Zwapp geeft producten tweede leven. magazine van Saxion. Sociaal ondernemen is hot! Fotoreportage! Rondje langs studentenhuizen

magazine van Saxion

mei 2015 www.sax.nu

Fotoreportage! Rondje langs studentenhuizen

6 Hollywood

‘Matt Damon is mijn voorbeeld’

22 FabLab

Hightech speeltuin in Enschede

36 International

Study associations looking for international members

Sociaal ondernemen is hot!

Zwapp geeft producten tweede leven

#7

Meer dan een magazine!

Check Sax.nu voor dagelijks nieuws s e j p m l s, fi ! w u e i N gs en blo

SAX zit ook op Twitter (@Sax_nu) en Facebook (Sax Media) Volg of ‘like’ ons en blijf eenvoudig op de hoogte

inhoud

magazine van saxion

Inhoud

Colofon SAX is een redactioneel onafhankelijke uitgave van Saxion. SAX wordt gratis verspreid onder 27.000 studenten en 2.600 medewerkers van Saxion in de vestigingen Deventer, Enschede, Apeldoorn en Hengelo. SAX verschijnt negen keer per jaar. Het dagelijks nieuws over Saxion en het hoger onderwijs lees je op www.sax.nu. Je vindt SAX ook op Twitter (@Sax_nu) en Facebook (Sax Media). Redactiesecretariaat Postbus 70.000, 7500 KB Enschede kamer B5.17, Deventer 0570-603003 Abonnementen/toezending [email protected]

4 Warming up

Voorwoord, opinie en ‘Hier is dat feestje’

6  Interview

Lauran wil doorbreken in Hollywood

10 Belicht

Zwakke euro: vloek of zegen?

11 Column Anne

12

12 Fotoreportage Drie studentenhuizen in de spotlights

Hoofdredactie Thijs Klaverstijn, Wendy van Til 053-5376098, 053-5376862 [email protected]

17 Mededelingen 18 Opinie



Eindredactie Désirée van Hattum 0570-601966 [email protected]

Vormgeving Sanna Terpstra, Marije Wietsma-van der Veen, Gideon Goderski, Twin Media bv Drukwerk MediaCenter Rotterdam Advertenties Bureau van Vliet Postbus 20, 2040 AA Zandvoort 023-5714745 Volgende Sax 16 juni Beeldmateriaal en teksten mogen alleen met toestemming van de redactie door derden worden gereproduceerd.

De pabo draaft door

19 Stage 20 Ingezoomd

Aan dit nummer werkten mee Anne Berentsen, Jasper Brester, Willem Korenromp, Miriam Kuiper, Monique Lubbers, Yvonne van de Meent, Ricco van Nierop, Nicolien Oldeman, Inke Schaap, Thijs Tomassen Fotografie Tessa Wiegerinck (cover), Toma Tudor, Auke Pluim

3

22 FabLab Hightech speeltuin in Enschede

22 30

25 Column Inke 26 Forum 28 Passie & Ambitie Metaldrummer by night 29 Oud-student

Van mavist tot hoogleraar

30 Achtergrond

Sociaal ondernemen is hot!

34 Cool stuff 36 International Study associations want international members

Rode onderwerpen: op de cover

4

warming up

magazine van saxion opinie

+-

Inbreker HOI Heldhaftigheid van de beveiliging en de politie. Half april verschafte een crimineel zichzelf toegang tot het hoofdgebouw in Enschede. Het was midden in de nacht en de inbreker had blijkbaar niet gedacht aan het stille alarm. Een bescheiden zoektocht was voldoende om een veertigjarige Almeloër te lokaliseren in het grote Saxion-gebouw. Uiteindelijk kon hij in de boeien worden geslagen. Chapeau!

De HOI in Enschede werd vorig jaar voor het eerst georganiseerd zonder studentenbestuur. Dat was een gemis. Daarom hoopten we in 2015 weer een studentenbestuur te mogen verwelkomen. Dat gaat niet gebeuren. Er worden wel studenten gezocht die een coördinerende functie op zich willen nemen. Dat is in ieder geval een stap in de goede richting.

in beeld

Hier is dat feestje!

Wat: HBO Feest Waar: Sociëteit De Generaal, Enschede Wanneer: 30 april Wie: Voor alle Saxion-studenten Waarom: In de mix met Beatrix. Terug naar de goede oude tijd dat Koningsdag nog Koninginnedag was.

poll sax.nu

Moet Saxion hoger collegegeld kunnen vragen voor Top Talent-programma’s? Ja

24,6%

Nee

70,8% 4,6%

Geen mening

FOTOGRAFIE TOMA TUDOR EEN OVERZICHT VAN HET BELANGRIJKSTE NIEUWS VAN DE AFGELOPEN WEKEN, ZOALS GEPUBLICEERD OP ONZE NIEUWSSITE SAX.NU

5

lees meer op sax.nu

Kort nieuws Nieuwe directeur ACT Mirjam Koster, de huidige directeur van de Hospitality Business School, is door het College van Bestuur benoemd tot de nieuwe directeur van de academie Creatieve Technologie.

Tentamenfraude Een student van de academie Bestuur, Recht en Ruimte (ABR&R) is tijdens de tentamenperiode betrapt op fraude. Hij beschikte voorafgaand aan het tentamen al over de inhoud.

Edith Stein De naam Edith Stein blijft toch bestaan. Het nieuwbouwcomplex om Villa Serphos gaat namelijk zo heten. De gebouwdelen krijgen ieder op zich weer een eigen naam, vernoemd naar technische ‘helden’ uit de regio Twente: Stork, Hazemeijer, Ainsworth en Hofstede-Crull.

Solar Team Twente Het Solar Team Twente is begonnen met een openbare Boomerang Challenge. Hiermee wil het team hun crowdfundingsactie onder de aandacht brengen.

Rectificatie In het artikel ‘Blaren op je achterste horen er helaas bij’ in de vorige SAX stond abusievelijk dat student Albert Berkepies bij roeivereniging Daventria roeit. Berkepies roeit bij de lokale concurrent: sloeproeivereniging Daventre Portu.

voorwoord

thijs en wendy

Tentamen gehaald? Wel of geen nieuwe prestatieafspraken? In hogeronderwijsland op dit moment een belangrijke kwestie. Tenminste, voor de bestuurders, managers en docenten. Studenten zijn er minder mee bezig. Eigenlijk was het helemaal geen verrassing, maar toen we als redactie op pad gingen voor de rubriek Forum werden we er weer aan herinnerd: het gros van de studenten heeft geen idee wat prestatieafspraken zijn. En ze hebben al helemaal geen benul van welke prestatieafspraken Saxion heeft gemaakt. Op een enkele betrokken student na natuurlijk. Waarom zouden ze ook? De prestatieafspraken zijn gemaakt tussen de hogeschool en het ministerie van Onderwijs. Op dat niveau begeeft geen enkele student zich. De meeste studenten zijn gefocust op hun studie, niet op bijzaken. Toch spelen zij een cruciale rol in het behalen van de afspraken die Saxion met de minister heeft gemaakt. Afspraken die mede bepalen hoeveel geld de hogeschool van het Rijk krijgt. Tentamens gehaald in de afgelopen periode? Dan is Saxion blij met jou. Als je als student je tentamens haalt en je studie in een zo kort mogelijke tijd afrondt, werkt dat door op het bachelorrendement. Dat rendement is onderdeel van Saxions prestatieafspraken, net als een goede beoordeling van je opleiding in de Nationale Studenten Enquête. Haalt Saxion de doelen uit de prestatieafspraken niet, dan is de kans groot dat de hogeschool minder geld krijgt, wat weer geen positieve ontwikkeling voor de kwaliteit van het onderwijs is. Let op, dit betekent niet dat wij vinden dat je beter je best moet doen of dat je je opleiding hoger moet beoordelen dan verdiend. Wat je met deze informatie doet, daar ben je zelf verantwoordelijk voor.

Thijs Klaverstijn en Wendy van Til Hoofdredacteuren SAX

6

Biografie

interview

Lauran de Winter werd op 1 mei 1986 geboren in Bergen op Zoom. Groeide op in Oud-Vossemeer in Zeeland. Haalde zijn havodiploma en volgde de opleiding Commerciële Economie aan de Randstad Topsport Academie van Saxion. Werkte in Australië als campagnemanager voor Unicef en Amnesty International en volgde opleidingen tot acteur. Is sinds drie jaar werkzaam als acteur in Hollywood. De Winter is getrouwd en heeft een dochter van negen.

lauran de winter

magazine van saxion

7

TEKST THIJS TOMASSEN

Oud-wielrenner Lauran de Winter nu acteur in Hollywood

‘Ik ben klaar voor mijn doorbraak’

Lauran de Winter (28) was professioneel wielrenner, maar staat nu op het punt van doorbreken als acteur. Een opmerkelijke carrièreswitch voor de voormalig student Commerciële Economie aan de Randstad Topsport Academie van Saxion. Een skypegesprek vanuit Hollywood over strijden op de fiets en levelen met Will Smith. ‘Uiteindelijk zijn we gewoon twee acteurs die met elkaar praten.’

H

ij verontschuldigt zich maar meteen voor zijn Amerikaanse accent. “Als Nederlanders naar Amerika verhuisden en zo begonnen te praten, dacht ik altijd: doe eens niet zo populair. Maar nu merk ik zelf hoe snel dat gaat.” Lauran de Winter is helemaal gesetteld in Los Angeles, waar hij het sinds drie jaar probeert te maken als acteur. Hij speelde al diverse rollen in films (The Becoming, Spoken), series (The Chosen Ones, Complications), muziekvideo’s en commercials. Niet zonder succes, want hij wordt steeds vaker gevraagd in de filmwereld. Binnenkort is hij te zien in een hoofdrol in The Golden Elixer of Truth, een film die wordt vertoond op het grote Amerikaanse filmfestival Sundance. En als de voortekenen niet bedriegen, maakt de voormalig Saxion-student straks deel uit van de cast van de verfilming van het goedverkochte boek Winter’s End. Van het Zeeuwse dorpje Oud-Vossemeer, waar hij opgroeide op een boerderij, naar

filmwalhalla Hollywood: het leven van De Winter laat zich tot dusver lezen als een jongensboek. Niet dat hij zijn roots ooit zal verloochenen. Integendeel: juist omdat hij zichzelf blijft in een wereld van glitter en glamour schopte hij het al ver. Met dank aan zijn oer-Hollandse jeugd. Hoe was dat, opgroeien op een boerderij? “Het was heerlijk dat we er de ruimte hadden. Ik kon altijd buiten spelen en lekker sporten. Wel was ik vaak alleen.

et als n e d l i e ‘Ik w van all t f l e de h es ook j t e g n jo aller b t e o v prof n’ worde

Naar school en andere vriendjes was het zo’n drieënhalf kilometer fietsen. Voor een kind is dat ver, te ver om makkelijk met elkaar af te spreken. Aan de andere kant kon ik daardoor wel een heel eigen kijk op dingen ontwikkelen, zonder opgezogen te worden in wat veel anderen zeggen en denken.” Was je anders dan de rest? “Wel een beetje, ja. Ik was een creatief kind, zonder dat zich dat uitte in veel knutselen of schilderen. Mijn juffrouw van de peuterspeelzaal zag al wel een kleine acteur in mij, heeft ze later eens gezegd. Ach, en wat is anders... Ik wilde net als de helft van alle jongetjes ook profvoetballer worden.” Je werd wel prof, maar als wielrenner. Altijd een snelheidsduivel op het asfalt geweest? “Als ik naar school fietste ging ik vaak keihard. Vond ik heerlijk. Ik ben toen op wielrennen gegaan. Daar had ik talent voor. Ik ben prof geweest bij de voorloper

8

interview

lauran de winter

magazine van saxion

‘Doorbreken in Hollywood is h et moeilijkste wat er is. Je moet hier ve chten voor je bestaan ’

van wielerploeg Vacansoleil-DCM. In mijn juniorentijd heb ik wedstrijden in binnenen buitenland gewonnen. Als wielrenner was ik een diesel: ik moest even op gang komen. En ik had zware wedstrijden nodig. Na een lange, zware rit kon ik harder sprinten dan na een korte, vlakke. Een wedstrijd als Parijs-Roubaix, met haar kasseien, was wel wat voor mij geweest als ik was doorgegaan.” Waarom ben je gestopt? “Soms zijn dingen niet verklaarbaar. Ik werd fysiek steeds sterker, maar in de wedstrijden ging ik niet vooruit. Ik bleef maar nadenken: hoe kan dat nou? Ik kwam erachter dat wielrennen diep in mijn hart niet meer was wat ik echt wilde doen. Als wielrenner tellen vooral je prestaties, niet wie je bent. Ik had een groter doel dan wedstrijden winnen: mensen helpen, mensen inspireren. Waar dat vandaan komt weet ik niet. Het zit gewoon in me. Ik zie mensen graag gelukkig. En ik krijg er een kick van om mensen te motiveren hun dromen te volgen. Sterker nog: dan voel ik me blessed.”

Hoe kijk je terug op je tijd aan de Randstad Topsport Academie? “Ik deed er mijn best, heb er een goede tijd gehad, maar wielrennen was prioriteit nummer één. Ik heb tijdens mijn studie commerciële economie veel geleerd over marketing. Hoe verpak en presenteer je iets zo dat het aanslaat? Dat kwam me bijvoorbeeld in Australië van pas, waar ik na mijn studie naartoe ging om acteerlessen te volgen. Tegelijkertijd werkte ik er als campagnemanager voor organisaties als Unicef en Amnesty International. Mede dankzij mijn marketingachtergrond kon ik er het verschil maken. Naar Australië gaan was puur een keuze op gevoel. Ik stapte op het vliegtuig en keek wel hoe het uitpakte. Onbevangen. Ik zoek de spanning graag op. In het begin kon ik daar de hele week naar school voor acteerlessen. Zo heb ik een sterke fundering kunnen opbouwen.”

Waarom ben je gaan acteren? “Ik vind het belangrijk om mezelf te zijn. Vaak heeft een acteur het imago niet echt te zijn, maar de heel goede acteurs zijn juist heel puur. Die kunnen een rol echt leven. Ik ontdek dan ook veel over mezelf tijdens het acteren. Toen ik net begon met acteren deed ik het vooral voor mezelf. Wat ik als wielrenner in mijn mars had, was er niet uitgekomen. Als acteur wilde ik dat nu wél laten zien. Nu doe ik het uit liefde voor het vak, om een verhaal te vertellen en om mensen te inspireren. In Nederland wordt dat al snel als een grote uitspraak opgevat, maar in Amerika is dat heel normaal. Ik zou het mooi vinden als mensen mij later als een

9

voorbeeld zien, als ik ze heb kunnen helpen.” Hoe moeilijk is het om in Hollywood als acteur door te breken? “Hollywood is de beste plek om te zijn als acteur, met de meeste mogelijkheden, dus daar moest ik heen. Ik had alleen niet verwacht dat er zóveel mensen zouden zijn die dezelfde droom hebben. Miljoenen, en dan overdrijf ik niet. Doorbreken in Hollywood is op papier het moeilijkste wat er is. Je moet hier echt vechten voor je bestaan. Gelukkig heb ik een redelijk brede rug, ik kan wel wat stootjes aan. En mijn familie steunt me in alles, zonder hen had ik het niet zo ver kunnen schoppen. Ik ben ervan overtuigd dat iedereen

kan slagen in zijn missie, mits hij bereid is er alles voor te doen. Daar hoort in mijn geval ook diëten en naar de sportschool gaan bij. Met een klein vetrolletje hoor je er niet meer bij. Het is hard werken. Ik verdiep me ook in mijn voorbeelden, zoals Sylvester Stallone en Matt Damon. Welke wedstrijd hebben zij moeten spelen om er te komen. Wat waren hun acties?” We kennen Hollywood als filmsterrenparadijs. Hoe is het leven daar? “Ik heb het erg naar mijn zin. Het is fijn dat iedereen hier gelooft in mogelijkheden. In Nederland word je al snel geremd. Daar zeggen ze: Zou je dat wel doen? Hier zeggen ze: Go for it. Iedereen gaat vol gas.

‘Ik verdiep me in mijn voorbeelden, zoals Sylvester Stallone en Matt Damon’

Wat ik wel jammer vind is dat er een duidelijke hiërarchie is. Als je na een kleine rol ergens terugkeert voor een grote rol, word je ineens als een koning behandeld. Ook proberen sommige producenten goedkoop te scoren. Ik werd voor een film gevraagd, maar moest in een scène wel frontaal naakt gaan. Die persoon ben ik niet. En natuurlijk zijn er mensen die zich anders voordoen dan ze werkelijk zijn. Gelukkig geeft het me hoop dat de bekende acteurs die ik ontmoet puur zijn. Mijn ontmoeting met Will Smith bijvoorbeeld was heel gaaf, maar uiteindelijk waren we wel gewoon twee acteurs die elkaar spraken.” Waar sta je op dit moment in je acteercarrière? “Ik ben nu nog de underdog, maar ik voel dat ik klaar ben voor mijn doorbraak. Ik ben er dichtbij, de mogelijkheden worden steeds groter. Ik doe er alles voor: ik blijf schaven aan mijn acteerwerk en zorg ervoor dat ik er goed uitzie. Tegelijkertijd blijf ik met beide benen op de grond staan. Hollands hè?”

10

belicht

In Belicht laten deskundigen van Saxion hun licht schijnen over een actuele kwestie.

magazine van saxion

Zwakke euro: vloek of zegen? De waarde van de euro daalt al geruime tijd, terwijl de dollar aan kracht wint. En het einde van die ontwikkeling is nog niet in zicht. Rijst de vraag: is een zwakke euro een vloek of een zegen? Course Director Edwin van den Berg van de opleiding International Finance and Accounting weegt de voor- en nadelen.

E

ven terug in de tijd. In de zomer van 2008 noteert de euro haar hoogste koers ooit, ruim 1,60 dollar. Daarna gaat het langzaam bergafwaarts met de waarde van de Europese munt, al zijn er ook nog enkele pieken te bespeuren. Vanaf mei 2014 (bijna 1,40 dollar) daalt de eurokoers in sneltreinvaart. Bijna een jaar later, in maart 2015, is een voorlopig dieptepunt bereikt: 1,04 dollar voor 1 euro. Op dit moment is de euro bijna 1,12 dollar waard. En dus hebben we te maken met een zwakke euro, zoals dat in economisch jargon heet. Maar hoe komt het dat onze munt zo aan kracht heeft ingeboet? Edwin

van den Berg, werkzaam binnen de Saxion-academie Financiën, Economie en Management, wijst naar de Europese Centrale Bank (ECB). Die pompt sinds maart 2015 tot september 2016 maandelijks 60 miljard in de Europese economie door onder meer staatsobligaties op te kopen bij banken, een maatregel die begin dit jaar werd aangekondigd. “Het is heel simpel”, zegt Van den Berg. “De ECB drukt geld bij, dus het aanbod neemt toe. Daardoor daalt de waarde van de euro ten opzichte van andere valuta’s. De centrale bank in Amerika daarentegen heeft de geldpers eind vorig jaar juist uitgezet, waardoor die munt in kracht toeneemt. Het bekende vraag-en-aanbodprincipe.”

‘Je krijgt minder terug voor je euro, vliegtickets en hotels zijn 30 tot 35 procent duurder’

Daarnaast, zo noemt Van den Berg een andere oorzaak, is de Europese Unie geen politieke en fiscale eenheid, zoals Amerika dat wel is. “Dat zorgt voor instabiliteit van onze munt en als beleggers ergens een hekel aan hebben, is dat het wel. Die richten hun pijlen liever op landen die wél een politieke en fiscale eenheid vormen.” Ook al heeft ‘zwakke euro’ een negatieve connotatie, op de korte termijn kan een goedkope Europese munt juist voordelen opleveren. En dat blijkt. Grote bedrijven als Unilever en Akzo Nobel zien hun omzet stijgen door wisselkoersvoordelen.

Wat merken wij ervan? En wij, studenten, medewerkers, burgers? Wat merken wij ervan? Van den Berg: “Wie nu naar Amerika of Thailand wil, moet meer geld meebrengen. Je krijgt immers minder terug voor je euro. Vliegtickets en hotels zijn daardoor 30 tot 35 procent duurder. En ook de benzineprijs is gestegen. Betaalden we in januari nog 1,46 euro per liter, nu is dat 1,60. En dat terwijl de olieprijs in dollars juist is gedaald. Maar door het valutaeffect dat de goedkope euro teweegbrengt profiteren we daar niet van.” Er is ook goed nieuws. “Voor bedrijven buiten de EU is het nu aantrekkelijk om uit Europa te importeren. De producten zijn immers goedkoper geworden. Als de omzet van bedrijven hier stijgt, kan dat leiden tot meer vraag naar werknemers en een verbeterde economie. En dat is

11

TEKST THIJS TOMASSEN

column anne

inder m e o H ‘ n, hoe e w u o vertr ringen e t s e v in minder uropa‘ in E

weer goed voor studenten die straks de arbeidsmarkt opgaan.” Dat scenario acht Van den Berg echter niet waarschijnlijk. Hoe opgewekt hij ook is, de nabije toekomst van de Europese economie ziet er volgens hem niet rooskleurig uit. “De export gaat inderdaad omhoog, maar we exporteren maar voor tien procent naar landen buiten de EU. Het positieve effect daarvan is dus miniem. Daarnaast: importeren is duurder geworden. Je betaalt dus meer voor Apple-producten en je Levi’s jeans. En een zwakke euro getuigt van een onzekere toekomst van de munt.” Hoe minder vertrouwen, hoe minder investeringen in Europa. Het is dubbel, vindt Van den Berg. “Op korte termijn kan de zwakke euro een zegen zijn, maar op lange termijn is het een vloek. Ik verwacht dat er in diverse Zuid-Europese landen al aan het einde van dit jaar financiële paniek uitbreekt, simpelweg omdat er op overheidsniveau minder geld binnenkomt (belastingen) dan dat er uitgaat (overheidsuitgaven, zoals lonen en uitkeringen). Hierdoor neemt het risico op een zogenaamde default – niet in staat zijn om te voldoen aan de verplichtingen – toe en gaan rentes omhoog. Als de risico’s toenemen is het verstandig om te kiezen voor de zogenaamde veilige havens, waarvan de dollar er een is.” Geen fijn scenario. Maar, zo besluit hij lachend: “Ik zit ook weleens fout. Hopelijk heb ik geen gelijk.”

Muziek vs. voetbal Als muziekliefhebber met grote interesse voor zaken áchter de muziek werd ik laatst getipt de documentaire ‘Artifact’ van 30 Seconds To Mars te bekijken. Hun muziek spreekt me niet echt aan, maar het verhaal dat ze in hun documentaire vertellen interesseert me wel. Het zegt veel over hoe de muziekindustrie op dit moment in elkaar zit. De band krijgt een voorschot van een miljoen dollar van platenmaatschappij EMI om een album op te nemen en uit te brengen. Aan het eind van de rit verzuipen ze niet in de champagne, maar in dikke schulden… Hoe komt dat? Het gaat om een voorschot, dus zodra het album in de schappen ligt, worden de eerste inkomsten gebruikt om dat voorschot terug te betalen. Van dat enorme bedrag hebben ze de studio, de producer, hun manager en hun advocaat moeten betalen en een jaar moeten leven. Oh, en daar bovenop moesten ze ook nog eens betalen voor het artwork, het persen van de cd’s, de hoesjes om de cd’s en de distributie van de cd’s. Alles bij elkaar is dat meer dan dat miljoentje van EMI. Nu is het bij dit soort labels ook nog eens zo dat er van een cd die voor vijftien euro in de winkel ligt nog geen vijftien procent bij de band terecht komt (tegenover ruim zestig procent die het label vangt). Na nog geen jaar belandt zo’n schijfje voor een prikkie in de uitverkoopbak, dus reken maar uit. Ga dit systeem eens toepassen op een heel andere tak van (letterlijk) sport: voetbal. FC Twente ‘tekent’ voetballer X voor een X aantal miljoenen. Daarna komen de excuusjes: “We sturen je een vette rekening, want je noppen lopen ons gras kapot. We trainen je fulltime en die 50.000 nieuwe FC Twente-sjaals moeten ook ergens van worden betaald.” Zo blijft er van die miljoenen weinig over. Is dat eerlijk? Alsof je toekomstige werkgever een deel van je loon inhoudt omdat je een bureau bezet in hun kantoorpand. Of een callcentermedewerker de telefoonrekening laat betalen. Sinds de opkomst van downloaden en streamen zijn sommige labels op zoek naar een manier om het royaltysysteem achter zich te laten, maar dat lijkt nog nergens heen te gaan. Hoe moeilijk kan het zijn? Staren ze zich blind op een systeem uit de tijd dat de platenspeler nog met de hand werd aangezwengeld? Sluit ik me in de toekomst aan bij de maffia? Of ga ik op zoek naar iets redelijkers?

Anne Berentsen is derdejaarsstudent Media, Informatie en Communicatie

12

reportage studentenhuizen

magazine van saxion

Binnenkijken in studentenhuizen

Samen tellen Enschede, Apeldoorn en Deventer een flink aantal studentenhuizen. We konden ze niet allemaal bekijken. In drie gezellige huizen zijn we even binnen geweest.

13

TEKST THIJS KLAVERSTIJN EN WENDY VAN TIL FOTO’S TESSA WIEGERINCK

Enschede

L’Opera is hecht, vrijblijvend en gezellig

De route van het station naar het centrum van Enschede loopt voor veel studenten via de Korte Hengelosestraat. Het is een traditionele winkelstraat, maar ook het adres van studentenhuis L’Opera. Zeven meiden, vier van Saxion, drie van Universiteit Twente, hebben het daar samen heel gezellig.

D

e huisgenoten van L’Opera vormen een hecht clubje. “Huisgenoten klinkt eigenlijk wel afstandelijk, vind je niet?”, zegt Maureen ten Dam, student International Human Resource Management. Het huis is vernoemd naar een restaurant in Amsterdam. De menukaart slingert nog ergens rond. De prijzen staan vermeld in euro’s. L’Opera begon ooit als een mannenhuis. Daarna was het een tijdje gemengd, maar al een aantal jaren wonen er alleen vrouwen in het studentenhuis. Komt hier ooit weer een man wonen? Maureen: “Nee, dat lijkt me niet. Als er een kamer vrijkomt, zoeken we altijd een vrouw.” Alle bewoners van L’Opera zijn lid van studentenvereniging Audentis. Maureen benadrukt snel dat het aan de Korte Hengelosestraat niet zo streng is als bij sommige andere verenigingshuizen. “Het is hier allemaal redelijk vrijblijvend, we hebben nauwelijks regels, behalve dat de huisjongste het vuilnis buiten zet. De enige echte regel is: als je binnen komt, zeg je hoi!”

14

reportage studentenhuizen

Apeldoorn

No. 150-156: nette hotello’s in tha house Het blok studentenwoningen aan de Wilhelmina Druckerstraat heeft geen naam. Twintig studenten wonen er. Binnenkijken mocht op de nummers 150-156, waar zeven hotelschoolstudenten (‘hotello’s’) en een studente maatschappelijk werk samen hokken.

magazine van saxion

T

raditie in dit huis is dat iedereen af en toe even bij elkaar aanklopt. “Om even gezellig bij te kletsen”, aldus eerstejaarshotello Koen Draaijer, tevens voorzitter van studievereniging Promaître. “Iedereen is hier vrij om zijn of haar eigen ding te doen, maar als je gezellig samen wilt eten kan dat ook”, zegt Maartje Drijvers, vierdejaars. Koen: “Niks moet, alles mag. We zijn niet zo van het langetermijnplannen, vandaar dat we nog maar een week een schoonmaakrooster hebben. Ook de inrichting is nog wat kaal, maar gelukkig doet dat niets af aan de gezelligheid. De mensen maken het huis. En dat zit hier wel goed.” Het huis wordt al tig jaren bewoond door studenten, maar dat is aan de ruimtes niet te zien. “Eerst zaten hier ook studenten Autotechniek. Toen stond

15

Deventer er een half motorblok en rook het hier en daar naar olie”, herinnert Jens van Driel zich. Jens is zesdejaars en woont al drie jaar in het huis. Het huis is nu netter. De ruimtes zijn opgeknapt en de gesprekken gaan niet meer over motoren. De heren discussiëren over welke wijn het best kan worden gedronken bij de asperges die Jens deze week nog graag wil bereiden. Bijzonder aan het studentenhuis is dat er twee keukens aanwezig zijn, met twee fornuizen. Jens: “Lekker praktisch als iemand toch een prakje voor zichzelf wil maken.” Trots zijn de bewoners op de balkons waarvan de meeste kamers zijn voorzien. Koen: “Ik poets ’s ochtends altijd mijn tanden op het balkon. Lekker kijken naar de mensen op straat. Voorheen sprak ik regelmatig met mijn buurmeisje af op het balkon. We delen het samen. Gezelligheid ten top.”

Vallende sigarettenpakjes bij bassbeats in Huize Sporen

De bel gaat continu in Huize Sporen boven bakker Wessels aan de Voorstraat in Deventer. Steeds meer mensen vullen de huiskamer van de zes bewoners, die allen bij Saxion studeren of daar net zijn gestopt met hun studie. Logees hebben ze wekelijks. ‘Vooral Julia is vaste prik. Zij is het huisspook.’

16

reportage studentenhuizen

B

ij binnenkomst valt de inrichting op. Sigarettenpakjes aan het plafond, bierdoppen aan de muur, andere muurversieringen en attributen op elk plankje, kastje en tafeltje. Het zijn herinneringen aan de geweldige feesten en momenten van het huis, zeggen de bewoners. Huisverhalen genoeg: de neonschildering is een overblijfsel van het blacklightfeest en wat op die plank staat zijn de restanten van ‘het vermoorde meisje’. Huize Sporen is geen stil huis. Elk jaar is er een feest waar tachtig gasten voor worden uitgenodigd en een dj wordt opgetrommeld. “Het eerste jaar dat ik hier woonde was tijdens een feestje de bas goed aan en vielen door de trillingen de sigarettenpakjes van het plafond”, zegt Thomas Verhoeven, oud-student Archeologie en medeoprichter van studentenvereniging Nescio. Klachten uit de buurt zijn er nooit. Behalve dan laatst, toen huisgenoot Michiel,

magazine van saxion

eerstejaars Bedrijfseconomie, om half vier ’s nachts zin had om met het raam open lekker harde muziek te draaien. “De buurman voelde zich toen geroepen de politie te bellen. Terecht natuurlijk. Maar normaal doen we altijd een briefje door de bus bij een feestje en dat vinden de omwonenden prima.”

aan Op die plank st n het de restanten va je vermoorde meis

mededelingen

DEZE PAGINA VALT BUITEN DE REDACTIONELE VERANTWOORDELIJKHEID VAN SAX.

17

Hoe cyberSAVE ben jij?

CyberSAVE Yourself! !

1. Meld computer- of beveiligingsproblemen altijd bij de Servicedesk IC

! 2. Wis alle gegevens van oude apparatuur bij vervanging

6. Besef dat openbare wi-netwerken niet veilig zijn 7. Deel nooit en met niemand je eigen inloggegevens

3. Zorg altijd voor up-to-date software en virusscanners

8. Gebruik en stel altijd beveiligingscodes in

4. Bewaar je werk altijd op het Saxion-netwerk

9. Let op wat je deelt via social media

5. Herken phishingberichten en reageer hier nooit op

10. Gebruik altijd sterke, moeilijk te herleiden wachtwoorden

on.nl/cyberSAVEyourself

Bekijk alle 10 cyberSAVE tips op mijnsaxi

mijnsaxion.nl/cyberSAVEyourself

Minoren: een wezenlijk en interessant onderdeel Dat het volgen van een minor een wezenlijk en interessant onderdeel is van de studie zullen veel studenten bevestigen. Dat bij Saxion nog veel zaken te verbeteren vallen met betrekking tot minoren ook. Zo ook de afgelopen mogelijkheid tot inschrijven van de minoren. De standaard inschrijftijd voor minoren op Saxion is 0:01 ’s avonds, zodoende zaten veel studenten om 0:01 klaar om zich in te schrijven voor hun minor. Helaas door een technische fout duurde het voor een aantal studenten tot 3:30 voordat ze inschreven waren, terwijl het midden in een tentamenweek was. De Centrale Medezeggenschapsraad zag dit knelpunt als een goede aanlei-

ding om het thema minoren te bespreken met het College van Bestuur. Naar aanleiding van de minorenmarkt en het eerder genoemde knelpunt vinden wij dat er nog meer moet worden verbeterd. De CMR vindt het vervelend dat studenten op zo’n laat tijdstip zich moeten inschrijven en ziet dan ook graag dat daar verandering in komt. De informatie omtrent de te volgen minoren binnen Saxion zou ook verbeterd kunnen worden. Daarnaast zijn wij van mening dat een minor die snel vol zit, uitgebreid zou moeten worden zodat meer studenten deze kunnen volgen. Een oplossing voor studenten die nu niet de minor van hun keuze kunnen volgen, is het kijken of deze op een andere instelling wordt aangeboden (KiesOpMaat). Maar is dat wat je als student wilt? Studenten zouden bij de evaluatie moeten kunnen aangeven of zij de

minor van keuze hebben kunnen volgen. Saxion kan daarop dan de vraag beter monitoren. Wij vinden dat het aanbod qua minoren binnen Saxion zowel verbredend als verdiepend zou moeten worden uitgebreid. In het commissieoverleg met de gemandateerde hebben wij namens de studenten onze zorgen kunnen uitspreken. Het leverde een constructief overleg op waarbij is toegezegd dat onderzoek gedaan zal worden hoe deze zaken verbeterd kunnen worden.

Pascal van Verseveld, Voorzitter commissie Onderwijs en Studenten

18

opinie

yvonne van de meent

magazine van saxion

oeten m s ’ o Pab sters e e m n e juffen en die de aflever in het t i e t i divers kaal klaslo n piegele s r e e w

De pabo draaft door

H

et is een novum: alle 24 pabo’s in één keer geslaagd voor de kwaliteitstoets. Bij de vorige beoordelingsronde in 2009 twijfelden de keurmeesters nog of de afgeleverde juffen en meesters van hbo-niveau zijn. Zeven pabo’s kregen toen pas een keurmerk na een ingelaste hersteloperatie. Ook bij eerdere kwaliteitscontroles regende het onvoldoendes, gele kaarten en herkeuringen. Maar nu zijn de beoordelaars dus lovend: ze gaven de pabo’s van zeven hogescholen zelfs de score ‘goed’. Daar zitten de Saxion-pabo’s overigens niet bij. De lerarenopleidingen hebben zich aan hun haren uit de modder weten te trekken door studenten aan een batterij kennistoetsen te onderwerpen. Het begon tien jaar geleden met de verplichte taalen rekentoetsen waarmee eerstejaars moeten laten zien dat ze de leerstof uit

groep 8 onder de knie hebben. Later kwam de toets mens & wereld erbij, ook van groep 8-niveau. Eerstejaars die deze toetsen na zes herkansingen niet hebben gehaald, mogen niet verder met de pabo. Maar onderwijzers moeten meer weten dan leerlingen in groep 8. Daarom zijn er voor de vakken Nederlands en rekenen landelijke eindtoetsen ontwikkeld. Die moet je halen om te kunnen afstuderen. Daarnaast is voor veertien andere pabo-vakken landelijk vastgelegd wat afgestudeerden moeten weten. De pabo’s toetsen zelf of die kennis aanwezig is. Je zou dus denken dat het nu wel snor zit met het kennisniveau van beginnende leerkrachten. Toch gooien de pabo’s er nog een schepje bovenop. Dit jaar moeten mbo’ers en de meeste havisten toelatingstoetsen doen in de vakken aardrijkskunde, geschiedenis en natuur & techniek. Het zijn lastige

toetsen op havo 3/vmbo 4-niveau die je moet halen om aan de pabo te kunnen beginnen. Vooral voor mbo’ers lijken de toelatingstoetsen een onneembare hindernis. Jammer, want daar zitten veel allochtonen studenten tussen die voor wat ‘kleur van de klas’ zouden kunnen zorgen. Zorgen al die kennistoetsen eigenlijk wel voor een betere afgestudeerden? Dat weet niemand. Naar de effecten van selectie aan de poort bij lerarenopleidingen is heel weinig onderzoek gedaan, blijkt uit een inventarisatie door de Universiteit Leiden en de HvA. Uit de spaarzame resultaten blijkt dat het kennisniveau hoogstens een goede voorspeller is van het studiesucces, niet van succes in het beroep. Als je goede leraren wilt selecteren, moet je ook op zaken als motivatie voor het vak en communicatieve vaardigheden letten. De pabo’s draven door. Het wordt tijd dat ze hun handelen niet laten bepalen door de angst dat er een jonge juf betrapt wordt op het maken van een dt-fout, maar zich weer wat meer om de toegankelijkheid van hun opleiding gaan bekommeren. Want pabo’s moeten niet alleen leerkrachten opleiden die kunnen spellen en rekenen, maar ook juffen en meesters afleveren die de diversiteit in het klaslokaal weerspiegelen. YVONNE VAN DE MEENT IS FREELANCE ONDERZOEKSJOURNALIST

stage

TEKST MIRIAM KUIPER

19

‘Elke week voelt als een maand’

1

Hoe ben je hier beland? “Ik heb mijn minor in Nederland zelf ingericht. Ik wilde me bezig gaan houden met Game Creation and Producing en ook een stage doen die gericht is op het maken van games. Aan het begin van mijn minor kwam ik in contact met Laura Clark. Zij studeerde ook aan Saxion en is hier vorig jaar geweest. Laura wees mij op de mogelijkheid van deze stage en die heb ik met beide handen aangegrepen.”

2

Wat doe je precies? “Het eerste half jaar heb ik besteed aan het ontwerpen van een game. Mijn game is een detectivespel, genaamd Crimson Cardenal. Het is een zogenoemd point-and-klickgame. Bij dit project ben ik de ‘game designer’, ook al kwam ik binnen als ‘artist’. Op dit moment werken we vijf dagen per week in het gamelab in Oulu aan een demo. Ik werk samen met zeven andere studenten. De game is door meerdere selecties gekomen, waardoor er van de veertien ideeën vier games overbleven. Van deze vier gaan er uiteindelijk drie door. Die mogen we presenteren tijdens een grote conferentie met mensen uit het werkveld. In juni horen we hopelijk dat onze game is uitgekozen.”

‘Het noorderlicht zien in Lapland en games ontwerpen in Oulu’

3

Wat ga je daarna doen? “Verder werken aan de game. Ik krijg de kans om deze game daadwerkelijk uit te gaan brengen. Dat is ook een onderdeel van het programma hier in Finland. Sommigen kiezen ervoor om na een paar maanden weer terug te gaan, maar ik blijf lekker. Ik ga hier ook mijn thesis schrijven.”

Niels Leenders

4

Heb je nog wel tijd voor andere activiteiten? “Zeker! In de weekenden doe ik dingen met de andere internationale studenten. Zo zijn we voor een kleine vakantie naar Lapland geweest, het noordelijkste deel van Finland. Ik heb daar een heel fel noorderlicht gezien en ik heb op een huskyslee gestaan. Twee dingen die ik van mijn bucketlist kan strepen. Ook ben ik met een boot met internationale studenten naar Stockholm geweest. Het thema van de bootreis was ‘piraat’. Dat werd natuurlijk één maffe bende. Dit is maar een greep uit wat er hier allemaal te doen is. Er is zoveel. Elke week voelt als een maand, zoveel beleef ik hier.”

Leeftijd: 21 jaar Studie: Kunst en Techniek, derde jaar Land: Finland, Oulu

5

Zitten er meer Nederlanders tussen de verschillende nationaliteiten? “Studente Kunst en Techniek Joyce Waaier zit hier ook op het gamelab, in een andere groep. Verder zitten er op de universiteit van Oulu ook een aantal Nederlanders. In totaal zijn er ongeveer 140 internationale studenten aanwezig op de hogeschool en de universiteit.”

20

ingezoomd

Studenten ruimen rommel op Om de kas van de studentenvereniging te spekken haalden leden van Pro Deo hun oude spullen van zolder om ze op Koningsdag te verkopen op de rommelmarkt in Diepenveen. Niet alleen plunderden ze hun eigen zolder, ook reünisten en ouders leverden hun waar in bij de christelijke vereniging. “Hartstikke mooi voor ons natuurlijk”, zegt voorzitter Arjan Vreugdenhil van Pro Deo. “We krijgen dit jaar minder geld van de hogeschool, dus we hadden ook al begroot dat we geld moesten verdienen op de rommelmarkt.” In totaal werd zo’n 200 euro aan de kas toegevoegd.

magazine van saxion

TEKST WENDY VAN TIL FOTO AUKE PLUIM

21

22

reportage

fablab enschede

magazine van saxion

FabLab Enschede

Hightech speeltuin Je weet niet waar je moet kijken als je er voor het eerst binnenloopt. Het FabLab in Enschede staat vol met fascinerende apparaten en displays van producten en samples. Een inspirerende hightech werkplaats met elf verschillende 2- en 3D-printers waar zowel studenten als bedrijven en particulieren gebruik van kunnen maken.

23

TEKST MONIQUE LUBBERS FOTO’S TOMA TUDOR

A

ls je vanuit de stille, donkere gang op de derde verdieping van Wolvencamp de rode deur naar het zonnige FabLab opent, gaat er letterlijk en figuurlijk een wereld voor je open. Het zou zomaar een scène uit een film kunnen zijn, zo groot is het contrast. Schuin tegenover de ingang zitten twee mensen achter een machine die een zacht zoemend geluid maakt. Een van hen is Liset Pander,

er een t n u k ‘Je chine a m r u bordu maar , n e g n ha out achter h t i u k het oo lasersnijden of frezen D printen’ of 3

student Technische Commerciële Textielkunde. Voor haar ligt een blauw lapje stof met daarop in blauw rubber ‘KLM’. “Ik ben aan het testen hoe je een 3D-logo direct op de stof kunt printen”, legt ze uit, terwijl ze een tiental lapjes met eerdere proeven uit een plastic tas haalt. “Dat valt nog niet mee, want het logo moet in de juiste kleuren worden geprint, glad zijn en meebewegen met de stof. Volgende week moet het klaar zijn, maar dat gaat denk ik niet lukken. Dat geeft ook niet. In elk geval weten we dan meer over wat níet werkt.” FabLab Enschede startte in 2011 met gelden van de gemeente Enschede, de provincie Overijssel en Saxion Hogescholen. Het is een van de tientallen FabLabs in Nederland en een van de honderden wereldwijd. De FabLabs maken allemaal deel uit van dezelfde stichting en vormen samen een enorme kenniscommunity waarbinnen elk lab zijn eigen identiteit heeft. Zo ligt de focus in Enschede op smart materials, hightech en textiel. Inmiddels is FabLab Enschede onderdeel van de lectoraten Design en Technologie en is het in samenwerking met deze

FabLab verhuist

FabLab Enschede zit nu nog letterlijk drie hoog achter in het hoofdgebouw van Saxion, maar daar komt binnenkort verandering in. Vanaf september (officiële opening 10 september) is FabLab te vinden in de nieuwbouw rondom Villa Serphos aan de M.H. Tromplaan 17.

lectoraten betrokken bij verschillende projecten. “Het begint altijd met een idee dat je omzet naar een digitaal ontwerp”, zegt Ruben Timmers, projectleider van FabLab Enschede. “Vervolgens kun je dat ontwerp hier met verschillende machines uitvoeren. Je kunt er een borduurmachine achter hangen, maar het ook uit hout frezen of lasersnijden of 3D printen. De meerwaarde die FabLab heeft voor het

24

reportage

fablab enschede

magazine van saxion

Wat kost dat?

Studenten kunnen door de week vanaf 13.00 uur aan de slag in FabLab. Binnen Saxion zijn er inmiddels vier academies die een budget beschikbaar hebben voor studenten die gebruik willen maken van FabLab: ABRR, ACT, BBT en LED. Voor info over de betreffende contactpersonen bij de academies kun je contact opnemen met FabLab Enschede. Studenten van andere academies die in aanmerking willen komen voor (gedeeltelijke) vergoeding kunnen dit bij Fablab aangeven. In sommige gevallen kan een vergoeding van de academie geregeld worden, maar je kunt het ook zelf bekostigen. Ruben Timmers: “De kosten die je maakt zijn afhankelijk van het materiaal waarmee je wilt werken, de resolutie die je kiest en hoeveel je zelf doet. Er zijn oplossingen voor elk budget. En als je gebruik maakt van de open inloopuren en een verslag maakt voor op de FabLab-website krijg je 25 procent korting op het gebruik van de machines.”

onderwijs binnen Saxion en voor de bedrijven die via de lectoraten onderzoek laten doen is enorm. We bieden studenten, bedrijven en particulieren de mogelijkheid om te onderzoeken hoe zij de diverse machines kunnen gebruiken om hun ideeën vorm te geven. Daarbij worden ze begeleid door medewerkers van

aars n e t s n u ‘Ook k en onze k gebrui voor s e n i h mac r hun o o v n ele onderd twerken’ kuns het lab en profiteren ze van de kennis die we al hebben opgedaan. Ze hoeven dus niet het wiel opnieuw uit te vinden.”

Van digitaal naar tastbaaar Joren Leenderts, student Industrieel Product Ontwerpen, en Thomas Cox, student Mechatronica, zitten achter de nieuwste aanwinst van FabLab: de Form 1 3D-printer. Joren laat een klein, wit kunststof voorwerpje zien dat nog het meest lijkt op een miniweergave van een stalagmietengrot. “Wij onderzoeken de voorspelbaarheid van verschillende 3D-printers”, legt Joren uit. “Met andere woorden: hoe zorg je ervoor dat de machine echt print wat jij wilt. Hoe krijg je een optimaal resultaat?” Thomas: “Met 3D printen is het niet als met gewoon printen: één druk op de knop en er rolt een kant en klaar product uit. Een 3D-printer bouwt met bijvoorbeeld vloeibare kunststof en een support-

materiaal het geprinte item laagje voor laagje op. Daarbij kan er van alles mis gaan, zoals je ziet. Met de ene printer heb je meer invloed op het resultaat dan met de andere. Dat proberen we dus uit, met als doel de gebruiksaanwijzing en het eindresultaat verbeteren.” Het vergroten van de kennis over de mogelijkheden en beperkingen van de diverse printers en technieken is een van de doelstellingen van FabLab. Om die reden is FabLab regelmatig partner in grote leerprojecten. Zo werd afgelopen jaar een kunststof robot geprint. “De robot was een ontwerp voor een film die studenten van de Academie Creatieve Technologie hadden gemaakt in opdracht van Thales”, zegt Ruben Timmers. “In eerste instantie was het dus een digitaal ontwerp, maar inmiddels staat hier de tastbare versie. Het printen van de talloze onderdelen van de robot was een grote technische uitdaging, maar juist vanwege de complexiteit was het een unieke kans om de mogelijkheden van 3D printen te verkennen. Vanuit het bedrijfsleven is er steeds meer vraag naar digitale fabricage, dus kennis en ervaring op dit gebied is heel waardevol.”

Van prototypes tot maquettes Ook Daniel Sauret, student Industriële Productontwikkeling en stagiair bij het FabLab, is naast het begeleiden van gebruikers van het FabLab veelal bezig met het testen van apparaten en technieken. “Ik doe dat zowel door kleinere opdrachten uit te voeren die bij FabLab binnenkomen als met zelfbedachte

25 column inke

Piswoest Waar ik nou echt piswoest om kan worden is prutsjournalistiek. Vraag mij wat ik later wil worden en ik zeg: journalist. Rondneuzen in een andere wereld dan de mijne en daarover vertellen is wel ‘mijn ding’. Maar wat een bagger komt er op het scherm. Stemmingmakerij en volksverlakkerij. ‘Organisaties nemen afscheid van trouwe uitzendkrachten’ (trouw, hoezo?). ‘Files door politieacties’ (enig idee waarom er actie gevoerd wordt?).

ontwerpen. Op dit moment ben ik bijvoorbeeld bezig om met Solid Works een pen te ontwerpen die ik daarna ga printen.” Maar het FabLab doet meer dan testen en het vergroten van de kennis over de verschillende machines. Er worden ook echte, bruikbare producten gemaakt. Daniel: “Vorig jaar was er een klein onderdeel kapot voor de bediening van de zonnepanelen van Saxion. De fabrikant was failliet en het zou vele duizenden euro’s hebben gekost om het onderdeel ergens anders vandaan te halen. In plaats daarvan hebben we het hier zelf geprint voor de prijs van een paar euro.” Inmiddels heeft FabLab vier academies als betalende klanten en weten ook bedrijven, particulieren en kunstenaars de weg naar FabLab steeds beter te vinden. Ruben Timmers: “Een aantal bedrijven uit het westen komt hier vanwege onze specifieke kennis en apparatuur op het gebied van textiel en lasertechniek. Ook kunstenaars gebruiken onze machines om onderdelen te maken voor hun kunstwerken. Maar het zijn toch vooral bedrijven uit de regio die van onze diensten gebruik maken, van Structon tot Thales en IAA Architecten. Ze komen hier onder meer om een prototype of een maquette te maken en zich het moderne vakmanschap dat daarvoor nodig is eigen te maken. Want dat is het: modern vakamanschap.” Meer weten over FabLab Enschede en wereldwijd? Kijk op www.FabLabEnschede.nl.

Ik keek gisteren naar Zembla. Zembla sucks. Zembla stelt misstanden aan de kaak, zeggen ze. Dat is niet waar. Ze gaan op zoek naar sensatie. Het is verschrikkelijk hoe ze die sensatie in beeld, tekst en geluid oppimpen. Voice-over: ‘Dit is Victor. Victor zit al 39 jaar opgesloten in een groot instituut’. In beeld zie je oude huizen, een rokende schoorsteen en een hek met prikkeldraad. Je hoort ‘Canon in D’ (in de top-vijf van meest gespeelde deuntjes op crematies). Voice-over: ‘In ONS land zitten ruim duizend mensen vast in soortgelijke instituten’. Ik keek nog even of ik niet naar Friday the 13th zat te kijken maar nee, het was echt een actualiteitenprogramma. Daarna kwamen er deskundigen aan het woord. Happeta, shot van een grote universiteit. ‘Als dat werkelijk gebeurd is, is dat dan erg?’ ‘Ja’, zegt de hoogleraar, ‘dan is dat heel erg’. En ook professor Appelbaum uit Amerika met wie geskypet wordt zegt dat het ‘heel erg is’ en dat het ‘heel veel gebeurt, experimenteren met psychiatrische patiënten’. Het grootste probleem is dat we niet weten wat er gebeurd is want degene die onderzoek deed naar deze mensen wordt niet gehoord. Volgens Zembla weigerde ze medewerking. Dat kan ik me voorstellen als je ziet hoe beelden en teksten verknipt worden. Het zou best kunnen dat het erg is wat daar gebeurd is, maar door de manier waarop het in beeld is gebracht kan ik daar geen uitspraak over doen. En ik vind ook niet dat het doel de middelen heiligt. Door bijvoorbeeld cijfers niet in perspectief weer te geven (hoeveel bootvluchtelingen waren er vorig jaar in de lente?) lijkt het allemaal wel heel ernstig, maar tegenstanders krijg je daardoor niet om. Heel hard schreeuwen en laten zien hoe erg het is helpt niet. Er is geen politicus die schrikt van ‘zeker nog duizenden mensen wachten op geld van de Sociale Verzekeringsbank’. Laat staan dat er een deskundig kamerlid is dat hierdoor echt iets anders gaat doen in plaats van roepen dat het anders moet.

Inke Schaap is docent bij de academie Gezondheidszorg.

26

forum

In Forum geven studenten en medewerkers hun mening over een dilemma, vraagstuk of actuele gebeurtenis.

magazine van saxion

Bye bye prestatie­ afspraken De prestatieafspraken tussen hogescholen en het ministerie van Onderwijs zijn weer helemaal actueel, nu Thom de Graaf, voorzitter van de Vereniging Hogescholen, aangeeft het absoluut niet te zien zitten om in 2016 nieuwe afspraken te maken. Hij zou liever zien dat de overheid meer vertrouwen toonde. Ben jij het met Thom de Graaf eens? m te o t e e ‘Je m , niet om ren verbete rekenen’ af te

Johan Kiekebosch Kwaliteitsmedewerker AMM “Ik ben het niet direct met Thom de Graaf eens. Hij heeft natuurlijk wel een punt dat meten nu meer gebeurt om af te rekenen. Dat is niet per se een goede zaak. Bij Saxion willen we graag verbetering zien. We bespreken met onderwijsteams wat beter kan, maar als dat niet lukt, dan wordt iemand ook niet meteen ontslagen. Daartegenover staat dat vanuit de kwaliteitszorg gezien meten een cruciale factor is, dus dat moeten we ook blijven doen. Maar je meet om te verbeteren, niet om af te rekenen. Daarnaast denk ik dat alleen meten op rendementen verkeerd is. Je moet ook meten op tevredenheid en op gerealiseerd eindniveau. Je verbeterplannen moeten tot stand komen in samenhang met die drie factoren. En ja, iedereen zou wel willen dat de financiering van hogescholen puur op basis van vertrouwen tot stand komt. Maar het duurt lang om vertrouwen weer op te bouwen, zeker na wat er bijvoorbeeld bij InHolland en Windesheim is gebeurd.”

27

TEKST THIJS KLAVERSTIJN EN WENDY VAN TIL

Wim Boomkamp Voorzitter College van Bestuur Pieter Biesheuvel Docent FEM “Ik ben het met Thom de Graaf eens. Het sturen door middel van prestatieafspraken heeft naar mijn mening weinig verband met kwaliteitsverbetering van het onderwijs. Er wordt op deze manier op kengetallen gestuurd. De aandacht gaat uit naar de cijfertjes in plaats van naar de zaken die eronder zitten, ofwel de docententeams die voor het daadwerkelijke onderwijs zorgen. Laat de overheid alsjeblieft gaan investeren op een andere manier, bijvoorbeeld in die docententeams. Als deze meer tijd krijgen om te werken aan een kwalitatieve verbetering van het onderwijs denk ik dat dit meer zoden aan de dijk zet en dat ook de student dat direct zal merken. Laten we investeren in de inhoud van het onderwijs.”

“Alleen maar denken in termen van rendement is niet goed, in die zin ben ik het met Thom de Graaf eens. Sturen op dit soort outputfactoren zegt niet per se iets over de kwaliteit van het onderwijs. Ik ben ervan overtuigd dat als je meer tijd en middelen in onderwijs steekt, de kwaliteit van het onderwijs verbetert. Dat wil niet zeggen dat de prestatieafspraken geen functie hebben gehad. Het positieve effect is dat een aantal thema’s zijn geagendeerd. Denk bijvoorbeeld aan het bachelorrendement en de kwaliteit van onze docenten. Maar daar hoort dan geen afrekencultuur bij, de financiering van de hogeschool hoort daar niet direct van afhankelijk te zijn. Als je bijvoorbeeld naar het lastige trilemma van het bachelorrendement kijkt, dan zie je dat we aan de ene kant de kwaliteit van het eindniveau omhoog moeten krijgen, maar tegelijk mogen we niet selecteren aan de poort én moeten studenten sneller afstuderen. Het is verkeerd om daar op af te rekenen. De overheid mag wel vragen wat we hebben gedaan. Verantwoording afleggen is goed, want dan hebben we het weer over de inhoud.”

Henk Spoelstra Docent APO Deventer “Ik ben het met de voorzitter van de Vereniging Hogescholen eens. Dit soort afspraken leveren vaak meer administratief gedoe op en dat leidt af van waar het echt om gaat: de inhoud. Ik vind dat de hogescholen, en daarmee ook de docenten en studenten, het vertrouwen van de overheid verdienen. Op onze academie leiden we op tot de leraar van de toekomst, een taak die we erg serieus nemen. Met dergelijke prestatieafspraken wordt van jou als docent gevraagd veel tijd en energie te steken in het afleggen van verantwoording om maar te laten zien dat aan de kwaliteit gewerkt wordt. Soms zo veel tijd dat je je afvraagt of je nog wel met onderwijs bezig bent. Verantwoording afleggen moet ook, maar de verhouding lijkt soms zoek.”

28

oud-student

TEKST THIJS TOMASSEN FOTO GUY ACKERMANS

magazine van saxion

kunnen bedenken dat ik het tot hoogleraar zou schoppen. Dat werd later wel een ambitie. Ik wilde net zo lang doorgaan met studeren tot het hoogst haalbare. Dat punt is nu wel bereikt. Ik ben heel trots.”

Michel Eppink Leeftijd: 50 Functie: Afdelingshoofd bij Synthon Biopharmaceuticals BV (Nijmegen) en bijzonder hoogleraar Scheidingstechnologie van biomoleculen aan Wageningen University Woonplaats: Oss Opleiding Saxion: klinische chemie/ biochemie (1983-1987)

Van mavist naar bijzonder hoogleraar Hij begon eind jaren zeventig op de mavo en werd 23 april officieel benoemd tot bijzonder hoogleraar aan de Wageningen University. De weg van Michel Eppink was lang, maar de expert op het gebied van scheidingstechnologie van biomoleculen is een doorzetter. Gefeliciteerd. Hoe bijzonder is dit voor u? “Dit is toch zeker wel een mijlpaal. Ik ben helemaal onderaan de ladder begonnen, op de mavo. Elke dag ging ik vanuit mijn

woonplaats Denekamp op mijn fietsje naar school in Enschede/Hengelo. Dat is een stuk, hoor, elke dag zo’n 45 kilometer. Ik ben er hard van geworden: fysiek, maar ook mentaal. Ik had toen niet

Wat houdt uw bijzonder hoogleraarschap in? “Vier dagen per week werk ik bij Synthon, één dag bij de universiteit. Ik houd me vooral bezig met een milde vorm van scheidingstechnologie: we willen moleculen, zoals eiwitten, vetten en suikers, in hun functionele vorm uit cellen halen. We bekijken bijvoorbeeld of we uit eencelligen, zoals algen, zoogdiercellen en gistcellen, waardevolle producten kunnen halen. Het doel is dat we alle waardevolle stoffen uit de cellen kunnen halen en bijna geen afval creëren.”

U heeft vele studie-uren gemaakt. Hoe kijkt u terug op uw tijd op de hogeschool Enschede, een van de voorlopers van Saxion? “Ik heb er een ontzettend mooie tijd gehad. Mijn interesse voor biochemie en biotechnologie is daar sterk aangewakkerd, zeker door docent Bert Zantinge. Ik heb altijd een zwak gehad voor de school, en nog steeds. Ik hoop dat ik studenten kan inspireren met mijn boodschap. Kijk wat je kunt bereiken als je echt wil. Ga ervoor! Uw studietijd zit er eindelijk op, zou je kunnen zeggen. Wat zijn uw ambities? “Ha, wat school betreft moet ik alleen de LTS nog halen. Maar die is in de mavo opgegaan en dat diploma heb ik wél. Zonder gekheid: dit is het hoogst haalbare. Maar ambities heb ik zeker. Vanuit het bedrijfsleven wil ik bijdragen aan de ontwikkeling van nieuwe medicijnen en vanuit de wetenschap wil ik bijdragen aan de komst van bioraffinagefabrieken naar Nederland, zodat we op de gebieden van voedsel, biomaterialen, cosmetica en gezondheid van alles zelf kunnen produceren. Ik heb nog genoeg te doen.” n

passie & ambitie

TEKST ANNE BERENTSEN FOTO’S TESSA WIEGERINCK

29

Naam Boris Ney Leeftijd 29 Beroep Docent sociale wetenschappen academie Mens en Maatschappij

Docent by day, metaldrummer by night

1

Dus. Waar is het begonnen, de liefde voor op dingen slaan? “Ik kom uit een klein dorp in het Ruhrgebied. Op de middelbare school koos ik muziek als bijvak. Daar ben ik met drummen begonnen en heb ik samen met mijn klas anderhalf jaar gewerkt aan twee Beatles-nummers, die we op ons afstudeerfeest hebben gespeeld. Met een bandgenote van de middelbare school ging ik naar Enschede om psychologie te studeren. Ze stelde me aan iedereen voor als ‘de drummer’, terwijl ik mezelf nog helemaal niet zo zag. Voor ik het wist zat ik bij een band achter het drumstel.”

2

Van The Beatles naar keiharde metal? “Dat was in 2005. We waren begonnen met jammen in de oefenruimtes van de UT. Eerst alleen covers om elkaar een beetje te leren kennen, maar inmiddels, tien jaar later, zijn we een snoeiharde metalband. In het begin stak ik veel tijd in het mezelf steeds verbeteren. De songs die onze gitarist en bassist samen schreven waren zo ingewikkeld dat ze live onuitvoerbaar waren. We staan nu eindelijk wat vaker op het podium, zoals op 17 mei bij Rocks!”

3

Onverstaanbaar grunten of zit er ook een verhaal achter? “De band heet The Shiva Hypothesis, naar de theorie dat de aarde één keer in de paar miljoen jaar, bij een bepaalde stand van de planeten, met kometen wordt gebombardeerd. Eerst is er totale verwoesting, maar daarna wordt er weer iets nieuws opgebouwd. Dat willen we ook graag met de muziek. Onze zanger schrijft binnen dat thema de mooiste teksten. Tja, metal en verstaanbaarheid zijn niet altijd de beste match, maar we doen ons best om de teksten over te brengen op het publiek.”

4

Je bent docent én metaldrummer. In hoeverre lopen die twee rollen in elkaar

over? Op Saxion zie ik er niet uit als een metalhead. Hoe je eruit ziet heeft daarvoor een te grote invloed op hoe studenten tegen je aan kijken. Ik probeer zo neutraal mogelijk te blijven. Laatst hadden we het tijdens een filosofieles over het begrip ‘normaal’. Wat is nu eigenlijk normaal? Ik, volgens de studenten. Daar schrok ik van, want in Duitsland zou ik echt niet als normaal worden aangemerkt.

‘Optreden is net als lesgeven. Uiteindelijk wil je de luisteraar kennis laten maken met iets nieuws’ Daar zou ik met mijn lange haar en baard waarschijnlijk niet eens voor de klas mogen staan.”

5

Stel dat je moest kiezen tussen lesgeven en fulltime muziek maken? “Muziek maken en onderwijs geven liggen eigenlijk best dicht bij elkaar: je probeert als muzikant iets moois over te brengen op het publiek en het

publiek komt naar de show om iets nieuws te horen. Zo kijk ik ook tegen onderwijs aan. Ik heb veel geleerd, maar wat heb ik er aan als ik het met niemand kan delen? Ik wil lesgeven, studenten willen iets leren. Ik moet ervoor zorgen dat het boeiend blijft, zodat zij willen blijven luisteren. Maar een kans om met mijn band door de VS te touren zou ik natuurlijk niet laten schieten!” n

30

achtergrond

sociaal ondernemen

magazine van saxion

Ondernemend naar een betere wereld

Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen. Het begon als een trend, maar raakt steeds meer ingebed in het bedrijfsleven. Ook op Saxion. In mei 2014 sloot het Saxion Centrum voor Ondernemerschap (SCvO) zich aan bij Enactus Saxion, dat studenten stimuleert tot sociaal ondernemerschap. Tugce Ayici (Enactus) en Nienke de Jong (SCvO) leggen uit wat Enactus is en doet. Drie studenten over hun ervaring met de organisatie.

E

en van de belangrijkste taken van Enactus is het bij studenten onder de aandacht brengen van de noodzaak van sociaal ondernemerschap. Het bestuur speelt daarin een belangrijke rol. “Wij zijn ondernemende studenten die iets willen doen dat levens verandert om zo een betere en duurzame wereld mogelijk te maken”, zegt hr-manager Tugce Ayici namens het bestuur van Enactus. “Sociaal ondernemerschap en maatschappelijk verantwoord ondernemen zijn termen waar we steeds meer naartoe gaan. Als bestuur helpen we ambitieuze studenten bij het opzetten van hun sociale onderneming en het maken van een vliegende

start. We laten studenten zien dat er kansen liggen in de maatschappij om een duurzame, ecologische en sociale impact te creëren. Dat onderscheidt Enactus van andere platforms voor studentondernemerschap.” Ayici vindt dat niet alleen winst maken van belang is voor bedrijven, maar dat ook het sociale karakter telt. “Dat betekent niet dat er geen winst gemaakt mag worden. Winst maken is juist goed, want dat kun je weer in je bedrijf stoppen, waardoor je uiteindelijk een nog grotere impact kunt hebben.”

SCvO Nienke de Jong is University Advisor

Enactus voor Saxion. De Jong: “We zijn in september begonnen met een bestuur van vijf man. Inmiddels zijn we met dertig studenten. Studentondernemers krijgen bij Enactus Saxion de begeleiding en faciliteiten om hun eigen idee voor een sociale onderneming uit te werken. Ook van belang voor studentondernemers is het Saxion Centrum voor Ondernemerschap. Het SCvO brengt Enactus onder de aandacht bij alle academies, TopTalent-programma’s en studieverenigingen. We proberen ons eigen enthousiasme over te brengen op de studenten, zodat ook zij zich bewust worden dat we iets terug moeten doen voor het milieu.”

31

TEKST WILLEM KORENROMP FOTO’S TESSA WIEGERINCK

Ze gaat de strijd aan met de weggooicultuur en helpt Nederlandse kleermakers aan werk. Silke van der Velde heeft met Find Tailor een nobel doel gevonden. ‘Het voelt fijn om mensen aan werk te helpen en er tegelijkertijd voor te zorgen dat kleding langer meegaat. Hierdoor voel ik me een beter mens.’

A

l enige tijd liep Silke, student Technische Commerciële Textielkunde, rond met het idee voor Find Tailor. In september 2014 voegde ze de daad bij het woord en meldde ze zich met haar bedrijf bij het Start-up Center van Saxion. Vanwege het sociale karakter van haar onderneming werd Silke door een studiegenoot gewezen op Enactus. “Ik wist dat ik ‘groen’ bezig was. Toen ik in contact kwam met Enactus raakte ik meteen geïnspireerd. Ik heb met Find Tailor een vrij idealistisch doel. Het is soms moeilijk uit te leggen en het wordt snel afgeschoten als niet haalbaar, terwijl Enactus juist heel erg motiveert en mij laat zien dat mijn plannen wel realistisch zijn.” Het idee van Find Tailor is tweeledig. Enerzijds worden Nederlandse kleermakers aan het werk geholpen, anderzijds wordt de strijd aangegaan met de bestaande confectie-industrie. “Kleermakers hebben het in Nederland niet makkelijk. Ze moeten concurreren met grote ketens als Primark en Zara. Find Tailor is een tegenbeweging. Ik wil mensen motiveren om kleding op maat te laten maken. Het beeld bestaat dat hier een aardig prijskaartje aanhangt. Dat wil ik wegnemen door vanaf het begin transparant te zijn over de kosten. Vervolgens koppel ik de klant aan een kleermaker uit mijn databestand. Zo creëer ik werkgelegenheid in de

uit Find Tailor spreekt zich tegen weggooicultuur

branche. Omdat het kledingstuk bovendien met liefde is gemaakt en voor de klant meer emotionele waarde heeft, wordt het minder snel weggegooid. Daardoor is het ook duurzamer.” Silke wordt niet alleen door Enactus gemotiveerd, maar ook op weg geholpen. “Een tijdje geleden hebben we een Business Advice Meeting gehad. Daarin kreeg ik vanuit het vakgebied een heel eerlijke mening terug. Dat gaf mij de bevestiging dat mijn idee echt haalbaar is. Ook zijn er veel andere studenten betrokken bij Enactus waarmee ik kan sparren. Op die manier blijven we elkaar motiveren.”

bben het ‘Kleermakers he t makkelijk’ in Nederland nie

32

achtergrond

sociaal ondernemen

magazine van saxion

Een van de projecten van Enactus is het project ‘eenzame ouderen’. Luuk Beekman, student aan de Hospitality Business School (HBS), is bij het project betrokken.

“I

n dit project willen we eenzame ouderen een daginvulling geven, waardoor ze zich minder eenzaam voelen. We doen dat via het Enactus-model. De negen studenten die aan het project meewerken hebben allemaal een andere achtergrond. Zo werken er bijvoorbeeld studenten bedrijfskunde, studenten in de zorg en in de textielkunde mee. Er waren meerdere problemen waar we op konden focussen, maar dit is een onderwerp waar we allemaal mee te maken hebben. Iedereen kent in zijn omgeving wel een oudere die eenzaam is.” In eerste instantie klinkt het wat suf, een programma voor eenzame ouderen. Volgens Beekman hoeft dat helemaal niet het geval te zijn. “We nemen een voorbeeld aan Granny’s Finest. We brengen ouderen bij elkaar en laten ze een activiteit doen. Breien bijvoorbeeld. Wij kunnen de gebreide spullen vervolgens in de markt zetten. We kijken wel heel precies naar wat de ouderen zelf willen. Wil de ene helft breien en de andere helft vogelhuisjes maken? Ook goed. We werken vanuit een probleemstelling en zetten onze onderneming in om het probleem op te lossen. De ouderen hebben een daginvulling, terwijl wij winst maken met de verkoop. Op die manier kunnen we iets terugdoen voor de samenleving en tegelijk geld verdienen. Dat gevoel... dat is toch magisch?”

ke kans ‘Dat is een unie op te om een netwerk bouwen’

verdienen, d el g en en o d g ru te s ‘Iet dat is toch magisch?’

Via Enactus krijgen de studenten kansen om hun ideeën te pitchen bij andere partijen. “Dat is een unieke kans om een netwerk op te bouwen”, zegt Beekman die ook in de hospitalitybranche kansen ziet voor sociaal maatschappelijk ondernemerschap. “Enactus heeft mij geïnspireerd om ook iets op te zetten in de richting van mijn eigen opleiding. Bijvoorbeeld het samen met de lokale bevolking in een ontwikkelingsland opzetten van toeristische attracties. Het lijkt me geweldig om op die manier bij te dragen aan een beter leven voor veel mensen. Ik ben ervan overtuigd dat als je het maar goed aanpakt, je dingen kunt veranderen.”

33

Hoe kom je aan nieuwe spullen zonder dat het geld kost? Die vraag stond centraal bij de oprichting van Zwapp, het bedrijf van Jorik Oude Engberink en tweelingbroers Kenny en Peter Harperink. Antwoord: door te ruilen. Bij Zwapp krijgen producten een tweede leven.

Z

wapp is een ‘groene’ onderneming. Door spullen te ruilen gaan ze langer mee en worden ze minder snel weggegooid. “In eerste instantie was dat niet ons doel”, zegt Jorik. “Wij vonden het voornamelijk een cool idee. Samen met een andere partij hebben we de mobiele applicatie Zwapp gebouwd. De app is georiënteerd op de directe omgeving. Via de app kun je zien wie bij jou in de buurt iets aanbiedt. Spullen ruilen in plaats van weggooien zorgt voor minder afval, maar we brengen ook mensen met elkaar in contact. Dat komt de cohesie in de buurt ten goede.” Zwapp is daarmee op sociaal en ecologisch vlak actief. Twee voorwaarden die perfect aansluiten bij Enactus. “In het eerste gesprek met Enactus zagen we waar de raakvlakken lagen”, zegt Jorik. “Via Enactus leren we hoe we het meest uit het sociale aspect kunnen halen. Zo heeft Enactus ons aangeraden een behoefte-onderzoek te doen onder onze doelgroep. Aan de hand daarvan kunnen we bekijken hoe we de zaken het best aan kunnen pakken om het beste uit ons bedrijf te halen. Een ander voordeel is dat we gebruik maken van het netwerk van Enactus. Via Enactus kunnen we Zwapp presenteren aan mensen uit het bedrijfsleven. Zij beoordelen ons, geven hun mening en komen met tips. Voor ons is dat zeer bruikbaar.”

Zwapp, de ultieme ruil-app

Wij vonden het n voornamelijk ee cool idee

Zwapp richt zich voornamelijk op ruilen, maar het is de bedoeling dat de ondernemers achter het bedrijf op den duur ook geld gaan verdienen met het platform. “Hoe we dat gaan doen is nog een beetje een ‘struggle’. Misschien kunnen we in de toekomst een verdienmodel ontwikkelen door extra functies aan de app toe te voegen. Maar onze eerste behoefte is de gebruikers tevreden houden en op die manier binding creëren. We zijn er echter van overtuigd dat er uiteindelijk iets te verdienen valt via Zwapp.”

34

trends cool stuff

magazine van saxion

art

MedievalReacts Hadden we de vorige editie al prachtige, lichtgestoorde middeleeuwse kunst voor je? Deze SAX doen we er nog een schepje bovenop. Bij MedievalReacts pakken ze namelijk soortgelijke absurde stukjes artistieke expressie uit de barbaarse middeleeuwen en voorzien ze deze van herkenbaar hedendaags commentaar. Dagelijks genieten van dit soort heerlijke onzin kan door @MedievalReacts te volgen op Twitter.

humor

GlutenImage Gluten zijn de belichaming van de duivel in hoogsteigen persoon. De afspiegeling van alles wat onbetwist kwaadaardig is. Gluten zorgen voor ruzie met je partner, een lekke band, wifi in de trein, de honger in Afrika, terroristische aanslagen, middelgrote bosbranden en negatieve bindende studieadviezen. Kortom: gluten = bah. Dat weten we natuurlijk door in een paar uurtjes een of ander boek met een zandloper door te spitten. Dat we daarmee in 1 klap de honderden, zo niet duizenden, jaren dat we prima met onze glutenvriendjes in allerhande pasta’s, broden en andere graanproducten samen konden leven uit het raam flikkeren, laten we dan maar even buiten beschouwing. Mocht je ook fan zijn van het demoniseren van alles wat lekker eten lekker maakt dan is de GlutenImage-tumblr een fijne plek om te zijn. Ze pakken in dit glutenvrije museum namelijk alle iconische kunst en maken naast de biologische supermarkt en het spijsverteringssysteem van de gemiddelde linksdraaiende hipster ook de artistieke erfenis van de laatste paar honderd jaar glutenvrij. Eet smakelijk. http://glutenimage.tumblr.com/

35

TEKSTJASPER BRESTER EN RICCO VAN NIEROP

handig

HabitRPG De gamificatie van de samenleving neemt gigantisch toe. Je kunt amper meer iets doen of er is alweer een manier om het via een gezellige speelse app te doen. Omdat jongeren liever op de bank liggen te gamen gaan we nu zelfs het onderwijs inrichten als een groot spelletje. Laten we daarbij dan niet vergeten dat het een spelletje is met een flinke sloot collegegeld en DUO-lening per jaar. Wil je nu van dit soort gewoontes af, dan kan dat. Met een spelletje. HabitRPG is een real life spel waarin je gewoontes af of aan kunt leren, met als motivatie de beloning die je gewend bent uit het gamen. Het breekt de grote taken waar je als een berg tegenop ziet af tot goed beheersbare checklists die een stuk makkelijker te behappen zijn. HabitRPG is gratis. Het beteren van je leven door een spelletje te spelen begint op https://habitrpg.com/

games

In your face

Pie Face Stef Stuntpiloot is leuk, maar kennen we inmiddels. Mexxen, bussen en andere kaartspellen om spelenderwijs dronken te worden blijven ook een constante factor op menige borrel. Tussen deze populaire en gevestigde spellen is het lastig om met een nieuw spel te komen dat op handen wordt gedragen. Pie Face van Rocket Games maakt volgens ons echter een goede kans. Het is een beetje het concept van de krokodil met de tandjes, maar in plaats van een bek die dichtklapt krijg je een flinke dot slagroom in je gezicht. Momenteel nog wat lastig verkrijgbaar in Nederland, maar via Amazon kom je een heel eind. Happy facials!

Afreageermuziek Hertentamen compleet verpest? Fiets gestolen? Onder druk gezet door je baas? Bedrogen door je partner? Voor alles is een oplossing of in ieder geval een pijnstiller te vinden in de muziek. Vaak helpen vrolijke liedjes je verder, maar als het echt even too fucked-up is, ben je toe aan een flinke portie afreageermuziek. Scheld lekker melodieus mee met Lily Allen, Rage Against The Machine, Cris Cab, Cee Lo Green, Kovacs en de Dolly Dots. Of geef jezelf de schuld zoals zelfkastijders Nielson, Denis Leary, Damien Rice, John Grant en Meredith Brooks dat doen. Zij noemen zichzelf respectievelijk klootzak, asshole, bastard, motherfucker en bitch. Voor een scheldwoordenwaarschuwing is het ondertussen te laat – zolang het maar helpt om je frustraties kwijt te raken. Check de 35 afreageersongs in deze playlist en sluit af – om bad karma te voorkomen – met een hug voor een hater. . Beluister de playlist via tinyurl.com/saxmei

36

international

study associations

offer Only two associations activities in English

magazine van saxion

Study associations want internationals to join

37

TEXT WENDY VAN TIL TRANSLATION NICOLIEN OLDEMAN

There are only two real international oriented study associations at Saxion: IManage and LiNK. Both are located at Saxion in Enschede. Most study associations want international students to join their ranks but do not address these students personally to do so. tional and just communicates in English. “We know we are different than most of the Saxion study associations, but the fact is students in our courses are focused on an international market in their studies”, explains Rik Sanders, external board member of IManage. “Our members should be interested in international cooperation and that’s why we chose to only communicate in English. All our activities focused on the study, so the language should be too.” LiNK hosts, besides mixers and guest lectures, International Dinner Party’s a few times a year. “Which are a huge success”, says Bob van Schaik, member of the international commission of LiNK.

Dutchies are the larger group

M

ost courses of Saxion have their own study association where students could interact in events related to their subject of study or social gatherings. Most of these associations communicate in Dutch, a difficult language to understand if you’re an international student. There are a few that do communicate in English. LiNK translates all messages on their Facebook-page to English and lists these translations below the original Dutch message. IManage is completely interna-

So why don’t other study associations follow IManage’ or LiNK’s lead as many courses are related to an international working environment? Ruud van der Glas is chairman of KOSS (Koepel Overleg Studenten Saxion, which could be compared with a student union). He knows his own organization has plans to become more international, but this year there was simply no time to implement these plans. “We did help Saxion Center for Entrepreneurship realize their international plans with the English version of Saxion’s Entrepreneurship Challenge.”

ve nog a h e ‘W tional a n r e t in ts, so n e d u t s no there’s glish n En i t n i o p ation’ c i n u comm

What about the study associations KOSS represents? “I know students would love to include the internationals, but the main focus is naturally with their larger target group: the Dutch students.” This is exactly why association DAS of the Archeology course of Saxion do not communicate in English. “We would welcome internationals, but we simply have no international students in our course. So there is no point in English communication”, says Rob van Haarlem, boardmember of DAS and representative of BOSS (BestuursOverleg Studievereniging Saxion/student union Deventer). Van Haarlem knows all Deventer associations would welcome internationals in their ranks, even if they do not communicate in English.

Internationals International students are interested in joining a study association. At least that’s what study associations of international courses at Saxion show. The Saxion School of Art & Technology welcomes eighty new students each year (Dutch and other nationalities). A quarter of that joins LiNK and another smaller part is active in nearly every event. IManage offers more impressive nummers, because five percent of all of their members are international students who are affiliated with other courses than the ones IManage, of the School of Marketing and International Management, was founded for. Sanders tells, “International members of IManage talk about our events to their fellow international friends and take them along to one of our mixers, party’s or events. And sometimes afterwards they want to join our community. So I guess we are doing it right.” Any suggestions or remarks about this article? Please email [email protected]

38

international

study associations

magazine van saxion

My Career Incubatorship at the International Office After Shruti Singh from India finished her studies of Business Administration and Finance at the University of Twente she decided to apply for a Career Incubatorship at the International Office of Saxion.

Career Incubatorships

The Career Incubatorship is a lot like a traineeship, for a student starts working for a Dutch company. However, the student does not get a job contract, which is the case in a traineeship. A student works on shaping his/her career with the company or organisation instead, but is not an employee yet.

Why did you want to do a Career Incubatorship? “I learned a lot from Saxion’s Connect programme, which I got to participate in. You learn so much about cultural differences and Dutch culture. I wanted to share this experience with a new batch, which I

could do via the Career Incubatorship at the International Office.” Tell us a bit more about this incubatorship. “It was only for two months since my visa wouldn’t allow me to stay longer, but the International Office decided to hire me anyway even though an incubatorship normally lasts a few months longer. During my time at the International Office, I got to help them streamline business strategies and tell new students about the programme.” Can you tell us a little about your experiences with the incubatorship? “It was really good. I felt honoured that students were connecting with me through sharing my experiences.”

Sax.nu in short

Say Cheese!

Student in Nepal Tijn Spekkink puts his internship on hold and is helping people in the disaster area. HOI aims higher The HOI is aiming for ten percent more participants in 2015.

Keukenhof Gardens What? Excursion/sightseeing trip Where? Keukenhof Gardens, Lisse When? 18th of April Why? To view beautiful flowers

Exam fraud A student of the School of Governance, Law & Urban Development was caught at fraud Stay up to date and add Sax Media English on Facebook.

TEXT AND PHOTO’S THIJS KLAVERSTIJN, WENDY VAN TIL TRANSLATION NICOLIEN OLDEMAN

interview

39

Obinna in Urk, like a fish in water Obinna Ezeilo had a pretty good time this past summer in an unexpected place, the small fishing village of Urk. The third-year student of Electrical Engineering had a summer job at a fishing company Dayseaday, and will probably return there in a couple of months.

P

eople living in Urk are notoriously wary of outsiders. Even persons from neighboring villages are looked at with skepticism, let alone people from the rest of the Netherlands. So for Obinna, born in Nigeria, to live in Urk for six weeks, it turned out to be quite an adventure for both Obinna and the inhabitants of Urk. “Everything in Urk is about fish,” he laughs. “And there just aren’t many people with my skin colour there,” he says. “Maybe one in a hundred? Although that’s probably a conservative guess.”

So, how does an international student who studies in Enschede, end up in Urk? The owner of Dayseaday also does business in Ghana, and that’s where he met Obinna’s father. So when Obinna was looking for a summer job, Dayseaday was the business to go to. “The owner obviously speaks English, because he does a lot of business abroad. But for myself to get around in Urk, I needed to learn Dutch.” And Dutch he learned. Not that he speaks Dutch fluently now, but Obinna pretty much understands it and knows plenty of words. “I learnt more Dutch in the short

period of time that I was there, than I did in the entire two years I spent in Enschede up till that point. But I had to be careful not to learn the Urk dialect. Because they really don’t speak proper Dutch there.” It helped him to get along with the people of Urk. They spend many weekend nights sharing a drink. “Especially Beerenburg with cola. Delicious! It is like the national drink of Urk.” With the summer of 2015 closing in, Obinna is strongly considering to return to the small fishing village.