Uitgave van Woningstichting Het Grootslag
HET GROOTVERSLAG
Nummer 38 - maart 2005
Nuttige informatie voor elke bewoner Het Grootverslag is een uitgave van Woningstichting Het Grootslag ten behoeve van haar huurders en relaties. Aan publicaties in dit blad kunnen geen rechten worden ontleend. Oplage: 3.000 exemplaren
Postadres Postbus 90, 1693 ZH Wervershoof T 0228 587 587 F 0228 587 555
[email protected] www.wst-hetgrootslag.nl
Bezoekadres kantoor Olympiaweg 25, Wervershoof
Openingstijden Maandag tot en met donderdag: van 8.30 tot 16.30 uur. Vrijdag: ‘s morgens van 8.00 tot 12.00 uur.
Gratis Onderhoudslijn Voor het melden van reparatieverzoeken kunt u op werkdagen van 8.00 tot 10.30 uur bellen met ons gratis nummer: 0800 0 22 24 26. U kunt ze ook doorgeven via onze website. Buiten deze tijden kunt u ook dit nummer bellen voor het doorgeven van spoedklachten. Klachten over uw centrale verwarming en/of warmwatervoorziening kunt u rechtstreeks doorbellen aan Energie Service Noord West via nummer 0229 210 361.
Actuele woningaanbod www.woneninwestfriesland.nl
Colofon
2
Redactiecommissie: Woningstichting Het Grootslag Eindredactie: Marja Heerdt, Medemblik Vormgeving: ProGraphics, Bussum Druk: Drukkerij De Cirkel, Bussum
Huurbeleid Hoeveel huur moet u straks betalen? Eindelijk is er duidelijkheid voor 2005. In Den Haag is besloten dat de huurprijs voor een huurwoning dit jaar met 2,7% verhoogd mag worden. Woningstichting Het Grootslag zal van die verhoging geen gebruik maken en huurdervereniging De Driehoek voorstellen akkoord te gaan met een huuraanpassing van 1,6 % voor alle woningen met uitzondering van de woningen met een huurzeker en huurvast contract. Dat wordt de laagste gemiddelde huuraanpassing sinds jaren. En dat is goed nieuws voor u als huurder. We zijn er dan ook met recht een beetje trots op. Wel blijft het vervelend dat wij (en ook u dus) nog steeds niet weten waar we op de langere termijn aan toe zijn, met welke plannen van minister Dekker de Tweede kamer uiteindelijk akkoord zal gaan. Zo weet nog niemand hoe het prijsplafond (maximale huurprijs) straks berekend zal worden en ook over het nieuwe woningwaarderingstelsel (de methode waarop de huur berekend moet worden) zijn nog geen afspraken gemaakt. De Tweede kamer heeft toegezegd dit voorjaar een besluit te nemen over het nieuw te voeren huurbeleid. Laten we hopen dat dat ook gebeurt en er eindelijk duidelijkheid voor de langer termijn komt, want daar zijn we zo langzamerhand wel aan toe. Zodra er meer bekend is, hoort u dat uiteraard van ons. Dit jaar viert Woningstichting Het Grootslag haar 10-jarig jubileum. We gaan daar natuurlijk niet zomaar aan voorbij. In dit nummer een verhaal over een echtpaar uit Hoogkarspel dat 10 jaar geleden een nieuwe seniorenwoning van onze organisatie betrok. Het is het eerste verhaal in een reeks. In elk nummer van Het Grootverslag wordt dit jaar een complex onder de loep genomen dat tien jaar geleden geopend werd. Bijzondere aandacht voor onze huurder Willem Vriend uit Oosterblokker. In 1996 vertrok hij als sportinstructeur naar Zuid-Afrika. Speciaal voor het Grootverslag schreef hij verhalen over het leven en wonen in dat land. In dit nummer maken we kennis met Willem Vriend. In de ontvangstruimte van ons kantoor kunt u meer informatie over hem vinden en handwerk uit Zuid-Afrika zien. Rest mij u verder nog veel leesplezier toe te wensen. De redactie heeft weer een gevarieerd nummer samengesteld.
Woningstichting Het Grootslag bestaat 10 jaar en daar zijn we eigenlijk best een beetje trots op. Natuurlijk laten we dit jubileum niet zomaar voorbij gaan. Voor iedereen die wat met de woningcorporatie te maken heeft, wordt in de loop van het jaar iets georganiseerd. En ook zal er in de Grootverslagen uitgebreid aandacht aan het 10-jarig bestaan worden besteed. In dit nummer een bijdrage over een stukje geschiedenis van het Grootslag en de belangrijkste woningbouwprojecten van de afgelopen tien jaar.
Op 1 januari 2005 was het precies een decennium geleden dat de woningbouwverenigingen/ stichtingen van de gemeenten Wervershoof, Andijk en Drechterland werden opgeheven en samengingen in een stichting: Woningstichting Het Grootslag. Voor de fusie waren de drie woningbouwverenigingen jarenlang actief. Al vanaf 1919 zetten zij zich in voor de woningbouw in hun gemeenten en hun huurders: 75 jaar dus. Voor de mensen die de namen inmiddels vergeten zijn nog even een geheugenopfrissertje. In Wervershoof was St. Joseph actief, in Drechterland Sint-Laurentius en in Andijk de Andijker Woningstichting.
Wervershoof Voor de nieuwe woningstichting werd in 1995 aan de Olympiaweg 25 in Wervershoof een nieuw kantoorpand gebouwd. Dat werd begin januari 1996 in gebruik genomen. Gelijktijdig met de nieuwbouw van het kantoor aan Olympiaweg werd aan het Dr. Pinxterplantsoen een appartementencomplex gebouwd. Het gebouw, dat uit 28 wooneenheden bestaat, was met z’n
drie woonlagen op dat moment het hoogste woongebouw van Wervershoof. Na een lange voorbereidingsperiode konden er pas in 2003 opnieuw woningen gerealiseerd worden in Wervershoof. Het ging om 31 appartementen aan het Bisschop Grentplantsoen.
ningen hadden een primeur. Ze werden door Het Grootslag van zonneboilers voorzien. Bijzonder aan dit bouwproject is ook het gebruik van opvallende kleuren die welbewust zijn gekozen om als tegenhanger te dienen voor de nogal saaie, grijze gebouwen in de omgeving.
Andijk
Drechterland
In 1997 werden in de gemeente Andijk aan de Klamptweid de eerste woningen van de nieuwe woningstichting opgeleverd. Het ging om twee complexen. Eén gebouw met 15 appartementen voor senioren en 8 appartementen in het naastgelegen gebouw speciaal voor jongeren. Van de 15 seniorenwoningen werden er vier te koop aangeboden, een primeur in het bestaan van Woningstichting Het Grootslag.
In de gemeente Drechterland was op de dag van de fusie het Noorderlandhuis in combinatie met 12 inleunwoningen in aanbouw. Ook waren er 13 seniorenwoningen in aanbouw aan de Keesmanlaan en Tuinstraat. Op verzoek van de gemeente Drechterland werden er ook 2 vrijstaande woningen gebouwd en verkocht. In 1997 verrezen er in Hoogkarspel 16 zeer fraaie seniorenwoningen aan de Saffraan. Van de 16 woningen werden de 4 hoekwoningen verkocht. Vier woningen van het complex werden aangepast voor bewoning door een woongroep van
Tussen 2000 en nu zijn in Andijk 40 woningen gebouwd: 23 huuren 6 koopwoningen en 11 huurappartementen. Allemaal aan de Sorghvlietlaan. De 23 huurwo-
3 ▲
Hans Kröger
10 jaar woningbouw Het Grootslag
mensen met een verstandelijke beperking. Dit was het eerste project voor huisvesting van deze groep mensen. In Westwoud werden in 1997 14 woningen aan de Hooiberg gerealiseerd. Zes in de verkoopsfeer. Deze woningen brachten de kopers in eerste instantie weinig geluk. Bij een inbraak werden de cv-ketels gestolen en liepen vooral de kozijnen van de woningen grote schade op. Leuk om te weten is dat de seniorenwoningen in Westwoud en aan de Saffraan in Hoogkarspel als eersten het seniorenlabel kregen, een kwaliteitslabel voor woningen die bij uitstek geschikt zijn voor bewoning door ouderen. In 2002 werden door Woningstichting Het Grootslag 4 koopeengezinswoningen aan de Waterhoen in Hoogkarspel van een projectontwikkelaar aangekocht en opgesplitst in wooneenheden voor een woongroep van verstandelijk gehandicapten. Daardoor konden de mensen die in het gezinsvervangend tehuis Rosario woonden snel aan nieuwe huisvesting geholpen worden. Ook werd in 2002 een woongebouw met 29 appartementen aan de Meerkoet in Hoogkarspel gebouwd. Opvallend aan dit complex is de hoge architectonische kwaliteit. Inmiddels heeft Woningstichting Het Grootslag 2375 woningen in haar bezit en wordt er al weer volop gebouwd en gewerkt aan nieuwe plannen.
4
In volkshuisvesting moet je het werk en het meisje goed scheiden...
regelmatig onze bezetting in de raad moeten verfrissen. Iets waar ik het helemaal mee eens kan zijn.”
Goud waard
“Als commissaris moet je tegenwoordig natuurlijk op afstand blijven. Al is dat wel eens moeilijk. Soms jeuken m’n handen en zou ik willen dat ik zelf weer aan de slag kon. Dat zit misschien ook wel een beetje in mijn verleden bij de woningstichting...” Joop Leurs is een van de zes in de Raad van Commissarissen bij Het Grootslag. Wij spraken met hem over zijn rol in die raad, de manier waarop hij bij de volkshuisvesting werd betrokken en zijn privé-leven. Een korte kennismaking.
teit liggen nu eenmaal bij processen die met onderhoud te maken hebben.”
Hecht team
Leuke tijd
“Onzin natuurlijk, dat zelf aan de slag willen. De organisatie staat er weer helemaal. Al kan ik niet ontkennen dat we een moeilijke periode achter de rug hebben. Ik hoop dat we nu weer in wat rustiger vaarwater komen. Dat verdienen de mensen in de organisatie en dat is belangrijk voor iedereen. Niet in de laatste plaats ook voor onze klanten. Met de commissarissen werken we nu in een hecht team. Dat gaat uitstekend: we zijn niet te klein en niet te groot. En beschikken over een hele goede spreiding van de benodigde kennis, al hebben we niet echt een strikte scheiding van portefeuilles. Strikt genomen ben ik secretaris, maar mijn inbreng heeft vooral te maken met het werk dat ik in het dagelijks leven doe. Mijn kennis en affini-
“Ik ben in 1970 in Wervershoof komen wonen en zo’n zestien jaar geleden vroeg men of ik voorzitter wilde worden van woningbouwvereniging St. Jozeph, een van de latere fusiepartners bij de vorming van Het Grootslag. Ik wist van niks, maar heb uiteindelijk toch ja gezegd. Het was best een leuke tijd. In het bestuur zitten betekende toen vooral ook veel zelf doen. Het werkapparaat was maar klein en als voorzitter werd je bijna bij alles betrokken. Het ging niet alleen maar om vergaderen en handtekeningen zetten. Je kreeg ook te maken met moeilijke situaties als huurachterstanden en soms zelfs uitzettingen. Het gebeurde wel eens dat je een borrel ging drinken bij een kennis waarvan je wist dat hij een fikse huurachterstand had. In die tijd heb ik geleerd dat je ‘het werk en het meisje’ goed van elkaar moet scheiden. Iets wat trouwens veel meer mensen zouden moeten doen! Wat me minder goed lag was het boegbeeld zijn van de vereniging. Liever blijf ik een beetje op de achtergrond. Ik ben dus altijd in het bestuur gebleven, maar later niet meer als voorzitter. Inmiddels ben ik bezig met mijn tweede termijn als commissaris. De laatste, want we hebben afgesproken dat we
“Tot m’n trouwen woonde ik in Hilversum. Daar ben ik in 1946 geboren en groeide ik op. Via de technische school en de schakelklas kwam ik terecht op de hogere zeevaartschool in Utrecht, waar ik scheepswerktuigkundige werd. Op mijn negentiende ging ik werken bij Shell tankers. Dat heb ik tot mijn zevenentwintigste gedaan. Steeds een half jaar op zee en dan weer twee maanden thuis. Ik ben met varen gestopt toen mijn oudste zoon is geboren. We zijn in 1970 via via in Wervershoof beland. Shell had verschillende kantoren in Rotterdam en Den Haag. Maar daar was niet aan een huis te komen omdat we steeds naar een andere stad werden verwezen. In 1973 werd ik hoofdprocesregelaar bij Hoogovens en in 1979 bedrijfsleider bij de Zuiveringskring Westfriesland. In 1996 ben ik begonnen aan de studie onderhoudsmanagement die ik drie jaar later heb afgerond met een master of science in het buitenland. Momenteel werk ik bij Stork als ingenieur voor de NAM. Samen met een Engelse contractor doen we het onderhoud aan alle platforms in het zuidelijke deel van de Noordzee. Dat zijn er 52 en het contract loopt door tot 2010. Dan hoop ik inmiddels wel met pensioen te zijn. Voor die tijd moet ik nog wel een hobby verzinnen. Nu doe ik wel veel met de computer, maar mijn hoofdwerkplek is in Assen. Vier dagen per week zit ik daar in een hotel. Dat lijkt leuk, maar ik verzeker je dat eigen haard echt goud waard is!”
5
Annie en Simon Heilig al tien jaar dolgelukkig met hun seniorenwoning Niet alleen Woningstichting Het Grootslag jubileert dit jaar. Dat geldt ook voor diverse woningenbouwprojecten. Ze werden in het eerste jaar na de fusie in gebruik genomen en stonden dus als het ware aan de wieg van de nieuwe stichting. Dit jaar belichten we in elk nummer van Het Grootverslag een van die projecten. Deze eerste keer zijn dat de seniorenwoningen in Hoogkarspel aan de Keesmanlaan/Tuinstraat. De woningen werden in juli 1994 aanbesteed. De ontwerper was Rietvink & Hemmer architecten bv. Aannemingsmij Konst en van Polen uit Blokker had tien maanden voor de bouw nodig. Op 19 mei kregen de eerste bewoners hun sleutel uitgereikt.
6
Eerste bewoners
Hoekhuis
Streekweg
Annie en Simon Heilig behoorden tot de eerste groep bewoners van het complex Keesmanlaan/Tuinstraat. Ze weten nog precies welke dag ze er naar toe verhuisden: 7 juni 1995. En ze hebben er geen moment spijt van gehad. Meneer Heilig: “In onze vorige straat kwamen steeds meer jongelui wonen. Die hebben hun eigen wereldje. Hier wonen we tussen mensen van onze eigen leeftijd. Er is altijd wel iemand met wie je een praatje kan maken. En we staan ook allemaal voor elkaar klaar. In vreugde en verdriet”. En verdriet is er helaas veel geweest binnen de seniorenwoningen aan de Keesmanlaan en Tuinstraat. De afgelopen tien jaar zijn er negen bewoners overleden. Meneer Heilig: “Dat hoort er helaas bij als je ouder wordt. Dan moet je steeds vaker naar een begrafenis. Dan word je blij met elk jaar dat je er bij krijgt. Dat je er nog mag zijn”.
De woning van de heer en mevrouw Heilig heeft op de begane grond een flinke woonkamer met keuken, een gecombineerde douche/wc-ruimte en een grote slaapkamer. Op zolder bevinden zich een bergruimte en een tweede grote slaapkamer. Het is een hoekhuis. Daar is vooral meneer Heilig erg blij mee. Hij ziet heel slecht en het licht dat door de extra ramen naar binnen komt, kan hij goed gebruiken.
De heer Heilig werd geboren aan de Nieuweweg 75. Hij woonde er met twaalf broers en zusters. Dat kon eigenlijk niet. Er waren maar drie slaapkamers dus lagen de jongens en meisjes met z’n tweeën of drieën in een bed. Vlak voor de oorlog verhuisde de familie naar een huurwoning aan de Streekweg nummer 366. “Dat huis was gelukkig een stuk groter. Dat moest ook wel. We hadden met vijf kinderen met tbc in Berg en Bosch gelegen en mochten dus niet meer met z’n allen bij elkaar liggen. Aan de Streekweg hadden we vier slaapkamers en er kon ook nog een ledikant op de overloop staan.”
Uitzicht Erg veel plezier beleven beiden overigens ook aan het uitzicht. Mevrouw Heilig: “Er loopt of rijdt altijd wel iemand langs. Aan de ene kant kunnen we de hele Keesmanlaan uitkijken. Aan de andere kant kijken we uit op de Laurentiusstraat en de achterkant van de kerk.” Die kerk heeft een grote rol gespeeld in het leven van het echtpaar Heilig. De heer Heilig was maar liefst vijftig jaar koster van de St. Laurentiuskerk. Hij maakte er honderden doopjes, trouwtjes en begrafenissen mee en kreeg voor zijn verdiensten voor de plaatselijke r.-k. parochie niet alleen een koninklijke onderscheiding maar ook het Pro Ecclesia et Pontifice. Dat Simon Heilig één van de bekendste inwoners van Hoogkarspel is, heeft hij trouwens niet alleen aan zijn werk als koster te danken, maar ook omdat hij zijn hele leven in Hoogkarspel heeft gewoond. Verreweg het grootste aantal jaren bewoonde hij een huurwoning van woningbouwvereniging St. Laurentius/Woningstichting Het Grootslag.
Nieuweweg In januari 1952 ontmoette Simon Heilig Annie Schoon uit Broekerhaven Op de dansavond in café De Landbouw was het liefde op het eerste gezicht. Toch duurde de verlovingstijd 51/2 jaar. Huurwoningen waren er in die tijd niet of nauwelijks en het duurde tot 1957 voor ze geld genoeg hadden om een huis te kopen. Het werd Nieuweweg 102. Elf jaar hebben ze daar gewoond, maar ook na een forse verbouwing bleef het te klein voor een gezin met vijf kinderen. Dus werd de woning verkocht en werd er opnieuw een huurwoning van de woningbouwvereniging betrokken: een splinternieuw huis aan de Dahliastraat. Ze woonden er 27 jaar. Mevrouw Heilig kijkt met veel genoegen op die tijd terug. “We hadden een grote woonkamer, drie slaapkamers en een pittig keukentje. CV was er in 1968 nog niet. Maar dat was in die jaren gewoon zo. Er stond een kolenkachel in de woonkamer. En dat was eigenlijk ook wel heel
gezellig. Je kon er zo lekker met z’n allen omheen zitten. En de schoorsteen was ook zo mooi.”
Aanpassingen En nu wonen ze al weer bijna tien jaar aan de Keesmanlaan. Toen het linkerbeen van mevrouw Heilig twee jaar geleden geamputeerd moest worden, werd de woning helemaal aangepast. Het ledikant werd verhoogd, er kwam een douchestoel, een wc-stoel en leuningen naast de wc. Met haar rollator en op goede dagen kan mevrouw Heilig zich prima in haar woning redden. Eigenlijk hebben ze maar één probleem aan de Keesmanlaan. Meneer Heilig vindt de tuin te groot. Hij kan ‘m niet meer zelf onderhouden. Voor de rest zijn ze alleen maar dik tevreden met hun stekkie. Meneer Heilig: “We zitten overal dichtbij. Bij het winkelcentrum, de trein, de dokter, de kerk… Je kan alles belopen. We zeggen wel eens tegen elkaar: wat wonen we hier toch prachtig. Nee, als het ons ligt gaan we hier nooit meer weg.”
7
Ria en Gerrit samen goed voor goud Twee medewerkers van Woningstichting
loop der tijd behoorlijk veranderd. ,,Vroeger moest je met de hand uitrekenen wie van de toekomstige huurders er aan de beurt was als er een woning vrij kwam. Tegenwoordig worden de woningen in het Westfries Weekblad aangeboden en kiest de computer aan de hand van de verschillende gegevens wie van de gegadigden voor de woning in aanmerking komt”. Toch blijft de verhuur ook mensenwerk. Ria: ,,Ik ga dan met mensen praten die voor de woning in aanmerking komen en zoek uit of de woning ook echt definitief aan hen kan worden aangeboden. Het leuke van mijn baan is dat je mensen heel blij kan maken, maar je moet ook wel eens nee zeggen. Dat de mensen je dan niet aardig vinden, dat hoort er bij.”
Het Grootslag vierden in februari hun 25-jarig jubileum. Op woensdag 9 februari was er een receptie in het kantoor van Het Grootslag aan de Olympiaweg en zijn Ria ter Wee en Gerrit Zijp uitvoerig in het zonnetje gezet. Er waren toespraken en natuurlijk cadeaus: bloemen, geld, voor Ria een zilveren broche en nog veel meer. Maar daar hield het niet mee op. ’s Avonds werden de zilveren jubilaressen verrast met een etentje en een optreden van het Kaabee cabaret in ’t Arkje in Zwaagdijk-Oost.
8
Gerrit
Strenge regels
Gerrit Zijp is al 25 jaar onderhoudsmedewerker bij Woningstichting Het Grootslag. Hij is van huis uit eigenlijk timmerman en kwam op 4 februari 1980 in dienst van woningbouwvereniging St. Joseph in Wervershoof. Hij reageerde op de tweede oproep voor een onderhoudsman. Die oproep kwam hem als geroepen. Gerrit Zijp, toen nog in dienst van een aannemingsbedrijf, was het werken buiten in de kou meer dan zat. ,,Ik dacht: Als ik zo nog jaren door moet gaan word ik geen 65”. En ook voor het vroege opstaan in de bouw ,,je begint nu eenmaal om zes uur”, was hij niet echt in de wieg gelegd.
Meestal is Gerrit alleen op pad. Soms gaan ze met z’n tweeën. Bijvoorbeeld als er op het dak of onder de grond gewerkt moet worden. ,,De Arbo heeft daar strenge regels voor” en daar is hij wel blij mee, want een ongeluk zit nu eenmaal in een klein hoekje. En ook bij groot en zwaar werk assisteren Gerrit Zijp en Nico Bakker elkaar. Naast het zogenaamde kleine onderhoud, worden beiden ook ingeschakeld als er een huis moet worden opgeleverd. Zij doen dan de ‘kleine’ klussen. ,,Als er heel veel moet gebeuren of een woning helemaal is uitgeleefd, dan doen wij het niet, maar komt er een aannemer aan te pas”. Het aantrekkelijkste van z’n werk vindt Gerrit Zijp de afwisseling. ,,De ene keer dit, de andere keer dat. Ik ben echt een buitenmens. Ik ben blij dat ik niet de hele dag op kantoor moet zitten”.
Bij woningbouwvereniging St. Joseph in Wervershoof vond Gerrit Zijp al gauw zijn draai. Het werk bood hem precies wat hij wilde: veel afwisseling en contact met mensen. Als onderhoudsmedewerker heeft hij het behoorlijk druk. Samen met collega Nico Bakker heeft hij de verantwoording voor ruim 2300 woningen.
Na 25 jaar heeft Gerrit het nog steeds enorm naar zijn zin bij de woningbouw. Hij heeft dan ook behoorlijk in zijn rats gezeten over de fusie, tien jaar geleden. ,,Ik dacht steeds: als alles maar goed gaat en er geen mensen moeten afvallen. Daar was ik wel bang voor”. Nu, tien jaar later, denkt Gerrit (55) nog lang niet aan ophouden. Wanneer hij met de VUT mag weet-ie niet. ,,Dat verandert steeds. Alles gaat op de schop. Sommige mensen willen al met hun zestigste stoppen. Dan hoeft het van hen niet meer. Als mijn gezondheid het toelaat wil ik zo lang mogelijk blijven doorwerken”.
Fusie
Computer
Ria
Ongedwongen
De tweede jubilaris, Ria ter Wee (52), kwam via de gemeente Wervershoof bij woningbouwvereniging St. Jozeph terecht. ,,Ik werkte tijdelijk als bode bij de gemeente. Toen dat stopte vroeg de voorzitter van de woningbouwvereniging, die ook op het stadhuis werkte, of ik geen zin had in een baantje bij St. Joseph”. Ria zei meteen ja. Niet alleen vanwege de leuke baan, maar ook vanwege de prettige werktijden; ze kon daar namelijk werken als haar zoon naar school was.
Die tijd in Wervershoof herinnert Ria zich als gezellig en ongedwongen. ,,We zaten met een klein groepje. Tussen de middag was het vaak heel gezellig, deden we wel eens een spelletje. We wisten ook heel veel. Er kwam regelmatig iemand van het bestuur binnen en er werd dan vrij over van alles en nog wat gepraat. Daardoor waren we erg betrokken bij alles.” Na de fusie is de organisatie behoorlijk groter geworden. ,,En afstandelijker”, aldus Ria, ,,maar ondanks dat nog steeds hartstikke leuk.” Aan de Olympiaweg houdt zij zich voornamelijk bezig met de woningverhuur. De manier waarop dat gebeurt is in de
De 25 jaar woningbouw zijn voor Ria ter Wee voorbijgevlogen. Er is veel om op terug te kijken, maar één gebeurtenis steekt met kop en schouders boven alle andere uit: de invoering van de computer in het begin van de tachtiger jaren. ,,Ik vond het geweldig dat ik een computer kreeg. Geen gepruts meer met die tipex-velletjes en verf. En dat je niet meer voor elk foutje een hele brief moest overtikken. Heerlijk. Want ja, je wilde toch dat elke brief keurig de deur uitging. Ja, de komst van de computer, dat was echt geweldig.”
9
Willem Vriend verliefd op Zuid-Afrika Wonen in een ander land. Hoe is dat. Willem Vriend uit Oosterblokker ging in 1996 voor het eerst naar Zuid-Afrika en werd op slag verliefd op het land en de mensen die daar wonen. Speciaal voor Woningstichting Het Grootslag schreef hij een aantal verhalen over het wonen in Zuid-Afrika. Hij deed dat samen met Kenneth Neluvhalani, een Afrikaan die in een huurwoning in Pretoria woont. In dit nummer van Het Grootverslag maken we kennis met Willem Vriend.
Willem Vriend ging naar Zuid-Afrika als sportinstructeur. Toen hij daar aankwam was hij eigenlijk direct verkocht. Na diverse omzwervingen: Khayelitsha (Kaapstad), KaNamazana (Nelspruit) streek hij neer in Olifantshoek, niet ver van Soekmekaar in het noorden van het land. Willem Vriend: “Voor de vrijheid kwam, heette dat gebied Gazankulu en was het een homeland. Ik had toen geen idee wat een thuisland precies was. Nu wel: een thuisland is een aan het eigen lot overgelaten straatarm gebied. Puur afhankelijk van het weer dat altijd droog en heet is.”
Olifantshoek Willem Vriend gaf sportles op drie scholen. Daar leerde hij ook de lokale taal, het shangaan, waardoor hij nog beter contact met de bevolking kon leggen. “Het contact met de mensen in Olifantshoek maakte veel in me los. In Nederland is men koeler en op afstand. Daar namen mijn gastvader en –moeder me onmiddellijk op als hun zoon.” Na vier jaar keerde Willem Vriend terug naar Nederland met een koffer aan ervaringen en een Nederlandse vriendin die hij in Kaapstad had leren kennen.
kijkt. En over hoe onwijs gelukkig je je voelt als je in de Karoowoestijn naar een overvolle sterrenhemel staart.” Inmiddels heeft Willem Vriend een reisclub opgericht. “Want”, zo zegt hij, “iedereen moet het ervaren,”
Huisvestingsbeleid In het verhaal over het wonen in Zuid-Afrika, dat in het volgende Grootverslag verschijnt, vertelt Willem Vriend over het huisvestingsbeleid van de Zuid-Afrikaanse overheid en het wonen op het platteland daar. In de hal van de Woningstichting heeft Willem Vriend een kleine expositie over Zuid-Afrika ingericht.
Kort nieuws - Kort nieuws - Kort nie Werken bij Het Grootslag populair
Extra prijzengeld automatische incasso
Dat werknemers graag bij ons werken blijkt uit verschillende zaken: • zo mocht Hans Kröger woensdag 9 februari twee jubilarissen huldigen die samen een gouden jubileum vierden. Elders in het blad een interview met Ria ter Wee en Gerrit Zijp. • en er solliciteerden eind januari maar liefst 177 personen naar de functie “allround onderhoudsvakman m/v”. In het volgende bewonersblad stellen wij onze nieuwe collega aan u voor.
Zoals elk kwartaal hebben we drie winnaars getrokken uit ons woningenbestand. Dit kwartaal zijn de heer J. Woelders, Volkersweg uit Zwaagdijk, mevrouw J.M. vd Zwan, St. Laurentiusstraat uit Hoogkarspel en de heer P.J.J. Zwart, Kees Veerstraat uit
Andijk de gelukkigen. Zij ontvangen een bon van 50 euro. Maar omdat we dit jaar 10 jaar bestaan zetten we meer mensen in het zonnetje. Iedereen die in bovengenoemde straten woont en per automatische incasso betaalt, ontvangt een bon van 10 euro.
Logo nu ook als bronzen kunstwerk Het nieuwe logo van onze woningbouwstichting is er nu ook in een driedimensionale versie. Het gaat om een bronzen kunstwerk van de hand van kunstenaar Ton van Kesteren uit Hoorn. Het eerste exemplaar ging naar mevrouw Klarie van Montfort uit Westwoud. Ze was jarenlang in diverse functies betrokken bij de woningbouwstichting. De laatste jaren als lid van de Raad van Commissarissen. Begin januari nam ze officieel afscheid van Het Grootslag.
Boekje
10
Over zijn ervaring in Zuid-Afrika schreef hij een boekje ‘Olifantshoek’, maar daarmee was voor hem het hoofdstuk Zuid-Afrika nog lang niet afgesloten. “We hebben het er wel eens over, daar te gaan wonen. Maar ook over de fascinatie met het verleden van Zuid-Afrika, dat altijd om een hoekje
11
Bouwstand van zaken Narcissenlaan
De bouw van het seniorencomplex aan de Narcissenlaan in Hoogkarspel vordert gestaag. Het mooie winterweer zat de bouwers mee. Na het storten van de fundering en het leggen van de begane grondvloeren, was al gauw een deel van wanden klaar met daarop de verdiepingsvloeren met valbeschermingen. Aan de Narcissenlaan, waar eens Rosario stond, komen 23 appartementen voor ouderen. Er worden 17 royale basisappartementen gebouwd en zes zeer royale en luxe appartementen. Het gebouw wordt U-vormig. De bewoners krijgen een gezamenlijke binnentuin. De huren variëren van 430 euro voor een basisappartement tot ongeveer 875 euro per maand voor een topappartement. Half december werd de eerste paal geslagen. Als de bouw voorspoedig blijft verlopen, kan het gebouw eind dit jaar worden opgeleverd. In maart wordt begonnen met het toewijzen van de woningen.
Bonstraat Burgemeester Raatlaan
12
De oude, lekkende bergingen achter de huurwoningen aan de Burgemeester Raatlaan in Wervershoof zijn vervangen. Het gaat om acht bergingen van zes bij drie meter. De bergingen waren al jarenlang zorgenkinderen van Het Grootslag. Ze werden in 1965 op een betonplaat gebouwd. Omdat de schuurtjes niet onderheid waren en waarschijnlijk gebouwd zijn op voormalige slootjes, gingen ze langzaam maar zeker steeds verder verzakken. In eerste instantie werd geprobeerd de vloeren weer recht te krijgen door onder de betonplaat schuimbeton te spuiten, maar dat mislukte. De nieuwe bergingen zijn op een geheide fundering gebouwd.
Aan de Bonstraat in Wervershoof wordt langzaam maar zeker duidelijk hoe het nieuwe woningbouwcomplex er komt uit te zien. Na het heiwerk en het storten van de fundering en leggen van alle begane grondvloeren, lag half februari 50 procent van de verdiepingsvloeren erin en stond de helft van de kalksteenwanden overeind. Aan de Bonstraat worden 16 nieuwe woningen gebouwd. Ze komen in de plaats van 10 sterk verouderde seniorenwoningen. Deze werden in juli 2004 gesloopt. Als de bouw op schema blijft, kunnen de nieuwe woningen in juli worden opgeleverd. De woningen aan de Bonstraat zijn met name geschikt voor kleine gezinnen, één en/of tweepersoonshuishoudens en senioren. Als huurprijs wordt voorlopig uitgegaan van 370 euro voor de appartementen. De huur van de seniorenwoningen zal rond de 480 euro gaan bedragen. De woningen zijn inmiddels toegewezen.
