DE Faeröer
DE Faeröer
62° 00′ NOORD, 06° 47′ WEST
Tekst Auke Hulst Fotografie Ilvy Njiokiktjien Columbus-reporters Auke Hulst en Ilvy Njiokiktjien ontdekken de woeste schoonheid van de Faeröer Eilanden, met een van de grootste vogelkolonies op aarde, muzikanten die de wereld willen veroveren en bovenal: de overweldigende sound of silence.
060
061
DE Faeröer
DE Faeröer
‘In de lucht veranderen papegaaiduikers in jachtvliegtuigen ’
J
e moet er wat voor over hebben. Het vliegtuig van Atlantic Airways scheert als een dronken albatros over de kliffen die uit de Atlantische Oceaan oprijzen. De wind heeft vrij spel. De akelig korte landingsbaan loopt, bij gebrek aan vlakke grond, lichtjes bergop. Bij elke luchtzak, elke bruuske zwenking vult de cabine zich met half ingeslikte kreetjes en het happen naar adem. Dan, opeens: touchdown. Een klaterend applaus vult de cabine − niet van jolige toeristen, maar van eilandbewoners die blij zijn levend thuis te zijn gekomen. Hemelsbreed zijn de Faeröer Eilanden niet eens zo heel ver weg, maar het voelt als het eind van de wereld: achttien ruige eilanden, verloren in het stormachtige niemandsland tussen Schotland en IJsland. Al bij de eerste blik weet je dat je met iets bijzonders te maken hebt. De eilanden − gekerfd uit een vulkanisch plateau waar gletsjers hun vormende werk hebben gedaan − verheffen zich bruusk uit zee, vaak uitlopend in dramatische kliffen, soms in een subtielere glooiing. Bomen zijn er nauwelijks en − de tienduizenden schapen daargelaten − dieren evenmin. De zee, daarentegen, is rijk aan plankton. Het maakt de Faeröer tot een ideale omgeving voor broed- en trekvogels zoals de papegaaiduiker, diverse soorten stormvogels, zeekoeten, alken, jan-van-genten en aalscholvers. De eilandengroep kent de grootste vogeldichtheid ter wereld, met meer dan honderd soorten en miljoenen paren. Ik vraag me af hoe het leven van de bewoners, en vooral de jongeren, moet zijn. Die gure, door de wind gegeselde eilanden, van een verbluffende maar desolate schoonheid, ver weg van wereldse metropolen − wat heb je er te zoeken? Tegelijk heb ik gehoord dat de Faeröerse jeugd tot de hipste van Europa behoort. Dat jongeren vloeiend Engels spreken, allemaal in een band zitten en zich kleden zoals je dat zou verwachten in Kopenhagen. Het lijkt me stug, maar wie weet?
Bloedbad
MYKINES Hoewel papegaaiduikers broeden op het vasteland, in zelfgegraven holen op steile rotskusten, leven ze voornamelijk op open zee. Als de vogeltjes sterven, zinken ze.
062
Vorige pagina’s Mykines Het meest westelijke eiland van de Faëroer-archipel is ongetwijfeld haar mooiste, mede dankzij de grote hoeveelheid papegaaiduikers, die hier hun nesten bouwen.
Omdat het onvoorspelbare weer, ‘vier seizoenen in één dag’, onherroepelijk tot vertraging leidt, arriveren we beduidend later dan de bedoeling was in Tórshavn. De knusse hoofdstad, waar iets minder dan de helft van de 48.000 Faeröers woont, ligt als een hoefijzer rond een baai. We dwalen door de oudste wijk: een verzameling houten huisjes met gras op de daken. Op het rotsachtige uitsteeksel dat Tinganes heet, kwamen in het jaar 900 de lokale Vikingen voor het eerst samen in een parlement − het dorp binnen het dorp ademt de sfeer van vergane eeuwen. De rest van Tórshavn oogt beduidend moderner. De Faeröer zijn groot geworden in de visserij, en als buitenstaanders al een beeld van de eilanden hebben, dan meestal van de jaarlijkse slachting van grienden. Deze kleine walvissen waren in het verleden een belangrijke bron van voedsel. Daarnaast moesten jonge mannen tijdens de vangst bewijzen dat ze klaar waren om mee te draaien in het zware vissersbestaan. Ondanks de vooruitgang wordt de traditie − waar-
063
DE Faeröer
bij grote aantallen walvissen richting strand worden gedreven, waar ze met haken en messen te lijf worden gegaan − onverminderd in ere gehouden. Tot afschuw van de internationale gemeenschap. Dit weekend zijn vrij veel mensen van buiten op de Faeröer, voor het onder muziekfans wereldbekende G! Festival, maar ook omdat de actieboot de Sea Shepherd heeft aangelegd voor een protest tegen de walvissenjacht. John, een voormalige visser die nu voor het Ministerie van Toerisme werkt, waarschuwt ons: ‘Maak duidelijk dat je journalist ben. Als ze denken dat je activist bent, kun je wel eens vervelend bejegend worden.’ Zijn alle eilanders dan zo op het bloedbad gesteld? Dat blijkt nogal mee te vallen – velen zien het liever vandaag dan morgen beëindigd. Buiten de stad begint de wildernis. Ruig, leeg, soms zonnig, soms bewolkt, soms gehuld in mist. Echt koud of warm wordt het, dankzij de warme golfstroom, op de Faeröer nooit. Spoken kan het er des te meer. Door de snoeiharde ondergrond kunnen bomen niet wortelen, zodat de wind vrij spel heeft. In de vroege ochtend rijden we naar Kirkjubøur, ‘de culturele ziel’ van de Faeröer genoemd. Het is een charmant plaatsje, met de ruïne van een kathedraal en kleine eeuwenoude woningen, al verstoort een lading bustoeristen de serene sfeer. Fraaier is Saksun, waar turfwoningen
064
DE Faeröer
staan in de schaduw van hellingen met klaterende watervallen. Een eenzame gestalte loopt, diep weggedoken in een lange jas, weg van een wit kerkje. Het landschap roept direct associaties op met etherische, dreigende en filmische muziek − idealiter gezongen door geesten. Een van de mooiste wandelingen op de Faeröer is die naar de vuurtoren op het eiland Kalsoy. Het is een klein, langwerpig eiland dat − in tegenstelling tot grotere als Vágar, Streymoy, Eysturoy en Bordoy − niet is ontsloten met een indrukwekkende zeetunnel. We nemen het oude autoveer en moeten vervolgens nog een stuk rijden richting het noordelijke puntje, door nauwe, lekkende bergtunnels met inhammen voor tegenliggers. We vertrekken vanuit Trøllanes, waar de zeventienjarige Alfred een keet staat te verven die ooit dienst deed als schoolgebouwtje, maar inmiddels ter beschikking staat van wandelaars die willen schuilen of hun behoefte moeten doen. Maar wat doen dat drumstel en die elektrische gitaar er? ‘Mwoch,’ zegt hij. ‘Een vriend van me vond het thuis te veel herrie maken. Hier staat het ook goed, toch?’ Trøllanes is een dorpje van niks − een paar huizen, een paar boerderijen, een handvol schuren voor het vee. Het ligt in de kom van een overweldigend groene vallei, aan de rand van een afgrond waaronder de zee raast. Het uitzicht − op de omringen-
Streymoy Een op traditionele wijze met turf en gras bedekte kerk in Saksun, een afgelegen dorp dat slechts bereikbaar is via een slingerende landweg zo breed als een meetlint. Links Eysturoy De noordkaap van dit eiland wordt gekenmerkt door markante rotspunten als Risin en Kellingin, bijgenaamd de Reus en de Heks, naar figuren uit een IJslandse legende. Vágar Een vrouw verbouwt aardbeien op een akker bij het dorpje Sørvágur.
de bergen en het verderop gelegen eiland Kunoy − is verpletterend, maar er is weinig te beleven. Wanneer zal Alfred hier wegtrekken? Hij kijkt me verbaasd aan. ‘Wat dacht je van: nooit? Ik heb niets met de drukte van Tórshavn. Soms is het me hier al te lawaaiig. Dan wandel ik gewoon naar de vuurtoren.’ De wandeling behelst een stevige klim over de uitlopers van een berg die als een rotte tand uit het land priemt. Een zompig dal en nogmaals een door schapen bevolkte helling en je bent er: een piepklein vuurtorentje op de punt van het eiland. Wolkenpartijen kruipen over de berg en over de omringende eilanden, lange schapenvachten wapperen in de wind. In de diepte klinkt het bekvechten van zeevogels. De avond zullen we doorbrengen in Gjógv, een pittoresk plaatsje in de schaduw van de hoogste bergen die de Faeröer kent. De weg ernaartoe − via Eiði of Funningur − wikkelt zich rond de bijna 900 meter hoge Slættaratindur: een prachtige rit.
De wet van Jante Eivør Pálsdóttir is een diva − ze zit bij de kapper en is te laat voor onze afspraak. De in heel Scandinavië gelauwerde zangeres logeert bij haar moeder in Gøta, zelf woont ze inmiddels alweer een tijdje in Kopenhagen. Ze studeerde klassieke zang in IJsland, nam folk- en popalbums op in het
Faeröers en het Engels, werkt aan een opera in Canada en is ook nog eens het officiële gezicht van de eilanden. Terwijl we wachten bakt haar moeder koekjes en legt haar manager, die om de hoek woont, uit dat het toch echt háár schuld is dat Eivør te laat is. De ster zelf kan er níéts aan doen. Heus. Pálsdóttir, tegenwoordig optredend onder slechts haar voornaam, blijkt een lange vrouw met engelachtig, blond haar. Beneden het huis strekt zich het dorp uit, nog weer dieper het strand dat dienstdoet als locatie voor het G! Festival. ‘Ik woon in het buitenland, maar ik kom hier vaak terug,’ zegt ze. ‘De Faeroër trekken aan me als een magneet. Dat is omdat de familiebanden hier zo sterk zijn, en omdat ik verslaafd ben aan de natuur en de frisse lucht. Elke keer als ik uit het vliegtuig stap...’ Ze ademt diep in. ‘Heerlijk.’ Haar muziek is geworteld in de lokale cultuur, maar óók in de natuur. ‘De dynamiek van het weer, de contrasten, het licht en donker − dat zit allemaal in mijn manier van zingen,’ zegt ze. Ze begon als dertienjarige in een bandje met oudere jongens, die haar eigentijdse, internationale muziek lieten horen. ‘Als je op zo’n geïsoleerde plek woont, trek je naar elkaar toe en begin je elkaar te inspireren. We hadden hier een club die lokale bandjes ondersteunde. Die club is uiteindelijk uitgemond in het G! Festival, waar jaarlijks zevenduizend bezoekers op
065
DE Faeröer
af komen.’ De hausse aan toptalent heeft ook te maken met de wijze waarop de bevolking tegenwoordig tegen muziek aankijkt, zegt ze. ‘Je hebt hier, zoals in heel Scandinavië, iets wat de Wet van Jante heet. “Doe maar niet alsof je meer bent dan een ander.” Als je muzikant wilde zijn, dan was dat prima, maar je moest het niet in je hoofd halen er je vak van te maken. Muziek was een hobby, vissen een vak. Dankzij het pionierswerk van Mikael Black van Tutl Records, en dankzij artiesten zoals Orka, Teitur en ikzelf, is duidelijk geworden dat een professionele muziekcarrière haalbaar is. Sindsdien is het alsof alle muzikanten uit hun holletje zijn gekropen.’ Later, in een doorsnee woning in Tórshavn, zien we de Faeroërse muziekindustrie in actie. Singersongwriter Knút Eysterstein is overgekomen uit Kopenhagen om zijn nieuwe album op te nemen, local hero Jens L. Thomsen speelt bas en zit als producer aan de knoppen. De woonkamer is omgebouwd tot een provisorische opnameruimte. Overal staan microfoons, effectenprocessors en computers, een piano is opengebroken om beter op te kunnen nemen, een drumstel is in een hoek gepropt. De bank is gedemonteerd omdat de kussens nodig zijn om de ramen geluiddicht te maken. Gitaarversterkers staan in de keuken en in het toi-
066
DE Faeröer
let. Hoe komt het dat de Faeröer zoveel muziek voortbrengen? Thomsen: ‘Je kunt hier ontzettend creatief zijn, omdat je nergens door wordt afgeleid. Ik heb vijf jaar in Londen gewoond, en daar kwam ik tot niets. Hier word je gedwongen voor je eigen entertainment te zorgen. Je zou je te pletter kunnen vervelen, als je jezelf dat toestond. Maar dat doen we niet.’ Muziek zit de Faeröer in het bloed, weet hij. Nog voor er geschreven tekst bestond, werden verhalen en mythen overgeleverd in liederen. Zelf zong Thomsen in de kerk, waarna hij als twaalfjarige de gitaar opnam. Tegenwoordig is hij een drijvende kracht achter de beste Faeröerse band, Orka, een ensemble dat met zelfgemaakte instrumenten en gevonden geluiden industriële avant-gardemuziek maakt. Het verhaal van Orka, dat inmiddels ook internationaal aan de weg timmert, is illustratief. Thomsen zat met een aantal vrienden te duimendraaien op de boerderij van zijn vader. ‘Toen zijn we van spullen die we daar vonden instrumenten gaan bouwen. Ik ben dol op geluiden die associaties oproepen met arbeid of met een bepaalde plek.’ Op het laatste album van Orka ging de band nog een stapje verder − het werd deels opgenomen in een oude zoutverwerkingsfabriek. Het héle gebouw is als instrument ingezet.
‘Soms is het me hier al te lawaaiig ’ Eysturoy De bekendste zangeres van de Faëroer, de in heel Scandinavië populaire Eivør Pállsdóttir, op het strand van haar geboortedorp Gøta. Hier wordt het jaarlijkse G! Festival, een goed bewaard geheim onder muziekliefhebbers, gehouden. Kalsoy Een verlaten landweg nabij het gehucht Trøllanes, dat met zijn 23 inwoners zelfs voor lokale begrippen klein is.
067
DE Faeröer
DE Faeröer
Papegaaiduikerparadijs Van de industriële klanken van Orka naar de soundtrack van de natuur: de contrasten van de Faeröer kunnen desoriënterend zijn. Een vuurtoren op een klif, de eindeloze zee. De wind huilt, de zee ruist: overal de muziek van de leegte. Waren we werkelijk de dag ervoor in een chaotische geluidsstudio, waar jongens in leren jekkies op gitaren tekeergingen en de hond het terras had onder gescheten? Onmogelijk. De meest afgelegen, én met afstand mooiste plek van de Faeröer, doen we de laatste dagen aan. Mykines is een klein eiland in het westen van de archipel. Er ligt slechts één dorpje dat met de jaren bijna haar voltallige bevolking heeft verloren. De meeste huizen zijn permanent verlaten of slechts in gebruik als zomerhuis. Tien permanente bewoners, meer telt het eiland er niet. We hebben geluk, want er komen is niet altijd vanzelfsprekend. De onstuimige Atlantische stormen maken het de veerboot geregeld onmogelijk aan te leggen in de krappe haven, en de helikopter − ‘de bus van de Faeröer’ − vliegt dan evenmin. Maar vandaag wél. Sterker, de zon is doorgebroken. Het zorgt voor een adembenemende blik op het in tweeën gebroken eiland. In het dorpje worden we opgewacht door onze gids, een voormalige schipper die ons mee zal nemen naar de westpunt. Het is een stevige voettocht, waarschuwt hij, ongeschikt voor mensen in een slechte conditie of met hoogtevrees. Het is op en af, langs kliffen, over een metalen brug die de twee helften van het eiland verbindt, langs het monument voor de verdronken vissers van het eiland, over paden omringd door gaten waar vogels nestelen. De intense interactie met de natuur die het je oplevert, is onvergetelijk. Tienduizenden papegaaiduikers verzamelen zich op de hellingen, jan-van-genten zitten dicht opeengepakt op rotsen die bleek zien van de uitwerpselen. De papegaaiduikers zien er koddig uit, bijna als stripfiguren, met hun fel oranje snavels en (ogenschijnlijk) vragende, wat goeiige blikken. In de lucht veranderen ze in jachtvliegtuigen. Papegaaiduikers broeden aan land, in zelf gegraven holen, maar overwinteren op volle zee. Een dode papegaaiduiker zul je zelden vinden − wanneer ze sterven zinken ze naar de bodem van de zee. Het is de perfecte afsluiting van een bezoek aan de Faeröer, al hebben we wel risico’s genomen door er op de laatste dag pas terug te keren naar Vágar, waar het vliegveld is. Als het weer had tegengezeten, hadden we zeker onze vlucht naar Kopenhagen en Amsterdam gemist. Gelukkig lijkt alles gesmeerd te gaan. De veerboot brengt ons naar Vágar, het laatste stukje liften we. Ruim op tijd om in te checken en te wachten op een vliegtuig dat zowaar geen vertraging heeft. Maar terwijl ik op mijn laptop naar Orka’s laatste album luister, stormen brandweermannen voorbij en gillen de sirenen. Er blijkt een Cessna te zijn gecrasht op de landingsbaan − een onervaren piloot die niet beducht was op de wind. Geen gewonden maar wel anderhalf uur puinruimen, zo wordt ons voorgehouden. Dus of we onze aansluiting gaan halen? Inderdaad, je moet er wat voor over hebben.
‘Het verbluffende
landschap voelt als het eind van de wereld ’
MYKINES De vuurtoren van Mykines, het meest westelijke punt van de Faëroer, gezien vanuit de helikopter die als busdienst fungeert tussen het eiland en Vágar.
068
Met dank aan Súsanna E. Sørensen van Visit Faroe Islands.
069
DE FAeRÖER DE FaEröEr
DE FaEröEr
detailkaart Noorwegen
BESTE REISTIJD
De late lente- en vroege zomermaanden bieden ongetwijfeld de beste reiservaring. Van mei tot en met juli pak je de hoogste temperatuur en minste regen mee, groeien de wilde bloemen en hebben duizenden en duizenden vogels zich verzameld op de eilanden. Van dat alles valt bovendien langer te genieten, omdat de dagen lengen.
62° 00′ NOORD, 06° 47′ WEST
j
f
m
a
m
j
j
a
s
o
n
d
Tórshavn
4
4
5
6
8
10
11
12
10
8
6
5
temperatuur ( C)
67
74
79
96
132
149
DE FAeRÖER
IjSLAND
136 114 106
157 156 167
Atlantische Oceaan
Verenigd Koninkrijk
0
Ierland
neerslag (mm per maand)
MUNTEENHEID
€ 1 = 7,5 Deense kronen
LANDCODE TELEFOON
+291
TIJDSVERSCHIL
1 uur vroeger
EET
Visgerechten
TAAL
Faeröers, Deens
DRINK
Lívsins Vatn (aquavit)
GROOTTE
(landoppervlak)
LEES
Far Afield, Susanna Kaysen
AANTAL INWONERS
48.000
LUISTER
Orka
REISDUUR
4 uur (excl. overstap)
surf
colmag.nl/faeroer
DE FaEröEr
Columbus-reporters Auke Hulst en Ilvy Njiokiktjien ontdekken de woeste schoonheid van de Faeröer Eilanden, met een van de grootste vogelkolonies op aarde, muzikanten die de wereld willen veroveren en bovenal: de overweldigende sound of silence.
058
Tekst Auke Hulst Fotografie Ilvy Njiokiktjien
Columbus-reporters Auke Hulst en Ilvy Njiokiktjien ontdekken de woeste schoonheid van de Faeröer Eilanden, met een van de grootste vogelkolonies op aarde, muzikanten die de wereld willen veroveren en bovenal: de overweldigende sound of silence.
059 058
De ideale
route
Slættaratindur (882 m)
Reis langs de meest bijzondere plekken van het gebied, die door het Columbus-team zijn bezocht. Altijd zoveel mogelijk van de gebaande paden af.
A
DE GEBAANDE PADEN
14
Oké, je bent niet de enige bezoeker, toch de moeite waard! Snuif cultuur in Kirkjubøur. Hier vind je de ruïnes van de Magnus kathedraal en het oudste, nog bewoonde houten huis ter wereld, daterend uit de elfde eeuw.
070
3
Gjógv 9
Fugloy
Kunoy
Skálafjørour
Streymoy 2
DE Faeröer IN HET KORT De archipel — gelegen middenin de warme golfstroom, halfweg tussen IJsland en Schotland — maakt deel uit van het Koninkrijk Denemarken, maar is sinds 1948 bestuurlijk autonoom. Daardoor behoren de eilanden, in tegenstelling tot het moederland, ook niet tot de Europese Unie. De Faeröer, bestaande uit 17 bewoonde en één onbewoond eiland, lijken in veel opzichten op IJsland: een vulkanische oorsprong, weinig vegetatie, ruige landschappen. Ze zijn nog relatief onontdekt door toeristen: een goed bewaard geheim. Je vindt er dramatische bergen en kliffen, watervallen, met turf en gras bedekte huisjes en een rijk vogelbestand. De eilandengroep kent de grootste vogeldichtheid ter wereld, met meer dan honderd soorten. De grote ster is de papegaaiduiker. Je komt hier ook om walvissen te spotten en bovenal: voor de rust. Het landschap is ideaal voor lange wandeltochten. Verwacht geen luxe — accommodatie buiten het hoofdstadje is beperkt. Wie er vooral niet heen moeten: mensen met een slechte conditie. Hoewel er ook dan nog voldoende valt te genieten, gaan een aantal van de mooiste wandelingen aan je neus voorbij. Zeker de klim naar de vuurtoren van Mykines is niet geschikt voor mensen met een gebrekkige conditie, óf hoogtevrees. Wie claustrofobisch is kan het daarnaast moeilijk krijgen in de vele autotunnels — vooral de oudste constructies (uit de jaren zestig en zeventig) zijn uitermate krap en donker.
Vidoy
Trøllanes
Svínoy Svínoy
Saksun Klaksvik
Vestmanna
Mykines Eysturoy
Sørvagur
M y k i n e s 7 10
Vágar
TÓRSHAVN Koltur Hestur
Columbus trail
Hoewel je landt op het eiland Vagar, en dus niet verplicht bent eerst Tórshavn te bezoeken, is het Faeroerse hoofdstadje wel een goede plek om je kennismaking te beginnen. Het is makkelijk er, in bars en restaurants, de mensen te leren kennen. Vanuit Tórshavn is Kirkjubøur, een charmant plaatsje met de ruïne van een kathedraal, een interessante excursie. Hierna is het raadzaam eerst de noordoostelijke eilanden te bezoeken. Verdoe niet te veel tijd in het kille Klaksvík, maar neem de boot naar Kalsoy, PvoorI eenTverbluffende A L wandeE N ling bij Trøllanes. Ga op de terugweg naar Tórshavn langs het lieflijke dorpje Gjógv (Eysturoy) en ga vanuit Vestmanna op vogelsafari op zee. Je kunt grote groepen papegaaiduikers, aalscholvers en zelfs orka’s zien. Neem daarna de boot richting Suðuroy, het zuidelijkste eiland. Bewaar je trip naar Mykines, het absolute hoogtepunt, voor het laatst, maar laat wel een beetje marge. De kans bestaat dat het weer omslaat, zodat je niet op het gewenste moment terugvaart, wat onaangenaam is als het vliegtuig wacht.
DE FaEröEr
62° 00′ NOORD, 06° 47′ WEST
6 8
Nólsoy Kirkjubøur 14 Skopun
AT L A N T I S C H E O C E A A N
Start/einde Columbus Trail
Sandur
Skúvoy 2
Stóra Dímun
Suðuroy 4
5
0 km
20 km
40 km
Tvøroyri 11
Famjin
■
Vagur Akraberg 3 1
1
Ontdek de nieuwste muziekhotspot van Europa Move over, IJsland! De Faeröer zijn de nieuwste muziekhotspot van Noord-Europa. Een prestatie van formaat voor een aantal afgelegen eilanden met nauwelijks vijftigduizend inwoners. Muziek is van oudsher e een belangrijk medium geweest om verhalen en mythen te vertellen. Wijd uiteenlopende acts als Orka, Eivør Pálsdóttir en Boys in a Band zijn al internationaal doorgebroken. Veel lokaal talent wacht nog op ontdekt te worden, bijvoorbeeld op een van de meest spectaculair gelegen festivals op aarde. Waar moet je naartoe? G! Festival Ooit begonnen als klein muziekfeest met louter lokale acts, maar tegenwoordig een ultrahip festival dat internationaal aan de weg timmert. De sfeer lijkt op geen enkel ander festival, ondermeer omdat het direct op het strand van Gøta plaatsvindt en dit dorpje weinig accommodatie heeft — de lokale bevolking springt dan ook bij, medio juli, www.gfestival.com Summartónar Reeks zomerconcerten die in concertzaaltjes verspreid over de Faeröer worden gehouden, met werk van lokaal talent. Verwacht zowel folkmuziek en rock als jamsessies, juni t/m augustus, www.nlh.fo Tutl-winkel Tutl, zowel het platenlabel als de winkel, werd opgericht door de Godfather van de Faeröerse muziekscene: Mikael Black. Met zijn band speelt hij elke week gratis en voor niets folkmuziek in (of ’s zomers net buiten) zijn winkel in Tórshavn, Reynagøta 12, www.tutl.com Norðurlandahúsið (Nordic House) De belangrijkste kunsttempel van het land, met een breed concertprogramma en uitzicht op de kust voor Tórshavn, www.nlh.fo
2
3
4 10
5
DOEN! De meest bijzondere activiteiten volgens Columbus. Authentiek en zo duurzaam mogelijk. Ga vogels én walvissen spotten op open zee. Vanuit Vestmanna op het eiland Streymoy vertrekken geregeld schepen voor een wildsafari op zee. De Faeröer kunnen dankzij de planktonrijke zee bogen op een rijke vogelpopulatie — van papegaaiduikers tot aalscholvers. Bovendien kun je er, als je geluk hebt, zelfs orka’s zien. Wandel naar de vuurtoren bij Trøllanes. Een van de mooiste wandelingen op de Faeröer, over de uitlopers van de bijna 800 meter hoge berg Nestindar. Als het weer het toestaat, heb je fabuleus zicht op verschillende omliggende eilanden. Rijd naar het zuidelijkste puntje Bij Akraberg, op het relatief lieflijke eiland Suðuroy, voel je goed hoe afgelegen de Faeröer zijn. Het dichtstbijzijnde bewoonde gebied ligt honderden kilometers verder, in Schotland. Bekijk de oorspronkelijke vlag In 1919 werd de huidige vlag van de Faeröer ontworpen door een student. Zijn handgemaakte exemplaar hangt nu in de kerk van Famjin op het eiland Suðuroy. Bezoek Saksun Na een lange slingerweg, die vaak niet breder
6
7
is dan de auto zelf, is Saksun een heuse beloning: prachtige met turf en gras gedekte huisjes en een afgelegen kerkje, omringd door watervallen die van bergwanden klateren. Saksun ligt bovendien aan een nauw fjord waar het heerlijk kan spoken. Maak een helikoptervlucht Vanuit de lucht krijg je letterlijk een heel ander perspectief op de dramatische kliffen en bergen van de Faeröer. Een helikoptervlucht is ideaal voor het maken van overzichtsfoto’s (vraag of je bij het raam mag zitten). Hoewel er een dienstregeling is (de helikopters zijn in eerste instantie bedoeld als ov voor eilandbewoners), zijn vluchten wel afhankelijk van het weer — informeer daarom altijd een paar uur van tevoren hoe de omstandigheden zijn. Zie voor meer info www.atlantic.fo Bereik de top Mykines is een absoluut hoogtepunt dat op geen enkel programma mag ontbreken. Verpletterende natuur, een uitgestorven dorpje, duizenden vogels — en dat allemaal op een eiland ter grootte van een postzegel.
8
9
10
11
12
SLAPEN Authentiek, zo duurzaam mogelijk en voor elk budget. Prijzen per tweepersoonskamer per nacht.
Tórshavn Hotel Føroyar Het chicste hotel van de Faeröer kijkt vanaf een heuvel uit over heel Tórshavn. Het langwerpige gebouw is afgedekt met turf en gras, maar ziet er van binnen uit zoals je dat van een viersterren hotel in een wereldstad verwacht, vanaf € 241, Oyggjarvegur 45, 317500, www.hotelforoyar.com Hotel Tórshavn 43 modern ingerichte kamers vlakbij de haven, in het hart van het hoofdstadje Tórshavn, vanaf € 94, Tórsgøta 4, 350000, hoteltorshavn.fo Gjáargarður Sfeervolle herberg in Gjógv, een van de meest pittoreske dorpjes van de Faeröer, gelegen in de schaduw van de hoogste bergen van de archipel. Ideale uitvalsbasis voor lange wandelingen, waarna een eenvoudige doch voedzame maaltijd wacht in het restaurant van de herberg, vanaf € 106, FO-476, Gjógv, 422171, www.gjaargardur.fo Kristianshús Hoewel er aan gewerkt wordt, is er op het eiland Mykines maar één hotel, en dat is nog een groot woord. Het Kristianshús is een omgebouwd huis, met piepkleine kamers, een krakende houten trap en één douche annex wc. Comfortabel is anders, maar het draagt wel bij aan de ervaring. Van de gebaande paden af? Dat doe je zo, vanaf € 54 , 312985, www.faroeislandshotels.com Hotel Tvøroyri Veel opties heb je op Suðuroy niet, maar dit hotel in het gelijknamige dorp — tevens aanlegplaats van de veerpont — is een acceptabele keus. De kelder is een pub en achter de balie ligt een videotheek waar gasten dvd’s kunnen lenen, vanaf € 60, Miðbrekkan 5, 371171, www.visitsuduroy.fo Familiepensions Elk groot eiland heeft een handjevol pensions waar je — vaak sfeervoller en voordeliger dan in een hotel — kunt verblijven. Zie voor het volledige, up-to-date overzicht www.visitfaroeislands.com
ETEN 13
TÓRSHAVN Hvonn Brasserie Een trendy
interieur, een op Amerikaanse, Italiaanse, Thaise en Indiase leest geschoeide kaart met niet al te dure (nou ja, voor Faeröerse begrippen) hoofdgerechten, Tórsgata 4, 350035. www.hvonn.fo Sirkus Foroyar Waarschijnlijk het leukste café van de Faeröer, deze hang-out van alternatievelingen. Goede muziek, leuke mensen, Grimskambansgøta 2. Restaurant 11 Pas geopend en nu al continu afgeladen. De beste van het kleine handjevol restaurants in Tórshavn dat zich richt op haute cuisine. De keuken verricht wonderen met vis en lam, Tórsgøta 11, 311611, www.matgerd.com/11.html Aarstova Vernoemd naar de dichtende broers die in dit knusse huisje woonden. Chef Gunder Fossdal werpt zich vol overgave op vis en zeevruchten, Gongin 1, 333000, www.aarstova.fo
✶
PLANNING
Reizen naar de Faeröer De kortste weg naar de Faeröer loopt via Kopenhagen. Vanaf de Deense hoofdstad — maar ook vanaf Billund, Londen en Stavanger — verzorgt Atlantic Airways geregelde vluchten naar de Faeröer, www.atlantic. fo. Kijk ook op www. CheapTickets.nl. Abonnees krijgen € 25 korting per boeking (gebruik actiecode COLU), colmag.nl/abovoordeel Naar de Faeröer met een reisorganisatie? Bij IJsland Tours (ANVR/SGR) kun je kiezen uit een zeer divers aanbod, variërend van fly-drives en reizen met eigen auto, tot
Tekst Auke Hulst Fotografie Ilvy Njiokiktjien
059
eilandhoppen met het openbaar vervoer. Je maakt dan gebruik van bus, ferry en helikopter. Zelf een reis samenstellen? Dan is er de optie reis-op-maat, 030-2308010, www.ijslandtours.nl Reizen binnen de Faëroer Wie met het openbaar vervoer wil reizen, kan gebruikmaken van een keur aan vervoersmiddelen. Er is een redelijk busnetwerk, tussen de eilanden die niet met zeetunnels zijn ontsloten varen veerboten en er zijn de helikopters van Atlantic Airways, www.atlantic.fo. Het is echter aan te raden een auto te huren, of eventueel — iets wat vooral Nederlandse, Duitse en Deense toeristen lijken te doen — de eigen auto mee te nemen op de autoveer naar de Faeröer, die vertrekt vanaf Hirtshals, Denemarken, www.smyril-line.com PAPIEREN Visum niet vereist. BETALEN Op verschillende plekken op de Faeröer zijn betaalautomaten, waar je gewoon met je Nederlandse bankpas geld kunt opnemen. SURFEN www.visitfaroeislands.com (goed beginpunt om je te verdiepen in de mogelijkheden, met veel aandacht voor cultuur) LEZEN William Heinesen (1900-1991) is ongetwijfeld de beroemdste schrijver van de Faeröer. Goed beginpunt is zijn verhalenbundel De zwijgende gasten en andere verhalen.
Columbus-reporter Auke Hulst: ‘Als je veel reist, zoals ik, loop je altijd het gevaar dat je vergelijkenderwijs de wereld gaat bekijken. Dit lijkt op dat. Dat ken ik van daar. Het haalt de magie uit bijzondere plekken. Gelukkig zijn er altijd weer locaties die zo eigen en zo bijzonder zijn, dat de sense of wonder onverminderd toeslaat. Dat gebeurde me op Mykines. De leegte, het landschap, de vogels, het licht, de sfeer: het maakte een onuitwisbare indruk op me. Mykines was de kers op de taart van een intrigerende reis door een klein, en vrijwel onbekend landje, dat niet eens zo heel ver weg is.’
071
