Jaargang 3, januari 2005 Copyright Vereniging Bi-kring de Samenkomst
2
Inhoud Voorwoord van de secretaris................................................................. 3 Italiaans temperament ........................................................................... 4 Normen en waarden: minder waarden en een paar normen ................. 5 Een eerlijk feestbeest - deel 3 ............................................................... 6 Modder..................................................................................................8 Lesbisch of hetero? Of misschien allebei? ......................................... 10 Aankondiging publicatie ....................................................................12 De belevenis. Deel 2. ..........................................................................13 Adressenlijst biseksuele groepen in de Benelux, Frankrijk en Duitsland..........................................................................................14
Wie de wereld op zijn kop ziet, laat ‘t onderste boven komen.... Acceptatie is een gave, geen voorrecht. (c) 2005 Vereniging Bi-kring de Samenkomst Typesetting: de Snor
3
Voorwoord van de secretaris Voor alle lezers die ik nog niet gezien of ontmoet heb gehad, iedereen de beste wensen voor 2005. En mogen we voor dit jaar respect en meer aan de mentaliteit van de mensen werken! Dat we meer voor elkaar klaar staan… dan wordt 2005 een goed jaar. Ik zeg: Goed! Want tegenwoordig moet je niet meer te vlug juichen. Voor je het weet sla je de plank weer mis. Dit jaar wordt voor de Vereniging Bi-Kring De Samenkomst een bi-zonder jaar. Dit jaar viert de Vereniging het 10 jarige bestaan. We zijn druk bezig om een leuk programma in elkaar aan het zetten, met veel muziek, dans en leuke andere dingen of activiteiten waar iedereen aan kan deelnemen. De vooruitzichten zijn goed en de Vereniging met het BiMagazine loopt beter dan ooit. Hoe zou dat komen? We hebben ook leuke contacten in het land en in het buitenland gekregen, daar zult u de komende tijd ook meer van horen. Ook de donateurs mogen we niet vergeten die ons al jaren trouw zijn en zich dit jaar ook weer aangemeld hebben. We zijn druk bezig met het BiMagazine die in 2005 ook goed vooruitzicht heeft. Er komen het komende jaar weer veel informatieve en interessante artikelen. Lees ook de aankondiging in dit BiMagazine, daar staan een paar interessante dingen in. Met hartelijke dank aan alle medewerkers (mezelf, Rogier, Peter & Wilfred). Ook zullen we dit jaar de mensen die om advies of informatie vragen betreffende biseksualiteit te woord staan of beantwoorden per email of telefoon. In de bioscopen draait op dit moment een film die geschikt is voor biseksuelen: Alexander, naar het leven van de Macedoniër Alexander de Grote. We hebben de film nog niet gezien, maar wat we hoorden uit de pers wordt duidelijk dat Alexander, terecht overigens, biseksueel is. Misschien dat er een discussie loskomt naar aanleiding van deze film. Oppassen is het wel: hij duurt tweeëneenhalf uur. Halverwege 2005 gaat de GayCinema weer van start. Er zijn elf filmdagen gepland. Het is zeker de moeite waard. In heel Noord-Brabant worden de films vertoond. Er waren veel problemen met adressen van biseksuele groepen. Op dit moment wordt hard gewerkt aan een goede, kloppende adressenlijst. Achter in het BiMagazine staan de eerste resultaten. Hebt u een bi-groep en deze staat nog niet vermeld? Geef deze door aan
[email protected]. We hopen u dit jaar te mogen verwelkomen op het Bi-Zomerfeest wat we op 3 september gaan organiseren én dat we op deze manier het contact nog meer mogen verstevigen. Vriendelijke groeten, Ton Heesters
4
Italiaans temperament Interview: Ton Heesters en Wilfred Zegwaard Tekst: Ton Heesters en Wilfred Zegwaard Rosa Bartolo is een 28 jarige vrouw uit Limburg, maar ze is van oorsprong Italiaanse. Ongeveer een jaar geleden kwam ze bij de bikring met meer vragen dan antwoorden. Haar universitaire werk beviel haar niet, haar relationele leven leek zich buiten haar te voltrekken en ze kon niet uitleggen aan haar omgeving wat er nu precies aan de hand was. Nu heeft ze meer antwoorden dan vragen. Het werd eens tijd om haar een paar vragen voor te leggen. Over hoe ze als biseksueel door het leven gaat, haar omgeving reageerde toen ze uit de kast kwam en hoe ze de toekomst ziet. En wat zijn ook de verschillen tussen Italië en Nederland op het gebied van biseksualiteit en homoseksualiteit? Beschrijf eens waar je vandaan komt? Ik kom uit een kleine stad in Italië. Het is een provinciestad. Er is geen universiteit, het is vooral een stad waar gezinnetjes wonen en kinderen opgroeien. Je zou het kunnen omschrijven wat in Nederland een forensenstad wordt genoemd? Ja, inderdaad. De meeste mensen wonen daar, maar werken ergens anders. We hebben wel winkels, kantoren en banken en zo. Er is wel een heel groot bedrijf. Een heel groot bedrijf? Ze maken autobussen. Wanneer ontdekte je voor het eerst dat je iets voelde voor mannen en voor vrouwen? Dat is moeilijk om te zeggen. Voordat ik dat duidelijk door had… zo’n vier of vijf jaar geleden. Wanneer werd er voor het eerst over gesproken, met jou, over biseksualiteit, homoseksualiteit? Expliciet over biseksualiteit, heb ik pas een jaar geleden met Ton erover gesproken. Als kind heb ik er al wel over gepraat met en over gevraagd aan vriendinnen, maar we wisten niet dat we het over biseksualiteit of over homoseksualiteit hadden. Dat was een beetje, zo gezegd, naïef. Het ging wel over gevoelens… Als ik naar mezelf kijk: bij mij rommelde er altijd wat toen ik vijftien, zestien jaar was, ik wist niet wat er met mij aan de hand was. Bij mij was dat ook heel duidelijk. Als ik nu terug kijk dan weet ik dat ik op mijn vriendinnen verliefd ben geweest. En ik ben ook op zoek geweest. Ik heb het mijn moeder gevraagd. Ik ben een keer met mijn moeder naar de boekhandel geweest, ik was echt heel erg klein, ik had net leren lezen. Ik had een boek gezien over lesbische meisjes en ik had echt zoiets van: Oh, mamma, wat is dit, wat is dit? Interessant…! Als ik er nu aan denk heb ik echt flashbacks van dat soort dingen. Vooral is het echt een heel, diep zwart gat geworden… Dat ik daar niet aan heb kunnen denken. Een theorietje van mij is dat je in die tijd hard moest werken, aan school bijvoorbeeld? Ja, ik was ook met andere dingen bezig. Het was niet zo in mijn gedachten. Ik werd ook beïnvloed door het feit
dat iedereen het natuurlijk vond dat je een vriendje moest hebben als meisje. Aan vriendjes had ik wel gedacht. Niet heel veel. Ik had wel het idee dat ik ooit vriendjes zou willen hebben. Huisje, boompje, beestje? Ja, dat soort dingen. Ik ben dat nooit helemaal geweest. Je had wel meisjes die heel erg veel willen doen voor het gezin, maar zo was ik niet. Maar het was iets dat me wel natuurlijk leek… Zou je straks willen trouwen en kinderen krijgen? Eh, kinderen wel, maar trouwen dat weet ik niet… (We lachen luid). Tegenwoordig kun je ook met twee vrouwen kinderen krijgen… Ja… Zijn er in Italië ook homohuwelijken? Het was een paar weken geleden, een paar provincies hadden geprobeerd om een contract in te voeren (vgl. geregistreerd partnerschap, red), maar natuurlijk heeft de kerk dat tegengehouden. We hebben ook tegenwoordig een rechtse regering. We hebben in Italië regionale parlementen en een nationaal parlement. Regionale parlementen willen het, maar het nationale parlement houdt het tegen. Dus ik mag concluderen dat je eerste relatie een vriendje was? Ja. Lang gehad? Twee dagen. (We lachen honderduit). Heel lang dus. Was je eerste liefde, ik bedoel niet een relatie, een man of vrouw? Volgens mij een vrouw… (Weer lachen we). Dat was iemand op school? Ja. Vlinders in je buik? Ik weet nog dat ik gedichten heb geschreven, en brieven, en dat soort dingen. Alles was ik vergeten maar toen niet. Je bent vanuit Italië naar Nederland gekomen vanwege je werk. We hadden het net al een beetje over gehad. Zijn er duidelijke verschillen tussen Italië en Nederland op het gebied van homoseksualiteit en biseksualiteit? Je bent dingen “vergeten” van vroeger misschien omdat in Italië dingen moeilijker liggen? Ik denk het wel. Ik ken mensen in Italië die homoseksueel zijn. En dat is ook mogelijk. Het is wel iets heel erg verborgen gehouden wordt. Het wordt zelfs aan goede vrienden niet zomaar verteld. De familie is ook heel moeilijk. Ik ken mensen die samenwonen en die het niet aan de familie hebben verteld. Dus de Italiaanse maatschappij doet er dus best moeilijk over? Ik vind van wel. Is het een taboe? In Italië is een heel oude katholieke cultuur. Als daarover wordt gesproken, in de goede gevallen, helaas, gaat het zo van: ja, het is jammer dat je zo bent, maar we houden wel van jou en we zijn allemaal van God. Niet omdat mensen van jou houden, maar omdat je zielig bent. Ziek? Iets soortgelijks. Maar als je kijkt naar Italië dan maakt Italië meer homoseksuele films dan Nederland? Dat kan. Je hebt gelukkig een hele brede beweging van mensen die tegen dit soort dingen zijn. Die is waarschijnlijk ook veel actiever, omdat ze een duidelijke tegenstander hebben. Een hele sterke tegenstander. De nood is er. De wil is er om er tegen te vechten. Maar Italië is een groter land, en die maken sowieso meer films. Italianen zijn ook heel solidair. Wat bedoel je met solidair? Ik denk dat de homoseksuele wereld echt een familie is. Ik weet er niet zoveel van. Ik ben er niet zovaak mee in contact geweest. Er zijn niet zoveel mensen die weten van mijn homoseksuele kant. Ik heb er niet zoveel van gezien. Wel denk ik dat ze georganiseerd zijn, vooral in de grote steden. In Rome bijvoorbeeld. Ik heb ook gehoord dat er veel te doen is in de steden. Sinds jij in de bikring zit ben je er wel heel actief in geworden? Inderdaad. Hier in Nederland. Maar ik heb wel vrienden in Italië. Ook
5 homoseksuele vrienden? Ja, dat bedoel ik ook. In Nederland lijkt er soms een strikte scheiding te zijn tussen homoseksuelen en de rest van de wereld. Wij zijn homo en jij niet. Is dat in Italië ook zo? Ik heb het idee van wel. Wat biseksualiteit betreft heb ik meegemaakt dat een van de beste vriendinnen zich als biseksueel had geïdentificeerd . Nu identificeert ze zich niet meer als biseksueel maar als lesbisch. Maar toen ze zich als biseksueel identificeerde had ze heel veel moeite met mensen. Ik heb zelf ook urenlang moeten mailen met vriendinnen om uit te leggen waarom ik me biseksueel voel en niet honderd procent lesbisch. Lukte dat? Uiteindelijk wel. Maar het is wel het is wel moeilijk voor me geweest. Misschien heb ik wel iets voor mezelf ingebouwd. Ik ben een beetje… als mensen een grapje maakte, dan deed ik een beetje… werd ik een snel geïrriteerd. Dan is het moeilijk communiceren om te vertellen wat er precies aan de hand is. Dan heb je al geen zin om het uit te leggen? Ja, precies. Maar het blijven natuurlijk goede vrienden. Je hebt wel de motivatie nodig om het te begrijpen. Of zij mij honderd procent begrijpen weet ik niet. Maar zij accepteren wel wat ik zeg. Je hebt het wel eens over een proces gehad, dat het je jarenlang geblokkeerd heeft. Voel je dat nou anders? Ja. Ik voel mezelf veel zelfbewuster. Ik vind niet alleen dat ik veel over biseksualiteit heb geleerd, maar ook mezelf, om met mezelf om te gaan. Ik kan wel zelf heel veel relaties zien tussen het probleem wat ik had en veel andere problemen. Ook relatieproblemen, vriendschappen, bijvoorbeeld de manvrouw relatie waar ik veel moeite had om in de vrouwelijke rol te moeten zitten. Dat heb je op je werk, thuis en overal. Mijn hele leven werd daardoor beïnvloed. Je wilt dat wat meer omdraaien? Ja. Je wilt je andere kant laten zien: van zo ben ik ook? Ja, precies. Wat je veel ziet bij biseksuelen is dat als het geaccepteerd hebben dat dingen makkelijker worden. Contact leggen, vriendschappen aangaan, vrijer voelen of een relatie aangaan en zeggen dat ze ook een andere kant hebben, dat dingen in zijn geheel beter gaan lopen. Ervaar jij dat ook zo? Ja. Het was in het begin even moeilijk. Ik kan nu wel uitleggen wat er met mij aan de hand is en als iemand de wil heeft om het te begrijpen kan ik het ook wel uitleggen. Als er problemen zijn kunnen we dat ook oplossen of om een manier vinden om er mee om te gaan. Als je niet weet wat er aan de hand is en je wordt gek van dingen en je weet niet waarom… Je dacht ook dat je gek was? Ja, ik dacht dat ik gek was. Ik heb een dokter nodig. Ik kan zo niet verder. En ik kon niet meer verder zo. Dat is wel waar. Ik ben ziek. Toen ik voor het eerst de LNBifolder (Landelijk Netwerk Biseksualiteit, red) las moest ik echt huilen. Ik kon niet huilen, want ik was uit met vrienden. Ik moest me helemaal inhouden, ik slikte mijn verdriet in. Heb je dat serieus overwogen, naar een dokter gaan? Ja. Ook in Italië? Ook al in Italië. Ik kan soms heel depressief worden. Dat is eigenlijk begonnen toen ik mijn
eerste vriendje had. Als ik het goed begrijp heeft biseksualiteit jouw hele sociale manier van doen beïnvloed? Niet alleen. Ik heb hele foute dingen gedaan, op seksueel niveau en op relatieniveau. Ik heb echt stomme dingen gedaan. Het had niet alleen te maken met mijn biseksualiteit, maar ook dat ik zo onzeker was. Wordt je wel eens afgewezen? Daar ben ik altijd bang voor. Niet begrepen gevoelen worden? Dat zeker, niet geaccepteerd worden. Ik ben heel sociaal, en ik heb ook veel vrienden nodig. (Ze schiet in de lach). In het volgende BiMagazine het vervolg van dit interview.
Normen en waarden: minder waarden en een paar normen Tekst: Wilfred Zegwaard Na het aantreden van het kabinet Balkenende heeft het kabinet voortdurend de nadruk gelegd op een hernieuwd accent op “normen en waarden”. Volgens de premier, JanPeter Balkenende, is er in Nederland een voortdurende vervaging te zien van “omgangsvormen” en hoe “wij elkaar zien”. Het wordt dus tijd volgens de premier om het debat weer eens te voeren. Jan-Peter Balkenende is niet de eerste premier die normvervaging signaleert. In de jaren tachtig, tijdens de regeerperiode van Dries van Agt, werd deze discussie ook al eens opgestart. Die discussie leidde overigens tot weinig concreet resultaat. Binnen progressieve kringen werd toen de discussie een beetje als een “farce” gezien. Normen en waarden zijn een vaag begrip, zeker als het gaat om biseksualiteit. Je moet dus eigenlijk goed duidelijk maken wat je met normen en waarden bedoeld. Bedoel je dus alleen omgangsvormen? Christelijke normen en waarden? Islamitische normen en waarden? Of zijn het normen en waarden die alleen gelden voor homoseksuelen en biseksuelen, die dan weer anders zijn als voor de rest van de bevolking? Ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat het normen en waarden debat een nogal christelijk tintje heeft. Dat roept bij mij beelden op van een starre, intolerante, strak geregisseerde manier van omgaan met elkaar. Ik krijg dat een samenleving te zien die lijkt op de samenleving van voor de jaren zeventig die ik ken uit de geschiedenisboeken. Om eerlijk te zijn slaat me dan de schrik om het hart. Dat waren de tijden dat je het als homoseksueel of biseksueel erg moeilijk had. Dat het zeer moeilijk of zoniet onmogelijk was om een behoorlijk bestaan op te bouwen. Waar de kerk een soort omnipotente invloed had op de maatschappij. En als je niet geloofde (en ik ben niet gelovig) je wel eens in de problemen kon komen. Zijn dit de “normen en waarden” waar Jan-Peter Balkenende over spreekt?
6 Omgangsvormen zijn in Nederland inderdaad een groot probleem. Onze maatschappij is aanzienlijk ingewikkelder geworden de laatste jaren. In plaats van een gestructureerde samenleving met aan de ene kant de christelijken (onderverdeeld in katholieken en protestanten) en aan de andere kant de progressieven (socialisten en communisten) hebben we een samenleving gekregen die uit een enorme variatie van bevolkingsgroepen, geloven en overtuigingen bestaat. Iedereen wil ook gehoord worden. Biseksuelen zijn daar één van. Vaak worden allochtonen verweten dat ze niet weten hoe je met Nederlanders moet omgaan. Het grappige is dat uit onderzoek blijkt dat Nederlanders dat zelf ook niet weten. De pot verwijt de ketel dus wat. Mensen met een christelijke achtergrond zijn vaak bang voor moslims, omdat ze volgens hen weinig respect hebben voor het menselijk wezen. Ze wijzen dan naar de geschiedenis. Islamitische koninkrijken zouden op grote schaal hebben gemoord en geplunderd. Dat bewijst volgens hen dat mensen met een islamitische achtergrond imperialistische en moordzuchtige neigingen hebben en dat dit door hun religie gedicteerd wordt. Die christenen kennen hun geschiedenisboekjes niet. Ook christenen hebben op grote schaal gemoord en geplunderd. De twee bekendste uitwassen zijn de inquisitie en de kruistochten. Tijdens de inquisitie werden mensen die verdacht werden met de duivel te heulen zonder meer ter dood gebracht (een interessant boek over deze tijd is De Naam van de Roos van Umberto Eco). Gedurende de kruistochten werden moslims zonder meer op grote schaal ter dood gebracht als ze zich niet wilden bekeren, een tactiek die de kerk tot zeer recent toepaste op gebieden waar ze zieltjes wilden winnen. En dan niet te spreken van de vele Europese oorlogen waar een duidelijk christelijk tintje aan zat. Imperialistische neigingen? Nee, hoor. Dus waarom normen en waarden? Ik ben het met Jan-Peter Balkenende eens dat mensen op een wat andere manier met elkaar om moeten gaan, maar niet op de manier zoals hij dat denkt te doen. Het enige wat ik zou willen is dat mensen elkaar met wat meer respect moeten behandelen. Goed, een mens is een mens. Je kunt niet iedereen in gelijke mate leuk vinden (om eerlijk te zijn: persoonlijk heb ik grote moeite met mensen met een crimineel of alcoholverleden), maar respectvol gedrag is voor mij één van de peilers waarop ik dingen doe. Dat wil niet zeggen dat ik niet kritisch kan zijn. Ik ben zeer kritisch als het gaat om religie, maatschappelijke verantwoordelijkheid en het economisch bestel. Vroeger zei ik gewoon wat ik dacht, maar ik heb gemerkt dat mensen niet altijd je eerlijkheid respecteren. Ik draai de boel nu om en peil eerst hoe mensen erover denken, en ga dan pas mijn eigen verhaal naar buiten brengen. Een normen en waarden show op de televisie is totaal onnodig. Dat krijgt teveel een paternalistisch tintje. Dan gaan we naar de jaren zeventig terug waar de overheid zich met iedereen en alles moest bemoeien. Maar het propageren
van meer sociaal gevoel zou best wel eens kunnen. Je kunt dat mensen vooral via school & werk wat bij kunnen brengen. Dan filter je er de mensen wel uit die lak hebben aan sociaal gevoel. Maak die dan ook duidelijk dat ze op de verkeerde weg zijn. Op deze manier krijgen we een zeer diverse, interessante samenleving, zonder dat we elkaar naar de keel vliegen.
Een eerlijk feestbeest - deel 3 Interview: Peter Sporen en Wilfred Zegwaard Tekst: Wilfred Zegwaard Ton vertelde over zijn vroege relaties. Nu geeft Ton het relaas van zijn trio-relatie. Hoe is dat precies gegaan? “Ik heb acht jaar een relatie met hun gehad. Het was een heel hectische tijd. Ik wil er niet teveel op ingaan. Er is heel teveel gebeurd.” Ton: “Toen ging ik denken hoe zij verder zouden kunnen komen. Maar ze kwamen op de proppen met een soort SM waar ik niet van hield. Ook dingen in de persoonlijke sfeer werden moeilijk. Toen wilde ik weggaan, maar gebeurde van alles.” En verder: “Ik wil er niet teveel over kwijt. Het was kwetsend. Zelfs de buren durfden geen beklag te doen. Het stomme ervan was dat ik veel van die mensen ken. Er gebeurde ook nog iets anders.” Wat? Ton: “Ik stond op een zandpad te praten (eigenlijk was het een homoontmoetingsplaats). Toen liep daar een trimmer. De man waar ik mee stond te praten zegt: “Zie je die trimmer? Die heb ik al een paar keer te pakken gehad.” Ik fiets dat pad af, blijkt een man te zijn die me bekend voor komt. “Shit, dat is hij.”; dacht ik. Hij springt over het prikkeldraad. “Is die biseksueel?”; dacht ik. Die man gaat met zijn pik spelen, die andere man speelt met hem. Ik kwam thuis en Maria belt op. Ik zeg: “Ik moet één
7 ding kwijt. Die man is biseksueel.” Ze gooit de hoorn erop Ik heb nooit meer iets gehoord over hun. Blijkbaar was er rust in de tent.” Ton: “Ik wilde echt loskomen van dingen. Vaak was ik heel erg pissig en woedend. Het doet me zoveel.” Is het moeilijk om een triorelatie te hebben? Ton: “Heel moeilijk. Je bent met drie mensen. Je hebt drie verschillende gedachten, drie verschillende gevoelens. En dan moet het maar passen. Als er één dominant is gaat die heersen en sturen en dan zijn de poppen aan het dansen. In een triorelatie moet je niks opgeven. Hou jezelf in de hand. Je moet je eigen woning ook niet opgeven. Probeer ook jezelf te blijven. Kom op voor je eigen rechten, anders ga jezelf verloochenen.” En verder: “Ga je een triorelatie aan dan mag er geen jaloezie zijn. Als biseksueel zijnde geef je soms meer aandacht aan de een dan de andere. Je moet kunnen geven en nemen. Soms heb je meer verlangens naar een vrouw of man. Dat kan consequenties hebben en als ze dat kunnen accepteren dan is er een opening. Je moet dan wel uitkijken wat je doet.” Hoe worden beslissingen genomen? Het stel moet zijn eigen beslissingen nemen. De derde hoort daar buiten te blijven. Het enige wat hij kan doen is advies geven. Het is nooit helemaal gelijkwaardig. Dat bestáát gewoon niet!” Verder noemt Ton iets anders belangrijks: “Je moet meningsverschillen kunnen accepteren. En dan is er de kwestie van geven en nemen. Kijk uit wat je doet! Je moet respect kunnen opbrengen voor ieders leven.” De triorelatie met Maria en Nico heeft acht jaar geduurd. Waar is het op stuk gelopen? “Claimen. Bewegingsvrijheid had ik niet. Vrijheid en bewegingsvrijheid zijn twee verschillende dingen. “Wat ga je daar doen?”, was een veelgehoorde vraag. Er was teveel beperking van de vrijheid. Je moet overal verantwoordelijkheid voor afleggen.” Na de triorelatie heb je de keuze gemaakt om geen relatie meer te hebben. Heb je nog dingen meegemaakt waardoor je die keuze ongedaan wilt maken? Of blijf je daaraan vasthouden? Ton: “Daar blijf ik aan vasthouden. Ik zeg nooit nooit, want dat weet je niet. Het is hetzelfde voor Richard. Ik zat alleen in een café in Antwerpen te wachten op Inge. Dan komt die jongen binnen. We kijken elkaar aan. We gingen met zijn alle naar het restaurant. Ik maak een opmerking van: “Die snoepen uit één potje.” Toen zijn we naar het Roze Huis gegaan. We hebben zitten praten boven met een thema. Daarna zijn we naar beneden gegaan. Inge vraagt: “Hoe is het met je ex?” Richard komt naar beneden en zegt: “Het komt wel goed.” Hij ging sigaretten halen. Hop, we gingen richting de naar de Bazaar. Ik kreeg geen verbinding met de mobiele telefoon van Peter, want we stonden te wachten op Peter plus een paar anderen mensen. “Waar blijven ze nou?”; dacht ik. Richard kwam eraan. Hij komt naar me toe en geeft me een tongzoen, en daarna duwde hij zich langzaam van mij af. De Marokkanen aan de overkant kéken. Ik ga de Bazaar binnen en laat alles op me af komen. Naderhand heb ik afgesproken met Richard dat we elkaar vaker zien. “Geen relatie, gewoon goede vrienden. “Is goed, gozer.”; zegt hij.” Ongeveer tien jaar geleden heb je de Bi-kring opgericht. Deze groep richt zich specifiek over biseksuelen. Hoe heb je de afgelopen tien jaar ervaren? Ton: “Het zijn schitterende jaren geweest. Kijk: ik hoop er nog enkele jaren mee door te kunnen gaan. Na een paar jaar kan misschien iemand anders het overnemen. Het moet blijven bestaan!”. En verder: “Je kunt niet zeggen: biseksualiteit is geaccepteerd. Homoseksualiteit wordt getolereerd, niet geaccepteerd. Als ze biseksualiteit al begrijpen. Acceptatie zal tijdens mijn leven niet gebeuren. De komende jaren zal ik mensen verder kunnen helpen met hun biseksualiteit.” Vaak wordt toch de Bi-kring gezien als een probleemgroep. Wat vind je daarvan? “De Vereniging is voor alle biseksuelen toegankelijk. Iedereen die iets te vertellen heeft is welkom. Er zijn wel mensen die een doe groep of seksgroep zoeken. Ik moet erbij zeggen: we hebben een feest georganiseerd zonder Darkroom. Seks als gespreksthema speelt een ondergeschikte rol in de groep, er worden allerlei andere zaken besproken zoals contactleggen, relatievorming, etc. Natuurlijk zijn er soms problemen en die moet je ook bespreekbaar maken en proberen op te lossen.” Er zijn een aantal groepen voor biseksuelen actief. Wat zou je hun adviseren? “Je moet heel goed luisteren, laat mensen hun zegje doen. Je moet ook mensen actief begeleiden en kunnen praten over allerlei zaken.” Deze tip hebben we genoteerd. Biseksuelen zijn een gevarieerd publiek. Zie je toch dingen die veel biseksuelen gemeen hebben? Ton: “Vertrouwen, vooral vertrouwen in andere mensen. Veel biseksuelen zijn in hun vertrouwen beschadigd. Biseksuelen onder elkaar? Ze staan open voor elkaar. Er is echter een grote onzichtbare groep die (nog) geen contact zoekt.” Ton voegt daaraan toe: “Biseksuelen die met hun gevoelens rondlopen zijn veel gevoeliger dan biseksuelen die open-minded zijn. Die laatsten zijn vaak veel harder en directer. Veel biseksuelen zijn door hun seksualiteit veel gevoeliger.” Een ander feit wat hij constateert: “Wanneer een biseksueel bij de bigroep komt zegt hij: “Ik ga niet direct praten.” Dan komt hij of zij erbij en dan praat die persoon na een half uur voluit. De groep betrekt makkelijk iemand erbij. Er is een zekere gemeenschapszin.” Tot slot voegt Ton eraan toe: “Het komt erop neer dat iedereen gelijk is. Als iemand niet zo is, dan is er geen plek voor die persoon.” Wat dacht je van een glaasje champagne, Ton?
8 aardappeltjes. Erg, erg lekker, maar je moet het wel goed klaarmaken.
Modder Door: Rogier van Berkel
Wie bent u?
Wie ben ik? Die vraag stel ik mezelf ook wel eens. Maar goed: ik zal een tipje van de sluier oplichten. Ik ben geboren in Den Helder in 1965. Mijn hele jeugd heb ik daar gewoond. Ja, ik ben wel eens naar de Marinedagen geweest. Ik heb er op de lagere school gezeten, ben naar de middelbare school geweest en toen moest ik wat kiezen. In eerste instantie koos ik Taalwetenschappen in Leiden, maar dat was toch niet zo’n succes. Het eerste jaar wist ik om precies te zijn twee tentamens te halen. Na nog een half jaar heb ik het voor gezien gehouden en ben verhuisd naar Amsterdam, waar ik biologie ben gaan studeren. Met het nodige hangen en wurgen heb ik mijn titel gehaald, en erg veel wilde ik er niet mee doen. Een tijdje heb ik nog gewerkt bij de overheid (een project over de Waddenzee), maar ik heb na een jaar of twee de brui eraan gegeven. In plaats van dieren en planten te bestuderen ben ik ze gaan grillen, braden en koken en opeten. Ik vond dat zo leuk dat ik een tijdje in een klein Amsterdams restaurant ben gaan werken. Via hun heb ik een opleiding kunnen doen en nu grill ik in een bekend Eindhovens restaurant lammetjes, kalfjes en andere aandoenlijke diertjes. Nee, ik ben niet getrouwd. Wel heb ik een jaar of twee (in Amsterdam) een vriend gehad, met de lieve naam Stijn. Veel van mijn toenmalige vrienden dachten dat ik homoseksueel was (op de studentenvereniging wisten ze helemaal van niks, dat was beter zo), maar ik dacht daar anders over. Toen ik bij de rijksoverheid werkte heb ik nog een vriendin gescoord. Dat bleek echter een ramp te zijn. Ze bleek iets te graag een borrel te lusten. Als ik bij haar kwam dan rolden de lege flessen whiskey en wijn onder het bed vandaan. Mijn portemonnee bleek ook niet veilig te zijn. Nu? Ik ben niet getrouwd, maar heb wel allerlei (biseksuele) relaties. En ik kook er vier dagen per week op los. Mijn favoriete gerecht (zonder u te provoceren) is lamsvlees met een Pernod venkelsaus, geserveerd met gesauteerde
Dat hangt er vanaf wie u bent. Als u een doorsnee biseksueel bent die zijn gulp kan dichthouden, dan heb ik daar volledig vrede mee. Wanneer u past in het promiscue profiel, dan heb ik wat meer moeite met u. Ik loop niet veel rond in het biseksuele wereldje (ooit eens 1 keer op een GoBi feest geweest, waar ik weinig aanvond), maar via via hoor ik nog wel eens wat. Dat er bijvoorbeeld seksavondjes in een voormalige seksboerderij in Limburg worden gehouden, onder het mom van seksuele voorlichting. Ook hoor ik dat de organisatie die dat georganiseerd heeft wel erg gek op seks is. Niet seks zoals u dat thuis met uw partner op bed doet, maar grote bacchanalen, waar ook de nodige consumptie wordt gepleegd van lichaamssappen en andere drankjes. Mensen worden daar ook voor andere functies ingezet dan waar ze voor gebouwd zijn. Een rapportje van een door die organisatie georganiseerde training leert ons ook het nodige: broeierige sfeer, onderlinge haat en nijd, zeiken op elkaar, trainees die dreigen weg te lopen en als hoogtepunt een discussie van bijna twee uur waar dingen niet of nauwelijks uitgesproken worden. Waar ook “leerpunten” worden afgesproken die nooit uitgevoerd zullen worden en interessante pennetjes worden uitgedeeld voor iets wat toch nooit opgeschreven zal worden. Waar het vooral “interessant doen” is en er nooit iets van de grond komt. De twee belangrijkste functies van die organisatie zijn: biseksuelen helpen bij hun “uit de kast komen” en bij uitstek een politieke organisatie die opkomt voor de belangen van biseksuelen. Wanneer iemand “uit de kast komt” kan hij of zij beter niet aankloppen bij deze organisatie. Hij belt een duur 06 nummer (halve euro per minuut) en hij krijgt dan het advies: “Kijk eens op die en die website”. Dat hij ook wel kunnen bedenken (b.v. door het sleutelwoord “biseksualiteit” in te toetsen in Google). Wat gebeurt er aan die telefoon als de beller zegt dat hij denkt dat hij besmet is (“Mijn pik valt er bijna af. Help!”)? Is dat hen advies: ga eens naar je huisarts? Ze denken bij die organisatie zeker dat hun bellers halve garen zijn?
9 Een politieke organisatie is het ook niet echt. Politici laten liever hun oren hangen naar homo-organisaties. Die zijn tenminste georganiseerd en rollen niet al vechtend over elkaar heen. En die biseksuelen: dat zijn toch eigenlijk hetero’s? Er is bij mijn weten de afgelopen jaren nog nooit een echte politieke discussie gevoerd waar biseksuelen bij zijn betrokken. Wanneer ik Henk Krol hoor praten, hoor ik nooit iets over biseksuelen. Staan ze niet op de kaart of zo? De doelgroep zou moeten zijn: we gaan politici warm maken voor de biseksuele zaak. En dan nog iets. Hoe komt het dat de homowereld een representatief blad heeft, die weergeeft wat er leeft? Wanneer ik het blad lees van deze op seks gerichte organisatie krijg ik het gevoel dat ik het blad lees van de Nederlandse Vereniging van Wormenverzamelaars. Ik wil iets om in te lijsten hebben, ik krijg iets dat ik als onderzetter gebruik voor mijn lamsvlees met pernod venkelsaus. Interessante artikelen? Nee, nee, een intriootje – geen foute spelling - van voorzit(t)(st)er, een redactioneel commentaar die lijkt alsof de schrijver net uit zijn bed is gestapt en een puzzel, hoe ingenieus ook in elkaar gezet, die ik mijn grootmoeder nog niet zou voorschotelen. Het is jammer dat ik geen open haard heb, anders zou ik er de haard mee stoken. Tip: waarom begint de redactie geen contacten te leggen met de Chick? Dan hebben ze in ieder geval een doelgroep. Kijk: ik ken mensen die vunzig zijn, die van seksspelletjes houden. Maar door alles wat ik hoor lijkt het erop dat deze organisatie zijn gulp niet dicht kan houden. Dat de meeste vooral geïnteresseerd zijn in potentie en niet intentie. Niet in duidelijke belangen. Laat ik duidelijk zijn: ik heb geen interesse in een organisatie die belangen verloochend, die mensen met problemen met hun seksualiteit de goot in helpt of die vooral naar zichzelf kijkt en niet naar anderen. Probleemgroepen De kritiek is vaak dat biseksuele groepen probleemgroepen zijn. Het is maar hoe je er tegenaan kijkt wat een probleemgroep is. Er zijn mensen in het biseksuele wereldje (meestal werkloos) die niet probleem gericht zijn en mensen niet verder willen helpen. Volgens mij hangt de wereld van problemen aan elkaar, maar die moet je wél oplossen (althans dat hebben ze me op de kokschool geleerd). Een biseksuele groep kan daarbij helpen. Sommigen willen meer en gaan activiteiten organiseren. Dat is helemaal prima (en dat gebeurt ook). Maar de mensen die ik hier bedoel gaan echter ook activiteiten organiseren die meer lijken op een Wagenings onderonsje. Na verloop van tijd gaat ook de perversiteit en culturele barbarij ervan afstralen. Die mensen denken dat ze andermans gedachten kunnen lezen, terwijl ze nauwelijks een idee hebben over hoe ze hun eigen seksuele leven moeten organiseren. Dop eerst je eigen boontjes, en zeik dan over een ander. Wie ben ik? Ik heb een mening dus ik besta. Soms ben ik nog informatief ook. En ik blijf columns schrijven, wat er ook gebeurt.
10
Lesbisch of hetero? Of misschien allebei? Interview: Wilfred Zegwaard Tekst: Wilfred Zegwaard & Ton Heesters Ilya is een vrouw van 36. Ze heeft jarenlang in het lesbische circuit gezeten, totdat ze er steeds meer moeite mee kreeg. Ze voelde zich er niet meer thuis, ondanks dat ze op haar 18e al uit de kast gekomen was dat ze van vrouwen hield. Nu heeft ze een man leren kennen, waar ze, tot een paar maanden geleden, in het geheim contact mee onderhield. Hoe kwam je erachter dat van vrouwen hield? Ik zat op het Atheneum in Gouda. De meeste meisjes waar ik toen mee omging probeerden een date te krijgen met een jongen. Ik deed dat ook wel, maar ik merkte dat ik daar niet zoveel mee had. Er was eigenlijk maar één jongen die ik leuk vond, maar eigenlijk was dat alleen maar vriendschappelijk. Ik werd seksueel niet erg tot hem aangetrokken. Begon je jezelf toen al iets af te vragen? In het begin niet. Ik dacht gewoon: ik heb de jongen niet gevonden die ik leuk vind. Pas op mijn zeventiende of zo, dacht ik dat ik misschien wel lesbisch zou kunnen zijn. Merkten jouw ouders iets? Niet direct. Pas toen ik me ging afvragen dat ik misschien wel op vrouwen viel merkte mijn moeder wat. Ze vroeg: “Je weet het niet, hè.” Ze was een heel vriendelijk mens, ik durfde met haar erover te praten. En je vader? Die was alleen maar aan het werk. We hadden het thuis niet zo breed en mijn vader moest veel overwerken om te zorgen dat zowel mijn broer en ik in staat waren om onze school en studie te kunnen doen. Maar hoe ging je moeder er verder mee om? Ze nam me een keer apart en vroeg het direct op de man af. Ik schrok er eigenlijk van. Ik was er zelf nog niet zo zeker van. Wat vroeg ze precies? Of ik wel op jongens viel. Wat zei je? Dat ik het niet zeker wist, dat ik wel contact met een jongen had, maar me niet heel erg aangetrokken tot hem voelde. En wat deed je moeder daarna? Iets heel liefs. Ze had een paar weken later contact gezocht met een homo-organisatie. Ze bleek al gesproken te hebben met een vrouw die een groep leidde voor lesbische meisjes. Ik mocht van die vrouw en mijn moeder daar een keer gaan kijken. Mijn moeder heeft me toen met de auto ernaar toegebracht, daar in Rotterdam. En hoe ging dat? Er ging een wereld voor me open. Ik voelde me meteen honderd procent thuis in die groep. Eigenlijk ben ik blijven “plakken” daar.
Je vader, wat deed hij? Mijn moeder heeft op een goed moment verteld dat ik bij een meisjesgroep zat in. Hij snapte het in eerste instantie niet, want hij dacht dat ik bij een meisjesclub zat. Pas toen hem verteld was dat het een lesbische groep was drong het tot hem door. En hoe reageerde hij erop? Hij reageerde er totaal niet op. Wekenlang zat hij alleen maar de krant te lezen. Het was altijd al een rustige man, maar de stilte in die weken was oorverdovend. Mijn moeder had aan hem gevraagd of hij met me wilde praten, maar dat wilde hij niet. Blijkbaar was de schok te groot voor hem. En toen? Pas na een maand hebben we een kort gesprek gehad. Eigenlijk merkte ik aan hem dat hij erg boos was. Boos, waarop? Boos op die groep. Ze hadden me “lesbisch” gemaakt. Dat zei hij niet, maar dat was wel ongeveer de strekking van zijn verhaal. Soms had ik de indruk dat hij boos op zichzelf was, dat hij dit niet had kunnen voorkomen. Het bekende “had ik het maar anders gedaan”? Ja, precies. Het was gelukkig maar een kort gesprek. Mijn moeder heeft daarna nog een hele tijd met hem gepraat, maar op andere gedachten heeft ze hem niet kunnen brengen. Hij bleef denken dat ik nog wel een geschikte jongen zou kunnen vinden. Wat gebeurde erna? Met veel pijn en moeite heb ik het atheneum afgemaakt. Ik had eigenlijk helemaal geen zin meer in die school. Een paar van mijn schoolvriendinnen waren er ook achter gekomen dat ik bij een lesbische groep zat. Die waren daar niet zo positief over. Ze vonden dat niet de goede weg. Bij veel andere jongens en meiden in de klas merkte ik dat ze erg negatief stonden tegenover homoseksualiteit. Welke conclusie trok je daaruit? Dat ik iets sociaals wilde gaan doen na mijn school. Mijn vader was het daar ook eigenlijk niet mee eens. Hij zag liever dat ik iets ging doen waar ik vooral mijn geld mee kon verdienen. Boekhouder, of zo? Ja, zoiets. Of iets in de verpleging. Die groep, daar ben je bij gebleven, niet? Jazeker. Ik ben er vier jaar blijven “plakken”. Ik had er zo naar mijn zin dat ik zelfs een paar jaar een groep geleid heb. Ik heb veel mensen op een hele positieve manier hun “coming-out” zien hebben. Een heel dankbare functie. Je bent de sociale academie gaan doen. Wat vonden ze daar van je lesbienne zijn? De meeste hadden er geen problemen mee. Ook de leiding van de academie vond het heel positief. Ik was er ook heel open over, zeker toen ik een vriendin kreeg. Mijn vriendin kon ik zeker op feestjes meenemen. Maar weinig mensen hadden er opmerkingen over. Je weet echter nooit zeker of mensen ook de waarheid vertellen. Hoe reageerden je ouders toen je een vriendin kreeg?
11 Mijn moeder vond het geweldig. “Top.”; zei ze een keer tegen me. Mijn vader bleef een beetje nors, hij bleef er moeite mee hebben. Mijn vriendin heeft hij overigens niet afgewezen. Als we bij elkaar kwamen voor een familiefeestje of iets dergelijks ging hij haar niet uit de weg. En na de sociale academie? Ik heb heel veel moeite gehad om een baan te vinden. Pas na een jaar of twee kon ik gaan werken bij maatschappelijk werk in Rotterdam. Had dat iets met je lesbisch zijn te maken? Je praat over tien jaar geleden. Mensen waren toen minder gemakkelijk als nu. Ik had duidelijk een potteuze uitstraling. Misschien dat sommige dat een reden vonden om mij niet aan te nemen. Maar uiteindelijk ben ik er toch in geslaagd. Je hebt meer als tien jaar in het lesbische circuit gezeten. Merkte je iets van een anti-biseksuele stemming binnen de lesbische wereld? In het begin niet zo. Er waren veel meisjes in die groep die zich in het begin als biseksueel identificeerden, maar later bleken ze (of zeiden ze) dat ze toch lesbisch waren. Pas toen ik langer in de wereldje vertoefde merkte ik hoe met biseksualiteit omgegaan werd. Hoe dan? Er was een keer een vrouw, ze zal een jaar of dertig zijn geweest, die jarenlang met een man getrouwd was geweest. Nu wilde ze eens keer contact zoeken met de lesbische wereld. Toen ze vertelde dat ze biseksuele gevoelens had werd het contact duidelijk vermeden met haar. Er gingen ook de nodige opmerkingen door de lucht. Zoals wat? “Een verrader.” Of: “Weer zo één die niet weet wat ze wil.” Veel lesbische vriendinnen van mij wilden absoluut niks met die vrouw te maken hebben. Wat is er toen gebeurd? Ik geloof dat ze nog een keer of vijf geweest is. Toen kreeg ze in de gaten dat ze hier nooit voet aan de grond zou krijgen. Wat er van haar geworden is, is me niet duidelijk. Ze had het er duidelijk moeilijk mee. Daarna is er nog een keer zoiets geweest. Vertel… Er was een jong meisje die vertelde dat ze biseksueel was. Ze ging er op een hele positieve manier mee om. Ze kreeg het nog voor elkaar dat ze naar haar luisterden. Is het iets geworden? Dat is me ook niet duidelijk geworden. Wat ik later hoorde was dat ze inderdaad een vriendin had, maar hoe dat verder gelopen is, weet ik niet. Toen gebeurde er iets met jezelf, niet? Ja. Enkele jaren geleden raakte ik bevriend met een lesbische vrouw. Toen ik op haar verjaardagsfeestje was, was haar broer er ook. Hij maakte avances?
Helemaal niet. Hij had een tijdje met me gepraat en vond het gesprek wel leuk. Maar daar bleef het bij. Een paar maanden later kwam ik hem weer tegen en toen ben ik helemaal verliefd op hem geworden. Hij wist ervan? In het begin niet. Ik was als de dood dat die vriendin van mij erachter zou komen. Dan was er gedonder gekomen, want zij vindt dat als je lesbisch bent je dat ook moet blijven. Uiteindelijk ben ik achter zijn telefoonnummer gekomen en heb hem opgebeld. En wat zei hij? Hij vond het erg leuk. We hebben heel lang aan de telefoon gehangen en uiteindelijk vroeg hij of ik een keer zin had om te gaan uit eten. Dat heb je gedaan? Ja, maar ik wilde niet in Rotterdam gaan uit eten. Ik wilde te allen tijde voorkomen dat iemand me zou tegenkomen. We zijn in Amsterdam gaan uit eten. Het klikte nogal met hem, niet? Hoe zijn jullie verder gegaan? Hij werd ook helemaal verliefd op me. We zijn elkaar regelmatig blijven zien. Uiteindelijk heb ik het met mijn vriendin uitgemaakt. Toen ik dat deed was ze woest. Ik had het recht niet om haar te verlaten voor een man. Ze vond me pervers, seksueel onbetrouwbaar, geniepig. Toen ben ik erg kwaad geworden, maar het hielp allemaal geen donder. Daarna is er meer gebeurd? Mijn ex-vriendin heeft in de lesbische wereld rondbazuint dat ik een vriend had. Dat had nogal wat consequenties. Er waren een hoop vrouwen, ook de nodige vriendinnen, die niets meer met me te maken wilden hebben. Weet je ook waarom? Ik heb de indruk dat ze het niet passend vinden. Dat je je vriendin verlaat voor een andere vriendin, dat is OK. Maar als je iemand voor een man verlaat, dat pikken ze niet. Ik heb een hoop vrienden verloren de laatste maanden. Hoe vat jouw partner het op? Hij vindt het heel erg voor me. Hij wilde zelfs met mij naar de vriendinnengroep gaan om het een en ander uit te leggen. Ik heb hem dat afgeraden. Er zou nog meer ellende van komen. Hoe wil je verder met de huidige situatie? Ik weet het nog niet. Ik houd zielsveel van mijn vriend. Ik weet haast wel zeker dat hij degene voor mij is waar ik de rest van mijn leven mee wil samenleven. Hij accepteert me volledig, ook mijn lesbische kant. Hoe het nu met mijn vriendinnen verder moet, is mij een compleet raadsel. Ik zal wel proberen te repareren wat er te repareren valt. Noem je jezelf biseksueel?
12 Dat is een moeilijke vraag. Kijk, ik heb me eerst lesbisch genoemd. Familieleden, collega’s, vrienden, die kennen me zo. Als ik nu zeg dat ik biseksueel ben, dan worden de wenkbrauwen gefronst. Ik heb daar geen zin in. Zeker mijn vader zou er weer moeite mee hebben als ik van etiket verander. Dan snapt hij er helemaal niets meer van. En voordat hij geaccepteerd had dat ik lesbisch was, dat heeft heel wat jaren en praten gekost. Mijn moeder zou het zondermeer accepteren, denk ik. Maar wat als je toch met een mannelijke partner op bezoek of op een feestje komt? Tja, dan moet ik maar zien wat er gebeurd. De maatschappij is zo doordrongen van die hetero-homo indeling. Soms heb ik het gevoel dat ik tussen wal en schip val. Soms voel ik me ook wel een verrader in eigen kring. Hoezo? Het is in de lesbische wereld gewoon niet “cool” om van voorkeur te veranderen. Althans zo zien zij dat. Dat je de principes van het wereldje niet respecteert. Als ik het niet had gezegd of alles in het geniep had gedaan, dan was er waarschijnlijk niets gebeurd. Ik ben in de openbaarheid getreden – zo ben ik – en dat wordt me niet in dank afgenomen. Denk je dat er iets moet veranderen in de houding die veel lesbiennes hebben? Zeker. Zolang je claimt dat je lesbisch bent, dan is alles goed. Zodra er echter mannen in het spel komen, dan verandert de zaak helemaal. Er is geen mannenhaat onder lesbiennes – wat wel veel mensen denken – maar het is gewoon iets wat je niet doet. Het contact met mannen in de lesbische wereld is puur functioneel. Zelden worden het vrienden van je. Ik heb me daar jarenlang over verbaasd, maar toch is het daar zo. Ilya praat nog wat na over haar ervaringen in het lesbische circuit en over haar partner. Over hoe moeilijk mensen kunnen zijn en hoe veranderlijk de huidige maatschappij is. Wij wensen Ilya veel sterkte toe de komende tijd. Om privacyredenen is de naam Ilya gefingeerd en zijn de omstandigheden veranderd.
Aankondiging publicatie Aankondiging publicatie Door: Wilfred Zegwaard, Ton Heesters en Peter Sporen Door: Wilfred Zegwaard, Ton Heesters en Peter Sporen Sinds enige tijd is er contact tussen Vereniging Bi-kring de Samenkomst en een Engelse auteur. Deze Engelsman jarentussen geleden een zeerBi-kring interessant boek geschreven over zijn zoektocht naar Sinds enige heeft tijd isenkele er contact Vereniging de Samenkomst en een Engelse auteur. Deze zijn biseksualiteit. Dit contact ertoe geleid deze auteur toestemming gegeven om zijn Engelsman heeft enkele jarenheeft geleden een zeerdat interessant boek geschreven heeft over zijn zoektocht naar boekbiseksualiteit. in het Nederlands te publiceren (dusgeleid een vertaling). zijn Dit contact heeft ertoe dat deze auteur toestemming heeft gegeven om zijn Wij zijn vereerd dattewe dit mogen(dus doen. geeft te kennen dat we een goed magazine maken, boek in zeer het Nederlands publiceren eenDat vertaling). waarzijn bekende biseksuele auteurs aan mee werken. Het boek vaneen zeer goede kwaliteitmaken, en geeft Wij zeer vereerd dat we dit mogen doen.willen Dat geeft te kennen datiswe goed magazine een uitstekend beeld van biseksualiteit en alles wat daarbijHet komt kijken. Naast eigen zoektocht waar bekende biseksuele auteurs aan mee willen werken. boek is van zeerzijn goede kwaliteit en geeft hij eeneen gedegen historische, psychologische biseksualiteit. geeft uitstekend beeld van biseksualiteit en seksuologische alles wat daarbijachtergrond komt kijken.van Naast zijn eigen Het boek is helder geschreven en in principe voor iedereen toegankelijk. zoektocht geeft hij een gedegen historische, psychologische en seksuologische achtergrond van Onze auteur heeft ons duidelijk dat het BiMagazine eeniedereen blad vantoegankelijk. hoge kwaliteit is en dat hij biseksualiteit. Het boek is heldergemaakt geschreven en in principe voor hier zeer graag aanons mee wil werken (hij sprak zelfs van “vereerd”). De van komende maandeniszijn wij druk Onze auteur heeft duidelijk gemaakt dat het BiMagazine een blad hoge kwaliteit en dat hij bezig om het boek zo goed mogelijk te vertalen. Dit heeft nogal wat voeten in de aarde, maar we zijn hier zeer graag aan mee wil werken (hij sprak zelfs van “vereerd”). De komende maanden zijn wij drukzo enthousiast we zo hetgoed er graag voorover hebben. het boek in lezen, dan kunnen ze zijn iedere bezig om hetdat boek mogelijk te vertalen. DitWillen heeft mensen nogal wat voeten de aarde, maar we twee maanden dat eenwe stuk en / of verzamelen. Uiteindelijk zal, geheel volgens de dan auteur zijn wens, zo enthousiast hetlezen er graag voorover hebben. Willen mensen het boek lezen, kunnen ze het boek gepubliceerd worden de website van Vereniging Bi-kring zal, de Samenkomst. Deze uitgave iedere twee maanden een stukop lezen en / of verzamelen. Uiteindelijk geheel volgens de auteur zijn op de het website alleen voorworden persoonlijk Wanneer organisaties willen gebruiken wens, boek is gepubliceerd op de gebruik. website van Vereniging Bi-kring dit de boek Samenkomst. Deze mag dit alleen uitdrukkelijk van Vereniging Bi-kring de Samenkomst auteur. uitgave op de op website is alleenverzoek voor persoonlijk gebruik. Wanneer organisatiesenditdeboek willen Commerciële strikt verboden.verzoek Als een van organisatie deze regel overtreedt, dan zullen gebruiken magexploitatie dit alleenisop uitdrukkelijk Vereniging Bi-kring de Samenkomst en dewij de auteurswet in acht nemen en tot actie overgaan. auteur. Commerciële exploitatie is strikt verboden. Als een organisatie deze regel overtreedt, dan zullen wij de auteurswet in acht nemen en tot actie overgaan. Wij wensen u de komende tijd heel veel leesplezier. Wij wensen u de komende tijd heel veel leesplezier. Het bestuur Het bestuur
13
De belevenis. Deel 2. Ik deed rustig mijn ogen open en keek op de klok, Het was nog vroeg in de ochtend en had toch het gevoel dat ik goed uitgeslapen was, ondanks dat het half negen was. Gisteren had ik me voorgenomen om lekker lang uit te slapen en dan de dag vol te maken met inpakken en klaarmaken voor de vlucht naar Griekenland. We moesten om 22.00uur op Schiphol zijn om in te checken, dus we hebben alle tijd. Het lijstje van wat we mee wilden nemen is namelijk al gemaakt en we hoeven alles maar uit de kast te trekken en na te lopen of alles klopt. Daarna inpakken en wegwezen. Ik keek naast me en ze lag nog lekker te slapen. Ik wilde haar niet wakker maken. Het lukte me om naar beneden te gaan zonder de trap te laten kraken, smeerde een broodje en nam een glas melk. Ondertussen zat ik na te denken over de vakantie, probeerde een voorstelling te maken hoe het zou gaan, maar dat lukte niet echt. Daarom ben k maar even onder de douche gegaan en daarna me alvast te scheren zodat ik dat tot morgen van die baard af ben. Tijdens het afdrogen keek ik in de spiegel. Ik kon mezelf helemaal zien en keek een tijdje aandachtig naar mezelf. Het eerste wat in mijn gedachten schoot was: “Jongen, je hebt op tijd verteld dat je biseksueel was en dat je er nu iets mee wilt gaan doen. Je zit nu nog lekker strak in je vel.” Ik keek mezelf trots aan. In de huiskamer zat mijn vriendin een broodje te eten. Ze zei: “Goedemorgen, ook al wakker?” “Ja, ik werd wakker en dacht gelijk aan het vliegen. Straks met dat vliegtuig, ik vind het maar eng.” Ze zei: “Schat, alles moet de eerste keer zijn!” “Ja, daar heb jij ervaring mee.” Ik begin te lachen: “Daar zullen we het nu even niet over hebben, als je klaar bent met douchen, zullen we dan maar langzaam onze spullen bij elkaar zoeken?” Zij: “Oké, ik denk dat we straks nog even boodschappen moeten doen. We hebben alles in huis, wat moet dan nog meer komen? Nou, ik kijk zo naar je badhanddoek die je om hebt en het tekent zo mooi af… Ik zat te denken als dat ding buiten de deur gebruikt wil ik er ook zonder gevaar gebruik van maken. Ik ga even naar een drogist en Gaysafe condooms halen.” Ik zei: “Je bent een schat! Maar ik heb ze al gekocht voor het geval dat ik ze nodig heb, ik wil niet hebben dat jij of ik gevaar loop.” Een bewuste man zorgt voor zichzelf en voor de medemensen. Het inpakken gaat lekker. Na alles twee keer gecheckt te hebben en nog eens de papieren na gekeken te hebben, kunnen alle koffers en tassen dicht. Een goede vriend van brengt ons straks naar het vliegveld. Als ik er nu aan denk beginnen de zenuwen toch op te spelen. Ze vraagt: “En als we straks in Griekenland zijn en jij ziet iemand lopen, op wat voor type val jij eigenlijk?” Ik antwoord: “Hij moet niet nichterig zijn, ook geen bodybuilder. Een gewone leuke goed verzorgde man, ik vind karakter heel belangrijk.” En verder: “En dat hij ook begrip heeft voor mijn biseksualiteit en daar met jou en mij over kan praten. Dat zou heel leuk zijn. Ik laat het gewoon op me afkomen en zie wel, ik ga ervan uit dat we lekker op vakantie gaan en genieten van zon, zee en rust.”
Toch leuk dat ik zo’n vrouw heb ontmoet die daar begrip voor heeft. Volgens mij zijn er niet veel mensen die hun partner kunnen delen… Ze vraagt: “Als ik nu biseksueel zou zijn… Kun jij mij dan delen?” Ik zeg: “Ik denk het wel! Ik weet het zeker: een vrouw is voor mij geen concurrentie. Het is het belangrijkste dat je vertrouwen in elkaar hebt. Wat jij bij een vrouw zou zoeken, kan ik jou niet geven. Wat ik zoek bij een man kun jij mij niet geven. Ik zoek soms het ruwe, het robuuste, een stevige mannenhand of lichaam, een spiegelbeeld, een man die het mannenlichaam kent. Voor iemand die daar niet in thuis is, is het best moeilijk uit te leggen. En iedereen voelt het toch anders, op zijn manier. De een is passief, de ander actief. Geef mij maar iemand die passief en actief kan zijn, bij jou moet ik al vaak actief zijn.” Of je dat erg vind? Zij: “Nee hoor, helemaal niet.” Ik zeg: “Ik vind de seks nog niet zo belangrijk, het hoort erbij.” Mijn vrouw zegt: “Bij het lezen van een artikel kwam ik zoiets tegen van: ik ben light bi. Wat houdt dat in?” Ik zeg beslist: “O ja, dat vind ik onzin. Daar bedoelen ze mee: ik laat me niet penetreren of kussen. Dus elke homoseksueel laat zich penetreren… Er zijn genoeg homoseksuelen die dat niet willen. Dan gaat hij toch ook niet zeggen: ik ben light homo?!” Even later merk ik op: “O, daar heb je onze chauffeur al. Zullen we aan hem vragen of hij light homo is? Hij zit al zolang in het homocircuit, die weet het wel.” We gaan naar buiten en vragen aan hem: “We hadden het net over je. We vroegen ons af je light homo bent?” Hij lacht terug: “O ja, dat hoor ik alleen bij de biseksuele mensen. Die spreken over light. Sorry, maar daar houd ik me niet mee bezig. De liefde bedrijf je met zijn tweeën. Je begrijpt en voelt elkaar aan wat je wilt. Anders moet je er niet aan beginnen. Zullen we naar Amsterdam rijden?” Nu al?, dacht ik. “Ja, dan kunnen we het rustig aan doen en misschien iets drinken en eten in Amsterdam. Even langs een gay-bar voordat jullie in het vliegtuig stappen.” Na veel gepraat, gegeten en gedronken te hebben stappen we eindelijk in het vliegtuig op weg naar Griekenland. Ik laat jullie lezen in het laatste deel (3) wat ik mee heb gemaakt in Griekenland. Ik ben nu al trots dat ik zo’n vrouw heb ontmoet en met wie mijn leven voor de volle 100% kan delen. Je mag altijd reageren, je mag wachten op het laatste deel.
14
Adressenlijst biseksuele groepen in de Benelux, Frankrijk en Duitsland
Naam: Bi’Cause Adres: C/O C.G.L., 3 rue Keller Postcode: 75011 Huidige locatie: PARIS-FRANCE Telefoon : 06-66065493 Email :
[email protected] Website : http://www.bicause.asso.fr of http:// bicause.pelnet.com Stichtingsdatum : 1997 Groep bestaat uit : vrouwen en mannen Huidige leeftijd van de leden: 30 tot 70 Extra informatie: Onze doel is de biseksuele identiteit te laten versmelten. Door: - het promoten van relaties tussen biseksuele mensen op een plaats die hiervoor nog niet bestond - toename van onze kennis van biseksualiteit - informeren over het bestaan en de realiteiten - vechten tegen seksueel overdraagbare ziektes zoals AIDS - het beschermen van biseksuele mensen hun rechte wanneer nodig.
Naam: Young & ouT Adres: Universiteit van Tilburg, Warandelaan 2 (K208) Postcode: 5037AB Huidige locatie: Tilburg Telefoon: Email:
[email protected] Website: http://www.youngandout.nl Datum van oprichting: 20-6-2003 Groep bestaat uit: Holebi jongeren Leeftijd: t.m dertig jaar Extra informatie: Young & ouT is een vereniging voor homo, lesbo & bi jongeren in Tilburg en omgeving. We organiseren leuke, gezellige en daarnaast ook serieuze, informatieve activiteiten voor onze leden. Bovendien houden we iedere maand (3e donderdag van de maand) een feest in café de Lollipop.
Just Girls Naam: Just Girls Adres: Rozenstraat 14 Postcode: 1016NX Huidige locatie: Amsterdam Telefoon: 020-6263087 Email:
[email protected] Website: http://www.geocities.com/aapie86 Stichtingsdatum: meer dan vijf jaar geleden Groep bestaat uit: vrouwen Leeftijd: 15 tot 25 (min of meer) Extra informatie: Een activiteitengroep voor lesbische en biseksuele meiden, waarmee we films kijken, spelletjes doen, discussie houden, uitgaan, feestjes geven en een keer per jaar een weekend weg gaan.
Naam: COC Tilburg Adres: Stadhuisplein 344c Postcode: 5038TH Huidige locatie: Tilburg Telefoon: 013-5359050 Email:
[email protected] Website: http://www.coctilburg.nl Extra informatie: Organisatie voor homo’s, lesbo’s en biseksuelen in MiddenBrabant
15 Naam: Apollo, vereniging voor lesbische, bi- en homojongeren Adres: Van Oldenbarneveldtstraat 116 Postcode: 3012GB Huidige locatie: Rotterdam (centrum / binnenstad) Telefoon: 010-4361444 Email:
[email protected] Website: http://www.apollo-rotterdam.nl Stichtingsdatum: september 1968 Groep bestaat uit: jongeren, zowel man als vrouw Leeftijd: maximaal 27 jaar Extra informatie: We zijn een vereniging die al bijna 37 jaar een begrip is in de verre omstreken. Zo organiseren wij 2x per jaar gespreksgroepen, hebben wij thema café’s, filmcafé’s, grootse feesten en uiteraard een eigen caféruimte in de homostraat van Rotterdam. Onze vereniging is bedoeld voor jongeren tot en met 27 jaar, die niet bekend zijn in de homowereld. Wij bieden een veilige, maar wel zeer gezellige sfeer in ons eigen café. Iedereen die om een praatje verlegen zit of iets kwijt wil, kan daar altijd mee bij ons terecht. Openingstijden: Vrijdag van 18.00-02.00 (leeftijdsgrens tot 27 jaar) Zaterdag van 21.00-02.00 (voor iedereen)
Naam: Gay & Lesbian Switchboard Telefoon: 020-6236565 Email:
[email protected] Website: http://www.switchboard.nl/ Extra informatie: Informatie en advies aan homoseksuele en biseksuele mannen en vrouwen.
Dubbelzinnig Naam: Dubbelzinnig Adres: Draakplaats 1 Postcode: 2018 Plaats: Antwerpen Telefoon: +32-(0)485-845919 Email:
[email protected] Website: http://www.dubbelzinnig.be Groep bestaat uit: vrouwen en mannen (ongeacht leeftijd) Huidige leeftijd: 25 tot 60 jaar Extra informatie: Elke eerste donderdag van de maand gespreksthema-avond en café-avond.
De BiGenoten Naam: De BiGenoten Huidige locatie: Deventer Telefoon: 06-21648558 Email:
[email protected] Stichtingsdatum: 12-02-2001 Groep bestaat uit: vrouwen Leeftijd: 40+ Extra informatie: de coördinator is Dirkje van Bemmel De BiGenoten zijn biseksuele vrouwen met een HBO/AC of kunstachtergrond, die met elkaar een ontmoetingsgroep vormen. Zij komen uit de wijde omgeving van Deventer. Doel is contact, het uitwisselen van ervaringen, informatie en gezelligheid. Zes keer per jaar zijn er thema-avonden op maandag. Gemiddeld zijn er 10 vrouwen aanwezig. Verder zijn er allerlei sociale activiteiten die spontaan door de leden georganiseerd worden. Hoogtepunt is het jaarlijkse kampeerweekend eind augustus.
Copyright 2005 Vereniging Bi-kring de Samenkomst
