jaargang 2 - nummer 2 Lente-editie 2009
gazine 2 3 4 6 7 8
� � � � � �
Voorwoord Vimana incidentenregistratie Doorgelicht: het geriatrisch dagziekenhuis op campus eeklo Nieuwjaarsreceptie Close-up: dr. Bruno Vermeersch Dr. Obrie bouwt school in Uganda
Het geriatrisch dagziekenhuis doorgelicht pag. 4
10 11 12 13 14 16
� � � � � �
Vriendenkring: Körperwelten en quiz Goed geraden: Ethische Commissie De nieuwe revalidatiezaal op campus eeklo Champagne! Varia Personalia
Vimana
Colofon Almagazine is het driemaandelijks personeelsblad voor alle artsen, medewerkers en vrijwilligers van AZ Alma.
Verantwoordelijke Uitgever � Rudy Maertens
Voorwoord
02
De melding van incidenten en bijna-incidenten kan niet genoeg benadrukt worden. We willen via dit artikel dan ook een warme oproep doen aan al onze medewerkers om gebruik te maken van Vimana. Het valt op dat er een groot verschil is tussen campus eeklo en campus sijsele (fig. 2). In Eeklo was men voor de fusie vertrouwd met FONA (Fouten, Ongevallen en Near-Accidents) en bestond er dus al een gewoonte van registratie op het intranet. In Sijsele bestond dit nog niet, en is het allemaal nieuw, wat wellicht het verschil verklaart. Hopelijk zet dit artikel aan om regelmatiger te registreren: ‘Elke melding is een extra kans om de zorg voor onze patiënten nog beter en veiliger te maken’, besluit Gerda Pauwels. ■
Fig. 1 100% 90% 80% 70%
13%
13%
44%
5% 5% 5% 13%
51%
41%
17%
9%
11%
14%
3% 9% 6%
5%
14%
7%
24%
11% 3%
11%
14%
20% 19%
13%
26%
8%
11%
16% 29% 32%
28% 36%
11%
63%
14% 46% 29%
25%
5% 8% 11%
15%
11%
24%
30% 20% 10%
3% 5% 8% 8%
19% 14% 11%
60% 50% 40%
5% 16%
6%
53%
11%
5%
34%
31%
26%
33%
23%
16%
19%
5%
0% jan
feb
maa
apr
Valincident
mei
jun
jul
Foute handeling
Communicatiefout
aug
Agressie
sep
Medicatieincident
okt
nov
dec
Andere
Fig. 2 Aantal incidenten per kenletter en campus 90 60 30
jan
feb
maa
apr
mei
jun
jul
aug
sep
okt
nov
dec
S _C
E de An
An
de
re
re
_C
CS d_ oe Sp
Sp
oe
IZ
d_
_C
CE
S
E _C
K_
IZ
O
O
K_
CS
CE
0
CS
Indien u meewerkt aan een reportage voor het Almagazine of deelneemt aan een activiteit van de vriendenkring, stemt u impliciet ook in met het nemen en/of publiceren van foto’s die verband houden met deze reportage of deze activiteit. Wij hopen op uw begrip daarvoor te kunnen rekenen.
Een aantal van die positieve zaken komt aan bod in dit nummer van Almagazine. Rudy Maertens: ‘Dat klopt! De voorstelling van ons geriatrisch dagziekenhuis zet een afdeling in de kijker die voor heel wat oudere mensen een vertrouwenswekkend baken is. En wat gezegd over de inzet van dr. Eric Obrie voor een dorpsschooltje in Uganda? Ook de activiteiten van de Vriendenkring van ons ziekenhuis volg ik op de voet en hun bezoek aan Körperwelten moet een ongelooflijke ervaring geweest zijn. Met de voorstelling van de ethische commissie en de bijdrage over de incidentenregistratie Vimana komen dan weer andere facetten van ons ziekenhuis aan bod. De fotografische hobby van dr. Bruno Vermeersch, de opening van de nieuwe Reva-afdeling en knallende champagnekurken maken het geheel mooi rond. Ik kijk al uit naar de reacties!’ ■
Extra kans
‘Valincidenten worden het vaakst geregistreerd (fig. 1)’, weet Gerda Pauwels, ‘gevolgd door communicatiefouten, foute handelingen en agressie. Een communicatiefout is een incident waarbij meestal geen directe schade kan worden toegebracht aan een patiënt, maar het veroorzaakt wel onnodige verwarring en vertraging bij het verstrekken van de zorg.’ De melding van incidenten en bijna-incidenten en de registratie ervan, blijven niet zonder
G-
www.azalma.be
[email protected]
‘Patiëntveiligheid krijgt de laatste jaren steeds meer aandacht, niet alleen in de ziekenhuizen, maar ook in de politiek en de media. Uit onderzoek blijkt dat minder dan 5% van de incidenten wordt gemeld’, zegt Gerda Pauwels. ‘Het is dus zeer moeilijk om er op een structurele manier iets aan te doen. Want om te kunnen verbeteren, moeten we weten wat er in ons ziekenhuis gebeurt. Daarom is het melden van incidenten en bijna-incidenten zo belangrijk. Met elk incident dat niet gemeld wordt, gaat een kans verloren om werkprocessen in de zorg veiliger te maken.’ Die registratie is niet nieuw. In Nederland had men al langer ervaring met ‘VIM’-men: VeiligheidsIncidenten Melden. Ook ons ziekenhuis heeft sinds eind 2006 een VIM-systeem, al is het in AZ Alma ‘Vimana’ gedoopt, want het gaat niet enkel over het melden van incidenten, maar veeleer om de analyse ervan. ‘Vimana’ is trouwens een woord uit het Pali (een oud-Indische taal) en betekent letterlijk: ‘een klein stukje tekst dat dient als inspiratie voor de monnik’. ‘En dat is wat een incidentmelding kan zijn’, meent Gerda Pauwels. ‘Een bron van inspiratie om de zorgverlening veiliger en beter te laten verlopen.’ Het doel van de registratie is meervoudig: • Verhogen van de kwaliteit van de zorg • Verhogen van de veiligheid van patiënten en zorgverleners • Bespreekbaar maken van zorgproblemen, een platform aanbieden om te leren en te evalueren
Incidenten kunnen anoniem gemeld worden op het intranet. Het invulformulier is grotendeels opgebouwd uit keuzemenu’s, om snel de belangrijkste informatie te kunnen registreren. Er zijn ook een aantal vrije tekstvelden waar je als melder wat extra informatie kan geven over het incident of het bijna-incident. Iedereen kan melden, het enige wat je nodig hebt, is toegang tot het intranet. Heb je dat niet, dan kan je altijd aan een collega of je diensthoofd vragen om het incident te registreren. Om te weten in welke rubriek het incident staat dat je wil melden, vind je op de startpagina een overzicht.
GCE
Moeie 18 B-9900 Eeklo tel. 09 376 04 11
U begrijpt dat mensen zich zorgen maken over hun werkzekerheid? Rudy Maertens: ‘Ik ben blij dat je me die vraag stelt. Medewerkers van AZ Alma werken in een sector, de gezondheidssector, waar werkzekerheid een troef is. Er zullen altijd patiënten zijn die zorg nodig hebben, dus er zal hier altijd werk zijn. Dat moet voor onze medewerkers toch een gerust gevoel zijn? Ik vraag dan ook dat ze hun job zouden koesteren en dat ze, als er al eens iets misloopt, daarover gaan praten met hun diensthoofd om samen tot een oplossing te komen. Om de interne werking te verstevigen, hebben we nu vooral stabiliteit nodig. We willen de processen optimaliseren en kwalitatieve zorg blijven leveren, en dat kan alleen maar in een sereen klimaat. Op de nieuwjaarsreceptie, waar toch bijna 500 personeelsleden bijeen waren, heb ik met veel medewerkers gepraat. Ik voelde een zeer positieve sfeer en een grote verbondenheid met en engagement voor ons ziekenhuis. Want de meeste medewerkers beseffen met mij dat in AZ Alma vooral ook veel positieve dingen gebeuren!’
Melden om te verbeteren
Getroffen maatregelen
CS
� campus eeklo
Sommigen denken dat een ziekenhuis immuun is voor ‘de crisis’. Rudy Maertens: ‘Was dat maar waar! Ook een ziekenhuis is een bedrijf dat de gevolgen van de crisis aan den lijve ondervindt. Maar samen met mijn collega’s uit de directie waak ik erover dat AZ Alma financieel goed wordt beheerd. Bij de opstelling van de begroting voor dit jaar hebben we zeer moeilijke keuzes moeten maken en elke eurocent drie keer moeten omdraaien.’
gevolg. Kwaliteitscoördinator Gerda Pauwels stelde hierover enkele rapporten op en op basis daarvan nam de directie van het ziekenhuis nu al enkele maatregelen: • Voor de verdere analyse van de valincidenten wordt in de loop van dit jaar een werkgroep opgericht om dit thema uit te diepen en verbeteracties te bepalen. • Door het toenemend aantal meldingen van agressie (w.o. diefstal en vandalisme) werden stewards aangeworven.
• Voorkomen van recidive incidenten, al dan niet met verwikkelingen, blijvende letsels of overlijden
D-
Gentse Steenweg 132 B-8340 Sijsele-Damme tel. 050 72 81 11
U hamerde ook tijdens de nieuwjaarsreceptie van het personeel op die samenhorigheid. Rudy Maertens: ‘Welja, ik kan een goede samenwerking tussen artsen, personeelsleden en vrijwilligers niet genoeg onderstrepen. Alleen door eendrachtig aan hetzelfde zeel, en uiteraard aan dezelfde kant ervan, te trekken, kunnen we met ons ziekenhuis zeker de toekomst aan.’
Vorig jaar werden in AZ Alma 381 incidenten gemeld. Dat was een duidelijke stijging t.o.v. 2007, toen 216 incidenten werden geregistreerd. ‘Wanneer we in het achterhoofd houden dat er ongeveer 25.000 opnames per jaar zijn in ons ziekenhuis, dan is dit maar het topje van de ijsberg’, weet Gerda Pauwels, kwaliteitscoördinator en manager interne audit. ‘Valincidenten worden het meest geregistreerd, gevolgd door communicatiefouten, foute handelingen en agressie. De registratie gebeurt via ‘Vimana’ op het intranet en gebeurt vaker vanuit campus eeklo dan vanuit campus sijsele. Dit heeft wellicht te maken met het feit dat men in Eeklo voor de fusie reeds een ‘FONA’-registratie kende.’
CE
VZW AZ Alma � campus sijsele
Algemeen directeur Rudy Maertens liet er in zijn voorwoord in het vorige Almagazine geen twijfel over bestaan: ‘We hebben elkaar nodig!’, klonk het.
Valincidenten komen het vaakst voor
D_
Schriftelijk via postvak manager PR en communicatie (campus eeklo of campus sijsele) per e-mail naar
[email protected] tel. 050 72 83 32
Nood aan stabiliteit
Het melden van incidenten en bijna-incidenten maakt gezondheidszorg veiliger
CS
Informatieraad � Katia De Clercq � Pascale De Vuldere � Jan Depestele � Ellen Rau � John Ryckaert � Jean-Marie Smeets � Marc Van Hulle Design � Living Stone DTP en Drukwerk � offsetdrukkerij De Sonville Fotografie � Ipon fotografie � Michel Moens Brieven, reacties of suggesties voor het volgende Almagazine zijn steeds welkom bij: � Marc Van Hulle
C_
manager PR en communicatie
Gerda Pauwels
CE
Hoofd- en eindredactie � Marc Van Hulle
C_
algemeen directeur
03
Doorgelicht
Deze groep is aan de slag in het geriatrisch dagziekenhuis: foto links (van links naar rechts): Béatrice Bagilimana, Romina Vandemaele, Lieselot Van Meulebroeck, dokter Hilde Baeyens, Anneke Bauwens, Griet De Smet, Griet Goethals en Hannelore De Coninck.
In deze rubriek stellen we een afdeling van ons ziekenhuis uitgebreid voor. Deze keer viel de keuze op het geriatrisch dagziekenhuis in campus eeklo.
Griet Goethals
Geriatrisch dagziekenhuis: Eind vorig jaar kwam het geriatrisch dagziekenhuis van campus eeklo plots in het nieuws: het team van dr. Hilde Baeyens en dr. Dominique De Landsheer mocht de duizendste patiënt sinds begin 2006 begroeten en in de bloemetjes zetten. Het werd een dubbel feest, want het ging om het echtpaar Marcel en Diana Gevaert-De Smet uit Zomergem. En zoals Marcel (88) en Diana (86) zijn er veel mensen die dankzij hun bezoek aan het geriatrisch dagziekenhuis mooi in hun eigen huis kunnen blijven wonen en een verblijf in het ziekenhuis of een woon- en zorgcentrum op zijn minst kunnen uitstellen.
Multidisciplinaire aanpak Het geriatrisch dagziekenhuis van het AZ Alma was in 2006 één van de 45 gesubsidieerde pilootprojecten in Vlaanderen. Het werd architecturaal ingepast op de eerste verdieping in het ziekenhuis te Eeklo, naast de bestaande afdeling geriatrie. ‘Het geriatrisch dagziekenhuis is er hoofdzakelijk voor mensen die nog thuis wonen, maar ook die vanuit een rusthuis, kortverblijf of dagcentrum voor onderzoek, revalidatie of controle doorverwezen worden door de huisarts. We ontvangen ook mensen die na opname in de geriatrie of na consultatie bij een geriater doorverwezen worden’, zegt dr. Hilde Baeyens, samen met dr. Dominique De Landsheer de geriater met dienst. ‘We mikken vooral op 75-plussers.’ De cijfers geven haar alvast gelijk: in 2008 was 78,6 procent van de 500 bezoekers in het geriatrisch dagziekenhuis 75 jaar of ouder. Het dagziekenhuis maakt het mogelijk om verschillende onderzoeken en
04
* globuline = eiwitstof
Dr. Hilde Baeyens
Anneke Bauwens
Béatrice Bagilimana
Sandrine Bulcaen
‘Ouderen kunnen door onze zorgen langer thuis blijven wonen’
consultaties op één dag te concentreren en een multi-disciplinaire evaluatie uit te voeren. Een geriater, verpleegkundigen, een kinesitherapeut, ergotherapeut, psycholoog, logopedist, sociale assistent, andere specialisten,... ze staan die ene dag allemaal ter beschikking van de patiënt van het geriatrisch dagziekenhuis die een opeenvolging van onderzoeken, consultaties en testen kan meemaken, netjes gepland en afgesproken, met tussenin de nodige rustpauzes om even te bekomen van de drukte.
Exponentiële groei ‘We zorgen voor een multidisciplinaire benadering op een ambulante manier’, zegt dr. Hilde Baeyens. ‘Hier staat een volledig team ter beschikking, waardoor we uiteindelijk een totaalbeeld van de patiënt krijgen en veel adequater en sneller kunnen ingrijpen. Het geriatrisch dagziekenhuis komt tegemoet aan de specifieke noden van de geriatrische patiënt. We werken vooral rond geheugen- en gedragsproblemen, vallen en gangstoornissen, vermagering, slikstoornissen, incontinentieproblematiek, nazicht van de voeding, hulp bij de medicatie, depressie... Maar we evalueren evenzeer chronische aandoeningen en bekijken, samen met de familie, de mantelzorg.’ Het geriatrisch dagziekenhuis begroette in 2008 precies 500 patiënten, daarvan waren er 414 afkomstig van thuis, 86 kwamen uit een residentiële zorgvoorziening. Het dagziekenhuis neemt exponentieel in belang toe, want die 500 patiënten is een pak meer dan 2007, toen 288 mensen de
weg naar het geriatrisch dagziekenhuis insloegen. Van de 500 patiënten waren er 320 vrouwen. 197 patiënten (39,4 procent) kregen een multidisciplinair onderzoek, er waren 194 (38,8 procent) revalidatiemomenten (voor 14 patiënten), 114 patiënten (22,8 procent) voor intraveneuze therapie.
Korter op de bal De multidisciplinaire aanpak en behandeling van specifieke geriatrische syndromen en pathologieën gebeurt met een individueel programma, aangepast aan de patiënt en in een aangenaam, huiselijk kader. Naast kiné-revalidatie, ergotherapie en/of psychologische tests zijn er ook specifieke behandelingen, zoals bloedtransfusie, een calcium-, globuline*- of ijzertherapie, specifieke wondzorg na hospitalisatie,... Het team van het geriatrisch dagziekenhuis doet hiervoor een beroep op alle knowhow die in het ziekenhuis voorhanden is. Zo werd in 2008 met een groot aantal disciplines op heel regelmatige basis samengewerkt: labo en radiologie (elk in 61,2 procent van de gevallen), nucleaire (27,5 procent), cardio (18,4 procent) en gastro (15,3 procent), maar ook heel vaak oftalmo, fysio, orl, chirurgie, dermatologie, endocrinologie, orthopedie, pneumologie, urologie,... ‘Door ons geriatrisch dagziekenhuis slagen we erin om veel, vaak heel oude patiënten toch nog in de vertrouwde omgeving van hun eigen woning te houden’, onderstreept dr. Hilde Baeyens. ‘Het is wetenschappelijk bewezen dat oudere mensen met een meervoudige pathologie, die af en toe,
en in samenspraak met de behandelende huisarts, op onderzoek komen, langer thuis kunnen blijven wonen. We revalideren voornamelijk patiënten die nog niet terecht kunnen bij hun kinesitherapeut thuis, maar bij wie door ambulante revalidatie het ontslag uit het ziekenhuis wordt bespoedigd en mogelijk gemaakt. Wij kunnen korter op de bal spelen en preventief ingrijpen. Kijk, oudere mensen gaan vaak pas naar het ziekenhuis wanneer ze echt doodziek zijn, en soms is het dan ook effectief te laat. Naar het geriatrisch dagziekenhuis komen ze voor een multidisciplinaire evaluatie met een gerichte aanpak van hun problemen/ beperkingen. Deze kunnen bijgestuurd worden, waar nodig, zonder dat ze uit hun vertrouwde milieu, hetzij thuis, hetzij in een WZC of kortverblijf, worden gehaald. Ze weten dat ze ’s namiddags, na de onderzoeken en tests, gewoon weer naar huis mogen. Dat maakt de drempel om zich te laten verwijzen naar het dagziekenhuis ook veel lager.’
Houvast en zekerheid Een pluspunt van het geriatrisch dagziekenhuis is ook het vertrouwde team van verpleegkundigen dat de patiënten met de glimlach opwacht. De ploeg van hoofdverpleegkundige Sandrine Bulcaen, namelijk Griet Goethals, Anneke Bauwens en Béatrice Bagilimana, zijn bekende gezichten voor de bezoekers van het dagziekenhuis. ‘Ze voelen zich bij ons echt op hun gemak’, zegt Griet Goethals. ‘Ze hebben aan ons een houvast, een zekerheid, wij zijn als het ware hun rots in de branding en dat is voor die mensen heel belangrijk.’
Griet, Anneke of Béatrice zijn heel intensief met elke patiënt bezig, en dat is ook nodig. De patiënten van het geriatrisch dagziekenhuis verzamelen in een kamer, waar hen een gemakkelijke zetel wacht. Van daaruit vertrekken ze in de loop van de dag voor de diverse, geplande onderzoeken. De begeleiding daarbij is heel intensief: het gaat vaak om mensen met geheugenproblemen, eetproblemen, gangproblemen, incontinentieproblemen. Zij kunnen bijgevolg niet terecht in een gewoon dagziekenhuis waar er geen continu toezicht is, vandaar ook dat in het geriatrisch dagziekenhuis – en niet in het gewoon dagziekenhuis – intraveneuze therapie kan gebeuren. Het vertrouwde team van het geriatrisch dagziekenhuis zorgt dan ook voor begeleiding naar de geplande onderzoeken, ze stellen de patiënten gerust en vangen ze telkens weer op in de kamer van het geriatrisch dagziekenhuis. Naar daar keren de patiënten immers telkens terug om even op adem te komen, of om ’s middags een warm middagmaal te gebruiken in het restaurant op dezelfde afdeling. Wanneer er zich zes patiënten aanmelden, is het er wel een beetje krap, maar dat lijkt de tol van de roem te zijn, met zo’n exponentiële groei op amper een jaar tijd. Het vertrouwde team van dr. Baeyens en dr. De Landsheer, en de verpleegkundigen Griet, Anneke en Béatrice, wordt waar nodig aangevuld met verpleegkundige Odri Apers, kinesitherapeut Dirk Claus, ergotherapeute Romina Vandemaele, psychologe Griet De Smet, logopedistes Hannelore De Coninck en Els De Groote, en sociaal assistente Lieselot Van Meulebroeck.
Zeer veel dankbaarheid ‘De familie wordt heel nauw betrokken bij de werking van het geriatrisch dagziekenhuis’, zegt Béatrice Bagilimana. ‘Bij aankomst is er een overlegmoment met de verpleegkundige en de geriater, en ook ’s namiddags, bij het vertrek, wordt een gesprek voorzien om de evolutie en de aanpassingen te verduidelijken. Daarbij kunnen zowel patiënt als familie alle mogelijke vragen stellen, zodat ze goed en duidelijk geïnformeerd naar huis kunnen. En als er thuis ook nog verdere begeleiding of structurele hulp nodig is, dan helpen we daar, via de sociale dienst, ook bij. We streven een naadloze zorg na, en zorgen dan ook voor een goede communicatie met de thuiszorg. Bij ontslag wordt er steevast een samenvattende brief meegegeven voor de huisarts en thuisverpleegkundigen, soms wordt er ook onmiddellijk telefonisch overleg gepleegd.’ ‘Onze patiënten zijn ’s namiddags vrij vermoeid, maar ze zijn toch tevreden en gerustgesteld’, vult Anneke Bauwens aan. ‘Ze zijn blij dat ze terug naar huis kunnen keren met een gerust gevoel. Een aantal problemen werd aangepakt, een aantal hulpmiddelen aangereikt, de medicatie op punt gesteld, eventuele kinesitherapie thuis gestart. We krijgen dan ook heel veel dankbaarheid van deze mensen, ik zou deze dienst voor geen andere meer willen ruilen. Het geeft heel veel voldoening, want je weet dat je die mensen hebt kunnen helpen om zo lang mogelijk zelfstandig te leven en te wonen. En dat geeft een goed gevoel.’ ■
05
Close-up
Nieuwjaarsreceptie
In deze rubriek bekijken we telkens één van onze collega’s van heel dichtbij. Met andere woorden: we zetten die in closeup! ‘Man bijt Hond’-gewijs gaan we op zoek naar de verborgen drijfveren, hobby’s en interesses van onze collega’s. Dr. Bruno Vermeersch
Een nieuwjaarsreceptie om in te kaderen De nieuwjaarsreceptie voor het personeel en de vrijwilligers van AZ Alma was ook dit jaar een druk bijgewoonde voltreffer. Bijna 500 mensen tekenden present op een toch wel ongewone locatie: de stemmig aangeklede bedrijfsruimte van de firma Integral aan de Zeelaan in Balgerhoeke.
drankjes, met een aanmoedigende speech van algemeen directeur Rudy Maertens, met een zeer leuke stemmenimitator en met her en der zelfs een danspasje. Vooral toen ‘les lacs du Connemara’ van Michel Sardou over de zaal golfden, gingen servetten en zakdoeken draaiend de lucht in...
Het werd een aangename, ongedwongen avond met véél hapjes en minstens evenveel
Ook de fotograaf was nadrukkelijk op de nieuwjaarsreceptie aanwezig: met een kader
van AZ Alma in de hand trok hij van groepje naar groepje om zoveel mogelijk mensen op een ludieke, spontane manier te fotograferen. Het resultaat daarvan ligt al enkele weken ter inzage van het personeel. En tientallen medewerkers bestelden reeds een of meerdere foto’s als herinnering aan een mooie avond, een AZ Alma-avondje om in te kaderen, zeg maar... ■
Unicum in België Dokter Bruno Vermeersch maakt foto’s met gelatine Dr. Bruno Vermeersch, maag- en darmspecialist op campus sijsele, is gepassioneerd door een speciaal en uniek procédé om foto’s te maken. Wie in januari door de gangen van campus sijsele liep, kon er niet naast kijken: de unieke, op foto’s lijkende olieverfschilderijen trokken de aandacht. De man achter deze kunstwerkjes is maag- en darmspecialist dr. Bruno Vermeersch, voor wie fotografie al levenslang een passie is. En hij gaat daar zeer ver in, want hij gebruikt bij de reproductie van zijn foto’s een procédé dat niemand anders in België toepast: ‘oilprint’, of het maken van een foto door de gevoeligheid van... gelatine. Wereldwijd zijn er maar een twintigtal mensen die dit procédé nog toepassen, één ervan is dokter Vermeersch op campus sijsele!
Oilprint ‘Toen ik 18 jaar was, heb ik getwijfeld of ik voor burgerlijk ingenieur fotografie zou verder studeren’, verrast dr. Bruno Vermeersch. ‘Ik koos uiteindelijk voor de geneeskunde, zodat ik fotografie als mijn hobby kon behouden. Die is door mijn studies en mijn werk wat gaan sluimeren, maar acht jaar geleden kwam er een nieuwe vonk: ik ontdekte een foto van Léonard Misonne (Belgisch fotograaf, 1870-1943) uit 1920. Ik stond versteld: ofschoon die foto al ruim 80 jaar oud was, was die nog in perfecte conditie met levendige tonen en niet vergeeld. Hij was gemaakt met het ‘oilprint’-principe en dat ben ik beginnen analyseren en bestuderen.’ Met ‘oilprint’-principe bekom je een foto door gebruik te maken van de lichtgevoeligheid van gelatine. Op een papier wordt een laag gelatine gesmeerd, lichtgevoelig gemaakt met kaliumjodide. Op het papier
06
Het koor in 1988
komt een negatief ter grootte van de foto en dit wordt belicht met UV licht. De belichte gelatine wordt hard, de andere blijft zacht. Dan dompel je het vel papier in water, waardoor de zachte gelatine het water opslorpt. Daarna wrijf je het vlak in met een olieachtige inkt, die door de met water verzadigde gelatine afgestoten wordt, maar op het harde gelatinevlak een zwart beeld vormt: de foto! ‘Ik werk ongeveer acht uur aan één foto’, zegt dr. Vermeersch. ‘Ik heb dit procédé gedurende vijf jaar verfijnd en minder omslachtig gemaakt, anders zat ik dagen aan één foto bezig. Het gevolg is wel dat ik nu telkens een unieke foto maak, die niet te herproduceren is. Fotografie is bij mij dus nog echt ambachtswerk!’
Een métier Maar dr. Vermeersch ging nog een stapje verder en confronteerde schilderkunst en fotografie. Hij zocht en vond (in China!) een schilder die zijn foto’s even scherp en waarheidsgetrouw met olieverf op doek wilde schilderen. ‘Het lijkt een uniek werk, maar eigenlijk is het een kopie... van een foto’, knipoogt dr. Vermeersch. ‘Anderzijds lijken de oilprints op etsen, en dat was ook een veelgehoorde opmerking toen ik in januari hier in Sijsele exposeerde. De ‘multiple’ is uniek en het ‘unieke’ is multiple geworden. Je wordt dus op het verkeerde been gezet.’ Iemand die met zoveel liefde aan één foto werkt, moet toch gruwen bij de huidige digitale fotografie? Dr. Vermeersch relativeert: ‘Het is de kwaliteit van het beeld die telt en
of de gebruikte techniek in functie staat van het beeld, niet zozeer of het om een oud of nieuw procédé gaat. Dankzij de digitale camera kan iedereen nu een technisch goede foto maken. Maar dit is niet voldoende. ‘Le moment décisif’ moet je kunnen aanvoelen. Je moet een foto kunnen maken die bij de toeschouwer een emotie losweekt. Schilderkunst vergt een zekere mate van métier, bij fotografie spelen alertheid en visie vaak een grote rol. Er zijn al miljoenen foto’s van de Eiffeltoren genomen, maar dé foto is misschien nog niet genomen en kan het werk van een amateur zijn.’ Dokter Bruno Vermeersch is nu maag- en darmspecialist, misschien was hij liever... radioloog geworden? ‘Oh, niet echt’, zegt hij lachend. ‘Dan zou ik al die toestellen misschien voor andere dingen gebruiken...’ ■
Wij zoeken steeds naar medewerkers met bijzondere interesses. Ben jij ook een sporter “pur sang”, schuilt er een kunstenaar in je of heb je een andere leuke hobby? Laat het ons weten op
[email protected] of bel naar 28332.
07
Uganda
Nieuw in het ziekenhuis
Links: Dit was de desolate aanblik van het schooltje vóór de initiatieven van dr. Obrie en enkele andere steunende groeperingen Rechts: En zo ziet het schooltje er vandaag uit: mooie, ruime klasgebouwen en veel groen op de speelplaats
‘Dit is géén druppel op een hete plaat!’ Dokter Eric Obrie helpt school bouwen in Kampala Er is een Chinees spreekwoord dat zegt: ‘Geef een arme man geen vis, maar leer hem vissen.’ Dat principe past dr. Eric Obrie, specialist in de nucleaire geneeskunde in ons ziekenhuis, toe in Kabalagala, een regio in de Ugandese hoofdstad Kampala. Daar helpt hij de bouw van een school financieren met de opbrengst van allerlei initiatieven, die hij hier helpt organiseren. ‘Deze vorm van ontwikkelingssamenwerking is héél concreet’, onderstreept dr. Obrie. ‘Je weet perfect wat er met het geld gebeurt en je krijgt ter plaatse de bevestiging dat dit geen druppel op een hete plaat is.’
Opdracht werd passie
centen vrij voor de afbraak en gedeeltelijke heropbouw van twee klasjes, maar dat was geenszins voldoende’, vervolgt dr. Obrie. ‘Het ministerie stuurde een brief rond met de vraag naar financiële steun, en die brief kreeg ik in handen. Ik zag er meteen een mooie uitdaging in, onder andere ook voor Rotary Club Eeklo. Ik stelde een project voor, gespreid over meerdere jaren, met het uiteindelijke doel om zoveel mogelijk klassen, een administratieve ruimte en een sanitair blok te bekostigen. Rotary Club Eeklo, waarvan ik lid ben, aanvaardde tijde-
Dr. Eric Obrie heeft zijn hart verpand aan het Afrikaanse land Uganda. Sinds hij er in september 2000 voor het eerst met vakantie ging en er kennis maakte met de kinderen van Kabalagala, is hij onophoudelijk in de weer om fondsen te verzamelen. Dokter Eric Obrie In die tijdspanne lag hij mee aan de basis van zo’n lijk de uitdaging. Het werd mijn opdracht en 100.000 euro ontwikkelingshulp voor de schoolheropbouw. uiteindelijk een passie.’ ‘In september van 2000 werd ik er geconHulp van overal fronteerd met de schade die een storm aan de reeds armtierige en bouwvallige ‘Kabalagala is, net als hoofdstad Kampala, schoolgebouwtjes had aangericht’, vertelt een regio van uitersten: er leven enkele dr. Obrie. ‘Tussen het puin hadden de steenrijke inwoners, maar de meeste zijn bewoners geprobeerd om nog een paar zeer arm’, schetst dr. Obrie. ‘Zij blijven er klasjes recht te zetten, maar dat was zeer wonen omdat dit hun geboortegrond is. De krakkemikkig en totaal ontoereikend. Het behuizing is klein en armmoedig. Officieel merendeel van de kinderen kreeg voortaan bestaat armoede eigenlijk niet, bijgevolg les in open lucht.’ zijn er geen voorzieningen, is er geen infra‘De Ugandese regering maakte initieel wat structuur, geen hygiëne,... Het gebied rond
08
de school telt ongeveer 10.000 inwoners, de inkomensgrens is er extreem laag. De meisjes komen er grotendeels aan de kost als sekswerkers, waardoor het aantal HIVseropositieven er zeer hoog is.’ Het dorpsschooltje waaraan dr. Eric Obrie meebouwt, telt momenteel 630 kinderen, waarvan 250 weeskinderen. Elk jaar verliest de school drie tot vijf ouders, vooral aan aids, enkele jaren terug ook door rebellengeweld in Noord-Uganda. Rotary Club Eeklo bouwde gedurende vijf jaar mee aan een financiële reserve en de realisatie van een deel van de school. Er werd aan de schoolverantwoordelijken gevraagd zelf ook uit te kijken naar financiële hulp. Zo werd via hen een substantiële doch eenmalige bijdrage door het aartsbisdom Kampala bekomen en werd steun geleverd door een Spaanse sponsorgroep. Toen ook de serviceclub in 2006 de medewerking afrondde, waren door die gebundelde inspanningen acht klassen heropgebouwd en ingericht samen met een sanitair blok. Tot dusver bestond er enkel een toilet voor de meisjes en een... muurtje voor de jongens. Maar dr. Obrie liet het daar niet bij en ging op eigen houtje op zoek naar verdere hulp. Zo kwam hij terecht bij de werkgroep uit het ziekenhuis die op de bres was gesprongen voor de straatkinderen van Peru. Die groep besloot eenmalig de schouders onder het Uganda-project te zetten, met onder meer een cultureel weekend, een gelegenheids-CD, een wijn- en wenskaartenverkoop. Ook dat was een mooi succes en zorgde ervoor dat samen met de bijdrage
Manager PR en communicatie van de sponsorloop van de Vrije Basisschool Lembeke, de klassen 9 en 10 (die samen een grote polyvalente ruimte vormen), in 2007 konden worden in gebruik genomen.
Onderwijs belangrijk
Na de steun van de Peru-werkgroep zocht en vond dr. Obrie andere sponsors en gulle schenkers. ‘Wanneer de mensen weten wat er concreet met hun centen gebeurt, geven ze ook gemakkelijker’, beseft dr. Obrie. ‘Ze weten van ons project dat er niets tussen de plooien valt, dat er geen tussenpersonen met een deel van de giften gaan lopen en ze worden ook op regelmatige basis, met tekst en foto’s, op de hoogte gebracht van wat er met hun geld is gerealiseerd. Met die steun konden er in 2008 opnieuw twee klassen en als supplement, een keuken, worden gebouwd. Ikzelf ga af en toe een kijkje nemen in Kabalagala, dit gebeurt altijd onaangekondigd, zodat ik de situatie zie zoals ze zich dagelijks voordoet. Bij elk bezoek zie ik dat het project met respect onderhouden wordt, dat de omgeving met groen wordt aangeplant, dat geeft de stimulans om verder te werken. ‘Goed onderwijs is heel belangrijk voor deze mensen. Het is de enige manier om uit de sloppenwijken weg te geraken. De school vervult in de wijk dan ook een zeer nuttige functie. Ze fungeert bovendien als informatiecentrum: er worden bijvoorbeeld infosessies rond gezondheid en hygiëne georganiseerd, niet alleen voor de kinderen maar ook (en vooral) voor de ouders. Die infosessies vinden plaats in de polyvalente ruimte. Dit werpt zijn vruchten af, de laatste paar jaar komen er steeds meer kinderen naar de school.
Nog werk aan de winkel
Het project in Kabalagala is nu bijna afgerond: in totaal werden twaalf klassen, een sanitair blok en een keuken gebouwd en ingericht. Dr. Eric Obrie wil het initiatief echter niet loslaten, er is nog werk aan de winkel: ‘Er moet een degelijke watervoorziening voor het sanitair blok komen’, weet hij. ‘Daartoe zijn watertanks nodig, die zowel de toiletten als de keuken bevoorraden. Bovendien moet een toiletmeester aangesteld worden voor het onderhoud en voor de... frequentie van doorspoelen! Je mag er niet aan denken dat elk van de 630 kinderen bij een toiletbezoek eens doorspoelt, zoveel water kan daar niet voorzien worden!’ Dr. Obrie wil ook werk maken van het lerarenverblijf, het enige bouwvallige krot dat nu nog op de scholensite staat. ‘Dat zijn geen leraarskamers zoals wij die kennen’, verduidelijkt dr. Obrie, ‘maar het gaat om echte verblijven. De leerkrachten komen van heinde en ver om er les te geven, en brengen hun gezin mee. Momenteel wonen zes gezinnen in een bouwvallig en mensonwaardig onderkomen. Wanneer we dat nu ook nog opknappen, kunnen we straks nog betere leraren aantrekken voor onze school, wat dan weer een invloed heeft op het onderwijs...’ ‘We bouwen met lokale aannemers, zodat we er tijdelijk voor supplementaire tewerkstelling zorgen’, aldus dr. Obrie. ‘Men moet zich wel wat aanpassen aan het Afrikaanse ritme en niet nerveus worden indien een fax na een maand nog niet beantwoord is. Respect voor hun mentaliteit hoort erbij, je kunt leiden en sturen, maar uiteindelijk moeten zij het zelf doen. De vis of het vissen...?’ ■
Dr. Obrie voorziet binnenkort nieuwe acties en de lancering van een website over het Uganda-project. Intussen kunt u het project ook gewoon steunen door storting op rekening nummer 435-8034101-59 op naam van DMOS COMIDE VZW, Leopold II-laan 195, 1080 Brussel, met vermelding ‘B571 Kampala Uganda – attest aub’ (giften vanaf 30 euro zijn fiscaal aftrekbaar) Ook aan de slag in een sociaal project dat ruimere aandacht verdient? Laat het weten:
[email protected]
Marc Van Hulle is sinds 1 februari de nieuwe manager PR en communicatie. Hij is regent Nederlands, Engels en economie, maar werkte de voorbije 25 jaar als journalist, eind- en hoofdredacteur bij verschillende dag- en weekbladen. Hij wil de betrokkenheid van het personeel bij de samenstelling van Almagazine zo groot mogelijk maken en doet daarom een oproep om mogelijke onderwerpen aan te reiken. Hebt u zelf of een collega in het ziekenhuis een aparte hobby, een speciale interesse of een opmerkelijke bezigheid, aarzel dan niet om het te laten weten! U kunt Marc bereiken via e-mail (
[email protected]) of per telefoon (28332). Of vertel het hem persoonlijk als u hem in het ziekenhuis tegen komt.
Kane De Landsheer
Jason D’Haemers
Stewards Kane De Landsheer en Jason D’Haemers: dat zijn de twee stewards die sinds begin februari, zowel op campus eeklo als campus sijsele aan de slag zijn. Kane en Jason zijn van 18 tot 22 uur alternerend op beide campussen aanwezig. Zij krijgen op korte termijn nog twee collega’s bij en in afwachting van die aanwerving en van de definitieve vergunning, bestaat hun taak er voornamelijk in om sluitingsrondes uit te voeren. Zij zijn telefonisch te contacteren op volgende nummers 28806 (CS) en 60806 (CE). Meer informatie bij Katia De Clercq, manager veiligheid en milieu (60495).
09
In ieder Almagazine besteden we aandacht aan de werking van De Vriendenkring. Dat is een groepje medewerkers van ons ziekenhuis, dat jaarlijks enkele activiteiten organiseert. Deze keer staat het bezoek aan ‘Körperwelten 4’ centraal, een bezoek dat lang is blijven nazinderen bij de deelnemers.
‘Weg met die stinkstokjes!’
‘Het was indrukwekkend. We stonden oog in oog met alle soorten lichamen: uitgeputte, zieke, oude en zelfs gezonde lichamen. Ook individuele organen en doorsneden van lichaamsdelen kregen we te zien. De meeste
aandacht kreeg de rokerslong!
‘stinkstokjes’ weg te gooien?! De vergelijking van verschillende soorten levers was ook indrukwekkend. Een cirroselever door alcoholmisbruik is volledig verschrompeld en niet half zo groot als een gezonde lever.’
Iemand die een heel leven rookt, heeft ongeveer een volledige tas teer opgeslagen in zijn longen! Dat is toch zeker een reden om die
‘In glazen cilinders konden we de evolutie volgen van embryo tot baby’, vervolgt Katrien. ‘Ongelooflijk dat na enkele weken zwangerschap al een volledig minimensje is ontwikkeld met alles erop en eraan! We waren allemaal een beetje stil door de schoonheid en kwetsbaarheid van het menselijk lichaam. Misschien zijn we nu ook wat meer gemotiveerd om toch wat gezonder te gaan leven....’ ■
Meehelpen met De Vriendenkring? Neem vrijblijvend contact op met voorzitster Isabelle De Smedt (
[email protected] of
[email protected]).
Sadia en Martine, de Pappenheimers van AZ Alma
10
In de tweede aflevering van deze nieuwe rubriek ‘Goed geraden’ stellen we een adviesraad of commissie voor die aan de slag is in of voor het ziekenhuis.
De ethische commissie:
Uitstap met de Vriendenkring naar Körperwelten in de kelders van Cureghem De Vriendenkring bezocht de anatomietentoonstelling ‘Körperwelten 4’ en iedereen was gefascineerd door de werken van arts en anatoom Günther von Hagens! ‘Hij ontwikkelde de baanbrekende plastinatietechniek en zorgde er zo voor dat anatomisch materiaal kan worden geconserveerd voor medisch onderzoek en onderwijs’, legt Katrien Van Laere van de Vriendenkring uit. ‘Iedereen kan trouwens zijn lichaam voor plastinatie schenken via het Body Donations programma. Er hebben zich reeds 9.200 mensen opgegeven, waaronder 40 Belgen.’
Goed geraden
© Günther von Hagens
De Vriendenkring
De ziekenhuisquiz, die elk jaar onder de vleugels van de Vriendenkring wordt georganiseerd, was ook dit jaar een voltreffer. Begin maart vond de amusante en leerrijke quiz voor de tiende maal plaats en er was een record aantal deelnemers: 262 quiz-liefhebbers streden in ploeg voor die begeerde trofee, waarmee men minstens één jaar lang ‘de slimste AZ Alma-afdeling ter wereld’ is. Ook presentator Patrick Huygaert vierde zijn jubileum. Initiatiefnemers van de ziekenhuisquiz zijn Sadia Matthijs en Martine Van Den Driessche, die er tien jaar geleden mee startten. ‘Onze eerste editie kon nog plaats vinden in de vergaderzalen van campus eeklo, maar het jaar daarop moesten we al uitwijken naar het restaurant, later naar de vroegere turnzaal van de verpleegsterschool en na vier jaar naar het Sparrenhof’, vertelt Sadia. ‘En ook daar hadden we nu al een tweede zaal nodig om alle deelnemende ploegen te plaatsen.’ Het succes van deze quiz ligt grotendeels in de variatie van de vragen. ‘Ik ga regelmatig naar andere quiz-avonden, niet alleen om mee te spelen, maar ook om te kijken wat wij eventueel nog zouden kunnen gebruiken om onze quiz nog beter te maken’, verklapt Martine. Sadia en Martine werden de weken voor de quiz op de meest onmogelijke manieren benaderd om toch wat los te peuteren, maar de twee Pappenheimers van AZ Alma waren onvermurwbaar. Op de foto zien we Sadia (zittend rechts) en Martine (staand tweede van links) met de collega’s van de Vriendenkring, die voor de gelegenheid een speciaal t-shirt hadden ontworpen en aangetrokken.
‘We willen de drempel zo laag mogelijk houden.’ Na het Comité Preventie en Bescherming op het werk, is het de beurt aan de ethische commissie. We klopten daarvoor aan bij Vincent Vandevelde, jurist met een eigen advocatenkantoor in Zelzate en voorzitter van deze commissie. ‘Moet vader nu echt nog eens geopereerd worden?’ ‘Waarom werd deze patiënt niet gefixeerd?’ ‘Ik wil een einde aan mijn leven maken!’ ‘Mijn kind mag geen bloed krijgen, dat is tegen ons geloof!’ ‘Deze baby wil ik niet op de wereld zetten!’ Dit is een greep uit de problemen en vragen waarmee een ethische commissie in een ziekenhuis kan worden geconfronteerd. Ook het AZ Alma heeft zo’n plaatselijke ethische commissie. Dit is trouwens een verplichting, een erkenningsvoorwaarde voor elk ziekenhuis. De ethische commissie heeft een raadgevende functie over de ethische aspecten van de ziekenhuiszorg. ‘De commissie vraagt een engagement van de leden, het gebeurt dat we héél dringend moeten samen komen om over een bepaalde zaak te beraadslagen’, zegt voorzitter Vincent Vandevelde. ‘Maar het is wel een boeiende uitdaging.’ De ethische commissie van het AZ Alma bestaat uit elf leden en twee adviserende leden (zie kadertje) en vergadert minstens vier maal per jaar. ‘Maar we zijn daar heel soepel in, en spelen waar nodig kort op de bal’, zegt meester Vandevelde. ‘Soms vragen acute problemen om een dringend advies of ondersteuning. Daarom zijn ofwel ikzelf, ofwel dr. André Hutsebaut, de secretaris van de ethische commissie, altijd bereikbaar.’ De taak van de ethische commissie kan eigenlijk in drie grote delen opgesplitst worden. Een aanzienlijk deel van de tijd wordt gespendeerd aan de bespreking van protocollen voor studies, die door artsen worden uitgevoerd. Daarbij bekijkt de commissie onder meer het aan de patiënt of vrijwilliger
voorgelegde toestemmingsformulier en de aansprakelijkheidsverzekering voor het uit te voeren experiment. In de ethische commissie is dr. Danny Decoo de coördinator van de protocollen. Een ander heel belangrijke taak van de ethische commissie zijn de individuele verzoeken om advies, die heel afwisselend, vaak verrassend en soms heel acuut zijn. ‘Deze verzoeken gaan in principe uit van een arts, een personeelslid of een ziekenhuisgroepering, maar ook patiënten kunnen met een concrete vraag bij ons aankloppen’, zegt meester Vandevelde. ‘Wij willen de drempel zo laag mogelijk houden, daarom ook kan men bij elk lid van de ethische commissie met een verzoek aankloppen. Elk verzoek wordt anoniem behandeld, enkel de persoon bij wie het verzoek is ingediend, moet de identiteit van de verzoeker kennen, zodat we eventueel bijkomende informatie kunnen opvragen.’ Het onderwerp van deze individuele verzoeken kan heel uiteenlopend zijn. ‘Het kan gaan om vragen rond fixatie van patiënten (of juist het ontbreken ervan), euthanasie, weigeren van bloedtransfusie, abortus, therapeutische hardnekkigheid,...’ legt de voorzitter uit. ‘En we kunnen wel voor bepaalde problemen een algemeen advies uitschrijven, maar elke individuele vraag wordt vanzelfsprekend individueel bekeken en besproken, in alle openheid en objectiviteit en rekening houdende met alle gekende elementen.’ Naast de individuele verzoeken om advies, zijn er ook adviesvragen over algemene aspecten van de ziekenhuiszorg. Dat zorgt, volgens meester Vincent Vandevelde, in de
ethische commissie vaak voor lange maar bijzonder leerrijke debatten. ‘Het AZ Alma heeft aan de wettelijk voorgeschreven samenstelling van de ethische commissie (zes artsen verbonden aan het ziekenhuis, een jurist, een huisarts en een verpleegkundige) nog enkele mensen toegevoegd, die door hun inbreng een andere invalshoek belichten en een verrijking voor de commissie betekenen: een ethicus, een apotheker en als bijkomende adviserende leden nog twee verpleegkundigen. Al die verschillende disciplines zorgen voor een brede screening van de problematiek.’ Een laatste functie van de ethische commissie is het doorgeven van informatie en het organiseren van vorming over ethische problemen in de schoot van het ziekenhuis, maar dat gebeurt volgens de voorzitter nog te weinig. ■
Samenstelling ethische commissie Voorzitter: mr. Vincent Vandevelde (jurist) Secretaris: dr. André Hutsebaut (huisarts) Coördinator protocollen: dr. Danny Decoo (neuroloog) Leden: dr. Michel Bafort (gynaecoloog – verloskunde), dr. Joost De Ganck (uroloog), dr. Peter Desmet (geriater), dr. Michel Parys (anesthesist – reanimatie), dr. Muriël Thienpont (oncologe – radiotherapie), Carla Persoons (apotheker), Tom Quaghebeur (ethicus) en Marnix Tack (verpleegkundige) Leden (adviserend): Rita De Coninck en Walter De Vleeschhouwer (verpleegkundigen)
11
Librata
Champagne! Binnen enkele weken maakt champagneboer Philippe Mallet uit het Franse Trélousur-Marne een weer ongetwijfeld aanzienlijke bestelling ‘brut’ en ‘demi-sec’ champagne klaar voor het AZ Alma. Met de gezamenlijke aankoop van deze godendrank wordt een traditie van jaren in ere gehouden. ‘En wie zin heeft, mag in september gerust eens een dagje komen meehelpen bij het oogsten van de druiven’, zegt Mallet.
Nu ook oncologische revalidatie in ‘Librata’
Oude turnzaal wordt modern revalidatiecentrum De voormalige turnzaal van de verpleegsterschool op campus eeklo kreeg een nieuw leven en is voortaan een modern uitgerust revalidatiecentrum. De artsen Mieke Van Vlaenderen, Isabelle Vanneuville en Frerik Nelde zijn blij met deze uitbreiding, want die was hoognodig. Niet alleen voor het comfort van de patiënt en de hulpverlener, maar ook om het aantal revalidatie-uren uit te breiden, nieuwe apparatuur te introduceren en nieuwe projecten te lanceren. Eén van die nieuwe projecten is oncologische revalidatie, waarvoor het AZ Alma één van de acht erkende Oost-Vlaamse centra is. Het nieuwe revalidatiecentrum luistert naar de naam ‘Librata’, hiermee verwijzend naar het revalidatieconcept in de nieuwe zaal: ‘Leven in balans’. Librare komt van het latijn en betekent: terug in evenwicht brengen.
Exponentiële groei Het centrum voor (uitsluitend) ambulante revalidatie bevindt zich achteraan in het gebouw van het restaurant, recht tegenover de spoedafdeling op campus eeklo. Het nieuwe revalidatiecentrum werd ingericht in de vroegere turnzaal van de verpleegsterschool, die later (tot aan de verhuis van de keuken naar campus sijsele) nog werd omgebouwd tot afwasruimte. Het team van de technische dienst realiseerde er nu een 245 m2 grote, luchtige revalidatiezaal. Op 13 maart werd de zaal op het symposium ‘Leven in balans’ aan huisartsen en specialisten voorgesteld. In het najaar volgt nog een symposium voor de paramedici. ‘Toen deze opportuniteit zich voordeed, hebben we ze met beide handen gegre-
12
pen’, zegt dr. Mieke Van Vlaenderen. ‘In de ruimte die we op de eerste verdieping van het ziekenhuis ter beschikking hebben, konden we niet meer groeien en geen nieuwe projecten meer aanbieden. Nu is er weer volop plaats voor de meest moderne apparatuur en voor belangrijke initiatieven zoals oncologische revalidatie.’ De revalidatie startte in 1980 in het toenmalige Heilig Hartziekenhuis en werd een jaar later erkend als revalidatiecentrum voor neurologische en locomotorische revalidatie, één van de vijf (niet-universitaire) in Oost-Vlaanderen. De afdeling stond toen onder leiding van dr. Michel Braems en beschikte over één kinesitherapeut en één ergotherapeut. De huidige personeelsbezetting onderstreept nog het best de exponentiële groei van de afdeling: de drie artsen Mieke Van Vlaenderen, Isabelle Vanneuville en Frerik Nelde hebben een team met zestien kinesitherapeuten, zeven ergotherapeuten, twee logopedisten, twee psychologen en twee administratieve medewerkers!
Oncologische revalidatie In de nieuwe revalidatiezaal ‘Librata’ wordt gestreefd naar een multidisciplinaire behandeling (kine/ergo/logo/psycho/dietiste) rond één pathologiegroep. Er wordt gewerkt met ambulante patiënten, die door hun huisarts of een geneesheerspecialist werden doorverwezen. Een gemiddelde revalidatieduur schommelt tussen de drie en zes maanden. De patiënt kan nadien bij een perifere kinesitherapeut verder kine volgen, en wordt daarna door de huisarts verder opgevolgd. Voor gestart wordt met de revalidatie is
er een intakegesprek, waarbij belangrijke medische informatie wordt verzameld. Vervolgens wordt een persoonlijk revalidatieprogramma opgesteld en aan het einde van de sessie volgt een eindbalans, die ook aan de doorverwijzer wordt overgemaakt. In de nieuwe zaal is er plaats voor rug/nekrevalidatie (met een compleet nieuwe lijn computergestuurde toestellen, die voor een volledige feedback van de patiënten zorgen), COPD-training (voor longpatiënten), cardiale revalidatie, obesitas-training en nu ook oncologische revalidatie. ‘Met die oncologische revalidatie zijn we héél blij’, bevestigt dr. Isabelle Vanneuville. ‘Het is de bedoeling dat kankerpatiënten na afloop van hun behandeling bij ons komen om door oefeningen en levensstijlbegeleiding hun re-integratie te bevorderen. We zorgen voor oefeningen die de conditie verbeteren, het bewegen weer vlotter maken en de vermoeidheid wegwerken. Maar er zijn ook schoonheidstips, voedingsadviezen, relaxatieoefeningen en communicatietips. We praten over een revalidatieperiode van twaalf weken, tweemaal per week. En omdat we één van de acht door CM Midden-Vlaanderen erkende centra zijn, wordt de revalidatie voor CM-leden gedeeltelijk terugbetaald.’ Vermelden we nog dat de huidige revalidatieruimte op de eerste verdieping van het ziekenhuis in de zomer van dit jaar wordt aangepakt. Die ruimte blijft behouden voor de revalidatie van de gehospitaliseerde patiënten en voor neurologische en locomotorische revalidatie. ■
Personeel AZ Alma koopt gezamenlijk champagne (voor de communiefeesten) aan
’t Is weer fijn dat er bubbels zijn...! Bij wie konden we voor wat meer informatie over de gezamenlijke champagneaankoop beter aankloppen dan bij Jean-Marie Smeets, stafmedewerker facilitair departement, die het initiatief coördineert.
rijk. Neen, aan supermarkten verkoop ik niet, enkel aan particulieren. En publiciteit voer ik evenmin, die heb ik niet nodig: ‘Ils goûtent et puis ils achètent!’ (ze proeven en dan kopen ze...)’
Goede Vlamingen
Tijdig bestellen
‘Begin jaren negentig werden in het toenmalige Elisabeth Ziekenhuis studiereizen voor de kaderleden georganiseerd. Reeds op de eerste reis, naar het ziekenhuis van Laôn in Frankrijk, maakten we kennis met een coöperatieve die druiven perste voor champagneboeren in de streek van Trélou-sur-Marne. En zoals het elke goede Vlaming past, werd het nuttige aan het aangename gepaard en werd één van de champagnehuizen van dit dorp bezocht’, knipoogt Jean-Marie. ‘Smaak en prijs werden goed bevonden en de bus werd vol geladen met het heerlijke sap. Enkele jaren nadien bezochten we een ziekenhuis in Beaune en konden we niet nalaten op de terugweg opnieuw even halt te houden bij de familie Mallet. En ook deze keer waren de koffers van de bus bijna te klein om alles mee te brengen...’
Proeven is kopen
Philippe Mallet runt in Trélou-sur-Marne een champagnehuis onder zijn eigen naam. Hij doet dit samen met zijn broer en met drie medewerkers. ‘We startten hiermee in 1988, maar zijn onze champagne pas drie jaar later beginnen commercialiseren’, vertelt Philippe Mallet. ‘Mijn ouders werkten in de jaren zestig al voor een champagnehuis en begonnen in 1970 met een eigen exploitatie. Daar zetten ze in 1997 een punt achter.’ Bij Philippe Mallet komen voornamelijk particulieren een voorraad champagne inslaan. Er kan gekozen worden uit zes soorten: brut, réserve, grand réserve, demi-sec, rosé en een exclusieve milésime. ‘Het ziekenhuis kiest bijna altijd voor onze brut’, weet Philippe Mallet. ‘Maar het personeel van het AZ Alma is niet onze enige Belgische klant, hoor! Nog veel andere landgenoten van jullie weten mijn champagnehuis staan! Andere klanten komen uit Portugal, Italië en natuurlijk Frank-
maar we geven u nu al de richtprijzen mee: voor zes flessen brut of demi-sec betaalt u 75 euro. ‘Let wel op: er kunnen maar maximum driehonderd dozen besteld worden, we moeten dus rekening houden met de volgorde van bestelling’, verwittigt Jean-Marie Smeets. ‘En een bestelling is maar geldig wanneer ook de betaling ervoor werd uitgevoerd. Storten kan op rekeningnummer 001-4195933-80 op naam van Personeel AZ Alma. (uiterste besteldatum: 11 april. Levering 20 april)’ JeanMarie Smeets: 050 72 83 33 of jeanmarie.
[email protected] ■
Proeven en kopen: dat was precies wat de Sijseelse delegatie destijds deed, en wat sinds de fusie ook tot in Eeklo is overgewaaid. Jean-Marie Smeets: ‘Samen met een bevriend ziekenhuis kwamen we toen op de idee om voor het personeel een samenaankoop te organiseren. En om vrijstelling tot het betalen van accijnzen te bekomen, kwam Philippe Mallet tot in Halluin, een Frans dorpje dat grenst aan Menen. Daar werden (en worden) de bestelde dozen overgeladen in de auto’s van de kopers. We waken erover dat de kopers zich houden aan de instructies van de douane en accijnzen zoals ze staan vermeld op de achterzijde van het bestelformulier.’ Dit initiatief kent nog steeds veel succes, jaarlijks worden een paar honderd dozen aangekocht. Wie herinnert zich trouwens niet het nieuwjaarsgeschenk bij de fusie op 1 januari 2003: op elke champagnefles stond toen een voor die gelegenheid ontworpen etiket met foto’s van de twee campussen en de tekst ‘Samen maken wij de Champag toekomst’. neboer zk Twee maal per jaar vertrekt vanuit t hulp Geïnteress e e rd om het oogst het AZ Alma een champagnebestelen van de een dagje mee te Neem ge helpen bij druiven v ling naar champagnehuis Mallet in ru o n odigt je d st contact op met or de champagne Trélou-sur-Marne: een keer in het a P ? n h ilip uit om in te komen septembe pe Mallet, hij w najaar, net voor de eindejaarsfeese rk r e e n e .. moet er g . en proe ns een da v ten, en een keer in het voorjaar, maar ’s n ewerkt worden tu en. In de voormid g ss a dag m e n id d dags staa juist op tijd voor de communiebezoek aa t een ‘go e druivenranken, n h e e t d c h g ampagne met een estoffeerd feesten. Binnen enkele weken h ro een degu ndleiding, een vo uis op het program’ wordt de voorjaarsbestelling statie! orstelling m maar voo a geplaatst, en wie dat wil, kan één ra l Philippe M of meerdere dozen bestellen. champag allet: 0033-3.23.7 nephilipp De nodige documenten hiervoor emallet@ 0.34.09 of laposte.n werden inmiddels verspreid, et
13
Varia
Varia
Rotary-steun voor troostmand pediatrie Op de pediatrie van campus eeklo bestaat al jaren een troostmand of –trommel, gevuld met allerlei speelgoedjes, medailles, klevertjes, kleurpotloodjes en dergelijke meer. Spelbegeleidster Ingrid Wille: ‘Uit die mand mogen kinderen, die net een pijnlijk onderzoek, bloedprik, ruggenmergpunctie of infuus hebben ondergaan, een beloning kiezen. Het vooruitzicht op een cadeautje helpt de kinderen door de moeilijke momenten heen.’ De pediatrische afdeling mag voor
Radio Zonnestraal treurt om Rob De Craene Ziekenhuisradio Zonnestraal van campus sijsele verloor op 27 januari een trouwe medewerker: Rob De Craene. Op zijn begrafenis las radiocollega Roland Van De Velde, namens de Zonnestraalmedewerkers en –luisteraars, een passend afscheidsbericht voor, waaruit we graag citeren: ‘Rob was altijd goed voorbereid toen hij naar de studio kwam om zijn programma te presenteren. Hij had thuis al uren gewerkt aan het samenstellen van de muzieklijst en het
Nieuwe gebedsruimte wordt ingezegend De nieuwe gebedsruimte op campus eeklo wordt in de week na Pasen ingezegend. De gebedsruimte kwam er omdat de lokalen waar vroeger de ‘bidplaats’ en het kantoor van de rector waren een nieuwe bestemming kregen. Meteen kwam de nieuwe gebedsruimte op een locatie die eenvoudig te vinden en gemakkelijk toegankelijk is: vlakbij het onthaal, rechtover de opnamedienst. ‘De gebedsruimte, die op Kerstavond in gebruik werd genomen, is het resultaat van een vruchtbare samen-
AZ Alma drukst bezocht op Jobbeurs Sijsele De stand van de personeelsdienst op de Jobbeurs in de Cultuurfabriek van Sijsele was begin februari één van de drukst bezochte op het evenement. ‘Er was relatief grote interesse voor het aanbod van jobs in ons ziekenhuis’, bevestigt Pascale De Vuldere, diensthoofd personeelsdienst. De Jobbeurs werd georganiseerd door het OCMW en het
14
het vullen van de troosttrommel al sinds 2002 een beroep doen op een bijdrage van Rotary Club Eeklo. Eind februari mocht Ingrid Wille een nieuwe cheque van 250 euro ophalen bij de serviceclub. Ze ontving die uit handen van voorzitter Bart Goemaere. Daarmee kan ze opnieuw een pak geschenkjes kopen waarmee bij een heleboel kinderen op zware ogenblikken terug een glimlach op het gezichtje kan getoverd worden. Op de foto zien we Ingrid Wille met de kleine Mirko, die na een bloedprik voor een bad-eendje als cadeautje koos. ■
met de hand schrijven van zijn bindteksten. (...) Bij aankomst in ons ziekenhuis had hij de gewoonte om zich hier en daar even te laten zien, zo onderhield hij een goed contact met patiënten en personeel. Iedereen kende Rob van Radio Zonnestraal. (...) In de studio blijf je onder ons, want we hebben er een mooie foto van jou opgehangen. Het allerlaatste lied dat Rob draaide bij Radio Zonnestraal was ‘De Regenboog’ van Patrick en Carina. Waar je ook bent, Rob, we weten dat je van op je regenboog meekijkt en meeluistert.’ ■
werking tussen het facilitair departement en de pastorale dienst’, zegt pastoraal werker Pieter Stevens. ‘Het idee en ontwerp van het meubel met de glazen wand komt van Frankie Neerinck, daar werd mijn ontwerp voor het tabernakel ingepast. Hoewel de ruimte duidelijk met symbolen uit onze christelijke traditie werd aangekleed hopen we dat ze voor alle mensen: medewerkers, patiënten en bezoekers – van welke gezindheid ook – een open ruimte van rust, bezinning en gebed mag zijn. Dat is ook de reden waarom werd gekozen voor de benaming ‘Gebedsruimte’.’ ■
stadsbestuur van Damme, in samenwerking met VDAB en andere partners. De beurs verzamelde 26 werkgevers, die honderden jobs in aanbieding hadden. De personeelsdienst neemt regelmatig deel aan soortgelijke beurzen, en was eind maart ook nog aanwezig op een jobevenement in de Hallen in Brugge. ■
Mensana helpt Belg op Tour-podium Het team van Mensana op campus sijsele is een hoofdrolspeler in het Lotto Cycling Institute, dat een wetenschappelijke en praktische omkadering biedt om getalenteerde jonge renners te laten doorgroeien in het wielrennen. ‘Het ultieme doel is een podiumplaats halen in het eindklassement van een grote ronde’, zegt projectcoördinator dr. Stefaan Poriau. ‘Mensana coördineert als topsportkeuringscentrum het project tussen de verschillende partners die bij
Vrijwilligers blussen brandjes De vrijwilligers, zowel van campus eeklo als campus sijsele, kregen begin maart, tijdens de ‘Week van de Vrijwilliger’ een cursus brandveiligheid door Katia De Clercq (manager veiligheid en milieu) en Marc Denhert (werkleider technische dienst CS). Er was eerst een uitgebreid theoretisch gedeelte,
Evy Gruyaert komt Maatjes in Balans aanmoedigen De tweede reeks van Maatjes in Balans werd afgerond met een spetterend feestje in aanwezigheid van VRT-gezicht en MNM-presentatrice Evy Gruyaert. Zij was speciaal naar campus eeklo afgezakt om de tien kinderen die het maandenlange programma hadden afgewerkt, een diploma uit te reiken. Maatjes in Balans is een
Team van boekhouding wint ziekenhuisquiz Ze weten blijkbaar niet alleen alles over cijfertjes, maar ook over een heleboel andere dingen: de boekhouding won de personeelsquiz. Het team van ‘The Black Books’ is dus voor één jaar de slimste Alma-ploeg ter wereld. Op de
het Lotto Cycling Institute betrokken zijn. We zijn daarvoor uitgerust met een hoogtechnologisch mobiel testcenter, waardoor de sportmedische screening optimaal toegankelijk is voor renners.’ Het Lotto Cycling Institute is een samenwerking van de Nationale Loterij, Mensana, prof. Dr. Meeusen (BLITS VUB) en Powertec, en wil een vitaal instrument zijn om de toppositie van België als wielernatie in de toekomst te bestendigen. Voor het meerjarenproject werden vijf jonge renners geselecteerd: Francis De Greef, Philippe Gilbert, Jürgen Roelandts, Jurgen Van den Broeck en Greg Van Avermaet. ■
met heel concrete tips over blus- en evacuatieprocedures. Nadien volgde de praktijk: het blussen zelf. Hiervoor werden zowel een brandblusapparaat als natte doeken gebruikt. De vrijwilligers deden dit werkje met heel veel overgave, zodat ook zij hun steentje bijdragen tot een veiliger ziekenhuis. Na afloop zorgde Christine Joos, coördinator vrijwilligerswerking, voor een stuk taart en een kop koffie om de... emoties te blussen. ■
allesomvattend programma om kinderen (6-13 jaar) met overgewicht op een verantwoorde manier te helpen. Coördinerend pediater Lutgard Verdonck, diëtiste Sofie Van De Steene, psychologe Griet Van Zele en kinesitherapeut Katrijn Heyman begeleidden de tien kinderen en hun ouders, met goede resultaten. Dat werd gevierd met een receptie, met gezonde hapjes uiteraard... De derde reeks Maatjes in Balans is intussen al van start gegaan. ■
foto zien we het winnende vijftal Kris Vanbecelaere, Dimfna De Waele, Marc Carrette, Arnold Desomviele en Jan Van Den Eynde. Ook de juryleden Frankie Neerinck, Karline Ballegeer en Ellen Rau, en de organisatoren Sadia Matthijs en Martine Van Den Driessche gingen graag met de winnaars op de foto. ■
15
Personalia In de rubrieken ‘in dienst’ en ‘uit dienst’ worden enkel de gegevens opgenomen van personeelsleden, die tewerkgesteld zijn met een contract van minimum 3 maand. Voor de rubrieken ‘huwelijk’, ‘geboorte’ en ‘overlijden’ baseren we ons op de informatie die door de personeelsleden zelf aan de personeelsdienst wordt bezorgd. Indien u niet wenst dat de aangeleverde gegevens gebruikt worden in het Almagazine, gelieve dit dan expliciet mee te delen aan de personeelsdienst. In deze editie van het Almagazine hebben de personalia betrekking op de periode van 1/12/2008 tot en met 28/02/2009.
In dienst
Emelie
Marijke Van den Bossche en haar dochter Emelie De Craemer en man Christof. Marijke werkt in het labo op campus eeklo, Emelie werd geboren op 26 november. Senne
VOORNAAM & NAAM Dominique HAEMERS Ann DE WULF Ann Marie VAN DAMME Nikie GILLIS Wendy DE RYCKE Ophelie VAN MINGROOT Anja DECLERCQ Anneleen CASSIMAN
FUNCTIE & DIENST Medewerker keuken voedingsdienst Verzorgende G4 Verpleegkundige CR. Dr. Maes Verzorgende G4 Medewerker schoonmaak Verpleegkundige D4 Verpleegkundige kritische zorgen 1 Vroedvrouw Pediatrie
1/1/2009 2/1/2009
Valerie LUYPAERT Anouschka TAGHON
6/1/2009 15/1/2009 19/1/2009 22/1/2009 23/1/2009 26/1/2009 26/1/2009
Ann HEYDE Ellen ACKAERT Vanity BEKAERT Charlotte DELMOUZEE Carine DE COENSEL Sakoentela DAMRIE Nora BEN ALI
Verzorgende G3 Administratief bediende medische beeldvorming Administratief bediende CR. Gastro Verpleegkundige G4 Medewerker keuken voedingsdienst Kinesitherapeute reva Verpleegkundige G2 Medewerker schoonmaak Verzorgende SP1
1/2/2009 1/2/2009
Hylke DESCHRYVERE Els LEFERE
1/2/2009 1/2/2009 2/2/2009 2/2/2009 2/2/2009 3/2/2009 7/2/2009 9/2/2009 16/2/2009 18/2/2009 23/2/2009 23/2/2009 27/2/2009
Tine VANDER MAST Marc VAN HULLE Isabelle VAN GASTEL Hannelore DE PAU Innocent SINDAMBIWE Esther DE SOETE Sandra GOETHALS Steffie FINAUT Sophie SOETHAERT Silke DEPESTEL Sarah BOSSAER Cynthia BOUTE Stephanie DE CLERCK
Verzorgende G4 Verpleegkundige medische beeldvorming Verpleegkundige D2 Manager PR en communicatie Apotheker Verpleegkundige D2 Verpleegkundige G3 Medewerker vaatwas voedingsdienst Verzorgende Sp1 Verzorgende G3 Verzorgende G4 Logistieke hulp mobiele equipe Verpleegkundige recovery 1 Medewerker keuken voedingsdienst Magazijnierster aankoopdienst
VANAF 7/12/2008 11/12/2008 15/12/2008 18/12/2008 19/12/2008 28/12/2008 31/12/2008 31/12/2008
VOORNAAM & NAAM Sylvia VAN LAERE Lindsey VAN DAELE Sofie TIMMERMAN Miranda DE BACKER Jessika NIJSSEN Katrien DHOOGE Eddy LANDSCHOOT Greta CLAVIE
FUNCTIE & DIENST Vroedvrouw G4 Medewerker keuken voedingsdienst Laborant Labo Medewerker schoonmaak Medisch secretaresse CR Dr. Maes Medewerker keuken voedingsdienst Medewerker technische dienst Verpleegkundige D1
9/1/2009 12/1/2009 13/1/2009 15/1/2009 15/1/2009 23/1/2009 26/1/2009 30/1/2009
Ingrid DEMEY Temitope SAMUEL Marianne DU PRE Cynthia VAN ZANDWEGHE Lutgarde VANHAUWAERT Annabelle ELAUT Anne POELMAN Stefanie ROSSEEL
Vroedvrouw neonatologie Medewerker schoonmaak Verpleegkundige spoed 2 Medewerker keuken voedingsdienst Verpleegkundige C1 Laborant anatoma-pathologie Medewerker keuken voedingsdienst Medewerker keuken voedingsdienst
Luna-Marie
Tania Goderis en Trinity Nevens. Tania is kinesitherapeute op campus sijsele, Trinity werd geboren op 3 december.
Louise
Valerie Buyck en haar zoon Senne Guidé. Valerie werkt op de pediatrie, Senne werd geboren op 19 februari
VANAF 1/12/2008 4/12/2008 10/12/2008 12/12/2008 15/12/2008 16/12/2008 29/12/2008 29/12/2008
Uit dienst
Trinity
Lars
Erika Haverbeke en Louise Blondeel, samen met haar man Mark en dochtertje Charlotte. Erika is verpleegkundige op D4, Louise werd geboren op 15 januari.
31/1/2009 31/1/2009 31/1/2009
Sharon BAETSELIER Tineke VERFAILLE Annick ROEGIERS
17/2/2009 Carine BALLEGEER 18/2/2009 Anne PEETERS 19/2/2009 Sylvie POLLIER 20/2/2009 Sylvia DE VUYSDERE 28/2/2009 Christine BAUTE
Brugpensioen VANAF 11/12/2008
VOORNAAM & NAAM Cathy VLAEMINCK
Huwelijk DATUM 5/12/2008
Jan en Luna-Marie Van Den Eynde. Jan is stafmedewerker administratief en financieel departement, Luna-Marie werd geboren op 9 januari.
Sofie Stevens en haar dochter Nora en zoon Lars Herrygers. Sofie is HR-manager, Lars werd geboren op 8 januari.
Verpleegkundige D2 Verpleegkundige G3 Vroedvrouw D2 Medewerker vaatwas voedingsdienst Medewerker vaatwas voedingsdienst Medewerker schoonmaak Medewerker schoonmaak Medewerker vaatwas voedingsdienst FUNCTIE & DIENST Verpleegkundige CR. Dr. Desmet
VOORNAAM & NAAM Kitty DE SPLENTER (int. ziekenvervoer CE) met Kenny RIEMENS
Geboortes DATUM 26/11/2008 26/11/2008 29/11/2008
NAAM KINDJE VAN ASTRID dochter van Liesbeth DECONINCK (D4) EMELIE dochter van Marijke VAN DEN BOSSCHE (labo CE) (foto) COSETTE dochter van Christophe MAES (revalidatiecentrum CS)
3/12/2008 29/12/2008 31/12/2008
TRINITY dochter van Tania GODERIS (kiné CS) (foto) FRANNE dochter van Peter VERHELST (spoed 2) MANON dochter van Dirk INCOUL (Reva kiné CS)
8/1/2009 9/1/2009 15/1/2009 30/1/2009
LARS zoon van Sofie STEVENS (personeelsdienst) (foto) LUNA-MARIE dochter van Jan VAN DEN EYNDE (boekhouding) (foto) LOUISE dochter van Erika HAVERBEKE (D4) (foto) SAM en THOMAS dochter en zoon van Peter MEYVAERT (kiné CS)
9/2/2009 19/2/2009
STEF zoon van Anneke VERMEIRE (G1) SENNE zoon van Valerie BUYCK (pediatrie) (foto)
Overlijdens DATUM 12/12/2008 22/12/2008 22/12/2008 22/12/2008 22/12/2008 26/12/2008
VOORNAAM & NAAM VERWANTSCHAP Urbanie VERDONCK schoonmoeder van Linda GRAMMENS (Sp 1 Neuro) Germaine BULTINCK moeder van Yolande AUDENAERT (Dag 2) Germaine BULTINCK moeder van Caroline AUDENAERT (Dag 2) Germaine BULTINCK moeder van Marleen AUDENAERT (Dag 1) Juliana CRUL schoonmoeder van Carine VAN HECKE (D2) Rachel MARTENS schoonmoeder van Marie-Paul DEROOSE (schoonmaak CE)
1/1/2009 8/1/2009 9/1/2009 14/1/2009 22/1/2009 22/1/2009 27/1/2009 29/1/2009
Marie Louise SCHEPENS moeder van Rita ROEGIS (C2) Albert MINNE vader van Patricia MINNE (OK2) Juliana DE WULF moeder van Marc VAN DER WEYDE (staf vpk. en paramed. dep.) Laurent DE VRIEZE schoonvader van Nele MATTHYS (personeelsdienst CE) Laura VERMEIRE moeder van Anne DE BRUYCKER (Dag 2) Laura VERMEIRE schoonmoeder van Rita BATSLEER (schoonmaak CE) Robert DE CRAENE (vrijwilliger) schoonvader van Petra GOETHALS (C3) Mia VAN ZEIR schoonmoeder van Trui DERLEYN (Sp 1 neuro)
5/2/2009 21/2/2009 23/2/2009 25/2/2009
Liliane DHOLLANDER logistiek assistent Dag 2 Rosa WILLEMS schoonmoeder van Brenda DE PAUW (schoonmaak CE) Nelly VAN ZUYT moeder van Veronique HAUWE (restaurant CE) Frans KERCKAERT vader van Ward KERCKAERT (reva kiné CS)
Breng bij een huwelijk of geboorte steeds de personeelsdienst van het ziekenhuis op de hoogte. Bij voorkeur bezorgt u hen een exemplaar van uw huwelijksuitnodiging of een geboortekaartje. Op die manier blijft uw personeelsdossier steeds actueel en kunnen wij u een geschenkje bezorgen naar aanleiding van de blijde gebeurtenis.
