INHOUD
Le Lac du Connemara. De vogelkesdans. Ik doe toch mee? Hoe kunt ge nog meer normaal zijn? Knip heb ik gezeid. Ik ga achter sigaretten.
In een moeras - met op de achtergrond de geluiden van donder, vogels en schoten van jagers staat een witte Amerikaan. Op deze plek kruisen zich de levens van vier zoekende zielen. Gloria is twee jaar weggeweest en keert terug naar huis. Onderweg is ze de Mexicaanse acrobate Vero tegengekomen, die nu haar beste vriendin is. Perfect Stranger Renato is het afgetrapt op een trouwfeest en is door de maïsvelden tot hier gelopen. Het kleine meisje Billie past op de auto van haar buur Omer die in Thailand een vrouw is gaan zoeken. Met vier delen ze lief en leed en hebben het over de zin van weglopen en terugkeren. Is er wel plaats in deze wereld voor mensen die het niet zo goed weten? Een kleurrijk spektakel. Grappig, grimmig en vertederend.
ACHTERGROND
Aanleiding voor Gloria (in den hoge) is een interview dat Arne Sierens tijdens één van zijn researchrondes afnam van een vrouw die als jong meisje met haar drugsdealende stiefvader verhuisde naar Spanje, daar een Spanjaard leerde kennen, twee kinderen van hem kreeg, dan scheidde, een paar jaar later een mystiek huwelijk sloot met een Nigeriaanse prins dat na een maand al afgelopen was... Bij een autowrak midden in een moeras, met het geluid van vogels en de schoten van jagers in de omtrek, ontmoet Gloria een vreemde man die net als zij op zoek is naar haar broer. In de conversatie die volgt, springen ze van de hak op de tak, omdat het in hun aard ligt niet lang bij een onderwerp te kunnen blijven, omdat er een brok in hun keel zit en ze vooral moe zijn, het is wat te veel op het moment in hun leven. Er is alleen maar onrust en onzekerheid en weinig liefde. Ze missen houvast en een vaste lijn en eigenlijk iemand die hen kan steunen. Maar hoe meer ze spreken, hoe duidelijker het wordt - dat blijven ze voortdurend herhalen - dat ze eigenlijk wel heel erg ver van mekaar staan, hun afkomst en godsdienst zijn totaal anders, ze verstaan de andere met moeite. Komt er nog bij dat zij daar is met haar kinderen en haar Spaanssprekende vriendin en hij met zijn kleine broer. Onmogelijk dat het tussen hen wat kan worden, zoveel is duidelijk. Leen Roels, Arne Sierens en Tom Vermeir hadden al lang goesting om met elkaar te werken. Naast hen staat een kind en de Mexicaanse circusacrobate Aurelia Brailowsky op de vloer, die de voorstelling een erg fysieke draai zal geven. Naast autobiografische verhalen laten ze zich erg inspireren door de opera's van Leos Janacek (Katia Kabanova, Jenufa), de films van de Noord-Franse cineast Bruno Dumont (Flandres, Hadewych) en de Argentijnse cineaste Lucrecia Martel. Na de samenwerking voor Apenverdriet creëert Daan Vandewalle voor Gloria (in den hoge) een soundtrack met samples en fragmenten uit films, opera’s en klanken uit het dagelijkse leven.
CREDITS tekst en regie met scenografie kostuums muziek geluidsmontage lichtontwerp assistentie licht fotografie assistentie regie techniek productie samenwerking coproductie met dank aan
Arne Sierens Leen Roels, Tom Vermeir, Aurelia Brailowsky, Liesl Renshofer/Yahli Vermeire Guido Vrolix Ilse Vandenbussche Daan Vandewalle Frederik Heuvinck Harry Cole Ann-sophie Hoste Kurt Van der Elst Eleonore Van Godtsenhoven Koen Demeyere , Jonas Lambrigts en Ann-Sophie Hoste Compagnie Cecilia Circuscentrum Vlaanderen, Hopla Circus Festival van Verwondering - Humorologie vzw Vlaamse Gemeenschap, Provincie Oost-Vlaanderen, Stad Gent, Vlaams Fonds voor de Letteren
ARTISTIEKE MEDEWERKERS Arne Sierens - regisseur (°1959) studeerde af aan het Rits als regisseur. Hij werd als theatermaker bekend door voorstellingen als Mijn Blackie, Martino, Niet alle Marokanen zijn dieven… Hij brak internationaal vooral door met de trilogie Moeder en kind, Bernadetje en Allemaal indiaan die hij samen met Alain Platel creëerde. Daarnaast schreef hij als auteur een opmerkelijk oeuvre bijeen met teksten als De Soldaat-facteur en Rachel, Mouchette, De Broers Geboers, De drumleraar ... Aan zijn theater valt niet te ontkomen: het grijpt je onmiddellijk bij de strot. Het is een belevenis waar je soms groggy, maar altijd gelouterd buitenkomt. Verwacht geen afgemaakte dialogen of afgeronde verhalen met verstrooiing tussen kop en staart, van teksttoneel is geen sprake, in ruil krijg je bonte taferelen en ruwe schetsen, uitvergrote beelden van © Kurt Van der Elst bijzondere momenten. Vanwege de situatie zelf soms, maar meestal vanwege de emotie die erachter schuilt. Rauwe lyriek, dansante scènes, en een tragikomische ondertoon zijn keer op keer de ingrediënten voor aangrijpende portretten van mensen op de rand van de vulkaan. Sierens zet je op een roetsjbaan waar je van het ene moment op het andere van een hilarische lachstuip naar immense ontroering gaat, en terug. Ongelooflijk echt, wars van alle fake, creëert hij een poëtisch en ritueel theater dat in eigen land en ook steeds vaker in het buitenland volle zalen trekt. Als theatermaker heeft Arne Sierens een zeer persoonlijke stijl en taal ontwikkeld, weg van het traditionele theater, met sterke wortels in het alledaagse, het volkse en het epische. Zijn background - hij groeide op in een arbeidersbuurt - is daarbij een belangrijke inspiratiebron. Zijn uitgangspunt is dat hij een ‘onderzoeker is van het nu’. Hij noemt zichzelf seismograaf en journalist; zijn zoeken naar een alchemie met bewegingstheater en muziek en het creëren van een soort permanente cross-over met populaire cultuur. Ook visueel verrassen de voorstellingen telkens weer. De decors van beeldend kunstenaar en huisscenograaf Guido Vrolix zijn intussen een opvallend handelsmerk geworden: de ijspiste in Maria Eeuwigdurende Bijstand, de blauwe circuspiste in Trouwfeesten en processen enzovoorts, het stuk schokkende tarmac in Altijd prijs, de negen ton glas in Broeders van Liefde, de kantelende wip in De Pijnders. De grond onder de voeten van de personages is zelden stabiel. Als theatermaker / auteur werkt hij in collectief met zijn spelers. Hetzij in verbond met een coregisseur, zo maakte hij met Johan Dehollander Dozen (1993) en Napels (1997), met Alain Platel Moeder en Kind (1995), Bernadetje (1996) en Allemaal Indiaan (1999); hetzij alleen, zoals voor Mijn Blackie (1998), Niet alle Marokkanen zijn dieven (2001), Martino (2003), Maria Eeuwigdurende Bijstand (2004), Trouwfeesten en processen enzovoorts (2006), Altijd prijs (2008), Apenverdriet (2009), De Pijnders (2011) en Lacrima (2012).
Tom Vermeir - acteur (°1976) studeerde aan het Conservatorium van Gent. Sinds 1996 is hij actief als acteur en theatermaker. Samen met Wouter Bruneel en Koen De Ruyck richtte hij het jeugdtheatercollectief Gordijnen voor Konijnen op, waar ze verschillende succesvolle producties mee maakten, waaronder Drie musketiers, naar de gelijknamige roman van Dumas, Tik, naar Anton Tjechov's Drie zusters en King Lear van Shakespeare. Verder heeft hij voorstellingen bij TG Ceremonia op zijn palmares als Vier seizoenen en Regent&Regentes. Hij speelde ook bij NTGent, Kopergietery en Toneelhuis. Bij Compagnie Cecilia speelde hij mee in De Pijnders. Tom was in 2011 te zien als Victor in de fictiereeks op Eén, Rang 1. De laatste jaren is Vermeir voornamelijk actief als zanger/gitarist bij de rockgroep A Brand, waarmee hij al vijf platen uitbracht en verschillende tournees afwerkte in binnen- en buitenland. Begin maart 2011 bracht hij de recentste uit, Future You. Leen Roels - actrice is afkomstig uit Appels, maar woont nu in Gent. Ze studeerde Drama aan het Conservatorium van Gent en liep stage bij Eric De Volder, bij TG Ceremonia in de productie Armarium Mortis waarna ze in 2005 afstudeerde. Datzelfde jaar won ze de prijs voor Jong Talent op Theater Aan Zee met de zelfgeschreven monoloog Le Pays Promis. Een jaar nadien maakte ze voor TAZ Allez George. Ondertussen maakte ze als actrice en theatermaker heel wat naambekendheid in de theaterwereld. Bij fABULEUS maakte ze Leuke Mieke, een kindervoorstelling en bij TG Ceremonia Ma dr e. Ze was onder andere te zien in El gran teatro del mundo (fABULEUS/Tom Struyf), Zwerfkei (Tg NUNC), Het geslacht Borgia I (Tg NUNC), en maakte deel uit van de vaste spelers bij Eric De Volder bij TG Ceremonia: Meestersnacht, Smoor, Het Lichaam, Liquid Love Hotel, Frans Woyzeck (coproductie met NTGent). Momenteel is ze vooral actief bij het KIP, het gezelschap dat ontstond uit de samensmelting van TG Ceremonia en het GEIT. Daar speelde ze het afgelopen seizoen in Alles voor U, Klein Rusland en Laisse Tomber. Circusartiste Aurelia Brailowsky (°1979, Mexico) heeft de Franse nationaliteit en woont in Brussel. Ze is professioneel circusartieste, acrobate en actrice. Al vanaf haar 18de volgt ze de weg naar het circusleven. Ze volgde trampolinestudies aan het Gymnasium Louis Lumière in Parijs en in 2004 behaalde ze haar diploma in de circuskunsten in Brussel. Daarnaast liep ze een aantal indrukwekkende stages, waaronder clownstages met Michel Dallaire in ‘l Hangar des Mines, met Christine Rossignol in l’ESAC met Olivier Antoine, een bewegingsstage bij Ultima Vez met German Jauregui, en een mimestage met Angel Ramos… Ondertussen maakte en speelde Aurelia al in een heel aantal (circus)creaties: El Ben vz el Mal en La Familia Rodriguez van Hopla Circus Cie, Sibling van Sweatshop Compagnie, Dans Quel sens van Cie Affabulation met Olivier Antoine, waarmee ze over de hele wereld toerde. Als circusartieste nam ze reeds deel aan verschillende theaterfestivals als Theater op de markt in Dommelhof in Neerpelt, Festival Mondial du Cirque de Demain met La Familia Rodriguez en Banquinus Magnificus.
Daan Vandewalle – muzikant/componist Toen in ’96 Daan Vandewalles eerste solo-cd uitkwam (Charles Ives, Concord Sonata and Studies) kreeg hij van Amerikaanse recensenten de lovende commentaar: "…he puts many american classical musicians to shame…". Hij studeerde aan het Gentse conservatorium met Claude Coppens en aan het Mills College (Californië) met Alvin Curran. Vandewalle heeft een internationale reputatie als specialist nieuwe muziek, met een sterke focus op 20ste en 21ste eeuwse Amerikaanse pianomuziek. Zo gaf hij al concerten en lezingen over Amerikaanse muziek over de hele wereld. Sinds zijn debuut in ’92 (Ars Musica) werden zijn recitals en projecten steeds diverser en uitdagender. Hij improviseerde samen met David Moss, Fred Frith, Han Bennink, Chris Cutler en Tom Cora op festivals over heel Europa. Zijn keuze is vaak ongewoon, zowel technisch als intellectueel. Hij combineert het klassieke repertoire (bv. Mussorgski-integrale of de Chopin-studies) met nieuw werk dat speciaal voor hem geschreven werd (bv. door Frith, Newman, Rzewski, Curran, De Alvear, Barlowe). Hij werkte samen met verschillende muziekensembles: The Simpletones, Champ d'Action, Tense Serenity, Vapori del Cuori, Sonic Youth, Ostravska banda en vormt een piano-duo met Geoffrey Douglas Madge. In 2000 ontving Daan Vandewalle de ‘Jeanne en Willem Pelemans’-prijs van de Belgische componisten, voor muzikanten die een belangrijke rol spelen in het uitdragen van Belgische muziek. In 2005 maakte hij de opname Inner Cities, de pianomarathon door Alvin Curran. Begin 2008 verscheen de cd Back to Life, met kamermuziek van Fred Frith en ook in 2008 verscheen een tweedelige cd-box met alle werk voor piano door Gordon Mumma. Daan Vandewalle componeerde eerder al muziek voor De Sierensproductie Apenverdriet.
PRAKTISCHE INFORMATIE Première :
do 7 maart 2013, Gent
Zaaltype :
toneel op toneel met tribune van 250 man, of (in kleine) zaal of op locatie (altijd vooraf te bespreken met Compagnie Cecilia, Koen Demeyere) Zie hiervoor ook de technische fiche. 125 min.
Duur:
Tourneeplanning en info techniek: Koen Demeyere:
[email protected] - 0477 72 37 62
CONTACT Compagnie Cecilia vzw Dok Noord 4F 201 9000 Gent T: +32 (0)9 223 53 82 @:
[email protected] BTW BE0470 427 432 spreiding Valerie Rousseau
[email protected] +32474659534
