We hebben hem gelopen!

NUMMER 6 NOVEMBER 2013

Goed op weg door het centrum van Den Haag

We hebben hem gelopen! Zondag 22 september 2013 is een datum die wij niet snel zullen vergeten. Er is door velen hard naar toe gewerkt en dan is toch opeens dat moment daar dat het gaat gebeuren: De Den Haag Marathon gaat werkelijk gelopen worden!! Den Haag Marathon Wanneer René Bom, onze Nach(t)burgemeester van Den Haag met een signaal op de toeter de lopers laat vertrekken om 09.00 uur, geloven de meesten het pas echt dat het spektakel is begonnen. Helaas zonder begeleiding van muziek, want dat stond de vergunning op zondagochtend niet toe. Jammer, maar niets aan te doen. Sfeer was er toch wel, maar die werd door de lopers en alle vrijwilligers zelf gemaakt. En niet te vergeten het weer. Het was perfect loopweer die dag.

Pagina 2

Marathon krant nummer 6, november 2013

Den Haag Marathon 2013 Vroege vogels Om 08.00 uur was er nog weinig te beleven op het Spuiplein. Dat was een kwartiertje later wel anders! Vooral in het Lucent Danstheater, waar de diverse voorbereidingen werden getroffen. Lange rijen bij de balie waar de startnummers werden opgehaald, lopers die zich aan het omkleden waren (velen met het inmiddels bekende geelgroene shirt van de Den Haag Marathon), de speakers Dick Passchier en Peter Hallesleben die de deelnemerslijsten zaten te bestuderen en deelnemers die elkaar succes toewensten.

Op andere locaties van de te lopen route waren er al veel eerder activiteiten waar te nemen. Ik noem alleen maar de diverse drankposten die moesten worden ingericht en de evenementenverkeersregelaars die bezig waren hun plek in te nemen. En niet te vergeten Machel Nuijten, die als algemeen coördinator van hot naar her rende om van alles en nog wat te regelen. In het Marathonkantoor aan de Raamweg zat o.a. Ingrid Bosboom om de nodige telefoontjes aan te nemen. Dat bleek geen overbodige luxe!

Iets voor achten wordt er wat nerveus om wethouder Karsten Klein verzocht, die het startsein zou komen geven. De meesten weten dan nog niet dat hij niet aanwezig is. Maar zoals gezegd, de Nach(t)burgemeester heeft deze taak op zich genomen. Enthousiasme Toen alle lopers vertrokken waren, ben ik de hele rennende meute achterna gefietst, om ze onderweg op verschillende locaties te fotograferen. Dat deed ik o.a. voor het Vredespaleis, want dat is


Pagina 3

om te vertellen hoe zij de marathon hadden ervaren. Het waren bijna uitsluitend enthousiaste geluiden die wij kregen te horen. Vooral het veelzijdige parcours werd geroemd!

natuurlijk een geweldige achtergrond. Ik kon ze blijven volgen tot de plek waar de lopers het strand op liepen. Of beter gezegd, ik moest ze inhalen, anders zou ik te laat zijn geweest voor het schieten van plaatjes. Daarna moest ik snel weer terug fietsen, omdat de eerste lopers van de halve marathon over een half uur al weer bij de finish naast het Malieveld aan zouden komen. Onderweg nog even snel wat plaatjes geschoten bij de waterpost in de Scheveningse haven.

Op het Malieveld aangekomen kreeg ik direct een microfoon onder mijn neus en vroeg speaker Dick Passchier mij om een eerste sfeerbeschrijving. Na een tijdje kwamen de eerste halve marathonlopers onder luid applaus over de finishlijn. Nadat ze hun medaille door een van de vele vrijwilligers omgehangen hadden gekregen, water en een stukje banaan tot zich hadden genomen en een beetje waren bijgekomen, konden ze zich bij een van de speakers melden

Prijzen Voor de eerste drie prijswinnaars per afstandscategorie waren door Steven van Hoogstraten, directeur van de Carnegiestichting, drie prijzen beschikbaar gesteld: een wandbord met twee vredesduiven er op, een presse-papier en een zilveren herdenkingsmunt. Op de laatste twee prijzen staat een voorstelling van het Vredespaleis. Voor deze prijsuitreiking moesten we ons naar de startlocatie op het Spuiplein begeven, hetgeen niet erg handig was, maar dat kon om organisatorische redenen niet anders worden geregeld. Omdat ook de lopers van de ultra-marathon op het Spuiplein zouden finishen, ben ik op die locatie gebleven. Daardoor heb ik de lopers van de hele marathon niet zien finishen bij het Malieveld. Maar er waren daar nog andere fotografen om dat te vereeuwigen. De hele marathon

Pagina 4


enkele prijswinnaars met Steven van Hoogstraten en Dick van der Klei

had overigens de naam “Vredesmarathon” meegekregen. Dat zorgde voor veel verwarring omdat de dag er voor de “Vredesloop” is gehouden ter gelegenheid van het 100-jarig bestaan van het Vredespaleis. Ultramarathon Het was erg spannend hoe laat, maar ook wie als eerste van de ultra-marathonlopers over de streep zou gaan. Het werd Arjan van den Berg! Een megaprestatie! Natuurlijk was ook iedereen benieuwd welke vrouw als beste loopster de ultra zou winnen. Dat is Mirjam Steunebrink. Ook een prestatie van formaat! De namen van de eerste drie binnenkomers van de halve-, de hele- en de ultra marathon staan apart in deze krant vermeld. Maar wij zijn op iedereen trots die heeft meegedaan aan een van de drie afstanden. Jullie hebben iets groots neergezet! Pechvogels Tegenvallers waren er ook. Daarmee doel ik niet op teleurstellende loopresultaten van de deelnemers maar op kandidaten die zich hebben opgegeven en door een blessure helaas niet konden meedoen. Bijvoorbeeld Daphne Blank-Monshouwer, die één dag eerder bij de Vredesloop een zweepslag kreeg in haar kuit, zo dat ze verstek moest laten gaan bij de halve marathon. En ook Hans Wetemans, die de ultra zou lopen en zo zijn loopcarrière wilde beëindigen. Ook hij was vooraf helaas geblesseerd geraakt, zodat hij niet mee kon doen. Wel kwam hij kijken naar zijn vriendin die meeliep, om haar aan te moedigen. Ongetwijfeld zullen er nog meer pechvogels zijn. Wij wensen ieder-

een een spoedig herstel toe en hopen dat het volgend jaar wel gaat lukken! Evaluatie en 2014 Organisatorisch gingen er ook zaken fout. Er zijn al diverse nabesprekingen geweest, ook met de gemeente. Maar er komt zo veel bij kijken, dat het niet vreemd is dat bij zo’n eerste keer niet alles even lekker loopt. Daar leren wij alleen maar van. Die punten worden zeker meegenomen bij de organisatie van de volgende Den Haag Marathon in 2014, want die komt er echt aan!! “Wij hebben nu bewezen dat het een vergunbaar evenement is waar velen plezier aan hebben beleefd. Een opvolger kan dan toch niet uitblijven?”, aldus een trotse Dick van der Klei, marathonman van het eerste uur! Rick Baron

Uitslagen van de Den Haag Marathon HALVE MARATHON: 1. Point Chaza 2. Erik Scheers 3. Reina Visser HELE MARATHON: 1. Patrick Kwist 2. Wouter van Winden 3. James Lowe ULTRA MARATHON: 1. Arjan van den Berg 2. Flavio Cerro 3. Richard van der Klis De snelste vrouw van de Hele Marathon is Irene Kinnegim. De snelste vrouw van de Ultra Marathon is Mirjam Steunebrink

Dick: Focus al weer op 2014


Pagina 5

De zwarte marathon:

Loop zondag 12 januari 2014 mee met de strandmarathon!

Voor de zevende keer wordt deze marathon nu georganiseerd. Wilt u hem zelf een keer beleven? Dat kan. Vanaf twee maanden voor de geplande datum kunt u zich hier voor inschrijven. De start is om 10.00 uur bij The Hague Road Runners aan het Groenendaal in Wassenaar. De route is dan naar Scheveninge, over het strand naar Noordwijk en weer terug via Scheveningen naar Wassenaar. Er wordt voor een goed doel gelopen. De opbrengst is met name voor het huis “De Schakel” nabij Loosduinen. Dit is een

onderdeel van Middin (voorheen Steinmetz de Compaan). Met De Schakel bestaat al ruim dertig jaar en hechte band. Het is een woonhuis/centrum, waar kinderen met een lichamelijke of meervoudige beperking in de leeftijd van 6 tot 20 jaar kunnen wonen in een omgeving waarin de huiselijkheid zoveel mogelijk centraal staat. Zonder dat daarbij afbreuk wordt gedaan aan de medische verzorging, die deze kinderen zo hard nodig hebben.

Van het bestuur Geachte lezer, Twee jaar terug, tijdens het lopen van de Haagse strandmarathon, maalde de gedachte “een wegmarathon, dat moet toch kunnen in Den Haag?”, de route moest eenvoudig: strand en de fietstunnels van Den Haag Noord op weg naar de Vliet; dan is het verkeersluw. Die theorie en de praktijk liggen 2 jaar en hard werken uit elkaar. 2 jaar vertrouwen vergaren voor een idee. Er is veel tot stand gebracht en nog veel tot stand te brengen voordat ook Den Haag als derde stad van Nederland een volwaardig marathonprogramma heeft als Amsterdam en Rotterdam en vele andere Nederlandse steden. Op zondag 22 september 2013 hebben iets minder dan 1.000 lopers over de 3 geboden afstanden bewezen dat

ook Den Haag een (weg)marathon kan hebben, en dat het heel leuk is. Voor ons en iedereen, die meehielp en meewerkte, is de marathon hard werken, wij hopen voor deelnemers en bezoekers een mooie ervaring, die smaakt naar meer. Vanaf deze plaats: dank aan deelnemers, vrijwilligers, medewerkers, partners en sponsors, en de overheid, voor het vertrouwen en de medewerking. Al sinds mei/juni 2013 wordt er gewerkt aan de editie 2014, DHM14, om dan een volwaardig marathonprogramma neer te zetten zoals iedereen dat gewend is bij de grotere steden: de ochtend voor de dag van de marathon korte afstanden met eventueel een speels of toeristisch element, de breakfast run of Friendship Run. Den Haag uit de Gouden 17e Eeuw in de

omgeving van Binnenhof en Grote Kerk leent zich er uitstekend voor: 2km rondom de hoogtepunten uit de Gouden Eeuw. Ook voor de 5km en 10km, die nabij het Vredespaleis op de dag voor de marathon veel belangstelling hadden. Zij blijven behouden, onderdelen in een marathonprogramma voor ieder. Zondag 21 september 2014, de Internationale Dag van de Vrede: de Vrede’s Marathon en de halve marathon en ultramarathon. Hopelijk tot volgend jaar op de Dag van de Vrede en/of de zaterdag daarvoor. Machel Nuijten en Dick van der Klei, bestuur Stichting Den Haag Marathon

Pagina 6


Lopers en hun verhalen

marathonlopers zelf aan het woord

Wat is er mooier om de lopers van de Marathon zelf aan het woord te laten hoe zij deze dag hebben ervaren? Wij hebben ieder geval per afstandscategorie de beste lopers en loopsters gevraagd om hun reactie aan ons kenbaar te maken, zodat wij deze via deze krant kunnen delen. De meeste deelnemers hebben hier gehoor aan gegeven en ons hun belevenissen gemaild. Wij plaatsen ze hier gaarne. Zo kunt u naast reacties van Nederlandse lopers, genieten van reacties van lopers die oorspronkelijk uit Zimbabwe, Italië en Estland komen!! Wij willen iedereen langs deze weg bedanken voor hun bijdragen. Er spreekt veel enthousiasme uit. Daarnaast ook punten van kritiek. Daar zijn we alleen maar blij mee. Daar kunnen we per slot van rekening ons voordeel mee doen! Point Chaza 1e plaats Halve Marathon My name is Point Chaza from Zimbabwe. I am the one who won the Den Haag half marathon. I am very happy to inform you that I really enjoyed the race,the race was well organized,you just need to put a little bit the house in order as I was misleaded for about a km. When I came back, even the first lady was on front of me. It was interesting as since my running career, I don't allow a lady to be on front of me. But everything was ok, even the course, passing through the beach running in sand it's good. I would like to thank you for my participation, I would like to come for the race if you can invite me next year 2014. I can make it so competitive. I can even run 68km because I can run Comrades Marathon 89km in South Africa. I have the record on halfway which is 45km. Hope you are going to make the race more successive next year. Point Chaza Patrick Kwist 1e plaats Hele Marathon Donderdag 19 september had ik pas besloten om deel te nemen aan de Den Haag vredesmarathon. Ik had al eerder in het jaar gehoord dat Den Haag een marathon wilde gaan organiseren, maar toen ik later vernam dat deze 12 km langs de kust over het strand zou lopen zag ik ervan af om deze op mijn wedstrijdschema te noteren. Ik ben een asfaltloper en moet niet zoveel hebben van het zand. Neem daarbij ook nog eens de kans op een flinke oostenwind en daarbij mul zand en ik dacht "dat is niets voor mij om een goede marathon te kunnen lopen" Dit maakte het voor mij makkelijk om voor het NK Marathon in Eindhoven in oktober te kiezen als hoofddoel voor het najaar. Echter vernam ik in de week vóór de Den Haag

Vrede's Marahton dat de omstandigheden wel eens heel gunstig konden zijn. Ik moest mijn kilometers maken voor Eindhoven en had nog een laatste lange duurloop van 35 a 37 km op het schema staan. Ik had die dag er misschien wel voor gekozen om vanuit Rotterdam naar Den Haag te lopen, wat ik wel vaker doe als training, maar waarom niet alsnog die marathon lopen als een training dacht ik. Het grote voordeel was nu wel het zand, wat zorgt voor een zachte ondergrond en minder belastend is. Tevens zou ik daardoor ook niet snel te hard lopen in mijn training. En zo geschiedde. Om 7 uur zat ik zondagochtend in de trein van Rotterdam naar Den Haag. Ik kan dan ook achteraf zeggen dat ik daar geen spijt van had. Vanaf kilometer één heb ik ervan kunnen genieten. Het parcours was geweldig. Eerst de binnenstad, daarna een stukje duinen met een stuk strand. Vervolgens de haven van Scheveningen en dan weer het strand op. Het was heerlijk lopen langs de kust met de wind in de rug en een licht zonnetje wat zorgde voor de optimale hardloopomstandigheden. Daarna werd ik getrakteerd op een zeer mooi stuk duingebied (ik meen de Wassenaarse Slag) wat ook wel een pittig stuk was omdat dit licht omhoog liep. Vervolgens diende zich de laatste kilometers alweer aan naar de finish toe. Daar wachtte een mooi onthaal met ook nog eens een mooie eindtijd, die eigenlijk als training iets te snel was, maar ach..... Onderweg kreeg je als loper een goede steun van het publiek dat zeer enthousiast aanwezig was. Kortom een marathon die absoluut niet saai was en waarbij je je als loper, alleen al door het mooie parcours, niet hoeft te vervelen. Voor de organisatie en de vrijwilligers kan ik ook mijn petje afnemen, want er viel (in mijn geval) weinig of niets te klagen. Natuurlijk is er altijd wel een verbeterpuntje, zoals bijvoorbeeld misschien een wat duidelijker kilometer aanduiding, maar dat maakte de pret er zeker niet minder om. Je kunt gerust stellen dat deze marathon een zeer welkome aanvulling is op de marathons die wij in Nederland hebben, waardoor waarschijnlijk ook het aantal deelnemers volgend jaar flink zal toenemen. Dat is ook wat de organisatie en Den Haag verdient met dit mooie initiatief. Patrick Kwist


emotie…..

ontlading…..

Mirjam Steunebrink snelste vrouw Ultra Marathon Ik heb een paar jaren in Den Haag gewoond om mijn opleiding als sportarts te voltooien in Leidschendam. Nu sinds 2010 woon ik weer in het Noorden van het land maar ik heb altijd een bijzonder gevoel bij Den Haag. Ik vind het een heerlijke stad, niet te groot, knus, leuke cafe's, mooie huizen en gezellige sfeer. En dat met de kust en de duinen zo vlak bij. In de periode dat ik in Den Haag woonde (sept 2007-eind 2009) begon ik met marathonlopen en heb ik vaak vele trainingskilometers afgelegd in Den Haag en door Meyendel. Ook liep ik wel eens naar mijn werk in Leidschendam. Ik had toen nooit gedacht ooit ultralopen te gaan doen. De afgelopen jaren naar het Noorden verhuist en hier nu als sportarts werkzaam bij SMA Noord en SGF. Intussen al heel wat marathons gelopen en diverse malen een 50 km trail. Met name het trail lopen in de natuur en vooral in de bergen vind ik geweldig. Maar ook de rondjes in het bos achter mijn huis zijn puur genieten. Voor de 3e maal de RUN Winschoten van 50 km gelopen een week voor de Den Haag Marathon, dit jaar met een mooi pr van 4:38 uur. Eigenlijk dus nog heel erg in de herstelmodus van de RUN maar ik wilde zo graag de Den Haag ultraloop doen gezien mijn jarenlange ervaring om daar gewoond te hebben. Ik voelde me prima na de RUN, paar korte loopjes gedaan en de benen voelden goed. Goed genoeg in ieder geval om de Ultraloop Den Haag te proberen. Dus zaterdagochtend nog snel ingeschreven en naar Den Haag gegaan om bij een vriend te logeren. Zondagochtend wedstrijddag. Wat bekenden bij de start. En daar begon het. Een en al genieten voor mij. Want het hele parkoers kwam langs allerlei plekken waar ik voorheen zelf had gelopen of in ieder geval zeer mooie herinneringen aan had. Tegen het strand zag ik wel een beetje op maar het was laagwater en het zand mooi hard, dat ging vrij makkelijk. Daarna de marathon mooi verder gelopen, wat bekenden onderweg en goed verzorgde posten. Aan het eind van de marathon ontstond de verleiding om het bij de marathon te houden, het was lekker weer en ik had eigenlijk geen zin meer, vond het wel mooi geweest. Zeker toen ik een kaart in mijn hand gedrukt kreeg met de mededeling: hier staat je looproute op, er is geen fietser die met je mee kan fietsen helaas… dus succes! Ik en kaartlezen

Pagina 7

victorie…..

ongeloof….

is geen goede combi en daar ik toch al niet zo veel zin meer had dacht ik, ik loop maar naar Den Haag centrum en ga het terras op, tijd voor een biertje. Ergens vond ik het ook niet o.k. van mezelf want ik had verder nergens last van , geen pijntjes of zo dus tja, om dan te stoppen omdat je geen zin meer hebt... Maar net op dat moment kwam een jongen aanfietsen die was opgeroepen en met mij mee ging. Nou, ik kon moeilijk zeggen laat maar dus ik dacht, ik ga gewoon mee en zie wel hoe ver ik loop. Ik vond 69 km een onmogelijke afstand om dat zo ineens te doen, zeker een week na de RUN. Hij wist goed de weg dus ik hoefde alleen maar te volgen en zo in rustig tempo van 10 km/ uur gingen we voort. Ik verheugde mij op de lus langs Leidschenveen, Nootdorp, Rijswijk, DH Zuid, daar was ik al een aantal jaren niet geweest en sweet old memories. . En zo gingen de km’s rustig voorbij en ik probeerde maar niet over de afstand na te denken maar gewoon in het moment te blijven en wonderlijk genoeg bleef het eigenlijk heel lekker gaan. Af en was het vinden van de juiste weg wat lastig en kwamen we anderen tegen die aan het zoeken waren wat onduidelijkheid gaf. Ook was er geen publiek meer dus je was enorm op jezelf aangewezen en je eigen meefietser. Maar dat had ook zeker iets moois. En bij de verzorgposten waren de vrijwilligers enthousiast en zelfs een paar mooie foto's gemaakt in het Zuiderpark. En zo na 7 uur 11 minuten was ik terug op het Spuiplein. Beetje jammer dat de spreker daar mijn naam niet eens kende. De finish was nogal lauwtjes. Het hele marathonfeest was immers al lang voorbij en voor dat handjevol ultralopers was zeer weinig aandacht. ook was er geen omkleed en douche ruimte, de tas kon je uit de parkeergarage halen en that's it. Maar goed, laten we het beginnersfoutjes noemen, want het was ten slotte de eerste keer dat dit georganiseerd werd! Ik heb met name een hele mooie ultraloop gedaan en denk met een grote glimlach terug aan deze dag! En heb mijzelf ontzettend verbaasd door deze afstand 'zo even' te kunnen lopen een week na de RUN. De komende winter wat trails in de Ardennen en dan is het volgende doel de 80 km op Grand Canaria met 4000 hm op 1 maart. Mirjam Steunebrink

Pagina 8


At the end....what can I say? See you next year at the same start line with the wish to get a better position than this year...which means to finish at the first position!!! Arrivederci! Flavio Cerro

Flavio Cerro 2e plaats Ultra Marathon My name is Flavio Cerro and I'm originally from Italy (Rome). I heard about this race from one of my colleagues who lives in Rijswijk as I do. This wasn't for me my first Ultramarathon and I was really happy and enthusiastic to participate at this first edition because it was a proactive way for me to help this event to take off. The route of the race was very challenging and it was nice to run in different environments, the City Center, on the beach in Scheveningen, on the Dunes in Wassenar, the woods and back to Den Haag. The organization was very good helping me on providing beverage and food and especially giving me from km40 a dedicated person, in my case a skater (unfortunately I do not remember his name but I would like to thank him again) who helped me to reach the finish line. The most difficult and heaviest moment of the race it was at km 53 when the wind was opposite to me, the finish line was still far away and I started to have cramps on my left leg, I was lucky to have beside me the "dedicated person" who supported and encouraged me to not stop and keep running. A special moment was to run nearby the place where I live and find there my neighbours screaming my name and waving flags for me. Thanks Truus and Adriaan! To be able to be on the podium of this Fist Edition at the second place made me very proud of myself and made proud also my sponsor Crocs. A special thank to my wife Daniela who followed me by bike along all my race! The only suggestion I would give to the organization for next year it would be to have a special row for the last 2 km of the race, this is because to Run in the City Center when all shops are open and is crowed of people is not the best ideal situation for any runner, especially for an ultrarunner who is already really tired and doesn't have fast reaction on avoiding people on his way. I say this because at the end of the race, nearby Spui, I have been more than once in danger crossing the streets and having too many people on my way. One more thing, I didn't find at the finish line any drink and, as you can imagine, after a long run you feel quite thirsty.

Wouter van Winden 2e plaats Hele Marathon Als Hagenaar was de Vredesmarathon natuurlijk een buitenkans om een keer de hele marathon in eigen stad te lopen. Toen in de aanloop bleek dat er voor een parcours met een flink stuk strand was gekozen, ging er in eerste instantie een streep door de gewenste finishtijd van binnen de drie uur. Naarmate de marathon naderde, groeide echter het vertrouwen weer, zeker toen bleek dat het strand ruime tijd na de vloed zou worden betreden en het weer ook meewerkte (geen wind!). Op de marathondag verliep de voorbereiding soepel. Vanwege de kleinschaligheid hoefden we niet een uur van te voren in het startvak kou te lijden, zoals bij veel stadsmarathons. Nadat de nachtburgemeester ons had weggeschoten, gingen we op pad door een slapende stad. Prima parcours, goed afgezet, met slechts op een enkel punt even een kleine twijfel over de te volgen route. Het betreden van het strand na een stevige duin was de eerste echte test van de vorm van de dag. Maar, zoals verwacht, het strand viel mee. Bij de pier in Scheveningen stond mijn gezin op het strand om aan te moedigen. Dat gaf halverwege even een welkome 'boost' met nog een kilometerje of 7 strand voor de boeg. Die afstand werd in de beleving flink bekort door samen op te lopen met een ultraloper met hetzelfde tempo, en even de ervaringen tot dan toe uit te wisselen. In Wassenaar aangekomen begon het spannend te worden wanneer de benen echt pijn zouden gaan doen; dat is bepalend voor de eindtijd. Ondertussen geen massa's langs de route, maar wel om de paar honderd meter


Pagina 9

groepjes enthousiaste supporters. Het ging stabiel. De kilometertijden begonnen iets te stijgen, maar tot aan het begin van het Haagse bos had ik eigenlijk nog geen pijn in de benen. Toen de verzuring alsnog snel kwam opzetten was het einde al bijna letterlijk in zicht. Tot mijn verrassing riepen mijn kinderen me kort voor de finish enthousiast toe dat ik 2e liep. Maar minstens zo blij was ik met de eindtijd van toch nog ruim binnen de 3 uur, in 2:54. Weer een erg mooie loopherinnering erbij! Wouter van Winden Nita Pleune van MCH liep ook de Halve Marathon Communicatieadviseur Nita Pleune van Medisch Centrum Haaglanden (waar de marathonlopers zich door sportartsen medisch konden laten keuren), deed ook mee. Haar hebben we ook naar haar ervaringen gevraagd. In het MCH werken fanatieke lopers: ieder jaar doen veel collega’s mee aan de City Pier City, met ons MCH Roparunteam 178 (www.mchroparunteam.nl) doen we mee aan de non-stop estafetteloop van Parijs naar Rotterdam en er worden wedstrijden gelopen om geld in te zamelen voor Bewegen tegen kanker (www.bewegentegenkanker.nl). Ook ik loop graag hard, dus toen de sportartsen en de Spoedeisende Hulp van het MCH werden gevraagd voor de medische ondersteuning van de Vredesmarathon, werd ik van de afdeling Communicatie van het MCH betrokken bij dit evenement. En ja, als je bij al die vergaderingen het enthousiasme ziet van

de organisatoren en je zelf allerlei berichten over de Vredesmarathon redigeert of schrijft, dan kun je natuurlijk niet anders dan je zelf ook inschrijven. Kortom, op zondag 22 september stond ik aan de start van de halve marathon. Grappig om alles wat ik vooraf beschreven had nu zelf mee te maken: iedereen – ook veel collega’s – in hetzelfde startvak voor de halve, hele en ultramarathon. Collega’s die als motorrijder of verpleegkundige voor de medische ondersteuning achterop af en toe voorbij kwamen. De sportarts en SEH-artsen en –verpleegkundigen bij de start/finish om de boel op medisch gebied in de gaten te houden. Het klopte allemaal. Ook het weer was heerlijk en de lopers allemaal goed gehumeurd, net zoals de vrijwilligers die onderweg drank ronddeelden. De meters op het strand leken

Pagina 10


stukken langer dan op de weg, maar gelukkig stond er in het bos een collega langs de kant om me vooruit te schreeuwen. Ongeveer twee uur na het startsein kreeg ik de ooievaar om mijn nek gehangen. Geen persoonlijk record, maar wel genoten. Volgend jaar weer! Nita Pleune Erik Scheers 2e plaats Halve Marathon Als "oud-Hagenaar"- ik heb 2,5 jaar in Den Haag gewoond en gewerkt -vind ik het altijd erg leuk om in Den Haag te zijn en hier hard te lopen. Ook omdat mijn hardloopgeschiedenis hier is begonnen met de Royal10 (via een van de businessteams van Justitie), waarna ik bij Sparta ben gegaan (eerst Den Haag, daarna Voorburg) en vele wedstrijdjes volgden. Het leuke aan deze marathon, waarvoor ik de dag ervoor speciaal uit Amsterdam met mijn vriendin en kinderen ben komen afzakken, vind ik de ongedwongen sfeer. Het viel mij op dat zo'n 5 minuten voor de start het startvak nog moest worden gevuld, waar het op andere plekken een half uur van tevoren soms al een dringen is. Na de echte Haagse start door de Haagse nachtburgemeester liep ik al snel achter het kopgroepje aan, waarvan een aantal op mijn route vanwege andere afstanden (ik liep de halve, anderen de hele of een ultra) ook nog afviel. Het was voor mij een soort surrealistische ervaring, dat direct voor mij een aantal politiemotoren reed, met zwaailichten om de weg vrij te houden. Dit maak je normaal gesproken alleen mee

als je tot de echte top behoort en daar liep ik dan, amateurtje, die zich voelde als een witte Keniaan. Na soms wat gepuzzel en wat onduidelijke aanwijzingen over de te lopen richting kwamen we op het strand uit en direct na het strand ontmoette ik onverwacht Point Chaza, de uiteindelijke nr. 1. Een erg sympathieke kerel uit Zimbabwe, die mij uiteindelijk voorbij de eerste vrouw en derde overall, Reina Visser, wist te loodsen. Nu was mijn gevoel compleet, ik liep niet alleen helemaal vooraan, maar ook nog naast een snelle Afrikaan. Hij vertelde mij dat deze loop voor hem een trainingsloop was en hij heeft mij tot de laatste km gehaast, waarna ik dus als tweede over de finish kwam. Je had de ogen van mijn vriendin en kinderen moeten zien! Na afloop heb ik nog leuk met Point gesproken, telefoonnummers en e-mailadressen uitgewisseld en iets gedronken op een plek, waar grappig genoeg daarna ook de prijsuitreiking plaatsvond. Hiervoor had wel wat meer animo mogen zijn, maar misschien valt dit op te lossen door dit de volgende keer bij de finish te organiseren in plaats van bij de start die een stuk verder lag. Oh ja, en de afstand klopte ook niet helemaal, maar was een km meer. Hiermee had ik naast mijn 2e plek op de halve marathon omgerekend naar de 21,1 ook een pr gelopen: dubbel feest. Met een grote grijns konden we weer huiswaarts keren. Een erg leuk initiatief voor een heel goed doel, dat hopelijk een mooi begin van een hele lange reeks vormt. De volgende keer ben ik er graag weer bij! Erik Scheers


Marleen van den Oetelaar, Hele Marathon Zondag 22 september was het zover, mijn eerste hele marathon. Na een goede voorbereiding van zo'n 16 weken was ik er helemaal klaar voor. Ik had er zin in, voelde me fit en het weer vond ik ook erg aangenaam. Bij de start heerste een ontspannen sfeer en na het startschot was er genoeg ruimte om lekker door te lopen. Ik wilde, zolang als het zou lukken, rond de 5 minuten per kilometer lopen. Dat ging erg goed, ik bleef er steeds een stukje onder en mijn hartslag was prima. En wat een mooie route was het! Het strand vond ik geweldig. Het was rustig en ik genoot van de ruisende zee. Ik was super geconcentreerd en de lopers voor mij ook. Dat was mooi om te zien. Na het strand de duinen in. Het zonnetje begon te schijnen, heerlijk. Nog steeds voelde ik me goed en liet me niet afleiden door de heuveltjes in de duinen. Ik liep door en kon nog steeds genieten van de omgeving en van het enthousiaste publiek. Toen ik circa 35 km onderweg was, begon ik toch wel te voelen dat ik al een tijdje aan het lopen was. Ik kreeg wat last van mijn liezen en onderrug. Conditioneel ging het nog steeds erg goed al ging mijn tempo naar 6 minuten per km. Maar ik dacht: gewoon doorlopen, tijd maak niet uit. Dat hielp. Ik bleef rustig en liep door. Op km nr 38 stond man- en zoonlief weer met een slok water. Dat gaf weer motivatie voor de laatste kilometers. En ineens, in het Haagse Bos, was het nog maar 1 km. Toen ging er wel door me heen: wauw, ik ga het gewoon halen! En het is gelukt! Geweldig vond ik het. Wat een super ervaring. Dit

Pagina 11

ga ik volgend jaar weer doen. En wat is er mooier dan in eigen stad een marathon te lopen met bos, park, duinen en strand. Echt een feestje! Marleen van den Oetelaar Irene Kinnegim, beste vrouw Hele Marathon Ik vond de marathon erg leuk om te lopen, het parcours is lekker afwisselend en laat Den Haag van al zijn kanten zien. Eerst de stad, de duinen, het strand en terug via Wassenaar. Mooi gevarieerd. We hadden dit jaar wel mazzel met de wind uit de goede richting, op het strand in de rug en het strand was ook goed breed en hard. Verder was het ook goed beveiligd door vrijwilligers en agenten, dus je kon overal goed oversteken en lekker doorlopen. En de kleinschaligheid van dit jaar was ook wel fijn, rustig kort van tevoren in het startvak, voldoende tijd om in te lopen en niet zo druk bij de start. Irene Kinnegim Lilian Raspel, 2e vrouw Halve Marathon Running: it's child's play! tells the headline in Runner's World magazine. Well, it really talks about children, but still. The love of running can start in your childhood or you can discover it later in your life – running is to be loved at any stage and any age. And you absolutely can't miss out on the first marathon held in

Pagina 12

The Hague. Especially when it's your home town. I've been living in The Hague for one year now as an expat and I try to take part in various marathons and runs in The Netherlands and if you take a look in the agenda the choice is ample. This time in The Hague I have chosen to run the half marathon. On 22nd September, the weather shows the signs of warmth and it's not raining for a change. I reach the city centre with my bike – the tranquillity of it is overwhelming. I have never seen the centre of the city so quiet before – the charm of early hours of Sunday morning, I guess. I see people gathering at the starting place and at 9 a.m. the start for the first marathon of The Hague is given. All the runners rush along the historic streets of The Hague towards the Peace Palace, past the Madurodam to the harbour and the most popular seaside resort and beach in The Netherlands - Scheveningen. My going is good and the first kilometre passes with 4.17 min/ km. Maybe too fast for the next 20 km, so I try to slow down a bit. There are not too many runners, but I manage to find some companions and keep their pace. My aim is to finish under 1h40min, which means the average pace under 4.45 min/km. And today, it's not a problem until... the track takes the runners to the picturesque beach of Scheveningen. Next 2,5 km takes us to the sea shore. Well, it's definitely the best view today, but the sand also slows me down. Fortunately, the high tide has

Foto impre ssie Den Haag Marathon 2013 Zow

el op de w ebsite van Marathon de Den Ha als op onz ag e Faceboo gina zijn n k paa de loop tegen de d foto’s gep uizend laatst! Velen van u zullen ze va gezien. En kele daarv st al hebben an drukke ook in dez n wij e krant af. Deels staa bij de artik n ze elen, deels treft u ze o fotopagina p de aan. De fotogra fen zijn: V ince Haak, Hen ne Erbe en nt van den Rick Baro n.


turned and it's nice hard sand underneath the feet, perfect to run on. The track takes us to the city again through the green parks or maybe even woods as Holland is concerned. It's only about 6 km to the finish, so I must quicken my pace. I leave the two gentleman I've been following behind me and take the risk. Shortly, I feel someone breathing down my neck, but with my going so good I can't promise carrying whoever it is all the way to the finish, so I press even harder. I pass the Royal Palace, which glory I must come back to marvel upon when I have more time. Right now, I'm heading for the finish with 4.23 min/ km. I pass the runners one by one and there's no one to stop me, except the finish line at Malieveld. I spurt my last 100m and to my great surprise I hear that I'm the second woman finishing the half marathon that day. What a nice surprise! My target 1h40min has officially remained unbeaten, because I have scored 22 km in total, but 21,1 km would have given me time of 1h38min. Fair enough. At the finish I'm being interviewed and asked to say into the microphone “I'm happy!” in my own language and I do so from the bottom of my heart saying “Olen õnnelik!” After the prize giving at City Hall I'm overwhelmed, tired and happy – all for the pure joy of running. After all the hard work and training it's really a child's play! Lilian Raspel, Estland


hon COLOFON g Den Haag Marat ave van de stichtin tg ui n ee is t an k, Kr Marathon ncent van den Haa to’s: Henne Erbe, Vi Tekst: Rick Baron Fo Rick Baron lorworks Lay-out en Druk: Co arnix Rueb athon voorzijde: M Logo Den Haag Mar Oplage: 500 stuks

Pagina 13

Pagina 14


Allard Borgers van Canon:

”Leven en werken in het algemeen belang“ Omdat het bedrijf Canon aan het marathonkantoor multifunctionele apparatuur beschikbaar heeft gesteld en ons dus daarmee sponsort, heb ik een gesprek gehad met twee medewerkers, Allard Borgers (manager van het regionale Canon Business Center) en Dennis Mulder (account manager in de regio Haaglanden). Ik heb beide heren opgezocht in het kantoorpand aan de Gildeweg in Nootdorp, waar het Canon Business Center Den Haag is gevestigd. Van deze Business Centers zijn er twaalf in Nederland, te weten in Amstelveen, Oss, Groningen, Amsterdam, Arnhem, Groningen, Utrecht, Rotterdam, Breda, Rotterdam en Zwolle. Door deze landelijke dekking zijn de Canon Business Centers altijd lokaal aanwezig en staat het wereldwijde Canon merk dichtbij de ondernemer in het midden en klein bedrijf (MKB). Divisies Canon Nederland bestaat uit twee divisies: de Consumer Imaging Group, die zich richt op de imaging producten voor consumenten. Qua producten hebben we het dan met name over camera’s, scanners en all-in-ones voor het kleine (‘thuis’)

segment. De fotocamera’s zijn misschien nog het meest bekend en hebben de naam erg betrouwbaar te zijn. Canon is hierin ook marktleider. Daarnaast is er de divisie die zich op de zakelijke markt richt en onder de naam Business Imaging Group valt. Productvoorbeelden hierbij zijn o.a. multifunctionele systemen, document scanners, projectoren, grafische systemen (w.o. grootformaat) en interactieve beeldschermen (w.o. smartboards). Daarnaast adviseert Canon bedrijven ook bij procesverbeteringen en kosten efficiency zoals o.a. het inzicht verschaffen in de afdrukkosten, documentmanagement, digitaliseren van documenten en natuurlijk niet te vergeten het bieden van services en diensten op het gebied van informatie- en document beheer. Naast deze divisies richt Canon zich tevens op de Medical Imaging en Professional Imaging markt.


Sportmomenten vastleggen Een duidelijke relatie met de sport ligt er ook. Zo is Canon betrokken bij ongeveer alle grote wereldwijde sportevenementen zoals de Wereld- en Europese kampioenschappen voetbal en de Olympische Spelen. Als er iets is wat fotografisch moet worden vastgelegd, zijn het natuurlijk sportevenementen. Die ene 100ste van een seconde dat een zwemster voor een ander finisht, de polsstok sprong van een atleet of de perfect uitgevoerde oefening van een turner. Hoeveel momenten er al met een Canonlens zijn vastgelegd, zijn niet meer te tellen! Allard vertelt dat de bedrijfsfilosofie van Canon is: “Samen leven en werken in het algemeen belang” een principe dat de waarden vorm geeft en onze morele verantwoordelijkheid weerspiegelt als bedrijf in de maatschappij.” De thema’s gezondheid, welzijn en duurzaamheid vindt het bedrijf ook belangrijk. En daar hoort de sportbeoefening natuurlijk ook bij. “Wij vinden dat wij dat op wat voor manier dan ook moeten ondersteunen. Geld verdienen en winst maken is als bedrijf natuurlijk erg belangrijk, maar het gaat ook om welke

Pagina 15

positie je als organisatie inneemt, gebaseerd op je normen en waarden,” aldus Allard. “Vandaar ook dat wij jullie sponsoren. Jullie organiseren de Den Haag Marathon voornamelijk met vrijwilligers. Wanneer wij daar op een of andere manier ons steentje aan bij kunnen dragen, dan doen we dat”. Businessrun 2014 Op mijn vraag of Canon in 2014 wellicht bereid is om aan de businessrun mee te doen antwoordt Allard dat hij dat in de groep zal gaan voorstellen. Wel zal Canon de apparatuur wederom beschikbaar stellen in 2014. En hij sluit een eventuele deelname in de toekomst ook niet per definitie uit. Wanneer ik tot slot beide heren poserend voor een grote foto van het Tweede Kamer gebouw op de gevoelige plaat wil vastleggen, wordt er met enig cynisme een opmerking gemaakt over mijn fotocamera….. inderdaad, geen Canon. Maar wat niet is, kan nog komen!! Rick Baron

Prijs voor vrijwilliger Op zaterdag 5 oktober jl. is in de kantine van Atletiek Vereniging Sparta in het Zuiderpark een prijs overhandigd aan vrijwilligster Meriesa Pereira, omdat zij zich al vanaf het begin heeft ingezet als evenementen verkeersregelaar bij de Den Haag Marathon 2013. Zij (en haar beschermelinge Marijke) waren hier zichtbaar door verrast. Marijke heeft tijdens de marathon medailles uitgedeeld bij het Malieveld, waar de hele- en de halve marathon finishte. De prijs bestond uit een heerlijk weekendje weg in het bungalowpark Wolferswoud, dichtbij het dorpje Zelhem. Dit weekendje is beschikbaar gesteld door Pim Schouten van de Den Haag Marathon. Meriesa kreeg de prijs overhandigdin de vorm

van een brochure waarop de bungalow stond afgebeeld. Meriesa en Marijke, gefeliciteerd! Het is jullie gegund!

Om vast in de agenda te noteren:

”Den Haag Renweekend“ In de vorige marathon krant hadden we er al een aankondiging van gemaakt. De volgende Den Haag Marathon vindt plaats op zondag 21 september 2014. Daarnaast is het plan om de dag er voor, dus op zaterdag 20 september een kidsloop/scholenloop te organiseren met als thema “Door het Den Haag van de Gouden Eeuw”. Het parcours loopt midden door het centrum van Den Haag en directe omgeving. De te lopen afstanden daarbij zijn 2, 5 of 10 kilometer.

Kaart Oud Den Haag uit 1747

Sponsors Den Haag Marathon 2013

ABN-Amro ‘s-Gravenhage

Reclamebureau ‘s-Gravenhage

Duijsens & Van der Klei & Zwijnenberg Advocaten ‘s-Gravenhage

Vredespaleis ‘s-Gravenhage

Camping Duinhorst Wassenaar

Advies- en trainingsbureau voor webprojecten Voorschoten

Theater Dakota ‘s-Gravenhage

Restaurant Hotel Spa Rijswijk

Canon ‘s-Gravenhage

Middin Rijswijk

Verenigingen Den Haag Marathon 2013

DEN HAAG DUURSPORT VERENIGING

Goede doel waarvoor wordt gelopen

We hebben hem gelopen!

Recommend Documents