V4Kids Menselijke Waarde
Liefde
Zomer 2010
V4Kids
Zomer 2010
Bladzijde 1
Inhoud (Waarde: “Liefde”) Liefde (3) ’t Leven (gedicht) (4) Menno (4) Lied (9) Oma’s hoekje (10) Liefdespuzzel (12) Kids4Value van juf Lonneke (13) Een toonbeeld van Liefde (17) Met opa op stap (18) 3-D met professor Hap Snap (21) Een oefening in stilte (22) Colofon (23)
Waarde voor de volgende keer: “Waarheid”
V4Kids
Zomer 2010
Bladzijde 2
Liefde Deze keer komen er in V4Kids verhalen voor waarin liefde een belangrijke rol speelt. We hebben voor jullie een plaatje gemaakt waarmee je kunt zien wat met Liefde allemaal bedoeld wordt. Liefde is erg belangrijk voor verkrijgen van een hele mooie wereld. Met “liefde” kan je hier aan meewerken!
Lief zijn is leuk !! V4Kids
Zomer 2010
Bladzijde 3
't Leven 't leven is een uitdaging voor ons om te vinden het is vol met obstakels wachtend in de rij 't leven is een droom vol met mooie dingen waar iedereen bemint en altijd zingt 't leven is liefde voor ons om van te genieten vul je hart en je leven in vreugde Varshini 11 jaar
Menno Het was stil in de straat. Menno hing met zijn ellebogen uit het dakraam en keek uit over het speeltuintje achter zijn huis. Normaal klonken er vrolijke stemmen uit het klimrek en hoorde hij het piepen van de schommels. Maar nu niet. Veel kinderen uit de straat waren op vakantie gegaan. De één ging naar Zeeland, de ander naar Zandvoort aan Zee en sommigen gingen vliegen naar een plek waar het altijd warm is.
V4Kids
Zomer 2010
Bladzijde 4
Menno ging niet op vakantie. Hij ging nooit op vakantie. Normaal gesproken kon het Menno niet zo veel schelen. Hij zat graag op zijn zolderkamertje of hing uit het dakraam en keek hoe andere kinderen speelden. Dat vond hij fijner dan mee te spelen. Meespelen vond hij eng. Maar nu was het wel erg stil in de straat. Te stil. Hij wilde weten waar de kinderen naar toe waren gegaan. Zouden ze nu ook spelen, op het strand of in een bos? Menno draaide zijn raam nu helemaal open en keek naar de felblauwe lucht. Hoe zou de zee er bij Zandvoort uitzien, dacht hij. Even blauw als de lucht? Plotseling hoorde hij geklapper, als van de wieken van een vogel. Menno stak zijn hoofd een stukje verder uit het raam. ‘Zoef..!’ daar scheerde een geel gevaarte rakelings langs het dak. Geschrokken deinsde Menno achteruit. Waar kwam dat rare gele ding opeens vandaan? Voorzichtig stak hij zijn hoofd naar buiten. Daar hing een vlieger tussen zijn huis en dat van de buren. Het gele gezicht van de vlieger deinsde rustig op en neer en keek Menno met een vrolijke glimlach aan. ‘Menno, kom je eten?’ riep zijn moeder vanachter de deur van zijn kamer. Menno antwoordde niet. Hij keek nog steeds naar de vlieger die nu wat meer op en neer ging. ‘Menno!’ Zijn moeder stond nu vlak achter hem. ‘Gaat het goed, Menno?’ ‘Ja, mam, het gaat goed.’ Toen ze beneden zaten te eten dacht Menno nog steeds aan de vlieger die hem vriendelijk maar indringend had aangekeken. Die nacht droomde Menno van de vlieger. Hij hing weer boven de daken en deed kunstjes. Hij zwierde heen en weer en maakte buitelingen met een snorrend geluid. Toen hing hij plotseling strak en stil in de lucht en keek Menno aan met een uitnodigende blik in zijn ogen. Het was alsof hij tot hem sprak: ‘Wees niet bang Menno en kom met mij mee. Ik laat je de wereld van de mensen en de kinderen zien.’ Toen Menno wakker werd, liep hij meteen naar het dakraam. Hij zette het wagenwijd open, omdat de vlieger hem zojuist had uitgenodigd om de wereld te verkennen. ‘Ik mag hem niet missen als hij me straks komt halen,’ zei hij en pakte zijn rugtas om er wat spulletjes in te stoppen. ‘Ik ga op reis’ dacht hij opgewonden. V4Kids
Zomer 2010
Bladzijde 5
Lange tijd zat Menno te wachten bij zijn raam, totdat hij de vlieger herkende aan zijn vrolijke geklapper. Eerst hing hij nog boven het dak, toen zakte hij langzaam tot vlak boven het raam. Menno klom uit het raam en pakte de vlieger vast aan zijn staart. Daarop begon de vlieger zachtjes te zoemen. Het gezoem werd steeds luider. Menno haalde diep adem. Niet veel later steeg de vlieger op, met Menno zachtjes bungelend aan zijn staart. ‘Ik vlieg’, fluisterde hij zachtjes. ‘Ik vlieg!’ riep hij even later juichend uit, toen hij de straat waar hij woonde, onder zich steeds kleiner zag worden. ‘Waar breng je me naar toe, gele vriend?’vroeg Menno de vlieger. Niet veel later zag Menno een bos onder zich, waar kinderen spoorzoekertje aan het spelen waren. Twee kinderen merkten de felgekleurde vlieger op en schreeuwden: ‘Daar hangt een jongen aan die vlieger!’ Daarop riep Menno uit: ‘Vriend, vlieg niet zo laag, je maakt me bang!’ De vlieger, die als vanzelfsprekend luisterde naar de jongen, aarzelde niet en maakte een omgekeerde duikvlucht, loodrecht omhoog. Toen werd plotseling alles wazig om hem heen. Als hij naar beneden keek, zag hij niets. ‘Wat aangenaam koel en rustig is het hier’, dacht Menno. Van de pluisjes om hem heen maakte hij een zacht bedje en ging er in liggen. Een wolk was nu zijn huisje, en de vlieger waakte over hem terwijl hij sliep. De wolk was onrustig geworden van het mannetje dat in zijn wolkendek had zitten pluizen, en begon te zuchten. Langzaam vormden zich druppels die hij van zich afschudde. Vlak onder de wolk, plensde nu een lelijke regenbui neer op de kinderen die zojuist nog vrolijk spelletjes deden in het bos. De volgende ochtend, toen Menno wakker werd, leek het alsof zijn wolkenhuisje kleiner was geworden. Boven zijn hoofd bewoog de vlieger op en neer. Daarbij keek hij Menno indringend aan. Menno richtte zich tot de vlieger : ‘Wil je dat ik weer met je mee vlieg? Dat lijkt me fijn. Breng me eens naar de zee, die heb ik nog nooit gezien.’ De vlieger probeerde Menno los te rukken uit de wolk, maar hij sputterde: ‘Nee, laat de wolk alsjeblieft meedrijven. Ik vind de zon te fel en de wolk beschermt mijn als ik me niet prettig voel.’ De vlieger respecteerde de wens van de jongen. En zo gebeurde het dat Menno wederom de staart van zijn gele vriend vastpakte. Door de wind lieten ze zich meevoeren naar de zee, terwijl de wolk hem als een parasol tegen de zon beschermde. V4Kids
Zomer 2010
Bladzijde 6
Menno was onder de indruk van de diep blauwe kleur van de zee en de glinsteringen op het wateroppervlak. ‘Hoe zou de zee voelen?’dacht hij. Het was alsof de vlieger zijn gedachte hoorde, want meteen voelde hij hoe hij naar beneden werd getrokken. Daar hing hij boven de zee, terwijl de zon in zijn gezicht prikte. Onder hem zag hij niet alleen de witte schuimkoppen op de golven, maar ook kinderen die aan de kustlijn speelden. Hij zag ze graven en water halen, en hoe ze speelden in de golven. Een klein meisje kreeg de vlieger in de gaten en riep haar vader. ‘Omhoog!’ riep Menno. ‘Ik zeg je dat ik omhoog wil’, smeekte hij zijn gele vriend. De vlieger deed wat hij zei en binnen een mum van tijd zat Menno weer veilig in zijn wolk. Hij plukte pluisjes uit de wolk en maakte er een stoel van. Opgelucht zei hij tegen zichzelf: ‘Hier zit ik goed. Geen last van die felle zon en niemand kan mij hier zien.’ Op dat moment hoorde Menno een gezucht en geweeklaag onder zich. Toen hij naar beneden keek, zag hij hoe een stuk van zijn wolk afbrokkelde en in grote druppels naar beneden viel. De druppels maakten een bui die de spelende kinderen onder hem uit de zee deden rennen. Geschrokken sprong hij uit zijn stoel. Boven hem keek de vlieger hem vragend aan. ‘Wil je me ergens brengen, gele vriend? Laat me vandaag maar even met rust. Ik ga een bedje maken waarin ik even kan bekomen van de schrik,’ antwoordde Menno. Menno plukte van de wolkenpluizen die om hem heen dwarrelden en maakte er een zacht bedje van. Toen het bedje af was, zag hij dat er niet veel van de wolk over was. Alleen boven het bed hing nog een dunne wolkenwaas. Menno ging liggen en keek nog even naar zijn vlieger. Die knikte hem geruststellend toe, alsof hij zei: ‘Doe je ogen maar fijn dicht.’ Menno liet zich al wiegend door de vlieger omhoog trekken. Hij voelde zich licht en prettig. De wereld onder hem werd steeds kleiner. De lucht werd dunner en het leek wel alsof hij steeds dichter bij de zon kwam. Maar hij was niet bang, want de zon straalde geen felle stralen maar strooide fonkelende lichtjes. Als kleine zachte prikjes landden ze op zijn huid. Dat voelde fijn. Menno werd er blij van.
V4Kids
Zomer 2010
Bladzijde 7
Toen hoorde hij een stem helder en warm tot hem spreken: ‘Lieve vriend, waarom ben je zo bang als je op de aarde bent en verstop je je in een wolk? Alle kinderen zijn mijn kinderen en spreken met hun hart door te spelen. De wolk die je tot nu toe beschermde, huilt tranen omdat je niet meedoet met de kinderen op aarde. Alle kinderen dragen mijn licht en delen mijn liefde met elkaar. Jij bent één van mijn stralen die mijn aarde een beetje warmer kan maken. Straal met het licht in je en je zult je veel gelukkiger voelen.’ Op dat moment voelde Menno zijn hart warm worden, zo warm, dat de wolkenrestjes om hem heen verdampten. Daar hing hij, licht en tintelend van warmte, aan de staart van de vlieger die hem al die tijd trouw was gebleven. Hij keek zijn gele vriend aan en meende een knipoog te zien. Daarop maakte de vlieger een diepe duik, waarbij ze samen steeds lager zakten. ‘Waar breng je me, gele vriend?’ vroeg Menno. ‘Naar een plek waar je fijn kunt spelen,’ antwoordde de vlieger. Menno glimlachte en voelde zijn hart zachtjes branden.
V4Kids
Zomer 2010
Bladzijde 8
Lied (melodie “Ik zag twee beren”) Ik zag twee blagen een kindje plagen Oh, dat was een wonder Het was een wonder boven wonder dat die blagen nog plagen konden Hi, hi, hi, ha ,ha,ha We staan er bij en kijken er naar Ik zag twee blagen dit niet meer wagen Oh, dat was een wonder Het was een wonder boven wonder dat die blagen nog plagen konden Hu, hu hu, nou, nou, nou De liefde is toch sterker door jou
V4Kids
Zomer 2010
Bladzijde 9
“De Gever ontvangt....”
Hallo Lieve Kinderen, Hoe gaat het met jullie? Zijn jullie fijn met vakantie? Dat is zo spannend. Ik heb jullie gemist. In de eerste twee nummers van V4Kids hebben wij gesproken over hoe wij kalm en eigenlijk blij om ons heen moeten kijken wat er ook gebeurt. ‘Wees Gelukkig’ dus wat er ook gebeurt.. Soms is dat wel makkelijk als je krijgt wat je wilt hebben, bijvoorbeeld een goed cijfer voor je proefwerk. Soms moet je tevreden zijn met wat minder en soms moet je je manier van doen aanpassen. Kijk om je heen. Ik denk aan een verhaal dat jullie misschien al kennen. Het gaat over een man die na zijn overlijden naar de hel ging om boete toe doen voor zijn zonden. De bel ging voor de maaltijd en alle mensen liepen een pracht zaal binnen. Zelf zagen ze eruit alsof ze in dagen niet gegeten hadden, niet blij dus. En dat terwijl er lekkere borden op tafel stonden met er naast lepels met lange stelen met zeer scherpe punten. Iedereen pakte een lepel en probeerde zichzelf te voeren. Het ging niet. Ze konden niet bij hun mond komen met het eten en het punt van de lepelsteel stak de buurman heel pijnlijk in zijn wang. Iedereen probeerde de scherpe punten van zijn buurman te vermijden. Het was een rommeltje. De bel ging. Ze moesten de zaal verlaten zonder gegeten te hebben. Geen wonder dat ze er zo hongerig en ontevreden uit kwamen. Gelukkig hoefde onze man niet te lang in de hel te blijven. Hij kwam snel terecht in de hemel. Het viel hem meteen op dat de mensen daar er doorvoed, gezond en zeer gelukkig uit zagen. De bel ging voor de maaltijd. De eetzaal was hetzelfde! Lekkere schotels en zelfs dezelfde lepels met lange scherpe lepelstelen. O nee toch! Maar hier in de hemel ging het anders. Hij zag de mensen eten opscheppen en wonder boven wonder, ze voerden elkaar. Elk persoon voerde zijn of haar buurman. Ze keken elkaar lief aan. De scherpe punten waren geen probleem dus.
V4Kids
Zomer 2010
Bladzijde 10
Wat was het verschil tussen hemel en hel? In plaats van helemaal van streek te raken door een moeilijke situatie, bleven de mensen in de hemel kalm. Ze waren bewust en wijs genoeg om een eenvoudige oplossing te vinden. Het was eigenlijk heel simpel. Vaak is dat zo. Wees kalm, kijk om je heen en niet vergeten: de goede daden die je voor een ander doet zul je op een dag terug krijgen. Werk hard op school. Luister naar juf of meester. Kijk of je iets liefs kan doen voor je ouders vandaag. Oma zal jullie rondom de Kerst nog een keer spreken. “Wees Gelukkig”
V4Kids
Zomer 2010
Bladzijde 11
Liefdespuzzel Zoek de volgende woorden in de puzzel (horizontaal, verticaal en van achteren naar voren): zorgzaam aardig vriendschap
samen medelijden goedheid
helpen delen begrip
blijheid geven liefdevol
e
w
m
c
b
l
i
j
h
e
i
d
b
g
e
v
e
n
b
i
v
k
l
n
x
n
d
t
j
m
n
o
r
i
d
m
l
n
e
e
w
n
z
g
i
k
e
b
i
o
l
o
v
e
d
f
e
i
l
p
r
t
i
y
j
m
q
t
n
g
e
l
o
u
j
c
d
a
v
n
d
i
n
i
f
d
d
u
i
s
r
e
s
d
v
m
e
b
e
g
r
i
p
i
c
r
t
p
a
e
n
e
p
l
e
h
h
a
t
j
w
b
h
z
o
r
g
z
a
a
m
l
d
i
e
h
d
e
o
g
p
g
j
i
V4Kids
Zomer 2010
Bladzijde 12
Hallo, daar ben ik weer! Ik heb over het spreekwoord “Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doet dat ook een ander niet” geen mailtjes gekregen. Was het zo moeilijk? Dan geef ik straks1 gauw de antwoorden. En ook al gezien wie de eerste
zijn geworden?
Deze keer wil ik jullie iets anders vertellen over een middag in dezelfde groep 7 als waar ik de vorige keer over vertelde. Ik hou er erg van om met woorden te spelen. Soms zie je het meteen dat het grappig is. Bijvoorbeeld: is het nou toeval of niet denk je dat ‘horen’ bijna hetzelfde woord is als ‘oren’? En hoe kan het nou dat je voeten ruiken en je neus loopt? Speel je ook wel eens met woorden? Laat het weten dan kunnen anderen ook van jouw talent genieten! Ik dwaal al weer af zie je dat? Help! Dank je… Ik ga weer even terug naar mijn groep 7… 10.45 uur We hadden net pauze gehad en waren aan het eten en drinken. Er plopt zo maar een woordgrapje in mijn hoofd. “Ha” denk ik, “ik kan met de kinderen iets leuks uithalen. Ze raden het vast nooit…” Als je mee wilt doen is het wel handig als je een beetje engels kent. Dit is wat ik groep 7 vertelde: “Kijk even mee: De eerste engelse ! letters van drie woorden zien er zo uit: W………... A………….. T©H…………… Die © zit niet in het woord, die heb ik erbij gesmokkeld om er een goed gespeld engels woord van te kunnen maken. Als je dat woord verticaal leest staat er natuurlijk het woord……………………. wat in het Nederlands twee dingen betekent: “h…………..” en ook “Kijk”of “L……. ……. !”. De vraag is natuurlijk waar je op moet letten… Ik geef je twee tips: 1. het gaat over dingen van je zelf. 2. Als je …..wilt leven en een voorbeeld wilt zijn voor anderen dan zijn je W……….... je A………….. en je T©H…………… daar allemaal op gericht. 1
Aan het einde van dit verhaal staan de antwoorden van het maartnummer
V4Kids
Zomer 2010
Bladzijde 13
Plopt er al iets in jouw hoofd? Een LED lampje? Een uitroepteken? Spattende hersencellen? Nee? Nou ik kan je vertellen dat groep 7 het ook niet zo makkelijk vond. Ik vertelde ze de volgende dag toen ze het nog niet wisten ook nog een verhaal wat ook met het thema van deze V4kids te maken heeft. Daar komt ie:
De Cherokee indiaan Op een avond werd Hiawata bij zijn opa, de oudste Cherokee indiaan geroepen. Hij schrok want als opa je riep deed hij dat niet zomaar. Al gauw ontspande hij zich want het bleek dat opa hem iets wilde vertellen. En dat was altijd leuk of spannend. Toen opa voor zijn tipi2 zat met Hiawata tegenover zich en een paar keer diep had gezucht begon hij eindelijk. Hij vertelde over een strijd die in hemzelf aan de gang was. Het was een heel lang verhaal maar dit is wat Hiawata ervan onthield: Er zijn twee wolven die aan het vechten zijn. De ene wolf heet Slechte, hij heeft wolfskinderen die heten Boze, Jaloezie, Egoïst en Leugenaar. De andere wolf heet Goede en die heeft ook kinderen. Die heten Blij, Hoop, Vreugde en Eerlijk. En die zijn de hele tijd aan het vechten. Van binnen dus. Toen Hiawata vroeg waar dan precies terwijl hij onderzoekend naar opa keek, wees opa op zijn hart en zijn buik. Hiawata had nog meer vragen maar meer zei opa niet. Toen Hiawata ’s avonds naar bed ging kon hij de slaap niet vatten. Hij draaide in zijn deken, keek door het open gat van de tipi naar de zwarte hemel met fonkelende sterren. En hij vroeg zich af welke wolf in opa nu ging winnen. Hij wist dat zijn opa een erg belangrijke en gerespecteerde man in de stam was en hij had altijd gedacht dat opa dus de baas over alles en iedereen was, maar dit veranderde de zaak! Hij vroeg zich ook af of hij, Hiawata, soms ook wolven met kinderen in zichzelf had zitten. Hij voelde aan zijn hart en zijn buik maar die voelden normaal. Hij had lekker gegeten, meer wist hij niet. Het werd steeds ingewikkelder. De vraag welke wolf gewonnen had bleef in zijn hoofd zitten…
2
tipi = een tent die de Indianen als woning gebruiken
V4Kids
Zomer 2010
Bladzijde 14
De volgende morgen toen hij wakker werd zat de vraag nog in zijn hoofd en nu ook in zijn lijf leek het. Hij had erover gedroomd maar kon zich niet meer goed herinneren wat precies. Hij stond dan ook snel op, kleedde zich aan en rende naar zijn opa. Voor de tipi van opa zittend met een kopje warme thee in zijn handen vroeg hij ongeduldig: “Opa, welke wolf heeft nou gewonnen?” Opa keek hem aan, glimlachte en antwoordde: “……………………………………………………………………………………………………” Gemeen hè van mij….; weer lege puntjes! Tja, wat zou Hiawata’s opa gezegd hebben? Ik had mijn klas in drie groepen verdeeld en ze mochten het samen de rest van de middag proberen op te lossen. Dat was voor sommige leerlingen best lastig;aardrijkskunde en engels doen met zo’n raadsel wat de hele tijd in je achterhoofd zit. En het dan ook nog fluisterend bespreken zodat de andere groep je niet hoort. Eindelijk was het 14.45 uur! Ik was hartstikke nieuwsgierig wat elke groep had bedacht. Wil jij het ook weten? Dit is wat ze hadden bedacht: 0 Groep 1 zei: “’t was een makkie: de Goede wolf wint natuurlijk!” 0 Groep 2 zei: “echt niet, het gaat over kracht” 0 Groep 3 zei: “nee jullie snappen het niet; het gaat over macht, dat is belangrijker dan kracht!” Ze werden het niet echt eens samen die drie groepen. De uitleg die ze erbij gaven, verklap ik niet hoor. Welke groep geeft volgens jou het goede antwoord? Of is er niet één goed antwoord op deze vraag? Is er nog een ander, beter antwoord te vinden? Doe mee! Mail je ideeën en antwoorden over wat opa gezegd kan hebben tegen Hiawata naar V4kids:
[email protected] Wil je e naam, groep en leeftijd bij je eigen verhaal vermelden? In de volgende V4kids zie je dan of jij misschien de winnaar bent in de categorie 10,11 of 12 jarigen. En dan sta je met je foto in de volgende V4kids als de enige echte En, niet onbelangrijk, kan ook nog iedereen meegenieten van wat jullie hebben bedacht. Ik ben in ieder geval benieuwd naar jullie ideeën! dag, graag tot een volgende keer! juf Lonneke V4Kids
Zomer 2010
Bladzijde 15
Antwoorden betekenis
voorjaar 2010
Wat jij niet wil dat een ander jou aandoet, moet je ook niet naar een ander doen! Dit gebeurde er tussen mij en Ryan uit groep 7: Ik was een moeilijke rekensom aan het uitleggen op het bord. Ryan zat een beetje gedraaid op zijn stoel. Ik keek naar hem en hij begreep dat hij beter recht kon gaan zitten. Hij keek heel boos. Dat was niet zo’n leuk gezicht voor degenen die naar hem keken op dat moment! Toen dacht ik
Dus ik glimlachte naar hem. Hij keek een beetje verbaasd en toen niet meer boos. Want het is moeilijk boos te blijven kijken als iemand naar je lacht. Geloof het of niet, maar even later praat hij met zijn buurman. Ik dacht gelukkig:
Dus werd ik niet heel boos. Ik maakte hem wel duidelijk dat ik wil dat hij zijn mond houdt omdat hij mij stoort. Ik ga door met de uitleg van de moeilijke som. Dan hoor ik hem weer praten. En dan vertel ik dit aan Ryan en de klas :
“Ryan, ik lach eerst naar jou want ik vind het niet leuk als jij boos naar mij zou kijken.” “Jij bent niet stil terwijl ik dat nu voor de tweede keer vraag. Dus jij doet iets naar mij wat jij zelf denk ik ook niet leuk zou vinden: namelijk als jij de beurt hebt en praat en ik door jou heen zou praten”. Ryan had het opeens door en zei met een beetje rood hoofd: “sorry juf!”. Maar eigenlijk hoorde ik dat hij ook “sorry” tegen zichzelf zei want hij wist opeens dat hij het beter kon dan wat hij ons in de klas liet zien…Dat vond ik wel supergaaf van hem.
V4Kids
Zomer 2010
Bladzijde 16
Een toonbeeld van Liefde Het was deze keer eigenlijk onmogelijk om een mens te vinden die echt als een toonbeeld van liefde gezien kan worden. Het moest een volmaakt mens zijn.
Jesus Christus was wel een toonbeeld van liefde. Voor heel veel mensen is hij een voorbeeld.
V4Kids
Zomer 2010
Bladzijde 17
Met opa op stap Naar het Openluchtmuseum “Ab. . . het Openluchtmuseum is eigenlijk geen gewoon museum”, zegt opa. “Je kan er wel van alles zien”. We gaan met de auto van opa. Het is bij Arnhem. Na een lange tijd op de grote weg rijden we ineens tussen hoge bomen door. We rijden de parkeerplaats op. Eindelijk, we zijn er. Het ziet er vreemd uit. De kaartjes kopen we in een soort schelp (“die schelp is van koper”, vertelt opa). Het Openluchtmuseum is niet in één gebouw, maar wel in een heleboel gebouwen. We kunnen via voetpaden naar de gebouwen toe. Het is gelukkig niet zo druk. Er staat een grote molen en ik zie ook een oude tram, bijna net zo een als toen in Rotterdam. We maken met de tram een rondje door het museum-park. Zo kunnen we zien waar we kunnen gaan kijken. De bestuurder van de tram heeft een mooie pet op en ook een rond brilletje. Hij is erg vriendelijk en ik denk dat het ook een opa is. De tram rijdt ook omhoog, de berg op, zodat je nog verder kan kijken. We gaan naar een oude boerderij. De boerderij ziet er nog net zo uit als heel vroeger. Er zijn bedden in kasten. Die bedden zijn zo klein dat mijn opa er niet in past. Hij moet dan zittend slapen denk ik. In de oude snoepwinkel hebben ze wel hele ouderwetse snoepjes, maar ze hebben geen repen chocolade. Ik heb erge trek in chocolade dus koopt opa maar pindarotsjes met chocolade. Dat is ook erg lekker. Bij een andere boerderij kan je houten koeien melken. Er komt geen melk uit maar water. Uit een oud gebouwtje komt een kloppend geluid. Aan de buitenkant van dat gebouw draait een waterrad in het rond. Binnen zien we dat een aantal houten hamers het klop-geluid maken. Met die kloppers worden oude lappen in hele kleine stukjes geklopt. Daarna gaat alles in een hele grote bak met water. Een meneer roert in de bak. Hij pakt een houten raam en haalt die door de bak. Omdat het houten raam een soort zeef is, druipt veel water uit. De meneer draait het houten raam om en dan valt er ineens een vel nat papier uit. De meneer vertelt dat er op deze manier papier kan worden gemaakt. Het papier is dan met
V4Kids
Zomer 2010
Bladzijde 18
de hand geschept en heeft zelfs ook een watermerk dat je kan zien als er licht door het papier schijnt. Het is wel veel werk om een velletje papier te maken. We gaan lekker eten in het restaurant. Ik mag zelf kiezen wat ik wil eten en drinken. Er zijn wel wespen. Daar heb ik hekel aan. Ik ben wel eens geprikt en dat doet erg zeer en je krijgt er ook een grote bult van.
Na het eten gaan we weer verder. Er staat een goederentrein en ook een wagen met een nep-paard er voor. Ook is er nog een oude vrachtwagen. Overal staat “Van Gend & Loos” op. Vroeger werden pakjes op die manier rond gebracht. In de hal van een soort station staat een hele oude koets. Opa zegt dat het een diligence is. Die reden heel vroeger overal rond om mensen en pakjes te vervoeren. Met opa ga ik in de diligence zitten en de deur gaat dicht. Aan de andere kant tegenover de deur was een ruit en daarachter kan je mensen zien lopen. Het is natuurlijk een film. Opeens begint de diligence te schudden. Door de ruit kan je zien dat iemand zware koffers op het dak van de diligence zet. Je hoort de koffers echt bonken. Dan lijkt het net of de diligence gaat rijden. We worden wat heen en weer geschud en door de ruit kan je zien dat we rijden. De V4Kids
Zomer 2010
Bladzijde 19
diligence stopt na een tijdje en dan is de rit voorbij. We gaan weer naar buiten. Het was net alsof we even in het heel vroeger waren. Best leuk. We bezoeken ook een oude smederij. Van de smid krijg ik een klein boomblaadje van ijzer. Dat blaadje gaat nooit stuk denk ik. De smid heeft grote handen waarmee hij ijzeren staven in het vuur houdt. Dat blaadje is ook uit een staaf gemaakt. De smid heeft er hard op moeten slaan om het zo plat te krijgen. Als laatste gaan we naar een oude oliemolen. In een oud gebouwtje is een ronde ruimte waarin vroeger paarden rond konden lopen om de molenstenen te laten draaien. De molenstenen staan rechtop. De stenen draaien over zaadjes van de vlasplant heen. Op die manier gaan de zaadjes stuk en kan er olie uitkomen. Van vlas kan je bijvoorbeeld linnen lakens maken. De kapotgemaakte zaadjes gaan in een zak en die zak wordt in een houten blok gedaan. Dan hoor je weer bonk, bonk, bonk. Op die manier wordt er olie uit geperst. Onder het houten blok staan bakjes om de olie op te vangen. Na het persen blijven er een soort koeken over die koeien erg lekker vinden. Die koeken ruiken naar olie en dat vind ik niet lekker. Ik had nog veel meer willen zien, maar het museum gaat weer sluiten. Ik hoop er nog een keer naar toe te gaan, want ik wil nog wel eens in de hoge molen naar boven klimmen.
V4Kids
Zomer 2010
Bladzijde 20
3-D Met professor Hap Snap
Hallo jongelui Vandaag de dag zie je bij films vaak de afkorting 3-D staan. Ook zijn er TV's te koop met 3-D. Vorige week kwam ik in een hele grote winkel waar ze ook TV's verkochten en daar stond een TV die een wel heel erg omscherp beeld had. Die zou ik niet willen kopen. Er stonden twee mensen voor met allebei een soort bril op. Ik hoorde ze zeggen dat ze het erg mooi vonden. Even later mocht ik ook zo'n bril gebruiken. Warempel, het leek wel of ik naar buiten keek. Het scherm leek ineens niet meer plat. Ik kon de bloemen in de vaas in het beeldscherm bijna plukken. Het werkt echt. Om het te proberen ben ik met een neefje naar de film Shrek 4 gegaan. Het was erg leuk. Allebei een brilletje op. Ik heb voor de bollebozen een en ander uitgezocht. De letter D is de afkorting van Dimensie. Er wordt gesproken over 3 “dimensies”. In apentaal heten die “dimensies”: lengte, breedte en diepte. Professor Einstein (een hele bolleboos) had als 4e dimensie het begrip “tijd” bedacht. Dat moeten jullie nog maar even vergeten tot de universiteit. Bij TV en film is het zo, dat als je alleen lengte en breedte hebt dan praat je over een plat scherm. Als je door een truc ook diepte toevoegt dan kan je op het zelfde platte scherm ook diepte zien (3-D). De truc houdt in dat je door een speciale bril met elk oog een tikkeltje ander beeld ziet. En daardoor zie ook de derde “dimensie” …. “diepte”. Vandaar.......
V4Kids
Zomer 2010
Bladzijde 21
Een oefening in stilte / Liefde voor de natuur Je loopt in een bos en geniet van de kleuren en de vogeltjes om je heen. Je komt helemaal tot rust. In gedachten loop je naar een boom. Deze boom krijgt een mooie omhelzing van jou. Je voelt de kracht van de boom. En het voelt het is goed zo. Je blijft even zo staan, en komt dan weer in het hier en nu. Na afloop van deze oefening kun je nog een tekening maken van een boom.
V4Kids
Zomer 2010
Bladzijde 22
Colofon V4Kids is een uitgave van de Stichting Sri Sathya Sai Baba Nederland (www.sathyasai.nl) Doel van het blad: Kinderen t/m groep 8 van het basisonderwijs ondersteunen in hun vorming naar een goed mens door ze in aanraking te brengen met de vijf menselijke waarden. Deze vijf waarden zijn (je bent / hebt): 1. Waarheid (nieuwsgierig, onderscheidingsvermogen, intuïtie, hang naar kennis, waarheidsliefde); 2. Juist gedrag (netjes, moedig, vastberaden, plichtvol, eerlijk, dienstbaar); 3. Vrede (kalm, geconcentreerd, volhardend, zuiver, gedisciplineerd, zelfrespect); 4. Liefde (zorg, eerbied, medeleven, zorgzaam, vriendschappelijk, onzelfzuchtig); 5. Geweldloosheid (gevoel voor burgerlijke verantwoordelijkheden, compassie, vergefelijk, ongevaarlijk, behulpzaam, rechtvaardig). Auteursrecht Het auteursrecht berust bij de Stichting Sri Sathya Sai Baba Nederland, tenzij anders aangegeven. Correspondentieadres en inzendingen van materiaal
[email protected] E-mailadres: Website:
www.v4kidsplace.nl
Wij behouden ons het recht voor om inzendingen (tekeningen, verhalen en dergelijke in het blad V4Kids en/of de website) kosteloos te mogen plaatsen. Abonnementen De toezending geschiedt uitsluitend door middel van e-mail in de vorm van een PDF-document. Er zijn geen kosten aan verbonden. Er zal nimmer een geldelijke bijdrage worden gevraagd. De e-mailadressen zullen uitsluitend voor het toezenden van het blad worden gebruikt en niet aan derden worden verstrekt. Abonnementen aanvragen / opzeggen bij:
[email protected]. Data van verschijning Vier keer per jaar rond de seizoenswisselingen (medio: maart, juni, september, december). Illustraties Sylvia Wiersma Wietske Vriezen Tara (5 jaar) Auteurs (voor zover niet elders vermeld) Lonneke Offenberg Mariëlle van Zon Marsha Witteveen Sylvia Wiersma Ton Modderman
V4Kids
Zomer 2010
Bladzijde 23
