Backstage Terugblik op de geweldige feestdagen! Januari #1 jaargang 2012
Voor leerlingen door leerlingen
Inhoud Hallo goede voornemens!
3 5
Deze editie staat in het teken van de oorzaak van onze goede voornemens, de vele uitbundige feestdagen, en het frisse nieuwe jaar. We kijken terug op 2011 en al zijn geweldige momenten en tegelijkertijd verlangen we alweer naar de zomervakantie. Maar zo ver is het
Hét kerstgala van 2011
Wist jij dàt?
6 7
nog niet. Eerst staan er onze examenleerlingen nog een paar examens te wachten. En ook wij niet-examenleerlingen moeten nog even aan de bak. Maar onthoud: het is allemaal voor een goed doel. Toch? Wij hopen in ieder geval dat jullie toetsen en examens goed gaan en wensen jullie namens onze voltallige redactie een ontzettend gelukkig en, jawel, leerzaam 2012!
LOVEYOURLOOK
8
Gastcolumn Edna Azulay
10
Het Atelier
11
Veel leesplezier,
Heb je een minuutje?
Joyce en Lieke
13
Sinterklaas kapoentje!
14
In de spotlight
15 16
Schrijven zegt meer
17 Kerstverhaal
18
Column VOX
Fun and games
Hallo goede voornemens!
Do’s - Huiswerk maken - Minder snoepen - Kamer opruimen - Kamer dan ook opgeruimd houden - Meer fruit eten - Sporten
Dont’s - Te laat naar bed gaan - Ruzie maken - Brutaal zijn - Troep maken - Opstandige puber uithangen
Maar jullie gaan vooral: -Slapen - Naar voorstellingen - Mijn best doen - Feestjes vieren - Nog meer feestjes vieren - Lekker eten - Rust nemen en niet stressen - Diep inademen - Aandacht aan vrienden besteden - Lief glimlachen naar dat oude vrouwtje - En veel lachen!
Of niet!
Prac ht we n ige nieuw atuur j lijk N aarsbelo ft IET n akom es, die en.
2011, we hebben samen ontroerende momenten meegemaakt, hard gelachen en even hard gehuild, maar de tijd van afscheid is gekomen... DOEI HÈ!
HAPPY NEWYEAR! ! ! Welkom 2012! Hier een overzicht van activiteiten en gebeurtenissen die je dit jaar niet mag missen.
- Open Dag THV 14 januari - Pre Valentine Party Alcazar Events 4 februari - Grouplove in Rotown, bekend van het Metropolis Festival 12 februari - First Aid Kit in Rotown 15 februari - Motel Mozaique 19 t/m 22 april - Koniginnedag 538 concert 30 april - Koniginnedag Bitterzoet 30 april - Dunya Festival Rotterdam 27 mei - Parkpop Den Haag 23 juni - Metropolis Festival Rotterdam 1 juli - Lowlands 17/18/19 augustus
Hoog te Het T puntje van HV ke 2 rstgal 011: a! Op dé boot, de afgelopen jaren, was het kerstgala van de Theaterhavo/vwo nooit een succes: de ruimte werd elk jaar te klein voor het aantal scholieren, rotjochies konden niet weg worden gestuurd en dronken kinderen moesten blijven rondlopen op die boot, wat nog knaplastig is als je zat bent, aangezien de boot werkelijk beweegt. De enige oplossing leek de heuse Hollywood Music Hall, in mijn woordenboek beter bekend als Snollywood. Er zou alcohol worden geschonken en de onderbouwers zouden eerder weg gaan. Genoeg ingrediënten om dit schoolgala tot een succes te maken. Verhalen over een ronddraaiend plateau had ik al gehoord, maar het werktuig had ik nog nooit in werkelijkheid gezien. Tot 23 december. Met centimeters hoge hakken en een rood met zwarte jurk stapte ik Hollywood binnen. Met mijn hakken was het wel zo dat ik ongeveer op alle bezoekers kon neerkijken. Behalve meneer Ponsioen. Die kon ik eindelijk recht in zijn ogen kijken. Eenmaal binnen gingen mijn crew en ik op zoek naar de fotograaf en zijn lelijke achterdoek. Zelfs de Kerstman stond mee te kijken. Het kiekje werd genomen en vanuit mijn ooghoek zag ik hem al, de draaischijf. Wat het nut ervan was, is mij nog steeds niet duidelijk, maar mijn leven is sinds het zien van de draaischrijf weer een stukje completer. Om het uur werd telkens dezelfde muziek gedraaid, steeds meer meisjes trokken hun hakken uit, probeerden op dubstep sexy te blijven kijken en te kleine jongens goten teveel alcohol in hun lichaam. Kortom, bijna net zoveel ellende als op die partyboot. Desondanks had ik het beste schoolfeest ooit. Nog nooit zo hard gelachen met mijn klas. Nog nooit zo hard gedanst met mijn klas. Maar boven alles had ik de historische Hollywood-draaischijf gezien. Eva Toorop, 5HB
‘Dat meen je niet?!’ ‘Serieus?’
Wist jij dat?
‘Wist jij dat?’
- Het Nederlandse woord sinaasappel (appelsien) is afgeleid van China's appel? - Een struisvogel met gemak een scooter kan bijhouden? - De Nederlandsche Cocaïnefabriek aan het begin van de twintigste eeuw de grootste cocaïnefabriek ter wereld was? - Adolf Hitler persoonlijk opdracht gaf tot ontwikkeling van de Volkswagen Kever? - Donald Duck strips verboden waren in Finland, omdat hij geen broek draagt? - In de zin "the quick brown fox jumps over the lazy dog" alle letters die op je toetsenbord staan worden gebruikt ? - De olifant het enige zoogdier is dat niet kan springen? - Het meer waarschijnlijk is dat je door een champagnekurk wordt gedood dan door een giftige spin? - Een varken fysiek niet in staat is om naar de lucht te kijken? - Een kakkerlak 9 dagen in leven kan blijven zonder zijn hoofd? - Mannen vaker de hik krijgen dan vrouwen? - Onze ogen altijd even groot zijn als toen we geboren werden. Onze neus en oren daarentegen stoppen nooit met groeien.
LOVEYOURLOOK
Alweer een jaar is ons voorbij gevlogen, maar voordat we het jaar 2011 definitief afsluiten kijken we met Berend van den Brand (4b) terug op het afgelopen jaar. Welke trend mag er in 2011 en hoe zulle we eruitzien in 2012? Wat gaan we volgens jou dragen in 2012? Veel vintage, in de lente veel bloemenprintjes met een stoere edge. Waar shop je het liefst? Bij de Episode, de Zipper, ZARA, River Island en de Bershka. Wat is je favoriete kledingitem? Een leuke warme muts.
Wat is je grootste fashionblunder? Vroeger heb ik wel eens een gele broek met een paarse trui aangedaan, vreselijk! Wat staat er op dit moment op je wishlist? Een leren rugzakje en een Noorse trui! Welke trend mag er van jou in 2011 blijven? Van die glimmende jassen met die bontkragen.
Heb je nog een geheime fashiontip voor de lezers? Kopieer niet andermans stijl en zorg dat kleuren bij elkaar passen, dus niet geel en paars. Tekst: Vanna (4B) Met dank aan Berend, Jaleesa en Dammes.
Waar zie je jezelf over 5 jaar? Geen idee, ik hoop misschien op het podium. Maar misschien ook wel ergens in de modewereld?
Gastcolumn
Edna Azulay 5V
Kou, griepjes die om de twee weken weer opspelen. Norse gezichten die tegen druilerig weer in fietsen. De kerstdagen, wanneer we ontzettend veel van iedereen houden en ineens allemaal wereldvrede willen. Treinen die niet rijden. Vergeet vooral de euforische, dronken waas van oud en nieuw niet, met de goede voornemens die de volgende dag, samen met oliebollen en champagne, gewoon weer worden uitgekotst. Winter. Ik houd er niet van. De schooldagen zijn langdradig en waar ik mijn motivatie heb gelaten weet ik ook niet meer. Het lijkt ook wel alsof al het moois zich ergens diep verstopt heeft om pas weer tevoorschijn te komen wanneer de eerste warme zonnestralen op ons neervallen. Het straatbeeld bestaat nu vooral uit zuurkijkende gezichten. Ze geven zich over aan de kou en verschuilen zich achter michelanmanachtige donsjassen, brede sjaals en thermisch ondergoed. Ik weiger daaraan mee te doen en blijf het liefst het hele jaar door rondzwieren in mijn jurkjes. Waar de winter overal een duister tintje achterlaat, doen deze kledingstukken me denken aan fijne momenten. Ze herinneren me aan roezige, warme dagen waar alles gewoon gaat zoals het moet en dat zonder erbij na te denken. Elke week een beetje verliefd worden op iemand anders. Met blote voeten in het gras. Dansen tot het weer licht wordt - en dan nog langer doorgaan.
Met de regen en ijzige windvlagen van nu in je gezicht lijken zulke dingen toch een stuk minder aanlokkelijk. Aangezien het einde van deze misère nog afschuwelijk ver weg voelt, maak ik het maar niet erger dan het al is. Ik verzet me tegen het verlangen naar iets echt warms rond mijn benen en blijf gewoon bikkelen in mijn panty’s. En een zomerjurk. Hopen dat ik hiermee de zon een beetje uitlok.
Het atelier Dé plek voor filmers en vormgevers!
De filmklas Over het algemeen houdt de filmklas zich stilletjes op de achtergrond. (Op een eventuele chaotische, luidruchtige lipdub na dan.) Maar waar is de filmklas dan zoal mee bezig geweest? Hier lees je een korte review van afgelopen jaar!
Best bezochte films 2011 1. Harry Potter And The Deathly Hallows - part 2 2. Drive 3. Black Swan 4. The King's Speech 5. Rise Of The Planet Of The Apes
Het rad van Onfortuin!
Vind jij het kruisjessysteem niet ook zo ontzettend saai? Wij, leerlingen van de Filmklas, vonden van wel. Daarom hebben wij iets niets bedacht. Namelijk 'Het Rad Van Onfortuin'. Na drie kruisjes hoeven wij niet per se eerder of later terug te komen. Wij draaien aan het rad van fortuin. Het rad van fortuin beslist welke straf er op de kruisjes staan. Zo is een van de mogelijke sancties: houd een spreekbeurt over verf.
6. Mission: Impossible - Ghost Protocol 7. Biutiful 8. The Girl With The Dragon Tattoo 9. X-Men: First Class
10. Bridesmaids
De Lipdub We zijn er nu al helemaal mee doodgegooid, maar mocht je, door een of ander wonder, de lipdub nog niet gezien hebben. Ga dan naar de volgende link om hem alsnog te bekijken: http://www.youtube.com/watch? v=6a2GETC95rs&feature=related
Kerstgala Aftermovie Ben jij ook naar het kerstgala geweest? Dan heb je vast Dammes Kieft en zijn camera wel langs zien komen. De Aftermovie is zo goed als klaar. Check gauw de clip op youtube, misschien zit je er zelf
ook wel in!
Promofilmpje: Om het promofilmpje van de filmklas van vorig jaar te bekijken, ga naar deze link: http://www.youtube.com/watch? v=YBg5z1eGYWI
Het atelier Het afmaakverhaal Renske van ‘t Veer, Esmee van Zeventer, Julia Vermeer Op school was ik niet in de stemming, ik deed kortaf tegen mijn vrienden en lette niet op in de les. De geluiden van de vorige avond bleven maar in mijn hoofd rondspoken. Ik probeerde een reden te vinden, maar ik kon niks bedenken. Ik besloot het mijn beste vriend Leo te vertellen. ‘Hmm, raar verhaal. Weet je zeker dat het je vader niet was?’ Vroeg Leo met één opgetrokken wenkbrauw. Ik merkte dat hij mij niet geloofde. ‘Leo, mijn vader kwam pas om 1 uur thuis.’ ‘Misschien heb je het gedroomd, of misschien spookt het in jullie huis.’ Bij het woord geest liepen de rillingen over mijn rug. ‘G-g-geesten?’ vroeg ik stotterend. Leo keek op en zei: ‘Geesten bestaan niet joh! Maak je niet zo druk!’ Leo’s woorden waren lief bedoeld, maar stelden me niet gerust. Ik liep naar mijn fiets en fietste snel naar huis. Onderweg naar huis probeerde ik aan leuke dingen te denken. Het was waarschijnlijk niks, Leo had gelijk. Ik fietste in gedachten verder, tot ik zag dat de weg afgesloten was. Ik las het briefje dat op het hekje bevestigd was. Het leek op een schatkaart, er was beschreven welke weg ik moest nemen. ‘Onzin zeg, ik kan beter het bospad nemen, dat is veel sneller.’ Mompelde ik in mijzelf. Ik stapte weer op mijn fiets en nam het bospad. Ik merkte dat het aan het schemeren was, hoe lang was ik al niet onderweg? Het bospad leek oneindig. De grote bomen omringden me. Ik begon sneller te fietsen, en merkte dat het mistig werd. Ik stapte van mijn fiets af, dadelijk rijd ik nog tegen een boom aan. Ik voelde me onrustig en pakte mijn telefoon, om even met mijn moeder te bellen. Mijn telefoon knipperde. Batterij leeg? Het toestel sprong ineens aan, opende het menu en sloot het weer. Daarna begon het mobieltje foto’s te maken en te knipperen. Verstijfd keek ik naar het apparaat. Na een tijdje keek ik op en zag dat de mist weg getrokken was. Ik deed mijn telefoon snel weer in mijn zak en stapte op mijn fiets. Snel naar huis, ik verlangde naar warme chocolade melk. Toen ik de deur dicht deed voelde ik me opgelucht. ‘Mam, ik ben thuis!’ Riep ik toen ik naar de woonkamer liep en mijn tas en jas op de grond gooide. Op de eettafel trof ik een briefje aan. Wij zijn naar een voorstelling. Waarschijnlijk om een uur of elf thuis. Geef je Cobalt te eten? Liefs, pappa en mamma. Fijn. Alleen thuis. Ik moest er niet aan denken om vanavond alleen te zijn. ‘Cobalt, waar zit je jongen?’ Met een paar katten brokjes in mijn hand liep ik door het huis. ‘Coooo-baalt!’ ik deed het licht aan en liep naar boven. Er hing een nare sfeer in het huis en de krakende trap maakte het niet beter. Toen ik eindelijk boven was ging de slaapkamerdeur van mijn ouders plotseling open. ‘C-Cobalt?’ ik deed een stap naar voren. En nog een. Ik kwam steeds dichter bij de deur. Mijn hand zweefde langzaam naar de deurklink. ‘BOEMM!’ van schrik liet ik de brokjes uit mijn hand vallen. Ik keerde me met één ruk om. Ik was nog nooit zó bang geweest. Na een paar seconden besefte ik dat het geluid van beneden kwam. Opgelucht haalde ik adem. Ik hoopte vurig dat Cobalt tevoorschijn was gekomen en iets had omgegooid. Snel liep ik de trap af. ‘Cobalt, wat heb je…?’ halverwege mijn zin trof ik Cobalt slapend op de bank aan. Gewoon een brave kat die al die tijd lekker lag te slapen. Ik liep naar de keuken. Toen ik bijna bij de keukentafel was, viel het licht uit. Er gleed iets warms langs mijn been, maar ik was te bang om te beseffen dat ik in mijn broek had geplast.
!
Heb je een minu utje? actie oelt de red v ie it d e e z De d! aan de tan Kolk stevig
Daniel van
der
Kan je de lezers iets meer over jezelf vertellen? Ik ben Daniël,15 jaar en zit in 4B. Ik doe film, en ben eigenlijk al heel lang bezig met het maken van films, en deed eerst voor de grap muziek maken erbij. Toen ben ik het maken van muziek veel leuker gaan vinden, en ben ik mij hierop gaan focussen. Sinds wanneer en waarom? Ik ben begonnen met Rap eind groep 8. Ik hield het voor mezelf, omdat ik er onzeker over was. Pas in de 2de zette ik mijn eerste nummer online. Ik werd ermee gepest door klasgenoten en dus besloot ik niets meer op internet te zetten. Pas eind 3de kreeg ik meer erkenning. Afgelopen zomervakantie had ik een nummer gemaakt die vaak beluisterd werd. Ik kreeg opeens respect voor wat ik deed. Toen ging het snel. Giorgio (2de) wilde een videoclip met mij opnemen en Ian (3de) een nummer.
Is het puur een hobby of zou je later meer met jouw muziek willen doen? Nee, het is echt puur een hobby. Het zou leuk zijn mocht ik er iets mee bereiken, maar het is niet waar ik
Kunnen de leerlingen jou de komende tijd als artiest op een feest tegenkomen? Nope, ik maak niet echt feestmuziek. Wel kunnen ze binnenkort 2 nieuwe videoclips bekijken op YouTube. Een solo productie, en één nummer met Ian Comvalius van Dynamic Four.
Wat voor muziek maak jij precies? Ik maak Hip-Hop. Ik schrijf teksten, en rap op beats die ik zelf produceer of op internet vind.
Heb je weleens mogen optreden? Ik heb één keer mogen optreden. Ik deed mee aan een Rap Battle georganiseerd door de Kroepoekfabriek. Beviel dit? Het was op zich wel cool. Maar achteraf gezien heb ik mezelf best wel voor lul gezet. Toen ik het optreden terugkeek, viel mij op dat ik in heel die club de enige blanke jongen was. Grappig detail vind ik zelf.
Wil je je me nog iets k d Don't eleerling wijt aan do dr e ugs. n?
Check them out! Youtube: Dynamicfour4 en RedCapMusic. Twitter: @RoodPetMoesiek
Somewhere over the rainbow...
Ga allemaal kijken naar De tovenaar van Oz! Nu te zien in het hofpleintheater.
16 december 2011 t/m 5 februari 2012
Sinterklaasje kom maar binnen met je knecht...
Vrijdag twee December jongstleden, de zenuwen gierden door de hal van de Pieter de Hoochweg 222. Alle thv’ers verzamelden zich in het theater in afwachting van de goedheiligman. Na enkele zinnen van het befaamde nummer ‘’Sinterklaasje kom maar binnen met je knecht’’ gaf Sinterklaas toe aan deze roep en liep hij binnen onder luid gejoel van de leerlingen. Samen met twee pieten riep de Sint enkele leerlingen van de THV naar het podium, ook Lieke en ik konden werden bij de goedheiligman ontboden. Opvallend was dat de Sint af en toe even wat uitleg gaf over enkele stijlfiguren die hij in zijn spraak gebruikte, toch jammer voor meneer Ponsioen dat hij er niet bij heeft kunnen zijn. ‘’Lekker kort maar toch heftig’’ zo sprak de sint over het enerverende nummer Sinterklaaskapoentje, een van de vele nummers die we zongen voor de goedheiligman. Wij hopen dan ook maar dat de Sint ook volgend jaar niet stilletjes ons theatertje voorbij gaat en wij bedanken hem en zijn pieten voor een fantastische ochtend! Misschien dat de heer Ponsioen, Remijn en van der Jagt dan ook van de partij kunnen zijn.
Deze edtie staat Mirella Beau Vermeulen in the spotlight!
Mirella, tegenwoordig zijn jouw muzikale talenten ook op het internet te bewonderen. Zie jij een toekomst in de muziekbranche voor je? Ja, ik hoop het wel! Ik wil zeker iets met zingen gaan doen. Ik schrijf nummers en ik vind het super om die met andere mensen te delen of te zingen en te zien dat ze het goed vinden! Ik vind the script en one republic erg goed en speel graag nummers van hen. Ik hou van verschillende soorten muziek. het ligt er maar net aan hoe ik me voel. Mijn stemming kan van John Mayer naar dubstep gaan!
Je speelt gitaar, heb je dit zelf geleerd of zit je op les? Ik heb een tijdje op gitaar les gezeten, maar dat werd op een gegeven moment een beetje eentonig. Toen ben ik er van af gegaan en nu zoek ik zelf uit hoe liedjes in elkaar zitten.
Joyce is fan. Toen ik haar jouw filmpjes liet zien, heeft ze je direct opgegeven voor The Voice of Holland. Mij opgegeven voor The Voice haha! Dat is wel leuk als het lukt doe ik mee. Ik dacht alleen dat deelnemers achttien jaar moesten zijn?
Hoe heet jouw YouTube account ook al weer? MirellaBeau. http://www.youtube.com/user/ MirellaBeau/videos
Grapje, sorry. Haha, ik dacht al!
Stel je krijgt de kans om door te breken. Voeg je je het liefst in het rijtje Jan Smit, De 3J’s en Nick en Simon, of hoor je liever bij Taylor Swift, John Mayer en Damien Rice? Jan Smit, uhmm... Nee, het is natuurlijk al super als je een kans aangeboden krijgt, maar ik richt me liever op de Engelstalige muziek.
Hollywood for the win? Ik wil en ga naar het buitenland. Dat staat vast. Ik heb werkelijk niets met Nederland.
Schrijven zegt meer… Iedere maand vind je hier een leuk project dat zich bezig houd met schrijven. Want zeg nou zelf niets is leuker dan schrijven, mits het natuurlijk niet voor school is! En deze maand hebben we Postcrossing in het zonnetje staan. www.postcrossing.com is een organisatie die het mogelijk maakt om ansichtkaarten van over de hele wereld te ontvangen. Het principe is simpel, je vraagt via de site een adres aan waarnaar je vervolgens een ansichtkaart verstuurd. Wanneer deze persoon jouw kaart heeft ontvangen geeft de website jouw postcode aan iemand anders die jouw vervolgens dan een ansichtkaart stuurt. Laar maar komen dus die kaarten vanuit China, Amerika, Spanje, etc.! Even een voorbeeldje:
Deze ansichtkaart is verzonden uit Duitsland naar Amerika. Mocht je nu het record willen verbreken, dan ben je nog wel even bezig want voorlopig staat de Duitse Willi bovenaan de lijst met 6692 verzonden ansichtkaarten!
Schrijfwedstrijden. Doe Maar Dicht Maar 1 februari 2012 Op Ruwe Planken 15 februari 2012
Kerstverhaal Meneer Ponsioen zijn vindingrijke schrijfopdrachten. Dit maal moesten de leerlingen van 5HA een kerstverhaal geschreven door Tommy Wieringa afschrijven. Uiteindelijk kwam het verhaal van Sandra Potters als beste uit de bus.
Een onvergetelijke kerst Mijn vader hield niet van verrassingen. Dit had hij zich onvoldoende gerealiseerd toen hij mijn moeder trouwde. Waar hij zich ook geen rekenschap van had gegeven, is dat zij niet alleen zou blijven. Zo zou zij hem vier kinderen baren, waarvan er drie sterk op haar leken, zodat hij zich thuis in een spiegelzaal bevond waar hem vanuit alle hoeken en gaten afspiegelingen van zijn echtgenote naderden. Ikzelf leek op geen van beiden, niet de geringste overeenkomst – een wonderlijke speling van de natuur, blank ei in een gepikkeld nest. Toen ik daar de leeftijd voor had, ben ik in de sociale omgeving van mijn ouders gaan speuren naar volwassenen met wie ik mogelijk enige gelijkenis vertoonde, een gewoonte waarmee ik ook naarmate het leven voortschreed nooit helemaal heb kunnen breken. Een volgende verrassing die het huwelijk mijn vader bezorgde, was mijn oom Sal. Hij was mijn moeders broer, die twee waren erg op elkaar gesteld. Soms zagen we hem jaren niet, totdat hij opeens weer opdook, de Bonte Prins van Twijfelachtige Levenswandel, zoals mijn vader hem noemde. Toen mijn oom Sal op een winterdag het pad opreed in een gehuurde bestelbus met donkere ruiten, heb ik mijn vaders feestelijke kerststemming zien barsten als een autoruit. (tot hier Tommy Wieringa red.) Vader had het niet zo op Sal. Sterker nog, hij walgde van Sal als van onweer op een zomerdag. Oom Sal kwam gezellig bij ons kerst vieren. Zonder aankondiging, iets waar mijn vader ook een hekel aan had. Mijn moeders geluk kon niet op, eindelijk zag ze haar geliefde broer weer. ’s Avonds was het kerstdiner een groot succes. Vader zat met een chagrijnige kop aan tafel en Sal praatte de oren van onze koppen. Het konijn was aangebrand, de aardappeltjes waren niet te eten en de witlof met kaas en ham was niet gaar. Mijn moeders kookkunsten waren niet zo best. Om eerlijk te zijn, het eten van mijn moeder was nooit te pruimen, maar dat zei je niet. Nee, je at het gewoon op en als ze vroeg of ik het lekker vond, zette ik zo’n overdreven lach op en zei ik: ‘Ja hoor mam, héérlijk.’ Ach, ze was er blij mee. De radio stond aan en de kerstklassieker ‘Let it snow’ kwam voorbij. Moeder sprong van tafel en trok vader mee om te dansen. Gierend van het lachen zat Sal te genieten van de gekheid van mijn moeder. Die gekheid zal wel bij de ouders van mijn moeder hebben gezeten, want Sal kon er ook wat van. Tijd voor het toetje. Er werd een grote bak ijs op tafel gezet, gezellig en stijlvol. Om het nog gezelliger te maken, kregen we allemaal een lepel en riep mijn moeder: ‘Tast maar toe!’. Een paar uur later lag ik op bed. Gelukkig, deze dag overleefd. De volgende ochtend was het meteen al raak, mijn vader en moeder maakten ruzie over de onaangekondigde komst van mijn oom. Dit is als wakker worden met een koude emmer water over je heen. Fijne Tweede Kerstdag. Oom Sal had een hoop cadeautjes voor mij, moeder en vader meegenomen. Moeder heeft altijd cadeautjes, ze is zo’n allemansvriend. Het maakt niet uit wie er langskomt, ze heeft alles in huis, en altijd heeft ze cadeautjes. Deze keer dus ook. Voor mij, vader en oom Sal. Tijd om cadeautjes uit te pakken. Het eerste cadeautje was voor Sal, het waren sokken. Sokken zijn zo’n afgezaagd kerstcadeautje. Het is als douchegel krijgen voor je verjaardag, zo van ‘ga jij eens douchen!’. En precies, dat cadeautje was van mijn vader. Er kwam zo’n neplachje op Sals gezicht. Ik negeerde het en pakte het volgende cadeautje. Het was er eentje voor mij. Het was een voetbal. ‘Bedankt, Sal!’ zei ik. Ik kreeg een nijdige blik van mijn vader toegeworpen. Mijn vader kreeg ook een erg leuk cadeautje van oom Sal, een set kaarsen. Echt iets wat mijn vader nodig had. Ach, het leek wel alsof ze het expres deden, elkaar zo stangen. Nou, ik zal wel degene zijn die de vrede in dit huis moet bewaren, aangezien mijn moeder alles maar accepteert. Deze avond was het eten wel smakelijk. Het was gourmetten, dus als er iets verpest aan was, was dat je eigen schuld. Als toetje hadden we weer zo’n smakeloze bak ijs. Mijn vader had het gehad en liep naar buiten. Hij ging een stukje rijden zei hij. Sal vroeg iets later waar mijn vader was en ik vertelde dat hij was gaan rijden. Sal schrok zich dood. Het is superglad op de weg. ‘Je moet wel gek zijn om nu de weg op te gaan,’ zei mijn oom. Blijkbaar wist mijn vader dit niet, anders was hij niet een stukje gaan rijden. Sal probeerde hem te bellen, maar na de vierde keer voicemail gaf hij het op. Sal pakte de gehuurde auto en ging mijn vader zoeken. Na een uur kregen we een telefoontje, het was Sal. Vader was tegen de vangrail aangereden en lag bewusteloos in zijn auto. Sal had gelijk de ambulance gebeld. De ambulance was er na twintig minuten. Vader was inmiddels al bijgekomen, en hoorde dat Sal zijn leven had gered. Zonder Sal had hij daar nog gelegen en was er misschien wel een auto tegen hem aan gereden. Toen vader dit besefte sprongen de tranen in zijn ogen. Nooit had iemand zo iets voor hem gedaan. Sal was niet zo vreselijk als vader altijd dacht. Hij was een geweldig persoon. Vanaf dat moment kwam Sal veel vaker bij ons langs. Een paar keer per maand. Vader accepteerde Sal compleet. De kerstdagen waren nooit meer zoals die ene keer. Dàt was echt een onvergetelijke kerst.
Mail je oplossingen, tips en tricks naar:
[email protected]
Fun and games Twitspin
Laat je hersenen kraken! Verdeel 110 in twee delen, zodat het ene nummer 150 procent van de zal ander worden. Wat zijn de 2 nummers?
Als je een lege 5 liter en een lege 3 liter fles hebt. En ongelimiteerde toegang tot water. Hoe kun je dan 4 liter krijgen ?
Tijd voor een overhoring! Welk woord is juist geschreven?
Drie blond je De barma s zitten in de bar hu n vraagt h n succes en: "En da te vieren. vieren?". mes, wat valt er te Antwoord te maand be en van de blondjes : zig gewee st, en we "We zijn maar een terwijl op hebben d de doos s e tond: 3 to t 6 jaar!".. puzzel nu al af, . Goed of fout? - anamese - cosmopoliet - Ik heb hen dat boek gegeven - arsenaal - drakonisch - gros - lakoniek
- a capella of acapella - discipel of dicipel - toendertijd of toentertijd - gevlei of gevlij - nordicwalken of nordic walken - kop-van-jut of kopvanjut
Su to the duko!
Column VOX Zoals altijd onze eigen anonieme, geheimzinnige columnist(e) op de laatste pagina.
Onweerstaanbaar Het is inmiddels een cliché, maar nog niet voor de gehele doelgroep van dit prachtige medium: Andy Warhol liet zo'n 50 jaar geleden noteren dat "In the future everybody will be famous for fifteen minutes". De reactie die de toen toonaangevende kunstenaar ontving was een wat lacherige. Inmiddels weten we beter: Warhol was right! Via een overschot aan tv-talentenjachten, reallife-soaps en Youtube heeft de betekenis van het begrip 'bekendheid' aan kracht verloren. Dat heeft ons de laatste tien jaar een, zeker ook in Warhols ogen, ongekend aantal bekendheden opgeleverd. Waar in het verleden bekwaamheid reden van bekendheid was, is die tegenwoordig vaak niet meer te herleiden. Het laatste, vooral schrijnende, voorbeeld van een bekendheid is een jong ding, dat luistert naar de naam Britt. Een ongetwijfeld sympathiek mens, maar bekend geworden vanwege haar veelzeggende antwoord op de vraag "Ken je een bekende Surinamer?" Volgens de blondine, Vox past voor clichégrappen, was Nelson Mandela die bekende Surinamer. Do I need to say more? Daarna ging het snel met Britt. Zo snel zelfs dat Matthijs van Nieuwkerk haar geschikt genoeg vond om plaats te nemen in zijn dagelijkse talkshow. Hij vindt haar 'onweerstaanbaar'. Ja, zo kun je dit meisje karakteriseren. Die onweerstaanbaarheid zit uiteraard slechts in haar onnozelheid (beschaafd woord voor het ongepaste woord 'dom'). Veelzeggend voor het Nederlandse denken is dat onnozelheid je op de hoogste treden brengt in de diverse Nederlandse media. Blij dat we op de THV een ander soort onweerstaanbare kinderen hebben. Vox
Dank aan: Eva Toorop Luca Izeboud Edna Azulay Renske van ‘t Veer Esmee van Zeventer Julia Vermeer Vanna Nfdonsu
Volgende keer: Zijn de examenleerlingen al zenuwachtig? Lente outfits Lekkere en gezonde tussendoortjes Colums Verhalen Spelletjes En nog veel meer!
