KSUBREED. Informatieblad voor en over de Katholieke Scholenstichting Utrecht. In dit nummer: Magisch moment. Op De Groene Alm

KSUBREED MAART 2011

JAARGANG 12

In dit nummer: Magisch moment Op De Groene Alm De grote finale Ariënsschool verhuisd Diplomering Boco’s

NR 1

Informatieblad voor en over de Katholieke Scholenstichting Utrecht

2

COLOFON

COLLEGE VAN BESTUUR

maart 2011 jaargang 12 nummer 1

Een magisch moment

KSU-breed is een uitgave van de KSU en verschijnt vier keer per jaar in een oplage van 1000 exemplaren.

Magie, waar denk je aan als je dat woord hoort? Harry Potter en zijn nieuwste film? Aan Hans Klok, Ti-Ta-Tovenaar of aan sprookjes, verhalen die zich in het verleden afspelen?

Redactie De redactie berust bij de staffunctionaris pr & communicatie. De redactie beslist in overleg met het College van Bestuur over het al of niet plaatsen van aangeleverde kopij en behoudt zich het recht voor redactionele wijzigingen in teksten aan te brengen. Redactieadres Redactie KSU-breed Postbus 9001 3506 GA Utrecht e-mailadres: [email protected]

De Katholieke Scholenstichting Utrecht KSU-huis Kaap Hoorndreef 46a, 3563 AV Utrecht Postadres Postbus 9001, 3506 GA Utrecht

College van Bestuur

Wat kun je leren van dit boek? Veel! Welke manager (leerkracht) wil immers niet weten hoe je een omgeving creëert waarin iedereen zou willen werken, en die klanten (leerlingen) op magische wijze aantrekt? Hoe kun je een ‘inclusieve’ omgeving creëren waarin iedereen zich gewaardeerd voelt, zodat iedereen bijna vanzelf gaat zoeken naar manieren om (nog) beter te presteren en niet aarzelt of bang is om daartoe verbeteringen voor te stellen? Zijn businessformule is in wezen eenvoudig: betrokken, verantwoordelijke en inspirerende leiders creëren een cultuur van zorg. Dit leidt vervolgens tot kwalitatief hoogwaardige service en dat leidt weer tot tevreden klanten en uiteindelijk tot magische bedrijfsresultaten!

Jan van der Klis, voorzitter College van Bestuur

Clusterdirecteuren

Frans van Wegen, cluster 2

Magische momenten zijn er vele; in je persoonlijke leven maar zeker ook in je werk. Alleen: je moet er oog voor hebben. Voor een leerkracht in groep 3, maar zeker ook voor de leerling, kan het een magisch moment zijn als het muntje gevallen is en het kind zelfstandig een woord, een zin, een tekst kan lezen. Of een leerling die iets dóór heeft, een som begrijpt, de verbanden ziet. En we kennen allemaal de magische sfeer die er kan hangen in de school tijdens bijvoorbeeld de kerstviering. Magie wordt ook vaak geassocieerd met de bekende Disneyparken. Lee Cockerell, voormalig vicepresident van dit sprookjesachtige bedrijf heeft een boek geschreven: ‘Creëer Magie’. Het gaat over de magische kant van leiderschap.

Website: www.ksu-utrecht.nl Secretariaat tel. 030 - 264 20 80, fax 030 - 264 20 81 e-mailadres: [email protected]

Pauline van Hoogenhuizen, cluster 1

Magie verwijst naar de vermeende kunst van het manipuleren van de werkelijkheid door middel van rituelen en bezweringen. Maar kom je magie ook in de werkelijkheid tegen? Als je goed om je heen kijkt, kun je dan ook nu magiërs vinden?

Jansje Dekker, cluster 3

Opmaak en druk Drukkerij Anraad, Nieuwegein

Jon van Zoelen cluster 2a

Dezelfde verlangens Volgens Cockerell hebben werknemers en klanten ruwweg dezelfde verlangens. De hieronder vermelde verlangens vervullen, kan zich daarom als een infectie verspreiden, via het personeel naar de klanten:

3 • • • • •

Zorg dat ik me bijzonder voel. Behandel me als een individu. Respecteer mij. Maak me deskundig (dit verwacht het personeel). Wees deskundig (dit verwacht de klant).

In mijn beleving vertoont het enthousiaste verhaal van Cockerell veel overeenkomsten met wat de leerkracht probeert te doen in zijn contact met de leerling. Maak bewuste keuzes en benut je mogelijkheden. Bedenk hoe je telkens weer een magisch moment in de klas creëert. Ga op zoek naar antwoorden op de vraag hoe je dat voor elkaar krijgt.

Blijf daarom werken aan je persoonlijke ontwikkeling, zet stappen. Creëer magische momenten, voor jezelf en voor de kinderen op je school, in je klas, want voor je het weet is ook dit schooljaar weer voorbij. En het is goed om elkaar daarbij te ondersteunen, als team, als school, als KSU-mensen en te focussen op samenwerking en samen delen. Zijn er magiërs onder ons? Jan van der Klis, voorzitter College van Bestuur van de KSU

ORGANISATIE

Op De Groene Alm is de allernieuwste KSU-school! In de deelwijk Hoge Weide (Leidsche Rijn) worden 1300 woningen gebouwd. Er zullen diverse voorzieningen in de deelwijk komen, waaronder één basisschool. Deze school valt onder het bestuur van de KSU en gaat op 1 augustus 2011 van start onder de naam Op De Groene Alm. Tot de bouw van de school voltooid is, worden de leerlingen van Op De Groene Alm ondergebracht aan de Kruidenlaan (waar ook Leonardoklassen en enkele groepen van de Achtbaan zijn gehuisvest). Betekenis van de naam Een alm is een hellende hoogvlakte, dikwijls een weide,

een bergweide, een alpenweide. Alm is dus een andere naam voor een hoge weide. Een alm is in de regel gelegen in een natuurgebied. In de Alpen trekt een alm mensen (toeristen) aan. Toevoegingen aan deze naam geven een verdieping weer. Alm (is op hoogte) : geografisch perspectief Groen :  toont de duurzaamheid, is ook de kleur die bij de KSU hoort Op :  geeft de plaats van de school op de helling aan, geeft richting aan, duidt het oostelijke deel van de wijk aan. Schoolleider voor Op De Groene Alm Na een zorgvuldige procedure heeft het College van Bestuur besloten Judith van der Lee, de huidige intern begeleider van Hof ter Weide, per 1 maart a.s. te benoemen als duoschoolleider van de nieuwe KSUschool Op De Groene Alm. Het bestuur is blij dat er ook dit keer een goede, interne kandidaat benoemd kon worden. De KSU wenst Judith heel veel succes en plezier toe op de nieuwe school.

4

ORGANISATIE

Acht KSU-scholen in the picture met een Digigids Nieuwe ronde, nieuwe kansen, nieuwe scholen. Op acht KSU-scholen wordt er momenteel hard gewerkt aan de ontwikkeling van een Digigids. De dvd+cd, waarop filmpjes en informatie over de school centraal staan, worden dit jaar gemaakt voor De Achtbaan, Dominicusschool, Gertrudisschool, Johannesschool, Hof ter Weide, Marcusschool, Mattheusschool en de Paulusschool. De laatste acht scholen komen volgend jaar aan de beurt. Het leek ons leuk om te vragen naar de ervaringen op de scholen die vorig jaar als eerste een Digigids hebben ontwikkeld. Maria Brackenie (schoolleider De Pijlstaart): ‘Op onze school is de Digigids vooral interessant voor nieuwe ouders. Als ik de dvd aan deze groep meegeef, wordt er leuk gereageerd en achteraf hoor ik vaak positieve geluiden. De leerkrachten van De Pijlstaart denken nog met veel plezier terug aan de filmdag. De ouders van onze school vinden het voornamelijk leuk wanneer hun kind op de dvd te zien is. Ik denk dat je als school goed moet bedenken of je je met de dvd richt tot huidige of nieuwe (potentiële) ouders.’ Bonnie Belle (schoolleider De Carrousel): ‘Ik ben vooral erg blij met de goede kwaliteit van de filmpjes. Het is leuk om de dvd’s mee te kunnen geven aan ouders. Ik merk dat de filmpjes ook via de website worden bekeken. Geïnteresseerde ouders komen na het zien van de filmpjes vaak met vragen over de school, wat naar mijn idee alleen maar positief is. Voor ons is het een goed middel om nieuwe ouders mee te werven. En dat was precies de insteek.’

Gerard Peelen (Initiatiefnemer project Digigids en schoolleider Villa Nova): ‘Het oorspronkelijke idee was om een plaatje bij een praatje te krijgen. Als school vinden we het heel belangrijk om over te brengen waar we mee bezig zijn. Nu we dit project gerealiseerd hebben, merk je dat ouders meer duidelijkheid krijgen over waar onze school voor staat. De filmpjes hebben een grote promotionele waarde. In de filmpjes krijgen de ouders veel informatie over inhoud, sfeer en het onderwijs. Het blijft natuurlijk altijd een middel om in gesprek te raken met nieuwe ouders. De kwaliteit van de filmpjes is mede te danken aan de professionele begeleiding van Bluedrop Media en de aansturing vanuit de KSU.’ Claudia Rison begeleidt het project dit jaar opnieuw met veel plezier: ‘Ik was blij met de enthousiaste, verwachtingsvolle reacties van schoolleiders na de introductiebijeenkomst. Dat geeft me veel energie om er weer vol tegenaan te gaan. Andersom merk ik dat de inzet van schoolleiders en/of teamleden nu al leidt tot goede, creatieve ideeën. Het leukste aan dit project vind ik dat elke school anders is (van gebouw tot het onderwijs) en er daardoor steeds andere mogelijkheden en uitdagingen zijn.’ Werkgroep Digigids

HUISVESTING

Bijzonder huisvestingstraject De Sint Maartenschool, locatie Neckardreef, had recht op een budget van ruim 1 ton voor onderwijskundige vernieuwing. Via schoolleider Hans van Breukelen is Simone Rijkelijkhuizen, leerkracht van groep 3, gevraagd mee te willen denken. Zij heeft een geweldig voorstel gedaan voor een leeszolder en een uitgifteloket voor de keuken. De verdere praktische uitwerking is door de heer Stekelenburg opgepakt. De uitvoering

heeft inmiddels plaatsgevonden. Bijzonder aan dit project is dat een leerkracht met zo’n goed idee komt dat het door alle partijen, school, KSU, en gemeente (DMO) wordt omarmd en vervolgens wordt gerealiseerd.

ONDERWIJS

5

Aandacht voor motoriek binnen de KSU De meeste kinderen bewegen van nature veel en graag. Ze grijpen, kruipen, bouwen, hollen, schreeuwen, klimmen, voetballen en fietsen. Bewegen is van alle leeftijden, en behalve leuk en gezond vooral ook heel nuttig. Spelenderwijs oefenen kinderen hun spieren, zintuigen en motoriek. Ongemerkt leren ze zo de vaardigheden die ze de rest van hun leven nodig hebben. Sommige kinderen hebben, in vergelijking met hun leeftijdsgenootjes, moeite met het uitvoeren van taken die een beroep doen op de motoriek. Zo zijn ze vaak minder goed in gymnastiek en hebben ze vooral moeite met het uitvoeren van grove motorische vaardigheden als lopen, springen en huppelen. Problemen met de fijne motoriek en het evenwicht komen ook regelmatig voor. Men neemt op dit moment aan dat tussen de vijf en tien procent van de kinderen in het reguliere basisonderwijs een zogenaamde motorische achterstand heeft. Dit percentage ligt op de scholen voor speciaal onderwijs een stuk hoger. Op het moment dat kinderen niet in staat zijn om motorisch mee te komen met hun leeftijdsgenootjes, kan dit voor nevenproblemen als sociale isolatie zorgen. Op verschillende scholen van de KSU werken (kinder-) oefentherapeuten van Kind en Motoriek. De (kinder-) oefentherapeuten proberen spelenderwijs de motorische vaardigheden van het kind te oefenen. Op die manier wordt de motorische achterstand zoveel mogelijk opgeheven en krijgt het kind weer plezier in bewegen. Een van de scholen waar een oefentherapeut van Kind en Motoriek werkzaam is, is SBO Sint Maarten. Joost Rijkse geeft op deze school individuele behandelingen oefentherapie aan kinderen. ‘Kinderen met een motorische hulpvraag worden bij mij aangemeld via het zorgteam of de ouders’, vertelt Joost. ‘Leerkrachten hier op school zien vaak goed wanneer kinderen uitvallen op hun motoriek. Via het zorgteam wordt de motorische hulpvraag dan bij mij neergelegd’. Joost geeft aan het belangrijk te vinden om het kind in zijn omgeving te zien bewegen. ‘Ik kijk na aanmelding van een kind regelmatig met een (gym)les of op het schoolplein mee om een goed beeld van de motoriek te krijgen’. Als Joost een kind gaat behandelen analyseert hij welk deel van de motorische vaardigheid zorgt voor het probleem. Door hier aan te werken, en in verschillende activiteiten te oefenen, leert het kind de motorische vaardigheid goed uit te voeren. ‘Zo had ik laatst een jongen die zowel tijdens

de gymles als het buitenspelen niet kon meekomen met de verschillende balspelletjes. Hij stond in de pauze dan ook vaak langs de kant, terwijl ik zag dat hij maar al te graag mee wilde voetballen. Tijdens het onderzoek viel mij op dat het kind niet adequaat reageerde op de bal. We hebben dit toen in verschillende balspelletjes geoefend, waardoor het kind de vaardigheid direct goed leerde uitvoeren. Een aantal weken later zag ik hem steeds vaker meedoen met de andere kinderen op het schoolplein. Ook de leerkracht gaf aan een duidelijke vooruitgang te zien tijdens de gymlessen’. Om het contact met ouders goed te bewaren belt Joost de ouders regelmatig op of spreekt ze aan op het schoolplein. Ook wordt er gebruik gemaakt van zogenaamde motoriekschriftjes, en nodigt Joost de ouders uit om een behandeling bij te wonen. ‘Ik vind het belangrijk om de ouders goed op de hoogte te houden. De motoriek gaat gewoon veel sneller vooruit wanneer de ouders thuis ook oefenen’. Wanneer Joost wordt gevraagd wat het voordeel is van oefentherapie op school geeft hij duidelijk aan dat de lijnen tussen leerkracht en oefentherapeut hierdoor veel korter zijn. ‘Kinderen zitten toch een groot deel van de dag op school. Door een goede samenwerking met de leerkracht kan het kind de geleerde vaardigheid direct in zijn dagelijkse leven toepassen’. Ook geeft Joost

6

de leerkrachten regelmatig oefeningen om in de klas te doen. Vaak zijn dit oefeningen die de leerkracht gemakkelijk aan het einde van de ochtendkring kan uitvoeren. ‘Zo kregen de kinderen uit groep twee laatst allemaal twee bierviltjes. In het midden van de kring stond een bak met paperclips. Het bierviltje was de vijver en de paperclips waren de visjes die zo snel mogelijk naar de vijver moesten. De kinderen mochten steeds drie visjes pakken om naar de vijver te brengen. Toen alle visjes op waren, was het spel afgelopen’. Kind en Motoriek is een groepspraktijk voor kinder-

oefentherapie in de regio’s Utrecht en Amsterdam. De (kinder)oefentherapeuten van Kind en Motoriek zijn gespecialiseerd in het onderzoeken en behandelen van kinderen met een motorische ontwikkelingsachterstand tussen 4 en 18 jaar. De praktijk heeft sinds kort de plus-status van de zorgverzekeraars ontvangen en behoort daarmee tot de kwalitatief sterkste 100 praktijken van Nederland. Meer informatie: www.kindenmotoriek.nl. Johannes Noordstar

VAN DE SCHOLEN

De Ariënsschool is verhuisd Goed onderwijs is belangrijk. Dat vindt de Katholieke Scholenstichting en ook de gemeente Utrecht. En goed onderwijs vraagt om voldoende, geschikte schoolgebouwen. Daarom werkt de gemeente hard aan de verbetering van de huisvesting voor Utrechtse scholen. Dat gebeurt in samenwerking met de schoolbesturen. De afspraken die daarover zijn gemaakt staan in een gezamenlijk plan, het zogenoemde Masterplan Primair en (Voortgezet) Speciaal Onderwijs. De Brede School aan de Duurstedelaan maakt deel uit van het Masterplan. Daarom worden de basisscholen aan de Duurstedelaan (De Ariënsschool, Da Costaschool en De Hoge Raven) en de twee gymzalen, onder meer in gebruik bij de tafeltennisclub UTTC in de wijk Zuid, vervangen. De schoolbesturen hebben er, samen met de gemeente, voor gekozen om de nieuwe schoolgebouwen te realiseren in één gebouw. Hierin komen ook KMN Kind & Co (buitenschoolse opvang) en Portes (peutergroepen). Prachtig tijdelijk onderkomen Na een zeer turbulente sint- en kerstperiode zijn alle kinderen, ouders en leerkrachten inmiddels overgegaan naar de tijdelijke huisvesting aan de Pagelaan 1A.

Voor een periode van ongeveer twee en een half jaar zullen we op deze locatie gehuisvest zijn. In het komende jaar wordt de oude school gesloopt en zal de grond bouwrijp gemaakt worden. In deze periode zal er archeologisch onderzoek worden gedaan omdat de Limes-lijn door Hoograven heeft gelopen. In het tweede jaar wordt onze nieuwe school gebouwd. Het definitieve ontwerp is inmiddels gereed. Samen met het team hebben we gewerkt aan een mooi ontwerp voor de Ariënsschool. We gaan nu met het team aan de slag met kleur en materiaalgebruik om de puntjes op de i te zetten. Hierover in een volgend stadium meer! De komende twee jaren aan de Pagelaan zien we zonnig tegemoet, ook al hebben we nog veel te maken met opstartperikelen. Zo was het gebouw op 5 januari 2011 door de wethouder van onderwijs geopend, maar stond vervolgens de kelder blank, stroomden de wc’s over en sloegen alle stoppen eruit. Daarom is niet voor niets de slogan: het onderwijs iedere dag anders. En voor een schoolleider al helemaal! Toch is het een prachtige, zeer geschikte onderwijsruimte, waar iedereen blij mee is en die tevens goed bereikbaar is. Alice van Driel

VAN DE SCHOLEN

7

Nieuw rooster op de Kameleon Op woensdag 16 februari jl. was het feest op basisschool de Kameleon! Het nieuwe continurooster, met als speerpunt ´Ontdek je talent´ werd groots gevierd. Als eerste school in Utrecht introduceert de Kameleon een rooster tot 16.00 uur waarbij leerlingen de beste leermomenten benutten en tegelijkertijd de kans krijgen om verschillende talenten te ontdekken door middel van lessen van vakleerkrachten. De Utrechtse wethouder van Onderwijs, Jeroen Kreijkamp, was aanwezig om de school als het ware te ‘heropenen’. Nadat een symbolisch lint werd doorgeknipt rolden er twaalf gekleurde doeken met talenten uit de bovenste ramen van het gebouw en vertoonden de leerlingen hun onlangs geleerde talen-

ten. Taekwondo, acrogym en theatersport werden vol trots opgevoerd voor aanwezige ouders. Ook was er veel interesse vanuit de pers, wat zorgde voor mooie artikelen in onder meer het AD. Later op de dag kwam Cowboy Billie Boem een leuke voorstelling geven die gratis toegankelijk was voor alle kinderen in de buurt. Veel nieuwsgierige ouders en kinderen kwamen op deze voorstelling af. Al met al een succesvolle start van het nieuwe rooster, die grotendeels te danken is aan het hardwerkende team. Een filmpje van de heropening met een toelichting van het nieuwe rooster is te vinden op de startpagina van de Kameleon: www.ksu-dekameleon.nl. In het voorjaar zal er nog een talentenmarkt gehouden worden, waar de leerlingen van de Kameleon nog meer talenten zullen vertonen. Claudia Rison

VAN DE SCHOLEN

Wereldreis in twintig kilometer: scholenuitwisseling tussen stad en land Waar ben jij trots op in jouw buurt? Wat wil je graag laten zien aan leeftijdgenoten die ergens anders wonen? Met deze vragen en gewapend met een camera trokken de kinderen van groep 7a van de Joannes XXIII school in Kanaleneiland en de kinderen van groep 7 van de Mariaschool in Oudewater hun woonomgeving in en legden hun favoriete plekken vast. Daarvan maakten zij een uitnodiging voor de kinderen van de andere school en blikten die in. De blikken werden door de VIPbus naar de andere klas gebracht waar de kinderen vol spanning de blikken openden.

De kinderen uit Kanaleneiland beten vervolgens op woensdag 29 september het spits af en ontvingen als volleerde gidsen hun leeftijdgenoten uit Oudewater op hun school, bij hun thuis en in hun wijk. Vooraf hadden ze een programma voor die middag in elkaar gezet, met onder andere een les waveboarden op de skatebaan en een dierenquiz in het park. Op 13 oktober draaien we de rollen om en zijn de jongens en meiden uit Oudewater gids en gastheer/-vrouw voor de Utrechtse kinderen. Deze scholenuitwisseling is een initiatief van de VIPbus, in samenwerking met Wonderweg en de

8

beide scholen. Het is bedoeld als kleinschalige try-out. Centraal staat de ontmoeting tussen kinderen met verschillende achtergronden. Daarnaast worden kinderen in dit project aangesproken op hun eigen creativiteit en verantwoordelijkheid. Doel van de pilot is de band tussen deze twee scholen te verduurzamen (bijvoorbeeld door elkaars feesten

te bezoeken, door ouders erbij te betrekken, door ‘penvriendjes’ te blijven) en ook andere scholen uit te nodigen voor een dergelijke uitwisseling. De gidsen van het eerste uur, de Utrechtse en Oudewaterse kinderen, kunnen ambassadeurs van dit project worden en andere kinderen en scholen enthousiast maken. Henk ten Hoeve

VAN DE SCHOLEN

Kinderen basisschool Joannes XXIII bezoeken het platteland Een project in samenwerking met de VIPbus. Verse melk, een enthousiaste boerenhond, een trekker en veel, heel veel stro zijn de ingrediënten die volop speelplezier voor vandaag beloven. De vijf kinderen uit Oudewater, die vandaag gastheren en -dames zijn voor hun leeftijdgenoten uit Utrecht, hebben een gevarieerd en spannend programma op de boerderij in elkaar gezet. Het bezoek van stad aan land begint op de Mariaschool. Damy en Danique heten Berna, Hassan, Romesa, Imane en Saladdin welkom in hun klas en in Oudewater, waarna de kinderen spelletjes mogen doen en het digibord mogen uitproberen. Vanwege de Boekenweek is er een boekenmarkt op het schoolplein, waar de kinderen ook nog even een kijkje nemen. Daarna begint het echte plattelandsavontuur: na een kort ritje met de VIPbus in de nauwe straatjes van historisch Oudewater, worden de kinderen ‘overgeladen’ in de veekar vol stro achter de trekker van Joeps vader. Op naar Hoenkoop, een boerenbuurt net buiten Oudewater. Nog voordat ze goed en wel zijn ‘uitgela-

den’, springt hond Dirk al enthousiast de veewagen in, tot grote schrik en ook plezier van de tien kinderen. In de boerenkeuken staat de grote tafel al gedekt en daar smullen we allemaal van lekkere broodjes met kaas, gebakken ei en knakworstjes. En ook de verse melk wordt door in elk geval de jongens uit Utrecht geproefd en smaakvol bevonden. Na een bezoekje aan de melkput (‘Hoeveel koeien hebben jullie?…Waaat? 70?!’) en de kalfjes is het de hoogste tijd om in actie te komen. De vijf gastheren en -dames van vandaag hebben samen een spellenparcours vol typische polderhindernissen bedacht en de geplande ‘jongens tegen de meisjes’ wordt toch ‘de Mariaschool versus de Joannes XXIII’. Glijdend over het gras, springend door autobanden en duikelend over strobalen finishen de beide scholen vrijwel gelijktijdig. Een wedstrijdje touwtrekken moet uitsluitsel geven… en uiteindelijk wint de Joannes XXIII met vertoon van flink wat spierkracht. De Utrechtse gasten worden dan ook beloond met prachtige zelfgemaakte medailles en met wat lekkers; en gelukkig voor henzelf hebben de gastheren en -dames ook aan een troostprijs gedacht. Bij het napraten valt op dat de kinderen vooral blij zijn met waar ze zelf wonen en dat niet zo nodig anders willen zien. De kinderen uit Utrecht vinden dat je daar

het fijnst kunt spelen; en de kinderen uit Oudewater spelen het liefst op het platteland. De meeste kinderen vinden dat je buiten het klaslokaal, in projecten als dit, zeker zoveel leert als in het klaslokaal. Maar wel andere dingen: ‘over andere kinderen en bewegen’ bijvoorbeeld. Ook zijn ze het erover eens dat het goed zou zijn als alle kinderen zo’n soort uitwisseling mee zouden maken. Saladdin, die vandaag voor het eerst mee was omdat zijn klasgenootje Suleyman jammer genoeg ziek was, vragen we nog wat hem in het bijzonder is opgevallen. Hij reageert met een uitgesproken ‘Niks, niks bijzonders, het zijn gewoon kinderen’. Wijzere woorden om dit project voor nu mee af te sluiten zijn er eigenlijk niet. We begonnen dit project met de vraag ‘Waar ben jij trots op in jouw buurt en wat zou jij weleens willen laten zien aan kinderen die ergens anders wonen?’. Met als doel kinderen met andere ogen naar hun woonomgeving te laten kijken en hen tot ambassadeur van hun wijk te kronen. Zo maakten we de kinderen tot vormgevers van dit project, we hebben het stokje in

VAN DE SCHOLEN

Trekking Jantje Beton-loterij op Hof ter Weide Op woensdag 24 november had Hof ter Weide een primeur. Voor het eerst trok de Stichting Jantje Beton de winnende getallen op een basisschool. Onder toeziend oog van een notaris mocht juf Titia Hauptmeijer in het bijzijn van haar groep ‘de Reigers’ de hoofdprijzen trekken. Ze hoopte voor zichzelf het ontbijt in het Amstelhotel te trekken, maar die prijs ging helaas naar iemand anders. Voor de Reigers was het een leerzame ochtend. Ze leerden over het werk van een notaris en over hoe een loterij zo eerlijk mogelijk verloopt. Ook werd nog eens duidelijk uitgelegd waar de loten van Jantje Beton voor zijn en waar het geld voor gebruikt wordt. Op Hof ter Weide gaat het door de kinderen opgehaalde geld besteed worden aan buitenspeelmateriaal. Marianne van Rossum Schoolleiding kbs Hof ter Weide

eerste instantie bij hen neergelegd: wat vind jij nou de moeite waard en wat vind jij nou leuk om met anderen te delen? Juist de niet-schoolse setting van de VIPbus hielp daarbij. Van begin af aan was het streven een echte ontmoeting te laten plaatsvinden tussen kinderen uit de stad en kinderen van het platteland. Spelenderwijs elkaar en ook de eigen omgeving beter leren kennen. Het was een experiment, een geslaagd experiment wat ons betreft. Een experiment met meer vragen dan pasklare antwoorden. Vragen zoals: ‘Wanneer voelen kinderen zich verantwoordelijk voor iets?’, ‘Wanneer is er echt contact?’, ‘Wat sijpelt er door naar de rest van de klas, school, familie, buurt?’, ‘Hoe raak je kinderen, en komen die rondgestrooide zaadjes ooit uit?’ enzovoorts. Samen met de leerkrachten zoekt de VIPbus verder. Als jij hierover ideeën hebt of door dit project enthousiast gemaakt bent voor een soortgelijke uitwisseling, laat het ons dan weten! Mail naar: [email protected]. Henk ten Hoeve

9

10

VAN DE SCHOLEN

Gedachtewisseling met collega’s uit ‘down under’ Voor de tweede keer in drie jaar leid ik een groep Australische schooldirecteuren rond door de Paulusschool. Ze zijn hier op uitnodiging van de Universiteit van Leuven, die ze op deze manier kennis laat maken met het katholieke basisonderwijs in Europa. Na een paar dagen in Nederland gaan ze ook nog scholen in Ierland en Polen bezoeken. Het is een groep van zo'n twintig mannen en vrouwen, allemaal in de leeftijd van 40 tot 60 jaar. Ik verwelkom ze in het lokaal van groep 7. Ik heb stroopwafels, kokosmakronen en roze koeken voor ze gehaald en leg uit dat dit typisch Nederlandse lekkernijen zijn. Van de kokosmakronen weet ik dat overigens niet zeker, maar ze slikken het als zoete koek. De roze koeken blijven opvallend genoeg bijna allemaal liggen. Het zal de kleur wel zijn.

gebouw, over hoe een gemiddelde werkdag er voor mij uit ziet en over de samenstelling van het team. We concluderen dat er ook down under gedoe is met uitbreidingen en lokalentekorten, dat leerkrachten zowel in Australië als in Nederland het ene moment poepluiers moeten verschonen en het andere moment als psycholoog/mediator op moeten treden als ouders de toetsscore van hun kind tegen vinden vallen en dat er wereldwijd een chronisch tekort aan mannen in het basisonderwijs dreigt. Ik krijg als bedankje voor de rondleiding een nogal stichtelijk Australisch prentenboek, met daarbij de suggestie om dit in de hogere groepen veel, heel veel voor te lezen. Na twee uur verlaten ze school weer, een enkeling slaat een kruis. Ik praat nog even na met Frans Koevoets. We twijfelen: was dit een werkbezoek of omgekeerd zendingswerk? Het was in ieder geval – ook typisch Nederlands – ‘gezellig’. Ralph Borghart

Op het digibord heb ik een afbeelding van een kangoeroe opgezocht, zodat mijn Australische collega’s zich thuis voelen. Ze kunnen er gelukkig wel om lachen. Na een korte uitleg over het Nederlandse onderwijssysteem leid ik ze rond door de school. Wat ze opvalt, is dat er nergens een kruis hangt in de lokalen. En ze missen een ingelijste foto van de paus bij de voordeur. Ze vinden dat de school heel open en vrolijk oogt, veel minder sober dan de basisscholen in Australië. Frans Koevoets, identiteitsbegeleider bij het inmiddels opgeheven Stimin, vertelt ze over de geschiedenis van het katholicisme in Europa in het algemeen en de ontzuiling en ontkerkelijking in Nederland in het bijzonder. Terwijl hij duidelijk maakt dat de verschillen tussen protestants-christelijke en katholieke basisscholen in de praktijk soms maar heel klein zijn, zie ik een paar Australische collega’s wit wegtrekken. In hun thuisland zijn er geen protestants-christelijke scholen. Ze begrijpen ook niet hoe het kan dat er bij ons op veel katholieke scholen kinderen zitten van wie de ouders moslim zijn. Ik vertel hoe we op school invulling geven aan het geloof, met het dagelijkse bezinningsmoment aan de hand van de Trefwoord-kalender, de aandacht voor feesten en vieringen en de contacten met de Pauluskerk. Aan het einde van het werkbezoek mogen de collega’s nog vragen stellen. De meeste vragen gaan over het

Op zoek naar een andere leuke baan binnen de KSU? Kom dan naar onze

PERSONEELS INFORMATIE MARKT Zaterdag 2 april 2011 10:00 uur tot 12:00 uur

Zeven Gavenschool, Trumanlaan 60 te Utrecht (in het Forumgebouw Hart van Noord)

Meer informatie vind je op: www.ksu-utrecht.nl

PERSONEEL

11

Bouwcoördinatoren ontvangen diploma Op 11 januari 2011 ontvingen Elske Ettinger, Patricia Pouw, Lisette Dijk, Karin Keijzer, Kimberly de Roode, Yvonne Oomen, Jolanda Ee, Melanie Wijk, Tanja Oort, Martine Hooijer, Mirella Sijstermans, Hester Bottema-Vonk, en Michiel Duffels het diploma bouwcoördinator. Een feestelijk en belangrijk moment in hun onderwijsloopbaan. Van harte proficiat!

PERSONEEL

Even voorstellen: Ingrid, directiesecretaresse Mijn naam is Ingrid van Veldhuizen en ik ben vanaf 1 januari 2011 ‘officieel’ werkzaam als directiesecretaresse bij de KSU. Ik ben 30 jaar en woon sinds november 2010 in Nijkerk. Na de mbo-opleiding Bank- en Verzekeringswezen te hebben gevolgd, heb ik een klein jaar bij de Rabobank gewerkt om er vervolgens achter te komen dat dat toch niet helemaal was wat ik er mij van voorgesteld had. Daarna ben ik bij Dyade terechtgekomen als assistent van de afdeling Advies en ben doorgegroeid naar secretaresse. Omdat dit werk mij goed beviel, heb ik de opleiding managementassistent gevolgd en gehaald. Hoe het komt dat ik bij de KSU terecht ben gekomen… Vanuit mijn vorige werkgever Dyade werd ik sinds 1 maart 2010 gedetacheerd bij de KSU als tijdelijke secretaresse voor de afdeling P&O voor 16 uur in de week. Na een aantal maanden het reilen en zeilen bij de KSU mee te hebben gemaakt, ging mij dit heel goed bevallen (en gelukkig vond de KSU dit ook). Uiteindelijk heb ik de stap genomen om, na een dienstverband van bijna 10 jaar, ontslag te nemen bij Dyade en officieel bij de KSU in dienst te treden. Een stap waar ik tot nu

toe nog geen moment spijt van heb gehad! Het is fijn om voor één organisatie te werken i.p.v. voor diverse besturen. Ik ondersteun nu een deel van de clusterdirecteuren, Sara van Maurik (P&O), Rob van der Westen (huisvesting) en Liselot Westhoff (manager bedrijfsvoering). Dit maakt het tot een leuke en afwisselende baan waarvan ik nog lang hoop te genieten!

12

PERSONEEL

Portfolio met ‘vijf kilo persoonlijke ontwikkeling’ Na een sollicitatiegesprek om de opleiding te mogen doen en een start-assessment, zijn wij op 9-9-2009 gestart met de vernieuwde opleiding tot schoolleider van Magistrum. In een groep met twaalf collega’s van diverse besturen zijn wij anderhalf jaar aan het werk geweest. Onze vuurdoop was al direct het presenteren van jezelf en je school, gecombineerd met je ontwikkelpunten vanuit het start-assessment. De acht competenties voor schoolleiders, vastgesteld door de NSA, vormden de basis van de opleiding. De modules die ons het meest aanspraken waren die rondom personeel, onderwijs en als afsluiter kwaliteitszorg, waar alles weer bij elkaar kwam. Om de opleiding af te ronden moesten wij door middel van een portfolio bewijzen aan alle competenties te voldoen. Dit kon zowel digitaal als op papier worden

aangeleverd. Onze portfolio’s verschilden van een vijf gram wegend stickje tot een vijf kilo wegende ordner, beide gevuld met ‘persoonlijke ontwikkeling’. Beide portfolio’s zijn inmiddels als heel goed beoordeeld in ons assessment-eindgesprek. Wij kijken terug op een intensieve en zeer waardevolle opleiding en zullen in april met veel plezier ons diploma in ontvangst nemen! Annelies van der Tang & Judith van der Lee

PERSONEEL

KSU-bindingsactie: New York City marathon Wat te doen als je het parkoers van de Singelloop wel kunt dromen? Precies … je bent toe aan een nieuwe uitdaging. Zie hier de aanleiding waarom schoolleider Esther Wijnands op 7 november ’s ochtends om 5 uur kou stond te lijden in donker en koud New York. Lees hier haar verhaal, geschoeid op de leiderschapstheorieën van Covey en Kotter. Covey 2: Begin met het einde voor ogen Het lopen van een hele marathon is de droom van iedere serieuze hardloper. Nadat ik dit in mijn loopgroepje een keer hardop had gemijmerd, stroomden de tips van alle kanten binnen. ‘Ga niet de Jaarbeurs-marathon lopen – die heeft zo’n saai parkoers’, ‘Doe Rotterdam – die heeft zo’n snel parkoers’ en ‘Ga voor de top: kies voor de moeder van alle marathons – dé marathon die je eens in je leven moet lopen: de NYC Marathon’. Op basis van de kwalificatie ‘eens in je leven’ koos ik voor New York. Kotter1: Urgentiebesef vestigen Vanaf het begin was het duidelijk dat er flink getraind

Vlak na de start op de Verrazzano-Narrows Bridge moest worden. Schema’s bleken volop verkrijgbaar. Maar motivatie? Natuurlijk komt die van binnenuit, maar af en toe kon ik best een steuntje van buitenaf gebruiken. Ik heb dit opgelost door mijn omgeving te vertellen over de marathon. De mensen bleken enthousiast en vroegen vaak hoe het ging. Naast de aanbetaling van de reis had ik nu voor mezelf een stok achter de deur. Covey 3: Belangrijke zaken eerst Tijd bleek de bepalende factor. Hoe prop je een marathonschema in een leven dat reeds gevuld is met mijn schoolleiderschap, gezins- en sociaal leven? Covey had ook hier het passende antwoord. Gelukkig kent de Montessorischool twee locaties, heeft de KSU nog

wel eens ergens een workshopje en spraken we voor intervisie lekker vaak af in Leidsche Rijn. Ik merkte één voordeel op: er was opeens veel tijd voor zelfreflectie, strategiebepaling, het voorbereiden van MR-vergaderingen etc. Kotter 6: Kortetermijnsuccessen genereren Ik had veel profijt van die kleine loopjes waarin je jezelf eens even lekker kunt laten gaan. Je merkt dat je inmiddels met meer gemak dan de meeste andere lopers de 10 of de halve breed lachend uitloopt. Ook een belangrijke overwinning was het gebruik van zogenaamde powergels; een onbeschrijfelijk vieze jam-achtige substantie die boordevol koolhydraten zit, maar alleen binnen te houden is met heel veel water. Covey 7: Hou de zaag scherp. Terugkijkend op het hele voorbereidingstraject merk ik dat het best pittig was, maar ook dat het enorm veel

PERSONEEL

KSU-puzzel: Ken jij de namen van alle KSU-scholen? Hieronder in de puzzel staan vijf namen van KSUscholen. De letters van elke naam staan door elkaar. Lukt het jou om de letters in de goede volgorde in te vullen? Dan weet jij ook het uiteindelijke antwoord van vier woorden. Stuur het goede antwoord met je KSU-mailadres naar [email protected] en win één van de vijf boekenbonnen.

BINDINGSACTIES PERSONEEL

Wijnproeverij scoorde goed In een sfeervolle wijnkelder onder wijnhandel Van Dort, de voormalige grote kluis van de Rabobank die vroeger in het gebouw was gevestigd, werd het KSU-gezelschap een scala aan wijnen gepresenteerd. Er werd informatie gegeven over het gebied waar de wijn vandaan komt en over de soorten druiven die de basis vormen voor de verschillende wijnen. In een gezellige sfeer werden de witte en rode wijnen geproefd, afgewisseld met hapjes. Wijnproeverij: • 18 deelnemers • Wijnhandel Van Dort Houten

heeft gebracht op het gebied van ontspanning door inspanning en in algemene zin een betere balans. Dus: tijd voor een nieuw doel: Berlijn – de grootste en snelste. Eens kijken of ik daar mijn PR kan verbeteren! Tja, en hoe was de NYC Marathon nu echt? In één woord: fantastisch! 45.000 lopers met allemaal hetzelfde doel, 2 miljoen zeer enthousiaste NY’ers langs de kant, 5 spectaculaire bruggen, skyline van Manhattan en natuurlijk de onvergetelijke finish in Central Park, plus je eigen prestatie de volgende ochtend teruglezen in een speciale editie van de New York Times! Esther Wijnands, schoolleider Montessorischool Bronnen: • Covey, S.R., De 7 eigenschappen van effectief leiderschap. • Kotter, J.P., Leiderschap bij verandering.

13

14

Drukbezochte nieuwjaarsbijeenkomst KSU Het is een KSU-traditie dat alle KSU-medewerkers worden uitgenodigd om elkaar op de eerste dinsdag na de kerstvakantie te ontmoeten en samen het glas te heffen op een zowel persoonlijk als zakelijk voorspoedig nieuw jaar. Het was ook dit jaar weer een drukbezochte bijeenkomst waarbij veel handen werden geschud, werd genoten van heerlijke buffetten en op livemuziek werd gedanst. Nieuwjaarsbijeenkomst: • ongeveer 375 aanwezigen • Het Vechthuis – Togenzaal • dinsdag 4 januari 2011

Ludgerschool wint KSU-volleybaltoernooi Achttien schoolteams en het KSU-huis gingen op woensdag 16 februari 2011 onderling de sportieve strijd aan tijdens het jaarlijkse KSU-volleybaltoernooi. Sporthal Galgenwaard was het decor voor het toernooi, waaraan ruim 120 KSU-medewerkers deelnamen. De finale werd gespeeld door het team van de Ludgerschool en de winnaars van vorig jaar, de Villa Nova. De Ludgerschool nam al snel een voorsprong en gaf die niet meer uit handen. De eindstand van dit jaar: • 1ste plaats: Ludgerschool • 2de plaats: Villa Nova • 3de plaats: Carrousel • 4de plaats: Paulusschool

Fleurige sjaals voor KSU-medewerkers Een elftal vrouwelijke KSU-medewerkers ging onder deskundige leiding van collega Mineke Goeman aan de

slag met een eigen gebreide sjaal. Roze, oranje, groen of geel: het was een bonte verzameling van kleuren. Tijdens deze workshop nam een aantal deelnemers voor het eerst breinaalden in de hand. Anderen hadden dit in een ver verleden al een keer gedaan. Het getik van naalden werd verstoord door de komst van pizza’s om de knorrende magen te vullen. Daarna werd er weer ijverig gewerkt aan de sjaal. Het resultaat is nog niet bij iedereen om de nek te bewonderen, maar dat zal binnenkort vast wel gebeuren! Breiworkshop: • 10 deelnemers • Op De Spits • Donderdag 10 februari

Een witte wereld tijdens de wintersportdag 2011 De thermometer gaf al enkele dagen ’s nachts geen vorst meer aan. En de webcams gaven een overzicht van de erbarmelijke sneeuwomstandigheden in Sauerland. Daarom koos de organisatie ervoor om in een ander skigebied de KSU-wintersportdag te laten plaatsvinden. En daar hebben de 83 deelnemers geen spijt van gehad! Na een voorspoedige busreis konden al om negen uur ’s ochtends de pistes uitgeprobeerd worden. Het was nog rustig, dus kon iedereen er in alle rust weer even ‘in komen’. Ondertussen sneeuwde het volop. De warme chocolademelk en braadworsten smaakten als vanouds. En ook de terugreis verliep voorspoedig. Kortom: het was wederom een prachtige wintersportdag. Wintersport: • 83 deelnemers • Ruim voldoende en verse sneeuw

• Geen vertraging met de bus • Geen botbreuken • Plaats: Winterberg te Sauerland • Zaterdag 12 februari

KSU en DOMSTAD/HU voor Atjeh

De Grote Finale Van 21 februari tot en met 12 maart zijn twintig Atjese collega’s op werkbezoek in Utrecht. Een verslag van de eerste twee weken. Het is koud en vroeg als op maandagochtend 21 februari twintig Atjese collega’s voet zetten op Nederlandse bodem. Met z’n negenen staan we – KSU- en Domstad/ HU-collega’s – hen op te wachten voor de schuifdeur van aankomsthal 3 op Schiphol. Het duurt even voor ze daar doorkomen, want de immigratiedienst op Schiphol neemt haar taken zeer serieus tegenwoordig. Ik word nog opgebeld met de vraag of wij deze mensen echt uitgenodigd hebben en of ze echt voor realistisch rekenen in een kindcentrale setting komen. ‘Ja, dat komen ze’, zeg ik, en een uurtje later (ruim anderhalf uur na landing) komt de groep door de schuifdeur. Met dikke winterjassen aan. De grondige voorbereiding in Atjeh werpt direct zijn vruchten af, want het is die ochtend met -4 behoorlijk aan de frisse kant. De eerste dagen zijn overweldigend voor de gasten. Voor de meesten betekent dit bezoek de eerste reis buiten Indonesië, voor sommigen zelfs de eerste reis buiten Atjeh. Het welkomstdiner op maandagavond is een feestje van hartelijk weerzien met muzikale bijdragen van alle kanten. De toon is direct gezet. Het is verder goed dat we de eerste dagen uittrekken voor acclimatiseren en informatie over Nederland, de Nederlandse

cultuur en gewoonten en gebruiken op Nederlandse basisscholen. Een flinke wandeling door de Utrechtse binnenstad inclusief rondleiding in de Domkerk zorgt voor extra verlevendiging van deze onderdompeling. Op vrijdag wordt de groep op het stadhuis ontvangen door onderwijswethouder Jeroen Kreijkamp. In de grote trouwzaal staat de koffie – met Domtorentjes – al klaar. In zijn welkomstwoordje vertelt de wethouder dat zijn opa in Atjeh geboren is en dat hij twee jaar geleden zelf een bezoek heeft gebracht aan Medan. Vandaar zijn extra belangstelling voor ons project. Dan is het tijd voor een rondleiding door het stadhuis. In de raadzaal mogen de gasten plaatsnemen achter de microfoons en op het spreekgestoelte, wat voor veel hilariteit zorgt. Omdat het de eerste week vakantie is op de Utrechtse basisscholen, ligt de nadruk van het werkgedeelte van deze week op het ophalen en verdiepen van de kennis

15

16

en het werk dat we samen in Atjeh hebben ontwikkeld. Dat pakt goed uit, mede dankzij de voortreffelijke bijdragen door het Freudenthal Instituut en APS. Maar ook de HU- en KSU-bijdragen vallen erg goed en blijken een perfecte voorbereiding voor de tweede week. Voordat die tweede week begint, is er eerst een weekend bij gastgezinnen. Tijdens het drie weken durende bezoek verblijft de groep in Stay Okay Rhijnauwen – een schitterende locatie met prima voorzieningen – maar dit eerste weekend wordt hier een uitzondering op gemaakt. Met in totaal negen KSU-collega’s bieden we de twintig Atjese gasten een kijkje in het dagelijkse Hollandse gezinsleven. Met elkaar maken we er een heerlijk weekend van, vol uitstapjes, variërend van Amsterdam tot Scheveningen en van Culemborg tot Brugge. Het weekend valt erg goed. Was de sfeer in de eerste week al prima, na het weekend is deze nog beter. Het werk op de eerste drie KSU-scholen kan op maandag 28 februari beginnen: de gasten worden van harte welkom geheten op de Ariënsschool, op Hof ter Weide en op de Paulusschool. De eerste ochtend bestaat uit kennismaken, observeren en het bespreken van de weekplanning met de diverse leerkrachten. In groepjes van twee of drie gasten wordt iedere ochtend van deze week gewerkt in dezelfde groep. Het levert direct boei-

ende gesprekken op. Over werkvormen, pedagogisch klimaat en nog veel meer. De volgende ochtenden zijn spannend voor de Indonesische gasten, want zij verzorgen nu ook gastactiviteiten in de verschillende groepen. Het accent ligt zoals gebruikelijk op rekenen, maar er is ruimte voor meer. De activiteiten zijn goed voorbereid en verlopen in de regel vloeiend. De nagesprekken zijn plezierig en er is een sfeer van openheid waarin tips en tops gegeven worden. Er wordt kortom volop geleerd. De middagworkshops op Domstad/HU en het Freudenthal Instituut zorgen voor extra verdieping en sluiten naadloos aan op het ochtendwerk op de basisscholen. In het weekend is er weer tijd voor ontspanning en nadere kennismaking met Nederland. Op zaterdag gaat de groep met een grote bus naar Aarlanderveen voor een bezoek aan een bollenbedrijf. Aansluitend gaan we scheep in Alblasserdam voor een tocht langs de molens van Kinderdijk. Tussendoor vindt de buschauffeur ook nog even tijd om ‘een rondje Rotterdam’ te doen. Op donderdagavond zijn acht deelnemers te gast geweest bij een voetbalwedstrijd van Ajax in de Arena. Zondagmiddag is er – voor wie wil – een kaartje voor de wedstrijd van FC Utrecht tegen Rhoda JC in Galgenwaard. Het wordt erg gewaardeerd door de liefhebbers, vooral door de heren en een enkele dame. De anderen geven zich liever over aan windowshopping in Hoog Catharijne. Zondagavond is de hele groep aanwezig bij een Bachconcert in de Geertekerk. Maandagochtend is het weer vroeg dag. In de laatste week van de uitwisselingsreis gaan de gasten naar de Dominicusschool en de Carrousel. Na twee weken, op tweederde van het bezoek, kan ik al rustig vaststellen: ja, dit is echt de Grote Finale van het project KSU en Domstad/HU voor Atjeh! André de Hamer coördinator KSU en Domstad/HU voor Atjeh