De BAV op competitiepad Verslag en vooruitblik door onze atleten. p. 8-11

Tijdschrift van BAV

april 2014

HET BAFFERTJe de Brusselse atletiekvereniging

Wandelweekend in Wanne

Geen bos of veld was veilig tijdens de laatste editie van het BAVwandelweekend. Een terugblik op een geslaagde tweedaagse.

► p. 4 verslag door Steffen ► p. 6 fotoreportage door Marc en Iris

NIEUW BESTUUR

De BAV op competitiepad Relais Givrés 2014

► p. 3

► p. 8-11

Nieuw bloed voor de vzw achter de BAV. Verslag en vooruitblik door onze atleten. BAV-invasie in Neder-Over-Heembeek.

Vraag het aan de trainer Hoe haal je de pers met atletiek?

► p. 15

Yoga voor lopers Elvira over de weldaden van de combi lopen en yoga.

► p. 24-25

► p. 12-13

BAV-meeting Afspraak op vrijdag 20 juni, familie en vrienden welkom!

► p. 28

1

Baan 8 Woordje van de (ere)voorzitter Beste Tine, Eind 1995 schreef ik als nieuwbakken voorzitter, in mijn eerste “baan 1” van het toen nog op zo’n 250 exemplaren gedrukte ledenblad, het volgende: “Met enige schroom kruip ik in de pen voor dit eerste voorwoordje als voorzitter; aangesloten in 1990 als atleet, later bestuurslid, penningmeester en nu voorzitter, het gaat wat vlug en er zijn ongetwijfeld anderen die door hun jarenlange onverdroten inzet een grotere verdienste hebben jegens de BAV dan ikzelf.” Misschien had je een zelfde gevoel, toen je achter de computer kroop voor jouw eerste “baan 1”. Ik kan je verzekeren: dat beetje eng gevoel, ebt snel weg. Zelfs een voorzitter voelt zich snel “op zijn gemak” bij de BAV.

Ik verheel je niet dat ik vereerd ben dat je me opvolgt. Je bent jong en woont al even in hartje Brussel, je bent al een tijdje actief binnen de BAV, als sporter maar ook als gewaardeerd lay-outer van ons vernieuwde ledenblad. Je bent open, vriendelijk, hulpvaardig, stipt en je hebt een mening waar je voor uitkomt. Kortom, de BAV is in goede handen. Nu je, toeval behoort tot deze wereld, dezelfde voornaam draagt als mijn dochter, zal ik je dubbeldik graag aanspreken. Om je aan te moedigen in wat je doet, om je te helpen indien nodig, om je te danken voor wat je voor de BAV onderneemt. Want niets komt zo maar uit de lucht vallen.

Samen met Joeri, die zich als een gedroomde, enthousiaste ondervoorzitter aandient, met Stefaan G., die de koele cijfertjes zal beheren, en met onze gouden secretaris Chris, heeft de BAV een nieuw kernbestuur waar we trots op zijn en veel van verwachten. Samen met alle andere hulpvaardige leden, zullen we ervoor zorgen dat de “lasten” verdeeld worden, zodat we ook allen kunnen blijven genieten van de mooiste aller sportpassies: de atletiek.

Clubnieuws Nieuw bestuur

Nieuw bestuur = nieuwe vzw

Ik wens je veel plezier en voldoening in je voorzitterschap. Hartelijk, Stefaan

Baan 1

Training op de VUB-piste.

Beste Stefaan, Dat gevoel is inderdaad herkenbaar en ook die schroom is mij niet vreemd. Ik heb net dit ledenblad gelay-out, maar het schrijven van deze eerste “baan 1” heb ik - niet toevallig - tot het allerlaatst uitgesteld. Het ging dan ook bijzonder snel. In 2012 ben ik naar Brussel verhuisd en heb ik mij aangesloten bij de BAV. Ik kwam er terecht in een warme en aanstekelijk enthousiaste club. Een club waar degelijke en gevarieerde trainingen afgewisseld werden met tot in de puntjes georganiseerde nevenactiviteiten; waar competitieatleten en recreanten met veel wederzijds respect de piste delen; waar jong en oud samenkomen om aan atletiek te doen; en waar iedereen steevast goedgemutst over de piste lijkt te rennen. Kortom: een club waar mensen echt graag naartoe komen. Het is dan ook met veel plezier dat ik de taak van voorzitter op mij neem,

2

al gaat dat, zoals ook jij ervoer, gepaard met de nodige schroom. Omdat er inderdaad veel mensen zijn die een veel grotere verdienste hebben tegenover de BAV dan ik, en omdat ik alleen de laatste jaren van de rijke BAV-geschiedenis zelf heb meegemaakt. Maar ik weet dat het vernieuwde bestuursteam en ik er niet alleen voor staan. We kunnen natuurlijk bogen op de jarenlange ervaring van Chris, maar ook daarnaast zullen we niet nalaten een beroep te doen op het advies en de kennis van de ervaren BAV’ers. Ik wil daarnaast ook een warme oproep doen aan alle leden om hun ideeën, suggesties en vragen voor de club te delen. Ten slotte is een dankwoord hier op zijn plaats. Want dat de BAV, die dit najaar zijn 35ste verjaardag viert, nog steeds springlevend is, is de verdien-

ste van alle mensen die haar, al vele jaren of sinds kort, een warm hart toedragen. Bedankt Stefaan, voor 18 jaar onbaatzuchtig voorzitterschap, talloze fijne trainingen en alles wat je voor de club hebt gedaan en nog steeds doet. Bedankt Chris, voor 25 jaar secretarisschap, zo mogelijk nog meer fijne trainingen en je nog steeds voortdurende engagement. Bedankt Bart, voor de vele jaren als ondervoorzitter, en Claude, voor je jarenlange werk als penningmeester. Ook een welgemeend dankjewel aan alle BAV’ers die geen “formele” functie hebben, maar al die jaren klaarstonden om een handje toe te steken waar ze konden. Ik hoop dat we samen nog vele jaren aan atletiek kunnen doen, in een club waarin iedereen, competitieatleet en recreant, zich thuisvoelt. Tot op de training! Tine

Op 16 januari kreeg de vzw achter de BAV een nieuw bestuur en een lichting nieuwe leden. Een woordje uitleg door Stefaan Sonck. De BAV is een vee-zet-wee, een vereniging zonder winstoogmerk. Wie sportend lid is van de BAV (bijna 200 personen), is niet meteen lid van de vzw BAV. Het aantal leden van de vzw is altijd, bewust, beperkt gehouden, kwestie van de werkzaamheid te bevorderen en de continuïteit te verzekeren.

Nieuwe leden Na de oprichters van de BAV vzw, in 1979, werden in de loop der jaren nieuwe leden “gecoöpteerd”, op voorstel van twee reeds benoemde leden. Op 16 januari jongstleden werd een opkuis gehouden, maar ook een lichting nieuwe leden aangenomen. Zo’n 20 personen zijn momenteel lid van de vzw. Zij kozen ook een nieuw bestuur (een tiental leden).

Dagelijks bestuur Binnen dat bestuur werd het “dagelijks bestuur” aangesteld: • nieuwe voorzitter werd Tine Deckers; reeds enkele jaren lid van de BAV en steeds bereid een helpende hand te bieden. Zij neemt het roer over en leidt de BAV haar 35ste jaar in! • Joeri Vranckx werd ondervoorzitter; Joeri straalt het optimisme uit dat ook de BAV kenmerkt: een bonte verzameling van leden die allen streven naar sportplezier in een aangename omgeving. Joeri volgt Bart Spegelaere op, die ja-ren-lang allerhande praktische klussen voor zijn rekening nam. • Stefaan Gysen werd de nieuwe penningmeester. De juiste man op de juiste plaats; boekhouden heeft geen

geheimen voor hem en hij draagt de BAV een warm hart toe. Stefaan volgt Claude Maertens op. Claude boekte, begrootte, en rekende feilloos af gedurende een tiental jaren. • Chris Van San, rots in de branding, blijft secretaris (en zo veel meer). Een levende atletiek- en BAV-encyclopedie. Dank je, Chris om de administratieve BAV-trein rijdende te houden.

Toekomst verzekerd De kracht van de BAV zit ongetwijfeld in de grote groep bereidwillige helpers voor alles en nog wat. Met zulke groep enthousiastelingen, gestuurd door een gedreven (kern) bestuur is de toekomst van de BAV weer voor meerdere jaren verzekerd!•

3

Extra muros Wandelweekend in Wanne

Op queeste in de natuur De jonge generatie koos een andere route ...

Mark en Marc nemen het voortouw.

Op 26 en 27 oktober vond een nieuwe editie plaats van het ver- derdracht van de dag ervoor) werd maarde BAV-wandelweekend. Steffen, die voor de eerste keer zaterdagmorgen de queeste naar het BAV-wandelweekend aangevat. meeging, brengt verslag uit zoals alleen hij dat kan. Het was in die tijd dat Stefaan zijn volgelingen bij hem riep en zei: “Hoort, een Blijde Boodschap is ons gekomen. Marc en Iris melden ons de geboorte van een nieuw BAVwandelweekend in het oosten, laat ons hulde brengen.” En aldus geschiedde. Nog voor het twintig maal kraaien van de haan, verliet een kleine groep die vrijdag in oktober het strijdtoneel/de piste. Zij repten zich naar hun stalen paardenspannen en volgden het licht van de Geografische-Positie-Ster aan de horizon, die hen heel de weg naar Wanne zou leiden.

zich bij de anderen te voegen. Onderweg waren zij immers gestopt bij een plaatselijke banketzaal in Stavelot, die hen, omdat ze er hongerig uitzagen, rond sluitingsuur nog een plaatselijke lekkernij (aardappel gebakken in olie) had willen voorschotelen.

“Neemt, en drinkt hiervan gij allen, want dit is mijn Toverdrank, vergoten ter bevordering van de onderlinge banden.”

Plaatselijke banketzaal Het was reeds laat toen zij daar die nacht in de herberg aankwamen om

4

Fris en monter (wat van de slaapvertrekken niet gezegd kon worden, gezien de hoeveelheid ‘drogende’ kle-

Vijftig volgelingen Enkele nieuwe apostelen hadden zich intussen bij hen aangesloten, waardoor zij nu met een kleine vijftig volgelingen waren. Het werd een fijne zoektocht tussen weiden en door bossen, waarbij jong en oud hun beste beentje voorzetten. ’s Middags vonden zij een klein stalletje waar zij konden schuilen voor de euh, lichte bewolking die dag, en om dat (en de verjaardag van Elly) te vieren werden enkele glazen kruiken wijn aangeslagen. Dat ritueel werd later in het bos nogmaals herhaald door Stefaan, waarbij die de woorden sprak: “Neemt, en drinkt hiervan gij allen, want dit is mijn Toverdrank, vergoten ter bevordering van de onderlinge banden.” Nog eens vijfduizend meter verder

werd de groep ten slotte opgesplitst om de kans op slagen in de opdracht te vergroten. Een deel bleef voort zoeken in de natuur, een deel ging kijken of de sleutel tot succes zich niet in de herberg bevond. Elke steen werd die dag omgedraaid, heelder bossen werden (figuurlijk, gelukkig) uitgekamd, maar de heilige graal werd nog niet gevonden. De zoekacties werden voorlopig dus gestaakt en de groep zakte terug af naar de herberg om van een bescheiden avondmaal, wat liquide aangelegenheden (de een al wat meer dan de ander) en wat nachtrust (idem dito) te genieten. Alsof dat hen zou kunnen weerhouden van hun opdracht, was het weer

Versterking van de innerlijke mens.

... maar de allerjongste had het nog het best geregeld.

die zondag wat guurder geworden. Vol goede moed werd de speurtocht door het glooiende landschap echter opnieuw aangevat. Ook deze middag vonden onze helden (want dat waren zij door hun heroïsche zoektocht inmiddels geworden) een stalletje om te schuilen voor de wind. Een vreugdevuur werd er ontstoken en

onze vrienden werden door de BAV getrakteerd op een heerlijke barbecue, gebakken door Walter, Bert en de trainer, alvorens zij weer op pad gingen vertrekken – maar deze keer niet meer voor kilometers want de herberg was niet meer ver. Iedereen vond die zondagnamiddag echter datgene waarnaar zij op zoek waren. Innerlijke gemoedsrust werd hun deel en na het gezamenlijk afscheid konden allen dus moe, tevreden en vervuld van innerlijke rijkdom terug naar huis keren en zij liepen daarna nog lang en gelukkig. En zo kwam er een eind aan een der meest besproken en legendarische queestes van onze moderne geschiedenis.•

Walter en Bert houden de barbecue nauwlettend in de gaten.

Onderweg worden de wandelaars getrakteerd op een overheerlijke barbecue.

Een vreugdevuur werd er ontstoken en onze vrienden werden door de BAV getrakteerd op een heerlijke barbecue.

5

Fotoreportage Wandelweekend in Wanne Met dank aan Marc D.P. en Iris voor de foto’s.

6

7

Competitie De BAV op competitiepad

Onze atleten brengen verslag uit De BAV’ers trainen in verschillende leeftijdsgroepen - kinderen, jeugd en volwassenen - maar daarnaast is er nog een onderverdeling. Zo telt onze club zowel recreatieatleten als wedstrijdatleten. Cornelia en Kathrin brengen verslag uit van enkele wedstrijden van de Vlaamse Atletiekliga (VAL) en de Koninklijke Belgische Atletiekbond (KBAB). Wie zelf zijn kans wil wagen in de competitie, kan meer informatie en een gepersonaliseerd rugnummer vragen bij Chris.

PK indoor in Gent 13 januari

“Iedereen supporterde Door Kathrin. voor de andere. Persoonlijk was ik zenuwachtiger bij de reeksen van mijn De voorbereiding vriendinnen dan zijzelf.” Kevin en ik wilden al een tijdje aan een echte wedstrijd meedoen. Chris vroeg ons of we niet eens wilden meedoen met het provinciaal kampioenschap in Gent. Zonder lang te twijfelen, stemden we toe. Het paste in onze agenda, maar om te trainen restte ons weinig tijd. We kregen van Chris nog een extra les om te leren vertrekken uit de startblokken. Hij had beslist dat bijna iedereen 60 en 200 meter ging doen. Dat was voor mij een hele uitdaging omdat ik nooit 200 meter liep. Ik liep altijd kortere sprintjes. Pa en ma gingen ook meedoen en zo werd het een hele familieuitstap.

De opwarming De stress was bij iedereen te voelen. We hadden Segolene opgehaald en we meldden ons aan. De indoorbaan was reusachtig. Toen ik te weten kwam dat er in de zijgangen van de piste nog een opwarmingsbaan was, vond ik het echt wel heel indrukwekkend. De BAV blies verzamelen in de buurt van de start. Ik moest lopen met de meisjes van mijn jaar en een jaar ho-

8

ger. Daardoor zat ik in een van de eerste reeksen. Iedereen zag er super sportief uit. Naast de opwarmingsbaan moest iedereen samenkomen. Daar werd je door de juryleden in reeksen ingedeeld en werd je een baan toegewezen. Dan werd je begeleid tot aan de startlijn. Dat was het toppunt van mijn stress. We mochten nog enkele startpogingen uit de blokken doen. Dan wordt het even stil en ten slotte weerklonk het startschot.

De wedstrijd sprint gejuich ben opgeroepen startklaar dodelijke stilte een knal geroep alles geven nog 1 stap finishlijn geen podiumplaats een honderdste te langzaam

PK Veldlopen 2 februari Door Cornelia. Naast het PK indoor was er dit winterseizoen nog een ander provinciaal kampioenschap: dat in het veldlopen, op zondag 2 februari in Vilvoorde. Ondanks het feit dat het WK veldrijden op dezelfde dag plaatsvond - dat kon je in Vilvoorde trouwens rechtstreeks volgen op een scherm - waren er toch BAV’ers die meededen. Ik wilde er altijd al een keer aan meedoen, want de afstand voor masters (4610 m) viel nog net in mijn “dat doe ik graag”-criterium van wedstrijdafstanden.

Liefst geen modder

Broer Kevin Waes werd provinciaal kampioen op de 60 meter.

Ik werd uiteindelijk vierde van mijn reeks in de 60 en 400 meter.

Provinciale titel Het zonnetje was er ook, en bij 13 graden en zon was het dan ook onze eerste competitie die we graag met korte broek en BAV-truitje aflegden - want een echte veldloper loopt altijd met korte broek, ook al is het min 10 graden, brrrrr! De PK-titel in mijn leeftijdscategorie werd dan nog een zonnestraal extra. Ook mijn medestrijders waren tevreden: Serge kwam na een aanslepende kwetsuur zonder problemen op goed tempo, en ook Sen verbeterde zijn tijd ruim tegenover vorig jaar.• Resultaten

www.kvac.be/images/pdf/uitslagen/ VILVOORDE_PK_02022014_UITSLAG. pdf

Geef mij gerust een iets uitdagendere bosloop, maar geen ‘dirty’ terrein – dus liefst geen modder, niet te veel hellingen en zeker geen kunstmatige hindernissen. Het parcours van Vilvoorde voldeed gelukkig aan mijn wensen en er was ook niet te veel neerslag in januari.

“Geef mij gerust een iets uitdagendere bosloop, maar geen ‘dirty’ terrein.”

Nagenieten Uiteindelijk beleefde ik een superleuke dag. Het was tof om mijn ouders te zien lopen bij de masters. En natuurlijk was ik trots op mijn broer Kevin, die op de 60 meter provinciaal Brabants kampioen was geworden. Voor mijzelf was het een mooie ervaring. Bij de BAV zat de sfeer er goed in. Iedereen supporterde voor de andere. Persoonlijk was ik zenuwachtiger bij de reeksen van mijn vriendinnen dan zijzelf. De stress komt vooral door de mogelijkheden van een valse start, want dat kan ongelooflijk spijtig zijn. Gelukkig was dat bij niemand van ons gebeurd. De hele dag was vlotjes verlopen.•

Vanuit Brussel vertrokken we met een klein team: een senior, Sen, en twee masters, Serge en ikzelf. Spijtig genoeg was er geen jeugd bij. In Vilvoorde waren er nog wel meer BAVtruitjes te zien, maar de meerderheid van de dragers kenden we niet. Het waren leden van het Zoniën Athletics Team uit Overijse, die tijdens officiële competities ook in de BAV-kleuren van start gaan. In de veldloop ga je net als op een piste rondjes lopen, maar ze zijn wel langer dan 400 m en je hebt liefst spikes met langere nagels bij. Een beetje modder was er natuurlijk toch bij – maar met de spikes was dat een makkie!

Gabriel De Muyck werd Belgisch kampioen kogelstoten (M65).

BK masters indoor 9 maart Door Cornelia. Het Belgisch kampioenschap indoor voor masters is altijd de laatste competitie van het winterseizoen, begin maart.

Omdat er in België maar één volwaardige indoor pistesporthal is, vindt die wedstrijd traditioneel plaats in de Topsporthal van Gent, met zijn karakteristieke 200 meter-piste van blauw tartan, waarop al verschillende internationale competities hebben plaatsgevonden. Onze kleine BAV-masterdelegatie bestond uit drie mensen, die zich door het ongewoon schitterende buitenweer in een loodwarme sportzaal moesten begeven. Gabriel De Muynck slaagde er, zoals altijd, in om een medaille binnen te halen in zijn leeftijdscategorie (M65). Met een gouden plak in het kogelstoten mocht hij het hoogste schavotje van het podium beklimmen.

Zilver voor Cornelia Cornelia ging op de 800 m aan de slag en haalde knap zilver. Ze werd tweede in een tactische wedstrijd, waarbij de laatste ronde beslissend was voor de posities. Ze had nog genoeg energie over voor een debuut op de 200 m. Daags voordien trainde ze gelukkig nog heel goed een uur lang op ‘starten uit de startblokken’ met ervaringsdeskundige Josse. “Een perfecte start, een mooie run werd het”, vertelde ze hijgend na afloop. “Ik eindigde dan ook eerste van mijn reeks, maar er kwamen nog drie reeksen na mij. Uiteindelijk behaalde ik plaats vier, maar ik was er toch blijer mee dan met de tweede plek op de 800 m. Ja, voor mij kan het nooit goed genoeg zijn. ;-)” Hoe noodzakelijk een goede start is op de korte afstand ondervond Maarten. Hij stelde zich tot doel om de tijd van zijn provinciale kampioenstitel bij de M40 in januari te verbeteren op de 400 m, maar kwam slecht uit de startblokken. Als gevolg liep hij een hamstringblessure op. Hij finishte nog vijfde in zijn reeks, maar moest forfait geven voor de 200 m.•

Resultaten

results.toastit-live.be/

9

Competitie Marathonvoorbereiding

Competitie Zelf meedoen?

De interclubcompetitie komt eraan! klap met verschillende disciplines kunt kennismaken. Zo zal hoogspringtrainer en oud-BAV-kampioen Olivier De Smul een initiatie hoogspringen komen geven, en kun je daarnaast je talent testen voor verspringen, discus, kogel, speer en horden. Tijdstip en plaats van afspraak: op zaterdag 19 april van 9.50 uur tot 12.30 uur aan het ADEPS-sportcentrum in Oudergem, aan het einde van de Waversesteenweg. Doe mee en test jezelf! Graag een seintje via [email protected] als je erbij zult zijn.

Loopknie vs. marathon

Interclubambities? Zin gekregen om ook aan een competitie mee te doen? Dat kan! Als je vrij bent op 10 mei (voor de Het zomerseizoen is net van start gegaan. Door Cornelia. dames, in Hamme) of 11 mei (voor Er zijn veel verschillende wedstrijden in de atletiekcompetitie. Zo zullen er BAV-atleten starten op het BK marathon, het BK masters, het PK en het Vlaams kampioenschap, dat eind september bijna het zomerseizoen afsluit. Maar de eerste en enige must zijn de zogenoemde interclubs. Die zijn wat de Jupiler League voor het voetbal is, maar dan in de atletiek. Alle Belgische clubs worden uitgenodigd om tegen elkaar te strijden in loop- en andere kampnummers. Dat gebeurt in verschillende afdelingen: ere-afdelingen, landelijke 1, landelijke 2A en 2B en ten slotte landelijke 3. Je kunt stijgen of zakken, naargelang de prestaties.

Geen volledige ploeg De BAV bevindt zich momenteel in de laagste afdeling, omdat we als kleine club niet aan alle disciplines deelnemen (zo hebben we op dit moment bijvoorbeeld geen tienkampers), maar ook omdat we gelukkig veel meer doen dan wedstrijden alleen. Toch is het jammer als we in

10

onze afdeling niet met een – min of meer – volledige ploeg kunnen verschijnen. Je krijgt immers altijd punten per discipline. Wie niet deelneemt, haalt automatisch 0 punten, en heeft dus altijd ongelijk.

Andere disciplines De voorbije jaren moesten we vaak op het laatste ogenblik nog atleten optrommelen om in alle disciplines vertegenwoordigd te zijn. Deze keer besloten we om er vroeger aan te beginnen. Op de training van woensdag zal er dan ook geregeld een aanbod zijn om te trainen op een bepaalde atletiekdiscipline, zodat je weet waar je - misschien onbekende? - talenten liggen. Zo gaf onze Belgisch kampioen Gabriel De Muynck al eens een les in kogelstoten, was er een 400 mproef en een introductie in het ver- en hoogspringen.

Extra training Op zaterdag 19 april is er bovendien een extra training waarop je in één

de heren, in Oostende) en je je kandidaat wilt stellen voor de interclub, laat het dan zeker weten aan een van de trainers. Misschien kun jij wel de BAV-ploeg vervolledigen en tegelijkertijd het genoegen proeven om mee te doen aan een competitie. Aarzel niet langer!•

EXTRA Training Zaterdag 19 april, van 9.50 uur tot 12.30 uur in het Adeps-sportcentrum in Oudergem.

INTERCLUBS Dames Zaterdag 10 mei in Hamme

Disciplines

100 m - 200 m - 400 m - 800 m - 1500 m - 4x100 m - verspringen - hoogspringen - kogel - discus - speer.

Heren

Zondag 11 mei in Oostende

Disciplines

100 m - 200 m - 400 m - 800 m - 1500 m - 3000 m - 5000 m - 4x400 m - hoogspringen - verspringen - kogel - discus - speer.

Op zondag 11 mei vindt in Visé de Maasmarathon plaats, tegelijkertijd ook het BK marathon. Enkele BAV’ers zijn al naarstig aan het trainen. Ludo vertelt hoe hij de marathonmicrobe te pakken kreeg. Een sterke marketingtruuk is het, om de kinderen en de groten op hetzelfde moment te trainen. Sinds een jaar of twee heb ik het jolijt leren kennen van met de BAV te lopen. Het waren de dochter en de nicht die atletiek wilden doen, en me zo naar de BAV brachten. Sinds mijn laatste puberale krampen op mijn twintigste had ik geen groepsactiviteiten meer gedaan. Maar het is zeer fijn om nieuwe mensen te leren kennen en samen een toerke te lopen, waarvoor dank aan allen!

Als een krab In oktober heb ik de Brusselse marathon - mijn eerste - gelopen en zonder specifieke training een verassend goeie tijd neergezet. Daarna bewoog ik me gedurende minstens twee weken wel als een krab en vond ik het “pijnlijk fijn om dat één keer gedaan te hebben”. Maar niet lang daarna heeft Stefaan voorgesteld om eens samen te zitten

“Een lopersknie is pijnlijker dan een loopneus, maar heeft als voordeel dat het minder lawaai maakt en minder zakdoeken verbruikt.” met zijn broer en de kliek marathonvrienden van de BAV. Gemotiveerd door de straffe verhalen, de tips en de collega’s nam ik me voor om met een “echtere” marathontraining te beginnen. Dat om de 42 kilometer beter door te komen en - waarom niet? mijn tijd aan te scherpen.

Langeafstandslopers Ondertussen wordt elke vrijdag stevig getraind door de langeafstandslopers, met chrono, andere meetinstrumenten en ingewikkelde algebranummertjes. Op zondag pro-

beren we sinds een tijdje onze lange duurloop samen te doen in het Zoniënwoud. Verder heb ik vanaf december geprobeerd mijn trainingen op te voeren naar drie à vier keer per week. Dat lukte aardig tot ... mijn knie vorige week vastgelopen is.

Zarathustra Volgens het internet, ons aller Zarathustra, heb ik overdreven en een lopersknie opgelopen. Een lopersknie is pijnlijker dan een loopneus, maar heeft als voordeel dat het minder lawaai maakt en minder zakdoeken verbruikt. Dus dimmen is de boodschap op dit moment, en hopen dat het goedkomt. Met Benjamin heb ik op 11 mei afspraak op de Maasmarathon in Visé. Niet dat ik hoop hem tijdens het lopen veel te zien, maar het is fijn te weten dat hij voorop loopt ... als die knie weer mee wil. Merci BAV en de kompanen!• Benieuwd naar de afloop?

In de volgende editie van Het Baffertje brengt Benjamin verslag uit van de Maasmarathon.

11

Competitie Relais Givrés 2014

De BAV-teams

Vijf BAV-ploegen en een opperbeste sfeer

BAV 4

Bastien, Cornelia, Benjamin, Ludo en Sen

Plaats: 25ste Tijd: 3 uur, 4 minuten en 9 seconden Gemiddelde snelheid: 14,34 km/u

BAV 2

Tom H., Joeri, Lara, Stefaan en Gerrit

Plaats: 68ste Tijd: 3 uur, 25 minuten en 50 seconden Gemiddelde snelheid: 12,83 km/u

BAV 1

Maarten, Bram, Tine, Bart en Michaël

Plaats: 133ste Tijd: 3 uur, 47 minuten en 54 seconden Gemiddelde snelheid: 11,58 km/u

BAV 3

Steffen, Thomas V.S., Fleur, Thomas J., Geert De BAV-delegatie na afloop: moe maar gelukkig.

Op 18 januari tekende een grote BAV-delegatie present voor de Relais Givrés in Neder-Over-Heembeek, een jaarlijkse loopwedstrijd waarin het teamgebeuren centraal staat. Perfect voor de BAV dus, die met vijf teams aan de start verscheen. Door Bram. Op 18 januari was het weer zover; de jaarlijkse traditie van de Relais Givrés stond voor de deur. Het concept van de Relais Givrés is al jaren ongewijzigd en de vele inschrijvingen bewijzen dat het nog steeds een succesformule is. Het opzet is bijzonder simpel. Teams bestaan uit 5 personen, waaronder telkens 1 vrouw en 1

12

veteraan. Elke loper liep er 8 kilometer over een zwaar parcours, gevolgd door een gezamenlijke 4 kilometer, goed voor 44 kilometer in totaal. Op die manier is de soms individuele loopsport ineens een teamgebeuren. Een ideale BAV-activiteit dus. Dat bleek al bij de inschrijvingen; we brachten een recordaantal van vijf

teams aan de startlijn. De race zelf geschiedde onder een aangename winterzon: wat een verschil met de sneeuweditie van een jaar eerder! De vrouwen begonnen er als eerste aan en daarna was het de beurt aan de anderen. Ieder op zijn (dans)niveau maakte er het beste van. Achteraf genoten we in een opperbeste BAV-sfeer nog van een gezellig glas en blikten we terug op een alweer geweldige dag en op enkele zeer mooie prestaties.•

Plaats: 163ste Tijd: 3 uur, 54 minuten en 34 seconden Gemiddelde snelheid: 11,25 km/u

BAV 5

Tom D.P., Astrid, Elke, Dirk en Kevin

Plaats: 191ste Tijd: 4 uur, 3 minuten en 29 seconden Gemiddelde snelheid: 10,84 km/u

13

Clubnieuws Nieuwe Start to Run in Neerpede

De kern Anderlecht leeft!

Column Vraag het aan de trainer

“Hoe haal je de pers met atletiek?” Alles wat u altijd al had willen weten, maar niet durfde vragen. U vraagt, wij geven het antwoord. Door Stefaan.

De trainingen op de VUB-piste in Etterbeek zijn wellicht het best bekend, maar daarnaast is er ook elke dinsdag BAVtraining in Anderlecht. Chris blikt terug op de geschiedenis van de kern Anderlecht en kijkt meteen ook vooruit. Begin jaren negentig startte de BAV een afdeling in de gemeente Anderlecht. De allereerste trainingen vonden plaats in het vermaarde Astridpark. Daar kwamen een aantal jongeren op af, waaronder Tom Barra, die nu trainer is in de kern Anderlecht. Toen er een fraaie atletiekpiste kwam in het landelijke Neerpede, de groene long van Anderlecht, aarzelde de BAV niet. De club nam er haar intrek op dinsdag- en donderdagavond.

Jong talent De kern bloeide op: meer en meer jongeren, onder meer van de nabijgelegen chirogroep Wacko, vonden hun weg naar de atletieksport en de BAV. Onder hen bevonden zich een aantal talentjes, zoals Kevin en Anthony Mus, Maxime Borremans, Gregory Mertens - die nu voor eersteklasse-

14

voetbalploeg Lokeren speelt - Sien en Lynn Leemans, Tim D’haveloose enzovoort. Ook enkele volwassenen maakten deel uit van de BAV-kern.

Wedstrijden Op de atletiekpiste in Neerpede - die vandaag Jesse Owens-piste wordt genoemd, naar de legendarische Amerikaanse atleet - organiseerde de BAV een aantal wedstrijden; de Guldensporenmeeting, die deel uitmaakte van de Flanders Cup en waar nationale toppers op afkwamen; de Stripmeeting, een meerkamp voor de jeugd waarop de deelnemende kinderen een stripalbum kregen; en zelfs het Belgisch kampioenschap hamerslingeren!

Al is de groep niet groot, de goede luim is steeds aanwezig.

Rond het jaar 2010 waren er minder deelnemers op de trainingen van de kern en werd het aanbod afgebouwd. Er werd nog slechts één keer per

week geoefend en later werden ook de jeugdtrainingen afgeschaft door gebrek aan een jeugdtrainer. De volwassenen gaan echter nog altijd door. En al is de groep niet groot, de goede luim is steeds aanwezig. Minstens één keer per jaar gaan de deelnemers trouwens samen lekker eten in een plaatselijk restaurantje.

De atletiek haalt slechts zelden, op enkele uitzonderingen na (Olympische Spelen, wereldkampioenschappen of grote stadsmarathons), de media. Te weinig blits, allicht. Nu en dan kruidt een dopingschandaal het

nieuws. En als Pistorius en Mo Farah recent in de berichtgeving opdoken was het niet om hun atletiekprestatie, maar wel omdat ze respectievelijk terechtstaan of het bewustzijn verloren na de aankomst van een halve marathon. Gelukkig hebben we nog onze tienkampers Thomas en Hans, die met hun atletenlijf graag in beeld worden gebracht.

Atletiek, en meer bepaald het joggen, blijken wél het voorwerp te zijn van enkele wetenschappelijke studies. In dat verband kon je recent in Eos en de Metro volgende beschouwingen lezen. Oordeel zelf.•

Start to Run Op 1 april ging de BAV in Anderlecht van start met een nieuwe sessie Start to Run. Op die manier hoopt BAV-Anderlecht nieuwe geïnteresseerden te bereiken en haar groep weer wat groter te maken. De eerste lessen waren alvast een succes, met een vijftiental beginnende lopers.• Wat kan jij doen om onze groep in Anderlecht te versterken ?

• Zelf komen meelopen op dinsdag

van 18.30 tot 20.00 u. (Wie lid is van de BAV, mag de trainingen op de VUB en in Anderlecht combineren.) • Promotie maken voor de Start to Run, sinds 1 april 2014 elke dinsdagavond van 18.30 tot 19.30 in Neerpede (adres: Olympische Dreef ).

Een vraag voor de trainer? Stel je vraag via stefaan.sonck@ skynet.be en misschien komt jouw vraag in de volgende editie

P.S. Je kan dit natuurlijk ook anders bekijken. Heb je het ook al opgemerkt? Waarom loopt de erevoorzitter plots een beetje trager? Verschillende theorieën deden al de ronde. Kies maar ;-)

15

Clubnieuws De mens achter de werper

“Gouden Gabriel” gooit altijd goud! In zijn atletiekcarrière won hij al ettelijke medailles voor de BAV. En ook op zijn 68ste komt hij bijna na elke wedstrijd met goud, zilver of brons thuis. Wie is Gabriel De Muynck? Door Cornelia. Gabriel, je wint altijd medailles voor de BAV, maar we zien je nooit op de training. Waar train je eigenlijk? Ik train alleen, op de atletiekpiste van Overijse, want op de trainingspiste van de BAV aan de VUB is er geen ruimte om met de discus te werpen. Mooi meegenomen is dat de atletiekpiste van Overijse ook slechts twee kilometer van bij me thuis ligt. Discus of kogel? Heb je een lievelingsnummer? Waar ben je het best in? Ik doe ze allebei graag, maar ik ben wel het best in discus. Sinds wanneer doe je dat al? En waarom? Sinds 1971. Ik ben begonnen met 1500 m en 3000 m lopen, maar na kwetsuren aan de knie ben ik overgeschakeld naar kampnummers: eerst speer en pas daarna discus en kogel . Sinds wanneer ben je lid van de BAV? Na mijn afscheid van atletiekclub ACKO in 2005 ben ik naar de BAV

gegaan. Kan je al in “automatische piloot” kogelstoten of discuswerpen? Of moet je toch altijd goed op je tellen passen? Het blijft moeilijk om een beweging te maken zonder uit de ring komen, wat kan gebeuren als je het evenwicht op je steunpunten verliest. Hoeveel keer per jaar doe je mee aan competities? Zo veel mogelijk. Waar kijk je altijd naar uit? Naar competities voor de masters, de categorie waarin ik kan uitblinken. Wat was je mooiste wedstrijd? (lacht) Alle wedstrijden ! Ken je altijd al je tegenstrevers? Neen, alleen bij de kampioenschappen. Wat is je persoonlijk record en waar heb je dat gehaald? Discus: 39 meter 26 in Tienen. Kogel: 11 meter 31 in Luik. Heb je nog ambities? Wat wil je nog meemaken? Zo veel mogelijk wedstrijden!•

16

programma maakte het een boeiend geheel. Wanneer de blessures uitblijven is het juist een potje genieten, en zelfs met enig blessureleed is het nog steeds aangenaam vertoeven in de iets tragere rangen. Ik blijf lopen, dat staat al vast. En dat bij de BAV, je mag gerust zijn.•

Complexloos feesten in ‘t Complex een nog minder te stillen honger. Tot bleek dat die zoete inval werd georganiseerd ter ere van het niet aflatende enthousiasme en engagement van twee masters, die daarvoor in de bloemetjes werden gezet.” Terecht! Stefaan Sonck heeft na 18 jaar meer dan succesvol voorzitterschap besloten om zijn niet aflatende energie te richten op nieuwe projecten – waaronder de jongste telg van zijn familie. Chris Van San is al 25 jaar secretaris en is van plan er nog een kwarteeuw bij te doen.

Steffen Gabriel

Trainen met de kampioen

Sommigen van ons hebben Gabriel niet alleen gezien, maar ook met hem getraind. Op 19 maart kwam hij ons een lesje leren in het kogelstoten. Bedankt, Gabriel! Sommige kunnen dat in punten omzetten tijdens de interclubs. Bij interesse wil Gabriel ook een initiatie discuswerpen geven, maar daarvoor moeten we een uitstapje maken naar zijn piste. Graag een seintje aan de trainers of Cornelia bij interesse.

In elke editie van Het Baffertje maken we kennis met een nieuw BAV-lid. Deze keer: de eerste impressies van Gerrit. avond in de tuin, samen met de talloze broers en zusjes, acht in totaal. “Acht kinderen, wow! Dat moet daar wel leuk zijn thuis”, hoor ik u denken. Wel, het had zijn voor- en nadelen. Terwijl verre reizen met zijn tienen over het budget gingen, was een klein familiehuisje in Nieuwpoort aan het spaarbekken een gulden middenweg. We leerden er windsurfen en zeilen, en bij gebrek aan wind

gen talloze hobby’s. Mochten we enkel, ieder voor zich, rondjes lopen, dan zou het geen kans hebben gehad. Sfeer is nu eenmaal een bepalende factor, en de sfeer, die zat al goed vanaf de eerste training. Een afwisseling tussen een babbeltje en de interne competitie tijdens het hoofd-

Clubnieuws Erevoorzitter Stefaan en secretaris Chris gehuldigd

Clubnieuws Nieuw lid “Op woensdagavond en vrijdagavond doe ik atletiek bij de BAV.” Die woorden van Lara brachten mij bij jullie, bij de BAV, een team waar lopen en vriendschap op de eerste plaats komen. Als een patotter van een jaar of tien voelde ik al aan dat sport mijn leven zou verrijken. Voetbal op de speelplaats, voetbal in de sportclub en voetbal op een zoveelste zomerse

werd er al wel eens gekajakt op de IJzer. Buiten voetbal en zomerse watersporten werd er ook nog saxofoon gespeeld. Een mooie afwisseling met studeren en sport, zeg maar. Eenmaal begonnen aan de universitaire studie kwam er nog dans bij ... en jullie. Atletiek moest het dus opnemen te-

Gerrit

Positieve energie

Woensdag 12 februari 2014 werd geen dag als alle andere, zo getuigt een anoniem personeelslid van ’t Complex, de cafeteria aan de VUB-piste. Door Joeri. “Woensdagavond kreeg ik, zoals gewoonlijk, rond 20 uur een verse karrenvracht karateka’s en atleten over de vloer. Maar mijn wekelijkse routine van jumbospaghetti’s, pakjes paprikachips, spuitwaters en koffies verkeerd werd deze keer brutaal verstoord. Nog nooit zag ik zo’n invasie van lopers. Ondanks de barre weersomstandigheden – ze waren allemaal doorweekt – waren ze allemaal goedgeluimd. “Even dacht ik dat het zo’n Tupperwareparty was. Ze begonnen een uitverkoop te houden van hoogkwalitatieve loopkleding in hippe kleuren!

Chris Van San is al 25 jaar secretaris en is van plan er nog een kwarteeuw bij te doen. Aan het enthousiasme waarmee gepast en gekocht werd te zien, werden ze blijkbaar van de hand gedaan aan spotprijzen! Ik liet me niet afleiden en probeerde verder als een razende hun bestellingen bij te benen, want blijkbaar had de meute niet alleen een niet te laven dorst, maar ook

“Eén ding stond op de gezichten van alle aanwezigen te lezen”, getuigt de barman, “die mannen worden gerespecteerd en het ziet er niet naar uit dat daar snel iets aan zal veranderen! Speeches werden gegeven, handdrukken werden uitgedeeld, maar het bleef niet bij woorden. Cadeaumanden werden overhandigd – met misschien niet allemaal even atletisch verantwoorde etenswaren?” Kers op de taart werd de aanvaarding van het erevoorzitterschap door Stefaan en het daarbij horende aandenken, een houten miniatuur van de atletiekpiste met de handtekeningen van een heleboel leden! “Buiten mag het nu altijd regenen”, getuigt de barman. “’t Complex kijkt nu al opnieuw uit naar de volgende cycloon van positieve energie”.•

17

Extra muros Winterwandeling in Gooik

Op zoek naar Zeppos en Pajotse pistes in Gooik

Extra muros Gegidste wandeling door Brussel

Wandelen door onze geschiedenis

Groepsfoto in de glooiende velden.

Met het goede voornemen om de overtollige kerstmiskilo’s er af te wandelen, organiseerde onze vereniging op zondag 12 januari 2014 een wandeling door het Pajottenland. Door Sen en Heidi. We bliezen verzamelen aan de kerk van Gooik. Het winterzonnetje zorgde voor een flinke delegatie om met stevige tred door het glooiende landschap te ploeteren. Dankzij de overvloedige regenval van de voorgaande dagen lagen de paadjes er vervaarlijk zompig bij.

Breugheliaans In dat oer-Vlaamse breugheliaanse landschap valt het op dat de mensen veel van hun traditionele levensstijl bewaard hebben, met rustieke witgekalkte woningen en gezapig grazend vee. Al snel werden we voorbijgestoken door paard en kar. Aan de horizon konden we door de laatste slierten ochtendmist de molen van kapitein Zeppos ontwaren. We waan-

18

den ons terug in het Belderbos. Lag meesterschurk Baral hier ergens op de loer?

Exotische straatnamen Het pittoreske Vlaamse landschap met kapelletjes en Jezusbeelden contrasteerde sterk met de exotisch getinte straatnamen en bezienswaardigheden waarlangs we wandelden,

zoals de Drie Egyptenbaan of de Woestijnkapel. Ondanks de blauwe hemel was het toch flink koud. Gelukkig werden we tijdens de wandeling terloops bevoorraad met een verkwikkende borrel. Aanvankelijk onopgemerkt liepen we langs het trainingsveld van de Gooikse atletiekclub. Toen iemand erop wees dat dat wel eens een piste zou kunnen zijn, ontwaarden we inderdaad de contouren van een ietwat gelijkaardige structuur. We fantaseerden luidop over een toekomstig trainingsweekend in de parel van het Pajottenland.

Lekkernijen en geuze Aan de horizon konden we door de laatste slierten ochtendmist de molen van kapitein Zeppos ontwaren.

De dag werd afgesloten met een etentje in volksherberg De Cam, waar lokale lekkernijen en geuze gedegusteerd konden worden. We deden ons te goed aan plaatselijke specialiteiten op grootmoeders wijze. Moe maar voldaan keerden wij huiswaarts.•

Uitleg op de goed verscholen binnenplaats van het BELvue-museum. “Een museum dat ook de minder mooie kanten van de Belgische geschiedenis niet onder de mat veegt, en daarvoor lof verdient. In de nationale musea van veel andere landen is dat wel even anders”, aldus onze gids.

Op 16 maart zijn we met zo’n twintig man onder begeleiding van een begeesterende gids gaan wandelen in het centrum van Brussel. Hoewel er van wandelen niet zo heel veel in huis kwam - elk hoekje en kantje van onze hoofdstad draagt immers een meer dan interessante geschiedenis met zich mee - was af en toe stilstaan zeker de moeite waard! Door Joeri. Niemand had kunnen denken dat we van de maartse grillen niets zouden zien dit jaar, en nog minder hadden we op nog beter weer kunnen hopen dan dat van zondag 16 maart! Laat dat nu net de dag zijn die door mijn niet zo onschuldige hand werd uitgekozen om samen met de BAV een gegidste wandeltocht te organiseren. Met uitzondering van een treinpen-

delaar uit het Antwerpse en een “volière-liefhebber” (sic) uit de Sint-Gorikswijk vertrokken we stipt op tijd.

De petite histoire moet je altijd zelf maken.

Waterval aan weetjes We werden al snel overstelpt door een waterval aan weetjes en kennis. Van Maria Magdalena in het Warandepark, over “Godevaart van Bullioen” op het Koningsplein, tot Gabrielle Petit op het Sint-Jansplein; allemaal passeerden ze de revue met verhalen uit de nevelen van onze geschiedenis. Maar, de petite histoire moet je altijd zelf maken. Daarom kozen we ook nog voor een gezellig terrasje en de rust van een Italiaans restaurant. Een lekkere maaltijd bekroonde een heerlijke dag.•

19

Extra muros Initiatie badminton

Badmintonnen of pluimen kloppen? Topsport is het zeker! Op 1 december maakten we een uitstapje naar een andere sport: Strategieën badminton. Een onderschatte sport, zo mochten we al gauw aan Bij de meer ervaren spelers ging het den lijve ondervinden. Door Fleur. Over badminton doen veel misverstanden de ronde. De nummer 1-campingsport is natuurlijk niet te vergelijken met de sport badminton. Badminton staat in de top 3 van de fysiek zwaarste lichamelijke sporten, na boksen en squash.

10 x 6 kilometer Een badmintonspeler kan in een wedstrijd meer dan 6 kilometer afleggen. Op een badmintontoernooi worden soms gemiddeld 10 wedstrijden gespeeld, dus reken maar uit. Ook is badminton een wedstrijdintensieve sport; badmintonspelers spelen maar half zo lang als bijvoorbeeld tennissers, maar lopen in die tijd twee keer zo veel en slaan twee keer zo veel shuttles. Op 1 december 2013 trok een twintigtal BAV’ers naar sportcentrum Diependal in Tervuren om zelf aan den lijve te ondervinden hoe atletisch de sport badminton is.

Spraakverwarring De groep werd opgesplitst in twee kleinere groepen. De spelers met enige ervaring mochten zelf warm gaan slaan en kregen ondertussen nuttige tips van Marianne. De tweede groep kreeg een clinic van de zeer ervaren en energieke - 79-jarige! - Roger Van Poucke, die ook van het opwekken van spraakverwarring tussen het Vlaams en het Nederlands een sport maakte. “Pluimen kloppen” riep bij Pauline en mij, als Nederlanders,

20

de associatie op met schoonmaken. “Paar en onpaar staan? “Ehm, bedoelt u dat we met z’n tweëen in één vak moeten gaan staan?” Ah nee, hij bedoelt dat we bij een even score rechts en bij een oneven score links in het veld moeten staan. Waarna Roger richting Stefaan verzuchtte “Ge moet ze wel eerst de regels leren voor ge ze meeneemt!”

“Ge moet ze wel eerst de regels leren voor ge ze meeneemt!”

er vanaf de eerste minuut al zeer fanatiek aan toe, wat helaas gelijk twee uitvallers opleverde; Philippe Van Damme en Peter Van Damme (geen familie blijkbaar) konden vanwege een blessure de wedstrijdjes enkel nog vanaf de zijlijn volgen. Strategieën werden besproken, complotten gesmeed en bovenal werd er behoorlijk hard geslagen. Excuus, geklopt.

Sanne trakteert In de kantine bleken alle vermeende vetes beslecht en hebben we genoten van de heerlijke zelfgebakken cakejes van de jarige Sanne en een welverdiend biertje. Nee, pintje. Ik ben blij dat badminton wel een universeel woord is. En bovenal een atletische sport!•

Sportgedicht Chris Van San De kogel Al jaren ligt hij te verkommeren in een vies en stoffig kot. En al verblijft hij te midden van vele vriendjes toch duikt de weemoed alsmaar vaker op. Met stil verlangen denkt hij dan terug aan lang vervlogen tijden, toen warme handen hem maar al te graag omvatten en hij zich tegen zachte halzen aan mocht schurken, waarna hij enige tellen later door de lucht wegstoof - o wat kriebelde het dan in zijn buik! en hij rollebollend over sintel langzaam tot stilstand kwam. Om nog niet te spreken over die ene keer dat ze botsautootje speelden en hij tegen vriendjes aan mocht stoten. Nu is hij oud en grijs geworden en ligt alleen nog maar te wachten tot ze hem komen halen voor het schroot Maar dan ... heel plots en onverwacht komt een jongedame hem verlossen: zij kiest hem uit en neemt hem tussen haar gespierde jongedamevingers Nog eenmaal smaakt hij het genoegen tussen hals en handpalm te vertoeven …

21

Lezen over lopen Boekentips van Alain

Denken over lopen Moeder waarom lopen wij? Alain las What I talk about when I talk about running van Haruki Murakami en Running with the pack van Mark Rowlands, op zoek naar een antwoord. Door den Alain. What I talk about when I talk about running

Een jaar geleden, nadat ik voor het eerst een marathon had gelopen, zei Karl me: “Vanaf nu ben je klaar om What I talk about when I talk about running te lezen, van de Japanse romanschrijver Haruki Murakami. Het heeft nog een jaar geduurd voor ik het ook echt las. Geen personage dat Johny Walker heet of katten vilt in dit boek van Murakami, noch een vrouw met de allermooiste oren uit het heelal of parallelle werelden die via allerhande magisch-realistische stijlfiguren naadloos in elkaar overlopen. De titel geeft heel goed de inhoud weer: overpeinzingen over lopen van een loper. Het boek zet uiteen waarom de gevierde Japanse romanschrijver ooit met schrijven en met lopen begonnen is. Murakami legt erin uit welke voldoening hij uit lopen put, hoe zijn vrouw zijn loopprestaties ziet en hoe zijn loopactiviteiten en zijn schrijverschap integraal onderdeel uitmaken van zijn bestaan, frustraties en welbevinden.

Te eerlijk Het is een heel eerlijk boek. Voor sommigen misschien te eerlijk. Het vertelt immers het verhaal van Murakami, de loper die wij vooral als schrijver kennen. Het boek is niet bedoeld als een viering van onze geliefde sport. Het bevat geen tips of weetjes die van ons betere atleten kunnen maken. Het betreft kortweg zijn loopverhaal, niet dat van ons.

22

Kortom, het verhaal van iemand wiens brein en lichaam heel anders is dan het onze.

19 romans, 30 marathons Het boek overloopt zijn ervaring van zijn allereerste marathon - de originele, van Marathon naar Athene, die hij helemaal op zijn eentje uitliep, minus een klein stukje omdat hij zich misrekende - tot het trainingsdagboek van zijn allerlaatste triatlon voor het boek ter perse ging – waarmee hij hoopte eer te doen aan de forever young-lijfspreuk die als grap in zijn fietsframe gegraveerd staat. Het is het verhaal van een fenomeen dat negentien romans schreef en in zijn leven al meer dan dertig marathons heeft gelopen met hier en daar een triatlontussendoortje. Kortom, het is een heel straffe mens en daar kunnen we weinig tegen hebben, maar heel bezielend was het boek niet voor mij. Sorry, Karl.

Running with the pack

Het is een heel erg ander autobiografisch boek dan Running with the pack van Mark Rowlands. De auteur legt uit waarom hij begon met lopen en hoe dat én zijn leven veranderde én hem uitnodigde tot een heel erg diepe reflectie over de plaats van onszelf in dit eindig universum.

Diepfilosofisch In dat laatste boek vind je heel veel diepfilosofische bespiegelingen terug. De meeste gaan over intrinsieke waarde: wat belangrijk is uit zichzelf, en niet waarde heeft als middel tot een doel. Volgens de auteur weten kinderen wat van waarde en belangrijk is. Ze weten dat omdat ze

Lopen is bijzonder

Spelen en werken De auteur maakt daarbij de vergelijking tussen spelen en werken. In je werk wil je zo efficiënt mogelijk van A naar B geraken. Een spel vormt een inefficiënte manier om een zelf-

Lopen voor de welp Mark Rowlands is geen romanschrijver, maar hij kan het wel heel mooi neerschrijven. Hij is een ethicus gespecialiseerd in dierenrechten, die aan zijn heel erg bijzonder loopavontuur begon nadat hij een wolvenwelp in huis nam. Niet een door decennialange kweek volledig gedomesticeerde muishondvariant, maar een echt jong wild dier. Na ongeveer een uur had de welp ongeveer alles wat in het salon stond kapotgebeten. Alle bezittingen werden in een mum van tijd vernietigd. De reden? Een combinatie van te veel energie in een te monotone leefomgeving. Het enige dat erop zat, was het dier dagelijks zo af te matten dat het – bij voorkeur niet in de zetel – braaf en gedwee de rest van de dag zou moeten uitrusten. De twee zouden uiteindelijk samen een heel erg indrukwekkend parcours afleggen.

beentjes, wanneer we in de week op de training en in het weekend alleen tientallen kleine rondjes of één grote looplus afleggen De enige reden waarom we lopen, is omdat we van de activiteit zelf genieten. We creëren er geen waarde door, we laten ons erdoor doordringen.

het kunnen voelen, wars van diepe bespiegelingen. Als volwassene heb je gedurende decennia die gevoelens geherinterpreteerd, herbenoemd en uiteindelijk voor een heel groot deel volledig weggeredeneerd. Lopen laat toe opnieuw die lichamelijke erkenning te krijgen voor wat waarde heeft. Lopen neemt een existentiële twijfel weg. Het is een pure beleving die geen reflectie noodzaakt om als waar en relevant te gelden.

Murakami en Rowlands zijn beiden in staat om elk op hun eigen manier hun eigen loopervaring in taal op papier uit te drukken.

de doel te bereiken. Het gaat allemaal sneller met het vliegtuig, de trein, de metro en de auto dan met onze eigen

Ze beschrijven wat wij weten omdat we het voelen. De diepe verbondenheid die we als lopers met elkaar delen.

Interessant aan beide boeken zijn niet noodzakelijk de beschrijvingen en de bespiegelingen van de schrijvers over hun specifieke loopervaring, maar de realisatie dat ‘lopen’ echt wel een heel bijzondere activiteit is. Murakami en Rowlands zijn beiden in staat om elk op hun eigen manier hun eigen loopervaring ook echt in taal op papier uit te drukken, daar waar de meesten onder ons niet verder geraken dan een onuitlegbaar aanvoelen. Ze beschrijven wat wij weten omdat we het voelen. De diepe verbondenheid die we als lopers met elkaar delen, de blikken van erkenning tussen wildvreemden die elkaar op de baan in alle stilte maar in volledige erkenning tegenkomen.•

De man met de hamer Na de verkiezing van het nieuwe bestuur ontving de redactie een open brief van een oude bekende ...

Open brief Nieuwe Ond

van een bu

ervoorzitter,

urman aan

de Nieuwe

Ondervoor

zitter.

Je bent verk

ozen.

De stilte in de buurt, die slechts occa of een scherp sioneel met gefluit werd een krachtig onderbroken “benen hoog , is voorgoe ” d verdwene Op woensda n. g- en vrijda gavond gaa Niet enkel b n ramen en ij mij in Els deuren nu h ene, maar o en Schaarbe ermetisch d ok in Etterb ek. icht. eek, Ouderg em, Waterm aal Een niet te harden, and erhalf uur d giechelende urende, ruis vrouwen, da van tetteren mes, meisje van de wijd de, kletsend s en juffers e omgeving e en heeft zich o meester gem nder uw leid aakt. ing In enkele m aanden tijd hebt u de BA V naar uw h and gezet. In naam va n alle échte m annen, wen harte te felic s ik u, Nieu iteren met u we Ondervo w club van Babbelende orzitter, van Atletiek Vro uwen. 23

Inspiratie Yoga voor lopers

Paschimottanasana

“Dankzij yoga kan ik verderlopen” Je kan je afvragen wat een artikel over yoga in Het Baffertje doet. Voor Elvira waren yoga en hardlopen in het begin ook niet meteen verenigbaar, maar beiden vormen een ideaal evenwicht. Door Elvira. Na een lange loop of na periodes van stevige training had ik vaak rugpijn. Ik dacht: “Yoga zal voor mij nooit een goed alternatief vormen voor de energieke trainingen op de VUBpiste of de adrenalinekick voor een wedstrijd, zelfs in de kou of de regen.” Toch besliste ik yoga een kans te geven toen twee yogi-vriendinnen van mij getuigden over de positieve effecten van yoga voor spieren en gewrichten.

Spieren versterken Vandaag kan ik zelfs zeggen dat ik verder kan lopen dankzij yoga. Ik

lans te brengen na lange loopinspanningen.

Oefeningen voor lopers Francesca, yogalerares van The Ashtanga Space in Brussel, heeft speciaal voor de BAV een aantal yogahoudingen geselecteerd die goed zijn voor hardlopers. Volgens Francesca zijn die yogahoudingen uitstekend voor of na de training en zijn ze geschikt voor iedereen, mannen en vrouwen tegelijk.

Deze yogahouding wordt zittend uitgevoerd, met de benen plat op de grond en recht vooruit. Maak de rug lang en buig vanuit de heupen (niet vanuit de taille) naar voren zonder de knieën te buigen. Focus op het naar voren brengen van de borst (niet van het hoofd). Deze asana geeft tonus aan de abdominale organen, een goede stretch aan de wervelkolom en helpt met digestie. Ook ideaal voor lopers omdat de houding voor soepele hamstrings zorgt.

Baddha konasana

Begin zittend met je knieën gebogen. Breng de voeten zo dicht mogelijk bij je bekken, plaats de voetzolen tegen elkaar en laat je knieën naar buiten vallen. In deze pose open je je heupen, dijen en onderrug en voorkomt je ischiaspijn.

Blijven ademen heb geen rugpijn meer. En dat is wel reden genoeg om enkele yogatips hier te geven. Lopers zijn gevoelig voor blessures en overbelasting van spieren en gewrichten. Yoga-oefeningen vormen een uitstekende bescherming, omdat ze je heupen, dijspieren, hamstrings en kuiten zowel openen als verlengen en versterken. Yoga helpt het lichaam weer in ba-

Het is belangrijk om goed door je neus te ademen tijdens de oefeningen en het is aangeraden om elke pose twintig tot dertig ademhalingen aan te houden. Als jullie vragen of verdere interesse hebben, raad ik aan om een gekwalificeerde yogadocent te consulteren. Veel loop- en yogaplezier!•

Supta Padangustasana

Deze asana is een uitstekende stretch voor de heupzenuw en hamstrings. Hij versoepelt gewrichten en is goed voor een optimale bloedsomloop. Liggend op je rug, strek het rechterbeen op de grond en breng het linkerbeen in de richting van de borst bij de teen. Herhaal aan de andere kant.

Vijf oefeningen op maat van lopers Ado Mukha Svanasana

De Omlaagkijkende Hond begint met het knielen op de handen en knieën. De handen staan onder de schouders en de vingers zijn gespreid. De knieën staan onder de heupen en iets uit elkaar. De rug is recht en ontspannen. Haal diep adem en duw de heupen omhoog. De benen en de armen zijn recht, de schouders breed en ontspannen. De hielen bewegen zich naar de grond. Handen en voeten blijven op heupwijdte van elkaar af. Deze pose helpt tegen vermoeidheid en geeft energie. Het is ideaal na het lopen om te recupereren en helpt tegen stijve achillespees en hamstrings. Bovendien open en rek je met de neerwaartse hond je armspieren en bovenrug die, vooral na een lange afstand, kunnen verstijven.

24

Ushtrasana

Deze houding begint geknield op de grond, de bovenzijden van beide voeten liggen plat op de grond en de tenen wijzen naar achteren. De knieën drukken stevig in de grond. Breng de heupen naar voren, licht de stuit iets op en breng de borstkas omhoog. Adem in en leun naar achteren. Breng de armen achter het lichaam en laat ze naar de hielen of de enkels zakken en pak die beet. Laat het hoofd naar achteren hangen en blijf in- en uitademingen in deze houding. Deze pose maakt de schouders en quadriceps lenig en soepel. Het opent de ribbenkast en is een superstretch voor de wervelkolom.

25

Inspiratie Memorial Van Damme

Iconen van de middellange afstand

Clubnieuws Familieberichten Geboren

Met de Memorial Van Damme worden we jaarlijks herinnerd aan de knappe maar jammer genoeg op jonge leeftijd verongelukte atleet die Ivo Van Damme was. Ik raad u ten zeerste aan om op Wikipedia nog eens na te lezen wat Van Damme klaarspeelde. Door Stefaan.

Emilia

Geboren op 2 december 2013 3,6000 kg en 51 cm Dochtertje van Peter Joos en Katlijn Copriau Zusje van Elise

Clara

Geboren op 7 januari 2014 3,540 kg en 50 cm Dochtertje van Johan Paduart en Lieve Lauwers Zusje van Paulien en Lisa

Ivo Van Damme op Wikipedia

nl.wikipedia.org/wiki/Ivo_Van_Damme

BRIEK

Geboren op 27 januari 2014 3,050 kg en 49,5 cm Zoontje van Tineke Sonck en Didier Van Middelem Kleinzoon van Stefaan Sonck en Marianne Demaeghdt

Enkele jaren geleden bracht De Post, een postzegelreeks uit, met enkele iconen van de middellange afstand. U ziet van links naar rechts: • John (niet Johnny) Walker, de Nieuw-Zeelander die Van Damme te snel af was in de finale van de 1500 m op de OS van 1976 in Montreal, • Alberto Juantorena, Cubaan, bijgenaamd “het paard”, die Van Damme versloeg in de finale van de 800 m op dezelfde OS,

• Ivo Van Damme zelf, • Sir Sebastian Coe, Brit, eerder klein van gestalte, maar lopend met een oogstrelende souplesse. • Samen met Steve Ovett won Coe eind jaren 70-begin jaren 80 vele wedstrijden, pakte hij titels en zette

hij records neer. Seb Coe was tevens de veelgeprezen hoofdorganisator van de OS Londen 2012 en is de grootste kanshebber om de volgende voorzitter van de IAAF (internationale atletiekfederatie) te worden. Het Britse wonderduo vond vanaf 1985 een waardige opvolger in Steve Cram.•

Ingelijfd bij de BAV

ARthur

Zoontje van onze eindredacteur Maarten Rabaey en Tracey. Nog maar een half jaar oud, maar hij draagt zijn BAV-shirt al met klasse.

Clubblad Uit de oude doos In Uit de oude doos vist Stefaan telkens een vergeten pareltje op uit een vroegere editie van het clubblad. Door Stefaan. Uit Het Baffertje 92/3, waar nog een keurige postzegel van 4,50 Frank op kleeft, halen we een artikeltje waarin we trots melding maakten van twee nationale records, gevestigd door een BAV-atlete. U gelooft het niet? Lees!

26

Overleden Gustaaf ‘Staf’ Vermeeren

Medestichter en erevoorzitter van de BAV. Echtgenoot van Nicole Van de Velde. Geboren op 30 juli 1930 in Oudenaarde en overleden op 30 december 2013 in Zaventem. In het vorige clubblad vindt u een portret van Staf, die vele jaren lang een van de drijvende krachten achter de BAV was.

Hendrik ‘Rik’ Blervacq

Vader van Geert Blervacq. Geboren op 9 juli 1943 en na een fietsongeval overleden op 10 februari 2014 in Jette.

27

Clubnieuws BAV-meeting

Afspraak op 20 juni! OOK DIT NOG! De BAV wordt dit najaar 35! In de atletiek ben je dan master. Actief en springlevend. Uiteraard zullen we later op het jaar enkele activiteiten voorzien om die verjaardag op een gepaste wijze te vieren. Hou zaterdag 20 september alvast vrij in je agenda, vanaf 15.00 uur. Op vrijdag 20 juni houden we onze jaarlijkse BAV-meeting, die openstaat voor leden, familie en vrienden. Op het programma: 60 m vlak, verspringen en 4x200 m achteruit. Als kers op de taart lopen we met z’n allen de afstand van Maaseik tot De Panne in vogelvlucht, goed voor 250 kilometer of 625 rondjes. We sluiten de BAV-meeting af met een drankje. De BAV-meeting komt tot stand met de steun van de Vlaamse Gemeenschapscommissie.•

Met de steun van de

Clubnieuws Kalender • 19 april:

extra training in ADEPS-sportcentrum in Oudergem

• 10 mei: interclub dames in Hamme • 11 mei: interclub heren in Oostende • 11 mei: BK marathon in Visé • 17 juni: 5 kilometer-proef Start to Run • 20 juni: BAV-meeting • 20 september: feest 35 jaar BAV

Meer informatie via onze mailberichten (inschrijven via www.brusselseav.be).

28

COLOFON Werkten mee aan dit nummer Alain, Bram, Chris,

Cornelia, een buurman uit Elsene, Elvira, Fleur, Heidi, Iris, Joeri, Kathrin, Ludo, Marc D.P., Sen, Stefaan S., Steffen en Tine. Coördinatie Cornelia Tietz Eindredactie Maarten Rabaey Lay-out Tine Deckers Druk Dirk Waes