Jaargang 4, maaart 2006 Copyright Vereniging Bi-kring de Samenkomst

Jaargang 4, maaart 2006 Copyright Vereniging Bi-kring de Samenkomst

2

Inhoud 3 Voorwoord 4 Schoon schip maken met biseksualiteit 9 HoLeBi geweld en allochtonen 11 Eerste resultaten van de enquête van de Vereniging 13 Stigmata 18 Adressenlijst biseksuele groepen in de Benelux, Frankrijk en Duitsland

3

Voorwoord Hallo beste Bi mensen. Voor de verandering schrijf ik, Adrie, het voorwoord. Peter is namelijk ziek, door privé omstandigheden… hij moet het een en ander op een rijtje krijgen en wensen hem vanaf deze zijde van harte beterschap. Ik draai alweer een tijd met de kring mee en heb alle bewondering voor Peter en Ton hun kring, website, infosite, mailtjes en de InfoFoon allemaal draaiend houden. Ik vind dat het ook wel eens gezegd mag worden. Natuurlijk zijn er altijd mensen die roddelen over de kringleden of over de kring als totaal. Gelukkig zijn daar ze daaraan gewend geraakt en we zijn tegen ze opgewassen. Maar de laatste tijd hoor je van geen vereniging of stichting die zich echt inzet voor biseksualiteit, het is echt heel stil. Je hoort in de media over ontmoetingsplaatsen en geweld, iets positiefs hoor je maar heel weinig. Nu homoseksualiteit / biseksualiteit weer meer aandacht nodig heeft, hoop ik dat iedereen zich weer eens laat horen dat er verenigingen, clubs en stichtingen zijn. Wij van Vereniging Bi-Kring De Samenkomst besteden er aandacht aan en komt binnenkort met twee nieuwe boeken op de site. Als je meer wilt weten over de vereniging dan moet je echt maar eens gaan kijken naar de site. Ze hebben ook de infosite die boordevol staat met een enquête die u in kunt vullen. Vereniging zal u de komende tijd voorzien van goede informatie en houdt de twee nieuwe boeken in de gaten. Mocht u geen informatie vinden die u nodig hebt kunt u altijd bellen naar Ton van 12.00 uur tot 21.00 uur. Ik wens u veel lees plezier. De volgende keer is er Peter er weer..

4

Schoon schip maken met biseksualiteit Een mannelijk perspectief

Garrett Jones Vertaling: Vereniging Bi-kring de Samenkomst 7. Wat zijn overeenkomsten en verschillen tussen de twee manieren van beminnen? Dit is een voor de hand liggende vraag, omdat, wat de overeenkomst is, er genoeg verschil moet zijn tussen het liefhebben van een man en het liefhebben van een vrouw om rekening te houden met de waarde die we toekennen aan dezelfde persoon die beide liefheeft. Het goede is dat er meer als genoeg is. Dit gezegd hebbende kunnen we naar een aantal overeenkomsten kijken: In beide gevallen kan ‘liefhebben’ een verkeerde benaming zijn omdat seks met een partner van welk geslacht dan ook niet meer is als het is, of hoofdzakelijk. Aan de andere kant kan ‘liefhebben’ een evenzo accurate beschrijving zijn wat in beide gevallen aan de gang is. Door de homofobe kater, genoemd in het vorige hoofdstuk, misschien ook vanwege temperament, hebben sommige mannen een groot probleem hiermee: zij kunnen het prettig vinden om seks te hebben met een andere man, maar vinden de gedachte van daadwerkelijk een man liefhebben, op zijn minst seksueel, heel vreemd. Dat ‘op zijn minst seksueel’, daar moet goed naar gekeken worden. Als je genieten kan van seks met mannen en als een man aseksueel kan ‘liefhebben’, waarom kan hem niet seksueel liefhebben? Beide soorten van liefhebben hebben te maken met genitaliën van op zijn minst één partner. Oraal, met de hand en anale seks vereisen niet twee verzamelingen van genitaliën, tenzij ze wederkerig zijn (in welk geval de wederkerigheid simultaan kan zijn – zoals standje negenenzestig of wederzijds aftrekken – of opeenvolgend – wanneer partners rollen verwisselen halverwege de sessie). Seks met welk geslacht dan ook kan ook te maken hebben

met twee hele lichamen. Dit hoeft niet het geval te zijn en dat is het vaak niet wanneer de seks ‘toevallig’ is, en niet bedoeld is om een relatie te onderhouden of emotie naar buiten te brengen. Een liefhebbende seksuele handeling, daarentegen, heeft bijna altijd te maken met hele lichamen, niet alleen genitaliën. Onverschillig voor de geslachten die erbij betrokken zijn, kan lichaamscontact, inclusief genitaal contact, zuiver sensueel zijn of het kan zowel sensueel en expressief zijn. Wanneer het expressief is het vaak de hele breedte van liefhebbende emoties die uitgedrukt worden – tederheid, genegenheid, honger, passie, zorg, bescherming, plezier. Wanneer het alleen sensueel is, ofschoon de originele intentie simpelweg alleen fysiek genot kan geven en ontvangen kan zijn, verwekken de sensaties zelf verrassende stromen van emotie. Het is interessant dat de twee soorten lichaamscontact, sensueel en expressief, vaak identiek lijken voor een derde partij. Een kus, bijvoorbeeld, kan veel verder gaan dan alleen lipcontact, maar simpelweg bedoeld om plezier te oogsten; wat voor een waarnemer eruit ziet als een identieke kus kan voor de deelnemers expressie betekenen van hun diepste emoties. Hetzelfde is van toepassing op strelingen en liefkozingen. Of sensueel of expressief of beide, seks met welk geslacht dan ook spreekt zijn eigen taal, onbemiddeld door woorden. Het is meer dan welke andere factor wat seks zo bevredigend maakt. Verbale communicatie is beperkt tot degenen die onze taal spreken en, zelfs dan, is het vaak afstandelijk en onpersoonlijk. Seksuele communicatie die de linguïstische barrières verpletteren, omdat, in deze arena, we allemaal ongeveer dezelfde taal spreken. En seks is altijd direct, mensen samenbrengend in de meest letterlijke betekenis. Dit zijn enkele van de overeenkomsten. Wat belangrijk is in de huidige context is, dat wat kenmerkend is voor de twee soorten van liefhebben en / of seks. Het zijn deze verschillen die een biseksuele levensstijl zo’n bevredigend gevoel van compleetheid geven. Het meest voor hand liggende verschil is, natuurlijk, dat seks tussen geslachten vaak reproductief kan zijn terwijl seks tussen partner van hetzelfde geslacht dat nooit kan zijn. Men moet dit onmiddellijk kwalificeren door toe te voegen, vanwege het wijdverspreide gebruik van contraceptie, dat de overweldigende meerderheid van zelfs heteroseksuele handelingen dezer dagen niet bedoeld is om tot zwangerschap te leiden. Dit moet niet het feit verdoezelen dat heteroseksuele handelingen, op een bepaald niveau van bewustzijn, geassocieerd moeten worden met ouderschap en met een krachtig ingebouwde drang om de soort te laten bestaan, en nog belangrijker, onze eigen genen. Homoseksuele handelingen hebben nooit deze associaties. Wanneer men gefixeerd is op de reproductieve functie van seks, zoals het traditionele katholicisme is, bijvoorbeeld, heeft het geen enkele zin om betrokken te raken in seks die niet bedoeld is om reproductief te zijn of welke nooit reproductief kan zijn: zie dan ook de banvloek (niet opvallend waargenomen!) op voorbehoedsmiddelen,

5 homoseksuele handelingen, en zelfs aftrekken. De grote meerderheid van moderne volwassenen accepteert dat, op zijn minst in kwantitatieve termen, reproductie, hoe belangrijk ook, aan de seksuele zijlijn staat. Voor de meeste koppels kan een zeer beperkt aantal seksuele handelingen voor alle kinderen zorgen die ze willen. Voor altijd verdwenen zijn de dagen toen huwelijk betekende, voor de meeste vrouwen, een eindeloos lijkende opeenvolging van zwangerschappen, gevolgd, maar al te vaak, door een verzameling kindersterfgevallen – verondersteld dat de moeder zelf het overleefde. Voorbehoedsmiddelen en de moderne gezondheidszorg hebben dat alles veranderd. Heteroseksuele koppels verwachten tegenwoordig een grote hoeveelheid plezierige seks die niet-reproductief is. Ofschoon dit onmiskenbaar waar is, worden er vaak beperkingen opgelegd op huwelijkse seks door zulke factoren als zwangerschap, zorg voor kinderen, onderbroken nachten dat een kind aan het schreeuwen is of ziek, de periodiciteit van een vrouw haar seksuele cyclus, en zo verder. Er is een algemene tendentie dat seks een gedomesticeerd, familiair aspect aanneemt. Geen van dit is van toepassing op seks tussen twee vrouwen of twee mannen. Het is waar dat homoseksuele en lesbische koppels, ofschoon ze geen kinderen in hun partnerschap kunnen verwekken, in toenemende mate toegestaan wordt om kinderen te adopteren. Wanneer dit gebeurt, vindt zelfs hun seksleven plaats op de achtergrond van een familie. Voor mensen die biseksueel leven, echter, zou dit alleen van toepassing zijn in een ménage à trois of een soort communale opzet. Wanneer een man simpelweg samenwoont met een vrouw zijn zijn gelijke sekse relaties en ontmoetingen van een compleet andere orde dan zijn huiselijke liefdesleven. Bij homoseksualiteit heeft de aandrang naar seks niets te doen met kinderen, en alles te doen met het verlangen naar gelijke sekse lichamen en de verrijking van gelijke sekse intimiteit. Dit brengt een fundamenteel verschil met zich mee in de houding tot seksorganen. Heteroseksueel gesproken is een pik primair een instrument, een ‘gereedschap’, iets wat, zoals het woord ‘pik’ impliceert, bestemt is om te penetreren en, uiteindelijk, te bevruchten. Homoseksueel gesproken, wordt een andermans pik gezien op ongeveer dezelfde manier als iemands zelf aftrekkend, niet een ‘gereedschap’ of instrument, zoals een ding van plezier in zijn eigen recht. Dit is niet van toepassing als anale seks het hoofddoel is, maar zoals we eerder benadrukt hebben [<> zie in het bijzonder hoofdstuk 4] is anale seks een quasiheteroseksuele, niet een homoseksuele, handeling. De homoseksuele vervulling met pikken – ook ballen – als objecten van verlangen is in zijn eigen recht vrijwel universeel en komt direct voort uit de ervaring van solitair aftrekken. Zoals we eerder waargenomen hebben is het moeilijk te begrijpen, de genoegens van iemands eigen pik ontdekt hebbend, dat men niet geïnteresseerd moet raken in andere pikken. Tenzij repressieve taboes of beperkingen opgelegd worden, is wederzijds aftrekken de voor de hand liggende volgende stap. Inderdaad doen vele jongeren hun eerste erotische ontdekkingen in het bijzijn van hun vrienden. Het is triest dat de dominante seksuele energie en sociale druk ofwel deze impuls volledig doet verstikken of ontslaat als ‘maar een fase waar hij doorheen gaat’. In een maatschappij die erop staat dat volwassen mannelijke

kameraadschap seksloos moet zijn, gespeend van elke sterk uitgedrukte emotie, en waar samengaan tot heteroseksuele koppels de enige acceptabele manier is om verder te gaan, is het nauwelijks verrassend, in het bijzonder wanneer een gast zijn voornaamste energie sowieso heteroseksueel is, dat hij vrij blij zal zijn om met de stroming mee te zwemmen. Dit kan heel goed werken voor een tijdje. Jonge liefde neigt ernaar om volledig verterend te zijn en totale verlichting beloofd. Het is gedurende een periode van tijd dat de meeste mannen, als ze wat acuut plezierige ervaringen hebben gehad gedurende de adolescentie terwijl ze zich aftrokken met hun vrienden, zich langzaamaan bewust worden van een missende dimensie in hun huwelijkse leven. Veel van hen diagnosticeren het probleem onjuist; veel van de anderen beginnen te zoeken naar de vreemde homoseksuele ontmoeting in het geheim. De gelukkigen – en ik moet zeggen, vanwege de homofobe kater, zijn zij vaak, ofschoon niet steevast, degenen met een voornamelijk homoseksuele energie die nog niet verliefd zijn geworden om een vrouw, samengewoond hebben met haar en vader zijn geworden van haar kinderen – hebben geleerd om deze verloren dimensie herwinnen. Het is ook niet alleen een zaak van herwinning; volwassenheid voegt een groot deel toe aan wat er verloren is. De meeste vroege seks is intens opwindend vanwege zijn noviteit en het gevoel van het doorbreken van taboes die daarmee gepaard gaan. Maar jong zijn is een tijd van zelfontdekking eerder dan van een diepe betrokkenheid met onszelf; het is ook een tijd wanneer men zich moet bewijzen, een leven moet verdienen, de rekeningen moet betalen – alle bezigheden van een beginnende volwassenheid – die in het centrum van de aandacht staan. Het is vaak dat alleen als de persoon volwassen wordt dat het zelfgevoel afgerond en gegrond wordt. Met groeiend vertrouwen in iemands identiteit komt grotere vrijheid om werkelijk diepe en intieme vriendschappen met anderen binnengegaan kunnen worden. Volwassenheid schept grotere duidelijkheid over waarden en doelen, en deze vragen hebben in toenemende mate prioriteit van mensen en ze zoeken naar een grotere diepte in relaties. Een man die zijn emoties verankerd heeft en zijn seksualiteit beleeft bij een vrouwelijke partner en vader is geworden met haar van een familie (aangenomen dat dit verlangd is en bewezen mogelijk), benadert hij een andere man, die mogelijk in dezelfde seksuele situatie zit als hij, op een andere manier dan een jongen die een goede vriend benaderd op school. Die jongensachtigheid gaat zelden compleet verloren. Een van de geneugten van mannelijke kameraadschap op welk niveau dan ook is een ‘vakantieaspect’. Onder volwassenen is dit in het bijzonder evident bij toevallige seksuele ontmoetingen waar de conversatie minimaal is of zelfs nietbestaand en waar de stemming wederzijds feestelijk is, verstoken van bezorgdheid over serieuze volwassen affaires. Zelfs in een aanhoudende relatie die jaren duurt, blijft dit element vaak een gewaardeerde rol spelen. Maar nu komen andere elementen naar binnen en transformeren wat een kleine fysieke affaire had kunnen zijn naar dichtkunst. Wanneer twee van zulke mannen seksueel betrokken zijn, blijven zij pik gecentreerd en kunnen vrij blij zijn om het aantal woorden tot het minimum te beperken, hun welsprekendheid vindend in lichaamstaal. Maar nu worden

6 hun pikken en lichamen ook uitgelezen gevoelig en sensuele dragers van emotie. Er is een basale mannelijke lust, trekkend tot orgasme, die gelijkelijk gedeeld wordt door beide en een onderliggende intensiteit aan de voortgang geeft. Maar boven dit is er een passie om te zeggen, door lippen, tongen, handen, vingers, het geheel van hun anatomie, voornamelijk hun pikken en ballen, hoe volslagen en gepassioneerd ze verlangen hebben naar elkaar, verlangen om zichzelf te geven aan elkaar en smeken om de dichtst mogelijke intimiteit met elkaar te hebben. Dit kan erg gelijk klinken aan wat er gebeurt tussen heteroseksuele minnaars. Zeker. Het is zijn essentiële vorm. Maar het is zeer verschillend in zijn inhoud. Het is een ander mans lichaam die bemind wordt. Het voelt en antwoordt vrij verschillend van een vrouwenlichaam maar heeft resonanties die net zo familiair zijn als zijn eigen lichaam. Sommige orale seks kan best een deel vormen van het beminnen, zoals sommigen rondom vingeren, misschien zelf in de anus, maar veronderstellend dat we praatten over een waarlijk homoseksuele handeling is penetratie niet het doel. Als één of meerdere partners iets werkelijk krachtigs stotends wil doen, is daar een eindeloze speelruimte voor wanneer men bovenop iemand ligt en zijn partner pik neukt, of dijen of een ander deel van de anatomie waar zij beide de voorkeur aan geven. Het is een feest van wederzijdse mannelijkheid; het heeft geen verder doel of functie. Wanneer uiteindelijk het zaad spuit, registreert het simpelweg een piek en geeft de partner de mogelijkheid om tegen elkaar aan te vallen wanneer hun pikken langzamerhand slap worden. De arme kleine zaadcellen gaan allemaal naar een eenzaam graf – dit is waarschijnlijk zo omdat deze meeste mannen, gedurende hun leven, genoeg van hen produceren om te aardbol te bevolken. Het punt van orgasme is een ander verschil. Heteroseksueel gesproken kunnen orgasmen zeer intens zijn maar ze zijn verborgen. Homoseksueel gesproken kunnen orgasmen open gebeuren en gezien worden door beide partijen. Mannen kunnen soms een beetje overdreven kieskeurig zijn over zaad, in het bijzonder wanneer ze niet gewend zijn om het te zien of aan te raken. Ik ondervind, bij sommige van mijn ontmoetingen, dat een orgasme een signaal is om te reiken naar de zakdoeken en ‘de boel schoon te maken’ zo snel als mogelijk. Met de meeste mannen, ofschoon, is het opwindend om de partner te zien schieten, en dan zijn zaad te gebruiken als een glijmiddel voor verder liefdesspel te gebruiken. Hier moeten we een verschil opmerken tussen homoseksuele en heteroseksuele liefdesspelen die niet zou moeten bestaan maar toch waarschijnlijk er is zolang als het neemt voor de publieke opinie om alle veranderingen van de laatste decennia in te halen. Heteroseksuele liefde wordt traditioneel geëerd in onze soort samenleving, terwijl homoseksuele liefde gedenigreerd wordt. Een direct gevolg van dit is dat niemand twijfelt aan het recht van een gemengd koppel om een bed en privacy te zoeken waar ze de liefde kunnen bedrijven naar hun eigen wederzijdse bevrediging. Er zijn nog steeds veel mensen die het recht in twijfel trekken van een homoseksueel koppel om het evenzo te doen en zullen het zo moeilijk mogelijk maken voor zo’n koppel op bevredigende seks met elkaar te hebben. We hebben een traditie overgeërfd die mannelijke seks

toekent aan gaten en hoeken, sommige van hen zo smerig als publieke toiletten, en dat genot schept om de smerigheid te bespotten van zulke koppelingen. Wanneer twee mannen die werkelijk geven om elkaar de soort van faciliteiten vinden die heteroseksuele koppels normaal krijgen wanneer hun liefdesspel vleugels krijgt zoals de laatste. Ik ben in de gelukkige positie om in staat te zijn om ‘A’ bij mij thuis te brengen zodat we de vrije toegang hebben tot de logeerkamer. Na onze eerste morrelen achterin de auto, nooit in staat zijn om te ontspannen, altijd een oog open houdend voor spiedende ogen, is het een hoogtepunt in luxe geweest om privacy te hebben en het gemak van een slaapkamer. Seks al staand of zittend heeft zeker zijn merites, maar het is veel meer beperkt dat horizontale seks, in het bijzonder als je de liefde wilt bedrijven in plaats van gewoonweg seks. Ons andere grote geluk is dit strand ontdekt te hebben waar naaktheid toegestaan is en waar, in de afzondering van de duinen achter het strand, seks kan plaatsvinden. Op een geschikte warme en windvrije dag wanneer ‘A’ vrij is (wat slechts één keer in de zeven dagen gebeurt in de zomer) heeft deze plaats ons toegestaan dat we allebei samen sommige magische momenten hebben ervaren en af en toe, als we ons beide gastvrij voelden, het gezelschap van een gast. Ik heb sommige zeer goede vriendschappen met mannen, zelfs met homoseksuele mannen, waar nooit enige seks heeft plaatsgevonden. Ik heb andere vriendschappen die rechtstreeks teruggaan naar vroege schooljaren die gevoed werden door een hoop wederzijds aftrekken. Ofschoon we nooit dichtbij elkaar gewoond hebben nadat we de school verlaten hebben en nooit seks gehad hebben na deze dagen, smeedde deze vroege seks een bijzonder close link en ik houd nog diepe voeling met twee van deze vrienden en hun families. Zo bevredigend als dat is, de relatie met ‘A’ is er één op zichzelf. We zijn beide vrij blij om door te gaan met onze eigen afgescheiden levens wanneer we apart zijn, maar dit is omdat we beide weten dat het apart zijn niet meer is als geografisch. Geen woorden kunnen mogelijkerwijs het verschil dragen wanneer, behalve bij de immense verrijking van het leven met een liefhebbende vrouw en familie, er een constant bewustzijn is van een andere man wiens hart, geest en pik in harmonie is met zichzelf. Ik hoop gewoon dat ‘A’ uiteindelijk de meid vindt die hij zo vurig verlangt zodat zij niet een substituut is voor mij, maar een complement, zoals hij voor mij is. Tussentijd, wanneer hij op zichzelf is, heeft ‘A’ enorm plezier met aftrekken, wat ideaal is vanuit mijn gezichtspunt, omdat het zijn pik in excellente vorm houdt en het altijd hongerig naar mijn vingers maakt! 8. Kan je een levensvatbare stijl van leven hebben als biseksueel? Wanneer je daadwerkelijk biseksueel leeft, lijkt dit vaak de verkeerde vraag. Men kent zoveel koppels die uit elkaar gegaan zijn omdat hij is gevallen voor een andere vrouw of zij voor een andere man, dat het soms lijkt alsof het exclusieve heteroseksualiteit is die onverenigbaar is met een levensvatbare levensstijl. Wat biseksualiteit meer problematisch lijkt te maken dan ofwel rechttoe rechtaan heteroseksualiteit of homoseksualiteit is zijn conflict met de monogame traditie

7 vastgelegd in onze cultuur. Hoe kan je werkelijk een persoon liefhebben als het blijkt dat je ook iemand anders lief hebt? Zelfs al denk je dat je dat kunt, hoe kunnen beide van je partner ermee instemmen? Voor veel mensen is het de gelijktijdigheid van de twee liefdes dat het struikelblok is. Een soort van seriële biseksualiteit, waar een kerel een man liefheeft voor een tijdje, dan voor een tijdje switcht naar een vrouw, brengt niet dezelfde soort problemen naar boven omdat het lijkt op de familiaire situatie waar een man beslist dat hij zijn vrouw niet meer liefheeft en haar verlaat met de voorkeur voor een andere vrouw. Het enige verschil in het seriële biseksuele geval is dat het geslacht veranderd wanneer de partners veranderen. Het principe dat stelt dat je maar één persoon lief hebt op één moment wordt geen geweld aangedaan. We moeten nu voorzichtig naar dat principe kijken. Als je werkelijk alleen maar één persoon op één moment kunt liefhebben, hoe kan een ouder een partner liefhebben en ook een kind, of andersom? Voor sommige lijkt het antwoord dat het niet kan: een man klaagt bij zijn vrouw: ‘je hebt nooit veel tijd gehad voor mij sinds Johnny (of Jenny) geboren is’. Voor de meeste, gelukkig, is er helemaal geen probleem: het kind is de oogst van een gezamenlijke liefde en is de ontvanger van dezelfde liefde. Wanneer er meer dan één kind is, hoe kan een ouder hen allebei liefhebben? Voor sommige ouders is het antwoord ook dat ze het niet kunnen; zij hebben onbeschaamd hun favorieten. Je hoort dingen zoals: ‘Ik heb altijd Jane liefgehad, maar ik stond nooit dichtbij Micheal’. Dit kan eerlijk zijn, maar het is niet leuk voor het kind of kinderen die buitengesloten worden. Gelukkig zien de meeste ouders elk van hun kinderen als unieke individuen, verrukt van hun uniekheid, en hebben elk van hun lief zonder te pogen hun liefde op een soort glijdende schaal te toe te wijzen. Terwijl dit allemaal waar kan zijn, zijn er nog steeds veel mensen die denken dat seksuele liefde verschillend is. Zij claimen dat het, door zijn eigen natuur, zo totaal en intiem is dat het simpelweg niet gedeeld kan worden. Zodra passie zijn nadruk verliest, wordt het ofwel ondraaglijk verdund of veroorzaakt het corrosieve jaloezie. Dit betekent dat seksuele liefde altijd hetzelfde ding is. Maar dit is absurd. We weten allemaal dat het niet zo is. Om te beginnen heeft een groot gedeelte van de seks in het geheel niets te maken met liefde. Een kerel die zich aftrekt doet bijvoorbeeld iets onmiskenbaars seksueels maar het heeft niet noodzakelijkerwijs iets te doen met liefde – hoewel het wel kan, afhankelijk aan wie of wat hij aan het denken is op dat moment. Deze eerste manier van differentiëren van seks, waarvan gedacht wordt als het verschil tussen liefde en lust, is in feite de manier waarop veel mannen hun buitenechtelijke seks rechtvaardigen voor zichzelf: seks met de vrouw die liefheeft; iets anders is gewoon seks. Een probleem hiermee is dat, in zoverre dat deze mannen eerlijk zijn met zichzelf, zij al hun andere partners veroordelen tot een zeer beknotte soort van seksuele ontmoetingen en zichzelf alles voorbij fysieke noodzaak en opluchting ontkennen. Sommige mannen die biseksueel leven nemen deze soort houding aan. Ze hebben het feit geaccepteerd, ofschoon ze gelukkig getrouwd zijn (of een partner hebben), dat ze soms hunkeren naar een pik. Maar ze maken zich zorgen om zichzelf en willen andere partners overtuigen dat dit alles is waar ze naar hunkeren; ze zullen nooit kussen geven of

ontvangen, slagen, knuffels of koosnaampjes geven wanneer ze met een andere man zijn. Het onderscheid tussen liefde en lust kan behoorlijk accuraat sommige soorten van buitenechtelijke seks beschrijven, maar het heeft beslist beperkingen als het te ver doorgedrukt wordt. Is het niet vrij vreemd om een deugd te maken van het onthouden van liefde, zelfs als het ontworpen is om een soort trouw aan iemands samenwonende partner te bewaken? Vrijwel alle mannen zullen toegeven dat er tijden zijn wanneer de drang naar seks zo sterk is, de absentie of niet beschikbaarheid van liefhebbers zo acuut gevoeld dat bijna elke soort van verkrachting zal voldoen. Maar de meeste mannen weten dat deze semi-desperate soort van toevallige seks niet veel voor hen zal doen en zij proberen hun leven zo te schikken op zo’n manier dat het zelden mogelijk is. Ze zijn zich zeer bewust, ofschoon seks van deze soort het voordeel heeft boven solitair aftrekken dat er een verstrekking van opwinding is van een ander menselijk lichaam, dat het een groot nadeel heeft om te proberen een andere persoon te behandelen als een lichaam. In termen van het totale seksleven kunnen zulke episodes van het occasionele garnituur zijn van het reguliere dieet, niet een bevredigend maal. Toegegeven, er zijn mannen, sommige van hen leven biseksueel, die voortdurend hun en hun partners de bevrediging van een compleet seksueel maal ontkennen. Zij zullen niets te maken willen hebben met emotionele betrokkenheid of relationele verplichting; het enige wat ze willen is constante variatie, altijd op een beperkt fysiek niveau. De meeste mannen vinden deze soort van ontkenning erg verwarrend en kunnen er alleen rekening mee houden door te veronderstellen dat het een diep, onopgelost psychoseksueel conflict betekent. Hoe kan je leven op een constant vervolg van snacks, hoe smaakvol ook? Zullen zij je trek in een goed maal slopen of, beter, een regelmatig dieet van goede maaltijden, als en wanneer de kans zich aandient om aan hen te gaan zitten? Een snack is een snack, handig wanneer het nodig is, maar geen dieet om van te leven. De enige mogelijke bevrediging van zo’n obsessieve promiscuïteit is dat het zijn succesvolle beoefenaars toestaat om hun ‘veroveringen’ te scoren en lichamen te tellen, net zoals een gierigaard zijn geld telt. De getrouwde biseksuele man die ‘liefhebbende seks’ met zijn vrouw claimt, in tegenstelling tot ‘alleen seks’ met occasionele man ‘aan de kant’, zit in een middenpositie. Volgens zijn claim is seks met de vrouw bij elkaar maar een verheven vliegtuig dan zijn reizen bij de mannelijke seks. Terwijl de eerste zacht en liefhebbend is, zijn totale zelf erbij betrokken, is de tweede ‘gemeen, bruut en kort’, alleen maar om een vluchtig fysiek hunkeren te bevredigen. De meeste getrouwde biseksuele mannen bij wie ik betrokken ben geweest wilden, en wilden dat gelukkig geven, behoorlijk wat meer dan dat: seks die ook liefhebbend is. Ze hadden geen moeite met het liefhebben van hun vrouwen en ook het liefhebben van op zijn minst één mannelijke vriend tegelijkertijd. Mannen die zo leven hebben geleerd dat seks die werkelijk liefhebbend is niet noodzakelijkerwijs exclusief hoeft te zijn, volgens de lijnen van ‘al het andere in steek laten’ eed bij de traditionele christelijke huwelijksdienst, maar heeft de noodzaak om zichzelf binnen de grenzen van het mogelijke

8 te houden. Mijn eigen ervaring suggereert dat er nog steeds in behoorlijke mate verwarring over dit alles is, veel ervan de onontkoombare consequentie van het uitgedaan hebben van de oude seksuele dwangbuis zonder duidelijke aanwijzingen over hoe het beste onze nieuwe vrijheid te exploiteren. Als we iets geleerd hebben over seks gedurende de laatste decennia is het dit: mensen kunnen niet simpelweg geclassificeerd worden als mannelijk of vrouwelijk, dan verondersteld worden om te conformeren met dezelfde rigide geslachtelijke stereotypes. Temperament, fysieke gesteldheid, seksuele energie, seksuele biografieën, conditie van werk, geografie, klimaat, deze en vele andere factoren variëren enorm. Hoe kan een vrachtwagenchauffeur, dagenlang aan een stuk op de weg, dezelfde patronen van seks aannemen als een bankbediende die bijna altijd thuis is? Hoe waarschijnlijk is het dat een Eskimo hetzelfde soort seksueel ritme heeft ontwikkeld als een Amerinidian? Zelfs al zijn twee identieke tweelingen nooit precies hetzelfde, zouden we voorbereid moeten zijn voor een veel bredere variatie tussen mensen van ongelijksoortige achtergronden; het soort seksleven die kan extreem goed kan werken voor de ene persoon kan een waardeloze start zijn voor een ander. Deze hele breedte van variatie toestaand, was ik verrast om te ontdekken hoeveel mannen er zijn wiens seksualiteit en levensstijl, in grote lijnen, gelijksoortig aan de mijne zijn. Voor de toevallige waarnemer lijken we op normale getrouwde mannen, de meeste van ons met gezinnen. We voelen ons perfect normaal, niet het verlangen hebbend om de krantenkoppen te halen of opgezadeld met beruchtheid. Maar veel van de mensen die het voor lief nemen dat we net zoals hun zijn zouden een behoorlijk schok ervaren als ze wisten dat we er plezier in hebben om wat van onze tijd te spenderen met een andere man of andere mannen. In een behoorlijk aantal gevallen zouden de vrouwen of heteroseksuele partners van deze mannen nog een grotere schok zijn als ze wisten wat er gaande was. Deze afwezigheid van seksuele openhartigheid binnen een huwelijk kan laakbaar lijken, maar ikzelf zou willen toestaan dat het erg moeilijk, misschien zelfs onverstandig, voor een man is om zijn vrouwelijke partner te vertellen over zijn mannelijke partner(s) als zij de illusie koesterde – wat waarschijnlijk op een zeker moment geen illusie was – dat ze al het seksuele voor zichzelf heeft. Plotseling zo’n radicale herwaardering van de man moeten doormaken waarvan zij dacht dat ze hem goed kende kan veroorzaken dat de relatie uit elkaar valt. Zelfs al zou dat niet gebeuren zou ze abrupt zichzelf volledig geïsoleerd voelen omdat, wanneer ze om haar heenkijkt, ze geen andere mannen kan zien zoals de hare, het beste van beide werelden lijkend te hebben. Het kan enige tijd duren voordat ze zich realiseert dat haar man waarschijnlijk niet die kant naar buiten opkijkt – en zeker zal ze dat ook niet willen van hem! Ik had geluk dat mijn eigen vrouw wist van mijn homoseksuele energie voordat we zelfs verloofd raakten. Deze kennis loste zeker niet alle problemen op, maar op zijn minst verzekerde het feit van mijn eigen homo zijn dat het nooit op haar afkwam als iets uit het niets. Wat ons beide verraste was de uiteindelijke realisatie, ofschoon seks mooi binnen het huwelijk was uitgewerkt, dat de homokant van mij niet wegging. Vroeg of later ging het vragen om bevrediging. Het is erg moeilijk voor een vrouw om dit niet te voelen als

een soort geringschatting. Hoe is het mogelijk, wanneer seks zo goed gaat, wanneer je beide zo volkomen plezier hebt in elkaars gezelschap, zoveel vreugde hebben met je kinderen en gedeelde interesses, hoe is het mogelijk dat het andere ding tussen jullie kan komen? In een situatie waar mensen veel meer vastzitten over seksualiteit en zijn complexiteiten, zouden gevoelens zoals deze vermeden worden, maar we hebben nog een lange weg te gaan voordat deze situatie zich aandient. Zoals dingen zijn op dit moment, zelfs wanneer een vrouw al die tijd wist dat haar man mannen seksueel aantrekkelijk vindt, is het waarschijnlijk dat zij zowel verrast en teleurgesteld is om te ontdekken dat hun liefde voor elkaar zijn homoseksuele vurige verlangens niet naar de geschiedenis verbannen heeft. Ze had gehoopt om in staat te zijn om zijn homoseksualiteit te zien als een ongelukkige fase van zijn ontwikkeling waar haar liefde het voor altijd heeft overwonnen. Wat ze zal gaan moeten ontdekken is dat deze andere liefde waar hij naar smacht zich totaal niet reflecteert aan haar. Hij vindt haar op geen enkele manier inadequaat; ze geeft hem alles wat een vrouw ooit aan hem kan geven; op dat vlak is volledig bevredigd. Maar hij heeft ook nodig wat alleen een man aan hem kan geven. Als hij deze behoefte kan vervullen, in zoverre zich van haar distantiërend, zal het hem complementeren voor haar, hem een veel afgeronder en gelukkiger partner makend dan dat hij ooit had kunnen hopen op een andere manier. Om terug te keren naar de gastronomische analogie, niemand suggereert, als je een appel begint te eten met genoegen na een varkenstaart te hebben gegeten, dat je plotseling en verwarrend van de varkenstaart af bent. Iedereen begrijpt en sympathiseert met de behoefte aan een gebalanceerd dieet wat eten betreft, dus waarom wordt zo’n verlangen om een gelijksoortig soort seksuele balans vast te zetten gezien als vreemd? De schoonheid van een biseksuele levensstijl is dat het een veel belangrijk seksueel onderscheid introduceert dan dat tussen liefde en lust: het verschil om twee geslachten lief te hebben. Zoals het vorige hoofdstuk duidelijk gemaakt zal hebben, hebben deze twee soorten liefde, terwijl ze vrij veel gemeen hebben, ook sommige belangrijke verschillen. Dit betekent dat er weinig risico is dat de ene modus van liefhebben in de weg gaat staan van de ander of probeert zijn plaats te usurperen. Een man liefhebben kan misschien niet zo verschillend zijn van het liefhebben van een vrouw zoals varkenstaart dat is van een appel, maar de twee modi van liefhebben gaan zeer goed samen en maken een gelijkelijk gebalanceerde maaltijd. Dit gezegd hebbende, zou het opmerkelijk zijn als een koppel heteroseksueel samenleeft beide in staat zouden zijn om actieve biseksualiteit te accepteren van één of beide alsof dat het meest natuurlijke en welkome ding is in de wereld. Geërfde ideeën over geslachtelijke rollen en wat ‘een net huwelijk’ constitueert worden niet in vijf minuten afgeworpen. Het neemt tijd om zich te verenigen met de realiteit van de situatie en te ontdekken, verre van een ramp, dat het eigenlijk een verbetering is van de meeste conventionele ideeën over het huwelijk. Als het mogelijk is voor beide partners om tot een acceptatie te komen van de actieve biseksualiteit van ten minste één van hen, wetend dat geen van de partners zijn seksualiteit opgekropt wordt of vervormd, zijn de bindingen van liefde die de familie dicht bij elkaar brengen alleen maar sterker

9 doordat het geen kettingen worden die je gevangenzetten. Als er kinderen zijn, en als zij langzamerhand zich bewust worden van de manier waarop hun ouders relatie werkt, zal dit radicaal hun ideeën beïnvloeden over geslacht en hun eigen seksuele relaties beïnvloeden. Wat zijn de basale vereisten voor een ieder patroon van biseksueel leven die het verdient te worden aangegeven als een ‘levensstijl’? Eerlijkheid is waarschijnlijk wat er het meest toe doet op de lange termijn. Er is geen bevredigende reden waarom iemand zichzelf zou moeten forceren in een vorm die zijn werkelijke natuur vervormt of maskeert. ‘Maar ik moet dit doen om mijn baan te houden’, zoals andere gelijksoortige pleidooien, is niet een goede reden om een gefingeerde persoon te worden. Dit is op beide kanten van toepassing. Een man die probeert biseksueel te handelen om het goed te kunnen vinden met zijn vriend of mee te doen aan een trend is net zo oneerlijk als de man die zich inspant om zijn biseksualiteit te ontkennen ofschoon hij weet dat het er is. Deze eerlijkheid zou een beetje meer moeten zijn dan aan de oppervlakte van de huid. Als we ondeugdelijk iets van onszelf willen geloven omdat het gemakkelijker of minder schrikbarend is om te geloven, zijn we vrij goed in staat om enige cruciale bewijslast over het hoofd te zien of te onderdrukken. We zouden ons bewust moeten zijn van de druk op ons om te conformeren aan wat sociaal goedgekeurd is en voorbereid zijn om die druk tegen te houden op het moment dat we onze overleving overtuigd hebben zoals authentieke mensen afhankelijk zijn van die weerstand. Zover het andere mensen betreft, zouden we niet oneerlijk moeten zijn, maar we zouden enige zorg moeten hebben om ‘niet de paarden bang te maken’. We moeten een goed beoordelingsvermogen cultiveren over hoeveel zelfonthulling er nodig is in een gegeven situatie of met een gegeven persoon. Je eigen vrouw, bijvoorbeeld, kan de waarheid appreciëren over jouw seksualiteit en de mogelijkheid wordt gegeven om te begrijpen hoe je werkelijk tikt, maar ze kan het duidelijk maken dat ze niet behandeld wil worden door allerlei pijp-na-pijp verhalen over wat er zich afspeelt tussen jou en de mannen in je leven. Het is makkelijker om te leven en te laten leven als de grenzen die iemand opricht rondom zijn leven worden gerespecteerd. Dicht verbonden aan eerlijkheid zijn integriteit en trouw. ‘Ontrouw zijn’ betekent niet dat er meer dan één liefde is in je leven; het betekent onbetrouwbaar – het ene ding zeggen en het andere doen – liegen, misleidend zijn, totaal onvoorspelbaar zijn en niet te vertrouwen. Als je vertrouwt wilt worden, moet je het waard zijn om vertrouwd te worden. Misschien is de belangrijkste additionele kwalificatie voor iemand die een levensvatbare biseksuele levensstijl wil hebben duidelijkheid over wat wel en niet mogelijk is. Als je samenwoont met een vrouw en kinderen hebt met haar (of wilt hebben), dat is een verbintenis. Het hoeft niet volledig omvattend te zijn, maar het moet niet onderschat worden. Je moet berekenen, in relatie tot ieder andere geprojecteerde seksuele of emotionele betrekking, of het wel niet consistent is met deze centrale verbintenis. De derde persoon moet ook betrokken worden in dit proces. Aan het eind van de dag zou je moeten kunnen concluderen dat ‘ja, als een menselijk leven niet zo beperkt was zoals het is, waar

we op hoopten zou prachtig geweest zijn; zoals het is, is het niet mogelijk.’ Dezelfde beperkingen zijn van toepassing op alle andere buitenechtelijke relaties. Je kunt een aantal onbelangrijke relaties simultaan onderhouden die begrepen worden door alle kanten als strikt beperkt in hun bereik, maar, als je één of twee werkelijke rijke wilt koesteren, diepe relaties met mannen zowel als met je vrouwelijke partner, moeten ze prioriteit hebben over deze meer perifere vriendschappen. Er zou geen probleem moeten zijn over dit zolang iedereen weet waar ze zijn. Er is iets bij de meeste van ons dat weerstand biedt aan al deze praat over levensvatbaarheid. Het is dit wat onze grote tragedies zoals Romeo en Juliet en zijn moderne duplicaat, West Side Story, hun aantrekkingskracht geeft. We respecteren de liefde die tragische ‘onmogelijk’ is, die de grenzen van conventionaliteit doorbreken, wat uiteindelijk tot verdriet leidt, maar wat de rest van ons relatief klein en beschaamd laat voelen. Op de lange termijn kan zo’n liefde een gisting worden voor verandering in sociale houdingen. Maar niemand wil bij zijn gevoel een tragedie. Deze hiervoor genoemde soort van tragediën vinden plaats vanwege de botsing tussen sociale vooroordelen en kwezelarij aan de ene kant, en individuele hoop en liefdes aan de andere. De kwaliteit van de tragedie hangt af van wat deze botsing doet met en voor de partijen die erbij betrokken zijn. Er is niets tragisch of groots aan het falen om vrede te krijgen met iemand zelf of de beperkingen van de menselijke conditie. Het kan verdrietig zijn om iemand met een doodswens of een totaal anarchistisch woede of terugvallen in alcoholisme of compulsief roken of drugs te verplegen, maar het is nauwelijks tragisch. Over het algemeen gesproken, als een persoon zegt dat hij of zij plezier heeft in het leven, verwachten we dat die persoon zijn levensstijl van de soort is dat hem toestaat om door te gaan met plezier eraan hebben. Waar dat niet het geval is, kunnen we er zeker van zijn dat iets zeer fout is gegaan.

HoLeBi geweld en allochtonen Tekst: Ton Heesters Ongeveer de helft van de homoseksuelen in Nederland denkt dat geweld en agressie tegenover homoseksuelen / biseksuele is toegenomen. Rond 40 procent van hen is het laatste jaar wel eens slachtoffer geweest van homogeweld of agressie. Geweld Aanleiding voor het onderzoek van de gemeente Amsterdam en Politie & Wetenschap waren recente geweldsincidenten in Amsterdam waarvan homo’s het slachtoffer waren. Zo werd de Amerikaanse homoactivist Chris Crain op Koninginnedag vorig jaar in elkaar geslagen door een groep jongeren, omdat hij hand in hand liep met zijn vriend Volgens de gemeente Amsterdam blijkt uit het onderzoek niet dat de agressie tegen homo’s de afgelopen jaren daadwerkelijk is

10 toegenomen. Homoseksuelen zouden zich vooral onveiliger voelen door de berichten in de media. Het gaat hierbij vooral om verbaal geweld. Niettemin voelt een meerderheid zich niet onveilig vanwege zijn homoseksualiteit/biseksualiteit. Wel geven velen aan zich terughoudender te zijn gaan gedragen om vervelende incidenten te voorkomen. De onderzoekers werden uitgevoerd in opdracht van Politie en Wetenschap en door de gemeente Amsterdam. In opdracht van Politie en Wetenschap werd een Internetenquête gehouden onder 776 homoseksuelen en zijn mondelinge interviews gehouden met een vijftiental homo’s. Ongeveer 40 procent gaf aan zich de laatste jaren onveiliger te zijn gaan voelen vanwege hun seksualiteit. Bijna eenderde van de ondervraagden is zich de laatste jaren onveiliger gaan voelen als gevolg van vervelende incidenten die zij zelf of hun vrienden hebben meegemaakt. Eenzelfde percentage zegt zich anders te zijn gaan gedragen om incidenten te voorkomen. Van de ondervraagden is meer dan de helft wel eens uitgelachen of uitgescholden vanwege zijn of haar homoseksuele geaardheid, en is 17 procent wel eens gepest. Meer dan een op de tien homoseksuelen is ooit bedreigd met lichamelijk geweld, en ruim 3 procent is vanwege zijn geaardheid mishandeld. Bij het overgrote deel van de incidenten meerdere daders betrokken. Het gaat bij ruim driekwart van de incidenten om jonge mannen die in een groep opereren. Bijna de helft van de incidenten wordt gepleegd door daders met een autochtoon Nederlands uiterlijk. In de overige gevallen ging het om daders met een buitenlands uiterlijk (40 procent) of om een dadergroep met zowel daders met een Nederlands als met een buitenlands uiterlijk. Allochtoon In de gevallen dat het wel tot geweld kwam, bleek het bij meer dan de helft van de incidenten te gaan om een dader met een allochtoon uiterlijk of om een groep daders van wie één of meer een allochtoon uiterlijk had. Vooral moslimjongeren zijn zeer intolerant tegenover homoseksuelen. Minister Rita Verdonk van Integratie (VVD) wil de acceptatie van homoseksuelen onder allochtonen bevorderen. Ze kondigde eind vorig jaar aan daarvoor 350.000 euro uit te trekken Het COC, de belangenorganisatie voor homoseksuelen, is geschokt over de uitkomst van het onderzoek naar geweld en agressie tegen homoseksuelen. Ik (Ton vereniging Bi-Kring De Samenkomst) schrik niet van deze uitkomst. Homoseksualiteit wordt getolereerd maar nog lang niet geaccepteerd. Als we niet uitkijken, gaan we helemaal terug naar af en zal de geschiedenis zich herhalen. Enkele jaren heb ik een interview gehad met zij aan zij en heb toen al had ik verteld dat het geweld en agressie toe zal

nemen tegen homo en biseksuele mensen. In de kranten kom je het weer regelmatig tegen; de vermeldingen van discriminatie en geweld, o.a leraren die niet meer voor hun geaardheid uit durven te komen. De samenleving gaat zich weer verharden, en iemand anders is dan andere die krijgt het zwaar te verduren. Als Rita Verdonk en ander kamerleden niet optreden of actie ondernemen dan zullen de kroegen vlot weer met gesloten deuren en dichtgetimmerde ramen gaan werken. In 2005 las ik een artikel in Trouw geschreven door Marlise Hamaker. Niet langer tolerant voor homo’s. Homo’s willen weg uit Nederland of blijven in de kast. De tolerantie is tanende, zeggen ze. “Zelfs het katholieke Beieren is tegenwoordig beter dan Rotterdam.” Hij is geen ‘relhomo’, zoals hij dat zelf noemt. Want hij draagt geen leren broeken, heeft geen snor en slist niet, somt hij op. Maar als de 23-jarige Tijn Elferink uitgaat in de Amsterdams Reguliersdwarsstraat en daarna richting het Leidseplein loopt, laat hij de hand van zijn vriend los. “Ik voel me beperkt in mijn vrijheid, voornamelijk op straat. Ik wil gewoon hand in hand over straat kunnen lopen, zoals elk verliefd stelletje.” Elferink denkt dat dat niet kan, omdat hij regelmatig uitgescholden wordt vanwege zijn homoseksualiteit. “Ik ben niet de enige. Als ik luister naar de verhalen in mijn omgeving, dan blijkt dat er voor homo’s wel relaxtere tijden zijn geweest.” De Duitser Thomas Säckl (46) verruilde juist daarom vierentwinig jaar geleden het katholieke Beieren voor Rotterdam. De vriend van beeldend kunstenaar Säckl woonde al hier. “We konden kiezen: Duitsland of Nederland. We kozen het laatste, want hier was het een stuk toleranter voor homo’s”; zegt Säckl. Maar dat is veranderd. “We worden structureel bespuugd en uitgescholden.” Vroeger was het geen pretje om als homoseksueel of lesbienne door het leven te gaan. Mensen vonden het raar als een man verliefd werd op een man, of een vrouw op een vrouw. Aan iemand met zulk vreemd seksueel gedrag moest wel een steekje los zijn. Homoseksualiteit werd tot ver in de twintigste eeuw maatschappelijk niet geaccepteerd. Vrijuit met andere homo’s een feestje vieren, zoals tegenwoordig op Roze Zaterdag, was er dan ook niet bij. Homo’s moesten hun seksuele geaardheid verbergen om uitstoting door familie of ontslag bij de werkgever te voorkomen. Het merendeel van de mensen beschouwde homoseksualiteit als amoreel, pervers en ziekelijk zelfs als een psychische afwijking. Tot in de jaren vijftig werd homoseksualiteit omschreven als een ziekte, die ‘gelukkig’ met medicijnen behandeld kon worden. In Amsterdam werd in 1946 een

11 vereniging voor homoseksuelen opgericht, het COC, die als doel had de positie van homo’s te verbeteren. Het zou echter nog lange tijd duren voor er maatschappelijk iets veranderde. Pas vanaf de jaren zeventig werden homoseksuelen en lesbiennes als normale mensen gezien. De gelijkwaardigheid van homo’s en hetero’s werd in Nederland (in stappen) vastgelegd in de wet. Zo mochten homoseksuele mannen in 1973 voor het eerst in militaire dienst, en registreerden arbeidsbureaus niet langer de geaardheid van werkzoekenden. Vanaf 1994 is er de Wet Gelijke Behandeling, die discriminatie op geslacht, geaardheid, huidkleur en dergelijke verbied. Tegenwoordig is homoseksualiteit in de meeste Westerse landen redelijk geaccepteerd, niet getolereerd. Toch is lang niet iedereen overtuigd van de normaliteit van homoseksuele geaardheid, zoals veel Nederlandse moslims. Tot op de dag van vandaag worden homo’s op straat mishandeld, enkel en alleen omdat zij homo zijn. Als we niet uitkijken dan gaan we terug in de tijd, zodat iedereen weer in de kast gaat en het verbergt voor familie en vrienden. Vele verenigingen, stichtingen of andere instanties hebben hier jaren werk in gestoken zoiets kun je toch niet kapot laten maken door een stelletje die op een negatieve manier aandacht vraagt. Hopelijk gaat de politiek niet zitten wachten tot er weer iets gaat gebeuren of erger.

Eerste resultaten van de enquête van de Vereniging Tekst: Wilfred Zegwaard Uitvoerders: Wilfred & BB Begin januari 2006 is er een enquête gaan lopen via de site van Vereniging Bi-kring de Samenkomst en de Bi-Info Site. Deze enquête heeft tot doel een indruk te krijgen van de mensen die beide sites bezoeken. Halverwege 2005 hebben Wilfred, Ton en Peter besloten om dit te doen om een beter beeld te krijgen van mensen die op onze site kwamen en van biseksualiteit in het algemeen. In dit (korte) artikel geef ik de eerste resultaten weer van de enquête. Ik wil benadrukken dat het voorlopige resultaten zijn, maar voorzover ik kan zien wordt er goed gereageerd en zit er (vrijwel) geen “vervuiling” in de enquête. Vervuiling wil zeggen: antwoorden die niet of nauwelijks bruikbaar zijn. Dat betekent dat er goed en serieus gereageerd wordt. Op dit moment hebben er 79 mensen gereageerd. Dat is in principe voldoende om voorzichtige uitspraken te doen. In een artikel dat zal verschijnen via de site van de Bi-kring zal ik binnen enkele maanden een analyse maken van de resultaten. Aangezien dit nogal bewerkelijk is, zal dit een tijdje op zich laten wachten. Dit zijn de voorlopige resultaten. Vraag 1. Hoe ziet u zichzelf? 78.48% Biseksueel 11.39% Heteroseksueel

1.27% Homoseksueel 2.53% Anders 6.33% Weet het niet Het blijkt dus dat meer als 78% van de bezoekers zich als biseksueel identificeren. Opmerkelijk is het lage aantal mensen dat zich als homoseksueel identificeert. De site wordt relatief veel meer door heteroseksuelen bezocht. Ik denk dat je kunt concluderen dat onze site vooral een biseksueel publiek trekt en dat bevestigt dat de site specifiek is ingericht voor biseksuelen. Wat ook de bedoeling was toen we er vier jaar geleden mee begonnen. Vraag 2 Bent u een 35.44% Vrouw 55.70% Man 8.86% Anders Meer als de helft is man, ongeveer een derde is vrouw. Op dit moment is de enige verklaring die ik daarvoor kan vinden dat er naar informatie over biseksualiteit voor mannen meer vraag is. Maar ik moet dat nog goed bekijken.

Vraag 3 Waarom bent u op deze site terecht gekomen? (meerdere antwoorden mogelijk) 14.15% Per ongeluk 46.23% Ik ben op zoek naar informatie over biseksualiteit 16.04% Ik zoek een groep voor biseksuelen 0.94% Ik zoek een hulpverlener 3.77% Mijn partner is biseksueel 16.98% Ik zoek seksueel contact 1.89% Weet het niet Vraag 3 is min of meer een open vraag. Mensen konden op verschillende stellingen reageren waarom ze op de site gekomen zijn. Het antwoord van de meeste mensen is duidelijk: men is op zoek naar informatie over biseksualiteit. Dat betekent dat onze site vooral mensen trekt die op zoek zijn daarnaar. Dat is wat we wilden. De site trekt nog wel aardig wat mensen die op zoek zijn naar seksueel contact (17%), meer dan het aantal dat een groep voor biseksuelen zoekt (16%). Vraag 4 Heeft u eerder een site voor biseksuelen bezocht? 39.24% Nee, dit is de eerste keer 34.18% Ja, maar niet vaak 21.52% Ja, heel vaak 5.06% Weet het niet Tijdens een van de bestuursvergaderingen kwam de vraag naar boven om na te gaan of mensen vaker sites voor biseksuelen bezochten (ook de onze). Interessant was te weten hoe vaak dat was (dank Ton). Het leeuwendeel blijkt meer als 1 keer te komen: 56%. Meer als de helft heeft meer als een keer een site voor biseksuelen bezocht. Bijna 40% zegt voor de eerste keer een site voor biseksuelen te bezoeken. Blijkbaar zijn er veel “toevallige surfers” die op onze site komen, of mensen die nieuwsgierig zijn of voor de eerste keer op pad gaan. Vraag 5 Wat vindt u van de site van Vereniging Bi-kring de Samenkomst?

12 72.15% Goed 8.86% Matig 0.00% Slecht 18.99% Weet het niet De bezoekers zijn duidelijk over de site van de bi-kring: bijna driekwart vindt de site gewoon goed. 1 op de 5 mensen is weet het niet. Vraag 6 Hoe heeft u seksueel contact? 25.32% Ik vrij alleen met mannen 43.04% Ik vrij met mannen en vrouwen 20.25% Ik vrij alleen met vrouwen 11.39% Weet het niet Deze vraag is gesteld omdat je als biseksueel identificeren niet automatisch betekent dat je seksuele contacten met mannen en vrouwen onderhoudt of hebt gehad in het verleden. 43% van de mensen geeft aan seksuele contacten te hebben of te hebben gehad met beide geslachten. (Let op: in de vraagstelling is niet gevraagd of men op dit moment seksuele contacten met beide geslachten onderhoudt.) Bijna de helft heeft alleen seksueel contact met alleen mannen of vrouwen. Biseksuele identificatie hangt dus niet direct samen met seksueel gedrag. Bijna de helft van de biseksuelen houdt het bij een geslacht. Het feit dat men toch seksuele contacten onderhoudt met zowel mannen als vrouwen werpt volgens veel mensen de vraag op van monogamie. Bij vraag 7 is die vraag gesteld. Vraag 7 Bent u... 35.44% Monogaam 25.32% Niet monogaam, maar partner weet er van 12.66% Niet monogaam, en partner weet daar niets van 8.86% Celibatair (geen seksuele contacten) 8.86% Iemand met veel (losse) contacten 8.86% Weet het niet Ook hier kunnen we een mythe naar de prullenbak al gaan verwijzen. Slechts 13% is niet monogaam en de partners weet er niets van. Een veelgehoorde klacht over biseksuelen is dat ze dat vaak stiekem doen, alleen volgens deze (voorlopige resultaten van de) enquête liggen de cijfers heel laag. Een kwart is niet monogaam, maar de partner weet er van. Ik kan deze niet vergelijken met cijfers heteroseksuelen / homoseksuelen want ik heb deze (nog) niet tot mijn beschikking. De rest is monogaam (35%) of celibatair (8%). Een op de tien is iemand met veel losse contacten. Ook het verhaal dat de meeste biseksuelen alleen maar losse contacten hebben is nu al denk ik ontkracht, maar ook hier heb ik nog onvoldoende vergelijkingsmateriaal. Vraag 8 Hoe ziet u biseksuelen? 69.62% Ik ga graag met ze om 0.00% Ik heb mijn bedenkingen 3.80% Ik vermijd ieder contact met ze 18.99% Ik ken er geen 7.59% Weet het niet De meeste mensen die gereageerd hebben gaan graag met biseksuelen om. Deze vraag was gesteld omdat we zeer geïnteresseerd waren in biseksuelen die buiten het bi-circuit zitten en waar we vrijwel niets vanaf weten. De vraag is

eigenlijk bedoeld om te zien hoe mensen in het algemeen tegen biseksuelen aankeken (dus ook buiten het circuit). Een ruime meerderheid kijkt positief aan tegen biseksuelen. 1 op de 5 zegt ze niet te kennen. Dat is opmerkelijk laag. Het geeft aan dat biseksuelen andere biseksuelen kennen. Vraag 9 Met welke stellingen bent u het eens over biseksualiteit (meerdere antwoorden mogelijk)? 26.24% Zijn ook mensen 1.90% Hebben seks met iedereen 21.29% Kunnen monogaam zijn 1.14% Zijn sociaal onverantwoord 0.38% Zijn homoseksuelen of lesbiennes, maar weten dat nog niet 9.51% Zijn heteroseksuelen, maar hebben wel eens interesse in seks met hetzelfde geslacht 13.69% Zijn onzichtbaar in de maatschappij 0.76% Zijn onbetrouwbaar 15.21% Hebben evenveel interesse in mannen als vrouwen 1.14% Biseksualiteit is een fase waar je uitgroeit 0.38% Zijn verwarde mensen 7.22% Iedereen is biseksueel 0.38% Biseksuelen verspreiden geslachtsziektes 0.76% Weet het niet Deze vraag bestond uit een tiental stellingen waarop men kon reageren. De stellingen die we er neer gezet hebben zijn degenen die veel in de biseksuele literatuur genoemd worden. Meer als een kwart zegt dat biseksuelen “ook mensen zijn”, 1 op 5 zegt dat ze monogaam kunnen zijn en 15 procent zegt dat ze zowel in mannen als vrouwen interesse hebben. Ik denk dat nu wel gezegd kan worden dat biseksuelen over het algemeen als positief ervaren worden. Opmerkelijk is wel het hoge percentage mensen dat zegt dat ze zowel even veel interesse in mannen als vrouwen hebben. Vraag 10 Kent u biseksuelen in uw omgeving? 7.59% Ja, veel 44.30% Ja, maar niet veel 43.04% Nee, ik ken er geen een 5.06% Weet het niet Binnen het bi-circuit weet men eigenlijk erg weinig over biseksuelen erbuiten. De resultaten van deze vraag zijn opmerkelijk, want het blijkt dat biseksuelen elkaar kennen. 1 op de 10 zegt er veel te kennen, bijna de helft zegt mensen te kennen die biseksueel zijn maar niet veel. De andere helft kent ze niet. Dat betekent dat veel mensen biseksuelen kennen, ook buiten het circuit om. Je mag redelijk veronderstellen dat biseksualiteit niet voor de “lucky few” is, maar biseksualiteit als identificatie of gedrag (vrij) algemeen voorkomt. Ik moet daar goed naar kijken, want deze resultaten zijn voorlopig.

Vraag 11 Wat is uw religieuze achtergrond? 41.77% Christelijk 2.53% Islamitisch 0.00% Hindoeïstisch 6.33% Anders 45.57% Niet religieus 3.80% Weet het niet

13 Veel mensen die gereageerd hebben noemen zich christelijk, of hebben een christelijke achtergrond. Bijna de helft is niet religieus. Er zijn ook verschillende mensen die islamitisch zijn.

Vraag 12 Denkt u dat opkomen voor belangen van biseksuelen belangrijk is? 72.15% Heel belangrijk 20.25% Niet zo belangrijk 2.53% Onbelangrijk 5.06% Weet het niet Ook hier is men erg duidelijk over het belang van biseksueel activisme. Bijna driekwart vindt dat heel belangrijk. Een steun in de rug lijkt me.

Vraag 13 Hoe is uw situatie? 62.03% Ik ondervind geen discriminatie 17.72% Ik voel me wel eens gediscrimineerd 8.86% Ik wordt gediscrimineerd 1.27% Ik wordt zeer ernstig gediscrimineerd 10.13% Weet het niet Op basis van de hier gestelde reacties kun je zeggen dat ruim de helft van de mensen niet gediscrimineerd wordt. Dat is positief, maar meer als een kwart van de mensen geeft te kennen wel eens gediscrimineerd of gediscrimineerd te worden. Omdat dit thema als belangrijk wordt ervaren in Nederland zal ik dit, als er voldoende reacties zijn geweest, volledig uitdiepen. Wel kun je zeggen dat een kwart van de mensen hinder van discriminatie ondervindt. Vraag 14Bezoekt u wel eens... 7.95% Feesten of bijeenkomsten van biseksuelen? 11.36% Feesten of bijeenkomsten voor homoseksuelen of lesbiennes? 4.55% Ik ben lid van een bi-organisatie 3.41% Ik ben lid van een homo- of lesbische organisatie 0.00% Ik ben lid van een organisatie vooral voor heteroseksuelen 21.59% Ik bezoek wel eens een homo of lesbische kroeg 28.41% Ik bezoek niets wat homoseksualiteit of biseksualiteit betreft 22.73% Weet het niet Om een duidelijk beeld te krijgen van de sociale activiteiten van de mensen die gereageerd hebben, hebben we een aantal vragen gesteld van waar mensen wel eens naar toe gaan. De meeste mensen gaan nooit naar homo of bi gerelateerde activiteiten (28%), daarnaast gaan veel mensen naar homoseksuele activiteiten (resp 22% en 11%). Slechts weinige gaan naar activiteiten voor biseksuelen (resp. 8% en 5%). Vraag 15 Bent u open over uw seksualiteit? 11.39% Ja, heel open. Iedereen mag het weten. 40.51% Ik laat dat afhangen van de situatie 18.99% Zelden 24.05% Nooit, ik vertel het niemand 5.06% Weet het niet

Ondanks het relatief laag aantal respondenten op de enquête vind ik dit persoonlijk een schokkend resultaat. Bijna 1 op de 10 van de mensen is openlijk over zijn seksuele voorkeur. De rest laat het afhangen van de situatie (41%), zegt het zelden (19%) of vertelt het nooit iemand (24%). Dat betekent dat men een bepaalde voorzichtigheid betracht in de openheid over hun seksuele voorkeur. Dat 1 op 4 mensen het nooit vertelt is ernstig te noemen. Des te opmerkelijker is het dat men zegt toch biseksuelen te kennen in zijn omgeving. Dat wijst erop dat men slechts in (zeer) bepaalde situaties te kennen geeft dat men biseksueel is. Er zijn nog twee andere vragen gesteld, maar het gaat te ver voor deze korte stand van zaken om die verder uit te diepen. Medio april zal ik, wanneer er voldoende antwoorden zijn binnengekomen, wat definitievere uitslagen geven.

Stigmata Steven vertelt op zijn eigen persoonlijke manier uit wat voor familie hij komt. Hij heeft er niets meer mee. Erg veel twijfelt hij daar niet meer over. Nu vertelt hij uitgebreid over de gang van zaken binnen zijn familie. Lees en huiver mee. Zo vindt je er niet veel...

En wat zei je toen? “Ik maakte er een grapje van. Ik zei zo terloops: zo vader zo zoon.” Hoe reageerden je ouders daarop? “Die vonden het een idiote opmerking en probeerden me de mond te snoeren. Volgens hen had ik daar allemaal geen kijk op.” En dat vond je natuurlijk zelf ook? “Ach, ik was doodziek van die twee die me de hele dag liepen te koeioneren op dat vlak. Ik zat allang in de bi en SM wereldje. Waar ze geen enkele weet van hadden overigens. En de rest van die club ook niet. Maar daar had ik al in geen jaren contact meer mee.” Vind je baas dat je geen kijk hebt op zaken? “Die maakt daar geen woorden aan vuil. Ik heb ze wel eens verteld over wat voor types dat waren.” Jij was de lachende derde, om het maar eens in hun bewoordingen te zeggen? “Totaal. Kijk die familie was een zootje criminelen die ik voor geen cent vertrouwde. Er liepen wel een of twee goeie

14 rond en daar was ik mee bevriend. Het is alleen jammer dat ik pas na dertig jaar mijn ouders duidelijk kon maken dat ik anders in elkaar stak dan zij dachten en hun familie toch wel ‘wat’ problematisch was.” Wat problematisch?, schaterde ik. “Dat woord kan je niet in de mond nemen. Ze hangen erg aan die familie. Het is allemaal erg belangrijk. Bij mij deden ze voorkomen dat dat niet zo was.” Jij wist wel beter, niet? “Ha, ha.”, lacht Steven, terwijl een slok thee naar binnenwerkt, “Ik hoopte het en probeerde hen het duidelijk te maken. Maar ze wimpelden het jarenlang weg. Op een bepaald moment had ik zoiets van laat maar zitten. Ik ben mijn eigen leven gaan leiden. Die twee snapten daar niet zoveel van, geloof ik.” Wat gebeurde er daadwerkelijk met die neef?

Dat hebben ze je ook verboden, niet? “Zeker. Op een middag was ik thuis een stukje aan het tikken en toen kwamen mijn vader en die ome M. naar boven stormen om te vertellen dat ik dat vooral niet moest doen. Dat daar problemen van kwamen.” Je neemt dus een behoorlijk risico hiermee? “Ik weet het haast wel zeker. Als ze lezen wat ik er zoal van vond, gaan ze door het dak heen. Een rechtszaak krijg ik niet direct aan mijn broek, maar ik krijg vrijwel zeker dreigbrieven. Wanneer het gepubliceerd wordt, zal ik iedere dag in mijn postvakje gaan kijken wat er zoal in ligt. En dat zal niet altijd even prettig zijn.” Lekker volk. Leuk als ze weten dat er ook een Engelstalige versie van dit boek komt en er biseksuele en homoorganisaties waken over de integriteit van mensen met een biseksuele en homoseksuele voorkeur. Die zijn niet populair bij hen, neem ik aan?

“Ach, dat kon je op je vingers natellen. Die broer en die vader van hem hadden hem drie of vier jaar gegeven om te ‘veranderen’. Ze hebben geloof ik zelfs een therapeut voor hem gezocht, maar die konden ze natuurlijk niet vinden. Er is in Nederland geen een die dat soort dingen geneest. In Amerika lopen van dat soort kwakzalvers nog rond. Ze zijn zelfs in Amerika gaan zoeken geloof ik. Toen dat niet gebeurde zijn ze geweld gaan gebruiken om hem op het rechte pad te krijgen.”

“Dat kun je wel zeggen. En het vervelende is dat mijn ouders dachten dat ik de problemen veroorzaakte. Ze hebben het nog steeds niet reëel door geloof ik, want ze nodigen me nog steeds uit voor allerlei familiefeestjes en andere rotzooi. En rotzooi, dat is het.”

En wanneer was dat?

“Daarna was niets meer goed. Mijn sadisme probeerden ze eruit te halen door me te wijzen op ‘mijn fouten’. Daar raakte ik behoorlijk gefrustreerd van omdat ze fundamenteel in mijn karakter zaten te rommelen. Ik was al ontzettend verlegen als jongen, dat maakte mij nog meer verlegen.Toen ik liet merken dat ik wel iets met kunst en psychologie had, werd dat door mijn vader helemaal belachelijk gemaakt, wat me in het diepst van mijn ziel raakte. Kunstenaars en psychologen vond hij volkomen achterlijke figuren. Mijn moeder liet me nog wel lezen, en dat was zo goed als het enige wat ik nog echt mocht, op wat kloten op een muziekinstrument na, wat me weinig boeide. Achter de televisie werd ik weggehaald, omdat ik niet naar films mocht kijken, een enorme passie van mij. Sociaal kon ik niets, en mocht ik niets, feitelijk hielden ze me de eerste jaren van de middelbare school thuis, want ik was ‘niet opgewassen’ tegen de buitenwereld. Toen ik wat wiskundig bleek te zijn, zag je ineens hun de oren spitsen. In de jaren daarna probeerden ze van mij een automatiserings- en bedrijfstype te maken. Ik kon op mijn vingers natellen dat dat nooit ging lukken. Daar was ik veel te sociaal en creatief voor. Ik protesteerde er heftig tegen, maar het had allemaal geen enkele zin. Ze zagen mij als de hoofddader, en daarmee was de kous af.

“Er was toen al sprake van dat er een homohuwelijk zou komen.” Mijn koekje liet ik liggen. Ik had de rest van de avond geen zin meer in koekjes. Hoe schat je de sociale en morele positie van die familie van H. of de rest in? “Zo ongeveer op 1760. In een boek van Gert Hekma zag ik dat ze in die tijd dezelfde soort praktijken erop nahielden. Het was volslagen idioot wat ze daar aan het doen waren.” Zo vader zo zoon dus? “Dat dacht ik ook. Maar ja, als die ouders van mij daarvan moet overtuigen ben je heel wat jaren bezig. Mij is het nooit goed gelukt. Die zitten helemaal ingerot in die familie, die hebben werkelijk waar geen idee waar ze mee bezig zijn.” Kinderen laten spelen bij ernstige zedendelinquenten lijkt me ook geen goed idee. Dat is de kat op het spek binden. Het is ook volstrekt idioot en onverantwoord om de perikelen van familie voor te laten gaan, ondanks kinderen hun kwetsbaarheid. Heb je er wel eens over gedacht om er echt iets over te gaan zeggen? “Wel eens, maar ik kan niet goed schrijven. Daarom vond ik prima dat jij dat ging doen.”

Ik vraag naar die schrijverijtjes omdat toen een heel domino-effect bij jullie thuis heeft plaatsgevonden nadat die familie jou als dader aangewezen had, toch?

De jaren daarna zijn mijn ouders systematisch alles gaan verbieden als het ging om uitingen. Ik moest maar precies in de pas lopen bij hen. Ik vond het ongelooflijk vernederend dat dat gebeurde. Maar ze hadden denk ik niet erg in de

15 gaten in wat voor nest ze zaten en normale omgang eigenlijk was.” Kortom: een grote puinhoop?

probeerde hij ook op allerlei manieren onder druk te zetten, je murw te krijgen, je achter zijn karretje te spannen. Het was altijd eerst je vertrouwen winnen en daarna je flink afhakken en beledigen. Ik walgde van die vent.”

Steven zucht diep.

Had dat iets met sadomasochisme te maken?

“Kijk, mijn passie lag bij mensen, seksualiteit stond bij mij voorop, ik wilde het liefst de kunstwereld in, films maken, mensen helpen, echt de softe sector. Of ik wilde iets doen bij de recherche, het actie werk. Ik werd volledig genegeerd op dat vlak en heb ook geen enkele kans gekregen om dat te doen. Als ik een voorzichtige poging deed op dat vlak, werd het door mijn vader, en soms door mijn moeder, als ‘geen goede optie’ of ‘hier krijg je geen kans op een baan’ gekwalificeerd. Ontzettend frustrerend, heel vernederend. We hadden op geen enkele manier een raakvlak, of interesseveld gemeen. Mijn ouders waren bedrijfsmensen, en dat zijn het nog. Die zijn eigenlijk ontzettend rechtlijnig en snappen niets van wat er zich in buitenwereld afspeelt, ook al denken ze dat toch. Ik lulde maar gewoon met ze mee. Ik heb niet zoveel met dat soort lui, zeker niet toen ik via die oom M. merkte hoe dat daar eraan toeging.” Wat merkte je dan? “De haat die die oom M. had tegen homoseksuelen was belachelijk. Ik werkte in de zomermaanden wel eens op dat bedrijf van hem. Als opdracht van hem of in ieder geval met zijn medeweten werden homoseksuele medewerkers zo hard mogelijk in elkaar geslagen. Er is er een geweest die ze met een nierbeschadiging of een hersenbeschadiging hebben moeten wegdragen. Onwaarschijnlijk wat daar gebeurde. Zijn onderbazen werkten daar nog met plezier aan mee.” Mocht dat in die tijd? “Totaal niet. Als dat gebeurde, kon zo’n bedrijf de grootste problemen ermee krijgen. Volgens mij hebben ze de nodige politieonderzoeken gestart, maar niemand wilde er natuurlijk over praten. Zo’n sociaal bedrijf was het wel. Als je erover praatte kon je rekenen op een stevige behandeling. In die tijd dat ik er werkte zijn er de nodige mensen op hun bakkes geslagen, of er waren in ieder geval de grootste problemen mee. En die M. voelde zich daar helemaal op zijn gemak, dat was duidelijk te merken.” Waar merkte je dat aan? “Hij kwam iedere dag wel vrolijk van zijn werk. Volgens mij vond hij het ook erg prettig om mensen volledig te domineren en naar hun hand te zetten, ook al moest hij daarvan iemand volledig de grond in boren, of geestelijk in elkaar slaan. En ik heb het hem zien doen daar. Mij

“Helemaal niets. Daarom wat ik er ook uiterst voorzichtig mee om er iets over te vertellen. Die gast kon wel eens op ideeën komen.” Deed hij dat ook? “Indertijd kon ik daar niet helemaal achterkomen. Maar hij had wel hele vreemde ideeën over seksualiteit en zo. Een maanden geleden kwam die neef van G. bij mij op bezoek en daarna ging hij bij die M. logeren. Die hadden nog contact. Een paar weken later kreeg ik prompt een uitnodiging van die M. om eens langs te komen.” Dat gaf je natuurlijk een fijn gevoel? Steven zijn handen gaan de lucht in. “Ik dacht het niet. Die vent had denk ik gehoord dat ik actief was in het SM-wereldje. Je kan op je vingers natellen dat hij wel even wil weten hoe de vork in de steel zit, met andere woorden dat hij je uit wil gaan horen. Dan gaat hij daarna stiekem een keer kijken hoe vrouwen in elkaar geslagen worden op zo’n SM-bijeenkomst.” Dader zoekt slachtoffer? “Daar komt het zo’n beetje wel op neer. Het is een vent die wel kikt op macht, maar in tegenstelling tot mij is het werkelijkheid wat hij doet. Hij vindt het echt leuk om mensen elkaar te trappen. Dat is nogal een verschil lijkt me.” Niet een mentaliteit waar jij geassocieerd wil worden, toch? “Absoluut niet. Ik hou absoluut niet van dat soort lui.” Ha, ha. Die SM’ers nemen je serieus, neem ik aan? “Absoluut. Die kennen me op dat vlak. Mensen met intenties zijn de laatste die ze daar kunnen gebruiken. Ik heb mensen daarom netjes afgevoerd zien worden. Dat soort idioten zijn niet welkom.” En wat deed die M. nog meer? “Die had wel eens gedreigd dat hij me in elkaar zou slaan als ik homoseksueel zou zijn. ‘Dan kun je direct naar huis lopen’; zei hij. Ik denk dat ik gezien zijn verleden dat heel serieus nam.” Direct naar huis lopen? Wat bedoelde hij daarmee?

16 “Zo zei hij dat. Maar wat hij volgens mij bedoelde was dat ik een paar ribben zou gaan missen als ik het was. Ik mocht de auto wassen en daarmee basta. Als ik mijn bakkes opendeed dan sloeg hij er zo’n beetje op. Een hele agressieve vent.” En die G., die TBS’er, heeft ook wat geprobeerd, niet? “Ik kwam een keer, toen ik bij die neef logeerde, de keuken in waar hij stond te koken. Het rook heerlijk en ik wilde er iets van zeggen. Ik keek hem aan en blijkbaar stond hem dat niet aan en hij wilde uit gaan halen. Zijn handen hield hij nog net op het fornuis. Hij beheerste zich net.” En wat deed je toen? “Ik nam de benen. Ik voelde me behoorlijk bedreigd. Dat snap je wel, natuurlijk.” Namen je ouders dat serieus, met die twee? “Helemaal niet. Die vonden dat M. erg veranderd was. Hij was de goede M. waar je altijd mee kon lachen. Ik vond dat er weinig met hem te lachen viel. En bij de G. helemaal, met al zijn christelijke praatjes. Een lul vond ik het. Ik zei er ook nog wat van en dat werd me helemaal niet in dank afgenomen. Ik was de dader.”

Wat is er van die gasten geworden eigenlijk? “Oh, die oudste is een gepromoveerde ingenieur en heeft een dikbetaalde baan. Die bolle kop heb ik geloof ik nog een keer gezien. Die andere, ik weet werkelijk niet wat die doet. Het interesseert me ook eigenlijk niets. Die is niet zo slim als ie beweert. Die heeft zich letterlijk laten naaien door die familie. In zijn achterste… Wat een idioot.” Die eigenlijk homoseksueel was, toch? “Hij heeft zich inderdaad bekeerd, voor zover dat kon. Enkele jaren geleden hoorde ik dat hij ‘gelukkig’ getrouwd was, althans dat was de lezing van mijn inmiddels ingedutte ouders. Die vrouw heb ik gezien. Daar kon ik weinig heteroseksueels aan ontdekken, maar misschien had ze toch er iets van. Ik ben benieuwd of de seks gelukt is en ze niet naar een IVF hebben moeten grijpen. Op een een of andere manier zijn ze er toch in geslaagd om kinderen te krijgen. Maar dat zaakje stonk behoorlijk, en begrijpelijk.” Een moderne maatschappij als Nederland onwaardig? “Zeker. Als een organisatie als het COC of de bi-kring hier lucht van zou krijgen, zouden ze wel eens in de boom gaan klimmen, een babbeltje maken en proberen te vertellen dat dit toch wel een beetje idioot is.”

Kwam je wel eens bij die H.? “Die meed ik volledig. Er hing een sfeer in dat huis die om te snijden was. Die gasten waren ook behoorlijk agressief. Je merkte gewoon dat ze elkaar de hele dag zaten op te naaien en dat werd allemaal goed gevonden daar. Ik kreeg het gevoel dat ik op eieren moest lopen om geen klappen te krijgen.” Je had iets met die gasten, niet? “Zeker. De familie roemde hun de hemel in vanwege hun prestaties op school. Iedereen keek hun bewonderend aan als ze binnenkwamen. Het was een eer om hun te mogen ontvangen, althans zo werd het toch wel gebracht. Ik moest, zeker gezien mijn matige schoolprestaties, daar maar een voorbeeld aan nemen.” Toen Steven dat zei, viel mijn bek open. Een voorbeeld nemen aan wie??, dacht ik. Na een paar minuten kon ik me hernemen.

Een eufemisme. Zou je zoiets doen? Steven draait zijn hoofd snel opzij. “Bekijk het even. Zelfs dat heb ik er niet voorover. Ik voel me er al schuldig over dat ik daar tussen heb gezeten. Hulpverlening aan dat soort lui? Ik ben niet op mijn achterhoofd gevallen. Ik bemoei me er niet meer mee.” Hoe staan ze ten opzicht van jou nou?

17 “Heel bewonderend. Dat ik dat allemaal zo voor elkaar gekregen heb…”; zegt Steven met een sardonisch lachje. Nemen ze je serieus? “Ja, hoor. Ik ben nu ook eindelijk volwassen.” Steven knipoogt naar me. Ik weet precies wat hij bedoeld: in de pas lopen of tussen zes… vult u de rest maar in. Je was toch al volwassen toen je een jaar of dertien was? “Eigenlijk wel. Maar die lui wilden dat niet. Ik zou ineens een te grote bek hebben. Daarna zijn ze jaar in jaar uit bezig geweest om je af te breken. Wat een stelletjes hufters.” Dat heb je goed rechtgetrokken, niet? “Deels.” Hoe is je leven nu? “Zoals ik het wilde hebben. Veel goede vrienden, warme vriendschappen, een hoop gezelligheid, met een hoop kunst, muziek en andere dingen die ik leuk vind. Een intens verenigingsleven waar ik enorm veel van hou. Vooral met een accent op seksualiteit.” Wat denken anderen daarvan? “Dat ik de hele dag lig te neuken. Althans dat dachten ze. Vaak nog wel overigens.” En is dat ook zo? “Helemaal niet. Affectie is denk ik het belangrijkste in mijn leven. Ik neuk niet zoveel, ik wil gewoon zijn zoals ik ben, zonder dat andere mensen daar te veel doorheen lopen te stampen. Die zijn niet welkom.”

Het enige objectieve bi-blad van Nederland. Huidige oplage: 15.000! SCHATTING

18

Adressenlijst biseksuele groepen in de Benelux, Frankrijk en Duitsland Naam: Bi’Cause Adres: C/O C.G.L., 3 rue Keller Postcode: 75011 Huidige locatie: PARISFRANCE Telefoon : 06-66065493 Email : [email protected] Website : http://www.bicause.asso.fr of http:// bicause.pelnet.com Stichtingsdatum : 1997 Groep bestaat uit : vrouwen en mannen Huidige leeftijd van de leden: 30 tot 70 Extra informatie: Onze doel is de biseksuele identiteit te laten versmelten. Door: - het promoten van relaties tussen biseksuele mensen op een plaats die hiervoor nog niet bestond - toename van onze kennis van biseksualiteit - informeren over het bestaan en de realiteiten - vechten tegen seksueel overdraagbare ziektes zoals AIDS - het beschermen van biseksuele mensen hun rechte wanneer nodig.

Just Girls Naam: Just Girls Adres: Rozenstraat 14 Postcode: 1016NX Huidige locatie: Amsterdam Telefoon: 020-6263087 Email: [email protected] Website: http://www.geocities.com/aapie86 Stichtingsdatum: meer dan vijf jaar geleden Groep bestaat uit: vrouwen Leeftijd: 15 tot 25 (min of meer) Extra informatie: Een activiteitengroep voor lesbische en biseksuele meiden, waarmee we films kijken, spelletjes doen, discussie houden, uitgaan, feestjes geven en een keer per jaar een weekend weg gaan.

Young & ouT Naam: Young & ouT Adres: Universiteit van Tilburg, Warandelaan 2 (K208) Postcode: 5037AB Huidige locatie: Tilburg Telefoon: Email: [email protected] Website: http://www.youngandout.nl Datum van oprichting: 20-6-2003 Groep bestaat uit: Holebi jongeren Leeftijd: t.m dertig jaar Extra informatie:

Young & ouT is een vereniging voor homo, lesbo & bi jongeren in Tilburg en omgeving. We organiseren leuke, gezellige en daarnaast ook serieuze, informatieve activiteiten voor onze leden. Bovendien houden we iedere maand (3e donderdag van de maand) een feest in café de Lollipop.

Naam: COC Tilburg Adres: Stadhuisplein 344c Postcode: 5038TH Huidige locatie: Tilburg Telefoon: 013-5359050 Email: [email protected] Website: http://www.coctilburg.nl Extra informatie: Organisatie voor homo’s, lesbo’s en biseksuelen in MiddenBrabant Naam: Apollo, vereniging voor lesbische, bi- en homojongeren Adres: Van Oldenbarneveldtstraat 116 Postcode: 3012GB Huidige locatie: Rotterdam (centrum / binnenstad) Telefoon: 010-4361444 Email: [email protected] Website: http://www.apollo-rotterdam.nl Stichtingsdatum: september 1968 Groep bestaat uit: jongeren, zowel man als vrouw Leeftijd: maximaal 27 jaar Extra informatie: We zijn een vereniging die al bijna 37 jaar een begrip is in de verre omstreken. Zo organiseren wij 2x per jaar gespreksgroepen, hebben wij thema café’s, filmcafé’s, grootse feesten en uiteraard een eigen caféruimte in de homostraat van Rotterdam. Onze vereniging is bedoeld voor jongeren tot en met 27 jaar, die niet bekend zijn in de homowereld. Wij bieden een veilige, maar wel zeer gezellige sfeer in ons eigen café. Iedereen die om een praatje verlegen zit of iets kwijt wil, kan daar altijd mee bij ons terecht. Openingstijden: Vrijdag van 18.00-02.00 (leeftijdsgrens tot 27 jaar) Zaterdag van 21.00-02.00 (voor iedereen)

De BiGenoten Naam: De BiGenoten Huidige locatie: Deventer Telefoon: 06-21648558

19 Email: [email protected] Stichtingsdatum: 12-02-2001 Groep bestaat uit: vrouwen Leeftijd: 40+ Extra informatie: de coördinator is Dirkje van Bemmel De BiGenoten zijn biseksuele vrouwen met een HBO/AC of kunstachtergrond, die met elkaar een ontmoetingsgroep vormen. Zij komen uit de wijde omgeving van Deventer. Doel is contact, het uitwisselen van ervaringen, informatie en gezelligheid. Zes keer per jaar zijn er thema-avonden op maandag. Gemiddeld zijn er 10 vrouwen aanwezig. Verder zijn er allerlei sociale activiteiten die spontaan door de leden georganiseerd worden. Hoogtepunt is het jaarlijkse kampeerweekend eind augustus.

Email: [email protected] Website: http://www.kringenhaaglanden.nl Groep bestaat uit: gemiddeld 10 mannen en vrouwen Leeftijd: tussen de 25 en 50 jaar Beschrijving van de groep: Stichting de Kringen is een landelijk verband van ongeveer 200 gespreks- en/of gezelligheidsgroepen waarin homo- en/ of biseksualiteit de bindende factor is. De Kringen Regio Haaglanden is de regionale equivalent hiervan en telt momenteel 16 kringen, waarvan 2 bi-kringen. De regio Haaglanden omvat onder andere Den Haag, Delft, Rijswijk, Leidschendam, Voorburg, Zoetermeer en het Westland.

Uferlos e.V. Bi-Group Cologne Naam: Gay & Lesbian Switchboard Telefoon: 020-6236565 Email: [email protected] Website: http://www.switchboard.nl/ Extra informatie: Informatie en advies aan homoseksuele en biseksuele mannen en vrouwen.

Dubbelzinnig Naam: Dubbelzinnig Adres: Draakplaats 1 Postcode: 2018 Plaats: Antwerpen Telefoon: +32-(0)485-845919 Email: [email protected] Website: http://www.dubbelzinnig.be Groep bestaat uit: vrouwen en mannen (ongeacht leeftijd) Huidige leeftijd: 25 tot 60 jaar Extra informatie: Elke eerste donderdag van de maand gespreksthema-avond en café-avond.

kringenhaaglanden.nl The place to be and meet

Kringen Haaglanden Naam: Kringen Haaglanden Adres: p/a Scheveningseveer 7 Postcode: 2514HB Plaats: Den Haag Telefoon: 070-3293339

Adres: Mail & Meeting Point Uferlos e.V. c/o Buergerzentrum Ehrenfeld Venloer Strasse 429 Postcode: 50825 Plaats: Keulen (Cologne) Land: Duitsland Telefoon: Peter (49) 0221 / 841 804 (Duits & alleen avonden) Fabian (49) 0221 / 93 67 767 (Engels) E-mail: [email protected] (alleen Duits) peter@ uferlos-online.de (alleen Duits) [email protected] (Engels en Duits) Website (URL): www.uferlos-online.de (alleen Duits) Stichtingsdatum: 1986 Groep bestaat uit: beide geslachten Huidige leeftijd: 23-55 Extra informatie: We bieden een grote variatie aan activiteiten: Een open ontmoeting: eerste maandag van de maand. Deze ontmoeting is ideaal voor kennismaking. Op: 20:00 Bürgerzentrum Ehrenfeld, Venloer Str. 429, Koeln Thema-avond: 3de maandag van de maand om 20:00. Het onderwerp is vaak daarvoor te zien op onze website. Bürgerzentrum Ehrenfeld, Venloer Str. 429, Koeln Stappen: derde zaterdag in de maand om 20.00. De ontmoeting is minder gestructureerd en geeft bezoekers de kans om te praten en misschien zelfs een paar drankjes met andere biseksuelen. Locatie: zie alstublieft onze website. Vrouwen Bi-Group: voor planning en locatie, zie onze website.