gazine NMR-scanner in gebruik genomen pag. 8 jaargang 2 - nummer 1 Wintereditie 2009

jaargang 2 - nummer 1 Wintereditie 2009

gazine 2 � Voorwoord 3 � Brandblusoefeningen 4 � Doorgelicht: stafmedewerkers facilitaire diensten en masterplan 6 � Het koor AZ Alma campus sijsele 7 � Close-up: Pieter Stevens

8 10 12 13 16

� De NMR-scanner � Verslag Open Bedrijvendag � De vrijwilligers op stap � Het vernieuwde restaurant op campus eeklo � Personalia

NMR-scanner in gebruik genomen pag. 8

Colofon Almagazine is het driemaandelijks personeelsblad voor alle artsen, medewerkers en vrijwilligers van AZ Alma.

Verantwoordelijke Uitgever � Rudy Maertens

Voorwoord

algemeen directeur

Hoofd- en eindredactie � Ellen Rau diensthoofd directiesecretariaat

Informatieraad � Pascale De Vuldere � Jan Depestele � Ellen Rau � John Ryckaert � Jean-Marie Smeets Design � Living Stone DTP en Drukwerk � offsetdrukkerij De Sonville Fotografie � Ipon Fotografie Brieven, reacties of suggesties voor het volgende Almagazine zijn steeds welkom bij: � Ellen Rau Schriftelijk via postvak directiesecretariaat (beide campussen) per e-mail naar [email protected] tel. 050 72 84 98

VZW AZ Alma � campus sijsele Gentse Steenweg 132 B-8340 Sijsele-Damme tel. 050 72 81 11

� campus eeklo Moeie 18 B-9900 Eeklo tel. 09 376 04 11 www.azalma.be [email protected] Indien u meewerkt aan een reportage voor het Almagazine of deelneemt aan een activiteit van de vriendenkring, stemt u impliciet ook in met het nemen en/of publiceren van foto’s die verband houden met deze reportage of deze activiteit. Wij hopen op uw begrip daarvoor te kunnen rekenen.

‘We hebben elkaar nodig!’ Beste medewerkers Beste vrienden Bij het begin van dit nieuwe jaar wil ik uiteraard van de gelegenheid gebruik maken om u en uw familieleden een zeer gezond en gelukkig 2009 te wensen. Graag wil ik ook alle artsen, personeelsleden en vrijwilligers bedanken voor de inzet tijdens het afgelopen jaar. Het jaar dat achter ons ligt is in een ijltempo voorbijgevlogen. 2008 had een bufferjaar moeten worden waarin geen nieuwe, grote projecten gepland waren, maar een aantal, ook externe, factoren heeft dit voornemen doorkruist. Zo waren er projecten die ons door de overheid werden opgelegd en was er de overgang naar de centrale keuken op campus sijsele. Enkele renovaties en de aanleg van de personeelsparking op campus eeklo vervolledigden het plaatje. Ik hoef er geen doekjes om te winden: we staan, bij de aanvang van 2009, voor een niet zo makkelijke periode. Het mag duidelijk zijn dat ook een ziekenhuis niet immuun is voor de financiële en economische crisis die wereldwijd toeslaat. Dit betekent dat we elkaar, meer dan ooit, van hoog tot laag zullen nodig hebben, zowel in als rond de organisatie. Ik wil hier dan ook een algemene oproep doen naar iedereen die ons ziekenhuis een warm hart toedraagt: straal positivisme uit! Laat ons samen, ook in deze moeilijke tijden, de uitdaging aangaan om het motto van AZ Alma, zorg met een hart, waar te maken. Voor u ligt al de tweede jaargang van ons personeelsblad. We hopen alvast dat u genoten hebt van de eerste jaargang en zullen ook dit jaar ons best doen om u boeiende, misschien wel verrassende artikels en aangename rubrieken voor te schotelen! In deze editie blikken we nog even terug op enkele evenementen die vorig jaar plaatsvonden. Voor de dienst medische beeldvorming was het een belangrijk jaar: de NMRscanner werd in gebruik genomen, we gingen een kijkje nemen achter de schermen. In onze rubriek ‘Doorgelicht’ gingen we langs bij de stafmedewerkers van het departement facilitaire diensten en masterplan. Ze hebben alle drie al een lange carrière achter de rug binnen het ziekenhuis en zorgen er telkens weer voor dat alle renovatiewerken in goede banen geleid worden. Ook het koor op campus sijsele heeft al een jarenlange geschiedenis binnen het ziekenhuis, Marnix Tack vertelt ons hoe het allemaal begon. En we blijven in de muzikale sfeer, want voor onze rubriek ‘Close-Up’ gingen we praten met Pieter Stevens, pastoraal werker, die in zijn vrije tijd Oudslavische psalmen, hymnen en gebeden zingt. Ik wens u alvast veel leesplezier ! Rudy Maertens algemeen directeur

02

BRAND!

BRAND! Naar jaarlijkse gewoonte werden er in november terug brandblusoefeningen georganiseerd voor het personeel. Het is de bedoeling dat jaarlijks vierhonderd medewerkers uitgenodigd worden. Op die manier komt iedereen om de drie jaar aan bod voor een opfrissing van deze oefening. Deze keer was het de beurt aan de medewerkers die het langst in dienst waren. We vroegen aan Katia De Clercq, manager veiligheid en milieu, waarom het nu zo belangrijk is dat deze oefeningen regelmatig terug bijgewoond worden. “Om te beginnen”, zo legt Katia uit, “zijn alle werkgevers wettelijk verplicht om hun personeel op te leiden inzake brandpreventie. Weten wat te doen in geval van brand is essentieel. Op die manier kan immers veel leed en schade voorkomen worden. De zaken die aangeleerd worden tijdens de sessies zijn zeker van belang om toe te passen op het werk, maar kunnen natuurlijk ook in de privésfeer hun nut bewijzen. Het is immers algemeen geweten dat de meeste ongevallen thuis gebeuren.”

richting nooduitgang

evacuatie verzamelplaats

Wat zijn de belangrijkste zaken die je moet onthouden? 1. Ken de procedure van je eigen afdeling: • Bel 8000 (in CS)/1000 (in CE). • Druk de meldknop in. • Doe één bluspoging, zonder jezelf in gevaar te brengen. • Sluit ramen en deuren. • Sluit de zuurstoftoevoer in de kamer af. • Evacueer indien nodig tot voorbij een branddeur (evacuatieverzamelplaats) en blijf daar tot je verdere orders krijgt. 2. Kijk rond op je eigen afdeling: • Weet waar de nooduitgangen zijn. • Weet waar de blusmiddelen hangen. • Weet hoe de blusmiddelen te gebruiken.

blusslang

niet blussen met water

brandblusser

meldknop

ontvlambare stoffen

3. Zorg ervoor dat de nooduitgangen en blusmiddelen steeds vrijgehouden blijven. Branddeuren mogen nooit geblokkeerd worden. 4. Respecteer het rookverbod en spreek ook bezoekers/patiënten aan indien zij het rookverbod overtreden. 5. Verwittig altijd de preventiedienst (60495) als het ergens gebrand heeft. 6. Ken de pictogrammen! Test hier uw kennis nog eens!

03

Doorgelicht

Vlnr: Paul Lagae, Jean-Marie Smeets, Frankie Neerinck

Doorgelicht: de stafmedewerkers van het

departement facilitaire diensten en masterplan

In het departement facilitaire diensten en masterplan, onder leiding van directeur Henk Vincent, zijn drie stafmedewerkers actief: Paul Lagae, Frankie Neerinck en Jean-Marie Smeets. Elk van hen heeft een jarenlange loopbaan achter de rug binnen het ziekenhuis, in een andere of gelijkaardige functie op één van de campussen. De opdrachten voor Paul en Frankie situeren zich op het gebied van bouwen en verbouwen, Jean-Marie werkt voor de diensten voeding, catering en schoonmaak. We beginnen onze kennismaking op campus sijsele. Jean-Marie Smeets, stafmedewerker facilitaire diensten, is verpleegkundige van opleiding en werkte verscheidene jaren in het zorgdepartement. Eerst als nachtverpleegkundige, dan als hoofdverpleegkundige en ten slotte als middenkader waar hij o.a. verantwoordelijk was voor de invoering van Integrerende Verpleegkunde, Vorming en Bijscholing, MVG. In 1992 werd Jean-Marie aankoopverantwoordelijke, om vervolgens in 2005 over te stappen naar het departement facilitaire diensten en masterplan. Jean-Marie doet beleidsvoorbereidend werk voor Steven Delabie (diensthoofd voeding), Veerle Schaubroeck (diensthoofd schoonmaak en catering) en Henk Vincent. Dit gaat o.a. over het opvragen, verzamelen en/of verwerken van gegevens over bestaande of nog op te starten projecten. Zo hield hij o.a. het financiële kostenplaatje bij van mogelijke opties in verband met de aankoop van materialen en verbouwingkosten tijdens de voorbereiding van het keukendossier. Dit resulteerde in een uitgebreid rekenblad. Op basis van de informatie van de firma’s en rekening houdend met de wensen van het diensthoofd werden hierin alle elementen samengebracht, zodat een verantwoorde keuze kon worden gemaakt. Het is daarom niet verwonderlijk dat Excel het door hem meest gebruikte softwareprogramma is. “Ik denk vaak in rijen en kolommen en probeer

04

mijn documenten zodanig op te bouwen dat we bij elke veranderde situatie snel over de correcte gegevens kunnen beschikken. Mijn ervaring in mijn vroegere functie is daarbij heel waardevol”. “Meten = weten, dat is een van de belangrijke uitgangspunten van dhr. Vincent”, zo vertelt Jean-Marie. Ik probeer alle meetbare elementen samen te brengen om zo een beeld te verwerven van reële kosten en tijdsbestedingen, om vervolgens een zo objectief mogelijke beslissing te kunnen nemen. Ik berekende bv. dat het rendabeler is om een dure bestekwikkelmachine aan te kopen in plaats van het bestek zelf in servetten te rollen.” Ook bij Paul Lagae wordt er veel gerekend. Paul, van opleiding industrieel ingenieur, startte in 1985 als hoofd van de technische dienst van het toenmalige Elisabeth Ziekenhuis. Na verloop van tijd kwamen hier ook nog de functies van preventieadviseur en milieuverantwoordelijke bij. In de periode 2004-2006 kreeg hij de leiding over de technische dienst op beide campussen. Eind 2006 kwam ook campus sijsele echter in de ban van verbouwingswerken, waardoor er nood was aan een tweede projectleider. Een echte overstap was het niet voor hem, gezien zijn ervaring vroeger buiten het ziekenhuis, waar hij o.a. projecten leidde bij het AZ St. Jan te Brugge en bij de NAVO in Brussel.

“Zodra er infrastructurele noden zijn, vb. verbouwingen of nood aan nieuwe technische uitrustingen”, zo vertelt Paul, “wordt een beroep gedaan op het facilitair departement. Eerst zetten we alle noden op een rij. Vervolgens maken we een budget op, bij bepaalde projecten spreken we een architect aan voor de bouwkundige aspecten en wordt een technische studie uitgevoerd door een studiebureau. We vragen prijzen aan bij verschillende leveranciers, vragen de nodige vergunningen aan en starten uiteindelijk met de werken. In heel dit traject is de projectleider de centrale persoon die er op toeziet dat de werken tot een goed einde komen. Het concept dient realistisch te zijn, moet beantwoorden aan de noden van het ziekenhuis en uiteraard moet het budget gerespecteerd worden. De werking van het ziekenhuis mag niet in het gedrang komen en de communicatie naar de medewerkers toe moet verzekerd zijn. Na uitvoering van de werken controleer ik of de aannemers alle punten van hun opdracht correct afgewerkt hebben en of alle plannen en handleidingen beschikbaar zijn. Vervolgens stel ik een plan op voor het onderhoud van de uitrusting.” In die zin was de keukenrenovatie in Sijsele een typevoorbeeld. Met een nieuw ziekenhuis in het vooruitzicht kon van een volledige nieuwbouw geen sprake zijn. Er diende dus

Paul Lagae

binnen de muren van een bestaand gebouw een nieuwe functionele productiekeuken voor twee campussen ingepast te worden die voldoet aan de strenge voedselwetgeving. De keuken op campus sijsele moest ondertussen blijven draaien en bovendien was de beschikbare realisatietijd voor dit project zeer kort, aangezien de overheid bepaald had dat de keuken op campus eeklo op korte termijn moest sluiten. De werken werden uitgevoerd in omstandigheden die van de medewerkers in de keuken bij momenten het uiterste vroegen. Om sneller te kunnen werken, werd de constructie uitgevoerd in metaalbouw en staalpanelen in plaats van traditioneel metselwerk. Er kwamen uitgebreide technische voorzieningen aan te pas met veel koel- en diepkoelruimte, airco voor de warme keuken en vaatwas en volledig nieuwe keukenapparatuur, die maximaal op aardgas werkt. Paul voerde vooraf een grondige energiestudie uit om zicht te krijgen op de energiesituatie in de bestaande keukens en wat er mocht verwacht worden afhankelijk van de keuzes van nieuwe keukenapparaten. Er werd voor aardgas gekozen omdat dit duidelijk voordeliger is in gebruik en ook omdat de stroomvoorziening op campus sijsele niet toelaat ongelimiteerd elektrisch te koken in de grotere keuken. Ten slotte gaan we ook een kijkje nemen op campus eeklo. Frankie Neerinck, tevens stafmedewerker projecten, is in zijn bijna 25jarige carrière al in diverse domeinen in het ziekenhuis actief geweest. Hij startte in 1985 als directiesecretaris van de technisch directeur en als ‘veiligheidschef’ (preventieadviseur). In datzelfde jaar kwam de verplichting voor ziekenhuizen om te factureren via ‘magnetische drager’, zoals het toen mooi werd geformuleerd. De Heilig Hartkliniek had toen, op een ‘boekhoudmachine’ na, nog niets van informaticatechnologie in huis. Frankie vertelt: “Zuster Roseline, de toenmalige algemene directrice, vroeg wie er ver-

Jean-Marie Smeets

stand van computers had. Ik stak mijn vinger op en kreeg prompt een nieuwe functie!” Zo ruilde Frankie hetzelfde jaar al zijn functie bij de technische dienst in voor deze van informaticaverantwoordelijke. Daarin was hij verantwoordelijk voor de implementatie van de eerste centrale IBM computer voor de automatisatie van de patiënten- en labadministratie. Tot maart 1999 was hij diensthoofd informatica en preventieadviseur, maar toen keerde hij terug naar zijn ‘roots’ als technisch diensthoofd. Sinds de fusie is Frankie stafmedewerker projecten binnen het departement facilitaire diensten & masterplan. Zijn ervaring helpt bij het begrijpen en vertalen van de wensen van de ‘interne klant’ (verpleegkundige, dokter, schoonmaakster, administratief medewerker, enz.) naar een bouwkundig, technisch en financieel uitvoerbaar renovatieproject. “De ervaring in diverse diensten en functies”, zo licht Franky toe, “heeft een schat aan informatie en inzichten opgeleverd in de organisatie van een ziekenhuis, alsook een hoop ervaring die dagelijks zijn nut bewijst.” De steeds wijzigende visies van o.a. de overheid op het renovatiedossier van de site in Eeklo maakten dat vóór 2003 iedere grondige renovatie steeds weer werd uitgesteld. Na jaren de zaak draaiende te hebben gehouden met beperkte middelen en heel veel creativiteit van onze technische dienst, kwam er plots een wending: de fusie! Een nieuw bestuur en directieteam zorgden niet alleen voor het toekomstbeeld van een nieuw ziekenhuis maar ook voor een renovatieplan voor de bestaande sites. Eeklo had hierbij het meest nood aan een dringende en grondige renovatie. “Dhr. Maertens vroeg mij eind 2003 naar de ‘status van de gebouwen en installaties’. Naast een mooie tabel met een opsomming van alle dringende noodzakelijke technische ingrepen, overhandigde ik hem ook een halve meter leiding, volledig dichtgeslibd

Frankie Neerinck

en vol uitwendige corrosie, die we enkele dagen voordien bij een verstopping hadden verwijderd. Meer overtuiging was op dat moment niet nodig.” Als stafmedewerker projecten maakt Frankie samen met een architect en een studiebureau deel uit van het bouwcomité dat onder leiding van Henk Vincent, directeur facilitaire diensten en masterplan, een uitvoeringsplan met strikte planning opstelde. Alles diende immers zo snel mogelijk gerealiseerd te worden, gezien de beperkte financiële afschrijfperiode. Daarnaast zorgt Frankie op de werven zelf voor de coördinatie tussen de verschillende externe aannemers en alle interne contactpersonen. De renovatie van campus eeklo werd een immense uitdaging op bouwkundig en technisch gebied met een groot gehalte aan ‘niet gekende factoren’. Nog groter was de uitdaging alles te realiseren zonder daarbij de dagdagelijkse werking fundamenteel te verstoren. Vele projecten zijn goed zichtbaar, andere verliepen vaak ‘onderhuids’ en niet merkbaar voor de meeste medewerkers. Juist deze waren vaak heel kritisch en vormden de meest stressvolle momenten. Zo draaide de campus in Eeklo tijdens de vernieuwing van hoogspanning en laagspanning een volle week op noodstroomaggregaten zonder aansluiting naar het openbaar elektriciteitsnet. “De voorbije vijf jaar waren wellicht de meest drukke, maar zeker ook de boeiendste. De veelheid aan facetten binnen mijn job, het contact met zoveel interne én externe medewerkers, de kans om hier op deze site zoveel materialen en technieken te kunnen testen en vooral de samenwerking met een fantastisch bouwteam dat voor elk probleem steeds weer een oplossing wist te vinden, vormen een verdere verrijking inzake ervaring”, concludeert Frankie. “Ervaring die broodnodig zal zijn voor alweer een nieuwe ‘zware’ uitdaging voor de nabije toekomst: het nieuwbouwziekenhuis.” ■

05

Het koor van campus sijsele

Het koor in 2004

Het koor van AZ Alma campus sijsele bestaat al bijna dertig jaar Eind ‘79 had Marnix Tack een droom: een koor oprichten in het ziekenhuis. Hij vroeg en kreeg de zegen van E.H. Coppens, de toenmalige aalmoezenier. Ondertussen zijn we bijna dertig jaar verder en Marnix is er nog steeds bij. Hij vertelt ons hoe het allemaal verliep. 21 september 1979: het Elisabethziekenhuis vierde zijn gouden jubileum. Er was een eucharistieviering in het restaurant, waarin een gelegenheidspersoneelskoor samen met de zusters de mis opluisterde. Enkele van onze huidige koorleden werkten toen ook al mee aan deze viering. De misviering maakte indruk op me. Voor ik kwam werken in het Elisabethziekenhuis was muziek al mijn hobby. Ik was organist in de kerk van Wielsbeke. Eind ’79 werd ik lid van de pastorale stuurgroep onder leiding van EH Coppens, de toenmalige aalmoezenier. Ik vertelde hem over mijn droom om een vast koor op te richten voor het opluisteren van de misvieringen op de kerkelijke feestdagen. Hij ging akkoord en zo zijn we met een klein groepje van start gegaan op Kerstmis ‘79. De verwachtingen waren niet te hoog gespannen want de meeste koorleden waren niet muzikaal gevormd. Maar het enthousiasme was groot. In het begin was ik dirigent en organist tegelijk, het koor stond dicht bij het orgel en ik dirigeerde met een hoofdknikje. In de beginjaren mochten we repeteren tijdens de koffiepauzes in de voormiddag. Terwijl andere collega’s koffie dronken in het restaurant, kwamen wij bijeen in de kapel om een halfuurtje te zingen. We moesten dus niet speciaal van thuis komen voor een repetitie. Tijden en

06

werk veranderden echter en we schakelden over op avondrepetities. Verschillende koorleden haakten af, maar dat gewijzigd tijdstip gaf dan wel weer kansen voor nieuwe koorleden die zich kwamen aanmelden. Ons koor heeft straks een geschiedenis van dertig jaar. We hebben met het koor al een hele evolutie doorgemaakt. Het aantal koorleden schommelde steeds tussen de tien en de twintig. Een mooi repertorium werd opgebouwd. De meeste liederen zingen we nog tweestemmig, andere dan weer driestemmig. Naast Kerstmis en Pasen is vooral de Herinneringsmis in november belangrijk. Ook feestdagen voor het ziekenhuis vragen een speciale inzet. We kenden periodes waar het moeilijk was om de groep samen te brengen. E.H. Coppens was tot aan zijn pensioen onze steun en toeverlaat als het al eens wat moeilijker ging. Ook de warmte van de vierende gemeenschap, zieken en bezoekers gaven steeds weer moed om verder te doen. En nog altijd mogen we blij zijn om heel stemmige vieringen, waarin teksten, liederen en de versiering van de kapel elkaar mooi aanvullen. Op vaste dagen repeteren lukt niet direct meer, omdat de meeste koorleden ook in andere verenigingen actief zijn of lessen volgen of avonddienst hebben. Om de koorleden niet al

Het koor in 1988

WARME OPROEP Voelt u zich geroepen om mee te zingen? Neem dan contact op met Marnix Tack (hoofdverpleegkundige C3 – [email protected], tel: 28660), of één van de andere koorleden.

te veel te belasten, repeteren we nu altijd naar een viering toe. De repetities worden meestal telefonisch afgesproken of via e-mail. Naast personeelsleden zijn er nu ook een aantal oud-personeelsleden en vrijwilligers actief in het koor. Met de komst van Martine Horváth als pastoraal werker werden er enkele jaren geleden andere accenten gelegd en werd er ook aandacht gegeven aan de Goede Vrijdagviering en de Mariaviering in mei. In de herfst van 2005 zongen we voor het eerst samen met onze collega’s van campus eeklo in de feestelijke eucharistieviering in de kerk van St. Laureins. Het personeelsfeest was grandioos. Vorig jaar mochten we het tweejaarlijks feest opnieuw inleiden. Ondertussen zijn we samen AZ Alma geworden. Hoe we het koor zien evolueren in de verdere toekomst binnen AZ Alma is nog niet heel duidelijk. Veel hangt af van de koorleden zelf. Moeten we meer evolueren naar een gelegenheidskoor zoals op campus eeklo? De moeilijkheid is wel dat je dan niet vooraf weet op hoeveel mensen je kan rekenen en het repertoire dan telkens weer moet heropgebouwd worden. We hebben in elk geval in het verleden al veel deugd beleefd aan het samen zingen en we hopen dat dit nog verder mag evolueren mag in de nabije toekomst! ■

Close-up

Op Werchter zal je ons niet gauw terugvinden! Pieter Stevens zingt mystieke gezangen bij “Gospodi” In deze rubriek zullen we telkens één van onze collega’s van heel dichtbij bekijken. Met andere woorden: we zetten die in close-up! “Man bijt Hond”-gewijs gaan we op zoek naar de verborgen drijfveren, hobby’s en interesses van onze collega’s. Pieter Stevens, pastoraal werker op onze beide campussen, zingt in zijn vrije tijd bij het Aalsterse kwartet “Gospodi”. Pieter, wat voor ensemble is “Gospodi”? “Gospodi” is een kwartet dat bestaat uit vier mannen. Wij zijn gespecialiseerd in het zingen van de mystieke gezangen van de SlavischByzantijnse liturgie. Om het wat te verduidelijken: wij zingen voornamelijk psalmen, hymnen en gebeden die ontstonden in de Byzantijnse kerken en kloosters van Oost-Europa en Rusland. Wij doen dat steeds zonder begeleiding van instrumenten en bij voorkeur in een sacrale ruimte, zoals een kerk of een abdij.

de teksten en de interpretatie van de muziek. Momenteel is dat een rol die ik een beetje op mij neem. Als we nieuwe partituren selecteren, ga ik op zoek naar de achtergrond en betekenis van het muziekstuk en geef ik toelichting aan de andere leden van het kwartet. Ik waak ook over de correcte uitspraak van de woorden. In het begin was het zeker niet eenvoudig om in het Oudslavisch te zingen, maar gaandeweg merk je wel dat vele woorden en uitdrukkingen regelmatig terugkeren en dat maakt het iets gemakkelijker.

Waarom is het belangrijk om specifiek in een ‘sacrale’ ruimte te zingen? Wij willen met onze muziek onze toehoorders beroeren en uitnodigen om even te bezinnen. We zoeken samen met de aanwezigen naar een moment van verstilling en inkeer. In een concertzaal of op een festivalplein zou dit niet lukken, want daar zijn teveel stoorzenders aanwezig. Zelfs wanneer we optreden in een kerk vragen we om de ruimte zoveel mogelijk te verduisteren, het kunstlicht te doven en de ruimte enkel te verlichten met kaarsen. Op die manier wordt het zowel voor onszelf als voor onze toehoorders veel intiemer. Nee, op Werchter zal je ons niet gauw terugvinden!

Treden jullie veel op? Jaarlijks doen wij een twaalftal optredens. Meestal proberen we dit te beperken tot één maal per maand. We houden daarbij steeds rekening met elkaar. Als één van de zangers zich niet kan vrijmaken, dan gaat het niet door. Dit jaar verlieten we ook voor het eerst Europa. In oktober 2008 trokken we naar Vermont, in de Verenigde Staten. We werden daar uitgenodigd door een Amerikaanse theologische faculteit en zongen er op een congres over stilte en contemplatie. Een ervaring die smaakt naar meer!

Jullie zingen in het Oudslavisch, dat lijkt mij enorm moeilijk? In de beginjaren van “Gospodi” werden de oorspronkelijke oprichters van het kwartet geholpen door slavisten, iconografen en geestelijken die “Gospodi” hielpen met de beheersing van de uitspraak, de vertaling van

Wat zijn jullie ambities? Ambitie is een groot woord, maar het is wel onze wens om een CD uit te brengen. Momenteel bestaan er reeds 3 CD’s van “Gospodi”, maar met de huidige samenstelling van het kwartet hebben we nog geen CD uitgebracht. Hopelijk kunnen we dit in het voorjaar van 2009 realiseren.

Waarom is “Gospodi” voor jou persoonlijk zo belangrijk? Ik ben altijd al geboeid geweest door religieuze muziek en ben ook al sinds mijn jeugdjaren met muziek bezig. Met “Gospodi” repeteren we één keer per week en voor mij is dat telkens weer een rustpunt in een vaak drukke werkweek. Bovendien vertellen deze harmonische klanken - en de weergaloze stilte die er op volgt - mij meer over God dan vijf jaar theologiestudie. Heb je nog andere hobby’s? Ja hoor, alhoewel de meeste ook met muziek te maken hebben. Naast “Gospodi” zing ik nog in een ander driekoppig ensemble en sinds kort maak ik ook deel uit van het ziekenhuiskoor van AZ Alma. Daarnaast ben ik in Aalst ook actief in een zogenaamde “Rederijkerskamer”. Dat is een eeuwenoud toneelgezelschap dat vooral bekend is door haar operettevoorstellingen. Soms sta ik op de planken, maar vaak ben ik ook achter de coulissen terug te vinden. Mijn grootste gesproken rol was in een toneelstuk van Tolstoj. Ik moest een brute, dronken, dierenbeul spelen. Niet echt op mijn lijf geschreven, maar toch interessant om te spelen. Bedankt voor dit gesprek! Meer informatie over “Gospodi” is terug te vinden op www.gospodi.be. ■

Wij zoeken steeds naar medewerkers met bijzondere interesses. Ben jij ook een sporter “pur sang”, schuilt er een kunstenaar in je of heb je een andere leuke hobby? Laat het ons weten op [email protected] of bel naar 28498.

07

NMR

Links: dr. Vincent VandeVyver Rechts: dr. Kathy Baeyens

Langverwachte NMR in gebruik genomen Woendag 3 november 2008 was D-day voor de dienst medische beeldvorming: de eerste NMR-onderzoeken vonden plaats in AZ Alma. Er werd een hele weg afgelegd voor het zover was. We gingen praten met dr. Danny Meire, geneesheer-diensthoofd medische beeldvorming.

Een beetje geschiedenis Al van in 2003 voldeed ons ziekenhuis (toen nog EZ-HHK) aan alle normen voor de plaatsing van een NMR-toestel. Helaas had de overheid toen een verbod uitgevaardigd om bijkomende toestellen te installeren. Toen recent 18 nieuwe NMR-licenties vrijgegeven werden, diende AZ Alma dan ook onmiddellijk een aanvraag in voor een vergunning. Begin dit jaar kregen we dan de langverwachte vergunning voor het installeren van een NMR. Het toestel werd besteld (rekening houdend met een leveringstermijn van zes maanden), maar vooraleer het kon geplaatst worden, kwam er intern nog heel wat voorbereiding aan te pas. Zo moest er om te beginnen een ruimte voorzien worden waar het toestel kon geplaatst worden. Er werd besloten een nieuw gebouw op te richten naast de bestaande dienst medische beeldvorming in campus eeklo.

De technische voorbereidingen Frankie Neerinck, projectmedewerker van het facilitair departement, legt uit welke werken er dienden te gebeuren. “Bij het optrekken van het gebouw stond alles in functie van een zo kort mogelijke bouwtijd. Daarom kozen we voor een paalfundering. Daarbij worden grote cilinders in de grond gedreven. De grond die zich in de cilinders bevindt wordt uitgegraven en de cilinders worden volgegoten met beton, waarna ze terug uit de grond gehaald worden. Zo bekom je betonnen palen, sommige tot 4m diep, waarop de vloerplaat rust. Die kon nog net voor het bouwverlof

08

worden gegoten. Begin augustus werd gestart met het optrekken van het gebouw, midden oktober was alles af. Op 16 oktober werd het toestel dan geleverd. Met een speciale kraan werd het zwaargewicht van de vrachtwagen gehaald en vervolgens schokvrij tot voor de vrijgelaten opening in het gebouw neergelaten.”

Kooi van Faraday Het NMR-toestel zelf bevindt zich in een kooi van Faraday, d.w.z. dat het plafond, de vloer en de muren volledig uit een koperen omhulsel bestaan. Deze kooi werd geplaatst door een gespecialiseerd bedrijf: vier Zwitsers werkten hier gedurende tien dagen aan. Deze kooi dient om elektromagnetische stralingen van buiten naar binnen tegen te houden. Een metalen kar of een elektrische rolstoel die in de gang passeert, alsook gewone radiogolven, kunnen namelijk storingen veroorzaken in de NMR-beelden.

Opleiding Om een NMR-toestel te mogen gebruiken, moeten er minstens zes radiologen in het ziekenhuis werken, van wie minstens drie een NMR-opleiding gevolgd hebben. Zes van de radiologen hebben deze NMR-erkenning. Voor bijkomende subspecialisatie in abdominale NMR-diagnostiek ging dr. Kathy Baeyens gedurende drie maanden naar het Brigham and Women Hospital in Boston, Ma, USA. Dr. Vincent VandeVyver deed een bijkomende specialisatie in neuro- en bot-NMR in het Leidens Universitair Centrum in Leiden, Nederland. Ook de verpleegkundigen die met de NMR werken, gingen drie weken in opleiding naar het Jan Ypermanziekenhuis. Maar dat is nog niet alles. Ook de technici van de wachtdienst en het schoonmaakpersoneel kregen van de leverancier van de NMR een opleiding. Het ICT-personeel en de brandweer van Eeklo kreeg een veiligheidsfilmpje te zien. Kortom: iedereen die beroepshalve wel eens in de ruimte moet komen, werd ingelicht.

Is de NMR dan zo gevaarlijk? Het is belangrijk te weten dat het toestel geen gevaar vormt voor de mensen die onderzocht worden of voor het personeel dat er rondloopt. Maar het toestel bestaat uit een zeer krachtige magneet, die op magnetiseerbare objecten een kracht uitoefent die proportioneel is met de massa van het object. Als je dus de NMR-ruimte zou binnengaan met een schaar in je schort, wordt die schaar aangetrokken door de magneet en vliegt de schaar als een projectiel naar

de magneet! Gehoorapparaten, sleutels, uurwerken, juwelen, brillen, tandprothesen, naalden, munten en bankkaarten zijn bijgevolg uit den boze in de NMR-ruimte. Maar het gaat nog verder: er moesten ook speciale brandblusapparaten besteld worden voor deze ruimte. Een standaard apparaat bestaat immers uit metaal en zou ook naar de magneet vliegen. Het zou ook onmogelijk zijn om het toestel nog van de magneet los te trekken.

De NMR-ruimte is dan ook steeds afgesloten, zodat enkel personen die ingelicht zijn over de mogelijke gevaren binnen kunnen. Ook metalen objecten in iemands lichaam staan onder invloed van de magnetische stralen. Personen met een pacemaker, defibrillator, inwendig gehoorapparaat, metallische hartklep, insulinepomp, inplantbare pijnpompen en metaalfragmenten in de hersenen (vb. oorlogsslachtoffers) of ogen (vb. metaalbewerkers) mogen de NMRruimte absoluut niet betreden! De NMRmagneet zou deze voorwerpen kunnen verplaatsen wat potentieel gevaarlijk is voor de patiënt. Iemand die via de spoedgevallen binnenkomt, mag nooit onder de NMR, aangezien eerst moet onderzocht worden of het voor die persoon wel veilig is. Bij een NMR-onderzoek van de hersenen is het noodzakelijk dat oogmake-up en mascara verwijderd worden omdat deze microscopische metaalpartikels bevatten die storing kunnen veroorzaken. Uit voorzorg wordt een NMR-onderzoek ook niet uitgevoerd bij vrouwen in het eerste trimester van de zwangerschap aangezien de effecten op lange termijn voor de vrucht nog onvoldoende bekend zijn. ■

Wat is NMR? NMR staat voor “Nucleaire Magnetische Resonantie”. Het toestel bestaat uit een zeer krachtige magneet. De grote magneetspoelen vormen een wijde buis of tunnel van ongeveer twee meter lengte die aan het begin en het einde open is. De patiënt wordt centraal in de tunnel geïnstalleerd op een verschuifbare tafel. In de tunnel worden radiogolven gestuurd die teruggekaatst worden door de waterstofatomen in het menselijk lichaam. Dit gaat gepaard met een luid kloppend geluid. Daarom wordt de patiënt een hoofdtelefoon opgezet. Tijdens het onderzoek krijgt de patiënt muziek te horen. De teruggekaatste golven worden opgevangen door antennes die tegen de patiënt worden geplaatst (vb. rondom de knie). Via een wiskundige formule wordt deze informatie omgezet in een anatomisch beeld. De verpleegkundige bevindt zich buiten de onderzoeksruimte en kan de patiënt steeds zien en horen door een raam en via een camera (die beelden in kleur toont).

Wist je dat .... •

het elektrische vermogen van de NMR 138 KW is, dat is ongeveer 2000 x meer dan een gewone gloeilamp.

•

de kabels voor de voeding uit 4 draden van 95mm2 bestaan, dat is ongeveer 38x dikker dan de gewone kabel die een stopcontact voedt.

•

de NMR zes ton weegt, ongeveer 2.5m breed is en 4m lang.

•

als je een tatoeage met rode inkt hebt, er speciale voorzorgen nodig zijn om onder de NMR te mogen. De rode inkt warmt namelijk op en je huid zou kunnen verbranden.

•

de ruimte voorzien is van een complete luchtbehandeling. Om de magneet zelf te koelen is een koelvermogen van 100kW nodig (ter vergelijking: de koeling van een doorsnee bureel of consultatie vereist ± 3kW). Het koelmiddel van de magneet zelf is Helium.

Om bepaalde organen beter te visualiseren, oordeelt de radioloog soms dat het aangewezen is om een contrastmiddel in te spuiten via een ader in de arm. Dit geeft zelden of nooit bijwerkingen. Het onderzoek duurt gemiddeld 15 tot 20 minuten. Wanneer alle beelden verwerkt zijn, bekijkt de radioloog het onderzoek en maakt er een verslag van dat samen met de beelden naar de aanvragende arts verstuurd wordt.

09

Open Bedrijvendag

Technologie en Innovatie in de gezondheidszorg - Open Bedrijvendag Op 5 oktober namen Mensana en het revalidatiecentrum campus sijsele reeds voor de derde maal deel aan de Open Bedrijvendag. Dit jaar stond die dag in het teken van de technologie en de innovaties die binnen Mensana en het revalidatiecentrum gebruikt worden. Ook de vernieuwde keuken kon bezocht worden. We kunnen dit jaar opnieuw spreken van een groot succes. Niet minder dan 2000 geïnteresseerde bezoekers kwamen een kijkje nemen. Christophe Maes, coördinator van Mensana, brengt verslag uit.

Mensana Mensana biedt als toonaangevend Sportmedisch Centrum aan de beginnende-, de competitieve- alsook aan de topsporter (o.a. Silence-Lotto) een hoogtechnologisch sportmedisch evaluatiecentrum aan. De bezoekers kwamen te weten dat ze bij Mensana terecht kunnen met al hun sportmedische, biomechanische en inspanningsfysiologische problemen.

The Healthy Move (THM) De aanwezigen konden het gezondheidsdorp bezoeken van The Healthy Move. Door de slechte weersomstandigheden stond dit binnen opgesteld. The Healthy Move kaart met haar gezondheidsdorpen enkele belangrijke gezondheidsthema’s aan, zoals osteoporose, diabetes, metaboolsyndroom, cardiovasculaire aandoeningen en stress. Voor elke sensibilisatiecampagne richt THM een gezondheidsdorp in. Op het dorp konden de bezoekers zelf hun gezondheidstoestand testen. Na afloop kregen ze allemaal een individueel advies. De aanwezige artsen, therapeuten, diëtisten en experts beantwoordden graag de gestelde vragen.

10

Mensana – revalidatie AZ Alma (campus sijsele) De bezoekers waren echt verwonderd dat er binnen de revalidatie en de sportevaluatie zoveel hoogtechnologische apparatuur toegankelijk is voor het grote publiek. Het was dan ook een uitgelezen moment voor Mensana en het revalidatiecentrum van campus sijsele om de nieuwe evaluatie- en behandeltechnieken evenals de nieuwe revalidatiemethodes van de locomotore en de neurologische unit voor te stellen. Zo kon (hieronder slechts een greep uit de vele verschillende departementen en technieken die werden voorgesteld) het bezoekende publiek een blik werpen op het ARMEO systeem. Dit is een

systeem (enig in België) dat zeer gesofisticeerd en computergestuurd helpt bij de revalidatie van het bovenste lidmaat. In primeur werd ook de BIONIX aan het grote publiek voorgesteld. De BIONIX is een nieuw ruganalyse en –revalidatiesysteem dat eind dit jaar op de wereldmarkt gezet wordt. Dit zeer innovatieve systeem (we zijn genomineerd als meest innovatieve centrum binnen de gezondheidszorg) kwam tot stand door de unieke samenwerking tussen het ingenieursbureau NinixTechnologies uit Brugge, Mensana en de rug- en nekunit van het revalidatiecentrum campus sijsele. Dit toestel mag absoluut als een meerwaarde beschouwd worden bij de diagnose en de behandeling van rugletsels. De meesten onder jullie zullen zich waarschijnlijk het Eén programma “De Bedenkers” nog wel herinneren. Daar was er een uitvinding die betrekking had op een fiets die door middel van arm- en schouderbewegingen bijkomende kracht kon worden gegeven. Mensana is betrokken bij de uitwerking van dit project zodat de fiets kan gebruikt worden binnen een revalidatie- en fitnessomgeving. De bezoekers konden de verschillende stadia en de verschillende prototypes bewonderen.

Artsen

Mensana@compagnies

LMI (Locomotorisch Instituut)

Mensana@compagnies biedt de bedrijven een totaal gezondheidsmanagement pakket aan. Ook hierbij worden hoogtechnologische systemen gebruikt. Dit is onder andere het geval bij het bepalen van de fitheid, de voeding en de stress van de werknemers. Maar ook bij de reïntegratie na een werkongeval en bij veelvuldig werkverzuim wordt er gesofisticeerde apparatuur gebruikt. De nieuwsgierigen konden aan de lijve ondervinden hoe we hun capaciteit in kaart konden brengen aan de hand van een aantal eenvoudige testjes op de ERGOS en ERGOKIT.

Iedereen kent wel iemand die een orthopedische operatie ondergaan heeft, of heeft dit zelf al aan den lijve ondervonden. Aan de geïnteresseerden werd de noodzakelijke uitleg verstrekt over schouder – rug – heup – knieoperaties. Ook hier paste het thema “technologie en innovatie binnen de gezondheidszorg” opperbest. De bezoekers maakten er kennis met de allernieuwste snufjes die de operatie en de revalidatie zo optimaal mogelijk laten verlopen.

De vernieuwde keuken Uit de reactie van de bezoekers bleek heel duidelijk de verbazing over “hoe nu eigenlijk zo’n keuken van een ziekenhuis werkt”. Niemand bleek er bij stil te staan dat er zoveel dient te gebeuren. En dat er zoveel mensen (koks – vaatwas – dieet – portioneren van het eten – bedeling van het eten – aankoop - ...) bij betrokken zijn om het ontbijt – het middagmaal – het vieruurtje en het avondmaal tijdig en kwalitatief bij patiënt en personeel te krijgen.

Besluit Uit de vele reacties (op het moment zelf evenals via mail nadien) blijkt duidelijk dat de bezoekers heel tevreden waren. Ze apprecieerden enorm de professionele manier waarop alles werd tentoongesteld. Ook de verstaanbare wijze waarop vragen beantwoord werden en de toch soms heel technische aspecten uitgelegd werden door de medewerkers, werd bijzonder gewaardeerd. Deze dag werd alleen maar mogelijk door de intense en constructieve samenwerking tussen de verschillende diensten. Wetende dat er op die dag meer dan 80 mensen meewerkten aan het succes van de OPEN BEDRIJVENDAG 2008, is het van zelfsprekend onmogelijk om iedereen bij naam te noemen. Maar via deze weg wil ik iedereen nogmaals van harte bedanken voor deze dag. Het was een zware dag maar ik denk dat we vooral de “leute” zullen onthouden. ■

Dr. Nele Speliers startte op 1 november 2008 haar loopbaan als anesthesiste in ons ziekenhuis op de campus eeklo. Dr. Speliers studeerde af als arts aan de KU Leuven in 2002. Ze volgde haar specialisatie anesthesiologie in Namen en in het Universitair Ziekenhuis te Leuven. Daarnaast behaalde ze een postgraduaat intensieve geneeskunde. Zij was tevens betrokken bij tal van studies in de research unit van het OLV ziekenhuis te Aalst.

11

Vrijwilligers

DAGUITSTAP Vrijwilligers op stap met paard en kar Jaarlijks organiseert Christine Joos, coördinator van de vrijwilligerswerking in AZ Alma, een daguitstap voor “haar” vrijwilligers. Ditmaal trokken ze met paard en kar doorheen Maldegem. Paul Heyt, vrijwilliger in de mediatheek en voor de schoolrondleidingen op campus sijsele, schreef onderstaand verslag. Hebt u al eens vijf vrijwilligers samen gezien? Wel, op vrijdag 5 september 2008 kon u er 48 zien. Zij waren uitgenodigd voor een huifkarrentocht doorheen Maldegem als jaarlijkse uitstap voor de vrijwilligers. Om 9 uur stipt was iedereen present in “De Gouden Kroon” waar Christine Joos en Hannie Haers de vrijwilligers hartelijk verwelkomden.

Koffie en heel wat reuzenboterkoeken stonden reeds te wachten. Het duurde dan ook niet lang of iedereen was aan het smikkelen van deze traktatie. Ondertussen stelden twee huifkarren zich op, zodat de dagreis kon aangevat worden. Iedereen stapte als volleerde paardentramreizigers in en twee uit de kluiten gewassen ‘’Brabanders’’ trokken de keuvelende reizigers naar de eerste bestemming. De eerste halte was de ‘’Smoefelbeekhoeve’’. De plaatselijke gids vertelde waar de naam vandaan kwam. De meesten onder ons wisten wel wat ‘smoefelen’ was, maar

12

wat die ‘beek’ daarbij kwam doen, was voor iedereen een vraagteken. Bleek dat de mensen die vroeger op het land werkten, daar’s middags hun boterhammen opaten terwijl ze met hun voeten in de beek zaten! Daarna werd ons vakkundig uit de doeken gedaan hoe op artisanale wijze een houten wagenwiel werd vervaardigd. Met die wijsheid gingen we dan een kijkje nemen in het museum van oude landbouwwerktuigen. In de wetenschap dat vrijwilligers meestal behoren tot de categorie 60+, zal het niemand verwonderen dat iedereen wel een verhaal had uit zijn eigen leefwereld waarin één of ander voorwerp een hoofdrol had gespeeld. Het hoogtepunt was echter de verzameling oude en minder oude tractoren. De gids die daar zijn hart aan had verloren, kon zelfs de dames in het gezelschap warm maken voor dit voornamelijk mannelijk onderwerp. Ondertussen was er een druilregentje komen aanzetten. Geen nood, het was immers tijd voor het aperitief. Een streekbiertje of een ander lekker drankje ging er vlot in. Hier en daar werd een gezicht een tikkeltje roder dan normaal en ook in de huifkar steeg het aantal decibels exponentieel. Doch ook nu geen nood. In ‘De Gouden Kroon’ werd een heerlijke maaltijd opgediend die door iedereen werd gewaardeerd en die het alcoholgehalte wat liet zakken. Met een voldaan gevoel vertrok de groep vervolgens naar de paardenmelkerij. Het werd een oefening in ‘onthaasten’. In een gezapig tempo trokken we naar de Vakebuurtstraat en hadden we de kans om met

de collega’s te praten over koetjes en kalfjes (en niet over paarden).

In tegenstelling tot het bezoek aan de ‘Smoefelbeekhoeve’ stonden we nu in een moderne boerderij waar ons de werking van een paardenmelkerij werd uitgelegd en waar we te horen kregen welke voordelen paardenmelk heeft. Om de ongelovigen te overtuigen, kreeg iedereen bij het afronden van het bezoek een paardenmelkijsje. Zoals altijd was ook deze dag te vlug voorbij. Iedereen was het erover eens: de afwezigen hadden ongelijk. Hierbij wil ik Christine en Hannie nogmaals bedanken voor de perfecte organisatie en een speciaal woord van dank gaat ook uit naar de directie voor de fijne attentie. Onze batterijen zijn opnieuw opgeladen en we kunnen weer met volle overgave en in volstrekte harmonie met de personeelsleden van het ziekenhuis zorgen voor de vele patiënten, zodat zij met lof kunnen spreken over hun verblijf in AZ Alma. ■

Vernieuwde restaurant

het restaurant op campus eeklo

Het vernieuwde restaurant op campus eeklo U hebt het misschien al gemerkt: het restaurant van campus eeklo heeft een gedaantewisseling ondergaan! Veerle Schaubroek (diensthoofd catering en schoonmaak) en Sadia Matthijs (teamleider catering) brengen verslag uit. Op 16 juni was het zover, de laatste kookdag in campus eeklo. Voor de medewerkers van het restaurant in CE de laatste dag om hun creativiteit kwijt te kunnen in het maken van broodjes en koude schotels. Er werd een ontwerp uitgewerkt waarbij het restaurant en de keuken een opfrisbeurt kregen. De keuken wordt immers nog gebruikt voor het opwarmen van de maaltijden die bestemd zijn voor het restaurant. Het plafond van het restaurant werd verlaagd (dit was nodig voor een betere afzuiging), in de keuken kwam een nieuwe dampkap, steamers werden geïnstalleerd en de werktafel werd verplaatst. Om de sfeer warmer en gezelliger te maken, werd het restaurant in een nieuw kleurtje gestoken (in de Almakleuren), met bijpassende gordijnen. Een nieuwe saladbar vond zijn weg, evenals een nieuwe koffiemachine, een nieuwe koelkast voor blikjes frisdrank en last but not least: een ruime hoek voor het afdienen van de plateaus! Ook op multimediagebied zijn we niet stil blijven staan. Het gebeurt regelmatig dat het restaurant omgetoverd wordt tot een feestelijke zaal waar tal van festiviteiten doorgaan. Om de gasten een toelichting te geven, kunnen we nu op de muur projecteren en zo iedereen een duidelijk overzicht geven van het gebeuren. Voor heel wat mensen is het restaurant op campus eeklo nog geen vertrouwde plek, maar ook daar hebben we werk van gemaakt en voor een duidelijke bewegwijzering gezorgd.

Ook het aanbod van beide restaurants willen we even in de kijker zetten: • Een ruime keuze aan saladbar, al dan niet met beleg. • Dagelijks een ruim aanbod aan broodjes • Elke weekdag kan je een heerlijke dagschotel verkrijgen. • Ook voor een knapperige croque monsieur of croque hawaï kan je bij ons terecht.

• Vanaf 14u00 kan je een lekker stukje gebak verkrijgen of een lekkere ijscoupe (probeer zeker eens onze coupe Alma!) • Elke donderdag serveren we heerlijke frietjes! • Elke vrijdag croque speciaal en spaghetti bolognaise. Terwijl de patiënten met hun bezoek een babbel slaan, kunnen de kindjes zich amuseren in de nieuwe kinderspeelhoek. Het is dus zeker de moeite om ons restaurant eens te komen bezoeken, een spontaan en leuk team zal je met open armen ontvangen! Dank aan onze technische dienst – en zeker de schilders – voor alle inspanningen. En laat ons ook eventjes het personeel van de catering in de bloemetjes zetten, de afgelopen maanden was het voor hen niet altijd eenvoudig om in deze omstandigheden hun dagdagelijkse taak uit te oefenen. Maar door hun enthousiasme hebben ze deze maanden met glans doorstaan, waarvoor onze oprechte dank! ■

Coupe Alma 13

Varia

Unicum op de materniteit van campus eeklo De materniteit op campus eeklo beleefde begin september een unicum. Niet minder dan 5 tweelingen lagen tegelijkertijd op de afdeling neonatologie van de materniteit. De 6 meisjes en 4 jongens werden allen geboren tussen midden augustus en begin september 2008. De eerste tweeling werd geboren op 25/08/2008 en bestond uit een meisje (Anaï) en een jongen (Jules).

Dag tegen Kanker AZ Alma nam met haar beide campussen op donderdag 18 september 2008 deel aan de Dag tegen Kanker. De Dag tegen Kanker is een initiatief van de Vlaamse Liga tegen Kanker, die kon rekenen op de steun van 85 deelnemende ziekenhuizen, waaronder ook ons ziekenhuis. De Dag tegen Kanker werd dit jaar de dag van de kankerpatiënt. In de deelnemende ziekenhuizen werden informatie- en ondersteuningsactiviteiten voor kankerpatiënten en hun

Prijsuitreiking voetbalpronostiek In de herfsteditie van het Almagazine (JG 1 – nr. 4) kon u het interview lezen met de organisatoren van de voetbalpronostiek. De winnaar was toen al gekend (Apr. Biol. Chr. Vandenabeele), maar de prijsuitreiking moest nog plaatsvinden. Deze prijsuitreiking werd georganiseerd op 19 september 2009. Dhr. Jan Depestele (administratief-financieel directeur) hield een speech

Jaarverslag AZ Alma ��� ������� ������

14

Eind oktober publiceerde AZ Alma haar eerste jaarverslag. Het jaarverslag rapporteert over het jaar 2007 en heeft als rode draad onze slagzin: Zorg met een hart. In het jaarverslag staat beschreven hoe het ziekenhuis de leuze Zorg met een hart toepast op patiënten, artsen en medewerkers, verwijzers en de maatschappij. Het jaarverslag werd in een

De tweede tweeling zag 3 dagen later het daglicht op 28/08/2008 en luisterden naar de namen Kyano en Matheo. 5 dagen later was het de beurt aan 2 meisjes: Angelina en Jessica. Op 4/09/2008 zagen ook Fay en Iljo het licht. Daarnaast verbleven ook Kato en Estée op de afdeling neonatologie. Dankzij de medewerking van de ouders kreeg deze unieke gebeurtenis ook heel wat aandacht in de pers. Het Nieuwsblad besteedde zelfs haar regionale voorpagina aan dit unicum! ■

familie opgezet, zo ook in ons ziekenhuis. Heel de dag door waren geïnteresseerden welkom op het dagziekenhuis van beide campussen. Er werd uitleg gegeven over het hoe en waarom van verzorgingssessies voor kankerpatiënten en er werd toelichting gegeven over de aanpak van chemobehandelingen en het dragen van pruiken. Heel wat medewerkers spelden eveneens een geel lintje op, het symbool van hun betrokkenheid bij kankerpatiënten. (foto: links: Dorine Silversmet (Dag 2) & rechts: Caroline Herst (Dag 2)) ■

en de drie winnaars mochten hun prijzen in ontvangst nemen. Dhr. Vandenabeele schonk zijn hoofdprijs aan het project “Maatjes in Balans”. Sofie van de Steene (diëtiste) en Katrijn Heyman (kinesiste) eindigden op de tweede en derde plaats. (foto: Van links naar rechts: Dhr. Jan Depestele, dhr. Danny Claeys, dhr. Gislain van Lancker, Apr. Biol. Christophe Vandenabeele, mevr. Sofie van de Steene, mevr. Katrijn Heyman) ■

oplage van 1000 exemplaren verspreid en op elke afdeling werden een aantal exemplaren ter beschikking gelegd. Het jaarverslag werd eveneens gepubliceerd op het intranet en op de website van het ziekenhuis. Extra exemplaren kunnen bekomen worden bij het directiesecretariaat van AZ Alma.■

Varia

Herfst- en Natuurwandeling Op zondag 5 oktober 2008 organiseerde de vriendenkring een herfst- en natuurwandeling. De wandeling startte aan de parking van de Zandberghoeve te Oedelem. Een 20-tal enthousiastelingen liet zich niet afschrikken door het regenachtige weer en stond klaar voor een fikse wandeling. Gids van dienst was onze eigen Dirk Everaert, diensthoofd onthaal en opname, die een natuurkenner

Symposium kinderobesitas Op 7 oktober 2008 vond op campus eeklo het symposium kinderobesitas plaats. Het symposium werd georganiseerd door het team van ‘Maatjes in Balans’ en kon op massale belangstelling rekenen. Niet minder dan 120 personen waren aanwezig op het symposium. Er was zowel belangstelling van onze eigen specialisten als van CLB-artsen, huisartsen en kinderartsen uit de omgeving. Ook heel wat diëtisten en psychologen waren aanwezig.

Symposium en officiële opening: de ge-e-noveerde keuken Op donderdag 23 oktober 2008 vond op campus sijsele het symposium rond de keuken plaats. Het symposium droeg de titel: de ge-enoveerde keuken. Deze bijzondere titel wees op de bijzondere aanpak van dit symposium. Ditmaal geen uiteenzetting over hygiënenormen en voedselkwaliteit, maar wel een blik op vijf –e-’s die elk hun belang hebben gehad in de creatie van de nieuwe gecentraliseerde keuken, namelijk: ergonomie, ecologie, efficiëntie, economie en elektronica. Alle sprekers waren afkomstig uit ons ziekenhuis zelf en spraken zowat 120 genodigden toe. Iedere spreker werd ludiek ingeleid door dhr. Henk Vincent (directeur facilitaire diensten en masterplan) op de tonen van de “Tabel van Mendeljev”, het populaire

is. De route liep langs de glooiende weiden en akkers van “Oedelem-berg”. Geplaagd door het bijzonder natte weer, werd de route ingekort en afgesloten met een drankje in de Zandberghoeve. De wandeling was zeker de moeite waard en voor herhaling vatbaar, maar dan liever met een mooi oktoberzonnetje! ■

Het programma was dan ook niet min: twee toonaangevende sprekers belichtten diverse aspecten van obesitas bij kinderen. Dr. Kathleen De Waele (UZ Gent) besprak de medische aspecten, terwijl Professor Caroline Braet (UGent) voornamelijk de psychosociale kant van zwaarlijvigheid bij kinderen aankaartte. Het team van ‘Maatjes in Balans’ zelf lichtte in primeur haar eerste onderzoeksresultaten toe. De avond werd afgesloten met een verzorgde receptie. ■

tv-programma op één. Na het symposium werd de keuken officieel geopend met een knallende fles champagne. Daarna konden alle genodigden zelf op zoek gaan naar de 5 –e’s- via een rondleiding door de keuken. ■

������ ��

�������

��������

�

������� �

15

Personalia In de rubrieken ‘in dienst’ en ‘uit dienst’ worden enkel de gegevens opgenomen van personeelsleden, die tewerkgesteld zijn met een contract van minimum 3 maand. Voor de rubrieken ‘huwelijk’, ‘geboorte’ en ‘overlijden’ baseren we ons op de informatie die door de personeelsleden zelf aan de personeelsdienst wordt bezorgd. Indien u niet wenst dat de aangeleverde gegevens gebruikt worden in het Almagazine, gelieve dit dan expliciet mee te delen aan de personeelsdienst. In deze editie van het Almagazine hebben de personalia betrekking op de periode van 1/09/2008 tot en met 30/11/2008.

Rechtzetting herfsteditie jg.1: mevr. Francine VAN DE WALLE ging met brugpensioen (i.p.v. uit dienst). De beide RUNE’s die vermeld werden bij de rubriek geboortes zijn zonen i.p.v. dochters.

30/11/2008 30/11/2008 30/11/2008

In dienst

Brugpensioen

VANAF 18/08/2009 1/09/2008 1/09/2008 3/09/2008 8/09/2008 29/09/2008 29/09/2008 29/09/2008 1/10/2008 6/10/2008 17/10/2008

VOORNAAM & NAAM Jonathan MARTENS Cindy INGHELBRECHT Annemie DE BRUYCKER Griet GOETHALS Erica DE CROOCK Davy VANDILLE Feline STRUBBE Annabelle ELAUT Evy DE WITTE Gerlinde SUSSENBACH Karin EECLOO

20/10/2008 20/10/2008 22/10/2008 31/10/2008 1/11/2008 3/11/2008 12/11/2008 19/11/2008 13/10/2008 20/11/2008 28/11/2008 28/11/2008

Sarah DEMEULENAERE Bea BRUYNINCKX Lies VYNCKE Rebecca BEHR Kaatje VAN NEVEL Sandra HUYGHE Dirk BERTELOOT Anne PEETERS Davy CRYSPIN Sabine BELLA Jason D’HAEMERS Kane DE LANDSHEER

FUNCTIE & DIENST verpleegkundige C2 verpleegkundige IZ1 logopediste G1 verpleegkundige G-dag verpleegkundige G3 verpleegkundige OK1 vroedvrouw M laborante labo anatomo-pathologie klinische biologie labo medewerker personeelsdienst administratief medewerker LMI r eumatologie + Reva2 medewerker schoonmaak CS medewerker schoonmaak CS medewerker keuken vroedvrouw SP3 verpleegkundige D4 medewerker keuken medewerker ICT medewerker vaatwas medewerker vaatwas laborante labo anatomo-pathologie veiligheidssteward veiligheidssteward

VOORNAAM & NAAM Melissa LIPPENS Isabel SIMOEN Lieselot GOETHALS Lindy DE BRUYNE Kristien CLAES Katrien DE BLICK Els STROOBANDT Anouk COUCHARIERE Nathalie VRIJMOED Veronique VAN DE CASTEELE Petra HEISENER Anja CLAEYS Wendy MERRELAAR Cornelia WETTINCK Nathalie OPPENNEER Anita GOETHALS Maddy HOOZEE Jurgen BUYSSE Kathleen BANCKAERT Chantal BEUSELINCK Ingrid DE COCK Isabel HOSSEY Ellen CLAEYS Kurt VOLCKAERT Tineke HAERS Nathalie VYNCKE

15/11/2008 15/11/2008 15/11/2008 21/11/2008

Ruben MEIRE Céline SNAUWAERT Stefanie CAUWELS Lut CAES

VANAF 18/11/2008 1/12/2008

VOORNAAM & NAAM Liliane HERMIE Hedwige MESTDAG

verpleegkundige kritische zorgen 1 verpleegkundige IZ2 vroedvrouw M FUNCTIE & DIENST medewerker catering2 verpleegkundige pediatrie

Huwelijk DATUM 5/9/2008 29/11/2008

VOORNAAM & NAAM Ellen DE COSTER (opname) met Dieter MUS Annemieke DE SWAEF (Dag 1) met Stijn PAUWELS

Geboortes DATUM 5/09/2008 5/09/2008 6/09/2008 10/09/2008 16/09/2008 19/09/2008 16/10/2008 22/10/2008 23/10/2008 27/10/2008 6/11/2008 10/11/2008 21/11/2008 27/11/2008

NAAM ARTHUR XANDER MARTE TIAGO NOAH CEDRIC ANNA ZOË MATTEO LENA ROBBE DAAN ANAÏS ANSE

KINDJE VAN zoon van Joke TIMMERMAN (D4) zoon van Stephanie VERBOUW (Sp 3 reva) dochter van Fleur VAN ACKER (Neonatologie) zoon van Marlene SANTO (Sp 3 reva) dochter van Béatrice BAGILIMANA (Ger. dagziekenhuis CE) zoon van Sabine STEEVENS (mob. equipe CE) dochter van Sabrina POTS (IZ2) dochter van Kathleen VAN DEN BOSSCHE (Mob. Equipe CE) zoon van Maggie DE MUYNCK (Revalidatiecentr. CE) dochter van Brenda (CAUWELS Diagnose 1) zoon van Cassandra DE GROOTE (Schoonmaak CE) zoon van Karlien GEIRNAERT (G4) dochter van Grietje MORTIER (IZ2) zoon van Stephanie LANNOO (IZ1)

Overlijdens

Uit dienst VANAF 8/09/2008 14/09/2008 15/09/2008 22/09/2008 22/09/2008 30/09/2008 30/09/2008 30/09/2008 1/10/2008 5/10/2008 7/10/2008 8/10/2008 8/10/2008 17/10/2008 18/10/2008 21/10/2008 26/10/2008 31/10/2008 31/10/2008 31/10/2008 31/10/2008 31/10/2008 31/10/2008 31/10/2008 6/11/2008 14/11/2008

Anje SYPRÉ Patricia VAN DE VELDE Rosemarijn ACKE

FUNCTIE & DIENST verzorgende C6 medewerker schoonmaak CE verzorgende D1 medewerker schoonmaak CS medewerker keuken verpleegkundige kritische zorgen 1 verzorgende SP1 verzorgende G3 kinesist Reva1/Reva2 medewerker vaatwas medewerker keuken verpleegkundige D3 verpleegkundige G2 medewerker schoonmaak CS medewerker schoonmaak CS medewerker schoonmaak CE medewerker keuken verpleegkundige recovery/ dr. Couvreur verpleegkundige kritische zorgen 1 verpleegkundige kritische zorgen 1 verpleegkundige IZ 2 manager PR en communicatie kinesist Reva2 administratief medewerker Reva1 ergotherapeut Ergo1/Ergo2 verpleegkundige medische beeldvorming 2 verpleegkundige kritische zorgen 1 verpleegkundige kritische zorgen 1 verpleegkundige pediatrie medewerker vaatwas

DATUM 3/09/2008 8/09/2008 14/09/2008 14/09/2008 18/09/2008 22/09/2008 6/10/2008 6/10/2008 13/10/2008 13/10/2008 14/10/2008 15/10/2008 18/10/2008 18/10/2008 20/10/2008 23/10/2008 6/11/2008 9/11/2008 11/11/2008 13/11/2008 17/11/2008 25/11/2008 27/11/2008

VOORNAAM & NAAM VERWANTSCHAP Jacqueline DE WAEPENAERE schoonmoeder van Lore DE BRUYCKERE Materniteit) Marien TAILDEMAN echtgenoot van Kathleen BISSCHOP (Schoonmaak) Rosanna DE KEYSER schoonmoeder van Brigitte CLAEYS (Materniteit) Willy DEWAELE vader van Carine DEWAELE (G3) Marie Christine VANHOUTER moeder van Els HOLLEVOET (Mortuarium) Zulma ROGIEST moeder van Francine VAN DEN KERCHOVE (Apotheek CE) Roland MARTENS Vader van Nadine MARTENS (Mobiele equipe CE) Maria COEN schoonmoeder van Karina CLAEYS (Geriatrie 4) Albert BAEKE Vader van Alex BAEKE (Radiologie CE) Albert BAEKE schoonvader van Huguette ROEGIERS (Opname CE) Cecilia DOENS moeder van Nele COPPEJANS (Sp 3 reva) Adronie MARTENS schoonmoeder van Carina MARIMAN (Geriatrie 4) Lilianne VAN DER VIEREN moeder van dr. Eric OBRIE (Nucleaire geneeskunde CE) Lilianne VAN DER VIEREN schoonmoeder van dr. Hilde VAN HOOREBEKE (Pneumologie CE) Gaston CLAEYS vader van Marleen CLAEYS (Diagnose 4) Georges WELVAERT schoonvader van Peggy HERTLEER (Diagnose 2) Maria VANGHELUWE Moeder van Carine DEWAELE (G3) Walter BRAET schoonvader van Katrien HUYGHE (CR Cardiologen) André BRANDT vader van Leentje BRANDT (Recovery CS) Jacques VAN DE MOORTEL vader van Inge VAN DE MOORTEL (OK2) Georgette WERREBROECK schoonmoeder van Erika CNOCKAERT (D4) Patrick LOCCUFIER echtgenoot van Lieve LONGUEVILLE (D2) Maria LANNOO moeder van Jienette DEBRANDERE (IZ2)

Breng bij een huwelijk of geboorte steeds de personeelsdienst van het ziekenhuis op de hoogte. Bij voorkeur bezorgt u hen een exemplaar van uw huwelijksuitnodiging of een geboortekaartje. Op die manier blijft uw personeelsdossier steeds actueel en kunnen wij u een geschenkje bezorgen naar aanleiding van de blijde gebeurtenis.