DEN HAAG. Personeelsvereniging De Rode Haan

43e jaargang nr. 3 - oktober 2014

DE VLAM VOORWOORD

INFORMATIEBLAD BRANDWEER HAAGLANDEN / DEN HAAG

Personeelsvereniging De Rode Haan

De Vlam 0314_20paginas.indd 1

06-10-14 14:08

VAN DE REDACTIE

Colofon Weer aan de slag... 43e jaargang Nr. 3 - oktober 2014 Officieel orgaan van de Brandweer Haaglanden/ Den Haag en de personeelsvereniging ‘De Rode Haan’. www.pvderodehaan.nl Voorzitter: Michel Mebius Secretaris: Herman Bakker Dedemsvaartweg 1 2545 AP Den Haag Penningmeester: Dave Verwer Postgiro 3263785 Bankrekening 368013073 Redactieadres: Redactie ‘De Vlam’ Dedemsvaartweg 1 2545 AP Den Haag [email protected] Redactie: Sander Kukler Claudia van der Sman Pascal Pronk Coverfoto: Fotograaf Tim de Kleijn Brand aan boord van de Johanna Marie (de Scheveningen 118) Vissershavenweg 16 juli 2014 Eindredactie: Sander Kukler Uitgever: Nian uitgevers, Rolde Vormgeving & lay-out: VDS Vormgeving! BV, Drachten Druk: Oranje Van Loon Drukkers, Den Haag

Beste lezers, Na 3 weken vakantie in Spanje op de brandweercamping op het B-veldje, wordt het dan toch weer tijd om aan de slag te gaan. Het waren 3 fantastische weken met veel zon, zee, strand en lekker eten. Heerlijk gefietst in de Spaanse bergen en natuurlijk af en toe een klein nipje genomen van enige alcoholische versnaperingen. En ook zo min mogelijk brandweer! Nou is alles gelukt op dat stukje brandweer na. Maar ik ken ook een voormalig ploegchef die altijd tijdens zijn vakantie voor een aantal incidentjes werd lastig gevallen. Dus dat is eigenlijk inherent aan het vak, zeggen ze! Dus tijdens mijn vakantie me wel weer druk gemaakt over de dingen die er spelen ,ondanks de goede voornemens. Nu zijn we al weer toe aan de 3de Vlam van 2014 in de 43ste jaargang, de een na laatste laatste uitgave op papier. Dus nog 1 papieren versie en daarna gaan we over op de digitale uitgave. Je moet met je tijd mee! In deze uitgave van de vlam buiten de vaste rubriek van de commandant, persoonlijk, en de FLO club, ook een stuk over de brand op de Vistrawler Scheveningen 118 door team brandonderzoek. Brandonderzoek is één van de kerntaken van de brandweer van de toekomst. Naast het vergaren van gegevens over oorzaken, die nodig zijn om het brandveiligheids bewustzijn van burgers te vergroten, levert het meer inzicht in het brandproces en eigen optreden op. Uiteraard zijn er weer een aantal sportieve activiteiten geweest binnen de P.V. Ook heeft bureau Centrum een dag georganiseerd voor familie leden van mensen werkzaam in de operationele dienst of dagdienst aan bureau Centrum. Ik wens iedereen veel leesplezier. Sander

DE VLAM OKTOBER 2014


3

06-10-14 14:08

VAN DE COMMANDANT

Door: Jan Bron

NIET VOLDOENDE... Een zes is ook voldoende. Eén van onze kinderen was een meester in het berekenen van het cijfer dat je moest halen om uiteindelijk net voldoende te halen. Ook dan krijg je een diploma. De brandweer (landelijk) heeft een waardering omgezet in een cijfer van 9,6. Met 96% scoort de brandweer het hoogst als het gaat om waardering. Ik vroeg mij af welke mensen tot die resterende 4% behoren, zijn dat brandweermensen zelf? Zo’n hoge score is een risico. Je moet alert blijven, want je zakt makkelijk op de lijst. Iedere misstap of vermeende misstap valt extra op, dat zie je om je heen, in de politiek, sport etc. Je valt zomaar van je voetstuk. Het blijft dus belangrijk om aandacht te houden voor de kwaliteit van ons werk, ons gedrag tijdens het werk, op straat, dus naar de klanten of burgers (kon even geen ander woord verzinnen) maar ook naar elkaar.


Iedereen rekent op de brandweer. Er is niemand die ons werk doet of kan doen. De brandweer is snel en vakkundig. Hoeveel de organisatie ook verandert, dat mag niet veranderen. De maatschappij rekent op ons. Daar moet de komende tijd na de vakantie periode de prioriteit worden gelegd. Ja, na de regionalisering en de bezuinigingen zijn we op een aantal punten in een dal terecht gekomen. De kunst is om daar nu met elkaar weer uit te komen. Simpel gezegd aandacht voor paraatheid en vakbekwaamheid. Dat zal niet in een keer lukken, daar is tijd voor nodig. Een zes is niet voldoende. Groeten, Jan Bron

5

STAGE

Drie september 2014 mocht ik een 24-uurs dienst meelopen met de D-ploeg van de Brandweer Haaglanden, Kazerne Scheveningen. Een jongensdroom kwam uit, de weg daar naartoe was best lang en bijzonder.

6


24 uur bij de brandweer;

Een droom is uitgekomen! Ik groeide op in Delft en woonde bijna naast de mooie J.Coodee brandweerkazerne die toe net was opgeleverd. De grote rode wagens, hun bemanningen (toen nog met prachtige witte helmen naar Amerikaans model) en het werk dat ze deden hebben me altijd gefascineerd. Die fascinatie werd mede gevoed door mijn vader die vrijwilliger was bij de BB en BHV ‘er op het TNO instituut waar hij werkte. Ernstige ziekte van mijn vader deed me besluiten chirurg te willen worden en dat is ook gelukt. Sinds september 1992 werk ik als hart-long chirurg in het ErasmusMC in Rotterdam. Tijdens een stormachtige nacht begin 2007 opereerde ik een jongeman, Wouter Duinisveld, triatleet en destijds bijna brandweer officier. Een virusinfectie had zijn hartspier vrijwel totaal verwoest, de enige mogelijkheid om te overleven was een harttransplantatie maar een donorhart kwam niet op tijd. Die nacht implanteerde ik bij Wouter een kleine electrisch aangedreven pompje, een zogenaamde Heartmate II, waarmee wij hem in leven konden houden en waarmee hij weer wat conditie kon opbouwen. In het najaar van 2007 kwam alsnog een goed donorhart beschikbaar, kon ik het Heartmate pompje verwijderen en de harttransplantatie uitvoeren. In de tussenliggende periode werd duidelijk dat Wouter en ik een passie deelden voor de brandweer. Hij beroepsmatig, ik in de vorm van een grote collectie model autootjes en stapels boeken. Ik voorspelde hem destijds dat hij weer volop aan het sporten zou komen, dat geloofde hij niet maar die voorspelling is uitgekomen. Wouter is nu een van de weinig transplantatie triathleten in de hele wereld. Wouter is na afronden van zijn opleiding en na te zijn hersteld in dienst getreden van de brandweer Haaglanden en via zijn bemiddeling is het ervan gekomen dat ik de bovengenoemde 24-uurs dienst heb mogen meelopen met bevelvoerder Arthur Pronk en zijn ploeg. In die tijd heb ik kennis kunnen maken met alle werkzaamheden van de brandweer; eerst oefenen met de hoogwerker en met straalpijp voering, 3 prio-1 uitrukken (2 x OMS, 1 x brandje in dakgoot door verf afbranden), sporten (wat had ik lang niet meer gevoetbald), hoogte assistentie ambulance met de hoogwerker, ervaren wat het is om met perslucht te lopen, een prio 1 uitruk tram versus auto (de

laatste was weggetikt als een pingpongbal, de bestuurder was gelukkig al uit het voertuig), oefenen met knip- en spreid apparatuur en, heel bijzonder, oefenen in redding op zee. Met duinvoertuig en jeep het Scheveningse strand op en met de mannen mee een rondje peddelen op de rescue board rond de Scheveningse Pier en terug waarbij ze demo’s gaven hoe ze drenkelingen uit het water halen met het rescueboard (met bijzondere dank aan mijn trainer Michael Bakker dat ik conditioneel zo fit ben dat ik met die super getrainde helden kon meepeddelen). Hart-long chirurg en brandweerman/vrouw; er zijn best veel overeenkomsten! We zijn zeer goed opgeleid, werken veilig en in de regel volgens protocollen maar moeten ook kunnen improviseren want volgens het boekje gaat het vrijwel nooit. Altijd liggen er onverwachtte gevaren op de loer. We moeten heel snel kunnen schakelen en lastige situaties inschatten. We werken in teamverband, werken bij nacht en ontij of als iedereen lekker ligt te bakken op het strand. We hebben lange werktijden waarbij je fysiek heel fit moet zijn om het vol te kunnen houden. Mentaal moet je heel sterk zijn want van opgeven willen we niet weten en we komen allemaal nare dingen en veel verdriet tegen in ons dagelijks werk. Maar ook hele mooie dingen, want wat is er mooier dan een leven te kunnen redden. Wouter is het levende bewijs, hij geniet volop van zijn gezin (zijn tweede kindje werd op 2 september geboren), zijn sport en zijn werk. De allerbelangrijkste overeenkomst in ons werk, ben je nu brandweerman/vrouw of hart-long chirurg, dat is onze instelling. Hoe mooi je instrumenten en apparatuur ook zijn, hoe modern je brandweervoertuig of operatiekamer, het gaat om de mensen die met grote kennis, kunde, ervaring, toewijding en passie deze mooie beroepen uitoefenen. Wouter, Arthur, mannen van de D-ploeg en korpsleiding van de brandweer Haaglanden, heel veel dank voor deze unieke ervaring. Lex Maat Naschrift: Wouter Duinisveld heeft toestemming gegeven voor het plaatsen van dit artikel.


06-10-14 14:08

PERSOONLIJK

Arnoud Toet Geboren:

10-12-77

Woonplaats:

Den Haag

Partner/kinderen:

Partner Claudia , en een dochter Luna

Opleidingen:

Mavo, Meao bedrijfsadministratie, fitness A

Loopbaan:

Kantoorbaan, Fitnessinstructeur, Brandweer

Muziek:

U2

Karakter:

Gewoon normaal, maar wat is normaal ;)

Uitgaan:

Lekker uit eten

Film:

In the name of the father

Hobby’s:

Voetbal, fitness, surfen

Eten:

Paella

Drinken:

Biertje op zijn tijd

Boek:

Ik ben niet echt een lezer

Kranten/tijdschriften:

Algemeen Dagblad

Indrukwekkendste brand/hulpverlening:

Stageperiode aan het bureau Loosduinen: incident Maartensdijklaan, vrouw naar beneden gesprongen na een explosie in haar huis.

Hoogtepunt in je leven:

Geboorte van mijn dochter Luna

Dieptepunt:

Sommige dingen had ik graag anders willen zien gebeuren, maar dat is niet echt een dieptepunt, daar leer je van. Ik heb iedereen die ik lief heb nog naast me. Dus nog geen diepte punt meegemaakt.

Ambitie:

Gelukkig blijven

Geloof:

Van huis uit Christelijk opgevoed



7

06-10-14 14:08

BRANDONDERZOEK

Maandag 16 juli breekt er een brand uit aan boord van de Johanna Marie oftewel de Scheveningen 118. Op het moment van uitbreken van de brand lag de vistrawler aan de kade van de 1e Binnenhaven aan de Vissershavenweg. Men was al gedurende een aantal weken aan het werk op het schip, zo ook deze maandag. De 80 aanwezigen konden zich uit de voeten maken van het schip, wel raakten twee mensen gewond. 1 persoon had lichte brandwonden en de ander had last van rookinhalatie.

8


Brandonderzoek op de Scheveningen 118 De Scheveningen 118 is een grote vistrawler, met een lengte van 120 meter en ruim 17 meter breed, en is eigenlijk een grote drijvende visfabriek waar de vis na de vangst in dozen van 22 kg wordt verpakt en wordt opgeslagen in de grote vriesruimte. Het schip heeft 6 dekken te weten; 1 Bridge deck (+3); op dit dek is de brug gesitueerd en daarnaast de radiokamer. Buiten is er nog een ruimte met een noodstroomaggregaat met een 1000 liter dieseltank. 2 Lower bridge deck (+2); op dit dek zijn de officieren gehuisvest. Verder nog een hospitaalkamer, een opslagruimte en de CO2 blusinstallatie. 3 Boat deck (+1); is ingericht met de verblijven voor de bemanning met een aantal sanitaire ruimtes en een grote laundry ruimte. Op het achterdek zijn nog een grote werkplaats en de technische ruimte van de airco aanwezig. 4 Upperdeck (0); hier is een derde van de visverwerkingslijn gesitueerd (de rest zit op het tweendeck), een grote werkplaats en de recreatieruimte en de eetzaal met keuken.

Ook zijn er nog twee grote koelruimtes voor het eten en drinken. 5 Het Tweendeck (-1) bestaat uit de grote visverwerkingslijn met een pekelinstallatie en een laboratorium. Achter de grote watertanks is de Steering Gear room gehuisvest, hiervandaan is het schip te besturen mocht de brug uitvallen. Voorin het Tweendeck zit de verpakkingslijn en een vriesruim. 6 Onderin het schip hebben we de Tanktop (-2) met de machinekamer en de controlekamer. Verder voorin zit ook nog een groot vriesruim. Tijdens de brand was er al contact tussen team brandonderzoek en de HOvD voor eventueel een inzet van het team. Later tijdens het incident is er contact geweest met brandonderzoekers van de verzekering welke dinsdag in de middag zouden beginnen met hun onderzoek. Dinsdagmorgen is er door de HOvD een aantal onderzoeksopdrachten gegeven aan het team brandonderzoek en zo konden we in principe, samen met de verzekering,


06-10-14 14:08

starten. Door een oplaaiende brand werd het onderzoek uitgesteld tot woensdagochtend. Woensdagochtend hadden we de briefing met het onderzoeksteam, 2 brandonderzoekers van Brandweer Haaglanden, 3 onderzoekers vant de verzekering en 1 onderzoeker van het ILenT (Inspectie Leefomgeving en Transport). Vanuit de rederij waren er allerlei tekeningen uitgedraaid en kregen we informatie over de boot zelf. Voordat we het schip op mochten moest eerst de CO2 installatie veiliggesteld worden door een monteur, hierna kon de hele club een ronde gaan maken door het schip, onder begeleiding van iemand van de rederij. Zo konden er vragen gesteld worden over de ruimte en wat er precies gaande was in bepaalde ruimtes. Gestart werd op de brug en zo verder naar beneden richting de machinekamer. Uiteindelijk hebben we kunnen zien dat op 5 van de 6 dekken brand is geweest, van groot tot klein. Nadat we dit in kaart hadden begon het echte onderzoek naar de plaats van ontstaan van de brand. Hiervoor moesten we op het Tweendeck (-1) zijn. Met informatie van degenen die daar hadden gewerkt konden we aan de slag en konden zo al snel de plaats van ontstaan van de brand aanwijzen in het midden van het Tweendeck. Hierna hadden de mensen van de verzekering een interview met een aantal ‘getuigen’, hierbij mochten wij niet aanwezig zijn. Op dat moment hebben wij de HOvD die ter plaatse was bijgepraat en nog wat afspraken gemaakt. Verder kwam er nog een ploeg een ronde maken op het schip en die hebben wij rond kunnen leiden. Aan het begin van de avond werd in een gezamenlijk overleg de eerste dag onderzoek afgesloten. Donderdagochtend stond in het teken van het onderzoek naar de oorzaak van de brand, vanuit daar konden wij als team brandonderzoek gaan kijken naar het verloop van de brand op het schip. Aan het begin van de morgen hadden we met elkaar een aantal hypotheses gemaakt met mogelijke oorzaken van de brand en deze zijn we gaan zoeken op de plaats van ontstaan van de brand. Na het leeg halen van de locatie was er een redelijk helder beeld van de situatie van voor de brand. Uitvoerig onderzoek, overleg en een reconstructie verder konden we een hypothese bevestigen. Die dag hebben we ook diverse ploegen op bezoek gehad die we een korte rondleiding



gegeven hebben. Ook zijn er wat collega’s van Vakbekwaamheid geweest om filmopnames te maken voor de te geven les Scheepsbrandbestrijding. Samen met hen zijn we door het schip gelopen om opnames te maken en her en der een toelichting te geven op bepaalde brandbeelden en sporen op wanden e.d. Om onze hypothese te bevestigen moest deze worden getest, hiervoor waren enige voorbereidingswerkzaamheden nodig vanuit de rederij. Deze werkzaamheden stonden gepland op de vrijdagochtend, hierdoor konden wij de rest van de middag gebruiken om verder te gaan met het in beeld brengen van het brandverloop. Vrijdagochtend kwamen we weer op het schip bijeen om de test van de hypothese te gaan uitvoeren. Met alle onderzoekspartijen bijeen werd duidelijk wat de oorzaak van de brand was: Op de locatie moest een stalen balk worden weggesneden, hiervoor was een ‘hot work permit’ nodig. Tijdens het snijden is er met het snijmondstuk diverse malen over de hydrauliek leiding gegaan. Doordat er 140 Bar druk op de leiding stond is er een scheurtje van 4 mm gekomen in de leiding. Hierdoor is de hydrauliek in een nevel uit de leiding geblazen. De ontbrandingstemperatuur van de gebruikte hydrauliekolie is 180 °C en een vlam van de snijbrander loopt richting de 1200 °C. De vlam van de snijbrander heeft de hydrauliekolie doen ontsteken. Door de nevelwolk die rondom de lekkage hing is dit gepaard gegaan met een grote steekvlam. Hierbij is de werknemer gewond geraakt aan zijn gelaat en linkerarm.

het boatdeck (+1). Hier brandt een bemanningskamer, de laundry kamer en de technische ruimte van de airco uit. Rond de klok van 17:50 uur vindt er op het boatdeck een flash over plaats. Op de lower bridge deck (+2) ontstaat hierna door warmtegeleiding een brand in de deckstore op het achterdek. Met deze uitkomst en het brandverloop was het onderzoek op locatie klaar en konden we als team brandonderzoek beginnen met het uitwerken van ons onderzoek in een rapportage richting de HOvD. Op dit moment ben ik nog in samenspraak met de Brandweeracademie bezig met de evaluatie van de inzet en de voorbereiding op de leertafel Scheepsbrand. Dit was voor mij, maar ook voor het team brandonderzoek een mooi en leerzaam onderzoek en eentje die we niet gauw vergeten. Robert van den Ende Team Brandonderzoek Haaglanden

De brand heeft zich snel uitgebreid rondom de plaats van ontstaan van de brand, een ruimte tussen twee grote invries-units op het Tweendeck (-1). Hiervandaan is de brand uitgebreid naar de machinekamer op -2 en heeft hier een kleine brand in een kabelboom en op een compressor veroorzaakt. Ondertussen is hij via lopende banden aan het uitbreiden op het Tweendeck. Als geluk bij een ongeluk ploft er in de machinekamer een poederblusser die de zaak daar blust.... Via de open trap en de transportband breidt de brand zich uit naar het upperdeck (0), hier gaat ook de visverwerkingslijn en de werkplaats branden. Door warmtegeleiding van het staal ontstaat er uiteindelijk ook brand in de recreatieruimte met keuken op het upperdeck. Later verspreidt de brand zich nog naar

9

06-10-14 14:08

HERDENKING MH-17 De dagen hiervoor was heel Nederland bezig met het

Erehaag MH-17

verwerken van de vliegramp met de mh-17 waarbij enorm veel slachtoffers gevallen zijn. Vaders, moeders, opa’s, oma’s, dieren. Zij wisten niet dat dit hun laatste reis zou worden. Slachtoffers van een oorlog waar zij niets mee te maken hadden.

Twee landen die oorlog voeren met elkaar, waar dit vliegtuig toevallig overheen vliegt. Het vliegtuig wordt gezien als vijandelijk doel (althans dat is wat ik er van denk) en wordt geraakt door een raket. Een ‘boek’ raket om precies te zijn. Het nieuws verspreide zich razendsnel en al snel zit heel Nederland voor de tv te wachten op een persconferentie. Het eerste wat je denkt is: al die slachtoffers. Dat het Nederlanders zijn maakt het nog heftiger. Laat ik voorop stellen dat elke vliegramp verschrikkelijk is. Het verschil is dat het nu wel heel dichtbij komt. 23 juli zouden na veel moeite 40 slachtoffers eindelijk naar Eindhoven worden gevlogen. We hebben allemaal kunnen zien hoe Nederland zich kan verenigen en respectvol achter de nabestaanden kan staan, als één. Hierin is te zien hoe een klein land opeens samen heel groot kan zijn. De stoet richting Hilversum heb ik ademloos bekeken van begin tot eind. Wat een mooi en bijzonder gezicht om te zien. De dagen en de transporten gingen door. Wat eigenlijk een normale zaterdag had moeten zijn werd een dag die nooit meer vergeten zal worden. Ik werd ‘s morgens vroeg gevraagd door een collega, Nancy van Bergen. Zij had een twitter bericht gelezen waarin alle brandweermensen in Nederland uitgenodigd werden



om deel te nemen aan een erehaag langs de A27 bij Vianen. Na wat geregel onderling zijn wij naar de afslag bij Vianen gereisd. Daar aangekomen stonden vele brandweermensen al te wachten. Nadat één van ons zich had gemeld bij de organisator werd een plekje gezocht langs de snelweg. In de verte ging een vrachtwagen schuin over de weg staan. Daarmee blokkeerde hij alle drie de rijstroken. De matrixborden op de andere weghelft sprongen op 70. Voor ons was dat het teken dat de rouwstoet binnen afzienbare tijd langs zou komen. Wij namen onze posities in, voor de vangrail, op de asfalt rand. In een hoek van 45 graden. Helm onder de rechter arm. (Goud)vizier naar beneden. Het zag er zeer indrukwekkend uit. De stoet van 38 wagens die langsreden duurde twee minuten. Wat er dan allemaal door je hoofd gaat is niet te beschrijven. De stoet was voorbij en wij liepen terug naar het busje. Wat mij opviel was dat iedereen erg stil was. Dat is logisch zou je zeggen. Maar als je met honderd brandweermensen terug wandelt is dat toch een apart gevoel. Aangekomen bij het busje zeiden wij allemaal tegen elkaar dat we hier goed aan gedaan hebben uit respect voor de slachtoffers en nabestaanden. Het was een zeer indrukwekkende dag. Ferry de Jong D-ploeg Laak

11

06-10-14 14:08

BUURTDAG

Zondag 29-06-2014 Gezin, Familie (buurt) dag B-ploeg Centrum Brand Veilig Leven begint bij jezelf. Wat is dan mooier om je naaste te laten zien, meemaken en voelen wat er gebeurt op de kazerne. Hiervoor werden er flink wat middelen geleend vanuit BVL, Vakbekwaamheid en OD. Denk hierbij aan stickers, pennen, kleurplaten etc. maar ook aan een sloopauto, rookhuis, luchtkussen en spuitboord! Vanaf 13.00 was iedereen welkom. Meestal druppelt alles binnen, niet vandaag. Klokslag 13.00 stonden de auto’s netjes op hun plek en de kinderen overal en nergens. Nadat Edward met een stel kinderen de waterwinning in orde had gemaakt kon iedereen verzamelen rond een geënsceneerd ongeval. Hierbij kon iedereen een goede inzet bewonderen van de TAS hoe een slachtoffer er uit word gehaald en wat er allemaal bij komt kijken. Ook hier werd een uitleg gegeven en was er gelegenheid voor vragen. Al is het een pop dat uit de auto komt is dit toch een moment waarbij er door sommige ernstig gekeken word naar het ‘slachtoffer’. Nu was er tijd voor de aftrap om echt zelf aan de gang te gaan. Iedereen kon met zijn eigen

12


familie aan de gang. Er was gelegenheid om te plassen! Onder begeleiding het auto wrak verder te bekijken. Uiteraard de hoogwerker te bewonderen, in het rookhuis te ervaren wat er kan gebeuren en hoe te handelen, en een spuit vlammenbord waarbij de vlammen pas weg zijn als je goed gespoten had. Het luchtkussen hoeft geen uitleg en was s’ochtends al schoongemaakt en door 12 man getest. Op een gegeven moment liep er een wat onbekend persoon het achter terrein op, een soort partycracher. Hij was welkom en heeft gewoon van alles lekker meegedaan. Later onder de voetbal met een uitruk herkende hij ons nog en in het voorbij rijden gaf er dit keer iemand een leuk handgebaar naar ons. Ook wel eens leuk. Rond een uur of 16.00 had de visite wel aardig wat gedaan en werd er rustig afgebouwd. Natuurlijk was er voor de liefhebber nog wat te eten. Normaal word hier ook wel aardig mee uitgepakt. Dit keer werd het gewoon VET in de wacht. Iets met 18.00 voetbal Nederland - Fortaleza ofzo. Rest mij alleen nog om een ieder te bedanken voor de medewerking! Maar vooral de enthousiaste mensen en kinderen die langskwamen waar het voor was t/m de befs op hun vrije dag. Tot misschien een volgende keer. GRTS, B-Ploeg Centrum


06-10-14 14:08

FLO

Verjaardagen 2014 OKTOBER: 1 2 5 9 10 14 16 20 22 23

Henk Bezuijen (67) Willem Wiskerke (71) Koos Hozee (65) Albert Tettero (68) Hans Lichtendonk (62) Harry Steegers (74) Olga van Hulsen A.G. van Leeuwen (83) Huub Vlodrop (65) An Schoenmakers-Bakker

NOVEMBER: 4 16 17 27

Peter Smolders (62) Jaap Toet (66) Ria Merkestijn- Bogerman Nico Zonneveld (66)

DECEMBER: 2 3 6 8 9 10 16 20 22

Jan Molleman (67) Joop Bakker (68) Arie Slootweg (68) Els van Gijssel Cor Urgert (67) Henk de Lange (91) Henk Kramer (71) Fons Rosenbrand (65) Paul Verlangen (72) Zeeg Cras (63) 31 Henk Wijtenburg (69)

Alle jarigen: Hartelijk gefeliciteerd en nog vele gezonde jaren toegewenst.

Veranderingen... Als men de kranten openslaat is er een hoop ellende in de wereld waar volgens mij niemand meer iets van begrijpt. Ook Nederland is het aan het veranderen je ziet de ene demonstratie na de andere in de grote steden, en sommige demonstraties lopen uit op een rel of een actie waarbij vaak de parate eenheid van de politie moet optreden. Veranderingen zijn vaak moeilijk te accepteren en elke verandering is vaak ook geen verbetering, maar in deze tijd van economische moeilijkheden zullen we moeten veranderen. Ook binnen de brandweer heeft een hoop veranderingen plaats gevonden, maar ook binnen onze personeelsvereniging hebben een aantal verandering plaats gevonden. De sociëteit is geheel veranderd in een moderne bar met een aantal zitjes en werkplekken waar we met ons allen aan zullen moeten wennen. En ik weet uit ervaring dat ook dit weer over een aantal maanden/jaren onze plek zal worden waar we allemaal samen komen voor een gezellige avond of afscheid. Op 17 oktober gaan wij weer een contactavond organiseren voor de 55 plusclub, dit zal gebeuren in een geheel vernieuwde sociëteit. Wij zullen proberen of onze huiskok Zeeg ook met de nieuwe apparatuur om kan gaan om voor ons weer iets lekkers op tafel te krijgen. Er zal een uitnodiging van deze avond verstuurd worden door secretaris Fred Vos. Ook zullen we er aan moeten wennen dat we straks geen vakblad De Vlam meer in de brievenbus zullen krijgen. De Vlam waar we zelf een hoop energie in hebben gestoken, het stenselen van het vakblad, het adresseren van het vakblad en het

Ziekenboeg Op dinsdag 2 sep. 14 zijn Fred Vos en Piet Pronk op bezoek geweest bij oud collega Ruud Heijdra. Ruud verwelkomde ons zelf aan de deur, en na het overhandigen van een mooie bos bloemen van de personeelsvereniging en onder het genot van een lekker kopje koffie vertelde Ruud en zijn vrouw Ellie hoe het ziekte proces verloopt. Ruud krijgt chemokuren voor het bestrijden van de tumor in de buik die weer terug was gekomen en moet medicijnen tot zich nemen voor de aandoening van de longen. Hij probeert nog wel wat kleine werkzaamheden in zijn tuin te doen maar is dan gauw moe, en dan gaat hij naar zijn bed voor de nodige rust.

plaatsen in de enveloppen was een keer in de maand een van de activiteiten van een ploeg aan de Eramusweg. Het op postcode aanleveren bij de Post.nl en dan kon men het na een aantal dagen het in de brievenbus verwachten. Dit allemaal gaat verdwijnen het bestuur van de Rode Haan is aan het bekijken hoe de oud leden van de FLO 55 plus club nu moeten informeren over het wel en wee van de Personeelsvereniging. Ik heb er alle vertrouwen in dat dit goed zal komen over de berichtgeving van de 55 plus club. Geen De Vlam meer in de bus krijgen zal een vreemd gevoel zijn voor een hoop oud brandweermensen, ook voor mijzelf. De bovenstaande alinea van de werkzaamheden van de ploeg aan de Erasmusweg, daar was ik altijd nauw bij betrokken. Als De Vlam dan in de bus lag, dan had ik daar een goed gevoel over. De laatste jaren probeerde ik als voorzitter van de 55 plusclub zo nu en dan een leuk stuk in De Vlam te plaatsen, maar u zult ongetwijfeld ook gemerkt hebben dat dit steeds minder vaak gebeurde. Het bestuur heeft regelmatig gevraagd om eens een leuk, enthousiast stuk te schrijven en er waren ook mensen (meestal dezelfden) die dat graag en met plezier deden. De laatste tijd werd het echter steeds minder... We gaan het zien in het volgende jaar hoe de informatie voor de 55 plusclub tot ons komt. Piet Pronk

Wij wensen Ruud en Ellie veel sterkte toe!



13

06-10-14 14:08

FLO

Motorrijden Tja, welke vereniging heeft er niet mee te maken, aan gebrek aan bladvulling dus. Oorzaak; veel jongere collega’s kunnen in deze vluchtige tijden geen tijd vrij maken om zich hierin te verdiepen. En dan de oudjes onder ons, niet iedereen is in het bezit van een pc, wat het schrijven van een leuk stukje eenvoudig doet verlopen. Ikzelf ben in de gelukkige omstandigheid wel over een pc te kunnen beschikken en heb ook voldoende tijd om een verhaaltje te schrijven. Alweer 19 jaar geleden was mijn afscheid van de destijds nog genaamde Brandweer Den Haag. Daar hebben we gelukkig nog wel de beginselen en begrippen van een computer leren begrijpen. We zaten toen nog aan het Bureau Schenkkade en daar werd ons in groepsverband de geheimen van de computer bijgebracht, er ging een wereld voor ons open en ikzelf pluk daar nog dagelijks de vruchten van. Er bestond zelfs de mogelijkheid om met steun van de gemeente een pc aan te schaffen (Commodore) als ik me goed herinnner. Maar dit terzijde.... Ik ben vanaf het ontstaan lid van de Rode Haan en binnen de vereniging was voetbal mijn passie, vele wedstrijden werden ook in het buitenland gespeeld, een machtige tijd toen.

Sinds de oprichting van de afd. Motorrijden mag ik wel zeggen er altijd bij te zijn geweest wanneer er een rit werd uitgezet, echter de meerdaagse ritten vind ik te lang en ook te zwaar. Via onze reisleiders Dick en Rick worden er altijd bijzondere ritten uitgezet, zo’n 15 per jaar ongeveer. Onderweg wordt ruimte gemaakt voor koffie (met) en indien nodig, de lunch. Wat kan een mens nog meer wensen eigenlijk? Het valt mij wel op dat de deelname over het algemeen wat tegenvalt. Het zijn met uitzondering van Ted, allemaal FLO boys, wel gezellig dus. Zelf zou ik wat verjonging toejuichen en doe dan ook hierbij een oproep aan deze laatste groep om eens gezellig mee te rijden en de ongedwongen sfeer mee te beleven. Bovendien steek je ook nog wat op van deze veteranen wat betreft motorkennis e.d. Kijk in de Vlam naar de eerstvolgende toertocht en laat je neus eens zien, hopelijk kunnen we elkaar dan ontmoeten. (Huur desnoods voor een dag een motor). Gerrit Vermeer (74), dienstnummer (534) is wel oud toch?

Ook heb ik vele jaren in het bestuur gezeten en ook toen al was er meestal een gebrek aan kopij om het verenigingsblad te vullen.



15

06-10-14 14:08

DUIKERS

VRH weer 2 duikers rijker Op 12 juni jongstleden zijn we wederom gestart met de VRHmodule Duiken.Te weten: Kevin Kardol en Bobby Holthuizen. Helaas moest er 1 cursist eerder afhaken om medische redenen. Kevin en Bobby zaten 7 weken intern in Den Helder bij Falck. De meeste dagen brachten zij door bij de defensie duikschool van de marine in Den Helder. Na deze intensieve duikopleiding, waar zij ongeveer 1900 duik minuten maakten, moesten ze ook nog even de VRH-module Duiken doorlopen. Deze bestaat onder anderen uit: HDT, grote kraan oefening, auto bergen, oppervlakte reddingen op de Noordzee met Duindorpse huizenhoge golven, noodprocedures, theorielessen, slachtoffer bergen, boot duik, varen ,rayon verkenning, en als afsluiter een praktijk inzet examen in de

16


haven van Rijswijk en een mooie rondvaart met de Ooievaar om hun toekomstige werkterrein alvast wat beter te verkennen. Dit alles hebben zij ruim voldoende doorlopen en ze kunnen na schriftelijke toezegging van de commandant ingezet worden als brandweer reddingsduiker. Kevin en Bobby, namens alle duikinstructeurs een mooie en veilige duikcarrière toegewenst! Brian Swagers


06-10-14 14:08

VOETBALLEN

Beste 7x7 liefhebbers.... Een mooie stralende dag is er aangebroken want vandaag 15 juni is het de dag van het ieder jaar terug kerende 7x7 toernooi. Met een dosis zelfvertrouwen reizen wij af van kazerne Delft naar het voetbalveld van Vredenburg in Rijswijk. We hebben tenslotte wat te verdedigen en zijn van plan de wisselbeker met de grote oren weer te laten pronken voor 1 jaar in de wacht van kazerne Delft. Dit is natuurlijk makkelijker gezegd dan gedaan en net als vorig jaar begonnen we de 1e wedstrijd op het zand. Wel met goed resultaat en dat helpt mee omdat je extra punten krijgt voor winst en doelpunten op het zand. Daarna volgde de rest van de voorronde wedstrijden op het grasveld waar we op 1 gelijkspel na tegen Spijkenisse alles wonnen, zelfs tegen Rijswijk en Scheveningen die vast beraden waren dit jaar ook hoog te scoren. Spijkenisse was een harde en taaie tegenstander en hadden aan 1 kans genoeg om het gelijk spel af te dwingen. Uiteindelijk zijn we als 1e in de poule naar de kwartfinale gegaan waar we de 4e plaats van de andere poule tegen kwamen, nu op het kunstgras tegen het zevental van Zoetermeer. De mannen van Zoetermeer hadden even wat hoop maar dat vervloog snel en ze werden met 5-0 afgedroogd. Daarna in de halve finale kwamen we de spijkerharde mannen van brandweer Spijkenisse opnieuw tegen en het werd net als de 1e wedstrijd een iets te fanatiek potje waar we met 2 mooie goals al snel uitliepen maar na de 1e kans van de stugge tegenpartij stond het opeens 2-1 en volgde er een paar spannende laatste zware minuten. Het bleef gelukkig bij deze stand en de finale was voor het 3e jaar achter elkaar behaald. Vorig jaar nog tegen Rijswijk, nu tegen Scheveningen. Het was eigenlijk 1 richting verkeer van de Delftse talenten maar Scheveningen stond wel als 1



blok en ondanks de vele kansen van Delftse kant bleef het oppassen voor de counter. Scheveningen kwam ook hier bijna niet uit maar had 1 messcherpe counter nodig om de score te vlak voor tijd te openen. Met 0-1 en nog 1 minuut te gaan werd er direct na de aftrap naar voren gestormd, er volgde een schot vlak voor de ballenstopper van dienst en die eindigde op de onderarm van een van de verdedigers van Scheveningen. Dit was een penalty en de goed leidende scheidsrechter gaf hem ook terecht. Na wat commotie gaf de man in het zwart aan gelijk na de strafschop te zullen affluiten, de penalty ging erin en zo eindigde de wedstrijd in een gelijkspel. Dit betekende een strafschoppen serie van ieder 5 penalty’s. Met aan beide zijde een penalty killer op de goal werd het nog een hele opgave om ze in dat kleinere goal te krijgen. Wij misten er 1 en Scheveningen 2 dus zo werd de Delftse formatie voor de 2e keer kampioen van het 7x7 toernooi en de beker mocht weer mee naar huis alwaar hij weer een jaar mag glimmen in de Delftse wacht!! Na nog een paar pitchers en wat onderbroekenlol kon er worden aangeschoven bij de goed verzorgde maaltijd. We willen natuurlijk ook de complimenten geven aan de rest van de organisatie, alles was weer top geregeld en ik zou zeggen tot volgend jaar!!! Aanvoerder van die manschaft, Mvg Ed Schenkel

17

06-10-14 14:08

DEN HAAG. Personeelsvereniging De Rode Haan

Recommend Documents