gazine OK1: geen enkele dag is gelijk jaargang 5 - nummer 1 Wintereditie 2012

jaargang 5 - nummer 1 Wintereditie 2012

gazine 2 3 4-5 6 7 8 9

❯ ❯ ❯ ❯ ❯ ❯ ❯

Voorwoord Kent u de Patiëntenrechten? Doorgelicht: OK1 – Nieuw in AZ Alma Welkom in het Almahuis! Vriendenkring op bezoek in Londen Fotoverslag personeelsfeest Nieuws uit het verpleegkundig & paramedisch departement

10 11

❯ NIEUW: I’m not from Belgium: Béa Bagilimana ❯ Afscheidsinterview apotheker-bioloog Jacques Hoegaerts ❯ Varia 12 ❯ Oplossing puzzel 13 14-15 ❯ Personalia met baby- en brugpensioenfoto’s ❯ AZ Alma in dubbele, diepe rouw 16

OK1: geen enkele dag is gelijk In de rubriek ‘Doorgelicht’ nemen we een kijkje in het operatiekwartier op campus sijsele, waar hoofdverpleegkundige Ann Longueville ons onder meer meeneemt in de operatiezalen. Op de foto ziet u dokter Hans Van den Wyngaert aan het werk. Maak kennis met een gedreven team op pagina 4-5.

Colofon Almagazine is het driemaandelijks personeelsblad voor alle geneesheren, medewerkers en vrijwilligers van AZ Alma.

Verantwoordelijke Uitgever ❯ Rudy Maertens algemeen directeur

Voorwoord

Hoofd- en eindredactie ❯ Marc Van Hulle manager PR en communicatie

Informatieraad ❯ Katia De Clercq ❯ Pascale De Vuldere ❯ Jan Depestele ❯ John Ryckaert ❯ Jean-Marie Smeets ❯ Marc Van Hulle Design ❯ Living Stone DTP en Drukwerk ❯ offsetdrukkerij De Sonville Fotografie ❯ IPon Fotografie ❯ AZ Alma ❯ Bea Bagilimana ❯ Johnny Vanhyfte Brieven, reacties of suggesties voor het volgende Almagazine zijn steeds welkom bij: ❯ Marc Van Hulle Schriftelijk via postvak manager PR en communicatie (campus eeklo of campus sijsele) per e-mail naar [email protected] tel. 050 72 83 32

VZW AZ Alma ❯ campus sijsele Gentse Steenweg 132 B-8340 Sijsele-Damme tel. 050 72 81 11

❯ campus eeklo Moeie 18 B-9900 Eeklo tel. 09 376 04 11 www.azalma.be [email protected] Indien u meewerkt aan een reportage voor het Almagazine of deelneemt aan een activiteit van de vriendenkring, stemt u impliciet ook in met het nemen en/of publiceren van foto’s die verband houden met deze reportage of deze activiteit. Wij hopen op uw begrip daarvoor te kunnen rekenen.

02

Aangesloten bij:

Balanceren op een dunne koord Het wordt een warme winter voor AZ Alma, dat voor alweer cruciale maanden staat. De start van de nieuwbouw is in zicht en in financieel onzekere tijden is zo’n megaproject niet evident. Algemeen directeur Rudy Maertens beseft dat 2011 een zwaar jaar was, maar dat ook 2012 er allesbehalve eentje wordt van uitblazen en achteroverleunen: ‘Maar ik heb het volste vertrouwen in onze ploeg artsen en medewerkers!’ Het najaar van 2011 zal niet licht vergeten worden: de resultaten van het medewerkerstevredenheidsonderzoek, de visitatie, de aanbestedingsdossiers van de nieuwbouw, de verkiezing van de medische raad,… Rudy Maertens: ‘Dat klopt, het was bij momenten echt hectisch, want vergeet niet dat we bovenop al die dossiers ook nog eens elke dag voor honderden patiënten moeten zorgen. Toch overweegt bij mij het positieve gevoel. Neem nu het medewerkerstevredenheidsonderzoek: als ik zie op welke goede en doortastende manier de resultaten op dienstniveau worden overgebracht, besproken en geëvalueerd, dan ben ik trots op onze medewerkers. Dat sterkt ons ook in de overtuiging dat met die resultaten daadwerkelijk iets zal gedaan worden, zoals we hadden beloofd.’ De artsen trokken naar de stembus voor een nieuwe medische raad. Rudy Maertens: ‘Dat is een wettelijk verplichte driejaarlijkse verkiezing die met heel veel zorg werd voorbereid. Ik zou langs deze weg alvast de uittredende medische raad in het algemeen en de voorzitter dokter Paul Hoste, ondervoorzitter dokter Peter Roosen en secretaris apothekerbioloog Christophe Vandenabeele in het bijzonder willen bedanken voor de samenwerking van de voorbije jaren. Ik hoop op dezelfde constructieve manier te kunnen samenwerken met de leden van de nieuwe medische raad, die ik feliciteer met hun verkiezing. Met dokter Danny Meire kozen ze ook een krachtdadige en ervaren voorzitter die met het ziekenhuis het beste voor heeft.’ Een vraag die tegenwoordig vaak gehoord wordt: heeft de huidige financiële context een invloed op de nieuwbouw van AZ Alma? Rudy Maertens: ‘Dat is een terechte vraag, want iedereen beseft nu wel in welke precaire financiële en economische tijd we momenteel leven. Ik heb net als u gelezen dat er 2,3 miljard moet bespaard worden op het budget voor gezondheidszorg. En ik stel ook vast dat de federale begroting 2012 geen gemakkelijke bevalling is geweest. Welnu, wat geldt voor het Federale en Vlaamse niveau, geldt ook op ziekenhuisniveau: we moeten zaaien naar de zak en binnen de zeer krappe budgettaire bewegingsruimte het nieuwbouwproject proberen te realiseren. Dat is natuurlijk balanceren op een dunne koord: enerzijds zal er op de juiste plaatsen moeten bespaard worden, maar anderzijds willen we toch ook voldoende investeren. Ik geef toe, er zijn gemakkelijker opdrachten.’ Intussen gaat het gewone leven zijn gang in AZ Alma, zoals blijkt uit dit nummer. Rudy Maertens: ‘Inderdaad, er was het mooie personeelsfeest en het druk bijgewoonde Sinterklaasfeest; we wuifden een aantal gewaardeerde medewerkers uit, waaronder kaderlid Arnold Desomviele (foto), apotheker-bioloog Jacques Hoegaerts en dokter Herwig Ingelaere; en er was de massale medewerking aan ‘Alma for Life’, wat ongetwijfeld een fraai resultaat opleverde. Op zulke momenten zie je nog maar eens hoe goed onze groep aan elkaar hangt. Maar er was ook droevig nieuws: we namen definitief afscheid, op amper een week tijd, van twee personeelsleden, Freya De Coninck en Marleen Hutsebaut, die ons veel te vroeg ontvielen. Op zulke ogenblikken staat de tijd even stil en relativeer je veel zaken. Ik hoop dat de collega’s van Freya en Marleen voldoende steun aan mekaar hebben om deze zure appel te doorbijten. Ik wens hen, en de beide families, alvast veel sterkte. Ik wil dit jaar en dit voorwoordje daarom dan ook afsluiten met mijn welgemeende wensen voor vooral een gezond en gelukkig 2012 voor alle artsen, medewerkers en vrijwilligers van AZ Alma en hun familie. Prettige eindejaarsfeesten en een mooie start van het nieuwe jaar!’ ■

Actueel In het kader van het Strategisch Beleidsplan PLAN 2013 (patient empowerment) vonden we het interessant om op de patiëntenrechten wat dieper in te gaan en onze gids daarbij is ombudsvrouw Annemie Piron die in elk nummer van Almagazine van 2012 telkens twee patiëntenrechten zal toelichten.

PLAN

2013

Wegwijs in de patiëntenrechten? (deel 1/4) In 2012 bestaat de Wet op de Patiëntenrechten tien jaar. De wet preciseert de kenmerken van de relatie tussen de patiënt en de beroepsbeoefenaar/zorgverlener en wil de kwaliteit van de gezondheidszorgen verbeteren. Volgens de wet heeft de patiënt niet alleen rechten maar draagt hij ook een verantwoordelijkheid om zo goed mogelijk met de beroepsbeoefenaar samen te werken. Er is een verschuiving gaande van afhankelijke patiënten naar mondige patiënten die graag goed geïnformeerd willen worden en hun rechten kennen. Dit vergt soms aanpassing van de beroepsbeoefenaars en vraagt van hen ook de kennis over de wet op de patiëntenrechten. Belangrijk is dat er gestreefd wordt naar een gezonde relatie tussen beroepsbeoefenaars en patiënten en een duurzaam partnerschap. Dit kan alleen maar de kwaliteit en de dienstverlening in de gezondheidszorg ten goede komen. ER ZIJN 8 PATIËNTENRECHTEN Recht op: 1. kwaliteitsvolle dienstverlening (art.5) 2. vrije keuze van beroepsbeoefenaar(art.6) 3. Informatie over zijn gezondheidstoestand 4. toestemming 5. inzage en recht op kopie van zijn medisch dossier 6. bescherming van zijn persoonlijke levenssfeer 7. klachtenbemiddeling 8. pijnbestrijding 1. Recht op kwaliteitsvolle dienstverlening: Het recht op kwaliteitsvolle dienstverstrekking is een recht dat de patiënt heeft ten opzichte van de beroepsbeoefenaar van wie hij gezondheidszorg ontvangt. De zorgverlener moet de best mogelijke zorg verstrekken op basis van de beschikbare medische kennis en technologie. Het recht op kwaliteitsvolle dienstverlening omvat eveneens het respect, zonder enig onderscheid, van de menselijke waardigheid en het zelfbeschikkingsrecht van de patiënt. De

beroepsbeoefenaar mag zijn gezondheidszorg niet laten afhangen van iemands politieke of geloofsovertuiging, geaardheid, kleur ,ras, enz. Voorbeelden: • Een verpleegkundige past op de afdeling zorgvuldig het schema voor wisselhouding toe bij een bedlegerige patiënt. Zo wordt vermeden dat er decubitus ontstaat. De verpleegkundige verleent hier kwaliteitsvolle zorgen. • Een dove patiënt wenst een consultatie bij een oogarts. Door tussenkomst van de sociale dienst wordt een doventolk voorzien. Hierdoor is een goede communicatie mogelijk waardoor er geen belemmering is om een diagnose te stellen.De patiënt krijgt hier kwaliteitsvolle dienstverlening, zonder enig onderscheid op welke grond dan ook. 2. Recht op vrije keuze van de zorgverlener: De patiënt heeft vrije keuze van een beroepsbeoefenaar. Dit houdt ook in dat hij kan veranderen van beroepsbeoefenaar. De vrije keuze impliceert tevens dat de patiënt zich tot een tweede beroepsbeoefenaar kan wenden (recht op een ‘second opinion’). De vrije keuze kan evenwel in sommige gevallen beperkt worden door de wet of door omstandigheden die eigen zijn aan de organisatie van de gezondheidszorgen (bv. bij gedwongen opname van een persoon met geestesziekte, bij aanwezigheid van één specialist in het ziekenhuis). Dit geldt eveneens met betrekking tot het verplegend en paramedisch personeel dat via een arbeidsovereenkomst in een instelling werkzaam is. De patiënt heeft in dit geval ook geen keuze voor de beroepsbeoefenaar. Anderzijds kan elke beroepsbeoefenaar een patiënt om persoonlijke of beroepsredenen weigeren een dienstverstrekking te verlenen, uitgezonderd in het geval van nood. In geval de beroepsbeoefenaar de behandeling onderbreekt, moet hij evenwel de continuïteit van de zorgen waarborgen. Voorbeelden: • Meneer Vandamme krijgt van zijn arts te horen dat hij een zware ingreep moet ondergaan; er zijn heel wat risico’s verbonden aan de operatie. Daarom beslist hij een

tweede opinie te vragen bij een andere arts. Meneer Vandamme doet in dit geval een beroep op zijn recht op ‘second opinion’. • De huisarts verwijst mevrouw Deroose door naar een gastro-enteroloog wegens aanhoudende buikklachten. Deze specialist werkt echter in een ziekenhuis dat moeilijk met het openbaar vervoer te bereiken is. Mevrouw kiest voor een gastro-enteroloog die verbonden is aan het ziekenhuis dat voor haar gemakkelijker bereikbaar is. Mevrouw Vandamme heeft het recht om zelf haar zorgverlener te kiezen. ■ 1. WIE IS PATIËNT? Elke persoon aan wie gezondheidszorg wordt verstrekt, al dan niet op eigen verzoek. Dit betekent dat in sommige omstandigheden een patiënt niet voor zichzelf kan opkomen, bijvoorbeeld als hij bewusteloos is of zich in een coma bevindt 2. WAT IS GEZONDHEIDSZORG? Gezondheidszorg omvat de zorgen die worden verleend door een beroepsbeoefenaar/zorgverlener met het oog op het bevorderen, vaststellen (vb. verzekeringsgeneeskunde), behouden, herstellen (vb. revalidatie) of verbeteren van de gezondheidstoestand van een patiënt, of hem bij het levenseinde te begeleiden (vb. palliatieve zorgen) 3. WIE ZIJN BEROEPSBEOEFENAARS/ ZORGVERLENERS? De volgende beroepsbeoefenaars dienen de patiëntenrechten te respecteren binnen de grenzen van hun wettelijke bevoegdheid: geneesheren, tandartsen, apothekers, vroedvrouwen, kinesitherapeuten, beoefenaars van de verpleegkunde en paramedici. Bronnen: Wet van 22 augustus 2002 betreffende de rechten van de patiënt, B.S. 26 september 2002 Je rechten als patiënt, Dijkhoffz W, Epo, 2008 Losbladig handboek werken met patiënten, patiëntenrechten 2010,Politea,2010 Wegwijs in patiëntenrechten, juridische dienst van de socialistische mutualiteiten Een uitnodiging tot dialoog, wet ‘rechten van de patiënt’, brochure FOD Volksgezondheid

03

Doorgelicht In deze rubriek stellen we een afdeling of werking van ons ziekenhuis voor. In dit nummer komt het operatiekwartier (OK) van campus sijsele aan bod. Hoofdverpleegkundige Ann Longueville stopte ons in de aangepaste kledij, opende de deuren van het OK en leidde ons rond op plaatsen waar je als gewone sterveling normaal enkel in horizontale houding komt.

Het team van de sterilisatie is het hart van het OK.

Overleg en communicatie zijn heel belangrijk in het operatiekwartier:

‘OK1: geen enkele dag verloopt zoals aanvankelijk gepland…’ Het is eigenlijk een klein wonder dat we hoofdverpleegkundige Ann Longueville een uurtje aan tafel hebben gekregen voor dit interview over ‘haar’ operatiekwartier in campus sijsele. Het is er altijd razend druk en nog meer dan elders in het ziekenhuis zorgen onverwachte gebeurtenissen voor een gewijzigde dagplanning. Maar eens ze goed op dreef is, vertelt ze enthousiast en met veel trots over de afdeling en haar team medewerkers, waarin iedereen een belangrijke rol speelt: van schoonmaakster tot hoofdverpleegkundige! ‘In het OK werken is een passie’, zegt Ann!

Passie

Hoofdverpleegkundige Ann Longueville: ‘We zijn allemaal trots op ons werk!’

04

Die reportage over OK1 was eigenlijk wel een bijzondere belevenis. Verder dan de centrale ruimte of het kantoor van hoofdverpleegkundige Ann waren we nog niet geraakt, maar daar kwam nu verandering in: in de drie operatiezalen waren de dokters Wouter De Keyser, Toon Sabbe en Hans Van den Wyngaert aan de slag en zij lieten een kijkje op hun gespecialiseerde werkzaamheden toe. Al snel blijkt dat bij een operatie een goed geolied team nodig is. Ann Longueville beaamt dit: ‘Iemand die in het OK werkt, moet niet alleen technisch onderlegd zijn, maar ook stressbestendig en moet open staan voor vernieuwing. Hier is zeer veel variatie, geen enkele dag verloopt volledig zoals gepland en ik denk dat er nergens zoveel nieuw materiaal geïntroduceerd wordt als op een OK.’

Ann weet waarover ze praat: ze was zelf eerst negen jaar OK-verpleegkundige, vooraleer ze tien jaar geleden hoofdverpleegkundige werd. Ze stuurt een team aan van meer dan 25 medewerkers (verdeeld over OK, recovery en sterilisatie, en aangevuld met een verzorgende, logistieken en schoonmaaksters) en werkt op het OK in campus sijsele met twintig artsen, die elk hun operatietijd wensen. Anns rechterhanden op de afdeling zijn Myriam Bekaert (OK), Caroline Roeges (sterilisatie) en Sandra Maeyaert, die de administratieve ondersteuning op beide campussen biedt.

Hoge verantwoordelijkheid De werking in het operatiekwartier mag je dus in drie delen opsplitsen: het OK zelf, de recovery en de sterilisatie. In het OK, in de operatiezalen, zijn er de omloopverpleegkundigen en de instrumenterende en/of assisterende verpleegkundigen. Ann Longueville legt uit: ‘Een omloopverpleegkundige zorgt voor een perfecte voorbereiding van de operatie: ze waakt erover dat de zaal klaar staat, dat het nodige instrumentarium aanwezig is, dat het anesthesietoestel paraat is en gecontroleerd werd, dat de patiënt correct geïnstalleerd wordt… Ze staat ook in voor de (her)bestelling van het materiaal. De instrumenterende of assisterende verpleegkundigen staan naast de chirurg mee aan tafel, reiken het instrumentarium voor

Doorgelicht

› Het OK-team heeft een hoge verantwoordelijkheid, alles moet correct zijn tot in de details.

Nieuw de operatie aan of assisteren zelfs bij de operatie.’ Ann Longueville wijst erop dat dit heel stresserende taken zijn: ‘Iedereen heeft een hoge verantwoordelijkheid, alles moet correct zijn, tot in de details. Daarom wordt voor de operatie een checklist overlopen. Ik weet het, de Wereldgezondheidsorganisatie heeft zo’n lijst met 19 puntjes voorgesteld, maar eigenlijk deden wij dit al sowieso.’ In een stresserende situatie is het van het allergrootste belang dat er goede afspraken gemaakt zijn en er veel overleg mogelijk is, met alle betrokken partijen. ‘Dat is niet altijd even gemakkelijk’, geeft Ann toe, en het diplomatisch bijsturen of bufferen is een essentieel onderdeel van haar dagelijkse opdracht. ‘Elke morgen houd ik een tiental minuutjes overdracht, en dat is een heel belangrijk moment van de dag: we kunnen de planning even overlopen, maar ook nieuwe zaken vertellen en soms eens ventileren. En daarna gaan we er met volle moed tegenaan!’

patiënt moet goed worden opgevolgd, om complicaties in de eerste uren na de operatie te vermijden. Dit is een superdrukke afdeling, want de instroom uit de operatiezalen is op topdagen echt wel groot. Je mag dit niet onderschatten!’ Evenmin te onderschatten is de essentiële taak van de sterilisatieafdeling. Ann Longueville noemt dit ‘het hart van het OK’: ‘Hier moet elk instrumentje op een correcte manier gereinigd worden. Je mag ervan uitgaan dat per set instrumenten zo’n procesduur van 3 uur nodig is. Hiervoor worden strikte, geijkte procedures gevolgd: machinaal reinigen, controleren, set samenstellen, steriliseren en nog eens controleren. En ook hier is de druk hoog: we hebben maar liefst 510 verschillende instrumentensets ter beschikking in het OK! Dat klinkt misschien veel, maar vergeet niet dat we voor bijvoorbeeld een knieprothese al 18 sets aan de operatietafel moeten hebben!’

Hart van het OK

Schouderklopje

Na de operatie worden de patiënten van de operatiezaal naar de recovery gebracht. Daar kunnen ze, onder nauwgezette bewaking, herstellen van de directe gevolgen van de anesthesie en de chirurgische ingreep. Bovendien worden op de recovery bepaalde medisch-technische handelingen uitgevoerd. ‘Ook dit is een belangrijke taak’, onderstreept Ann Longueville. ‘De

‘Ik vind het belangrijk dat de patiënt die in ons OK binnen gebracht wordt, zoveel mogelijk wordt gerust gesteld’, zegt Ann Longueville. ‘Hoe klein een operatie voor ons ook lijkt, voor de patiënt is het altijd een majeure ingreep. De patiënt komt naar ons in vertrouwen en rekent op de beste zorg in een aangenaam klimaat. Daarom bewaak ik de rust in het OK, en als iedereen zijn werk correct uitvoert, het juiste materiaal klaar ligt en de juiste teams zijn gevormd, dan zijn we al een heel eind ver. En met ‘iedereen’ bedoel ik ook alle medewerkers, van schoonmaakster tot verpleegkundige.’ ‘Ik hecht ook veel belang aan waardering’, besluit Ann Longueville. ‘Dankbaarheid vanwege de patiënt krijgen onze mensen niet, want die is veelal nog onder narcose. Daarom zeg ik elke dag, voor ik naar huis vertrek: goede avond en bedankt! Een schouderklopje is zo belangrijk, eens horen van een arts ‘Goed gewerkt vandaag!’ kan een mens vleugels geven. Want vergeet niet, we zijn allemaal trots op ons werk, maar het is niet altijd gemakkelijk!’ ■

Christelle en Helena van de recovery

Dr. Hans Jonnaert, pneumoloog Sinds begin oktober is dokter Hans Jonnaert een nieuwe pneumoloog in AZ Alma. Hij zal enkel op campus eeklo consultatie houden. Dokter Jonnaert studeerde af als doctor in de genees-, heel- en verloskunde in 1984 aan UGent, en behaalde in 1989 zijn erkenning ‘inwendige ziekten’. Hij werkte de voorbije 20 jaar als pneumoloog in het Emmanuel Ziekenhuis te Wetteren, dat sinds 1998 gefusioneerd is met ASZ Aalst. Hij leidde er onder meer het Palliatief Supportteam op de campus Wetteren en was ook geneesheer-diensthoofd van het niet-chirurgisch dagziekenhuis. Dokter Hans Jonnaert: [email protected] of 09-37 60 563

Jo Tanghe, hoofdverpleegkundige OK2 Op 12 september benoemde de raad van bestuur Jo Tanghe als hoofdverpleegkundige voor de dienst operatiekwartier OK2 in campus eeklo. Hij volgt er Bart Strybol op, die AZ Alma verliet. Jo bezit het diploma van bachelor in de verpleegkunde en behaalde ook de getuigschriften operatieverpleegkundige (posthogeschoolvorming) en preventieadviseur niveau III. Hij beëindigde ook de kaderopleiding met succes. Jo was na zijn opleiding al vijf jaar medewerker bij AZ Alma (toen nog Heilig Hartkliniek), was nadien een tijdlang directie nursing in RVT Onderdaele (Ursel) en was de laatste jaren verantwoordelijke OK-hartchirurgie in UZ Gent. Jo Tanghe startte op 1 december. Jo Tanghe, hoofdverpleegkundige OK2: [email protected] of 09-37 60 802

05

Nieuwbouw

› Beneden werd de woonkamer omgebouwd tot een vergaderzaal voor 15 personen.

Almahuis is maar half zo duur als werfcontainers Het Almahuis, de woning die AZ Alma aankocht tegenover het nieuwbouwterrein in de Blakstraat in Eeklo, werd volledig als werfkantoor en vergaderlocatie ingericht. Eens de bouw van het nieuwe ziekenhuis gestart is, zullen van daaruit de werkzaamheden gevolgd worden. Beneden zullen vergaderingen met architecten en aannemers plaats vinden, boven werden kantoren ingericht voor directie en staf van AZ Alma.

Gouden zaak

Voor de opvolging van de bouwwerken was er sowieso een werfkantoor nodig, en doorgaans wordt hiervoor een werfcontainer geplaatst. Concreet betekende dit dat AZ Alma gedurende vijf jaar een goed uitgeruste werfcontainer moest huren of kopen, die nadien zo goed als waardeloos zou zijn. ‘De plaatsing van zo’n container was al uitgetekend op het plan, omdat we die wilden hebben op een locatie waar hij zo weinig mogelijk in de weg stond’, zegt directeur facilitaire diensten en masterplan Henk Vincent. ‘De inplantingsplaats was voorzien in de hoek waar de uitrit van de spoedgevallendienst moet komen. En dat is… precies recht tegenover het Almahuis!’ Dat uitgerekend op die plaats in de Blakstraat een huis te koop kwam, was een gelukkig toeval en voor AZ Alma een gouden zaak. Een rekensommetje leerde dat de aankoopprijs van de woning zowat de helft bedroeg van wat in totaal aan huurgeld aan een werfcontainer voor vijf jaar zou uitgegeven worden. Bovendien blijft de waarde van dat Almahuis op zijn minst behouden, wellicht zal die zelfs toenemen eens

06

Het Almahuis in de Blakstraat ligt vlak tegenover het bouwterrein.

het ziekenhuis er staat. De raad van bestuur aarzelde dan ook geen ogenblik om aan te kopen.

Testmateriaal

De voorbije maanden werd de woning omgebouwd tot werfhuis met op de bovenverdieping drie bureauruimtes: een voor de halftijds administratief medewerkster Ingrid Van de Velde, een (met zicht op de werf) voor de projectmedewerkers Frankie Neerinck en Paul Lagae, en een voor directeur Henk Vincent. Beneden werd de woonkamer omgebouwd tot een vergaderzaal voor 15 personen, met smartboard, internetaansluiting, e.a. De keuken werd behouden en zal bevoorraad worden vanuit het restaurant CE. De vroegere garage herbergt nu drie burelen: een voor de architect, een voor de ontwerpers techniek en een voor de veiligheidscoördinator. De garagepoort werd vervangen door een raam met Alma-belettering, dat van binnenuit wel doorkijk naar de werf geeft. In de hall staat een schoenpoetsmachine en dat zal geen overbodige luxe zijn. De woning is volledig beveiligd met inbraakalarm en er worden ook enkele zaken uitgetest in functie van de nieuwbouw: de vloerbekleding is een test (net als in de vergaderzalen in campus eeklo), evenals het schrijfmagneetbord en het smartboard. Voorts wordt er ook gebruik gemaakt van Vondle, een communicatie- en archiveringsplatform, waar alle documenten, plannen, vorderingsstaten, facturen, verslagen e.d. van het nieuwbouwproject gecentraliseerd staan en waar alle partijen, betrokken in de uitvoeringsfase, toegang tot krijgen.

Dit is één van de drie bureauruimtes op de bovenverdieping.

Controlecentrum

Het Almahuis wordt nu al regelmatig gebruikt: de opening van de offertes voor de loten omheining en ruwbouw vond er plaats, en elke donderdag komt het Bouwcomité er samen. Vanaf de start van de werken, wellicht begin maart, zullen Ingrid Van de Velde er constant en de projectmedewerkers Frankie Neerinck en Paul Lagae en directeur Henk Vincent regelmatig aanwezig zijn. De planning wordt zodanig opgesteld dat er steeds iemand van AZ Alma in het huis ter beschikking zal zijn. En naarmate het bouwwerf vordert, zal ook de intensiteit in het Almahuis toenemen. Het Almahuis wordt ook het controlecentrum van veiligheidstoezicht op de bouwwerf. Rond rond de werf wordt camerabewaking geplaatst: ‘Nadat de omheining rond het terrein is geplaatst, komen er een tiental camera’s om de site in het oog te houden’, zegt directeur Henk Vincent. ‘We vernemen van collega’s die ook gebouwd hebben, dat er zeer veel materiaal wordt gestolen en dat willen we beletten. Vandaar ook dat we meteen een definitieve omheining willen laten plaatsen, om ongewenst bezoek af te houden. Eens de werf aan de gang is, zal er trouwens op het bouwterrein ook toegangscontrole zijn.’ ■

Almamobiel

In het kader van de werfbezoeken en de nieuwbouw werd ook een tweedehands werfwagen gekocht. De 4x4 met AZ Almabelettering kan vlot het werfterrein op en afrijden, heeft een dubbele zitrij en kan dus aardig wat volk meenemen. Er is ook een ruime laadruimte voor materiaal en er kan een aanhangwagen aan gekoppeld worden, wat dan weer handig is voor de technische dienst.

Vriendenkring

› Typisch Londen: een net verwisselde Guard en een gentleman met bolhoed en poppie op de revers van zijn vest.

London, here we come! De tweedaagse reis van de Vriendenkring naar de Britse hoofdstad Londen was een succes: niet alleen waren er meer dan zestig deelnemers, ook het programma stak aardig ineen. Had de Vriendenkring nog meer kamers ter beschikking gekregen in het puike hotel in de Docklands, dan waren er zeker nog meer mensen mee de bus opgestapt. De reis werd al goed ingezet, want de deelnemers kregen een mooi ontbijtpakket, aangeboden door de directie. Maar goed ook, want het duurde toch wel eventjes eer de groep aan British food toe was. Na een vlekkeloze tocht onder het kanaal (in een toch wel heel smalle wagon) en een trip door de voorsteden, kwam Londen in zicht.

Notting Hill

Speciaal voor de dames (en dat waren er nogal wat) hield de bus eerst even halt aan het megawinkelcomplex Harrod’s waar er juist tijd genoeg was om de sfeer op te snuiven, maar net niet genoeg om de kredietkaarten boven te halen (tot grote opluchting van het mannelijke

Prachtig beeld van Londen in de ochtend: links het grote rad, rechts de grote (Big) Ben.

deel van de groep…). Nadien ging het richting Notting Hill, bekend van de film met Hugh Grant en Julia Roberts, maar Hugh en Julia waren er niet, het was er wel superdruk door een uitgebreide en door toeristen zeer druk bezochte markt met honderden souvenirs, prullaria en leuke hebbedingetjes. Vervolgens trok de groep naar het échte winkelcentrum van Londen: Bondstreet, Piccadilly Circus en omgeving. Hier mocht men vrij rondkuieren en ook op zoek gaan naar ‘a place to dine’: sommigen zochten een Italiaans restaurantje op, anderen hielden het bij Fish and Chips, en er belandden er zelfs in China Town! Op de afspraak bij de bus bleken er maar twee verloren te zijn gelopen, maar die werden door de actieve gids gauw weer onderschept in het nochtans donkere Londen.

Smog in Greenwich › Een Alma-Posh voor David Beckham…

Het hotel in de Docklands was een prima keuze: fraaie kamers, een heel uitgebreid ontbijtbuffet (met spek en witte bonen in de tomatensaus,

voor de liefhebbers) maar een gevaarlijke uitrit voor de bussen, zo bleek… Op zondagochtend gingen de Alma-reizigers paarden kijken bij de Changing of the Guards, was er tijd voor een bezoekje aan St-Paul’s Cathedral en een groepsfoto op Trafalgar Square en kon men vervolgens kiezen tussen een wandeling naar Westminster en Big Ben, of een uitstap met The London Eye, het reuzenrad aan de overzijde van de Theems. Vervolgens trok de groep naar de site waar volgend jaar de Olympische Spelen plaats vinden, maar dat was een beetje een miskleun want het Olympisch Stadion was enkel van op honderden meters ver te bekijken. Ook de tocht naar Greenwich was niet echt een meevaller, want de dichte mist had duidelijk de zuidkant van de Theems gekozen. Maar dat kon de pret niet drukken, want de chauffeur bracht de groep veilig en sneller dan verwacht terug thuis. Voorzitster Isabelle De Smedt en haar Vriendenkring verdienen een pluimpje voor de organisatie en mogen nu al plannen maken voor een nieuwe tweedaagse in 2012! ■

De Almagroep op Trafalgar Square: London here we come!

07

Personeelsfeest

Het personeelsfeest was weer een voltreffer, met veel volk, leuke meezingers, lekker eten en muzikale ambiance. Kortom, ‘momenten die dan eeuwig mogen blijven duren’, zoals u het meezong.

Momenten die eeuwig mogen blijven duren Acteurs gehuld in ziekenhuiskledij verwelkomden de honderden gasten op ludieke manier. Later op de avond brachten ze een Plan 2013-quizje en drie op AZ Alma herwerkte meezingers, die het startschot waren voor een leuke avond. Op deze bladzijde vindt u enkele fotosouvenirs, maar in het echt was het véél plezanter. Afspraak in 2013?

08

Nieuws Op vraag van Annabell Verhaegen, verpleegkundig en paramedisch directeur, wordt voortaan in Almagazine een bladzijde voorbehouden met nieuwtjes of belangrijke berichten voor en uit het verpleegkundig en paramedisch departement.

› Back Attack opleidingen in campus eeklo (hiernaast) en campus sijsele (hieronder)

Nieuws uit het verpleegkundig en paramedisch departement Borstvoeding, natuurlijk…! AZ Alma stelde zijn kandidatuur voor het Baby Friendly Hospital Initiative(BFHI)-label. Dit is een kwaliteitslabel dat borstvoeding promoot in de ziekenhuizen. De kraamafdelingen zijn immers dé referentieplekken voor een goede start en een degelijke ondersteuning van borstvoeding. Elke baby en ook de moeders hebben tijdens de zwangerschap, bevalling en geboorte het recht om de beste kansen te krijgen op het gebied van gezondheid en welzijn. Een ziekenhuis kan het BFHI-kwaliteitslabel behalen wanneer na een grondige evaluatie blijkt dat het voldoet aan de internationale BFHI-kwaliteitscriteria. In België hebben reeds 23 ziekenhuizen het label behaald. In AZ Alma zetten de personeelsleden op de materniteit, de gynaecologen en de pediaters alvast hun beste beentje voor. Ze volgen allen een cursus die gebaseerd is op Baby Friendly Hospital Initiative. Binnenkort start er ook een borstvoedingscomité en worden werkgroepen georganiseerd door de personeelsleden op de materniteit. (Eva Steen) Meer informatie op www.health.fgov.be Goed onthaal van stagiairs Wist u dat er tijdens de 35 stageweken, vakanties niet meegeteld, per week gemiddeld 66 studenten verpleegkunde stage lopen in AZ Alma? De stagiairs zijn afkomstig van 9 scholen uit de regio Gent-Brugge. Dit vraagt vanzelfsprekend een hele organisatie! Door een goede samenwerking tussen de stagecoördinatoren van de scholen, onze referentieverpleegkundige, de dienst ICT, personeelsdienst, opleidingsverpleegkundigen en Evelyne van het directiesecretariaat konden al heel wat zaken gerealiseerd worden. • Zo is er een planningssysteem waar we van week tot week kunnen zien hoeveel stagiairs op welke dienst zullen komen. Dit maakt de vraag naar stageplaatsen beheersbaarder. • Via www.azalma.be/professionals/stages kunnen studenten vooraf alle nuttige informatie voor hun stage bekomen. Na hun

stage kunnen ze daar online hun stageplaats beoordelen en wat nuttig info geven met het oog op latere tewerkstelling. • Elke maandagmorgen worden nieuwe stagiairs apart onthaald. Bij een boterkoek en een kop koffie krijgen ze een korte uitleg over het ziekenhuis, worden alle praktische zaken (badge, kleedkastje, enz) onmiddellijk geregeld en volgt er een rondleiding in het ziekenhuis, waarna ze naar hun stageplaats begeleid worden. Er volgen nog aparte initiatieven, specifiek voor stagiairs, zoals het Kerstevent eind december in campus eeklo. En dat is maar goed ook, want onze student vandaag wordt hopelijk onze collega van morgen! En we zullen ze har(d)t nodig hebben! (John Ryckaert) Back Attack is terug Wat zeggen u termen of uitdrukkingen als ‘micropauzes’ – ‘actief zitten’ – ‘bankhouding’ – ‘kies een muis die goed in de hand ligt’ – ‘torsies’ – ‘strijkershouding’ – ‘buig- en strekhouding’ – ‘zou graag eens op die van jou wiebelen’? Als ze je niks zeggen, dan ben ik bang dat je ofwel niet in AZ Alma werkt (hoogtijd dus om hier te solliciteren) ofwel dat je al een hele tijd thuis zit (hoogstwaarschijnlijk door rugklachten, waaraan je dus dringend iets moet doen) ofwel dat je nog niet naar een sessie Back Attack bent geweest (iedereen doet ooit iets minder slims in zijn/haar leven). Zeggen die termen je echter wel iets dan kan het niet anders of je was reeds aanwezig op een van de Back Attack-sessies. Inderdaad sinds september 2011 is Back Attack terug in AZ Alma. Dit project zal iedereen bewust maken van het belang om zorgzaam om te springen met onze rug. En zeg nu zelf eens: heb jij nog nooit rugpijn gehad? Ben jij nog niet moeten thuis blijven omwille van die zeer vervelende rugpijn? Ja toch! Net om dit in de toekomst zo veel mogelijk te vermijden, werd op vraag van veel medewerkers en directie een rugsparend preventieprogramma uitgetekend.

Op de beide campussen worden deze lessen gegeven door een gemotiveerd team van kinesitherapeuten en ergotherapeuten (experts in ergonomie) waarbij de verschillende aspecten worden belicht met betrekking tot het goed gebruiken van de rug tijdens het beoefenen van de job. Zowel theoretische aspecten maar voornamelijk heel praktische tips, die onmiddellijk bruikbaar zijn op de werkplek, komen uitgebreid aan bod. Drie verschillende doelgroepen werden gedefinieerd: de beeldschermwerkers (met nadruk op hoe men op een rug- en zeker nek- en schoudervriendelijke manier bureauwerk kan uitvoeren); de heffers en tillers (met tips hoe men op een verantwoorde manier de vele hef- en tilmanoeuvers rugvriendelijk kan uitvoeren); en de verpleegkundigen (met uitleg over hoe op een correcte wijze de vele verzorgingstaken, patiëntentransfers en administratief werk op een ergonomische manier kunnen verwezenlijkt worden). Als projectverantwoordelijke is het dan ook heel leuk te ervaren dat Back Attack momenteel op kruissnelheid loopt en is het ook bijzonder aangenaam de zeer positieve feedback (tevredenheidenquêtes ingevuld door de deelnemers op het einde van de les – maar evenzeer via mondelinge feedback) in de wandelgangen op te vangen. Daarom wil ik iedereen, niet alleen de deelnemers maar zeker in het bijzonder de zeer enthousiaste lesgevers, bedanken voor de manier waarop we er samen in slagen om dit prestigieus project georganiseerd te krijgen. ■ (Christophe Maes)

09

I’m not from Belgium In deze nieuwe reeks wil Almagazine tonen dat diversiteit geen ijdel woord is in AZ Alma. Wij laten enkele buitenlandse medewerkers aan het woord en zijn blij dat Béatrice Bagilimana van G2 (campus eeklo) de spits wilde afbijten.

› Béa met haar man en haar dochtertje Hanne en zoontje Noah.

Béatrice Bagilimana groeide op in het heuvelachtige Rwanda:

‘Ik ben nog niet teruggekeerd, ik ben er nog niet klaar voor!’ Toen Béatrice (‘zeg maar Béa’) Bagilimana hoorde van onze nieuwe reeks ‘I’m not from Belgium’ was ze onmiddellijk bereid om hier aan mee te werken. Béa is één van de verpleegkundigen van het geriatrisch dagziekenhuis in campus eeklo (dag 6) en is er al goed ingeburgerd bij de patiënten die er langs komen. Haar vriendelijke omgang en haar stralende lach met hagelwitte tanden zit daar voor heel veel tussen. Maar achter dat lachende gezicht en die pretoogjes schuilen ook de herinneringen aan een moeilijke jeugd in een woelig Afrikaans land. Ze voelt zich hier volkomen gelukkig met haar gezin en haar werk, maar de heimwee naar Rwanda is er nog steeds, alhoewel niet sterk genoeg om haar even te doen terugkeren: ‘Ik ben er nog niet klaar voor.’

Opgroeien in Kigali

Béa Bagilimana is eigenlijk geboren in… Brussel in 1975, waar haar mama studentlaborante was en haar papa bio-ingenieur

Béatrice Bagilimana: goed ingeburgerd in België en graag gezien in AZ Alma.

10

in Gembloux. Maar in 1976 verhuisde het gezin Bagilimana naar Rwanda, het ‘Land van Duizend Heuvels’, meer bepaald naar de hoofdstad Kigali. Daar groeide Béa op, samen met haar twee broers en twee zussen. De mama van Béa ging aan de slag als laborante, eerst in het Algemeen Ziekenhuis van Kigali, later in een privé-praktijk. Papa Bagilimana werd in een overheidsbedrijf het hoofd van de koffieproductie, en dat was een belangrijke functie want koffie is één van de grootste exportproducten van Rwanda. ‘Eigenlijk kende ik aanvankelijk een zorgeloze jeugd in Kigali’, zegt Béa voorzichtig. ‘Maar in 1990 kwam er een abrupt einde aan de rust. Eerst was het oorlogsgeweld nog veraf, maar het kwam snel dichterbij, de avondklok werd ingesteld, het leger was sterk aanwezig in het straatbeeld, er kwamen controleposten,… we voelden dat er wat op til was. In 1994 zijn we uiteindelijk moeten vluchten voor de burgeroorlog. Tijdens die moeilijke jaren verloren we daarbovenop nog eens onze beide ouders op korte tijd.’ Tussen 1994 en 1997 zwierf Béa rond in Afrika, maar over de oorlogsperiode wil ze liever niet praten, niet alleen omdat het voor haar een zeer moeilijke periode was. Zelfs na 17 jaar zijn de wonden nog niet helemaal geheeld.

Op eigen benen

In 1997, Béa was toen 22 jaar, keerde ze met haar broertje van 7 jaar terug naar haar eigenlijke geboorteland België. Aanvankelijk kregen broer en zus Bagilimana onderdak in het asielcentrum van Brugge, maar Béa wilde daar niet lang blijven en nam de koe bij de horens: ze zocht een appartementje waar ze met haar broertje kon wonen en ze begon een stoomcursus Nederlands te volgen. Ze wilde hier haar droom, genees-

kunde studeren, waarmaken. Maar algauw bleek dat dit voor haar moeilijk haalbaar zou zijn, ook al omdat haar tweede broer (toen 14 jaar) inmiddels was afgekomen naar België. ‘Ik wilde echter zo snel mogelijk op eigen benen staan’, zegt Béa, ‘daarom besloot ik eerst een intensieve cursus Nederlands bij de VDAB in Wondelgem te volgen. Nadien ging ik verpleegkunde studeren aan het KHBO in Brugge. In 2003 mocht ik echt aan de slag als verpleegkundige en wel op de dienst geriatrie van AZ Alma in campus sijsele. Daar leerde ik algauw dat in mijn cursussen Nederlands geen cursus WestVlaams dialect begrepen zat. (lacht) Maar ik had het snel onder de knie!’ Toen in 2006 in campus eeklo gestart werd met het geriatrisch dagziekenhuis ging Béa in op de vraag om naar daar te verhuizen, met een nieuw… dialect tot gevolg!

Zomerkind

In AZ Alma ontpopte Béa zich tot een vriendelijke, hulpvaardige en goede verpleegkundige, die zich in België perfect heeft geïntegreerd. ‘Ik voel me hier prima thuis, ik ben gelukkig getrouwd en heb twee lieve kinderen: Hanne (6 jaar) en Noah (3 jaar). Uiteraard mis ik het land waar ik ben opgegroeid, maar mijn heimwee is nog niet groot genoeg om me over de streep te trekken en me even te laten terugkeren. Later misschien, als de kinderen groter zijn. Ik vind het belangrijk om mijn kinderen het land waar ik ben opgegroeid te leren kennen, het is ook een stuk van hun identiteit. Maar dat is iets voor de verre toekomst. Nu ben ik hier aangepast, al zie ik de wintermaanden niet graag komen… Ook de herfst, die kil en nat, en winderig is, vind ik niet leuk. Toen ik hier in 1997 aankwam, was het volle zomer. Nog zo slecht niet, dacht ik. Wist ik veel wat me nog te wachten stond…’ (lacht) ■

Afscheid AZ Alma nam eind december, na bijna 37 jaar, afscheid van apotheker-bioloog Jacques Hoegaerts.

› Apotheker-bioloog Jacques Hoegaerts: ‘Om goed werk te leveren, moet je je goed voelen in je werkomgeving!’

Afscheidsinterview van apotheker-bioloog Jacques Hoegaerts:

‘Onze medewerkers zijn geen pingpongballetjes!’ Klinisch bioloog Jacques Hoegaerts speelde de voorbije decennia een cruciale rol in de ontwikkeling van het labo in campus eeklo en in de uiteindelijke fusie met het toenmalige Elisabethziekenhuis in Sijsele. ‘Wij waren met onze diensten al gefusioneerd, nog voor de eigenlijke ziekenhuisfusie rond was’, zegt hij. ‘Ik besefte dat een ruimere schaalgrootte nodig was om te blijven bestaan.’

Eerste mijlpaal: het eiland Wanneer we met Jacques Hoegaerts zijn loopbaan in ons ziekenhuis overlopen, herkent hij daarin drie belangrijke mijlpalen. Een eerste mijlpaal was halverwege de jaren tachtig toen het labo verhuisde naar het ‘eiland’, het losstaande gebouw achter het hoofdgebouw. ‘Toen ik hier startte, was het labo gehuisvest in enkele kleine ruimtes, die nu als consultatie door de urologen en dermatologen gebruikt worden’, herinnert hij zich. ‘Maar we hadden toen een heel beperkte staf, een minimale uitrusting en ook het aantal aanvragen was niet zo ruim. Eigenlijk was dit toen een artisanaal gebeuren, als ik vergelijk met nu, dan mag ik zeggen dat ik eigenlijk uit de middeleeuwen kom…’ (lacht) De verhuis naar het ‘eiland’ zette meteen een exponentiële groei van het laboratorium in: het aantal aanvragen nam zienderogen toe, de beschikbare middelen waren veel ruimer en grondiger en ook het team werd uitgebreid. Gevolg: alles kon veel sneller uitgevoerd worden, waardoor de laboresultaten ook vlugger bekend waren. ‘En ook veel grondiger’, voegt apotheker-bioloog Jacques Hoegaerts eraan toe. ‘Vroeger hadden we voor een biochemisch bilan, dat een tiental testen omvatte, twee dagen nodig. Nu is het al na anderhalf uur klaar en zijn er ruim vijftig testen gedaan! Eigenlijk verdienen we met

de klinische biologie veel meer appreciatie, want als de gemiddelde leeftijd van de patiënt is gestegen, dan hebben we daar ook een aanzienlijk aandeel in!’

Tweede mijlpaal: 24 uur paraat Apotheker-bioloog Jacques Hoegaerts was zelf verantwoordelijk voor de tweede mijlpaal in zijn carrière: toen begin van de jaren negentig de afdeling Intensieve Zorgen opende in campus eeklo, vond hij het niet meer dan logisch dat het labo voor een verbeterde dienstverlening moest zorgen en ook ’s nachts en in de weekends paraat moest staan. Hij pleitte voor een continue 24-uursdienst en haalde zijn slag thuis: ‘Dit was een heel ingrijpende en vooruitstrevende optie voor een ziekenhuis van die schaalgrootte’, geeft hij nu toe. ‘Maar ik vond het essentieel. Voordien werd er gewerkt met oproepbare wacht, maar ik vond dit van weinig respect getuigen: onze medewerkers zijn toch geen pingpongballetjes? Ik wilde dat ook de nachten weekendploegen goed georganiseerd en voorbereid hun werk konden uitvoeren, en daarvoor was die ingrijpende beslissing nodig. Het gaf ons wel de mogelijkheid om snel in te spelen op acute situaties, en achteraf bekeken heeft dit het ziekenhuis geen windeieren gelegd. Ook het personeel was nadien dankbaar, maar dat respect is wederzijds: ik heb altijd gewerkt met een goede staf en een constructief team. Het feit dat ik totaal geen personeelsverloop heb gekend, maakt me dankbaar en fier. Ik vind dat zich goed voelen in zijn werkomgeving essentieel is om ook goed werk te leveren. En ik geef het toe, ik ga het hier wel missen. Daarom ben ik ook al een tijdje deeltijds gaan werken, gewoon om de pensioengerechtigde leeftijd aan te leren…’ (lacht)

Derde mijlpaal: de fusie De derde belangrijke peiler in de loopbaan van apotheker-bioloog Jacques Hoegaerts is uiteraard de fusie tussen de Heilig Hartkliniek en het Elisabeth Ziekenhuis, een operatie die hij van heel dichtbij heeft meegemaakt als actief lid van de medische raad in Eeklo. ‘Samen met ondermeer dokter Rudi Desmet en dokter Danny Meire zijn we er toen echt voor gegaan, omdat we beseften dat een ruimere schaalgrootte nodig was om te blijven bestaan. Mijn dienst was de eerste die echt gefusioneerd was met het labo van Sijsele, nog voor de eigenlijke ziekenhuisfusie er was’, bekent Jacques Hoegaerts, die ook extramuraal het belang van samenwerking inzag en stimuleerde. ‘Ik was ook de locomotief van de regionale en intense samenwerking tussen de labo’s van Knokke en Sint-Lucas Brugge. Op die manier bouwen we gericht onze eigen dienst uit, maar kunnen we samen ook topkwaliteit leveren. Eigenlijk was het mijn droom om van die drie laboratoria één groot te maken, maar ik heb teveel energie in de ziekenhuisfusie moeten steken. Ik hoop dat mijn opvolger apotheker-bioloog Christophe Vandenabeele, die even enthousiast is als ik dertig jaar geleden, erin slaagt om deze stoute, maar realistische droom waar te maken.’ Voor ‘meneer Hoegaerts’, zoals hij in het ziekenhuis respectvol wordt genoemd, breken nu andere tijden aan. De verveling vreest hij allerminst: ‘Als je een carrière lang bijna nooit thuis bent geweest, dan maakt jouw echtgenote een lijst met klusjes van hier tot in Tokio’, blikt hij vooruit. En uiteraard zal ook zijn grote hobby, het zeilen, meer dan ooit lonken. ‘Die zeiltochten, alleen op zee, vind ik een hele uitdaging. En het is leerrijk ook, want als het er fout loopt, is het uw eigen schuld en moet je het zelf oplossen. Op zee is er immers geen helpdesk…’ ■

11

Varia

Vrijwilligers naar zee Maar liefst 43 vrijwilligers gingen eind augustus op daguitstap naar de Belgische kust. De groep was in goede handen van de gratis Lijn-chauffeur Yvan De Milde, die zijn collega-vrijwilligers naar Sea Life Center in Blankenberge en vervolgens naar de haven van Zeebrugge bracht. Daar volgde een havenrondvaart onder een deugddoend zonnetje. De vrijwilligers

genoten met volle teugen, dankten coördinatoren Hannie Haers en Christine Joos en zijn er volgend jaar zeker weer bij! ■

Mooie cheque voor schoonheidszorg kankerpatiënten Het Kom Op Tegen Kanker-team van Maldegem schonk aan AZ Alma een cheque van 1.500 euro, bestemd voor schoonheidszorgen bij de oncologische patiënt. Dit gebeurde eind oktober, na een spreekbeurt van dokter Eddy Kuppens over darmkankerpreventie. Op de foto zien

we dokter Kuppens geflankeerd door KOTKvoorzitster Marleen Van Den Bussche en de secretaresse Rita Verleye. ■

900 senioren op jaarlijkse voordrachten De traditionele seniorenvoordrachten van de dienst geriatrie lokten dit jaar maar liefst 900 senioren naar De Herbakker in Eeklo (1 voordracht) en AZ Alma campus sijsele (3 namiddagen). Voor het eerst vond ook een namiddag in Eeklo plaats: op de foto in een goedgevulde Herbakker herkennen we dokter Peter Roosen, dokter Peter

Desmet en organisator Geert van den Abeele! ■

Hoog maar vooral ver bezoek in AZ Alma AZ Alma kreeg het bezoek van drie professoren uit Taiwan die, op doorreis naar een congres in Bilbao, in campus sijsele een kijkje namen in de rugrevalidatie en Mensana. Ze werden begroet door algemeen directeur Rudy Maertens, revalidatiearts en Mensana-directeur Stefaan Poriau en coördinator Christophe

Maes. De Oosterse delegatie kwam met AZ Alma in contact via dokter ergonomie Kamiel Vanwonterghem. ■

Drukke middag voor de Sint Sinterklaas beleefde weer een drukke namiddag in het Sparrenhof op zijn feest voor de kindjes van AZ Alma-artsen en – medewerkers. Meer dan 170 kinderen wachtten de Heilige Man en zijn heel bekend voorkomende Pieten op, met een bang hartje maar vooral met het oog op een alweer fraai geschenkenpakket dat

12

door de Vriendenkring in het Grote Magazijn in Spanje was besteld. De Sint kwam ook in AZ Alma zelf op bezoek en verblijdde pediatrie, geriatrie en materniteit. ■

Puzzel

Personalia

Geboortes

l e z z u P

OPLOSSING

1

2

3

4

5

6

7

8

9

1

E

M

P

O

W

E

R

M

E

2

E

R

I

N

L

A

S

T

E

3

K

E

S

T

E

N

S

T

4

L

A

K

E

G

D

5

O

D

E

R

A

T

E

R

E

6

B

7 8

1

R

I

T

I

P

9

I

N

10

N

E

11

D

E

3

N

O

V

P

12

1

R

R

2

I

U

W

S

A

A

L

O

R

A

A

R

A

T

N

T

G

Z

E

A

T

I

E

A

I

Z

I

E

N

L

T

I

O

J

E

4

K

P

O

N

T

A

K

3

N

12

Z

T

T

11

E

N

G

L

5

6

8

10

G

4

N C

5

T

L

I T

6

A

E

7

A

2

A

› Ilse Inghelbrecht en haar zoontje Stan Vanderschaeghe. Ilse werkt in de apotheek in CS, Stan werd geboren op 29 september.

› Joke De Boos en haar dcchtertje Arwen De Lille, zusje van Xander. Joke is secretaresse bij orthopedie in CE, Arwen werd geboren op 20 september.

› Marielien Van der Vennet en haar zoontje Henri Van Petegem. Marielien werkt op radiologie in CE, Henri werd geboren op 19 oktober.

› Ann Van De Veire en haar dochtertje Noor D’Haeyere. Ann is verpleegkundige op G4, Noor werd geboren op 26 september.

› Steven Baeke en zijn dochtertje Nel. Steven werkt op de sociale dienst in CS, Nel werd geboren op 27 oktober.

I

M 7

› Sally Dobbelaere en haar dochtertje Ylani Pollier. Sally werkt op de afdeling endoscopie in CS, Ylani werd geboren op 11 augustus.

M

8

N

Hierboven vindt u de oplossing van de kruiswoordpuzzel uit het vorige nummer. Het woord dat we zochten was Ringlaan, het toekomstige adres van AZ Alma. De redactie ontving vele tientallen deelnemingsformulieren en een onschuldige hand (van Evelyne Helegeer, medewerkster directiesecretariaat) trok volgende drie winnaars: • Marie-Rose Jonckheere, vrijwilligster bloemschikken en pastorale CS • Olivier Wynant, verpleegkundige spoed 2 en verantwoordelijke verroosteringsysteem • Lieselot Maenhout, verpleegkundige C1 Zij mogen vanaf 3 januari 2012 een geschenkverpakking met een fles witte en een fles rode Alma-wijn afhalen bij Marc Van Hulle, PR & Communicatie, 050-72.83.32. Laat het smaken! ■

Breng bij een huwelijk of geboorte steeds de personeelsdienst van het ziekenhuis op de hoogte. Bij voorkeur bezorgt u hen een exemplaar van uw huwelijksuitnodiging of een geboortekaartje. Op die manier blijft uw personeelsdossier steeds actueel en kunnen wij u een geschenkje bezorgen naar aanleiding van de blijde gebeurtenis. Uw baby in Almagazine? Bezorg of mail een foto van u met uw kersverse baby en wij geven hem een mooi plaatsje in de volgende editie: [email protected]

13

Personalia In de rubrieken ‘in dienst’ en ‘uit dienst’ worden enkel de gegevens opgenomen van personeelsleden, die tewerkgesteld zijn met een contract van minimum 3 maand. Voor de rubrieken ‘huwelijk’, ‘geboorte’ en ‘overlijden’ baseren we ons op de informatie die door de personeelsleden zelf aan de personeelsdienst wordt bezorgd. Indien u niet wenst dat de aangeleverde gegevens gebruikt worden in het Almagazine, gelieve dit dan expliciet mee te delen aan de personeelsdienst. In deze editie van het Almagazine hebben de personalia betrekking op de periode van 1/9/2011 tot en met 30/11/2011.

In dienst

VANAF 1/09/11 1/09/11 1/09/11 1/09/11 5/09/11 5/09/11 5/09/11 12/09/11 12/09/11 12/09/11 15/09/11 15/09/11 15/09/11 15/09/11 15/09/11 16/09/11 16/09/11 19/09/11 19/09/11 21/09/11 21/09/11 26/09/11 26/09/11 26/09/11 1/10/11 1/10/11 3/10/11 3/10/11 3/10/11 3/10/11 3/10/11 3/10/11 4/10/11 6/10/11 10/10/11 12/10/11 17/10/11 17/10/11 17/10/11 19/10/11 21/10/11 24/10/11 24/10/11 25/10/11 31/10/11 31/10/11 1/11/11 3/11/11 3/11/11 14/11/11 14/11/11 15/11/11 26/11/11

NAAM & VOORNAAM FUNCTIE & DIENST VAN DE VELDE Ingrid Adm. med. Technische dienst 2 BOLLE Joyce Apotheek-Assistent(e) Apotheek 2 VAN DE ROSTIJNE Vicky Verpleegkundige A1 Pediatrie DE MUNTER Bram Zorgkundige mobiele equipe DE GEETER Sofie Ergotherapeut(e) Reva 2 MEES Nele Logopedist(e) Logo 2 PONNET Leen Logopedist(e) Logo 2 MATTHYS Ellen Kinesitherapeut(e) Reva 2 HUYGHE Jolien Verpleegkundige A1 Diagnose 3 DE WILDE Mieke Verpleegkundige A2 Diagnose 3 VAN HOECKE Ellen Logistiek Assistente Materniteit CLAEYS Karen Logistiek Assistente IZ 2 DE BAETS Stephanie Logistiek Assistente Diagnose 2 MARECHAL Catherine Logistiek Assistente Diagnose 3 NAESSENS Jozefien Verpleegkundige A2 Diagnose 2 GOEMINNE Lieven Hoofdverpleegkundige Geriatrie 4 VAN HECKE Christa Hoofdverpleegk. a.i. Geriatrie 2 VAN DEN HAUWE Stefanie Laborant(e) Anatomo-pathologie CAMARASA Sentamans Josefa Verpleegkundige A1 Diagnose 3 KIM Alena Medew. Keuken M’SAKNI Hayfa Verpleegkundige A1 Diagnose 2 DEBRUYNE Christof Medew. Technische Dienst 2 VYNCKE Ymke Medew. onthaal en opname 1 CORNELIS Mieke Verpleegkundige A1 Sp Neuro VERWILLIGEN Eline Logopedist(e) Reva 2 JANSSENS Nathalie Verpleegkundige A1 Pediatrie VANNEVEL Celine Diëtist(e) Dieetkeuken SANDYCK Dominique Logistiek Assistente Spoed 1 SONCK Kimberley Medew. Schoonmaak Sp Neuro VERHAMME Inge Verpleegkundige A1 IZ 1 VANDERBEKE Mieke Verpleegkundige A1 mobiele equipe HUYGHE Lynn Zorgkundige Sp Neuro BOUJNANE Nezha Logistiek Assistente mobiele equipe GOETHALS Evi Vroedvrouw Materniteit LAMBRECHT Marleen Medew. Schoonmaak 1 VAN NIEULAND Lennert Ergotherapeut(e) Geriatrie 4 BLOMME Mieke Medew Aankoopdienst KOWLESAR Soeritakoemarie Medewerker vaatwas SCHEPENS Liesbeth Vroedvrouw Materniteit BULLAERT Yves Medew. Keuken VAN QUAETHEM Valerie Vroedvrouw mobiele equipe GOEMINNE Sofie Coörd. Rekrut. & select. Personeelsd. VAN DE WOESTYNE Annelies Medew. Schoonmaak 2 JOOS Regina Medew. Schoonmaak 2 STEYAERT Caroline Medew. Schoonmaak 2 VLAEMINCK Hilde Medew. Schoonmaak 2 CASSIERS Patrick Laborant(e) Anatomo-pathologie TRAEN Josiane Medew. Keuken HIMSCHOOT Victoria Medew. Schoonmaak 1 VAN VERDEGEM Jessie Medewerker catering Restaurant 1 DE ROECK Tessa Soc.verpl.revalidatiecent Reva 1 LAMEIRE Mario Medew. Keuken KESTELOOT Isabelle Zorgkundige Geriatrie 4

Uit dienst VANAF 5/09/11 14/09/11 15/09/11 15/09/11 15/09/11 16/09/11 19/09/11 23/09/11 27/09/11 30/09/11

NAAM & VOORNAAM BUYSSE Pauline JANSSENS Marleen VIGNE Anke LOETE Elien VANCAILLIE Marjan VAN HEDDEGHEM Silke PIETERS Sarah MOERMAN Vanessa ALEXANDER Magda STRYBOL Bart

FUNCTIE & DIENST Zorgkundige Geriatrie 3 Medew. Schoonmaak 2 Medew. Schoonmaak 1 Verpleegkundige A1 IZ 2 Verpleegkundige A1 Geriatrie 3 Med. secretaresse Anatomo-pathologie Medew. Schoonmaak OK 2 Medewerker vaatwas Verpleegkundige A1 Operatiekwartier 1 Hoofdverpleegkundige OK 2

30/09/11 7/10/11 7/10/11 9/10/11 12/10/11 15/10/11 15/10/11 16/10/11 28/10/11 6/11/11 7/11/11 15/11/11

VANDEMAELE Romina VAN WASSENHOVE Anke VANDAELE Shirley BOGHAERT Annemie DE WULF Annick FERYN Julie VERBEKE Veronique HUYSVELD Jessica POPP-MADSEN Christina VAN DAELE Nancy ‘T JOLYN Chantal LUYPAERT Valerie

Ergotherapeut(e) Geriatrie 2 Verpleegkundige A2 Geriatrie 4 Adm. med. Neurologie 2 Stafmedewerker financiën Admin.staf Verpleegkundige A2 Geriatrie 1 Verpleegkundige A2 Operatiekwartier 1 Zorgkundige mobiele equipe Medew. Schoonmaak 2 Verpleegkundige A1 Geriatrie 4 Ergotherapeut(e) Reva 1 Medew. Schoonmaak 2 Zorgkundige Geriatrie 3

Huwelijken DATUM 28/08/11 3/09/11 7/09/11 9/09/11 9/09/11 9/09/11 20/10/11 29/10/11 19/11/11

VOORNAAM & NAAM Fientje Blanckaert (Pediatrie) met Frederik Vanhecke Marleen Van de Walle (Schoonmaak 2) met Geert Ryckaert Leen Snoeck (Apotheek 2) met Christophe Ellegiers Elien Bogaert (Opname 2) met Michael Arijs Tiny Dauwens (Onthaal 1) met Pieter Van Hoecke Tessy De Smyter (Med. beeldv. 2) met Andy Van Hecke Ilse Neyt (OK 2) met Steven Van Vooren Pieter Laureyns (G 2) met Tinny Criel Nele Martens (OK 2) met Jonathan Foré

Geboortes DATUM 2/09/10 20/09/11 21/09/11 26/09/11 26/09/11 29/09/11 4/10/11 14/10/11 19/10/11 20/10/11 25/10/11 27/10/11

NAAM Enn Arwen Aline Laylani Noor Stan Enna Thibeau Henri Mila Rune Nel

Overlijdens

KINDJE VAN dochtertje van Anneke Waerlop (spoed 1) dochtertje van Joke De Boos (Orthopedie CE) (foto) dochtertje van Leen Heyde (C 2) dochtertje van Nathalie De Sutter (G 4) dochtertje van Ann Van De Veire (G 4) (foto) zoontje van Ilse Inghelbrecht (Apotheek 1) (foto) dochtertje van Ellen De Coster (Opname 1) zoontje van Aurelie Delmoitie (Schoonmaak 1) zoontje van Marielien Van der Vennet (Med. beeldv. 2) (foto) dochtertje van Jeffrey De Laere (C 3) zoontje van Tessa De Smyter (Med. beeldv. 2) dochtertje van Steven Baeke (Sociale dienst 1) (foto)

DATUM VOORNAAM & NAAM VERWANTSCHAP 3/09/11 Marcella Neyt schoonmoeder van Marleen Wittoek (Dag 2) 5/09/11 Adiel Holderick vader van Isabelle Holderick (C 1) 6/09/11 Simonne Goethals schoonmoeder van Carine Vangansbeke (Secretariaat dr. Steyaert) 8/09/11 Laura Gysel moeder van Bernice Van Autrijve (Dag 1, opleidingsverpleegkundige) & Marleen Van Autrijve (C 2) 9/09/11 Veronique Pots zus van Sabrina Pots (IZ 2) 14/09/11 Richard Van Poucke grootvader van Sophie Holvoet (Kine CS) 16/09/11 Adriana Van Hecke moeder van Marleen Verhovert (Dag 2) 20/09/11 Irene De Baerdemaeker grootmoeder van Nathalie Caboor (Med. beeldv. 2) 24/09/11 Jeroom Van den Bossche schoonvader van Christine Goethals (Medisch archief CE) 25/09/11 Rose Sypré moeder van Heleen Vancauteren (Dieetkeuken CS) 12/10/11 Francine Vermeulen moeder van Johan Plaetinck (Schoonmaak 2) 25/10/11 Freya De Coninck personeelslid (SP Neuro CS) 28/10/11 Luc Cauwels schoonbroer van Etienne Haers (G 1) 29/10/11 Richard Arijs grootvader echtgenoot van Elien Bogaert (Opname 2) 2/11/11 Marleen Hutsebaut personeelslid (G 1) 2/11/11 Filip Carly schoonvader van Cheila Biccler (Directiesecretariaat CS) 3/11/11 Godelieve Vanhoorenweder moeder van Rita Dendooven (G 1) 3/11/11 Maria Vanderlinden grootmoeder van Dr. Hilde Vandecauter (Endocrinologie CE/CS) 6/11/11 Astère De Backer schoonvader van Rita De Coninck (Palliatieve zorg CE) & grootvader van Mieke De Backer (C 2) 8/11/11 Emmanuel De Bois vader van Pia De Bois (OK 1) 13/11/11 Alma Van Hamme moeder van Martine De Loof (Pijntherapie CE) 16/11/11 Irenée Seye schoonvader van Patricia De Rocker (Recovery 2) 23/11/11 Frans Sander vader van Stefaan Sander (Technische dienst 2)

Personalia

Brugpensioenen Mireille De Vlieger (CS) leeft voortaan van de… TROC Het afscheid van Mireille De Vlieger, nachtverpleegkundige op de kritische diensten CS, is op 28 september niet onopgemerkt voorbij gegaan, net zoals je ook niet aan Mireille zelf kon voorbij gaan. De amusante flapuit werkte sinds 1976 als voltijdse nachtverpleegkundige, eerst op interne bij Paul Van de Velde, en later op kritische zorgen en spoed bij Kurt Sercu. Ze denkt met een goed gevoel terug aan haar werk en haar collega’s, en legt uit waarom ze destijds voor de nacht koos: ‘Ik zou overdag niet functioneren…’ (knipoog) Ze gaat haar vrijetijd voortaan opvullen met muziek, met een handje toesteken in de TROC van haar wederhelft in Maldegem, en met af en toe een glaasje drinken. Aan de afscheidsgeschenken te zien, was die laatste hobby goed gekend bij Mireilles collega’s…

Maria De Baets (CS) komt tijd tekort met al die hobby’s Toen Maria De Baets op 10 november aan haar laatste werkdag op SP1 begon, was het voor haar collega’s duidelijk dat zij zich geen moment zou vervelen. Op dienst hadden ze al haar hobby’s mooi geëtaleerd: naaien, koken, fietsen, computer, (zes) kleinkinderen… Het mag duidelijk zijn: Maria is geen stilzitter en was dat de voorbije veertig jaar als (voltijds) verpleegkundige in campus sijsele ook niet. Ze startte bij chirurgie en werkte achtereenvolgens op de V-dienst, bij de MS-patiënten en uiteindelijk op SP1. Daar was ze graag gezien bij de patiënten, voor wie ze altijd een babbeltje had. Helemaal weg uit AZ Alma is Maria niet, want ze wordt nog vrijwilligster bij de pastorale stuurgroep. Op de foto staat ze naast hoofdverpleegkundige Els Dhont met de ruiker bloemen.

Marianne ‘Dingsken’ de Vreeze (CS) kreeg cola-receptie Op 28 september trok ook Marianne de Vreeze na 36 jaar de deur van D1 en AZ Alma achter zich dicht. Dat gebeurde evenmin onopgemerkt, want in de gang had het team van hoofdverpleegkundige Walter De Vleeschhouwer een aangeklede pop met… colaflesjes in de handen en zakken klaargezet. Marianne is immers een fervente coladrinker en haar afscheidreceptie was dan ook met Cola Light. Marianne nam met een klein hartje afscheid van… ‘Dingsken’ (stopwoordje als ze op de naam niet kon komen) en al haar collega’s met wie ze graag samenwerkte. Nu is er tijd voor de computerles, de wandelclub, grote reizen en voor haar kleinkind, met wie ze ongetwijfeld veel over de Smurfen zal praten… Op de foto staat Marianne derde van links, naast de colapop.

Annie Van Kerschaever (CS) heeft geen dag tegen haar zin gewerkt Op D3 moeten ze het sinds 28 november doen zonder Annie Van Kerschaever, die er na een loopbaan van 39,5 jaar op dezelfde afdeling een punt achter zette. Hoofdverpleegkundige Paul Vandevelde en de collega’s hadden voor een verrassend en hartverwarmend afscheid gezorgd (ze hadden zelfs Annies ouders in het complot betrokken), want Annie was graag gezien in het ziekenhuis. Ze zette zich altijd met hart en ziel in en kwam naar eigen zeggen geen dag tegen haar goesting werken in die bijna 40 jaar voltijdse loopbaan. Ze vertrok dan ook met een beetje pijn in het hart uit dit ‘fantastische ziekenhuis’ en heeft voortaan tijd voor de tuin, het maken van porseleinen potten en het inrichten van haar nieuwbouwwoning.

Arnold Desomviele van inktpot tot IPod Eind oktober zette Arnold Desomviele, een monument uit de ziekenhuisboekhouding, een punt achter een carrière van meer dan 39 jaar. Zelf omschrijft hij zijn carrière als ‘van inktpot tot IPod’… Arnold was hoofdboekhouder/ stafmedewerker in CE tot aan de verhuis van de boekhouding naar CS op 1 januari 2004. Sindsdien was hij deeltijds financieel administratief stafmedewerker. Bij zijn afscheid ontving hij veel positieve reacties en werd hij met een mooie speech van directeur Jan Depestele op een afscheidsreceptie uitgewuifd: ‘Blijkbaar werd het vele werk dat in een onderbemand financieel departement op mijn schouders rustte wel gewaardeerd.’ Arnold zal zijn vrijetijd voortaan verdelen tussen wat vrijwilligerswerk, de kleinkinderen, wielertoerisme en de tuin. Op de foto klinkt Arnold (links) een glas met Marc Lamote en Henk Wittewrongel.

Gedaan met de poets voor Ingrid Roets (CS) Tweede Kerst was voor Ingrid Roets, schoonmaakster in campus sijsele, een speciale dag: na meer dan 32 jaar zette ze een punt achter haar loopbaan in AZ Alma. In die lange periode was Ingrid op heel wat diensten in het ziekenhuis actief: ze startte in de geriatrie, kwam later naar de V-dienst en het dagziekenhuis. Daar startte ze met afwisselend de vroeg- en de laatdienst. De laatste periode van haar werktijd in AZ Alma was ze vroeg aan de slag in de algemene diensten. Ingrid wordt door het schoonmaakteam ervaren als een fijne collega en zijzelf is eigenlijk een beetje verrast dat het afscheid er nu ineens zo snel gekomen is. Maar vervelen zal ze zich allerminst, er komt meer tijd voor hobby’s als fietsen, en haar dochter kan wat hulp gebruiken in de pas aangekochte woning in Nederland. Dus toch weer poets voor Ingrid Roets…? ■

Een pluim voor vrijwilligster Eliane Vanden Dorpe Eén van onze vrijwilligsters, Eliane Vanden Dorpe, werd genomineerd voor ‘De Pluim’ van de Oost-Vlaamse televisiezender AVS. Zij werd voorgedragen door iemand van het OCMW van Maldegem. Met ‘De Pluim’ wil AVS het vrijwilligerswerk in het zonnetje zetten. Eliane verdient deze nominatie zeker, want op haar 86-ste doet ze nog altijd

een koffieronde op de SP-dienst in campus sijsele, en dit al 22 jaar. ‘Ik kom zolang ze mij hier binnenlaten’, lacht ze. Eliane werd door een reportageploeg van AVS gevolgd op haar ronde en de verpleegkundigen van SP1 duimden alvast voor haar kandidatuur. ■

15

Afscheid

AZ Alma in diepe rouw voor Freya en Leen Op amper een goede week tijd verloor AZ Alma twee medewerkers in hun strijd tegen kanker: op 25 oktober stierf Freya De Coninck, amper 29 jaar; op 2 november overleed Leen Hutsebaut op 51-jarige leeftijd. Almagazine liet, als eerbetoon aan Freya en Leen, de collega’s van SP1 en G1 aan het woord in een afscheidstekst.

Voor Freya Freya begon in augustus 2004 op onze SPdienst te werken. Ze was een harde werker met een zeer ruime vak- en algemene kennis. Ze was referentieverpleegkundige voor ziekenhuishygiëne en een voorbeeld voor iedereen in het opvangen van studenten. Ze vond het zeer belangrijk om er verzorgd uit te zien. Heel snel sloop ze in ieders hart en werd ze een lieve, aangename collega die steeds de patiënt centraal zette. Voor sommigen werd ze zelfs een onmisbare vriendin, want zo gaat dit vaak: collega’s die nauw met elkaar samenwerken, smeden soms een hechte vriendschapsband. We herinneren ons allemaal die koude decemberdag in 2007 toen ze huwde met Didier. Even later volgde er nog heuglijker nieuws en in juni 2008 werd hun oogappel Matteo geboren. Het geluk droop van dit jonge koppel. Niets kon dit kapot maken, zo leek het. Tot het noodlot toesloeg… Amper 6 maanden na de geboorte van Matteo werd Freya ziek. Maar ze gaf niet op. Vol goede moed begon ze de slopende therapieën. Ze kon niet opgeven, voor niemand!!! Haar man, zoontje, familie, vrienden, collega’s, … hadden haar nog zo hard nodig. Na 1 jaar vechten kreeg ze fantastisch nieuws: ze mocht opnieuw komen werken. Met knikkende knieën kwam ze vragen om

horen, daar hadden we geen boodschap aan. Telkens weer trokken we ons op aan het kleinste ‘goede’ nieuws …

op dezelfde dienst te mogen terugkeren. We kenden haar situatie en zo moest ze het niet steeds aan iedereen uitleggen. De directie gaf hierover haar fiat en trots hervatte ze haar job. De band met de patiënt was nog hechter, nu ze het ziekteleven had meegemaakt vanuit het patiënt-standpunt. Vaak maakte ze ons alert op zaken, die voor ons details leken, maar voor de patiënt heel belangrijk waren. Ze opende vaak onze ogen! Helaas herviel ze en dit was een zware mokerslag, in de eerste plaats voor Freya zelf en voor haar naasten, maar ook voor alle collega’s van de hele afdeling. Telkens weer vroeg men hoe het met haar ging. We gaven elkaar moed, ook al tegen beter weten in. We werden moedeloos van sommige realistische reacties van mensen die veraf van Freya stonden. Die mensen hadden gelijk, maar dit wilden we niet

Telkens we Freya bezochten, zagen we een vrouw die niet wou opgeven. Ze droeg haar ziekte zo moedig, ze gaf ons hoop in plaats van andersom, ze kon niet verwoorden wat haar angsten waren, we zagen ze zelfs niet in haar ogen. Ze leerde genieten van kleine dingen, tot een maand voor haar dood zelfs van hele kleine dingen, ze bleef plannen maken, … tot die rotziekte de bovenhand haalde. Dit kon ze niet meer halen, ze had geen krachten meer… Telkens we haar bezochten, zagen we hoe Didier zo teder en liefdevol voor haar zorgde. Weinigen doen hem dit na. Ons respect voor hem is dan ook enorm groot en moeilijk onder woorden te brengen. Niets kon dit jonge en mooie gezin uit elkaar halen, behalve die rotziekte … We moeten moed blijven houden, zo zou ze zelf zeggen, maar dit is nu moeilijk … We moeten genieten van het leven, zo zou ze zelf zeggen, maar dit is nu moeilijk … We mogen niet wenen, zo zou ze zelf zeggen, maar dit is nu moeilijk … We moeten verder, dit weten wij, maar dit is nu moeilijk … We missen haar enorm. ■

Voor Leen Wij waren samen jarenlang in Sijsele, ja ver weg van Gent. Omdat je daar je hart verloren bent, en omdat je er veel mensen kent. Je verschijning was nooit onopgemerkt steeds gedreven en vol vuur, ook wat opstandigheid, want het moest vooruit, je verloor geen uur. Steeds haantje te voorste, het hart op de tong, maar vol inspiratie daar ging het om. Maar een hartje van koekenbrood, steeds met zorg voor de patiënt, en voor collega´s was je heel attent. Je werklust: vooruit ervoor gaan! Onvermoeibaar, het had geen naam. Eke dag denken we: ‘Moest Leentje er op het werk nog zijn, dan stak ze het vuur aan ons sloefjes, sommigen vinden dat niet fijn?’ Dank je lieve meid, jij hebt zoveel gegeven, we wilden je niet kwijt, steeds in ons hart. ■ Je collega´s