ZorgMagazine. Bijzondere medewerkers die een persoonlijke stempel zetten op zorg en welzijn. Najaar 2011

Najaar 2011

ZorgMagazine Een magazine voor en door zorg- en welzijnsmedewerkers in Oost-Nederland

ewerkers Bijzondere mlezed tten op zorg en welzijn die een persoonlijke stempe

Het ZorgMagazine is gemaakt in samenwerking met de volgende instellingen, aangesloten bij de Werkgeversvereniging:

2

ZorgMagazine

Voor het complete overzicht van de leden van de Werkgeversvereniging, kijk op www.wgvoost.nl.

Kijk voor werken in zorg en welzijn op www.zorgselect.nl 4

ZorgMagazine

Voorwoord Ook dit jaar is vol enthousiasme gereageerd op de oproep van de WGV om kopij aan te leveren voor het nieuwe ZorgMagazine. Dat heeft geleid tot een dubbeldik nummer. Niet alleen is de omvang van het magazine gegroeid, ook de oplage is verhoogd. Een kleine 50.000 exemplaren worden verspreid onder medewerkers, studenten en vrijwilligers die actief zijn in zorg en welzijn in Oost-Nederland. Het magazine wordt éénmaal per jaar door de vereniging uitgebracht in het kader van het ‘boeien en binden’ van mensen aan de sector zorg en welzijn.

“Het is een prachtig magazine geworden”

Vorig jaar was het thema van het magazine ‘bijzondere beroepen’. De reacties waren uiterst positief. Ditmaal staat de mens centraal: daarbij gaat het zowel om bijzondere medewerkers, als om vrijwilligers die het verdienen een keer in het zonnetje gezet te worden. Ook studenten van opleidingen in de sector zorg en welzijn die tijdens hun stage de aandacht hebben getrokken, komen aan bod. Het magazine bevat stagiaires die het verdienen om in het zonnetje te staan. De sector zorg en welzijn is veelvuldig in het nieuws. Meestal gaat het dan om kosten, verzekeringskwesties, systeemveranderingen en dergelijke. Er is echter ook een andere kant. Mensen helpen mensen op essentiële momenten in het leven. Bij geboorte. Bij ziekte. Bij herstel. Bij handicaps. Bij opvoeding en ontwikkeling. Bij aspecten rond kwaliteit van leven. Bij afscheid. Het gaat om mensenwerk. Dat blijkt uit dit magazine. Ik wil alle sponsoren en adverteerders bedanken voor hun bijdrage. Hierdoor is het mogelijk het magazine gratis beschikbaar te stellen. Ook wil ik alle PR-functionarissen van de instellingen en scholen die materiaal aangeleverd hebben bedanken voor hun inbreng. Voor de regie, redactie en vormgeving gaat alle waardering uit naar Inge Rensink en Liselotte Tap. Het is een prachtig magazine geworden. Ik wens u veel leesplezier. Gerard Nederpelt, Directeur WGV

Colofon

Werkgeversvereniging Zorg en Welzijn Oost-Nederland

Het ZorgMagazine is een speciale uitgave die dit jaar in het teken

Zutphenseweg 51 7418 AH Deventer Tel: 088 255 66 50

staat van bijzondere medewerkers. Het magazine is samengesteld op basis van inhoudelijke bijdragen van diverse lidinstellingen en wordt mogelijk gemaakt door financiële bijdragen van een groot aantal organisaties. Het magazine is bedoeld voor medewerkers

[email protected] www.wgvoost.nl

en vrijwilligers werkzaam in de sector en studenten van de beroepsopleidingen gericht op zorg en welzijn. Redactie en vormgeving: Liselotte Tap en Inge Rensink, WGV Drukwerk:

Hassink Drukkers Haaksbergen

Oplage: 47.000

ZorgMagazine

5

In dit nummer Marieke Lindenschot Janet Potgieter Karin Semsiyeci Martijn Alleman Peter Verkuijlen Hermien Wieberdink Petra Kelderman Marjorie Veneman Thea Gutter Lejo Kleiman Tom Klaassen Rogier Deppenbroek Sengűl Sengűl Simone Euverman Herma van de Belt Dianne de Graaf Lisan Kleinsman Niek Kuipers Geert Koster Jaap Dekker Jan Kuik Daphne Oude Luttikhuis Marianka kattenbelt Anouk Markslag Inge Hesselink Karin Peper-van den Berg Wilma Kemink Pieter Marsman Ans Haarhuis Alice Schepen Bernice Wessel Dieneke Veenstra Annelie Bosscha

6

Zorg en welzijn, iets voor jou?

19

Bijzondere stagiaires

32 - 35

ZorgMagazine

Bijzondere vrijwilligers

58 - 61

bijzo

nder

e med ewer kers

Peter van der Wolf Wilfred Klein Poelhuis Jeannet Goosselink Judith Roetenberg Ingrid Albrecht Willeke Post-Hoekstra Yvonne Siemerink Ramona Janssen Jeannette te Riele Marijke Harleman Patricia Winberg Inka Logister-Proost Emmy Lamboo Agnes Vreeswijk Marleen Karkdijk Lysanne Willems Lotte Hoogers Stefan Floors Trudi Spoor Moniek Korsman Marcel Meekes Toby van der Ploeg Marion Kox Hanneke Meints Rachel Wilma Keijser Bert Renshoff Diny Roerink Trees Koning Marietje Minkjan Ilse Berendsen Anita Melchers Monique Beens Carolien

Kies voor een opleiding in zorg en welzijn

69

Puzzel en win

81

ZorgMagazine

7

Bureau Jeugdzorg Overijssel | www.bjzo.nl

Carolien & Rachel

eren d n i k s ermen h c uatie s t e i b s e ig nveil o n e teg komen tot het wegnemen van de ontwikkelingsbedreiging. Hoe vind je deze balans tussen engageren en positioneren? Je probeert naast de ouder te gaan staan (je deelt het gezag over het kind met de ouders), maar het betekent ook dat je soms beslissingen moet nemen

Jeugdbeschermers zijn er voor de veiligheid van kinderen

waar ouders het niet mee eens zijn. Rachel vertelt: “Gisteren had ik een slechtnieuwsgesprek met een moeder. Bureau Jeugdzorg zou de kinderrechter gaan verzoeken de opvoedsituatie te wijzigen; het kind zou naar de vader gaan. Moeilijk is om in te schatten of de moeder

Jeugdbeschermers (ook wel gezinsvoogden) zijn bijzondere mede-

de veiligheid van het kind en zichzelf kan garanderen na zo’n gesprek.

werkers. Het zijn kunstenaars die op een dun koord balanceren om

Het blijft lastig om een dergelijke beslissing te nemen, wetende wat

kinderen te beschermen tegen onveilige situaties. Een gesprek met

je de moeder aandoet, ook na 11 jaar hier te werken. De veiligheid

twee bijzondere vrouwen: Rachel en Carolien; Rachel werkt elf jaar

voor een kind maakt dat je de drive hebt om dit te doen.”

bij Bureau Jeugdzorg Overijssel en Carolien zes jaar. Beiden volgden ze de hbo-opleiding Maatschappelijk Werk.

Bijna elke jeugdbeschermer wordt wel eens geconfronteerd met agressie. Carolien moest vorige week nog een baby van een half jaar

Veiligheid van kinderen is een kernbegrip in ons werk. Elke Onder

uit huis plaatsen. De ouders waren ondergedoken voor de hulpver-

Toezicht Stelling (OTS) start met een onderzoek door de Raad voor

lening en lieten erg agressief gedrag zien tijdens de uithuisplaatsing.

de Kinderbescherming en wordt uitgesproken door de kinderrechter.

Ondanks het geweld overheerst achteraf een goed gevoel, omdat het

Er is dan sprake van één of meerdere ontwikkelingsbedreigingen en

gelukt is dit kind in veiligheid te brengen. Jeugdbeschermers krijgen

ons voornaamste doel is die bedreiging voor het kind weg te nemen.

trouwens agressietrainingen. Het is heel goed om hier bewust mee

Omdat het gaat om een gedwongen vorm van hulpverlening is het

bezig te zijn. Gelukkig zijn er ook mooie ervaringen: bijvoorbeeld een

een uitdaging om te komen tot een goede samenwerking met de

meisje van acht dat in twee maanden tijd twee kledingmaten groeit

ouders en het kind.

omdat ze ‘er eindelijk mag zijn’: ze had eindelijk duidelijkheid over een definitieve woonplek bij oma en opa. Elke kleine vooruitgang

Alle jeugdbeschermers werken met de Deltamethodiek en zijn

geeft een goed gevoel. Carolien en Rachel loven de afwisseling in het

Deltageschoold. Dit betekent: meer tijd en aandacht voor ouders

werk, de veelzijdigheid, het contact met mensen. Beiden vinden het

en kind, zodat je meer kunt investeren in de relatie en probeert te

bovenal intrigerend dat elk gezin en ieder kind anders is.

Carolien en Rachel: “veiligheid voor een kind maakt dat je de drive hebt om dit te doen.”

8

ZorgMagazine

Livio | www.livio.nl

ensen helpt m maken e t t c conta

Moniek Korsman

Terug naar je identiteit met muziek Iedereen heeft wel een associatie met muziek. Een herinnering, een gebeurtenis of een gevoel dat kan opkomen bij het horen van bepaalde muziek. Muziek wordt ingezet om een probleem via een omweg te bereiken. Moniek Korsman (44) is muziektherapeut bij zorgorganisatie Livio en werkt in verpleeghuis De Cromhoff in Enschede. Mensen die in een verpleeghuis komen, zijn vaak uit balans. Door een lichamelijke of geestelijke verandering zijn ze uit hun eigen vertrouwde omgeving gehaald. Dat geeft veel stress en spanning. Hierdoor kunnen specifieke problemen ontstaan die een optimale kwaliteit van leven in de weg staat. Muziektherapie biedt goede mogelijkheden om op non-medicamenteuze wijze te werken aan deze problemen. Terug naar je identiteit Moniek vertelt: “Door muziektherapie help ik mensen hun emoties te verwerken, of om te leren omgaan met wat ze nog wel hebben. Ze zijn zoveel kwijtgeraakt. Hun geheugen of bijvoorbeeld een bewegingsfunctie of spraak, maar ze hebben ook een heel leven achter zich. Mede door muziek probeer ik mensen terug te laten keren naar hun identiteit. Niet alleen wie ze nu zijn, maar ook wie ze als kind waren, welke keuzes ze als dertiger maakten. Veel mensen voelen zich hier zinloos omdat ze niet veel meer kunnen. Ik probeer ze er met muziektherapie achter te laten komen wie ze nog steeds zijn. Dat is elk mens waard en iedereen heeft iets te bieden, juist in de laatste fase.” Muziek is een uitkomst Via een andere weg “De therapiesessie begint vaak met luisteren naar muziek. Naar een “Het mooie van muziek is dat het zeggingskracht heeft. Muziek

cd, maar vaak is het improvisatie van mijn kant. Daarna maken de

komt bij de mensen binnen via een andere weg dan de verbale

klant en ik samen muziek door te zingen of met muziekinstrumenten.

verstandelijke inhoudelijke informatieoverdracht. Juist met dit laatste

Muziek geeft een opening waardoor de klant zich wil en kan uiten. Bij

hebben mensen die leiden aan Psychogeriatrische aandoeningen of

mensen met een hersenbloeding kan muziek ook heel ondersteunend

die getroffen zijn door een hersenbloeding (CVA), vaak grote moeite.”

werken. Omdat je met muziek andere delen van je hersenen gebruikt, kan dat een uitkomst zijn. Soms zijn de linker hersenen aangetast

Doelen

(bijvoorbeeld het taalgebied), maar kunnen de rechter hersenen via muziek wel gebruikt worden. Mensen kunnen dan bijvoorbeeld

“Mensen komen door een verwijzing van de verpleeghuisarts,

door een liedje te zingen wel bij de woorden komen die door spraak

psycholoog of EVV’er bij mij. Ik kijk naar het probleem en formuleer

geblokkeerd zijn. Wat je in de muziek oefent, kun je vaak ook

een doelstelling. Dit kan bijvoorbeeld zijn dat een klant weer leert om

gebruiken in de ‘echte’ wereld.”

contact met andere mensen te maken. Of dat iemand leert zich weer meer verbaal te uiten na een hersenbloeding. De therapie vindt in

“Het is een mooi vak. Ik word blij als ik iemand kan helpen weer

groepsverband plaats of individueel.”

contact te maken. Dat verbindt mensen. Dat heeft ieder mens nodig.” ZorgMagazine

9

Bevolkingsonderzoek Oost | www.bevolkingsonderzoekoost.nl

Trees Koning is een van de weinige instructie laborante n in nederla nd

Van opgeleid naar opleider Ze is nog steeds aan het werk als screeningslaborant om ‘voeling met het werkveld te houden’, maar sinds april van dit jaar bestaat haar werk voornamelijk uit het opleiden van laboranten. Trees Koning is instructielaborant in het kader van het bevolkingsonderzoek naar borstkanker, in de regio Oost. Bijzonder? Best wel, want er zijn maar zo’n 11 anderen in Nederland die dit werk doen. Meer dan foto’s Een screeningslaborant - de officiële naam is Medisch Beeldvormend Bestralingsdeskundige in de screening - moet mammogrammen kunnen maken van hoge kwaliteit. Maar er komt meer bij het vak kijken dan ‘alleen’ het maken van foto’s, legt Trees uit. Het beroep van screeningslaborant is technisch mèt zorg. “Vrouwen die het onderzoek krijgen, komen regelmatig gespannen binnen, omdat ze het onderzoek vaak als gevoelig (verwachten te) ervaren. Het is dus de kunst om als screeningslaborant binnen een gegeven tijd ervoor te zorgen dat mensen zich op hun gemak voelen, dat je ze meeneemt in wat je gaat doen. Dat mensen achteraf zeggen: het viel eigenlijk best wel mee. Die sociale èn de technische vaardigheden probeer ik de laboranten die in de screening gaan werken zo goed mogelijk bij te brengen.” Uit het werkveld Trees werkt in haar functie samen met het Landelijk Referentiecentrum voor Bevolkingsonderzoek (LRCB), die de opleidingen samen met de screeningsorganisaties verzorgt. Er wordt gewerkt vanuit drie opleidingscentra, in Nijmegen, Utrecht en Rotterdam. “Het LRCB doet het theoretische gedeelte van de opleiding en examineert. De instructielaboranten verzorgen het praktische gedeelte”, legt Trees uit. Het mooie hieraan is dat de laborant opgeleid wordt door iemand uit het werkveld. “De kennis en kunde die je zelf als screeningslaborant hebt opgebouwd, breng je als instructielaborant weer over op anderen. Je leert ze echt jouw vak.” Onder de loep Voordat Trees aan de gang ging als instructielaborant, kreeg zij zelf hiervoor een opleiding. Samen met twee collega’s uit de regio Oost begon ze in februari van dit jaar aan de twee maanden durende opleiding. Trees kijkt terug op een leuke, intensieve tijd: “We waren fulltime met de opleiding bezig. Dat geldt ook voor de laboranten die we opleiden. Dat vergt best wel wat van mensen. Tegelijkertijd is iedereen die meedoet aan de opleiding zeer gemotiveerd. Ze ontwikkelen zich enorm binnen korte tijd. En ik leer ook veel over mezelf. Dat vind ik nog het leukste: mezelf en anderen naar een hoger plan tillen.”

10

ZorgMagazine

Een dag mee met... ...Jeannet Goosselink Jeannet Goosselink is als EVV-er (Eerst Verantwoordelijk Verzorgende) werkzaam in het Dagcentrum van Woon- en zorgcentrum De Vriezenhof te Vriezenveen. Zij is verantwoordelijk voor de coördinatie van de dagelijkse gang van zaken, is aanspreekpunt voor de cliënten en hun familieleden en draagt – samen met haar collega’s – bij aan een goede begeleiding en verzorging van de cliënten in het Dagcen-

08.15 uur t de dag voor Jeannet bereid

trum. 08.15 uur - Jeannet begint haar werkdag met het treffen van voorbereidingen. Op kille dagen zet zij alvast de kachel aan om de cliënten in een lekkere warme omgeving

09.30 uur De cliënten arriveren

te ontvangen. Op zomerse dagen zet zij op het terras buiten de parasols en tuinstoelen klaar. In afwachting van de komst van de cliënten maakt ze de koffietafel klaar, en leest de dossiers van de cliënten door op bijzonderheden. Want dat is belangrijk: weten wie er komt die dag en welke zorgtaken bij die cliënt horen. 09.30 uur - De cliënten arriveren. De meesten worden met de Vriezenhofbus opgehaald, onder begeleiding van een medewerkster van het Dagcentrum. Jeannet heeft de koffie klaar en zorgt met haar collega’s voor een hartelijke

10.15 uur De dag begint met koffie

ontvangst. 10.15 uur - In de gemoedelijke huiskamer worden tijdens de koffie dagelijkse dingen met de cliënten besproken. Daar-

11.00 uur werken Afwassen en hand

bij worden stukjes uit de krant voorgelezen, zodat iedereen op de hoogte is van wat er speelt. 11.00 uur - Het dagprogramma kan bestaan uit: bakken en koken, handwerken, bewegingsactiviteit, muziek luisteren, creatieve activiteit, puzzelen, krant lezen en uitstapjes. Zowel ’s ochtends als ’s middags kunnen cliënten daaraan deelnemen. Dit alles onder het motto: alles mag… niets moet. 12.00 uur - Samen eten doet genieten! Elke dag bestaat de

12.00 uur lunch Samen genieten van de

lunch uit een versbereide warme maaltijd. 14.00 uur - Ook ’s middags wordt er een activiteit georganiseerd. Vandaag wordt er een beroep gedaan op de creativiteit van de mensen. Jeannet coördineert, maar laat de

14.00 uur Lekker knu tselen

invulling aan de activiteitenbegeleidsters over.

Woon- en zorgcentrum De Vriezenhof | www.vriezenhof.nl ZorgMagazine

11

InteraktContour | www.interaktcontour.nl

Marietje Minkjan Een solist, maar ook weer niet “Hoe creatief kan ik zijn om een cliënt passende zorg aan te bieden?” Die vraag is regelmatig aan de orde voor Marietje

komt met goede haar oplossingen door k onafhankelijke bli

Minkjan, zorgbemiddelaar bij InteraktContour. Zo komt het voor dat InteraktContour een cliënt niet direct een woonplek van zijn voorkeur kan aanbieden. Marietje zoekt dan naar oplossingen voor een goede tijdelijke woning. “Iets betekenen voor mensen met een vaak forse beperking geeft veel voldoening.” Bij een zorginstelling met een werkgebied van Steenwijk tot Utrecht en van Oldenzaal tot Almere, is het voor verwijzers prettig om één contactpersoon te hebben. Daarom krijgen verwijzers en cliënten bij InteraktContour eerst te maken met de zorgbemiddelaar. Die kijkt naar de geschikte dagbesteding of 24-uurs zorg. In de regio VeluweUtrecht is Marietje de zorgbemiddelaar. “Als ik na een intakegesprek met de cliënt de hulpvraag en zorgbehoefte helder heb, kijk ik samen met een locatiemanager en eventueel een gedragskundige hoe we het beste aan de hulpvraag kunnen voldoen.” Voor ambulante begeleiding kunnen cliënten en verwijzers rechtstreeks terecht bij de teammanager. Na meerdere fusies is de functie van Marietje (werkzaam sinds 1989, begonnen bij Woonlocatie de Burcht in Almelo) veranderd van maatschappelijk werker in zorgbemiddelaar. Waar Marietje in het begin ook functioneel contact had met bestaande cliënten, heeft ze momenteel contacten ‘voor de poort’. Ze overlegt veel met verwijzers en professionals en denkt mee over de ontwikkeling van nieuwe

12

ZorgMagazine

locaties. Dit betekent wel dat ze nu meer afstand heeft met de zorgomgeving van cliënten, maar dat ziet Marietje positief. “Daardoor kan ik veel onafhankelijker naar situaties kijken.” Die onafhankelijke blik is nodig om met goede oplossingen te komen. “Je kunt mensen niet een lange tijd laten wachten. We doen ons uiterste best om snel passende zorg te verlenen. Je moet daarbij creatief zijn.” Het creatieve brein van Marietje treedt bijvoorbeeld in werking wanneer cliënten niet direct de woonplek van hun eerste voorkeur kunnen krijgen. “Dan zijn er wellicht tóch tijdelijke mogelijkheden op een andere locatie. Zo was er laatst iemand die graag in Veenendaal wilde wonen, maar dat zou nog een jaar duren. Hij is toen in Epe geplaatst en woont daar met veel plezier.” Het creatief meedenken geeft Marietje voldoening in haar werk. “Ik vind het mooi om ervoor te zorgen dat mensen met een (zware) lichamelijke beperking een woonplek en/of een dagbestedingsplek krijgen, waar ze goede zorg krijgen en toch hun eigen zelfstandigheid zo lang mogelijk kunnen behouden. Ik heb weliswaar minder intensief contact met cliënten dan eerder, maar mijn werk is er niet minder zinvol om geworden. Ik ben een solist, maar toch ook weer niet.”

Een dag mee met... ...Simone Euverman Simone Euverman (29 jaar) is verzorgende IG bij VVT

“Het is ook mogelijk dat je een slaapdienst of waakdienst

Zorgverleners. Ze noemt haar werk veelzijdig: “Het gaat om

hebt, dan ben je de hele nacht bij een cliënt. Dat kan ook als

verschillende zorghandelingen, denk aan mensen medicijnen

onderdeel van de 24-uurszorg die VVT Zorgverleners biedt.”

geven en helpen met douchen, maar ook technische handelingen zoals injecteren of sondevoeding geven. Daarnaast is het heel

“Het is mooi dat je mensen kunt helpen om thuis te blijven

belangrijk dat je aanvoelt wanneer mensen hun verhaal kwijt

wonen. Je kunt ook een luisterend oor bieden. Ik merk dat

willen.”

ergens over praten soms voor mensen nog belangrijker is dan de verzorgende handeling waar ik eigenlijk voor kom. Dat moet

07.00 uur - Simone stapt in de auto op weg naar de eerste

je als verzorgende ook een beetje aanvoelen. En er zitten leuke

cliënt. “ ‘s Ochtends begint het vaak met mensen douchen,

verhalenvertellers bij; sommige mensen hebben zulke prachtige

steunkousen aantrekken, wondverzorging of medicatie geven.”

levensverhalen!”

09.00 uur - “Sommige mensen helpen we uit bed. Een deel van

17.00 uur - Deze dag had Simone dagdienst. Nu is ze weer

de cliënten krijgt kortdurende zorg, omdat ze bijvoorbeeld net

thuis. Nog even checken of er voor de volgende dag wijzigingen

uit het ziekenhuis ontslagen zijn en tijdelijk hulp nodig hebben.

zijn in de route, uitprinten en dan echt vrij.

Ook bij het plannen van de zorg wordt goed gekeken naar de wensen van de mensen. De één wil namelijk graag vroeg onder de douche, een ander wil liever wat langer uitslapen. Daar houden we rekening mee.” Na de ochtendronde volgen tussen de middag ook bezoeken aan cliënten. Simone vertelt: “Het kan gaan om ogen druppelen, medicijnen geven, de maaltijd helpen bereiden of een combinatie hiervan.”

07.00 uur

14.00 uur

09.00 uur

17.00 uur

14.00 uur - ’s Middags biedt Simone regelmatig ondersteunende begeleiding, bijvoorbeeld van 13.00 tot 16.00 uur. Dan helpt ze cliënten bij het aanbrengen van structuur in hun dagritme of met het aanleren van praktische handelingen en/ of vaardigheden. Simone: “Het liefst door samen iets te doen dat de cliënt leuk vindt.” “De avondroute, als je daarvoor bent ingedeeld, begint soms al om 17.00 uur. Dan gaat het vaak om kousen uittrekken, medicatie geven, de maaltijd verzorgen (vaak warm maken), de pyjama of nachtpon aantrekken en in bed helpen.”

VVT Zorgverleners | www.vvt-zorg.nl ZorgMagazine

13

Een dag mee met... Willeke is adviseur deskundigheidsbevordering en wondconsulent bij Woonzorgconcern IJsselheem in de regio Kampen, Zwartwaterland en Zwolle. Willeke houdt zich samen met haar collega Barry Kragt bezig met de verpleegtechnische vaardigheden van medewerkers. Ze schoolt, toetst en geeft (beleids)advies binnen IJsselheem met betrekking tot de wet BIG. In haar rol van wondconsulent bezoekt Willeke mensen met decubituswonden. Zodoende komt Willeke op alle dertien locaties van IJsselheem. 08.30 uur Willeke neemt een care-check af bij verschillende collega’s, zodat zij hun vaardigheden weer up-to-date hebben.

11.00 uur Willeke geeft een spoedscholing blaaskatheterisatie. Er is iemand opgenomen met een blaaskatheter en alle betrokken verzorgenden worden (bij) geschoold.

12.15 uur Oefenen met het op de correcte wijze aantrekken van steriele handschoenen.

13.30 uur Willeke gaat naar een cliënt in verzorgingshuis de Vijverhof. Met haar collega van ‘Zorg Thuis’ stemt ze de wondverzorging af. “Ik kom met bewoners én collega’s in aanraking, een leuke mix!”

14.45 uur Willeke geeft eenmedicatiescholing aan medewerkers. “Het werk inspireert mij omdat ik kennis en vaardigheden kan overdragen op andere medewerkers.”

16.15 uur Willeke bekijkt een decubitusvoet. Samen met de huisarts heeft ze een behandelplan afgesproken. Door in de praktijk mee te werken houdt Willeke haar vaardigheden op peil.

Woonzorgconcern IJsselheem | www.ijsselheem.nl 14

ZorgMagazine

...Willeke Post-Hoekstra

Humanitas Onder Dak | www.humanitasonderdak.nl

hulp e d n e client t d e i llen b i w f l ze die ze

Karin Semsiyeci

Alle vrijheid bij Humanitas Onder Dak

gemaakte afspraken overeenkomen met wat hij of zij wil. Het is hun

Binnen zes jaar van een tijdelijke baan bij de noodnachtopvang, naar

de samenwerking tussen de hulpverlenende instanties in Oldenzaal

een functie als Trajectbegeleider en Teamleider. Karin Semsiyeci koos niet voor een pedagogisch beroep, waar haar hart in eerste instantie lag, maar voor Humanitas Onder Dak. Een schot in de roos. De humanistische aanpak van de stichting is haar op het lijf geschreven en ze krijgt alle kans om zich te ontwikkelen. “Binnen Humanitas Onder Dak kun je doorgroeien en dat waardeer ik enorm. Bovendien bieden we onze cliënten de hulp die zij zèlf willen, zonder iets op te dringen. Keuzevrijheid, zelfredzaamheid en altijd blijven zoeken naar

eigen traject, wij proberen hen alleen goed te begeleiden.” Vooral is een sterke succesfactor. Karin: “Twee jaar geleden heb ik contact gezocht met de woningbouwvereniging om samen huisuitzettingen te voorkomen. Als een huurachterstand oploopt, gaan we bij de huurder op bezoek om preventief actie te ondernemen. Dat werkt heel goed, want vaak is er een duidelijke oorzaak voor de achterstand. Door daar samen aan te werken, lossen we het probleem op voordat het uit de hand kan lopen.”

mogelijkheden; dat maakt ons werk uitdagend en afwisselend.”

Het kan altijd beter

Samen vechten voor een thuis

Humanitas Onder Dak heeft een netwerk van instanties om cliënten

Cliënten die met Humanitas Onder Dak in aanraking komen, zijn

uitbouwen: “Het gaat al heel goed, we volgen bijvoorbeeld trainingen

vaak op een punt waar hulp welkom is. Toch blijft de drempel hoog om toe te geven dat het leven je boven het hoofd groeit. Karin: “Uit mijn tijd als persoonlijk begeleider weet ik hoe hard mensen willen vechten voor hun huis, inkomen en gezin. We willen niet dat cliënten de regie over hun leven kwijtraken en daarom kiest de cliënt altijd zelf zijn of haar doelstellingen. Op basis daarvan maken we een begeleidingsplan, dat de cliënt ondertekent als bevestiging dat de

naar te verwijzen. Als Teamleider wil Karin deze samenwerking verder bij Tactus om verslavingssignalen op te vangen en daarnaar te handelen. Elk idee om cliënten nog beter te kunnen helpen is welkom binnen Humanitas Onder Dak. Ik schuif ook aan bij allerlei interne projecten om mee te denken over onze mogelijkheden qua interne communicatie of het gebruik van onze software. Blijven leren, cliënten helpen en mijn team voorzien van alles wat ze nodig hebben om hun werk te doen. Dat vind ik zo heerlijk aan mijn baan!”

ZorgMagazine

15

MEE Twente | www.meetwente.nl

Wilfred Klein Poelhuis, consulent maatschappelijke activering en integratie bij MEE Twente: “Sporten brengt mensen bij elkaar en motiveert. De gezamenlijke beleving haalt grenzen weg. Die meerwaarde kun je ook breder benutten. Houd diezelfde mensen bij elkaar en vraag wat ze nog meer voor elkaar kunnen betekenen. Dat gebeurt bijvoorbeeld bij een project als ‘Scoren in de wijk’. MEE Twente werkt hierin samen met de FC Twente en andere partners. Samen zorgen dat iedereen mee kan doen, op alle gebieden: sport, school, werk, welzijn...”

FC Twente G De samenwerking begon met de organisatie van de FC Twente G-dag. Twee keer per jaar wordt een G-voetbalteam uit de regio in het shirt van hun helden gehesen, een bijzonder evenement. Wilfred: “Alle deelnemers kijken uit naar deze dag. We starten met een rondleiding door de Grolsch Veste, het Twentestadion. In de officiële spelersbus touren we vervolgens naar het eigen clubveld. Daar worden de spelers met veel muziek onthaald. Jan van Staa of Cees Lok, twee officials van de club, spreken de spelers toe. De spelers lopen door een erehaag het veld op. Dan kan de wedstrijd beginnen. Ouders en begeleiders en natuurlijk de voetballers hebben een fantastische dag, waarover nog lang wordt nagepraat.” Winst Wilfred: “Zo’n evenement draagt bij aan de bekendheid van het G-voetbal, alleen maar winst. Maar de samenwerking levert nog meer resultaten op. MEE Twente biedt bijvoorbeeld cursussen voor elftalbegeleiders in de Grolsch Veste. Hierin vertellen we meer over de achtergrond van de beperkingen, hoe je op afwijkend gedrag kan reageren. Begeleiders zijn daarna beter in staat de sfeer in het team te bewaken en te sturen. In het najaar start er weer een dergelijke cursus, gericht op autisme. De club verleent alle faciliteiten en medewerking.” Sport als katalysator MEE Twente wil de samenwerking binnen het project graag uitbreiden. Een leefstijlcoach kan gezinnen begeleiden. Meer bewegen is niet alleen gezond voor je lijf. Mensen die fitter zijn, zijn ook beter weerbaar. Ze ondernemen meer en zorgen vervolgens beter voor zichzelf. Wilfred: “FC Twente staat voor ‘noaberschap’, een hechte gemeenschap, waarin mensen elkaar helpen. MEE Twente heeft kennis en ervaring over specifieke doelgroepen, het leven met een verstandelijke, lichamelijke of andersoortige beperking. Waar mensen op weg moeten geholpen worden in de maatschappij, kunnen wij ondersteuning bieden, zorgen dat initiatieven succesvol verlopen, partijen met elkaar verbinden. Sport is een eerste ingang, de katalysator; werk en scholing bieden even zoveel mogelijkheden. Dit is nog maar een begin.” 16

ZorgMagazine

Wilfred Klein Poelhuis p weg o n e mens t p l e appij h h c s t maa in de

Een dag mee met... ...Judith Roetenberg

r 09.00 uu

Judith Roetenberg werkt als casemanager bij AB Hulp Twente. Bij deze kleinschalige organisatie voor ambulante zorg aan mensen met een verstandelijke beperking staat persoonlijke aandacht voorop. Daarom besteedt Judith het overgrote deel van haar werktijd aan huisbezoeken.

10.00

uur

09.00 uur

“Bij het kantoor van AB Hulp Twente aan de Spoorstraat in Oldenzaal haal ik de bedrijfsauto op. Hiermee bezoek ik cliënten, die verspreid wonen door heel Twente. Bij de mensen thuis bespreek ik hoe het met ze gaat en hoe de begeleiding verloopt. Daarnaast stuur ik als casemanager begeleiders aan, voor hen ben ik ook een aanspreekpunt.”

10.00 uur

“Bij deze cliënte in Oldenzaal geven we al vijf jaar ambulante begeleiding. Mijn bezoeken aan haar verlopen altijd gemoedelijk

ur 11.00 u

en dat vind ik ook belangrijk; zo kunnen mensen zichzelf zijn. Met alle cliënten bekijk ik regelmatig het zorgdossier met persoonlijke doelen. De begeleider en ik noteren hierin ook wat er is besproken. Het dossier ligt bij cliënten thuis, zodat ze er altijd in kunnen kijken.” 11.00 uur

“Gezellig op de bank bij een cliënt in Tubbergen met zijn vaste begeleider Dinja Otten. Ik ga regelmatig samen met begeleiders naar cliënten toe. We spreken dan allerlei zaken door en

ur 13.00 u

merken dat mensen dit waarderen.” 13.00 uur

“Weer terug op kantoor heb ik een overleg met een stagiaire, haar leerkracht en een collega. Sinds AB Hulp Twente in 2009 HKZ-gekwalificeerd is werken we met stagiaires.”

14.00 uur

“Telefonisch regel ik zaken voor cliënten en praat ik bij met begeleiders.”

14.00 uur

14.30 uur

“Een overleg met mijn collega-casemanagers Jessica Nijzink (midden), Maud de Wit (rechts) en teamleider Bianca Zomer (links). We houden elkaar op de hoogte van wat er speelt, zodat cliënten bij vervanging niet opnieuw alles hoeven uit te leggen. Ook wisselen we tips en adviezen uit.”

14.30

uur

AB Hulp Twente | www.abhulptwente.nl ZorgMagazine

17

18

ZorgMagazine

Zorg en welzijn, iets voor jou? Werken in de sector zorg en welzijn is iets

In zorg en welzijn werk je met mensen. Je ondersteunt en verzorgt hen in

om trots op te zijn. Met jouw kennis en

hun dagelijks leven. Door het contact met mensen is je werk afwisselend

ervaring weet je mensen te helpen en steun

en elke dag anders. Of je nu werkt met kinderen, jongeren, volwassenen of

en toeverlaat te zijn. Werken in de zorg- en

ouderen. Je verveelt je geen moment.

welzijnsector geeft daarom veel voldoening.

ling

afwisse

voldoening

De zorg biedt volop mogelijkheden om in

Als je wilt, biedt zorg en welzijn

De sector kent goede

deeltijd te werken. Veel medewerkers draai-

veel kansen om verder te leren en

arbeidsvoorwaarden. Zaken

en onregelmatige diensten. Zo werk je soms

door te groeien. In veel gevallen

als reiskostenvergoeding

de ene week meer dagen dan de andere

betaalt de werkgever de kosten van

en kinderopvang zijn goed

week en kan je daardoor

de scholing en kun je

geregeld. Wat je gaat

langer vrij nemen.

flexibel

je volop ontwikkelen.

kansen

verdienen is afhankelijk van je functie, leeftijd en werkervaring. Als je onregelmatige werktijden hebt, komt er een

Er zijn veel verschillende beroepen in zorg en welzijn. Functies als verpleegkundige of

onregelmatigheidstoeslag

activiteitenbegeleider, maar ook IT’er, laborant of kok. Je kunt werken in een ziekenhuis, verzorgingshuis, of in de daklozenopvang of bij jeugdzorg. Werk je graag met techniek of juist met mensen? In de zorg en welzijn kan het allemaal.

en

ijkhed mogel

Test: jouw toekomst in de zorg? Geef antwoord op de vragen en kijk of jouw toekomstige functie in de zorg ligt. Heb je 6 of meer vragen met ja beantwoord? Dan is werken in de zorg echt iets voor jou!

bovenop je salaris.

D

REGEL GOED GE

1. Ik vind het leuk om voor anderen te zorgen.

ja

nee

2. Ik wil graag iets betekenen voor mensen.

ja

nee

3. Ik ben graag zelf verantwoordelijk voor bepaalde taken.

ja

nee

4. Ik sta stevig in mijn schoenen en kan tegen een stootje.

ja

nee

5. Ik hou van afwisseling.



ja

nee

6. Ik kan goed uitleggen én luisteren.

ja

nee

7. Ik ben flexibel en kan goed problemen oplossen.

ja

nee

8. Ik heb gevoel voor humor en ik kan relativeren.

ja

nee

9. Ik wil de mogelijkheid hebben om in deeltijd te werken.

ja

nee

10. Ik vind wisselende werktijden geen probleem.

ja

nee

Wil je werken in de zorg? Kijk dan op www.zorgselect.nl en solliciteer direct op vacatures!

ZorgMagazine

19

Een dag mee met... ...Ingrid Albrecht

Ingrid Albrecht is eerstverantwoordelijk verzorgende (EVV-er) bij Zorggroep Solis in woonzorgcentrum Groote & Voorster, in het centrum van Deventer. Zij werkt op de intramurale zorg en is verantwoordelijk voor 25 bewoners. Haar werk is enorm gevarieerd en beperkt zich zeker niet alleen tot verzorgende activiteiten.

Ingrid verdeelt

07.00 uur

11.30 uur

de taken met de verzorgende die bij

Ingrid overlegt kort met de

11.00 uur

collega’s van haar afdeling. Ze bespreekt wat er ’s

haar op de verdie-

ochtends is gedaan en

ping werkt. Daarna

wat nog moet gebeuren.

start ze, samen

Zo zijn er vaste taken als

met haar collega’s

het naar het restaurant

met de dagelijkse

brengen van bewoners

ochtend-activiteiten.

en het uitdelen van de

Zoals het wassen,

medicijnen. Maar er komen

het aankleden en

ook onaangekondigde

het verzorgen van

taken tussendoor, zoals

bewoners.

verzoeken van bewoners.

Tussen 11.30 uur

De verzorgende doet de

en 12.30 uur nemen Ingrid en haar

uur 12.30

zorgtaken. Ingrid is achtervang. Als EVV-er doet zij

collega’s een half

de medische handelingen

uurtje pauze. Ze

zoals wondverzorging en

pauzeren in twee

het verstrekken van medi-

groepen, zodat er

catie. De middag besteed

altijd medewerkers

ze ook aan administratieve

op de afdeling

taken zoals het bijhouden

aanwezig zijn.

van bewonersdossiers en overleg met collega’s van de zorg of de activiteitenbegeleiding.

‘s Middags staan er

15.00 uur

Ingrids werkdag zit er

regelmatig afspraken

formeel op. Nadat ze de

gepland met de arts.

taken voor de volgende

Wanneer een bewo-

dag heeft voorbereidt,

ner pijn heeft of als

gaat ze lekker op de fiets

Ingrid vermoedt dat

naar huis.

een bewoner ziek is, roept ze een arts op. Ze bespreekt wat er aan de hand is en begeleidt deze bij het bezoek aan de bewoner.

Zorggroep Solis | www.zorggroepsolis.nl 20

ZorgMagazine

15.30 uur

Jarabee | www.jarabee.nl

Niek Kuipers

Zet het b elang van het kind voorop

“Focus op wat goed is voor het kind” Niek Kuipers (32) is pleegzorgbegeleider bij Jarabee Pleegzorg.

worden de pleeggezinnen één keer per zes tot acht weken bezocht.

Niek heeft zowel de Pabo als de SPH opleiding gevolgd en heeft

Afhankelijk van hoe het gaat en de vraag van het gezin kan dat vaker

ervaring in het onderwijs, als leerkracht in het speciaal onderwijs en

of minder vaak zijn. Het zijn richtlijnen, iedere situatie is anders.

als gezinscoach bij het Leger des Heils. De afgelopen drie jaar is hij

Soms gaat hij ook mee met een gesprek op school of een andere

werkzaam als pleegzorgbegeleider, eerst bij Trias Jeugdhulp en sinds

instelling. Daarnaast is er kantoorwerk: rapportages, overleggen,

1 januari bij Jarabee. Van huis uit heeft Niek positieve ervaring met

voortgangsgesprekken, telefoontjes en e-mails beantwoorden. Ook

de pleegzorg. Hij heeft een pleegbroertje gehad. Tijdens zijn studie

kan er zomaar een spoedoproep komen van een pleegouder die het

was pleegzorg zijn afstudeeronderwerp. Het is dus niet heel bijzonder

niet meer trekt, je moet dan kijken wat is er aan de hand is en samen

dat hij nu in de pleegzorg werkt.

met de pleegouders naar een oplossing zoeken.

Voor Niek staat het kind voorop en hij vindt het een uitdaging om

Op de vraag naar een succesverhaal, vertelt Niek over een jongen

vertrouwen te wekken bij pleegouders en ouders. Dit doet hij door

(toen 14 jaar): moeder is verslaafd aan alcohol, met vader is geen

uit te gaan van wat goed gaat. Ook vindt hij het van belang dat

contact. De jongen komt op het verkeerde pad (alcohol, drugs,

zowel ouders als pleegouders niet lelijk over elkaar spreken en beide

diefstal), wordt opgepakt en komt voor de rechter. Zijn oom was

partijen zich focussen op wat goed is voor het kind. Het mooiste is als

erbij en zegt: “Dit gaat niet meer gebeuren. Ik ga voor deze jongen

er regelmatig contact is tussen ouders en pleegouders en de ouder

zorgen.” Nu drie jaar later gaat het goed met de jongen, hij volgt

zijn kind bezoekt. Het kind ervaart dan dat zijn ouders om hem/haar

een opleiding en woont bij zijn oom. De oom is voogd geworden

geven.

en de hulpverlening is gestopt. Dit is een goed voorbeeld van netwerkpleegzorg, deze jongen is in zijn eigen milieu (netwerk)

Niek heeft zo’n 26 kinderen onder zijn begeleiding en werkt daarnaast

opgevangen.

ook nog als coach Eigen Kracht-conferentie bij Jarabee. Gemiddeld

Jarabee werkt voor kinderen en jongeren van 0 tot 25 jaar en hun opvoeders. Kinderen, jongeren of opvoeders die om welke reden dan ook het even niet alleen redden. Sinds 1 januari 2011 is de pleegzorg in Twente een onderdeel van Jarabee. Pleegzorg is het (tijdelijk) opvoeden en verzorgen van een kind van iemand anders. Pleegouders bieden kinderen een thuis, waar ze kunnen rekenen op aandacht en een eigen plek. Zij vangen kinderen op totdat ouders de zorg weer aankunnen. Het gaat om kinderen van alle leeftijden die veel hebben meegemaakt en daardoor te kort zijn gekomen. Pleegzorg, met name bij familie of bekenden, is de eerste keuze als een kind niet langer thuis kan wonen, omdat deze vorm van opvang het dichtst bij de natuurlijke gezinssituatie staat.

ZorgMagazine

21

Zorgcentrum de Posten | www.deposten.nl

Marianka & Marcel

zijn meer dan alleen medewerkers

Een interview met twee medewerkers die binnen de Posten werken.

Open communicatie typeert haar, maar ook fouten mogen maken en

De één in de directe zorgverlening, de ander in de facilitaire dienst.

daarvan leren. En met zo’n project waarmee je met vallen en opstaan

Wat hen samenbrengt is hun betrokkenheid op het werk, maar

leert, zeker als je daar aan bij mag dragen, ja dat is genieten. En zo

vooral op de mensen van het werk. En die mensen zijn de bewoners,

ziet zij ook haar toekomst: blijven leren, genieten, maar niet stilstaan.

cliënten, én hun collega’s. Zij geven een beeld van twee mensen die vele kanten van zichzelf laten zien in hun werk. De professional, maar

Marcel

ook de collega, de ondersteuner, de humorist en tekstschrijver zijn enkele van die kanten. Een geweldige maaltijd verzorgen of een cliënt

Marcel is een goede kok, zeer gewaardeerd door zijn collega’s en de

blij maken dat hij zelf zijn leven weer regelt, is de vertaling van dat

cliënten. Zijn keuze om bij de Posten te werken is een hele bewuste.

beeld.

Een kleinere instelling met een eigen keuken en direct contact met de bewoners. Een voorbeeld van dat contact is een aantal dames

Wij stellen ze even voor. Boven Marianka Kattenbelt, 25 jaar oud,

die altijd op dezelfde plek op elkaar wachten om samen in de Brink

verzorgende IG en binnenkort als trainee in opleiding voor teamleider.

te gaan eten. Door hem de ‘hangoma’s’ genoemd. Zij vonden dat

Onder, Marcel Meekes, 45 jaar oud en professioneel kok.

zo’n groot compliment dat hij zelfs van hun vakantieadres een kaart kreeg, ondertekend door de hangoma’s. Kenmerkend is zijn stralende lach, een gaaf gevoel voor humor dat hem van pas komt als grote

Marianka

trekker van het Postencabaret Zorge’n’loos. En zijn levensmotto: Marianka is één van de dragende krachten

“Design your own life.” Hij valt op als hij tijdens de jubileumavonden

van het project ‘Hartverwarmend’ dat door

weer eens met vrijwel de gehele keukenclub, meer dan 35 mensen

haar thuiszorgteam met veel succes wordt

sterk, het volledige Postenpodium bezet en dan met sterke teksten de

uitgevoerd. Samen met haar collega’s en

jubilaris in het ‘zonnetje’ zet. Mild spottend, maar altijd met respect

cliënten op een andere manier zorg verlenen.

en waardering. De bewoners genieten volop als hij samen met de

Uitgaan van mogelijkheden in plaats van het

cabaretgroep gebeurtenissen uit hun leven onder het vergrootglas

uitvoeren van de indicaties. Gericht zijn op

legt. Dat zorgt voor een lach en herkenning en maakt het leven nog

creativiteit, samen leren je eigen oplossingen

leuker. En dat die cabaretgroep er gekomen is binnen de Posten, da’s

te vinden. En je voortdurend blijven afvragen

kicken.

welke toegevoegde waarde je hebt voor je cliënten en collega’s. En daar slaagt zij in, zoals blijkt uit de positieve reacties van cliënten en medewerkers. Het mooie is dat zij deze manier van denken en werken op een natuurlijke, rustige wijze realiseert. Zij pakt het initiatief, gaat op zoek naar oplossingen en geniet van de vrijheid die zij krijgt (en neemt). En het resultaat is dat er veel minder uren zorg nodig zijn. Ook valt bij haar op dat zij denkt en ademt in kansen, gebruik maken van elkaars kwaliteiten en samenwerken om te groeien. Dat blijkt uit haar gekozen motto: “Waar een wil is, is een weg.” Eigenlijk is zij een open boek, haar gezicht laat duidelijk zien wat er speelt. Als zij boos is, is zij boos, maar de humor en blijde lach is net zo goed zichtbaar. 22

ZorgMagazine

Een dag mee met... “Iedere werkdag word ik ’s morgens om 08.00 uur door de taxi opgehaald om naar mijn werk te gaan. Mijn werk vind ik erg leuk. Ik ben medewerkster van Philadelphia bij Theeschenkerij ‘Wielbergen’ in Angerlo. We werken met 13 collega’s en verzorgen de koffie en thee bij huwelijken die op het landgoed gesloten worden. Ook zetten we de tafels en stoelen klaar voor vergaderingen en cursussen. Hiervoor verzorgen wij ook koffie en thee, met zelfgebakken koekjes. Als de vergadering of de cursus een hele dag duurt, verzorgen we ook de lunch. Er komen ook mensen

...Ramona Janssen

langs die zin hebben in een kop koffie, thee of een glaasje fris, eventueel met onze zelfgebakken appeltaart. We maken ook het landhuis en de vakantiewoningen die op het terrein liggen schoon.“

“Als ik binnenkom, kleed ik me om en doe mijn spullen in het kluisje. We drinken koffie en verdelen het werk voor die dag.”

“Görkem en Dionne maken de Theeschenkerij schoon.”

“Ik maak mini sandwiches, erg lekker! Zo zien ze er uit als ze klaar zijn. Veel hapjes voor de high tea maken we zelf.”

“Eerst maak ik het toilet schoon. Geen leuk klusje, maar het hoort er wel bij. Omdat niemand dit leuk werk vindt, doen we dit om de beurt.” “Vandaag is er een high tea. Daar maken we allemaal lekkere hapjes voor. Dat vind ik één van de leukste dingen om te doen.”

“Het buffet is klaar. De gasten kunnen komen. We zijn heel gastvrij. Ze gaan meestal blij weg en komen ook vaak terug. Als alle gasten naar huis zijn, ruimen we op en ga ik, moe, met de taxi naar huis.”

Philadelphia Zorg, Regio Gelderland Midden | www.philadelphia.nl ZorgMagazine

23

Een dag mee met... ...Toby van der Ploeg Toby van der Ploeg is directeur bij ROSET (Regionale Ondersteuningsstructuur eerstelijnszorg Twente). 08.45 uur - “Ik open de deur van het pand. De koffie is gezet. Ik start mijn computer om via de vaste nieuwsbrieven de zorg te scannen.” 09.30 uur - “Tijdens het adviseuroverleg worden de activiteiten van de adviseurs teruggekoppeld. Ook ondersteuningsvragen worden besproken en toegewezen. Het adviseuroverleg biedt ook de mogelijkheid voor verdieping. Deze week is er een update gemaakt van de ontwikkelingen per beroepsgroep. We hebben het verder gehad over het programma voor de Oostelijke Eerstelijnsdag. Deze vakbeurs voor eerstelijnsprofessionals op 23 november wordt georganiseerd door de drie ROS’en in Oost Nederland.” 10.45 uur - “Anita, onze Officemanager geeft aan dat de voorzitter van de Huisartsenkring Twente heeft gebeld en of ik hem terug wil bellen. Het gaat over het voortzetten van onze samenwerking op het gebied van bij- en nascholing.” 12.30 uur - “Meestal lunchen we gezamenlijk, maar soms ga ik ook wel even de stad in voor een broodje of een wandeling.” 15.00 uur - “Ik heb een kwartaalgesprek met een medewerker. Tijdens de kwartaalgesprekken komt van alles aan de orde. De veelheid aan onderwerpen maakt deze gesprekken altijd boeiend. Het is goed om te ervaren hoe gedreven de adviseurs van ROSET zijn. Ze hebben een passie voor het verbeteren van de zorg.” 18.00 uur - “Vanavond is er een bijeenkomst voor psychosomatisch therapeuten in Twente om kennis met elkaar te maken en de mogelijkheden tot samenwerken te verkennen. We beginnen met een speeddate. In de pauze maak ik een praatje met de genodigden. Daarna hebben we op een bijzondere manier samengewerkt, namelijk door een djembe workshop. De sferen en de ritmes uit Guinee brachten de psychosomatisch therapeuten samen. Dat belooft veel voor een toekomstige samenwerking! Om 21.00 uur uur sluiten we de deur van het pand.”

ROSET | www.roset-twente.nl 24

ZorgMagazine

Careaz | www.careaz.nl

Marion Kox

Is de schakel tussen behandelaar en client

Marion Kox werkt als senior verpleegkundige ouderenzorg bij Careaz. Ze begon 35 jaar geleden in de zorg als verpleegkundige in de ziekenhuizen in Groenlo en Winterswijk, werkte op de kraamafdeling en startte als afdelingshoofd in het voormalige ziekenhuis in Groenlo een pg-afdeling. “De laatste tien jaar was ik met name beheersmatig bezig als locatiemanager van Antoniushove in Lichtenvoorde. Vorig jaar bood Careaz de gelegenheid om een verpleegkundige poot op te richten. Het afgelopen jaar ben ik vooral bezig geweest met de opzet van een Mobiel Verpleegkundig Team. Het team gaat zeven dagen per week, 24 uur per dag zorg verlenen in het verzorgingsgebied; de gemeenten Aalten, Winterswijk, Berkelland en Oost Gelre” aldus Marion.

V.l.n.r.: Anke Giesen, Ellen Wolterink, Juliette ten Haaken, Marion Kox, Marja Wessels en Suzan Penterman.

Invliegen als het nodig is hoogwaardige zorg, zijn inmiddels alle medewerkers geschoold. “Dat Het idee van een Mobiel Verpleegkundig Team ontstond door de

is een voorwaarde om de medisch verpleegkundige zorg op goede

toenemende vraag naar medisch specialistische verpleegkundige

en verantwoorde wijze in te vullen. Momenteel is er 24 uur per dag,

zorg na een ziekenhuisopname. Mensen die een vacuümpomp of

zeven dagen per week een verpleegkundige bereikbaar voor alle

antibiotica-infuus nodig hebben, kunnen thuis behandeld worden.

informatie, advies en verpleegkundige handelingen. We zijn startklaar

Ook complexe nazorg is thuis mogelijk. Het Mobiel Verpleegkundig

om de toenemende vraag te beantwoorden.”

Team biedt ziekenhuisverplaatste zorg. “Anders gezegd vullen we het hiaat na een medische behandeling in het ziekenhuis en bieden we

Informatie, advies en instructie

medisch verpleegkundige zorg in woonzorgcentra, verpleegunits en thuis”, licht Marion toe. “We vliegen in op het moment dat het nodig

Bovendien ligt er voor het Mobiel Verpleegkundig Team een taak om

is.”

mantelzorgers te ondersteunen door informatie, advies en instructie. “Het gaat erom dat we steeds alert zijn op wat er speelt bij de

Schakel tussen behandelaar en cliënt

zorgvrager. Niet alleen intern, maar ook extern in contacten met vertegenwoordigers binnen de ketenzorg. Het is belangrijk dat je elkaar

Het Mobiel Verpleegkundig Team wil de schakel zijn tussen behan-

kent en van elkaar weet wat je doet. Zodat je in aansluiting op de

delaar en cliënt; aanvullend en ondersteunend zijn in het verlengde

zorgvraag mogelijkheden in kaart brengt, samen met een team van

van behandelaars. Om zowel de zorgvrager als de huisartsen

specialisten. Met als resultaat tevreden klanten en een verantwoorde

beter te kunnen ondersteunen bij het verlenen van kwalitatief

kwaliteit van zorg. Dat is voor mij de uitdaging van mijn werk.”

Careaz: wonen, welzijn en zorg cliënt staan voorop. Careaz heeft ongeveer 650 medewerkers in Dichtbij, herkenbaar en vertrouwd. Careaz is een Achterhoekse

dienst. Het Mobiel Verpleegkundig Team ondersteunt, schoolt en

zorgorganisatie die vanuit kleinschaligheid en lokale betrokken-

traint zorgteams van Careaz bij uitvoering van zorgverlening en

heid ondersteuning biedt bij de cliënt thuis of zo dicht mogelijk bij

het werken met zorg- en behandelplannen in complexe situaties.

huis op het gebied van wonen, welzijn, zorg en dienstverlening.

De deskundigheid en professionaliteit van medewerkers wordt zo

Behoud van de eigen regie en de kwaliteit van leven van de

Careaz breed naar een hoger plan getild.

ZorgMagazine

25

GGD Twente | www.ggdregiotwente.nl

Daphne & Dieneke “Triage biedt meer ruimte voor ondersteuning aandachtskinderen” De Jeugdgezondheidszorg (JGZ) van de GGD Twente start dit jaar in

geven kinderen extra aandacht in gezondheidsond erzoeke

n

het basisonderwijs met de Triage-methodiek, een nieuwe methode voor preventieve gezondheidsonderzoeken. Op 1 september 2011 wordt in Twente de methodiek ingevoerd. De nieuwe methode biedt

functies merken wij een toename van zorgkinderen. De JGZ speelt

elk kind een onderzoek maar creëert meer ruimte voor zorg op maat.

hier met haar nieuwe werkwijze op in.”

In mei tot en met juni heeft een pilot gedraaid, waarin Daphne Oude Luttikhuis en Dieneke Veenstra hebben meegedraaid.

Voordelen

Aandacht voor zorgkinderen

“Triage heeft veel voordelen”, vertelt Dieneke. “Alle kinderen zijn en blijven goed in beeld. Het bereik van kinderen is groter. Wij stellen

Daphne: “Ik werk acht jaar als doktersassistente. De laatste jaren

ons voor in de klas voorafgaand aan een Triagetraject. Hierdoor krijg

is, ook landelijk, een toename waar te nemen van kinderen die extra

je meteen al een band met de kinderen. Wij zijn geen onbekenden

aandacht nodig hebben. Dieneke en ik zitten in de Nederlandse

meer. Dit geeft een vertrouwensband. Kinderen zijn enthousiaster en

vereniging voor Doktersassistenten (NVDA). Vanuit de NVDA denken

spontaner. Triage houdt in dat de doktersassistente het kind het eerst

wij mee aan het ontwikkelen van protocollen en richtlijnen. In beide

ziet. Ik heb een screenende functie, maar ik controleer ook lengte en gewicht en ik test ogen en oren. Daarnaast voer ik korte gesprekjes met kinderen over waar ze graag mee spelen, op welke sport ze zitten.” Meer contact “Wat ik zo leuk vind, is dat ik kinderen uit groep 2 en groep 7 zie”, aldus Dieneke. “Elk kind reageert heel anders. Voorheen zag ik alleen kinderen uit groep 2. Mijn doelgroep is veel breder.” Daphne gaat verder, “Ik vind het wel jammer dat ouders niet meer bij de screening zijn. Maar voor ouders is het prettig dat zij geen vrij hoeven te nemen voor dit eerste contactmoment. Als uit de screening blijkt dat een kind extra aandacht nodig heeft, wordt het doorverwezen naar een arts of verpleegkundige. Hier zijn ouders bij aanwezig. Het bereik van ouders in het vervolgtraject is groter. Dat vind ik een voordeel”, zegt Dieneke. “Wij staan voor kwaliteit. Dit zit in de aard van het beestje, maar hoort ook bij de GGD-mentaliteit”, vertellen beide dames enthousiast. “En met deze methodiek blijven wij voor kwaliteit gaan!”

26

ZorgMagazine

Een dag mee met... ...Petra Kelderman Petra Kelderman, 43 jaar, is begonnen als schoonmaakster bij Siza en kwam daardoor steeds meer in contact met de bewoners van Fridtjof Nansenstraat (FN) 12. Petra sprong in het diepe en waagde de stap naar de zorg. Ze volgt de VIG-opleiding (Verzorgende Individuele Gezondheidszorg) aan het ROC Rijn IJssel. Een mooie glimlach, een gebaar of kreet van plezier als blijk van waardering, maken haar dagen op FN12

14.00 uur

bijzonder. Bijzonder leuk! Op FN12 wonen 12 mensen tussen de 8 en 65 jaar met een meervoudige handicap. 14.00 uur - Wanneer ik aanbel bij FN12, maakt Petra de deur voor me open. Met een grote glimlach

15.00 uur

verwelkomt ze mij. Ze is net begonnen met haar dienst en is samen met haar collega’s bezig met de overdracht. Geen bijzonderheden vandaag. Snel ruimt ze nog wat was op. 15.00 uur - Om mij heen zie ik enkele bewoners zitten. Er hangen slingers, zou het feest zijn? Wanneer Petra en haar collega’s beginnen met een ‘lang zal ze leven’ wordt al snel duidelijk dat een van de bewoners jarig is. 15.30 uur - Dan zie ik dat Theo, een van de bewoners,

15.30 uur

Petra helpt met het klaarzetten van ranja en koffie. 16.00 uur - Petra vraagt me samen met haar de bewoners, die vandaag naar het activiteitencentrum zijn geweest, op te halen. Ze zijn helemaal enthousiast,

16.00 uur

kabouter Plop is geweest. Eenmaal terug leest ze nog even hoe het vandaag met iedereen gegaan is en schuift ze het eten in de oven. Dan is het tijd voor de koffie en ranja. 17.30 uur - Etenstijd! Een extra collega komt helpen. Al snel zie ik dat dat niet voor niets is, dat is even aanpoten. Na het eten maken ze koffie, samen met bewoners. Petra laat sommige bewoners aan de koffie ruiken, ze lachen erom. 19.00 uur - De jongste bewoners gaan alweer naar bed. Voor de andere is er nog een activiteit. Wanneer

17.30 uur

iedereen in bed ligt, zo tegen 22.00 uur, gaat Petra zelf ook een hapje eten.

19.00 u ur

Siza | www.siza.nl ZorgMagazine

27

Kijk voor werken in zorg en welzijn op www.zorgselect.nl 28

ZorgMagazine

Een dag mee met... Sinds anderhalf jaar werk ik met veel plezier binnen Bureau SPV als maatschappelijk werker. De werkzaamheden en de doelgroep aan cliënten (in de thuissituatie) is heel divers en hier ligt dan ook

...Anita Melchers

mijn uitdaging. Het werken bij Bureau SPV is zo bijzonder door de cliëntgerichte benadering, de zorg aan zowel autochtone als allochtone cliënten en de culturele diversiteit van de medewerkers. Er heerst onderling een prettige, warme sfeer met betrokken en betrouwbare collega’s. Voordat ik hier werkzaam was heb ik verschillende functies vervuld. Zo heb ik onder andere gewerkt als casemanager bij multi-probleemgezinnen, als teamcoördinator in een jeugdinrichting voor meisjes met verslavingsproblematiek, als teamcoördinator in een TBS kliniek en als persoonlijk begeleider bij het RIBW waar ik jonge mensen leerde om met hun beperking op een zo zelfstandige manier een leven te leiden.

“Om 08.30 uur begint mijn werkdag. In de ochtend wordt er begonnen met de overdracht tussen collega’s. Hier worden zaken besproken zoals afwezigheid van collega’s, herindicaties van cliënten, toewijzingen van zorg, klachten en incidenten.” “Afhankelijk van de afspraken van die dag ga ik administratie afhandelen op kantoor of op huisbezoek. De administratieve werkzaamheden zijn vaak gerelateerd aan de cliënten. Ik verricht telefoontjes voor hen of schrijf brieven naar externe instanties.” “Tijdens de huisbezoeken voer ik gesprekken met de cliënt. Deze zijn motiverend, ondersteunend of probleemoplossend. Dit is uiteraard afhankelijk van de situatie van de cliënt. In het zorgdossier bij de cliënt thuis beschrijf ik mijn bevindingen.” “Naast huisbezoeken ga ik regelmatig ter ondersteuning mee naar bijvoorbeeld een psychiater of huisarts en begeleid ik mensen in de contacten met diverse instanties.” “Het werk als maatschappelijk werker brengt steeds meer administratie met zich mee. Tussen de huisbezoeken door verricht ik op kantoor nog wat administratie.” “Naast teamoverleggen vindt er geregeld intervisie tussen collega’s plaats. Hierin worden lastige casussen besproken en wordt er om feedback of tips gevraagd. Daarnaast vinden er scholingsbijeenkomsten plaats met thema’s als zicht op indiceren, methodisch werken, interculturele scholing en psychopathologie.”

Bureau SPV | www.bureau-spv.nl ZorgMagazine

29

Een dag mee met... ...Rogier Deppenbroek

r 0 uu

08.0 In de keuken op locatie Helmerzijde van Mediant bruist het van de energie en de ideeën. De koks doen iedere dag hun best om voor de cliënt een goede maaltijd op tafel te zetten. Rogier Deppenbroek is een van deze koks. Rogier is begin dit jaar gestart met iets nieuws: kookworkshops voor de cliënten van Mediant. Cliënten koken in een ontspannen sfeer. Voor de cliënt is het een leuke leerzame middag, waarbij naast het koken en eten van de maaltijd ook aandacht is voor onder andere gezond eten, het bewaren van etenswaren, bereidingstechnieken etc. De workshop zorgt er bovendien voor dat de cliënt actief bezig is en dat de cliënt zich

09.30

uur

prettig voelt. Het koken op de afdelingen door de cliënt zou wat Rogier betreft de toekomst kunnen worden. Iedere dag een kar vol verse producten naar de afdeling en dan samen koken! Om 08.00 uur begint Rogier met het uitpakken van de bestelling. Deze bestaat uit ingrediënten voor het dagmenu, de snack voor in het restaurant, hapjes, rauwkost, etc. Als alles verdeeld is, begint de

10.30

bereiding van elk onderdeel.

uur

Omstreeks 09.30 uur maakt Rogier de desserts klaar, daarna staat de de rauwkost en de soep op het programma. Rogier gebruikt alleen verse producten in de keuken. Om 10.30 uur wordt de maaltijd van de dag geportioneerd aan een lopende band. Na de lopende band om 11.00 uur begint Rogier met het warm maken van het dagmenu voor het restaurant.

11.00 uur

Tussen 14.00 uur en 17.00 uur begeleidt Rogier een groep cliënten die aan de kookworkshop mee doen. Rogier heeft het menu bedacht en uitgewerkt, zodat de deelnemers de maaltijd op een eenvoudige manier kunnen bereiden. Het koken is voor de cliënten en het personeel een groot succes!

Mediant | www.mediant.nl 30

ZorgMagazine

r 0 uu

14.0

Carintreggeland | www.carintreggeland.nl

De wijkverpleegkundige als zichtbare schakel De wijkverpleegkundige is terug in de wijk. De meeste wijkbewoners willen niets liever dan te maken krijgen met een vertrouwd persoon die hen en hun omgeving kent. Iemand die uitgaat van de eigen kracht in de mens en die

Lotte Hoogers

wijkbewoners ondersteunt bij wat ze zelf niet meer kunnen. Carintreggeland heeft een subsidie ontvangen van ZonMw die het mogelijk maakt om weer in de wijk te gaan werken, als Zichtbare Schakel. Carintreggeland start met Zichtbare Schakels in een aantal wijken in haar werkgebied. Zo kom je de Zichtbare

is een ve rbindend e factor t ussen be woners en profe ssionals

Schakel van Carintreggeland tegen in Hengelo (Berflo Es en Hengelose Es), Deventer (Voorstad en Keizerslanden) en Almelo (Ossenkoppelerhoek). Zichtbare Schakels zijn wijkverpleegkundigen met een verbindende functie. Zij zijn dus niet alleen verpleegkundigen die in de wijk zorg verlenen, maar ze zijn ook aanspreekpunt voor bewoners en professionals. Samenwerken Lotte Hoogers is Zichtbare Schakel in Hengelo. Ze vertelt: “Wij zijn druk bezig om alle organisaties die actief zijn in de buurt, te bezoeken. Vandaag heb ik een afspraak met de wijkagent, vorige week heb ik kennisgemaakt met de woningcorporatie Welbions die hier in Hengelo veel woningen heeft. Met de grootste huisartsenpraktijk in de wijk hebben we afgesproken dat we een keer per maand aanschuiven als zij overleggen met de wijkverpleegkundige. Het is goed om alle organisaties te kennen, en dat zij ons leren kennen. Dan weten we van elkaar wat we te bieden hebben. We willen niemand voor de voeten lopen; we willen samenwerken.” Verbindende factor “Vaak weten mensen zelf niet hoe ze een probleem moeten oplossen. Een Zichtbare Schakel kan zonder indicatiestelling aan de slag. Wij willen graag dat we worden herkend als we door de wijk fietsen, dat zowel bewoners als hulpverleners weten dat ze ons kunnen aanspreken als ze vragen hebben of zich ergens zorgen over maken. Die vragen kunnen zijn: Ik voel me af en toe eenzaam. Hoe regel ik thuiszorg? Hoe regel ik huishoudelijke hulp? Ik voel me somber. Wat kan ik daar aan doen? Ik kom de deur niet meer uit. Wie kan mij helpen? Alle vragen die met zorg en welzijn te maken hebben, kun je aan ons stellen. Onze functie is mensen de weg wijzen naar voorzieningen, een verbindende factor zijn.” ZorgMagazine

31

Bijzondere stagiaires Leonie & Sanneke HBO-V Gereformeerde Hogeschool

Sabine van Gils & Sebastiaan Doornebosch, HBO-V, Saxion

Leonie Vleesenbeek en

Het verpleegkundig beroep

Sanneke van der Sluis heb-

is niet van de een op

ben het project ‘spirituele

andere dag ontstaan. Er

screening in de oncologie’

zijn veel mensen die zich

uitgevoerd; een samenwer-

Sander Huizenga BBL Maatschappelijke Zorg ROC van Twente Van commerciële accountmanager naar leerlingassistent begeleider bij de JP van den Bent stichting. Sander durfde de stap

kingsonderzoek van het lectoraat Zorg en Spiritualiteit

hebben ingezet. Zij hebben Fotograaf: M.K Boersema www.polderphoto.nl

carrièreswitch. Werken met mensen met een lichamelijke en geestelijke beperking geeft enorm veel voldoening. Ik ga weer met plezier naar m’n werk.” Zowel met JP van den Bent als met de cliënten had Sander direct een klik. Hij is enthousiast, betrokken, leergierig en gaat er 100% voor. Ook weet hij z’n medestudenten te motiveren als ze het even niet meer zien zitten. Sander heeft op het goede moment de juiste keuze gemaakt. Hij liep stage bij de JP van den Bent stichting in Enschede en heeft inmiddels een vast contract.

32

ZorgMagazine

gevormd tot wat het nu is.

en het UMC St. Radboud.

Het Florence Nightingale

Na een uitgebreid literatuuronderzoek, is er een uitstekend

Instituut houdt zich bezig

overzicht verkregen van modellen en vragenlijsten die de spiri-

met de geschiedenis van

tualiteit van de patiënt in kaart kunnen brengen. De studentes

de verpleging en verzor-

hebben de meest geschikte screeningsmodellen voorgelegd aan

ging in Nederland. “Onze

verpleegkundigen, zodat het UMC een eerste indruk kon krijgen

rol hierin is een biografie te

van de ‘werkbaarheid’ ervan in de praktijk. Dankzij Leonie en

schrijven aan de hand van

Sanneke kan het UMC verder met dit belangrijke onderwerp!

historisch onderzoek dat we doen naar verpleegkun-

te zetten. “Nog elke dag ben ik blij met deze

het verpleegkundig vak

dig leiders. Hierbij richten

‘Anoniem’ Verpleegkundige Hogeschool Arnhem Nijmegen

we ons op twee verpleeg-

“Op de dag dat ik zou

geboden om competenties

beginnen met mijn stage ben ik plotseling geconfronteerd met diagnose kanker. Daar stond ik dan, 21 jaar, volkomen verrast met een vermoedelijk goede prognose, maar hoe pak ik dit nou aan. Moet ik het vertellen en aan wie dan, wanneer en hoe. Of kan ik alleen stagiaire zijn. De eerste stap was om in gesprek te gaan met mijn opleiding Verpleegkunde aan de Hogeschool van Arnhem en Nijmegen en met mijn stageafdeling in het Canisius Wilhelmina Ziekenhuis. Ik was blij verrast dat ze zo positief reageerden en ik toch gewoon aan de slag kon gaan. Tijdens de stageperiode was in toenemende mate aanpassing noodzakelijk van zowel mijzelf, de afdeling en de opleiding. Ik heb mijn stage met alle steun, met goed gevolg af kunnen sluiten.”

kundig leiders, een van vroeger en een van nu.” Een unieke stageplek waar de mogelijkheid wordt te ontwikkelen in het kader van professionalisering van het verpleegkundig beroep (innovatie en deskundigheidsbevordering).

Deze st agiaire s verdien en het om in h et zonn etje te staa n

Rianne Kolthoff Personeel & Arbeid NHL Hogeschool

Bert Dreu BBL Helpende Zorg & Welzijn ROC van Twente

Rianne Kolthoff (23) liep

Arnolda Posma SPW4 ROC Aventus “Drugsverslaafden zorgen vaak niet goed voor zichzelf èn lopen het risico te vereenzamen. Hoe krijg ik die groep beter in beeld en kan ik

in de eerste helft van dit

Door een schouderblessure

jaar stage bij Ambiq. Haar

moest Bert Dreu zijn baan

stageopdracht omvatte

als logistiek medewerker

twee onderdelen van

opgeven en besloot vanaf

gelijke omvang: mee-

toen zijn hart te volgen.

draaien in de organisatie

“Ik heb eerder in de zorg

en het verrichten van onderzoek. Het eerste onderdeel bestond

gewerkt en dat is me op

onder meer uit het opmaken van arbeidsovereenkomsten en

het lijf geschreven. Het is

het participeren in sollicitatiegesprekken. Het tweede onderdeel

een uitdaging om cliënten

betrof een onderzoek naar de inzet van sociale media teneinde

met een psychische

de aantrekkelijkheid van Ambiq als werkgever te vergroten. Met

beperking weer zelfstandig

name het interne medium Yammer, bleek uitstekend geschikt

te leren functioneren.”

voor dit doel, zo was een van haar conclusies. De stage is haar

Zowel stage-instelling

goed bevallen, zowel qua werk als qua sfeer, die ze als collegi-

RIBW als het ROC van

aal en stimulerend kwalificeert.

Twente waren zeer onder de indruk van Bert’s

ook wat doen?” Dat was

motivatie en instelling.

de afstudeeropdracht voor SPW4 van Arnolda Posma. De studente van ROC Aventus bedacht een maaltijdproject voor verslaafden en sloeg daarmee twee vliegen in één klap. “Elke week koken en eten we samen en dat is gezellig. Daarbij praat je uiteraard ook over voeding. Ik probeer ze zover te krijgen dat ze thuis ook eens koken.” Het idee van Arnolda viel ook in de smaak bij Tactus Verslavingszorg en Omnizorg: ze won een prijs van € 1000,- voor haar project!

Sanne Teunissen Medewerker maatschappelijke zorg Graafschap College

Bert is beide instanties dankbaar voor de geboden kans en de goede begeleiding. Hij gaat dit schooljaar als gastdocent

Ontwikkel een digitaal

nieuwe studenten, oud of

hulpmiddel voor mensen

jong, wel of geen ervaring,

met een niet-aangeboren

motiveren hun diploma te

hersenafwijking (20-80

halen.

jarigen). Dit was de eindopdracht van Sanne Teunissen (19). Ze ontwikkelde met een cliënt van wooncentrum Zandewiede een ‘doelenspaarpot’, bestaande uit een wensendoos, spaarpot en een kasboek. Met deze ‘doelenspaarpot’ kan men een beter inzicht krijgen in de eigen inkomsten en uitgaven. Sanne wil graag een bijdrage leveren aan de ontwikkeling van mensen met een beperking. Ze vindt dat deze mensen de regie op hun eigen leven moeten hebben en dat zij, waar mogelijk, blijven ontwikkelen. Sanne heeft haar ‘doelenspaarpot’ aan de Stichting MEE gepresenteerd. De stichting is zo enthousiast dat deze nu bekijkt of Sanne’s ‘doelenspaarpot’ digitaal gemaakt kan worden.

ZorgMagazine

33

Sharon ter Braak, Verpleegkundige niveau 4, ROC van Twente

Saskia & marlou Toegepaste Gerontologie Windesheim

Geïnspireerd door

“Werk genoeg, kunnen we

haar tante, wilde

concluderen na het eerste

Sharon ter Braak graag

jaar van de hbo-opleiding

kraamverzorgster worden.

Toegepaste Gerontologie.

Toen ze voor de opleiding

Vier periodes draaiden we

tot Verzorgende 3-IG

een aantal uur per week

stage liep bij verpleeghuis

mee in een verzorgingshuis in Emmeloord, waarbij we vier

Het Wiedenbroek in

zgn. ‘kritische beroepssituaties’ behandelden met een aantal

Haaksbergen kwam ze

medestudenten. Van de opleiding kregen we bijvoorbeeld de

er achter dat ze het

opdracht een dienstverleningsprogramma te verbeteren of te

eigenlijk veel leuker vond

vernieuwen. Hiervoor gingen we onder andere aan de slag

om verpleegkundige te

met de vraag hoe bij het verzorgingshuis de integratie tussen

worden. Haar laatste stage

de activiteitenbegeleiding en dagactiviteitengroep verbeterd

voor de Verpleegkundige

kon worden. Ons eerste jaar kenmerkte zich door interessante

niveau 4 heeft zij ingevuld

uitdagingen en (combinaties van) thema’s. We hebben dan ook

op dezelfde locatie als waar

weer zin in het tweede studiejaar!”

haar eerste stage was:

Tijdens haar stageperiode heeft HBOV-duaal studente Myrthe Bomers samen met opleidingsfunctionaris Marlien Schippers de module ‘Blanco infusie en volumetrische pomp’ ontwikkeld om onder

het Wiedenbroek. Sharon had een combinatie-stage:

Myrthe Bomers HBOV-duaal Saxion

andere het gebruik van

Thijs Verheijen Helpende zorg & welzijn ROC van Twente

infuus pompen aan te

Sharon is een inspirerende,

Al op de middelbare school wist Thijs dat hij de zorg in wilde.

student in het SKB begon,

leergierige en enthousiaste

Zijn keuze voor het ROC van Twente in Almelo, richting

stagiare geweest en heeft

helpende zorg & welzijn was dan ook een logische stap.

nu een contract gekregen

Tijdens zijn twee intra- en extramurale stages bij ZorgAccent

bij de verpleegkundige

& Thuiszorg Noord West Twente ontdekte Thijs dat zijn hart

dienst van Livio.

in de thuiszorg ligt, maar kwam hij er ook achter dat hij een

twee dagen per week op de reactiveringsafdeling en twee dagen bij de verpleegkundige dienst.

fysieke afkeer voor vieze geuren heeft. Daarnaast vormt een fijne motorische beperking in zijn pols een lichte handicap. Voor beide vond hij een oplossing. Inmiddels is deze sociale, gezellige en harde werker in de (thuis)zorg op ‘de Koppeling’ helemaal op zijn plek. ‘Zijn’ cliënt, de 97-jarige mevrouw Jazet, begint te stralen als Thijs binnenkomt: “Het is zo’n lieve, goede jongen!”

Hanne Drost, HBO-V, Saxion

Daarnaast doe ik arbeidsmarktonderzoek naar de toekomstige ouderenzorg. Ook doe ik fractiewerk.

Als actief lid van de SP Hengelo nam ik contact

Het is geweldig om te zien hoe het ‘werkt’ in de

op met Renske Leijten, tweedekamer lid SP. Eén

Tweede Kamer; hoe kunnen we de problemen

mailtje en een gesprek waren voldoende om

oplossen, hoe stel ik Kamervragen etc. Zo kan ik

stage te lopen in Den Haag! Hier houd ik me

nog wel even doorgaan. Ik ga dan ook regelmatig

bezig met een onderzoek naar intramurale AWBZ- mee het land in, volg demonstraties, stakingen en praat met verschillende organisaties in de zorg. zorg in de ouderenzorg en gehandicaptenzorg.

34

ZorgMagazine

leren. Myrthe is inmiddels afgestudeerd maar toen ze twee jaar geleden als mochten studenten niet werken met infuuspompen. “Jammer en een gemiste kans,” vond ze. Want nu konden ze het geleerde niet in de praktijk brengen. Dankzij Myrthe is hierin verandering gekomen. De eerste groep studenten heeft inmiddels de scholing gevolgd en de praktijktoets afgelegd. Een goed initiatief waar zowel stagiaires als verpleegkundigen op de afdeling baat bij hebben.

Deze

stag iair es dien om i en h n he et t zo nnet te s je taa n ver

Renate Leferink, Verzorgende IG Graafschap College

ontwikkeld. Op de revalidatieafdeling Wijde Blick, waar het best hectisch is heeft ze veel geleerd. Ook haar collega’s hebben dit gemerkt. Daarom

Renate heeft afgelopen maanden bij Azora stage

is ze gevraagd om als vakantiemedewerker het

gelopen in het kader van haar opleiding als

team te versterken. “Ze voelt zich verantwoorde-

Verzorgende IG. Ze volgt de BOL opleiding en

lijk voor het reilen en zeilen op de afdeling en ze

heeft het tweede jaar met goed gevolg afgerond.

denkt hierin mee” zegt een collega. “Ze is echt

Tijdens de stageperiode heeft Renate zich prima

een toegevoegde waarde binnen ons team.”

Lotte Wijers Maatschappelijk Werk en Dienstverlening Saxion

Marije Ruiterkamp Verpleegkundige ROC van Twente

Lotte Wijers volgt de HBO-opleiding Maatschappelijk Werk en

Toen Marije via haar oplei-

Dienstverlening aan de Saxion Hogeschool. In het schooljaar

ding hoorde van het project

2010/2011 heeft Lotte stage gelopen binnen Bureau SPV. Lotte

met Handicamp, werd ze

heeft in korte tijd laten zien dat ze over alle eigenschappen

meteen dolenthousiast! Ze

beschikt om een goede hulpverlener te worden. Lotte zal vanaf

ging als leerling-verpleeg-

augustus tevens haar jaarstage bij Bureau SPV gaan volgen.

kundige een week op pad

Lotte is een frisse verschijning die weet wat collegialiteit is. Ze

met een speciale camper,

zet zich in voor collega’s en voor de organisatie. Ze kan buiten

drie lichamelijk gehandicapten en vijf andere vrijwilligers naar

haar eigen kaders kijken

Parijs en Eurodisney voor een avontuurlijke kampeervakantie.

en denken en daarnaast

“Ik heb soortgelijk vrijwilligerswerk gedaan bij het Rode Kruis

heeft ze een gevoel voor

en niets is mooier dan deze mensen een onvergetelijke tijd

humor. Wij zijn dan ook

te bezorgen. Ik heb in een korte tijd veel geleerd, zowel op

erg blij dat we Lotte

medisch gebied, maar juist ook het psychische aspect van het

hebben leren kennen en

vak.” Haar stagedocente vindt het knap dat Marije op jonge

dat ze ook haar jaarstage

leeftijd al zo’n intensieve praktijkopdracht goed aankan. Een

bij ons komt lopen. Lotte

week lang, met weinig slaap en nauwelijks privacy, heeft ze

is dan ook een aanwinst

zich met hart en ziel ingezet voor het vakantieplezier van de

voor onze organisatie!

cliënten. De pilot is geslaagd!

Harmke van Berkum, Journalistiek Windesheim

meldde ze zich als vrijwillige stagiaire bij de communicatieadviseurs van Woonzorgconcern IJsselheem. Nog voordat ze ook maar één les op

Een beroepentest wees uit dat de opleidingen

het vakgebied heeft gehad, draait ze drie dagen

communicatie of journalistiek bij haar zouden

per week mee. Ze leert snel, geeft positief kritisch

passen. Voordat ze een keuze zou maken, wilde

commentaar en heeft een soepele pen. Het wordt

Harmke in de praktijk ervaren wat haar het beste

journalistiek, dat past haar als een jas. Harmke’s

ligt. De non-profitsector trok haar en daarom

vrijwillige stage is omgezet in een vakantiebaan.

ZorgMagazine

35

Een dag mee met... ...Geert Koster Geert is 24 jaar en werkt als medewerker geïntegreerde beveiliging (MGB) in Forensisch Psychiatrisch Centrum Veldzicht in Balkbrug. Eigenlijk had hij zijn zinnen gezet op een baan als beroepsmilitair, maar kwam als SPW’er tijdens een stage in FPC Veldzicht. “Het leukste in mijn werk is de omgang met mensen, het werken in teamverband en de soms uitdagende situaties waarvoor je kunt komen te staan.” 6.58 uur - “Wat ik altijd bij me heb is mijn portofoon. Dit is mijn belangrijkste communicatiemiddel met mijn collega’s. Verder heb ik een koppelriem waaraan mijn pasje, sleutels, handschoenen en mijn handboeien hangen. Een pieper draag ik ook altijd bij me. In alarmsituaties kan ik dan direct aflezen

06.58 uur

waar de melding vandaan komt.” 7.40 uur - “In de dagdienst bekijk ik eerst het rooster van die dag. Vandaag werk ik tot 15.00 uur en breng ik patiënten naar arbeid en ga ik mee als begeleiding naar een afspraak in het ziekenhuis. Ik draai ook mee op de Centraal Post bij de ingang van Veldzicht, waar ik de monitoren in de gaten houd en ik personen- of goederencontroles uitvoer. Nu heb ik eerst overdracht met collega’s waarin bijzonderheden uit de vorige dienst worden doorgegeven.”

07.40 uur

13.00 uur - “Het unieke aan mijn werk is dat je werkt met een doelgroep die door de maatschappij vaak al be(voor)oordeeld is, zonder dat de maatschappij enige achtergrondinformatie

13.00 uur

van de patiënt heeft. Ik vind het daarom bijzonder dat ik mag bijdragen aan de terugkeer van een tbs-patiënt in de maatschappij door veiligheid in de vorm van zorg te bieden.” 14.40 uur - Geert tijdens een van zijn rondes op het achterterrein van Veldzicht. Hij maakt altijd tijd voor een praatje. “Het belangrijkste in mijn werk is dat zowel de patiënt als mijn medecollega kan wonen en werken in een veilige omgeving. Door met elkaar in gesprek te gaan, creëer je veiligheid op een heel basale manier.”

14.40 uur 15.08 uur - “Wat je nodig hebt voor dit beroep is dat je kan werken in teamverband en dat je flexibel en sportief bent. Ook is het belangrijk dat je als het ware naast de patiënt gaat staan, in plaats van je boven de patiënt te verheffen. Wat voor mij voorop staat is een nuchtere kijk op situaties.”

FPC Veldzicht | www.fpcveldzicht.nl 36

ZorgMagazine

15.08 u ur

GGNet | www.ggnet.nl

Emmy Lamboo betekent ve el voor clienten do or haar eigen ervar ingen Emmy Lamboo (32 jaar) is ervaringsdeskundige bij ggzorganisatie GGNet. Binnen het team van professionele hulpverleners is zij een waardevolle aanvulling. Doordat Emmy zelf verslavings- en psychische problemen heeft gehad, weet zij uit eigen ervaring hoe het is om bijvoorbeeld een psychose te hebben, opgenomen te worden of in de separeer te zitten. Met die ervaring wil zij iets betekenen voor cliënten. “Doordat ik geen rapporten hoef te schrijven of dagelijks vergaderingen hoef bij te wonen, heb ik meer tijd voor de

Emmy volgde vervolgens een opleiding tot ervaringsdeskundige en

cliënten. Ik ben er speciaal voor hen. We kunnen praten, een rondje

is inmiddels bijna twee jaar in die rol aan het werk op een afdeling

wandelen of een spelletje spelen. Laatst heb ik gewoon een half uur

in Apeldoorn voor kortdurende crisisopvang. Dezelfde afdeling waar

bij iemand gezeten en hebben we nauwelijks iets gezegd. Die cliënt

zij zelf jaren geleden was opgenomen. Ook collega’s maken graag

heeft dat als heel prettig ervaren.”

gebruik van de kennis en ervaringen van Emmy. “Ik krijg vaak vragen over hoe ik iets tijdens mijn eigen opname ervaren heb. Of wat ik

Een paar eigenschappen zijn erg belangrijk voor een ervarings-

vind van een onverwachte kamercontrole. Ik voel me heel welkom

deskundige. Emmy: “Natuurlijk moet je zelfkennis een beetje op peil

in het team en ben blij dat ik iets kan betekenen voor de cliënten en

zijn. En het is belangrijk om je grenzen goed te bewaken. Je krijgt

mijn collega’s.”

heel wat te horen en te zien en het is belangrijk dat je daar ook wat afstand van kunt nemen. Ook moet je makkelijk contact kunnen

De inzet van ervaringsdeskundigen wordt steeds gebruikelijker.

leggen. Ik was nooit een prater, eerder een binnenvetter. Door mijn

Ook vanuit het zogenaamde engagementmodel wordt de inzet

therapieën en vele gesprekken die ik had, leerde ik steeds beter

van ervaringsdeskundigheid ondersteund. Emmy is betrokken bij

mijn gevoelens te verwoorden. Toen wist ik dat ik daarmee anderen

de invoering van dit model binnen GGNet. Het is een methode die

wilde helpen. Via een andere ervaringsdeskundige bij GGNet kwam

gericht is op een meer gelijkwaardige, klantvriendelijke manier van

ik in contact met Eventus. Dat is een organisatie die de inzet van

werken met cliënten. “Er is de laatste jaren al heel veel veranderd,

ervaringsdeskundigen wil bevorderen. Na een informatiebijeenkomst

maar het kan nog beter. Het streven is om op elke afdeling een

heb ik me meteen opgegeven.”

ervaringsdeskundige te hebben”, aldus Emmy. ZorgMagazine

37

Een dag mee met... ...Marijke Harleman Marijke Harleman is gedreven, energiek en enthousiast. Wanneer Marijke begint te praten over haar werk, tintelen de ogen. Marijke is verzorgende niveau 3 bij TSN Thuiszorg in Oldenzaal en bedient samen met een andere

ijke nnen voor Mar De dagen begi e heeft op ijk ar M 7. of r rond een uu hter een bezoek ac dit moment al ar ha ar weg na de rug en is op t. ën cli de en lg vo

collega de cliënten in de regio. “Mooi werk”, zoals ze zelf zegt.

10.00 uur Marijke komt bij de volgende cliën t aan. Reistijd en zijn bij TSN on derdeel van de planning, zoda t er voldoend e tijd is om bij de vo lgende cliënt te komen.

De 52-jarige Marijke ziet er jong uit en is van het type handen-uit-de-mouwen. Na in een ver verleden als bejaardenverzorgster te zijn opgeleid, koos Marijke voor administratief werk. 32 jaar lang. Het bedrijf reorganiseerde en Marijke kwam op een banenbeurs terecht waar ze Ron Lubbers, zorgcoördinator van TSN Thuiszorg tegen het lijf liep. Ron, geraakt door de gepassioneerde instelling van Marijke nodigde haar uit en de rest is geschiedenis. Marijke ging aan de slag in de thuiszorg. “In het begin was het even wennen, maar de begeleiding van TSN is uitstekend. Oldenzaal is een klein team en

10.30 uur - De werkzaamheden zijn divers. De ene keer is het het controleren van een infuuspomp, de andere keer toedienen van medicijnen, persoonlijke verzorging of wondzorg.

iedereen kent iedereen. Al snel ging het prima in mijn

11.00 uur - Voor bijhouden van de rapportage wordt tijd vrijgemaakt. Het is belangrijk dat iedereen rond de cliënt op de hoogte is. De rapportage is altijd up-to-date.

nieuwe baan. Het contact met de mensen is ontzettend leuk. Je merkt dat je iets betekent en dat voelt goed. Je bent nog echt met het vak van verpleging bezig. Het is boeiend, leuk en afwisselend werk. Zo leuk, dat ik graag bij het TSN Zorgcollege de opleiding voor Verzorgende IG wil gaan volgen.” Marijke begint vroeg en heeft op een dag meerdere cliënten. “Zo nu en dan moet ik behoorlijke afstanden maken, maar daar is tijd voor. Ook bij de cliënten kom ik niet snel in tijdnood. De zelfstandigheid in het werk is heerlijk, maar je bent nooit alleen. TSN is een prima organisatie die er altijd voor je is en waarbij de administratie weinig tijd in beslag neemt. Met steeds hetzelfde team zorg je voor je cliënten. Thuiszorg, zoals het hoort. Achteraf gezien had ik dit eerder moeten doen. Bij TSN voel ik mij echt thuis.”

TSN Thuiszorg | www.tsn-thuiszorg.nl 38

ZorgMagazine

t ole in verband me 11.30 uur - Contr t. ën cli re de an n suiker bij weer ee er vandaag wat mind Deze cliënt heeft voor een d Tij . ing rg rzo behoefte aan ve praatje. wat uitgebreider

12.45 uur - Langs de vestiging om bij te praten met de zorg coördinator. Tussendoor gaat Marijk e naar huis om rond 4 , uur haar ro ute weer op pakken. te

RIBW Groep Overijssel | www.ribwgroepoverijssel.nl

Trudi Spoor Trudi Spoor helpt met Verwijspraktijk Iselmond RIBW-cliënten over tandartsangst heen “Het idee ontstond een jaar geleden”, vertelt Trudi Spoor, Begeleider Wonen bij de RIBW Groep Overijssel, begeleiding bij wonen, werken en welzijn. “Voor mijn SPW-opleiding moest ik een opdracht uitwerken. Ik besloot een tandartsprojectje op te zetten”, vertelt ze. “We willen dat onze cliënten met psychische en psychosociale klachten zo normaal mogelijk in de maatschappij functioneren en daarvoor moet je zelfvertrouwen hebben.” Maar hoe moet dat als je niet durft te praten vanwege je slechte gebit? Trudi ging op jacht naar een tandarts met feeling voor de doelgroep. “Mijn eigen tandarts bleek er niet in gespecialiseerd. Hij verwees me naar Iselmond. Daar weten ze precies hoe je moet omgaan met mensen die al jaren niet bij de tandarts zijn geweest.” Verwijspraktijk De eerste stap is de belangrijkste. Daar heb je heel wat zelfoverwinning voor nodig. En daarna is het een kwestie van het zelfvertrouwen opbouwen en de angst langzaam overwinnen. “Het is prachtig, het verschil als mensen ons de eerste keer bezoeken en hoe ze de laatste keer de deur uit gaan.” Verwijspraktijk Iselmond startte begin 2010 met de doelgroep dak- en thuislozen, verslavingszorg en andere

geeft mensen met tandartsangst weer zelfvertrouwen mensen die specifieke begeleiding nodig hebben. “Een begeleider kan de cliënt verwijzen”, vertelt Silvia Meijer. “De zorgverzekeraars vergoeden in principe de kosten voor mensen met een basisverzekering.” Dankbaar werk “Wij plaatsen de mensen niet in hokjes”, legt Silvia uit. “Ieder mens is uniek, en als je daar vanuit gaat is de eerste stap al gezet. Eerst wordt er gepraat, daarna wordt er gekeken wat er moet gebeuren. Vervolgens worden nieuwe afspraken gemaakt. De behandeling is vaak lastig en complex. Deze mensen hebben sneller de neiging om niet te verschijnen. Er is per cliënt meestal meer tijd nodig dan bij reguliere tandartscliënten. Maar het is ongelofelijk dankbaar werk.” Opgelucht Ian Engebak is één van de RIBW-cliënten die de stap durfde te zetten. “Heel vroeger was ik weleens bij de tandarts geweest, maar de laatste jaren nooit meer”, vertelt hij. “Ik kreeg last van mijn verstandskiezen. Eerst vond ik het wel eng, maar ik ben toch gegaan! Ze hebben me uitgelegd hoe ik mijn gebit goed kan onderhouden.” Dankzij het tandartsenproject van Trudi hebben inmiddels ook andere RIBW-cliënten hun tandartsangst overwonnen. Haar project werkt. “De mensen vertellen me dat ze er veel meer zelfvertrouwen door hebben gekregen. Dat is mooi om te zien.”

ZorgMagazine

39

Een dag mee met... ...Wilma Keijser 07.59 uur -

08.45 uur - Nu de

Wilma (coördinerend

meeste collega’s zijn

medewerker perso-

gearriveerd, haalt

neelsadministratie)

Wilma een rondje

begint aan haar

koffie. Een mooie

werkdag. Ze begint

gelegenheid om ook

met het opstarten van

even een praatje

haar computer, daarna

met haar collega’s te

is ze zelf aan de beurt

maken, maar ook om

met een kop koffie.

de nodige zaken te

Dan is het tijd om de

bespreken.

binnengekomen mail en post te behandelen. 10.15 uur - Met

11.45 uur - Wilma

Sabine van de

overlegt met oplei-

salarisadministratie,

dingsadviseur Esther.

bespreekt Wilma

Ook komen er regel-

de binnengekomen

matig medewerkers

mutaties en eventuele

die vragen hebben,

bijzonderheden. Een

bijvoorbeeld over

goede afstemming

de CAO, ziektekos-

draagt bij aan een

tenverzekering of

goede verwerking van

het fietsplan. Wilma

de personeelsmutaties

en haar collega’s

en daaraan gekoppelde

zijn thuis in diverse

salarisbetaling.

onderwerpen. Zij zorgen bijvoorbeeld ook voor de verzuimregistratie.

14.17 uur - Op de

16.34 uur -

personeelsadministratie

Frequent wordt

worden alle arbeids-

er gearchiveerd.

overeenkomsten,

Mutatieformulieren

stageovereenkomsten

en correspondentie

en wijzigingen hierop

wordt in het

gemaakt. Aan de hand

personeelsdossier

van mutatieformulieren

van de medewerker

die de leidinggevenden

opgeborgen. Een

aanleveren maken

mooie klus om de

Wilma en haar collega’s

werkdag mee af te

deze overeenkomsten.

sluiten. Morgen weer

Elk jaar zijn er zo’n

een nieuwe dag!

2200 overeenkomsten.

Azora | www.azora.nl 40

ZorgMagazine

Zozijn | www.zozijn.nl

Jeannette te Riele vindt zorgen voor anderen vanzelfsprekend Niets is meer vanzelfsprekend, ‘zorgen voor’ wel Jeannette te Riele werkt al 25 jaar vol enthousiasme bij Zozijn als ze plots ernstig ziek wordt. Na een intensieve behandeling die ruim twee jaar duurt, komt Jeannette weer terug. Werken in de primaire zorg lukt niet meer. Nu is ze ‘spin in het web’ in haar administratieve functie bij Zozijn. Ze vertelt over het omslagpunt in haar leven en hoe ‘zorgen voor’ zo belangrijk bleef. Over een bijzondere collega in de

En ze onderneemt meer activiteiten. Want hoewel voor haar niets meer vanzelfsprekend is, zorgen voor anderen is dat wél. Jeannette vertelt: “Tijdens mijn ziekte heeft een aantal mensen mij onvoorwaardelijk gesteund. Het was bijzonder te ervaren dat ik, die altijd voor iedereen zorgde, nu door anderen verzorgd werd. Ik besloot nog in het ziekenhuis: wanneer ik weer voldoende hersteld ben, zet ik me

zorg.

in voor mensen met kanker.” En dat heeft ze gedaan. Nu organiseert

Eind jaren 70 begon Jeannette op de Lathmer in Wilp (later Zozijn).

kanker.

Als ziekenverzorgende ging ze aan de slag met mensen met een verstandelijke beperking. Haar motivatie was duidelijk: “Ik vond het gewoon mooi om voor mensen te kunnen zorgen. Ik had ongelofelijk veel werkplezier; en op de Lathmer in Wilp hing een prettige

Jeannette ieder jaar in Lochem de Beautydag voor vrouwen met

“De Beautydag Lochem is een speciale dag waarop 30 vrouwen écht helemaal in de watten worden gelegd”, gaat Jeannette enthousiast verder. “Op die dag zijn de vrouwen, op een positieve manier met

werksfeer.”

hun lijf bezig. Visagisten, kapsters, pedicures: allemaal vrijwilligers

“In 2004 kreeg ik de diagnose borstkanker. Een enorme schok. Er

momenten delen in een luxueuze en ontspannen omgeving; het is elk

volgde een hele intensieve periode van behandeling met chemotherapie en stamceltransplantatie.” Ze vertelt over een ervaring die haar vechtlust treffend symboliseert: “Ik zag hoe een krokus vanonder een kei probeerde het licht te vinden en door te groeien: en dat lukte! Ieder voorjaar moet ik denken aan die krokus!”

die belangeloos meewerken aan deze dag. Intieme en ontroerende jaar een prachtige dag voor iedereen.” Hoewel Jeannette het jammer vindt dat ze haar beroep niet meer kan uitoefenen, is ze beslist niet ontevreden over haar leven nu. Zoals ze zelf zegt: “Ik voel me een bevoorrecht mens.”

In januari 2006 kan Jeannette weer voorzichtig aan het werk. Nu met een beperking: ze kan bijvoorbeeld niet meer tillen. Daardoor kan ze niet meer werken in de primaire zorg. Zozijn biedt een alternatief: administratief medewerker en daarmee een ‘echte spin in het web’ en dé vraagbaak voor veel collega’s. Zozijn ondersteunt mensen met een verstandelijke beperking en NAH bij wonen, werken, logeren, leren en vrije tijd. Het doel is te komen tot maximale zelfontplooiing en regie over eigen leven.

ZorgMagazine

41

Zorggroep Oude en Nieuwe Land | www.thuiszorg-onl.nl

Herma van de Belt

helpt m ensen z oals ze zelf ook ge holpen zou wil len wo rden

Huishoudelijke zorg is meer dan alleen schoonmaken: “ik lach, huil en dans met mijn cliënten” Herma van de Belt is medewerker huishoudelijke zorg bij Zorggroep

Niet alle hulpen zullen dit doen. “Nee, dat klopt en het wordt ook

Oude en Nieuwe Land. Ze woont in Ens in de Noordoostpolder en

niet verwacht. Maar ik zit nu eenmaal zo in elkaar. Dit past ook

komt alweer 8 jaar in haar dorp bij haar cliënten over de vloer.

in de visie van Zorggroep Oude en Nieuwe Land: we kijken echt naar de cliënt en diens omgeving. Meer doen dan je direct ziet.”

Ze is in de huishoudelijke zorg terechtgekomen omdat ze dit werk

Natuurlijk zijn er uitzonderingen. “Zo kom ik wekelijks bij een jonge

goed kan combineren met haar thuissituatie; als alleenstaande

vrouw die terminaal ziek is en kinderen thuis heeft. Dat is heftig. We

moeder moet je wat flexibeler kunnen zijn. “Dat het werk me zo goed

maken samen het huis schoon en we hebben veel gesprekken. Haar

zou bevallen, had ik toen nog niet voorzien. Bovendien is het zoveel

grootste wens was een weekje weg met haar man, voordat ze ziek

meer dan schoonmaken alleen”, geeft ze aan.

zou worden. Ik hoefde hier niet lang over na te denken. Ik heb mijn zoon naar oma gebracht en heb zelf een week in haar huis bij haar

Herma komt al jaren wekelijks bij dezelfde cliënten over de vloer.

puberdochters gelogeerd. We hebben samen gegeten, de krantenwijk

Volgens haar allemaal bijzondere en fijne mensen die in een

gelopen en de hond uitgelaten. Dat was ook voor mij een hele

kwetsbare situatie zitten; want ze krijgen niet zomaar huishoudelijke

bijzondere en mooie ervaring, die pakt niemand ons meer af!”

zorg thuis. “Ik zeg altijd; ik lach, huil en dans met ze.” Ze vindt het prettig om in haar eigen dorp te werken. “Het is heel praktisch en ik ken de mensen en de omgeving goed.” Een keer is Herma door een cliënt uit bed gebeld. “Ik kreeg ’s nachts telefoon en de dame zei ‘dat ze op de grond lag’. Dan schrik je wel even. Ik wist dat ik deze mevrouw nooit zelf zou kunnen tillen, toen heb ik een collega van de Zorg gebeld; een voordeel van het werken bij een grote, gevarieerde zorgorganisatie. Samen zijn we er op de fiets naar toe gegaan. We kregen het niet voor elkaar en de politie heeft ons uiteindelijk geholpen. Terug op bed hebben we haar voorzien van schone kleren en met haar gewacht op de huisarts.” Ben je dan niet te veel bij je cliënt betrokken? “In de huishoudelijke zorg, net als bij alle vormen van zorg, leer je cliënten heel goed én anders kennen. Ik help mensen zoals ik zelf ook geholpen zou willen worden.” Je gaf aan dat het per cliënt verschillend is wat en hoe je iets doet. “Ik doe wat er op dat moment nodig is en waar de cliënt het meest mee geholpen is. Samen met de cliënt regelen we zelf de indeling van tijd. Als het nodig is dat het bed vaker verschoond wordt, dan doe ik dit. Als het huis schoon is, maar een man van 86 niet meer veilig vanwege het hoge gras zijn eigen tuintje in kan, dan maai ik het. Soms komt het voor dat ik een collega help. Bij sommige cliënten komen ook verzorgenden of verpleegkundigen van onze organisatie thuis. Dan help ik de cliënt uit bed te halen of te wassen. Je moet hier niet zo moeilijk over doen.” 42

ZorgMagazine

Een dag mee met... ...Wilma Kemink Wilma Kemink werkt al 23 jaar in de zorg en geen dag is saai. “Iedere dag gebeurt er wel iets bijzonders. Als je voor iemand een probleem hebt kunnen oplossen of je hebt iets moois gedeeld, dan ga je met een voldaan gevoel weer naar huis.” Wilma is persoonlijk begeleider bij Estinea en werkt in een woonproject waar negen cliënten met een verstandelijke beperking hun eigen appartement hebben. Met acht collega’s zorgt ze voor 24-uurs begeleiding van de cliënten en voor Alfred, Ilonka en Peter is ze persoonlijk verantwoordelijk. Dat betekent het ondersteuningsplan up-to-date en relevant houden, contacten met ouders en werkgevers onderhouden en zorgen dat financieel administratief alles in orde blijft. Zo’n doodgewone maar nooit saaie dag, hoe ziet die er in grote lijnen uit? “Met een vroege dienst ben ik om 07.00 uur aanwezig. Samen met een collega help ik waar nodig zodat iedereen op tijd gewassen, gestreken, met een ontbijtje achter de kiezen en een lunchpakket in de tas naar zijn of haar werk of dagbesteding kan vertrekken.” “Van 10.00 tot 14.30 uur ben je altijd alleen aanwezig. Tijd om

07.30 uur - we gaan zo allemaal naar ons werk

17.15 uur - spitsuur in de keuken

de administratie voor je eigen cliënten te doen, ondersteuningsplannen bij te werken, ouders en werkgevers te bellen, roosters te maken en nog veel meer. Als je tenminste niet met een cliënt mee moet naar de dokter bijvoorbeeld, of naar de apotheek of wat dan ook.” Vanaf 15.00 uur druppelt iedereen weer binnen: kopje thee, een babbeltje. Wilma: “De valkuil is dat we met zijn allen in het gemeenschappelijke appartement blijven hangen. Dat is natuurlijk niet de bedoeling. Onze cliënten hebben niet zelf voor elkaar gekozen. Ze vormen geen woongroep, maar negen individuen die toevallig een appartementencomplex met elkaar delen en dingen samen doen. Eten bijvoorbeeld, maar ook daar doen we er alles aan om iedere dag rond 18.30 uur één van de cliënten de mogelijkheid te geven in het eigen appartement te eten, samen met twee anderen die hij of zij zelf mag uitzoeken.” Zo tegen 22.30 uur is iedereen op het eigen appartement en als ik een late dienst heb, doe ik dan de deur dicht. Als er vannacht iets gebeurt, gaat bij het verpleeghuis aan de overkant van de weg de bel en vangen zij het op. Alleen in noodgevallen kan ik vannacht gebeld worden, maar dat gebeurt bijna nooit.”

11.45 uur - het rooster is klaar

14.15 uur - medicijnen halen

22.15 uur - welterusten Maarten, tot morgen

Estinea | www.estinea.nl

Marja in gesprek met familie van een cliënt

ZorgMagazine

43

44

ZorgMagazine

ZorgAccent & Thuiszorg Noord West Twente | www.zorgaccent-tnwt.nl

Ans, Diny & Marleen soonlijke r e p n e e n bouwe en et client m p o d n a b zorgen dat de mantelzorgers niet over hun grenzen gaan”, vervolgt Afspraken vergeten, verandering in persoonlijkheid en besef

Marleen. “Want als het niet goed gaat met de mantelzorger(s),

van tijd kwijt zijn: het zijn een paar kenmerken van dementie.

gaat het ook niet goed met de cliënt. Daarom zijn oplossingen

Dementie is een ingewikkelde ziekte door de verschillende

zoals dagopvang zo belangrijk. Hierdoor wordt de mantelzorger

verschijningsvormen, die bovendien kunnen veranderen in

even ontlast, de cliënt heeft een dagritme en een gezellige tijd en

de loop van de tijd. Mensen met dementie, hun familie en

uiteindelijk kan hij/zij langer zelfstandig blijven wonen.”

mantelzorgers hebben daardoor in ieder stadium van de ziekte behoefte aan andere zorg en informatie. De casemanager

Horen wat er echt gezegd wordt

dementie brengt de vele schakels in het hulpverleningsproces met elkaar in verbinding en is daarbij een vertrouwd gezicht

“Voor de thuisbezoeken nemen wij ruim de tijd”, geeft Ans aan. “Om

voor alle partijen.

de situatie goed te leren kennen en om te horen wat er echt gezegd wordt. Het is en blijft een gevoelig onderwerp. Het belangrijkste is

Wat doet een casemanager dementie? De casemanager dementie is een onafhankelijke professionele zorgverlener, gespecialiseerd in dementie. Hij/zij is hét aanspreekpunt voor mensen die zelfstandig wonen en dementie hebben en hun naaste(n). Of het nu gaat om praktische oplossingen, vragen over de zorg of een luisterend oor. Vanuit ZorgAccent & Thuiszorg Noord West Twente werken Ans Haarhuis (56), Diny Roerink (51) en Marleen Karkdijk (33) als

dat de cliënt en zijn/haar naasten geholpen worden. Soms vereist dit aardig wat creativiteit. Voor een cliënt die hobbyfotograaf was, hebben we een vrijwilliger gevonden die samen met hem wat leuks gaat doen. Meneer vindt het geweldig en zijn partner heeft weer even lucht. Zo is iedereen geholpen. En dat maakt het machtig mooi om te doen.” Contact met een casemanager dementie? Bel (074) 36 77 888 of mail naar [email protected].

casemanager dementie voor de Dementieketens Middenen Noordwest-Twente. Persoonlijke band “Wij hebben allemaal vaste cliënten”, legt Diny uit. “Zo bouw je een persoonlijke band op en hoeft de cliënt het verhaal maar één keer te vertellen. Bovendien kunnen wij zo rekening houden met de persoonlijke situatie en de persoonlijke wensen van de cliënt gedurende het hele ziekteproces. Ons doel is ervoor te zorgen dat mensen zo lang mogelijk zelfstandig kunnen blijven wonen.” “Bijvoorbeeld door thuiszorg, maar ook door ervoor te ZorgMagazine

45

Commujon | www.commujon-lsg.nl

Peter van der Wolf Peter van der Wolf is activiteitenbegeleider bij Commujon in Almelo,

heeft e en opre chte betrok kenheid bij jon geren

onderdeel van LSG-Rentray. Het welzijn van de jongeren staat voorop Peter is een bijzondere medewerker. Voor hem staat het welzijn van de jongeren voorop. Hij gebruikt muziek om in contact te komen met jongeren. Door middel van muziek en zijn stimulerende, activerende, positieve begeleiding en ondersteuning worden jongeren in staat gesteld te groeien op allerlei verschillende gebieden. Dit maakt dat hun zelfvertrouwen en plezier toenemen, hun faalangst vermindert en het vertrouwen in volwassenen groeit. De leukste baan die je kunt verzinnen Vol enthousiasme vertelt Peter over zijn functie: “Ik ben activiteitenbegeleider en dat is de leukste baan die je maar kunt verzinnen. Ik mag alleen maar leuke dingen doen met jongeren. Ik mag ze leren doen wat er van ze gevraagd wordt en dat vind ik leuk. Muziek is mijn specialiteit. Jongeren kunnen een instrument bespelen of zingen, raps maken, teksten schrijven enz. De raps gaan vaak over een moeilijke periode in hun leven, maar zonder die moeilijke periode hadden ze nooit zulke mooie raps kunnen maken. En zo krijgen die ‘shit fases’ toch weer zin.” Een vrolijke ADHD-er Op de vraag ‘Als een jongere de vraag krijgt om jou te omschrijven, wat zou hij/zij dan zeggen?’ antwoord Peter: “Eén jongere zei laatst tegen mij: als je met Peter ruzie krijgt, heb je het helemaal zelf gedaan. Dat vond ik zo mooi typerend. Verder denk ik dat jongeren zeggen dat ik vrolijk ben, dat ik altijd naar ze luister. Als ik mezelf zou moeten omschrijven in één woord dan zou dat ‘betrokken’ zijn of een ‘mensenmens’. Ik ben mezelf, speel geen rol, bléh! Ik ben altijd vrolijk en positief gestemd. Mijn vrouw zou mij omschrijven als een vrolijke ADHD-er.” De kwaliteit van het contact Peter gaat elke dag tevreden naar huis: “Het is fijn om met jongeren te mogen werken, dat ik een stuk van hun leven mag delen. Voor mij voelt mijn werk niet als werk. Het belangrijkste in mijn werk vind ik de kwaliteit van het contact. Hoe beter de kwaliteit van het contact met de jongere, hoe beter je jongeren kunt beïnvloeden en des te minder weerstand er is.” Peter: een authentiek mens met oprechte belangstelling en betrokkenheid bij de jongeren, een bijzondere medewerker. 46

ZorgMagazine

Commujon richt zich in de provincie Overijssel op jongeren met complexe gedragsproblemen. De organisatie biedt een breed pallet aan hulpverlening dat varieert van residentiële 24-uursvoorzieningen tot en met intensieve ambulante hulpverlening.

Naviva | www.naviva.nl

Alice Schepen

redde een baby met reanimeren

Blij met cursus reanimatie Een vroege ochtend in februari. Alice van Schepen, kraamverzorgende van Naviva staat op wacht voor assistentie bij een thuisbevalling. De afdeling planning meldt een bevalling en om 06.15 uur is Alice in

gegaan. De verloskundige belde me naderhand om te zeggen dat alles goed was.

het gezin.

Volgens de kinderarts was de conditie van de baby goed en hij

Mond-op-mond beademing en reanimatie

goed gebruiken, want zo’n gebeurtenis maakt veel in je los. Wat was

Alice: “Toen ik op het afgelegen adres aankwam was de verloskun-

dankbaar gevoel dat ik iets voor dit gezin heb kunnen betekenen.”

dige er al. De houding van de verloskundige gaf mij het gevoel dat er iets niet in orde was. Er was al flink ontsluiting en het hoofdje werd zichtbaar. Maar hoe de vrouw ook probeerde te persen, het hoofdje

maakte ons een compliment voor onze professionaliteit. Dat kon ik ik blij met mijn cursus reanimatie en EHBO cursus. Het geeft me een

NB: de baby mocht vanwege in het ziekenhuis opgelopen infecties na 8 weken naar huis en maakt het nu goed.

schoot steeds terug. Toen het hoofdje kwam zagen we waarom het zo moeizaam ging. Tot onze schrik zat de navelstreng dubbel om het nekje van de baby. Gelukkig bleef de verloskundige kalm en professioneel en knipte de navelstreng door. Anders zou het kindje stikken. Toch bleef het persen mede door de vastzittende schouder van de baby moeilijk en duurde het nog een minuut of tien voor de baby moeizaam werd geboren. De tijd drong, het kindje reageerde niet meer. In overleg met de verloskundige heb ik meteen 112 gebeld. De verloskundige deed mond-op-mond beademing en ik begon met reanimatie. Na een minuut of zes kwam er gelukkig leven in het babylijfje en was de hartslag voelbaar. Toch is de verloskundige nog even door gegaan met beademen en heeft ze daarna de baby op de buik van de moeder gelegd.” Met de ambulance naar het ziekenhuis “Zoals in dit soort situaties voorgeschreven, kwamen er al snel twee ambulances en een traumahelikopter. Toen ging alles vlug. Het kindje kreeg meteen zuurstof, terwijl het in zilverdoeken met handdoeken erom aan de monitor werd neergelegd. De baby ging naar het ziekenhuis en de vader ging mee. Nadat de verloskundige de hechtingen bij de kraamvrouw had aangebracht en zij gedoucht was, zijn verloskundige en kraamvrouw naar het ziekenhuis gegaan.” Dankbaar gevoel “Ik heb zo goed mogelijk geprobeerd alle rommel op te ruimen en schoon te maken en ben toen naar huis ZorgMagazine

47

Bureau SPV | www.bureau-spv.nl

Annelie & Lysanne Bureau SPV en het project Trefpunt Zelfzorg ‘het punt waar gezondheidszorg en welzijn elkaar treffen’ Hoe het allemaal begon… Bureau SPV werkt samen met een huisartsenpraktijk in Enschede aan het project Trefpunt Zelfzorg. Lichamelijke klachten hebben niet altijd een medische oorzaak. Een verwijzing naar een psycholoog of psychiater kan op zijn beurt weer een te grote stap zijn voor de patiënt. En soms ontbreekt het de patiënt (tijdelijk) aan inzicht of mogelijkheden om door te laten dringen dat zijn of haar lichaam meer rust/ontspanning/sport behoeft. Kortweg: een kwaal is niet altijd op te lossen met een pilletje of zalfje, omdat de oplossing vaak welzijnsgerelateerd is. Allemaal redenen waardoor vaker een consult bij de huisarts werd geboekt. Vaak onterecht en zonder resultaat. Een huisartsenpraktijk in Enschede besloot daarom in 2009 een nieuwe weg in te slaan met het unieke project Trefpunt Zelfzorg. Inmiddels is het project overgedragen aan Bureau SPV. De huisarts heeft een consulterende en ondersteunende functie. Trefpunt Zelfzorg als ‘makelaar’ Trefpunt Zelfzorg kan gezien worden als dé makelaar op het gebied van welzijn en gezondheidszorg. Trefpunt signaleert, legt contacten, stelt de ruimte waar de activiteit/voorlichting zal plaatsvinden beschikbaar, streeft naar een kosteloos en laagdrempelig aanbod en brengt vervolgens vraag en aanbod bij elkaar. Medewerkers van Bureau SPV Annelie Bosscha, maatschappelijk werker en Lysanne Willems, sociaal pedagogisch hulpverlener, zetten zich vanuit Bureau SPV in voor het Trefpunt Zelfzorg. Zij geven voorlichting, brengen vraag en aanbod bij elkaar en organiseren en plannen activiteiten. Wat maakt je werk zo leuk? Je bent niet gebonden aan één bepaalde doelgroep, hebt veel verschillende contacten en hebt te maken met diverse professionals. Er zijn ook geen beperkingen: tegen een kleine vergoeding kun je deelnemen. Voor bijvoorbeeld eenzaamheid wordt er geen indicatie afgegeven. Toch voelen deze mensen zich erg ongelukkig. 48

ZorgMagazine

iviteiten t c a n e n n Pla project voor het Zelfzorg t n u p f e r T

Door middel van ons project kunnen wij de mensen toch helpen. Wij hebben veel mensen zien ‘opbloeien’ door de georganiseerde activiteiten. Dit geeft veel voldoening. Voorbeelden van bijeenkomsten •

Ontmoeting (ex)borstkankerpatiënten

•

Algemene voorlichting verslavende middelen

•

Eerste hulp bij opvoeding, pubers

•

Actief met reuma

•

Scootmobielles

•

Workshop omgaan met stress

•

Spelinstuif voor kinderen (o.a. piratenspeurtocht)



Voor meer informatie Kijk op www.bureau-spv.nl, of neem telefonisch contact op met Annelie of Lysanne via 074-2500602.

Een dag mee met... ...Thea Gutter Een dag mee met Thea Gutter, medewerker afdeling Onderzoek en Ontwikkeling bij Stichting Epilepsie Instellingen Nederland (SEIN) te Zwolle. Op 14 juli om 07:15 uur loopt Thea de SOS (SEIN observatie systeem)-ruimte binnen. De nachtdienst is nog aanwezig. Het spiksplinternieuwe digitale observatiesysteem heeft afgelopen nacht goed gewerkt. De overgang van het oude analoge naar dit hightech systeem (85 camera’s die 7x24 opnemen) is groot. Doordat nu alle 45 patiënten continu ‘in beeld’ liggen zullen ‘s nachts weinig aanvallen gemist worden. De opnameduur kan hiermee verkort worden. Thea noteert de verbeterpunten en gaat de die nacht gemarkeerde momenten archiveren zodat de neuroloog met deze beelden de diagnose kan stellen. Om 09:30 uur loopt ze naar de klinische neurofysiologie (KNF) afdeling. Op dat moment ondergaat een deelneemster aan DiMOVE (digitale medicatie ondersteuning voor epilepsiepatiënten) een langdurig EEG-onderzoek (gouden standaard bij diagnostiek van epilepsie). Het meisje van 16 jaar gebruikt het medicijndoosje met alarmfunctie nu een jaar. Zij heeft weinig alarmering sms’jes ontvangen omdat ze bijzonder medicatietrouw is. Ze ervaart het 24 uur durend EEG-onderzoek als intensief, maar weet dat het belangrijk is om beter inzicht te krijgen tussen de relatie van haar wisselende schoolprestaties en haar epilepsie. Om 10:30 uur komt een KNF-laborante voor begeleiding en scholing bij het beoordelen van EEG’s. Het leren lezen van EEG’s vraagt jaren voordat men zich een epilepsiedeskundige mag noemen. Na de lunch leest Thea de notulen van het telemonitoringproject: ontwikkelen van een automatische aanvalsdetectie in thuissituatie, een gezamenlijk project van alle epilepsieklinieken en de Universiteit van Utrecht. Hierna zoekt ze artikelen over het slapen van kinderen en kinderen met epilepsie in het bijzonder. De onlangs aangestelde applicatiebeheerder komt langs. Hij zoekt achtergrondinformatie over apparatuur van de Slaapkliniek omdat een slaaponderzoek niet correct gearchiveerd is. Tijdens het corrigeren van de file legt Thea hem de infrastructuur en werkwijze van de kliniek uit.

Stichting Epilepsie Instellingen Nederland (SEIN) | www.sein.nl Marja in gesprek met familie van een cliënt

ZorgMagazine

49

Een dag mee met... ...Pieter Marsman 07:15 uur - “Mijn

11:00 uur - “Bij

favoriete dag start

Sensire werken we in

met klanten. Als

kleine wijkteams. In

wijkverpleegkundige

elk wijkteam zit een

ga ik langs bij mensen

wijkverpleegkundige

die speciale zorg nodig

die de rol heeft van

hebben. Bijvoorbeeld

aanvoerder van het

stomazorg, dementie

team. Hier bespreken

en mensen die ik thuis

we onderwerpen die

stervensbegeleiding

belangrijk zijn voor

biedt. Hier verzorg

de zeven wijkteams

ik een wond die met

waarmee we de

VAC-therapy verkleind

gemeente vormen.”

is van 18 tot 5 cm.”

13:00 uur - “Collega

14:30 uur - “Er komt

Diny en ik schuiven

een nieuwe klant in

op deze foto aan bij

zorg, aangekondigd

2 huisartsen en een

door het ziekenhuis.

praktijkondersteuner

Ik heb het eerste

om zaken te bespreken

huisbezoek gepland

die de zorg aangaan in

met de echtgenote en

onze wijk. Wat loopt

een schoondochter.

goed, waar willen we

Samen met de plan-

verbeteren, wat kun-

ners kijk ik hier hoe ik

nen we vernieuwen.

tegemoet kan komen

De korte lijn in deze

aan de tijden waarop

samenwerking is een

de klant zorg wenst.”

absolute meerwaarde.”

Sensire | www.sensire.nl 50

ZorgMagazine

16:30 uur - “Een

20:15 uur -

collega belde me of

“Vandaag ben ik

ik laat in de middag

ook de bereikbare

nog een klant wilde

verpleegkundige

bezoeken met wat

achterwacht. Ik word

verdachte plekken op

door de huisarts

het been. Mogelijk

gebeld om bij een

wondroos. Maar hier

klant de dosering van

in de Achterhoek kan

de medicatie in het

het zijn dat je op zoek

infuus te verhogen,

moet naar je klant op

zodat de klant de

zijn erf. De plekken

nacht goed ingaat. Zo

waren gelukkig loos

blijft deze dag tot in

alarm.”

de avond uitdagend.”

Ambulance Oost | www.ambulanceoost.nl

Peter Verkuijlen r gen volgen doo Blijft opleidin voor de zorg e m s ia s u o h t n e zijn

Eind jaren negentig

opleiding tot doktersassistent. “80% Werken bij de ambulancedienst

ontmoet ik Peter

is prima te combineren met een parttime baan bij de Huisartsenpost.”

Verkuijlen voor het

En ook Carint heeft voor deze doktersassistent nog wel een ‘nuluren’

eerst. De eerste keer

contract.

dat ik hem ontmoet is hij lid van het SIGMA

Zo wordt het 2008. Maar dan… een collega chauffeur volgt de

(snel inzetbare groep

opleiding tot verpleegkundige naast haar baan en je raadt het al,

medische assistentie)

dat wil Peter ook. Door zijn enthousiasme en zijn visie weet hij zijn

en de 2de keer zie ik

werkgever ervan te overtuigen dat hij die opleiding ook moet volgen.

hem in zijn werk bij het

Hij maakt een perfecte deal met Ambulance Oost en start in 2009 met

crematorium. Niet lang

de opleiding. In de zomer van 2011 geeft Peter een feest. Hij heeft

daarna word Peter een

zijn diploma gehaald!

collega bij Ambulance Oost. Hij komt in dienst

Waar het allemaal toe zal leiden is nog niet duidelijk maar alle

als ambulancechauffeur.

opties liggen open. Binnen Ambulance Oost werkt Peter als ambulancechauffeur, maar is hij in principe ook inzetbaar als

En inmiddels is Peter naast ambulancechauffeur, doktersassistent bij

verpleegkundige op de MKA en/of op de Zorgambulance.

de Huisartsenpost in Hengelo en heeft hij een nul-uren contract bij Carint. Tijdens ons gesprek zit Peter als verpleegkundige ‘achter de

We praten nog lang door, want echt, naast al deze studies en werken

knoppen’ in de MKA (Meldkamer Ambulancezorg). Nog niet volledig

heeft Peter een privé-leven. Hij is gelukkig getrouwd en maakt samen

ingewerkt maar toch. Ik spreek met Peter over zijn carrière na de

met zijn partner veel verre reizen. Naar muziek luisteren is een

middelbare school.

andere hobby. Het enige waar Peter echt geen tijd voor heeft is voor het maken van muziek.

Al op jonge leeftijd wordt Peter aangetrokken door ‘de zorg’ en na de middelbare school gaat Peter dan ook de opleiding volgen tot verpleegkundige. Hij geniet van de opleiding maar door privé omstandigheden is hij niet in staat om de opleiding af te maken. Peter gaat op zoek naar een baan en vindt deze bij het crematorium in Enschede. Hij wordt assistent medewerker crematorium. De zorg blijft trekken, Peter solliciteert bij de ambulancedienst als chauffeur maar wordt afgewezen omdat hij geen rijbewijs C heeft. Als SIGMA lid en bedrijfshulpverlener geeft hij dan een andere invulling aan de zorg. Peter volgt de BHV cursus die wordt gegeven door Willem Janssen (een van de leidinggevenden bij de ambulancedienst uit die tijd) en inderdaad, …nieuwe kansen… Peter wordt in 2002 aangenomen als ambulancechauffeur en volgt daarvoor de SOSA opleiding. Hij heeft het zeer naar zijn zin in zijn werk maar heeft ook de smaak te pakken van studeren. In eigen tijd volgt Peter dan de ZorgMagazine

51

Zorgfederatie Oldenzaal | www.zorgfederatieoldenzaal.nl

Yvonne Siemerink g op maat levert zor ‘Zorg op maat als een warme deken’ Zorgfederatie Oldenzaal (Scholtenhof-Mariahof-ThuisZorg) heeft

Yvonne: “Wij leveren zorg op maat waarbij de cliënt zich vertrouwd

vorig jaar gekozen voor een nieuw kwaliteitssysteem: PREZO. PREZO

voelt. Er was een cliënt die nog graag een keer de veleta (een

staat voor PREstaties in de ZOrg. Het kwaliteitssysteem laat zien wat

traditionele volksdans) wilde dansen. Dan maken we daar even tijd

het resultaat is als medewerkers door de ogen van de cliënt kijken

voor. Wil een cliënt in het dialect aangesproken worden omdat dat

én werken, zodat de prestaties van de medewerkers kwalitatief

vertrouwd voelt, dan doen we dat. Wij leveren zorg aan cliënten zoals

verbeteren.

je zelf ook verzorgd zou willen worden. Prettig vind ik ook het werken in een kleinschalige organisatie. De lijnen zijn heel kort. Het werken

Yvonne Siemerink is één van onze medewerkers die enthousiast is

met het team van collega’s, planner en leidinggevenden voelt als een

over deze manier van werken en in de praktijk hieraan uitvoering

warme deken. Het is bij ons mogelijk om vaste dagdelen te werken.

geeft. Zij werkt als Verzorgende IG bij onze ThuisZorg en is

Hierdoor kun je privé en werk goed met elkaar afstemmen.”

werkbegeleider voor BBL-studenten en BOL-stagiaires. Sinds 2 jaar is Yvonne ook werkbegeleider. Yvonne: “Het fijne hiervan Yvonne: “Bij Zorgfederatie Oldenzaal werken we in kleine clusters

vind ik dat ik studenten en stagiaires

met drie collega’s. Samen verzorgen we een route met cliënten.

de liefde van dit mooie beroep kan

Ben je verzorgende IG

Voor de cliënt betekent dit dat elke dag dezelfde medewerkers

laten zien. Studenten en stagiaires

en op zoek naar een

langskomen voor de verzorging. Continuïteit is belangrijk voor de

gaan mee op route en ondervinden in

team dat voelt als een

cliënten. Hierdoor bouwen we een band op waardoor we de cliënt

de praktijk dat het om meer gaat dan

warme deken? Wordt

goed kunnen observeren en mogelijkheden signaleren zodat we de

alleen de handelingen. De cliënt staat

dan mijn collega en

juiste zorg verlenen. Belangrijk is dat je bij een cliënt niet alleen de

voorop: ‘Goede Zorg die vertrouwd

bel 0541-513433.

beperking ziet. Het nieuwe zorgleefplan helpt hierbij.”

voelt’.”

Uitspraak van de heer Lippens over onze ThuisZorgmedewerkers : “Ge zijt allemaal Engelkes.”

52

ZorgMagazine

Ambiq | www.ambiq.nl

Hanneke Meints Begeleidt creatieve ki nderen op inspirerende wijze

Kinderen met licht verstandelijke beperking talentvol als kunstenaar Wanneer u ooit een bezoek gebracht heeft aan een van de Ambiq– vestigingen, dan is de kans groot dat u daar in aanraking bent gekomen met authentieke kunst. Geen megadure werken van Picasso, Vermeer of Van Gogh, maar wel megawaardevolle schilderijen van kinderen als Daniëlle, Michael of Patrick. Alle drie zijn ze hartstochtelijk kunstenaar en cliënt van Ambiq, evenals een steeds groter groeiend leger van enthousiastelingen die onder de inspirerende (bege)leiding van Hanneke Meints (52) wekelijks hun fantasie omzetten in de meest schitterende creaties. Meints – zelf een gepassioneerd kunstenares – combineert met veel plezier haar hoofdtaak als groepsleider met die van creatief activiteitenbegeleider. “Zo’n zeven uur in de week schilder en knutsel ik met kleine groepjes kinderen die variëren in leeftijd van zes tot twintig jaar”, vertelt ze. “Prachtig en dankbaar werk is het. In de twaalf jaar dat ik dit nu doe, heb ik alleen maar leuke dingen meegemaakt. De kinderen zijn enthousiast en trots op wat ze presteren, en zelf voel ik de energie stromen als ik met ze bezig ben.” Galerie Ooit begon Meints haar maatschappelijke carrière als kleuterleidster, Ambiq is een orthopedagogisch centrum dat specialistische zorg

maar na een periode van fulltime moederschap, ging ze aan de slag

biedt aan kinderen, jongeren en volwassenen met een licht

bij Ambiq. “Alles wat me boeit en wat ik aan ervaring heb opgedaan,

verstandelijke beperking en bijkomende problematiek. Ambiq

komt hier samen”, verklaart ze haar opmerkelijke switch. “De cliënten

heeft vestigingen in Twente, Salland en Drenthe en is in haar

van Ambiq zijn mensen met een licht verstandelijke beperking en

branche de grootste zorgaanbieder in Noordoost Nederland.

dat is een heel fijne groep om mee te werken. Ze zijn spontaan en eerlijk, een houding die stimuleert om ook over jezelf na te denken. Bovendien blijken ze dus bijzonder creatief en presteren ze opmerke-

Expositie

lijk goed als schilder en kunstenaar. Niet zelden krijg ik de vraag van medewerkers, of anderen die het geëxposeerde werk van de cliënten

Op De Vos van Steenwijklaan 28 in Hoogeveen is er een doorlopende

onder ogen krijgen, of ze de schilderijen mogen kopen. En laatst nog

expositie van eenentwintig schilderijen. De expositie draagt de naam

kreeg ik de opmerking van een kunstkenner dat het werk zonder enig

Beauty en Mode en is voor iedereen toegankelijk.

voorbehoud in een galerie zou kunnen hangen.” ZorgMagazine

53

54

ZorgMagazine

ZGT | www.zgt.nl

Janet Potgieter geeft voorlichting aan dialysepatien ten

Dat dialyseverpleegkundige een veelomvattend beroep is, bewijst

omdat ze op een duidelijke manier geïnformeerd zijn over wat hen te

Janet Potgieter. Als pré-dialyseverpleegkundige geeft zij momenteel

wachten staat. Dat ze daardoor in staat zijn om een weloverwogen

voorlichting aan dialysepatiënten en bereidt hen, zo goed als dat kan,

besluit te nemen over hoe ze hun leven met een nierfunctiestoornis

voor op het leren leven met een ongeneeslijke ziekte. “Ik vind het

vormgeven. En welke therapie daar het beste bij past.”

mooi om patiënten te begeleiden die vol vragen zitten over hun ziekte en over in de toekomst te volgen behandelingen”, aldus Janet.

Die beslissingen die de patiënt kan nemen betreffen hemo- of peritoneaal dialyse. Ook kan de patiënt, indien mogelijk, een

Met enorm veel plezier en enthousiasme werkt Janet jarenlang als

niertransplantatie ondergaan. “Beslissingen die hoe dan ook een

algemeen verpleegkundige op diverse afdelingen binnen ZGT. Maar ze

behoorlijk effect op het leven van de patiënt hebben”, vervolgt

ervaart dat het werk fysiek ook zwaar is en door rugklachten belandt

Janet. Bij hemodialyse worden door middel van een kunstnier de

Janet in de WIA. In 2003 besluit ze op 48-jarige leeftijd om aan de

afvalstoffen en overtollig vocht en zout uit de bloedbaan verwijderd.

dialyseopleiding te beginnen. Vijftien maanden en een behoorlijke

Bij peritoneaal dialyse (buikspoeling) worden afvalstoffen via het

dosis dialysekennis later slaagt Janet en start ze als dialyseverpleeg-

buikvlies naar een dialysaat in de buik vervoerd. Door middel van de

kundige in ZGT Almelo. Door een auto-ongeluk in 2007 kan ze dit

buikkatheter wordt de buik geleegd waarna het gevuld wordt met

werk echter niet meer uitvoeren. De onzekerheid die Janet normaliter

nieuw dialysaat. “Welke beslissing de patiënt uiteindelijk ook neemt,

bij haar patiënten probeert weg te nemen, is haar nu zelf toebedeeld.

we zullen zijn keuze altijd respecteren. Als de patiënt ervoor kiest om

Want kan ze haar ervaring en kennis wel weer inzetten op de afdeling

niets te doen, is dat ook een keuze.”

waar ze dat het liefste doet? Samen met ZGT wordt er gekeken hoe dit het beste te realiseren is. Na een paar maanden begint ze als pré-dialyseverpleegkundige gedeeltelijk en met aangepast werk weer op de dialyseafdeling. Daarnaast werkt Janet op de POS (pré-operatieve screening) waar ze informatie geeft op het gebied van anesthesie. “Dankbare mensen, daar doe ik het voor”, zegt Janet. “Patiënten die, ondanks hun ziekte, tevreden zijn ZorgMagazine

55

Het Roessingh | www.roessingh.nl

Tom Klaassen

asmse i s u o h jn ent i z t g op de r e bren v o sport r o o v idant reval

Vaak steekt er veel meer achter een medewerker dan alleen een naam en functie. Bij revalidatiecentrum Het Roessingh werken genoeg medewerkers met een mooi verhaal. Zo ook bewegingsagoog Tom Klaassen. Buiten zijn werk zet Tom zich in voor gehandicapte kinderen in Suriname.

Tom is ruim 25 jaar als bewegingsagoog werkzaam bij Het Roessingh. Bewegingsagogie houdt zich bezig met vrijetijdsbesteding en sport. Revalidanten krijgen op deze afdeling inzicht in wat ze op het gebied van beweging en sport (nog) kunnen en leren er nieuwe mogelijkheden. Behalve bewegingsadviezen geven de bewegingsagogen ook gericht informatie over waar een bepaalde sport beoefend kan worden. Enthousiasme Tom: “Revalidanten moeten het weer leuk gaan vinden om iets aan sport te doen. Daarom houden we ook rekening met de wensen van de revalidanten zelf. Het leuke aan dit vak is dat ik met mijn opleiding en ervaring revalidanten kan helpen. Het is maar een onderdeel in het hele proces, maar samen met collega’s van andere disciplines kan ik er toch aan bijdragen dat iemand weer maatschappelijk kan functioneren. De combinatie van sport en werken met mensen in een medische setting heb ik altijd al leuk gevonden. Mijn enthousiasme voor sport probeer ik over te brengen op de revalidant. Als het met een revalidant goed gaat met het sporten, kan dat bovendien stimulerend werken op andere vlakken.” Andere cultuur Zijn enthousiasme voor sport zet Tom ook in om gehandicapte kinderen in Suriname te helpen. Begin dit jaar is hij via de stichting Sport2All drie keer naar het land afgereisd om begeleiders, onderwijzers en sportleiders die al dan niet met gehandicapte kinderen werken, op te leiden. “In Suriname wordt aan de groep gehandicapten erg weinig aandacht gegeven. De cultuur daar is anders. Ze staan achteraan in de rij als het gaat om aandacht en middelen. Sport is echt een goede manier om aandacht op de doelgroep te vestigen. We proberen ze uit hun isolement te halen, zodat ze kunnen bijdragen aan het leven in de maatschappij. Sporten is een prima manier om ze zichtbaar te maken in de maatschappij en de maatschappij te laten zien en ervaren dat ze tot veel in staat zijn. Deelnemen in de maatschappij zou uiteindelijk kunnen leiden tot een baantje.” In oktober staat de volgende missie gepland; dan staan kinderen met een verstandelijke beperking centraal. “Ik kijk er al naar uit om nog eens voor deze doelgroep naar Suriname te reizen. We hebben nu een begin gemaakt, maar er ligt nog heel wat te doen.” 56

ZorgMagazine

Medisch Spectrum Twente | www.mst.nl

Jan, Karin & Stefan betekenen veel nden voor nabestaa

“Wij kunnen veel betekenen voor de overleden patiënt en de nabestaanden” Jan Kuik, Karin Peper-van den Berg en Stefan Floors werken als mortuariummedewerker in Medisch Spectrum Twente, in dienst van een uitvaartonderneming. Jan hielp als puber een familielid die bij een uitvaartonderneming werkte. Hij rolde via deze weg vanzelf in dit bijzondere vak. “Nabestaanden vertrouwen hun dierbare volledig aan ons toe. We doen er alles aan om te voorkomen dat nabestaanden aan de tijd tussen het overlijden en de uitvaart een nare ervaring

v.l.n.r. Jan Kuik, Karin Peper-van den Berg en Stefan Floors

overhouden.’’ Karin werkte in de verzorging en verleende daar ook vaak de

toestemming van de nabestaanden of op verzoek van de specialist

laatste zorg. “Wij verzorgen in onze mortuaria de lichamen

obducties verricht. Dit onderzoek wordt uitgevoerd door een

van overleden patiënten voordat ze overgedragen worden aan

patholoog, die wij ondersteunen. Op een respectvolle wijze wordt het

de uitvaartonderneming. Dit gebeurt volgens de wens van de

lichaam eerst uitgebreid van buiten onderzocht, daarna inwendig.

nabestaanden en soms ook samen met de nabestaanden. Ook

Hiermee kan een mogelijke doodsoorzaak vastgesteld worden of

beschikken wij over de faciliteiten om bijvoorbeeld een rituele

bepaald worden of een ziekte wel of niet besmettelijk/erfelijk is.”

bewassing te laten plaatsvinden. Elke overleden patiënt krijgt van ons optimale verzorging, omdat hij/zij dat gewoon verdient.’’

“Wij geven klinische lessen aan medewerkers van het ziekenhuis om hen te leren omgaan met de eerste zorg voor de overledene. Hiermee

Reden voor Stefan om voor dit beroep te kiezen is het feit dat

nemen we bij hen onzekerheid, onduidelijkheid en angst weg”, aldus

hij in zijn privéleven opbaringen heeft meegemaakt die niet naar

Stefan.

wens verliepen. Onlangs heeft hij een opleiding afgerond voor thanotopracteur. “Sinds kort is een lichte vorm van balsemen

Naast het eigen gebruik wordt het mortuarium ook door Polititie

(thanatopraxie) bij ons mogelijk. Hiermee blijft het lichaam van de

Twente gebruikt. Het gaat hierbij om overledenen, waarbij mogelijk

overledene toonbaar en blijft het er bijna levensecht uitzien voor een

sprake is van een niet natuurlijk overlijden. In MST vindt dan nader

periode van maximaal tien dagen. Dit maakt een persoonlijk afscheid

onderzoek plaats, zoals sporenonderzoek of het wel of niet vaststellen

in de meeste gevallen gewoon mogelijk.”

van onnatuurlijke dood. Stefan: “Wij kunnen gevraagd worden om niet toonbare lichamen presentabel te maken voor de nabestaanden.

Jan: “Nabestaanden geven toestemming voor donatie, maar weten

Voor de verwerking is het belangrijk dat nabestaanden afscheid

niet wat het inhoudt. Wij geven hen hierover uitleg om een stukje

kunnen nemen van hun dierbare. Het toonbaar maken van de

angst weg te nemen. Weefseldonatie vindt in het mortuarium plaats

overledene is dan van onschatbare waarde.”

door een gespecialiseerd uitnameteam. Ook worden bij ons na ZorgMagazine

57

Bijzondere vrijwilligers

De me est b ijzon dere vrijw illige rs in he t zon netje

Gerrit van Rooyen is verkozen tot meest bijzondere vrijwilliger! In Nederland zijn ruim 450.000 mensen als vrijwilliger aan de slag

Er zijn 15 vrijwilligers ingezonden door zorg- en welzijns-

in de zorg. Ook bij zorg- en welzijnsinstellingen in Oost-Nederland

instellingen, die lid zijn van de Werkgeversvereniging Zorg en

zetten veel enthousiaste vrijwilligers zich in om een ander te

Welzijn Oost-Nederland (WGV).

helpen. Gerrit van Rooyen, vrijwilliger bij Dimence, is door de WGV 2011 is het Europees jaar van het vrijwilligerswerk; een goed

verkozen tot meest bijzondere vrijwilliger. Met een bos bloemen

moment om bijzondere vrijwilligers in dit magazine in het zonnetje

en een dinercheque is hij verrast op de houtafdeling waar hij als

te zetten.

vrijwilliger werkt. Gerrit gefeliciteerd!

Europees jaar van het vrijwilligerswerk 2011

Gerrit was zeer verrast toen hij zijn prijs in ontvangst nam. Met veel trots liet hij de houtafdeling zien.

Gerrit van Rooyen Houtafdeling dagactiviteitencentrum in Nijverdal Dimence Door een ernstig ongeluk raakte Gerrit van Rooyen tien jaar geleden arbeidsongeschikt. “Ik heb toen een jaar thuis gezeten. Daar werd ik knettergek van.” Gerrit kwam in contact met Dimence om te kijken of hij op het dagactiviteitencentrum in Nijverdal terecht kon. “Omdat mijn handicap niet psychisch is, kon ik hier niet als bezoeker terecht. Maar wel als vrijwilliger!” Gerrit heeft samen met collega’s en cliënten de houtafdeling verder opgebouwd. “Toen ik kwam was er één lokaaltje met een zaagmachine en een boormachine. Nu hebben we drie lokalen en voldoende machines en gereedschap. We kunnen eigenlijk alles maken, als het maar van hout is. Van vogelhuisjes tot meubels. We verkopen veel en met de opbrengst kopen we weer nieuwe spullen. Ik ben er echt trots op wat we met elkaar hebben opgebouwd.”

58

ZorgMagazine

Günter Spel Schilderles dagactiviteitencentrum het Nijverhuis Dimence

Stefanie Snijders Zonnemaatje Zonnehuizen Caroline en Stefanie zijn Zonnemaatjes. Geregeld komt Stefanie bij Caroline langs om iets leuks te doen. Stefanie: “Ik ben geen

Günter Spel verzorgt

vriendin in de echte zin van het woord, maar hoop Caroline

schilderlessen op het

wel afleiding en afwisseling te brengen”. Het liefst doen ze

dagactiviteitencentrum

‘meisjesdingen’, zoals naar de kapper gaan. Een Zonnemaatje

Het Nijverhuis van

word je niet zomaar. Het is best een commitment dat je

Dimence in Nijverdal.

aangaat, want je kunt na

De gepensioneerde

drie keer niet zeggen: ik

verzekeringsman is

houd er maar weer mee

een gepassioneerde

op. “Ik merk steeds meer

hobbykunstschilder.

dat Caroline het leuk

Günter is nu ruim tien

vindt. Een tijdje geleden

jaar vrijwilliger en geniet

zei ze plotseling: Wanneer

nog steeds van de

zie ik je weer? Ik weet dat

ontmoetingen met de

Caroline dat niet snel zal

mensen en het stimuleren

laten blijken. Geweldig,

van de creativiteit bij het

toch!”

Gert Noordergraaf zorgt ervoor dat de jongeren van Zonnehuizen de dagelijkse realiteit even naast zich neer kunnen leggen in de SOOS. Al enige jaren

schilderen. “Ik ga altijd

maakt hij het mogelijk dat

met plezier hier naar toe. Ik vind het leuk om met

Gert Noordergraaf Vrijwilliger in de SOOS Zonnehuizen

ze kunnen ontspannen

Freek Volmer Vrijwilliger kinderdagcentrum Stichting De Trans

onder het genot van

Ik haal voldoening uit deze

Minstens 35 jaar is Freek Volmer als vrijwilliger actief binnen

is fantastisch te zien

reacties. Dat is meer waard

het kinderdagcentrum van Stichting De Trans. Een groot deel

dan in geld uit te drukken

van het hier voorradige speelgoed werd door hem gemaakt

is.”

en wordt nog altijd door de inmiddels ruim 90-jarige zoon

mensen om te gaan. Ze zijn altijd blij om me te zien en ze missen me als ik met vakantie ben geweest.

van een meubelmaker onderhouden. Toen Freek nog goed ter been was, kwam hij persoonlijk naar het dagcentrum voor reparaties en onderhoud. Tegenwoordig wordt het materiaal bij hem thuisbezorgd. Daar heeft hij een werkplaats, waar

een drankje, muziek en activiteiten als biljarten, darten en karaoke. Het hoe hij altijd weer klaar staat voor de jongeren en in de loop der jaren een goed contact met ze heeft opgebouwd. Eén keer per jaar organiseert Gert met zijn stichting LOL (Lol Op Locatie) een geweldige spelletjesdag. Voor zowel de jongeren als medewerkers van Zonnehuizen is Gert een begrip geworden.

hij zich met verve stort op productie en onderhoud. De Trans koestert personen als Freek en zette hem in juni flink in de bloemen, als dank voor de vele jaren van belangeloze inzet.

Els Tijman, Gastenservice, SKB Coördinator en vrijwilligster Els Tijman heeft

patiënten naar hun afspraak of het bellen van

van ‘haar’ vrijwilligers een warm, hartelijk en

de regiotaxi. Zomaar een greep uit de dagelijkse

professioneel team gevormd dat vijf dagen in de

werkzaamheden van de ruim 25 vrijwilligsters.

week klaar staat voor de patiënten en bezoekers

“Het zijn kleine gebaren waarmee we hopen dat

van het SKB. Een kopje koffie, een troostend

patiënten met een positief gevoel het ziekenhuis

gebaar, een luisterend oor, het begeleiden van

weer verlaten,” aldus Els.

ZorgMagazine

59

Gerard Wielens, Buschauffeur InteraktContour

ik met pensioen ging, vroeg InteraktContour me om vrijwilliger te worden. Met de bus rijd ik bewoners naar het zwembad, familie, vrienden

Voor de bewoners van InteraktContour-woonlo-

en zelfs naar Schiphol. Ik heb best te doen met

catie De Burcht in Almelo is Gerard Wielens (73)

mensen met een zware beperking, daarom vind

de gezellige buschauffeur die altijd even een

ik het mooi dat ik iets voor ze kan betekenen.

babbeltje met ze maakt. Gerard geniet: “Ik werk-

We zitten veel te dollen. Dit werk zouden meer

te eerder als kok voor probleemmeiden. Toen

gepensioneerden kunnen doen.

Korry en Corry Vrijwilliger bij Zorgcentrum Schavenweide Markenheem

Iwan Krabbe, Vrijwilliger in Het Borsthuis, TMZ

Korry Klein (83) en Corry Menting (78) zijn in augustus van dit

Iwan Krabbe, vrijwilliger in

jaar 29 jaar werkzaam als vrijwilliger bij Zorgcentrum Schaven-

Het Borsthuis te Hen-

weide in Doetinchem, een van de locaties van Markenheem.

gelo: “Mensen helpen is

De dames vertellen energie te krijgen van normale dagelijkse

hartstikke leuk. Je krijgt er

bezigheden, de dankbaarheid van de bewoners en het ‘iets’

zoveel voor terug!” Dát is

kunnen betekenen voor de medemens. Naast het samen helpen

de drijfveer van Iwan (37).

Sergio Pivetti Cliëntenbegeleider IJsselheem Hij is één van de 1300 vrijwilligers bij Woonzorgconcern IJsselheem. Acht jaar geleden meldde Sergio Pivetti zich bij verpleegen revalidatiecentrum Weezenlanden in Zwolle

in het restaurant, helpt

Hij is drie dagen per week

Korry ook bij de kerkdienst

te vinden in verpleeghuis

en Corry bij het pannenkoe-

Het Borsthuis, waar hij een

ken bakken en de bingo.

bijzondere plek inneemt.

Hoewel beide dames elkaar

Het team van vrijwilligers

niet kenden, was er 29 jaar

bestaat er voor 90% uit

geleden direct een klik.

dames, slechts 10% is

Samen met hun collega

man. Iwan helpt op de

vrijwilligers delen ze mooie,

afdelingen Hasselo en

leuke, maar ook verdrietige

Veldwijk met de activiteiten

momenten.

Koersbal en Hobby. Hij ondersteunt de cliënten

om cliënten te begeleiden.

tijdens het Koersbal. “Een

Met zijn vrolijke karakter en Italiaanse temperament is hij graag gezien bij bewoners en medewerkers.

Theo Giesen Vrijwilliger locatie Gertrudis, Azora

Niet alleen wandelt hij met mensen, hij kookt soms ge-

Theo Giesen rijdt het

rechten uit zijn geboorte-

busje voor de maaltijden

streek of zingt als een divo

volgens rooster, verzorgt

tijdens ontspanningsmidda-

het transport naar de

gen. Op moederdag brengt

tijdelijke opslag en maakt

hij een roos mee voor de

zich zeer verdienstelijk voor

dames op ‘zijn’ afdeling,

de binnen en buitentuin

op vaderdag komt hij met

van Gertrudis/’s Gravenwal. Theo is handig met de zaag en de

ijsjes. Onlangs trakteerde

hamer, hij heeft de binnentuin van Gertrudis belangrijk veiliger

Sergio weer, nu vanwege,

gemaakt door een aantal hekwerken te plaatsen. Ook het

zoals hij dat zelf noemt: 50

straatwerk wordt niet geschuwd, hij zoekt net zo lang tot hij

jaar gastarbeiderschap in

weer een aantal tegels ergens kan ophalen om de bestratingen

Nederland. Ondanks fikse

naar de terrassen te kunnen verbeteren. Inmiddels heeft hij

gezondheidsproblemen is

hulp gekregen van een medevrijwilliger. Theo moet regelmatig

hij drie dagdelen per week

naar binnen worden geroepen om wat te drinken, hij gaat zo

het zonnetje uit het Zuiden

op in zijn werk dat hij dit anders zou vergeten. Theo is een

in huis. Dat maakt hem zo

gouden vrijwilliger die een dikke pluim verdient door zijn inzet

bijzonder.

en bescheidenheid voor Gertrudis en ’s Gravenwal.

60

ZorgMagazine

soort jeu des boules, maar dan indoor” aldus Iwan. Tijdens de hobby-activiteiten laat hij de deelnemers zo zelfstandig mogelijk werken. “Wel ondersteunen, maar niet uit handen nemen” is zijn insteek. Naast de begeleiding zorgt hij voor de innerlijke mens. Een soepje, een drankje, hij regelt het allemaal.

Wilma Kunst Vrijwilligster Hospice Noetsele ZorgAccent & Thuiszorg Noord West Twente Wilma Kunst (45) werkt alweer ruim 6 jaar als vrijwilligster op het Hospice Noetsele in Hellendoorn. Wilma maakt samen met 50 andere vrijwilligers en twee coördinatoren deel uit van een hecht team. “De band is super warm naar elkaar toe”, zegt Wilma enthousiast. “Wij verzorgen en begeleiden onze cliënten in de laatste fase van hun leven, dag en nacht, 7 dagen per week. Mensen worden in deze laatste fase heel echt, men koestert wat men heeft en heeft gehad, het gaat nu alleen nog om wat echt belangrijk is. Vaak zijn dat hele kleine dingen… gewoon er zijn is al genoeg.”

Johan van Kruining Vrijwilliger de Heos ZGT

Dicky Schittmans Gastvrouw Het Roessingh

Dát is wat Johan van Kruining (70) al ruim 21 jaar enthousiast

Op aanbeveling van haar

maakt voor het vrijwilligerswerk. Hij begon als vrijwilliger bij

huisarts is Dicky 19 jaar

het pastorale werk in het Hengelose ziekenhuis. Dit breidde

geleden begonnen als

zich al snel uit naar het werk voor de ziekenomroep Heos. De

vrijwilliger bij Het Roes-

Heos verzorgt radio- en televisie-uitzendingen in ZGT Hengelo

singh in Enschede. Het viel

en de verpleeg- en verzorgingshuizen in de regio. “In totaal zijn

haar huisarts indertijd op

we met een club van 46 mensen,” vertelt Johan. Hij coördineert

dat ze in de wachtkamer

allerlei activiteiten en houdt vooral van het camerawerk. “De

goed met patiënten om kon gaan en hij vroeg of ze belangstel-

Heos zendt in het ziekenhuis uit op de radio van maandag tot

ling had voor vrijwilligerswerk. Naast haar eigen gastvrouw-

en met zaterdag van 9.30 tot 11.30 uur en op zon- en feest-

schap heeft ze in de loop der jaren veel mensen opgeleid tot

dagen zijn er televisie-uitzendingen van de kerkdiensten.” Het

gastheer/vrouw. Dicky probeert altijd extra tijd te maken voor

contact met de patiënten vindt hij bijzonder plezierig. “Op dins-

de revalidanten, door middel van een praatje (eventueel met

dagen gaan we naar de af-

behulp van het logopedieboekje), veters strikken of helpen met

delingen en wie wil, kan dan

drinken. Ook gaat ze mee als begeleidster bij activiteiten voor

een verzoekje aanvragen.”

revalidanten. Ze is ooit met een revalidant naar de dierentuin

Dat er veel tijd in gaat zit-

geweest. Bij de revalidant waren door suikerziekte twee benen

ten, is duidelijk. “Maar het

geamputeerd en hij was vrijwel blind. Samen hebben ze lang

geeft veel voldoening en

voor het verlichte aquarium gestaan omdat hij dit nog wel kon

zolang ik gezond ben, blijf ik

zien. Ter afsluiting hebben ze een biertje gedronken. De man

dit werk doen,” zegt Johan

genoot zichtbaar en noemde het de mooiste dag van zijn leven.

vrolijk. In 2010 kreeg hij

Het geeft Dicky veel voldoening om met haar positieve instel-

een Koninklijke onderschei-

ling, als vrijwilliger een bijdrage te kunnen leveren, in een voor

ding voor zijn activiteiten.

revalidanten vaak moeilijke periode in hun leven.

Benny ROS, Manusje van alles Bureau SPV

moet worden of loodgieterswerk verricht moet worden ‘geen klus is hem teveel’. Benny is altijd goed gehumeurd, geïnteresseerd, betrokken,

Benny Ros, 72 jaar en al enige jaren gepen-

betrouwbaar en in voor een grapje. Hij heeft

sioneerd installateur. Sinds de oprichting van

hart voor de zaak, wanneer je belt staat hij er

Bureau SPV in 2006 is Benny het manusje van

direct. Wij willen Benny Ros op deze wijze in het

alles binnen de organisatie. Of er nou een lunch

zonnetje zetten als blijk van waardering voor

geregeld moet worden, een lamp vervangen

hem. Benny, bedankt!

ZorgMagazine

61

Een week mee met... ...Bert Renshoff Het is zomer. Bij Frion zijn de ‘Zes leuke zomerweken’ op de locatie IJsselbolder in volle gang. Niet alle cliënten van Frion kunnen op vakantie. Daarom organiseren medewerkers op de IJsselbolder zes weken lang iedere dag activiteiten. Schminken, picknicken, pannenkoeken bakken of lekker relaxen op het luchtkussen. “Met deze leuke weken kijkt iedereen uit naar de zomer, vooral de cliënten.” Maandag - picknicken in het park

Voldoening Bert Renshoff is persoonlijk ondersteuner bij Frion op de locatie IJsselbolder. “Ik werk nu elf jaar bij Frion. Ik heb Dinsdag - voet- en handmassages

altijd gewerkt met ernstig meervoudig beperkte (EMB) cliënten. Het is bij iedere cliënt een zoektocht naar welke ondersteuning ze willen, omdat ze dit niet verbaal kunnen aangeven. Je wordt steeds verrast. Daarom vind ik het ontzettend mooi om dit werk te doen.” Om te ontdekken welke zorg de cliënt nodig heeft, wordt een cliënt intensief geobserveerd. “Dit doen we bijvoorbeeld met video-opnames. Dan zie je zoveel meer dan wanneer je zelf deel uitmaakt van de situatie. Zo wilden wij een cliënt steeds bij het groepsproces betrekken. Maar toen we goed keken, kwamen we erachter dat zij echt geniet als ze van een afstandje mag kijken. Dan kan ze zelf bepalen hoe dichtbij ze komt. Dat is mooi.” Op deze manier krijgen deze cliënten ook regie over hun eigen leven. Persoonlijk ondersteuner

Woensdag - clowns komen

Donderdag - gipsafdrukken

langs op de woonlocaties

maken van handen en voeten. Bert Renshoff met cliënt.

Als persoonlijk ondersteuner ben je een spin in het web. “Ik ben het aanspreekpunt voor de cliënt, de ouders/ wettelijk vertegenwoordigers, de manager en ook voor de begeleiders op de locatie. Ik coördineer alle zorg rondom de cliënt. Daarnaast moet ik de organisatie goed kennen, want ik moet weten waar ik alle informatie kan vinden.” Kleine dingen “Cliënten genieten van kleine dingen. Het hoeft niet zo groot te zijn. De activiteiten in deze weken sluiten hier goed bij aan. Als je zelf ook van de kleine dingen kunt genieten, dan is het altijd goed.”

Vrijdag - pannenkoeken versieren

Frion | www.frionzorg.nl 62

ZorgMagazine

Woonzorgconcern IJsselheem | www.ijsselheem.nl

Bernice Wessel bre

ngt ict, muz iek beel en den de k unst sam en

Kleurrijke applicatiebeheerder met een eigenzinnige klank Van oorsprong schoolmusicus, nu 3e jaars student aan de zaterdag-

de behoefte te vertellen met vorm en kleur, maar dacht niet te kun-

kunstacademie èn werkzaam als applicatiebeheerder in de ouderen-

nen tekenen of schilderen. Toch kocht ze ooit verf, kwasten en een

zorg. Een vreemde combinatie? Niet voor Bernice Wessel. Ze voelt

doek en begon gewoon. Het werd een keerpunt. Bernice zocht een

zich helemaal op haar plek als haar creatieve energie kan stromen. Bij

coach en startte aan de kunstacademie.

Woonzorgconcern IJsselheem krijgt ze daarvoor de ruimte. “Ik heb bewust een deeltijdbaan om aandacht en energie te hebben “Mijn ervaring in het lesgeven als muziekdocent aan basisscholen, in

voor andere dingen die ik belangrijk vind. Het leven is kort en kwets-

het voortgezet onderwijs en hbo, kan ik toepassen in mijn werk als

baar. De tijd die me gegund is, wil ik optimaal benutten. Momenteel

applicatiebeheerder. Bijvoorbeeld bij het ontwikkelen van de elektroni-

probeer ik ICT, muziek en beeldende kunst samen te brengen. Ik zie

sche leeromgeving (ELO) waar medewerkers online cursussen kunnen

bewegende beelden voor me, gecombineerd met klankcomposities

volgen, of wanneer ik collega’s leer omgaan met een computerpro-

die ik dan ruimtelijk presenteer. Het is een voortdurend ontdekken,

gramma. Een opleiding tot applicatiebeheerder bestaat niet. Veel heb

experimenteren met materialen en technieken. Fascinerend vind ik

ik mezelf geleerd. Ook had ik een leerschool bij een softwarebedrijf

ook de wereld van dementie, ik zie cliënten in onze verpleeghuizen

en Achmea. Ik merkte dat een grote organisatie zoals een verzekeraar

leven met een ongrijpbare ziekte, die ik tegelijk afschuwelijk en fasci-

niet zo bij mij paste. In de zorg is mijn werkterrein breder en draag ik

nerend vind. Dan voel ik hoe breekbaar en teer de tijd is.”

bij aan een sociaal-maatschappelijk doel in plaats van aan de winst. Bij IJsselheem tel ik mee als persoon met werkervaring, talenten en

En de muziek, waarmee het ooit begon? Die blijft een rode draad in

passies. In die setting kom ik het best uit de verf. Ik kreeg bijvoor-

haar leven. Toen ze op verzoek achter de piano kroop in het ver-

beeld ruimte om materiaal op maat te ontwikkelen dat standaard niet

pleeghuis ontroerde ze collega’s en cliënten met haar spel.

te koop is. Bijvoorbeeld een zorgspel om collega’s over de drempel naar de ELO te helpen.” Bernice houdt zich bezig met de diepere vragen over het leven, zichzelf, de ander. Zij observeert de wereld om zich heen en zoekt haar

Nieuwsgierig naar het beeldend werk van Bernice Wessel? Kijk op www.klankenkleur.com

eigen weg om daar uitdrukking en vorm aan te geven. Bernice voelde ZorgMagazine

63

Kadera aanpak huiselijk geweld | www.kadera.nl

Sengűl Sengűl Sengűl Sengűl (47) is casemanager bij Kadera aanpak huiselijk geweld en begeleidt daar mishandelde vrouwen en vrouwen die uit de prostitutie en mensenhandel komen. De organisatie wil huiselijk geweld, waaronder prostitutie en mensenhandel, in alle vormen voorkomen en stoppen. Het opvangen van vrouwen levert daar een bijdrage aan. “Lang geleden heb ik zelf ook het een en ander meegemaakt op het gebied van huiselijk geweld, toen vond ik het zelf ook heel prettig om geholpen te worden. Zo ben ik bij Kadera terechtgekomen. Vanuit mijn vrouw-zijn wil ik nu andere vrouwen helpen. Bij ons in de opvang in Enschede wonen vrouwen die met huiselijk geweld te maken hebben gehad. Als casemanager begeleid ik hen, ongeveer gedurende één jaar, op verschillende gebieden, zoals de opvoeding van de kinderen en het uitstippelen van de toekomst.” Inmiddels woont Sengul dertig jaar in Nederland, oorspronkelijk komt ze uit Turkije. “Vanuit mijn achtergrond ben ik altijd nieuwsgierig geweest naar hoe de vrouwenopvang in Turkije is. Daarom heb ik een uitwisselingsproject georganiseerd. Vijf medewerkers van een opvang in Izmir (Turkije) hebben ons onlangs een bezoek gebracht en later dit jaar ga ik met een aantal collega’s naar Turkije.” Doel van de uitwisseling is om wederzijds informatie te delen. “Zo waren zij vooral geïnteresseerd in de aanpak van huiselijk geweld samen met andere organisaties en in onze koepelorganisatie, de Federatie Opvang. Wij, daarentegen, zijn heel benieuwd naar hun systeemgerichte aanpak. In Nederland zijn we erg individugericht maar in Turkije betrekken ze het hele systeem, zoals de familie, bij het proces.” Nederland is vergeleken met Turkije verder gevorderd in de aanpak van huiselijk geweld. Dat heeft verschillende oorzaken, onder andere het vroege verbod op huiselijk geweld. “In tegenstelling tot wat men vaak denkt, is het in Nederland al heel lang verboden. In het kader van de uitwisseling hebben we een bezoek gebracht aan de Amsterdamse Wallen. Daar hebben we een 500 jaar oude gevangenis bezocht, die gebruikt werd om mannen die hun vrouw sloegen, in op te sluiten.” “Het bezoek aan de Wallen heeft zowel de Turkse hulpverleners als ons heel erg geraakt. Je weet dat veel jonge meiden en vrouwen daar tegen hun zin zitten. Je hebt dan toch de neiging om te zeggen tegen zo’n vrouw achter het raam: Kom, wij nemen je mee, wij kunnen je helpen… Maar ja, dat gaat natuurlijk niet.” 64

ZorgMagazine

ere d n ag a a r pen g l l e i h w wen u o vr

Een dag mee met... ...Dianne de Graaf Dianne de Graaf (38) is coördinator vrijwilligerswerk van ZorgAccent & Thuiszorg Noord West Twente. Samen met twee andere collega’s is zij het aanspreekpunt voor de ruim 1.000 vrijwilligers. Een gemiddelde werkdag “Ik start op kantoor om de post, de mail en telefoontjes af te handelen. De rest van de dag ben ik vaak op diverse locaties voor overleggen met teammanagers, het coördineren van de inzet van vrijwilligers,

leken van te r - wegwer 08.30 uu mail foontjes en

09.00 uu r - post e n agenda ken, afsp bijwerraken inp lannen

de intakes van nieuwe vrijwilligers en om te kijken waar nieuwe vrijwilligersbanen ontwikkeld kunnen worden. Vrijwilligerswerk is er in alle soorten en maten, voor iedereen is er wel wat. Zo zijn er vrijwilligers die gastvrouw/-heer zijn, die cliënten ophalen en weer thuisbrengen, helpen bij activiteiten, in de huiswinkel staan en noem maar op. Ook zoek ik naar mogelijkheden voor vrijwilligerswerk voor re-integratiebedrijven en maatschappelijke stages, die wij ook coördineren en begeleiden.”

10.00 uur - intakegesp rek met een nieuwe vrijwilligster

n overleg - op naar ee 11.00 uur anagers met teamm

r een bespre14.00 uur - op weg naa atoren king met collega coördin

17.00 u ur - de d ag zit er huis! op, naar

Plezier in mijn werk “Het effect van vrijwilligerswerk is dubbel. Als organisatie kunnen wij onze cliënten nu toch die zorg geven die anders niet meer mogelijk was. En onze vrijwilligers halen veel plezier en voldoening uit hun werk. Dat blijkt ook uit de hoge tevredenheidcijfers bij ons vrijwilligersonderzoek, dat is een prachtige beloning voor mijn werk. Daarnaast is de afwisseling in mijn werk en het werken op verschillende locaties erg prettig. Het verveelt nooit!”

ZorgAccent & Thuiszorg Noord West Twente | www.zorgaccent-tnwt.nl ZorgMagazine

65

Trias Jeugdhulp | www.triasjeugdhulp.nl

Hermien Wieberdink

leert j ongere n op eigen b enen te staan

Hermien Wieberdink: “Ik zie dat ze de kracht vinden om ergens voor te gaan” Hermien Wieberdink (55) werkt als pedagogisch medewerkster bij

Met succes organiseerde de Jongerenraad al eens een Lagerhuisdebat

Trias Jeugdhulp in Zwolle. Daarnaast is ze sinds 2004 begeleidster

in eigen huis. Dat leverde meteen extra zak- en kleedgeld op. Later

van de Jongerenraad; een geweldige combi voor Hermien. “In

volgden meer computers op de groep: “Heel bijzonder was ook de

de Jongerenraad bundelen we krachten, motiveren we elkaar om

reis naar Roemenië, waar we met twintig jongeren verbleven in een

ergens voor te gaan. Zoals een meisje het onlangs nog verwoordde:

jeugdinstelling. Een enorme verbondenheid. Op dit moment werken

“Vroeger durfde ik niets te zeggen; hier leer ik voor mezelf opkomen!”

we aan een film die het beeld over jongeren in de jeugdzorg positief moet bijstellen. Onze jongeren zijn vooral gewone jongeren, jongeren

Hermien vertelt: “Belangrijk is hoe je leert op eigen benen te staan.

die naar school gaan en aan sport doen. Jongeren met een droom

Om kracht te putten uit iets wat niet zo leuk is, de jongeren hebben

voor de toekomst; een droom die ook voor hen bereikbaar is.”

allemaal een verleden. Er was vroeger niet zoveel hulp. Mijn eigen jeugd triggerde mij om hier iets mee te doen, om met jongeren te

Ooit had Hermien een tienjarig meisje op de groep dat later ook actief

werken. Ik herken veel dingen, voel me verbonden. Ik kan jongeren

werd in de Jongerenraad. Jaren daarna keerde ze terug als stagiaire

het vertrouwen geven dat je iets negatiefs kunt ombuigen naar iets

vanuit haar studie Pedagogiek: “Ik zie dat ze de kracht vinden om

positiefs.”

ergens voor te gaan. Dat vind ik fantastisch! Tips? Nog beter luisteren naar jongeren. En: ieder kind heeft kwaliteiten; leer die te zien en

Kwaliteiten zien De Jongerenraad komt maandelijks bijeen en telt minimaal zes jongeren, afkomstig van verschillende groepen en een pleeggezin: “Ze leren hier discussiëren en debatteren. Ze gaan erop uit, nemen deel aan landelijke themadagen en congressen,” vertelt Hermien, die regelmatig met haar jongeren het land doorkruist. “Onlangs spraken ze nog met Léon Wever, directeur Jeugd van VWS, over de transitie jeugdzorg van provincie naar gemeenten. Hij waardeerde hun inbreng zeer! Maar ook onze eigen Raad van Bestuur doet graag een beroep op ze. Jongeren kunnen heel scherp en kritisch naar onderwerpen kijken en nuttige aanbevelingen doen. Daar wordt ook iets mee gedaan. En als je vervelende zaken als bezuinigingen goed toelicht, dan kunnen ze daar ook begrip voor opbrengen.” 66

ZorgMagazine

waarderen.”

ASCON | www.antistollingscentrum.nl

Inge Hesselink

sedienst o b m o r t leert e meten t f l e z n patiente en en doser

“Het zelfmeten is niet aan leeftijd gebonden en is in principe De trombosedienst ASCON heeft een enthousiast zelfmanage-

toegankelijk voor alle trombosedienstpatiënten, mits zij een

mentteam. Dit team verzorgt trainingen, meermaandelijkse

langdurige indicatie hebben (langer dan 6 maanden) om

controles en voorzien de cliënten uit het zelfmeetprogramma

antistollingstabletten te gebruiken. Er bestaat een mogelijkheid om in

van een dosering en eventuele aanvullende informatie.

een later stadium deel te nemen aan de training zelfdoseren.”

“Mijn naam is Inge Hesselink, verpleegkundige en coördinator zelfmanagement bij ASCON. Sinds 2002 is het bij ASCON mogelijk om deel te nemen aan zelfmanagement en stuur ik samen met mijn collega Jesay van Aagten het zelfmanagementteam aan. Zelfmeten, maar ook zelfdoseren behoort tot de mogelijkheden.” Zelfmanagementprogramma voor cliënten

Minder afhankelijkheid “Het zelfmanagementteam heeft de ervaring dat de ‘zelfmeters’ het als prettig ervaren dat ze niet hoeven te wachten op de prikpost, de baas niet meer om vrij hoeven te vragen of bijvoorbeeld op zoek te moeten naar een laboratorium in het buitenland. De mensen voelen zich duidelijk minder afhankelijk.”

“Cliënten meten middels een vingerprik hun eigen INR en doseren hun eigen tabletten of krijgen van ASCON de dosering via een beveiligd internetprogramma of door een geprinte kalender. Wij hebben tot nu meer dan 20% van de patiënten van ASCON getraind in het zelfmanagementprogramma.” “De training omvat 2 dagdelen van 2 uur, met een tussenpose van 1 week, waarin wij de mensen leren omgaan met het apparaat en de strips. Er wordt uitleg gegeven over stolling, antistolling en het beveiligde internetprogramma. Vervolgens is er nog een begeleidingsperiode van 3 maanden. Tijdens de training zeggen sommige mensen wel eens: “dat leer ik nooit!” Het is dan altijd weer leuk om te zien dat deze mensen na 3 maanden begeleiding uitermate tevreden zijn en niet meer zonder willen.” ZorgMagazine

67

TMZ onderscheidt zich door opleidingsaanbod

TMZ investeert in haar medewerkers TriviumMeulenbeltZorg (TMZ) richt zich op de kwaliteit van leven voor cliënten en medewerkers. Daarom investeert zij voortdurend in haar medewerkers, o.a. door scholing. TMZ is een grote zorgorganisatie met veel locaties. Er zijn daardoor veel mogelijkheden om als medewerker door te stromen en om jezelf verder te ontwikkelingen.

op niveau 3, interne kandidaten op niveau 3 t/m 5; 30% scholing, 70 % werken) en voor de BOLopleiding (op niveau 2 tot en met 5, 30% stage en 70% scholing). Daarnaast hebben wij stageplaatsen voor zowel paramedische studenten als aankomend huisartsen en specialisten ouderengeneeskunde. TMZ werkt samen met het ROC van Twente en de Saxion Hogeschool.

TMZ heeft een breed zorgaanbod, van thuiszorg, dagbehandeling en verpleeghuiszorg tot palliatieve zorg. Medewerkers kunnen de keuze maken voor werken op een andere locatie, voor zorg in een ander aandachtsgebied of voor een heel andere functie. Het werkgebied van TMZ ligt in de gemeenten Almelo, Borne, Hengelo, Tubbergen en Twenterand.

Heb je bij ons eenmaal een opleidingsplaats, dan spant TMZ zich in om je ook na diplomering in dienst te nemen. We bieden je dan kansen om verder te studeren en door te stromen. Kijk op onze vernieuwde website www.triviummeulenbeltzorg.nl

TMZ is een van de grootste leerbedrijven in Twente. Wij bieden leerlingen op contractbasis een leerwerkplek voor BBL-zorgopleidingen (voor externe kandidaten

Kijk voor werken in zorg en welzijn op www.zorgselect.nl 68

ZorgMagazine

Kies voor een opleiding in zorg en welzijn Als student kun je op verschillende scholen een beroeps-opleiding volgen richting zorg en welzijn. Op onder andere de volgende ROC’s en Hogescholen kun je een opleiding volgen: Alfa College

www.alfa-college.nl

ROC Aventus

www.aventus.nl

Deltion College

www.deltion.nl

Gereformeerde Hogeschool www.gh-gpc.nl Hoornbeeck College

www.hoornbeeck.nl

Landstede

www.landstede.nl

ROC Menso Alting

www.mensoaltingcollege.nl

Saxion www.saxion.nl Windesheim

www.windesheim.nl

Graafschap College

www.graafschapcollege.nl

ROC van Twente

www.rocvantwente.nl

Hogeschool

www.han.nl

Arnhem en Nijmegen Kijk op www.youchooz.nl voor meer informatie over beroepen en opleidingen in zorg en welzijn. Op www.zorgselect.nl vind je vacatures in zorg en welzijn.

Er is een ruime keuze aan opleidingen in zorg en welzijn. Naast de vele verschillende beroepen binnen zorg en welzijn, kun je ook een keuze maken hoe je de opleiding wilt doorlopen. Je kunt bijvoorbeeld al werkend je opleiding volgen. Een opleiding in zorg en welzijn is niet alleen een opleiding tot verzorgende of verpleegkundige. Er zijn talrijke beroepen binnen zorg en welzijn: je kunt werken met kinderen of volwassenen, computers en apparaten. Of je kiest voor creativiteit en spel, techniek, voeding en keuken of psychische problemen. Zo kun je werken in de ziekenhuiszorg, thuiszorg, verpleging & verzorging, gehandicaptenzorg, geestelijke gezondheidszorg, kraamzorg, huisartsenzorg, jeugdhulpverlening of maatschappelijke opvang. Werken in zorg en welzijn is boeiend en afwisselend!

ZorgMagazine

69

Een dag mee met... ...Lisan Kleinsman Lisan Kleinsman, 24 jaar en werkzaam als wijkverpleegkundige bij Livio, team Zuid Enschede. “Sinds april 2010 ben ik werkzaam als wijkverpleegkundige. Hiervoor werkte ik ook al bij Livio maar dan als verpleegkundige in een woonzorgcentrum en verpleeghuis. Met tevredenheid, maar toch trok het werk in de thuiszorg me meer. Zorg verlenen bij klanten thuis geeft mij een grotere mate van verantwoordelijkheid en vraagt veel creativiteit. Ik kom verschillende klanten tegen met ieder verschillende ziektebeelden en zorgvragen.”

to Lisan bij de au

“Bij Livio werken we met de iO, hiermee ontvangen we

Lisan met iO

de dagelijkse planning en zien we een kort overzicht van de klant en zijn/haar bijzonderheden. Daarnaast registreren we de tijd die we bij de klant aanwezig zijn geweest. Dit systeem zorgt ervoor dat we minder administratie hoeven te doen en dus meer tijd voor de klant hebben!” “Als wijkverpleegkundige bied ik zorg aan klanten met een grote diversiteit aan ziektebeelden. Bijvoorbeeld stomazorg, sondevoeding, wondzorg of diabetesproblematiek; ik kom het allemaal tegen en dat maakt het beroep boeiend.”

lt wond

hande Lisan be t van klan

“Een zorgdossier moet compleet en up-to-date te zijn. Ik vind het van belang dat er in goed overleg met de

Lisan be kijkt kla ntdossie met kla r nt

klant zorgafspraken worden gemaakt, deze zijn dan terug te vinden in het klantdossier. Dit gebeurt tijdens een intake-gesprek maar ook tijdens de dagelijkse zorg. De zorgafspraken worden regelmatig geëvalueerd en eventueel aangepast.” “Na de behandeling van de klant en bespreken van het klantdossier neem ik afscheid van de klant.” “Dagelijks heb ik contacten met medewerkers van speciale afdelingen van het Medisch Spectrum Twente, huisartsen, fysiotherapeuten en ergotherapeuten. Ook spreek ik dagelijks collega’s voor afstemming en

van de Lisan neemt afscheid klant

zorgvragen. Dus ondanks dat het een solistisch beroep is, heb ik veel contact met mijn collega’s.”

Lisan zit aa n de telefoon

Livio | www.livio.nl 70

ZorgMagazine

De Vogellanden | www.vogellanden.nl

Marieke Lindenschot

nnis in e k r a zet ha e ptimal o t e h voor l van herste anten d i l a v re

Marieke Lindenschot ergotherapeut en onderzoeker Marieke Lindenschot werkt sinds 2008 als ergotherapeut in De

belastbaarheidsproblemen en het verlies van bewegingsmogelijkhe-

Vogellanden, centrum voor revalidatie in Zwolle. Vanaf het behalen

den. Als ergotherapeut coacht en begeleidt ze revalidanten om hun

van haar hbo-diploma ergotherapie wist ze dat behandelen alleen

dagelijkse activiteiten weer zo goed mogelijk te kunnen doen. Wat die

voor haar niet genoeg zou zijn. Marieke is op zoek naar antwoorden,

activiteiten zijn, hangt af van de hulpvraag van de revalidant. De ene

die onderzoek haar kunnen geven.

revalidant wil heel graag weer leren koken, een ander vindt fietsen het belangrijkst. Met de revalidant uitzoeken wat hij of zij wil bereiken

Door het doen van onderzoek kunnen vragen beantwoord worden

en samen daar naartoe werken, daarin vindt Marieke haar uitdaging

zoals ‘welke behandelmethoden zijn het meest succesvol?’ En

als ergotherapeut.

‘waarom?’. Het gaat Marieke daarbij niet alleen om het bevredigen van haar nieuwsgierigheid, maar het inzetten van deze kennis voor

Op dit moment doet Marieke onderzoek naar de rTMS-behandeling

het optimale herstel van revalidanten. Marieke haalde haar master

(Transcraniële Magnetische Stimulatie). Net als de revalidatie-

in de ergotherapie in 2009 en daarna kon ze ook aan de slag als

behandeling is bij het onderzoek een team betrokken. Dit team

onderzoeker in De Vogellanden. De combinatie van ergotherapeut en

bestaat uit fysio- en ergotherapeuten en een revalidatiearts. Bij de

onderzoeker bevalt Marieke uitstekend.

rTMS-behandeling worden de hersenen van volwassenen die een beroerte hebben gehad, gestimuleerd met magnetische straling. Uit

Marieke vindt dat revalidatiebehandeling zo veel mogelijk evidence

Amerikaanse literatuur blijkt dat hierdoor een winst van 10 tot 20%

based moet zijn. Dit betekent een combinatie van de feiten (het

te behalen valt op de arm-handfunctie. Door het stimuleren van

onderzoek/bewijs), de expertise van de therapeuten en de mening en

hersengebieden en verbindingen tussen hersenen en spieren kunnen

ervaring van de revalidant. Ze maakt gebruik van nieuwe kennis die

de hersenen mogelijk sneller en beter herstellen. Dat kan een groot

in de revalidatie wereldwijd wordt opgedaan. Wanneer onderzoeks-

voordeel voor de revalidant betekenen. Door iets meer herstel kunnen

resultaten van succesvolle methoden bekend worden, staat Marieke

revalidanten misschien net wel zelf een kopje oppakken of schrijven.

vooraan om deze samen met haar collega’s in te zetten voor de

Iedere verbetering van functie kan leiden tot een betere kwaliteit van

revalidanten in De Vogellanden. Marieke is vooral geïnteresseerd in

leven voor mensen na een beroerte. Marieke wacht de resultaten van

onderzoeken die praktisch toepasbaar zijn. De vraag die voor haar bij

het rTMS-onderzoek met spanning af.

onderzoek voorop staat is: ‘wat heeft de revalidant eraan?’ De afdeling chronische pijn en neurologie zijn Marieke’s werkterrein. Bij de neurologie revalideren veel volwassenen met hersenletsel en bij de afdeling chronische pijn, revalideren naast de volwassenen met pijn ook volwassenen met chronische vermoeidheid. Ziektebeelden die heftige gevolgen kunnen hebben, zoals cognitieve problemen,

ZorgMagazine

71

Een dag mee met... De werkdag van Jaap Dekker, eerste medewerker Transport in ZGT Almelo, begint om 07.00 uur. Maar Jaap is al rond 06.15 uur aanwezig om in alle rust de mail te lezen en te checken of alles loopt zoals het moet. De afdeling, waar Jaap dertig collega’s aanstuurt, zorgt voor diverse transporten in ZGT: de patiënt die van de verpleegafdeling naar de OK moet, maar ook het vervoer van afval, servies, linnengoed, enzovoort.

...Jaap Dekker

07.00 uur

08.00 uur

Jaap ondersteunt

Jaap werkt het

zijn collega’s bij

dienstrooster bij. “Ik

het bezorgen van

geef er de voorkeur

voeding op de

aan om dit dagelijks

diverse afdelingen.

e doen in plaats van

“Daarnaast bezor-

aan het eind van de

gen we rond 11.00

maand alles in één

uur op verschillende

keer. Het is prettig

afdelingen medicij-

als je het rooster

nen”, aldus Jaap.

rond hebt en iedereen naar tevredenheid is ingepland.”

10.00 uur

13.00 uur

Het linnengoed

Het zwaardere werk

moet worden

roept: er is een

gescand. Datgene

aanvraag binnen

wat nodig is, komt

gekomen voor de

de volgende dag op

verplaatsing van

karren binnen en

een paar kasten

moet verdeeld wor-

en bureaus op de

den over de afdelin-

polikliniek van de

gen. Jaap loopt met

cardiologen.

een collega mee om te controleren of de aantallen juist zijn. 14.30 uur

15.30 uur

Er komt een mel-

De afdeling zorgt

ding binnen van een

voor de verzending

kapotte koplamp

van de interne post.

van één van de

De externe post

pendelauto’s (deze

wordt gesorteerd

gebruikt het per-

en de postzakken

soneel om van de

voor TNT worden

ene naar de andere

klaargemaakt.

locatie te rijden). Jaap regelt dat een collega langs de garage rijdt. Jaap’s werkdag zit er op. “Onlangs is er een medewerkertevredenheidsonderzoek gehouden. Daaruit bleek dat de afdeling erg hoog scoort qua klantgerichtheid”, vertelt Jaap. Met een tevreden en trots gevoel vertrekt hij richting huis.

ZGT | www.zgt.nl 72

ZorgMagazine

Philadelphia Zorg, Regio Oost | www.philadelphia.nl

Lejo Kleiman rbereid o o v d e o is g evallen op noodg

Het beste uit jezelf Lejo Kleiman werkt op een locatie waar mensen wonen met een verstandelijke beperking. Ze krijgen 24 uur per dag en zeven dagen in de week zorg en ondersteuning. Lejo is begeleider en deskundige op het gebied van (brand)veiligheid. In Regio Oost is hij coördinator en instructeur BHV. Aandacht voor mensen “Bij Philadelphia willen we dat mensen met een verstandelijke beperking het beste uit zichzelf halen. Daarom wonen mensen in kleine groepen, zodat je je eigen plek kunt vinden. Ik werk op de Ingelandhof in Zwolle, waar achttien cliënten wonen in drie groepen. Ze hebben verschillende achtergronden. De een leeft en werkt bijna zelfstandig, terwijl een ander naar een dagcentrum gaat.” Leren op je werk “De verschillen zorgen ervoor dat je werk uitdagend blijft en je groeit in je vak. Iedereen krijgt ruimte om deskundigheid op te bouwen. Een deskundigheid waar ik zelf aan heb gewerkt is veiligheid op locatie. Ik zorg er samen met collega’s voor dat we zo goed mogelijk voorbereid zijn op noodgevallen. We zijn immers verantwoordelijk voor mensen die een beroep op ons doen.” Onder de douche “Op locatie oefenen we met collega’s èn cliënten. Mensen met een beperking reageren anders. Er zijn mensen die in paniek raken en die je moet kalmeren, er zijn er die zelf hun ontruimingstijd bijhouden, maar er zijn ook cliënten die vragen of je terug kunt komen wanneer ze klaar zijn met douchen. Voor iedereen zoek je een eigen benadering, want iedereen moet op tijd op de verzamelplaats zijn.” Niet te vaak “Wanneer er een oefening is geweest, bespreek je met collega’s hoe het is gegaan. En wat beter kan. Met cliënten moet je regelmatig oefenen, maar niet te vaak, omdat ze er dan van uit gaan dat het de volgende keer weer een oefening is. Dan gaan de scherpe kantjes er af en dat is niet de bedoeling. Het mooie is dat je op die manier samen leert, met collega’s èn cliënten. Zo haal je ook als medewerker het beste uit jezelf.” Unieke mensen “We werken bij Philadelphia voor mensen met zeer verschillende achtergronden. We werken voor jonge, opgroeiende en oudere cliënten, mensen met Down’s syndroom, mensen met een vorm van autisme of een combinatie van lichamelijke en verstandelijke beperkingen. Iedereen is uniek en voor iedereen is het een uitdaging de juiste ondersteuning te vinden. Dat maakt werken hier de moeite waard.” ZorgMagazine

73

Azora | www.azora.nl

Ilse Berendsen haar m o n e s n weet me om mee n e r e v i mot en heen te kkeling i w t n o in te gaan

Hoe bijzonder kan iemand zijn?

Ze heeft veel geleerd in de managementopleiding die ze onlangs

In het voetlicht staat Ilse Berendsen, 41 jaar, werkzaam als team-

aan begon. “Ik had het gevoel op een voorbestemde trein te stappen,

manager dagbehandeling in verpleeg- en revalidatiecentrum Antonia, in Terborg. Begonnen midden jaren ’80 als leerling ziekenverzorgster in de warme familiecultuur van Antonia, beschermd en veilig, en uitgegroeid tot een inspirerende, ambitieuze, ondernemende leidinggevende, die mensen om haar heen weet te motiveren en enthousiasmeren om méé te gaan in de vele ontwikkelingen waar we anno 2011 voor staan. Dat maakt Ilse zo bijzonder. Als je het Ilse zelf vraagt, komt haar bescheidenheid om de hoek kijken, want ze vindt zichzelf helemaal niet zó bijzonder. “Ik laat me graag inspireren door anderen. Voor mij is sámenwerken heel belangrijk, niet alleen binnenshuis, maar ook met andere zorginstellingen. Door kracht en kennis te bundelen bevorderen we de continuïteit en de kwaliteit. Vanuit die visie weet ik waaraan ik wil en kan werken.”

heeft afgesloten, alhoewel ze er met een zekere terughoudendheid ik moest mijn paspoort inleveren en wist niet wat de eindbestemming was. Aan het einde van de rit zou ik een nieuw paspoort, een nieuwe identiteit krijgen; zou ik niet meer mezelf (mogen) zijn.” “Dat heeft gelukkig heel anders uitgepakt”, haast ze zich te zeggen. “Het is juist de clou om bij jezelf te blijven, en te onderkennen wat je kwaliteiten en valkuilen zijn. Je hoeft niet perfect te zijn. Een 7 is ook goed, alhoewel...” Ilse geeft aan dat ze stiekem toch altijd voor die 8 of 9 gaat, maar daarin zit voor haar de uitdaging. “Ik wil wél het gevoel hebben, dat ik er alles uitgehaald heb.” Als Ilse de vraag krijgt, waar ze momenteel de uitdaging in ziet, breekt ze los: “Wij willen ons profileren als expertisecentrum voor de geriatrische revalidatie. De revalidatiedagbehandeling is een belangrijke schakel in de keten. De cliënt kan eerder naar huis, door aansluitend op een aantal dagdelen intensieve revalidatie te krijgen in Antonia.” De cliënt behoudt zelf de regie maar kan rekenen op deskundige ondersteuning binnen een therapeutisch klimaat. Ze straalt als ze over haar werk praat. Ze is er trots op, dat Antonia geselecteerd is als een soort proeftuin, waardoor alle fases van het herstelproces optimaal op elkaar kunnen worden afgestemd. Op de valreep wil ze nog kwijt, dat de dagbehandeling in de nabije toekomst gehuisvest wordt op de plaats, waar het thuishoort, namelijk aan de voorkant van Antonia, een terechte A-locatie. Dat zíj daar door haar vastberadenheid voor gezorgd heeft, vermeldt ze er niet bij, dat maakt haar zo bijzonder!

74

ZorgMagazine

Een dag mee met... 07.30 uur - opstart

09.15 uur - afdelingsbezoek

10.00 uur - roosterperikelen

...Martijn Alleman

Een dag mee met Martijn Alleman, teamleider DDM en DDM’er (dienstdoend manager) bij forensisch psychiatrisch centrum Oldenkotte. Binnen FPC Oldenkotte worden patiënten met een tbs-maatregel behandeld. Dit werk is dynamisch, maar brengt ook spanningen met zich mee. Samenwerking zowel intern als extern is dan ook belangrijk. De DDM’er heeft een coördinerende rol in de onderlinge informatie-uitwisseling en communicatie. De afdelingen kunnen bij de DDM’er terecht met vragen uiteenlopend van een lekkage tot inhoudelijke behandelvragen over een patiënt, met alles daar tussenin.

07.30 uur - De dag start met het mailen van de overdracht en het afhandelen van acute roosterzaken. Rond 08.00 uur drinkt Martijn bij één of twee afdelingen een kop koffie. Daarna snel door naar het ochtendoverleg, waar algemene bijzonderheden, de verloven en ziekmeldingen van patiënten besproken worden.

11.30 uur - overleg

09.15 uur - Naar een afdeling om te bespreken of een maatregel van een patiënt eraf kan. De patiënt heeft kamerafzondering gekregen. Besloten wordt dat dit opgeheven kan worden. 10.00 uur - Bij het bureau personeelsinzet (BPI) geeft Martijn eventuele ziekmeldingen van de sociotherapie door en bekijkt of de overall bezetting voldoende is. 11.30 uur - Binnen Oldenkotte is net een groot renovatietraject van start gegaan. De eerste afdeling is verhuisd naar hun tijdelijk onderkomen. Alles is zo goed mogelijk voorbereid, maar toch zijn er wat praktische problemen met de intercom. Martijn bespreekt deze met de afdeling en de facilitaire dienst.

13.00 uur - crisisopname

13.00 uur - Vanmiddag is er een crisisplaatsing vanuit een ggz-instelling. De patiënt wordt in een veilige kamer geplaatst. Martijn checkt de informatie die gegeven is en de laatstbekende staat van de patiënt zodat de medewerkers daarop kunnen anticiperen. 15.30 - 16.00 uur - Er zijn dagelijks twee DDM-diensten. Martijn en Remon bespreken in de overdracht de belangrijkste zaken.

FPC Oldenkotte | www.oldenkotte.nl 15.00 uur - overdracht

ZorgMagazine

75

VVT Zorgverleners | www.vvt-zorg.nl

Monique & Agnes

voelen zijn betrokken en elijk zich verantwoord voor het gezin

Twee kraamverzorgenden over hun werk

Een kraamverzorgende per gezin; flexibele zorg

Monique Beens werkt sinds kort als kraamverzorgende bij VVT

De voordelen van VVT Kraamzorg? “Dat er één kraamverzorgende

Zorgverleners. Agnes Vreeswijk is per augustus met pensioen. Een

per gezin komt en dat we flexibel zijn; als het nodig is dat de

mooi moment om met hen te praten.

kraamverzorgende langer blijft, dan kan dat.”

Aandacht voor de kraamvrouw

Bijna 20 jaar bij VVT Zorgverleners

Hoe is het voor Agnes om iemand te zien die net met haar werk als

Agnes werkte lang in de kraamzorg en daarvan bijna 20 jaar bij VVT

kraamverzorgende is begonnen? Agnes: “Wat heerlijk! Je bent nog jong en begint aan iets heel moois. Want er is toch niets mooiers dan bij zoiets intiems als een bevalling en kraamperiode aanwezig te mogen zijn.” Monique reageert: “Ik hoop dat ik ook zoveel ervaring

Zorgverleners! Daar kijkt ze met veel plezier op terug. “Doordat je de hele periode bij een gezin bent, ben je en voel je je heel betrokken en verantwoordelijk voor hoe het gaat in het gezin. Bij vragen kan ik terugvallen op collega’s en de organisatie, dat is fijn. Natuurlijk blijven

mag opdoen en er zoveel lol aan mag beleven.”

we door bijscholing op de hoogte van recente ontwikkelingen. En we

Ze vinden het leuk om steeds andere gezinnen te leren kennen.

op de hoogte van wat belangrijk is voor het geven van borstvoeding

Daarbij is het belangrijk dat er aandacht is voor de kraamvrouw en het kind, maar ook dat het huishouden gedaan wordt en er gekookt wordt als het gezin dat wil. “Het mooie van werken in de kraam is het intieme, dat het gezin doordraait en je daaraan mag deelnemen. Het verwennen en verzorgen is daar een belangrijk onderdeel van”, zegt Monique.

VVT Zorgverleners VVT Zorgverleners biedt al sinds 1988 professionele kraam- en thuiszorg in Overijssel en Gelderland. Ook bieden we kraamzorg in Drenthe. Via VVT Zorgverleners zijn mensen verzekerd van professionele, persoonlijke aandacht in hun vertrouwde omgeving. Meer weten? Kijk op www.vvt-zorg.nl of bel naar 088 - 488 00 00.

76

ZorgMagazine

hebben het borstvoedingscertificaat; als kraamverzorgenden zijn we en kunnen dit ook toepassen.” En, heeft Agnes nog een tip voor haar jongere collega? “Zorg goed voor de mensen en heb plezier in je werk. Maar volgens mij doe je beide!”

Een dag mee met... ...Patricia & Anouk

Patricia Winberg en Anouk Markslag vormen samen het project Ondersteunende Begeleiding. Hier worden jaarlijks 80 jongeren begeleid van 18 tot 27 jaar met lichte, praktische hulpvragen. Zij krijgen drie maanden begeleiding bij huisvesting, financiën, dagbesteding, sociale activering of psychosociale problematiek. Ondersteunende Begeleiding werkt binnen het J-punt nauw samen met het Thuislozen Team, Project Jonge Moeders, Individuele Begeleiding en casemangement. Werkbezoek ATC (arbeid, training, coaching) Patricia bezoekt een jongere die hier werkt onder begeleiding van het ATC met de doelstelling te re-integreren naar school of werk. Patricia begeleidt bij de overige leefgebieden. Tijdens het voortgangsgesprek zijn doelen geëvalueerd en nieuwe doelen opgesteld.

Inloop ‘s Woensdags van 12.00 tot 15.00 uur is er inloop voor jongeren op de wachtlijst met praktische hulpvragen en aanmeldingen. Ook de collega’s ‘Bemoeizorg’ zijn aanwezig (Mediant, Tactus en Stadsbank). Jongeren krijgen direct een gesprek met de juiste instantie. Tijdens de inloop komen ook jongeren hun post ophalen; zij gebruiken het adres van het J-punt onder voorwaarde dat zij begeleiding accepteren.

Huisbezoek Patricia heeft Sahida op weg geholpen met vragen over financiën en huisvesting. Jongeren kunnen via Jarabee een woning toegewezen krijgen van de woningbouwvereniging op voorwaarde dat zij begeleiding accepteren van Jarabee en de Stadsbank Oost Nederland. Sahida is nu 35 weken zwanger en Patricia bezoekt haar om te praten over de voorbereiding op de komst van het kindje. Sahida bezoekt inmiddels ook de Jonge moedergroep van het J-punt.

Intakegesprek Tijdens de inloop komt Nathalie binnen. Ze heeft geen overzicht meer over haar financiën, ze heeft schulden en een conflict met haar werkgever. Ze spreken af dat Anouk gaat helpen haar papieren te ordenen en om doelen op te stellen voor de komende drie maanden.

Administratie De begeleiding van jongeren gaat gepaard met registratie, schrijven van gespreksverslagen en opstellen van hulpverleningsplannen, bemiddelen en telefonische afstemming met netwerkpartners.

Werkbezoek Stadsbank Anouk gaat mee met een moeder die vragen heeft over haar reserveringen en weekgeld. De stadsbank bewaakt haar financiën en regelt haar vaste lasten.

Jarabee | www.jarabee.nl

Marja in gesprek met familie van een cliënt

ZorgMagazine

77

MEE Veluwe | www.meeveluwe.nl

or heel o v n e o eed maakt m gelijk o m n e s n veel me

Marjorie Veneman

MEE Veluwe Mee Veluwe biedt informatie, advies en ondersteuning aan mensen met een chronische ziekte, verstandelijke beperking of autisme spectrum stoornis en hun omgeving. Ook ondersteunt MEE Veluwe gemeenten en organisaties. Voor een vestiging bij u in de buurt kunt u kijken op www.meeveluwe.nl.

“Meedoen mogelijk maken” Marjorie Veneman is consulent Vrije Tijd en Sport (VTS) bij MEE Veluwe. Het team VTS bestaat uit vier consulenten en een manager. Zij werken samen aan verbetering en uitbreiding van het vrijetijdsaanbod op de Veluwe voor mensen met een beperking. Wat komt Marjorie tegen in haar dagelijkse werk en wat maakt het zo bijzonder? Marjorie: “Vrije tijd is een belangrijk deel van het leven. Lekker actief bezig zijn door bijvoorbeeld te sporten, muziek te maken of iets te beleven uit een andere cultuur. In je vrije tijd kun je iets leren, andere mensen ontmoeten en lekker

Het team VTS, v.l.n.r.: Janine van Loenen, Anja Wouters, Freek Weers, Marjorie Veneman en Gretha Visserman.

ontspannen. Dat geldt voor iedereen, dus ook voor mensen met een beperking.” De vrijetijdsconsulenten proberen

Aanbod op een rijtje

mensen met een beperking zo gewoon mogelijk mee te laten doen met de vrijetijdsactiviteiten die er zijn in de regio. “We merken dat

Het is voor Marjorie en haar collega’s erg belangrijk dat ze goed op de

veel verenigingen en sportclubs nog onvoldoende ingesteld zijn op

hoogte zijn van het actuele vrijetijdsaanbod op de Veluwe. Hiervoor

mensen met een beperking, maar er wel voor open staan. Wij helpen

maken zij onder meer gebruik van de website www.vrijetijdsportaal.nl.

deze organisaties dan bij het opzetten en onderhouden van aanbod

Op deze site kunnen mensen, dus ook de cliënten zelf, het

voor mensen met een beperking”, vertelt Marjorie enthousiast.

vrijetijdsaanbod in Gelderland doorzoeken.

Vraag en aanbod in de regio

Plezier in het werk

Marjorie: “Iedere cliënt heeft zo zijn eigen ideeën over de invulling

Wat maakt het werk van een vrijetijdsconsulent bij MEE nou zo leuk?

van zijn of haar vrije tijd. Samen met de cliënt bekijken we dan

Marjorie hoeft niet lang over het antwoord na te denken. “Het is elke

welke passende activiteiten er zijn in de regio. Merken we dat er

keer weer een uitdaging om voor een cliënt een passende activiteit

meerdere mensen behoefte hebben aan een activiteit die er nog

te vinden. Lukt het dan om samen iets te vinden wat echt bij hem

niet is? Dan ontwikkelen we hiervoor nieuwe initiatieven. Hiervoor

of haar past, dan geeft dat een enorme kick en een voldaan gevoel.

maken we gebruik van ons brede netwerk. Zo werken we veel samen

Samen met mijn collega’s maak ik meedoen voor heel veel mensen

met gemeenten, welzijnsinstellingen, zorginstellingen, woonvormen,

mogelijk!”

(speciaal) onderwijs en vrijetijdsorganisaties.” 78

ZorgMagazine

Een dag mee met... ...Inka Logister-Proost “Als een cliënt zijn of haar betekenisvolle activiteiten weer wil kunnen uitvoeren, zie ik dat als een uitdaging in mijn werk!” Inka Logister-Proost werkt als ergotherapeut op de revalidatieafdeling De Brink van AriënsZorgpalet aan het gloednieuwe Klaaskateplein in Enschede. De cliënten verblijven daar tijdelijk na bijvoorbeeld een beroerte of gebroken heup. Haar werk is afwisselend. “Niet alleen is iedere cliënt uniek en heeft andere mogelijkheden en (hulp)vragen, ook gedurende de dag doe ik veel verschillende dingen.” “ ’s Morgens begin ik meestal met zelfzorgvragen, zoals aankleden zonder valrisico. Daarna het ontbijt:

08.15 uur nder valrisico Aankleden zo

09.00 u ur Sinaasap pel schil len

hoe smeer je brood als je eenzijdig verlamd bent? Het is immers het meest zinvol om zo door de dag de activiteiten op logische momenten te observeren en te behandelen! De één wil planten water geven om zo de rollator te leren gebruiken in het dagelijks handelen. Met een ander ga ik de wijk in om scootmobielles te geven. Elke cliënt bepaalt zelf, binnen de mogelijkheden, wat zijn of haar prioriteiten zijn. Ik doe ook huisbezoeken om de cliënt te adviseren welke aanpassingen nodig zijn om naar huis te kunnen. Een hoge drempel kan een onneembare barrière vormen. Soms is een traplift nodig. Daarna coach en begeleid ik de aanvraagprocedure bij de WMO om in aanmerking te komen voor vergoedingen. Ook overleg ik vaak met de

09.30 uur Bloemen water geven

10.00 uur Scootmobiel rijden

mantelzorgers. Wat moet de cliënt kunnen, zodat thuis wonen weer haalbaar is? Tegenwoordig kunnen we na ontslag nazorg bieden via de eerstelijn.” “Binnen AriënsZorgpalet werken vijf ergotherapeuten en we werken nauw samen met de andere disciplines – verzorgenden, fysiotherapeuten, logopedisten, artsen, cliëntadviseurs en psychologen – en we overleggen wekelijks om alle zorg en behandeling rond de cliënt goed af te stemmen.” 15.30 uur

“Ik wist al dat ik dit werk wilde doen toen ik dertien was; ik vind het nu nog steeds een prachtig en boeiend beroep!”

ur 13.30 u rleg e Teamov

Opmeten drempel bij cliënt

AriënsZorgpalet | www.arienszorgpalet.nl ZorgMagazine

79

Kijk voor werken in zorg en welzijn op www.zorgselect.nl 80

ZorgMagazine

Puzzel en win Woordzoeker opleidingen

Woordzoeker Zoek de volgende woorden:

analist audicien biometrie ergotherapie farmakunde fysiotherapie geneeskunde gerontologie huidtherapie jeugdzorg logopedie opticien

orthoptie psychologie speltherapie verloskunde verpleegkunde verzorgende zorghulp zorgmanagement De overgebleven letters vormen een zin.

Prijspuzzel De medewerkers op de foto’s zijn te vinden in dit ZorgMagazine. Zoek het juiste beroep bij de medewerker. De letters in de gekleurde vakjes vormen van boven naar beneden een woord. Stuur de oplossing met je naam, e-mailadres, functie & organisatie (of opleiding als je nog

A F A R M A K U N D E Z & W Z

N S P L U H G R O Z D G U E J

A V N D A U D I C I E N V E Y

L O O E I P A R E H T L E P S

I O P I E D N E G R O Z R E V

S R L H U I D T H E R A P I E

T E E N E I D E P O G O L L I

F Y S I O T H E R A P I E N R

K G E R O N T O L O G I E E T

I E I G P S Y C H O L O G I E

V E R L O S K U N D E O K C M

G E N E E S K U N D E R U I O

Z O R G M A N A G E M E N T I

O R T H O P T I E I N G D P B

analist audicien biometrie ergotherapie farmakunde fysiotherapie geneeskunde gerontologie huidtherapie jeugdzorg logopedie opticien orthoptie psychologie speltherapie verloskunde verpleegkunde verzorgende zorghulp zorgmanagement

Kies voor een opleiding in zorg & welzyn

studeert) op voor 1 december 2011 naar [email protected], onder vermelding van ‘prijspuzzel zorgmagazine’. De winnaar krijgt via e-mail bericht en ontvangt een bijzondere prijs.

ZorgMagazine

81

E E R G O T H E R A P I E O N

Kijk voor werken in zorg en welzijn op www.zorgselect.nl 82

ZorgMagazine

Speciaal voor de zorg

zeer goede en snelle zorg?

Als verzekerde van Menzis krijgt u zeer goede en snelle zorg. Speciaal voor medewerkers in de zorg is er Menzis ZorgPlus. Met ruime vergoedingen, korting op de premie en studenten tot 30 jaar gratis aanvullend verzekerd. Alle reden dus om over te stappen. Dat is zo geregeld met de Menzis OverstapCoach. Bel 088 222 49 00.

www.menzis.nl/overstapcoach

ZorgMagazine

83

Ben jij die bijzondere medewerker? Ga dan naar www.zorgselect.nl en solliciteer direct

Ben je op zoek naar een baan in zorg en welzijn? Kijk op www.zorgselect.nl. In de vacaturebank van ZorgSelect staan vacatures van de zorg- en welzijnsinstellingen in Oost-Nederland. De vacatures beslaan alle functies die voorkomen in zorg en welzijn: van afdelingsassistent tot manager; van verpleegkundige tot groepsleider; van secretaresse tot controller. Dagelijks komen er nieuwe vacatures bij. Schrijf jezelf bij ons in, dan krijg je passende vacatures toegestuurd per e-mail en kunnen werkgevers contact opnemen als zij een baan voor je hebben.

Voor werken in zorg en welzijn! 84

ZorgMagazine