LeerKracht Jaargang 12 | nummer 5 | december 2010
pagina 4 | Wat maakt een goed onderwijzer? | pagina 10 | Wajongers aan de slag bij de Lucas | pagina 15 | Vensters voor verantwoording in bedrijf |
Diversiteit binnen de Lucas | Samenwerkingsschool Balans | Foto: Lou Wolfs |
| Redactie | Victoria Bachnoe, Annemarie Breeve (eindredactie), Jessica Hendriks, Roger Huijgen, John Huiskens, Sharon de Roode, Ted Smits
V
ijf Wajongers hebben sinds kort een baan bij Lucas Onderwijs. De inzet is deel van het
diversiteitsbeleid. Alle betrokkenen zijn enthousiast. ‘Wajongers zijn niet arbeidsongeschikt, maar
| Aan dit nummer werkten mee | Huub van Blijswijk, Dick Bruin, Marcel Groeneweg, Suzanne de Jager, Raymond Nieuwenburg, Michel Schreuder,
worden geconfronteerd met een ongeschikte
pagina 10
arbeidsmarkt.’
| Vormgeving en productie | Grafisch Ontwerp en Produktiebureau The Happy Horseman BV, Rotterdam
De vensters open
Een goed onderwijzer is...
| Illustraties | Auke Herrema, Delft | Fotografie | Lou Wolfs, Rotterdam | Redactie-adres | Lucas Onderwijs Postbus 93231 2509 AE Den Haag Tel: 070 300 11 00 Fax: 070 300 94 99 Email:
[email protected] | Oplage | 4100 exemplaren ‘LeerKracht’ is het personeelsmagazine van Lucas Onderwijs. Het volgende nummer verschijnt in het voorjaar van 2011. De redactie is altijd op zoek naar onderwerpen en kort nieuws! Ingezonden kopij wordt niet automatisch geplaatst. Mailen kan naar:
[email protected].
pagina 4
O
nderwijsland kent inmiddels aardig wat prijzen. Winnende docenten
pagina 15
H
orizontale verantwoording in het voortgezet onderwijs wint aan
zelf lijken daar licht ongemakkelijk mee.
belang. Vensters is het eigen antwoord
‘Er zijn zoveel goede leerkrachten,
van de sector op die verantwoordings-
waarom ik?’ is de vraag die men zich al
vraag. De meerderheid van de scholen
snel stelt. LeerKracht ging op pad en
werkt mee, hoewel het vullen van de
vroeg leerlingen waarom hun docent die
vensters nog niet overal even snel gaat.
prijs had verdiend.
Hofstad Lyceum hoort bij de voorlopers en vertelt waarom het zo belangrijk is dat iedereen meedoet.
Surf ook naar www.lucasonderwijs.nl
2
| LeerKracht |
Column
College van Bestuur
| Tekst | Huub van Blijswijk | Fotografie | Lou Wolfs
Passend onderwijs n de aanloop naar de verkiezingen waren wij onderwijsmensen goed geluimd. Welk verkiezingsprogramma je ook ter hand nam, iedereen was het er over eens: op onderwijs wordt niet bezuinigd! Sterker nog, de motie Hamer met als doel te gaan horen bij de top vijf van kennislanden, werd door de Kamer breed gesteund. De meeste partijen waren oprecht van mening dat je de economie van Nederland een grote dienst zou Huub van Blijswijk is voorzitter van het bewijzen door extra te invesCollege van Bestuur. teren in onderwijs. Een diepteinvestering die op lange termijn zich dubbel en dwars zou terugverdienen.
I
Tien vragen aan: Slobodan Vuckovic
pagina 16
O
verdag is hij gymdocent op Onze Wereld, maar buiten school is Slobodan Vuckovic de leadzanger van een echte
Haagse rockband. Tien vragen aan een rocker in hart en nieren die met evenveel enthousiasme kinderen leert bewegen.
Na wat geharrewar om tot een kabinet te komen, las ik, tot mijn genoegen, op de eerste pagina in het regeerakkoord op regel 5: ‘We willen onze kinderen niet met onze schulden opzadelen’. Fantastisch, dacht ik, onderwijs blijft gespaard. Ik liet zelfs de gedachte toe dat men misschien wel zou besluiten om de bezuinigingen die dit jaar door het vorige kabinet in het primair onderwijs waren gepleegd, ongedaan te maken. Hoe maak je anders met elkaar de motie Hamer waar? Petitie Dinsdag 8 november stonden we met de besturenorganisatie, vertegenwoordigers van de ouders, leraren, schoolleiders en vakbonden in een overvol Nieuwspoort. Kete Kervezee, voorzitter van de PO-raad, bood de Kamerleden namens ons allen een petitie aan om de aangekondigde bezuinigingen, gericht op Passend Onderwijs, ongedaan te maken! Ik hield een goed gevoel over aan de bijeenkomst. Niet omdat ons werd uitgelegd dat we blij moesten zijn dat er niet 600 miljoen wordt bezuinigd op Passend Onderwijs. Wel omdat Nieuwspoort te klein was om al die leraren binnen te laten die kwamen vertellen dat dit zo niet kan. Ze waren niet voor zichzelf gekomen. Ik zag twee volgepropte zalen met gepassioneerde onderwijsmensen, die opkwamen voor de rechten van kinderen als het gaat over goed onderwijs. Dat maakte indruk op mij én op de volksvertegenwoordigers. Aan hen om hun hart en hun verstand te laten spreken. Ik wens ze veel succes en hoop op investeringen in de ontwikkeling van de leerkracht van de leerling. |
En verder | 3 Column College van Bestuur | 8 Column Dick Bruin | 13 Column Marcel Groeneweg | 12 Kort nieuws
| LeerKracht |
3
| Tekst | Roger Huijgen | Fotografie | Lou Wolfs
M
ary van Meurs en Joyce van Lochem zijn twee leerkrachten die ooit een onderwijsprijs wonnen. Wat maakt hen zo geliefd bij hun leerlingen? En is een
geliefd docent ook een goed docent? LeerKracht sprak met deze winnaars en met
Wat maakt
hun leerlingen. ‘Als iets leuk wordt uitgelegd, dan snap je het gewoon sneller.’
‘Ik geef ook les over het taalgebruik in Oh oh Cherso’ Mary van Meurs is lerares Nederlands bij ISW Irenestraat en won in 2007 de nationale verkiezing van ‘Leraar van het jaar’. Een druk jaar als ambassadrice voor het voortgezet onderwijs volgde. Haar leerlingen Scott (16), Sophie (14) en Chelsea (14) schuiven aan om te vertellen wat de werkwijze van Van Meurs zo bijzonder maakt.
“Ik dacht dat ik iets heel ergs had gedaan toen ik naar de teamleiderskamer moest komen”, blikt Van Meurs terug op het moment dat ze het nieuws hoorde. “Maar toen ze vertelden dat ik was genomineerd voor de verkiezing ‘Leraar van het jaar’, sloeg mijn schrik om in verbazing. Er zijn zoveel docenten die heel goed les geven. Waarom ik?
V.l.n.r. Scott, Chelsea, Mary van Meurs en Sophie
Ik heb het vervolgens gewoon lekker laten gebeuren, maar nooit met de verwachting dat ik uiteindelijk ook zou winnen. De jury vertelde later dat ik had gewonnen door mijn omgang met de leerlingen en vanwege het verhalend lesgeven. Ik stond daar eigenlijk nooit bij stil, want ik dacht dat dat normaal was. Dat doet toch iedereen?” Sociaal De sociale omgang van Van Meurs met de leerlingen is voor haar een belangrijk onderdeel bij het lesgeven. Van Meurs: “Het grootste gedeelte in het leven van een leerling speelt zich af buiten school. Als je dat beseft en je toont je geïnteresseerd in wat een leerling doet buiten schooltijd, dan merk je dat leerlingen in de les beter gaan presteren. Zorg dat je aanknopingspunten hebt met hen, dan komen ze de volgende keer zelf ook naar je toe als ze een keer iets kwijt willen. Het kost toch geen moeite om bijvoorbeeld te vragen of ze met
Joyce van Lochem is leerkracht van groep zes op samenwerkingsschool Balans in Leidschenveen. In het schooljaar 20092010 werd ze door haar klas genomineerd bij de Nationale Kidskrant voor ‘De juf van het jaar’ en won. Een overval van cameraploegen was het gevolg. Haar toenmalige leerlingen Anisah (11), Maxime (10) en Sjaqiel (10) leggen uit waarom ze haar nomineerden.
4
| LeerKracht |
In eerste instantie twijfelde Joyce over meewerken aan het artikel. “Er is sinds die verkiezing zoveel op me afgekomen en ik wil absoluut niet het beeld scheppen dat ik mezelf een goede docent vind. Alleen op onze school zijn er al zoveel goede leerkrachten die net zo geliefd zijn bij de leerlingen en ook een prijs zouden verdienen. Ik had toevallig
een goed onderwijzer? hun sport hebben gewonnen het afgelopen weekend?” Scott: “Met een docent kan het soms gewoon niet klikken, dan vertel je niet zo snel wat er met je is, maar bij mevrouw van Meurs durf ik dat wel. Bij haar kun je altijd terecht met vragen en problemen.” Chelsea: “Ik vind betrouwbaarheid bij een docent heel belangrijk. Bij de juf voelt iedere leerling zich vertrouwd.” Van Meurs: “Laatst gaf ik een les over drugs. Dan vraag ik wie er drugs heeft gebruikt. Ik krijg dan heel eerlijk antwoord en dat vind ik mooi. Daaruit blijkt dat kinderen me vertrouwen. Het wordt binnen de klas in vertrouwen gezegd dus dat blijft ook binnen de klas. Soms kletsen we na de les over zoiets verder.”
‘Het is soms lastig, maar je moet ook je eigen gedrag durven bij te stellen’
van internet en dan in groepjes of individueel aan het werk. We werken in de vierde met een zelfgemaakte methode en proberen altijd op de actualiteit in te spelen. Zo geef ik binnenkort ook een les over het taalgebruik in ‘Oh oh Cherso’. Dat vinden leerlingen fantastisch. Vorige week kwam er nog een leerling met een tekst over jongeren bij me. Of ik daar iets mee wilde doen. Als je dat dan doet, dan zijn je lessen actueel en je sluit aan op de belevingswereld van de leerlingen.” Scott: “Boeken bevatten vaak gedateerde informatie en als een docent lessen actueel houdt, dan heb je als leerling ook meer interesse en leer je uiteindelijk makkelijker. Bij de juf gaan de lessen ook vaak anders dan je verwacht.” Van Meurs, lachend: “Mijn lessen lopen inderdaad vaak anders dan ik in gedachten had, omdat leerlingen dan een interessant onderwerp aandragen. En zolang dat gestructureerd gaat, dan vind ik het helemaal niet erg om daar vijftien minuten van de les aan op te offeren. Leerlingen denken dan vaak dat ze een makkie hadden die dag, maar in werkelijkheid hebben ze heel veel gedaan. Ze hebben naar elkaar geluisterd, argumenten ingebracht, deelgenomen aan een discussie, woorden gezocht om hun stelling te beargumenteren en dat allemaal voor een hele klas. Dat is knap. Ik bewaak wel de tijd hoor. Na een kwartier sluit ik zoiets af.”
Sophie: “Het zijn altijd gezellige lessen bij de juf, maar ondertussen leer je heel veel. Ze stopt veel variatie in een les en daardoor blijf je langer opletten.” Chelsea: “Ik vind humor heel belangrijk in een les. Maar als een docent alleen maar grappig wil zijn, dan werkt het uiteindelijk niet. We komen ook om iets te leren.” Van Meurs: “Het lesgeven is toch een soort spel. In dat spel zitten allemaal elementen, onder andere humor. Lachen moet niet het doel op zich worden. Ik probeer iedere les met veel variatie te brengen, zodat ik niet de hele tijd alleen aan het woord ben en de leerlingen passief dat moeten opnemen. Ik streef naar veel interactie met de leerlingen. Een korte uitleg, een voorbeeld op het bord met grappige dingen
Mopperkont “Om het in dit vak vol te houden, moet je gezond nieuwsgierig blijven naar de mensen om je heen. De leerlingen veranderen en jij moet dat ook doen. Je hoeft niet populair te gaan doen, maar je moet wel openstaan voor veranderingen. Ik ben me iedere dag ervan bewust dat ik zelf ook nog aan het leren ben. Het is soms lastig, maar je moet ook je eigen gedrag durven bij te stellen. Anders word je zo snel een vastgeroeste mopperkont. Tegen beginnende leerkrachten zeg ik altijd dat ze plezier moeten uitstralen. Laat zien dat je er zin in hebt. Leerlingen kunnen er niets aan doen dat jij slecht geslapen hebt. Toon alleen échte belangstelling en zorg voor rust in je groep. Ook nooit bang zijn om fouten toe te geven, dat is heel belangrijk. Kinderen waarderen dat.” Scott: “Eh juf, wanneer krijgen wij die les over Oh oh Cherso?” |
Oh oh Cherso Een goed docent kan volgens de kinderen goed uitleggen en heeft veel variatie tijdens de les. Als dat met een gezonde dosis humor gepaard gaat, dan is het helemaal mooi meegenomen.
het geluk dat er een paar initiatiefrijke leerlingen in mijn klas zaten die me nomineerden en op me stemden. Enige bescheidenheid is ook wel op zijn plaats omdat de verkiezing puur vanuit de leerlingen kwam en niet vanuit collega’s of ouders, zoals bij de nationale verkiezing. Dat is toch wel een verschil.”
De leerlingen toonden echter wel het initiatief en staan enkele maanden later nog steeds achter het besluit om op hun juf te stemmen. Wat waren hun redenen om haar te nomineren? Anisah: “Ze gaf gewoon goed les! Tijdens de les maakte ze heel veel grapjes.” Maxime: “Ze kon ook heel leuk vertellen. Bij aardrijkskunde vertelde ze over elke plaats-
naam een leuk verhaaltje of speelde ze een toneelstukje. Daardoor was ik ook meteen meer geïnteresseerd.” Sjaqiel: “Als we heel hard hadden gewerkt, dan mochten we tussendoor even wat anders doen. Daarna gingen we dan weer hard aan het werk.” Maxime: “Oh ja, zoals die paar keer dat we
Lees verder op de volgende pagina
| LeerKracht |
5
‘Leuk zijn
Joyce van Lochem met haar leerlingen
het televisieprogramma ‘Take me out’ gingen nadoen. Echt heel grappig was dat.” In het verloop van het gesprek met de leerlingen komt veelvuldig het woord ‘grappig’ naar voren. Blijkbaar is humor een belangrijk element voor kinderen als ze een leerkracht beoordelen. Van Lochem: “Ik ben blij dat ze me grappig vinden, maar het grappig zijn is niet een doel op zich. Ik gebruik humor wel vaak om leerlingen even een rustmomentje te geven zodat ze daarna weer fris aan de slag kunnen. Humor kan er ook voor zorgen dat leerlingen zaken beter onthouden of eerder snappen. Leuk zijn in de les maakt je niet automatisch een goede docent. Ik ben liever een leerkracht waar kinderen iets van leren, dan iemand die alleen maar leuk en grappig is.”
samen te stellen, scoort betrouwbaarheid de tweede plaats. Op drie eindigt ‘kunnen uitleggen’. De leerlingen vinden dat juf Joyce heel erg betrouwbaar is, maar ook dat ze erg goed kan uitleggen. Maxime: “Rekenen is best saai, maar de juf ging bijvoorbeeld bij het uitleggen van breuken met stukjes taart of met chocoladerepen voor de klas staan. Ik begreep het daarna ook beter. Dat is logisch, want als je iets krijgt
Chocoladerepen Humor is volgens de leerlingen wel de belangrijkste eigenschap van een goede leerkracht. Bij de vraag om een top drie van eigenschappen van een goede juf of meester
uitgelegd dat je leuk vindt, dan snap je het gewoon sneller.” Van Lochem: “Het is mooi om te horen dat ze vinden dat ik goed kan uitleggen. Kinderen zijn vaak visueel ingesteld en als je de uitleg
6
| LeerKracht |
dan leuker en begrijpelijker kunt maken met behulp van een simpele chocoladereep of een grappig toneelstukje, dan heb je het bij leerlingen al snel gemaakt.” Anisah: “De juf is heel eerlijk en vertelt nooit geheimen door. Dat vind ik ook heel belangrijk.” Maxime: “Ze kan ook heel goed ruzies oplossen, dan luistert ze heel goed naar iedereen en blijft heel rustig.” Van Lochem: “Leerlingen zitten gewoon lekkerder in hun vel als ze weten dat de juf er altijd voor hen is. Ze moeten het gevoel hebben dat ze, wat er ook gebeurt, altijd bij mij terecht kunnen. Dat vind ik heel belangrijk. Om elkaar beter te leren kennen voer ik met iedere leerling in het begin van het schooljaar altijd één-op-één-gesprekken.” Streng Een populaire docent neemt dus de tijd voor zijn of haar leerlingen, kan grappig uitleggen, maar hoe zit het met ouders? Willen die niet een gewoon een strenge juf? Sjaqiel: “Ach, mijn moeder vond haar streng genoeg. Als het nodig was, dan kon ze heel duidelijk zeggen tegen leerlingen dat ze iets niet wilde.”
‘Ouders vinden me soms zelfs te streng. Die zien vanaf de zijlijn vooral mijn regels en de structuur die ik hanteer’
Maxime: “Dan moest diegene in de hoek of op de gang staan of dertig keer iets overschrijven.” Van Lochem: “Ouders vinden me soms zelfs te streng. Die zien vanaf de zijlijn vooral mijn
maakt je niet automatisch een goede docent’ regels en de structuur die ik hanteer, terwijl de kinderen al zo gewend zijn aan mijn werkwijze dat zij vaak alleen de leuke en gezellige gebeurtenissen onthouden en doorvertellen. Planning en structuur in mijn werk vind ik zeer belangrijk. Heel simpel, maar iedere dag staat de dagplanning op het bord. Er zitten in mijn huidige klas ook leerlingen met ADHD en ADD en zij hebben veel baat bij rust en duidelijke planningen. Als ik daarvan afwijk, dan worden ze onrustig en kunnen zich nog nauwelijks concentreren. In mijn les hanteer
ik ook zoveel mogelijk dezelfde structuur: ik geef een korte uitleg, ga enkele groepen apart uitleggen en vervolgens moeten ze zelfstandig aan de slag tot ik weer langskom. Dat weten ze en het geeft leerlingen rust. Maar nogmaals, ik heb niet het idee dat ik iets bijzonders en anders doe dan veel andere leerkrachten.” Prinses Maxima “Ik vind het heel erg leuk dat ik heb gewonnen, maar ik zal er niet heel erg mee te koop
lopen. Ik heb een weekendje weg gewonnen en er waren bladen en kranten die een interview met me wilden, maar ik vind het nu wel mooi geweest. Ik ga echter nog één ding doen en dat is lunchen met prins WillemAlexander en prinses Maxima. Zij hebben mensen uitgenodigd die een prijs hebben gewonnen met hun werk of hun hobby. Dat is wel vreemd hoor, want dan staat je naam in een lijst tussen hoogleraren en bekende auteurs en dan denk je echt: Wat doe ik daar nu tussen?” |
Het College van Bestuur van Lucas Onderwijs wenst u en de uwen gezegende kerstdagen en een voorspoedig Nieuwjaar.
Graag willen wij op informele wijze met u het glas heffen op het nieuwe jaar. U bent van harte uitgenodigd voor onze nieuwjaarsreceptie op maandag 3 januari 2011. De receptie vindt plaats van 16-18 uur in de aula van het Diamant College aan de Diamanthorst 183 in Den Haag.
| LeerKracht |
7
| Tekst | Dick Bruin
| Foto | Eigen archief
De doorgeefcolumn
Mensen uit het onderwijs schrijven over hun dagelijkse praktijk en geven de pen door aan een volgend auteur. Directeur Manuel Veira van de Regenboog vroeg Dick Bruin, directeur van de Westfriese Vrije School Parcival in Hoorn om een column te schrijven.
Met respect eigenwijs ‘Het is zinloos om energie te steken in je zwakke punten, ontwikkel liever je sterke punten: daar zit ruimte voor groei.’ Heerlijk, zo’n uitspraak van Buckingham. In navolging van deze wijze uitspraken ben ik in het nieuwe schooljaar gestart met het thema: ontdek je sterke punten. Tijdens het verkennen van mijn boekenkast, ontdekte ik het aprilnummer 2010 van het antroposofisch maandblad ‘Motief’. Daarin vertelt de Stichting Demeter (biologische dynamische landbouw) over werken met zeven kernwoorden: eigenwijs, vernieuwend, veerkracht, puur, samenhang, vruchtbaar en respect. Deze reeks riep bij mij de vraag op: ‘Hoe ziet dit rijtje eruit, als je het verbindt met het onderwijs?’ Eigen koers Bijvoorbeeld het kernwoord eigenwijs. Hoe eigenwijs zijn wij eigenlijk? In hoeverre hebben wij de moed om een eigen koers te varen, soms haaks op trends en overheidseisen? Onze school staat bekend om zijn afwijkende inhoud en vorm van onderwijs. Zijn we vernieuwend met technieklessen, assessments en portfolio’s van kinderen? In ieder geval riep dit originele rijtje van kernwoorden genoeg inspiratie op om - in combinatie met werken aan je sterke punten - leerkrachten en ouders in het nieuwe schooljaar te verrassen. ‘Rond deze grote cirkel zien jullie zeven kernwoorden. Welk kernwoord spreekt je aan, en kun je er een voorbeeld van geven
8
| LeerKracht |
van wat je bij ons in de school aantreft?’ Met die vraag gingen leerkrachten van onze school aan de slag. Ze bogen zich in groepjes over dit woordenspel. Wat is de opbrengst geworden? Enkele voorbeelden zijn: Puur: ideaal hoog houden, op zoek blijven naar de bron van ons onderwijs. Respect: anders mogen zijn op onze school. Eigenwijs: eigen keuzes durven maken, verrassende elementen uit ons leerplan.
‘Eigenwijs, vernieuwend, veerkracht, puur, samenhang, vruchtbaar en respect. Hoe ziet dit rijtje eruit, als je het verbindt met het onderwijs?’ Het blad stond al snel vol met opmerkingen. Vragen en antwoorden gingen over en weer. We waren weer thuis; het nieuwe schooljaar kon beginnen, en de sterke punten kregen vorm en kleur. Flexibele Westfriezen ‘In alle groepen gaat de bal rond, je mag alleen naar iemand gooien die nog niet geweest is. Als iedereen geweest is, wordt de volgorde omgedraaid, en het spelletje herhaald. Lukt dat? Dan komen er een tweede en derde bal de kring in: oefen je wakkerheid!’ De tachtig ouders en leerkrachten speelden op de algemene ouderavond, begin september, de bal rond. Dit prachtige spel
Dick Bruin
was een opmaat naar de cirkel met de zeven kernwoorden. Dit keer werd hij bekeken en ingevuld door ouders. Dat bracht hele andere opmerkingen naar boven, bijvoorbeeld: ‘Leerlingen staan hier dicht bij zichzelf’ en ‘Op deze school is meer missie en puurheid in materiaal’ of ‘Er is een uitgebreid vakkenpakket’. Men vroeg zich af of we wel vernieuwend zijn. We hebben immers ook veel tradities. Wij zijn flexibele en praktische Westfriezen. De veerkracht komt voort uit inspiratie: als ouder pluk je ook de vruchten van wat de kinderen thuis brengen. Het werd een boeiende avond. Hoe gaat het verder? Deze inbreng van ouders maakt een enquête overbodig. De opbrengst kan verwerkt worden in het nieuwe schoolwerkplan. Voor de kerst komt de cirkel weer terug bij de ouders op de klassenouderavonden, waar ze per kernwoord een opmerking kunnen schrijven over wat er (nog) verbeterd kan worden in de school. Door af en toe geijkte paden te verlaten, kunnen er verrassende nieuwe initiatieven ontstaan. En daar worden alle betrokkenen blij van. Werk aan je sterke punten: dat inspireert, houdt wakker, en geeft energie! |
De pen wordt doorgegeven, maar aan wie is nog niet zeker. Laat u verrassen en lees deze doorgeefcolumn ook in 2011!
| Tekst | Marcel Groeneweg
| Fotografie | Lou Wolfs
Column
Wat een docent nooit mag vergeten van tevoren te melden
Marcel Groeneweg is columnist voor. ‘Van 12 tot 18’ en tot 1 januari. teamleider en docent.Engels op het. College St. Paul..Hij is auteur van het. boek De leven is.hard en schrijft. columns.voor LeerKracht. Per 1 januari. 2011 is hij plaatsvervangend directeur. van.Esloo Praktijkonderwijs..
Geen idee waar binnen enkele seconden borstels, kammen, gel, haarlak, speldjes en elastiekjes
vandaan komen
Na mijn mededeling slaken de meeste meisjes, en een enkele jongen, een gil. Ze slaan een hand voor hun mond. De ogen zo groot als bierviltjes. “Neehee!”, hoor ik ze roepen. “Zeg dat het niet waar is!” “Hoe laat, hoe laat!??” Ik weet niet precies hoe laat ze aan de beurt zijn. Dat schema ligt op mijn bureau. “Dat schema ga ik zo wel even pakken, we hebben nu Engels”, stel ik de klas gerust. De paniek slaat nu helemaal toe. Ik mag dat niet ‘zo’ pakken, ik moet dat ‘nu!’ pakken. “Oh, mijn God”, hoor ik een paar meiden zeggen, terwijl ze hun hoofden heen en weer schudden en als waanzinnigen hun haar beginnen te kammen. Geen idee waar binnen enkele seconden borstels, kammen, gel, haarlak, speldjes en elastiekjes vandaan komen. Zo snel kunnen alleen pubers reageren. “Waarom”, vraagt er eentje tandenknarsend, “vertelt u dat nu pas?” “Vergeten.” “Vergeten? Vergeten?” Het Ongeloof. “Hoe kunt u dat vergeten?” Bij een aantal meisjes zie ik tranen in de ogen verschijnen. “Mogen we alstublieft, please, please, pleaeaeaese nu naar de WC?” Een verwarrende blik van mij betekent waarschijnlijk ja. Want ze gaan. Bijna allemaal. Een aantal meiden blijft zitten. Niet toevallig hebben ze allemaal een vorm van autisme, valt me direct op. “Wanneer gaan we nu met de les beginnen?” vraagt er eentje. “Mogen wij ook even... mees... even checken?” vraagt Leroy, de leider van een groepje jongens. “Ja, ja, ga maar even”, antwoord ik wat afwezig. Er zit nog maar een aantal leerlingen in de klas. De rest is hun look checken in de spiegel. “Ik ben zo terug”, zeg ik tegen leerlingen die wat onthutst voor zich uit zitten te staren. Ik ga even naar mijn kantoortje toe om te kijken hoe laat deze klas aan de beurt is. Voor de schoolfotograaf.
| LeerKracht |
9
| Tekst | Michel Schreuder | Fotografie | Lou Wolfs
De toekomst van de Wajong De Wet arbeidsvoorziening jonggehandicapten (Wajong) is bedoeld voor jongeren met een ziekte of handicap. Vanaf hun achttiende regelt de Wajong, naast het voorzien in een uitkering, ook ondersteuning bij het vinden van passend werk en bij reïntegratie op de arbeidsmarkt. Het Wajongproject bij Lucas Onderwijs is alleen mogelijk doordat de overheid een financiële tegemoetkoming geeft. Lucas Onderwijs kijkt voorlopig alleen naar plaatsing van Wajongers op scholen voor voortgezet onderwijs. De cao in het basisonderwijs is daarvoor nog niet geschikt en kan daardoor een school voor hoge kosten plaatsen. De vraag is ook of de Wajong zoals die er nu uit ziet, blijft bestaan. Het nieuwe kabinet heeft plannen om ook hier te bezuinigen.
I
n het begin was het voor iedereen even wennen, de inzet van Wajongers
in het onderwijs. Op Hofstad Heldring, basisschool de Regenboog en het centraal bureau van Lucas Onderwijs werken inmiddels in totaal vijf Wajongers en de reacties zijn eensluidend: iedereen is
Inzet
Wajongers
laaiend enthousiast.
“Eigenlijk had ik niet zo veel hoop meer op een baantje”, vertelt Sjaqiel die er van droomt later piloot te worden, of op z’n minst iets te gaan doen met vliegtuigen. Totdat hij aan de slag kon op het centraal bureau van Lucas Onderwijs. Nu is hij als Wajonger drie dagen in de week in de weer met allerhande werkzaamheden. Vincent en Tom hadden dezelfde ervaring. Vincent zat na de Praktijkschool en een half jaar werken bij een drukkerij, maanden thuis en Tom, die een opleiding aan het ROC afrondde, had diverse baantjes in de horeca. Ook steeds voor hooguit een half jaar. Beiden zijn sinds enkele weken aan de slag op Hofstad Heldring en voelen zich als een vis in het water. Marco van der Ploeg, bestuursadviseur HRM van Lucas Onderwijs: “Iemand zei ooit tegen mij: ‘Wajongers zijn niet arbeidsongeschikt,
10
| LeerKracht |
maar worden geconfronteerd met een ongeschikte arbeidsmarkt’. En ik geloof dat het klopt. Wajongers kunnen prima meedraaien op de arbeidsmarkt. Eén van de redenen dat Lucas dit project is gestart, is dat we het belangrijk vinden dat leerlingen op scholen in aanraking komen met lichamelijk en geestelijk gehandicapten en zien dat zij, ondanks hun beperkingen, gewoon mee kunnen doen in de maatschappij. Veel Wajongers werken nu in een sociale werkplaats, maar kunnen veel meer dan dat.” Diversiteit In het strategisch beleidsplan van Lucas Onderwijs wordt onder meer aandacht besteed aan diversiteit in de organisatie: meer mannen op basisscholen, meer vrouwen in directiefuncties, maar ook meer gehandicapten in dienst. Van der Ploeg: “We willen een afspie-
geling zijn van de samenleving. Dat is momenteel nog onvoldoende het geval. Onze ambities zijn groot. Over enkele jaren willen we ongeveer twintig Wajong-plekken hebben gecreëerd.” Ambities hebben is één ding, de beleidsvoornemens uitvoeren is vaak een tweede, beseft Van der Ploeg. Scholen moeten warm worden gemaakt voor het in dienst nemen van gehandicapten. En dat kan volgens hem maar op één manier: naar de scholen toegaan en de mens achter de term Wajonger laten zien. “De ervaring met gehandicapten, en dat geldt echt niet alleen voor scholen, is toch dat eerst gekeken wordt naar de onmogelijkheden, in plaats van te bedenken wat wél kan. Terwijl er vaak werk genoeg is in een school dat er door iemand ‘even’ bij wordt gedaan, of dat gewoon blijft liggen. Neem het schoonhouden van het kluisjesgebied op
Sjaqiel werkt op het centraal bureau
succesvol een school. De conciërge heeft daar vaak geen tijd voor. Of een basisschooldirecteur die zelf de vuilniszakken buiten moet zetten omdat niemand anders het doet, maar zijn aandacht en tijd elders beter kan inzetten. Op dat basisniveau kunnen Wajongers nog heel veel betekenen op scholen. En als je dan ziet dat iemand er letterlijk zijn werk van kan maken, en daar status en trots uit haalt, is dat prachtig.” Klik Waheeda Amirkhan, directeur van Hofstad Heldring, had geen bedenkingen toen haar gevraagd werd of ze plaats had voor twee Wajongers. Het past precies in de maatschappelijke opdracht van de school, vindt ze. “Onze leerlingen zijn continu bezig met zelfontwikkeling, en we proberen hen zo veel mogelijk normen en waarden mee te geven.
Daar hoort ook bij dat ze kennis maken met mensen die iets anders in de maatschappij staan dan zijzelf.” Toch heeft ze, voordat de school ‘ja’ zei, eerst overlegd met haar team. “Ik kan het wel willen, maar ook de medewerkers moeten het zien zitten. Men moet het niet als een belasting ervaren, maar als een aanvulling. Maar iedereen zei: Laat maar komen.” Dat is overigens niet zo eenvoudig als het klinkt, waarschuwt ze. Het belangrijkste is dat het klikt tussen school en Wajonger. “Onze eerste kandidaat vond het uiteindelijk toch te lastig, werken in zo’n grote organisatie. Je moet het ook kunnen, omgaan met 530, soms schreeuwende, leerlingen. Dan moet je accepteren dat iemand niet wil of kan. Met Tom en Vincent was die klik er wel meteen.” Beide Wajongers zijn er eerlijk in. Op Hofstad Heldring hebben ze het enorm naar hun zin, maar of dat op een andere school ook het geval zou zijn geweest, is de vraag. Tom: “Op een school met minder structuur, of een die juist strenger is, of met een heel andere benadering van de leerlingen, zou dat mogelijk anders zijn. Hier worden we door de leerlingen met respect benaderd, omdat ze ons zien als leden van het team.” Vlekkeloos Op de werkplek hebben de Wajongers een vaste begeleider. Alle betrokkenen benadrukken dat het in het begin voor iedereen even wennen is. “Het takenpakket moet stapje voor stapje worden uitgebreid”, zegt Rob Voorbij, HRM-manager op Hofstad Heldring. “Er moet steeds oog zijn voor de vraag: Kan hij het? Evalueren is daarbij heel belangrijk.” Op het centraal bureau van Lucas Onderwijs draait Sjaqiel inmiddels enkele maanden mee, tot volle tevredenheid van iedereen. Hij helpt in de kantine, onderhoudt de koffiemachines, is verantwoordelijk voor het oud papier en gaat binnenkort ook de telefoon opnemen. Bea Khandai, Sjaqiels dagelijks begeleider, had in eerste instantie twijfels
of ze voldoende tijd zou hebben voor de begeleiding van de Wajonger. Nu zou ze hem niet meer willen missen. “Zijn komst is eigenlijk vlekkeloos verlopen”, zegt ze. “Ik heb nu ook meer tijd voor zaken als bestellingen. En op vrijdag, als ik er niet ben, neemt hij de kantine van me over.” Waheeda Amirkhan is niet van plan ‘haar’ beide Wajongers nog te laten gaan. “We vinden dat Tom en Vincent de kans moeten krijgen om te werken. Bovendien zijn ze gewoon nodig op school.” Het is wel essentieel dat Wajongers worden ingezet op echt werk, benadrukt Marco van der Ploeg. “Voor het loon dat wij betalen, verwachten we een passende arbeidsprestatie. En het moet niet zo zijn dat ze iemand anders overbodig maken met hun komst.” Personeelsboek De beide Wajongers zijn ook niet van plan om zelf zomaar te vertrekken. “Als het kan, blijf ik graag langer hier. Het bevalt uitstekend”, zegt Vincent. Zijn collega vult aan: “Dit werk past voor 99 procent bij me. Ik voel me hier thuis.” Tom, met zijn opleiding basiskok, helpt ’s ochtends bij het maken van verse broodjes in de kantine en assisteert zo nu en dan in de klas. Vincent helpt de conciërges onder meer bij het maken van drukwerk, de absentenregistratie en het verzorgen van koffie en thee. Hun directeur heeft echter meer plannen: “Voor beiden gaan we op zoek naar cursussen die bij hun interesses en capaciteiten passen. En om te bewijzen dat ze écht bij ons horen, hebben we ze met naam en toenaam opgenomen in het personeelsboek van de school.” |
V.l.n.r. Waheeda Amirkhan, begeleiders Gerard de Jager en Ahmed Aarras, en wajongers Tom Bakker en Vincent Sluijs
| LeerKracht |
11
Zandvliet viert 85-jarig bestaan
Kort Nieuws Manuel Veira 25 jaar in het onderwijs Op 29 oktober 2010 vierde Manuel Veira zijn vijfentwintigjarig jubileum in het onderwijs. Manuel werkte in die jaren op diverse scholen. Na een start op ‘t Palet als groepsleerkracht stapte hij over naar het speciaal onderwijs. Vele jaren werkte Manuel op ZMOK-school de Opperd als groepsleerkracht en adjunct-directeur. Daarna volgde een uitstapje naar de Noord-Hollandse ZMOK-school Santpoort. Inmiddels is hij alweer elf jaar de trotse directeur van basisschool de Regenboog, waar hij zich sterk maakte voor de opzet van de leerlingzorg en de ontwikkeling van de zorgmanager. Manuel’s levendige persoonlijkheid levert hem de waardering op van het team, de ouders en de kinderen. Van harte gefeliciteerd met dit jubileum! |
Geert-Jan Snijders neemt afscheid van Corbulo College Directeur Geert-Jan Snijders zegt het Corbulo College vaarwel. Na veertig jaar in het onderwijs, waarvan ruim 36 jaar op de vmbo-school in Voorburg en de voorgangers daarvan, gaat hij per 1 maart met functioneel leeftijdsontslag. Snijders begon in 1974 op de Vlietschool Voorburg voor mavo en lto, één van de voorlopers van de huidige school. Tien jaar geleden stond de directeur aan de basis van het huidige Corbulo College. Onder zijn leiding is op de school de afgelopen jaren veel aandacht besteed aan het maatschappelijk weerbaarder maken van de leerlingen. “Ik heb het gevoel op het hoogtepunt te vertrekken”, zegt hij. “Er staat een jong team klaar dat het erfgoed, dat we samen hebben opgebouwd in de afgelopen tien jaar, verder zal uitbouwen.” Snijders wordt op 1 januari 2011 opgevolgd door Cissy Zandstra, nu nog plaatsvervangend directeur van de Esloo Praktijkschool. |
Jan Bos directeur RKBS de Bras De heer Jan Bos is per 1 januari 2011 benoemd tot directeur van RKBS de Bras. Jan Bos werkt momenteel voor de CED-groep in Rotterdam, en heeft daarvoor gewerkt in het voortgezet onderwijs en als directeur in het primair onderwijs. |
12
| LeerKracht |
Het Zandvlietcollege bestaat dit jaar 85 jaar. Tijdens een spetterende lustrumweek in oktober hebben leerlingen en docenten dit feit uitgebreid gevierd. Van buitenlandse reizen tot een feestweek in Nederland: er was voor iedereen iets te doen. Ook leerlingen droegen bij aan de organisatie en begeleiding. Suzanne de Jager uit 5 havo 1 werkte samen met medeleerlingen aan een speciale lustrumsite. Zij interviewde tijdens de week onder andere rector Johan van Dam. Suzanne: Wat maakt deze week een succes? Van Dam: Wat deze week zo fantastisch maakt, is dat we een hele week ‘zonder rooster’ organiseren met elkaar. Als dit op een grotere school met ongeveer 1500 leerlingen wordt gegeven, zou je minder merken dat je het met elkaar doet. Iedereen kent elkaar. Alles wordt voor en door leerlingen gegeven. Dat maakt deze week een groot succes. Suzanne: Wat vindt u van deze week? Van Dam: Het is mooi om te zien hoeveel jullie kunnen, hoeveel energie jullie hebben. Het is wel bijzonder om een hele week activiteiten te organiseren in plaats van lessen, maar dat mag wel eens. In september vertelde ik jullie dat we het als lyceum dit jaar ‘het beste van Den Haag doen’, dan is dit wel passend. Suzanne: Als u een workshop mocht kiezen, welke had u dan gekozen? Van Dam: Ik had dan waarschijnlijk djembé gekozen, omdat het me heel erg leuk lijkt en het lijkt me de moeite waard om te proberen. Ik vind koken ook erg leuk en met name lekker, dus naast djembé ook koken waarschijnlijk. Suzanne: Bent u blij met de hulp van de leerlingen? Van Dam: Ja zeker! Het is zo mooi om te zien dat jullie allemaal samenwerken en deze week tot één groot feest maken!
Kijk voor meer interviews, filmpjes en nieuws over het lustrum op de door leerlingen gemaakte website www.lustrumzandvlietcollege.webklik.nl of op de schoolsite www.zandvlietcollege.nl. Met dank aan Suzanne de Jager |
Stanislasleerlingen bouwen kart Twintig leerlingen uit de sector techniek van het Stanislascollege Krakeelpolderweg bouwen in vier projectgroepen een kart bij de bedrijfsvakschool Metaaltechniek (BVMT) in Delft. De leerlingen krijgen een tweedehands scooter en een kartframe. De bedoeling is dat de scooter wordt gedemonteerd en dat de motor op het frame wordt gemonteerd. Verder moeten natuurlijk de aandrijving en het stuurmechanisme zelf worden ontworpen. De leerlingen gaan daar iedere maandag mee aan de slag onder leiding van een docent van de BVMT. Wat dat voor hun reguliere programma betekent, moeten we nog ontdekken. De scholieren missen een dag op school, maar leren buiten de school heel erg veel. Buitenschools leren krijgt zo meer vorm. |
Pierre Wind kookt op Toermalijn Basisschool Toermalijn at een feestmaal op 27 oktober. De school kookte een maaltijd bij elkaar met topkok Pierre Wind. De schoollunch was een cadeau van de gemeente Den Haag als deel van de Haagse Onderwijsprijs die de school in september won. Pierre Wind was zichtbaar trots was om mee te doen aan dit festijn. Op het podium stond de keuken al klaar voor de meest beweeglijke kok van Nederland. Afgewisseld met dansjes en muziek maakten de kinderen hun eigen hamburger klaar - hoe gezonder, hoe beter. De leerlingenraad maakte speciale hamburgers voor de leerkrachten. Vele ouders genoten mee van het feestje. Toermalijn ontving de prijs voor het project ‘Leerlijnen’ als onderdeel van het Leerkansenprofiel. |
LeerKracht in 2011 Lucas Onderwijs heeft een aantal bezuinigingsmaatregelen ingezet voor het komend jaar. Ook op LeerKracht moet worden bezuinigd. Met ingang van dit nummer is LeerKracht dunner: niet twintig maar zestien pagina’s. In 2011 zal ook de frequentie omlaag gaan: van vijf naar drie nummers. Verder wordt bezuinigd op de portokosten door over te stappen naar een goedkopere postbezorger. Dat kan inhouden dat LeerKracht niet meer op zaterdag wordt bezorgd, maar op een doordeweekse dag op de deurmat valt. In 2011 gaat de redactie van LeerKracht onderzoeken of de informatievoorziening op een andere, kostenbesparende manier kan worden ingezet, bijvoorbeeld digitaal. Wilt u daarover meedenken? Mailt u dan naar
[email protected]. |
Gonzalo Grasman neemt afscheid van het Stanislas Op 31 december 2010 begint Gonzalo Grasman, docent aan het Stanislascollege Reinier de Graafpad, aan de volgende levensfase: die van ambteloos burger die van zijn welverdiende rust mag gaan genieten. Tijdens zijn onderwijscarrière van ruim 37 jaar in Delft en nabije omgeving, heeft hij gewerkt als docent wiskunde, mentor, examensecretaris en leerjaarcoördinator. Gonzalo heeft zich laten kennen als een vriendelijke man die graag bereid is zich in te zetten om anderen te helpen. Zijn aanpak van zaken is altijd erg doelgericht en praktisch. Het team van het Stanislascollege Reinier de Graafpad en al die leerlingen van de afgelopen 37 jaar danken Gonzalo voor zijn inzet en wensen hem nog vele mooie en lange jaren. |
Lucas Onderwijs Prijs U kunt weer nomineren! De Lucas Onderwijs Prijs wordt in 2011 uitgereikt op 15 april. Dat betekent dat u nu al kunt beginnen met nomineren voor deze prijs. De voordrachten zijn zeer welkom. U vindt reglement en formulier op lucasonderwijs.nl onder Lucas Onderwijs en dan Lucas Onderwijs Prijs. Voordrachten kunt u tot 6 maart 2011 inzenden. Genomineerden geven altijd aan dat de nominaties van collega’s bijzonder zijn, dus aarzel niet en zet die collega in het zonnetje! |
Oriëntatie op Management 19 januari 2011 Inschrijven voor 30 december 2010 Tijd voor tijd 2 februari 2011 Inschrijven voor 6 januari 2011 Assertiever communiceren 9 februari 2011 Inschrijven voor 26 januari 2011 De Datamuur 16 februari 2011 Inschrijven voor 22 januari 2011 In gesprek met ouders 9 maart 2011 Inschrijven voor 15 februari 2011 Begrijpend lezen: aantrekkelijk en effectief 23 maart 2011 Inschrijven voor 1 maart 2011 Hoera, een conflict 13 april 2011 Inschrijven voor 1 april 2011 Beïnvloed anderen en begin bij jezelf 20 april 2011 Inschrijven voor 1 april 2011
| LeerKracht |
13
Leerlingen Populier verdedigen fietsplan in gemeenteraad
Kort Nieuws Leerlingen ISW in bedrijfssimulatie Leerlingen van ISW Hoge Woerd in Naaldwijk houden een wedstrijd om de meeste winst en de beste samenwerking. Deze scholieren uit de sector Economie doen dat in kleine groepjes via een bedrijfssimulatie. Elk groepje bestaat uit vier tot vijf leerlingen die gezamenlijk via een computersimulatie een bedrijf vormen. Één leerling is bedrijfsleider. In de competitie proberen de vijftien bedrijven de grootste winst te behalen met de beste onderlinge samenwerking. Op 3 november konden ouders en docenten met deze wedstrijd kennismaken tijdens een bijzondere informatieavond. Alle vijftien bedrijven hadden plannen gemaakt ter presentatie op deze avond. Een aantal geselecteerde projecten is door de leerlingen daadwerkelijk uitgevoerd. De plannen variëren van het inrichten van de aula met een cateringplan en het presenteren van de bedrijfssimulatie met behulp van PowerPoint. |
Eerste- en tweedejaarsleerlingen van de Populier hebben een fietsplan uitgedacht en verdedigd tijdens een gemeenteraadsvergadering op het Haagse stadhuis. Deze gemeenteraad bestond uit acteurs, maar dat weerhoudt de scholieren er niet van daadwerkelijk met hun plan aan de slag te gaan. ‘Ik ben de stad’ is een initiatief van de gemeente Den Haag om leerlingen bewust te maken van het burgerinitiatief. De leerlingen leerden in de voorbereiding hoe zij een plan voor hun buurt kunnen maken en vervolgens hoe zij dat plan kunnen indienen en verdedigen bij de gemeenteraad. Het Fiets-Veiligplan van de leerlingen van de Populier krijgt een daadwerkelijk vervolg. De leerlingen gaan met buurtbewoners de omgeving rond de school veiliger maken voor fietsers. |
In Memoriam Op donderdag 7 oktober kreeg de Shalomschool het droevige nieuws dat leerling Aiden uit 1-2b en zijn moeder Laia door een misdrijf om het leven waren gekomen. Op school is een herdenkingshoek ingericht. De hele week hebben kinderen en ouders tekeningen, teksten, knuffels en bloemen in de herdenkingshoek achtergelaten. Ook is er ondersteuning geweest door Slachtofferhulp en de politie. De begrafenis heeft inmiddels in besloten kring plaatsgevonden. Een vertegenwoordiging van de Shalomschool was daarbij aanwezig. Op maandag 25 oktober is op school een korte herdenkingsbijeenkomst gehouden op het schoolplein voor kinderen, ouders en de familie. Wij wensen de familie, het team en de leerlingen van de Shalomschool sterkte bij het verwerken van dit verlies. Op zaterdag 9 oktober is plotseling Febe Leenderts, vijfdejaars leerling van Esloo PrO, overleden. Febe was bezig met een AKA-opleiding, in december zou ze eindexamen doen. Toen Febe werd gevraagd naar wat ze al die jaren het leukste van school vond, antwoordde ze vastberaden: “Mijn vriendschap met kinderen van begin tot eind.” Het indrukwekkende aantal (oud)leerlingen en (oud)collega’s zowel tijdens de uitvaart als tijdens de herdenkingsbijeenkomst op school, geeft aan dat de school een bijzonder, lief en vooral geliefd kind heeft verloren. Docenten en leerlingen koesteren de vele warme herinneringen die ze heeft achtergelaten en zullen haar nooit vergeten. Onze gedachten gaan uit naar haar ouders, zusjes, broertjes, verdere familie en vrienden. Carina Robbers-de Geus, leerkracht van Samenwerkingsschool Emmaüs, is op 13 oktober overleden. Na een ziekbed van meer dan een jaar moest zij haar moedige strijd opgeven. De Emmaüs verliest een toegewijde en warme collega en voor de kinderen een hele lieve juf. Haar accepterende en relativerende levenshouding zal hen altijd bijblijven. Op 18 oktober heeft de afscheidsdienst plaatsgevonden. Onze gedachten zijn bij haar man Thijs, die als adjunct-directeur van PCBS de Zonnewijzer ook bij Lucas
14
| LeerKracht |
Onderwijs werkt, en de kinderen Willemijn, Jasper en Maarten. We wensen hen veel kracht bij het verwerken van dit verlies. Op woensdag 13 oktober is onze zeer gewaardeerde oud-collega Adri van der Meij op 54-jarige leeftijd overleden. Adri kwam in 2001 als beleidsmedewerker Onderwijs & Kwaliteit de Lucas versterken. Hij heeft in deze periode veel mooie initiatieven ontwikkeld: het Synergie-traject, de werkgroep Onderwijs, het netwerk vmbo, de collegiale visitaties en het opzetten van de Lucas Academie. Adri was leraar Duits en zijn liefde voor taal kwam regelmatig in zijn werk terug. Begin 2007 besloot Adri om samen met zijn vrouw Alice naar een groenere omgeving te verhuizen, zij vertrokken naar Wageningen. Het afscheid van de Lucas was voor Adri geen gemakkelijke beslissing en hij hield met veel collega’s contact. In 2009 bereikte ons het trieste bericht dat Adri ernstig ziek was. Zijn geloof hielp hem bij het dragen van deze zware last. Hij bleef positief en tot op het laatst was zijn oprechte belangstelling voor iedereen in zijn omgeving groot. Wij hebben Adri leren kennen als een warme persoonlijkheid, met veel respect voor zijn omgeving. Adri wilde altijd het beste uit zichzelf en anderen halen. Wij wensen zijn vrouw, kinderen en iedereen die Adri heeft gekend, veel sterkte met het verwerken van dit verlies. Juf Chris Driessen-Breuls is tot ons grote verdriet overleden op vrijdag 15 oktober. Chris trad in oktober 1980 in dienst van de Willibrordusvereniging, waar ze tot 1985 heeft gewerkt op de Vuurvlinder. Daarna maakte Chris de overstap naar de Liduina. Vanaf 1985 tot de zomer van 2008 was zij op die school onze collega. Naast een lieve juf in de klas was Chris ook remedial teacher en intern begeleider. En ze was sportief! Een kei in volleybal, badminton, tennis en golf. We hebben veel te vroeg afscheid van Chris moeten nemen. We troosten ons met haar woorden dat ze met een dankbaar gevoel terugkijkt op al het moois dat zij in haar prachtige leven heeft mogen meemaken. Chris is 60 jaar geworden. Dat zij moge rusten in vrede. |
| Tekst | Annemarie Breeve | Fotografie | Lou Wolfs
Vensters: met elkaar in gesprek D
e Lucasscholen voor voortgezet onderwijs werkten de afgelopen maanden hard aan het gereed maken van ‘hun’
Vensters voor Verantwoording. Dit landelijke benchmarkproject levert veel informatie op, maar vraagt een behoorlijke tijdsinvestering. De Haagse Colleges waren de eerste instelling binnen de Lucas die online gingen met hun informatie. De rest volgt begin 2011.
Joke Hengefeld, directeur van het Hofstad Lyceum en Kees Vernel, stafmedewerker Onderwijs en Kwaliteit voor de scholen van de Haagse Colleges, schuiven aan voor een dubbelinterview. Tijdens het gesprek vullen de twee elkaar steeds aan, of raken verwikkeld in een gesprek over een specifiek onderdeel. In een notendop is daarmee het hoofddoel van Vensters bereikt. Vensters voor verantwoording moet er vooral voor zorgen dat betrokkenen het gesprek over de kwaliteit van de school met elkaar aangaan. Joke Hengefeld: “Juist op schoolniveau kun je met elkaar kijken hoe het ervoor staat. Er staan oudertevredenheidsgegevens in en leerling-enquêtes. Vensters is nadrukkelijk niet bedoeld om de ‘beste’ school eruit te laten komen. Je gaat als school, ouders en omgeving met elkaar in gesprek over de school waar je bij betrokken bent.” Uniforme wijze
Uniek aan Vensters voor Verantwoording, een project van de VOraad, is dat landelijk het merendeel van de scholen voor het voortgezet onderwijs zich eraan heeft verbonden en dat daarmee uitgebreide schoolgegevens op uniforme wijze beschikbaar worden gemaakt. Het is het antwoord van de sector op de informatie die via de onderwijsinspectie of via publieksmedia als Trouw of Elsevier naar buiten komt. Ouders en leerlingen kunnen scholen vergelijken wanneer zij moeten kiezen, maar hebben vooral toegang tot een schat aan informatie over de school van hun keuze. Kees Vernel vindt het moedig dat scholen hieraan op zo’n grote schaal meewerken. “Je geeft als school grote openheid over je organisatie. Je schrijft ook op wat niet goed gaat.” Joke Hengefeld vult aan: “Vensters is zo opgezet dat een school pas online kan als de informatie compleet is. Iets even openlaten is er dus niet bij.” Vensters haalt ook gegevens op van de onderwijsinspectie en van de Dienst Uitvoering Onderwijs (DUO). Er zijn dus meerdere bronnen voor de gepubliceerde informatie.
zaken kan nog verbeterd, meent Vernel en daarom gaat begin 2011 een evaluatiegroep aan het werk. “Bij bedrijfsvoering zijn bijvoorbeeld de schoolkosten gebaseerd op het bestuur, dat klopt niet altijd als je het vertaalt naar schoolniveau. Ook zijn sommige grafieVensters laat de gemiddelde. ken zo gemaakt dat het lijkt of iets een waardering door leerlingen zien.. enorm verschil is, maar als je kijkt naar Bij de toelichting is de hele. de absolute getallen, dan is dat niet vragenlijst met punten per. zo. Zo zijn er nog wat kleine punten.” vraag te lezen.. Toch overheerst ruimschoots enthousiasme bij de twee. “Maar het valt en staat met het invullen door alle scholen”, stelt Hengefeld. “Wij zijn als Haagse Colleges nu de eerste instelling in deze regio die helemaal online is, maar daar moeten er snel meer bij komen. Het is een tijdsinvestering, dat zeker, maar de moeite waard.” Kees Vernel sluit daarbij aan, en merkt op dat veel scholen bij het invullen juist merken welke gegevens ze nog niet of onvoldoende op orde hebben. Zo kan het zijn dat niet alleen het invullen van Vensters tijd kost, maar er ook andere zaken aangepakt moeten worden. “Heb je bijvoorbeeld je schoolplan nog niet helemaal af, dan moet je eerst daarmee aan de slag”, aldus Vernel. “Het dwingt scholen ook alle informatie na te lopen en te actualiseren.” In de komende wervingsperiode moet duidelijk worden of Vensters mensen bereikt. “Het is interessant te bekijken hoe scholen vensters gaan inzetten bij de werving en of aankomende leerlingen en hun ouders ook echt gaan kijken om een keuze te maken voor de school van hun kind. |
K ijk zelf!
Verbeterpunten
Vernel nam deel aan de landelijke expertgroep, waarin vertegenwoordigers van scholen uit het hele land met elkaar discussieerden over de indicatoren waarmee wordt gewerkt. Een aantal
Vensters moet je zien! Kijk op www.schoolvo.nl. De scholen die de Vensters al volledig hebben ingevuld, zijn herkenbaar aan een geheel groen rondje.
| LeerKracht |
15
één twee drie vier vijf zes zeven acht negen tien
10 vragen aan ...
Slobodan Vuckovic | Tekst | Michel Schreuder
1 Hoe lang speel je al in een band? Ik zing al heel lang in bands, maar die stopten er op een gegeven moment altijd weer mee. Uit de restanten van de laatste band heb ik samen met een vriend Headlife opgericht. Dat bestaat nu drie jaar. 2
En met succes ? Het gaat heel goed. We hebben in het voorprogramma gestaan van Ellen ten Damme en Claw Boys Claw. Ook treden we regelmatig op in heel Nederland en soms in Duitsland. De klapper dit jaar was ons concert in de grote zaal van het Paard van Troje, hier in Den Haag.
3
Overdag is Slobodan Vuckovic (33) docent. lichamelijke opvoeding op basisschool. Onze Wereld. ’s Avonds staat hij op het. podium met de Haagse rockband Headlife.. In oktober organiseerden band en school. een benefiet voor Warchild.. Kijk ook op www.headlife.nl.
Hoe ben je op Onze Wereld terecht gekomen? Nadat ik klaar was op de Halo heb ik een jaar als vervanger op een andere basisschool gewerkt. Daarna werd ik benaderd door Onze Wereld, omdat er een vacature was. Sindsdien werk ik hier met veel plezier als docent lichamelijke opvoeding.
4 Zijn school en band te combineren? Voorlopig nog wel, hoewel het wel zwaar wordt. Standaard oefenen we twee keer in de week. Ik zit ook nog steeds op zangles en schrijf al onze teksten zelf, dus dat kost ook veel tijd.
| Fotografie | Lou Wolfs
8 Ben je zelf anders tijdens een optreden? Op het podium ben ik veel meer met mezelf bezig dan op school, waar je toch vooral de kinderen probeert te enthousiasmeren. Wat dat betreft is Headlife echt een uitlaatklep. En ik vind het heerlijk. Het is echt een tweede leven voor me. 9
Jullie hebben een benefiet voor Warchild gedaan Eind oktober, samen met de school en een sponsor. Ton Hendriks, directeur van Onze Wereld, had ons zien spelen in het Paard en vond dat Headlife een keer moest optreden voor de school. Daarnaast waren de leerlingen op school bezig met een project voor Warchild. Dat hebben we toen gecombineerd in een benefietavond. En met succes, want er is ruim duizend euro opgehaald voor het goede doel.
10 En de toekomst? De band is als hobby begonnen, maar ik wil er uiteindelijk wel mijn werk van maken. Als het lukt. Dit jaar hebben we ons vooral geconcentreerd op het concert in het Paard. Nu gaan we aan de slag om nieuw materiaal te schrijven en een cd op te nemen.
5
Hoe reageren je leerlingen? De kinderen horen er steeds meer van. En zeker groep 7 en 8 vinden het helemaal leuk. Het is maar wat stoer dat de meester in een band zit.
‘Het is maar wat stoer
meester in een band zit’ dat de
6 En je collega’s? Collega’s vinden het geweldig om de gymmeester op het podium te zien staan. Sommigen zijn nog niet gewend aan mij in die rol, zijn ook verbaasd me zo te zien. Anderen daarentegen komen al jaren naar onze concerten. 7 Is er verschil tussen school en podium? Ja, het is een heel andere rol die je aanneemt. Niet in de laatste plaats omdat ik op school kinderen laat bewegen, en op het podium beweeg ik zelf. Hoewel ik natuurlijk ook probeer het publiek in beweging te krijgen. Foto: R. Nieuwenburg
16 16
| LeerKracht | | LeerKracht |
