Uitgave van Woningstichting Het Grootslag
HET GROOTVERSLAG
Nummer 36 - september 2004
Nuttige informatie voor elke bewoner Het Grootverslag is een uitgave van ‘Woningstichting Het Grootslag’ ten behoeve van haar huurders en relaties. Aan publicaties in dit blad kunnen geen rechten worden ontleend.
Oplage: 3.000 exemplaren
Postadres Postbus 90, 1693 ZH Wervershoof Telefoon: (0228) 587 587 Telefax: (0228) 587 555 E-mail:
[email protected] Website: www.wst-hetgrootslag.nl
Bezoekadres kantoor Olympiaweg 25, Wervershoof
Openingstijden Maandag tot en met donderdag: van 8.30 tot 16.30 uur. Vrijdag: ‘s morgens van 8.30 tot 12.00 uur.
Gratis Onderhoudslijn Voor het melden van reparatieverzoeken kunt u op werkdagen van 8.00 tot 10.30 uur bellen met ons gratis nummer: 0800 0 22 24 26. U kunt ze ook doorgeven via onze website. Buiten deze tijden kunt u ook dit nummer bellen voor het doorgeven van spoedklachten en de klachten over uw centrale verwarming en/of warmwatervoorziening.
Colofon
2
Redactiecommissie: Woningstichting Het Grootslag Eindredactie: Arie Kunst, Nieuwerkerk aan den IJssel Vormgeving: ProGraphics, Bussum Druk: Drukkerij De Cirkel, Bussum
Nieuwe huisstijl feestelijk onthuld
Zorgen In de hele wereld vinden we brandhaarden, oorlogen met vele, vele slachtoffers. Maar ook dichter bij huis wordt het steeds meer een vreemde wereld. Als een trein niet op tijd rijdt, dan is de conducteur het slachtoffer. Zelfs leerkrachten op scholen krijgen te maken met geweld, soms met dodelijke afloop. De agressie verbaal, maar ook niet-verbaal neemt hand over hand toe. Er komt meer zinloos geweld. Waarom? Wat heeft een taxichauffeur verkeerd gedaan dat hij tijdens het uitoefenen van zijn werk moet worden gedood? Ook onze medewerkers ervaren wel eens agressie van klanten. Natuurlijk, waar gewerkt wordt worden fouten gemaakt, ook bij Het Grootslag. Maar zulke fouten mogen natuurlijk geen aanleiding zijn om maar meteen flink op te spelen. Gelukkig hebben we binnen onze organisatie een klachtenreglement voor die situatie dat een klant meent dat hij door een van onze medewerkers onheus is behandeld. Dat is voor de klant dus allemaal goed geregeld (zie elders). Voor medewerkers van corporaties bestaan dergelijke reglementen niet. Maar ik vind wel dat zij ook bescherming genieten. Dat begint met het zoveel mogelijk terugdringen van verbaal geweld. De regel is dat als een klant buiten zijn boekje gaat, we vriendelijk vragen om het (telefoon)gesprek maar te beëindigen en op een later tijdstip de zaak nog eens aan de orde te stellen. Bijvoorbeeld als de gemoederen weer wat gekalmeerd zijn. Loopt het helemaal verkeerd, dan zullen we zelfs verzoeken ons kantoor te verlaten. Ik vertrouw erop dat het allemaal niet zover hoeft te komen, maar ik maak mij zorgen dat ook wij er niet aan ontkomen; dat de agressie ook bij Het Grootslag gaat toenemen. Dat kunnen we beter vóór zijn, dan dat we achteraf spijt krijgen. Maar vooralsnog acht ik het mijn taak om de medewerkers te beschermen. Dat is wel het minste dat ze verdienen!
Hans Kröger
Eind juni werd de nieuwe huisstijl van Het Grootslag feestelijk in gebruik genomen. En dat hebben ze geweten in Wervershoof! Tot in de wijde omtrek overstemden de gebeurtenissen rond de onthulling alle andere geluiden. Er was een oorverdovende spreekstalmeester, er werd gerapt, getrommeld en onder luide aanvuringen aan touwen getrokken. Al in het vorige nummer van dit blad is verteld waarom Het Grootslag behoefte had gekregen aan een ‘nieuw jasje’. En op 29 juni was het dan zover: de onthulling van het nieuwe logo en de huisstijl. Relaties, ambtenaren, politici, leden van ouderenbonden, medewerkers en vertegenwoordigers van bewoners waren uitgenodigd om dit spektakel bij te wonen. En de meeste aanwezigen werden daadwerkelijk bij de onthulling betrokken. Zij moesten op blikken trommels slaan of aan de touwen trekken, waarna onder gejuich het nieuwe logo zichtbaar werd. Dit alles werd van commentaar voorzien door de spreekstalmeester van First Floor uit Castricum, het evenementenbureau dat het feest had verzorgd.
Zijn adjudanten Hans en Frans zorgden in felle oranje overalls voor visuele begeleiding. Boven de voordeur verscheen plotseling de jongste medewerker van Het Grootslag Bart Bakker, die een spetterend rapnummer uitvoerde. Kortom het was een kakofonie van geluid die de hele omgeving overspoelde. Na al deze evenementen was er tijd voor een korte speech door directeur Hans Kröger. Hij benadrukte nog eens de centrale plaats die de mens inneemt bij de activiteiten van Het Grootslag. Zeker ook in het komende jubileumjaar, waarin het tienjarig bestaan wordt gevierd van de woningstichting die ontstond uit de fusie van drie corporaties. Daarna verdwenen de genodigden naar binnen voor een drankje, een hapje en wat nababbelen. Daar bleef het nog een paar uurtjes heel gezellig. Buiten was de rust weergekeerd!
3
“Huisvesting en dienstverlening liggen steeds meer in elkaars verlengde..” “Wonen, welzijn en zorg. Die drie krijgen steeds meer met elkaar te maken. Zo kom ik in mijn dagelijkse werk al heel vaak Het Grootslag tegen. Op die manier kan ik mijn kennis en kunde steeds breder maken. Dat komt mijn functioneren in de Raad van Commissarissen absoluut ten goede.”
Elly Weel is sinds januari 2000 commissaris bij Woningstichting Het Grootslag. Met als bijzonder aandachtsveld de personele belangen. Een taak die haar als het ware op het lijf geschreven is, gezien haar achtergrond en ervaringen. In dit nummer een korte kennismaking in de serie over de commissarissen bij de woningstichting.
Boerderij Hotelschool
4
“Ik ben in 1967 in Broekerhaven geboren als dochter in een tuindersgezin. Toen ik zes was werd die tuinderij opgeheven. Mijn vader is weer gaan studeren om de toekomst veilig te stellen en ging later op kantoor werken. Rond mijn vijftiende jaar verhuisde ons gezin naar Oosterblokker, naar een huis met een behoorlijke tuin, want de grond bleef toch trekken. Helaas is mijn vader na een paar jaar overleden. Zelf ging ik naar de middelbare school in Grootebroek. Uiteindelijk heb ik daar mijn Havodiploma gehaald. Maar dat ging niet van een leien dakje, want ik was in die tijd vaak ziek en heb heel wat lessen en andere activiteiten op school daardoor moeten missen. Met het diploma op zak kon ik naar de hotelschool in Apeldoorn. Maar na een jaar moest ik afhaken, omdat mijn lichaam gewoon niet sterk genoeg was om in die branche te kunnen werken. Ik vond werk op een accountantskantoor en ging naar de avondschool om me verder te bekwamen.”
“Ik was al jong getrouwd en heb een baan genomen dicht bij het ouderlijk huis. Dat was in de periode van mijn vaders ziekbed. Met mijn broer en jongere zus hebben we zoveel mogelijk onze ouders bijgestaan en hoe gek het misschien ook klinkt: het was toch een goede periode. Mijn man en ik waren in die tijd jong en onbezonnen. We besloten een oude boerderij te kopen in Oosterblokker en die zelf helemaal op te knappen. Kort na het overlijden van mijn vader konden we erin met een sleutel en een slaapzak. We zouden wel zien wat het ooit ging worden. Onze eerste dochter Daisy werd geboren en anderhalf jaar later kwam zoon Sjoerd. Dat bleek een hele slechte starter en ik zat dus veel in het ziekenhuis en thuis. Toen Sjoerd een beetje opknapte werd ik zelf ziek en bleek ik in verwachting van een tweede dochter. Dat werd Christie, een klein en zwak poppetje die na acht maanden is overleden. Twee jaar later kwam dochter Louise die ruim 4,5 jaar aan de hartbewaking heeft gelegen, ook thuis. Achteraf is gebleken dat onze kinderen alle drie een stofwisselingsziekte hebben. Gelukkig gaat het nu allemaal prima met de kinderen. In die moeilijke periode
werkte Erik, mijn man, door als timmerman. Zelf verdeelde ik mijn tijd tussen mijn kroost en wat bestuurswerk.”
Motivatie “In dat hele traject ben ik trouwens veel gaan lezen. Ik heb me zeer breed georiënteerd en verder ontwikkeld. Vooral mijn brein wilde ik zo optimaal mogelijk aan het werk zetten. Zo kwam ik er achter wat er in onze maatschappij allemaal gebeurt en welke ontwikkelingen belangrijk zijn. Ik werd bestuurslid van het waterschap Westfriesland en in de avonduren werkte ik als hostess en bezocht ik mensen die pas waren verhuisd. In 2000 solliciteerde ik voor het commissariaat bij Het Grootslag. Door alle perikelen in de thuissituatie hebben we samen veel nagedacht over de verdeling van de taken. Uiteindelijk hebben we in 1999 besloten dat Erik wat minder zou gaan werken en dat ik een fulltime baan zou nemen. Dat werd werving en selectie bij de DSB-groep in Wognum. Praktisch het hele land was mijn werkgebied. In die tijd heb ik veel geleerd over de motivatie van mensen. Een gebied dat me in mijn functie als commissaris ook goed van pas kwam.”
Dienstencentrum “Momenteel heb ik de dagelijkse leiding bij het regionaal dienstencentrum Westfriesland in Hoorn. Dat centrum zet zo’n 150 vrijwilligers in voor mensen met een grote sociaal-emotionele zorgbehoefte. We hebben drie coördinatoren en iemand parttime voor rouwverwerking omdat we veel te maken hebben met terminale thuiszorg. Daarnaast is er een telefoonteam. We werken uiteraard veel samen met andere hulpdiensten in de regio. In dit werk kom ik de terreinen van Het Grootslag steeds vaker tegen. Want wonen, welzijn van mensen en zorg liggen steeds meer in elkaars verlengde. Al die ervaring kan ik voor mijn taak in de Raad van Commissarissen goed gebruiken…”
Nieuwbouw het Eiland feestelijk opgeleverd Begin juni zijn twaalf nieuwbouwwoningen op Het Eiland feestelijk opgeleverd. Het Eiland is een nieuw, kleinschalig bestemmingsplan en – zoals de naam al doet vermoeden – omgeven door water. Het ligt in de kern van Wervershoof, vlakbij alle voorzieningen die het centrum heeft te bieden. Het opgeleverde plan bestaat uit twaalf royale zogenaamde levensloopbestendige woningen. Door de indeling zijn ze uitermate geschikt voor senioren, maar ook andere typen huishoudens kunnen er gemakkelijk hun draai in vinden. Het nieuwbouwcomplex kent twee woningtypes. Er zijn acht ruime tussenwoningen met drie slaapkamers, waarvan twee op de verdieping. De vier hoekwoningen beschikken daarnaast over een zeer ruime zolder. Zes nieuwe bewoners van het plan komen uit de Bonstraat. Zij kregen voorrang omdat ze moesten verhuizen in het kader van een sociaal plan. Hun huizen aan de Bonstraat worden gesloopt. Drie huishoudens komen van buiten de gemeente.
5
“Dat gaat er dus komen: een thuis naast een thuis...” “Een jaar of zes geleden ben ik begonnen met het zoeken naar een oplossing voor het woonprobleem van mijn zoon Reda. Hoewel ik weet dat er meer mensen zijn die in hetzelfde schuitje zitten, kwamen er toen tot mijn verbazing maar weinig reacties. Tot een jaar of drie terug. Toen kwam Triversum met een groepje ouders waarmee iets georganiseerd kon worden. Twee daarvan bleven uiteindelijk over. Samen hebben we toen het plan van de stichting WOK (Wooninitiatief voor Onze Kinderen) opgepakt.” Aan het woord is Saïda Voet uit Hoorn. Haar zoon Reda (11 jaar) is autistisch en heeft intensieve zorg nodig. Eigenlijk moet hij continu door iemand worden begeleid. Zoals dat bijvoorbeeld wel gebeurt in de gehandicaptenzorg. Maar Reda heeft een normale intelligentie en dat maakte het allemaal erg ingewikkeld. Nu is de oplossing in zicht. In de oude pastorie aan de Nes in Onderdijk wordt een woonvoorziening ingericht voor zes autistische jongens die zich hier onder intensieve begeleiding helemaal thuis kunnen voelen. Op deze pagina’s meer informatie over dit initiatief.
Autisme
6
Saïda: “Al van jongsaf aan had Reda ernstige gedragsproblemen. Hij was beslist onhandelbaar en kon op een gegeven moment echt niet meer thuis wonen. Op zijn vijfde is hij opgenomen in Triversum, een kinderpsychiatrisch ziekenhuis in Alkmaar. Daar is hij drie jaar lang behandeld en begeleid en werd de diagnose autisme gesteld. Het advies was om hem te plaatsen in een instelling, thuis wonen was geen optie voor hem vanwege de intensieve begeleiding. We hebben gezocht, maar overal werd hij afgewezen. Of hij was te slim of de behoefte aan zorg was te groot. Uiteindelijk lukte het in een instelling in Zeist. Maar dat is op een drama uitgelopen. In november vorig jaar hebben we hem daar acuut weggehaald. Gelukkig is de financiële regeling zo dat we hem thuis kunnen laten begeleiden. Dat gebeurt dan nu ook. Er zijn wel zeven mensen die zorg verlenen. Maar dat is niet zoals het moet. Door die voortdurende verandering kan hij zich niet goed ontwikkelen.”
Uitdaging “We zijn met drie ouders begonnen met een visie te ontwikkelen hoe onze kinderen zouden moeten of kunnen leven. Daaruit bleek zonneklaar dat het het meest ideaal is als ze samen in een groep kunnen opgroeien. Daarvoor heb ik binnen een week een volledig projectplan geschreven. Toen begon het zoeken. Maar de regeltjes in ons land pasten niet op ons plan. Voor de zorg van onze kinderen hebben we een zogenaamd persoonsgebonden budget. Maar dat geld mag dan weer niet worden gebruikt voor verblijfskosten. Van alle kanten is het onderzocht, maar het bleek niet te kunnen! Toch hebben we doorgezet en zo raakten we uiteindelijk in gesprek met De Waerden. Dat is een instelling die aan mensen met een handicap ondersteuning biedt op het gebied van wonen en dagbesteding. Zij hebben veel ervaring met kleinschalige opvang en zijn de uitdaging aangegaan. Samen vonden we de oplossing en toen moest ten-
slotte nog een pand worden gevonden. We kwamen via via uit bij de voormalige pastorie in Onderdijk. Dat was een pension en de mensen die het verkochten bleken hele lieve mensen, heel emotioneel en ze stonden volledig achter de nieuwe bestemming. Het pand is aangekocht door Het Grootslag en die zijn met De Waerden rond de tafel gaan zitten.”
Co-ouders “In het nieuwe tehuis komen straks zes autistische jongens te wonen in de leeftijdsgroep van acht tot twaalf jaar. Ondanks hun normale intelligentie (sommigen zijn zelfs hoogbegaafd) zijn ze allemaal aangewezen op intensieve begeleiding door hun aangeboren ontwikkelingsstoornis. Voor de begeleiding gaan we werken met hbo-personeel. Overdag zullen er constant meer begeleiders aanwezig zijn, ’s nachts altijd twee. Met de groepsleiding vormen we een soort co-ouderschap. Je kunt ze zien als plaatsvervangende ouders. De jongens gaan overdag naar speciale scholen in Castricum en Alkmaar. In de weekenden en vakanties kunnen ze gewoon af en toe naar huis. Ze blijven zo lang mogelijk in hun nieuwe onderkomen wonen. De grens ligt bij hun normale ontwikkeling. Het kan best zijn dat ze ooit naar meer zelfstandigheid doorgroeien, mogelijk in de vorm van begeleid wonen of misschien zelfs wel geheel zelfstandig. Voorlopig hebben ze alle zes nu eindelijk een echt thuis naast hun thuis. En daar hebben we naartoe geleefd...”
Pastorie, pension, thuis... De voormalige pastorie aan de Nes in Onderdijk is door Het Grootslag aangekocht met het oog op een bijzondere woonbestemming. De plannen van de stichting WOK en De Waerden passen daar uitstekend in. De woningstichting verhuurt en De Waerden zorgt voor de exploitatie. Door de eerdere bestemming van het gebouw (een pension) hoeft er aan de indeling niet veel gewijzigd te worden en kan het pand in originele staat behouden blijven. Na het uitvoeren van het nodige onderhoud zal rond 1 november de sleutel worden overhandigd. Daarna begint de stichting WOK met de inrichting en verdere aankleding. Omdat voor dit soort projecten al het geld van de overheid opgaat aan personeelskosten en woonlasten, kunnen de ouders best wat hulp gebruiken voor extra dingen. De stichting is daarom hard op zoek naar sponsors en donateurs. Wie hierover meer wil weten kan terecht bij de stichting WOK, telefoon: 0229 233671, e-mail:
[email protected] of website: www.stichtingwok.nl.
7
Twee echte Amsterdammers aan de Witte Dam
Floor Thomas en Martha Bakker zijn allebei geboren Amsterdammers. Floor groeide op in de Jordaan, Martha in de rivierenbuurt. Al zo’n 35 jaar wonen ze samen. Gestart op een flat in Amsterdam Noord en 25 jaar geleden in Zwaag een huis gekocht, omdat ze zich steeds meer gingen ergeren aan de mentaliteit in de
Martha: “We wonen hier nu vanaf 1 november vorig jaar. En we kunnen wel zeggen het is hier fantastisch. Er is echt helemaal niets op aan te merken! We hebben een prachtig uitzicht op de boomgaard aan de overkant. En wat we heel leuk vinden: het is hier echt een gemêleerde buurt. Niet alleen senioren, maar ook gezinnen met kleine kinderen. En wat ze ook zeggen van die Westfriezen: ze zijn helemaal niet zo stug. We zijn al op kraamvisite gevraagd en toen we onze hond moesten laten inslapen, waren we verbaasd over het meeleven van de buurt.”
stad.
Hoe is de Witte Dam?
8
Half oktober vorig jaar werden ze opgeleverd: tien ruime seniorenwoningen aan de Witte Dam in Westwoud. De nieuwe bewoners werden uitgenodigd voor een lunch in het dorpshuis. Zo konden ze met elkaar kennismaken. Inmiddels zijn we een jaar verder. Hoogste tijd om eens aan een paar bewoners te vragen hoe het wonen in Westwoud ze bevalt.
Andijkse zwerfster is weer thuis…
Tiny van Graven is geboren in Andijk en woonde daar tot haar twaalfde. Met haar ouders verhuisde ze naar Hoorn. Ze trouwde, kreeg een kind en ging scheiden.
Floor: “Dat huis in Zwaag werd te groot voor ons, te bewerkelijk en bovendien was het onze spaarpot. We hebben ons in laten schrijven bij de woningbouwvereniging in Hoorn, hadden geen haast en zijn hier en daar eens gaan kijken. Zo kwamen we ook in de Witte Dam. Wat opviel was de geweldige ruimte in dit huis, reden voor ons om in te schrijven. Na een week werden we gebeld of we nog interesse hadden. Dit hoekhuis met erker was voor ons. We hebben meteen ja gezegd. Eigenlijk kun je wel zeggen dat we het op tekening hebben gehuurd. Want op dat moment lag er niet veel meer dan een fundering.”
Floor: “Ja, dat kwam als een warme deken over je heen. Een van onze buurmannen komt af en toe voorbij en vraagt dan of we nog trek hebben in snijboontjes. Dan gooit-ie wel een zakje over het hek. Zulke dingen maken een buurt echt warm en intiem. Dat zijn ze in de stad een beetje kwijt geraakt.”
Martha: “Waar we helemaal geen notie van hadden: Het Grootslag is een geweldige woningbouwvereniging. We hebben veel medewerking gekregen, alles werd even soepel opgelost. De mensen op kantoor zijn altijd even vriendelijk en we nemen vooral ons petje af voor uitvoerder Cees Bobeldijk. Zoals die man heeft meegeholpen, gewoon súper!”
“Mijn tweede man is geboren in Duitsland en woonde in de bollenstreek. We zijn in Texel getrouwd en geëmigreerd naar Australië, waar mijn zuster woonde. Daar hebben we negen jaar gewerkt, Horst onder meer in het beton en ik als ateliernaaister. In Australië zijn we wel een keer of twaalf verhuisd. We hebben de hele zuidkust zo’n beetje gehad. Teruggekomen zijn we eerst in Sassenheim beland, daarna hebben we vier jaar in Maassluis gewoond en vervolgens zijn we naar België verhuisd. Daar hebben we 3,5 jaar een café gehad in Arendonk. Ik moest stoppen vanwege m’n rug, maar we zijn nog 6,5 jaar in België blijven wonen. Maar ja, toen kwamen de kleinkinderen en daar wil je wel een beetje bij in de buurt zitten. Onze kinderen (uit ons eerste huwelijk) wonen hier allemaal in de regio. Daarom hebben we ons in Westfriesland ingeschreven. Toen kwam de aanbieding voor de Witte Dam. Ik dacht ‘nou ben ik weer thuis’!”
Toen ontmoette ze haar huidige man Horst. Het begin van een lange zwerftocht met heel veel verhuizingen.
“Mijn ervaringen hier zijn grandioos. Een heerlijke buurt en hele goeie buren. We hebben nog geen moment spijt gehad. Ik heb me nergens zo thuis gevoeld in al die jaren. We hebben best veel geluk gehad. In eerste instantie waren alle woningen al toegewezen. Ze vroegen of we op de wachtlijst wilden en dat hebben we gedaan. Na veertien dagen kregen we bericht dat dit huis vrij was gekomen. Fantastisch gewoon. We gaan hier nooit meer weg. De woningbouwvereniging doet alles voor je. Misschien kunnen ze aan de gemeente vragen om de sloot aan de overkant eens goed uit te baggeren. Daar ligt nog steeds veel bouwafval, terwijl de buurt toch helemaal áf is.”
9
Energiemarkt vrij: u kunt zelf uw leverancier kiezen
Kort nieuws - Kort nieuws - Kort nie
Vanaf 1 juli dit jaar is de Nederlandse energiemarkt volledig geliberaliseerd. Het betekent dat iedereen de vrijheid heeft om zijn eigen leverancier van energie te kiezen. Er komen nieuwe aanbieders op de markt en daarmee ontstaat een grotere keuze in producten, diensten, contractvormen en prijzen. De kwaliteit van gas en elektriciteit blijft hetzelfde, ongeacht de leverancier die u kiest. Wel kan er verschil zitten in de manier waarop elektriciteit wordt opgewekt.
Eén aansluiting, meer leveranciers Zelf kiezen bij wie u iets koopt. Voor bijna alles is dat heel vanzelfsprekend, maar voor elektriciteit ligt dat niet zo eenvoudig. Je moet er toch niet aan denken dat alle aanbieders van energie hun eigen aanvoerleiding zouden aanleggen. Daarom is er in de nieuwe situatie onderscheid gemaakt tussen het transport en de verkoop en levering van energie. Transport blijft een monopolie: in elke regio is één bedrijf verantwoordelijk voor het leidingnet en de aansluitingen. Dat is de netbeheerder. Bij verkoop en levering is wél concurrentie mogelijk. Er zijn dus meer bedrijven die energie opwekken of inkopen, die energie toevoegen aan het leidingnet en verkopen aan de consumenten. Op uw energierekening vindt u de kosten voor transport netjes uitgesplitst. Ook het bedrag voor verkoop en levering wordt aangegeven.
Groen of grijs? de keuze van uw leverancier 10 Met bent u er nog niet. Zo kunt u bijvoorbeeld een keus maken voor groene of grijze energie. Ook is
Prijzen weer uitgeloot
Laat uw kunst zien!
Periodieke meting KWH
Voor het derde kwartaal zijn de drie prijswinnaars getrokken uit alle huurders die automatisch de huur betalen. Zij wonnen elk 50 euro. Dat geld is met een bloemetje inmiddels thuisbezorgd. De gelukkigen waren: de heer Wagemaker en mevrouw C.M. Blokker (Hoogkarspel), de familie M.J. Mol (Wervershoof) en mevrouw J.E.M. Jansen (Andijk). Wilt u ook vier keer per jaar meeloten, maar betaalt u nog niet automatisch? Neem dan contact op met onze afdeling Woondiensten.
In de hal van ons kantoor is een plekje vrij. Wij houden deze ruimte beschikbaar voor de kunst van bewoners. Maakt u zelf mooie dingen of kent u iemand die zijn of haar werk bij ons wil tentoonstellen? Neem dan contact op met mevrouw R. ter Wee.
Afgelopen maanden kregen weer honderden bewoners het verzoek een vragenformulier in te vullen over de dienstverlening van onze woningstichting. Deze periodieke metingen worden gehouden in het kader van het KWH-huurlabel. Tot onze grote tevredenheid hebben de meeste bewoners aan dit verzoek meegewerkt. Dat is mooi, omdat de meetresultaten belangrijke informatie opleveren voor het op peil houden en verbeteren van onze dienstverlening. Hartelijk dank!
Richtlijnen bij klachten Uw handtekening is geld waard er keus in de prijs die u betaalt. Want daar is het allemaal om begonnen: vergroting van de concurrentie tussen leveranciers. De vraag is natuurlijk of die concurrentie op termijn ook inderdaad leidt tot lagere prijzen. En uit meer leveranciers kunnen kiezen maakt het ook niet automatisch makkelijker voor de consument. Want wie moet u nemen?
Hoe kiezen? Welke leverancier moet ik kiezen en welke energie? Er zijn inmiddels websites die het mogelijk maken energieprijzen en voorwaarden van leveranciers met elkaar te vergelijken. Voorbeelden daarvan zijn www.vergelijk.nl en www.ener-
gievoorzieningen.nl. Als niet alleen de prijs voor u van belang is, maar ook de wijze van opwekking ervan (windenergie, zonne-energie en dergelijke), dan kunt u ook die informatie terugvinden.
Gevolgen voor dienstverlening Vooralsnog ziet woningstichting Het Grootslag ervan af om zelf op te treden als energieleverancier. Voor bewoners betekent dit dat zij zelf tijdig energie moeten aanvragen bij de leverancier van hun keuze als zij verhuizen naar een andere woning. Ook voor uw oude woning moet u tijdig bij uw leverancier opzeggen!
Van de woningstichting wordt gevraagd alle werkzaamheden in het kader van het onderhoud goed te controleren om de uitgaven terdege te kunnen verantwoorden. Om dit te verbeteren vragen wij de aannemers voortaan om de bewoner voor akkoord te laten tekenen als het werk is uitgevoerd. De aannemer geeft aan hoeveel tijd hij nodig had en de bewoner tekent vervolgens de werkbon. Wij vragen alle bewoners dringend om hieraan mee te werken. Dat is immers ook in uw belang. Uiteindelijk worden alle kosten verwerkt in de maandelijkse huurprijs. Houden we de kosten beter in de hand, dan staan de huurprijzen minder onder druk!
Er zijn nogal wat zaken waar u als klant problemen mee kunt hebben. Om er maar een paar te noemen: - overlast van uw buren of de woonomgeving; - problemen met de huurbetaling; - problemen met het onderhoud van de woning of de woonomgeving; - problemen met de woonruimteverdeling; - problemen met onze medewerkers of medewerkers van onze aannemers.
In al deze gevallen is het belangrijk dat u weet waar u met uw ontevredenheid terecht kunt. Voor deze situatie hebben wij een nieuwe brochure samengesteld met als titel: "Ontevreden? Meldt het ons!". Heeft u belangstelling voor deze folder, u kunt deze aanvragen bij de afdeling Woondiensten.
11
Dat knapt op. . . Ondergrondse containers bij woongebouwen Iedere woning beschikt over een grijze en groene afvalcontainer. Dat is bij woongebouwen meestal niet anders. Het betekent echter wel zo’n tien tot twintig meter afvalbakken naast elkaar. Niet alleen is dat geen fraai gezicht, het is ook niet erg hygiënisch en in de zomer kan het soms stinken. Je zult maar wonen naast zo’n opstelpunt voor containers! Bovendien zijn ze gevoelig voor vandalisme. In het kader van leefbaarheid kiest Het Grootslag daarom voor ondergrondse afvalcontainers. Alleen de bewoners beschikken over een pasje waarmee zij de container kunnen openen om zo hun huisvuil kwijt te raken. Dat knapt zichtbaar op!
Nieuwe voegen in Westwoud Van negen woningen aan de Bootsgezellenweg in Westwoud zijn de gevels grondig gerenoveerd. De woningen dateren uit 1964 en de voegen waren in slechte staat, waardoor men last kreeg van vochtdoorslag. De voegen zijn uitgehakt en onder hoge druk met water gereinigd. Verder zijn de gevels gestraald, daarna is opnieuw gevoegd en tenslotte zijn de muren geïmpregneerd.
12
Het uithakken van voegen mag niet zomaar. In verband met het milieu is daarvoor een vergunning nodig. Om de steigers heen moeten netten worden gespannen en het stof moet worden opgevangen op dekkleden en worden afgevoerd. Misschien een heel gedoe, maar het knapt wel lekker op!
