden vormgegeven. Daarnaast zullen er mogelijkheden tot tussentijdse beëindiging van de concessie moeten worden ingebouwd. Dit geeft de stadsregio een effectief instrument in handen bij het voorgestane actieve en professionele opdrachtgeverschap. De uitwerking van dit prikkelmechanisme zal voorafgaand aan en tijdens de concurrentiegerichte dialoog verder vorm krijgen. Hierbij zal gebruik worden gemaakt van de ervaringen die tot dusverre zijn opgedaan met betalingsmechanismen voor OV concessies en voor het meerjarig ter beschikking stellen van infrastructuurdiensten. 7.3.3. Actief risicomanagement Met het oog op de financiële volhoudbaarheid van de concessie wil de stadsregio een heldere en afdwingbare risicoverdeling tussen concessiehouder en –nemer overeenkomen. Effectief risicomanagement zal in de eerste plaats vorm krijgen door allocatie van risico’s bij de partij die ze het beste kan beheersen. De stadsregio zal in het kader van haar professioneel opdrachtgeverschap op een proactieve wijze invulling gaan geven aan het managen van de risico’s voor de stadsregio. 7.4 Private Financiering Om op basis van de concessie op een voortvarende wijze invulling te geven aan de ambities van het Masterplan worden de mogelijkheden onderzocht om op basis van private (voor)financiering de realisatie van investeringen in het netwerk te versnellen. In de afgelopen jaren is relatief veel ervaring opgedaan met het op een kosteneffectieve wijze toepassen van private financiering bij geïntegreerde contractvormen voor de realisatie en instandhouding van infrastructuur. De toepassing van private (voor)financiering, maakt het mogelijk om de investeringslasten over een langere periode te spreiden. Daarmee worden ook grotere investeringen, in bijvoorbeeld de ontwikkeling van een HOV netwerk, meer behapbaar voor de begroting van de stadsregio. Met het financiële model kunnen de consequenties van de toepassing van private financiering op de financiële haalbaarheid worden vastgesteld.

50/56


vervolg 7.5 Conclusie De verbreding van de scope en langere looptijd van de concessie stelt de stadsregio voor een nieuwe uitdaging op financieel gebied. De stadsregio staat voor een proactieve benadering van de financiële haalbaarheid en volhoudbaarheid van de concessie. Hieraan wordt invulling gegeven door: 1. De mogelijke alternatieven voor de concessieverlening worden voorafgaand aan de aanbesteding met een integraal financieel model doorgerekend. Hiermee wordt inzicht verkregen in de kosten, opbrengsten, risico’s en benodigde bijdragen door de stadsregio en andere overheden. Hiermee kan de financiële haalbaarheid (=betaalbaarheid) worden ingeschat en kunnen de minimale voorwaarden bepaald worden waaraan aanbiedingen dienen te voldoen. 2. De stadsregio treedt met VenW en andere overheden in overleg om goede afspraken te maken over de toekomstig, tijdens de looptijd van de concessie, beschikbare middelen voor OV en infrastructuur. 3. Met het oog op de financiële haalbaarheid en volhoudbaarheid, wordt een risicoanalyse gemaakt die zal worden doorvertaald in een minimale en optimale risicoverdeling tussen de stadsregio en de toekomstige concessienemer(s) én een actief risicomanagement door de stadsregio. Kwantificeerbare risico’s worden meegerekend in het financieel model om een zo betrouwbaar mogelijke inschatting te krijgen van de toekomstige kosten. 4. In de aanbestedingsprocedure en de te sluiten concessieovereenkomst zal flexibiliteit worden ingebouwd met het oog op een betaalbaar aanbestedingsresultaat en betaalbare aanvullingen tijdens de concessie. Elementen van de aanbesteding waarvan de publieke bekostiging op het moment van contracteren nog onvoldoende hard is, zullen namelijk op basis van conditionele afspraken in de concessieovereenkomst worden opgenomen. 5. Met het oog op de financiële volhoudbaarheid van de concessie, zullen de aangedragen oplossingen en aanbiedingen van de consortia op robuustheid onder verschillende risicoscenario’s worden beoordeeld. Uitgangspunt is dat de stadsregio een overeenkomst wil sluiten met een concessienemer die een solide business case onder zijn finale aanbieding heeft liggen. 6. Het inbouwen van financiële prikkels. Om gedurende de looptijd van de concessie blijvend goede prestaties van de concessienemer(s) af te kunnen dwingen, zullen concessiebetalingen prestatiegebonden worden vormgegeven. Dit geeft de stadsregio een effectief instrument in handen bij het voorgestane actieve en professionele opdrachtgeveren opdrachtnemerschap. 7. Om op basis van de concessie op een voortvarende wijze invulling te geven aan de ambities van het Masterplan worden voorafgaand aan de aanbesteding de mogelijkheden onderzocht om op basis van private (voor)financiering de realisatie van investeringen in het netwerk te versnellen. Met het financiële model kunnen de consequenties van de toepassing van private financiering op de financiële haalbaarheid worden vastgesteld.

51/56


vervolg Bijlage 8: Beheer van de concessie In deze bijlage komt achtereenvolgens aan de orde: • 8.1 Performance sturing • 8.2 Thema van de concessie: sociale veiligheid • 8.3 Marketing • 8,4 Beheer van de concessie Tot slot volgt een conclusie. 8.1 Performance sturing Eerste stap in de keuze voor wat betreft de performancesturing van de vervoerder, of anders gezegd waar rekenen we op af, is de keuze op input (aan te bieden product en dienstverlening) of outputsturing. (resultaat van het aanbod in reizigers en/of opbrengsten). Feitelijk kunnen beiden, alleen gaat het om de consequentie toepassing van de keuze en hier ligt de relatie met het beheer van de concessie en de gewenste rol als opdrachtgever hierin (zie hieronder). Outputsturing past bij een ontwikkelende vervoerder met vrijheden om de dienstverlening naar eigen inzicht in te richten, zolang de doelstellingen gehaald worden. Dilemma is hierbij veelal de vraag of er daadwerkelijk wat valt te ontwikkelen, of legt de ruimtelijke structuur, de markt of het bestuur dusdanige randvoorwaarden op dat er nauwelijks ruimte is. Verder is er kans om bij de uitvoering hiervan discussie te krijgen of eventuele afwijkingen van de afgesproken doelstellingen en de rol van externe factoren hierop. Bijvoorbeeld is een achterblijvende groei aan OV te wijten aan slecht presteren, of een externe factor als economische ontwikkelingen. Inputsturing gaat uit van een gegeven dienstverlening en getoetst wordt of wordt voldaan de opgegeven specificaties. Grofweg gaat dit om meetbare indicatoren (op tijd rijden, rituitval etc). Grootste opgave bij een dergelijke sturing is dat de opdrachtgever zelf moet bepalen welke dienstverlening het beste aansluit bij de beleidsdoelstellingen. Grootste voordeel is dat resultaten weinig ruimte laten tot discussie. Nadeel is wel dat deze aanpak weinig prikkels biedt voor meedenkende vervoerders. Wij denken dat een opdrachtnemer met name moet worden aangestuurd op het behalen van resultaten die kwalitatief en kwantitatief van aard zijn (output sturing). De beloningsmethodiek dient hier ook op te worden afgestemd. De vervoerder dient vrijheden daartoe te krijgen, de stadsregio als opdrachtgever dient te sturen, te meten en te beoordelen op resultaat. Wij gaan met de markt in gesprek om tot een optimaal model van performance sturing te komen. Het draait tevens om professioneel opdrachtgever- én opdrachtnemerschap. Waarbij outputgerichte elementen in samenhang worden gebracht met meer inputgerichte gerichte elementen. Op deze wijze kan evenwichtig vastgesteld worden welke performance wordt geleverd. Het behoeft geen nadere toelichting dat alleen die elementen in het programma van eisen worden opgenomen die een functie hebben in de performancesturing, ook handhaafbaar zijn en passen bij de gekozen rol als opdrachtgever. 8.2 Thema van de concessie: sociale veiligheid

52/56


vervolg Er is een onderscheidend thema nodig is om deze concessie naar reizigers, medewerkers van vervoerders, belanghebbenden en marktpartijen te benadrukken. Dit thema dient onderscheidend, houdbaar en waardevol te zijn voor betrokkenen. Wij zijn er van overtuigd dat openbaar vervoer verankerd, ingebed moet zijn in de lokale samenleving en dat daarvoor een gevoel van vertrouwdheid en veiligheid nodig is. Daarom willen wij voor de 1e 5 jaar van de concessie inzetten op (sociale) veiligheid en daarover in dialoog gaan met marktpartijen en andere betrokkenen. 8.3 Marketing Marketing in het openbaar vervoer wordt onderbelicht, vernieuwde aandacht hiervoor zal leiden tot een beter gebruik en betere waardering van het OV. Het openbaar vervoer is de belangrijkste dagelijks zichtbare drager van de identiteit van de stadsregio. Daarom zullen wij in dialoog met marktpartijen het merk en de marketing ontwikkelen en door de markt laten uitvoeren. 8.4 Beheer van de concessie De visie van de stadsregio is dat alleen in dialoog met de markt de beste openbaar vervoer dienstverlening tot stand kan komen. De keuze van de concurrentiegerichte dialoog als aanbestedingsinstrument is hiervan een logische uitwerking. Ook in het beheer na de aanbesteding dient deze dialoog voortgezet te worden. Niet alleen, omdat mogelijk ook toezeggingen vanuit de stadsregio voor bepaalde randvoorwaarden als infrastructuur ingevuld moeten worden, maar ook om de passende performance sturing als hiervoor besproken te kunnen waar maken. Tot slot is voor lange concessieduur van 15 jaar het onmogelijk om alles van te voren te voorzien en dus vast te leggen. Uiteraard betekent dialoog in deze ook zakelijkheid, dus zaken die we kunnen voorzien en zijn toegezegd worden ook zo gehandhaafd (bijvoorbeeld de kwaliteit in de eerste jaren). Aspecten die moeilijker voorspelbaar zijn worden qua idee en contouren van de afspraak vastgelegd, maar worden gaande weg in gevuld. Uiteindelijk kan dit neerkomen op onderhandelingen voor een aanvulling op de concessie. Juridisch kan dit, voor zover maar vastgesteld is in de concessie dat dit onderdeel uitmaakt van de concessie (bijvoorbeeld: onderdeel van de concessie is het op termijn invullen van de bediening van station x). Dit vergt wel dat de stadsregio als concessiebeheerder, nog steeds is toegerust met tools om onderhandelingen te voeren. Zowel qua organisatie als datamanagement, om te weten waar we het over hebben. Bij onderhandelingen is vaak aan overheidszijde informatieongelijkheid de beperkende factor. De investering in het financiële model, niet alleen voor de aanbesteding, maar ook ten behoeve van het beheer is een middel hierbij. Tot slot is een aandachtspunt bij de invulling van de rol als opdrachtgever dat de performancesturing niet absoluut wordt ingevuld. Oftewel het past in de dialoog om op basis van resultaten gezamenlijk de oorzaken te achterhalen, kansen te bieden op herstel en dan eventueel “af te rekenen” volgens de bonus-malusregeling. 8.5 Conclusie Wij denken dat een opdrachtnemer met name moet worden aangestuurd op het behalen van resultaten die kwalitatief en kwantitatief van aard zijn (output sturing). De vervoerder dient vrijheden daartoe te krijgen, de stadsregio als opdrachtgever dient te sturen, te meten en te beoordelen op resultaat.

53/56


vervolg Het draait tevens om professioneel opdrachtgever- én opdrachtnemerschap. Waarbij outputgerichte elementen in samenhang worden gebracht met meer inputgerichte gerichte elementen. Op deze wijze kan evenwichtig vastgesteld worden welke performance wordt geleverd. Wij zijn er van overtuigd dat openbaar vervoer verankerd, ingebed moet zijn in de lokale samenleving en dat daarvoor een gevoel van vertrouwdheid en veiligheid nodig is. Daarom willen wij voor de 1e 5 jaar van de concessie inzetten op (sociale) veiligheid. Het openbaar vervoer is de belangrijkste dagelijks zichtbare drager van de identiteit van de stadsregio. Daarom zullen wij in dialoog met marktpartijen het merk en de marketing ontwikkelen en door de markt laten uitvoeren. In het beheer na de aanbesteding dient de dialoog met de marktpartij voortgezet te worden. Niet alleen, omdat mogelijk ook toezeggingen vanuit de stadsregio voor bepaalde randvoorwaarden als infrastructuur ingevuld moeten worden, maar ook om de passende performance sturing als hiervoor besproken te kunnen waar maken. Daarnaast is het voor lange concessieduur van 15 jaar het onmogelijk om alles van te voren te voorzien en dus vast te leggen. Uiteraard betekent dialoog in deze ook zakelijkheid, dus zaken die we kunnen voorzien en zijn toegezegd worden ook zo gehandhaafd (bijvoorbeeld de kwaliteit in de eerste jaren).

54/56


vervolg Bijlage 9: Planning naar de Stadsregioraad De aanbesteding gaat op 1 november 2009 van start, het gunningbesluit zal één jaar later worden genomen zodat de concessienemer twee jaar de tijd heeft om materieel te bestellen, in bedrijf te nemen en zich voor te bereiden op de realisatie van het contract. Op basis van een keuze voor de concurrentiegerichte dialoog is de planning naar de Stadsregioraad als volgt: • Het voorlopige PvE dat de vaststelling van strategische hoofdkeuzen, een aantal Bestuurlijke Overeenkomsten en een onderhandelmandaat omvat, zal ter vaststelling op 13 augustus 2009 worden besproken in het college. • Hierna zal het concept functioneel PvE OV en RO ten behoeve van de concurrentiegerichte dialoog ter kennisname in de Stadsregioraad worden besproken op 22 oktober 2009. Voorbereidende stukken worden na behandeling in het college op 13 augustus en 1 oktober (BOV’s met gemeenten) toegezonden. • De nieuwe Stadsregioraad zal in mei 2010* worden geïnformeerd over het project • Na afloop van de concurrentiegerichte dialoog met marktpartijen kan in juli 2010* het definitieve PvE aan het college worden aangeboden ter vaststelling en ter kennisname aan de Stadsregioraad. • Hierna volgt de offertefase en kunnen de marktpartijen een definitief bindend bod uitbrengen in oktober 2010. • Het concessiebesluit kan in oktober 2010* door het College van Bestuur worden genomen en daarna aan de Stadsregioraad ter kennisname worden aangeboden * = Nader te bepalen wanneer data van de stadsregioraadsvergaderingen in 2010 bepaald zijn. Op de volgende pagina ziet u de planning naar de Stadsregioraad grafisch weergegeven:

55/56


Stadsregioraad

Commissie (s)

02 07 05 02

05

02

07 08

12

10

11 06

15/2/09

22 10

08

12 10

1/5/09

1/11/2009

02

0505

07

1/1/2013 1/7/2010

01/02/2010

1/11/2010

Start concessie

vervolg

Consultatie marktpartijen

Scope

Europees aanbestedingstraject

Voorbereiding EA 11

College Stadsregio

29 01

Stadsregioraad

Commissie (s)

13

16 04

08

02 07 05 02

15/2/09

56/56

11 06

1/5/09

Preselectie

01 10

2

Dialoogfase*

Offertefase*

3

[Te plannen in

10

07

02

4

november 2010] 22 10

08

05

02

07 08

12

10 12 10

1/11/2009

02

0505

07

1/1/2013 01/02/2010

1/7/2010

1/11/2010


Start concessie

Voorstel aan Stadsregioraad nr

Recommend Documents