Op vrijdag 19 april 2013 ging groep 8 van de Openbare Inspekteur Amerikaschool uit Noordbroek onder leiding van de secretaris van de Historische Vereniging Hoogezand – Sappemeer e.o., Wim A.H. Rozema, naar Durchgangslager Westerbork. Een verslag door de leerlingen :
Wij zijn met groep 8 op vrijdag 19 april 2013 naar kamp Westerbork geweest. het was daar erg interessant er was ook een meneer mee die er erg veel over wist, bij veel dingen ging die dan een stukje vertellen van vroeger, ook dat was interessant. er was ook een andere klas, maar de kinderen die in die klas zaten wisten iet zo goed hoe ze zich moesten gedragen. ze gingen bijvoorbeeld heel hard roepen. kamp Westerbork was vroeger geen concentratiekamp wat veel mensen wel denken. kamp Westerbork was vroeger een doorvoerkamp, dat is een kamp waar mensen heen gaan, en later met de trein naar een concentratiekamp worden gebracht met een goederentrein waar helemaal geen WC in was, dus het was ook niet zo fris
in de trein. er was wel een soort van WC maar dat was gewoon een emmer die niet schoon werd gemaakt. ik ben al een keer eerder in Kamp Westerbork geweest, maar toen was ik nog jonger, en toen snapte ik er nog niet zo veel van, en nu begrijp ik het wel allemaal. toen we 19 april weer met de busjes naar huis gingen, ging het regenen, dus dat was wel heel jammer. maar voor de rest was het een interessante geslaagde dag!!!
Dit is het monument van kamp Westerbork. Kamp Westerbork. ik vond het museum het leukst. En ik heb er veel van geleerd. En vond de herdenkings stenen heel indruk wekend En het doet je heel veel. Ik zou er graag nog een keer heen willen. En de bunkers waren ook heel interessant Want ik kan me niet voor stellen dat daar op het hele terrein mensen zijn geweest en dat het oorlog was in die tijd. En dat er zoveel mensen met de trein zijn meegenomen En zijn vergast of vermoord Maar ook kinderen en baby`s Judith Tuintjer Insp.Amerika School. Kamp Westerbork Het was leuk en interessant en er was ook een geschiedenisleraar bij. Hij wist er heel van. We waren ook bij het monument geweest. En ook bij het kamp. En ook bij het museum. En bij het monument vertelde de geschiedenisleraar een verhaal over een kapper. GROETJES JULIAN AKKERMAN GROEP 8
Het leven van Sophie in de Tweede Wereldoorlog. Er was een meisje die Sophie heette, ze woonde in Rotterdam samen met haar vader, moeder en broertje. Sophie en haar familie waren Joods. Ze woonden in een rustige straat waar eigenlijk niks aan de hand was. Maar toen, het was 1940, er brak een oorlog uit. Duitsland bezette ons land. Maar Nederland gaf zich niet over. Maar toen het was de nacht van 10 mei 1940, er vlogen allemaal vliegtuigen boven de stad. BAMM BOEMMM. Binnen tien minuten was alles plat gebombardeerd. Ook het huis van Sophie stond in brand, al hun spullen waren weg, ze moesten vluchten. En stonden op straat. Ze liepen rond op zoek naar eten. En opeens stond daar een Duitse soldaat voor hun neus, hij vroeg of ze hun persoonsbewijs bij zich hadden, en dat hadden ze, en daarin stond natuurlijk dat ze Joods waren. En de Duitse regering wilden dat alle Joden weg gingen, en daarom moesten ze met de Duitse soldaat mee, en werden naar een station gebracht, en werden op een trein gezet. Ze wisten niet waar ze heen gingen, maar ze wisten wel dat het niet goed was. Toen ze er eindelijk waren moesten ze heel snel uitstappen en moesten in rijen staan. Want de sterke mannen en jongens moesten zwaar werk doen en de vrouwen moesten de huishoudelijke dingen doen. De mensen die in Westerbork zaten opgesloten woonden in barakken. Elke maandag werd er een lijst opgehangen met namen die de volgende ochtend zich moesten verzamelen bij de trein. Want zij werden dan naar een ander kamp gebracht zoals Auschwitz of Bergen Belsen. Die twee kampen zijn vernietigingskampen. Sophie zit nu een maand opgesloten in Westerbork, het was maandagavond en Sophie ging samen met haar vader kijken bij de lijst met namen, en ze stonden erbij. De volgende morgen liepen ze samen naar de trein en werden erin gepropt als beesten. Sophie zag in de hoek een emmer staan en vroeg aan haar vader waarvoor die was. Hij zei,”als je moet plassen moet je dat daar in doen.” Er kwamen steeds meer mensen bij en de wagon werd super vol. Sophie’s vader zei dat er wel 70 a 80 mensen inzaten. Ze waren 3
nachten en 3 dagen onderweg. Toen waren ze er eindelijk en moesten weer zo snel mogelijk uitstappen. Onder de treinrit was Sophie’s vader ziek geworden. Toen ze allemaal waren uitgestapt werden ze weer in rijen gezet. Gelukkig werd Sophie en haar familie wel bij elkaar in dezelfde rij gezet. Er werd vertelt dat ze moesten douchen en dus hun kleren uit moesten doen, dus dat deden ze. Ze gingen met z’n allen in een soort van loods waar allemaal douchekoppen hingen. Opeens hoorden ze allemaal gesuis en kwam er gas uit. Sophie ging op de grond liggen en zag iedereen dood neervallen totdat zij ook neerviel. Groetjes Anne-Will Jager.
Wij zijn vrijdag 19 april naar het kamp Westerbork geweest. wat hebben we daar gedaan. We zijn daar naar het museum geweest en we zijn daar ook naar het kamp zelf geweest. wat heeft die dag met mij gedaan. Het heeft bij mij wel indruk gemaakt want als je nadenkt dan denk je wel hier hebben wel mensen gelopen die het heel zwaar hadden. Ik vond het ook heel erg dat er iedere dinsdag ochtend een trein kwam die mensen op gingen halen en dat die mensen daar naar Auswitsch gingen of naar een ander concentratie kamp. Ik vond het ook erg dat die mensen zo lang in een goederentrein moesten
zitten zonder eten en drinken en ook maar 1 WC hadden wat meer op een potje leek. Daardoor was het ook niet echt hygiënis daardoor werden ook veel mensen ziek in de lange trein reis. Kamp Westerbork heeft veel indruk bij mij achter gelaten. Ondanks dat het allemaal heel erg was in het kamp werd er ook nog gelachen.
Als je dan op een vernietigingskamp aankwam zoals Auswitsch werd het allemaal nog veel erger want dan werd bijna je hele familie uitelkaar gehaald. want de kinderen moeste bij de kinderen staan en de mannen bij de mannen en de vrouwen bij de vrouwen. Eigenlijk was het kamp Westerbork nog wel een kamp waar je best goed kon leven het was natuurlijk niet helemaal super want je moest hard werken.
.
Door al die leegte kreeg ik pas het idee. Dat het er zo erg was in die tijd. En als diner elke dag weer aardappelpuree. En iedere dag weer strenge arbeid. Door die vreselijke tijd zijn we pas geweten gekomen wat de wereld ons eigenlijk kan brengen. En al die krengen. Die zorgden voor de massa’s moord op joden.
Die boden dan hun hulp en kregen er de dood voor terug. Door dit bezoek aan kamp Westerbork. Voel ik de echte spanning van de 2e wereldoorlog. En ik hoop dat ik dit bedrog niet meer komt Dat de oorlog klaarkomt.
Groetjes, ENDRI. Het kamp Westerbork Op vrijdag 19 april zijn we naar het doorvoerkamp Westerbork geweest. Om half tien ‘s ochtends vertrokken we met taxi busjes van Wolthof. Eenmaal aangekomen liepen we naar de ingang. Het was heel druk, dus gingen we eerst het kamp in en daarna zouden we naar het museum gaan. Toen we in het kamp waren zag je eerst het huis van de kampcommandant het huis werd gerestaureerd, daarna zag je drie kisten, op die kisten stonden getallen op. Die getallen betekenen hoeveel mensen er zijn weggevoerd van Westerbork naar de vernietiging kampen. Ook stond er op hoeveel het hebben overleefd. Toen we daar klaar waren gingen we naar het treinwagons waar de mensen in de trein gingen. Daarna gingen we naar een plein waar allemaal steentjes stonden met sterretjes en vlammetjes, sterretjes staan voor joden en vlammetjes voor zigeuners. In totaal staan er 102000 stenen. Toen we daar klaar waren gingen we naar het monument. Dat was een stuk spoor, op dat spoor lagen allemaal briefjes van kinderen die daar ook zijn geweest. Daarna gingen we naar een maquette van het kamp. Toen gingen we lunchen. Toen we klaar waren met eten gingen we terug naar het museum. Helaas hadden we te langzaam gelopen en daardoor konden we niet meer de film kijken. We mochten nog wel snel door het museum lopen.
groetjes Roelinde
Het leven in Kamp Westerbork In 1933 komt Adolf Hitler aan de macht. Sinds dien verandert alles.
Joden mogen in eens niks meer. Alleen maar omdat Adolf Hitler joden haat. Hij wil joden weg hebben dus hij bedenkt een plan, een plan zodat de joden voor eens en altijd verdwijnen. Hij bedenkt: We laten iedereen een persoonsbewijs tekenen en degene wie joods is moet een gele ster kopen met het woord jood erop. Als we weten waar de joden wonen pakken ze we op maar het adres staat in hun persoonsbewijs. We zetten ze op de trein naar Westerbork en daar stellen ze zich op in twee rijen mannen aan de ene kant en vrouwen aan de andere kant. We gaan ze één voor één bekijken of ze nog kunnen werken. Als ze nog kunnen werken gaan ze naar de rechter kant kunnen ze niet meer werken gaan ze naar de linker kant, als je aan de linker kant staat wordt je naar een speciale ruimte gebracht en wordt je haar afgeknipt van dat afgeknipte haar vlechten we dekens van,. Als je haar er is afgeknipt moet je je uitkleden en wordt je vergast. De dooie mensen die worden vergast gooien we op een bult.
Op 5 mei wordt Nederland bevrijd alle gevangenen worden vrij gelaten. De vrouwen die met soldaten van Duitsland een relatie hebben gehad worden kaal geschoren en er wordt een hakenkruis op hun hoofd gezet en worden voor vele mensen vernedert. Dit was het verhaal van de tweede wereld oorlog. Er zijn veel mensen die deze gebeurtenis op 4 mei herdenken. Wij zijn ook met de hele klas naar Westerbork geweest het was heel indruk wekkend. Van Carmen.
Op 19 april zijn wij met de groep naar Kamp Westerbork geweest. Het was heel interessant. We moesten 2,4 lopen en dat vond ik niet Erg want het was heel gezellig. Toen we bij het kamp aan kwamen zagen we gelijk het huis van de commandant, het zag er heel oud uit. Toen liepen we de kamp echt binnen. Het was best rustig,tot dat we een andere school tegen kwamen .Toen ik de stenen zagen, dacht ik: het is niet normaal wat Adolf Hitler had gedaan . zo veel joden en zigeuners. Toen gingen we naar het monument. Er lagen heel veel brieven op de grond. Daarna gingen we naar de museum, je zag heel veel dingen uit de tweede wereldoorlog. We gingen eigenlijk nog een speurtocht doen maar we hadden niet genoeg tijd toen gingen we naar huis
Groeten Javin
Op 19 april zijn we met groep 8 naar Westerbork geweest. Eerst zijn we naar het museum geweest maar het was zo druk dat we eerst naar het kamp gingen. toen moesten we eerst een stukje lopen met de hele klas en er was nog een oud geschiedenis leraar bij MR.Rozema en Ida Iden. MR.Rozema vertelde heel veel over het leven in kamp Westerbork. en volgens mij vonden wij het allemaal indruk wekkend van Jeremy
Een tijdje geleden zijn we met groep 8 naar kamp Westerbork geweest. Om half 9 stonden de taxibusjes op de parkeerplaats. Het waren drie stuks van taxibedrijf Wolthof. De rit naar het museum duurde erg lang, maar gelukkig waren de busjes comfortabel. Uiteindelijk kwamen we na een uur of zo bij het museum. In het museum was het helaas heel druk, daardoor zijn we bijna de hele dag niet in het museum geweest. Afijn, je mocht buiten even iets eten en daarna gingen we lopend naar het kamp. We namen het pad door het bos. Langs het pad stonden borden van de sterrenwacht, en verder op de route kwamen we de radiotelescopen en een hangar tegen. Uiteindelijk kwamen we op de asfaltweg. We stonden vlakbij het kamp. Buiten het kamp stonden vijf stenen die wat weg hadden van doodskisten. Op elke steen stond de naam van een kamp, hoeveel mensen er naartoe zijn gebracht en hoeveel mensen in die kampen zijn omgekomen. We kregen uitleg van een oud-geschiedenisleraar van de voormalige mavo Zuidbroek. Ook kwamen we langs het huis van de kampcommandant. Jammer genoeg konden we niet in het huis kijken. Toen liepen we het kamp in. In het kamp stonden geen gebouwen meer. Alleen een gebouw met een schaalmodel van hoe het kamp er vroeger uitzag. Wat er nog wel was, was een soort perron. Op de grond lagen stenen die leken op bielzen. Ook waren er heuvels waar vroeger de barakken op stonden. In een gedeelte van het kamp stonden dubbele hekken. Daar stonden vroeger de strafbarakken, voor mensen uit het kamp die de regels hadden overtreden. Ook kwamen we bij de appélplaats. Op de grond lagen lichte stenen en donkere stenen. De donkere stenen lagen in de vorm van Nederland. Op de donkere stenen, dus op de vorm van Nederland, stonden gladde bakstenen. Die bakstenen stelden stuk voor stuk een persoon voor. Op bijna elke steen stond een jodenster, maar op sommige stenen stond een vlammetje. Dat betekende zigeuner. Ook stonden er in het kamp glazen platen met uitvergrotingen van briefkaarten erin, die door gevangenen zijn geschreven. Uiteindelijk kwamen we bij de rails aan. Daar kregen we een paar verhalen te horen. Bij de rails lagen bloemen en gedichten. Naast de rails stond een bunker, maar daar zijn we niet in geweest. Helaas was er een klas die heel asociaal deed in het kamp. We zijn via de asfaltweg teruggegaan. We zijn kort in het museum geweest en toen weer terug naar school. Ik vond het zelf heel interessant. Groetjes, Tom Brouwer, groep 8 Joden Waarom moesten joden weg en hadden zoveel pech. Ze moesten een ster dragen misschien werden ze daar mee geplaagd . Ze waren anders maar toch ook inlanders . De baas was Adolf Hitler en was ook half jood maar dat wist hij niet want zijn ouders zijn dood . Ze kwamen eerst in Westerbork en moesten hart werken met hark en vork. Later werden ze vervoerd naar Autswits. Er waren 2 groepen van jongens en meisjes . Het was geen prettig reisje. Later was het voor bij en iedereen was blij . Lisa munnik
Daar sta je dan in kamp Westerbork nu voel je echt hoe erg het daar was,die vreselijke sfeer. Mensen werden daar heen gebracht en doorgevoerd naar een concentratie kamp. Laten we ons even verplaatsen in een jongentje van 6 in die tijd. Je denkt dat hitler een goede man is je gaat naar de jeugdclub en doet alles wat hij zegt.En ook je ouders denken dat hij goede dingen en de waarheid zegt.Het jongentje dat met vrienden naar de jeugdclub gaat.Wow wat een goede dingen zegt hij ZEGT.Die dag die dag dat hitler opeens ooorlog gaat voeren tegen Nederland alles veranderd de jongen en zijn Familie worden opgepakt en zitten een paar dagen in Kamp westerbork.Ze merken er nog niet veel van ze denken dat westerbork een leuk kamp is maar nee die ene dag worden ze doorgevoerd naar Auswitch.Dan begint het avontuur echt vol spanning staan ze in de rij ga ik naar links of recht links overleef je sowieso niet en rechts mischien zijn hele hoofd slaat op hol’links rechts links rechts’ en dan hoort hij
‘’LINKS’’ hij is weer in de wereld plots ziet hij hoe een man naar links moet en vervolgens wordt vermoord dan is hij aan de beurt….’’rechts laufen nu’’ later op het kamp hij gaat samen met een man het kamp uit ze zijn bevrijd maar de vader en moeder zijn helaas overleden maar de jongen leefde nog lang en gelukkig. En raakte dit verhaal je mij raakte het wel ookal heb ik het zelf verzonnen en dan te bedenken dat er mensen zijn die hitler na doen respectloos…erg Groetjes ,wouter
c. Tekst en fotografie : leerlingen groep 8 Inspekteur Amerikaschool Noordbroek.
