V4Kids Menselijke Waarde
Geweldloosheid Zomer 2011 Nummer: 7
V4Kids
Zomer 2011
Bladzijde
1
Inhoud
Waarde Geweldloosheid De verdwenen ezel (4) Zonnemeditatie (9) De zwarte schim op de planeet aarde (10) Kids4Value van Juf Lonneke (11) Kleurplaat (14) Spinnetje Helpt Mier (15) Zomerpuzzel (16) Evenwicht (17) V4Kids Recept (18) Met Opa op stap naar Naturalis (19) Lied over geweldloosheid (22) Oma’s Hoekje (23) Monacella en haar kleine lammeren (25)
V4Kids
Zomer 2011
Bladzijde
2
Geweldloosheid Deze keer komen er in V4Kids verhalen voor, waarin “Geweldloosheid” een belangrijke rol speelt. We hebben voor jullie een plaatje gemaakt, waaraan je kan zien wat er zoal met “geweldloosheid” wordt bedoeld. Door het toepassen van “geweldloosheid” werk je mee aan het mooier maken van je omgeving en uiteindelijk van de hele wereld. Begin bij jezelf.
Waarde voor het komende herfstnummer: “Liefde”
V4Kids
Zomer 2011
Bladzijde
3
De verdwenen ezel (een sprookje uit India)
Er was eens een man die zijn huis als school had ingericht. Hij heette Kuhambu en was een uitstekend onderwijzer. Iedere dag kwamen de kinderen uit verschillende dorpen uit de omgeving. De kinderen zaten op de grond en luisterden heel aandachtig. Soms konden ze ook verschrikkelijk dom zijn. Op een dag, toen de kinderen erg onoplettend waren, verloor Kuhambu zijn geduld en riep tegen hen: “Wat zijn jullie toch domme lummels. Ik heb van menige ezel een mens gemaakt.”
Juist op dat moment ging er een koopman voorbij en hoorde wat er werd gezegd. Wat een tovenaar! Dat hij zomaar van een ezel een mens kan veranderen! Steeds bleef hij denken aan de woorden van Kuhambu. De koopman haastte zich naar huis en zei tegen zijn vrouw. ”Kuhambu kan een ezel in een mens veranderen!” De vrouw sloeg haar handen in elkaar van verbazing. Toen riep ze: ”Dat is mooi, nu krijgen wij misschien toch nog een kind. Maar zeg tegen Kuhambu dat het een zoon moet zijn!”
V4Kids
Zomer 2011
Bladzijde
4
De koopman vond dit een verstandige opmerking. Samen liepen ze naar de wei waar de ezels stonden te grazen en ze kozen de mooiste ezel die ze hadden. Deze ezel heette Damo. Onderweg naar Kuhambu zei de koopman: ”Kom maar mee, al gauw zal je een mens worden. Dan hoef je geen vrachten meer op je rug te dragen. Je zult naar een grote school gaan. En een geleerde man worden!” De koopman wachtte geduldig totdat de schooltijd voorbij was, bond de ezel Damo aan een boom en liep naar binnen. “En, waarom kom je mij bezoeken?” vroeg Kuhambu. “Ik kom naar je toe omdat ik een zoon wil hebben”. “Hoe kan ik je een zoon bezorgen ?” “Je hoeft het niet voor niets te doen Kuhambu. Als je mijn ezel Damo, die buiten staat te wachten, in een mens veranderd hebt, geef ik je tweehonderd roepia‟s”. Kuhambu dacht diep na. Tweehonderd roepia‟s was heel wat! “Van wie heb je gehoord dat ik van een ezel een mens kan maken?” vroeg Kuhambu. De koopman begon te lachen; hij had het zelf gehoord. Kuhambu zei: ”Welnu, het is goed, beste vriend. Ik doe het niet graag, maar dit is een bijzonder geval. Laat de ezel maar hier, en kom dan na zeven maanden terug. Zo lang zal de verandering zeker duren.” De koopman maakte een diepe buiging, gaf hem de 200 roepia‟s en ging gelukkig naar huis. Kuhambu bracht de ezel naar een vriend die in het bos woonde en vroeg hem goed voor de ezel te zorgen. Na zeven maanden ging de koopman terug naar Kuhambu. Hoe dichter hij bij het dorp kwam hoe sneller hij begon te lopen. Hij verlangde zo verschrikkelijk naar zijn kleine zoon, dat hij buiten adem bij de veranderingskunstenaar aankwam. “Waar is hij, laat hem gauw zien”, zei de koopman ongeduldig. Kuhambu zei dat hij te laat was en dat het veel sneller gegaan was dan hij verwachtte. Damo was een wonderbaarlijke ezel, en hij had zich in een volwassen man veranderd. “Mijn zoon een volwassen man! Breng me vlug naar hem!” riep de koopman uit. “Hij is de eerste rechter van het hof in Varanasi,” antwoordde Kuhambu. V4Kids
Zomer 2011
Bladzijde
5
“Ik ga er onmiddellijk naar toe. Maar zal hij me wel herkennen?” “Het lijkt mij het beste als je de voerzak van je ezel meeneemt. Deze zak is altijd voor Damo gebruikt. En als hij het niet herkent, houd je de zak onder zijn neus. Dan zal hij zich zeker alles herinneren en weten wie je bent,” zei Kuhambu ten slotte. De koopman ging naar huis en vertelde zijn vrouw wat er gebeurd was. De volgende ochtend vertrok hij om zijn zoon te spreken. Zonder ergens te rusten, lukte het hem na zeven dagen in Varanasi aan te komen. En het lukte hem ook toegang tot het koninklijke gerechtshof te krijgen. De eerste rechter zat tussen twee hulprechters op een hoge zetel en luisterde met een deftig gezicht naar de strijdende partijen, die voor iedere verklaring die zij aflegden, diep bogen. De koopman was zeer onder de indruk. Wat is er een gewichtig man uit mijn goede ezel Damo gegroeid. De koopman knikte de eerste rechter toe, gaf hem een veel betekenend knipoogje en probeerde zo zijn aandacht te trekken. De eerste rechter merkte de vreemde bezoeker op, die de gekste bewegingen stond te maken. “Herken je me niet, mijn zoon?” zei de koopman vrolijk en zwaaide geestdriftig de voerzak heen en weer. “Breng die man bij mij”, verzocht de eerste rechter. Twee zaalwachters grepen de koopman bij de armen en liepen met hem tot voor de hoge zetel van de eerste rechter. “Wie bent u en wat wilt u eigenlijk?” Dat was teveel voor de koopman. Wat een domkop, dacht hij kwaad, die herkent zijn eigen meester niet meer. Woedend stak hij de voerzak naar voren en riep: ”Jij ondankbare! Ben je vergeten hoe ik iedere dag je maaltje in deze voerzak geschud heb?” Maar toen de eerste rechter hem nog steeds verbijsterd zat aan te staren, zakte zijn boosheid en zei de koopman: ” Kom maar, Damo, we gaan naar huis waar moeder de vrouw al op ons wacht.” De eerste rechter wist nu zeker dat hij met een krankzinnige te maken had en beval de zaalrechters de koopman te grijpen en naar buiten te brengen.
V4Kids
Zomer 2011
Bladzijde
6
De koopman werd buiten de stadspoorten gezet, eerder dan dat hij gedacht had. Onderweg naar huis had hij genoeg tijd om na te denken. Allerlei plannen spookten door zijn hoofd en hij dacht na over de straf die hij deze ondankbare zou geven. De weg naar zijn huis liep hij langs de woning van Kuhambu. Hij vertelde wat er in Varanasi gebeurd was. Hij eindigde met de woorden: ”Ik hoop dat je begrijpt dat degene die mij zo behandeld heeft goed gestraft moet worden”. “Hoe zou ik hem moeten straffen? Ik weet het niet. Hij is de rechter.” ”Ik smeek je, geef me raad”, zei de koopman.
Kuhambu zei na diep en lang nadenken: ”Ik kan hem weer in een ezel veranderen. Dan heb je geen zoon, maar een goede Damo. Dat kost natuurlijk weer 200 roepia‟s.” De koopman was zeer verheugd en na zeven maanden zou hij terugkomen. “Die ondankbare zoon, ik zal hem een lesje leren dat hem heel lang zal heugen.” De koopman kon bijna niet wachten totdat de zeven maanden verstreken waren. Precies op tijd verscheen hij bij Kuhambu. “Is het in orde?” vroeg de koopman. Kuhambu nam hem mee achter het huis, waar Damo vredig stond te grazen, vastgebonden aan een paaltje. De ezel, uitgerust en goed doorvoed, liet toen hij zijn baas ineens weer terugzag, een vrolijk “I – A” klinken.
V4Kids
Zomer 2011
Bladzijde
7
Maar de koopman dacht dat de ezel hem uitlachte, hij greep een stok en begon hem af te ranselen. Hier heb je verdiende loon. Toen kwam Kuhambu en zei daarmee op te houden. “Het heeft helemaal geen zin. Hij is weer een ezel en kan met zijn ezelverstand toch niet weten wat hij als eerste rechter in Varanasi gedaan heeft.” Ten slotte zag de koopman dat ook in. Hij betaalde de 200 roepia‟s , maakte de ezel los en liep met hem naar huis. (tekeningen gemaakt door de kinderen van de Parkschool in Utrecht)
V4Kids
Zomer 2011
Bladzijde
8
Vragen bij het verhaal van de verdwenen ezel: 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8.
9. 10. 11.
Wat vind je van dit verhaal? Wat vraagt de koopman aan Kahambu? Wat doet Kuhambu? Wat vind je van de koopman?En waarom? Wat vind je van zijn vrouw?En waarom? Wat was de wens van de koopman en zijn vrouw? Hoe is hun wens uitgekomen? Als je kijkt naar de woorden op bladzijde 3 die te maken hebben met geweldloosheid, welke van deze woorden vind je passen bij de ezel? En waarom? Welke bij de koopman?En waarom? Welke bij Kahambu?En waarom? Wat zou je doen als je Kahambu zou zijn?
Opdracht bij het verhaal van de verdwenen ezel . 1. Schrijf de eigenschappen van Kuhambu onder elkaar en zet daarnaast de tegenovergestelde eigenschappen die wenselijk zijn en passen binnen de waarden van geweldloosheid, bijvoorbeeld: haatdragend – liefdevol 2. Doe het zelfde met de koopman.
V4Kids
Zomer 2011
Bladzijde
9
Zonnemeditatie
Je hebt een prachtige zon in je buik. De zon schijnt helemaal door je heen. Er zijn allemaal kleine lichtjes om je heen, je bent niet meer alleen. Samen vormen ze boven jou een prachtige regenboog, helemaal in de lucht. De kleuren komen over je heen bij de eerste diepe zucht….
(De tekening van de Regenboog is van Saivia)
V4Kids
Zomer 2011
Bladzijde
10
De zwarte schim op de planeet Aarde De zwarte schim was een sluwe geest. Hij leefde boven de aarde. Hij zweefde er de hele tijd om heen. En als hij honger had, at hij van de dampkring. Maar op een dag at hij niets, hij was eenzaam. Hij maakte van een stukje zon een hoorn. Toen kwam er een vrouwtjesgeest. Hij was niet eenzaam meer en ze leefden nog lang en gelukkig.
Geschreven door Redouane (Parkschool Utrecht)
V4Kids
Zomer 2011
Bladzijde
11
Dag lieve kids, Daar ben ik weer met de laatste voor de zomervakantie. Want het gaat nu opeens wel snel he? Hebben jullie dat ook? Zo is het Pasen, dan heb je meivakantie, daarna weer vrij met Pinksteren en dan duurt het niet zo lang meer of de zomervakantie breekt al weer aan! Joepie! Enne…….., hoe zit het ook weer met jullie ZELF VERTROUWEN ? IK heb een paar kinderen gehoord die me vertelden dat het lezen over de kinderen uit groep 5 wel geholpen had; nu wisten ze opeens dat zelfvertrouwen niet zo heel ingewikkeld was om te hebben. Nou dat is leuk natuurlijk om te horen dat het soms simpeler is dan je denkt! Het thema van deze keer is Dat is weer zo‟n woord waarvan je denkt: Hallo! mag het even wat minder?! Toch niet zo ingewikkeld hoor; lees maar. In het woord transformatie lees ik drie stukjes : trans-form- en atie. En form ken ik al, dat lijkt op vorm, zoals iets dat een bepaalde vorm heeft,trans moet ik even opzoeken in het woordenboek. O ja, we hebben net het woord „transparant „ geleerd en dat wisten de kinderen van groep 5 nog wat het betekent: namelijk „doorschijnend‟,. Dus nou heb ik hem: trans = door, form = zoiets als vorm, dus dan betekent het letterlijk „door de vorm‟. Dan snap ik het; als iets of iemand een transformatie heeft, krijgt het dus een andere vorm !!!!. Yes! Laat ik daar nou net een heel mooi voorbeeld van hebben meegemaakt! Dat wil ik jullie graag vertellen. Want het kan je zomaar zelf gebeuren, zo‟n transformatie! Het gebeurt soms langzaam en soms snel. Abel uit groep 5 gebeurde het vrij langzaam maar de transformatie vond wel gedurende het hele jaar plaats. Zeg maar dat hij een andere vorm aan het krijgen was en dat je hem steeds een beetje zag veranderen. Ik zal het je uitleggen.
V4Kids
Zomer 2011
Bladzijde
12
Als ik buiten liep in het speelkwartier vanaf het begin van het schooljaar tot ongeveer de kerstvakantie, moest ik heel vaak Abel waarschuwen. Dat kwam zo, hij is een hele goeie voetballer en voetbalt graag elke dag. Dat is natuurlijk helemaal ok, maar wat niet zo ok was, was dat hij vergat dat hij zo groot en sterk was dat hij zomaar andere, kleinere kinderen omver liep bij het spelen. En dat niet alleen, hij was ook erg fanatiek en als hij een duw kreeg, duwde hij wel vaak en erg hard terug. Tsja, en je weet, dan kan er zomaar opeens ruzie komen en klappen vallen. Nou, dat gebeurde dus met Abel. Heel vaak na het speelkwartier kwamen andere kinderen over hem klagen, dat hij gevochten had, geduwd of geslagen. Abel was boos, de kinderen waren boos, de juf was boos, dus dat was heel erg BAH zeg maar. Toen hebben Abel en ik afgesproken dat we er iets op moesten kunnen vinden samen. En wel zoiets slims dat dat niet zo vaak meer zou gebeuren. Ik heb hem uitgelegd dat hij erg groot en sterk was, dat hij erg goed kan voetballen en dat zelf misschien niet eens zo door had. Nou, dat bleek te kloppen dat hij niet wist hoeveel kracht hij had. En hij zei dat hij helemaal niet kinderen omver wilde duwen. Toen vroeg ik: “Wat kan jij nou doen dat je wel lekker kan voetballen maar niet meer met je armen en benen meteen iemand neermaait?” Abel zei: “Beter opletten juf hoe groot de kinderen zijn waar ik mee voetbal”. “Goed idee!” zei ik. “Wat nog meer?” “Nou”, zei Abel, “ik kan natuurlijk ook MET MIJN MOND praten in plaats van met mijn vuisten”.
Zo‟n goeie had ik nog niet gehoord. We spraken af dat hij dat ging proberen.
V4Kids
Zomer 2011
Bladzijde
13
En wat denk je? Ja, het is echt waar gebeurd: Abel ging steeds minder vaak vechten, bleef heel goed voetballen en hielp andere kinderen die vielen zelfs overeind! Nou, dat vond ik wel super knap van hem. En nu, bijna aan het einde van het schooljaar in groep 5 is hij een goed voorbeeld geworden van een sportieve aardige en goeie voetballer waar anderen graag mee spelen. En dat was nog niet alles: ook in de klas waar hij wel van een babbeltje met zijn buurman hield, ging hij opletten om nu de beste te worden met zijn groepje. En elke week bespraken wij hoe het ging en of hij tevreden was. Hij wilde wel (zou ik ook willen !) dat zijn moeder wist als het goed ging. Ik zei dat ik dat helemaal ok vond als ik haar ook eerlijk kon vertellen als het niet zo goed ging en hoe dat kwam. Dan zou zij hem ook kunnen helpen. Dat vond hij een goed plan. Dus heb ik vaak met zijn moeder gepraat na school met Abel erbij. En dat hielp ook. Als ik nu, zo voor de zomervakantie naar Abel kijk zie ik echt een andere jongen: zijn ogen lachen vaker net als zijn mond en hij is veel vaker blij, hij hoeft niet meer boos te kijken. Want daar werd hij ook erg moe en verdrietig van… Misschien vind je dit een flauw voorbeeld maar als je weet hoe moeilijk Abel het vond om niet te vechten op het schoolplein en zijn mond dicht te houden als dat nodig was in de klas, dan ben je vast met me eens dat Abel een echte
heeft gehad! Goed hè? Heb jij nou ook een grote verandering mee gemaakt? Op school of bij een club of thuis, dan snap je al wat ik ga vragen: Laat het me weten en we publiceren het in
!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Mail naar
[email protected]
Fijne vakantie, tot volgend jaar! Juf Lonneke.
V4Kids
Zomer 2011
Bladzijde
14
Kleurplaat V4Kids
Zomer 2011
Bladzijde
15
Spinnetje helpt Mier Spinnetje doet zijn oogjes open Het wordt een mooie dag vandaag Spinnetje gaat een eindje lopen Ja, lopen, dat doet Spinnetje graag Spinnetje loopt en heeft het naar haar zin Dan ziet Spinnetje een mier Het miertje loopt niet zo snel Het hinkt een beetje. Arm dier Hoi Miertje doet je pootje pijn? Ja Spinnetje, het is een beetje stuk Er is een steentje op gevallen Ik heb vandaag niet veel geluk Spinnetje zei: “Ik kan je helpen Ik spin voor jou een mooi verband Dan kan je weer goed lopen” Spinnetje en Mier gaan samen verder, hand in hand Het is een fijne dag voor allebei Spinnetje en Mier gaan samen verder op pad Ze drinken ergens thee met koekjes Oh, wat een plezier is dat
V4Kids
Zomer 2011
Bladzijde
16
Zomerpuzzel Zoek de volgende woorden van links naar rechts, van boven naar onder, schuin naar beneden en schuin naar boven (van links naar rechts):
zomer- vreugde -zon- zwembad- vlinder- zee- camping- bos - zonnebloemijskar- bikini- bij- strand- dierentuin- tent- schelp- kasteel- kano- duikplankzwembroek- vakantie- buiten- badminton
b
v
a
k
a
n
t
i
e
z
u
d
q
c
h
r
v
a
d
c
j
e
p
m
o
b
g
i
x
e
v
n
d
c
d
g
n
j
l
m
n
s
z
u
n
o
m
a
t
s
s
t
i
i
e
t
w
g
z
w
e
m
b
r
o
e
k
p
y
r
e
d
u
j
v
p
a
w
f
i
h
m
n
a
m
e
t
m
g
i
j
e
b
d
e
i
s
n
b
a
d
m
i
n
t
o
n
o
u
a
z
d
a
ij
b
n
n
g
p
b
l
t
s
o
v
a
d
s
e
o
k
l
u
b
n
b
b
f
l
s
v
k
z
e
e
d
e
e
t
k
u
ij
i
l
c
a
b
h
v
n
r
h
g
s
i
w
n
r
x
r
c
n
n
e
m
i
g
d
t
e
d
a
q
s
u
o
i
k
a
s
t
e
e
l
e
r
f
t
z
d
u
i
k
p
l
a
n
k
r
j
V4Kids
Zomer 2011
Bladzijde
17
Evenwicht Terwijl ik bezig ben met de voorbereidingen voor de maaltijd geniet ik heerlijk van de zon en de geluiden van de vogels buiten. „Mama, mama, mama!‟ Ik zie mijn kind aan komen rennen, met tranen in de ogen. Snel maak ik mijn handen schoon en veeg de tranen van het gezichtje. „Wat is er gebeurd kindlief?‟ En til het kind op en zet het op het aanrecht. „Poes heeft een muis gevangen en haar opgegeten! En het was zo‟n schattig muisje. Ik vind het niet lief dat Poes de muis heeft opgegeten!‟ „Zo zit Poes nu eenmaal in elkaar, het is haar voedsel.‟ „Maar mama, vindt Poes het eten dat wij haar geven dan niet lekker?‟ „Natuurlijk wel, maar soms komt haar instinct boven. Dan ziet ze iets bewegen of vliegen, iets dat ze lekker vindt ruiken. Als ze weet dat ze een kans maakt het te krijgen gaat ze er op af en stelt alles in het werk om dat te krijgen.‟ „Toch vind ik het zielig voor de muis hoor, mama.‟ „Ik begrijp wat je bedoeld en wat jij voelt is heel goed. Toch hoef je niet bezorgt te zijn. Voor elk diertje wat Poes lekker vindt heeft god gezorgd dat het heel snel is. Een muis kan heel hard rennen en in kleine hoekjes wegkruipen waar zelfs Poes niet bij kan.‟ „Dan is het goed‟ zegt mijn kind. „Maar mama, ik vind het nog steeds zielig voor de muis.‟ „Dat hoeft niet, schat. De muis is nu bij god. Weet jij een beter plaats om te zijn?‟ „Nee mama, bij god is het goed! Mag ik een appel?‟
V4Kids
Zomer 2011
Bladzijde
18
V4Kids Recept
Heerlijke Zomerse Vruchtensalade Het is hoog zomer en het is tijd om van de vele soorten vruchten te genieten. Wat vinden jullie van een vruchtensalade in een zoete citroensaus? Kijk hieronder. Maak je geen zorgen als je niet alle vruchten kunt vinden. Maak je een eigen salade versie, altijd lekker! Als je van plan bent om bananen te gebruiken, voeg deze op het laatste moment toe. Anders worden ze een beetje bruin. Trouwens, een kop is ongeveer 225 ml. (Vraag bij het maken van deze salade hulp van je moeder of vader)
Ingrediënten: 4 eetlepels suiker 1 handvol muntblaadjes 2 eetlepels citroensap of limoensap 2 koppen druiven zonder pit, gehalveerd 2 perziken in stukjes 1 kop aardbeien (in stukjes) of hele frambozen 1 kop blauwe bessen Breng suiker en ½ kop (110 ml.) water aan de kook in een kleine kookpan. Laat 2 minuten zachtjes koken. Haal de pan van het vuur af en voeg citroensap en muntblaadjes toe. Zachtjes roeren. Laat 15 minuten staan. Haal de muntblaadjes uit de saus door alles door een vergiet of filter te laten lopen. Doe alle vruchten (druiven, perziken, aardbeien, blauwe bessen) in een grote kom. Voeg suikercitroensiroop toe en meng goed. Afdekken en in koelkast zetten gedurende een paar uur of langer.
Eet smakelijk!
V4Kids
Zomer 2011
Bladzijde
19
Met Opa op stap naar Naturalis Ik hoor kleine tikjes van de regen op het raam van mijn kamer. Vandaag komt opa me weer halen. Ik vind het niet fijn dat het regent. Maar Opa zal wel wat bedenken en dan komt het meestal wel goed. Er wordt gebeld en ik doe vlug open. Daar is opa, oma is ook meegekomen. Maar oma zal niet meegaan. Opa zegt dat oma ons naar het museum “Naturalis” zal brengen. Op school heb ik gehoord dat “Naturalis” een hele grote verzameling van planten en dieren heeft. Die komen van over de hele wereld vandaan. Ze proberen alle soorten planten en dieren te bewaren van wat nu leeft, maar ook van wat er vroeger heeft geleefd en er nu niet meer is. Het lijkt me leuk om dat nu allemaal zelf te gaan zien. We zijn er eerder dan ik dacht. Het museum “Naturalis” is vlak bij het station van Leiden. Het regent nog steeds. We zeggen oma gedag en we lopen snel door een soort tuin naar een oud gebouw. Ik ben bang dat we verkeerd lopen want het museum “Naturalis” bestaat nog niet zo lang. Maar het oude gebouw is alleen de ingang van het museum. Van binnen is het daar helemaal niet oud. Er is niet alleen een kassa, maar ook een grote winkel met heel veel boeken over planten en dieren. Er zijn ook boeken die je daar gewoon kan lezen. Opa en ik gaan samen een trap op en we komen in een lange glazen gang. Die gang loopt over een weg heen. Een vrachtwagen gaat rakelings onder ons door. Niet zo lang geleden is er een vrachtwagen tegen de gang aan gereden zegt opa. Ik hoor vogeltjes zingen en in de verte staat een neushoorn. De neushoorn is namaak, maar hij is wel groot. De vogeltjes zingen ook niet echt. Eindelijk zijn we aan het eind van de gang en daar gaan we weer een trap op. Een opgezette olifant staat al op ons te wachten. Ik zie ook nog een heleboel andere dieren. Ik kan
V4Kids
Zomer 2011
Bladzijde
20
ze eindelijk eens van dichtbij zien. In de dierentuin staan ze meestal ver weg. Zou er ook een gorilla zijn? Ik vind het jammer dat ik die dieren niet aan mag raken. Je hoeft dan niet bang te zijn dat je gebeten wordt. Het is hier heel anders dan in de dierentuin. De dieren maken geen geluid. De bezoekers wel. In de zee leven de vissen onder water. In “Naturalis” hangen de grote vissen boven je hoofd. Een mantatrog is nog groter dan de parasol bij opa in de tuin. Er hangen ook haaien. “Kijk Ab, daar is het geraamte van een dinosaurus”, zegt opa. Ik heb die dino nog niet gezien. Er is zoveel om te bekijken. We lopen naar de rand van de zaal. We kunnen daar over de rand naar de bovenetage en naar de benedenetage kijken. De staart van de dino begint op de etage beneden en de kop is helemaal
op de bovenetage. De dino heeft een grote bek met heel veel gevaarlijke tanden. Ik voel me heel klein bij zo‟n groot beest. Ik ben blij dat die allang dood is. Het is een heel eng groot beest. We lopen weer terug de zaal in. Daar zie ik een gorilla staan. Er is een soort glazen hokje voorgezet. In dat hokje kan je neus aan neus met de gorilla staan. Zijn glazen ogen kijken me vervaarlijk aan. Een echte gorilla lijkt me geen speelkameraadje. In het midden van de zaal staat een grote ring van hoge glazen kasten. Die kasten zijn gevuld met allemaal verschillende soorten dieren, zoals vissen, slangen, schildpadden, insecten en nog veel meer. Ook zitten er heel veel soorten planten in die kasten. We lopen over een ruit waaronder een grote inktvis ligt. Je kan zijn vangarmen en zuignappen goed zien. Ik hoop dat ik met zwemmen zo‟n inktvis niet tegenkom. Er zijn heel veel verschillende dieren op de aarde. In de hoge toren die aan het gebouw vast zit wordt nog veel en veel meer bewaard. Die toren mogen we niet in. V4Kids
Zomer 2011
Bladzijde
21
In het midden van de zaal met de kasten is een gat waar je ook weer omhoog en naar beneden kan kijken. In dat gat zitten allemaal kleurige buizen met lampjes. De lampjes gaan soms aan en uit. Ik snap er niet veel van. Het schijnt een soort boom te zijn van het leven op aarde. Het begint onderaan met eencellige dieren en bovenaan zou de mens ergens moeten zijn. Het is erg ingewikkeld en opa kan het ook niet goed uitleggen. Het is wel indrukwekkend. De lampjes vind ik wel mooi. We lopen langs verzamelingen van vogels. Ze hangen en ze staan. Die vogels zien er soms erg kleurig uit. Er is ook een hele ruimte met allerlei stenen. Er zitten vast ook juwelen bij. Ze glimmen zo mooi en ook de kleuren zijn soms prachtig. Ik begin een beetje moe te worden van het kijken. Er is zoveel te zien. We gaan naar een andere zaal en daar draait een hele grote verlichte wereldbol in het rond. Er zijn daar ook veel dingen te doen. Ik heb het laten bliksemen en ook heb ik aan een wiel gedraaid, waardoor een vogel ging vliegen in de wind. We gaan weer een trap op. Daar is een tentoonstelling over walvissen. Er hangen ook skeletten van walvissen. Je kan wel zien dat een walvis erg groot kan zijn. Er zijn ook kleine walvissen. Je kan naar filmpjes over walvissen kijken. We hebben er samen een paar gezien. Daarna neemt opa me verder mee naar boven. Daar is een zaal met allemaal dierpoppen, zoals een uil, een kikker en een eekhoorn en nog veel meer. Die poppen zijn leuk om mee te spelen. Op de grond staan mandjes met plastic eten voor de poppen. Het is de bedoeling dat je per pop het juiste voedsel pakt. Dat voedsel houd je dan voor de neus van de pop. Als je het juiste voedsel voor de neus houdt is dan gaat de bek open en anders schudt de pop “nee”. Het is een leuk spelletje om alle poppen te proberen. Het is al laat geworden. Opa belt oma op om ons op te halen. Ik weet zeker dat ik nog een keer naar “Naturalis wil gaan. Er valt nog zoveel te zien.
V4Kids
Zomer 2011
Bladzijde
22
Lied over Geweldloosheid
Er is een bekend lied van
K3
dat over “Geweldloosheid” gaat.
Het heet “Alle kleuren van de Regenboog”. Voor deze keer verwijzen we naar YouTube en het Internet voor de tekst en de melodie. Veel plezier met het zingen.
V4Kids
Zomer 2011
Bladzijde
23
Oma’s Hoekje Lieve Kinderen,
De vorige keer heb ik jullie over Vrede verteld. Nu gaat het over Geweldloosheid. Ik denk op dit moment aan een verhaal van de Hopi Indianen uit Arizona in Amerika. Hun naam, „Hopi‟, betekent „Vredige Mensen‟ trouwens.
Het verhaal gaat als volgt. Eens waren alle dieren bij elkaar gekomen omdat zij zich zorgen maakten over hun moeder. Hun moeder was namelijk ziek en de dieren wisten niet wat ze moesten doen om haar te helpen. Je moet weten dat de Indianen de Aarde beschouwen als hun moeder. Hun vader is de Zon. In ieder geval waren ze allemaal een beetje verdrietig. De grote leeuw, koning van de dieren, kon niets bedenken. Hij zei: „Heeft iemand van jullie een idee? Wij moeten iets doen!‟ Ze dachten en ze dachten en uiteindelijk zei een vogel geloof ik: „Ik weet het! Als moeder ziek is, dan moeten wij naar onze vader toe. Hij zal weten wat wij moeten doen!‟ Dat was dus een goed idee. Ze gingen allemaal weg. Sommigen waren heel snel. Kan jij bedenken wie dat waren? Ik denk dat de grote vogels de snelste waren. En jij? En waar gingen ze naartoe? Je weet nog dat hun vader de zon was/is? Uiteindelijk bleven er twee hele langzame dieren over. Die waren ook onderweg maar op hun eigen manier. De ene was aan het kruipen zo snel hij kon. Dat was de schildpad. Hij keek achterom en daar zag hij de slak. De slak was nog langzamer. Slurp, slurp.
zo
„Zo, Slak, zou jij het leuk vinden om met mij mee te gaan? Jij kunt bovenop mijn schild klimmen. Ik ga toch ook!‟ zei de schildpad. De slak vond het een goed idee! Hij klom er op. Hij vond het heel erg fijn, fijn dat hij na een tijdje zei: „Lieve Schildpad, eigenlijk
V4Kids
Zomer 2011
Bladzijde
24
gaat alles heel erg goed. Ik kan zelfs de wind voelen ruisen door mijn sprieten.‟ Dat was het verhaaltje kinderen. Wat heeft dat te maken met Geweldloosheid? Ik weet het niet zeker maar ik heb een idee dat de slak zich net zo lekker voelde op het ruggetje van de schildpad als ik me voelde als toen ik op schoot bij mijn moeder zat. Denk jij dat het beter met Moeder Aarde zou gaan als wij ons allemaal zouden gedragen als de slak en de schildpad? Dat was het voor deze keer, lieve kinderen. Ik zal jullie de volgende keer nog wat vertellen. Veel liefs, Oma
V4Kids
Zomer 2011
Bladzijde
25
Monacella en haar kleine lammeren Heel lang geleden, in de zesde eeuw, leefde er een prinses in Wales, die Melangell heette. Ze werd ook wel Monacella genoemd. Ze was aardig en vriendelijk. Ze zorgde voor de zieken, troostte kinderen als ze verdrietig waren, en voedde en verzorgde de gewonden, of het nu mensen of dieren waren. De innerlijke schoonheid en liefde die ze voor alle wezens had, kon je in haar ogen zien schijnen, en ze werd een hele mooie jonge vrouw. Veel prinsen kwamen bij haar vader om haar hand te vragen. Eén van hen was een prins die veel rijkdommen had, die, als ze met hem zou trouwen, nog veel meer land zou verkrijgen en nog meer macht en rijkdom zou hebben. Maar Monacella was niet blij met dit vooruitzicht. Ze wilde niet trouwen met een prins die zou vechten en land van andere mensen af zou nemen, zoals haar vader deed. Zij geloofde in een betere manier van leven. Zij wilde in vrede leven. Dus, ze pakte wat kleding, een mand met eten en ze verliet het paleis voor altijd. Lange tijd dwaalde ze over heuvels en door bossen, totdat ze uiteindelijk op een prachtige plek kwam in een groene vallei, waar een klein riviertje doorheen stroomde. Op deze plek vond ze ook een grot, die gevormd werd door overhangende stenen. Tevreden en dankbaar als zij was, viel ze op haar knieën op het gras, en dankte God dat die haar naar zo‟n fijne plek had geleid. Monacella leefde daar nu op die vredige plek, en voedde zich met bessen en dronk water uit het stromende riviertje. Op een gegeven moment ontdekten mensen uit het dorp dat zij daar leefde, en het duurde niet lang voordat ze weer zieke mensen aan het verzorgen was, die in ruil voor haar zorg de vrouw eten brachten. Niet alleen mensen, maar ook dieren uit de bossen en velden waren blij met haar vriendelijkheid en goedhartigheid. Als ze haar ochtendgebeden deed, dan zongen de lijsters en de merels met haar mee. De kleine winterkoninkjes, de roodborstjes en de mussen schrokken niet als zij in hun nestjes gluurde om naar hun gespikkelde eieren te kijken. De vossen, wezels, konijnen, dassen, egels en hazen, kwamen alle tevoorschijn uit de varens als zij langs liep. Ze genoten van de liefde die ze over hen uit strooide als ze God vroeg om voor hen allen te zorgen.
V4Kids
Zomer 2011
Bladzijde
26
Op een ochtend was een kleine bruine haas lekker aan het eten, toen hij plotseling werd opgeschrikt door een geluid dat hem angst aanjoeg. Het was een jachthoorn. Snakkend naar adem, bewoog hij zenuwachtig alle kanten op. In de verte hoorde hij het geblaf van honden. Prins Brochwell van Powys was aan het jagen, en de honden hadden zijn geur opgevangen. „Ik moet zo snel mogelijk naar Monacella rennen‟, dacht de haas. „Als ik bij haar ben, dan ben ik veilig.‟ De honden kwamen steeds dichterbij en hij rende als de wind. Hij sprong door het struikgewas en kwam zo in Monacella ‟s vallei, en alle dieren schreeuwden:‟ Monacella, haas is in de problemen; waar ben je?‟ Toen klonk er een stem door het bos: „God zegent alle dieren‟, en plotseling was alles vredig. De prins kwam aanrijden, en vroeg zich af waar zijn honden waren gebleven. Alles was zo stil! Hij zocht een weg door de varens en riep: „Honden, kom hier!‟ Toen stopte hij in opperste verbazing. Daar, gezeten op een grote steen, zat een prachtige jonge vrouw in een grijze jurk, omringd door zijn honden en met een klein bruin haasje op haar schoot. De honden zagen hun baasje en zwaaiden met hun staarten. De prins die de vredige sfeer voelde, was plotseling blij dat de haas veilig was. Toen Monacella haar ogen opende, zei de prins: „Jongedame, ik weet niet wie u bent, maar u bent blijkbaar zo vriendelijk en aardig dat deze haas bescherming bij u zoekt. Niemand zal hier ooit nog jagen.‟ Hij riep zijn honden en nadat ze haar hand hadden gelikt, gingen ze weg. De kleine haas bleef al die tijd op haar schoot zitten en toonde niet de geringste angst. V4Kids
Zomer 2011
Bladzijde
27
Vanaf toen kwamen alle hazen uit de naaste omgeving bij Monacella wonen, en waar ze ook naar toe ging, ze dartelden altijd om haar heen. Als de herders in de vallei haar zagen, glimlachten ze en zeiden: „Daar gaat de herderin met haar kleine lammeren.‟ Sara John, vertaald uit: “Sathya Sai Education in Human Values”
V4Kids
Zomer 2011
Bladzijde
28
Colofon V4Kids is een uitgave van de Stichting Sri Sathya Sai Baba Nederland (www.sathyasai.nl) Doel van het blad: Kinderen t/m groep 8 van het basisonderwijs ondersteunen in hun vorming naar een goed mens door ze in aanraking te brengen met de vijf menselijke waarden. Deze vijf waarden zijn: 1. Waarheid (nieuwsgierig, onderscheidingsvermogen, intuïtie, hang naar kennis, waarheidsliefde); 2. Juist gedrag (netjes, moedig, vastberaden, plichtvol, eerlijk, dienstbaar); 3. Vrede (kalm, geconcentreerd, volhardend, zuiver, gedisciplineerd, zelfrespect); 4. Liefde (zorg, eerbied, medeleven, zorgzaam, vriendschappelijk, onzelfzuchtig); 5. Geweldloosheid (samenwerken, voelt burgerlijke verantwoordelijkheden aan, compassie, vergefelijk, ongevaarlijk, behulpzaam, rechtvaardig). Auteursrecht Het auteursrecht berust bij de Stichting Sri Sathya Sai Baba Nederland, tenzij anders aangegeven. Correspondentieadres en inzendingen van materiaal E-mailadres:
[email protected] Website:
www.v4kidsplace.nl (Bevat een link naar alle oude nummers)
Wij behouden ons het recht voor om zelfgemaakte (niet gekopieerde) inzendingen (tekeningen, verhalen en dergelijke in het blad V4Kids en/of de website) kosteloos te mogen plaatsen. Abonnementen De toezending geschiedt uitsluitend door middel van e-mail in de vorm van een PDF-document. Er zijn geen kosten aan verbonden. Er zal nimmer een geldelijke bijdrage worden gevraagd. De e-mailadressen zullen uitsluitend voor het toezenden van het blad worden gebruikt en niet aan derden worden verstrekt. Abonnementen aanvragen / opzeggen bij:
[email protected] Data van verschijning Vier keer per jaar, rond de seizoenswisselingen ( maart, juni, september, december). Illustraties Sylvia Wiersma Ami Siemons Wietske Vriezen Kinderen Parkschool Utrecht Auteurs (voor zover niet elders vermeld) Célestine Jeunhomme Chitra Ramrattansing Lonneke Offenberg Mariëlle van Zon Marsha Witteveen Ton Modderman Sylvia Wiersma
V4Kids
Zomer 2011
Bladzijde
29
