ampersand carl devlies Strijd tegen fraude bespaart ons 1 miljard euro Wat hebben we geleerd vandaag? Als wij er niet meer zijn voor hem

ampersand

verschijnt maandelijks, behalve in juli en augustus

LEDENBLAD VAN CD&V - JAARGANG 10 - MAART 2010

afGiftekantoor luik X

www.cdenv.be

carl devlies

Strijd tegen fraude bespaart ons 1 miljard euro 6

Wat hebben we geleerd vandaag?

lessen uit de financiËle crisis

Als wij er niet meer zijn voor hem

8 BESCHERMING WILSONBEKWAMEN

Meer vrouwen in bedrijfsleven

10 Pro’s en contra’s van Quota

14

column

Zeker van pensioen Weinig discussies kunnen de emoties zo doen oplaaien, als een discussie over de pensioenen. Logisch, want we zijn allemaal betrokken partij. Gepensioneerd, bijna gepensioneerd of aan de start van een loopbaan, allemaal maken we ons wel eens zorgen over ons pensioen. CD&V stelde recent de krachtlijnen van haar pensioenvisie voor aan de pers. Om de pensioenen in de toekomst betaalbaar te houden, bestaan geen mirakeloplossingen. Hogere bijdragen of lagere pensioenen zijn alvast geen optie. De begroting in evenwicht brengen is belangrijk – en daar maken we ook werk van – maar zelfs dat volstaat niet. Het is absoluut noodzakelijk dat we meer mensen aan het werk krijgen, en met z’n allen enkele jaren langer werken. Om dat te bereiken wil CD&V onze pensioenen anders bekijken. We willen af van de fetisj op de leeftijd van 65 jaar, die in de praktijk zelden wordt gehaald. Veel beter is het om te focussen op een pensioenloopbaan, het aantal jaren dat onze loopbaan duurt. Een volledige loopbaan komt overeen met 45 jaren. Dat is overigens nu ook al zo. We willen dus de kloof verkleinen tussen de gemiddelde loopbaan van 37 jaar die we nu kennen en de 45 jaar die een loopbaan in theorie duurt. Dat zal natuurlijk stap voor stap moeten gebeuren. Daarom bepleiten we een hervorming van de pensioenbonus: wie voldoende lang aan de slag blijft, krijgt wat extra. En we zetten in op permanente vorming tijdens de loopbaan: wie zijn kennis en vaardigheden op peil kan houden, versterkt zijn positie op de arbeidsmarkt. We reiken de mensen ook een interessant instrument aan: het Carrière Planning Systeem. Die CPS moet ons de kans geven om bij elke keuze in onze loopbaan de gevolgen voor onze pensioenrechten in te schatten. Zo maken we verstandige keuzes en zetten we mensen aan om hun loopbaan maximaal te benutten. Kortom: ja, we moeten langer werken. Maar vooral: ja, met deze hervorming, zijn we ook in de toekomst zeker van ons pensioen. Lees ons volledige pensioenplan op www.cdenv.be/pensioenplan

Foto Marco Mertens

ZoGezegd

‘Als we in juni uit Congo wegblijven, zouden we niet alleen wegblijven van de leiders van Congo, maar zouden we ook onze rug keren naar het volk van Congo.’ Luc Van der Kelen in Het Laatste Nieuws, 11 maart

‘Als er burgers zijn die zich gezond en energiek genoeg voelen om hun pensioenuitkering aan te vullen met bezoldigde arbeid én daarop belastingen en bijdragen betalen, wat is dan eigenlijk het probleem?’ Bart Sturtewagen, over het voorstel van Yves Leterme om 65-plussers onbeperkt te laten bijverdienen, in De Standaard, 15 maart

‘Het pleit voor Inge Vervotte dat ze stiptheid tijdelijk opoffert aan veiligheid. Na Buizingen waren we het er allemaal over eens dat veiligheid een topprioriteit moest zijn. Wel dan, de ongemakken zullen we er even bij moeten nemen.’ Liesbeth Van Impe in Het Nieuwsblad, 17 maart

‘Dat ze de noodzakelijke verhoging van de pensioenleeftijd nogmaals op de agenda heeft durven zetten, siert Marianne Thyssen.’ Yves Desmet in De Morgen, 19 maart

colofon Hoofdredacteur: Redactiecomité: Adresbestanden: Vormgeving: Postabonnementen: Verantw. uitgever: Re(d)actieadres:

Marianne Thyssen Uw voorzitter 2

van de partij

Jonas Van Puymbroeck - 02 238 38 83 Luk Vanmaercke, Annemie Lemahieu, Stefaan Deleeck, Marc Paredis, Geert De Kerpel, Greet Gysen, Hans Knop Linda Meskens - 02 238 38 30 Kristel Nivelle Eddy Janssens - 02 238 38 05 Pieter Demeester, Wetstraat 89, 1040 Brussel Wetstraat 89, 1040 Brussel, fax 02 238 38 60 - [email protected]

Gezinsdag brengt 1800 leden samen

foto’s Yorick Janssen

CD&V voert gezinsprogramma uit Minister van Gezin Jo Vandeurzen had goed nieuws meegebracht naar Plopsaland Indoor: er komt in Vlaanderen meer en nog betere kinderopvang, die voor iedereen toegankelijk en betaalbaar zal zijn. Concreet wordt er in 2010 6 miljoen euro uitgetrokken voor de voorschoolse kinderopvang, goed voor 630 extra plaatsen. Voorts komt er nog dit jaar een forse uitbreiding van de buitenschoolse opvang. Daar gaat 2,6 miljoen euro extra naartoe, wat tot 1300 nieuwe plaatsen zal opleveren. Er komt ook een nieuw kaderdecreet met duidelijkere regels en afspraken om zo de kwaliteit van alle initiatieven voor kinderopvang te verzekeren. Vandeurzen kon ook nog meegeven dat de nieuwe financiële ondersteuning van jonge kinderen, één van de pijlers van de Vlaamse Sociale Bescherming, nog in de eerste jaren van deze legislatuur verwezenlijkt zal worden. Ouders zullen in de toekomst op drie momenten financiële steun krijgen: na de geboorte en naar aanleiding van de eerste en tweede verjaardag van hun kind. Volgens voorzitter Marianne Thyssen zijn deze, en nog vele andere voorbeelden, het bewijs dat CD&V meer dan een verkiezingsbelofte deed toen ze op de vorige Gezinsdag haar Zevensprong voor het gezin lanceerde. ‘Voor ons was dat gezinsprogramma een engagement. Niet voor niets hebben we in de nieuwe Vlaamse regering opnieuw de minister van Gezin geclaimd.’ De ambitie van CD&V ligt erin om vooral op de lange termijn verder te werken: ‘De welvaart voor onze kinderen en kleinkinderen veilig stellen, hun kansen op werk gaaf houden, hun pensioen verzekeren. Het lijkt misschien veraf, maar besturen is in de eerste plaats vooruitzien’, zei Thyssen nog. 3

Foto CJ

Eindelijk duidelijkheid over geluidshinder rond de luchthaven van Zaventem

Vrijwilligers krijgen een statuut Tijdens de Week van de Vrijwilliger, in de eerste week van maart, werden de honderdduizend Vlaamse vrijwilligers terecht eens extra in de kijker gezet. Omdat hun rol in de samenleving steeds groter wordt heeft de Vlaamse Regering onlangs de uitvoeringsbesluiten voor het georganiseerde vrijwilligerswerk in de welzijns- en gezondheidssector goedgekeurd. CD&V trekt al jaren aan de kar voor een volwaardig statuut voor vrijwilligers. Het zijn twee besluiten geworden, zegt Vlaams minister van Welzijn Jo Vandeurzen: ‘Het eerste geeft richtlijnen aan alle vrijwilligersorganisaties en het tweede regelt de erkenning en subsidiëring van het autonome vrijwilligerswerk.’

Jo Vandeurzen Autonome vrijwilligers krijgen nu dus eindelijk een statuut, wat ongetwijfeld nog meer vrijwilligers op de been zal brengen om hun minder fortuinlijke medemens te helpen. Meer info: [email protected]

Etienne Schouppe

Op voorstel van Etienne Schouppe, staatssecretaris voor Mobiliteit, heeft de federale regering een akkoord bereikt over de geluidshinder rond de luchthaven van Zaventem. Daarmee komt een einde aan 10 jaar van discussie en onduidelijkheid. Het akkoord slaat zowel op de beperking van het aantal nachtvluchten, de stille weekendnachten, het gebruik van geluidsarme vliegtuigen, de vluchtprocedures als op het baangebruik, die alle in een wet worden verankerd. Deze wet zal rechtszekerheid bieden aan de omwonenden en aan de overheden. De jongste jaren werd immers de legitimiteit van de vluchtprocedures rond Zaventem steeds vaker betwist, vooral in het licht van de geluidsoverlast voor de omwonenden. Na 10 jaar van onzekerheid heeft Etienne Schouppe nu dus een compromis gevonden waarmee de sereniteit in het dossier hopelijk snel terugkeert. Meer info: [email protected]

4

Grote publiek moet sneller en vaker betrokken worden bij belangrijke infrastructuurwerken

Dirk de Kort De problemen rond de Oosterweelverbinding maakten pijnlijk duidelijk hoe moeilijk het in Vlaanderen is geworden om grote infrastructuurwerken uit te voeren. Daarom werd op voorstel van Vlaams parlementslid Dirk de Kort de ‘Commissie versnelling van maatschappelijk belangrijke infrastructuurwerken’ opgericht om problemen te detecteren en oplos-

singen voor te stellen. Begin maart werd haar resolutie, die 76 aanbevelingen bevat, met eenparigheid goedgekeurd. Vandaag duurt het gemiddeld liefst 11 jaar om een nieuwe weg aan te leggen. Als alle aanbevelingen ter harte worden genomen, moet dat kunnen leiden tot een halvering van de gemiddelde doorlooptijd. Zo stelt de commissie, die werd voorgezeten door Vlaams parlementslid Johan Sauwens, voor om het grote publiek veel sneller en veel grondiger inspraak te geven over de geplande werken. Eens de politiek dan een beslissing heeft genomen, moet ze haar rug rechten en ervoor gaan. Ten slotte moet de politiek ook eens de kam halen door haar eigen regelgeving. Hoe eenvoudiger de procedures, hoe sneller de infrastructuurwerken kunnen beginnen. Meer info: [email protected] of [email protected]

kort Neven en nichten moeten Peetermans ijvert voor eenvormig en logisch minder successierechten snelheidsbeleid betalen bestaan uit twee of meer rijstro-

Luc Peetermans

Kamerlid Luc Peetermans wil de snelheid op alle binnenwegen beperken tot 70 kilometer per uur. Hij heeft een wetsvoorstel ingediend om de maximumsnelheid van 90 te beperken tot wegen die

ken. Dit voorstel zorgt voor een logisch snelheidsbeleid: de snelheid gaat in opgaande lijn van 50 km/u in de bebouwde kom naar 70 op binnenwegen, 90 op verbindings- en gewestwegen tot 120 op auto(snel)wegen. Het wetsvoorstel zal ook zorgen voor eenvormigheid over heel het land, waardoor heel wat verkeersborden en reglementen overbodig worden. De toegelaten snelheid zal dan meestal ook duidelijk zijn door de inrichting van rijbaan. Het wordt dus een verbetering die ook kostenbesparend zal zijn. Meer info: [email protected]

Katrien Schryvers

Vlaanderen heeft geen afzonderlijk tarief voor neven en nichten die erven. Zij worden nog altijd als vreemden aanzien door de fiscus en betalen bijgevolg de hoogste tarief, die kan oplopen tot 65%. Kamerlid Katrien Schryvers stelde hierover een parlementaire vraag aan Vlaams minister van Financiën, Philippe Muyters (N-VA). Wat blijkt nu? De interpretatie van de minister verschilt hierin met de manier waarop de fiscus en de notarissen deze toepassen. Volgens minister Muyters nemen neven en nichten de plaats van de broer of zus van de overledene in wanneer die al ook al gestorven zijn. Zij moeten dan slechts successierechten betalen als broer of zus, de tarief van die successierechten bedragen slechts 35%. Katrien Schryvers zal nu verder bij de minister informeren naar de gevolgen voor deze mensen en cijfers opvragen over het aantal erfgenamen dat in die situatie verkeert. Meer info: [email protected]

De minister luistert... Minister Jo Vandeurzen maakt een nieuw ouderenbeleidsplan. Niet alleen over zorg en welzijn, maar zo breed als de samenleving zelf: inclusief beleid en aandacht voor ouderen in alle beleidsterreinen. Tot begin april luistert de minister naar vragen en verwachtingen van oudetoekomstgericht ren, dan komt er een ontwerp dat aan de regering en het parlement wordt voorgelegd. De CD&V-senioren roepen iedereen op mee te spreken in het ontwerpen van dit plan en mee te denken over hoe we een adequaat ouderenbeleid kunnen realiseren. ‘Iedereen kan mee doen: ouderenorganisaties, seniorenraden en zeker ook de CD&V-senioren.’ zegt An Hermans, voorzitter van de CD&V-senioren. ‘Wij willen op elk moment in het beleidsproces betrokken zijn. Ouderen zijn een kwetsbare en ook een krachtige groep. Kansen scheppen zodat iedereen kan genieten van cultuur, aangepast kan wonen, mobiel blijft is een verantwoordelijkheid van de hele samenleving. Daar hebben ouderen wel ideeën over.’ Wie informatie wil over het beleidsplan en de bevraging kan terecht bij het algemeen secretariaat CD&V-senioren, Wetstraat 89, 1040 Brussel, 02 238 38 96, [email protected]

senioren

5

hoofdartikel

Strijd tegen fraude bespaart belastingbetaler 1 miljard euro ‘Als we tegen het einde van deze legislatuur onze actieplannen voor de bestrijding van fraude volledig uitgevoerd hebben, zal dat de overheid op jaarbasis één miljard euro extra opbrengen. Geld dat we dus niet langer bij de correcte belastingbetaler zullen moeten gaan halen.’ Een gesprek met de man achter het actieplan: Carl Devlies, staatssecretaris voor de Coördinatie van de fraudebestrijding. U bent de allereerste staatssecretaris voor de Coördinatie van de fraudebestrijding. Vooral CD&V heeft van de strijd tegen fraude een prioriteit gemaakt. Waarom eigenlijk? ‘Toen CD&V in de oppositie zat hebben we vastgesteld dat er heel veel over fraudebestrijding werd gesproken, maar weinig aan werd gedaan. Wij hebben dan beslist om er eindelijk een prioriteit van te maken. Door de lakse aanpak van de fraude in het verleden liep de overheid immers heel wat inkomsten mis. Maar minstens even belangrijk voor ons was het principe van de gelijkwaardigheid en de gelijkheid. In de oppositie hadden we ook vastgesteld dat er een grote ongelijkheid was in de fiscale en de sociale controle.’ Wat bedoelt u daarmee? ‘Mensen die zich in een gelijke situatie bevinden, werden op een verschillende manier gecontroleerd. Dat werd onlangs bevestigd door een studie die we hebben laten uitvoeren bij alle inspectiediensten. Steekproefsgewijs werden de activiteiten van de controlediensten in de vennootschapsbelasting onderzocht. Voor de beheerscontroles hebben we vastgesteld dat er in Charleroi 10% kans bestaat om gecontroleerd te worden, en in Hasselt 1% kans. Omgekeerd blijkt dat men voor de grondige controles in Roeselare 7% kans heeft op een controle en in het departement Nijvel slechts 1%. Om die ongelijkheid weg te werken hebben we een ganse reeks adviezen geformuleerd voor een betere organisatie van de betrokken inspectiediensten, die momenteel allemaal in uitvoering zijn. Op deze manier sturen we mee de reorganisatie van het departement Financiën, waarvan iedereen weet dat er zich een aantal problemen voordoen. We zijn hoopvol dat dit op vrij korte termijn tot een betere werking van het departement kan lei6

den. Ook de aanstelling van Hans D’Hondt, tot voor kort kabinetschef van premier Leterme, aan het hoofd van het departement Financiën is een hoopvol signaal.’

Carl devlies

‘Als iedereen de bijdrage betaalt die hij verschuldigd is, zal dat helpen om de belastingdruk naar beneden te helpen.’ Iedereen weet dat Belgen graag creatief omspringen met de fiscale en sociale regels. Maar hoe groot is het probleem precies? ‘Laat ons zeggen dat België in Europa tot het hogere gemiddelde behoort inzake de omvang van de fraude. Wij baseren ons daarvoor op de cijfers van de Nationale Bank. Die zeggen dat de sociale en fiscale fraude samen 3,8 procent van het BBP beslaan, zo’n 6,2 miljard euro per jaar. Door onze maatregelen hopen wij daar structureel 1 miljard euro per jaar van af te knijpen. Als we daarin lukken, zullen we niet langer tot het hoger gemiddelde, maar tot het lager gemiddelde gaan behoren.’ En waar staan we op dit moment? ‘Voor de begroting 2010-2011 zijn er maatregelen genomen voor een bedrag van 382 miljoen euro. Het gaat dan nog om maatregelen die niet in onze actieprogramma’s staan, maar wel in onderling overleg zijn genomen door andere ministers. Als ik die bedragen optel bij

hoofdartikel

de maatregelen die wij hebben genomen, en waarvan de uitwerking over één, twee of drie jaar kan lopen, dan ben ik er zeker van dat wij aan het einde van deze legislatuur aan 1 miljard euro per jaar zullen geraken.’

Hoe ver gaat u in uw aanpak? Is het de bedoeling om ook de amateurvoetballer die een centje in het zwart bijverdient strenger te gaan controleren? ‘Neen, de strijd tegen de huis-, tuin- en keukenfraude behoort niet tot mijn opdracht. De diverse inspectiediensten zijn voldoende gewapend om die vormen van kleine fraude te controleren. Wij houden ons voornamelijk bezig met de georganiseerde fraude, fraude in netwerken, vaak op de rand van de criminaliteit, wat de werking van de individuele diensten overstijgt. Voor die grote mechanismen heb je een goede samenwerking en dus coördinatie nodig tussen fiscus, sociale inspectie, politie en justitie.’ Merkt u al een mentaliteitswijziging sinds u aan de slag bent? ‘Zeker. Ondermeer mensen met kapitaal in het buitenland voelen aan dat de netten worden aangehaald. Door de groeiende uitwisseling van gegevens, ook internationaal, wordt frauderen steeds riskanter. Ik stel ook vast dat de steun voor mijn aanpak groeit. Dat is niet meer dan normaal: bonafide bedrijven ondervinden serieuze schade van bedrijven die het spel niet eerlijk spelen. Het is in ieders belang dat de regels gevolgd worden. Als iedereen de

Foto Thomas Vanhaute

Hoe gaat u precies te werk? ‘Mijn titel zegt het helemaal: ik ben staatssecretaris voor de Coördinatie van de fraudebestrijding. Iedere minister blijft verantwoordelijk voor de fraudebestrijding in zijn bevoegdheidsdomein. Maar het is mijn taak om alle ministers en administraties die met de strijd tegen de fraude bezig zijn, samen te doen werken. Wij plegen ook veel overleg met de economische sectoren. Eén van de eerste sectoren waarmee we overleg gepleegd hebben, is de Bouw. Samen hebben we een hele reeks maatregelen genomen. Eind vorig jaar hebben we die zelfs nog kunnen verscherpen, door maatregelen te nemen tegen de fraude met tijdelijke werkloosheid, die heel vaak voorkomt. Een werknemer staat dan genoteerd als tijdelijk werkloze, maar komt in afspraak met de werkgever toch werken. Zowel de werkgever als de werknemer doen daar hun voordeel bij. Met een elektronische registratie van de aanwezigheid op werven wordt dat op termijn onmogelijk.’

Staatssecretaris Carl Devlies: ‘Bonafide bedrijven ondervinden serieuze schade van bedrijven die het spel niet eerlijk spelen.’

bijdrage betaalt die hij verschuldigd is, zal dat helpen om de belastingdruk naar beneden te helpen.’ Op welke maatregel bent u tot nu toe eigenlijk het meest trots? ‘De belangrijkste maatregel die we hebben genomen is ongetwijfeld de gegevensuitwisseling. Toen we hier in het begin kwamen, was er zelfs geen inventaris van alle databanken waarover de overheid beschikt. Die inventaris opstellen, dat was onze eerste taak. Vervolgens hebben we aan alle diensten, gevraagd: “In welke databanken bent u geïnteresseerd?” En die gegevens hebben we vervolgens uitgewisseld. De kruising van de gegevens is de basis van alle fraudebestrijding.’ 7

financiële crisis

FINANCIËLE CRISIS In 2008 zakte de Amerikaanse woonmarkt als een pudding in elkaar, met een wereldwijde financiële crisis tot gevolg. Omdat een deel van het systeem uit gebakken lucht bleek te bestaan, moest de politiek ook in België de banken te hulp schieten. Nu de crisis onder controle is, trekt senator Hugo Vandenberghe de belangrijkste lessen... En Hugo? Wat hebben we geleerd vandaag? vertrOUwen iS niet genOeg, cOntrOle iS Beter

Hugo Vandenberghe: ‘Een eerste conclusie is dat er wereldwijd te weinig controle was op het financiële systeem. Men had teveel vertrouwen in het zelfregulerende karakter van het systeem en in de zelfbeheersing van de bankiers. In België moet de Nationale Bank zorgen voor het financieel evenwicht, terwijl de Bankencommissie instond voor het toezicht op de banken. Maar in het geval van de financiële producten keken beide instanties naar elkaar. De financiële crisis heeft deze zwakke plek blootgelegd. Eén van onze voorstellen is dan ook om de controle op de financiële instellin8

gen in al haar aspecten samen te brengen in de Nationale Bank. De bankencommissie krijgt dan de taak om in te staan voor de belangen van de consumenten.’ ‘Maar de financiële handel stopt niet aan de landsgrenzen. Heel veel banken zijn vandaag internationaal georganiseerd. Als er iets fout loopt in één land heeft dat dikwijls ook gevolgen voor andere landen. De failliete IJslandse banken Kaupthing en Icesave zijn hiervan een triest voorbeeld. Het zal dus niet volstaan om enkel op nationaal niveau strenger te controleren. Ook op Europees en internationaal vlak (o.a. G-20) wordt er gewerkt aan bijkomende toezichtsorganen.’

verBieD iMMOrele FinanciËle PrODUcten en technieken

‘Wanneer financiële producten niet voldoen aan bepaalde voorwaarden moeten ze verboden worden. Op Europees vlak zijn daarvoor al enkele richtlijnen uitgevaardigd. En ook in eigen land worden maatregelen genomen om technieken die marktmisbruik met zich meebrengen te verbieden. Shortselling op financiële aandelen bijvoorbeeld. Sommige banken raden hun klanten aan om

financiële crisis

te speculeren op het failliet van een staat, zoals onlangs met Griekenland gebeurde. Dat is compleet immoreel. De staten hebben zich in de schulden gestoken om de banken te redden. En nu zouden die banken eraan meewerken dat de staten failliet gaan! Vroeger was de munt in gevaar brengen een misdrijf, maar de laatste jaren is daar niet streng genoeg tegen opgetreden.’

in nOODgevallen heeFt De OverheiD nOODPrOceDUreS nODig

‘De overheid beschikte niet over instrumenten om in ‘real time’ op te treden. Dat was het tweede grote probleem van de crisis en dé grote les uit de Fortis-zaak. Er was toen geen anti-crisiswet voorhanden die de overheid bij machte stelde om noodmaatregelen te nemen. Zo’n wet wil procedures uitwerken die een onmiddellijk optreden van de overheid mogelijk maken, gaande van het overnemen van het bestuur van een bank tot het volledig onteigenen of verkopen van een bank. Tijdens de Fortis-crisis diende de overheid op extreem korte tijd enorme inspanningen te doen om de bank te redden. Hadden we toen zo’n noodwet gehad, dan had de Belgische overheid het bestuur van Fortis kunnen overnemen. Uiteindelijk is alles goed afgelopen, maar met een anti-crisiswet hadden we heel wat onzekerheid vermeden.’

De cOnSUMent MOet veel Beter geÏnFOrMeerD wOrDen

‘In een wereld waarin mensen overstelpt worden met informa-

tie, wordt het belang van een brede financiële vorming steeds belangrijker. Daarom is het goed dat de regering beslist heeft om financiële lessen vanaf volgend schooljaar op te nemen in het lessenpakket van de middelbare school. Gelukkig zijn we in België behoorlijk nuchter als het aankomt op geld. Het is geen toeval dat drie vierde van de Belgen een eigen huis bezit. Het wantrouwen tegenover producten waar ze niets van begrijpen zit daar zeker voor iets tussen. Toch heeft de financiële crisis in die eerste golf bij de Belgische spaarder een verlies veroorzaakt van 100 miljard euro in 2008. Dat is toch een enorm bedrag. En dus is ook daar een veel betere controle nodig op degenen die de aandelen waarderen en op diegenen die de reclames maken.’

cOnclUSie: alleS Staat OF valt Met vertrOUwen

‘Het volledige financiële systeem staat of valt met het vertrouwen dat de klanten en de bankiers in elkaar en in het systeem hebben. En vertrouwen vergt transparantie en controle. Louter vertrouwen volstaat niet meer in deze geglobaliseerde wereld, dat heeft deze financiële crisis - die in feite het failliet betekent van het neo-liberalisme met zijn ongebreideld geloof in de vrije markt - afdoende bewezen. De belangrijkste conclusie is dat de overheid niet enkel de ultieme verzekeraar van het systeem en van de banken moet zijn, maar dat hij ook voor een adequate controle moet zorgen. En dat de burger moet kunnen rekenen op een overheid die vertrouwen wekt. Dat is trouwens de essentie van wat de regering-Leterme eind 2008 heeft gedaan. Door de banken te redden, heeft ze toen voorkomen dat het hele financiële systeem zou kapseizen. De weerslag van deze operatie op onze economie en welvaart kan moeilijk overschat worden.’

Hugo Vandenberghe is BankierS ZiJn niet alleen verantwOOrDeliJk vOOr winSt, Maar OOk vOOr verlieS

‘De financiële crisis heeft blootgelegd dat de vergoedingen van de bankiers niet in verhouding waren met de prestaties van de reële economie. De bonuscultuur zette bankiers aan om beslissingen te nemen met het oog op korte termijngewin, die het risico op later nadeel verhoogden. Het probleem is dat bankiers enkel beloond worden bij winst, maar niet bij verlies. Dat is niet juist. Bankiers genieten mee van de winst, en zouden dus ook moeten bijdragen in het verlies. De variabele vergoeding moet veel meer gekoppeld worden aan de prestaties op middellange termijn. Het wetsontwerp van de regering dat deze problematiek regelt, wordt momenteel in het Parlement besproken.’

ondervoorzitter van de bijzondere parlementaire commissie belast met het onderzoek naar de financiële en bankcrisis die begin 2009 in de nasleep van de Fortis-affaire werd opgericht. Reeds in april publiceerde ze haar lijvige rapport met eindconclusies (www.senaat.be, 4-1100). Momenteel gaat de commissie na hoever het staat met de uitvoering ervan. Tevens nam Vandenberghe deel aan de onderhandelingen in de federale werkgroep die zich boog over crisiswetgeving en een efficiënter toezichthouderschap op de financiële instellingen. Samen met enkele andere collega’s schreef hij mee aan het CD&V-plan ‘Dertig concrete voorstellen om vertrouwen te herstellen’ dat tot stand kwam o.l.v. collega-senator Wouter Beke. Hugo Vandenberghe diende ook reeds meerdere wetsvoorstellen in m.b.t. de hervorming van het financiële landschap. 99

Foto’s Michel Vanneuville

welzijn

Luc Braeckevelt (rechts), papa van Filip: ‘Elk jaar gaan we met de familie eten voor zijn verjaardag en dan staat Filip erop om te trakteren.’

Als wij er niet meer zijn voor hem Filip Braeckevelt werd geboren met het syndroom van Down. Daardoor is hij niet in staat om belangrijke beslissingen te nemen over zichzelf of zijn bezittingen. Zolang zijn ouders leven, kunnen zij dat voor hem doen. Maar wat als zij op een dag wegvallen? Tordale, in het West-Vlaamse Torhout, is een organisatie die mensen met een mentale handicap ondersteunt. Filip Braeckevelt (37) woont hier al 19 jaar, tot ieders grote tevredenheid. ‘Filip thuis houden zou heel zwaar geweest zijn’, zegt zijn papa Luc. ‘In Tordale krijgt hij een aangepast programma, met een duidelijke structuur, en met bezigheden op zijn maat. Werken in het dagbestedingscentrum bijvoorbeeld, waar hij rieten zittingen van stoelen herstelt.’ Werk genoeg, nu tweedehands designmeubelen weer volop in de mode zijn. Van hun kant behouden de ouders van Filip de verantwoordelijkheid 10

over zaken als zijn financiële situatie, zijn kledij en zijn werk. ‘Tordale biedt de perfecte oplossing’, beaamt papa Luc. ‘Maar we worden ouder, en dat baart ons zorgen. Wat moet er van hem worden als wij er niet meer zijn? Er wordt hier goed voor hem gezorgd. Zal hij hier kunnen blijven? Wie zal er voor zijn geld en bezittingen zorgen? Wie bekommert zich om zijn job? Wie zorgt ervoor dat hij netjes gekleed blijft?’ ‘We weten dat er beschermingsstatuten bestaan’ gaat Luc verder, ‘maar voelen ons daar heel onzeker bij. We kennen een koppel in een gelijkaardige situatie dat een pro-

cedure is begonnen voor verlengde minderjarigheid. Dat bleek een heel zware procedure, die erg lang heeft aangesleept. Dat heeft ons afgeschrikt. Met het gevolg dat we een definitieve beslissing blijven uitstellen.’ Fragiel evenwicht

Een andere grote wens van zijn ouders is dat Filip zijn voorzichtig opgebouwde zelfstandigheid zou kunnen behouden. ‘Filip is een erg trotse kerel. Elk jaar gaan we met de familie eten voor zijn verjaardag en dan staat hij erop om te trakteren. Voor we aan tafel gaan overhandigt hij altijd zijn porte-

welzijn

Luc Braeckevelt

‘Wij zouden graag een regeling willen laten vastleggen, waarin duidelijk wordt vastgelegd wat Filip zelf kan. Daarom hopen we dat het voorstel van Luc Goutry snel wordt goedgekeurd.’

feuille aan de ober. Daarmee wil hij zeggen: je hoeft je geen zorgen te maken. Ik betaal de rekening vanavond.’ Na al die jaren weten ze in Tordale ook precies hoeveel verantwoordelijkheid Filip aankan. Zo hangen in de bureau van de begeleiders twee contracten: één waarin wordt afgesproken dat Filip de nachtwakers ’s avonds niet langer constant zal storen, op voorwaarde dat ze hem nog eens slaapwel komen zeggen. En één waarin hij aanvaardt dat hij geen televisie mag kijken als hij niet deelneemt aan de sportactiviteiten. Allebei ondertekend voor akkoord. Op de dag dat Filips ouders er niet meer zijn dreigt dat fragiele evenwicht verstoord te raken. Het statuut van de verlengde minderjarigheid is immers een kwestie van alles of niets. Ofwel krijgt hij volledige bescherming, ofwel krijgt hij er geen. Geen van beide situaties is ideaal voor Filip. ‘Wij zouden graag een regeling willen laten vastleggen, waarin duidelijk wordt vastgelegd wat Filip zelf kan, en waar hij hulp bij nodig heeft. Daarom hopen we dat het voorstel van Luc Goutry snel wordt goedgekeurd.’

Bescherming op maat van elke mens Op dit moment bestaan er twee beschermingsstatuten voor mensen die niet wilsbekwaam zijn. Maar geen van beide voldoet volledig aan de noden, zegt Kamerlid Luc Goutry. Hij heeft een wetsvoorstel klaar dat beide regelingen vervangt door één duidelijk kader. Beschermingsstatuten zijn bedoeld voor meerderjarige mensen die door een lichamelijke of psychische stoornis niet in staat zijn om belangrijke beslissingen te nemen over hun persoonlijke belangen of hun bezittingen. Het gaat om mensen die dementeren, een handicap hebben, of om mensen met psychiatrische problemen. ‘In beide statuten staat dat de meerderjarige onder bescherming kan geplaatst worden. En vooral die kan is hier erg belangrijk’, zegt Luc Goutry. ‘Volgens de principes van de mensenrechten en de zelfbeschikking moet zo’n statuut aan drie voorwaarden voldoen. Ten eerste moet er enkel bescherming opgelegd worden in geval van noodzaak. Ten tweede moet de bescherming voldoen aan het principe van de subsidiariteit. Dat wil zeggen dat de beschermer zo dicht mogelijk bij de beschermde moet staan. Ten derde moet de bescherming proportioneel zijn. De beschermde mag dus maar zoveel bescherming krijgen als hij echt nodig heeft. Samengevat luidt dat: ‘Zelf doen wat kan, enkel beschermen waar nodig’.’ Luc Goutry stelt echter vast dat de twee bestaande beschermingsstatuten de toets met die voorwaarden niet doorstaan. ‘Het statuut van het voorlopige bewind is weinig persoonsgericht en biedt alleen bescherming voor beslissingen over goederen, niet over persoonlijke belangen. In het geval van de verlengde minderjarigheid is het dan weer een kwestie van alles of niets: ofwel krijg je volledige bescher-

ming, ofwel krijg je geen enkele. Van maatwerk is hier geen sprake.’ Maatwerk

Luc Goutry

Om die tekortkomingen weg te werken heeft Goutry een wetsvoorstel klaar dat beide regelingen harmoniseert en vervangt door één wettelijk kader. Daarin worden alle zaken voortaan behandelt door één en dezelfde rechter, de vrederechter, en gaat het zowel om de bescherming van persoonlijke belangen als van goederen. ‘De vrederechter zal bovendien zowel volledige als gedeeltelijke bescherming kunnen opleggen, en zowel tijdelijk als blijvend’, legt Goutry uit. Ook wordt in het voorstel de rol van de vertrouwenspersoon versterkt en is er een grotere rol weggelegd voor het sociale netwerk. ‘De bedoeling van dit wettelijk kader is werkelijk om maatwerk te leveren, door een zoveel mogelijk persoonsgebonden regeling uit te werken, en met het grootste respect voor de zelfstandigheid van de beschermde. Dat houdt ook in dat de beslissing van de vrederechter later geëvalueerd en eventueel herzien kan worden.’ ‘De kernwoorden van dit wetsvoorstel zijn dan ook: meer transparantie, meer coherentie, meer maatwerk en meer persoonsgerichtheid. En als we toch bezig zijn kunnen we de niet meer gebruikte statuten maar beter ineens afschaffen.’

Meer info: [email protected]. Bekijk de videoreportage op: www.cdenv.be/bescherming-wilsonbekwamen 11 11

enerzijds

Foto’s DaniËl rYs

Hadden vrouwen de financiële crisis kunnen voorkomen?

CD&V schaart zich breeduit achter het wetsvoorstel van senator Sabine de Bethune dat overheidsen beursgenoteerde bedrijven quota oplegt voor vrouwen in hun raad van bestuur. Geert Janssens, stafmedewerker van de christelijke werkgeversorganisatie VKW is resoluut tegen afdwingbare quota. Over het einddoel zijn ze het nochtans eens: meer vrouwen moeten hun weg vinden naar de top van het bedrijfsleven. Sabine de Bethune: ‘Vandaag telt de index van de twintig belangrijkste beursgenoteerde bedrijven in België 8,8% vrouwen in haar raden van bestuur. Het gaat om 23 vrouwen tegenover 239 mannen. In andere beursgenoteerde bedrijven ligt dat cijfer zelfs nog lager: op 7%. Daarmee zitten we ruim onder het Europese gemiddelde van 10%. Uiteraard zijn Belgische vrouwen niet minder getalenteerd of slechter opgeleid dan elders. Het is dus een cultureel probleem. En dan is de vraag: hoe gaan we dit eindelijk doorbreken? Mijn voorstel is dat we overheids14

en beursgenoteerde bedrijven stimuleren om over een periode van 7 jaar een stapsgewijze vooruitgang te boeken naar 30% vrouwen in hun raden van bestuur. Afdwingbare quota vormen in mijn voorstel een stok achter de deur.’ Geert Janssens: ‘Als werkgeversorganisatie zijn wij resoluut tegen het opleggen van quota. Quota voor vrouwen, en ook voor allochtonen, is de kar voor het paard spannen. Het mag misschien wel een snelle en doeltreffende manier lijken om een gezondere diversiteit te verkrijgen, maar in de praktijk zien we dat het

vooral een aantal zaken forceert die hun beoogde doelstellingen niet dienen. Bedrijven gaan zich moeten forceren om vrouwen in de raad van bestuur te parachuteren die daar misschien niet eens capabel toe zijn.’ de Bethune: ‘België zou niet het eerste land zijn dat quota in het bedrijfsleven zou invoeren. Noorwegen is ermee begonnen. Spanje en Nederland zijn gevolgd, Frankrijk is ermee bezig, in Italië staat het op de agenda. De financiële crisis is de motor geweest om na te denken over verschillende oorzaken en oplossingen. Als fractieleidster in de Senaat heb ik gemerkt dat de man-vrouw-verhouding in de eerste maanden na de crisis nooit aan bod is gekomen. Nochtans moeten we in de zoektocht naar oplossingen ook die factor mee in rekening durven brengen.’ Janssens: ‘Er is inderdaad wetenschappelijk onderzoek waaruit blijkt dat vrouwen zich meer risico-avers gedragen. Zeker deze financiële crisis, die toch het gevolg is van heel wat risicovolle beslissingen en

anderzijds

Sabine de Bethune Senator/Fractieleider Senaat Kasteeldreef 10 8510 Kortrijk (Marke) 02 501 77 17 [email protected]

tena ns Jansse her VKW-Me Geert c r a rese Senior k VKW) n a t k n e (d an 20 wbesla Sneeu rijk il 2610 W 11 66 5 .be 0496 5 ssens@vkw an geert.j

roekeloos gedrag, had misschien vermeden kunnen worden als we meer vrouwen hadden geteld in de raden van bestuur van banken. De crisis heeft dus aangetoond dat we meer vrouwen nodig hebben in het bedrijfsleven, maar ze heeft zeker ook aangetoond dat er nood is aan ondernemerschap. En dat mag je niet zomaar aan banden leggen met

quota. Bedrijven zijn competitieve ondernemingen. Die kunnen het zich niet permitteren om niet voor de beste te kiezen, alleen omdat die toevallig van het verkeerde geslacht is. Evenmin kunnen ze zich permitteren om talent te laten schieten. Een vrouw die kwaliteiten heeft kan carrière maken. Daar ben ik van overtuigd.’ de Bethune: ‘In de politiek zijn vrouwen anders pas dankzij de wet Smet-Tobback kunnen doorstoten naar de top van de besluitvorming. Aan het eind van de jaren ’80 bleef ons land hangen op 10% vrouwelijke parlementsleden. Dat was al jaren zo, ondanks de intussen sterk toegenomen scholing van vrouwen, hun massale instap in de arbeidsmarkt... Toen hebben we beseft dat het probleem niet bij de vrouwen lag, maar bij de politieke cultuur. Om de stilstand te doorbreken zijn er quota ingevoerd op de kieslijsten. Dat is een heel effectieve beslissing gebleken, want in minder dan twintig jaar tijd zijn we van 10% naar 40% vrouwen in de politiek gegaan. België geldt op dit gebied als voorbeeld. In de besluitvorming binnen bedrijven zie ik hetzelfde stramien. De financiële crisis heeft aangetoond dat we snel maatregelen moeten nemen. Niet in de kleine bedrijven, we moeten ook niet gaan overreglementeren. Maar wel in de overheids- en beursgenoteerde bedrijven die beroep doen op het geld van spaarders. Daar zit een democratische factor in die aan regelgeving gebonden is. Dat zou ook een aanzwengeleffect kunnen creëren voor de rest van de bedrijfswereld. We moeten de druk verhogen. Heel

recent heeft mijn partij trouwens beslist om voluit voor deze strategie te kiezen.’ Janssens: ‘Maar het probleem zit veel dieper dan in de bedrijfscultuur. Het zit diepgeworteld in allerlei maatschappelijke structuren waar het bedrijfsleven weinig vat op heeft. Als er weinig vrouwen in de raad van bestuur zetelen, dan ligt dat niet altijd aan de onwil van het bedrijf, maar ook aan de maatschappelijke realiteit die ervoor zorgt dat er te weinig vrouwen in aanmerking voor komen. Om dat te veranderen moet de overheid ondersteunende maatregelen nemen die het mogelijk maken voor vrouwen om carrière te maken. Er moet bijvoorbeeld werk gemaakt worden van meer plaatsen in de kinderopvang en de uitbreiding van het vaderschapsverlof. Maar in het algemeen zie ik het de goede kant uitgaan. Ik zie steeds minder hindernissen die vrouwen verhinderen om carrière te maken. De sociale partners hebben hierin zeker een rol te spelen, bijvoorbeeld door streefcijfers af te spreken. En er mag gerust wat wettelijke druk op zitten. Maar quota zijn echt de allerlaatste manier om dit aan te pakken.’ de Bethune: ‘Naast quota is er inderdaad een globaal beleid nodig om de loopbanen van vrouwen te ondersteunen: vorming, netwerking, gelijk loon voor gelijk werk, de hele combinatie gezin-arbeid vergemakkelijken voor vrouwen én mannen… Het probleem zit niet alleen in de hoofden van de mensen, maar ook in de structuren van de samenleving. Het komt erop aan om de cultuur van de werkvloer te veranderen, en dat gebeurt momenteel veel te traag. We moeten dat versnellen.’

CD&V wil meer vrouwen in de raden van bestuur

CD&V wil maatregelen om een betere vertegenwoordiging van vrouwen te realiseren, zoals ook Vrouw&Maatschappij daar al lang op aandringt. De discussie over de methode om dat te bereiken is volop bezig. Wij schuiven daarbij deze principes naar voor: • We willen minstens 1/3e vrouwen in de raden van bestuur van Belgische beursgenoteerde overheids- en private bedrijven. • Alle betrokken bedrijven krijgen maximum 7 jaar de tijd om vooruitgang te boeken. Daarna volgen er sancties. • Quota zijn de ultieme stok achter de deur om resultaten te bereiken. • We kiezen nu reeds voor de invoering van een verplichte evenredige voordracht voor nieuwe bestuurders. Bedrijven willen altijd meetbare doelstellingen. Dat moet hier ook kunnen. Met vrome intenties komen we er niet.

15

hoofdartikel

midden de U sport toch ook mee voor het goede doel?

Steun onze CD&V-sporters

Met onze deelname aan de 10 Miles sponsoren we dit jaar de ‘expeditie astma’ naar de Aconcagua in Argentinië. Een groep deelnemers met astma zullen tonen dat ook mensen met een beperking een buitengewone prestatie kunnen leveren zoals de beklimming van een bergtop van 6 962 meter. De expeditie wil hiermee sport promoten bij mensen met astma en fondsen verwerven voor onderzoek naar longaandoeningen. De peters van de actie zijn Kris Peeters en Fred Deburghgraeve, die beide deelnemen aan de beklimming. U kan onze CD&V-sporters een duwtje in de rug geven door hen te steunen voor het goede doel. Alle beetjes helpen. Stort daarom uw bijdrage voor expeditie astma op het rekeningnummer BCH 000-1192813-04 van Astma en allergie vzw. Als vermelding ‘CD&V steunt expeditie astma - Aconcagua 2010’. Giften vanaf 30 euro zijn fiscaal aftrekbaar.

Vorig jaar stuurde CD&V een delegatie naar verschillende sportactiviteiten. Bijna honderd CD&V’ers liepen samen met Kris Peeters voor het goede doel in Antwerpen. Hilde Crevits maalde in Kortrijk de Ladies Run af en Yves Leterme kroop op de fiets voor Music For Life. Met ons gezondheidscongres in de herfst in het vooruitschiet, gaan we er dit jaar terug voor! Op twee topsportevenementen zijn we van de partij: - Loop op 25 april de 10 Miles in Antwerpen. Hilde Crevits loopt en Kris Peeters (aan het revalideren) is er onze grootste supporter. Een uniek parcours van 16 km, met doortocht door de Kennedytunnel. - Loop op 24 mei de Ladies Run in Kortrijk met Hilde Crevits. Ga deze sportieve uitdaging aan. Schrijf je nu in via http://www.cdenv.be/sport of via 02 238 38 43. Inschrijven kan tot uiterlijk 31 maart voor de 10 Miles, en tot 3 mei voor de Ladies Run. Wie inschrijft en deelneemt krijgt van CD&V een uniek CD&V lopers-T-shirt.

CD&V neemt deel aan 1000 km van Kom op Tegen Kanker. Stefaan De Clerck, Tom Dehaene en Johan Sauwens stappen alvast op de fiets. De actie is tijdens het Hemelvaartweekend van 13-16 mei. Binnenkort volgt meer info.

Loopvirus heeft CD&V goed te pakken

Foto’s leo De Bock

De groep CD&V’ers die elke donderdag toertjes loopt rond het Brusselse Warandepark wordt groter met de week. Wat bedoeld was als een informeel trainingstochtje met Kris Peeters en Hilde Crevits, groeit stilaan uit tot een eigen, wekelijks CD&V-loopevent! Onlangs pikte zelfs Jo Vandeurzen aan: hij bereidt zich voor op het CD&V-congres over Gezondheid, dit najaar. Als minister van Welzijn promoot hij het belang van een gezonde levensstijl. En hoe kan dat beter dan door zelf het goede voorbeeld te geven? Met Joke Schauvliege ging ook de laatste Vlaamse CD&V-minister overstag. Benieuwd of het loopvirus nu ook zal overslaan op onze andere ministers en parlementsleden? Kom dan gewoon op donderdagmiddag naar het Warandepark, en sluit je aan bij onze groep!

16

hoofdartikel

mensen

Bezoek de boeiendste plekjes van Politiek Brussel

Eerst een rondleiding door het imposante Paleis der Natie…

Gevolgd door een stevige lunch in het wereldsalon Wet89…

Zowel de parlementaire instellingen als onze hoofdstad zelf zijn bij het grote publiek weinig bekend. Ten onrechte, vindt CD&V. Daarom bieden we onze afdelingen een dagvullend en afwisselend programma, waarbij we hen op sleeptouw nemen langs de boeiendste plekjes van Politiek Brussel. Op zaterdag 13 maart trok de afdeling Sint-Amands met een afgeladen bus naar de Zenne-stad. Zij kwamen, zagen en keerden terug met dit (foto)verslag. 8u45. In Sint-Amands is er al een aangename drukte op dit vrij vroege uur. Iedereen is klaar voor een boeiende, goedgevulde dag in aangenaam gezelschap, want de gezellige praatjes tussendoor, daar heb je eveneens veel deugd aan. Om 10u komen we aan in Brussel voor een uniek bezoek aan het federaal parlement, het Paleis der Natie. Samen met de ervaren gids leiden onze burgemeester Freddy Sarens, ere-Vlaams Volksvertegenwoordiger, en Luc Peetermans, federaal volksvertegenwoordiger, ons vlekkeloos door het doolhof van rode en groene tapijten. We zijn alvast onder de indruk van de vele grootse zalen, kunstwerken en oude Vlaamse wandtapijten. Alle besprekingen en stemmingen zijn hier openbaar. We schrijden – over al die tapijten – door commissiezalen, zetelen even in het halfrond, met het plafond van bladgoud dat 9 provincies voorstelt. We komen langs borstbeelden van eerste ministers en schilderijen van Kamervoorzitters en beoordelen stiekem

de realiteitszin van de kunstenaars. Onze gidsen zorgen voor de nodige verduidelijkingen en plezante anekdotes. Op naar deel 2… Wet89, het Wereldsalon in het partijhoofdkwartier, verwacht ons voor een gesmaakte stevige lunch. We zien een CD&V-gebouw met een frisse en jeugdige look, een modern en luchtig werkterrein. De glaspartijen op de hoogste verdieping gunnen ons een prachtig uitzicht over de stad. De ideale omgeving om frisse ideeën te vormen! Na een stevige lunch is het tijd om de benen te strekken. De gids van Brukselbinnenstebuiten is zo’n gedreven verteller dat hij een deel van de groep kan bekoren om met de bus te toeren langs de uithoeken en het centrum, pratend over de geschiedenis en de actuele dynamiek, over ontwikkeling, aftakeling en verbluffende vernieuwing. De rest van de groep trekt te voet de hoofdstad in. Vanaf het Warandepark, met onze eigen OCMW-voorzitter als gids, laten we ons onderdompelen in het bruisende

En dan keerden we ook Brussel nog binnenstebuiten!

Brussel. Het Warandepark, het paleis, de Marollen, de straatjes en steegjes, ’t Zinnebier, de Grote Markt, Manneke Pis, … Onze wereldstad Brussel wordt bij elke stap boeiender, en geeft zijn geheimen prijs. De missie ‘Ken je eigen hoofdstad’ is meer dan geslaagd!

Ook zin gekregen om met je afdeling Brussel te bezoeken? Om onze hoofdstad en haar politieke instellingen beter te leren kennen? Neem dan contact met ons op via [email protected] of 02 238 38 42. Inschrijven is ook mogelijk via www.cdenv.be/politiekbrussel, waar je aan de hand van verschillende modules een programma op maat kan samenstellen. Doen! 17

BOEKENWEG

een Goed idee

Reizen door ons verste binnenland Vorige maand lagen hier vijf exemplaren te blinken van het prachtige Witboek Hoop, Geloof en Liefde, Liefde waarin afscheidnemend kardinaal Godfried Danneels, samen met dertig andere bekende Vlamingen, uitlegt wat deze drie thema’s voor hem betekenen. Als je ons kon vertellen wie Danneels’ opvolger was, maakte je kans om dit inspirerende kijk- en leesboek te winnen. Die opvolger, monseigneur Léonard, heeft naar aanleiding van zijn aanstelling zijn voornaam veranderd van André-Mutien in André-Joseph, maar zo streng zijn wij bij Ampersand niet in de leer. Deze vijf lezers hadden aan de correcte achternaam genoeg om in de prijzen te vallen: Annie Cornand (Wetteren), Louisa Maria Martens (Maasmechelen), Roger Buts (Hallaar), Christiaan Geert (Assenede), Johan Dirickx (Tienen) In 1903 schreef de Franstalige journalist Auguste De Winne Door Arm Vlaanderen, een klassiek verslag van een reis langs ‘gaten van verdriet’ waar armoede, hongersnood, analfabetisme en uitbuiting welig tieren. In Arm Wallonië, een reis door het beloofde land doet journalist Pascal Verbeken de reis honderd jaar later in de andere richting. Hij maakt een indringende analyse van de Waalse samenleving, rekent af met tal van clichés en herinnert rijk Vlaanderen opnieuw aan zijn schamele verleden. Met dank aan Standaard Uitgeverij mogen we vijf exemplaren van dit verhelderende boek cadeau doen aan de winnaars van volgende wedstrijdvraag: Welke regio promoot zichzelf met de slogan ‘Terre d’acceuil’? Zend je antwoord op een gele briefkaart naar Ampersand, Wetstraat 89, 1040 Brussel. Of stuur een mailtje naar: [email protected]

18

Kadobon ondersteunt lokale middenstand

Ann Van Damme

De gemeente Zwijndrecht geeft kersverse ouders een geboortepremie in de vorm van kadobons. Daarmee kunnen ze terecht in 65 deelnemende buurtwinkels. Met de kadobons wil het gemeentebestuur de lokale middenstand een welgekomen duwtje in de rug geven. In 2009 werden zo al voor 15 000 euro aan kadobons uitgedeeld. Het gemeentebestuur van Zwijndrecht voerde de kadobon in januari 2009 in. Ze hebben een waarde van 10 euro. ‘Eén van de voordelen van deze kadobon tegenover de klassieke bon is dat je niet beperkt bent tot één winkel. Je kiest dus zelf wat je ermee doet’, zegt Ann Van Damme, schepen van middenstand en lokale economie in Zwijndrecht. ‘De kadobon is ook een ideaal middel voor bedrijven en verenigingen om hun personeel, vrijwilligers of trouwe klanten eens extra in de bloemetjes te zetten.’ Momenteel zijn er ongeveer 65 winkels die de kadobon aanvaarden en verkopen. Een lijst van deelnemende zaken en verkooppunten is te vinden op de website van de gemeente. De aard van de zelfstandige zaken die participeren verschilt heel sterk. Er nemen slagers en bakkers mee, maar ook een geschenkwinkel en schoonheidsalons. Dat zorgt voor een uiterst divers aanbod. De reacties op de kadobon zijn over het algemeen zeer positief. Volgens Ann Van Damme, die ook provincieraadslid is, ligt de uitdaging nu vooral bij het bekender maken van de kadobon, zodat nog meer mensen ervan kunnen genieten. Meer info: [email protected] of 03 250 49 14

hoofdartikel

aGenda

Ronde cultuur

Zeven oP Zeven Annick Vercauteren

Joke Schauvliege, minister van Cultuur, op ronde door Vlaanderen. In West-Vlaanderen op dinsdag 30 maart in het Stadhuis in Kortrijk.

Welzijnsronde CD&V trekt door Vlaanderen om met u het welzijnsbeleid te bespreken. Kom mee discussiëren met Vlaams minister van Welzijn Jo Vandeurzen, Vlaams fractieleider Ludwig Caluwé, Commissievoorzitter Welzijn Tom Dehaene en uw provinciale gedeputeerde. Thema’s: kinderopvang, mensen met een handicap, wonen en zorg, bijzondere jeugdzorg. Info en inschrijven: www.cdenv.be/welzijnsronde Provincie Antwerpen maandag 26 april 2010 ACW-gebouw De Stroming Nationalestraat 111, Antwerpen Provincie Vlaams-Brabant en Brussels Hoofdstedelijk Gewest maandag 3 mei 2010 Provinciehuis Vlaams-Brabant Provincieplein 1, Leuven

Nog net van job veranderen voor je 50ste verjaardag? > Annick Vercauteren durfde het aan > Sinds 1 januari van dit jaar is zij provinciaal secretaris voor CD&V Oost-Vlaanderen en bewegingscoördinator voor de regio Dendermonde-Sint-Niklaas > Begin maart coördineerde ze voor het eerst de bovenlokale bestuursverkiezingen in haar provincie. DinSDag 9 Maart

Vandaag D-day. We zijn voorbereid op een drukke dag: de stembrieven liggen klaar, de verzameldozen zijn dichtgekleefd, de lijsten opgesplitst om lange rijen wachtende kiezers te vermijden, de volmachten aangekruist, wegwijzers klaar. Bij het doornemen van de mails springen er twee in het oog. Eentje van een collegabewegingscoördinator die een aanmoediging stuurt met ‘Ready, steady, … Vote!’ Ook mijn voorgangster, Miet Van Landeghem, wenst ons succes toe. Ik vind dit heel erg tof! Nog maar eens een bewijs dat we in een ‘hartelijke’ partij werken. In Dendermonde aangekomen kunnen we na wat schuif- en hefwerk uitladen en de zaal in orde brengen. Ook daar is er hulp van de plaatselijke CD&V-afdeling en van een enthousiast team achter de bar. De kiezers waren tevreden, wij ook trouwens want alles ging vrij vlot. Ruim 200 aanwezigen bleven gezellig zitten voor een drankje, een hapje en een babbel met de aanwezige mandatarissen. Oef, op naar donderdag… DOnDerDag 11 Maart

Provincie West-Vlaanderen maandag 10 mei 2010 Provinciehuis West-Vlaanderen Koning Leopold III-laan 41, Brugge Provincie Limburg maandag 31 mei 2010 Provinciehuis Limburg Universiteitslaan 1, Hasselt Provincie Oost-Vlaanderen maandag 7 juni 2010 Provinciehuis Oost-Vlaanderen Gouvernementstraat 1, Gent

Vandaag gaan ze in vier andere regio’s naar de stembus. Kort voor de middag krijg ik echter vervelend nieuws. De uitbater van een zaal waar er bestuursverkiezingen plaatsvinden, heeft laten weten dat de bar dicht blijft! Hoezo dicht? Wij bieden onze leden wel een knabbel en een drankje aan terwijl ze met elkaar en de aanwezige mandatarissen en parlementsleden een babbel kunnen doen! Ik rep me naar de bewuste zaal en vraag om meer uitleg. Er zou de vorige keer maar voor 3 (!?) bon-

netjes zijn gedronken en daar zetten ze geen personeel meer voor klaar. Gelukkig hadden we de factuur van de vorige bestuursverkiezing opgezocht: meer dan 500 euro, wat hadden die dan gedronken? Misverstand dus. De bar zal open zijn vanavond. Net zoals in Dendermonde blijven de leden na het kiezen rustig plakken. De opkomst ligt wel niet zo hoog als in 2007 blijkbaar, maar af en toe is het toch zoeken naar een vrij tafeltje om in alle discretie de lijsten te kunnen bekijken en aan te duiden. Klokslag 21u heeft de laatste zijn stem uitgebracht en een uurtje later wordt er volop geteld. Als ik rond 1u onder de dekens kruip, ben ik best wel tevreden dat alles uiteindelijk vlot verlopen is. vriJDag 12 Maart

Het regiosecretariaat blijft dicht vandaag, de telefoons staan doorgeschakeld naar de mobieltjes. Onder het alziende oog van de vertegenwoordiger uit het nationaal secretariaat in Brussel, wordt er geteld op het provinciaal secretariaat in Gent. In duo’s wordt er vlijtig geteld, herteld, geturfd, samengeteld, genoteerd, … Het tellen gaat vlot, de dozen slinken zienderogen en rond 16u zijn we klaar. De protocollen kunnen getekend worden, de opruim kan beginnen en tegen 17u kan iedereen naar zijn eigen regio terug. Het is ooit anders geweest! Lees het volledige weekboek op www.cdenv.be/zeven-op-zeven Een hele week lang gunt een CD&V-medewerker ons een blik op werk en leven in het heetst van de politieke actualiteit. 19

lid van de maand

Gust Verheggen

Motivatie van de jury: De Week van de Vrijwilliger, begin maart, richt traditioneel de schijnwerpers op al die mensen die zich kosteloos en veelal onopgemerkt ten dienste stellen van de gemeenschap. Ook bij CD&V hebben we het geluk om op heel wat van deze vrijwilligers te mogen rekenen. Gust Verheggen bijvoorbeeld, heeft binnen CD&V geen specifieke mandaten of bestuursfuncties. Niettemin staat hij altijd paraat om een handje toe te steken. Met zijn nominatie willen ook wij onze appreciatie uitdrukken voor het werk van die duizenden vrijwilligers, zowel 20

binnen als buiten onze eigen partij. Ik kies voor CD&V omdat ik dat van thuis uit heb meegekregen. Mijn ouders waren zelfstandigen, net zoals ik dat ben geweest, en heel goed bekend met de familie van onze voorzitter Marianne Thyssen, ook zelfstandigen, maar dan in het naburige dorp. Zoveel jaar later blijven we elkaar helpen: tijdens de Europese verkiezingen heb ik voor haar borden geplaatst in de streek. In ruil daarvoor mocht mijn dochter, die opkwam tijdens de gemeenteraadsverkiezingen, haar borden gebruiken. Binnen CD&V is Gust een echte ‘duivel-doet-al’. Als ze op het secretariaat in Sint-Niklaas een dringende opdracht hebben, staat Gust binnen de kortste tijd op het bureel. Mijn politieke voorbeeld is Herman van Rompuy, een slimme man met

een positieve ingesteldheid, en volgens mij de beste minister van Begroting die we sinds lang gehad hebben. Mijn grootste politieke uitdaging is de hoge werkloosheid onder de migranten in dit land. Ruim veertig jaar geleden zag ik de eerste vreemdelingen hier toekomen. Ik herinner me nog goed de dag dat ik de eerste Spanjaard op de markt van Lokeren zag staan. De integratie van die mensen, die meteen aan de slag gingen, verliep probleemloos. Maar zonder werk gaat dat een pak moeilijker. In ‘Lid van de maand’ verkiezen we een CD&V-militant die zich de afgelopen maand heeft laten opmerken. Iemand voordragen? Stuur je motivatie naar [email protected] met vermelding ‘Lid van de maand’!

Foto Stefaan Van Hul

79 jaar, Nieuwkerken-Waas Getrouwd met Lieve, vader van Walter, Mark en Kristien Lid sinds 1987 Genomineerd door Annick Vercauteren