DRUKWERK
Marc Noelanders op Nederlandse Bonsai Show 2010
Uitgave van Bonsaivereniging KOYA Regio West Nederland Pagina 16
November 2010 19e jaargang nr. 5 Pagina
Bestuursleden Bonsaivereniging KOYA
In Memoriam Thea de Koning
Eric ter Lingen (mail:
[email protected]) Voorzitter Tel.: 071 - 361 38 84
Thea werd bestuurslid in februari 1994 in een turbulente tijd in het Bonsai gebeuren in Nederland. KOYA had toen een eigen gebouw waar tegen betaling lessen konden worden gevolgd, verpot kon worden, informatie/advies konden worden ingewonnen..Op bijeenkomsten voor toegetreden leden werden demonstraties gegeven. Werd er voor inkomsten voor KOYA bingo en loterij georganiseerd. Er was een bibliotheek en een winkel voor aanschaf van Bonsai materiaal werd beheerd. Er was een algemeen en dagelijks bestuur. Tegelijkertijd moesten onkosten worden vergoed aan les- en demonstratiegevers. Het NBV gaf een financiële bijdrage voor het organiseren van Landdagen. Tegelijkertijd stonden onkosten niet steeds in verhouding tot uitgaven. Thea begon met het verzorgen van de catering bij bijeenkomsten,samen met haar man Piet. De Haagse gemeente verkocht de grond waar KOYA, het werkhutje, opstond. Dus was er geen werk/les ruimte meer. Ongeveer te zelf der tijd stapte het NBV bestuur op. Er ontstond grote onduidelijkheid. Uit eindelijk werd het verenigingen met voldoende leden toegestaan zich te verzelfstandigen. Een financiële afdracht per lid aan de NBV zorgde voor continuering van de belangen behartiging en promotie van Bonsai landelijk. KOYA moest zichzelf gaan bekostigen uit leden bijdragen. Thea’s grootste verdiensten zijn geweest haar scherpe oog voor elke cent en vooral haar inzet om commercieel en persoonlijk gewin te scheiden van inkomsten voor de vereniging. Daarom zette zij zich in voor een KOYA bulletin met informatie voor de leden tegen een kostprijs die gedekt was. Dat betekende dat zijzelf zorg droeg voor te plaatse informatie, adverteerders, betaalbare druk en in binding, adressering en verzending. Hoe zij het elke keer voor elkaar kreeg daar hulp bij te krijgen, kan alleen maar zijn door de persoon die zij was. Zij was veel meer dan penningmeester van februari 1996 tot februari 2004. Zij enthousiasmeerde leden en bestuur zodanig dat er niet slechts een sluitende kas was, maar dat er een financiële reserve ontstond. Zij bakte daarvoor taarten, stelde huis open voor te houden vergaderingen. Had altijd aandacht voor de mens die voor haar stond. Thea heeft meer gedaan dan goed op de centen passen. Zij heeft mensen verbonden met elkaar via de hobby. Via de kleine boompjes. Via de Bonsai vereniging. Thea was DSM in voor- en najaar, plus wat korrels Supertrive. En dit alles met sigaretje in de hand, een rochelende kuch tussen haar woorden door. En naar mij de opmerking: “Als er geen vrouw in het bestuur zit gaat het niet goed“. Velen hebben met Thea samengewerkt in haar bestuursperiode. Ik ben ervan overtuigt, dat hun eigen ontmoetingen met haar net zo betekenisvol zijn geweest als boompjes die hun wortel, stam, tak en bladeren weer aan ons tonen. Op welk moment dan ook!
Jos van Liempt (mail:
[email protected]) Secretaris / Vice Voorzitter Tel.: 010 - 451 84 47 Jaap Zuyderduyn (mail:
[email protected]) Tel: 06 - 14 58 29 05 Ledenadministratie / Beheer website Website: http://www.KOYA.nl
Uitgifte KOYA bulletin 2010
Anton v.d. Zande (mail:
[email protected]) Penningmeester Tel.: 0174 - 29 53 68 Rabobankrekening: 11.55.87.403 t.n.v. Bonsaivereniging "KOYA", Kwintsheul
Inleveren kopij 10 februari 10 april 10 augustus 10 oktober 5 december
Uitgifte bulletin Maart Mei September November Vóór Kerstdagen
Pauline Smilde (mail:
[email protected]) Algemeen bestuurslid en Public relations Tel.: 070 - 387 21 86 Kopij voor ons volgende KOYA-bulletin gaarne vóór 5 december 2010 inleveren bij: Paul Wolters (mail:
[email protected]) Redactie KOYA bulletin Tel.: 06 - 10 18 68 19. Bijeenkomsten starten altijd om 13.30 uur en worden gehouden in het gebouw "de Luifel" van tuinvereniging "Ons Ideaal" aan de Endehoekseweg 10 in Rijswijk (bij crematorium Eikelenburg). Werkmiddagen 2010: iedere 4e zaterdag van 13.30 tot 17.00 uur op 27 februari, 20 maart, 24 april, 26 juni, 23 oktober en 13 november op Plaats Langeveld 5 in Monster (voorbij Parnassia). Overname van artikelen of gedeelten hiervan uitsluitend toegestaan met toestemming van het bestuur en met duidelijke bronvermelding. Pagina 2
Pauline Smilde. Pagina 15
niemand hierbij stil had gestaan. Jammer maar wel begrijpelijk. Onze overburen Rijnmond hadden wel fantastisch licht en een rechte opstelling, ideaal dus. Blijkbaar hebben zij een kunstzinnig iemand in de gelederen want in plaats van scroll’s hadden zij foto’s ophangen van een gebouw wat werd gesloopt, tussen de bomen lagen stukken betonijzer gerangschikt. De samenhang met bonsai ontging mij een beetje. Op zich zag alles er netjes uit maar….als ik zo vrij mag zijn, moet ik zeggen, dat nu een paar dagen later, ik me van Rijnmond geen enkele boom weet te herinneren maar wel het betonijzer en de foto’s. Dat kan toch de bedoeling niet zijn. Wel weet ik nog van de mooie opstelling van Apeldoorn, zij hadden mooie bomen maar ook mooie bonsaitafels zorgvuldig samengesteld, naar mijn mening zoals bonsai bedoeld is. Ook viel het me op dat bij een tentoonstelling als deze de scroll’s er minder toe doen. De juiste boom op de juiste tafel met eventueel een accent aangevuld heeft veel meer zeggingskracht en uitstraling. De kracht zit in de eenvoud. De kunst van het weglaten zegt men weleens. Uit de onderlinge gesprekken van de Nederlandse Bonsaiscene bleek wel dat Bonsai Nederland bezig is aan met een geweldige vooruitgang! Er waren bomen van topkwaliteit, bomen die op shows als de Noelanders Trofee niet zouden misstaan. Geweldig! Was daarmee onze inzending onder de maat? Beslist niet, regelmatig ontstond er een file van toeschouwers bij onze opstelling. Dus aan interesse geen gebrek. We hadden minder ruimte gekregen dan bedoeld en daarom stonden de bomen wat te dicht op elkaar. En dan is het moeilijk kiezen tussen weglaten en tonen. Vanaf deze plek wil ik graag de suggestie doen om volgende landdag als de bomen geselecteerd zijn, daarna nog een bijeenkomst te besteden aan de presentatie met bonsaitafels. Dat kan zo mogelijk met de tafels van andere leden van KOYA. We moeten dit niet overlaten aan wat er toevallig beschikbaar is. Er is wel degelijk een verschil tussen een verenigingstentoonstelling en een als deze. Een tafel bij bonsai is als een pot die past. Kortom hier stond het crème de la crème van Nederland en het was charmant te zien hoe de verschillende afdelingen zich presenteren en wij, KOYA, droegen daar ons steentje aan bij. Geen van onze bomen werden genomineerd, toch hebben wij gezien dat er een fundament is en laten we als KOYA samenwerken aan nog betere en mooiere bomen. Dat is ons nobel streven, elkaar stimuleren en genieten van onze prachtige hobby. Al met al was een enerverende dag vol spanning en avontuur. Apeldoorn bedankt, mooi gedaan. Wij kijken al uit naar de volgende tentoonstelling, de belofte is er, de verwachting is hoog gespannen! En als ze vragen “Van wie bent u?”........ zeggen we trots “Wij zijn van KOYA!” G. Schwagermann Pagina 14
Programma komende maanden 2010/2011 - 13 november
6e werkmiddag 2e deel workshop rotsbeplanting in Monster.
- 11 december
Japanse dag in Rijswijk.
- 9 januari 2011 Nieuwjaarsreceptie in Rijswijk (onder voorbehoud).
Van de bestuurstafel
Droevig nieuws over Thea de Koning Op 28 september jl. is ons “oud” bestuurslid Thea de Koning overleden. Zij heeft veel bijgedragen aan het voortbestaan van onze vereniging. Vele jaren is zij penningmeester geweest, ook heeft zij ons KOYA Bulletin vorm gegeven en heeft zij ervoor gezorgd dat het Bulletin vele jaren werd uitgegeven. Haar inzet voor KOYA was een voorbeeld. Wij wensen haar man Pieter, kinderen en kleinkinderen veel sterkte.
Verhoging van de contributie. Met dit berichtje wil ik de verhoging van de contributie nogmaals onder jullie aandacht brengen. In de algemene ledenvergadering van 2010 is er uitgebreid over een verhoging voor het jaar 2011 gesproken. Het blijkt dat de contributie steeds meer de enige inkomstenbron wordt, maar eigenlijk niet toereikend is. Dit heeft verschillende oorzaken waar al uitvoerig over gesproken is. Voor onze vereniging is het belangrijk om reserves op te bouwen voor het jubileum in 2014. KOYA bestaat dan 25 jaar wat toch een mijlpaal genoemd mag worden. Daarnaast is een kwalitatief programma ook een vereiste. Dit alles overwegende heeft de vergadering besloten de contributie te verhogen naar € 45,- voor het jaar 2011. Dit is inclusief de jaarlijkse prijsindexatie. De jeugdleden betalen voor 2011 € 9.20. Pagina 3
Voor leden waar geen automatische incasso opdracht voor afgegeven is, het dringende verzoek dit bedrag € 45.- voor 30 november 2010 te voldoen naar: Bonsaivereniging KOYA Rabobank reknr. 11.55.87.403. Medio deze datum worden ook de incasso opdrachten geïncasseerd, uiteraard verrekend met de twee euro korting !!!!!!!! Als u nog vragen en of opmerkingen hierover heeft, laat het bestuur er van weten. Uiteraard alleen voor noodgevallen stapt u naar de penningmeester. Graag tot ziens op onze bijeenkomsten. KOYA bijeenkomst (13 november 2010) Deze dag is een vervolg op de werkmiddag in oktober. Degenen die zich er voor hebben opgegeven bij Leen, gaan dan de rots afmaken. We zitten dan uiteraard weer in “de Schuur” van Gerard in Monster. We raden u aan om fototoestellen weer mee te nemen zodat u leuk kunt vastleggen dat u en hoe u de rots hebt samengesteld. Als u dan in het voorjaar van 2011 ook weer deelneemt aan de workshop rotsbeplanting, kunt u de fotoreportage compleet maken. Als u niet deelneemt aan het maken van een rotspartij, dan kunt u natuurlijk ook aan een eigen boom werken of gewoon kijken hoe de anderen zich in het zweet werken. Zoals het er nu uitziet zal het gezellig druk worden. KOYA bijeenkomst (11 december 2010) Op deze dag gaan we genieten van een Japanse dag. Uiteraard zullen er bonsai zijn, maar ook zult u diverse andere typisch Japanse zaken kunnen bewonderen. We hopen dat we ook van een of meer presentaties veel kennis kunnen opdoen. De organisatie is in volle gang en we denken aan Japanse prenten, gemaakt met die typische houtbloktechniek, Japanse muziek, Japanse zwaarden en uiteraard voor de inwendige mens, Japans eten en drinken. We verzoeken jullie om Japanse spullen mee te nemen naar die middag zodat het een groot Japans festijn wordt. Het zou voor de organisatie wel fijn zijn als u van te voren kenbaar maakt wat u meebrengt zodat een beetje rekening kan worden gehouden met aantal en omvang van het een en ander. U kunt hiervoor bij Anton of een van de andere bestuursleden terecht. Nieuwjaarsreceptie 2011 We zijn van plan om de nieuwjaarsreceptie in 2011 te houden op zaterdagmiddag 9 januari 2011. We moeten nog een kleine slag om de arm houden want de datum moet nog worden afgestemd met “Ons Ideaal” die uiteraard ook in die periode de nieuwjaarsreceptie zal organiseren. Het programma staat nog niet vast, maar daar wordt uiteraard wel aan gewerkt. Houdt u voor de datum en de inhoud de website van KOYA en uw e-mail in de gaten. Pagina 4
redelijk kleine Juniperus chinensissen moesten de gegadigden een (pre)bonsai vormen. Namens KOYA (weer die naam! leuk he) maakte ondergetekende deel uit van de jury, zodat er aandachtig en kritisch werd opgelet en opgetekend. Wat is het altijd toch weer leuk als je die verschillen ziet in inzicht en aanpak. Ook al denk je weleens waarom doe je niet dit of dat, zet toch eerst de sashi-eda en vorm dan verder. Gelukkig mag je niets zeggen en krijgen ze alle ruimte, dus laat je verrassen….…straks zien we de eindresultaten. De uitslag zal pas aan het einde van de dag bekend worden gemaakt. Direct na de New Talent Contest was er de demonstratie van Marc Noelanders. Dat Marc geliefd is bij het publiek bleek wel uit het grote aantal toeschouwers waarvan er veel, zeg maar de meeste, echt gedurende de hele demo, zo’n 3 uur, bleven zitten! Het is dan ook heel fascinerend deze meester aan het werk te zien, wat hij in een redelijk korte tijd weet te maken van een ongevormde boom tot een interessante prebonsai, dwingt respect af. Hij zette wel als eerste de sashi-eda en gaf daar een uitleg bij en maakte zelfs uit deze tak weer een achtertak. Het loont zeker de moeite om de foto’s van deze boom, die ongetwijfeld gepubliceerd zullen worden, te bestuderen. Goed kijken naar zijn manier van opbouw zal zeker nieuwe perspectieven openen. Het eindresultaat werd dan ook met luid applaus beloond. De uitslag van de New Talent Contest is bekend! En wat een vreugde, de nummer 1 van dit jurylid werd ook de nummer 1 van de contest. Proficiat voor deze dame, Lianne de Lepper van de vereniging Brabant, zij had de mooiste boom! Daar komt bij dat zij zeker niet de beste boom had gekregen en was gedegen in haar opbouw te werk gegaan. Zette eerst de sashi-eda en bouwde verder een zeer natuurlijke boom op met behoud van veel takken waardoor het een interessante boom is geworden. Youri Boerlage van de vereniging Noord Holland was voor mij de meest verrassende, na een wat warrige opbouw en werkwijze stond er aan het einde toch plotsklaps een alleraardigste boom en dat had ik zeker niet van hem verwacht. Wellicht horen we in de toekomst nog van hem. Bob Ruitenbeek , was de doodverfde favoriet van Midden Nederland maar de top in zijn boom klopte niet waardoor er geen welsprekende boom stond. Wel netjes gewerkt maar niet artistiek genoeg en werd, met enige teleurstelling, tweede. Terug naar de tentoonstelling en de tafels, Helaas had Apeldoorn er niet bij stilgestaan dat onze opstelling en die van onze buren Brabant met veel tegenlicht te maken had. ‘s Morgens was het nog behoorlijk bewolkt waardoor het minder opviel maar in de loop van de dag werd het helderder en stonden bomen in de schaduw terwijl er tegen het licht in gekeken moest worden. Een van de suppoosten van Apeldoorn merkte op dat Pagina 13
Een KOYAans avontuur in Apeldoorn Was het een avontuur? Nou…eerlijk gezegd het was best wel spannend, spanning en sensatie alle ingrediënten waren aanwezig. Zondag 19 september was het dan zover; de landdag van onze Nederlandse Bonsai Vereniging was een feit. Als afvaarding van KOYA gingen wij gepakt en gezakt op reis met de geselecteerde bomen van onze medeKOYAnen om ons beste beentje voor te zetten. Nieuwsgierig naar de locatie, want een mooie presentatie van de bomen is van veel factoren afhankelijk, vroegen wij ons af; zijn de tafels of stellingen voldoende ruim, zijn ze hoog genoeg, hoe is de achtergrond, en wat zijn de kleuren? Daarnaast was Kees (onze tentoonstellingsmentor) was ook nog benieuwd naar de ruimte tussen de tafels, zouden we wel genoeg afstand kunnen nemen om de bomen te bekijken? Verlangens genoeg dus. Zo waren wij gedrieën, Kees van der Pot (mentor), Jan van Santen (shohinspecialist) en ondergetekende (zat achter het stuur) op weg met het beste van KOYA. Vind u dat ook zo leuk? KOYA, wij hebben namelijk als enige afdeling een naam. Wij heten geen Apeldoorn of Zuid-Holland, O ja, er is er nog een Goyomatsu maar die is van een latere datum en de oprichter van deze vereniging is een oud KOYAan. Maar heimelijk moet ik altijd glimlachen als ze me vragen “van welke afdeling bent u?’ Dan kan ik zeggen “ Ik ben van KOYA”. En dan zie je ze denken “wat een mooie naam is dat, dat is bijzonder!’ Ruim een uur voor de opening van de tentoonstelling waren we op locatie. Eenmaal binnen werd de toon direct gezet. Apeldoorn had de zaak serieus aangepakt. Wat een prachtige tafels en achtergronden. De tafels (het woord is bijna te gewoon voor deze displays) waren bekleed met een prachtig blauw doek en zwarte achtergronden, heel smaakvol. En…….Kees kon gerust zijn, veel ruimte. Snel ons plekje gezocht en aan de slag, want dit moet je mooi afmaken. Met Dirk en Lotti (jullie allen welbekend) als corrigerende en inspirerende KOYAnen werd er naar de meest mooie presentatie gezocht. He, wat jammer nou, we staan in een hoek en dat vinden we geen voordeel, maar ja, iemand moet daar toch staan en helaas waren wij dat deze keer. Niet zeuren dus en wees blij met die mooie tafels. Tafels…….ja daar hebben we het straks nog even over.
ALV in 2011 en daarmee de samenstelling van het bestuur Het is misschien wel erg vroeg om nu al over de ALV te beginnen, maar we zitten als bestuur een beetje in onze rats. In februari treden twee bestuursleden af en ze zijn niet, nee echt niet, herkiesbaar. Dat betekent dus dat we vanaf dat moment met maar drie bestuursleden hebben en daarbij ook zonder voorzitter verder moeten. DAT GAAT ECHT NIET! Wat ons ook verontrust is dat we al een tijdje KOYA leden actief voor een bestuursfunctie benaderen en dat daar nog geen kandidaat bestuurslid uit is voortgekomen. Dus bij deze nog een keer een dringende oproep om voor een paar jaren een bestuursfunctie bij KOYA op u te nemen. De hoeveelheid werk valt reuze mee, je leert er veel van en je helpt mee om KOYA als vereniging voort te zetten. Daarnaast kunt u uiteraard ook andere onderwerpen voor de ALV op de agenda laten plaatsen. U kunt hiervoor terecht bij Jos of bij een van de andere bestuursleden. Persoonlijke boom We willen jullie nog wijzen op het feit dat “de persoonlijke boom” min of meer gedurende het gehele jaar bij diverse KOYA bijeenkomsten doorgaat. Het loopt wat betreft de organisatie en de inhoud goed en daar zijn we heel blij mee. Wel verwachten we nog meer aanmeldingen, dus als u een mooie boom wilt maken en daarbij hulp kunt gebruiken, geef dat dan aan, bijvoorbeeld bij Jaap. Major Bonsai Exhibition in the UK (9 en 10 April 2011, Birmingham) Op deze dagen worden tientallen bomen tentoongesteld en zullen er demonstraties worden gegeven. In dat weekend zullen ongeveer 25 handelaren hun koopwaar aanbieden. Het geheel wordt gehouden in The Botanical Gardens in Birmingham, toegangsprijs voor een hele dag is 7,50 pond per dag (en dus geen euri). Mocht u interesse hebben, er circuleert via de e-mail een aankondiging, dus benader dan gewoon een van de bestuursleden.
Precies op tijd stond alles klaar en moesten we de zaal uit. Op professionele wijze controleerden mensen van Apeldoorn onze inbreng, klopte alles wel met hetgeen van te voren was aangemeld, alles correct geregeld. Na de opening van de voorzitter van de NBV, de heer Ries Groenedijk, werd het ons pas goed duidelijk; dit een tentoonstelling van formaat! Wat een prachtige bomen en wat staat alles er mooi bij! Dat wordt genieten. Tegelijker tijd streden 7 medebonsaiisten (1 dame en 6 heren) om de titel New Talent 2010. Uit Pagina 12
Pagina 5
Erix Apex (Met de Apex wordt de “top” van een bonsai bedoeld). (oftewel: wat is mij de laatste tijd opgevallen?) Tijdens de NBS op zondag 19 September in wijkcentrum “DOK Zuid” te Apeldoorn is mij opgevallen dat er erg veel mooie bomen stonden, een impressie heb ik in het mapje “Nederlandse Bonsai Show 2010” gezet in het fotoalbum op de KOYA site ( www.KOYA.nl), of knip en plak via Ctrl c, Ctrl v direct naar : http://picasaweb.google.com/KOYA89/NederlandseBonsaiShow2010# (Als u ook foto’s hebt van Bonsai bijeenkomsten en die u op de site zou willen zetten, dan kan dat ook, dat wist u toch wel? Of hebt u hier nog nooit op gekeken? Indien u foto’s hebt, deze via onze “webmaster” Jaap, of een van de bestuurders, graag op stick aanleveren, anders lopen de post boxen zo snel vol. Ook onze redactie van het KOYA Bulletin is blij met een verhaaltje, belevenis of verslag met of zonder foto’s van Bonsai bijeenkomsten of belevenissen. )
Diverse ronde’s langs de uitgestalde Bonsai heb ik gemaakt, met fototoestel, en/ of stem briefje in de hand. De tentoonstelling was ruim opgezet, een in het oog vallende Tokonoma, stond bij de ingang van de tentoonstelling, en men kon Pre-Bonsai, potten, accent plantjes en materialen kopen, bij diverse verkoop stands. De “jongens” van BV Apeldoorn hadden duidelijk veel energie in het organiseren van deze “Nederlandse Bonsai Show” gestoken. Helaas viel mij op dat de bomen van KOYA moeilijk te zien waren door het tegenlicht, dat bovenlangs de opstelling in het gezicht van de kijker scheen, dat was wat jammer. Ook door de hoek in de opstellingstafel kwamen “onze” bomen niet helemaal tot hun recht, een geval van “jammer, erg jammer”. Zie mijn KOYA favoriet hieronder, heb ik die tijdens de KOYA opstelling in Monster nu gemist? (Blijkt achteraf geen KOYA boom, maar een boom van Gijs Meboer, ik had waarschijnlijk mijn bril niet op maar wel nog steeds mijn favoriet). In het atrium was het ook wat frisjes, dat nodigde niet uit voor de belangstellende partner, om lang naar een boom te blijven “staren”, natuurlijk voor een bikkel zoals ik geen probleem, maar ik was mijn jas niet vergeten ☺ !
plank was aan het tollen als een windvaan. Ik heb nog iemand van de organisatie de tip gegeven om op die plek een windmolenpark aan te leggen. De opgewekte elektriciteit zou dan mooi gebruikt kunnen worden om de verwarmingsketel op te stoken. Hij kon hier niet, gezien zijn lauwe reactie, de humor van inzien. Om een uur of één stond een demo van Marc Noelanders op het programma en alle beschikbare plaatsen zaten dan ook snel vol. Het blijft bijzonder om deze man aan het werk te zien. Hij maakt zo’n ontspannen indruk en staat maar te grijnzen naar zijn publiek. Ondertussen draaien zijn handen werkelijk als een razende bedrading op werkelijk alle takken en takjes. Hij zaagt, scheurt, borstelt en buigt, waarbij hij met regelmaat vraagt aan zijn publiek of er nog vragen zijn. Deze vent is geboren voor het podium. Na ruim drie uur staat er een prachtige prebonsai te schitteren voor ons op tafel. Ik zou me er alles behalve voor schamen om deze boom in mijn tuin te zetten. Marc geeft aan nu plaats te willen maken voor de kandidaten van de NTC, hij wil graag weten wie heeft gewonnen en wij ook. Het is een dame geworden. Ze spreekt met een zachte G en zal dus wel uit het zuiden komen. Wat ik ervan begrepen heb, was de natuurlijke styling van haar boom doorslaggevend. Wat zeker ook mee heeft moeten spelen was dat ze bij aanvang de minst aantrekkelijke uitgangspositie had. Mooie prestatie hoor! Er stonden trouwens wel meer fraaie eindresultaten bij, maar niet voldoende voor de overwinning. Na het uitdelen van de certificaten en oorkondes aan de NTC kandidaten waren de tentoongestelde bomen aan de beurt. Een eerste prijs voor de naaldbomen, loofbomen en shohin. Daarnaast ook nog een publieksprijs en een erkenning van de EBA (European Bonsai Association) voor een hele mooie Azalea. Iedereen werd bedankt voor deelname en/of aanwezigheid en het ging voor mijn gevoel een beetje uit als een nachtkaars. Dit was om vijf uur, terwijl het programma had laten weten dat de tentoonstelling tot zes uur zou blijven staan. Teruggekomen bij onze opstelling bemerkte we dat andere verenigingen al driftig aan het inpakken waren. Wij stonden elkaar een beetje aan te kijken, met een blik van: wat nu te doen? Tenslotte zijn we ook maar aan het inpakken geslagen. Even uitzoeken wat nu van wie was en in welke doos dat thuishoorde. Best wel een opgave, mag ik zeggen. Alles ingepakt hebbende, moest de handel nog de bus in. Dezelfde mensen die in de ochtend de zaak hadden uitgeladen waren ook nu weer driftig aan het sjouwen. Je voelt je op zo’n moment net een marktkoopman. Even voor zessen konden de veiligheidsgordels vast en werd de thuisreis ingezet. Om 5 minuten over zeven stak ik, na afscheid te hebben genomen van Gerrit en Kees, de sleutel in het slot van mijn domein en was gelukkig nog net op tijd om mijn favoriete voetbalclub weer te zien verliezen. Het is dat ik een hele leuke dag achter de rug had, anders zou je er toch chagrijnig van worden. Jan van Santen
Pagina 6
Pagina 11
van de tentoonstelling daarvoor werd symbolisch een lint doorgeknipt door de voorzitter van de NBV. Intussen bleek de New Talent Contest al een half uur aan de gang te zijn. Qua timing wat ongelukkig omdat Gerrit was gevraagd om deel te nemen aan de jury die het werk van de zes kandidaten zou beoordelen. Om half tien was Gerrit nog volop bezig met het neerzetten van de KOYA opstelling en hij heeft dus daardoor de oorspronkelijke staat van de wedstrijdbomen gemist. ‘Niet geheel onbelangrijk, naar wij dachten’ zou wijlen Koen Verhoeff gezegd hebben. Er was bij een rondgang langs de opgestelde bomen wel met enige regelmaat de nodige bedrading te zien, sommige stonden zelfs zwaar in het draad, inclusief één van de latere winnaars. Zelf heb ik altijd het idee gehad dat bedrading op een tentoonstelling absoluut uit den boze was. Blijkbaar valt dat dus wel mee. Iets om mee te nemen bij een volgende poging?! Er mag gezegd worden dat er toch wel behoorlijk publiek op de tentoonstelling af was gekomen en ook de handel liet zich niet onbetuigd. Er is volgens mij weer behoorlijk wat van eigenaar gewisseld. Zelf heb ik nog een leuk schaaltje van René Le Cock voor weinig weten te scoren. Ook enkele donkere bamboe matjes zijn meegegaan in de tas. Ik had namelijk een opmerking gekregen van zowel Dirk als Kees, dat mijn zelf meegebrachte matje de shohin opstelling nou niet echt goed deed uitkomen. Ik kon niet veel anders doen dan het beamen, dus gelijk maar wat aan doen voor een volgende keer. Nu kon dat niet meer, want morrelen aan je opstelling na de opening is ten strengste verboden. Ook kreeg ik als tip nog mee dat het onderlinge hoogteverschil tussen mijn boompjes niet uitgesproken genoeg was. Er ging nu onvoldoende aandacht uit naar de boom die daarvoor neergezet was. Ook dat kon ik alleen maar beamen. Zelf constateerde ik dat mijn tafeltje wat lomp oogde. Dit wetende moet het de volgende keer dus gewoon beter kunnen. U moet weten dat ik met twee mentoren tegelijk langs alle bomen ben gelopen, mede omdat deze namens KOYA een top 5 moesten aangeven van zowel naaldals loofbomen alsmede shohin-opstellingen. Ook mijn mening is gevraagd en reken maar dat deze onderbouwd moest worden. ‘Nou, vertel maar wat jij ervan vindt’. ‘O ja? Waarom niet/wel?’ ‘Hoe zou jij dat dan doen?’ En dat soort begeleidende teksten. Ik mag wel zeggen, voor de niet aanwezige KOYA’nen, (en dat waren er nogal wat) ‘jullie hebben wat gemist!’ Dit was voor mij zeer leerzaam. Gratis cursus van twee oude rotten. Ik heb in ieder geval begrepen hoe ik mijn bomen/opstellingen een stuk beter kan presenteren. Met enige regelmaat waren de aanwezige KOYA collega’s bij de presentatie tafel om eventueel toelichting te geven op onze bomen. Helaas kwam daar niet zoveel van omdat we eigenlijk constant bezig waren om de bijgevoegde informatiekaartjes van de grond op te rapen, dit vanwege de onafgebroken hevige tocht. Ter illustratie: er hing een scroll (d.m.v. een dun draadje) aan de wand, gemonteerd op een massief, twee centimeter dikke, eikenhouten plank. Deze Pagina 10
Gelukkig was er aan de “KOYA opstelling” door onze tentoonstelling boys veel zorg besteed, de bomen zowel als aan de opstelling, alles met zorg omkleed. Prettig dat er toch weer (KOYA) mensen zijn die zich hiervoor willen inzetten, door de bomen te verzamelen, te vervoeren, te plaatsen (vroeg aanwezig te zijn in Apeldoorn) en ’s middags weer v.v. Hartelijk dank namens alle 12 KOYA leden die deze NBS bezocht hebben, (dat is inclusief de helpers/vervoerders/jury lid NTC), kortom applaus voor jezelf! Het algemene niveau van de aankomende nieuwe talenten vond ik hoog, en de NTC werd gewonnen door een dame. Waar de Boeddha die als accent tentoongesteld stond aan denkt (daar was mij door een ingewijde passant op attent gemaakt) is te zien in het hierboven genoemde fotoalbum, waar je de onderkant van dit beeldje kan zien. (LET OP! Niet voor de gevoelige kijker en alleen voor boven de 18).
Na de NTC volgde de demo van “onze” sympathieke Belg Marc Noelanders, die net zoals bij KOYA in drie uur van een Abies (struik met pruik) een “pre Bonsai” toverde, ik heb hier weer drie uur geboeid naar zitten kijken. (Van te voren kwam ik hem op de tentoonstelling tegen en mocht ik hem een hand geven, die was ik dus nooit meer ☺ ). Voor de rest van de demo van Marc zie ook het foto album.
Helaas viel KOYA (toch het tegenlicht ??) niet in de prijzen. Maar geïnspireerd gingen wij weer huiswaarts. Vriendelijke groet van Eric Pagina 7
Bonsai tentoonstelling NBV Apeldoorn Het is zaterdag 18 september, zo rond een uurtje of tien in de ochtend. Het zonnetje schijnt en ik zit opgewekt in mijn auto te luisteren naar de zoetgevooisde stem van Michael Bublé. Ik ben op weg naar het bedrijf van Gerrit Schwagermann. Naast mij staat een doosje van piepschuim, waarin zich twee van mijn juweeltjes bevinden. Ze staan gezellig naast een tweetal tafeltjes, een gepolijst plakje wortelnotenhout en een stuk of vijf kijksteentjes oftewel suiseki. Ik heb het idee dat de kleine boompjes de stem van Bublé ook wel kunnen waarderen, want ze zien er opgewekt en fruitig uit. Het is de bedoeling dat ik mijn kostbaar bezit ga inleveren bij Gerrit omdat hij het bomentransport naar de bonsaitentoonstelling van morgen, in Apeldoorn, van die paar gelukkigen KOYA-leden voor zijn rekening heeft genomen. Het moge duidelijk zijn dat ik één van die gelukkige ben, die zijn noeste arbeid aan de rest van bonsai minnend Nederland mag laten zien. In de eerste plaats sta ik daar als vertegenwoordiger van KOYA en daarna als trotse eigenaar. Omdat ik een uitdaging niet snel uit de weg ga, heb ik besloten om zonder TomTom de tocht naar het Westland aan te vangen. Natuurlijk neem ik een risico, ik weet het. Geheel tegen alle verwachtingen in rijd ik in één keer, als een soort geleide projectiel, op mijn doel af. Vooraf heeft Anton mij nog op het verkeerde been proberen te zetten, door mij te laten geloven dat het bedrijfspand van Gerrit zich tegenover een Shell station zou bevinden maar zelfs daar trapte ik niet in! De charmante vrouw van Gerrit stond bij wijze van spreken al met de deurklink in de hand op me te wachten. Mijn lading snel afgegeven en de uitnodiging voor een lekker bakkie koffie (met koek) minstens even snel aangenomen, neem ik plaats in een luxe ingerichte pauzeruimte. De baas zelf gaat koffie halen, zet deze met een elegante zwaai voor me neer en in dezelfde beweging schuift hij de spritsen onder mijn neus. Waar gaat dit verhaal in vredesnaam heen, vraagt u zich wellicht af en ik weet het zelf op dit moment ook nog niet. Het is uiteindelijk de bedoeling dat ik iets vertel over de jaarlijkse bonsaitentoonstelling van de NBV, die wordt georganiseerd door Vereniging Apeldoorn…. Afijn, ruim drie kwartier verder neem ik afscheid van Gerrit, zijn familie en zijn mooie showroom. In een eerder stadium had ik aan Gerrit gevraagd of hij nog een zitplaatsje over had in de bus en of ik daar dan mocht gaan zitten. Natuurlijk mocht dat, op voorwaarde dat ik er geen bezwaar tegen had om wat krap te zitten want Kees van der Pot zou ook in de bus zitten. De enige voorwaarde van mijn kant was dat Kees wel zijn handen thuis moest houden tijdens de rit J Gerrit was zelfs bereid om zijn route enigszins te verleggen en mij thuis op te pikken. Zondagochtend om half acht moest ik klaar staan, want dan zou ik opgepikt worden. Klokslag afgesproken tijd gleed de bus van Gerrit bij mij de straat in en uiteraard stond ik klaar. Kees was al een plekje opgeschoven naar het midden, Pagina 8
zodat ik lekker bij het raam kon zitten. ‘Ik heb je stoeltje alvast effe opgewarmd’ sprak Kees mij vriendelijk toe. Na nog geen vijf minuten vroeg Kees of ik een lekker snoepje van hem wilde hebben. Natuurlijk was ik direct alert. Ik hoor mijn moeder nog zeggen: ‘je mag nooit, maar dan ook nooit, snoepjes van vreemde mensen aanpakken’ Maar ja, het was wel een heel lekker snoepje. Dus ik heb het uiteindelijk gewoon aangepakt. Ik zit Kees natuurlijk gewoon een beetje te jennen en hij heeft alleen maar goeie bedoelingen met zijn snoepjes. Na vijf kwartier vrijwel leeg asfalt volgen kwamen we, niet geheel toevallig, in Apeldoorn aan. We waren duidelijk niet de eerste, gezien de reeds door andere verenigingen opgestelde bomen. Het was even zoeken naar iemand van de organisatie en ondertussen had ik mijn ogen al de kost gegeven. Het niveau van de bomen die ik in deze nog korte tijd had gezien was behoorlijk hoog en dat ik vandaag niet in de prijzen zou vallen was voor mij al direct een zekerheidje. Later bleek dat Gerrit en Kees er net zo over dachten. Wat een geweldige concurrentie. Afijn, eerst de boel maar eens opzetten. Terug bij de bus kwamen Dirk Eijzenga en zijn onafscheidelijke echtgenote er ook al aan. Samen hebben we alle tentoon te stellen bullen naar binnen gesleept om deze op de ons aangewezen plek in te richten. De eerlijkheid gebiedt ons te zeggen dat de kwaliteit van de KOYA bomen achterbleef op het gros van de overige, door andere verenigingen aangeboden bomen. Maar…. wat een waardeloze plek heeft de organisatie ons toebedeeld zeg! De tafels zelf zagen er uit om door een ringetje te halen. Mooi hoog. Omzoomd met strak gespannen zwarte stof en afgedekt met schitterende blauwe afdekkleden. Ook de achterwanden waren bespannen met dezelfde strakke, zwarte stof. Wat zit je dan te zaniken zou je zeggen. Nou…. alle stellingen waren zo slim opgesteld dat er geen hinderlijke hoeken in zaten, behalve één. Deze was blijkbaar niet te vermijden en was, u raadt het al, aan ons toebedeeld. Daarnaast was er één punt in de, overigens steenkoude, zaal waar je vol in het tegenlicht stond. En laat daar nu net die vervelende hoek zitten! Bovendien was er één locatie waar het behoorlijk tochtte. Zelfs zo erg dat je er met gemak een middelgrote vlieger kon oplaten. En ja hoor…… laat daar nu net die vervelende hoek zitten!! Kortom, we hadden op z’n zachts gezegd de omstandigheden niet echt mee. Maar nogmaals, de kwaliteit van de ingebrachte KOYA bomen was toch echt minder dan een groot aantal andere ingebrachte bomen. Dat laten, wij KOYAnen, natuurlijk niet op ons zitten! De kwaliteit van onze bomen moet omhoog! Om twee minuten voor tien stond een vertegenwoordiger van de organisatie, met klembord en serieus uitziend formulier, ons te sommeren om onmiddellijk alle werkzaamheden te staken. ‘Het is tijd mannen!’ voegde hij dreigend toe. We hadden toch al een tijdje trek in een lekkere kop koffie, dus fluks de laatste restjes opgeruimd en rennen naar de koffiebar. Klokslag tien uur was de opening Pagina 9
