Stop met denken in kostenbesparingen Aan de slag bij Pantar Goed besteed geld Evelien Tonkins: Houd het contact licht

Meeleven, oktober 2013

Stop met denken in kostenbesparingen Aan de slag bij Pantar Goed besteed geld Evelien Tonkins: ‘Houd het contact licht’ Meeleven is de nieuwsbrief van De Regenboog Groep en verschijnt 4 keer per jaar, oktober 2013

1


‘Verbinding moet blijvend op de agenda staan’ Foto: dp51 Photography

‘In de Week van de Eenzaamheid organiseerde De Regenboog Groep Het Groot Amsterdams Verbindingsfestival. Aanleiding voor het festival is het 20-jarige bestaan van het maatjesproject de Amsterdamse Vriendendiensten en het 25-jarig bestaan van Buddyzorg. Beide projecten van De Regenboog Groep brengen mensen met elkaar in contact. Dit is ook precies waar we met dit festival aandacht voor willen vragen binnen de politiek: verbinding. Verbinding tussen kwetsbare Amsterdammers en buurtgenoten. De vraag is: voelen we ons aangesproken? Zijn we bereid ons in te zetten voor die kwetsbare stadsgenoot? Hoogleraar Actief Burgerschap Evelien Tonkens zegt

2

op pagina 10 dat die bereidheid er zeker is, en dat is gelukkig ook onze ervaring. Veel Amsterdammers zijn bereid een deel van hun vrije tijd te steken in contact met hun stadsgenoten. Wel is het noodzaak dat ze zich daarbij gesteund voelen door een professionele organisatie waarbij – indien nodig – een beroep kan worden gedaan op de deskundigheid van professionals. Door mensen met elkaar te verbinden, wat De Regenboog Groep doet, breng je twee werelden bij elkaar. Dit vergroot de onderlinge acceptatie. Mensen snappen elkaar beter. Amsterdammers die nauwelijks meedoen in de samenleving leren nieuwe plekken en mensen kennen. Het raam naar buiten wordt voor ze opengezet, angsten overwonnen en mogelijk nieuwe stappen gezet. Andersom is het interessant van dichtbij te ervaren hoe het is om te leven met weinig geld of met psychiatrische problemen. Hoe voelt het om wekelijks naar de Voedselbank te moeten, straatvrees te hebben of juist op straat te moeten leven omdat je dakloos bent. Dit verruimt je blik, je kijk op de wereld. Noem het leerzaam. Gewoon menselijk, mag ook. Is daar nog ruimte voor binnen de politiek? Voor onderling menselijk contact, bedoel ik. Is de politiek nog bereid te investeren in informele zorg? Iedereen – u en ik – wordt geacht een beroep te doen op familie en vrienden als we om wat voor reden dan ook in de problemen komen. Zelfredzaamheid. Dat is de boodschap. Mooi als het lukt, maar onze doelgroep heeft vaak geen netwerk. Contact met familie is er niet of nauwelijks. Deze mensen laat je met andere woorden zonder informele zorg aan hun lot over. Niet wenselijk, vinden wij. Investeren in vrijwilligerswerk blijft dan ook nodig. Daarom hebben wij het Groot Amsterdams Verbindingsfestival georganiseerd. Om binnen de politiek en de media aandacht te vragen voor het thema ‘verbinding’. Tegelijkertijd wilden we met het festival al onze vrijwilligers in het zonnetje zetten. We wilden een positief geluid laten horen. Onze vrijwilligers bedanken. Zonder hun inzet geen informele zorg. Hans Wijnands, directeur De Regenboog Groep 3


Het groot Amsterdams Verbindingsfestival ‘Verbinding is de lijm tussen alle lagen van de stad. Het maakt de stad leefbaarder en interessanter.’ Daphine Schat, coördinator Buddyzorg, De Regenboog Groep

Wat Op 3 oktober organiseerde De Regenboog Groep Het Groot Amsterdams Verbindingsfestival. Een dag die bestond uit lezingen, een debat, workshops, kleine ontmoetingen en een feestelijke borrel na afloop. Waar Theater Tabacco, Amsterdam. Op de gastenlijst Vrijwilligers van De Regenboog Groep, politici, hoogleraren, maatjes, buddy’s fondsenwervers, donateurs en vele anderen. Totaal aantal aanwezigen Ruim 350 mensen. Achterliggende gedachte Verbinding moet op de politieke agenda blijven staan. Verbinding tussen kwetsbare Amsterdammers en de rest van de stad. Tussen buurtgenoten. Tussen gemeente en Amsterdammer. Aanleiding Het maatjesproject de Amsterdamse Vriendendiensten bestaat dit jaar precies twintig jaar, Buddyzorg maar liefst 25 jaar. Beide projecten van De Regenboog Groep brengen Amsterdammers met elkaar in verbinding. Amsterdamse Vriendendiensten Opgericht om eenzaamheid en isolement te verminderen onder mensen met psychiatrische problemen. Vrijwilligers gaan regelmatig met een klant op stap om isolement te voorkomen of te doorbreken. In 2012 zijn er 546 mensen aan elkaar gekoppeld. Buddyzorg Opgericht als stervensbegeleiding voor druggebruikers met aids. Tegenwoordig is buddyzorg er voor levensbegeleiding, verminderen van eenzaamheid en het vergroten van zelfredzaamheid van (ex)daklozen en (ex)druggebruikers. In 2012 zijn er 151 deelnemers gekoppeld aan een buddy. 4

‘Verbinding maak je niet alleen tussen mensen, maar ook tussen organisaties. Tussen formele en informele zorg.’ Hanna Blankevoort, regio-adviseur MEZZO Noord-Holland (Landelijke vereniging voor Mantelzorgers en Vrijwilligerszorg).

‘Verbinding betekent voor mij in aanraking komen met mensen buiten mijn eigen netwerk. Wanneer spreek je een dakloze aan op straat? Onbekend maakt onbemind. Ik ben twee jaar buddy geweest bij De Regenboog Groep en heb een prachtige wereld vol kleurrijke verhalen leren kennen.’ Nelly Duyndam, fractievoorzitter SP Stadsdeel Centrum.

Nog wat opgestoken? Wie niet op het Groot Amsterdams Verbindings0festival aanwezig kon zijn, heeft behalve een leuk feest een groot aantal interessante wetenswaardigheden gemist. Zo vertelde Regenboogdirecteur Hans Wijnands in zijn opening dat er in Nederland meer dan 1 miljoen mensen eenzaam zijn en dat de belangeloze inzet van vrijwilligers de gevoelens van eenzaamheid vermindert. Lucas Meijs nam hierna de microfoon over. Volgens de hoogleraar Strategische Filantropie aan de Rotterdam School of Management, hoeven we met zijn allen niet te somberen over een teruglopend aantal vrijwilligers. Nog altijd zetten 4 miljoen Nederlanders zich in voor anderen. En dat is volgens Meijs een lage schatting. Na de flamboyante rede van de hoogleraar, waarin hij onder meer betoogde dat binnen de transitie op het gebied van het sociale domein van overheid naar gemeenten de rol van ‘gemeenschappen’ steeds groter gaat worden, volgde een korte pauze, waarna de zaal door Kim Coppes werd opgestookt voor een pittig debat over zelfredzaamheid á la het Vara-televisieprogramma Het Lagerhuis. Het debat werd gewonnen door Kees Onderwater, één van de oprichters van de

Amsterdamse Vriendendiensten. Volgens de jury durfde Onderwater dingen hardop te zeggen die we niet willen horen. ‘Dat zijn taboes’, aldus de jury. Zo verdedigde Onderwater de stelling dat een buddy de zelfredzaamheid van de klant in de weg staat. Hier was lef voor nodig in een zaal vol vrijwilligers, kan ik u verzekeren. Na nog een aantal stellingen, waaronder ‘Vrijwilligersorganisaties moeten door vrijwilligers worden geleid’ (90 % tegen) en ‘Maatjes en buddy’s zijn een luxe en geen noodzaak’ (99% tegen) vloeide de middag bijna ongemerkt over in het avondprogramma. ‘s Avonds kon je deelnemen aan diverse workshops, zoals ‘De Kracht van je Nee’, gegeven door de trainers van de Vrijwilligersacademie. Nee zeggen schijnen maar weinig mensen goed te kunnen. Tegelijkertijd is het essentieel voor vrijwilligers. Wil je niet worden overvraagd als buddy of maatje, dan zul je nee moeten durven én kunnen zeggen. Opgestoken: een ‘Nee’ is een ‘Ja tegen jezelf ’. Die stelling moest even zinken en daar leende het feest, waarmee het Groot Amsterdams Verbindingsfestival werd afgesloten, zich uitstekend voor. Foto’s: dp51 Photography 5


‘Drie jaar terug had ik een flinke depressie. Dankzij mijn maatje ben ik uit het kringetje van de GGZ gekomen. Nu heb ik een veel groter netwerk. Verbinding is iets waar ik kracht uit put.’

‘Verbinding betekent voor mij dat je contact kunt hebben met anderen zonder je eigen identiteit te verliezen. Je geaccepteerd voelen en de ander accepteren. Jezelf mogen zijn en je toch verbonden voelen.’

Christiaan de Vries, ambassadeur van De Regenboog Groep.

Adriënne Garber, klant van De Regenboog Groep.

‘In principe zijn we allemaal één, daarom is het belangrijk om goed voor elkaar te zorgen. Dit doe je door mensen met elkaar te verbinden.’ Gerda Baerveldt, coördinator 1 op 1 Amsterdamse Vriendendiensten.

Kees Onderwater, oprichter Amsterdamse Vriendendiensten

‘We trokken als eerste de wijk in’

Liesbeth (46) en Esther (36) zijn elkaars maatje

‘Ik ben door Liesbeth veel actiever geworden’ Door het wegvallen van haar drukke baan, belandde Esther een jaar geleden in een depressie. Een flinke. Ze kwam haar bed niet meer uit. Totdat ze kennismaakte met Liesbeth, die ook bekend is met depressies. Ze werden elkaars maatje via de Amsterdamse Vriendendiensten. De perfecte match, bleek al snel. Liesbeth: ‘Toen ik maatje wilde worden mocht ik een profiel samenstellen: man of vrouw, leeftijd, hobby’s. Bij de Amsterdamse Vriendendiensten zoeken ze dan iemand die bij dat profiel past. Esther en ik zijn nu vriendinnen geworden. Dus ze hebben hun werk goed gedaan.’ Esther: ‘Op vele vlakken zijn we hetzelfde. Allebei zijn we zachtaardig en geïnteresseerd in anderen.’ Liesbeth: ‘Het klikte eigenlijk meteen.’ Esther: ‘We gaan er veel samen op uit. Zo zijn we naar de Uitmarkt geweest samen en naar een Kledingruilbeurs.’ Liesbeth: ‘En morgen gaan we samen naar Paradiso.’ Esther: ‘Ik ben door Liesbeth veel actiever geworden. Sterker nog, je kunt rustig stellen dat ik zonder haar misschien nog wel depressief was geweest. Ik ben weer gaan werken en ga naar allerlei lezingen die vanuit het psychiatrie café worden georganiseerd. Liesbeth heeft me echt uit mijn sociale isolement gehaald.’ Liesbeth: ‘Nou, je doet ook een heleboel zelf hoor.’ Esther (bescheiden lachje): ‘Dank je.’

6

Begin jaren negentig heeft Kees Onderwater aan de wieg gestaan van de Amsterdamse Vriendendiensten. PC Hooft (het huidige Cordaan, een regionale instelling voor beschermd en begeleid wonen) en het RIAGG hadden gezamenlijk het initiatief genomen tot een integratieproject om (ex)psychiatrische patiënten te laten integreren in de wijk. Samen met Doortje Kal was Kees aangesteld om dit project van de grond te tillen. ‘We hebben drie wijken benaderd om het project mede te financieren: Oud-West (Westerpark), de Baarsjes en Bos en Lommer. We kregen de stadsdelen mee, waarna we in totaal 100 mensen met psychiatrische problemen hebben geïnterviewd. De vraag die we stelden was wat de mensen zélf wilden. Waar was behoefte aan? Op nummer één stond het hebben van een maatje. Daaruit is in 1992 de Amsterdamse Vriendendiensten ontstaan met Marianne Bosman als eerste coördinator. Zelf ben ik de eerste jaren voorzitter geweest van de Vriendendiensten.’ Van meet af aan was de Amsterdamse Vriendendiensten een succes. Het initiatief won meerdere prijzen, regionale en landelijke prijzen. ‘Wat ons destijds uniek maakten’, legt Kees uit, ‘was het feit dat we de wijk introkken. We lieten mensen niet naar een kliniek of instelling komen, maar gingen naar ze toe en trokken met ze op. Dit bevorderde de integratie. Het project is ook vrij snel opgepakt. Steden als Den Haag en Den Bosch benaderden ons om hetzelfde te doen in hun stad.’ Nog altijd – twintig jaar later – is de betekenis van de Amsterdamse Vriendendiensten groot, vindt Kees. ‘In diverse wijken worden sociale initiatieven opgezet met als doel integratie van alle bevolkingsgroepen. De maatjes van de Amsterdamse Vriendendiensten zorgen ervoor dat ook mensen met een psychiatrische achtergrond zich kunnen en durven aansluiten. Echte toeleidingsmaatjes.’

Foto: dp51 Photography 7


‘Ik ben nog steeds dakloos, maar heb nu wel betaald werk’

De Regenboog Groep startte begin dit jaar een pilot om mensen met een grote afstand tot de arbeidsmarkt aan het werk te krijgen. Opzet geslaagd. Onder meer Benito Sital (50) deed mee. Begin september tekende hij een contract bij Pantar in Diemen.

Pantar biedt werk aan 3500 mensen uit Amsterdam en Diemen. Dit zijn mensen met een grote afstand tot de arbeidsmarkt. Door goede begeleiding zijn zij uitstekend in staat reguliere werkzaamheden te doen. Pantar voert in opdracht van gemeenten en het bedrijfsleven werkzaamheden uit. Het streven is om voor iedereen een plek op de gewone arbeidsmarkt te vinden.

Afstand tot de arbeidsmarkt steeds kleiner

Aan de slag met pantar Foto: Femke Wessel 8

Een accomplishment noemt Benito het, zijn onlangs getekende arbeidscontract van 36 uur per week bij Pantar in Diemen. Hij heeft 38 jaar in Amerika gewoond en laat zo nu en dan een woordje Engels in zijn verhaal doorklinken. Een succesverhaal, vindt hij zelf. Via allerlei omzwervingen, waaronder ook het slechte pad, is hij in februari 2012 naar Nederland gekomen, waar hij cold turkey is afgekickt. Na anderhalf jaar is Benito nog steeds dakloos, maar intussen heeft hij wel een betaalde baan. Hij werkt als voorman van de afdeling MAILING van Pantar in Diemen. Deze afdeling verzorgt onder andere grote en kleine reclameacties.

One step at the time

‘In Amsterdam kwam ik via inloophuis Ondro Bong in contact met de hulpverlening’, vertelt Benito. ‘Ik ben geholpen met het krijgen van een uitkering en kon terecht bij Hi5 (het sociale activeringsproject van onder andere De Regenboog Groep, red.). Bij Hi5 hoorde ik van de pilot van De Regenboog Groep. Of ik interesse had om aan de slag te gaan bij Pantar in Diemen op de afdeling Kleding Snijden: lapjes snijden van oude kleding. Ik nam alles aan, maar wilde uiteindelijk verder. Mijn doel was een betaalde baan.’ Die heeft hij nu.

Benito ziet er met zijn Lacosta-shirt uit als Tiger Woods. Al verdient hij beduidend minder dan de golflegende, Benito is dolgelukkig met zijn huidige salaris. ‘Ik verdien nu twee keer zoveel als mijn uitkering.’ Geld is niet zijn drive, nuanceert Benito. ‘Money cant buy you happiness. Ik wilde gewoon verder in het leven. Stap 1 is betaald werk, stap twee een rijbewijs, stap drie een huis. One step at the time, zeg ik altijd. Wel vind ik het spannend wat er allemaal staat te gebeuren. Ik ben met niets naar Nederland gekomen en nu heb ik ineens de verantwoordelijkheid voor een hele afdeling. Ik werk met mannen en vrouwen die niet echt gemotiveerd zijn en soms letterlijk zitten te slapen op hun werk. Voor mij best moeilijk, want ik loop meestal weg voor lastige situaties. Dat heb ik mijn hele leven gedaan: weglopen voor problemen. Bij Pantar heb ik geleerd hoe je met confrontaties moet omgaan. Mijn weg is: lach met de mensen op de werkvloer. Wees wel streng, maar laat vooral niet voelen dat je boven ze staat, maar één van hen bent. Zelf ben ik ten slotte ook met niets begonnen.’ 9


Evelien Tonkens

Houd het contact licht Hoe verbind je mensen met elkaar en hoe krijg je mensen bereid anderen te helpen? We vroegen het aan Evelien Tonkens, bijzonder hoogleraar Actief Burgerschap aan de Universiteit van Amsterdam.

1. Hoe stimuleer je als overheid actief burgerschap? ‘In ieder geval niet zoals we het in Nederland doen met ons belerende toontje. De burger moet minder consumeren en socialer worden. Dat is kort gezegd de boodschap die we meekrijgen van de overheid. Word je niet vrolijk van toch? In Engeland is de toon minder bestraffend. Niet de burger wordt op de vinger getikt, maar de samenleving zelf. Die zou te bureaucratisch zijn. In Engeland is de burger nu aan zet. Hij wordt gestimuleerd mee te denken. Zo wordt er in zorgen welzijnsinstellingen om zijn mening gevraagd. Het kunnen geven van feedback en het stellen van voorwaarden om vrijwilligerswerk te doen werken actief burgerschap veel meer in de hand dan eindeloos blijven hameren op meer verantwoordelijkheid nemen voor elkaar. Of nog erger: blijven hameren op ‘zelfredzaamheid.’ 2. Wat is er mis met zelfredzaamheid? ‘Ik vind ‘zelfredzaamheid’ een belachelijk ideaal. Niemand is zelfredzaam. Een samenleving hangt van afhankelijkheden aan elkaar. Of je nou afhankelijk bent van je werkgever die maandelijks je salaris stort of van een hulpverlener, die eens per week op de stoep staat om je te douchen. Het kwalijke van dit beleid vind ik dat mensen die dus echt hulp nodig hebben dit bijna niet meer durven te vragen. Uit schaamte, wat trouwens veel erger is dan schuldgevoel. Schuld kun je afkopen, schaamte niet. Schaamte gaat echt over jezelf. Dit beleid is schaamtebevorderend. Nog even en ik ga terugverlangen naar de ‘Zorgzame Samenleving’ van het CDA, al deden we daar toen met zijn allen heel lacherig over.’

Foto: Studio Aksento 10

3. Hebben we wel zin om voor de ander te zorgen? ‘Die bereidheid is er zeker. Iedereen denkt maar dat we allemaal zo egoïstisch zijn, maar in de praktijk blijkt dit reuze mee te vallen. Waar het mis gaat is het ontbreken van begeleiding. Als vrijwilliger voel je je soms overvraagd. Je kunt geen grenzen stellen

en zit, wat ik noem in de bekende ‘vrijwilligersklem’. Je wilt eigenlijk niet meer doorgaan op de weg die je bent ingeslagen, maar kunt ook niet met het contact stoppen, want dat is zielig. Wat De Regenboog Groep doet, is dan ook erg goed. Al haar vrijwilligers worden goed opgeleid en begeleid.’ 4. Tijdens de Week van de Eenzaamheid vond het Groot Amsterdams Verbindingsfestival plaats, georganiseerd door De Regenboog Groep. Hoe verbind je mensen met elkaar? ‘Niet door het organiseren van een ‘BurenOntmoetingsdag’. Mensen die eenzaam zijn vinden zo’n dag vaak veel te beangstigend. Ze hebben meer baat bij oppervlakkige contacten, zo blijkt uit recent onderzoek van mijn promovenda Femmianne Bredewold. Wat goed werkt is om mensen iets terug te laten doen voor de samenleving door ze te laten werken bij een fietsenmaker bijvoorbeeld. De kleine gesprekjes die in de werkplaats ontstaan als jij je fiets komt brengen en halen, zijn bijzonder waardevol. Een burendag wordt nog wel eens als ‘diep gedoe’ ervaren. Onze boodschap is: houd het contact licht!’

Meer lezen? Tonkens, E. en M. de Wilde (red.) Als meedoen pijn doet. Affectief burgerschap in de wijk Amsterdam: van Gennep I. Verhoeven, T. Kampen en L. Verplanke (red.) De affectieve burger. Hoe de overheid verleidt en verplicht tot zorgzaamheid.Amsterdam: van Gennep Bredewold, F. (2014) Lof der Oppervlakkigheid (verschijnt begin 2014) . 11


Actueel Colofon

Knuffels te koop

Altijd al op zoek geweest naar een origineel en betaalbaar cadeau? Bestel deze handgemaakte poppen en tassen via onze webshop! De poppen en tassen zijn gemaakt bij ZigZag, het naaiatelier van De Derde Schinkel, dat een onderdeel vormt van De Regenboog Groep.

Het internationale network Correlation van De Regenboog Groep organiseert samen een training voor druggebruikers en hun organisaties uit 15 landen om actie te gaan voeren of om hulp of informatie-activeiten opzetten. De training vindt begin oktober plaats in Portugal. Meer info: www.hepatitis-c-initiative.eu of volg Correlation op Facebook.

Dag van de Dialoog

Dit jaar vindt de Dag van de Dialoog voor de 12e keer in Amsterdam plaats op vrijdag 8 november. Het thema van de Dag van de Dialoog is ‘Hier ben ik op mijn plek’. Het idee van de Dag van de Dialoog is simpel en Foto: Nicolline van der Spek doeltreffend: mensen komen samen en wisIn dit atelier worden artistieke en unieke proselen in kleine kring ervaringen uit aan de hand ducten van stof gemaakt, zoals tassen en knufvan een thema. Door met elkaar het gesprek te fels. Zigin opdracht van kleine ondernemers en voeren leren mensen elkaar beter kennen enkunstenaars. Ankie Nicolai is werkbegeleider. “De mensen die hier werken hebben allemaal een komt men erachter wat men belangrijk vindt. De zekere afstand tot de arbeidsmarkt. Wat ik ervaar Regenboog Groep schuift ook aan tafel met de 3de Schinkel. www.amsterdamdialoog.nl is dat ze enorm veel baat hebben bij het werk in het atelier. De sfeer is goed en het is een rustige werkomgeving, waarbij niet per se gepraat hoeft te worden. De mensen zijn ergens bij betrokken. Teamspirit Op 4 september organiseerde De Regenboog Dat geeft een goed gevoel. Bovendien is werken Groep een sportdag. Aan deze dag deden met je handen goed voor je hoofd!” voetbalteams mee, bestaande uit druggebruikKijk op: deregenboog.org/webshop ers, dak-en thuislozen, kantoorpersoneel en andere paradijsvogels. De gedoodverfde winnaar inloophuis Ondro Bong moest het in de finale Internationale training voor drugafleggen tegen Noord-Korea, bestaande uit de gebruikers over hepatitis C dames en heren van Informele Zorg, aangevoerd Hepatitis C is ernstige leveraandoening. Veel (injecterende) druggebruikers hebben deze infectieziekte in de loop van hun gebruikersperiode opgelopen. In Nederland wordt er geschat dat er 60.000 mensen met hepatitis C rondlopen. Dat is heel vervelend, want hepatitis C is een vervelende ziekte, waar helaas bitter weinig aandacht, behandeling en zorg voor is. 12

Meeleven wordt vier keer per jaar uitgegeven door De Regenboog Groep. ISSN 13840607

door Jeannot Schmidt: ‘Er heerste in de ploeg een groeiende teamspirit. We hebben met zijn allen tot het eind geknokt voor het hoogste resultaat. Inmiddels is de spierpijn verdwenen en kunnen we allemaal weer normaal de trap aflopen, maar we genieten nog lang na van onze eerste plaats.’

Hoofdredactie Jasperine Schupp Tekst Nicolline van de Spek Correcties Rob Rand Fotografie dp51 Photography Femke wessel Studio Aksento Merlijn Micho Nicolline van der Spek, Chulah Berkowitz, Jasperine Schupp

DJ Olivier Weiter helpt dak- en thuislozen  

21 Augustus was DJ Olivier Weiter (ID&T) in inloophuis Makom. Hij gebruikte zijn kookkunsten om een maaltijd te maken voor dak- en thuislozen. Vijf van zijn fans hielpen hem hierbij. De DJ wilde met zijn actie aandacht vragen voor het belang van vrijwilligerswerk. Opzet geslaagd.

Ontwerp Bourne Design Druk Drukkerij Schuttersmagazijn

Foto: John-Peter Kools DJ Olivier Weiter bij Makom

Oproep

Verhuisd? Nieuw mailadres? Om ons adressenbestand up-to-date te maken, roepen wij al onze donateurs op zijn of haar gegevens (naam, volledige huisadres en mailadres) te mailen naar: [email protected]

Acceptgiro

We sturen altijd een acceptgiro mee met de Meeleven, zodat ook de lezers die geen donateur zijn aan onze projecten kunnen doneren. Volg ons op Facebook en Twitter en blijf op de hoogte van het laatste nieuws over De Regenboog Groep De Regenboog Groep Amsterdam @Regenboog020

Abonnement Een abonnement op Meeleven is gratis. Een acceptgiro en machtigingskaart worden vrijblijvend meegestuurd. Voor opgave van adreswijzigingen of voor het minder vaak ontvangen van de Meeleven, kunt u terecht bij bovenstaand redactie-adres. Overname van artikelen is toegestaan, mits de redactie wordt ingelicht. Giften, legaten etc.: ING 8081 t.n.v. De Regenboog Groep, te Amsterdam. Publicaties De Regenboog Groep heeft een reeks publicaties over drugs, verslaving en het werk van De Regenboog Groep. Ook schilderijen, kaarsen, sieraden en ansichtkaarten, vervaardigd door onze bezoekers, kunnen worden besteld. Voor meer informatie of bestellingen: bel 020-5317600, of bestel via [email protected]

IBAN-nummer Vanaf 1 februari 2014 maakt iedereen in Nederland gebruik van IBAN als rekeningnumer. Zowel bedrijven als consumenten. Ons iban-nummer is: NL21 INGB 0000 0080 81 13


Goed besteed geld

De Regenboog Groep is voor een groot deel afhankelijk van donateurs. Wat doen we eigenlijk met uw geld? Behalve aan grote projecten als Buddyzorg wordt uw geld besteed aan hele praktische zaken. Dat kan van alles zijn. Zo kreeg Dirk Groot (72) via De Regenboog Groep een nieuwe multifocale bril.

Foto: dp51 Photography 14

‘Mijn oude bril is al jaren stuk’, vertelt Dirk Groot in zijn woning in de Pijp. Handig als hij is, had hij hem zelf gerepareerd. De oude glazen had hij na wat slijpen in een nieuw monteur gezet. Elastiekje erom heen en hupsakee... hij zag weer. Dirk woont in een kleine bovenwoning, die vol staat met fietsen en gereedschap. ‘Ik repareer fietsen’, zegt hij trots. ‘Een lekke band, nieuwe spaken nodig? Bij mij ben je aan het goede adres.’ Minder handig is Dirk met het op orde brengen van zijn financiën. Al jaren kampt hij met

schuld. Iets van 20.000 euro. Via de Schuldhulpverlening PuurZuid is hij bij Vonk terechtgekomen, een project van De Regenboog Groep. Vonk zet vrijwilligers in om praktische, emotionele en sociale ondersteuning te bieden aan mensen met financiële problemen. Dat kunnen klanten bij de Voedselbank zijn of bij de schuldhulpverlening. Remco was de coach van Dirk. Wekelijks kwam hij langs om hem te helpen met zijn administratie. ‘Een hele goede vent’, zegt Dirk, terwijl hij op bed gaat liggen en zo nu en dan met betraande ogen vertelt over zijn leven. Een kleurrijk en bewogen leven, waarin hoogte- en dieptepunten elkaar in rap tempo opvolgden. Lange tijd heeft hij verslavingsproblemen gehad. Hij raakte zijn vriendin kwijt, ziet zijn zoon niet meer en kwam steeds meer in de financiële problemen. Gelukkig heeft hij wel een eigen woning. In de Pijp, waar hij is geboren en iedereen op straat elkaar nog altijd heel vriendelijk gedag zegt. ‘Dat is in Oost wel anders!’ Niet stuk te krijgen Behalve met het op orde brengen van zijn financiën hielp Remco Dirk aan een nieuwe bril. ‘Hij is zelf een brildrager’, vertelt Dirk, ‘dat scheelt’. Remco zag dat mijn bril met een elastiekje vastzat. Weet je dat daar een fonds voor is, zei hij toen. Hij ging er gelijk werk van maken, beloofde hij en schreef een brief. Enfin, bij Hans Anders heb ik toen een bril laten opmeten. Een multifocale bril. Met zonnebril op sterkte. Gratis. Wat die bril kostte...? Even kijken hoor...’ Dirk loopt naar een lange rij ordners die op een tafeltje naast zijn televisie staan. Hij pakt er een op en bladert er doorheen. Ik hoor hem zachtjes mompelen: ‘Hans Anders. Bij de ‘A’, denk ik. Nee, toch bij de ‘H’. Even later draait hij zich naar me om met de bewuste rekening. ‘Kijk hier heb ik hem, gekocht op 17 april 2013: 296 euro.’ En.. blij met zijn nieuwe bril? ‘Heel blij’, zegt Dirk, terwijl hij vergeet de rekening terug te stoppen in de ordner. ‘In juli had ik een fietsongeluk in de Spuistraat. Geen idee wat er is gebeurd, maar ik werd om half één ‘s nachts wakker in een ambulance. Ik had een hersenschudding en had van alles gebroken, mijn zesde rib en mijn sleutelbeen, behalve mijn bril... die was nog heel.’ 15

De stelling van amsterdam Lucas Meijs, hoogleraar Strategische Filantropie aan de Rotterdam School of Management, Erasmus Universiteit over de kleiner wordende kloof tussen formele en informele zorg.

Stop met denken in kostenbesparing

koffie met mensen die eenzaam zijn, overigens meestal niet in instellingen. Wat zou er gebeuren als deze mensen zouden worden vervangen door betaalde krachten? De klanten zouden niet blij zijn. In het algemeen blijken vrijwilligers namelijk beter in staat betekenisvolle en gelijkwaardige relaties aan te gaan met cliënten dan beroepskrachten. Vrijwilligers komen uit eigen beweging, waardoor zij worden gezien als opener en minder vooringenomen. Cliënten waarderen de feedback van vrijwilligers als meer oprecht en onafhankelijk dan de feedback van beroepskrachten.Vrijwilligers laten daarnaast makkelijker empathie zien en delen vaak ook dingen uit hun eigen ervaring. Daarnaast beschouwen cliënten vrijwilligers als minder moraliserend en veroordelend. Ze zijn boven dien creatiever in hun oplossingen, omdat zij minder in voorbedachte lijnen denken. Keerzijde is dat vrijwilligers minder geschikt zijn voor het garanderen van een basiskwaliteit. Binnen ziekenhuizen zijn beroepskrachten dan ook minder goed uitwisselbaar met vrijwilligers dan binnen een buurtbus Foto: Merlijn Michon bijvoorbeeld. Ook kunnen vrijwilligers geen ‘Als gevolg van verminderde overheidsuitgaven macht uitoefenen. Dit maakt het lastig ze in te worden beroepskrachten in bijvoorbeeld de zetten binnen de kinderbescherming bijvoorbeeld. thuiszorg, buurthuizen en de dagbesteding steeds Mijn stelling is: kijk per doelgroep en taak wie de vaker vervangen door vrijwilligers. Dit maakt klus het beste kan klaren. Nu wordt de discussie de kloof tussen formele en informele zorg steeds te veel gedomineerd door geld. We moeten stopkleiner. Is dit wenselijk? pen met denken in kostenbesparing. Veel zinvoller Dat hangt van de taak af en de doelgroep. Soms is te focussen op de specifieke meerwaarde van is het zelfs wenselijker om voor vrijwillige zorg beide vormen van inzet. In sommige gevallen zijn te kiezen. Neem de Zonnebloem, één van de vrijwilligers beter toegerust voor het uitvoeren van grootste vrijwilligersorganisaties van Nederland. bepaalde taken, in andere gevallen ben je beter af Zo’n 30.000 vrijwilligers drinken wekelijks een kop met een beroepskracht.’ 16

Stop met denken in kostenbesparingen Aan de slag bij Pantar Goed besteed geld Evelien Tonkins: Houd het contact licht

Recommend Documents