V4Kids. Herfst 2012 Nummer: 12. Menselijke Waarde Geweldloosheid. V4Kids-12 Herfst Geweldloosheid Bladzijde 1

V4Kids Menselijke Waarde

Geweldloosheid Herfst 2012 Nummer: 12

V4Kids-12

Herfst 2012 - Geweldloosheid

Bladzijde

1

Inhoud (Waarde Geweldloosheid)

Boom Geweldloosheid (3) Heb anderen lief (4) Rebus 1 (5) Rebus 2 (6) Kids4Value (7) Wind en Windbuil (9) Vragen over het sprookje Wind en Windbuil (16) Lied (17) Oma’s Hoekje (19) Met Opa op Stap (23) Oplossing Rebussen (26) Oplossing Braille Boodschap (26) Colofon (27)

V4Kids-12


Bladzijde

2

Geweldloosheid Deze keer komen er in V4Kids verhalen voor, waarin “Geweldloosheid” een belangrijke rol speelt. We hebben voor jullie een plaatje gemaakt, waaraan je kan zien wat er zoal met “geweldloosheid” wordt bedoeld. Door het toepassen van “geweldloosheid” werk je mee aan het mooier maken van je omgeving en uiteindelijk van de hele wereld. Begin bij jezelf.

Waarde voor het komende Winternummer: “Liefde”

V4Kids-12


Bladzijde

3

Heb anderen lief ‘Mam, moet u horen wat er vandaag op school gebeurd is!’ Vol opgewonden energie zie ik het kind binnen komen. Ik zie ook ogen vol van verontwaardiging glimmen. Met wat te drinken en een schaaltje fruit gaan we op de bank zitten. Gelijk barst het kind los in een stortvloed aan woorden. Tijdens de pauze kwam er een iemand langs het schoolplein in een rolstoel. Kinderen van de school hadden die persoon uitgescholden. Het kind had gezien hoe verdrietig die persoon in de rolstoel daar van werd. ‘Ik vond het zo erg voor diegene in de rolstoel, mam. Ik zou graag een glimlach op het gezicht van die persoon zien. Mama, hoe kan ik die persoon laten lachen?’ Ik vraag aan het kind: ‘Waar zou jij blij van worden?‘ Het kind wordt stil en ik zie dat het nadenkt. Rustig laat ik het zitten.

De volgende dag komt het kind blij glimlachend thuis uit school en vertelt direct wat er in de pauze gebeurde. De persoon in de rolstoel kwam weer langs het schoolplein en weer waren er kinderen aan het schelden. Het kind was het schoolplein afgerend en had aan de persoon in de rolstoel een zelfgemaakte tekening gegeven. ‘Mama, de pleinwacht was wel een beetje boos op mij omdat ik van het plein ging. Maar ik kreeg geen straf. De pleinwacht had gezien wat ik deed. En, mama, de pleinwacht was trots op wat ik had gedaan!’ Het kind is stil, denkt terug aan de belevenissen op het plein. ‘Mama? Toen ik de tekening af had, kreeg ik ineens heel even een soort kippenvel. Hoe kan dat? Het was écht niet koud buiten.’ ‘Dat is heel bijzonder, het is één van de manieren waarop god je laat merken dat je iets goeds doet.’ Met een glimlach op het gezicht gaat het kind fijn spelen.

V4Kids-12


Bladzijde

4

V4Kids-12


Bladzijde

5

V4Kids-12


Bladzijde

6

Hallo allemaal! Het nieuwe schooljaar is weer begonnen en dit jaar mag ik groep 7 lesgeven. Het is altijd weer even wennen aan elkaar. En zeker wanneer er zoals bij ons drie nieuwe kinderen in de klas zijn gekomen. Daarom leek het mij en de kinderen leuk om een kennismakingsspel te doen. Natuurlijk wilde ik ze meteen ook wat leren!! En waar heb je nu meer plezier van in je leven dan goed te leren samenwerken. Als je dat kan in een spel of in je werk, gaat het allemaal een stuk sneller, leuker en makkelijker. Dus….. Kijk maar eens naar deze foto. Wat zijn we daar aan het doen?

Nou, ik zal het je vertellen. Dit is voor de verandering geen woordweb op het (digi)bord, ook geen spinnenweb met een spin erin maar wel een “kinderweb”. Dat was echt om te lachen want je moest een bol wol gooien naar een ander kind en tegelijk zijn of haar naam noemen. Natuurlijk gooiden we soms te hard, te scheef of werd de bol niet gevangen….Dit naar elkaar gooien duurde net zo lang tot iedereen aan de beurt was geweest. Makkelijk, zou je denken. Jaaaaa, tot het moment dat de bol wol weer netjes terug opgerold moest worden…. Toen moesten de kinderen heel goed opletten en samenwerken zodat de draad weer precies hetzelfde terug gegooid werd naar de leerling waar hij vandaan kwam. Dat was niet zo simpel.

V4Kids-12


Bladzijde

7

Maar doordat iedereen stil bleef zitten en elkaar goede aanwijzingen gaf, is het gelukt! Daar word ik altijd heel blij van. Dan zou ik zo maar kunnen roepen:

Dit web vind ik trouwens zelf ook heel mooi…. niet van kinderen, niet van spinnendraden maar wel van kleuren die verbinden… As ieder kind zijn eigen kleur toevoegt het komend schooljaar dan wordt het een mooi palet…

Nou,, dat was het weer voor deze keer. Mocht je willen laten weten hoe jij lekker hebt samengewerkt, dan hoor ik dat natuurlijk graag! Of heb je er ideeën over ? Mail ze naar [email protected] dag dag, juf Lonneke

V4Kids-12


Bladzijde

8

Wind en Windbuil Sprookje; geschreven door Diana van Doorn.

Deze keer hebben we een verhaal voor de wat meer ervaren lezers. Want er komen moeilijke woorden in voor en ook kan er gesteld worden dat het verhaal de Menselijk Waarden, vooral in het begin, niet goed laat zien. Het is vaak het tegenovergestelde. Het verhaal is grotendeels een voorbeeld hoe het niet moet. Als je je niet aan de Menselijke Waarden houdt, gaat er van alles mis en dan worden de mensen ontevreden. Probeer bij het lezen te ontdekken welke waarden er worden geschonden. De mensen in Vlakland werden gevangen door een wolk van somberheid.

Ze waren diep ontstemd over het feit dat de eerste minister had besloten de belastingen flink te verhogen. Hij was genoodzaakt dit te doen omdat de schatkist was geplunderd. De schatkistbewaarder was overvallen omdat zijn bewakers hadden liggen suffen. Zij waren neergeslagen door enkele vermomde onverlaten die door het suffen van de bewakers zich een makkelijke toegang konden verschaffen tot de schatkist. De schatkistbewaarder, opgeschrikt door deze brute overvallers, werd door hen gekneveld en in de bezemkast opgesloten. V4Kids-12


Bladzijde

9

Daarna hebben de boeven de schatkist leeg gehaald en zijn met het geld er vandoor gegaan. Ondanks al het speurwerk van de politie was er nog steeds niets van het geld terug gevonden. In het paleis van de Koningin werd een crisisberaad belegd, waar alle ministers en raadslieden bijeen kwamen om de situatie te bespreken. Het werd een hevige discussie hoe het probleem op te lossen. Er zat uiteindelijk niets anders op dan de belastingen te verhogen en alle festiviteiten in het land te laten vervallen, zodat de kosten hiervoor bespaard zouden blijven. Ook zou de Koningin en haar familie gevraagd worden flink te besparen op hun uitgaven. Toen de Koningin dit vernam, barstte ze in verontwaardiging uit. Ze voelde dat zij als hoofd van de natie gevrijwaard zou worden van iedere bezuiniging. Ze had net een serie nieuwe hoeden en jurken besteld in Horkland en had geen zin deze bestelling te laten vervallen. Ze voelde dit als een gezichtsverlies. Het lag niet in haar stijl om twee maal hetzelfde te dragen, zeker bij officiële gelegenheden en paleisfeesten. Ze liet op een niet mis te verstane toon aan de eerste minister blijken dat zij hieraan niet meedeed en dat hij en zijn raad maar een andere oplossing moest zoeken om de schatkist te vullen. De eerste minister, die de autoriteit van de Koningin niet kon weerstaan, liet zijn oren hangen en keerde met zijn opdracht naar het crisisberaad terug. Enkele raadslieden probeerden de eerste minister nog te overtuigen dat dit echt niet kon. Het zou betekenen dat de rekening wel eenzijdig bij het volk kwam te liggen, en ja, de Koningin had dan toch ook wel schuld door een incompetente schatbewaarder aan te stellen. Maar de eerste minister was doof voor alle argumenten want zijn oren hingen al naar het besluit van de Koningin. Als eerste minister had hij het laatste woord en zo werd met binnensmonds gemompel onder enkele ministers en raadslieden toch ingestemd met de voorstellen. De dag erna werd overal in het land het nieuws verspreid over de roof in de schatkist en de harde maatregelen voor de inwoners van Vlakland. De belastingmaatregelen kwamen hard aan. Het betekende dat voor enkele mensen de broekriem een gaatje verder aangehaald moest worden. Voor een groot deel van de bevolking zou dit betekenen dat dat laatste gaatje van de broekriem aangetrokken zou worden en voor sommige bevolkingsgroepen kwam de

V4Kids-12


Bladzijde

10

broekriem geheel te vervallen, om dit te illustreren met het gezegde: “De broekriem aantrekken”, oftewel bezuinigingen en armoede. De bewoners in Vlakland die altijd positief gestemd waren, vervielen in diepe somberheid. Nauwelijks begroetten zij elkaar nog en als zij elkaar dan toch spraken, was het een geweeklaag over de erbarmelijke toestanden in het land. Het leidde tot verdeeldheid onder de mensen; sommige deden hun best om de touwtjes aan elkaar te knopen; andere bedachten listige zaken om hun inkomen veilig te stellen en sommige mensen kwamen op straat te wonen omdat zij hun huur of landpacht niet meer konden betalen. Wind die altijd voor een aangename bries zorgde in het land, zag dat er een dikke wolk van somberheid over het land kwam te hangen. Deze werd steeds zwarter en week niet voor zijn bries. Wind besloot daarom zijn kracht te versterken en blies en blies……maar de zwarte wolk wilde niet wijken. Er zat niets anders op dan er een stormkracht op te zetten, bedacht Wind. Dit had geen effect op de zwarte wolk, nee het werd er alleen maar erger door. De mensen raakten door de stormkracht nog meer van slag en naast hun somberheid werden zij ook angstig. Wind bleef zijn kracht versterken want hij wilde die donkere wolk oplossen. Helaas gebeurde dit niet. Daarom besloot Wind op zoek te gaan naar een paar stevige regenwolken die de zwarte wolk zouden schoon spoelen. Door de onhandige bedoelingen van de Wind werd het er allemaal niet beter op voor Vlakland. Naast de stormwind begon het ook vreselijk hard te regenen. Het land werd drassig en de oogst zou hierdoor gaan mislukken. Inmiddels waren de inwoners van Vlakland ten einde raad. De Koningin had al de weermannen en vrouwen in de gevangenis gegooid omdat zij niet accuraat het weer meer konden voorspellen. Ook hadden zij geen verklaring waarom de wind zo raasde en de regen onophoudelijk bleef neerstromen. De Koningin was zo korzelig dat haar gade zich met de hofnar, die geen grap meer kon bedenken om de Koningin te laten lachen, in de uiterste rechter vleugel van het paleis hadden terug getrokken. Met een schaakspel vermaakten zij zich, in de hoop dat de Koningin weer gauw goed gemutst, uh gekroond zou zijn.

V4Kids-12


Bladzijde

11

Opnieuw kwamen de ministers en raadslieden bijeen voor crisisberaad. Wat te doen tegen deze harde wind en regen. Er werden ook enkele wetenschappers uitgenodigd bij het beraad. Tot diep in de nacht werd er vergaderd totdat één van de wetenschappers met een ‘eureka’ idee kwam. Hij stelde voor om de wind te vangen met grote windzakken die overal in het land geplaatst zouden worden, zo zou de wind verminderen concludeerde hij. De raad besloot zijn advies op te volgen want er was geen alternatief, was hun conclusie. Zo werden de dagen daarna overal windzakken geplaatst in het land. Het was een hele operatie om deze kolossale windzakken te plaatsen. Toen het zover was, werd het sein gegeven om tegelijkertijd de windzakken te openen en de wind te vangen. Maar hoeveel wind zij ook vingen de Wind zelf konden zij niet vangen. Want niemand weet eigenlijk waar Wind vandaan komt en waar Hij gaat. De naïviteit van de wetenschapper was debet aan de mislukking van zijn plan. Het werd eigenlijk een bizarre vertoning al die windzakken op het land zonder dat de wind hierdoor minder werd. Er waren enkele kwajongens die met een spijker enkele windzakken deden doorprikken wat een hevig knal gaf door de lucht die uit het gaatje werd geperst. Menigeen schrok op en door de schrik sloeg de somberheid om in woede en verzet. Er begon iets te broeien onder een groot deel van de bevolking. Ze waren het beu om onder armoedige omstandigheden te leven en de onbekwaamheid van hun regering. Ook was men verontwaardigd dat de koninklijke familie geen enkele bezuiniging was opgelegd en de hoffeesten gewoon doorgingen. Daarbij kwam het belachelijke idee van hun regering om windzakken te plaatsen in het land om het windtij te keren! Je reinste verspilling. Er werd gesproken over de opgevangen lucht in windzakken die overlast bezorgde en nu behoorlijk begon te stinken. Zo ontstond er een volksberaad en deze besloten om een petitie aan de regering aan te bieden met alternatieve voorstellen om de belastingdruk te verlagen en te eisen dat de Koningin ook zou gaan bezuinigen. Enkele vooraanstaande mensen uit het volksberaad zouden deze petitie aan de regering aanbieden. Nadat bijna alle handtekeningen van de bewoners van Vlakland hadden verzameld, togen zij naar de regering die gezeten was in het paleis.

V4Kids-12


Bladzijde

12

De secretaris van de eerste minister nam de petitie in ontvangst en beloofde de afgevaardigden dat zij binnen afzienbare tijd een antwoord van de ministerraad zouden ontvangen. De petitie bracht een hevige beroering teweeg bij de Koningin en de ministerraad. Wat te doen; de ministerraad zag geen alternatief voor de bezuinigingen, op enkel kleine details na, en de Koningin gooide haar kop in de wind en was verder niet aanspreekbaar. De gehele situatie zat muurvast en de sombere wolk boven Vlakland groeide met de dag aan. Tja, een Wind bleef maar proberen die wolk te verdrijven, want dat was zijn taak als Wind om wolken te verdrijven die voor Zon komen te hangen. De wolk groeide en groeide en het werd steeds schemeriger in Vlakland. Er moest iets gebeuren maar wat? De hofnar en de Koning hadden zich nog steeds teruggetrokken in de rechtervleugel van het paleis. Na hun zoveelste partijtje schaak dronken zij een goed glas wijn en mijmerden wat over de situatie die was ontstaan in Vlakland. Ineens bedacht de hofnar dat hij een neef had, die Windbuil werd genoemd, welke soms geniale invallen en ideeën had die misschien een oplossing zou kunnen geven voor de ontstane situatie in Vlakland. “Hmm,” zei de Koning, ”Windbuil.. wat een vreemde naam, nooit van gehoord, misschien kan hij iets aan die wind doen”, was zijn redenering. Hij verzocht de hofnar om zijn neef op te sporen en naar het paleis te brengen. En zo vertrok de hofnar op reis, want hij wist niet precies waar Windbuil zich bevond. Zijn neef leidde een wisselvalig leven en verbleef nooit langdurig op één plaats. Maar voordat hij vertrok lichtte hij de ministerraad in met zijn voornemen en zei dat ze moesten zeggen tegen de afgevaardigden van het volk nog even geduld te hebben omdat de oplossing waarschijnlijk via Windbuil gevonden zou worden. De hofnar was naar het naburige Duitenland gereisd. Hij liep op de markt van een middelgrote stad aldaar. Aan het einde van de markt zag hij een grote groep mensen staan die bulderde van het lachen. Hij liep er naar toe en zag dat zijn neef daar onzinnige verhalen stond te vertellen die de mensen aan het lachen maakten. Toen de voorstelling was afgelopen en de mensen enkele duiten in de lege hoed hadden geworpen, liep de hofnar naar zijn neef toe. V4Kids-12


Bladzijde

13

Het werd een hartelijk weerzien. Want als de hofnar en Windbuil samen waren, werd het een vrolijke boel, zeker als ze samen in een herberg enkele glaasjes van het één en ander hadden gedronken. Na een vrolijke avond samen te hebben doorgebracht, bleven ze overnachten in de herberg. De volgende morgen hadden ze een beetje hoofdpijn door het gelag van de vorige dag, och het drukte niet hun stemming. Samen besloten ze een wandeling te maken in het stadspark. Daar gingen ze samen op een bankje zitten en kon de hofnar zijn verzoek van de Koning kenbaar maken. “Prima,” zei Windbuil, ”ik heb wel zin in weer iets anders te doen en me te laten onthalen op het paleis”. Zo vertrokken ze samen naar Vlakland. Daar aangekomen kreeg Windbuil een riante kamer aangeboden en hij liet zich flink onthalen met spijzen en drank. Inmiddels waren er enkele dagen verstreken en er was nog niets zinnigs uit de mond van Windbuil gekomen over de oplossing van de situatie in Vlakland. Nee, hij liet zich koninklijk bedienen en grapte tegen een ieder die in zijn nabijheid kwam en knipoogde sluiks naar de vrouwelijke bedienden. Hij gedroeg zich werkelijk als een windbuil! Inmiddels begonnen de Koning en de ministers ongerust te worden; hadden zij er wel goed aan gedaan om deze persoon binnen te halen? Hij was een vreetzak in hun ogen waar niets zinnigs uit kwam. Maar daar konden zij zich wel eens in vergissen. Toen de maat vol was, lieten de Koning en de eerste minister Windbuil bij zich roepen. Deze was net begonnen aan een uitgebreide dis en zei niet te willen worden gestoord tot na zijn middagdutje. Zo moesten, tot grote ergernis, de Koning en de minister wachten, er zat niets anders op, en ze besloten om in die tussentijd een partijtje schaak te spelen. Het was al laat in de middag toen Windbuil verscheen bij de twee heren. Hij keek ze ernstig aan en zei dat de oplossing simpel was, op voorwaarde dat deze uitgevoerd zou worden en dat er geen enkel andere mogelijkheid was dan die hij voorstelde. De Koning en de eerste minister schoven naar voren op het puntje van hun stoel en keken met grote aandacht naar Windbuil.

V4Kids-12


Bladzijde

14

Windbuil zei hun dat de Koningin al haar hoeden en jurken moest verdelen onder de vrouwen van het volk en de Koning zijn hoeden en pakken onder de mannen van het volk. Als het volk deze kleding zou aantrekken of een hoed zou dragen zouden zij zich koninklijk gaan voelen en alle somberheid zou verdwijnen. Dan zou de wolk oplossen en de wind gaan liggen. Een aangename bries zou het land drogen zodat de velden opnieuw ingezaaid konden worden. De mensen zouden weer blij worden en harder gaan werken om de welvaart te verhogen met als gevolg belastingverlaging. En als er weer voldoende welvaart in het land zou zijn kon de koninklijke familie zich weer in nieuwe kleding steken. Je kunt je wel voorstellen wat dit voor reactie gaf, zeker bij de Koningin. Ze gierde en tierde door het paleis heen en niemand werd ontzien. Windbuil werd het paleis uitgegooid en de paleisdeur met een smak dichtgegooid. Windbuil sloeg het stof van zijn kleding af en liep fluitend de toegangsweg naar het paleis af. En niemand heeft hem ooit weer gezien in Vlakland. Tja, het duurde even voor de Koningin inzag dat er geen andere mogelijkheid was en besloot tot het opvolgen van de raad van Windbuil. En zo gebeurde er precies wat Windbuil had voorspeld toen alle kleding en hoeden, het waren er heeeeeeeeeeeel veeeeeeeeeeeel, uitgedeeld was onder de bevolking. De koninklijke familie moest zich uiterst sober kleden met de weinige kleding uit de weggooi zak die al enige tijd bewaard was in de kelder. Toen zij zagen dat het volk in blijdschap vertoefde nadat zij zich in de koninklijke kledingstukken hadden gehuld en de donkere wolk was opgelost, beseften zij dat het opofferen van hun kleding een groot geschenk was aan het volk en henzelf. De Koningin werd milder en besloot, toen zij weer nieuwe kleding aanschafte, meer na te denken alvorens iets te kopen.. Ze bleef zich wel mooi kleden zoals een Koningin betaamt, maar in gepaste mate. En Wind had weer plezier in het blazen van de wolkjes die af en toe weer voor de zon verschenen. Behalve als er een milde regenwolk kwam die het land bevruchtte. V4Kids-12


Bladzijde

15

Vragen over het sprookje Wind en Windbuil Vind je de schatbewaarder incompetent? Wat vind je van het gedrag van de Koningin? Zou jij Windbuil als vriend willen hebben? Is de wind alleen maar dom of eigenlijk ook wel lief? Wat is volgens jou de moraal van het verhaal? Zijn moeilijke woorden toch wel leuk? Stuur je antwoorden aan: [email protected] We hopen dat jullie de antwoorden willen opsturen en jullie krijgen van ons ook een reactie. Ton Modderman

V4Kids-12


Bladzijde

16

Lied Bij de Kinderboekenweek wordt het lied “Hallo Wereld” gezongen. Dat past uitstekend bij het thema “Geweldloosheid”. Hoe het klinkt kan je op YouTube vinden onder de titel “Hallo Wereld” en wordt gezongen door “Kinderen voor Kinderen”. Er is een ook mogelijkheid voor Karaoke, waarbij je zelf mee kan zingen. Dat kan je vinden bij http://kvk.karaoke.vara.nl/ Veel plezier met het lied.

V4Kids-12


Bladzijde

17

Hallo wereld, wereld, De wereld is van mij. Er is ruimte zat, dus kom er lekker bij. Hallo wereld, wereld, De wereld is voor jou Er zijn wel duizend kleuren veel meer dan rood, wit, blauw En wat ik doe, doe, doe Doe ik samen met jou En waar ik ga, ga, ga, Ga ik samen met jou Hallo wereld Hééééy Ja jij, Je bent van ons allemaal

Hallo raam, Goeiemorgen nieuwe dag Hallo bed Waarin ik net nog lekker lag Hallo boek Met je verhalen zo mooi Verre landen, nieuwe mensen Komen wonen in mijn hoofd Als je leest Snap je de mensen om je heen Als je leest dan weet je Ik ben niet alleen Want een boek, Meteen al bij de eerste zin Dat opent alle alle grenzen En laat jou de wereld zien

Hallo deur hallo straat en hallo plein Hallo zon Die op alle mensen schijnt Ha die buurman Kom, vertel me je verhaal Je kwam van ver Nu ben je hier We zijn nu samen allemaal

.

V4Kids-12


Bladzijde

18

Oma’s Hoekje

Lieve Kinderen, Wij hebben elkaar al een hele tijd niet meer gezien of gesproken. Oma heeft jullie gemist. Hoe gaat het? Je bent vast al een beetje gewend aan je nieuwe klas. Ik hoop dat je het fijn vindt op school dit jaar en dat je op kan schieten met de leerkracht en met de andere kinderen in de klas. Het is ook nog spannend vooral de eerste week van het schooljaar. Iedereen is zo geïnteresseerd en positief. Het klasselokaal is schoon en er hangen allerlei nieuwe posters en kalenders aan de muur. Jullie, jij en de andere kinderen en de leerkracht moeten aan elkaar wennen. Met respect voor elkaar lukt dat wel en komen jullie in een ritme. Soms gaat dat wel makkelijk en soms niet. Af en toe moet je iets op school leren wat je misschien onzin vindt. Je moet hard werken en de juf of meester vertelt je dat wat er ook gebeurt, dat het goed voor je is. Dit is ook waar als het niet zo lijkt. Ik kan je een heleboel voorbeelden hiervan geven. Ook moet ik zeggen dat het kan zijn dat iets wat jou gebeurt je een aanzet kan geven om iets te doen of iets te ontwikkelen wat goed is voor jezelf en soms zelfs heel erg goed voor andere mensen. Stel voor dat iets gebeurt wat heel slecht voor je lijkt. Op dit moment denk ik aan Louis Braille. Zijn achternaam klinkt misschien bekend? Het was heel erg gesteld met de arme Louis. Louis Braille was in 1809 geboren in een dorpje in de buurt van Parijs in Frankrijk. Zijn vader maakte paardentuigen uit leer natuurlijk. Louis stond heel vaak bij zijn vader als die bezig was. Op een dag was zijn vader bezig om wat gaten in leer te boren. Hij legde zijn steekpriem neer. De 3-jarige Louis pakte dit meteen op en probeerde ook net als zijn vader een gat in het leer te boren/doorsteken. Als je kijkt naar zo’n steekpriem dan weet je dat dit gevaarlijk is. Per ongeluk stak Louis zijn eigen oog kapot met de steekpriem. Het was zeer pijnlijk. Voor een dag of vier lag hij echt te kreunen. Zijn ouders, maar vooral zijn vader voelde zich heel schuldig. Hij kon zoals je begrijpt niet zien met zijn

V4Kids-12


Bladzijde

19

gewonde oog. Nog erger werd het toen zijn gewonde oog ging ontsteken. Vandaag zouden wij zo’n kind antibiotica zoals penicilline geven. In die tijd bestond antibiotica niet. De arme Louis raakte het vermogen om te kunnen zien in beide ogen kwijt want zijn goede oog raakte ook ontstoken. Hij was pas 3 jaar oud en al blind. Wat erg! Voor meerdere mensen zou dit het einde betekenen van een vruchtbaar goed leven. Maar Louis was nog niet klaar. Zijn ouders waren altijd heel positief. Toen hij oud genoeg was stuurden zij hem naar een school voor blinde mensen in Parijs. Daar leerde hij hoe je kan lezen via een boek met grote verhoogde letters. Dat waren de letters van het alfabet die opstaken, als een soort sculptuur op het papier. Hij moest zijn vingers gebruiken om de letters te voelen. Hij was er erg goed in en hielp zelfs andere kinderen te leren lezen via de verhoogde letters. Makkelijk was het niet. Louis Braille was resoluut. Hij wilde een andere methode uitvinden voor blinde mensen om te kunnen lezen. De boeken zelf waren heel groot en niet makkelijk om te dragen. En er waren maar heel weinig van die boeken voor blinden op zijn school. Raad eens hoeveel..... Ik zal het je vertellen, er waren maar 14!!! Louis was heel creatief en heel muzikaal. Hij speelde cello en orgel. Hij kon daar zelfs van leven. Stel je voor, hij kon geen muziek van een blad lezen. Dat deed hij alleen via zijn gehoor. Maar... hij wilde meer. Hij wilde een makkelijke methode om te lezen ontwikkelen voor de blinden. En nu komt het, ondanks het feit dat hij blind was bleef hij positief en deed hij zijn best om zijn leven en de levens van anderen te verbeteren. Toevallig hoorde hij over een code die in gebruik was door het leger om boodschappen door te geven als het donker was. Een gewone op papier geschreven boodschap was niet goed omdat de vijanden konden het zien wanneer de soldaten een licht aanstaken om dat bericht te kunnen lezen. De soldaten zouden dan beschoten kunnen worden. En kinderen, jullie weten natuurlijk dat er geen telefoons in die tijd waren, let op mobiele telefoons. Wat te doen? Het leger had een systeem van verhoogde puntjes en streepjes ontwikkeld. De soldaten konden, zodra ze er aan gewend waren, de boodschappen snel ‘lezen’. Dit was iets, dacht Louis. ‘Ik kan het systeem verbeteren.’ Zijn ouders waren ook heel positief. Ze moedigden al zijn ideeën en projecten aan. Op een keer toen hij in de vakantie thuis was, zat hij bij zijn vader in zijn vaders werkplaats. Hij pakte een steekpriem net zoals de steekpriem die hem blind gemaakt had toen hij drie jaar was. Louis dacht dat het leger een goed systeem had van streepjes en puntjes, maar de streepjes V4Kids-12


Bladzijde

20

namen teveel ruimte in. Nog een keer toevallig toen hij aan het spelen was met de steekpriem kwam in hem het idee op: ‘Ik kan een alfabet van alleen verhoogde puntjes maken. Dan hoef ik niet zoveel ruimte te gebruiken. Dat is veel efficiënter.’ In een dag of drie, was het hem al gelukt! Hij maakte een alfabet op dun leer, door zijn vaders steekpriem te gebruiken. Hij kon het heel snel lezen, van links naar rechts. En hij maakte het zo mogelijk voor andere blinde mensen om te kunnen lezen. Hij was toen 23 jaar oud. Louis leefde mee met de mensen om hem heen. Wat hem op zo’n jonge leeftijd gebeurde was zeker heel erg. Maar zijn ouders zorgden goed voor hem en hij kon het leven aan. Hij was zeer verdraagzaam, dat wil zeggen dat hij het wel aan kon, zijn blindheid. Hij bleef positief. Ik weet niet wat jullie ervan vinden, maar ik ben hem zeer dankbaar. Hij heeft veel gegeven aan veel blinde mensen. Let overal op waar jullie zijn, hoe blinde mensen kunnen leven in de moderne maatschappij. Volgens mij heb ik bijvoorbeeld bij een lift naast de cijfers van de verdiepingen ook de puntjes van het “brailleschrift” gezien. Het schrift is dus genoemd naar Louis Braille. Er zijn ook andere toepassingen in deze tijd voor blinde en slechtziende mensen. Wat gebeurt er bij een stoplicht? Hebben jullie weleens van een blindengeleidehond gehoord?. Ik krijg er kippenvel van Dus jonge mensen, ga voort, doe je best wat er ook gebeurt. Je kan het! Tot de volgende keer, Oma PS: Hierna een braille boodschap van Oma

V4Kids-12


Bladzijde

21

Het braille alfabet

V4Kids-12


Bladzijde

22

Met Opa op stap (deel 2) Ik wordt wakker omdat er over het dak van de caravan wordt gelopen. Ik weet niet wat voor beesten het zijn, maar het lijkt wel alsof er een hond overheen loopt. Ik hoor Oma al in de keuken en de kraan loopt. Ik roep Oma. "Wat loopt er over het dak van de caravan". Oma moet lachen. Ze zegt: "Het zijn maar gewoon duiven". "Dan hebben ze zeker laarzen aan", zeg ik. Gisteren hebben we naar het zweefvliegen gekeken, maar vandaag wordt het spannend voor me want ik mag een keer meevliegen. Ik heb er vannacht van gedroomd. Ik was in een groot vliegtuig zonder stoelen. De piloot zat in een hoekje koffie te drinken en zei dat hij een blokje om ging. Ik moest het roer dan vasthouden. Dat roer dat leek veel op het roer van een oude zeilboot. Met zo'n leeuwtje er op. Er was ook een soort ventilator die zachtjes stond te draaien. Het vliegtuig vloog tussen wolken door en het roer werkte niet altijd. Ik was blij dat ik wakker werd en merkte dat het een droom was. “Kom we gaan naar de briefing, ” zegt Opa. We lopen samen naar de kantine van de club. Het is er druk. Iedereen staat met elkaar te praten. Opa loopt naar de bar en vraagt wat ik drinken wil. Hij bestelt een koffie en een fristie. Opeens wordt de muziek in de kantine knoerthard gezet. Dat is het sein dat iedereen stil moet zijn zegt Opa. Een zweefvlieger met een grote snor vertelt nu over het weer dat er vandaag zal zijn. Het is gelukkig goed vliegweer met veel thermiek. Ik weet niet precies wat thermiek is, maar iedereen is er blij mee. Dan vertelt de meneer met de grote snor nog welke vliegtuigen vandaag meegenomen moeten worden naar de startplaats. Nu gaat iedereen naar de hangaar waar de zweefvliegtuigen staan. De deuren gaan open en V4Kids-12


Bladzijde

23

zweefvliegtuigen worden naar buiten gereden. Nu pas kan ik aan Opa vragen wat thermiek is. Hij zegt dat thermiek grote bellen lucht zijn waarin een zweefvliegtuig omhoog kan gaan. Als er veel thermiek is kan je erg lang achter elkaar vliegen. Daarom is iedereen blij als ze horen dat er veel thermiek is. Ik loop met Opa weer terug naar de caravan. Oma heeft eten en drinken in een tasje gedaan dat we meenemen. Ik moet ook een paar laarzen aantrekken, want het gras is nat. We gaan weer naar de startwagen net als gisteren. Daar loopt Opa naar de meneer met de snor en vertelt hem dat ik wil zweefvliegen. “Dat gaan we regelen,” zegt de meneer met de snor. Hij kijkt me aan en vraagt hoe ik heet. “Ik heet Ab,” zeg ik. “Ik heet Harry,” zegt hij dan. Harry zegt dat ik nog wel een uurtje moet wachten. De zon heeft nog wel een uurtje nodig om voor goede thermiek te zorgen. Harry zal ons waarschuwen als ik kan gaan vliegen. Opa stelt voor om eerst eens bij de lier te gaan kijken. We stappen samen in de kabelauto die naar de lier gaat rijden. Ik weet niet precies wat een lier is, maar dat ga ik binnenkort zien. Aan het eind van het pad staat een grote machine met grote wielen waarop kabels gerold zijn. De kabelauto rijdt een rondje achter de lier en stopt naast de lier.

Wij stappen uit. Er zijn zes kabels en die worden achter aan de zwaaiarmen van de kabelauto gehaakt. Door die zwaaiarmen kunnen de kabels elkaar niet raken. Als alle kabels er aan zitten gaat de kabelauto langzaam op weg naar de V4Kids-12


Bladzijde

24

startplaats. De wielen op de lier beginnen te draaien en de kabels worden afgerold. De man die de lier bedient kijkt of alles goed gaat en zegt tegen ons dat we niet te dicht bij de kabels mogen komen. De kabels gaan steeds langzamer en liggen dan stil. Dan mogen we in de cabine van de lier gaan zitten. We kunnen de startwagen goed zien. Op de startwagen gaat een wit licht knipperen en de man van de lier duwt een knop naar voren. Een grote motor begint te draaien en één van de kabels wordt langzaam weer opgerold. Aan de andere kant van deze kabel zit een zweefvliegtuig vastgemaakt. Het witte licht knippert nu niet meer maar brandt fel en de man van de lier duwt de knop nu helemaal naar voren. De grote motor maakt nu veel herrie en de kabel wordt nu echt snel opgerold en even later zie ik dat het zweefvliegtuig schuin omhoog gaat. Dat is een gaaf gezicht en de lier doet al kreunend zijn werk. Het zweefvliegtuig is nu bijna recht boven de lier en de kabel wordt door het zweefvliegtuig losgemaakt. Aan het eind van de kabel is een kleine parachute en die wordt nu razendsnel naar beneden getrokken. De motor van de lier stopt en

de parachute valt nu langzaam naar beneden. De kabel wordt nu heel langzaam opgerold tot de parachute vlak voor de lier ligt. “Zo dat is de eerste,” zegt de man van de lier. We moeten wachten tot alle zes de kabels gebruikt zijn. Dan komt de kabelauto om ons en de zes kabels weer mee te nemen naar de startplaats. Ik vind het leuk om het een keer gezien te hebben (wordt vervolgd).

V4Kids-12


Bladzijde

25

Oplossing Rebussen Iemand een hart onder de riem steken Iemand moed inspreken

Hij heeft het hart op de juiste plaats Hij is een goed en lief mens

Met de hand over het hart strijken Vergevingsgezind zijn

Een groot hart hebben Goed en vriendelijk zijn voor je medemensen

Oplossing Braille Boodschap “Wees Gelukkig En Doe je best”

V4Kids-12


Bladzijde

26

Colofon V4Kids is een uitgave van de Stichting Sri Sathya Sai Baba Nederland (www.sathyasai.nl) Doel van het blad: Kinderen t/m groep 8 van het basisonderwijs ondersteunen in hun vorming naar een goed mens door ze in aanraking te brengen met de vijf menselijke waarden. Deze vijf waarden zijn: 1. Waarheid (nieuwsgierig, onderscheidingsvermogen, intuïtie, hang naar kennis, waarheidsliefde); 2. Juist gedrag (netjes, moedig, vastberaden, plichtvol, eerlijk, dienstbaar); 3. Vrede (kalm, geconcentreerd, volhardend, zuiver, gedisciplineerd, zelfrespect); 4. Liefde (zorg, eerbied, medeleven, zorgzaam, vriendschappelijk, onzelfzuchtig); 5. Geweldloosheid (voelt burgerlijke verantwoordelijkheden aan, compassie, vergefelijk, ongevaarlijk, behulpzaam, rechtvaardig). Auteursrecht Het auteursrecht berust bij de Stichting Sri Sathya Sai Baba Nederland, tenzij anders aangegeven. Correspondentieadres en inzendingen van materiaal E-mailadres: [email protected] Website:

www.v4kidsplace.nl (Bevat een link naar alle oude nummers)

Wij behouden ons het recht voor om zelfgemaakte (niet gekopieerde) inzendingen (tekeningen, verhalen en dergelijke in het blad V4Kids en/of de website) kosteloos te mogen plaatsen. Abonnementen De toezending geschiedt uitsluitend door middel van e-mail in de vorm van een PDF-document. Er zijn geen kosten aan verbonden. Er zal nimmer een geldelijke bijdrage worden gevraagd. De e-mailadressen zullen uitsluitend voor het toezenden van het blad worden gebruikt en niet aan derden worden verstrekt. Abonnementen aanvragen / opzeggen bij: [email protected] Data van verschijning Vier keer per jaar, rond de seizoenswisselingen ( maart, juni, september, december). Illustraties (voor zover niet elders vermeld) Ami Siemons Kinderen van de Parkschool in Utrecht Wietske Vriezen

Auteurs (voor zover niet elders vermeld) Antonius Johannes Heutinck Célestine Jeunhomme Lonneke Offenberg Marsha Witteveen Sylvia Wiersma Ton Modderman

V4Kids-12


Bladzijde

27

V4Kids. Herfst 2012 Nummer: 12. Menselijke Waarde Geweldloosheid. V4Kids-12 Herfst Geweldloosheid Bladzijde 1

Recommend Documents