Relaxioneel. Leut met de preut! Namens de Planktongers, Marieke

Relaxioneel Chris en Marianne hebben na vele jaren redacteurschap hun pennen neergelegd en gaven het stokje door aan een nieuwe redactie: wij dus. Bij deze een kleine introductie over ons: Tim is onze spin in het wereldwijde web, enthousiaste schrijver van stukjes over vrouwen en kroegen en knip-plakker van jullie inzendingen. Ons driemanschap is natuurlijk ook niet compleet zonder Charlotte: de illustrator van de Planktong, schrijver en drijvende kracht achter het Planktong-stalkteam dat zoals de naam wellicht al deed vermoeden als grootste taak het stalken van deadline-overschrijdende leden heeft. Ons team is in staat (zoals sommigen al gemerkt hadden) de meest onwillige schrijvers toch de pen te laten opnemen en bestaat ook uit ondergetekende, Marieke. Naast het achterna zitten van leden, houd ik me vooral bezig met schrijven en spellingchecken. Met z‟n drieën zijn we even helemaal losgegaan op het bedenken van nieuwe artikelen. Zo hebben we twee psychologiedeskundigen ingehuurd om eens te testen hoe het zit met de mannelijkheid en vrouwelijkheid van de Aeoli: het testosteron spat van de papier maar ook de oestrogenen zijn volop vertegenwoordigd bij de dames (en heren). Niet zo geïnteresseerd in de (bed)prestaties van Jason, Barney of Bart? Lees dan wat de toekomst voor jou in petto heeft in de horoscoop van huiswaarzegster Charlatima of ga in de keuken aan de slag met het spicy-hot recept van Chef Jason. In het stuk „Ontdek je plekje‟ vindt je alles over de vetste Nijmeegse kroegen. Ook brachten jullie verslag uit over het surfweekend in Oostmahorn en een Aeolus-survivaltocht in Zweden. Ik wil in dit stuk toch nog even de gelegenheid nemen om Chris en Marianne hartelijk te bedanken voor al die leuke, grappige en informatieve Planktongedities die ze gemaakt hebben de afgelopen jaren! Nu ons product bijna ter perse gaat, kan ik uit eigen ervaring vertellen dat het in elkaar flansen van de Planktong een hoop doorzettingsvermogen, slapeloze nachten en belminuten kost. Niet alleen moeten er een heleboel leden achter de broek aan worden gezeten en wordt de deadline steeds maar weer verzet, ook het knip- en plakwerk van het aangeleverde proza mag niet worden onderschat. Goed gedaan exredacteuren: geniet van de vrije tijd! Voor het volgende nummer horen we graag van jullie wat er wel en niet in de smaak viel. Wij hebben ons in ieder geval prima vermaakt met dit nummer. Leut met de preut! Namens de Planktongers, Marieke

Effe voorstellen: Elke Haa fanatieke & minder fanantieke (maar-nog-steeds-wel) surfers!! Nieuw lid, dus tijd voor een aankondiging.. roffel.. roffel.. Ik ben Elke, 21 jaar en ik doe de ALPO (2e jaars), uiteraard in Nijmegen. Ik zit hier op kamers en het bevalt me echt prima hier! Mijn roots liggen in het oh-zo-mooie Twente, sterker nog, op een boerderij in the middle of nowhere. Dus wonen met een supermarkt naast je, een bakker, slager, groenteman en alle andere primaire levensbehoeften op de hoek was als een nieuwe, zeer chille wereld voor me! Tja, en dan rest natuurlijk DE vraag, hoe kom ik dan bij surfen terecht? Nou, een vriend van mij surft al ongeveer zijn hele leven en heeft er altijd zulke grote verhalen over.. Bovendien, nadat hij ging studeren in Groningen en daar bij de surfvereniging ging, werden de verhalen nog groter en mooier! Toen kon ik natuurlijk niet meer om mezelf heen en ik moet zeggen: ik vind het echt superleuk! Ik wacht nog wel steeds op het gouden moment waarin blijkt dat “oefening kunst baart” maar ik heb mijn kansen gezet op het voorjaar. Ja ja, geduld is een schone zaak. Tot die tijd verblijd ik mijzelf met de borrels (ahum, ik ben echt waardeloos in het opdagen maar daar komt verandering in –eerste goede voornemen-), de gezellige uitjes en met alle andere hobby’s die ik nog uitvoer. Voor de volledigheid: zingen, véél, heel veel kletsen met vriendinnen en.. uitgaan! Maar mijn introductie van mezelf is wel weer lang genoeg dus.. tot het volgende feestje? Gooi ik dr wat Twentse spirit in! ;) Greetzz

Effe voorstellen: Edwin Hoi ik ben Edwin, Vijf dagen in de week ben ik een relatief normale jongen, maar twee dagen in de week ben ik een grote pinguïn. Verder houd ik van dieren knuffelen, muziek maken, bier drinken en de Baas uithangen. Groetjes! Edwin

Door: Luc Keltjens en Michael Godelaine Een goede wind is het halve weekend. Die vlieger (of dat zeiltje) ging zeker op voor deze editie van het jaarlijkse weekendje Oostmahorn, althans volgens de voorspellingen. Windfinder en Windguru kwamen met mooie voorspellingen voor het weekend 8 – 9 en 10 oktober. Met een (letterlijk) tot het dak gevulde aanhanger en laadruimte vol surf-stuff vertrok de altijd betrouwbare blauwe Aeolusbus richting Oostmahorn. Met meer dan 30 aanmeldingen moest het ook dit jaar weer een toppertje worden. Aangekomen op de surfspot bleek dat de wind toch net iets minder was dan verwacht, maar dat mocht de pret niet drukken. De die-hard-prosurfers konden iets verder op de plas even lekker opwarmen en de rookies konden bij dit mooie briesje al dobberend langs de waterkant weer even aan ‟t plankje wennen. Al was het wel even een verschil met de Kraaij, in Friesland zijn er “iets” meer golfjes, wat het allemaal wat lastiger maakt. Al met al een meer dan geslaagde eerste surfsessie. Na ‟s avonds een aantal heerlijke home-made pannenkoekjes van onze eigen chefs en klaar om weer even ouderwets te hints-en. Duidelijk was weer dat de doorgewinterde Aeolusleden dit spel al meer dan eens gespeeld hadden en konden ze de nieuwe cursisten de kneepjes van het vak weer even bijbrengen. Na een (verantwoord) aantal sapjes was de rust in vakantiepark de Zwaluw wedergekeerd en ging iedereen onder de veren om zaterdag weer plankgas over het water te scheren. De Zaterdag werden we aangenaam verrast door een heerlijk zonnetje en een aardig briesje, de zeiltjes werden opgetuigd en rond een uur of 10 was iedereen weer op het water. Waar de gevorder- den zich verderop lekker konden planeren en tricks oefenen hadden veel beginners en cursisten zich gewaagd aan de beach-start. Voor de een a piece of cake en voor de andere wel meer dan een piece. Uiteindelijk is het iedereen (met of zonder hulp) wel een keer gelukt.

De zaterdagavond staat altijd garant voor een mooi feestje met spaghetti, kingzen, veel sapjes en natuurlijk snoeihard feesten in de beste kroeg van Dokkum. De Friezen kijken inmiddels niet meer raar op als er jaarlijks begin oktober een aantal (dronken) surfers uit Nijmegen binnen komen stormen. Waar ze vervolgens in een bijna lege kroeg al springend op een pooltafel de tent op z‟n kop zetten. Wel opvallend dat naarmate de avond vordert

de kroeg steeds voller geraakt en de locals ook steeds enthousiaster worden. Ook de zondagochtend was het stralend weer en kon iedereen weer genieten van de mooie wind en het lekkere zonnetje. Voor een aantal mensen was deze ochtend iets minder plezierig maar dat had waarschijnlijk iets met de avond er voor te maken. Voor een cursist was het klotsende water too much waardoor hij niet verder is gekomen dan het duintje naast de parkeerplaats. Een aantal surfers waren al vroeg uit de veren om een oversteek te maken naar Schiermonnikoog. Robert A en Michael hadden hun zeiltje deze dag ingeruild voor een vlieger om aan de andere kant van de dijk het kite-surfen onder de knie te krijgen. De laatste dag stond er een prima wind waardoor iedereen nog even lekker los kon gaan voor de bus weer terug moest richting Nijmegen.

Effe voorstellen: Robin Ik ben Robin Burgers ik studeer scheikunde (2dejaars nu) aan de RU mijn hobby‟s zijn badmintonnen (bij STUBAN), piano spelen, af en toe computeren, koken met Timo en windsurfen nu natuurlijk, ow en ben net begonnen met mondharmonica. Ik ben bij Aeolus gekomen door tijdens de intro met Timo rond te wandelen (als mentorouders) en gewoon random kraampjes te bezoeken, totdat we opeens Jason zagen met een windsurfstand, we dachten allebei dat is wel vet om te doen en voila, we zaten in de cursus. Ik woon in Nijmegen aan de Graafseweg en kom oorspronkelijk (middelbare school etc.) ook uit Nijmegen, zit wel op kamers. Nou dat somt het wel ongeveer op. Gr Robin

Effe voorstellen: Timo Hey, ik ben Timo. Ik ben eindelijk ontsnapt uit Den Bosch en zit nu net op kamers (nog geen 2 weekjes) en ik doe nu het 2e jaar scheikunde. Toen ik dit jaar op de intromarkt een surfplank zag staan ben ik gelijk (samen met Robin, waarvan er hier ook ergens een stukje zou moeten staan als ie t niet vergeten is) ernaartoe gegaan en heb ik me opgegeven voor de cursus. Vond de cursus (ondanks de hoeveelheid wind) toch erg vet, dus ben maar gelijk lid geworden van Aeolus. Verder doe ik nog vanalles… ben gitaar gaan spelen, op jiu jitsu gegaan en ik volleybal ook nog. Heb de laatste tijd nogal weinig tijd gehad, maar ik zal zeker de komende tijd een keer tevoorschijn komen.

Onderkoeling is niet de bedoeling Ik ben gevraagd een stukje over onderkoeling in de plankton te schrijven. Geen probleem, doe ik graag… maar ik zeg nu alvast: ik neem geen verantwoordelijkheid voor de (medische) juistheid van de informatie. Het is ten slotte ook maar gewoon van internet geplukt. door Myrella Vlenterie Laten we beginnen met Regel 1 wat betreft onderkoeling: níét in het water als het hartstikke koud is, en mocht je er per ongeluk in belanden, ga er dan zo snel mogelijk weer uit. Simpel… Ter argumentvoering: Overlevingstijden met wetsuit 0° C --> 15 minuten 5° C --> 3 uur 10° C --> 9 uur 15° C --> 12 uur 20° C --> 15 uur In Nederland kun je er vanuit gaan dat in de winter de watertemperatuur daalt tot ongeveer 0 graden. Nou kun je dit nog zo goed weten, er zijn mensen die de noodzaak voelen tóch het water in te gaan op basis van zeer zwaarwegende argumenten: “al te lang niet op het water gestaan” en “het waait zo goed”. Ik snap dat de aantrekkingskracht groot is, maar blijf realistisch, soms is té koud gewoon echt té koud. Dan maar een Regel 2 aanvoeren: Kleed je in ieder geval zo warm mogelijk aan. Combineer zoveel mogelijk wetsuits met lycra‟s, handschoenen, muts (allemaal beschikbaar in het clubhuis) sokken en schoenen. Zorg dus voor zoveel mogelijk laagjes tussen jou en dat vreselijk koude water. Afkoeling in water gaat ongeveer dertig keer zo snel als in lucht. Dus dat is rap! Onderschat het niet… En Regel 3: ga niet alleen. Ook dit is cliché, maar tegelijkertijd owzo belangrijk. En buiten de veiligheid, is het ook voor de gezelligheid wel zo‟n goed idee! Achtergrond informatie Je normale lichaamstemperatuur hoort ongeveer tussen de 36 en 37 graden Celcius te liggen. We hebben het dan over de centrale lichaamstemperatuur, de temperatuur waarin al je organen normaal functioneren. Steenkoude handen of een bevroren neus veranderen niets aan deze centrale temperatuur. In die range van 36-37 graden functioneert je lichaam prima. Onderkoeling begint als de lichaamstemperatuur zakt tot onder de 35 °C. Als de lichaamstemperatuur onder de 32 °C zakt, wordt de situatie kritiek en kan die uiteindelijk dodelijk aflopen. Lichaamstemperaturen onder de 27 °C zijn zonder medisch ingrijpen bijna altijd dodelijk, hoewel er gevallen bekend zijn waarbij een lichaamstemperatuur van 14 °C werd overleefd (hoe goed je er dan vervolgens van opknapt is maar de vraag…) Door onderkoeling kun je buiten bewustzijn raken (coma), niet erg veilig, zo dobberend in het water. Mocht je ooit iemand levenloos uit het water halen, probeer altijd te reanimeren. Door de kou kun je iets langer zonder zuurstof, waardoor een reanimatie nog zinvol kan zijn. En even voor de mensen zonder EHBO diploma. Bel 112 al vorens je gaat reanimeren, anders kun je reanimeren tot je een ons weegt. En als je niet kunt reanimeren… je mag een poging wagen, en anders hopen dat de ambulance snel arriveert. Er wordt bij levenloze en tevens onderkoelde slachtoffers wel eens gezegd "Iemand is pas dood als hij warm is en (uiteraard nog steeds) dood". De bloedvaten in je huid zullen zich bij onderkoeling zo veel mogelijk dichtknijpen, zodat je bloed niet langs de huid stroomt waar het

zou afkoelen. Op die manier stuurt je lichaam het warme bloed naar je organen, en verlies je zo min mogelijk warmte aan de omgeving. Op het moment dat je lichaam het begeeft, zullen ook die bloedvaatjes die zo netjes dichtgeknepen waren weer open gaan staan. En voelt zo iemand ineens weer warm aan (dat is dus geen goed teken!) Daarnaast heb je bevriezing. Dan praten we meer over bijvoorbeeld het bevriezen van oren, tenen, handen en neus. Ook zeker niet goed, je zult dan brandblaren op de aangedane lichaamsdelen zien. Het advies daarvoor: ga er in ieder geval altijd mee naar een dokter! Signalen Eigenlijk is de diagnose onderkoeling (of in medische termen: hypothermie) makkelijk te stellen. Helaas hebben wij lang niet allemaal standaard een thermometer in onze tas, en zul je de onderkoeling toch op basis van andere verschijnselen moeten diagnosticeren. Bij algehele onderkoeling onderscheiden we vier fasen die de mate van onderkoeling aangeven. Inclusief hun bijbehorende symptomen zijn dit de volgende: Fase 1: toename van lichamelijke en psychische activiteiten. Inwendige lichaamstemperatuur < 35º C. Verschijnselen: bleek, rillen, uitputting, coördinatieverlies, snelle hartfrequentie, snelle diepe ademhaling, verward, suf tot agressief. Dit zijn tekenen van je lichaam dat je surfsessie nu toch écht afgelopen is. Dus is het zo ver, luister hier dan naar. Fase 2: afname van lichamelijke en psychische activiteiten. Inwendige lichaamstemperatuur tussen 34 en 30ºC. Verschijnselen: geen pijn, zwakke pols, langzame en onregelmatige hartslag, slaperig, maar nog wel te wekken, star gezicht en spierstijfheid, onregelmatige ademhaling, rillen stopt. Dit is echt niet goed, merk je dat je in deze fase bent aangekomen, probeer iemand te waarschuwen, en diegene hiervan op de hoogte te stellen. Fase 3: optreden van verlamming. Inwendige lichaamstemperatuur tussen 30 en 27 ºC. Verschijnselen: bewusteloos (niet te wekken), nauwelijks te voelen pols, lange adempauzes, er kunnen ernstige hartritmestoornissen optreden. Ik hoop dat niemand van jullie dit ooit mee moet maken, maar misschien dat je ooit iemand anders op deze manier uit het water getrokken ziet komen. Fase 4: schijndood/dood. Inwendige lichaamstemperatuur tussen 27 en 24ºC. Verschijnselen: geen merkbare pols, ademstilstand. Doen Wat moet/kun je nou doen bij je medesurfer, of wat kun je zelf doen wanneer je onderkoeling vreest: Ga niet wrijven of masseren (je bereikt er het tegengestelde effect mee, de bloedsomloop in de huid wordt gestimuleerd, en je verliest alleen maar warmte) Geen alcohol geven (dat zet de bloedvaten juist alleen maar open, verlies je alleen maar meer warmte) Zorg voor beschutting, ga niet op de grond zitten Afdrogen/natte kleren uit Trek warme kleren aan/gooi dekens of handdoeken over het slachtoffer heen Is het slachtoffer nog bij bewustzijn: zoete, warme dranken geven Isoleer vooral het hoofd en de nek goed. Leg de armen niet tegen het lichaam, maar pak ze apart in. Bij twijfel: 112 bellen (liever 1x te vaak, dan 1x te weinig) Evt. reanimeren.

Rewarming Shock Even nog een interessant feitje. Als een slachtoffer lijdt aan algehele onderkoeling en te snel wordt opgewarmd kan hij in shock raken. Door dit snelle opwarmen gaan de huid- en spiervaten weer open staan en een groot deel van het bloedvolume zal hierheen gaan om de mogelijk ontstane schade te helpen herstellen. Dit gaat ten koste van het vochtvolume in het centrale deel van het lichaam, waardoor de shock kan ontstaan. Dus geen sauna/heet bad ter directe opwarming. Tot zo ver de informatie over onderkoeling. Ook al denkt iedereen dat hem/haar dit niet zal overkomen, ook bij Aeolus ken ik er een aantal die er wel mee te maken hebben gehad. Het komt dus wel voor. Let er gewoon op. Ben je aan het rillen, ga er gewoon uit. Stop je op een gegeven moment met rillen: ga er dan hartstikke direct uit. En ach, zeg nou zelf, blauwe lippen, een rode neus en rillend op een plank, dat ziet er toch niet uit!

Nieuws van de materiaalcommissie Door Pieter Verlinden De materiaal commissie is regelmatig in de weer om te zorgen dat het surfmateriaal picobello in orde is, hierbij een kort stukje over de bezigheden van deze commissie. De materiaalcommissie houdt zich onder leiding van Kasper Floor onder andere bezig met het toevoegen van nieuwe surfmaterialen aan ons bestaande rijke assortiment. Het materiaal heeft het nodige heeft te lijden. Er sneuvelt dus zo nu en dan wat: voor ons reden genoeg om in actie te komen: we hijsen ons in onze klusoutfit, vissen wat gereedschappen uit de kelder en rollen met het blauwe Aeolusmonster richting de Kraaij. De laatste klusdag zijn we bezig geweest met de reparatie van een aantal boards. Na wat gepeuter en wat krabben leek het Henrik toch beter om het mes er in te zetten. Toen alle loszittende delen weg waren konden de operatiehandschoenen aan om het gat met epoxie (soort vloeibaar plastic) te dichten. De boards met litteken zijn weer klaar om bevaren te worden. Naast het fixen van de boards hebben we wat lijntjes van een aantal gieken en mastvoeten vervangen. Ook waren er een aantal zeilen met scheuren erin, sommige daarvan heeft Kasper met tape kunnen reparen, de rest zal binnenkort naar de reparateur worden gebracht (wat overigens best prijzige reparaties zijn). Voor de aanschaf van nieuw materiaal staan er al een aantal boards en zeilen op het verlanglijstje. Als er van jullie kant nog suggesties zijn voor de aanschaf van bepaald materiaal dan horen wij dat graag. De materiaalcommissie heeft ook een degelijke werkbank aangeschaft zodat we in de toekomst niet meer de betonnen vloer als operatietafel hoeven gebruiken. We willen jullie vragen om het kapotte materiaal naast deze werkbank te zetten, graag voorzien van een briefje, zodat wij weten wat er mis is. (kapot materiaal altijd bij het bestuur melden) De mastprotector (kussentje om de voorkant van de giek) kan beschadiging op het board voorkomen, controleer dus of die erop zit en check ook voordat je het water op gaat of er geen scheur of gat in de plank en/of zeil zit en of de lijntjes aan de giek en de mastvoet nog in orde zijn.

Effe voorstellen: Marieke Hoi Aeoli! Afgelopen najaar deed ik de introcursus. Ik vond het echt superleuk om elke week lekker met mijn neus in de wind over de Kraaij te crossen (of misschien beter: te dobberen). Ik had via Bart al een aantal leden leren kennen op Aeolusfeestjes, borrels en Surfin en de gezelligheid bij Aeolus beviel me prima, dus ben ik ook maar meteen lid geworden. Ik heb Spaans en Nederlands aan de Radboud gestudeerd en begin in het voorjaar aan de lerarenopleiding. In mijn vrije tijd waag ik graag een (salsa)dansje op de dansvloer (of met Aeolus op het biljart van de foutste kroeg in Dokkum) en verder houd ik me graag bezig met de redactie van de Planktong, thee drinken met vriendinnen, hints en pianospelen. Het meest trots ben ik op mijn surfprestaties op het Lauwersmeer, waar ik dit najaar toch zeker wel een paar rakjes op en neer kon maken voordat ik mijn evenwicht verloor en weer in het meer plonste. Tot snel op de borrel! Groetjes, Marieke

Effe voorstellen: Michael Hallo! Mijn naam is Michael en ik ben natuurkunde student aan de RU. Ik heb eigenlijk best lang gevoetbald en naar een aantal verschillende cursussen in squash tennis karate etc op het sportcentrum heb ik dit jaar besloten om maar proberen te windsurfen. Dit heb ik al een aantal jaren terug op vakantie in Frankrijk, bij nauwelijks wind, gedaan, maar veel meer dan een beetje met mijn zeil zwabberen kon ik toen niet. Uiteindelijk ben ik best blij dat ik hier terecht ben gekomen omdat ik echt wel een beetje kon surfen tijdens de najaarscursus en zeker tijdens het surfweekend. Ik heb in de afgelopen maanden echt heel veel kunnen leren. Naast windsurfen voetbal en zwem ik nog af en toe en ben ik deze zomer ook begonnen met kitesurfen. Naast studeren en sporten houd ik me nog bezig met gitaar spelen en ga ik nog steeds veels te vaak op stap. Verder werk ik bij het Max Planck Instituut en draai proefjes met studenten. Ik haal het niet zo vaak om naar de borrels te komen maar als er wind staat heb ik eigenlijk altijd tijd om even naar de Kraaij te gaan. Laters! Michael

Expeditie Robinson in Zweden door Robert Augesteijn Het begon allemaal met een surfweekend naar Wissant, Frankrijk. Naarmate het weekend dichterbij kwam nam de wind af. De avond voor vertrek hebben we daarom afgesproken dat we ergens heen zouden rijden, en elkaar in de loop van de dag op hoogte zouden houden. Zo kon het gebeuren dat we elkaar weer zagen midden in een bos ergens in de Ardennen: Basecamp I.

Omdat we midden in een bos waren, was het toch iets extremer kamperen dan we gewend waren. Geen stromend water, geen douche, wc. Ons eten "vingen" we nog wel in de supermarkt in het dichtstbijzijnde stadje. Maar het idee van een extreme survival was geboren: Basecamp II. Voorafgaand aan Basecamp II is veel gediscussieerd over hoe "extreme" de survival moest zijn. Mogen we eten mee nemen? Slaapzak? Het geweer van Bas? De MAGlite van Tom? Uiteindelijk hebben geen bindende afspraken gemaakt, maar als basis hadden we allemaal een mes en een fles sterke drank. De locatie hebben we bepaald met Google Earth in combinatie met de aanbiedingen pagina van Ryanair. Op 58.722223, 16.199126 hebben we zo een plek gevonden weg van de beschaving en met bos en water en dus veel dieren om te vangen, dachten we.

Op http://picasaweb.google.com/ingaugusteijn/Bas ecamp2# staan nog meer eigenlijk best wel mooie foto's.

Cobo avontuur van het bestuur Door Gijs Lief dagboek Als nieuw bestuur heb je vele nieuwe taken en verplichtingen. Aeolus moet gepromoot worden op de intro, de cursus moet worden georganiseerd, de contributie moet worden geïnd, en natuurlijk moeten andere besturen worden gefeliciteerd met hun aanstelling. Dit laatste gebeurt op de zogenaamde constitutie borrels, of liever kort gezegd cobo . Constitutie borrels zijn hele „officiële‟ aangelegenheden waar andere besturen het geconstitueerde bestuur komt feliciteren. Dit gaat gepaard met vele mores, regeltjes en vooral veel drank. Tijdens een cobo kunnen nieuwe besturen elkaar leren kennen, en kunnen verenigingen de banden aanhalen. Maar deze borrels zijn vooral een manier van studenten om elkaar van de studie af te houden en elkaar een reden te geven om de kroeg in te duiken. Mijn eerste ervaring met de constitutieborrel was die van de NSSR, begin september. We hadden netjes een DVD voor ze gekocht en wat onwennig liepen we tussen de 3-delige kostuums en blatende ballen door naar het podium. Vreemd genoeg was die helemaal niet zo vol, en stond er geen rij mensen om de NSSR te feliciteren. Ik denk laat ik dat dan meteen maar even doen; ik schudde de eerste beste van de NSSR de hand, die me liet weten dat dat niet kon, en ik me eerst moest aanmelden bij een pedel. Dit hebben we toen maar gedaan, wat inhield dat we urenlang verplicht moesten drinken, tot om 3 uur ‟s nachts de pedel ons eindelijk ter receptie riep. Zo konden we het nieuwe bestuur van de NSSR eindelijk de hand schudden. En met een wat onwennig praatje over hoeveel deze receptie verschilt met die van prins carnaval, ons cadeau overhandigen. Dit was een snelle les voor ons als vers bestuur, en na wat oefenborrels van onder andere Appeliotes en Karpe Noktem, was het dan eindelijk tijd voor onze eigen constitutieborrel. We besloten dat mocht het druk worden, we ook met een officiële pedel zouden werken. Zo zou niemand in de rij hoeven te staan en hadden we tijd voor iedereen. Druk werd het gelukkig, en

door de bonnetjes en de surfmast-pedelstaf van Siene en Barney werd de avond in goede banen geleid. Dat een van de sporten op een cobo alles jatten wat maar los of vast zit, is, werd ons erg duidelijk gemaakt. Met als gevolg dat de badmintonners in het voorjaar bij ons mogen komen surfen (gastenboek) en HISTOS ons liet weten dat we op hun constitutieborrel in pak moesten verschijnen, wilden we onze schroevendraaier terugkrijgen. Verder kregen we door andere surfverenigingen uit het land een aanzienlijke hoeveelheid shotjes naar binnen gegoten, wat supertof was. Gaandeweg (evenredig aan de hoeveelheid drank die in me werd gegoten) werden mijn verhalen beter, totdat ik de kunst van het slap lullen geheel had aangeleerd. Zo konden we uiteindelijk straal bezopen terug kijken op een geslaagde cobo. De week erna waren er 2 constitutieborrels van zusterverenigingen achter elkaar. Eerst die van Hardboard in Enschede, en de dag erna die van Plankenkoorts in Delft. Dit werd samen met Kasper, Jason, en Barney een echte mannenroadtrip, met een bus volgeladen met surfmateriaal, en de gekregen drank. Bij Hardboard hebben we ontzettend genoten van de open bar, de bierestafette (in de halve finale gekomen) het gezelschap van andere surfbesturen en surfers, en oldskool surfers die zelfs David en Chris groentjes vonden. Hierna zijn we tot 6 uur doorgegaan in de stad, en hebben we uiteindelijk in een heus Hardboardhuis overnacht. De dag erna veel te vroeg vertrokken naar Oostvoorne om een goede dag te surfen. Helaas had ik in het donker een veel te grote wetsuit gepakt en was mijn surfpret er snel uitgevroren. Ik heb me toen maar bezig gehouden met friet en hamburgers. De rest heeft er gelukkig wel nog een goede surfsessie van kunnen maken. Afgepeigerd kwamen we op de borrelboot van Plankenkoorts aan, waar weer een open bar, en onze inmiddels bekende surfbestuurmaten waren. Helaas kon ik, als BOB, niet echt van het gratis bier genieten. Maar dit werd ruimschoots goedgemaakt door Barney en Kasper die met de Plankenkoorts bier und wurst-shuttlerun hebben meegedaan. Waar Barney de finale van heeft gehaald, en waar Kasper op z‟n Kaspers werd uitgeschakeld. Toch een goede prestatie, want er werd genoeg gedronken, gebeukt en brokjes gelegd. Midden in de nacht kwamen we weer terug in Nijmegen, om even een goede nachtrust te pakken voor onze eigen Aeolusborrel en daarna volgde het NSSR Besturen Weekend. (Pffffff) Ook gingen we nog naar de Histosborrel (Utrecht), waar we volgens de opdracht in pak naar toe moesten gaan. Dit doet Aeolus natuurlijk niet en dus besloten Barney en ik (inmiddels vaste cobo partners), in wetsuit naar de borrel gaan. Of ja, in shorty dan, een wetsuit is veel te warm. Dit vond Histos natuurlijk super stoer: we hadden Aeolus‟ naam hoog gehouden. Toen we na de borrel uit de trein stapten in Nijmegen kwamen we nog even Marianne tegen die naar haar werk toe ging, om ons het contrast duidelijk te maken hoe brak we wel niet waren. Verder hebben we nog borrels gehad van onder andere FC Kunde, waar we een mooie verzorgde avond kregen omdat o.a. Barney er voor gezorgd heeft dat hun voorzitter niet gejat werd. En die we een mooie plag gras uit het Kronenburger Park (zelfs nog aangehouden door de politie hiervoor) cadeau hadden gedaan. Als laatste constitutie avontuur wil ik graag eindigen met de borrel van de Loefbijters, waar we met bijna het voltallige bestuur naar toe zijn gegaan en die we echt een mega oud en schraal surfsetje met een megagrote plank hebben gegeven. Dit was een mooi einde van een mooie periode. En wat heeft dit nou allemaal voor Aeolus opgeleverd? Ik denk toch heel wat. We hebben weer duidelijk gemaakt dat Aeolus alive and kicking en super tof is. We gaan samen met Hardboard materiaal aanschaffen, zodat we van hun fikse kortingen gebruik kunnen maken. Verder gaan we met Plankenkoorts het Ijselmeer oversteken, zijn er plannen voor surftrips met andere surfverenigingen, nieuwe inzichten voor Aeolus en wat uitwisselingen met onder andere Phocas, en Karpe Noktem die als wederdienst een bbq en feest organiseren. Zo, nu heb ik jullie weer even ingelicht over wat voor een vervelende dingen we als bestuur hebben moeten doen de afgelopen tijd. Xjes Gijs

Der supertramp: Hamburg! Vrijdagochtend om 8 uur, iedereen heeft zich verzameld op het Keizer Karelplein en deze keer is de bestemming Hamburg! De strijdgeest zit er al goed in, één team piept er snel tussenuit terwijl de overige teams hun geheime wapens uit de tassen toveren: van stapels karton tot mijters en kerstmutsen. Ikzelf heb mijn meest degelijke ‘psychologenkleding’ uit de kast getrokken. Wie kan zo’n braaf onschuldig meisje nou laten staan?! Geschreven door Renée Frehé Voor de brug in Nijmegen zaten we elkaar flink op de hielen. Edwin en Ilse waren snel verdwenen. Maar tot grote verbazing van de overige teams zagen ze dat hun lift vóór de brug afsloeg!? Die hebben we lang ziet meer gezien… Vervolgens was het de beurt aan Barney en mij om de achterblijvers uit te zwaaien en snel achter Marjolein en Bas aan te gaan die op kop lagen. Op de pompstations was de concurrentie groot: terwijl Barney en ik in onze camouflagekleding een lift stonden te regelen werd een ander team voor onze neus van het pompstation gestuurd. Even verderop werd onze lift gekaapt. Daar gingen Robert en Marianne met het Poolse busje dat ons 5 minuten eerder niet leek te begrijpen! De mutsen van Gijs en Ateke hebben we tijdens onze reis niet meer voorbij zien komen. Tussen drie en half vijf waren de eerste vier teams gearriveerd. Het wachten was op het laatste team. Rijden via Kleef blijkt toch niet de snelste route, een kleine drie uur later trokken Edwin en Ilse hun eindsprintje. De eerste avond was meteen Hamburg op zijn best. Na een romantisch diner bij de plaatselijke kebabtent liepen we verder het centrum in op weg naar het Hamburgse uitgaansleven. In de verte zagen we een reuzenrad en we besloten een kijkje te nemen. Wat in eerste instantie een leuk straatje leek te zijn met een reuzenrad en een paar kraampjes, bleek een gigantische kermis met 1000.000.000 lampjes, achtbanen, een sprookjesbos, snoepkramen, vuurwerk, glühwein, kampvuren en niet te vergeten: grote pullen met bier!

Op dag twee hebben we eerst het oude stadscentrum verkend en de McDonald‟s geplunderd. Ateke en Gijs hebben zich vermaakt in het Beatlesmuseum terwijl de rest een relaxed café vond om even bij te komen en te beginnen aan de voorbereiding van een geslaagde stapavond. En dan kan je natuurlijk maar op een plaats zijn: der Reeperbahn! De uitgaansgelegenheid voor toeristen, studenten en havenarbeiders. Een overdaad aan kroegen met voor ieder wat wils. Aan seksshops, erotische tenten en gay kinos ook geen gebrek. Veertig jaar oude proppers sleurde ons een dubieuze tent met een „danspaal‟ in het midden in, snel wegwezen dus. De avond begon bij een klein café waar je de avond kon openen met een stoplicht: een rood, oranje en groen shotje. Ook de traditionele

Duitse kroeg met lange houten tafels, zingende mensen met bierpullen en Deutsche slagers onder begeleiding van een Duitser in matrozenpakje mocht niet ontbreken. De volgende dag was het na een goed ontbijt weer tijd voor de terugreis. Vanaf een pompstation vlakbij Hamburg kregen we een lift die de puntjes op de „i‟ van onze liftervaringen heeft gezet. Een oude hippie reed met een rammelbak speciaal langs tankstations om lifters mee te nemen. Toen hij ons oppikte had hij al een Iraniër van de weg geplukt (zie foto). Het autootje reed 100km per uur en die kerel gebruikte 3 rijbanen tegelijkertijd terwijl hij met zijn knie sturend zijn mutsje afzette om zijn haar te kammen en op de achtergrond stond een zondagse kerkdienst op. Op de eindbestemming hebben we onze entree gemaakt in een auto met elektrisch openslaande deuren en tijdens een afsluitend etentje werd de eindstand berekend… we hebben gewonnen! Het weekend was super, iedereen meedoen de volgende keer!

Effe voorstellen: Suzanne Hoi, ik ben Suzanne. Ik studeer industrieel product ontwerp in Arnhem en ik loop nu stage bij een bedrijf dat speeltoestellen maakt. Gelukkig is de stage bijna voorbij en dan heb ik veel tijd om te windsurfen (of om te schaatsen als het een mooie koude winter wordt).

Effe voorstellen: Hein 50 euro. Dat is het bedrag dat ik voor mijn complete setje heb betaald. “Dat kan niet veel soeps zijn” hoor ik je zeggen. Klopt. Mijn plank weegt ongeveer 40 kilo en het zeiltje is Barbieroze. Dat was erg hip in de jaren tachtig. Over de mast en de giek durf ik het niet eens te hebben. Dit zijn op zich al voldoende redenen om lid te worden van Aeolus: om voor een zacht prijsje kek surfspul te gebruiken. Maar dat is voor mij niet de belangrijkste reden dat ik lid ben geworden. Het is bij mij begonnen met Surfin 2008. Wat een relax weekend! Daarna heb ik de cursus gedaan en in 2010 weer met Surfin meegedaan. Iedere keer als ik op de Kraaij kwam, werd ik overvallen door een aangenaam vakantiegevoel. Na de laatste Surfin begon het weer te kriebelen en ik heb toen besloten om lid te worden. Surfen doe ik nog niet zo lang, ik vind het jammer dat ik het niet eerder heb ontdekt. Nog wat dingen over mijzelf: ik ben 24 jaar en vind het leuk om te sporten, ik zwem bij hydrofiel. Verder studeer ik geneeskunde. Ik ben nu een jaar bezig met mijn coschappen. De afgelopen tijd is het bezoeken van borrels er niet echt van gekomen. Mijn goede voornemen is vaker langskomen, dus tot ziens op een borrel!

Effe voorstellen: Carmen Hoihoi! Ik ben derdejaars studente tandheelkunde en 20 jaar geleden ben ik geboren in Oldenzaal. Ik ben dus een echte tukker en mijn afkomst zal ik zeker niet verloochenen. In 2009 heb ik de voorjaarscursus bij Aeolus gevolgd. Daarvoor had ik al een keertje gesurft met mijn vader en ik vond het heel erg leuk, ondanks dat ik alleen maar bezig was met het bewaren van mijn evenwicht en het zeil uit het water te trekken. Die zomer hebben mijn huisgenoten, allemaal Ovianen, mij overgehaald om lid te worden bij NSV Ovum Novum, waar ik absoluut geen spijt van heb (ik er heb namelijk mijn vriend leren kennen!). Afgelopen zomer begon het toch weer te kriebelen en toen heb ik besloten om alsnog lid te worden bij Aeolus en de najaarscursus op de zaterdag te volgen! Ik ben ook nog steeds lid bij Ovum Novum, en dat is waarschijnlijk de reden waarom ik mijn gezicht nog niet vaak op activiteiten en borrels heb laten zien.. Misschien alvast een goed voornemen voor 2011? Ik hoop dat het een lekker sportief jaar gaat worden waarin ik veel gezellige mensen leer kennen en steeds beter leer surfen! Tot op de Kraaij! (als het kwik tenminste boven de 10°C komt!)

Wie het kleine niet eert… Door David Miedema In dit stuk zal ik een kleine gebeurtenis uit mijn leven uitwerken en hier een levensles uit halen. Vervolgens kunt u de volgende dingen doen: - Het ermee eens zijn en niet toepassen - Het ermee eens zijn en toepassen - Het er niet mee eens zijn en niet toepassen - Het er niet mee eens zijn en toch toepassen - Het niet begrijpen en de planktong verscheuren uit frustratie - Anders nl… Female touch Dit verhaal begon twee jaar geleden in Gibraltar in een poolcafé. Onder aan de voet van een grote Rots, en een populatie aapjes, werd er fanatiek gepoold. Met een ijzeren concentratie en verbeten gezicht wist ik mijn kamergenootje herhaaldelijk te verslaan. Mijn ego begon langzaam iets te grote vormen aan te nemen. Zelfs zo groot dat het opgemerkt werd door de buren, die het spel wel goed leken te beheersen. Mijn kamergenoot was geen uitdaging meer voor mij, en een Australische vrouw aan de tafel naast ons merkte dat op. Ze zag er niet al te rijk uit, maar ze gaf mij de indruk dat ze veel van de wereld gezien had. Een diepe houtachtige uitstraling, ze leek haast onverwoestbaar. Een natuurkracht die mij zou gaan beïnvloeden voor de rest van mijn… nouja op zijn minst de rest van die dag. Ze liet mij het eerste salvo afvuren, dus ik ramde de witte bal zo hard als menselijk mogelijk tegen zijn gekleurde vriendjes aan. Dat ging beter dan verwacht, maar er hing een vreemde spanning. Licht geïntimideerd door haar complimenten over deze meesterlijke bal ging speelde ik verder. Ik stootte de volgende bal weer hard, maar hij wilde er niet in. Haar beurt. Ze pakt op al haar gemak een keu, krijt hem en kijkt mij aan. Ze grijnst, niet overdreven, een vriendelijke grijns. Zo een grijns van iemand die iets voorstelt en daar een binnenpretje bij heeft. Ze liep een ronde om de tafel, keek mij nog even aan. Ze zag dat ik de makkelijkste optie zag en verwachtte dat ze die zou spelen. Vervolgens liep ze plotseling naar de andere kant van de tafel, waar een bal lag die een moeilijke hoek had. Maar ze ging ervoor, geconcentreerd, drie keer proefstoten, de keu ver naar achter, en rustig en gecontroleerd gaf ze de witte bal een vaartje. Hij raakte de bal in de moelijke hoek precies goed maar wel heel zacht. Precies de snelheid dat hij er nipt in het gat valt. Ze kreeg vervolgens vier ballen achter elkaar erin. Ik probeerde het niveau bij te benen, maar vergeefs, ik werd volledig van de tafel geveegd. Na dit vluggertje moest ze snel bij een afspraak zijn. Ze liet mij achter met gemengde gevoelens. Het was een bijzondere ervaring. Female touch.

Effe voorstellen: Roel

Mijn naam is Roel Steendijk en ik ben alweer zeven jaar student aan de universiteit. Na een kleine omzwerving ben ik terecht gekomen bij sociologie en nu bezig met mijn onderzoeksmaster. Ik ben altijd vrij actief met sport bezig en windsurfen leek me echt zo‟n sport die je geleerd moet hebben. Verder ben ik vrij actief aan de universiteit met het geven van werkcolleges, medezeggenschap en met mijn studiegenoten bij de Geitenwollen Soc. Vanaf deze zomer ben ik lid geworden van Aeolus en ik moet zeggen dat het me goed is bevallen. Na de cursusdagen, die vooral nat en windloos waren, ben ik meteen mee gegaan op weekend naar Oostmahorn. Op het Lauwersmeer waren de golven een stuk hoger dan bij de Kraayenbergse plassen en doordat ik mezelf snel overschat, was het nog een hele kunst om op en neer te surfen. Het buddysysteem bleek ook anders te werken dan ik dacht maar dat is helemaal goed gemaakt in de dagen die erop volgde. Al met al, toen de vraag kwam voor het verlengen van mijn lidmaatschap, heb ik die met beide handen aangepakt. Op naar het volgende Aeolusweekend!

Effe voorstellen: Lotte Hoi hoi! Ik ben Lotte Berntsen, ik ben 17 jaar oud en woon in Vianen (ligt vrij dicht bij Linden). Ik studeer sinds dit jaar Sociaal Pedagogisch Hulpverlening aan de HAN in Nijmegen en ben hierbij ook gelijk lid geworden van Aeolus. Ik ben bekend geworden met het surfen tijdens een vakantie aan het Veerse meer 4 jaar geleden. Daarnaast ging ik regelmatig naar een zeilschool in Grou waar ik al mijn surf-CWO‟s heb gehaald. Naast surfen doe ik aan boksen en houd ik erg van muziek, zowel van het maken als van het luisteren. Ik hoop op een geweldige tijd als blijvend lid en dat het nog maar veel mag gaan waaien! ;).

Nachttoerisme in Nimma Door Tim van Keeken Er wordt genoeg bier en wijn geschonken in Nijmegen. Maar waar moet je heen als je wel eens wat anders wil dan de barkrukken van je favoriete kroeg die zo ondertussen een afdruk van jouw zitvlak hebben? Om je een handje te helpen met het verbreden van de horizon, neem ik je mee op een tocht door de Aeolustelefoonlijst om te vragen waar zij in Nijmegen hun slokdarm smeren. Dus, in het kader van 'waar hangt Aeolus ‘s avonds uit' deze keer in de rubriek Ontdek je plekje: nachtelijke bezienswaardigheden in Nijmegen. Billabong Welke surfer voelt zich niet op zijn gemak in een plaats genaamd Billabong? Met blokes en sheila’s ter aanduiding van de toiletten, barracuda‟s aan de muur en Australische bieren op de tap heeft deze bar twee zalen (dansvloer en restaurant / dansvloer) met van woensdag tot en met zaterdag een actieve agenda. Afhankelijk van wanneer je komt krijg je live optredens van beginnende artiesten voorgeschoteld of een platendraaier uit de rij terugkerende dj‟s met hun koffer aan muziek variërend van pop / funk / soul / jazz tot house / electro / hippop / dance. Bijna geen enkele dj laat zich hier vastpinnen op één genre dus als ze in een creatieve bui zijn zit je hier wel goed voor afwisselende muziek. Volgens sommige Aeoli kun je het publiek alternatief noemen, bekend is in elk geval dat om de zoveel tijd afwisselend psychologen en biologen hier hun open feesten houden. NDRGRND De underground is een danscafé in het souterrain tussen restaurant Pinoccio en de Tempelier. Beneden aangekomen kan je een alternatieve playlist verwachten of zoals ze het zelf verwoorden, populair alternatief met uitstapjes naar onder en boven. Het publiek dat hier komt, ben je misschien al eens tegengekomen op Lowlands, Pinkpop of Rock Werchter want in die sferen tref je je dorstige medemens bij de NDRGRND. Feesten kan je hier van donderdag (4.00 sluit (do/vr)) tot en met zaterdag (5.00u sluit) en krijg je last van moeheid in de benen, dan zijn er loungebanken waarin je kan neerploffen om later weer door te gaan in een steeds langer wordende nacht. Merleyn Wat dieper in het centrum en vlakbij het valkhofpark, vind je Merleyn. Deze dansvloer is gelieerd aan Doornroosje (zie onder) en biedt op wat kleinere schaal dezelfde uiteenlopende stijlen muziek. Zo nu en dan is er entree, maar de bedragen zijn meestal rond de 7 euro of minder. Dansen is uiteraard niet verplicht en als je wil kun je ook zonder te hoeven schreeuwen, rustig praten in het cafégedeelte aan de voorkant van de kroeg. De wat minder bekende bands en dj‟s die hier optreden zouden overigens wel eens de opkomende artiesten van morgen kunnen zijn en heeft, als uw redacteur zich niet vergist, onder andere De Staat hier z‟n eerste schreden gezet. Shamrock De Shamrock is een Irish pub onder de rook van coffeeshop ‟t wonder en zoals gebruikelijk voor dit soort cafés kan je hier je guinness, strongbow of murphy‟s bestellen. Na de renovatie van een tijd geleden hebben ze de kroeg heringedeeld en worden er bijna maandelijks door de universiteit georganiseerde presentaties gehouden onder de noemer science café. Misschien blijft op zo‟n avond niet alles hangen omdat lamheid van makkelijk te bereiken alcohol op de loer ligt, maar het is een alternatief voor het pseudo-intellect van de willekeurige zatlap aan de bar. Café Jos en café Samson Je komt bij bovengenoemde cafés misschien om je krant te lezen, voor een eerste afspraakje of om tussen een ruime doelgroep van mensen te zitten die niet gebonden zijn aan een leeftijdsgrens. Maar wat je hier zeker kunt doen is het enorme aanbod aan bier en whiskey (laatste @ café jos) afwerken. Van ‟s middags tot laat in de avond (2.00u) hoef je jezelf hier niet eenzaam te voelen en is een geschikte plek om je liefde voor het gerstenat naar nieuwe hoogtes te brengen.

Rijtje molenstraat Niet veel van de ondervraagde leden noemden deze kroegen op, maar toch een vermelding waard. Het rijtje boogie wonderland, El Sombrero, Stretto, drie gezusters, van buren, Malle Babbe en de Groote Griet vind je als je de Molenstraat inloopt en naar rechts kijkt. Volgens Leon zijn ze onbeschrijfelijk maar om er toch iets over te zeggen, deze kroegen bedienen sinds jaar en dag groepen studenten die van Nederlandstalig / top 40 / Après ski muziek houden. De toegankelijke muziekkeuze is mede de oorzaak dat het er altijd druk is en regelmatig is er wel een themafeest of iets dergelijks te beleven. Piecken Hoe vet is het om een biertap te hebben op kruipafstand van je bed? In café Piecken kunnen ze er acht voor je openzetten en wat de bed-tap afstand betreft, vraag het aan een student woonachtig in Hoogeveldt want voor hen is dit werkelijkheid van alledag. Een nadeel is misschien dat het niet helemaal in het centrum zit, maar er is gezelligheid alom met kilo‟s feesten (o.a. pitcher parties, quiz´s of, bij tijd van schrijven, Piecken en Daelen mede georganiseerd door aeolus) en elke dinsdag internationale avonden voor als je je Duits of Spaans nog eens wil oefenen. Nas drovje! Daarzo, geleerd bij Piecken. Cultuurcafé Het cultuurcafé is een andere kroeg uit de buurt van het centrum. Er worden vaak evenementen georganiseerd waarbij je moet denken aan improvisatietheater, cabaret, muziekoptredens of je eigen lunch, die je met de accommodaties hier ook kan plannen. Gelegen in de buurt van de refter is deze plek geschikt om nog wat na te borrelen of gewoon rond te hangen na school. De tent sluit weer op tijd overigens, zo‟n 23u op een doordeweekse dag (afgezien van maandag, 21.00u), zodat je in elk geval nog twee bussen hebt, voordat je lopend naar huis moet. Odessa Odessa is een restaurant op de helling richting de waalkade die tweemaal in de week de werkvloer beschikbaar stelt voor wat muzikale delicatessen. Kom je hier binnen op maandag of dinsdag, dan is er rond een uur of 22.30 muziek met respectievelijk jazz of een open podium / live bands. De ruimte om het podium heen is helaas wat beperkt maar als je niet hoeft te kijken welke snaren worden aangeslagen, zijn er verderop nog plenty tafels om het orkest aan te horen en eventueel je weekend door te nemen. Dollar$ In café dollars sta je zij aan zij met rockers je drank te drinken. Je krijgt hier dan ook regelmatig live muziek voor je kiezen van verschillende huisbands, maar als je het zelf beter kan, mag je het waarmaken op een van de open mic avonden (woensdag). Anarchistisch als ze zijn, kan je hier met bier in je ene hand en een brandende peuk in de andere staan genieten van het gitarengehengst. De kroeg is wel wat smal dus let op als je op een drukke avond snel je blaas wil legen, de toiletten zijn helemaal achterin. Je vindt de dollars onderweg naar de waalkade (vanaf de grote markt, straatje tussen café Biessels en H&M), of volg de ME bus die (in het verleden in ieder geval) om de haverklap naar de extase rijdt, dollars zit next door. Doornroosje Tussen de Annastraat en sshncomplex galgenveld in, wordt in Doornroosje al 40 jaar muziek geserveerd. Het is dè muziektempel van Nijmegen en je zou hier minstens eens geweest moeten zijn voordat de sloophamer er tussen nu en 4 jaar in gaat, al was het maar om de authenticiteit van het bakstenen exterieur vol graffiti te aanschouwen. Hier worden wekelijks vele schoenzolen bijgeschuurd om de artiest en geluidsinstallatie zo goed mogelijk te ondersteunen. Omdat Doornroosje tussen de hier besproken kroegen het enige poppodium vertegenwoordigt, moet je rekenen op een ticketprijs tussen de 10 en 20 euro, maar die vallen voor het kaliber van de artiesten die hier spelen erg mee als je het zou vergelijken met de prijzen elders in het land. De garderobe is dan wel weer gratis en er hangt bijna altijd wel een goede sfeer. Ondanks het sprookje is dit dus een plek die vrijwel nooit slaapt. ‘t Keldertje „Nein Mann, Ich will noch nicht gehen‟ is ‟t keldertje op het lijf geschreven. Dit café is weggestopt in een klein hoekje van Nijmegen onder straatniveau. Mocht je deze knusse kroeg vinden, dan kun je er met andere nachtbrakers blijven zitten tanken tot de klok 5.00u of zaterdag zelfs 6.00u aanwijst. Hier zitten dan de veteranen van de desbetreffende avond die je misschien nog van gezicht herkend en metaforisch gezien heeft ‟t keldertje ook wat weg van een gootsteenputje. Je komt er terecht als je écht nog niet naar huis wil. Helaas sluit de deur halverwege de nacht en kom je hier niet meer naar binnen na twee uur. Dus als je geen kamer

of overnachting geboekt hebt, kan je hier verblijven tot de eerstvolgende trein gaat rijden in de morgenstond. De Bijstand Een paar deuren verder van de Billabong vind je De Bijstand, een alternatief café waar, net als bij de dollar$, in de open lucht gerookt wordt. Voor zover ik weet, vind je er krakers, punkrock muziek en mens-erger-je-niet, behalve als je PVV propaganda uit wil dragen (dan ergert de mens zich, die van hier in elk geval). En omdat ik hier slechts een enkele keer ben geweest laat ik een filosoof aan het woord: ”Ze schenken weliswaar Amstel, en er zitten alternatieve figuren, maar het is een hele gezellige kroeg waar ik mij altijd thuis voel. A philosophers delight.” (met dank aan David M.) Aesculaaf Aangezien er altijd zoveel geneeskundestudenten lid zijn van Aeolus kan ik het niet laten om ook even Café de Aesculaaf te noemen. Dit etablissement, dat qua interieur niet onder doet voor het gemiddelde bruine café in het centrum van Nijmegen, is via de kantine van de medische faculteit bereikbaar. Officieel is de kroeg alleen toegankelijk voor studenten en medewerkers van het UMC, maar bij mijn weten bestaat die regel alleen om af en toe een schrale alcoholist die aangetrokken wordt door de extreem lage bierprijzen legitiem de deur uit te kunnen werken; iedereen die enigszins voor student door kan gaan is in de Aesculaaf van harte welkom. Als gezegd doet deze faculteitskroeg niet onder voor de meeste onafhankelijke kroegen. Er is een houten vloer, een indrukwekkende verzameling speciaalbieremballages langs de muren, een bijzonder adequate geluidsinstallatie en een tosti-ijzer. Maar er zijn ook punten waarop de Aesculaaf andere kroegen overtreft. Zo is er een zonovergoten ommuurd terras van maarliefst 200 vierkante meter en kost een versgetapte Jupiler hier slechts 1,20. Het wordt nog veel gekker, want ieder speciaalbier uit het assortiment kost 1,50. Daarnaast levert de Aesculaaf je iedere dag een vrije avond op en een volkomen lege agenda voor het weekend; ze is namelijk alleen doordeweeks geopend en sluit haar deuren op ma, di en wo om half zeven, en op do en vr om half acht.(met dank aan Jason, zijn bijdrage in onversneden vorm) Niet besproken trekpleisters Met de besproken kroegen is slechts het topje van de Nijmeegse ijsberg de revue gepasseerd. Nog zoveel andere kroegen kwamen voorbij, maar door moordend tijdgebrek kon hier geen passende reportage bij geschreven worden, laat staan dat alles besproken is bij bovengenoemde kroegen. Vandaar dat hier nog wat vermeldingen langskomen waarover je zelf je oordeel mag vellen: Onderbroek – Alternatieve tent / kraakpand. Optredens worden hier gegeven vanuit links activisten front De Grote Broek. De fuik – Thuisbasis van FC kunde en het gedimde licht. Daardoor een gezellige ambiance en een hoop studenten als vaste klant. De blaauwe hand – Klein, knus en gezellig met relaxte mensen en altijd vol. De fiets – Al open om 9.00u voor een ontbijt en eventueel regel je je themafeest hier, georganiseerd door het inhouse evenementenbureau. Backstage – Die heibel die je nabij plein 44 hoort komt misschien wel uit deze kroeg. Voor al je metal behoeftes. Absolute zero – Cocktailbar schuin tegenover De Bijstand. Bascafé– Een vluchtige blik op de website leert de lezer dat hier gekaraoked, gequizzed en bokbier gedronken wordt. Gaat dat zien. Eurocafé– Krap bij kas? Het eurocafé schenkt jou bier of wijn in voor één euro! De zaken lopen zodanig goed dat ze nu bezig zijn met een twee euro café om te kijken of het concept nog steeds werkt. ’t Haantje – Een al dan niet realistische inschatting van Kasper en David luidt dat hier mannen van stand drinken. Je hoeft overigens niet van stand te zijn om hier een zaaltje te huren, dat is namelijk vrij goedkoop bij ‟t Haantje. Dollar$ Grotestraat 9 Adressen Doornroosje Groenewoudseweg 322 Absolute zero Van Welderenstraat 65 Eurocafé Wintersoord 26-A Aesculaaf Geert Grooteplein noord 21 ’t Haantje Daalseweg 19 Backstage Bloemerstraat 131 ’t Keldertje Van den Havestraat 1 Bascafé In de Betouwstraat 16 Merleyn Hertogstraat 13 Bijstand Van Welderenstraat 104 NDRGRND Molenstraat 99a Billabong Van Welderenstraat 126-128 Odessa St. Anthoniusplaats 15 Cafe Jos Daalseweg 309 Onderbroek Tweede Walstraat 21 Cafe Samson Houtstraat 4 Piecken Professor Bromstraat 54

Effe voorstellen: Kathrin Hoi hoi lieve mensen van Aeolus! Ik ben Kathrin, 24 jaar oud en nieuw lid van deze leuke vereniging. Mijn achternaam is Windemuth (dus wind en moed) en alleen om deze reden leek het mij verstandig om tot jullie vereniging toe te treden. Sinds afgelopen jaar studeer ik nu hier in Nijmegen geneeskunde. Na enige aanvankelijke moeilijkheden omtrent onderhuurkamers en SSHN zit ik nu uiteindelijk trots op mijn leuke maar smerige Hoogeveldtgangetje. Ik houd erg van Nijmegen en ik probeer naast mijn studie nog enkele hobby‟s voort te zetten zoals volleyballen, hardlopen, vrienden in Nederland en Duitsland ontmoeten en nu ook windsurfen ;-) En paar jaar geleden heb ik al enige ervaringen op Fuerteventura kunnen opdoen en ik heb ook geprobeerd te golfsurfen en te waterskiën. Dus...ik heb er zin in! Hopelijk tot straks! Kathrin

Effe voorstellen: Tim Dag iedereen, mijn naam is Tim van Keeken en ik ben sinds heden uw planktong redacteur, aangenaam. Na wat jaren op de bank gehangen te hebben leek het me wel eens tijd om nog even wat aan sport te doen voordat ik afstudeer aan m‟n opleiding bio-informatica. Op de valreep toen nog de keuze voor surfen gemaakt en ondanks dat het water langzaam aan het bevriezen is, organiseert Aeolus nog genoeg om haar leden van de straat te houden. Nu loop ik alvast warm voor de bergtoppen van Frankrijk waar we met een Aeolusdelegatie planken voor boards verruilen. Naast dit soort uitstapjes hou ik me bezig met films, muziek, binnenkort gitaren en die moeilijke vragen op de borrel. Later!

Vrouwentest Welke vissen er zwemmen in de Aeoluszee kun je al jaren lezen in de voorstelstukjes. Maar wat gaat er nog meer schuil achter de al dan niet opgemaakte oppervlakte? Is de wereld door een oestrogene bril nog opgebouwd uit schoenen, paarden en chocola of zijn de dames van aeolus lang geleden al verlost van het hokjesdenken in vrouwelijke clichés. Professor Piwie en Keek vragen het aan Myrella, Marianne en Esther. Wat drink je in de kroeg, bier of wijn? Een gezegde luidt „wijn na bier geeft plezier‟, dat betekend voor Marianne en Esther dat ze een plotse pretbederving nog te boven kunnen komen als we het gezegde mogen geloven. Marianne wil bier in al zijn eenvoud en beantwoord met name aan het assortiment bij je plaatselijke supermarkt, al leegt ze soms ook wel eens een glas witte wijn. Esther verkeert in een win-win situatie als ze aan komt schuiven. Ze drinkt dan wel het glas wijn van haar vriendin om die een kater te besparen, de voorkeur gaat uit naar bier en als we naderhand bestellen moet het een bokbiertje zijn. Myrella hoeft geen bier. Ze drinkt, niet onverwachts rode wijn. Het past bij de hele manier waarop ze zich presenteert; stijlvol, met een glas wijn in d‟r hand. Hoeveel uren per dag praat je? Myrella wist bij deze vraag de minste woorden te gebruiken. Ze claimt 20 uur per dag te praten en schijnt dat zelfs als ze droomt nog te doen. Aan tafel was ze nog wat timide om de spraakwaterval voluit te doen laten stromen, maar ach, we zijn pas bij vraag twee en er kan nog van alles gebeuren. Met snel praten weet Marianne haar uren terug te brengen tot een minimum. Het aantal uren weet ze niet precies, maar kijkend naar het uur-woord ratio zal het de mannen nog wel overtreffen. Bij Esther zijn we vergeten de vraag te stellen. Het antwoord laat zich echter raden aan de uitgebreide antwoorden die ze op de andere vragen gaf dat het met haar dagelijkse quotum wel goed zit. Wat doe je liever, een middag shoppen met 50 euro of na een middag auto’s inparkeren met 100 euro de stad alsnog betrekken? Myrella hoeft niet lang na te denken en zou direct je auto in een parkeervak droppen om met die honderd euro aan de haal te gaan. Dat ze moet inparkeren maakt geen indruk als we vragen waarom ze deze keuze maakt, “Dan heb je honderd euro, dat is toch logisch?”. Marianne vindt eigenlijk beide opties verschrikkelijk en moet echt iets nodig hebben, wil ze de stad in gaan. Dan toch maar met 50 euro op stap. Voor 200 euro parkeert Esther je auto in een weiland. Out of the box thinking kan je dat noemen, een management term die meer en meer z ‟n intrede doet omdat wij mannen nog aan strakke regeltjes vasthouden. Wat is de mythe achter het toiletteren met vriendinnen? Er is een wc-deur en je kunt er doorheen praten. Marianne kan er duidelijk over wezen, wat achter het toilet ritueel schuilt is slechts gezelligheid. Ook Esther komt met deze waarheid naar buiten, maar praten doet ze liever ìn de kroeg. Een andere theorie is volgens haar dat je jurk niet in je panty verdwijnt (om bij deze wijsheid te komen moet je eerst in een zwembad hebben gewerkt). Myrella kan vertellen dat wanneer vrouwen samen naar het toilet gaan, ze gaan roddelen over de mannen in de kroeg. Welke van deze toekomstperspectieven past het meeste bij jou? - een kledinglijn ontwerpen - als vechtsportspecialist een eigen zelfverdedigingschool openen - een nieuw soort make-up ontdekken - het glazen plafond verbrijzelen De emancipatie heeft hoogtij gevierd, Esther en Marianne zouden het laatste antwoord kiezen. De motivatie hiervoor is bij Marianne dat ze pas een boek heeft gelezen, verwende prinsesjes, waardoor ze nog meer tegen dit fenomeen ageert. Daarnaast is ze een projectontwikkelaar en heeft dagelijks een leiding gevende functie tussen de kemphanen waarmee ze te maken krijgt.

Ze bekent dat ze soms nog te lief is en daarmee schemert wat vrouwelijke emotie door in de harde werkelijkheid van het vergaderen en onderhandelen. Esther kan vertellen dat volgens haar het verhaal van een glazen plafond eigenlijk een doorgedraaide reactie is van feministen. In een behoorlijk diep betoog wordt duidelijk dat ze niet zo bevangen is door dit aangeprate idee en heeft duidelijk voor ogen waar ze zelf later wil eindigen. Myrella ziet haar antwoord niet staan en vraagt waar dokter worden op de lijst voorkomt. Met deze opstandige houding tegenover de vraagstelling schrijven we het glazen plafond verbrijzelen op, aangezien ze datzelfde min of meer met deze vraag deed. Marianne‟s route

Esthers route

Multitask test Het verhaal gaat dat het makkelijker voor vrouwen moeten zijn om meerdere dingen tegelijk te doen. Om deze proef op de som te nemen worden de ondervraagden onderworpen aan het plannen van een route door Nijmegen om ondertussen zoveel mogelijk romantische komedies / series / andere films op te sommen. Zie kaarten links voor de resultaten. Alles tegelijk doen lukte Marianne het beste. Tijdens de proef bleef ze gefocust op het noemen van het televisie kijkwaar en wist het grootste repertoire neer te zetten. Er kwam ook nog eens een prima route uit. Kaartlezen zal nog vers in het geheugen hebben gezeten van de afgelopen liftwedstrijd. Esther kan ook multitasken, ze begon zelfs af te dwalen van de series en films en ging verder over het knuffelen van kinderen. Vandaar dat je ook een toeristische route door Nijmegen aangeboden krijgt. Myrella sloot zich wat af van de buitenwereld, de inspiratie voor de platgetreden vrouwenfilms en series was ver te zoeken dus kwam ze met shows uit haar jeugd als sesamstraat en klokhuis. Haar route was de beste van de drie, maar dat vergde dan ook veel van haar aandacht. Laatste vraag, hoeveel weeg je? Zonder een blad voor de mond te nemen vertelt Marianne dat ze 75 kilo weegt. De vervolgvraag of ze daarover had gelogen blijkt ongegrond. Myrella houdt het liever voor zich. Ze vertelt ons later dat ze 60 kilo weegt, maar Piwie fluistert dat dat een snoeiharde leugen is. Esther tot slot, weegt 63 kilo. Ze is licht als een veertje. Ze heeft ook niet gelogen zegt ze, maar komt daar later op terug. Ze herstelt met dat ze erg weinig weegt. Bespeuren we hier het gewicht en vrouwen cliché? Geeft helemaal niets Esther, daar zijn we juist naar op zoek.

Myrella‟s route

Conclusie Esther kletst er frivool op los tijdens het antwoorden van de vragen en wisselt diepgaande gedachten af met het knuffelen van random ouwe mannetjes (later die avond). Over het glazen plafond kan ze nuchter zijn, maar in het routeplannen schittert haar vrouwelijkheid je tegemoet. Soms hebben de clichés vat op Esther, maar het lijkt bij haar vooral om het motto Girls wanna have fun te gaan. Marianne is een easy going surf chick die niet al te moeilijk doet over het delen van schijnbaar intieme informatie als gewicht. Met vlekkeloos multitasken en de afkeer voor auto‟s inparkeren laat ze haar vrouwelijke kant zien maar ze gaat net zo makkelijk mee om wat bier in de kroeg te drinken met de heren. Myrella is een dame met pit, dat blijkt maar weer als mijn collega d‟r naam verkeerd spelt en ze hem daar even op wijst (het is dus myrella en niet mirella). Ze maakte een vastberaden indruk bij de vraag over inparkeren en de multiple choice vraag over toekomstbeeld. Geen sprankje onzekerheid maar dat is tegenwoordig vervangen door emancipatie. Myrella staat d‟r euhm.. vrouwtje en typeert het model van de carrièrevrouw. You go girl.

Mannentest geschreven door professoren in mannenkunde dr. Charlie en dr. Marlie Test boomtekenen Het begin van het experiment was veelbelovend. Bij de test boomtekenen ontpopte Jason zich tot een echte alfaman door een zeer robuuste (spoor)boom te tekenen (zie figuur 1). De andere kandidaten tekenden een echte boom. Opvallend was dat Barney een vrolijke boom tekende (zie figuur 2), let vooral op de vrolijk omhoogstekende takjes die duiden op de optimistische levenshouding van deze man. Bart wilde waarschijnlijk een ander beeld van zichzelf neerzetten, omdat zijn tekening (zie figuur 3) enigszins gothic lijkt (let op het kruis). We zijn er nog niet over uit of de boze boom wijst op een duister karakter of dat dit een poging is om te laten zien dat hij zeker geen boomknuffelaar is („en dus érg mannelijk‟). Saignant detail: zijn eik heeft wimpers… dit weerspiegelt ook wel de verborgen vrouwelijke kant van cliënt Bart. Wat kook je voor je eerste date? Jason bleek een zeer romantisch type, want hij staat uren in de keuken om zijn verleidingsmenu samen te stellen. Hij gaat in de weer met kardemom, komijnzaad en chilipeper. Prof dr. Charlie en Marlie sloegen stijl Figuur 1: achterover bij het horen van al deze verschillende Jasons boom kruiden, we hebben te maken met een echte kenner hier. (Dames, zoeken jullie een goede date: Jason heeft alles in huis om jullie helemaal in de watten te leggen! Heren, willen jullie ook zo imponeren, het recept staat in deze Planktong.) In tegenstelling tot Jason, bakken Barney en Bart er niet zo veel van. Bart, met een ordinaire kip madras kan je de dames allang niet meer bekoren (trouwens Knorr heeft zijn beste tijd ook wel weer gehad). De professoren plaatsen hun vraagtekens bij de droge hap van Barney: rijst met spekjes en rucola klinkt wel origineel, maar de saus moet je er zelf maar bij bedenken. En dan ook nog met aan vlaflip als dessert aan komen zetten. Vlaflip! Ik bedoel maar. Gelukkig dat Barney hier geen vrouwen hoeft te scoren. Wat mannelijkheid betreft: 100 punten.

Wat zou je doen als je gedropt wordt in het Zwarte Woud (Duitsland) met alleen een mes? Barney, slim als hij is, zou meteen een boom uithollen en als kano gebruiken om mee naar de bewoonde wereld terug te peddelen. Erg mannelijk! Jason zou meteen zijn creatieve geest de vrije loop laten door op een boom te gaan tekenen. Tja, klinkt leuk, maar echt ver kom je daar niet mee. Bart daarentegen grijpt zijn kans om zijn mannelijkheid hier even goed te promoten: volgens hem zou hij meteen hutten gaan bouwen en een snoek onthoofden (hij benadrukt zelfs nog even hoe goed hij hierin is). Het liefst zou hij er blijven om helemaal los te gaan met zijn oerinstincten. Kortom, man genoeg om ‟n ultimate survival te doorstaan.

Figuur 2: Barneys boom

Hoe vaak achter elkaar kun je het doen ? Het schijnt zo te zijn dat mannen gemiddeld vijf keer achter elkaar kunnen klaarkomen. Barney zegt het 4,5 keer te kunnen. Hij heeft dus een realistisch beeld van zijn prestaties in bed. Bart echter, lijdt volgens de prof‟s aan grootheidswaanzin omdat hij beweert ongelimiteerd te kunnen gaan met zijn banaan (“Maar op een gegeven moment krijg je honger “ aldus Bang-bangBart). Als een echte romanticus hoeft Jason zich niet zo nodig te bewijzen: hij gaat voor een gemiddelde van 2,5 keer. Welke maat schoenen heb je? Barney 46, Bart 46,5 en Jason 41 (nu kun je zelf wel uitrekenen wie de grootste neus heeft ;-)) Praat je wel eens met je vrienden over je laatste productie in het kleinste kamertje van het huis? Zo ja, Figuur 3: Bart‟s boom wat vertel je dan? Bij deze vraag beginnen de oogjes van Bart meteen te sprankelen. Met vrienden wordt soms uitgebreid gespeculeerd over „kopjes geven‟. Ook Barney lijkt het volkomen logisch te vinden om tijdens een gesprek met vrienden even ter sprake te brengen wat de vorm, grootte en consistentie was. Jason daarentegen kijkt ons met lichtelijk afkeur aan en na een korte bedenktijd besluit hij toch met een resoluut “nee”. Een anonieme ervaringsdeskundige leert ons dat de mannen in het leger dagelijks aan hun maten rapporteren hoe hun grote boodschap erbij ligt. We vinden het erg elegant van Jason dat hij ons de smerige bruinvisverhalen bespaart, maar Jason, ons hou je niet voor de gek! Mannen blijven mannen. Noem zoveel mogelijk pornoactrices.. De lijst van Bart is onuitputtelijk. Daarbij vergeleken lijken de antwoorden van Barney (1) en Jason (0) bescheiden, maar dat wil niet zeggen dat deze heren geen porno kijken. In tegenstelling tot Bart, kijken zij waarschijnlijk naar iets anders dan de námen van de actrices. Test: multitasken De professoren creëerden een zeer stressvolle situatie door de mannen te overrompelen met drie verschillende taken, die tegelijkertijd binnen één minuut moesten worden uitgevoerd. 1) één biertje drinken (peanuts), 2) rekensommen beantwoorden (moet kunnen), 3) constant simpele vragen van twee opdringerige vrouwen beantwoorden (oei). Jason maakte de meeste indruk. Hij presteerde het om álle sommen correct in te vullen, zijn biertje op te drinken en de waterval aan vragen met charme en naar tevredenheid te beantwoorden. Dat zouden de professoren samen niet beter kunnen doen. Barney‟s hoogste prioriteit van deze test bleek bier drinken. Drie van de zes sommen waren incorrect, maar zijn glas was leeg! In elk geval was Barney wel vriendelijk in het beantwoorden van de vragen. Bart had hier wat meer moeite mee. Hij snauwde de antwoorden eerder toe, duidelijk niet blij met de ongewenste afleiding. De sommen waren niet af, maar wel goed. Zelfs zijn bier was nog niet op! (Dit maakt Bart natuurlijk 100 procent man.)

Wanneer heb je voor het laatst gehuild? Misschien een gevoelige vraag, toch antwoordde Barney dat hij voor het laatst heeft gehuild tijdens de film Komt een vrouw bij de dokter (de harten van de professoren smolten). Jason keek bij deze vraag bedenkelijk op zijn horloge om uit te rekenen hoeveel uur het geleden was toen hij gehuild had. “Laatst bij het eten nog, gewoon om de dagelijkse beslommeringen”. Niet erg mannelijk, maar wél sensitief. Nu is sensitiviteit niet echt de graadmeter voor deze test, maar mocht dat wel zo zijn, dan had Bart ook naar de hoofdprijs gesolliciteerd: in de afgelopen tien jaar heeft hij nooit een traantje gelaten, behalve toen het bijna uitging met zijn vriendin. Aaahhh!! Conclusie van testrapport Barney is volgens de professoren meer het nonchalante type („doe-maar-gewoon-dan-doe-jeal-gek-genoeg‟), een echte nuchtere man dus, hoewel hij toch ook zijn gevoelige kant durft te laten zien door op te biechten dat hij een traantje had weggepinkt bij Komt een vrouw bij de dokter. Jason probeerde tijdens de test met zijn boomtekening (een spóórboom) nog even de schijn van mannelijkheid op te houden, maar dat hield hij niet lang vol. We hebben hier te maken met het romantische type: een man die graag eens nadenkt over het leven en passioneel kan koken. Bart lijkt een beetje te veel zijn best te doen om het mannetje te zijn. Een echt strevertje dus! Maar: de multitasktest wees duidelijk uit dat hij niet in staat is meerdere taken tegelijkertijd uit te voeren, het lijdt dus geen twijfel dat Bart een echte man is.

Recept Jason Door Chef Jason Voor wat betreft de chocoladecake met kardemom en chili: het recept is gelijk aan het recept voor iedere andere chocoladecake, maar dan met kardemom en chili. Hier is hoe ik het doe: Smelt 200 gram pure chocolade met 100 gram boter. Smelten doe je au bain-Marie: een grote pan met kokend water en in het water een kleinere pan met daarin de chocola. Als je niet zo van vet houdt kun je ook iets minder boter nemen, laten we zeggen minstens 50 gram. Het is echter niet zo dat je dat in je cake gaat terugproeven, het is hooguit beter voor je geweten. Zorg dat de chocolade en de boter goed gemengd zijn. Klop ondertussen 4 eieren met een garde of mixer. Je mag zelf bepalen hoe lang je doorgaat met kloppen. Als je een minuut of tien blijft mixen worden de eieren helemaal schuim je cake wordt dan ook een beetje schuimig en luchtig. Klop je de eieren alleen maar een beetje los (zodat wit en geel vermengd zijn maar het geheel nog wel vloeibaar is) dan wordt je cake ook wat vaster en misschien in het midden zelfs nog een beetje chocopasta-achtig zacht. Dat vind ik zelf altijd erg goed. Meng nu 200 gram suiker en 100 gram zelfrijzend bakmeel door de eieren. Ook voor de suiker geldt dat je gerust iets minder kan nemen. Doe de gesmolten chocola met boter bij de eieren. Je hoeft je niet te gaan haasten: de chocola zal niet meer gaan stollen als ze van het vuur af is. Voeg ook een eetlepel of anderhalf zure room toe. Ik heb eerlijk gezegd geen idee waarom dat is, ik doe het zelf omdat dat in het eerste recept voor chocoladecake stond wat ik ooit maakte. Voor mijn part laat je het weg. Dan nu de kruiden. Men zegt vaak dat verse kruiden een must-have zijn, en gemalen kruiden uit

een potje of zakje geen goede alternatieven, behalve als je een cake gaat bakken. Ik geloof daar niet in. Vers is altijd beter, al is het maar omdat je cake er net iets meer de textuur van een zelfgebakken iets door krijgt. Ik vind het fijner om af en toe een vezeltje gember of een zaadje van een chilipeper tussen mijn tanden te voelen kraken dan dat de hele cake één massa van in de fabriek verwerkte en in elkaar verloren gegane smaken is. Maar je mag dit natuurlijk zelf weten. Voor de mensen die liever poeder uit een potje nemen: doe wat je wil. Voor de mensen die met mij meegaan het volgende: Snijd een kleine chilipeper en een beetje gember heel erg fijn. Neem ongeveer twee keer zoveel gember als chilipeper, maar varieer vooral zelf. Als je dagelijks sambal op je brood smeert wil je misschien wel twee chilipepers nemen. Je kunt ze nadat je ze hebt fijngesneden nog fijner stampen in een vijzel, dan weet je zeker dat je straks niet ineenkeer je bek brandt aan een net iets te groot stukje lombok. Als je lef hebt doe je er ook een teentje knoflook bij. Dat heb ik zelf nog nooit gedaan, maar goed, ik ben dan ook een watje. Doe deze kruiden bij het chocoladebeslag. Verder neem ik wat kruidnagel, kardemom en steranijs. Die laatste twee kun je tegenwoordig in de supermarkt alleen nog maar in poedervorm kopen, dus op naar de toko of de turkse kruidenverkopen op de markt. Voor de nijmegenaren kan ik toko Pal Lee aanraden, in Doddendaal, om de hoek bij plein '44. De Chinees achter de kassa lijkt nors, maar wat wil je als je achter de kassa van een Chinees winkeltje in Nederland staat. Onder dat gezicht zit een goeie gast. Hoeveel van wat? Tja, hoeveel. Weetikveel! Proef eens wat en doe wat je lekker vindt. Ik zeg altijd liever te veel dan te weinig, maar ik kan me voorstellen dat je het daarmee oneens bent. Voor de hoeveelheden die ik eerder in dit recept vermeldde zou ik zeggen tien kruidnagels en acht kardemompeultjes. Steranijs is vrij sterk spul en niet mijn favoriete kruid, dus tenzij je wil dat je cake naar ouzo gaat smaken zou ik zeggen één, maximaal twee, sterretjes. Doe die kruiden in een droge koekenpan en rooster ze vijf minuten ofzo op hoog vuur. Zorg dat ze niet aanbranden door ze af en toe een beetje om te schudden. De zaden moeten een beetje bruin zijn als je ze eruit haalt. Dit zorgt ervoor dat de smaak iets minder scherp maar juist iets meer prominent wordt en dat de zaden makkelijker fijn te malen zijn. Nu heb je toch echt een vijzel nodig. Heb je die niet dan kun je de kruiden in een keukenmachine doen. Heb je die ook niet dan suggereer ik dat je één van die twee dingen toch eens gaat aanschaffen. Voor nu kun je de zaden in een envelopje van bakpapier vouwen en ze met de platte kant van een keukenmes kapotdrukken of er voorzichtig met de achterkant van het handvat op slaan. Hiervoor kun je de zaden het beste nog iets langer roosteren, dan worden ze wat brozer. Dat gaat wel een beetje ten koste van de smaak, maarja, dan had je maar een vijzel moeten hebben. De nagels en de sterretje kun je in hun geheel fijnmaken en door het beslag doen. Kardemom echter is een peulvrucht waarvan je alleen het zaadje, en niet het peultje moet gebruiken, tenzij je lef hebt, net als bij de knoflook. Je kunt het peultje met je vingers openen en vervolgens de zwarte zaadjes in de vijzel doen of je kunt de vruchten in hun geheel fijnstampen en daarna de peultjes, die te hard zijn en niet helemaal kapot gaan, eruit vissen. Doe ook de gemalen kruiden bij het beslag. Als laatste voeg je aan het beslag een mespuntje trassi toe. Trassi wordt door mijn iPhone herkend en zijn tot heel fijn poeder verwerkte gefermenteerde garnalen. Zoals je weet betekent gefermenteerd gewoon verrot, dus ruik er niet aan, want dan zul je het niet meer willen gebruiken, maar doe er gewoon een mespuntje (of twee, als je lef hebt) van in het beslag. Alles nog even heel goed mengen en het recept herlezen om te controleren of je niets vergeten bent. Als je slim was had je al eens tot hier gelezen voordat je was begonnen en weet je dat je je oven had moeten voorverwarmen op 200 graden. Zo niet dan moet je dat nu nog doen. Dat is niet erg want dat geeft je mooi de tijd om een cake- of springvorm te pakken en daarvan de binnenkant te bekleden met bakpapier. Dit is makkelijker dan invetten met boter, want je bakvorm blijft praktisch schoon en als je het papier een beetje over de randen laat hangen kun je de cake heel makkelijk uit het blik tillen. Gebruik een pannenlikker om alle beslag uit de kom in de vorm te krijgen, want als er veel achterblijft ga je dat allemaal zo op zitten eten en daar wordt je misselijk van! Met een pannenlikker krijg je je beslagkom bijna helemaal schoon! Als je toch iets over wil houden om af te likken terwijl je wacht tot je cake klaar is, gebruik dan geen

lepel om de boel te roeren maar een garde of een mixer: daar blijft veel meer beslag aan zitten. Je kunt ook een vriendinnetje nemen, maar dan bestaat het risico dat je de tijd vergeet en de cake niet op tijd uit de oven haalt en dat zou toch jammer zijn. Dus dump je vriendinnetje, bewaar de garde of de haken van de mixer op een schone plaats en zet de cake 25 minuten tot een half uur in het midden van de oven. Hoe lang het precies duurt is afhankelijk van de degelijkheid van je oven (In zo'n klein los kutoventje loop je het risico dat je cake aan de buitenkant zwart wordt van binnen nog te zacht is. Het kan dan verstandig zijn de cake iets langer op een iets lagere temperatuur te bakken) en van de bakvorm die je gebruikt (als je een springvorm hebt met een grote diameter, waardoor je beslag maar een paar centimeter hoog staat, zal de warmte heel snel doordringen naar het binnenste van de cake, en die net zo hard maken als de buitenkant. Als je, net als ik, houdt van chocoladecake die nog een beetje zacht is vanbinnen zet je de temperatuur iets hoger en bak je de cake iets korter) Over heb algemeen geldt: gebruik je ogen. Als hij er van buiten goed uit ziet steek dan ter controle een satéprikker in het binnenste van de cake, dan kun je aan hoe die er uit komt zien hoe de cake van binnen is. Ik realiseer me nu dat, als je een mixer met twee haken hebt gebruikt, je er ook één aan je vriendinnetje had kunnen geven, dan had je haar niet hoeven dumpen. Samen aan één garde likken gaat niet, want dan is het onvermijdelijk dat je op den duur aan elkaar gaat likken en dan verbrand dus je cake. Wederom hoop ik dat je al een keer het hele recept hebt gelezen voordat je begint, en naar de winkel bent gegaan om een mixer te kopen, dat bespaart je je relatie. Over de cake, die zal intussen zo'n beetje klaar zijn. Zo niet, dan moet je nog even wachten. Haal hem uit de oven en laat een beetje afkoelen. Het is wel extra lekker als hij nog een beetje warm is. Als je de cake hebt gebakken voor morgen, omdat je dan bijvoorbeeld visite krijgt, kun je hem nog even in de oven zetten, op honderd graden ofzo, dan denken ze dat het vers gebakken is! Zoals alles kun je deze cake eten met slagroom, maan ik zie niet in waarom dat nodig is, hij is zo namelijk al perfect. Als je zo'n sukkel was die meteen begint zonder eerst tot het einde te lezen dan kun je nu met de cake naar je vriendinnetje toe gaan om het goed te maken. Dat zal eerst wat stroef gaan, maar zo gauw ze de cake geproefd heeft smelt ze als chocolade in je mond. Hoe dan ook: succes en geniet ervan, en voor wie hier geen genoeg van kan krijgen in de volgende planktong een recept voor eend met whisky.

Horoscoop Illustraties: Charlotte Antems Ergens ver weg diep verscholen in het Ooij staat een hutje waar de waarzegster Charlatima zich schuilhoudt. De redactie ging op zoek naar de oude heks en ontfutselde haar de nieuwste geheimen en spirituele ingevingen over de Aeoli.

Ram

Stier

21 maart tot 20 april

21 april tot 21 mei

Je bent zakelijk ingesteld en je weet hoe je ongewenste dingen of mensen op afstand kunt houden. Maar door de vredige kerstgedachten die je steeds meer om je heen opmerkt, lijkt het wel alsof je wat softer geworden bent. En misschien is dat ook helemaal niet zo erg: je mag je medemens best af en toe te hulp schieten. Zo kunnen Tweelingen best wat

Je houdt ervan om complimentjes te krijgen, maar dan moeten ze wel oprecht om jou gaan en

niet

om

je

stalen

kontje

of

je

indrukwekkende surftricks. Geef de Vissen niet te veel aandacht en ga vooral de Maagden uit de weg. Zij kunnen niet méér bij je los maken, dan je broek. Sta deze periode open voor wat de Kreeft je te bieden heeft.

hulp gebruiken.

Tweelingen

Kreeft

22 mei tot 21 juni

22 juni tot 23 juli

Je bent grappig, charmant en sociaal. Maar

Je eeuwige geduld wordt geprezen! Je geheime

deze periode komt er een hele andere kant van

liefde ziet je eindelijk staan. Misschien stotter

je naar boven drijven. Je geeft je over aan

je soms of durf je hem/haar niet in de ogen te

spiritualiteit, wat goed is, want daardoor kom

kijken, toch lijkt deze verleidingstechniek te

je meer tot rust. Bedenk wel, je blijft een

slagen voor de Stier. Treed niet jaloers op als

Tweelingen! Alleen zijn is niet je sterkste punt,

anderen hem/haar proberen te versieren, want

dus je kunt je soms wat eenzaam gaan voelen

dit jaagt andere potentiële Aeoli weg. Heb je

tijdens

een relatie? Verwen je partner eens, dat kan

de

feestdagen.

Uit

een

heel

onverwachte hoek schiet de Ram je te hulp!

Leeuw

24 juli tot 23 augustus

hij/zij wel gebruiken!

Maagd

24 augustus tot 23 september

Goed nieuws voor de Leeuw! De sterren staan

Dit is de tijd om je buiten je comfort zone te

fantastisch deze periode. Je blinkt in alles uit.

wagen. Probeer eens de controle los te laten en

Je bent ongelooflijk populair en iedereen is

te genieten van alles wat op je pad komt. De

hysterisch enthousiast zodra jij erbij bent. Je

Weegschaal vindt het prettig dat je voor

voelt je helemaal trots. Soms draaf je een

hem/haar klaarstaat, maar je moet jezelf niet

beetje

wegcijferen.

door

en

dik

je

je

bijna-dood-

Je

voelt

je

opeens

mega

surfervaringen een klein beetje aan, maar ach..

aangetrokken tot het zelfvertrouwen van de

dat wordt nauwelijks opgemerkt door jouw

Leeuw,

charmes.

Schorpioen. Laat je niet te veel verleiden. Dit

de

stoere

Stier

en

de

hitsige

kan ten kosten gaan van je onschuldige naam...

Weegschaal

24 sept tot 23 okt

Schorpioen

24 okt tot 22 nov

Je hebt de afgelopen periode kei hard gewerkt

Je bent lief, aardig en leuk maar deze periode

en dat wordt beloond. Echter gaat het in de

ook extreem gevoelig. Je voelt je tot een

liefde compleet de verkeerde kant op. Je lover

heleboel mensen aangetrokken, maar je mag

lijkt helemaal op te gaan in allerlei mensen

ook best wat kritischer zijn. Je hebt een goede

waarvan je niet begrijpt wat hij/zij in hun ziet.

klik met Maagden, hoewel (of juist omdat) die

Vooral de Leeuw die aan grootheidswaanzin

zich deze periode vaak snel te buiten gaan aan

lijdt. Diplomatiek dat je bent kun je hem/haar

alcoholische versnaperingen. Haal de banden

wel even de mond snoeren, toch?

met je familie nog eens goed aan, je weet nooit waar dit nog bij van pas komt.

Boogschutter 23 nov tot 22 dec Als een echte avonturier ga je ook dit jaar weer op zoek naar een onstuimig gevaarlijke reis. Rond januari hak je de knoop door. Maar kijk uit, het leven is niet alleen maar om van te genieten. Rond februari ligt er een storm op de loer. Laat je niet omver blazen, Boogschutter! Vergeet niet te waarderen wat je al hebt. Een

Steenbok

23 dec tot 20 jan

Nuchter dat je bent, geloof je helemaal niet in horoscopen. Toch is het belangrijk dat je goed oplet! Maagden zijn wat losgeslagen deze periode dus vertrouw daar niet op als je op zoekt bent naar een goede relatie. Het omgekeerde geldt ook: ga vooral wel met ze in zee als je niet op zoek bent naar een relatie.

vriend(in) heeft meer voor je over dan je denkt.

Waterman

21 jan tot 18 febr

Vissen

19 febr tot 20 maart

Deze periode ben je niet op je best Waterman,

Je hebt het deze periode erg druk gehad, maar

windsurfen is nu wat te koud dus moet je je

gelukkig is de kerststress bijna voorbij. Als je

ergens anders mee vermaken. Er zit maar één

een relatie hebt, gun elkaar dan de ruimte. Deze

ding op: hak een wak in de ijsvlakte die zich

periode gaan jullie een stressvolle tijd beleven

op de Kraaijensbergse plassen zal vormen rond

en komt de relatie misschien wel onder druk te

de jaarwisseling en spring lekker in het water.

staan. De single Vissen doen er goed aan om uit

Daar zal je van opkikkeren! In januari zul je

de buurt te blijven van Stieren en Rammen want

aangenaam verrast worden….

die zijn tijdens de kerst niet in de stemming voor geflirt. Een betere match vind je met Maagden en Leeuwen.