Koninklijke Vereniging van de gepensioneerden van de Nationale Bank van Belgïe
INFO
Nr 2 van 2010 38e in de reeks
Beste lezer, Het jaar loopt naar zijn einde… In naam van het Comité van de Vereniging willen we u enerzijds een kort overzicht geven van enkele realisaties van het voorbije jaar, en van de projecten voor volgend jaar, anderzijds bieden wij u onze beste wensen aan voor 2011. In 2010 heeft de Vereniging haar statuten gewijzigd. In deze versie (zie bijlage 1) van de statuten, die in buitengewone algemene vergadering van 25 maart 2010 werden goedgekeurd, wordt er rekening gehouden met enkele technische opmerkingen Het comité heeft tevens, om het voortbestaan van de Vereniging te verzekeren door o.a. het aantrekken van nieuwe leden, in de loop van het jaar beslist zich meer aan te passen aan de ontwikkelingen in onze maatschappij. Daarom heeft het geopteerd voor: -
-
Een nieuwe kortere benaming van uw informatieblad, ziehier dus, vanaf dit nummer: INFO Een nieuw logo dat gericht is op de toekomst Het promoten van het versturen van informatie via electronische weg i.p.v. op papier. Meer dan 20% onder u heeft reeds voor electronische briefwisseling gekozen. Deze heeft het voordeel sneller en kosteloos te zijn, maar vereist een nauwgezette bijwerking van de gegevensbank Het uitbreiden van het reisaanbod, door op zijn programma verder gelegen reisbestemmingen aan te bieden zoals Cuba.
Noteer nog dat de eerste stappen gezet zijn om een Website te creëren, waarvan we hopen dat deze in de loop van 2011 in gebruik kan worden genomen. Dank zij deze site, gerealiseerd in samenwerking met de Bank, hopen wij u sneller een breder aanbod aan informatie te kunnen bezorgen o.a. over de culturele activiteiten. Wij wensen u allen een voorspoedig en gelukkig 2011 en wij verzekeren u dat we
weer alles in het werk zullen stellen om u ten dienste te zijn. Het Comité
DE NBB-GEPENSIONNEERDEN
Een gepensioneerde bloemetjes :
in
de
Linda De Pauw In Info Senior van juni 2010, hebben wij een nieuwe rubriek ingelast om de leden van onze vereniging beter te leren kennen. In dit nummer wensen wij u Linda De Pauw voor te stellen, die, na de algemene vergadering van maart 2010, deel is gaan uitmaken van het comité waar ze haar dynamisme en haar competenties ten dienste stelt van u. Geboren in Ninove op 1 april 1952. Deze datum, waarop sommigen grapjes uit halen, is voor haar een voordeel: weinigen vergeten haar verjaardag !! Zij is in de Bank begonnen als opsteller in de dienst Sociale Relaties op 17 augustus 1970. Toen had ze nooit gedacht dat ze er 39 jaar zou blijven werken. Na een tiental jaren vervoegt Linda, de dienst Opleiding, dienst die op dat moment nog in haar kinderschoenen stond. Deze nam echter snel uitbreiding en er kwamen heel wat collega’s bij, waaronder Claudette De Cleyn die, net als Linda, de Sociale Relaties inruilde voor de Opleiding. Na het slagen voor een omkaderingsexamen, werd er op haar beroep gedaan om opleiding te geven. Misschien hebt u nog de gelegenheid gehad haar te ontmoeten tijdens één van deze vormingen waaronder telefonisch onthaal, geleide bezoeken aan de drukkerij, of voorbereiding op pensioen. Na een passage op het Secretariaat van de Directie, is zij terecht gekomen op de dienst Uitrusting en Technieken, waar ze verantwoordelijk wordt voor de sectie 1
Aankopen. Op de dienst Centrale Aankoopadministratie nam op 1 mei 2009, haar rijk gevulde en gevarieerde loopbaan een einde In het begin was zij niet zinnens direct aan te sluiten bij de Vereniging omdat zij zich nog te jong voelde voor een vereniging van gepensioneerden !!! Zij heeft echter snel haar mening herzien en de stap gezet, gezien deze Vereniging haar immers de gelegenheid bood, vroegere collega’s, die ze uit het oog verloren was, opnieuw te ontmoeten, nieuwe contacten te leggen, en nog een weinig contact te houden met de Bank, waar ze tenslotte het grootste deel van haar leven had doorgebracht Meer nog de Vereniging organiseerde verscheidene activiteiten die haar aantrokken zoals reizen, daguitstappen, tentoonstellingen enz. Linda investeert zich vooral in de reizen. Zo heeft ze, samen met Jos Goossens, de reis naar Noorwegen begeleid, een reis die ze ook heeft gegidst en bereidt zich nu actief voor op de reis naar Cuba. U zal gemakkelijk begrijpen waarom ze aangetrokken wordt tot deze reizen als ik u vertel dat Linda , nog tijdens haar loopbaan, met succes een officiële opleiding voor toeristische gids gevolgd heeft, zij vreesde dat ze zich zou gaan vervelen eens ze niet meer werkte…. Linda heeft nu veel verschillende activiteiten : het comité van de vereniging , cursussen Italiaans en informatica, af en toe de kleinzoon opvangen, vrienden ontmoeten, het huishouden doen..wat niet altijd de leukste bezigheid is…De dag waarop ze zich gaat vervelen is dus nog lang niet gekomen! Hoewel ze van haar professionele leven hield, is Linda nu een gelukkige gepensioneerde vol projecten voor de komende jaren, waaronder mooie reizen te samen met u.
SOCIALE INFORMATIE Annuleringsverzekering Verscheidene leden van onze vereniging meldden ons hun onrust na het zien van een televisie-uitzending waarin sprake was van tal van uitsluitingen in voege gebracht door de annuleringsverzekeringen. Het spreekt vanzelf dat we, de 65 voorbij, allemaal een medische voorgeschiedenis hebben en dat, buiten seizoen, de vliegtuigen bijna leeg zouden rondvliegen indien ze alle passagiers zouden uitsluiten die ooit met een medisch incident te kampen hadden. Na inlichtingen, ingewonnen bij een verzekering waartoe veel reisagenten zich wenden, komt het hierop neer dat de uitsluitingen normaal betrekking hebben op aan de gang zijnde behandelingen. Bij voorbeeld, een patiënt onderbreekt een chemotherapie om op vakantie te gaan en moet gerepatrieerd worden; een patiënt, slachtoffer van een recente hartaanval, vertrekt tegen het advies van zijn behandelende dokter in en krijgt in het buitenland hartproblemen. Vallen ook onder de uitsluitingen, maar dat heeft weinig betrekking op ons, is het beoefenen van risicosporten, het ondernemen van een reis met de bedoeling zich in het buitenland te laten behandelen, en de zelfmoord-pogingen na een recente hospitalisatie voor depressie. In het kort, ieder van ons heeft wel met een of ander probleempje te kampen: hoge bloeddruk, diabetes of gestabiliseerd infarct. Deze aandoeningen die het voorwerp zijn van regelmatige controles of behandelingen door de huisarts, zijn geen reden om niet te reizen. Maar het moet wel gezegd dat een annulering en de tussenkomst van de verzekering nogal wat tijd kan vergen en dat, veelal, de terugbetaling niet volledig is.
2
VRIJETIJD Voorbije activiteiten In Belgïe (jaarlijkse activiteiten, tentoonstellingen en/of eendaagse excursies) Komen-Waasten Door Paula Buekenhoudt
Na een kort ogenblik van ontmoediging heeft hij zijn pelgrimsstaf terug opgenomen en de molen volgens de bestaande plannen terug opgebouwd. Hij is vanzelfsprekend fier ons dit mooie resultaat, na zoveel moeite, te kunnen tonen. Ieder jaar verenigt het oogstfeest, in de maand oktober, de lokale bevolking rond de molen. Na nuttiging van een lekkere pannenkoek met bier trekken we terug naar Brussel… onder de regen.
Op donderdag 27 augustus trokken drieëntachtig NBB-gepensioneerden onder een grijze en regenachtige hemel naar Komen-Waasten. De voornaamste bezigheid in deze streek is lint maken. Met onze gids ontdekken we oude weefgetouwen; draden en garens hebben voor ons geen geheimen meer, noch al de mechanische vooruitgang die toegelaten heeft van het monochrome lint over te gaan naar het revolutionaire Jacquard, dat alle mogelijke fantasieën toelaat. Hij leert ons ook dat alle moderne Franse wagens uitgerust zijn met veiligheidsriemen waarin een lichtgevende draad verwerkt is. Dank zij dit trucje kan de politie bij het flitsen zien of de veiligheidsriem gedragen wordt of niet. Daarna op cruise op de Leie, waar we van een uitstekende maaltijd genieten. Arm speenvarkentje, het was zijn beste dag niet. Na de middag liet een zonniger weertje toe om op het dek van de schoonheid van de oevers in dit goed bewaarde natuurgebied te genieten. Het einde van de dag werd besteed aan een bezoek aan de De Soete- molen, een voorbeeld van moed en energie. Inderdaad, de molen die het voorwerp geweest was van een zorgvuldige restauratie, met officiële inwijding in 1987, werd in de nacht van 15 op 16 mei 1997 door een viertal nietsnutten in brand gestoken. De molenaar vond er ’s morgens enkel nog een verbrande tronk.
Wenen onder de sterren Door Linda De Pauw Op vrijdag 27 augustus waren we weer van de partij, nu om te kunnen genieten van de muziek van Johan Strauss en andere mooie melodieën. We hadden nu het park van het Kasteel van Groot-Bijgaarden ingeruild voor dit van het Kasteel van Beervelde. We waren met bijna 80 deelnemers, waarvan de meesten ingegaan waren op de mogelijkheid met de bus naar Beervelde te rijden. Het weer was ons een iets beter gezind, het was wel fris, maar de zon was toch een beetje van de partij. En we hadden ten minste geen zondvloed zoals de dag voordien! De gevolgen hebben zich nog laten voelen: de tent was ondergelopen de nacht ervoor en de organisatoren hebben nog heel wat werk gehad om alles min of meer op orde te krijgen. Vandaar dat het wat zoeken was om je juiste plaats te vinden. Die kleine ongemakken waren echter snel vergeten toen we de eerste tonen van de muziek hoorden. Zoals we gewend zijn, kregen we weer een prachtige vertolking van al die mooie melodieën en walsen. Je kreeg zo zin om mee te neuriën en mee te walsen ! 3
Na de voorstelling ging ieder weer tevreden naar huis, sommigen met eigen wagen en de meesten met de bus richting Brussel.
De herfstfeesten Door Denise Sengulen Zoals ieder jaar had het Comité van de Vereniging ons uitgenodigd op het Herfstfeest.
Nogmaals een petanquetornooi
geslaagd
jaarlijks
Door Paul Tellier Op 15 september 2010 greep het traditionele jaarlijkse petanquetornooi plaats. Tegen 10 uur kwamen de deelnemers zich, één na één, inschrijven bij de organisatoren na eerst met een bezorgde blik naar de grijze hemel met zijn dreigende wolken te hebben gekeken.
De maaltijd zonder muziek vond plaats op 14 oktober; terwijl deze met muziek de week daarop volgde, op 21 oktober. De deelnemers, een honderdtal, zijn altijd wel gelukkig elkaar weer te zien en deden tijdens deze twee dagen de gerechten en de wijn alle eer aan. Ieder vertrok met de glimlach en tevreden over hun aangename namiddag met de belofte elkaar volgend jaar weer te zien.
’s Morgens werden er twee partijen gespeeld, en evenveel ’s namiddags. Het enthousiasme van de deelnemers groeide almaar aan naarmate de opklaringen talrijker werden, de temperatuur steeg ook als gevolg van de wijn tijdens het middagmaal. Het was dan ook niet nodig de binnenpistes die in de club op de vroegere bowlingpistes werden gebouwd, te gebruiken. De katten die vorig jaar nog tijdens het tornooi op de pistes wandelden, lieten zich dit keer niet zien, misschien hebben ze een slechte herinnering overgehouden aan de ballen die tot aan hun pootjes rolden… Er namen achtentwintig heren en vijftien dames deel aan het tornooi gesteund door veertien supporters. De overwinning ging naar twee dames Nys-Lambets en De Prins-Vande Put. Petanque is zeker niet langer meer een sport van matchos en pastisdrinkers zoals ons is overgeleverd vanuit de Provençaalse beeldvorming. Een bijzondere dank aan de toegewijde en “onverwoestbare” organisatoren Mijnheer en Mevrouw Camille Matagne evenals aan Claudette De Cleyn.
Reizen
Verblijf te Oostduinkerke Door Suzanne Mage Neen, neen… je hebt niet slecht gelezen, ik ben het wel degelijk die het onverwachte genoegen heeft de pen terug op te nemen. Heb geen schrik, ik zal er niet van profiteren om jullie met een lange tekst om de oren te slaan, vooral, het is al een tijd geleden en er is intussen al veel water onder (en zelfs boven) de bruggen gelopen sedert onze terugkeer van Oostduinkerke. Mijn geheugen heeft dus tijd gehad enige details uit het oog te verliezen, maar aan de hand van mijn foto’s kan ik me toch de voornaamste punten van deze kleine trip weer voor ogen brengen. Bij het nalezen van het programma komt er mij als een flits in het geheugen dat er toch wel enkele leuke momenten geweest zijn. In het Folkloristisch Museum krijgen we het vieruurtje aangeboden. De stukjes taart worden verdeeld … en er blijft er een over! Wie heeft er geen gekregen? Heeft 4
de baas wel goed geteld? Iedereen aan het nadenken en tellen. Geen uitkomst, het stukje taart bleef verweesd achter tot we, bij het huiswaarts keren onze Joseph vonden die de gehele duur van het bezoek in de bus was opgesloten. Onze smaakpapillen kwamen ook tot hun recht tijdens deze trip. De bierliefhebbers ontdekten en apprecieerden de echt lokale bieren, die men enkel in een beperkte perimeter vindt, zoals de “Boeteling” en het “Hommelbier”. Maar er was ook het meer culturele zoals de architectuur van Veurne en het, niet voorziene , bezoek aan Ieper dat een tocht op een veel te woelige zee moest vervangen. Onze laatste activiteit voor de terugkeer was het bezoek aan een centrum voor opleiding van honden voor blinden. MarieHenriette had ons daar , enkele jaren geleden, ook wel naartoe gebracht, maar het is steeds een genoegen om te ontdekken hoe deze brave dieren in staat zijn de stappen van niet zienden op een veilige manier te richten. Ik zou willen eindigen met een woordje van dank aan Paula voor deze trip waar de mensen, die het niet meer aankunnen om over berg en dal te trekken, nog echt hebben kunnen genieten.
Vijf dagen in Duitsland Door Josée Christien Die vrijdagmorgen 4 juni heerst er een ongewone drukte op de Berlaimontlaan; het NBB-personeel begeeft zich natuurlijk naar zijn werk maar, bovendien, stapt er een groep gepensioneerden in de autocar voor een rondreis in Duitsland. Het doel van de reis is OBERAMMERGAU en zijn PASSIESPELEN die er om de 10 jaar worden georganiseerd. Met de voorbereiding van deze reis hebben Tony en Jos zich al 2 jaar bezig gehouden.
Het is tevens een gelegenheid om een aantal oudere Duitse steden te bezoeken. Wij bezoeken WÜRZBURG en zijn prestigieus kasteel “RESIDENZ” waar men het vrijdagavondconcert aan het voorbereiden is. En ja, in Duitsland gaan kunst en muziek samen. ’s Anderendaags verlaten wij de autobaan en rijden wij langs de “ROMANTISCHE STRASSE” met zijn nog authentieke dorpen, beschilderde vakwerkhuizen, de wijngaarden en aan de horizon de eerste uitlopers van de Beierse Alpen… Wij komen aan in ROTHENBURG, een middeleeuwse stad die talrijke schatten herbergt zoals de SINT-JACOBSKERK en zijn prachtige retabel met een houtsnijwerk van het Laatste Avondmaal. Na op de Grote Markt en in de omliggende straten wat te hebben gekuierd, verlaten wij deze oude stad en nemen ons voor hier terug te komen. Wij zijn nu aan de voet van de Beierse Alpen aangekomen; we maken een laatste halte in WIESKIRCHEN, een bekend pelgrimsoord, en bereiken MURNAU, onze vaste verblijfplaats, op enkele kilometers van Oberammergau. Men reist niet naar Beieren zonder één van de vele kastelen van Lodewijk II te bezoeken; LINDERHOF is niet ver weg en via een pittoreske weg kunnen wij het kasteel bereiken. Ook hier treffen wij kunst en muziek aan: enerzijds is dit kasteel een parel van Duits rococo, anderzijds roept in het omliggende prachtige park een grot de opera van Tannhauser op. Wanneer men aan Lodewijk II denkt dan moet men eveneens Richard Wagner vermelden. Wij bereiken nu het hoofddoel van onze reis. Wij hebben een goede zitplaats in het immense overdekte auditorium van 4.700 plaatsen; het Passiespel zal ons van 14h00 tot 22h30 bezighouden…In feite is het een lange fresco dat de voornaamste gebeurtenissen uit Christus’ leven oproept vanaf zijn intrede in Jeruzalem tot aan zijn Kruisdood. In de Evangelies staat er geschreven dat de hemel verduisterde en dat er een hevig onweer losbrak op het 5
ogenblik dat Christus stierf. Als bij mirakel, zou ik bijna zeggen, begint het op het moment van de vertolking van de Kruisdood te stortregenen en breekt er een onweer uit dat de geluidsinstallatie overstemd . Na vertolking van een groot mysterie uit de Middeleeuwen uitgebeeld met moderne middelen, haasten wij ons tussen twee buien door naar de bus. Op de terugreis doen wij nog een beetje “sight seeing” in München. Wij stoppen in de moderne stad (het vroegere Olympische dorp) waar wij een verbazingwekkend gebouw van BMW bezoeken. Het BMW-CENTER, dat als ontvangstcentrum fungeert, is een gebouw zonder hoeken met alleen maar curven. Bij onze terugkeer naar de oude stad wacht ons een heerlijke maaltijd in het restaurant van het stadhuis, de “RATSKELLER”. Tot slot brengen wij nog een bezoek aan de keizerlijk stad SPEYER met zijn romaanse kerk die geheel werd gerestaureerd. Aan de Rijnoever genieten wij nog van een laatste met wijn overgoten vrolijke maaltijd. Duizendmaal dank aan onze 2 organisatoren Jos en Tony die ons bovendien nog de uitleg in het Nederlands hebben gegeven en aan Denise die zo vriendelijk is geweest de commentaar in het Frans te verzorgen.
Noorse fjorden en legenden Door Lisette Erauw Maandag 21 juni : De dag dat de zomer begint valt samen met onze afreis naar Noorwegen. Helaas, op Zaventem is het grijs, koud en miezerig, iedereen hoopt op weersverbetering. Voor de meesten onder ons is het trouwens een eerste kennismaking met dit land gekend voor zijn prachtige natuur. En effectief, de tussenlanding in Oslo geeft moed. De zon
schijnt volop. Wij pikken onze valiezen op om ze onmiddellijk daarna terug in te checken richting Bergen. Ook douane en security vallen in herhaling en pas dan beseft men dat Noorwegen geen deel uitmaakt van de EU. De resterende wachttijd gaat voorbij met het nemen van een hapje en een drankje. En ja, in de luchthaven, worden wij reeds geconfronteerd met hun prijzen, vooral van dranken. Eens terug in de lucht, richting Bergen, is één ding zeker, de panorama’s die wij kunnen bewonderen zijn prachtig. Bergen verwelkomt ons onder een stralende zon. Het is even wachten op de bus waarmee wij, begeleidt door een lokale gidse, een bezoek zullen brengen aan de “Trollenheuvel”, plaats van de voormalige woning van de componist Edvard Grieg. Wat een charme te mogen wonen aan een fjord! Nadien rijden wij naar het centrum van Bergen. Rododendrons, in volle bloei, zijn overal aanwezig. Na een te korte wandeling door het Unesco geklasseerde “Bryggen” stappen wij in de bus richting “Grand Terminus Hotel”. Het is ondertussen 19.30 u voorbij. Om 20 u verwachten zij ons reeds aan tafel. Aperitieven zal er voor deze reis niet inzitten. Wij houden het dan maar bij water of bier. Na de maaltijd beslissen een paar mensen nog een luchtje te happen. Wij kiezen voor de kabelbaan, sterk aangeraden door de gidse, die ons naar de top van de Fløyenberg (op 320 m) brengt en genieten van een prachtig uitzicht op Bergen en omgeving. Het wordt even wennen want in deze periode van het jaar zal het nooit donker worden. Het wordt een korte nacht. Dinsdag 22 juni start met een rijkelijk ontbijtbuffet. Maar het moet vlug gaan want deze morgen vroeg begint de rondreis met de bus die ons tot in Oslo zal brengen. Linda zal al die tijd onze gidse zijn. Wij ondervinden snel dat zij deze reis zorgvuldig heeft voorbereid. Jos zal er voor zorgen dat er niemand van de groep achtergelaten wordt. Wij verlaten Bergen richting Sogndal onder de regen. Wij 6
kunnen alleen maar hopen dat het aan de andere kant van de berg beter wordt. En ja hoor, wanneer wij halt houden voor een korte wandeling achter de waterval van “Steindalsfossen”, kunnen wij onze paraplu in de bus laten. De weg gaat verder langs de oevers van de “Hardangerfjord”, met zijn talrijke spectaculaire watervallen en kilometers lange tunnels door het gebergte. In “Gudvangen” gelegen aan de smalste fjord van Noorwegen gaan wij aan boord van de veerboot voor een 2-uur durende cruise richting Flåm. De voorziene lunch spelen wij vlug naar binnen zodat wij tenvolle kunnen genieten van de voorbijglijdende grandiose fjordlandschappen. Zelfs de grote cruiseschepen lijken hier speelgoed. Onder een stralende zon kronkelen wij in de namiddag over één van de spectaculairste spoorwegtrajecten van Europa, 20 km lang, met een hoogteverschil van 864 m, van Flåm naar Myrdal. Onderweg krijgen wij de gelegenheid uit de trein te stappen. Kippenvel moment, wanneer de lokzang van de “Huldra”, soort nimfe, het gedruis van de kolkende waterval “Kjosfossen” (90 m) overtreft. De korte maar steile tocht brengt ons door het schitterende berglandschap, langs watervallen, schilderachtige gehuchten en merkwaardige rotsformaties en 20 tunnels, terug naar Flåm. De bus wacht op ons en het wordt een beetje een race tegen de tijd want wij moeten de ferryboot nog halen in “Fodnes” (19 u) naar “Manheller”. Op dit traject nemen wij de langste autotunnel ter wereld (24,5 km). Om de automobilist wakker te houden passeert men af en toe langs een fraai lichtspel. Onze buitengewone goede chauffeur “Niels “ heeft het gehaald. Zo kwamen wij op een redelijk uur aan in het “Quality Hotel” in Sogndal. Woensdag 23 juni zullen wij de provincie “Sogn og Fjordane” doorkruisen. Een streek van superlatieven als het om de natuur gaat. Nooit geziene weerspiegelingen in de fjorden. Als je van landschappen houdt kun je om de
haverklap halt houden voor een fotoshoot. Helaas met de bus gaat dat zomaar niet en moet men proberen, al rijdend, herinneringen mee te nemen. Wij rijden eveneens door het grootste gletsjerveld van Europa, waar de gletsjertongen doordringen tot in de nauwe dalen. Bij de langste “Jostedal” houden wij halt. Via een tunnel onder de gletsjer bereiken wij “Skei”, gelegen aan een 30 km lang meer, gekend voor zijn forel. Ook zeer gekend is hier de “Tax-free” shop waar wij de gelegenheid krijgen souvenirs te kopen. Een grote keuze van de meest uiteenlopende zaken, zelfs kerstversiering. Onze aandacht gaat vooral naar de “trolls”, prachtige dikke Noorse truien, pels, kortom alles voor de harde koude winters. Na ons bezoek rijden wij verder noordwaarts. Het prachtige weer laat ons toe te genieten van deze uiterst panoramische weg die ons tegen de middag in “Briksdal Fjellstue” brengt. Het is er behoorlijk druk. Van hieruit vertrekt een wandelpad (2,5 km) naar de voet van de gletsjer. De elektrische karretjes zijn reeds allemaal gereserveerd tot in de namiddag dus besluiten de meesten onder ons dan maar te voet te gaan. Jaren geleden moest men zo ver niet stappen maar ook hier smelten de gletsjers langzaam weg. Wij bereiken, toch een beetje puffend, de voet van de gletsjer. Glinsterend in de zon drijven afgebroken ijsklompen in het turkoois ijswater. Wij vergeten eventjes dat wij terug moeten keren. Maar wij zijn nog net op tijd om te kunnen genieten van een stukje heerlijke zalm. De tocht gaat nog verder noordwaarts tot in “Hellesylt” van waaruit wij één uur lang rustig zullen kunnen genieten van de wondermooie ferrytocht naar “Geiranger”. Zeer indrukwekkend, zowel links als rechts, varen wij langs ontelbare watervallen die van de steile oevers neerdonderen en hier en daar, hoog boven langs de flank, duikt een zeldzame hoeve op. Op de tonen van de muziek van Andrea Bocelli varen wij Geiranger, dat bijna geheel van het toerisme leeft, 7
binnen. Ook de grote dringen tot hier door.
cruiseschepen
Wij logeren aan de droomfjord, sinds 2005 geklasseerd als werelderfgoed van de Unesco, in het iets hoger gelegen “Union Hotel”. Deze prachtdag wordt afgesloten met een heerlijk buffet en een avondje folklore. Donderdag 24 juni zal nog een topdag worden. Al stijgend en dalend vertrekken wij uit Geiranger over de “Arendsweg”. Aan de “Adelaarsbocht” 600 m boven de fjord werpen wij een laatste blik over dit schilderachtige landschap. Vervolgens gaat de weg verder richting noorden. Een ferryboot van “Eidsdal” naar “Linge” brengt ons naar een prachtig woest landschap. Richting “Åndalsnes” nemen wij de “Gouden Route” omdat ze, met haar spectaculaire bergovergangen, zonder meer, als de mooiste van Noorwegen wordt aanzien. Onderweg houden wij halt aan de kloof “Gudbrand”, genoemd naar een vluchteling die, volgens een legende de 25 m brede ravijn zou zijn overgesprongen. Geleidelijk aan verlaten wij de groene zone en belanden wij in de sneeuwzone. Dit grandioos berglandschap en wilde canyons, naar men beweerd, waren enkel voorbehouden aan de trollen. Vandaar de ruime keuze in de souvenirswinkels van deze vreemde wezens, gemaakt van grillig gevormde stammen en stronken. Vanaf hier beginnen wij de afdaling van de “Trollenweg” met zijn 11 haarspeldbochten. Een verkeersbord maakt ons attent op “Gevaar voor trollen”. Hier moet men vooral goede remmen hebben en geen hoogtevrees. Wij vervolgen onze weg oostwaarts naast de “Trollenmuur”. In het wintersportdorp “Bjorli” is er een lunch voorzien. Het is een aangename verrassing een hamburger te kunnen proeven van eland. Ondertussen is er weersverandering op komst. Regenbuien en opklaringen wisselen mekaar af. Om onze
eindbestemming van vandaag “Vinstra” te bereiken rijden wij door het “Gudbrandstal”. Het hotel ligt op 920 m, langs een tolweg in de bergen, midden in het land van Peer Gynt, legendarische figuur in deze streek. Hij inspireerde Grieg voor het componeren van zijn suites. Vanuit onze kamers kijken wij op het “Feforvata” meer dat door de weersomstandigheden en het licht iets mysterieus uitstraalt. Na het avondmaal trekt iedereen naar zijn kamer voor een welverdiende rust. Vrijdag 25 juni. Het is erg fris, amper 7°, wanneer wij Vinstra verlaten. Vandaag zal Niels ons voor de laatste rit van de rondreis naar Oslo brengen. Wij bereiken vrij vlug het dorp “Ringebu” dat bekend is om zijn “Stavkirke” daterend uit de 13de eeuw. Van de meer dan 1000 in hout gebouwde kerken, oorspronkelijk katholiek maar nadien protestants, zijn er nog 28 bewaard gebleven waarvan Ringebu, een juweeltje van Noorse houtarchitectuur, één van de grootste is. Na ons kerkelijk bezoek zetten wij de weg verder en komen in “Lillehammer” gekend van de Olympische Winterspelen in 1994. De stad herbergt ook een uitgestrekt openluchtmuseum. Tijdens ons bezoek aan het prachtige park maken wij kennis met het leven in de dorpsgemeenschappen en de boerencultuur van toen. Een van de oudste stavkirken van Noorwegen heeft hier ook zijn plaatsje gekregen. Door al dat moois zijn de bezoeken wat uitgelopen en worden wij dringend verwacht voor de lunch. Daarna rijden wij, langs het “Mjøsameer”, het grootste van Noorwegen, naar de hoofdstad. Onderweg maken zij van de zomer gebruik voor het uitvoeren van grote wegenwerken. Maar er rest ons nog een beetje tijd en maken een fotostop bij de berg “Holmenkollen”, 6 km ten noorden van het centrum van Oslo. De imposante skischans is een opvallend bouwwerk en minstens 14 maal verbouwd. Het skimuseum aan de voet van de schans is gewijd aan meer dan 4000 jaar 8
skigeschiedenis. Zeer interessant, maar de tijd is om. De laatste etappe van de dag bestemming “Rica Victoria Hotel” in het volle centrum van de stad. Wij nemen afscheid van Niels. Na het week-end zal hij een nieuwe groep vervoegen. Wij installeren ons voor de laatste twee overnachtingen. Na het avondmaal wandelen wij richting “Oslofjord”. Het wemelt er van de mensen. De terrasjes van de cafés zitten vol. Muziek trekt onze aandacht. Dit week-end vieren homo’s en lesbiennes feest. Na een korte kennismaking met de omgeving en een slaapmutsje keren wij terug richting hotel. Zaterdag 26 juni. Na het stevig ontbijt staat er een panoramische rondleiding met bus en gids op het programma. Via de bekendste straten en gebouwen rijden wij naar het prachtige “Frognerpark”, Oslo’s grootste park, genoemd naar Gustav Vigeland. Een monumentale ingang leidt ons naar de 212 expressievolle standbeelden. 58 Bronzen beelden, zowel mannen, vrouwen en kinderen, die de diverse levensfasen tonen, omzomen de granieten brug. Een 17 m hoge monoliet bestaat uit 121 menselijke figuren die elkaar ondersteunen en vasthouden. Op de plint van de voet van de zuil staan 36 groepen van granieten beelden die de cycli van leven en relaties uitbeelden en nog zoveel meer. Adembenemende aanblik. De kunstenaar begon in 1924 aan het park te werken. Zijn vereiste was dat het park, ook na zijn dood, dag en nacht, zeven dagen op zeven, vrij toegankelijk zou blijven. Fel onder de indruk na het verlaten van het park nam de gids ons mee voor een bezoek aan het Museum van de Vikingboten dat drie van de best bewaarde Vikingschepen ter wereld huisvest. Het opgraven uit de grafheuvels, van deze 1000 jaar oude schepen en hun inhoud, bleek een zeer moeilijke taak, maar biedt nu een blik op het leven van toen.
nemen wij de ferry naar het “Bygdøyschiereiland”. Een selecte groep van musea ligt hier samen o.a. het “Frammuseum” (gebouwd omheen de boot) gewijd aan het poolschip “Fram” (1892) en de expedities naar de Noord- en Zuidpool en het “Kon-Tiki museum” met als belangrijkste attracties het balsahouten vlot Kon-Tiki en de rieten boot Ra II. Het is bijna onwaarschijnlijk dat men met deze vaartuigen de oceanen overstak. Wij nemen de ferry terug en hier eindigen onze gezamenlijke bezoeken. Rendezvous in het hotel voor het avondmaal. Het prachtige weer laat ons toe te genieten van een wandeling door de stad en ’s avonds na het avondmaal te genieten van een terrasje. Zondag 27 juni wordt alweer een mooie warme zomerdag. De vrije voormiddag wordt voor de meesten onder ons al wandelend doorgebracht. Zeker een omweg waard waren de voormalige scheepswerf “Aker Brygge” omgebouwd tot een moderne woonwijk, winkel- en amusementscentrum en een bezoek aan het Stadhuis waar elk jaar, in december, de Nobelprijs voor de Vrede wordt uitgereikt. Slenteren langs Oslo’s belangrijkste straat “Karl Johans Gate” moet men ook gezien hebben. De stad heeft natuurlijk nog zoveel meer te bieden maar voor ons zit de tijd er op. Voor wij onze bagage gaan oppikken in het hotel is er nog een lunch voorzien. De transfer naar de luchthaven verloopt vlot en er rest ons nog heel wat tijd om onze laatste kronen uit te geven. Als slot mogen wij terecht zeggen dat Noorwegen een fantastisch mooi en net land is en dat wij veel geluk gehad hebben met het weer en last but not least proficiat aan Linda en Jos, die voor de eerste maal zo’n reis mochten begeleiden, dit uitstekend hebben gedaan.
Na de lunch, in een restaurant die eerder lijkt op een museum, gezien de decoratie, 9
Naar de bergtoppen rond GeneveLeman Door Josée Christien Die maandag 20 september vatten wij een lange etappe aan: Brussel-Haber-Poche (800 km ongeveer). Het is al donker als wij de bergtoppen bereiken en de weg is kronkelig, morgenvroeg zullen wij pas duidelijk kunnen zien waar wij ons bevinden. Tot onze grote verrassing baden de alpenweiden ’s anderendaags in de zon. Wij dalen echter terug af naar de oevers van het meer vanwaar wij per boot naar Lausanne zullen varen. Ter plaatse bezoeken wij het Olympisch Museum, een ware revelatie! De Olympische Spelen worden er geëvoceerd vanaf de Griekse Oudheid tot de dag van vandaag met verzamelingen van beeldhouwkunst, Griekse vazen, Olympische fakkels vanaf de eerste tot de laatste, evenals meer hedendaagse voorwerpen zoals een ballon gemaakt door Afrikaanse kinderen met behulp van plastiek gevonden in vuilnisbakken.
’s Anderendaags zijn de valleien en de dorpen in de mist gehuld, een teken dat de herfst er aankomt. Langs het mooie skioord van Morzine komen wij aan in Les Gets. Wij bezoeken er het Mechanisch Museum met zijn molens uit onze kindertijd en wij ontdekken met belangstelling de vindingrijkheid van de orkestratietechniek, de mechanische orgels en andere muziekdozen… De hemel overtrekt en het begint te regenen maar het moreel blijft hoog. Na vele omzwervingen en dank zij de flair van Tony ontdekken wij uiteindelijk het “Musée Paysan”. In dit boerenmuseum zijn er woningen, ateliers uit Savoye en zelfs een klas uit de lagere school te bezichtigen. Wanneer ’s namiddags de zon opnieuw is doorgebroken, dalen wij af naar het meer en volgen de oostelijke oever naar de Zwitserse grens; Thonon, Evian (zijn lichtpaleis en zijn mineraal water) en het “Mini Suisse Vapeur”, een echt lilliputstoomtreintje waarmee we kastelen, kapellen en banken, allemaal in miniatuur, ontdekken. Het was er echt plezierig.
Wij volgen nu de oever van het meer tot in Genève. Bij een klare hemel kunnen we duidelijk de top van de Mont Blanc aan de horizon waarnemen. Na een stadswandeling keren wij terug naar ons hotel waar een welkomstdrank op ons wacht.
Vervolgens steken we opnieuw de grens over: het kasteel van Chillon, Rochers de la Naye, de wijngaarden en wij gaan kuieren in één van de weinige middeleeuwse Zwitserse steden, Gruyère met zijn kasteel en…zijn “Maison de Fromage”.
Steeds maar hoger naar de alpenweiden komen wij aan in Lindarets, “ het dorp van de geiten”: zij leven er in volledige vrijheid en zijn goed gevoed. Wij, daarentegen , zijn met een lege maag moeten terugkomen daar het restaurant waar wij een afspraak hadden gewoonweg zijn deuren had gesloten!!! Gelukkig heeft de heen-en terugreis langs de alpenweiden en de “Défilé du Pont du Diable” onze maagkrampen doen vergeten. Overigens stond er een haastig voorbereide goede maaltijd klaar bij onze terugkeer in het dorp. Terloops wil ik hulde brengen aan de vriendelijkheid en de dienstbaarheid van het personeel.
Eens te meer zijn we vertrokken voor een laatste uitstap, maar naar waar?We weten het gewoonweg niet, het is potdik van de wolken, van de regen en van de mist. Zoals vermeld in het programma was het een legendarische uitstap geregisseerd door prominenten uit Savoye en dit tot ieders plezier! Het was een goed idee van onze organisatoren Paula en Tony: in één week hebben we de ganse toer rond het meer van Genève gedaan.
10
De recente en toekomstige activiteiten
In Belgïe
-
23 november 2010: lunch met de jubilarissen
-
25 november 2010: tentoonstelling Lucas Cranach
-
30 november 2010: filmvoorstelling Amsterdam-Rotterdam en De Westhoek
-
2 december 2010: filmvoorstelling Noorwegen
-
9 december 2010: lunch met de medewerkers
-
12 december 2010 : De 1001 Kerstdagen
-
14 december 2010: tentoonstelling Ensor ontmaskerd
Een verslag van sommige activiteiten zal plaats vinden in het volgende nummer.
Reizen
-
Van 20 maart tot 2 april 2011 : Cuba
-
Van 21 tot 29 mei : Portugal
11
Bijlage.
STATUTEN KVGNBB 1.
Benaming
De Vereniging wordt genoemd « Koninklijke Vereniging van de Gepensioneerden van de Nationale Bank van België », in het Frans « Association Royale des Retraités de la Banque Nationale de Belgique ». 2.
Zetel
De maatschappelijke zetel van de Vereniging is gevestigd in het Brussels Hoodstedelijk Gewest ; hij is thans gelegen 14, de Berlaimontlaan te 1000 Brussel. 3.
Leden
De Vereniging telt twee soorten leden : a)
Gewone leden : gepensioneerden van de Nationale Bank van België (NBB);
b)
Toetredende leden : echtgenoten of weduwen(weduwnaars), wettelijk samenlevende van de gewone leden, weduwen (weduwnaars), wettelijk samenlevende van in actieve dienst overleden personeelsleden van de Nationale Bank van België.
Enkel degenen die hun bijdrage hebben betaald worden als leden aangezien. 4.
Doel
De Vereniging heeft tot doel: a) b) c) d)
De goede relaties van de leden onderling en met de Nationale Bank van België in stand te houden. De zedelijke en stoffelijke belangen van haar leden te behartigen Sociale, culturele en vrijetijdsactiviteiten te organiseren Haar leden te vertegenwoordigen in alle organen waar de Nationale Bank van België in de aanwezigheid van haar gepensioneerden voorziet
In de contacten met de leden zal de Vereniging rekening houden met ieders taalregime. 5.
Bestuurscomité
Het bestuur van de Vereniging wordt toevertrouwd aan een comité dat bestaat uit ten minste 7 leden en ten hoogste 11. Ze worden door de Algemene Vergadering verkozen onder de gewone leden voor een hernieuwbare termijn van drie jaar. De leefstijdgrens om lid te zijn van het comité is evenwel vastgesteld op 78 jaar. Het Bestuurscomité is, als bestuursorgaan van de Vereniging, verantwoordelijk voor het bestuur en het beheer van de Vereniging en het verricht deze opdrachten onder het toezicht van de Algemene Vergadering. Het bereidt de jaarlijkse rekeningen en de begroting voor en legt die documenten voor aan het College van de Verificateurs ter latere goedkeuring door de Algemene Vergadering. Het beslist over de dagelijkse uitgaven op grond van de begroting toegekend door de Algemene Vergadering. Het bepaalt het beleggingsbeleid van de tegoeden van de Vereniging. Het bepaalt en wijzigt het adres van de maatschappelijke zetel van de Vereniging. Het beschikt over alle machten die niet uitdrukkelijk door deze statuten zijn toegekend aan de Algemene Vergadering. Bij de samenstelling van het Bestuurscomité en de toewijzing van de verantwoordelijke functies zal het taalevenwicht nagestreefd worden.
12
De leden van het Comité verdelen onder hen de verscheidene functies, namelijk deze van voorzitter, ondervoorzitter(s), secretaris, penningmeester en van vertegenwoordiger in de organen waarin de Nationale Bank van België in de aanwezigheid van haar gepensioneerden voorziet. Het Bestuurcomité vergadert op uitnodiging van de voorzitter, in principe één maal per maand en telkens het nodig is. Iedere beslissing wordt collegiaal genomen met meerderheid van de stemmen. De leden van het Bestuurscomité zijn enkel burgerlijk verantwoordelijk tegenover derden voor hun beslissingen, daden en gedragingen binnen de uitoefening van hun mandaat ingeval van bedrog of zware fout. Buiten de terugbetaling van kosten verricht voor de Vereniging, voeren de leden van het Comité hun functies gratis uit. 6.
Overdracht van bevoegheden en handtekeningen
De Vereniging wordt geldig vertegenwoordigd, hetzij door de voorzitter of een ondervoorzitter, hetzij door twee leden van het Bestuurscomité die te samen optreden. Het Bestuurscomité mag een specifieke opdracht aan een van zijn leden overdragen of aan een ander gewoon lid van de Vereniging dat in dat geval “medewerker van de Vereniging” wordt benoemd. De medewerker brengt bij de Voorzitter verslag uit over de uitvoering van zijn opdrachten. De lopende financiële verrichtingen worden uitgevoerd door de Schatbewaarder en door degenen die de onderrekeningen beheren en daarvoor een specifieke delegatie van het Comité hebben bekomen. 7.
Algemene Vergadering
De Algemene Vergadering bestaat uit de gewone en toetredende leden. Zij komt samen tijdens de maand maart en uitzonderlijk wanneer het Bestuurscomité het dringend acht dit te doen. De oproepingsbrieven moeten de punten van de agenda vermelden. Ze worden ten minste veertien dagen voor de datum van de vergadering naar de leden gezonden. De gewone leden mogen vragen dat aan de agenda de bespreking van een onderwerp wordt toegevoegd dat zij nuttig achten. Zij zullen even wel daartoe een schriftelijke en gemotiveerde aanvraag tot het Bestuurscomité moeten richten, ten laatste op 31 januari die de datum van de Algemene Vergadering voorafgaat. De Algemene Vergadering beslist soeverein. Enkel de aanwezige of vertegenwoordigde gewone leden hebben stemrecht. De beslissingen worden bij meerderheid van stemmen genomen. Een gewoon lid dat aan de Algemene vergadering niet kan deel nemen kan zich laten vertegenwoordigen door een andere gewoon lid door hem een schriftelijke volmacht te geven. Niemand mag drager zijn van meer dan twee volmachten. Deze volmacht zal aan de Voorzitter moeten worden overhandigd voor het begin van de Algemene vergadering. 8.
Wijziging van de statuten
Elke wijziging aan de huidige statuten zal moeten worden goedgekeurd door de twee derde van de stemmen der aanwezige of vertegenwoordigde gewone leden van de Vereniging; te dien einde worden de gewone leden in buitengewone algemene vergadering opgeroepen ten minste veertien dagen voor de datum van de bijeenkomst ; de agenda zal het voorstel of de voorstellen tot wijziging vermelden. 9.
Collège van de Verificateurs
Het College van de Verificateurs is belast met het nazicht van de jaarlijkse rekeningen van de Vereniging en met het uitbrengen van een verslag hierover op de Algemene Vergadering. 13
Het bestaat uit ten minste twee en ten hoogste drie verificateurs die door de Algemene vergadering onder de gewone leden worden verkozen voor een termijn van drie jaar ; ieder jaar wordt de verificateur waarvan het mandaat eindigt, tijdens die vergadering vervangen. 10. Goedkeuring van de rekeningen Elk jaar, tijdens de Algemene Vergadering, legt de penningmeester de jaarlijkse rekeningen en de begroting voor, na deze te hebben laten goedkeuren door het Bestuurscomité en deze aan het College van de Verificateurs te hebben voorgelegd. 11. Bijdrage Om lid van de Vereniging te zijn, moet er een eenmalige bijdrage gestort worden waarvan het bedrag door het Bestuurscomité wordt vastgesteld; dit bedrag dekt, gedurende zijn aansluiting, het gewoon lid en het toetredend lid waarmee hij verbonden is of was. Deze bijdrage is niet terugvorderbaar. 12. Ontbinding De Vereniging is opgericht voor onbepaalde duur. Van zodra de ontbinding van de Vereniging wordt overwogen, neemt het Bestuurscomité voorafgaandelijk contact met de Nationale Bank van België om erover te beraadslagen. De ontbinding van de Vereniging kan enkel worden uitgesproken door de twee derde van de aanwezige gewone of vertegenwoordigde leden die daartoe in Buitengewone Algemene Vergadering zijn samengekomen. Indien deze twee derde der stemmen niet worden bereikt, wordt een tweede vergadering belegd waarop over de ontbinding geldig zal kunnen worden beslist welke ook het aantal aanwezige of vertegenwoordigde gewone leden zal zijn. De Algemene Vergadering zal twee vereffenaars aanduiden onder haar gewone leden; dezen zullen de schulden van de Vereniging moeten vereffenen en de uitgaven regelen .Ieder overblijvend netto-actief na de betaling der schulden en de regeling van de uitgaven zal gestort worden aan een of meerdere verenigingen zonder winstoogmerk met een gelijkaardig doel die door de Algemene Vergadering zal(zullen) worden aangeduid op grond van de voorstellen die door het Bestuurscomité worden geformuleerd. De huidige statuten werden aangenomen door de Algemene Vergadering van 25 maart 2010. Zij vervangen de vorige statuten die opgeheven zijn.
--------
14
