KONINKLIJKE VERENIGING VAN DE GEPENSIONEERDEN VAN DE NATIONALE BANK VAN BELGIE
2008
Nr. 2 van 2008 34e in de reeks
vehikel wilde verlaten voor er zich incidenten voordeden nam Paula mij onder haar vleugels en legden we samen een perfect parkoers af. Normaal gezien hadden jullie mijn verslag over het Zwarte Woud ook niet kunnen lezen want ik stond niet op de deelnemerslijst. Een late afzegging van een eenpersoonskamer, koffer klaar, en daar sta ik met de pen in de hand! Er is weliswaar het mooie, zonnige, traject met de kleurige koolzaadvelden, de brem langs de bossen en de weiden vol boterbloemen. Moet ik u herinneren aan het dorpje Gegenbach, het ecomuseum van Gutach, het dorpje Rottweil (nee, de Rottweilers komen niet van hier, alhoewel ik het ook zou gedacht hebben). En al die bloemen van Mainau. In werkelijkheid, wat de mooiste reisherinneringen zijn, deze die men op zijn oude dag nog steeds herinnert, zijn de kleine ongelukjes die je overvallen. Zouden jullie je kunnen inbeelden dat in deze moderne tijden, wanneer men zonder moeite in China geraakt, het, met de hulp van twee chauffeurs, bijna onmogelijk wordt om uit het no man’s land tussen twee landen te geraken.
Het woordje van de Voorzitster Ik heb aanvaard de zware taak van Jaak Huyghe over te nemen maar ik zou hem vooral willen bedanken voor die talrijke werkjaren in onze vereniging, eerst als beheerder en dan als voorzitter. Noeste werker, altijd discreet maar met aandacht voor het minste probleem, leidde hij zijn ploeg met wijsheid. Gedurende jaren, de enige die met de informatica overweg kon, gingen alle geschriften noodzakelijkerwijze door zijn handen. Danke, Jaak, voor dit enorme, vrijwillige werk ten dienste van de gepensioneerden NBB. Er blijft mij nog over in je stappen te gaan om onze Vereniging zo levendig en actief te houden zoals nu.
Het Zwarte Woud Van 12 tot 18 mei 2008. Door Suzanne Mage / J.H. Koekoek, daar ben ik weer!!!!!! Het is al een tijdje geleden dat jullie nog iets van mij lazen! Ik was wel aan een tekst begonnen ten tijde van het bezoek aan Leonardo da Vinci, maar Info was mij voor. Alles wat dat genie betreft werd u dus voortreffelijk uit de doekjes gedaan. Ik had u simpelweg willen zeggen dat nog maar eens gedepanneerd werd door “Mevrouw Paula”. Aan de ingang had een zeer vriendelijke heer me zonder meer in een rolstoel gedeponeerd en, alhoewel ik een zekere ervaring heb met deze zaken, werd ik verrast door een helling vooraleer ik het remsysteem gevonden had en kwam ik bijna in aanvaring met onze altijd lachende Monique. Daar ik absoluut dit
Nog een andere, men beschikt over een pepervat maar het doen werken leidt tot verrassingen. Aan de nabije tafel draait en draait men maar… er komt niets uit… gewoon vergeten het onderste deksel af te nemen, en als tenslotte de opeengepakte peper er toch uit komt is het een explosie op de vis van een met verstomming geslagen slachtoffer. Onze vriend Jean bracht ons even van de wijs in Riquewihr en Tittisee. Maar de
1
Sint-Antonius van Jeanne hield hem veilig en wel. Deze laatste vond zelfs het fotoapparaat van Ariane terug. De KVGNBB moet absoluut eens naar Padoua om er hem te bedanken. Er zijn voor ieder van ons tal van kleine details die van iedere reis iets unieks maken. Ik voeg daarbij dat een bijna miraculeus lenteweer, een koets om de bloementuin van Mainau te doorkruisen (dank je Paula), een hulpvaardige en efficiënte chauffeur. Zijn Parijse humor deed soms wel knarsetanden maar het pousse café in de bus is wel uniek, of niet? Het feit dat ik mag schrijven biedt mij de gelegenheid dank te zeggen aan allen die me vaak hielpen: mijn wandelstokken in en uit de bus halen, me moed inspreken met een vriendelijk woordje, mij de deur openhouden, want als die toeslaat op de stokken is het geen lachertje. Aan allen hartelijk dank! Verdraaid, ik vergat de fameuze taart, die is me verboden maar ik heb ze toch opgegeten… en ze is niet meegekomen op de weegschaal.
Contactpersonen NBB in verband met: De pensioenen : Jean-Paul NEUBOURG & Martine RILLAERT Pensioendienst: tel. 02/221 44 91
Ziekenfonds : Nancy BOONS Tel. 02/221 25 94
Marc VANREGEMEUTER Tel. 02/221 20 86
Isabelle POTY Tel. 02/221 29 69
Terugbetaling medische kosten : Danny CLEMENT TeL 02/221 22 83
De NBB-gepensioneerden naar de Egeïsche zee, bij Apollo en bij Poseidon. Door Michel Faucq (alias het Oog van Moskou) / J.H. In plaats van hun vertrouwen te schenken aan de charmante fee « Ictam » hadden Jos en Tony beter een Orakel geraadpleegd, want de goden van de Olympus zijn wispelturig. Reeds van voor het vertrek staken ze stokken in de wielen. In de plaats van een raspaard van Olympic Airways, was het een trekpaard, geleend van SN Brussels Airlines, dat ons terugbracht, en dan nog laat op de avond. We hadden haast om de Cycladen, deze door Poseidon versteende nimfen die er verspreid liggen in de Egeïsche zee, te bereiken. Kleine vertraging in Zaventem, verwenning in Athene. We waren nauwelijks aangekomen en daar waren we al op weg naar de poort van Hadrien en de voet van het Acropolis. Een ontroerend moment toch. Vierentwintig eeuwen geleden ontstond de democratie hier, rudimentair voorwaar maar revolutionair voor dit tijdperk. Het minst slechte onder de politieke regimes, volgens Winston
Een vergetelheid ! In de eerste Info van dit jaar ging een deel van de traditionele rubriek: Bij wie kan ik terecht in de Vereniging verloren! Wij brengen ze u nu, samen met ons mea culpa. Het gaat om : Medewerkers : Gaston LAUWERS, turnlessen Papaverlaan 7 - 1970 Wezembeek-Oppem Tel. 02/731 35 62
Elise Vandertrappen-UYTTEBROEK, ziekenbezoek L. Van Boeckelstraat 54 – 1140 Evere Tel. 02/241 18 86
Josée CHRISTIEN, ziekenbezoek Tentoonstellingslaan 440/84 – 1090 Jette Tel. 02/478 00 81.
2
eiland. Normaal dan dat we daar een tempel vinden ter ere van Demeter, de godin van de landbouw. ’s Middags dient men ons een pantagruelesk maal op. Van ons verblijf op Naxos herinneren we ons het obsederende krekelconcert en de “kouros”, liggend in een piepklein tuintje. De uitstap van donderdag is een zekere zin het orgelpunt van ons verblijf op Paros. Op het programma van de voormiddag, Delos, het eiland waarop de Griekse mythologie de geboorte van Apollo, god van de zon, en van Artemis, zijn zuster, godin van de maan, situeert. Onder een loodzware zon doorlopen we een van de meest prestigieuze archeologische sites van het oude Griekenland. De schat van Athene lag er. De leeuwen van Delos trotseren de eeuwen. Ten tijde van de Romeinse overheersing telde het eiland rond de 30.000 inwoners. De NBBgepensioneerden zijn onvermoeibaar. Ze willen alles zien en alles leren. Vooral de boot naar Mykonos, het witte eiland met de eeuwige winden en de kronkelende straatjes, niet missen. De jetset heeft het uitverkoren. We verlaten het zonder spijt want de dag is nog lang. Niettegenstaande de vermoeidheid besluit het comité de verjaardag van Rita te vieren. De gepensioneerden zeggen nooit nee, vooral als ze voor niets kunnen drinken. Proficiat Rita! De muzen hadden zich speciaal naar Paros verplaatst om er zich met Tony bezig te houden. Ze inspireerden hem enkele bladzijden van een letterkundig werk, waarva het eerste hoofdstuk luidt als volgt: “ Tony en de zeeëgel”. Bij het binnenkomen van het domein van Poseidon had onze held de heilige wetten met de voeten getreden. Wij gaan daar niet verder over uitweiden. Vrijdag begint gewoon, maar de aankomst in de baai van Santorin slaat zelf de meest ervaren reiziger met verstomming. Grandioos, overweldigend! Het zicht van deze caldeira, nauwelijks 3.700 jaar oud, zal voor altijd in onze herinnering gegrift
Churchill. Maar laten we ons niet afleiden, we gaan over naar de ernstige zaken. De volgende morgen, met lege maag, schepen we in op de Piraeus. De stem van Melina Mercouri speelt ons in het hoofd met haar lied: « Mon dieu que j’aime ce petit bout du monde que le soleil inonde de ses reflets dorés… » (Mijn god hoe bemin ik dit door de zon overgoten stukje aarde). Dronken van de zeelucht (en van de Heineken voor sommigen) ontschepen we te Parikia op het eiland Paros. In het restaurant Christos ontdekken we enkele specialiteiten van de Cycladen. Overvloedig en lekker. Digestieve wandeling en nietsdoen in het hotel Polos. Josée Christien had een Griekse efebe nodig om haar warm en koud te regelen. Juist voor het avondmaal werd de manager ter hulp geroepen. Honni soit qui mal y pense! Dinsdag kwamen de geleerden van de groep aan hun trekken: heel de geschiedenis van het oude Griekenland, in gecondenseerde vorm evenwel, door onze talentvolle gids Georgia. Daarna de orthodoxe godsdienst met zijn ritussen en bijzonderheden. Kleine omweg langs het archeologisch museum, dat een fragment herbergt van de “kroniek van Paros”, eerste document in Oudgrieks in steen gegraveerd van de 11e eeuw voor J.C. Langs de toegangstickets om vernemen we dat dertien deelnemers nog geen volwaardige senioren zijn. Meteen spitsen de onverbeterlijke rokkenjagers de oren. In de namiddag, te Lefkes, wilden Claire en Marie-Jeanne er vanonder trekken. Tony zag zich reeds bij de Bacchanten. Geen geluk echter, Georgia bracht ze vlug terug naar het nest. Na bewondering van de twee eeuwenoude olijfbomen van het eiland (851 en 800 jaar oud, zegt men) en verzameling van enkele stukken marmer van Paros (het mooiste van de wereld) heffen we het glas op Frieda, de jongste van de groep, die die dag haar verjaardag vierde. Wat een dag! ’s Woensdags bezochten we Naxos, het meest uitgestrekte en ook het vruchtbaarste
3
Santorin. En Jos wordt ambtshalve hun chaperon. Geloof me, Robert en MarieJeanne, we waren allemaal in gedachten bij u. Gelukkig hebben ze ons de volgende dag kunnen vervoegen. Sommigen hebben opgemerkt dat Bertha kleine oogjes had de dag daarop. Ietwat verward ontdekken we de haven van Heraklion in de vroege morgen. Een beetje rust en dan, met loden benen, doorkruisen wij de ruïnes van het paleis van koning Minos te Knossos. Met de Minotaurus, Thesee, Ariane komt onze jeugd weer boven. En Racine blaast ons in het oor: “Ariane, ma sœur, de quelle amour blessée, vous mourûtes aux bords où vous fûtes laissée » (Ariane, mijn zuster, van welke gekwetste liefde stierf je op de boorden waar men u achterliet ». Onze gids herinnert er ons aan dat 2.200 jaar voor J.C., een der meest schitterende beschavingen van de Oudheid het licht zag, en verging rond 1650 voor J.C. aan de gevolgen van een vulkaanuitbarsting op het eiland Santorin. Wanneer Solon spreekt over de verdwijning van de Atlantide, dan alludeert hij waarschijnlijk op hetgeen er zich in dat tijdperk op Kreta heeft afgespeeld. Veel archeologen zijn ervan overtuigd. De overblijfselen van het paleis zijn een beetje te stevig om waar te zijn. Men krijgt de indruk dat de Amerikanen daar langsgekomen zijn. In werkelijkheid is het Sir Arthur Evans die de sporen uitwiste. Onze gids Georgia verlaat ons stiekem. Ze was geweldig, de hele reis lang. Niettegenstaande de moeilijkheden die zich voordeden verloor ze nooit haar glimlach, dank, Georgia. Dinsdag en woensdag werden besteed aan nietsdoen, dik verdiend volgens iedereen. Marcel, onze vaste sportverslaggever, kon eindelijk rustig analyseren wat er zich op het Europees kampioenschap afgespeeld heeft. Camille is beginnen ouzo’s te slurpen. En sommigen hadden een kater de woensdagmorgen.
staan. Het gedrang in de haven is onbeschrijfelijk. Robert vindt het sexy ondergoed van Yvonneke niet terug. Jammerlijke slordigheid! Die avond had Robert slechte punten. We brengen een kort bezoek aan het dorp van Oia, juist de tijd om ons te laten doordrenken met de onovertrefbare schoonheid van de mooiste site van de Egeïsche zee. De zaterdag begint met het bericht van een aardbeving in de Peloponesis. Ziedaar Hades die er zich mee moeit. Na een bezoek aan het lokale museum, minicruise, beklimming van een nauwelijks uitgedoofde vulkaan en bad in een warmwaterbron. Dank zij de duik van Roger (op de buik, om indruk te maken op enkele Japanse schonen) drinken we weer eens gratis ’s middags. Roger, kom nog mee met ons. Onze gids Georgia is onuitputtelijk. We besparen u de komst van de Ioniërs en de Doriërs en van alle anderen op Santorin. Tenslotte zijn wij, met onze Euros, de laatste, vredige, invallers van het eiland en de inwoners ontvangen ons met open armen (of doen ten minste alsof). De zondag is een dag met verwikkelingen. ‘s Middags, bij het dessert, kondigt Georgia ons aan dat de cruise met de hovercraft in het water ligt. Boosdoener, de meltam, een noordenwind die normaal maar vanaf juli blaast. Onze boot is in de haven van Heraklion (Kreta) gebleven. Drommelse Poseidon, hij laat niet af onze gids en ons comité voor schut te zetten. Maar zij zijn daarbij stoïsch gebleven en om de pil te verlichten heeft Jos weeral eens getrakteerd. De verdeling van de tickets voor de nachtferry gaf aanleiding tot een episch tafereel: een stormloop om wakker te blijven naast de uitverkorene. De vlammen van de passie zijn ver van uitgedoofd bij de gepensioneerden van de bank. Op het ogenblik van de inscheping doet een kwaadwillige helleveeg ons ontredderd tortelduifje struikelen, en ziedaar het echtpaar Loiseau verlengt zijn verblijf op
4
Brusselse schotel kunt krijgen voor een schappelijke prijs. “Les 3 Chicons”, (er staan op de eerste verdieping twee bloembakken met elk 3 artisjokken) was er zo een. De voorziene lunch op het terras was in het water gevallen maar binnenin was er voldoende ruimte voor allen. Vlug de natte kleren uit en maar hopen dat ze weer droog zouden zijn voor het verdere verloop van de wandeling.
Flink te laat bracht het trekpaard van SN Brussels Airlines ons thuis donderdag in de kleine uurtjes. Een hartelijk dankwoord aan Jos en Tony en het organisatorcomité. Het was niet altijd prettig deze keer, maar ze kwamen het steeds te boven. Al is goed dat goed eindigt.
De Brusselwandeling. Door Jaak Huyghe Het was voor de derde keer dat we op zaterdag 26 juli een Brusselwandeling organiseerden en toch kwamen zesendertig gegadigden opdagen. Een beetje veel om in het stadsgewoel goed te begrijpen wat Bob, onze vaste gids, in het Vlaams, het Frans en het Brussels, ons te zeggen had. Maar geen nood, een derde van de deelnemers was er al eens bij geweest en die kwamen voor de sfeer. We vertrokken van de Bank richting Konings- en Koninginnegalerij. Daar stonden we voor een chocoladewinkel te luisteren naar onze gids toen een verkoopster met een schaal vol stukken chocolade de ronde deed. Dan ging het over de Grote Markt langs de liggende ’t Serclaes naar Manneken Pis, waar een eerste stop ingelast was in de Poechenellekelder om onze dorst te lessen. Het was inderdaad zwoel weer. Bij het buitenkomen hadden we prijs, een onweer met donder en bliksem en pletsende regen belette ons de trip verder te zetten. Het duurde ongeveer een half uur vooraleer we ons aarzelend buiten durfden wagen en dan ging het met horten en stoten, van het ene deurgat naar het andere, want de regen wilde maar niet helemaal ophouden, richting Hoogstraat. De Hoogstraat is een trendy straat geworden waar van een volkse sfeer niet veel meer te zien is, maar de oude hoekjes en gevels bestaan nog. Vergelijk vooral de prijzen in de antiekwinkels niet met die van de Oude Markt, een straat verder. Gelukkig bestaan er nog enkele volkse eethuisjes waar je nog steeds een gezonde
Niettegenstaande het slechte weer was de sfeer ontspannen en allen genoten van het smakelijke eten. Terwijl we nog aan tafel zaten kwam de zon er door en toen we, rond 14.30 u., aan het tweede deel begonnen was het zelfs bijna te warm. Het tweede gedeelte ging naar het Justitiepaleis en langs de Regentschapsstraat, voorbij de Kleine Zavel en de Kunstberg terug naar de Bank. Niettegenstaande al onze tribulaties met het weer toch een fijne dag. Bob, Jacqueline en Claudette, dank voor jullie inzet en goed humeur in alle omstandigheden.
5
binnengesluisd. Sommigen haakten af maar de meesten zetten zich toch maar in de rij om boven het panorama te gaan bewonderen en enkele kiekjes te schieten. En dat was het, je komt eventueel boven aan als het je beurt is, gaat de bol rond en gaat terug in de file staan om naar beneden te gaan. Dat maakt dat de eersten klaar waren om de trip verder te zetten, nl. naar Bruparck te vertrekken waar we het middagmaal moesten gebruiken, en de anderen nog in de file stonden om naar boven te gaan. Bij “Leon” begonnen ze het aperitief al in te schenken als ze de eersten zagen binnen komen, maar dat moesten we stopzetten want het kon nog heel wat duren voor iedereen er was. Zo hadden de eersten de tijd om uitgebreid te borrelen voor het eten, wat dan ook gedaan werd. Wanneer we dan toch de achterhoede, Paula en Danielle, zagen binnenkomen, mocht het vertreksein gegeven worden en van dan af liep alles op wieltjes. Het eten verdween gezwind in de hongerige magen. Na de maaltijd was het voor een deel van de deelnemers het einde, de anderen trokken naar Mini Europa en zullen er zeker plezier aan beleefd hebben want het weer was de ganse duur van de trip droog, alhoewel meestal betrokken en zeer winderig. Paula en Danielle, jullie geduld werd zeer op de proef gesteld met die lange wachttijden en om alle deelnemers op de juiste plaats te brengen, maar het resultaat mag er zijn. Beste dank.
Bezoek aan het Atomium en Mini Europa. Door Jaak Huyghe Niet minder dan negentig gegadigden daagden op dinsdag 19 mei op voor deze kleine uitstap in het Brusselse. Sommigen hadden hun (klein)kinderen meegebracht, wat trouwens de bedoeling was. Velen hadden ook de Expo live meegemaakt, maar wilden het toch nog even opfrissen.
H et Atomium, met zijn prachtig vernieuwd uiterlijk, ziet er binnenin nog wat verward uit. De bedoeling is dat je bij het binnenkomen de lift neemt (92 m. in 20 sec. of zoiets) om daarna de tentoonstelling in de onderste bollen te bezoeken. Maar wanneer wij binnenkwamen stond daar een zo lange file dat we dan maar eerst die onderste bollen bezocht hebben. De tentoonstelling stelt niet veel voor, vooral voor iemand die de Expo meegemaakt heeft, en de bar in die andere, bezoekbare, bol is wel ultramodern maar koud. Terug van deze bollen was de file misschien nog langer geworden, want de bezoekers werden met busladingen
Johan Strauss in het kasteel van Groot Bijgaarden. Door Josée Christien / J.H. Op vrijdag 29 augustus gaven tachtig van onze leden gevolg aan de
6
Het 26e Petanquetoernooi.
uitnodiging van de organisatoren op het kasteel van Groot Bijgaarden. “De Vleermuis”, “Lentedroom” en het Marsyas Symphonic Orchestra brengen ons naar Wenen! Het regent “Goud en Geld” en we krijgen kriebelingen in de benen. Maar er was niet alleen Strauss; Edmond Sauveniers, de orkestleider, tenoren, sopranos, danser en danseres geven heel wat andere componisten weer: Gerschwin brengt een wel zeer Amerikaanse noot; Een beetje choreografie op een wals van Tchaikovski en de, teruggevonden, muziek van Limelight; Nog een, een weinig vergeten, operette “Rose Marie” en haar beroemde melodieën. Een fijne mengeling waarin, helaas, voor het tweede concerto voor piano van Grieg geen plaats was; inderdaad, lichte en klassieke muziek worden niet op dezelfde manier beluisterd… dat adagio in mineur vraagt veel meer aandacht, intimiteit en zelfs een zekere ingetogenheid. Maar, tenslotte, neemt de lichte muziek de overhand en de hele zaal neemt deel aan de uitvoering van de Radetzkymarch. Ik lees daar trouwens over in de Larousse musical: de Radetzkymarch werd gecomponeerd door vader Johan Strauss; deze wou niet dat zijn zoon muzikant werd en hij maakte er een… bankbediende van; wat hem niet belette zijn eigen orkest samen te stellen en de Koning van de Wals te worden. Bericht aan de vrienden van de muziek, een koning van de jazz of de rock verschuilt zich misschien in u??? Wij hopen dat iedereen goed thuisgekomen is, zonder onaangename verrassing zoals Mariette… die haar wagen niet meer terugvond op de plaats waar ze hem achtergelaten had… maar het kwam allemaal weer goed. Dank, Jos, voor het puike initiatief.
« Alors tu pointes ou tu tires ? « Par Paul Tellier / J.H. De geest van Marcel Pagnol waarde zichtbaar rond het vijftigtal spelers dat deelnam aan het toernooi van 2 september laatstleden. Het weer was bijna Provençaals, de donkere wolken hebben de ganse dag hun regen ingehouden en dat bracht iedereen in goed humeur. Volwaardige spelers waren gemengd met beginnelingen. Sommigen gooiden hun bollen met kennis en precisie, anderen trachten hun onkunde te verbergen door te trachten de tegenstander psychologisch te
destabiliseren, maar slaagden daar niet in: ze hadden waarschijnlijk, onder de talrijke B-films waarmee de televisie ons tijdens de zomer zoet houdt, de lachwekkende scene herzien van Pierre Richard in “Je suis timide mais je me soigne”, waar hij een speler in de war brengt door hem met aandrang aan te staren! Helaas, wat goed werkt in films is niet altijd waar in de werkelijkheid. Tot besluit: een zeer goed geslaagde dag, dank zij de inzet van het Matagne-paar en hun assistente Claudette De Cleyn. Een warme sfeer, een lekker eten en een prijsuitdeling waar iedereen, van de beste tot de minst begaafde een geschenk kreeg.
7
Ziedaar, een zonnestraal en de dag is nog niet voorbij: na het prinsenleven het boerenleven in het museum van Huissignies, ingericht in hoevegebouwen van eind 19e en begin 20e eeuw. We brengen de namiddag door met dit complex af te schuimen waar niets vergeten werd: woning, school, handenarbeid, landbouwtoestellen, magazijnen, ateliers… niets werd vergeten, zelfs de herberg om de hoek, waar we uitgenodigd worden om de taart van grootmoeder te proeven. Met dank aan Marie-Henriette en Claudette die het idee hadden ons even terug te brengen in het leven van onze voorvaderen.
De Herfstfeesten 2008. Naar jaarlijkse gewoonte had in oktober ons herfstfeest plaats. 153 personen hadden zich ingeschreven op 16 oktober om hun oud-collega’s/vrienden in de Club te ontmoeten. Maar 175 personen vonden toch dat een vleugje muziek op hun ontmoetingsdag niet mocht ontbreken. De meesten onder hen waagden dan ook een pasje op de dansvloer. Volgende afspraak Nieuwjaarsfeest op 15 of 22 januari 2009.
Een afwisselende dag. Door Josée Christien / J.H. Op deze dinsdag 21 oktober is de hemel grijs en er valt een miezerige regen, maar we zijn allen present. De bus komt op tijd en brengt ons naar een stadje in de grensstreek: Beloeil. Sedert de 14e eeuw is dit domein de residentie van de prinsen de Ligne; het ging door ettelijke grondgebieden: Henegouwen,Vlaanderen, Spanje, Oostenrijk, Frankrijk en België. De decors en meubilering van het kasteel zijn de getuigen van verscheidene tijdperken: gobelins en Brusselse tapijten, prachtig gerestaureerde Boule-meubelen, chinees porselein uit de 18e eeuw, Leadeau-klokken van Marie-Antoinette, schilderijen- en portretgalerijen, imposante bibliotheek, kamer van de veldmaarschalk. De prinsen de Ligne waren vooral diplomaten en, bijgevolg, trouwe bezoekers van de grote Europese hoven. De beroemdste, Charles de Ligne, schrijver, veldmaarschalk van keizer Jozef II, onderhield ook een regelmatige briefwisseling met Katharina II van Rusland, de schrijver Henri Troyat spreekt er veel over in zijn biografie gewijd aan Katharina de Grote. Na het kasteel, het park en zijn herfstkleuren: rechtlijnige hagen omheinen groene ruimten en wateringen. In de verte herinnert het woud aan de jachtpartijen van vroeger.
De reis naar Ierland. Door Roel Tack De Ierse Republiek en Noord-Ierland bieden samen één brok natuur en Keltische onverzettelijkheid, in Moher rijzen de cliffs - als een muur - adembenemend op uit de oceaan en aan de noordkust heeft de grandioze Giant's Causeway iets archaïsch en onvoorstelbaars. In de diepgroene heuvels treft u machtige ruïnes van abdijen en stoere versterkte kastelen aan. Het eiland is gastvrij, vredig en bijzonder aantrekkelijk vooral ook door de vriendelijkheid van zijn bewoners. In Ierland is niets duidelijker aanwezig dan het verleden. Een verleden dat tot duizenden jaren teruggaat en helaas vaak beheerst werd door oorlogen en twisten. Buiten de historische sites die we zullen bezoeken, zoals Cashel, Clonmacnois,. Londonderry en Belfast stuiten we vaak midden in het groene landschap op typische ronde vestingtorens, ruïnes of een oude kapel op de heide. Het meest indrukwekkend echter zijn de massieve Keltische kruisbeelden die vaak meer dan duizend jaar oud zijn. Na ons vertrek in Zaventem maken we in de voormiddag reeds kennis met Dublin. We rijden direct naar het centrum en merken dadelijk dat er iets aan de gang is :
8
hele groepen mensen gekleed in blauwwit en oranje-zwart kleuren de straten : er is blijkbaar een sportmanifestatie op til en na navraag blijkt het om een oude Ierse sport te gaan nl Hurling, een soort balspel .’s Namiddags bezoek aan de Christ church kathedraal met haar grote middeleeuwse grafkelder van 63 meter lengte.Vervolgens bezoeken we het Trinity College met het wonderbare “ Book of Kells “ geïllustreerd door 800 monniken. In Saggart werd onze nachtrust verknoeid door de nachtelijke aankomst van de luidruchtige supporters. De volgende dag rijden we door het prachtige Wicklow Mountain National Park met als hoogtepunt Powerscourt, een zeer mooi domein met grote en mooie kasteeltuinen en terrastuinen, ja zelfs een dierenkerkhof voor de huisdieren van het domein. Een schitterend traject over de groene heuvels brengt ons tot Glendalough met de ruïnes van de 16de eeuwse St Kevin abdij. Na een uitgebreid ontbijt rijden we de volgende dag naar Cashel dat beheerst wordt door een indrukwekkende rots en van waaruit de koningen van Munster hun macht uitoefenden. Via landelijke wegen door het Kilharney National Park, bereiken we Muckross House maar een bezoek aan de Engelse tuinen valt letterlijk in het water door de aanhoudende regen en waar we… helaas… de doodstrijd meemaken van een paard. Vandaag verkennen we het schilderachtig Dingle Schiereiland van waaruit duizenden uitgehongerde Ieren naar Amerika vertrokken. Na een bezoek aan het stenen Fort van Cashel Killarney National Park Muckross House Dingle Schiereiland Fort van Dunbeg en het unieke informatiecentrum van Blasket Centre, bewonderen we het Gallagus Oratory: de best bewaarde vroegchristelijke kerk uit de 9e eeuw, nog steeds gaaf en waterdicht. Het aperitief ’s avonds was meer dan welkom. We rijden vandaag naar Adare, een van de lieflijkste dorpjes met typische cottages met rieten daken en daarna gaat onze trip verder naar het Bunratty Castle
And Folk Park. In de kasteeltuin werd een 19e eeuws Iers dorp opgericht zoals bij ons Bokrijk. Het hoogtepunt van onze reis zijn de machtige Cliffs of Moher die als een natuurlijke muur de bonkende Atlantische oceaan tegenhouden.In de vooravond komen we aan in Lisdoonvarna en stellen direct vast dat er iets in de lucht hangt: het is “match-making-festival” waar vrijgezellen en vrijgezellinnen samen komen om een lief te zoeken: ambiance verzekerd. Na een bezoek aan de plaatselijke pub “The Roadside Tavern” proberen we te slapen wat gemakkelijker gezegd is dan gedaan. Na het ontbijtvertrekken we naar Clonmacnoise, een der meest eerbiedwaardige plaatsen van Ierland om vervolgens een boottocht te maken op de rivier Shannon. Na een aangename rit door de Burren kunnen we ons ’s avonds terug vermaken op de dansvloer van het matchmaking bal ofwel nog eens de Roadside Tavern opzoeken. Het woeste landschap van Connemara is een must voor elke bezoeker van Ierland. In Keylemore Abbey, een prachtig gelegen
Benedictessenklooster, bezoeken we de uitgebreide tuinen, het klooster, het kerkje en de gezellige bossen langs het meer. Op de 8e dag bezoeken we het graf van de Nobelprijsdichter WB Yeats en nadien het historische Donegal Castle. Bij aankomst in Londonderry worden we opgewacht door onze lokale gids en verkenne we de stad, wereldberoemd door Bernadette Devlin en zijn Bloody Sunday op 30 januari 1972. Op maandag rijden we naar één der wereldwonderen: Giant’s Causeway, een
9
verbijsterende site van 40.000 lavakegels die 60 miljoen jaren geleden ontstonden. In de Bushmills Distillery wordt er natuurlijk een Ierse whisky gedronken. Aangekomen in Belfast maken we een rondrit door de stad en haven. De muur der schande spreekt nog altijd tot de verbeelding. Vandaag rijden we naar Carrickfergus met zijn strategische ligging en bezoeken we het Mount Stewart House and Garden. Woensdag, wat een dag. We ontdekken eerst de Keltische kruisbeelden van Monasterboice en bezoeken nadien de abdij van Mellifont. In de omgeving werd het Visitor Center van Boyne opgericht om het archeologisch erfgoed van Boyne te tonen zoals de site Knowth waar verschillende begraafplaatsen of ganggraven werden gevonden die 5000 jaar oud zijn. We eindigen de dag met een bezoek aan de Hill of Tara, een mythische heuvel waarvan reeds in lang vervlogen tijden melding werd gemaakt. Op deze plaats is het begin van de vrijheidsbeweging ontstaan. s’ Avonds werd Jeanneke in de bloemen gezet en het aperitief werd aangeboden ter gelegenheid Monasterboice en bezoeken nadien de van haar verjaardag. Op de laatste dag maken we fotostop op Merrion Square : mooiste Ierse pleinen, huizen met kleurige deuren en een mooi park. Vervolgens bezoeken we de welbekende St Patrick ’s Cathedral, het grootste religieuze gebouw van Ierland. We eindigen onze rondrit door Ierland met een bezoek aan de macabere Kilmainham Gevangenis waar vele veroordeelden werden opgehangen en vele Ierse opstandelingen werden doodgeschoten op de binnenkoer .Op weg naar de luchthaven rijden we nog even door het enorme Phoenix-park. Na een rimpelloze lijnvlucht nemen we in Brussel met een beetje heimwee afscheid van onze reisgenoten.
vrijstellingen in de medische kosten een feit zijn. We vermelden hieronder deze die voor de gepensioneerden van belang zijn: Uitvoerend personeel + omkadering en weduwen en weduwnaars van uitvoerend personeel + omkadering: 600 € Kaderleden, weduwen en weduwnaars van kaderleden: 1.200 € Wezen van vader en moeder: 300 €
Vooruitzichten voor 2009 Reizen: Mei : Toscane Met Jos en Tony
Juni: Corsica Met Danielle en Paul
Mededeling! U weet het misschien al maar we willen u toch melden dat sedert 1 september de (verwachte) aanpassingen van de
10
negentigste verjaardag vierde te midden van zijn oude vrienden van de Vereniging; Felix kwam in 1982 in het Comité van de Vereniging, die toen geleid werd door Albert Vandertrappen en werd er een van de stichters van de huidige Info Senior.
Verblijven September: Van 6 tot 12 Vakantiecentrum “Stella Maris” in de Touquet - Frankrijk Met Paula en Danielle
Onze jubilarissen 2008 Dit jaar vierden er twee ledenparen hun briljanten, zestien hun diamanten en maar liefst drieënveertig hun gouden huwelijksjubileum. Tweeëntwintig daarvan trotseerden het winterweer om dat jubileum met ons in de Club te komen vieren bij een gezellig samenzijn met etentje. Het zijn: Suzanne en Jean De Bruyn Suzanne en François Mammerickx Andrée en Jean Van Deun Simone en Alfons Van Diest Emiliana en Maurice Leirens, die al 60 jaar lief en leed delen, en Joséphine en Henri Cludts Josephina en Charles Broeckx Marguerite en Joseph Colette Rosa en Guido De Geyter Suzanne en Louis Bellemans Fernande en Josef Cluytens Nelly en Willy Daneels Claire en Jean Teirlinck Jean en Victorine De Ruyver Jeannine en Maurice Goedhuys Juliette en Emiel Holbrechts Marie-Jeanne en Lodewijk Keymolen Andréa en Antoine Lagae Mia en Johannes Monnard Elvire en Willy Costers Lucienne en Willy Beeckmans, die elkaar al 50 jaar liefhebben. Info Senior wenst hen op zijn beurt ook allemaal nog een lang en gelukkig leven toe.
Maar alhoewel Felix de gezegende leeftijd van negentig bereikte is hij daarom niet de ouderdomsdeken van de Vereniging. We hebben hier uitvoerig onze honderdjarige Fons gevierd en we zijn ervan overtuigd dat verscheidene van onze leden afstevenen op deze leeftijd. Dat ze zich kenbaar maken! We kennen er alvast een die Felix voorafgaat in de wedloop naar de eeuw en dat is Marcel Hoste, oud-penningmeester van de Vereniging die zo maar eventjes 92 jaar geworden is en die we onlangs nog mochten begroeten op het Herfstfeest.
Maar nu nemen we afscheid voor dit jaar 2008, en wensen u
Negentig! Wie op donderdag 4 december aan de maandelijkse lunch deelnam was niet alleen aangenaam verrast door het bezoek van Sint-Nicolaas maar ook door het feestgejuich voor Felix De Keyser die zijn
11
