TRENDDOSSIER > Consumententrends Inleiding > Protest

TRENDDOSSIER > Consumententrends 11.02

Inleiding > Protest De persoon van het jaar 2011 was 'The Protester' volgens Time Magazine. Het gezicht van deze demontrant is aan het oog onttrokken. Deze 'protester' kan zowel een man als een vrouw zijn. Mannen èn vrouwen willen van zich laten horen, op diverse manieren en door middel van verschillende uitingen. Denk daarbij aan de protesten van de Occupy-bewegingen in Den Haag en Amsterdam. Zij streven naar vooruitgang en samenwerking en demonstreren met behulp van luidsprekers en protesteren tegen de stijgende ongelijkheid en de toenemende werkeloosheid. Bij de Occupy-beweging staat het protest voorop. Maar er zijn ook vrolijke manieren waarmee de aandacht op misstanden kan worden gevestigd. Wildbreien, ook wel straatbreien genoemd, zorgt er voor dat de straten er vrolijker uitzien. Daarnaast zijn de post-it-oorlog en de dominee die twittert ook voorbeelden van online en fysiek protest. Mensen willen niet alleen hun mening uiten, maar ook zichzelf ontdekken in verschillende verschijningsvormen, deze naar buiten brengen en kennis delen met anderen.

Trendslator © 2012


Digitale rekenles Spelenderwijs leren Van der Maas is hoogleraar Psychologische Methodenleer aan de Universiteit van Amsterdam. Vijf jaar geleden bedacht hij met zijn vakgroep een nieuwe techniek om informatie te verzamelen over de manier waarop kinderen leren rekenen. In Rekentuin maken kinderen hun sommen in een computeromgeving die eruit ziet als een tuin. Wie goede antwoorden geeft, ziet planten groeien. Wie vergeet te oefenen, krijgt verdorde planten. Rekentuin biedt de schat aan data waarop Van der Maas had gehoopt. Doordat kinderen het jaren achtereen spelen, kunnen rekenprestaties op langere termijn worden gevolgd. Na vier jaar gebruiken ongeveer 300 scholen Rekentuin en zijn er nu in totaal 35.000 kinderen actief. Bron: Het Parool, 15 september 2011

Zelf doen, zelf denken De generatie van betweters Mensen, jullie moeten brutaler worden, zei Immanuel Kant drie eeuwen terug. Niet alles zomaar geloven wat je krijgt voorgeschoteld. Wetenschap! Verlichting! Zelluf denken! Had ie z’n mond maar gehouden. Want kijk eens wat Immanuel allemaal heeft aangericht: de burgers hebben nu praatjes gekregen. Betweterige snotaapjes zijn we geworden. Dat is verklaarbaar: we zijn hoger opgeleid dan ooit. In de jaren vijftig ging vijf procent van de bevolking naar het hoger onderwijs. Nu is dat bijna de helft. Oftewel: tien keer zoveel mensen hebben minstens enkele jaren een training gevolgd in kritisch denken. En we moeten ook wel zelf nadenken. Bijvoorbeeld omdat die oude kaders van paus, partij of zuil niet meer bestaan. Bron: nrc next, 14 september 2011

De stadsimker Urban farm Stadsimker Oscar introduceerde zijn bijenvolk achter het GroenGemaal in het Sarphatipark in Amsterdam. Uit deze eerste kast zal nog een tweede volk voor een kijkkast met glazen wand worden gehaald. Beide volken kunnen dan honing produceren. Het gaat niet goed met de honingbij, veel bijenvolken sterven de laatste tijd af en imkers lanceerden een petitie voor het behoud van de honingbij, die trouwens ook verantwoordelijk is voor de bestuiving van veel van ons voedsel. Vanaf 2010, het jaar van de biodiversiteit, wordt het Sarphatipark dan ook op verschillende manieren ecologischer beheerd. De introductie van dit bijenvolk is welkome aanvulling op onze de biodiversiteit! Bron: sarphatipark.wordpress.com

Trendslator © 2012 > pagina 2


Emotie èn economie Grenzen tussen sociaal en zakelijk vervagen In een wereld waar emoties en economie zo dicht bij elkaar liggen, kan een dergelijk fenomeen op de werkvloer niet uitblijven. Het is immers duidelijk: de economie wordt beïnvloed door geluk, geluk op haar beurt weer door persoonlijke omstandigheden. Juist die persoonlijke omstandigheden spelen een steeds belangrijkere rol in het bedrijfsleven – en niet alleen maar tijdens een grap bij het koffiezetapparaat. Sociale media maken hun opmars in het sociale leven van de bewoners van de lage landen: ongeveer 60 procent heeft een profiel op een sociaal netwerk, waarvan Facebook, Hyves, Twitter en LinkedIn de grootste zijn. Alle netwerken hebben een ander doel, maar van origine is alleen LinkedIn bedoeld om zakelijke contacten te onderhouden. Daar lijkt nu verandering in te komen: meer en meer wordt er ook online bij collegae ‘op hun muur geschreven’ (Facebook) of krijgen ze een ‘retweet’ (Twitter). Zakelijk contact wordt steeds informeler, de grens tussen werk en privé steeds vager. Wie online niet te vinden is, kan zich afvragen wat hij nog waard is. De immer piepende smartphone is niet meer weg te denken uit het bestaan van de moderne persoon, laat staan uit het bedrijfsleven. Met deze vervaagde grenzen tussen sociaal en zakelijk, wordt het tegelijkertijd lastiger om de twee gescheiden te houden. We leven in een 24-uurseconomie, waar mensen twitteren over het boek dat ze lezen. De toekomst bestaat uit emotie én economie, werk én sociaal – of een mengelmoes daarvan. Bron: nrc next, 17 oktober 2011

Kleurrijke oorlogsvoering Online-offline-nostalgie Benoit Adam van de website postitwar.com vertelt dat bij de Franse videogamesproducent Ubisoft een medewerker voor de grap een kleine space invader op de ruiten plakte. In de bankkantoren aan de overzijde verscheen toen een grotere Post-itfiguur op de ruiten, de Ubisoft-medewerkers antwoordden met een nieuwe illustratie. Deze zomer ontwikkelde zich een ‘Posts-itoorlog’ tussen tientallen Parijse kantoorgebouwen. Op de postitwarwebsite en Facebookpagina zijn al meer dan 2.000 tekeningen te zien. Recent verschenen de eerste Nederlandse inzendingen. Bron: NRC Handelsblad, 1 september 2011



De Geefwet Geven aan cultuur ‘Wilt u minder belasting betalen? Geef dan meer geld aan het Rijksmuseum’. Directeur Wim Pijbes schudt de reclameslogan zo uit zijn mouw, als hij wordt gevraagd naar de nieuwe Geefwet. ‘Ik vind de Geefwet een groot gebaar van het kabinet. Met deze Geefwet wordt het haast immoreel om niet aan cultuur te geven. Wie geld schenkt aan een culturele instelling mag dat bij de belastingaangifte voor 150 procent aftrekken van zijn inkomen, in plaats van de 100 procent die geld voor andere goede doelen. De Tweede Kamer moet hier nog mee instemmen. Net als andere directeuren van culturele instellingen is Pijbes hard aan het rekenen hoe hij de Geefwet ten volle kan benutten. Bron: nrc next, 18 oktober 2011

Poldermodel in gevaar Overlegcultuur wankelt Na jaren van eindeloos onderhandelen is het er dan: het pensioenakkoord tussen vakbonden en werkgevers. Maar vraag niet hoe. De afgelopen dagen is er gehuild en gevloekt. Boze FNV’ers, die vinden dat hun vakcentrale te veel concessies heeft gedaan, bekladden een partijkantoor met de tekst ‘verraders’. Anderen stuurden e-mails met dreigementen naar FNV-bestuurders. En de ene FNVbestuurder zegde het geloof in de andere op. De grootste vakbond van Nederland, vakcentrale FNV, komt aangeslagen uit de strijd. Overal klinkt de vraag: kan FNV-baas Agnes Jongerius aanblijven? Hoe machtig is ze nog? En belangrijker: werkt het Nederlandse poldermodel, die internationaal geroemde overlegcultuur van geven en nemen, nog wel? Als minder dan tien procent van de werknemers nog lid is van een bond, dan komt het poldermodel in gevaar, denkt de Beer (hoogleraar arbeidsverhoudingen en directeur van het onafhankelijke Wetenschappelijk Bureau voor de Vakbeweging). Want wie voelt zich dan nog vertegenwoordigd door de vakbonden? Jongeren vaak niet. Jaap Smit, baas van de vakbond CNV: ‘Ik word zo moe van dat verwijt. Sluit je aan, zou ik tegen al die jongeren zeggen. Ik ga echt geen pensioenakkoord sluiten dat evident tegen het belang van mijn eigen kinderen is. En hoe gaan we anders jullie arbeidsvoorwaarden regelen? Al twitterend? Bron: nrc next, 21 september 2011



Moderne nomaden Flexibele identiteit De huidige generaties kunnen we nomaden noemen. De nomade is voortdurend in beweging en laat zich inspireren door dat wat hij op zijn reis tegenkomt. De nieuwe generaties zijn opgegroeid in een wereld waarin alles kan. Ze willen zich niet vastleggen en we zien dat de nieuwe nomaden zorgen voor nieuwe oplossingen in hun los-vaste manier van leven. Zo kun je een tijdje proefwonen in een boerderij in Drenthe en blijft anti-kraak populair onder studenten. Ook op het gebied van werken zijn de nieuwe nomaden niet één ding. Ze zijn bijvoorbeeld niet alleen dj, maar ook webdesigner, fotograaf, vader én goed met cijfers; bijvoorbeeld Mokums Muiters, ‘slash artists’ die tattoshop/reclamebureau/kunstgalerie zijn. Ook heeft de nieuwe nomade niet één vriendenkring, maar begeeft hij zich in meerdere kringen gebaseerd op zijn interesses. Monogamie is ook niet langer het devies. In Dordrecht kun je zelfs trouwen voor één dag, compleet met ambtenaar en sluier. Mensen spelen met hun identiteit. Mensen willen niet meer één ding zijn, maar willen juist verschillende aspecten van zichzelf ontdekken en naar buiten brengen. Bron: MarketingTribune, 13 december 2011

Het woord van Twitter Religie en sociale media In christelijke kringen wordt hij soms argwanend bekeken, de dominee die twittert. Maar steeds meer voorgangers doen het. Naar schatting zijn het er intussen zo’n 160. Ze schrijven tweets over dagelijkse beslommeringen. Over een bijeenkomst waar ze waren. Een bijbeltekst. Hun mening over de politiek. De intrede van predikanten op het web past in de digitale vernieuwing van de Kerk. Zo zijn synodevergaderinge van de Protestantse Kerk in Nederland (PKN) tegenwoordig live te volgen via internet en heeft de PKN een profiel om faceboek aangemaakt. Ook worden dominees vaker gesignaleerd op netwerksites als Hyves en LinledIn. Arjen Plaisier, die als scripta (secretaris van een kerkelijke vergadering) leiding geeft aan de PKN, juicht die ontwikkeling toe. ‘Jongeren lezen geen kerkbladen, maar zitten wel op sociale media. Het zou ontzettend stom zijn om daar geen gebruik van te maken’. En Arken Plaisier van de PKN? Die hoopt wel dat dominees internet gaan inzetten om Nederlanders terug in de kerk te krijgen. ‘God vinden door een tweet? Het zou zomaar kunnen’, zegt Plaisier. ‘Het woord, of in dit geval het Twitter-Woord, doet soms ongedachte dingen.’ Bron: nrc next, 14 november 2011



Wildbreien Neologisme van 2011 Verkiezing neologisme van het jaar De verkiezing van het neologisme van het jaar 2011 heeft een overduidelijke winnaar opgeleverd: wildbreien. In deze crisistijd is er kennelijk behoefte aan iets vrolijks en het wildbreien – ook straatbreien genoemd – heeft er letterlijk voor gezorgd dat het straatbeeld opgevrolijkt wordt. Goede tweede was de woordspeling infobesitas, een woord dat inspeelt op een van de schaduwkanten van onze informatiemaatschappij. De strijd om de derde plaats ging tussen boemerangkind, een beeldende term voor een nieuw maatschappelijk verschijnsel, en twitteratuur, net als infobesitas een woordspelig mixwoord waarbij delen van twee verschillende woorden in elkaar worden geschoven. Deze zogeheten blends zien we veel vaker in het hedendaagse Nederlands, net als leenvertalingen uit het Engels. Wat opvalt aan de vier toppers is dat ze taalkundig alle inheems gevormd zijn, maar dat er wel sprake is van Amerikaans-Engelse invloed: twitteratuur is een leenvertaling van twitterature en wildbreien is waarschijnlijk gevormd naar analogie van bijvoorbeeld graffiti knitting. Woorden mogen dan oorspronkelijk zijn, de maatschappelijke fenomenen die ze beschrijven, zijn dat zelden. Bron: www.inl.nl

De expatvrouw is een man Vrouwen aan de top Omdat vrouwen steeds vaker worden uitgezonden naar het buitenland, proberen heel wat mannen het bestaan als ‘expat wife’ uit. ‘Het voelt als één grote vakantie terwijl mijn vrouw keihard werkt,’ wordt weleens gezegd. Het traditionele beeld van de man, de expat met zijn internationale carrière, wiens vrouw thuis voor de kinderen en voor het huishouden zorgt, begint steeds verder af te brokkelen. Deze kleine stijging is met name te danken aan ontwikkelingsorganisaties en het ministerie van Buitenlandse Zaken. Bijna een kwart van de Nederlandse ambassadeurs is vrouw. In de toekomst worden dit er alleen maar meer, want het befaamde ‘klasje’, waar jaarlijks zo’n vijftien mensen worden opgeleid tot diplomaat, telt al jaren meer vrouwen dan mannen. Ook uit onderzoek van de Permits Foundation, een internationale lobbyclub die de regels rond werkende expatpartners wil versoepelen, blijkt dat er steeds meer mannelijke expatpartners zijn. ‘Ondanks dat het ministerie van Buitenlandse Zaken (BZ) veel vrouwen uitzendt, heerst ook daar nog steeds het ‘klassieke huisvrouwenbeeld,’ zegt Ferdinand Harmsen (41). ‘Voor meegaande mannen wordt nog nauwelijks iets geregeld,’ ligt Harmsen tot slot toe. Bron: De Pers, 8 november 2011



Occupy Den Haag Protest We zagen eerder de #occupywallstreet protesten ontstaan op 17 september. Zij protesteren voor vrijheid en gelijkheid voor de 99% en kijken daarbij naar Wall Street. De 99% dient niet alleen een eerlijk aandeel te krijgen in de rijkdommen van de wereld, maar ook een gelijk beslissingsrecht te hebben. Het kiezen van vertegenwoordigers die hun afspraken niet nakomen is GEEN democratie. Een land dat staatsschulden heeft door de monopoliepositie van de banken op het drukken van geld is GEEN vrij land. #OccupyDenHaag is een actie in samenwerking met de #globalchange en #occupytogether protesten. Wij willen door een vreedzaam protest de aandacht op deze onderwerpen vestigen. We nodigen iedereen uit om met ons naar oplossingen te zoeken en met ons een verbetering te bewerkstelligen! Vooruitgang, vooruitstreven, samenwerken en bewustwording zijn de sleutelwoorden van deze protesten. Bron: occupydenhaag.org

Beautybloggers Beauty op het internet Van praktische tips voor het epileren van de wenkbrauwen tot een vergelijkend warenonderzoek naar welke lippenstift het langst blijft zitten. De bloggers over beauty doen alles zelf: teksten schrijven, producten testen en instructiefilmpjes maken. De sites zijn de afgelopen vijf jaar razend populair geworden en danken hun populariteit onder andere aan de behoefte aan objectief advies op het gebied van schoonheid en cosmetica. De rol van ‘vertrouweling’ is verschoven van de winkelverkoopster naar de beautyblogger. Ook zal de forse aanwas beautyblogs te maken hebben met het vooruitzicht op gratis make-up. Veel bloggers staan inmiddels op de perslijst en ontvangen soms kilo’s make-up per dag om als reclame op hun blogs te zetten. Cosmeticabedrijven erkennen het belang van de blogs. ‘Een consument die iets wil weten over een product gaat niet meer naar een winkel, maar gaat zelf op zoek op internet’, zegt Ana Rodriquez, pr-manager bij Max Factor. De ‘echte’ redacteuren bij grote bladen achten het onwaarschijnlijk dat beautyblogs gaan concurreren met tijdschriften. Een beautyproductie in een tijdschrift is minder vluchtig en biedt ook achtergrondinformatie en verdieping. Bron: Volkskrant Magazine, 15 oktober 2011



De Demonstrant Persoon van het Jaar ‘De demonstrant’ is Persoon van het Jaar volgens Time Magazine. Niet alleen de Arabische Lente maakte 2011 tot een historisch onovertroffen jaar van protest. Ook in de Westerse wereld gingen mensen massaal de straat op onder de naam ‘Occupy’. De afgelopen week stroomden bovendien de straten van Moskou vol in protest tegen de verkiezing van president Poetin. Volgens Time magazine, begon de opmars van ‘de demonstrant’ al bij de verkiezing van de Amerikaanse president Obama in 2008. Een feel-good protest van jonge mensen noemt het blad de ‘Yes, we can’-campagne van Obama. Vlak daarna stortte de mondiale economie in en barstte de werkelijke protestgolf los. Bron: www.nrc.nl, 14 december 2011

Doei Einstein Wankelende wetenschap Allereerst is een fikse slag om de arm nodig. Vorige week meldden Italiaanse onderzoekers dat ze neutrio’s, elementaire bijna massaloze deeltjes, sneller dan het licht van CERN naar een detector in Gran Sasso kunnen laten vliegen, zo’n 733 kilometer verderop. Tegelijk barstte in het publieke domein een ware storm los. Media fantaseerden erop los en verklaarden Einstein verleden tijd en tijdreizen binnen handbereik. Maar stel nu eens dat het gewoon waar is: dat er echt deeltjes zijn die sneller gaan dan het licht. Wat betekent dat eigenlijk? Het heelal blijft natuurlijk wat het is, maar de natuurkunde, zou die dan niet wankelen? Zijn de eigenwijze neutrio’s van Gran Sasso, als ze bestaan, dus toch de bijl aan de wortel van Einsteins overzichtelijke universum? Ja en nee, zegt Bais. Het staat vast dat de lichtsnelheid voor alle bwegende objecten een onbereikbare limiet is. In die zin staat Einstein onverminderd als een huis, ook na een eeuwlang testen. En mochten er inherent snellere deeltjes blijken te bestaan, dan is dat theoretisch een formidabele uitdaging, maar het kan alleen kwaad als ze ook een serieuze fysische rol spelen. Wat dat betreft zijn netrio’s ook wel geruststellende dwarsliggers, zegt Bais. Neutrio’s hebben nauwelijks interacties met andere materie. En lichtsignalen uitzenden om aan te geven waar ze zijn en hoe het met ze is, doen ze zeker niet. ‘Ze houden zich al zo afzijdig, dat het meer een theoretisch probleem zou zijn, neutrio’s sneller dan het licht, dan het begin van totale chaos. Bron: de Volkskrant, 1 oktober 2011



Cursussen in crisistijd Kennis delen De gemeente Amsterdam merkte op hoe collega’s elkaar op de werkvloer verder helpen. ‘In organisaties zit enorm veel kennis waar weinig mee gedaan wordt. Er kunnen heel veel mensen gebaat zijn bij iemands extra ervaring met bedrijfsmeditatie, Facebook of Excel’, vertelt Graciela de Windt, communicatieadviseur bij de gemeente Amsterdam. Om daar optimaal gebruik van te maken, is er op grote schaal een intern cursusprogramma georganiseerd: Train Je Collega. De trainingen duren een uur en worden gegeven aan groepjes van tien man. Ambtenaren kunnen zich vrijwillig aanmelden met een onderwerp waarover ze willen vertellen. Het mooiste vinden de betrokkenen dat het bijna niets kost. ‘Hard nodig in tijden van crisis.’ Tijdelijke trainer Anne-Jan Zieleman beaamt dit: ‘Het past heel goed in de huidige tijdgeest om zoveel mogelijk uit je personeel te halen.’ De organisatie gaat er alvast vanuit dat er volgend jaar weer een editie van Train Je Collega is.. Bron: De Pers, 31 oktober 2011

Hoogopgeleide vrouwen Vrouwenoverschot Hoogleraar demografie Jan Latten zegt dat de verhouding tussen mannen en vrouwen onder jongeren steeds schever wordt. De grote universiteitssteden trekken steeds meer jonge vrouwen, met uitzondering van Rotterdam en steden met een Technische Universiteit. Tegelijk laten jonge mannen het steeds vaker afweten met studeren – zij blijven achter op het platteland. In zijn boek de aantrekkelijke stad brengt geograaf econoom Gerard Marlet in kaart welke steden het goed doen en waarom. Kijkend naar de ontwikkeling van de huizenprijzen en naar de toestroom van hoogopgeleiden, nerds en de creatievelingen, concludeert Marlet dat de belangrijkste, verklarende factoren voor het succes van steden theaters, een historische binnenstad, veiligheid, koopwoningen en de nabijheid van natuur zijn. Naar vrouwen heeft hij niet apart gekeken. Maar als je de lijst van Marlet naast de CBS-lijst met de steden met een vrouwenoverschot legt, dan springen de overeenkomsten in het oog.. Bron: nrc next, 26 oktober 2011



Occupy Amsterdam Protest Het Beursplein in Amsterdam werd zaterdag 15 oktober bezet door betogers die ‘een andere, eerlijkere samenleving’ willen. De acties borduren voort op de bezetting van een beursplein in New York. Het oorspronkelijke initiatief voor de bezettingsacties komt van de klassieke tegenbeweging, de andersglobalisten. Trendslator ging langs op het Beursplein en kwam terecht bij een bezettingsactie die een kleinschalig en vreedzaam maar actief en doelgericht karakter had. Enkele ludieke optredens zoals het blazen van bellen en verklede protestgangers gaven met een expressieve beeldtaal hun mening over ‘de graaicultuur van de westerse samenleving’. Betogers die via het gesproken woord hun mening wensten te uiten konden gebruik maken van luidsprekers of gingen persoonlijk het gesprek aan met sypathisanten en geïnteresseerde voorbijgangers. Niet alleen een harde kern van revolutionairen, maar ook alleenstaande moeders met kinderen, homoseksuelen of mensen die hun baan dreigen te verliezen vulden het Beursplein. De grote instemming is te danken aan twee doelwitten: de stijgende ongelijkheid en de toenemende werkloosheid. ‘Daarin kan een groot deel van de bevolking zich vinden’, zegt politicoloog Kristof Jacobs. Bron: de Volkskrant, 15 oktober 2011

Handige jongens, die hackers Cyberanarchisten en idealistische hackers Onzichtbaar, ongrijpbaar en oppermachtig. Het imago van hackers is dramatisch en zelfs angstaanjagend. De ene keer zijn het cyberanarchisten die naar believen wraak nemen op overheden en bedrijven, zoals het losse collectief Anonymous (‘We are Legion. We do not forgive. We do not forget. Expect us.’). Nu weer Iraniërs die een Nederlands beveiligingsbedrijf kraken om dissidenten te bespioneren en en passant de Nederlandse overheid in verlegenheid te brengen. En je had al die handige jongens die met gekraakte ov-kaarten gratis het land doorkruisen. Wat vinden de hackers zelf van dat imago? De Iraniër had ‘niet gruwelijk veel skills’ nodig om DigiNotar te kraken, bleek uit onderzoek achteraf. Maar hij zou meer van dat soort bedrijven hebben gehackt, en dat is wel knap, vindt Mark Janssen (ook bekend als ‘Foobar’ – hackers doen graag aan nicknames). DigiNotar is het gesprek van de week in de Haagse hackerswerkplaats Revspace, waar Janssen voorzitter is. ‘De discussie die nu ontstaat is nuttig. Zij certificaten wel veilig?’ Bron: nrc next, 8 september 2011



Afval loont Wapen tegen zwerfafval De inwoners van Pijnacker-Nootdorp krijgen sinds kort geld voor hun afval. In zes filialen van Ryck, de Nederlandse Recycle Bank, kunnen ze hun gescheiden afval inleveren. Ze krijgen vervolgens het gewicht van hun afval in geld bijgeschreven op hun Ryckaart op hun digitale spaarrekening. Een opmerkelijk initiatief, want waar inwoners normaal gesproken betalen voor hun afval middels belastingen, krijgen ze er nu geld voor. Daarmee verandert afval in Pijnacker-Nootdorp van waardeloos naar waardevol. Het initiatief is een samenwerking tussen de gemeente Pijnacker-Nootdorp, afvalinzamelaar Avalex en Rijck. Initiatefnemer van Avalex Peter Floor: ‘Uit onderzoek blijkt dat we 51 procent van ons afval vernietigen terwijl het goed recyclebaar is. Dat betekent dat afval eigenlijk een grondstof is en dus geld waard.’ Bron: Metro, 21 september 2011

Oorlogscorrespondent als ster Het persoonlijke verhaal Tijden veranderen. De oorlogsverslaggever komt steeds vaker in beeld, onder meer omdat het aantal praatprogramma’s stevig is toegenomen, zegt correspondent Gerri Eickhof (53). ‘Die programma’s moeten allemaal vol, en dan is het persoonlijke verhaal van een oorlogsverslaggever interessant.’ Joeri Boom (40), sinds 1998 voor De Groene Amsterdammer verslaggever in conflictgebieden zoals Irak, Darfur en Kosovo, denkt dat de toegenomen aandacht voor het individu in het nieuws ligt aan de basis van de vermeende heroïek. ‘Kijk naar Mark Rutte. We vinden hem zo lekker ontspannen – blij dat we van Balkenende af zijn, terwijl dezelfde mensen zijn kabinet bekritiseren vanwege een gebrek aan visie. Als het niet persoonlijk is, zakt de aandacht van het publiek wellicht weg, is de tendens. Toen Joeri Boom in Uruzgan op zijn eigen houtje zonder militaire bescherming verslag deed, hadden veel militairen daar bewondering voor. Maar de journalist een held? Boom, beslist: ‘Dat zijn wij gewoon niet. Als er geschoten wordt, duiken wij onder een rotsblok, en na afloop vragen we aan de mensen die niet op tijd konden wegkomen hoe het was. Daar is niets heldhaftigs aan.’ Bron: de Volkskrant, 21 september 2011


TRENDDOSSIER > Consumententrends Inleiding > Protest

Recommend Documents