Pagina 21 Pagina 15. Pagina 5

1 1 0 2 1 1 19

Pagina 5

Pagina 21

Pagina 15

rspreid in Schagen -

an-huis ve - Deze krant wordt gratis huis-a

Voorwoord Voor u ligt de jubileumkrant van Voetbalvereniging Schagen. VV Schagen is met zijn 100 jaar een van de oudste voetbalverenigingen in Noord-Holland. Het begon allemaal op 7 mei 1911 onder de naam “Sparta”. Inmiddels spelen we sinds 2007 op een uiterst modern complex in Nes-Noord. Na 96 jaar op grasvelden te hebben gespeeld, beschikken we nu over twee kunstgrasvelden met verlichting en één ‘gewoon’ veld. VV Schagen is uitgegroeid tot een vereniging met zo’n 550 leden waarvan er ruim 100 van het vrouwelijke geslacht zijn. Samen met de circa 150 vrijwilligers beleven deze leden wekelijks veel plezier aan het voetbal! Sportief Het sportieve hoogtepunt in de afgelopen 100 jaar ligt in de zeventiger jaren van de vorige eeuw. VV Schagen wist te promoveren naar het allerhoogste amateurniveau van Nederland. Een prestatie van formaat, die daarna nooit meer geëvenaard is. Naast hoogtepunten waren er ook sportieve dieptepunten. In de negentiger jaren werd de kelder van het amateurvoetbal bereikt. Inmiddels speelt VV Schagen 3e klasse KNVB. De dames kennen een kortere historie binnen de vereniging maar zijn in deze periode al twee keer gepromoveerd en spelen ook 3e klasse KNVB.

Recente ontwikkelingen VV Schagen heeft zich de afgelopen jaren verbreed. Met extra mogelijkheden die, uiteraard, met voetbal te maken hebben. Zo werd in 2005 het zaalvoetbal opnieuw mogelijk gemaakt. Het dames- en meidenvoetbal is in 2006 opgestart en uitgegroeid tot drie meidenen twee damesteams. Als laatste is in 2007 onder het motto “Niemand staat bij VV Schagen buitenspel” het G-voetbal geïntroduceerd. Op zaterdagochtend beleven onze Giganten het plezier in het voetbal. Jubileum Voor het realiseren van al onze jubileumactiviteiten hebben talrijke vrijwilligers zich al vele maanden lang actief ingespannen. Of het nu gaat om de sponsoravond met Johan Derksen, de topper tegen de oud-internationals, de reünie met wedstrijd oud-VV Schagen tegen oud-AZ, Dankzij de onmisbare extra steun van vele sponsors en adverteerders is dit allemaal mogelijk geworden. Hieruit blijkt dat VV Schagen een bruisende vereniging is en niet meer weg te denken valt in een plaats als Schagen. Vanaf deze pagina wil ik iedereen enorm bedanken voor zijn of haar inzet!

Gert Tuinsma Voorzitter VV Schagen

Een burgemeester zonder balgevoel en een wethouder van sport die zelf 30 jaar bij SRC voetbalde. Zet deze twee bij elkaar en je krijgt een gesprek over voetbal dat alle kanten op gaat. Burgemeester Gerrit Westerink speelde vroeger veel voetbal op straat. Hij mocht op keep. Maar als het er ‘echt om ging’ werd hij als achterkeeper neergezet. “Ervoor zorgen dat het spel zo snel mogelijk hervat kon worden als de bal achter de lijn ging”, vertelt hij. “Ik liep met andere sporten vaak voorop, maar met voetbal ging de bal altijd de verkeerde kant op.” “Achterkeeper”, Hans Heddes herhaalt het woord nog eens lachend. “Dat woord kennen we niet bij SRC”, zegt hij lachend. Schagen en SRC Heddes voetbalde ook van jongs af aan op straat en speelde 30 jaar lang bij SRC. Veel familieleden speelden daar, net als zijn vriendjes. Het was dus logisch dat hij daar ook ging spelen als laatste man, voorstopper en rechtsachter. Een echte verdediger die het toch niet laten kan zijn club te verdedigen. “Maar toen zaalvoetbal opkwam (richting de jaren 70, red.) zag je wel dat jongens uit beide clubs in een team gingen spelen.” Dat staat volgens de burgemeester haaks op het grote voorpaginanieuws van toen: de gebroeders Schop die wisselden van club. “Ik begreep niet dat het zo gevoelig lag. Ik merkte dat ook toen we gingen kijken naar een mogelijke fusie. Er was zoveel weerstand, veel emotie en het zou voorzitters en vrijwilligers de kop kosten”, zegt Westerink. Het wordt Heddes nog wel eens gevraagd. “Daar ga ik niet aan trekken. Dat past ook niet bij mij, als SRC’er zijnde. Ik merk ook, dat zolang beide clubs zich redden en ze vrijwilligers kunnen binden het goed gaat.” Beide

clubs floreren volgens Westerink. “Het is denk ik, achteraf gezien, een goed besluit geweest het niet te doen. Voetbal verbindt jong en oud Heddes is een fanatiek voetballer en ook sportwethouder. Hij ziet veel voordeel in voetbal. “Sport bindt mensen. Ik kan ervan genieten als een club 100 jaar bestaat: een unieke prestatie. Ik zie wat voor plezier mensen eraan beleven in het weekend. Niet alleen volwassenen maar vooral ook de jeugd. Mensen kunnen hun ei kwijt, het motiveert ze. Dat is mooi voor de gemeenschap. En de mensen die ervoor zorgen dat alles weer tiptop is voor het weekend, kantine schoon, bladeren van het veld. Dat is geweldig werk, dat verbindt jong en oud. De kantinedienst die ik straks samen met SRC’ers tijdens de feestavond ga doen is daar het ultieme voorbeeld van. Ik heb er toch zo een enorme zin in.” 2000 man langs de lijn Hij vervolgt: “Twee clubs in Schagen die met gezonde rivaliteit samenkomen tijdens de derby, dat zijn de leuke momenten. Ik heb daar zelf ook gespeeld. En dan 2000 man die naast elkaar langs de lijn staan. Dat is een bijzonder moment waar je de verbinding met elkaar heel duidelijk ziet. Mensen gunnen elkaar het licht in de ogen. Vriendjes zitten bij elkaar in de klas maar spelen wel tegen elkaar, dat kan gewoon.” Westerink vult aan: “Voetbal is per de-

Colofon Jubileumuitgave 100 jaar VV Schagen. Uitgave onder auspiciën van de VV Schagen

Met bijdragen van: Manouk van de Pauvort, Marijke Schoen, Pim Kanbier, Lous Kruijer, Gert Tuinsma, Mart de Lange, Rolf Schot, Frank Oudmaijer, Sjaak Euser, Wilbert Korevaar en John Turpijn. Samenstelling: Mart de Lange/Sjaak Euser. DTP ondersteuning: Marye Koster. Met dank aan Zeeman Reclame Groep en alle adverteerders en sponsoren die deze uitgave mede mogelijk hebben gemaakt.

finitie een teamsport. Al kun je nog zo goed voetballen, je moet kunnen samenwerken. Inleveren ten aanzien van het collectief, dat spreekt me enorm aan. Petje af voor de vrijwilligers, zoals de chauffeurs. Met die mensen mogen we ons rijk rekenen, al 100 jaar!” Winnen of plezier? Samen proberen ze de geschiedenis terug te halen. Heddes: De meeste clubs uit deze regio zijn uit 1930. VV Schagen liep dus al vooruit.” Sport is leuk, maar gaat het nu om het winnen of het plezier? Westerink: “Je gaat voor het winnen. Dat is onderdeel van het spel. Maar als je verliest, moet je dat wel sportief opvatten, vind ik.” Heddes vult aan: ”Maar zonder winnen heb je evengoed plezier. Een goede competitiedrang voor de kleintjes is goed. De burgemeester haakt daarop in: “Maar soms lees ik krantenartikelen over ouders die bijvoorbeeld schelden op de scheidsrechter. Dat is gewoon geen goed voorbeeld”. “Publiek langs de zijlijn is wél de slagroom op de taart. Jammer dat er dit jaar geen derby is. Dan heb je echt volle bak. En dan komt de burgemeester kijken! Nou dat is het natuurlijk helemaal.” grapt Heddes. “Ja, ik hoop dat we dat volgend jaar weer voor elkaar krijgen”, aldus de burgemeester. “In 2011/2012 gaan we voor de derby. Ik als burgemeester zeg: moge de beste spelers winnen. Wat jij, Hans?” Heddes: “Prima, dat de beste moge winnen, als ze maar een groen/wit shirt aan hebben!”

Redactie en foto’s: Mart de Lange. Historische foto’s met dank aan Zijper Museum Niestadt fotocollectie Eindredactie: Sjaak Euser. Drukwerk en verspreiding: Holland Combinatie Deze jubileumkrant wordt gratis huis-aan-huis verspreid in de gemeente Schagen Oplage: 9.250 exemplaren.

“Namens het gemeentebestuur van Schagen feliciteren wij u hartelijk met het 100-jarig bestaan van VV Schagen.”

Gerrit Westerink en Hans Heddes

Tentoonstelling Schagen 100 jaar VV Schagen voetbalt nu aan de Nes Noord, op het nieuwe complex. De thuisbasis is hiervoor meerdere keren van plaats veranderd en aangepast aan de tijd. Van de Loet naar de Julianalaan, om vervolgens de overstap naar Nes Noord te maken. De naam die al die tijd gebleven is, is: ’t Trefpunt. In onze kantine ’t Trefpunt is al vanaf januari 2011 een begin gemaakt met een tentoonstelling, die per maand is gaan groeien. Een deel van de tentoonstelling zal van blijvende aard zijn. Uiteindelijk kunt u vanaf mei 2011 de complete tentoonstelling met verhalen, foto’s, filmpjes en prachtige objecten bekijken, die u een indruk geven hoe het voetbal van VV Schagen zich in de jaren ontwikkeld heeft.

VV Schagen, voetbalinstituut in Noord-Holland De historie van voetbalvereniging Schagen, voorheen sportvereniging Schagen, is reeds op tal van manieren beschreven. Inderdaad, ooit begonnen als ‘Sparta’. Vandaar de naam Spartahal. ‘Met ons allen, voor ons allen’ was tijdens de bouw van de eigen hal het credo. Getekend: Gert Boontjes, de meest onvergetelijke voorzitter die de club Schagen ooit heeft gehad. Het tegeltje met deze spreuk hangt anno 2011 nog in de hal. Schagen, een van de tien oudste verenigingen ook uit Noord-Holland, daardoor steevast deelnemer aan het ooit zo befaamde ‘Toernooi der Tien Oudsten’, dat eens per jaar bij een van de tien oudste clubs werd gehouden. Een evenement voor spelers onder de 23 jaar. Twee keer heb ik mogen meedoen. Een keer in de Zaanstreek en een keer bij – ik meen – MFC in Medemblik.

Een deel van de clubgeschiedenis heb ik persoonlijk mogen meemaken. Sta mij toe, goede lezer, enige herinneringen met u te delen, juist nu, bij de viering van het 100-jarig bestaan van de club. Een club, die door de geschiedenis heen heeft bewezen, een voetbalinstituut te zijn in Noord-Holland. Als ventje van 10, 11 werd ik lid van de SV Schagen. Voetballen deed ik tot dan toe alleen op straat. Met een aantal buurjongetjes ging ik - nerveus toch wel - mee naar de training. Trainer was ‘ome’ Dolf Kohnhorst. Een aardige man, die geen vragen stelde toen ik op mijn Bata-schoenen het veld aan de Loet betrad. Ik legde het hem zelf uit: “Ik heb nog geen voetbalschoenen meneer Kolhorn”, prevelde ik. “Die krijg ik pas als ik écht moet voetballen.” De

trainer lachte een brede glimlach, streek over mijn bol en zei: “Ik heet Kohnhorst… K-o-h-n-h-o-r-st.” We hadden geen keeper, wij van Schagen pupillen C. Dus moest ik op doel. De eerste uitwedstrijd verloren we met 5-0 van Hollandia T. De week na mijn dramatische debuut stond ik linkshalf. Op mijn Bata’s. Ik liep niemand in de weg. Behalve mezelf. Ik werd ouder. Bereikte via de adspiranten C en B de Junioren II en uiteindelijk de A-1. Een goed elftal, als linkshalf stond ik achter onze fenomenale linksbuiten Henk Jan Toes. In 1974 speelde dat Schagen A-1 een internationaal toernooi in Roden, Drenthe. Ik herinner me een sensationele zege op PEC Zwolle A-1: 1-0, door een doelpunt van Marco Kuit. Tussen onze eigen wedstrijden door zagen we Nederland het WK in West-Duitsland beginnen met een 2-0 overwinning op Uruguay. Als aanvoerder van dat team was ik woest op begeleider/coach Jan Rem, die mij reserve zette voor de laatste wedstrijd tijdens dat toernooi. “Je aanvoerder wissel je niet!”, wierp ik Rem voor de voeten. Had ie maling aan. De overstap naar de seniorenselectie was groot. Schagen bevond zich in een vrije val en was wekelijks mikpunt van spot tijdens Studio Sport. Won de Knudde Trofee van dat programma door jaar in jaar uit te degraderen. Tot de onderbond aan toe. Vergeten was de 6-1 triomf op Vitesse’22 en de promotie naar de eerste klasse, het amateurvoetbalwalhalla destijds. Schagen was een zinkend schip. Mijn Schagen-loopbaan was al eerder naar de knoppen: op het moment dat trainer Jan van der Steen mij wilde inbrengen tijdens De Kennemers-Schagen, zag hij dat ik samen met reservedoelman Peter “Witte” van der Bel nét een sigaretje opstak. Het was verdomme ook bokkoud die dag. Sneeuw en wind teisterden het Kennemers-complex. Ik werd niet ingezet. Schagen verloor wéér die middag. “Jij kan een leuk balletje trappen, maar vindt de Markt veel interessanter”, zei de trainer later tegen me. Had ie gelijk in. Ik kukelde daarna de groep van het tweede elftal in. Met als coach Johan “Busby” Bremer. Spelers als Cees Speets, Joop Kolhorn, Cees Zwaag, Siem Hondius, Gerard Jonker, Hans van Ketel. Wat oudere spelers, die hun waarde voor de club al lang en breed hadden bewezen. Busby Bremer voorspelde de uitslag van onze wedstrijden altijd op een lucifersdoosje. Hoe maf kun je zijn, vroeg ik me af. Wachtte niet op het antwoord, want ik was wéér wissel. Tien minuten mocht ik meedoen, tegen de reserves van Geel Zwart. Ik had het helemaal gehad met die mafcoachkees, die oudere spelers de voorkeur gaf. Ik verkaste naar de net opgerichte zaterdagtak bij SRC. In de jaren tachtig, door een knieblessure zelf niet meer in staat te spelen, keerde ik terug aan de Julianalaan. Als coach van Schagen C2, later B2. Prima team, jongens als Leen van der Marel, Dirk-Jan Kooij, Werner Botman hebben het later tot een flink niveau geschopt. Na vier jaar hield ik het voor ge

zien, vanwege privétoestanden. Eind jaren tachtig keerde ik voor de tweede keer terug. Nu als coach van een gemengd team, waarin mijn dochter Marijne speelde. En later met Martien de Graaf en Gerard Noppen als coach van Schagen Dames 1, dat in 2001 kampioen werd na een 0-10 zege op de nummer twee, Berdos uit Bergen. Een jaar later hield Schagen Dames op te bestaan; meiden stopten, gingen studeren, verhuizen, noem maar op. Marijne verkaste naar Winkel en speelt daar nog steeds in Dames 1. Ik ging mee als supporter, later als assistent-trainer, nog later als herstel-trainer. Totdat de herstel-trainer tijdens een hersteltraining onbarmhartig pijnlijk dwars door z’n knie ging. Je wordt ouder papa… Tja. Ouder worden gaat met vallen en opstaan. Vraag het elke oudere van – pak ‘m beet – boven de 80. Vraag het een 100-jarige! Vraag het uw club! De antwoorden zijn in tal van archieven te vinden. Honderd worden doe je met vallen en opstaan. Steeds maar weer opstaan. Sla er de clubgeschiedenis maar op na. Eén ding staat vast: “Schagen die gaat nóóóóóit verloren, knoop dat in je oren!!” Ik wens u allen een fantastisch jubileum toe.

Sjaak Euser

er illig w j i Vr eld in be

De F-pupil “Gewoon iets doen voor de club waar je kinderen voetballen” is de normaalste zaak van de wereld. Dat het geen loze woorden zijn, wordt in het korte vraaggesprekje al snel duidelijk. In de beginjaren negentig heeft Nol nog gevoetbald in senioren 7, maar hij was ook inzetbaar in hogere teams als dat nodig was. Dit seizoen fungeert Nol als hulptrainer en coach van D2, waarin zijn zoon Aaron voetbalt. Maar het hele gezin Schabbing is “voetbalminded”, zo speelt zoon Perry in de C1 en draait Reinie, Nols vrouw, zo af en toe kantinedienst en was zij ook behulpzaam bij de KNVB dagen voor de jeugd.. “Als iedereen zijn of haar steentje bijdraagt” komen we met elkaar heel ver, aldus Nol, en daar is geen speld tussen te krijgen. Nol telt ook samen met Adriaan Goedhart alweer jaren de genomen penalty’s tijdens de jaarlijkse strijd om de Joh. Bremer penaltybokaal. Dat moeten wel duizenden penalty’s zijn geweest inmiddels! Een leuke, jaarlijks terugkerende activiteit.

Het is 07.00 uur ’s morgens. Mijn zoon maakt mij wakker. Slaperig en wazig kijk mijn zoon aan. Daar staat een stoere voetballer, geheel in Schagen-tenue... Klaar om naar de wedstrijd te gaan. Maar die begint pas om 10.00 uur! Wat is het toch fantastisch als je kind, smurf af, zo enthousiast en vol overgave de wedstrijd ingaat. Van de kleine doeltjes en kleine veldjes mogen de F-pupillen de overstap maken naar de halve velden. Als geelzwarte wespen vliegen ze achter de bal aan, van links naar rechts en van voor naar achter. Wat is ook al weer mijn eigen doel? De ouders, opa’s en oma’s juichen hun kinderen toe. De wedstrijd is af; het belangrijkste gaat nu beginnen: de penalty’s. Om de beurt mag elke F-pupil zijn kunsten vertonen. Ja hoor, mijn zoon is aan de beurt. Hij neemt een aanloop van wel 10 meter en is al moe als hij bij de bal aankomt. Met links geeft een trap tegen de bal en... DOELPUNT! Hij rent een rondje, iedereen klapt. Hij komt op blij op me af en zegt: “Mam, we hebben gewonnen”!

Smurfenvoetbal bij VV Schagen “Een genot om die kids van 5 jaar te zien voetballen”

Joh. Bremer Penaltybokaal

“De spanning is voelbaar als het er echt om gaat spannen”

Aan het einde van het voetbalseizoen wordt traditiegetrouw gestreden om de Joh. Bremer Super Tank Penaltybokaal. In de voorrondes wordt bepaald wie de beste schutters per team zijn, die uiteindelijk uitkomen in de kwart en halve finale. Natuurlijk volgt uiteindelijk de spannende finale! Een ware afvalrace dus, waarin in totaal meer dan 1.000 penalty’s worden genomen. De schotafstand is per leeftijdscategorie uiteraard verschillend en het is een pracht gezicht hoe onze beste seniorenkeepers op het verkeerde been worden gezet door de allerkleinsten. Scores van 5 doelpunten uit 5 penalty’s zijn dan zeker niet ondenkbaar. Al langer dan 28 jaar wordt de naam van de winnaar op de grote Joh. Bremer wisselbokaal gegraveerd. Bremer, inmiddels overleden, was voormalig speler en trainer van Schagen. Bremer heeft een belangrijke rol gespeeld bij de VV Schagen. De vernoeming van de jeugd penaltybokaal is een eerbewijs aan hem.

Jeugdvoetbal:

Alweer 5 jaar geleden is VV Schagen als een van de eerste verenigingen in de Noordkop gestart met het aanbieden van voetbal voor kinderen van 4 of 5 jaar oud. ‘Officieel’ mocht je van de KNVB pas voetballen als je de leeftijd van 6 jaar hebt bereikt. Bij Schagen liepen zoveel kleinere broertjes en zusjes rond die ook wilden voetballen, dat we er wel wat mee moesten doen. Elke woensdagmiddag werd tijdens de F-training op de Julianalaan ook aan deze groep talenten aandacht gegeven en xxx was een van de eersten die dit jonge spul de kneepjes bijbracht. Een prachtig gezicht om dat hele jonge spul met z’n allen achter de bal aan te zien rennen. Bij Schagen noemen we deze leeftijdsgroep “De Smurfen”. Meer verenigingen gingen 5-jarigen voetbal aanbieden en noemde dit vaak “kaboutervoetbal”. Omdat er geen KNVB-competitie was werd onderling met buurtverenigingen mini-toernooitjes georganiseerd, een doorslaand succes. Motorische ontwikkeling Samen voetballen bevordert de motorische en ook de sociale ontwikkeling van een kind. Vallen en opstaan. Scoren, maar ook incasseren... Het hoort er allemaal bij. Heeft u ook zo’n Smurf of Smurfin met te veel energie? Bezoek eens een training, nee, laat uw kind gelijk meedoen. Een ding weten we zeker: eenmaal op het voetbalveld willen ze nooit meer wat anders... Er wordt elke woensdag getraind door deze groep tussen 17.00 en 18.00 uur. Informatie of aanmelden kan via de site of via het e-mailadres [email protected]

Het Janneke Mandemakertoernooi Het eigen jeugdtoernooi van de VV Schagen wordt jaarlijks georganiseerd in de maand mei voor alle Fen E-teams (6 t/m 9 jarigen). Het komende Janneke Mandemaker toernooi staat natuurlijk volledig in het teken van het 100-jarig bestaan van VV Schagen en zal plaatsvinden zaterdag 14 mei. Dit jaar zal er onder andere ook een springkussen zijn, zodat de jeugd zich kan vermaken als er even geen wedstrijd is. Natuurlijk kan de jeugd die komt kijken bij de broertjes en/of zusjes zich daar ook vermaken. Diverse buurtverenigingen worden uitgenodigd om deel te nemen aan dit toernooi. Dat de verenigingen zich echter al spontaan zelf aanmelden, geeft aan dat het een goed georganiseerd en gezellig jeugdtoernooi is. Vaak nemen, naast onze eigen 15 jeugdteams, zo´n 50 tot 60 teams van andere verenigingen deel aan het Janneke

Mandemaker toernooi. In totaal lopen op een dergelijke dag wel meer dan 500 voetballertjes rond op het sportpark van VV Schagen. Alle wedstrijden worden door onze eigen verenigingsjeugdscheidsrechters gefloten. Het is zeker de moeite waard om een kijkje te nemen bij het jaarlijkse VV Schagen toernooi. Tot ziens bij het Mandemakertoernooi! Het Janneke Mandemakertoernooi bestaat onder deze naam inmiddels al 14 jaar. Janneke Mandemaker heeft zich jarenlang voor VV Schagen ingezet. Eerst als begeleidster toen haar drie jongens op voetbal gingen. Later – samen met haar gezin – draaide zij bestuursdiensten op zaterdag op het Trefpunt. Bij het jaarlijkse toernooi voor de pupillen was zij actief betrokken. Janneke Mandemaker is helaas bij een noodlottig ongeval op 20 mei 1997 overleden. Na haar overlijden heeft het toenmalige jeugdbestuur het toernooi haar naam gegeven.

er illig w j i Vr eld in be

Martijn fluit alweer ruim 2 jaar de jongste jeugd van Schagen. Op de vraag wat hem bewoog om scheidsrechter te worden (naast zijn voetbalcarrière) vertelt Martijn dat ie gewoon gevraagd is en het hem wel leuk leek. “Ik was al een jaar aan het fluiten toen ik de KNVB-jeugdscheidsrechterscursus ging doen”, ik weet nog goed dat we van de KNVB mensen een praktijkles kregen en toen moesten we meiden fluiten”, Die waren allemaal groter dan wij en dan is het best wel spannend,” vervolgt Martijn. Hij wil graag blijven fluiten en een vervolgcursus gaan doen. “Kleine kinderen zeggen niet zoveel tegen de scheids”, “dat is bij grotere jongens wel anders, die gaan tegen je in en daarom moet je goed kunnen fluiten”. Of hij ook iets minder leuk vindt antwoord Martijn; “Ik heb wel eens een vader gevraagd weg te gaan die naast de doelpaal zijn zoon -die keepte- vertelde wat ie moest doen. Die jongen werd er bloednerveus van. Maar hij bleef daar staan, tja wat moet je dan?”

“Zonder scheids kan er niet worden gevoetbald!” Aan het woord zijn Nico Bellis en John Dekker. Clubvrijwilligers en zij coördineren de inzet van verenigingsscheidsrechters voor de jeugdwedstrijden. Daarnaast een beetje gek van voetballen. Beide heren zijn dol op het “spelletje” en hebben zelf altijd gevoetbald. Op de vraag wat ze motiveert om dit “werk” te doen is het antwoord eigenlijk heel simpel. ‘Een bijdrage leveren om de jeugd te kunnen laten voetballen’. Net zoals zij dat zelf ook in hun jeugd ook hebben gedaan. John Dekker regelt alweer 10 jaar de scheidsrechters voor de jongste teams, deelt de fluitdiensten in en zorgt ervoor dat dit op de clubsite staat. Nico Bellis is ook alweer de nodige jaartjes bezig en is bij Schagen betrokken geraakt toen zijn zoon ging voetballen. Nico regelt de scheidsrechters voor de teams vanaf 14 jaar en de damesteams op zondag We staan er niet vaak direct bij stil, maar zonder scheidsrechter kan er niet worden gevoetbald. De scheidsrechter zorgt ervoor dat de spelregels worden nageleefd en geeft leiding aan wedstrijd. Een goede scheidsrechter bevordert niet alleen de spelvreugde, hij (of zij natuurlijk) werkt ook aan de individuele ontwikkeling. Beslissingen durven nemen, omgaan met kritiek, leiding geven. Het zijn maar een paar voorbeelden die je als persoon alleen maar sterker kunnen maken. Een goede praktische opleiding en kennis van de spelregels is dus noodzakelijk, en iedereen kan het leren!

Voetballen bij de jeugd van VV Schagen Het beleven van plezier aan het spelletje is een belangrijk uitgangspunt. Zonder plezier houdt een speler het niet lang vol en een trainer of leider al evenmin. Plezier in voetbal heb je wanneer je veel scoort, dus aanvallend voetbal speelt. Daarbij zul je de bal moeten kunnen veroveren, in de ploeg moeten kunnen houden, er een aanval mee moeten kunnen opzetten, met als afronding het scoren van een doelpunt. Om dat te leren moet je trainen en wedstrijden spelen. Dat zal steeds op een plezierige manier dienen te gebeuren, waarbij structuur maar ook bepaalde afspraken onmisbaar zijn. Binnen onze vereniging houden we ons dan ook aan de “Kanjerafspraken”. VV Schagen heeft bij de jongste jeugd nu 8 F-pupillen teams, 7 E-pupillen teams en 4 D-pupillen teams. Bij de F- en E- pupillen teams spelen zowel jongens als meisjes. Vanaf de D-pupillen is er nu één meisjes team.De jeugd is de grootst voetballende groep binnen onze vereniging. Er zijn naast de normale wedstrijden ook allerlei nevenactiviteiten voor de jongste jeugd: Tijdens de winterstop doet de jongste jeugd mee met de zaalcompetitie, zodat zij het hele jaar door kunnen blijven voetballen. Voor de Smurfen, F- en E-pupillen is er elk jaar een sinterklaasfestijn, waarbij Sinterklaas en zijn Pieten aanwezig zullen zijn. Daarnaast houden we bij VV Schagen bijna jaarlijks een sponsorloop tijdens de nieuwjaarsreceptie. Op deze manier proberen we én geld in te zamelen voor een vooraf gesteld doel en ouders meer betrokken te krijgen bij de vereniging. In april worden jaarlijks alle eerste jaars D-pupillen uitgenodigd om mee te doen met een uitwisselingsprogramma met de Engelsen. Met Pasen komen zij naar Schagen toe om een heel weekend met voetbal bezig te zijn. Met Pinksteren gaan de D-pupillen op visite bij de Engelsen, waarbij ook het hele weekend in het teken staat van voetbal. In de maand mei organiseert VV Schagen jaarlijks het Janneke Mandenmakertoernooi. Tijdens dit toernooi spelen de jeugdelftallen wedstrijdjes tegen vele andere voetbalclubs uit de omgeving.

Uitbreiding van het team scheidsrechters noodzakelijk Door de groei van de vereniging zijn er meer scheidsrechters nodig die bijvoorbeeld eenmaal in de 2 weken een wedstrijd willen fluiten. “zonder scheidsrechter kan er immers niet worden gevoetbald.” De beginnende en jeugdige scheidsrechter (14 tot 16 jaar) begint met het fluiten van de jongste teams en naarmate de ervaring toeneemt worden wedstrijden gefloten van hoger spelende teams. Uiteraard worden de aspirant-scheidsrechters in de praktijk goed begeleid. Via onze clubsite kun je overigens online je eigen wedstrijden selecteren en plannen. Zo kan je altijd de wedstrijd fluiten die jou het beste uitkomt. KNVB-opleidingen De KNVB organiseert regelmatig opleidingen voor scheidsrechters. De pupillen scheidsrechters (jongste jeugd) , de junioren (12-16 jaar) en de seniorenscheidsrechters zijn voorbeelden van opleiding die de VV Schagen stimuleert. De kosten voor een opleiding wordt door de club betaald. Bij voldoende aanmeldingen kan de KNVB-opleiding ook op ons complex plaatsvinden. Dus ga ook fluiten voor je club en meld je aan bij Nico Bellis of John Dekker: [email protected] of kijk op onze clubsite vvschagen.nl voor meer informatie over het fluiten van wedstrijden.

Meiden voetballen natuurlijk bij VV Schagen Het dames- en meidenvoetbal is de snelst groeiende tak van sport in Nederland. VV Schagen is hard op weg om met het eerste damesteam op een steeds hoger niveau in de Noordkop te voetballen. Momenteel speelt het team in de derde klasse. Ook de meiden voetballen al jaren en de meeste meidenteams voetballen bij Schagen in de hoge 1ste klasse. Met speciaal ingerichte kleedkamers voor “ladies only” is het moderne Schagen-complex klaar voor de toekomst. De trainers en begeleidersgroep werken nauw samen om de meiden beter te laten voetballen. Schagen heeft een speciaal “meidenprotocol” dat een hoop zaken voor de meiden en hun begeleiders goed regelt. Wil jij ook voetballen bij VV Schagen? Meiden voetballen vanaf 10 jarige leeftijd in meidenteams. VV Schagen heeft in alle leeftijdsklassen meidenteams die zaterdags voetballen, dus je kunt altijd meedoen. Vanaf 16 jaar kun je op zondag voetballen in de damesteams. Zowel prestatief als recreatief. Kom meetrainen Je kunt altijd even meetrainen om te kijken of je voetballen leuk vindt. Elke woensdagavond tussen 19.00 en 20.00 uur trainen de meiden. Een ding weten we zeker: eenmaal de kicks aangehad, wil je daarna niets anders meer... Veel informatie over het meidenvoetbal tref je aan op onze website vvschagen.nl en voor meer vragen kun je het emailadres: [email protected] gebruiken.

Het meiden- en damesvoetbal wordt serieus genomen Door “Manouk van de Pauvort” Begin jaren 90 waren er bij VV Schagen nog geen meidenteams. De meiden die op voetbal zaten waren in groepen gemengd met jongens. Toen er na een tijd meer meiden bij de vereniging kwamen, hadden ze er genoeg voor een juniorenteam. Dat team bleek veel te sterk voor de juniorencompetitie, dus na één seizoen werd het ‘Schagen Dames 1’. De gemiddelde leeftijd van deze speelsters lag onder de twintig jaar. Sjaak Euser werd coach van dat team.

team op te richten. Van allebei speelden de dochters in een jongensteam van VV Schagen, met nog een aantal meiden. Tijdens een schoolvoetbal toernooi in Waarland zijn ze gaan “flyeren” en uiteindelijk kregen ze een team bij elkaar: De meiden D1. Mart deed de organisatie en het neerzetten van het meidenvoetbal en Martin trainde de meiden. Veel meidenteams waren er niet in die tijd in de buurt dus speelde de Md1 in een jongenspoule. Toch behaalde de meiden zeer goede resultaten.

Als Damesteam begonnen ze in de vijfde klasse. Legendarisch waren de wedstrijden tegen SRC. Meestal wonnen de dames van VV Schagen die wedstrijden, op één na: SRC won van Schagen met 1-5 en daardoor werd de Dames 1 dat jaar geen kampioen.

In het seizoen 2007-2008 kende VV Schagen al één (recreatief) damesteam en vier meisjesteams.  Gezien de landelijke ontwikkelingen, waaruit blijkt dat meidenvoetbal duidelijk in de lift zit, waren er volop kansen om het meiden en damesvoetbal nog verder uit te breiden. Een eerste stap om het meidenvoetbal succesvol te kunnen uitbreiden werd gezet met het aanstellen van een algeheel coördinator voor deze doelgroep. Meiden- en damesvoetbal werd nu eindelijk gezien als een verrijking binnen de vereniging. Er werd serieuzer mee omgegaan. Ook bij de komst van het nieuwe complex in 2007 was dat te merken, er kwamen twee kleedkamers speciaal voor de meiden van VV Schagen. 

Een echt damesbestuur of –bestuurslid heeft Schagen in die tijd nooit gehad. Het werd toentertijd ook nog niet zo heel serieus genomen. Lager spelende herenelftallen kregen automatisch toch wat meer “rechten”. In het derde seizoen werden de dames 1 kampioen door in Bergen bij de nummer twee, Berdos, met 0-10 te winnen. Ze speelden volgens een simpel systeem: meteen druk zetten op de helft van de tegenstander, en ook voetballen op die helft. Dat systeem ging vrijwel altijd goed. De Dames 1 deden het goed en promoveerde naar de vierde klasse. Maar een aantal meiden stopte, door allerlei oorzaken. Het team werd daarom in het najaar van 2002 uit de competitie gehaald. De dames werden verspreid. De meesten stopten. Marijne Euser en Marjan de Graaf werden door tweedeklasser Winkel ingelijfd. In opmars Pas in het seizoen van 2006 veranderde dat weer. Martin Zevenberg en Mart de Lange besloten weer een meiden-

Sjaak Euser (oud trainer/coach eerste damesteam) is blij dat VV Schagen het vrouwenvoetbal nu eindelijk serieus neemt;  ‘’Ik neem mijn hoed af voor de mensen die zich daarvoor inzetten. “Velen blijven het een echte mannensport vinden. Dat is natuurlijk onzin”. Er komen nog steeds veel nieuwe en gemotiveerde leden bij van alle leeftijden. Op het moment telt het meidenvoetbal rond de 85 speelsters die verdeeld zijn over 3 jeugdteams en 2 damesteams. Alle meidenteams spelen in de 1ste klasse en het damesteam in de 3e klasse KNVB. Het 2e dameselftal speelt recreatief in de 5e klasse.

er illig w j i Vr eld in be

“Als er een scheids voor de G-jeugd nodig is, bel je mij als eerste!” Bovenstaande citaat is kenmerkend voor Cor. Er zullen weinig personen zijn die langer dan Cor zo betrokken zijn bij het geel-zwart van VV Schagen. Cor heeft vele functies vervuld. Hij is jaren grensrechter bij het eerste elftal geweest (menig puntje als grensrechter gewonnen), heeft teams begeleid, was enige tijd terreinmeester, kantinemedewerker en waarschijnlijk nog veel meer. Maar Cor was bovenal scheidsrechter, óf bezig met het begeleiden van jeugdige fluiters. Met name bij de jeugd fluit Cor graag. Hij doet dat op geheel eigen wijze, consequent, soms dollend dan weer streng (met Cor valt nu eenmaal niet te spotten), in de geest van het spel en opvoedend. Cor legde het spel weleens stil om spelertjes uitleg te geven waarom er gefloten werd. De vereniging mag zich verheugen in zo’n trouwe clubman. Fijn dat hij nog steeds actief is binnen de vereniging, als coach van het “zesde”, kantinemedewerker en als scheidsrechter voor de (Giganten)jeugd.

worden op een half veld gespeeld, zeven tegen zeven inclusief keeper. Die wedstrijden duren twee keer vijfentwintig minuten en tussendoor is er een pauze van tien minuten. De Giganten doen altijd hun uiterste best tijdens een wedstrijd en hebben er erg veel plezier in. Rick vindt het  mooiste van de anderhalf jaar dat hij trainingen geeft, dat het niveau van elke spelers onwijs is verbeterd. Niet alleen de voetbalkwaliteiten zijn omhoog geschoten, maar ook hun persoonlijkheid is gegroeid. Hij hoopt dan ook deze lijn nog jaren te kunnen aanhouden. Giganten 2 Het 2e Giganten team (8-12 jarigen) wordt getraind door Femke Kraakman. Al vanaf de start van het G-voetbal zet Femke zich met veel plezier hiervoor in. Femke doet dit om kinderen die om welke reden dan ook niet kunnen meedraaien in een regulier team, ook de mogelijkheid te bieden te kunnen voetballen. Zelf voetbalt Femke ook al een aantal jaren bij VV Schagen. 

Aangepast sporten voor kinderen groot succes

“Bij VV Schagen staat niemand buitenspel” Door Manouk van de Pauvort VV Schagen is een club die iedereen de mogelijkheid wil bieden om te voetballen. Toch ontbrak een tijd geleden nog wat aan de vereniging, maar dat veranderde in september 2007. Het bestuur van VV Schagen besloot in 2007 het G-voetbal-initiatief te omarmen. Er werd een manier gezocht en gevonden om kinderen met een lichamelijke en/of verstandelijke beperking toch te laten voetballen binnen onze vereniging. Organisatorische integratie Mart de Lange (vrijwilliger bij VV Schagen) heeft het startplan geschreven, de organisatie uitgewerkt en het budget geregeld. De invulling van diverse randvoorwaarden was belangrijk. “gewoon wat gewoon kan en speciaal wat speciaal moet” Er werden nieuwe shirtjes, ballen en andere belangrijke spullen aangeschaft. Binnen de vereniging werden ook duidelijke afspraken gemaakt, onder andere over wie welke taak kreeg. Er werden twee trainers bereid gevonden en een coördinator. Het enige wat nog ontbrak waren “de Giganten” (g-voet-

ballers) In de maanden voor het eerste seizoen heeft veelvuldig in verschillende kranten gestaan dat VV Schagen met G-voetbal zou starten. Daar kwamen veel enthousiaste reacties op. Giganten 1 Het 1ste Gigantenteam wordt op dit moment getraind door Rick Stad. Dit doet hij vanaf het voorjaar 2009. Toen hij werd gevraagd om de junioren te gaan trainen, leek hem dat een gezellige uitdaging. Zelf heeft Rick dertig jaar gevoetbald en anderhalf jaar training gegeven. De G1 bestaat op dit moment uit ongeveer 15 enthousiaste jongens. De spelers zitten in de leeftijdsklasse van twaalf tot en met zestien jaar. De trainingen van de G1 worden elke zaterdagmorgen van tien tot elf gegeven op het A-veld. Die training start vaak met wat looptrainingen, baloefeningen of een rondo. De vereniging probeert elke maand een wedstrijd te organiseren, maar aangezien in de Noordkop bijna geen junioren voetballen, is het lastig om dat te regelen. Wedstrijden

Elke zaterdag morgen van tien tot elf uur trainen deze jongens op het A-veld. De training beginnen ze zittend op hun eigen voetbal in de kring. Daar starten ze de training en wordt het eerste spel, de warming-up uitgelegd en voorgedaan. Na verschillende spelvormen zoals mikken en scoren, wordt de training altijd afgesloten met een partijvorm en het nemen van penalty’s. De ouders worden ook goed betrokken bij de trainingen. Ze trappen vaak een balletje met de jongens voor de training en vaak verlenen zij tijdens de trainingen een aantal hand- en spandiensten. Wedstrijden worden één keer in de maand gespeeld. Vanwege een beperkt aantal teams in de leeftijdsklasse acht tot twaalf jaar kan dat helaas niet vaker worden gedaan. Jaarlijks afsluitend G-toernooi Elk jaar vindt aan het einde van het seizoen het G-toernooi plaats. Dit jaar staat het toernooi gepland op 4 juni. Daarbij worden wedstrijdjes gespeeld binnen dezelfde leeftijdsklasse, waaraan het Smurfenteam (5-jarigen) van VV Schagen ook meedoet.  Op dit moment is het G-voetbal al 3 jaar een groot succes. De trainers en Giganten beleven veel plezier tijdens de wedstrijden en trainingen, en leren een hoop op technisch en sociaal gebied. VV Schagen biedt iedereen de kans om te sporten, en houdt de contributie van het G-voetbal daarom laag. Zo wordt niemand beperkt om deel te nemen. Ook dankzij een financiële bijdrage van de Nederlandse Stichting voor het Gehandicapte Kind (NSGK) is het G-voetbal een groot succes en een niet meer weg te denken activiteit.

Programma Overzicht:

Mei

18

AZ traint jeugd (D t/m A) van VV Schagen

Juni

07

Officiële viering VV Schagen 100 jaar Aanvang 19:30 uur Kantine Trefpunt

21

Wedstrijd Schagen 1 tegen ex-Internationals Aanvang wedstrijd 19:30 uur

02

15e editie PH Verheul Six toernooi

07 Sport en Spel -Mega Zeskamp voor jeugd en senioren Jeugd 10:00-13:30 en Senioren 14:00-17:00

27

Feestavond voor de gehele jeugdafdeling (m/v) Van 17:00 tot 20:00 uur tm 12 jaar Van 20:00 tot 23:00 vanaf 12 jaar

04

Regionaal G-voetbaltoernooi VV Schagen van 10:00-14:00 uur

14

Janneke Mandemakers jeugdtoernooi voor E- en F-jeugd

28 “Goud van Schagen” - Reünie voor (oud)leden Aanvang 14:00 uur

14

Bingo avond en officiële trekking winnende nummers jubileumloterij Aanvang avondprogramma 19:30 uur

28

Wedstrijd Oud Schagen tegen Oud AZ 16:00 uur

28

Groot eindfeest in feesttent aanvang 20:00 uur

John heeft fijne herinneringen aan Jan Blaauw, “Jan was een echte clubman waar ik veel respect voor had”

Door John Turpijn Het was in 1984 toen mijn 8-jarige zoon Robin tegen me zei: ”Pap, ik wil graag op voetbal bij S.V. Schagen”. Nu was het in die tijd zo, dat, wanneer je op de ‘De Vogelweid’ zat, je dan ging voetballen bij SRC. Als je op de ‘De Wegwijzer’ zat, ging je bij S.V. Schagen voetballen. Bekende voetballers als Leen van der Marel, Lennard Peperkamp en Roderick Fels waren van de ‘De Wegwijzer’. Ik vond het erg leuk dat Robin op voetbal wilde, want vroeger thuis werd voetbal ons met de paplepel ingegoten. Op zondagmiddag moest het doodstil zijn, want om 13:30 uur zat mijn vader voor de radio en stak dan een grote sigaar op. Hij volgde de verslaggeving van mannen als (ingenieur) Ad van Emmenes, Bob Spaak, Koen Verhoeff en Herman Kuiphof. Mijn broer Wouter had Frans de Munck als favoriet en ik natuurlijk Eddy Pieters Graafland. Wij zaten op voetbal bij BVC (Biltse Voetbal Club); hier begon Hans van Breukelen zijn carrière. Mijn zoon Robin; hij begon in de E2, bij Jan Mulder. Omdat ik ook van het voetbalspelletje hield, duurde het niet lang eer Jan mij vroeg of ik de begeleider van E2 wilde worden. De sfeer bij S.V. Schagen was erg gemoedelijk en na een half jaar werd ik gevraagd om deel uit te maken van de jeugdcommissie. De JC bestond toen uit Cor Klaver, Trudy & Wiebe van Huizen, Jan Smit, Martin Keesman en als nieuweling, mijn persoon. Iedere 14 dagen was er commissievergadering, want dan kwam ook het boekje (clubblad) uit.

De liefde voor VV Schagen Gerry en Hanny Epskamp hebben dat vele jaren, met veel type- en plakwerk, gedaan. Aart Spruit kwam op een gegeven moment bij de Jeugdcommissie, met de vraag of de JC wat voelde voor een voetbaluitwisseling met de St. John’s uit Ipswich. Dat werd al met al een groot succes en zelfs nu nog, na al die jaren, vindt er nog steeds een uit wisseling met de St. John’s plaats. Zelf heb ik er twee voetbalvrienden aan over gehouden, Will Abbott en Bob Harrall, en we zien elkaar geregeld nog. Hoogtepunt vond ik wel het internationaal A1 toernooi, ter gelegenheid van het 80-jarig bestaan van S.V. Schagen. Een speciale toernooicommissie; bestaande uit Jaap van der Marel, Gerrit Scheerhoorn, Martin Keesman en mijn persoon hebben er o.a. voor zorg gedragen dat het toernooi een groot succes werd. We hadden selectiespelers, als Bert Kiewiet en Remco van Nigtevegt, gevraagd om begeleider te zijn van de gastteams. De finale werd gespeeld door de A1 van Heerenveen en Sint Niklaas uit België. We kregen een groot compliment van Foppe de Haan, die toen trainer was van de A1 Heerenveen. In 1995 werd ik voorzitter van de afdeling zaalvoetbal van S.V. Schagen en daarnaast was ik, bij ‘t veldvoetbal, begeleider van Schagen 3. Het ging in die tijd wat minder met Schagen 1, in seizoen 1997-1998 dreigde er zelfs degradatie naar de 7e klasse.

Door de grote inzet van leden, vrijwilligers en het bestuur (met oa Sep Brood en Leo Jeijssman) kwamen we weer in een positieve spiraal. Met trainer Aart Spruit kwam Schagen 1, via promotiewedstrijden, in de 5e klasse. Jack Willig was een van de initiatiefnemers van het Six-toernooi op Hemelvaartsdag. Dit toernooi is vandaag de dag nog altijd een groot succes. Onder leiding van trainer Dick van Stralen werd het laatste zetje gedaan, namelijk het kampioenschap naar de 4e klasse. Ik herinner mij de kampioenswedstrijd bij Dynamo nog als de dag van gisteren. Alle overige seniorenteams wilden die wedstrijd meemaken, er waren meer toeschouwers van Schagen dan van Dynamo zelf. Later die dag was er de fantastische intocht, op de platte kar rond de kerk van Schagen. Zoals iedere voetballiefhebber een favoriete club heeft, zo is VV Schagen mijn club. Helaas moest ik in 2004, wegens gezondheidsredenen, een stapje terug doen; tegenwoordig volg ik VV Schagen vanaf de zijlijn. Ik spreek regelmatig leden, bestuursleden en volg de website. Zo nu en dan ga ik naar een wedstrijd van mijn zoon Robin kijken en over een tijdje bij de Smurfen, als mijn kleinzoon Joey daar voetbalt. Bij deze wil ik het bestuur, de leden en vrijwilligers van harte feliciteren met het 100-jarig bestaan van de VV Schagen en wens iedereen een fantastisch jubileumjaar toe.

Pupil van de Week “Vaak slapen ze er niet van” Je bent 8 jaar en opeens gaat de telefoon: “Ja, Jan Laan hier….je bent geselecteerd voor Pupil van de Week voor komende zondag, het staat al op de site.” Als “Pupil van de Week” mag je in de bestuurskamer de wedstrijdbespreking meemaken tijdens een thuiswedstrijd van het vlaggenschip. Ongelooflijk spannend natuurlijk. Al die grote mannen. Handtekeningen verzamelen van alle spelers en samen met de scheidsrechter de toss doen op de middenstip, voorafgaand de wedstrijd. Traditiegetrouw mogen de pupillen de aftrap nemen en al “slalommend” proberen te scoren

op het doel van de tegenstander wat vaak (natuurlijk) heel goed lukt. Applaus van de toeschouwers! Yes! De vele mensen langs de lijn maken het extra spannend en de trotse ouders blijven maar foto’s nemen van hun voetballende kroost. Tijdens de wedstrijd naast de trainer en wissels op de bank en als er een bal moet worden opgehaald, worden de pupillen ingezet. Na de wedstrijd nog een frietje in de kantine en een mooi vaantje als herinnering. Een prachtige dag beleven ze! En: een dag waaraan ze met veel plezier zullen terugdenken.

Het ‘eerste’ van Schagen, 15e editie Six Toernooi Het gezelligste seniorentoernooi van de Noordkop vlaggenschip van de vereniging Door Pim Kanbier “Sparta” speelde haar eerste voetbalwedstrijd op 9 juli 1911. Het terrein waarop gespeeld werd was keurig in orde gemaakt,. De kleedkamer bestond uit een met doek afgeschermd gedeelte van de houten tent die op de ijsbaan stond. Met behulp van zaagsel werden de lijnen getrokken, een karwei waarvoor de gebroeders Delver (8 en 5 jaar) respectievelijk 3 en 1 cent ontvingen. De Schager Courant berichtte dinsdag 11 juli over de wedstrijd: Zondagmiddag 9 juli 1911 vond op het Sportterrein “Wilhelmina” de eerste voetbalwedstrijd der Voetbalclub “Sparta” plaats en wel tegen N.N.V.V. uit Nieuwe Niedorp. Den korte oefentijd der Schagers in aanmerking genomen, was een nederlaag te voorzien. N. Niedorp won dan ook gemakkelijk dezen wedstrijd met 10-2. Het spel van beide clubs muntte niet uit. Op 30 juli 1911 volgde de eerste uitwedstrijd. Op deze snikhete zondag reed “de selectie” op paard en wagen richting Twisk. Na een reis van ruim drie uur ontdekten de “Spartanen” ergens in de buurt van Medemblik een paar doelpalen. Meer was er niet te zien. Na het paard voorzien te hebben van water en roggebrood (kosten: 15 cent) besloten de voetballers zich maar in het gras uit te strekken. Toen eindelijk de voorzitter van de club arriveerde, was niemand verbaasd te horen dat hij het veel te heet vond om te spelen. Sparta was echter niet naar Twisk gekomen om er te zonnen. Na veel heen en weer gepraat werd besloten om toch te spelen. De voorzitter moest wel “efkes” zijn mannetjes optrommelen. Na een half uurtje stonden dan eindelijk beide ploegen klaar voor de aftrap, echter men had geen scheidsrechter … De beide aanvoerders besloten toen dat er onder hun leiding gespeeld zou worden. Zelf zouden ze uiteraard meedoen. Nadat er 10 minuten vrolijk was gevoetbald, leidde een overtreding tot een woordenwisseling. De aanvoerders bleven bij hun mening, in de rug gedekt door de medespelers, en de wedstrijd werd gestaakt. Sparta claimde reglementair een 5-0 overwinning: de eerste overwinning van Sparta! Langzamerhand steeg de kwaliteit van het voetbalspel. Als gevolg van het groeiende aantal leden (18) besloot men 1913 een elftalcommissie te benoemen… Over de beginperiode van VV Schagen staan in het boek “75 jaar Sparta” talloze anekdotes. Verhalen die gaan over lekke ballen, de bespeelbaarheid van het veld, het tekort aan spelers, financiële problemen en over accommodatieperikelen. Maar gelukkig vooral over de sportieve prestaties van Sparta, waarvan de naam in 1931 door de KNVB verboden werd en toen gewijzigd werd in ‘Voetbalvereniging Schagen’. In de 100-jarige geschiedenis van de club hebben er op sportief gebied talloze hoogte- en dieptepunten plaatsgevonden. Het absolute hoogtepunt vond plaats op zondag 14 mei 1972. Onder het toeziend oog van maar liefst 3000 toeschouwers speelde Schagen, onder leiding van trainer Paul Verra, de kampioenswedstrijd tegen Vitesse ’22. Het werd een glorieuze 6-1 overwinning voor Schagen, dankzij doelpunten van Bob van Twuijver (2x), Gert boontjes (2x), Cees Boontjes, Rob Sijm en Aart Spruit. Schagen was eersteklasser, een unieke gebeurtenis voor een stadje van toen amper 8000 inwoners. Na de wedstrijd volgde een rondrit door Schagen en een ontvangst door de burgemeester op het stadhuis. Roemrijke tijden, die gevolgd werden door “magere jaren” en bestuurlijke problemen. Schagen dreigde aan het eind van de vorige eeuw zelfs naar de kelder van het amateurvoetbal af te dalen, maar het tij werd op tijd gekeerd. Na 5 seizoenen vierde klasse promoveerde Schagen in 2008 na 7 (!) promotiewedstrijden naar de derde klasse, een niveau waarvan het bestuur vindt dat het past bij de club: een stabiele derdeklasser, met ambitie om hogerop te komen. De man achter het succes van de laatste jaren is Rob van der Werff. Hij heeft in de afgelopen 5 jaar dat hij trainer was veel aandacht besteed aan “de breedte”. “Als je als club wilt groeien naar een hoger plan, dan moet je ook verder kijken dan de selectie. Een club die hogerop wil, zal de zaken ook steeds professioneler aan moeten pakken”, vindt hij. In het bestuur vond Van der Werff een gewillig oor. Paul Grooteman werd aangesteld als trainer van Schagen 2, er kwam een nieuwe kledinglijn, sponsors werden aangetrokken en zaken werden voortvarend geregeld.

Het Six-toernooi (zes tegen zes) is ooit ontstaan omdat de club geld nodig had om het dak van de Spartahal te repareren. Schagen zou Schagen niet zijn en aansluitend het toernooi (begonnen met “uit je daktoernooi”) en een bingoavond moesten de clubkas een impuls geven. Ron Smit en Jieles de Visser waren de mannen van het eerste uur en besloten dat het toernooi op Hemelvaartsdag moest worden gehouden. Iedereen was tenslotte de volgende dag vrij. Willem Kiemel werd ingehuurd voor de toernooileiding en vader Scheerhoorn zou de microfoon ter hand nemen om onder andere de standen om te roepen. Schagen is een gemoedelijke club gebleken en nadat de organisatie zich gigantisch had verslapen, de zelfgemaakte consumptiebonnen er dus ook niet waren en de regen met bakken uit de lucht kwam vallen, kon er uren later dan gepland gestart worden met het toernooi. Iedereen heeft uiteindelijk een prachtige dag gehad. Op dat moment kon echter niemand bevroeden dat een succesformule was geboren. Nu, 15 jaar later en 14 toernooien verder is het toernooi voor heren, dames en mixteams een begrip in de regio. Van heinde en ver komen teams zich aanmelden om deze dag mee te maken. Het staat dan ook bekend als het gezelligste, sportiefste en leukste toernooi van de Noordkop. Door andere verenigingen vaak geprobeerd na te doen, maar nooit echt geëvenaard. De namen waaronder de gelegenheidsteams, -vaak vriendengroepen- zich aanmelden spreken boekdelen: “Ladies First, De krukken, de Sjonnies”, maar ook het legendarische “Camping Seringenhof” (sloeg de tenten al op de avond voor het toernooi op het voetbalveld) staan jaarlijks op de deelnamelijst. Het deelnemersveld beslaat tegen de 400 sporters. Reclame hoeft niet te worden gemaakt, de eerste aanmeldingen voor het volgende SiX-toernooi worden al gemaakt op het toernooi zelf. De dag wordt afgesloten met de prijsuitreiking en natuurlijk een gezellige nazit op z’n “Schagens”, dus veel gezelligheid met livemuziek. Pas als de laatste wedstrijd is gespeeld en het laatste fluitsignaal heeft geklonken gaat de tap open, geen seconde eerder! En dat maakt het concept uniek. Over het dak van de Spartahal hoeven wij ons allang geen zorgen meer te maken. Dat is gerepareerd... Organisatie 2011 staat weer als een huis Het draaiboek is weer uit de kast gehaald en de huidige organisatie (zie foto) is alweer volop bezig om alles goed voor te bereiden. VV Schagen loopt graag voorop met nieuwe ontwikkelingen, een ding echter zal nooit veranderen en dat zijn de tradities binnen de club; het Six Toernooi is daar slechts een mooi voorbeeld van. Inschrijving in volle gang Hemelvaartsdag, 2 juni staat ie weer gepland, “het SiX toernooi”. Teams kunnen zich online aanmelden via de clubsite vvschagen.nl. Doe dit wel snel want vol is vol. Voor vragen kun je de organisatie bereiken via mailadres: [email protected]

Toen in januari 2007 Schagen het prachtige nieuwe complex in Nes Noord in gebruik nam verleidde dit spelers van buitenaf bij Schagen te gaan voetballen. Samen met de spelers die geelzwart altijd trouw zijn gebleven (onder anderen Koos van Treuren, Jeroen Veltheer, Maarten Leijdekkers, Joost Groot en Jilles Blokzijl) en enkele talentvolle jongeren, de laatste jaren doorgestroomd vanuit de jeugd, vormt Schagen anno 2011 de door het bestuur gewenste stabiele derdeklasser. Met het aantrekken van Klaas Bijl als nieuwe trainer voor de vertrekkende Van der Werff verwacht het bestuur sportief gezonde jaren tegemoet te kunnen zien. “Met Klaas halen we een, in de regio, zeer bekende trainer in huis met ervaring op het niveau waarop VV Schagen speelt. Ook zijn wij van mening dat hij van toegevoegde waarde kan zijn voor de huidige selectie en niet te vergeten de talentvolle jeugd die er aan zit te komen”, aldus voorzitter Gert Tuinsma namens het bestuur. “Ik zie het als een grote uitdaging om een mooie club als VV Schagen te mogen gaan trainen. Zowel de selectie als de jeugd bieden volop mogelijkheden om er sportief een succes van te gaan maken. Na een jaartje rust is het eerlijk gezegd een heerlijk gevoel om volgend jaar weer op het veld te staan. Ik heb er enorm veel zin in”, aldus Klaas Bijl.

De club doet veel terug “Vrijwilligers zijn kurken waar de club op drijft” Ik vrijwilliger? Ja jij, waarom niet? VV Schagen drijft op de kurk die vrijwilligers heet. Alleen door de inzet van hen is het mogelijk om iedereen te laten voetballen. Maar ook om de kosten en daarmee de contributie beperkt te houden. Zijn er dan zoveel vrijwilligers? Ja, ongeveer 150. En wat doen die dan allemaal? Gaat u er maar eens rustig voor zitten. Natuurlijk wordt in eerste instantie gedacht aan de begeleiders en trainers van de teams maar er is nog veel meer dat gedaan moet worden. Het begint al met het aanmelden als lid. Er zal toch iemand moeten zijn die de ledenadministratie bijhoudt. En om te trainen moeten er ballen, hesjes, hoedjes en andere spelmaterialen aanwezig zijn. Het clubgebouw wordt wekelijks schoon gemaakt. Het bakje koffie in de rust voor de ouders en de limonade voor de leden wordt verzorgd door de mensen die een kantinedienst draaien. Daarvoor moet de inkoop van alles wat verkrijgbaar is in de kantine wel geregeld zijn. Diverse coördinatoren of commissies regelen diverse activiteiten. Denk hierbij aan de (jeugd)toernooien, penalty-bokaal, uitwisseling met St Johns, sinterklaasfeest, pupil van de week etc. Per leeftijdscategorie is een coördinator actief die vanuit het jeugdbestuur alle teams in bijvoorbeeld de F-jes organisatorisch in de gaten houdt. Ook de scheidsrechters zelf en de scheidsrechterscoördinatoren mogen niet vergeten worden. Ga er maar aan staan om iedere week iedere thuiswedstrijd te proberen van een scheidsrechter te voorzien. Helemaal als je weet dat er steeds minder scheidsrechters beschikbaar zijn. De wedstrijdsecretaris zorgt ervoor dat alle wedstrijden in de planning komen, velden worden toegewezen en het programma op internet en de kabelkrant actueel bijgewerkt is. De internet-redactie zorgt ervoor dat nog allerlei andere info op onze clubsite www.vvschagen.nl terug te vinden is. De bestuursdienst ontvangt de tegenstanders en scheidsrechters in het wedstrijdsecretariaat en regelt o.a. ook de administratieve zaken om de wedstrijden heen. Op het gebied van sponsoring zijn diverse mensen actief. Deze belangrijke financiële pijler onder het huishoudboekje van de club vergt het nodige. Hoofd-, club-, bal, evenement-, kleding- of bordsponsors komen en blijven niet vanzelf. Niet alleen deze sponsorinkomsten maar de volledige boekhouding wordt door de penningmeester verzorgd. In de ALV wordt openheid van zaken gegeven en verantwoording hierover afgelegd. Hiernaast zijn er nog tal van andere klussen, zoals de onderhoudsploeg op vrijdag die er voor zorgt dat ons complex netjes en in goede staat blijft, en passant worden zaken als zwerfafval opgeruimd, prullenbakken geleegd, onkruid gewied et cetera. Bovenstaande is niet uitputtend, maar geeft een goed beeld over wat er zoal dient te gebeuren bij een vereniging zoals de VV Schagen. Als je dit leest, kun je je voorstellen dat er ook wel eens iets niet geregeld is. Het gaat allemaal niet vanzelf... Maar dankzij de inzet van vele vrijwilligers gaat er wel heel veel goed. Chapeau! Daarom op de vraag: Ik vrijwilliger? is het logische antwoord: Ja jij, waarom niet? Er is altijd wel een taak die je op je kunt nemen. Iedereen die zijn of haar steentje wil bijdragen, is van harte welkom! Zijn er dan niet genoeg vrijwilligers? Nee. Te vaak moet een beroep gedaan worden op dezelfde personen. Hierom heeft het bestuur onder het moto “Voor elkaar – Met elkaar!” al in november 2007 op de ALV het voorstel naar voren gebracht om verenigingsbreed zowel de leden als de ouders van de jongere leden in te schakelen voor bepaalde taken. Hooguit 2 keer per seizoen wordt van iedereen het vervullen van een taak of dienst verwacht. Gewoon een paar uurtjes iets terugdoen voor de vereniging waar je zelf speelt of je zoon of dochter lid van is.

Door Frank Oudmaijer De laatste twintig jaar was ik vrijwel elke zondagmiddag op de voetbalvelden van Schagen of SRC te vinden. Als verslaggever. In het begin ging ik ook wel regelmatig naar Hollandia T, Wieringerwaard, Geel Zwart, VZV of ZAP, maar om logistieke redenen haakten deze dorpjes een jaar of tien geleden af. Er werd -met uitzondering van ZAP- ook steeds beroerder gevoetbald. Het seizoen voltrok zich altijd in eenzelfde patroon. In augustus had je wel weer zin in een potje voetbal. Lekker in de zon, een gesprek met de trainer, nieuwsgierig naar de nieuwe talenten, maar half november –met de komst van de eerste vorst en striemende regenbuien- had ik het eigenlijk wel weer gezien. Ik was altijd weer blij wanneer in mei het seizoen kon worden afgerond. Er werd me dikwijls gevraagd of ik nou ‘voor’ Schagen of ‘voor’ SRC was. Ik had absoluut geen voorkeur. Bij Schagen dachten ze trouwens dat ik overwegend SRC-supporter was en bij SRC vermoedde men een geelzwart hart. Vreemd. Ik heb het maar zo gelaten. Het zal wel te maken met het algemene wantrouwen waarmee sportverslaggevers doorgaans worden bejegend. Vooral door de echte clubmensen. Ik heb bij Schagen en SRC veel trainers zien passeren. Soms rare snijbonen en geen gemakkelijke jongens. Vooral niet de types die hun voorbeelden in de eredivisie krampachtig probeerden na te bootsen. In dat verband is de huidige Schagen trainer Rob van der Werff een verademing: altijd bereid tot een gesprek, een zinnige analyse, relativerend en vriendelijk. Goeie peer. Ook nieuwkomer Klaas Bijl valt in de categorie ‘goed benaderbaar’. Club-icoon Paul Verra kon als trainer nog wel eens knorrig reageren na afloop van een wedstrijd, maar compenseerde dat met zijn ontwapenende humor. Ik heb nog onder hem getraind, hem als journalist geïnterviewd en werd in de bestuurskamer van Schagen door hem van koffie voorzien. Paul Verra in al zijn hoedanigheden. Paul Verra. De gouden jaren. Onlosmakelijk met elkaar verbonden. Hoeveel Schagen bestuursleden zouden nog pakweg zeven spelers kunnen opnoemen van het kampioensteam waarmee Schagen in 1971 de eerste klasse bereikte? Die 6-1 overwinning op Vitesse ‘22. Zegt de naam Gerrit Schop een modaal Schagen lid überhaupt nog iets? Ik ben bang van niet. Als klein jongetje liep ik mee naast de platte kar bij weer een behaald kampioenschap van Schagen 1. Vol bewondering opkijkend naar de bezwete en altijd schreeuwende Cees Speets. Later mijn zeer gewaardeerde collega in het onderwijs. Schagen is een mooie club met een prachtig complex en een goed, ondernemend bestuur. Altijd wel een paar leuke spelers; zelden een écht goed elftal. Aart Spruit, Peter Helsloot, Bert Kiewiet, Willy Snellen, Willem de Vries, Wilbert Korevaar, Joost Schimmel, Mark Breed en ook een Joost Blaauw waren artiesten, waar je eens eventjes goed voor ging zitten. Smaakmakers. Ik heb een grenzeloos respect voor al die vrijwilligers binnen de vereniging. Ze doen het toch maar. In dat verband wil ik graag een onderbelicht aspect onder de aandacht brengen. Je hoort vaak: waar zou de club zijn zonder vrijwilligers? Helemaal waar. Je kunt er niet genoeg van hebben. Cliché: ze zijn goud waard. Maar je hoort nooit: waar zouden de vrijwilligers zijn zonder club? Want de club doet ook heel veel terug. Ik zie bij sommige fanatieke vrijwilligers een soort van radeloze paniek toeslaan, wanneer er sprake is van een algehele afgelasting of de lange, lange zomerstop. Met de ziel onder de arm... Zo is het natuurlijk ook. De club kan niet zonder vrijwilligers; maar sommige vrijwilligers zouden ook niet of nauwelijks kunnen functioneren zonder de club. Zo heb je elkaar klaarblijkelijk nodig.

Clubspelden- een blijk van waardering! Wat ons betreft verdienen alle vrijwilligers van onze vereniging een lintje. Jaarlijks wordt een gezellige avond georganiseerd voor alle vrijwilligers die de vereniging rijk is. Een soort “dank-je-wel-avond”, want waar zou de vereniging zijn zonder haar vrijwilligers? Vrijwilligers die zich enorm inspannen voor de vereniging -en vaak al voor een langere tijd- komen in aanmerking voor een extra pluim. Onze unieke VV Schagen Clubspeld is een blijk van waardering en (h)erkenning.

Henk Jan Toes verlengt sponsorovereenkomst club met Toes Montage weer met drie jaar Sponsoring geboren uit liefde voor de club Je hebt een goedlopend bedrijf, hebt binding met een sportvereniging en je kunt wat geld missen. Wat doe je dan? Precies, je wordt sponsor van de betreffende sportvereniging. Zo ging het ongeveer twaalf jaar geleden met Toes Montage en nu gaat dat nog steeds zo. Henk Jan Toes speelde in zijn jeugd al voor Schagen, kwam op latere leeftijd weer terug en had inmiddels een leuk bedrijf. Toes aan het woord over sponsoring, uitstraling en de club Schagen. ,,Er bestaat al een oude historie met Schagen. Ik voetbalde er in de A1 en ging vervolgens weg naar andere clubs als Vesdo, Alkmaarsche Boys en later SEW. Ik speelde met die verenigingen op allerlei niveaus, heb mooie voetbaljaren gehad, maar kwam terug om mijn ‘voetballoopbaan’ rustig af te sluiten. Ik woonde ook alweer langere tijd in Schagen, het was logisch en het blijft toch je ‘cluppie’. Ik zou het lekker rustig aan gaan doen in het tweede. Dat liep anders. Ik heb nog tot mijn veertigste in het eerste gespeeld. Als laatste man, dat was wel te doen. Nu speelt mijn zoon Tim nog steeds bij VV Schagen in het tweede en hij valt af en toe in bij het eerste. Ondersteuning ,,Ik ben altijd Schagen-minded geweest. Je hebt natuurlijk twee clubs in Schagen. SRC en Schagen. Maar voor mij is het altijd Schagen geweest. Daarom was de beslissing ook niet zo moeilijk toen we werden gevraagd om hoofdsponsor te worden. Het was wel in een tijd dat het slecht ging met de club, er was sprake van een dalletje. Je moet het als bedrijf niet doen, als je het eigenlijk niet kunt betalen. Het is namelijk niet zo dat je er geld mee verdient. Dat moet ook niet de doelstelling zijn, is het bij ons ook nooit geweest. Het gaat om liefde. Voor de club. Het heeft daarnaast natuurlijk ook voordelen, weet ik best. Het is goed voor de naamsbekendheid, voor de uitstraling van je bedrijf. Dat zijn dingen die meespelen, maar niet de hoofdredenen om sponsor te worden. Toes Montage ziet de sponsoring van de club als een ondersteuning van alle vrijwilligers en sporters. Want dat is waar het uiteindelijk om gaat, dat zij kunnen functioneren, hun ding kunnen doen. Daar dragen wij graag ons steentje aan bij.’’ ,,De jeugd is van groot belang. Het is het fundament van de vereniging. En daarnaast is voetbal met name voor de jeugd een goede sociale aanvulling op de opvoeding. Veel beweging is vooral voor de opgroeiende jeugd zeer belangrijk. Je moet als club ook iets uitstralen om je jeugd te behouden. Dat kan door middel van kleding, resultaten en gedrag. Dat zijn belangrijke zaken voor een club. Het is de manier waarop mensen je zien, waarmee je wordt geassocieerd. Als dat allemaal goed in orde is, heb je iets om je jeugd te behouden.’’ Commercieel ,,Het draait nu goed bij Schagen, dat is als sponsor prettig. Je merkt echt dat het bestuur van wanten weet en de zaken echt aanpakt. Er wordt professioneel met dingen omgegaan. Het draait. Er zit klasse achter. Commercieel zit het allemaal goed in elkaar, dat is belangrijk. Dan kan je als club groeien. Een club is ook net een bedrijf. ,,Natuurlijk is het ook voor ons best interessant dat we weer een klasse hoger zijn gaan voetballen. Je bent weer wat meer in beeld. Ik zeg het nogmaals: dat is voor ons als sponsor niet de hoofdzaak, maar het is wel mooi meegenomen. We kunnen met het huidige spelers materiaal goed meedraaien in de derde klasse, al zou een goede goaltjesdief nog een welkome aanvulling zijn. En succes op dit niveau straalt ook goed af op je jeugd. Resultaat van de selectie is ook een motivatie om opgeleide jeugdspelers te behouden voor Schagen. Daarom is het dus belangrijk dat de senioren op niveau spelen. Daar heeft de hele club baat bij.’’   100 jaar VV Schagen “Ik heb ook nog op het “oude” complex aan de Julianalaan gevoetbald en vroeg me af of de verhuizing goed zou zijn voor de club. Nu kan ik alleen maar zeggen dat de club er enorm op vooruit is gegaan en dat deze entourage gewoon vraagt om een mooi jubileumjaar. Er wordt dit jaar extra veel gevraagd van zowel het bestuur als van een groot aantal vrijwilligers. Als hoofdsponsor zullen wij ons best doen hen waar mogelijk te ondersteunen, zodat alle leden en vrijwilligers kunnen genieten van een geweldig feestelijk sportjaar.”

Sponsoring, het lijkt zo gewoon Net als bij elke andere voetbalclub in de regio hangen de velden bij VV Schagen ook vol met reclameborden. En toch lijkt het wel of het anders is dan bij een andere club. Het hele hoofdveld is tot op de laatste meter gevuld en zelfs op het B- en C-veld staan reclameborden. Dat die borden er niet geheel vanzelf zijn gekomen moge duidelijk zijn, je moet een sponsor wel wat kunnen bieden. Gelukkig kan dat bij VV Schagen, want naast de ruimte voor een reclamebord heeft de club ook een erg mooie website die maandelijks door tienduizenden bezoekers wordt bekeken. Dit maakt dat de site ook aantrekkelijk is voor sponsors en dat is natuurlijk mooi meegenomen voor de bordreclame. De club zal er alles aan doen om de naam van de sponsor op een positieve manier naar buiten te brengen. Het is in de ogen van de huidige sponsorcommissie de bedoeling dat er een win-win situatie ontstaat voor zowel de sponsor als voor VV Schagen. Het moet dan niet uitmaken of je kledingsponsor, bordsponsor, clubsponsor of hoofdsponsor bent. Informatie: [email protected]

D-pupil Jillis Borst over trainen Jillis (“Wel mijn naam goed spellen hoor”) speelt in D1 en wordt getraind door Jan Meijles. Zeg Jillis, vertel eens: is trainen eigenlijk wel leuk? En speel je niet liever alleen maar wedstrijden? Jillis vertelt: “Trainen is hartstikke leuk en ik leer echt heel veel. Daarom train ik ook en we proberen altijd in de wedstrijden wat we geleerd hebben. Ik voetbalde eerst bij een andere ver-

eniging maar daar werd niet serieus getraind, vond ik. Ik bedoel eigenlijk dat de trainer nu heel goed uitlegt waarom we bepaalde oefeningen doen en ik zie dat we veel beter met elkaar zijn gaan voetballen. Het is best wel serieus allemaal en de trainer is best wel streng. Maar we hebben ook veel plezier!”

“Stel haalbare doelen op” Jan Meijles over opleiden van jeugdspelers Zelf heeft Jan Meijles gevoetbald bij het 1ste van Vrone uit St. Pancras. Na verhuisd te zijn naar Schagen en bij VV Schagen op zaterdag gevoetbald te hebben werd hij door Bert Kiewiet gevraagd om de F-jes helpen te trainen. Jan liep al regelmatig rond het veld om zijn zoon Bob (die nu in het 1ste elftal van Schagen voetbalt) te zien voetballen. Jan Meijles, werkzaam bij het Marinebedrijf in Den Helder als hoofdtechnicus, vertelt bevlogen wat hem bezighoudt en met name boeit bij het opleiden van de Schagerjeugd. Jan heeft diverse trainers-opleidingen achter de rug. Begonnen als KNVB-pupillentrainer om daarna ook gediplomeerd de junioren te trainen. Thans is Jan bezig voor de opleiding tot trainer/coach 3 jeugd, (UEFA- C-jeugd), een internationaal erkend diploma en de op één na hoogst haalbare certificering binnen de jeugdtrainers opleidingen. Wekelijks is Jan niet alleen te vinden op de velden van Schagen om de jeugd beter te laten voetballen, maar hij is ook als regioscout van de KNVB betrokken bij het regioteam onder 12 en 13 jaar. Jan traint de D-selectie (11/12-jarigen) en staat als coach op zaterdag langs de lijn. “Het grootste compliment wat je als trainer kunt krijgen, is dat de kinderen op het veld laten zien of althans proberen wat ze op de trainingen leren”. “Dat kan alleen als de kinderen plezier hebben in voetballen en ze getraind worden op hun eigen niveau”. Jan vertelt verder. “Elke leeftijd kent zo zijn eigen leeftijdskenmerken. Daar moet je van uitgaan in je trainingen en coaching”. Schreeuwend coachen langs de lijn heeft geen zin en werkt zelfs averechts. Jan baseert zijn trainingstof op het nieuwe Masterplan jeugdoplei-

dingen van de KNVB. De legendarische Rinus Michels maar ook Louis van Gaal zijn betrokken geweest bij het tot stand komen van dit Masterplan. Kinderen moeten constant met de bal bezig zijn. Oefeningen waarbij de kinderen in een rijtje wachten tot ze aan de beurt zijn, moeten worden vermeden. “En dat zie je nog wel eens om je heen gebeuren”. Jan ondersteunt vanuit zijn rol de jeugdtrainers in de onderbouw bij VV Schagen. Kluitjesvoetbal hoort bij een bepaalde leeftijd “Een aantal principes is heel belangrijk bij het opleiden van jeugd en ik hanteer een aantal simpele regels dat ervoor zorgt dat trainen enerzijds leuk is, maar dat de kinderen er ook wat van opsteken. Als het voetballen beter gaat, wordt het spelplezier ook groter en voetballen doe je daarnaast nog altijd met elkaar. Bij de allerkleinsten, de F-jes echter is het kind voornamelijk met zichzelf bezig. Dan is het “ik en de bal”. Het “kluitjesvoetbal” is daar een herkenbaar voorbeeld van, want iedereen wil de bal en scoren. Dus pak je bal zelfs af van je teamgenoot. Spelenderwijs iets bijbrengen is hier het devies en het ontwikkelen van de motoriek en sociale vaardigheden staan voorop. (vallen en opstaan, omgaan met emoties, et cetera). Naarmate de kinderen langer voetballen komen er meer vaardigheden bij. “Maar ook bij de D-pupillen (11 en12 jarigen) is het belangrijk de lat niet te hoog te leggen. “Stel altijd haalbare doelen en bespreek dat met de kinderen”. Blijkt een tegenstander te sterk in de wedstrijd en sta je met 4-0 achter, dan kun je bijvoorbeeld als doel stellen om de 2e helft minder te-

gendoelpunten te krijgen. Daag de spelers uit, coach positief! Dingen die nog niet goed gaan, moet je niet nog een keer accentueren door het over het veld te blazen. De spelers weten zelf echt wel wat er verbeteren moet, speel daar op in. Stel vragen aan de kinderen. “Wat ging er goed in de 1e helft” en “wat moeten we verbeteren hoe en wie gaat dat doen” bijvoorbeeld. Kinderen die zelf met oplossingen komen, onthouden dat langer. Je bevordert daarmee het zelfvertrouwen van de speler, maar ook dat binnen een team het gevoel gaat ontstaan dat je het samen moet doen, net zoals het ontwikkelen van sociale competenties voor later in de maatschappij.” Oefenstof en verloop Met tientallen jeugdteams en dito trainers is het belangrijk dat we de trainingen afstemmen met en op elkaar: wat train je bij welke leeftijd, en wat vooral niet. “Daar ligt nog een uitdaging”, aldus Jan Meijles. “We zien helaas veel jeugd naarmate ze ouder worden stoppen met voetballen”. Natuurlijk is de maatschappij anders dan pakweg 20 jaar geleden waar de jongens gingen voetballen en meiden gingen handballen.” Er is veel ander sportaanbod of er zijn andere verleidingen. “Maar ik ben ervan overtuigd, dat als je de jeugd trainingen aanbiedt die dichter bij hun belevingswereld liggen, het verloop minder zal zijn. Niet eenvoudig om te realiseren”, dat besef ik, ook omdat we dicht bij ons beleid van VV Schagen willen blijven om met vrijwilligers de klus te klaren. Met opleidingen en enthousiaste trainers / begeleiders moet het mogelijk zijn om progressie te boeken in zowel kwaliteit als omvang”, besluit Meijlis.

er illig w j i Vr eld in be

Tja, wie kent Willem, “die altijd op klompen loopt” eigenlijk niet? Net zoals zijn vader loopt Willem al zijn hele leven bij de club rond. Heeft zelf vanaf de jeugd tot de recreanten bij Schagen gevoetbald (kwam regelmatig met sigaar in de mond na rust uit het kleedlokaal...) en is zelfs nu nog in de zaal actief als begeleider. Als het eerste voetbalt, treedt Willem steevast op om de scheidsrechters en de bezoekende clubs op te vangen. Tijdens de rust en direct na de wedstrijd in contact met alle clubs voor de overige tussenstanden en uitslagen. Willem was en is nog steeds overal bij betrokken. Stond begin jaren ‘60 al te spitten op de Julianalaan om de toenmalige kantine te bouwen. Ook op het nieuwe complex is ie dagelijks te vinden. En tot de dag van vandaag zullen er niet veel dagen voorbij gaan zonder dat ie even op het complex is geweest om een klussie op te knappen.

Huppie, huppie, huppie… Door Wilbert Korevaar Mei 1911. De dichteres en schrijfster Annie M.G. Schmidt wordt in Kapelle geboren. Haar veelomvattende werk zal tot het collectief geheugen van naoorlogs Nederland gaan behoren. In Southampton wordt de Titanic voor het eerst te water gelaten. Het grootste passagiersschip vergaat op zijn eerste reis. Het orkest speelt door terwijl het onzinkbare schip naar de haaien gaat. En in Rotterdam viert de oudste profclub van Nederland zijn tweede landstitel. De Sparta Marsch davert langs de velden. S.P.A.R.T.A! Zo’n 120 kilometer noordelijker, nabij de Stationsweg in Schagen, klinkt een echo in het polderlandschap. S.P.A.R.T.A! Schagen begroet het voetbal in clubverband. Met dank aan Bram Drukker en zijn maten. Het zou de titel van een spannend jongensboek kunnen zijn. Geel en zwart, de combinatie van gevaar. Immer strijdlustig, nooit saai. Een club van hoge pieken en diepe dalen. Een club waar muziek in zit. VV Schagen voert deze naam pas sinds 1931. Twintig jaar lang trekt VV Sparta ten strijde langs de NoordHollandse velden. Het is de tijd dat het (eerste) clublied wordt geboren. J.M. van Twuyver componeert in de winter van 1923 speciaal voor het koperen voetbalfeest het clublied ”Sparta’s kleuren”. Een lied dat door de jaren regelmatig wordt gezongen, met een tekst op de melodie van de toenmalige schlager “Zeg, weet jij ‘t?” Welke club gaat altijd moedig en vol geestdrift in de strijd? Welke club hoort men steeds roemen in West-Friesland, wijd en zijd? Het antwoord luidt op beide vragen: Sparta is ‘t, de club van Schagen! Nu heeft VV Schagen altijd een bovenmatige aanleg voor het organiseren van feesten en partijen gehad. Al 100 jaar lang wordt elke gelegenheid aangegrepen voor leut, bier en vertier. Het is dan ook niet verwonderlijk dat er spontaan wilde Sparta-liederen ontstaan, die honkvaste voetbalbestuurders tijdens de borrelpret door kantine ’t Trefpunt laten galmen. Herinnert u zich deze nog? En dan gaan we vechten met boerenknechten En dan gaan we vrijen met boerenmeiden Hiep, hiep, hoera, dat is Sparta, ja, ja Dat zij nog lang bestaat, voor ons plezier! Het is 1964 dat ik mijn eerste geelzwart gestreepte shirt aantrek. Een peuter van vier die – in het jaar dat vader Wil secretaris bij de club wordt – het schelpenpad naar het complex aan de Julianalaan ontdekt. Een pad dat snel vertrouwd raakt en met de ogen dicht gevonden wordt. Ik val met mijn neus in de boter. Midden jaren zestig begint de victorie voor de club, met een kampi-

oenschap in de vierde klasse KNVB. De opmars van de geelzwarte leeuwen krijgt in 1972 zijn apotheose met het bereiken van de eerste klasse KNVB, het hoogste amateurniveau in Nederland. Prachtige tijden voor de club, de spelers en de supporters. De creativiteit buiten de lijnen gaat echter niet helemaal gelijk op met de creativiteit in het veld. In de euforie van de clubsuccessen weerklinkt een heringevoerd clublied: Huppie, huppie, huppie Schagen 1 dat is een cluppie Huppie, huppie, huppie, Schagen 1 wordt kampioen Ja, daar zou Johnny Hoes jaloers op zijn. Simpel in zijn eenvoud. Ook prima te onthouden voor de gemiddelde voetbalsupporter van Alkmaars’ trots (Oh wat is het toch fijn – Om een AZ’er te zijn). Een supporterslied met een hoog Toen-was-geluk-nog-heel-gewoon-gehalte, maar daarom niet minder (daad)krachtig. VV Schagen heeft de laatste jaren nieuwe wegen ingeslagen. Adieu handbalzus, adieu Spartahal, adieu

Trefpunt en Julianalaan. De route voert naar de Nes waar gras niet meer heilig is, maar de kunstige variant wordt bejubeld. Waar de nostalgische houten (geelzwarte!) dugouts zijn ingeruild voor transparante kunststof schuilplaatsen. Waar Aeolus als god van de wind vrij spel heeft. Is VV Schagen ook niet toe aan een nieuw clublied? Een eeuwling hoort toch een eigen, herkenbaar geluid te hebben? Ik wil zelf wel aftrappen met een huppie huppie Schagen-variant op het clublied van de beste club van de wereld: Barcelona. Wie volgt? Heel de club Schreeuwt het uit Wij zijn onoverwinlijk Wij staan sterk met elkaar Strijden voor ieder punt Ja, ‘t is een feit Het is een feit Dat we de zege zullen halen Geelzwart in top Stoer in de wind Wij hebben ‘n naam die ied’reen kent SCHAGEN, SCHAGEN, SCHAGEN!

Nastoot van de Scribist Door de Scribist Na mijn laatste digitale column op de site van de VV Schagen is mijn mailbox niet volgestroomd met verzoeken tot voortzetting van het uilengezeik. Dus niemand, behalve misschien ik zelf, heeft het geneuzel gemist. Echter, de kans om heel Schagen te laten kennismaken met mijn schrijftalent, wil ik toch echt niet aan mij voorbij laten gaan. Om in de sfeer van het 100-jarig bestaan te geraken, ben in op Youtube eens gaan zoeken naar historisch materiaal. En warempel, ik kom een prachtig filmpje tegen over het afscheid van het terrein achter de Julianaschool en de start van de bouw van de toen nieuwe locatie aan de Julianalaan. Achter de Julianaschool maakte ik voor het eerst ook kennis met de VV Schagen. Aan de hand van mijn vader over het witte bruggetje en in de rust een zoute sik op een knijper. De Scribist ging zelf voetballen op de locatie Julianalaan toen hij ongeveer 10 jaar was. Mijn eerste voetbalschoenen waren afdankertjes van Siem Hielkema, mooie ‘Quickies’, dat wel, maar toch wel zo’n maat of 3 te groot. Ook het shirt, al behoorlijk van kleur verschoten was vele maten te groot, maar wel een echte Jansen en Tilanus. Het broekje, ja ook dat was niet nieuw en was zelfs geen echt voetbalbroekje. Maar onder het mom van “ga eerst maar eens kijken of je het leuk vindt” vonden mijn ouders dat het wollen gymbroekje van Lycurgus met embleem, nog wel voldeed om mijn eerste voetbaloutfit te completeren. Maar hoe ging het de Scribist af als voetbaltalent? Ja, en dan ga je het uiteraard over vroeger hebben. Zoals vermeld is de Scribist op zijn 10de jaar lid geworden van de club en is dus nu al ruim 40 jaar bij de club betrokken. Niet alleen als scribist, maar zeker ook als actief voetballer, begeleider, trainer en bestuurder maar de laatste tijd en dat ook al ruim 40 jaar vooral als supporter van onze hoofdmacht. Het hoofd van de Scribist zit vol met herinneringen. Echter om deze te kunnen staven besluit ik, om eerst eens een aantal jaargangen van “Om het Oude Slot” door te worstelen op zoek naar verhalen en gebeurtenissen van vroeger. De Scribist komt zichzelf voor het eerst tegen in een editie van november 1970. Het betreft hier een overzicht en indeling van de zaaltraining leeftijdgroep 10 tot 12 jaar. De Spartahal was nog in aanbouw en werd er getraind in de voormalige BLO school. Er werd getraind in 3 groepen. Scribist maakte deel uit van de derde en zo op het oog, ook de minste groep. Enkele namen wil ik u niet onthouden; de gebroeders Gorter, Jan Fledderman, Kees Koppe, Nico Schouten, Herbert Snoek, Cees Jonker en Rob Rommers.

De Scribist speelde in de leeftijdscategorie 10 tot 12 in het D-elftal. Meer waren er niet, dus dat zegt alles over mijn talent. Of wij wel eens een wedstrijd wonnen heb ik ook nagezocht en dat zijn er niet veel geweest. 4-0 verlies bij Dirkshorn, 2-0 verlies tegen Hollandia, 4-0 verlies tegen Schagen c, 4-0 bij Callantsoog en zo gaat het maar door totdat de Scribist eindelijk een bevestiging vindt van zijn scorend vermogen

“Schagen C4 moet heel goed voor de dag komen om een punt te pakken” en ja hoor de wedstrijd (weer uit) tegen Wiron een week later werd gewonnen. Verder lezend zie ik dat de rest was afgelast, dus zullen er wel een paar van C3 hebben mee gedaan. We eindigden dat seizoen als derde van onder met 16 gespeeld uiteindelijk nog 4 gewonnen en 3 gelijk. En een doelsaldo van 21 voor en 73 tegen.

Na vele, vele nederlagen kwam en hoe passend kan het zijn, ik in de editie van 5 mei 1971 het volgende tegen. “Schagen D” was het zorgenkind voor de begeleider. Vier jongens kwamen te laat en twee bleven er helemaal maar weg. De namen zal ik u onthouden, maar uiteindelijk kwamen we toch met een volledig elftal in het veld en wisten wij, mooier kan het eigenlijk niet, SRC in eigen huis met 2-1 te verslaan en (het staat er echt) de Scribist de winnende goal maakte”.

De volgende stap gaat naar het seizoen 1978/79 en wordt de Scribist senior. Blijkbaar ging de overstap niet helemaal naar wens voor de Scribist. Want pas in de editie van 10 december 1978 vind ik mijzelf terug bij Schagen senioren 3. De Scribist maakt zijn rentree in het illustere gezelschap van onder anderen Jaap Kater, Nico van der Fluit, Bram Glim, Ton Botman en Cees Koppe. Over de eerste helft van het seizoen valt, behalve het aantal nederlagen, weinig te melden. Ook de tweede helft is niet om over naar huis te schrijven en noteer ik slechts 1 gelijk spel en 1 overwinning.

Ik maak een stapje naar het seizoen 1972/73. Scribist is pupil af en wordt aspirant, ik vind mijzelf terug in de C4. En ook nu weer een van talent overlopend elftal. Met o.a. de gebroeders Gorter, Gerard van der Schuur, Arjan van der Bel, Cees Jonker, Cor Tuinman en Andre Wuring. Weer een seizoen om snel te vergeten en het er vooral niet met mijn jongens over te hebben. Ik begrijp nu waarom onze begeleider Anne Oldersma altijd een wat droevige blik had. Ook hier enkele uitslagen (nederlagen) 0-7 tegen WGW, 1-4 tegen Wiron, 0-19 tegen Oosterend. Ja, thuis was het niet best. Het eerste punt werd gehaald bij ZAP uit: 0-0. In In het clubblad “Om het Oude Slot” deed de jeugdcommissie ook wekelijks een prognose. En dan citeer ik nu even uit een prognose gedaan in de editie van 5 oktober 1972; “Schagen C4 zal DWOW wel met de overwinning moeten laten gaan”. Lekker wel om te lezen maar een editie later is de prognose keurig uitgekomen en worden we weer in eigen huis, dit maal met 6-0, afgedroogd. De eerste overwinning wordt behaald in Schagerbrug. In datzelfde nummer weer een prognose van de jeugdcommissie

Het volgende seizoen is 1980/81. De Scribist doet zijn intrede bij de zaterdagvoetballers en ik moet eerlijk toegeven, zaterdag 2 klinkt beter als zondag 3. Dit seizoen is ook het laatste wat ik als spelend lid heb meegemaakt. Een met zaalvoetballen opgelopen knieblessure doet mijn carrière sterven in schoonheid. Het is wel mijn mooiste jaar als spelend lid geweest. Op zaterdag voetbalden vele oudgedienden. Mannen behoorlijk op leeftijd (ik was 20, dus 35 was al heel oud). Ook hier enkele namen Piet ‘d Hulst, Fred Kanne, Jan de Voogd, Hans Abraas, Hans van Ketel en het huidige hoofd jeugdopleiding, Jan Meijles. We voetbalden vaak zo rond half 3. De nazit was altijd gezellig en het gebeurde met enige regelmaat dat de zaterdagavond geheel aan mij voorbij ging. Ook mooi waren de reservebeurten bij zaterdag 1. Die mannen speelde zo zuinig en werden nooit moe. Wisselen kwam al helemaal niet in ze op. Dus het meespelen was meestal beperkt tot een minuut of 20. Ik moest dan heel zielig gaan kijken, of 3 keer niet voor buitenspel vlaggen voor ze begrepen dat ik in het veld, minder gevaarlijk was dan daarbuiten. Ook hier enkele namen: Jan Kiewiet, Cees Speets, Henk Middelbeek, Jan Beers, Ton de Weger en Ab de Vries. Maar al spittend in al die oude nummers en bij het lezen van al die namen, besef ik me ook dat heel veel namen, die ik ben tegengekomen, zeker niet op de lijst van reünisten zullen verschijnen. Wellicht kunnen we ergens in het komende feestgedruis stilstaan bij die namen die veel hebben betekend in de geschiedenis van onze club.

EX-

JUBILEUM

INTERNATIONALS VV SC S

AL

Jubileum d j i r t s d e W

EX-

INTERNA

zaterdag 21 mei 19.30 uur Sportpark VV Schagen Sportpark VV Schagen - Hoep Noord - Hoep

vv schagen vs ZATERDAG 21 mei ex-internationals ZATERDAGZATERD 21

Sportpark VV Sc

aanvang 19:30 uur d r aanvang o o sportpark vv schagen hoep noord N aanvang 19:30 uur Toegangs Toegangskaarten: 7,50

i e m

kinderen t toegang €7,50 - tot 12 jaar €4,00 - tot 6 jaar gratis

kinderen tot 12 jaar

Voorverkoopadressen:

4,00 *

Toegangskaarten: voorverkoopadressen :

kinderen tot 12 jaar

Voorverkoopadressen:

7,50

Voorverkoopadressen:

4,00 *

Of: Bestel online je

of bestel je kaarten online via www.vvschagen.nl

*

Of: Bestel online je kaarten via vvschagen.nl

Eens een Geel Zwart hart, altijd een Geel Zwart hart. Door Frits de Haan

Of: Bestel online je kaarten via vv

Geboren en getogen in Schagen. Mijn ouderlijk huis stond in de Cornelis Bokstraat hoek Landbouwstraat, vlak bij het station NS. Overigens staat het betreffende woonhuis er nog steeds. Voetbal was in ons gezin geen onbekend verschijnsel, mijn vader voetbalde voor hij naar Schagen verhuisde, in zijn toenmalige woonplaats Alkmaar, bij Alcmaria Victrix. Wat mij uit mijn jonge jaren nog helder voor de geest staat, is dat wij na schooltijd bijna altijd aan het “ballen” waren met mijn broer Jan en later ook broer Roel. Al of niet met een paar andere jongens uit de buurt.

c s v v a

* Kinderen tot 6 jaar gratis toegang

l n . n e hag

ang g e o t tis a r g r aa j 6 t o t Uiteraard voetbalden wij als Hanen bij Schagen om de simpele reden dat het geloof destijds in belangrijke mate bepalend was bij welke vereniging je ging voetballen. Ja, wat dat aangaat is er naar mijn mening veel ten goede veranderd. Het voetballen na schooltijd vond meestal plaats in de Cornelis Bokstraat omdat de aangrenzende Landbouwstraat te druk was. Nou ja, druk... er reden daar wat meer auto’s dan door de Bokstraat, zoals wij de straat altijd noemden. Van drukte was echter gemeten naar hedendaagse normen natuurlijk helemaal geen sprake. Ons favoriete spel was “blokkietrap” zoals wij het noemden. Ieder had een straatsteen die hij rechtop zette en moest verdedigen; scoren kon alleen maar door de steen van een ander omver te trappen met de bal. Heel simpel dus, om te scoren moest je risico nemen, je steen verlaten, hetgeen dit simpele spel altijd

erg spannend en uitdagend maakte. Overigens wordt dit balspelletje ook heden nog steeds uitgeoefend. Gaande weg ontstond in onze buurt een zekere rivaliteit met opgroeiende jeugd uit de nabij gelegen Magnusbuurt, welke rivaliteit mede werd gevoed door de toenmalige verschillen in geloof. In de Magnusbuurt woonden meerdere grotere katholieke gezinnen als de Redeckers, de Epskampen, de Jongen, terwijl de Bokstraat een neutraler geloofskarakter had met veelal protestanten en enkele gereformeerde families. De rivaliteit liep destijds soms behoorlijk uit de hand, getuige meerdere vechtpartijen waarbij sommige roomsen en sommige ongelovige “voetballers” elkaar met stokken en staven te lijf gingen en waarbij deksels van vuilnisvaten dikwijls als schilden dienden .Er werden rake klappen uitgedeeld zonder overigens verdere vervelende gevolgen. Gelukkig luwde de rivaliteit in onze buurten, waarschijnlijk deed het gezegde ”verstand komt met de jaren” toen al opgeld. Wat onverminderd bleef bestaan was de duidelijke rivaliteit tussen het groene SRC-kamp en het

* Kinderen tot 6 ja geelz wa r t e S ch a g e n kamp waarbij de aanwezigheid van oude SRC-veld dicht bij de Magnusbuurt ongetwijfeld een grote rol gespeeld zal hebben.Overigens gebiedt de eerlijkheid te zeggen dat het Bokstraat-kwartier bij voorbaat kansloos was geweest omdat er sprake was van zeker 25 “roomse” jongens contra hooguit 10 tot 12 “ongelovigen“ Wat dat aangaat kunnen we nu gelukkig constateren dat de tijden totaal veranderd zijn. Afgelopen seizoen hebben zowel de SRC als de Schagen aanhangers kunnen genieten van een tweetal spannende en goed bezochte derby’s waarbij de penningmeesters en het publiek de grote winnaars waren. Als voetballiefhebber en echte Schagen-man hoop ik van ganser harte dat we binnen afzienbare tijd weer van een dergelijke derby kunnen genieten, waarbij ik wel als voorwaarde stel dat SRC alleen maar recht heeft op deze derby als zij promoveren.

er illig w j i Vr eld in be

Hoe word je lid van VV Schagen? “Voetbal is een van de goedkoopste sporten” VV Schagen is een sportvereniging die geheel draait op de inzet van vrijwilligers en die van ouders van sportende kinderen. Mede door deze inzet en daarnaast de niet aflatende inzet van vele bedrijven uit Schagen die onze vereniging door middel van sponsoring financieel bijstaan kunnen we de contributies laag houden en de voetbalsport voor iedereen toegankelijk houden.

De tijd dat de ledenadministratie met getypte kaarten en daartussen carbonpapier verwerkt moest worden, kan Ada nog zich nog heel goed herinneren. Met 3 mannen in huis is Ada naar eigen zeggen betrokken geraakt bij het voetbal. Van ouder langs de lijn, het maken van het clubblad tot later de ledenadministratie overnemen van Bram van der Kreek. “Dat is alweer zo’n 25 jaar geleden denk ik, dat Bram me een eigen getimmerde houten kistje met daarin de ledenkaarten kwam brengen”, vertelt Ada. Ada regelt de administratie nog steeds met veel plezier. Er is wel het een en ander veranderd door de tijd hoor.”Lagen de administratieve werkzaamheden vroeger aan het eind en begin van het seizoen, tegenwoordig gaan de mutaties het hele jaar maar door”. Gelukkig is Ada zeer goed met de tijd meegegaan en gaat tegenwoordig alles via computerprogramma’s en e-mail. Aanmeldingen komen online binnen via de website. Het persoonlijke contact is daardoor wel wat op de achtergrond geraakt. “Dat vind ik best een beetje jammer!”

Lid worden van onze vereniging is heel eenvoudig. Het allersnelst is om via onze website je online aan te melden bij Ada Vedder van de ledenadministratie. Je aanmelding wordt direct naar de betreffende coördinator doorgestuurd en die neemt snel contact met je op. Bellen kan natuurlijk ook. Ada is te bereiken onder nummer 0224- 298 637 of via mailadres ledenadministratie@ vvschagen.nl

Overige senioren “Met hart voor de club” Door Pim Kanbier “Is er dan een andere club?” De reactie van Romke de Vries op de vraag waarom hij bij VV Schagen “zit” spreekt boekdelen. Al 37 jaar is Romke betrokken bij de club. Na zijn actieve periode als speler, zet hij zich nu als begeleider in bij Schagen 1 en begeleidt hij een meisjesteam op zaterdag. ”Mijn beide dochters spelen bij Schagen, het is een verslaving”. De Vries is een prachtig voorbeeld van de blijvende betrokkenheid van oud-spelers bij de vereniging. Die betrokkenheid is al lang niet meer zo vanzelfsprekend als dat vroeger was. Wie voorheen na zijn actieve voetbaljaren de kicksen aan de wilgen hing, trok daarna vaak de jas aan van elftalbegeleider, trainer of bestuurslid. Wie het prachtige boek “75 jaar Sparta” doorbladert komt op diverse oude elftalfoto’s personen tegen die een paar hoofdstukken verder, net in het pak met stropdas, gloreren als medebestuurder van “Sparta”. Daar waar de aandacht van bestuur, supporters en media vaak uitgaat naar de selectieteams (zij zijn tenslotte het visitekaartje van de club) mag men absoluut niet het belang van een gezonde seniorenafdeling onderschatten. Het bestuur is van mening dat ook voor deze recreatieve teams, waarbij het plezier voorop staat, goede randvoorwaarden moeten worden geschapen. Dwz een gesponsord tenue, goede materialen, trainingsmogelijkheden en een goede organisatie rondom de wedstrijden. Daartegenover staat dat het bestuur van deze teams ook een eigen verantwoordelijkheid verwacht met betrekking tot bovenstaande randvoorwaarden. Sommige seniorenteams spelen al jaren met een vaste kern. Het zijn vriendenploegen, met soms illustere namen uit de jongste historie van VV Schagen, zoals Piet Speerstra, Bert Kiewiet, John Ketting, Martien Oom, de broertjes Kok en Cock van Ham. Cock vertelt: “Even een misverstand wegnemen. Door de elftalcommissie

zijn w e dit seizoen ten onrechte tot het vijfde gebombardeerd. We zijn eigenlijk het vierde. Ook wel bekend als “het geweten van (VV) Schagen”. Al decennia lang een team waarin rijpere leden op techniek hun wedstrijden proberen te spelen. De laatste jaren steeds meer een mix van oud-selectiespelers met jeugdige zielsverwanten. Het “poorten” staat er hoog in het vaandel, maar alleen als de stand het toelaat. Steevast in het linkerrijtje, qua potentie zelfs ieder jaar een titelkandidaat. Prachtige selectie, met veel mannen met een “Schagenhart”, die op veel fronten actief zijn binnen onze vereniging. Leuk om te weten: Als alle “oudjes” fit zijn, zou er een elftal kunnen staan met een gemiddelde leeftijd van ca 48 jaar. Maar natuurlijk gewoon ieder jaar bij de standaardteams meedoen…” Inderdaad, velen hebben, soms op hoog niveau, hun sporen als voetballer, maar zeker ook als vrijwilliger, meer dan verdiend. Maurice Bronder hoort ook in dit rijtje thuis: “Ik ben  in de ff-ies bij VV Schagen gaan voetballen omdat klasgenoten daar gingen voetballen.  Bovendien was het lekker dichtbij. Langzamerhand is het echt mijn club geworden.

Clubblad ‘Om het Oude Slot’ ter ziele Al in 1928 kwam het eerste clubblad uit, zo’n 85 jaar geleden werd het blad (enkele blaadjes getypt) vernoemd naar het Café Om het Oude Slot aan de Markt. Het waarom laat zich waarschijnlijk eenvoudig verklaren. Decennia later werden het wedstrijdprogramma opgehangen in een kastje bij Peetoom (ongeveer waar nu het ijsloket is) . Je moest dus naar Peetoom toe fietsen om te kijken of en hoe laat je moest voetballen. Werd een wedstrijd afgelast dan werd dat telefonisch doorgegeven aan de wedstrijdsecretaris, die vervolgens op de fiets sprong om de wedstrijd door te strepen. De organisatie Adverteerders moesten worden gezocht want een clubblad uitgeven kost immers geld. Veel personen hebben zich ooit beziggehouden met het clubblad; als schrijver, bezorger of redactielid. Zo’n 20 jaar geleden waren er wel 50 personen elke 2 weken mee in de weer. Spil toentertijd in het distributienetwerk was de familie Mengers aan de Gruttolaan, waar de hoofdbezorgers zorgdroegen voor voor kleine bezorgpakketjes op straat. Tien jaar geleden werd nog opgemerkt in het toenmalige jubileumkrant dat ‘Om het oude Slot’ nooit een echt clubblad is geweest. Er werd dan gedoeld op de inhoud. Weinig verheffend of van literair niveau, terwijl bij Schagen toch altijd wel enige schrijvende talenten rondliepen. De verklaring werd gezocht dat Schagen nu eenmaal een club is waar men de mening niet onder stoelen of banken steekt en liever elkaar aanspreekt in plaats van de pen te pakken. Bij voorkeur op de barkruk werden de meeste meningsverschillen uitgesproken en opgelost. Internet Vanaf de intrede van het internet, zo’n 10 jaar geleden, zagen we dat internet deze taak als informatiedrager binnen de vereniging meer en meer begon over te nemen. De laatste 5 jaar bleek dat het clubblad al meer haar waarde verloor en vaak linea recta van de brievenbus naar de papierbak verhuisde. Zonde natuurlijk, de inspanningen van vele vrijwilligers en gemoeide kosten ten spijt, wogen niet meer op tegen het “nut”en in 2010 werd geruisloos afscheid genomen van het clubblad.