De teerverééneging is ’n typisch Berregs verschijnsel. Al sins mense’eugenis komme in de verschillende kefees klupkes bij mekare om ’t geld wa ze ’n éél jaar ebbe gespaard trug in ontvangst te neme in de vorrem van bevobbeld Leut Neut bonne. Vor ’n Krab is da toch de beste menier van te worre uitbetaald. De Remeinse soldate krege dikkels zout uitbetaald as ze klaar ware mè vechte. Waar damme dan ok wir ’t woord 'salares' van ebbe. Sale. Mar gelukkeg ebbe de teerverééneginge ’t zo zout nog nie gegete zodasse ok niet op ieleke slak zout kenne legge mar gewòòn ’t zout in de pap kenne zijn. Ier twee klupkes ’s uitgelicht.
66 JAAR LIVATO! Op de Noordsingel, zo’n bietje waar vroeger ’t tabbernakel van de Martelarekerk ston, dèèr wòòn Kees van Nijnatten, vroeger kastelein van kefee ’t Merkiezen’of. Mar veul ouwere mense zegge nog alzeleve: ’t Mestrichs Bier’uis, jongere kenne n’t allééneg mar as “De Markies”. Fleeje week is tie 87 geworre. Nie mir zo goed ter béén, mar de bovekamer is nog in ’n buitegewòòn goeie kedisie en z’n g’euge ijzersterrek. Na één, twee vrage zit ie op z’n praatstoel en is tie vertrokke. Aan wijs’ede n’en straffe n’uitsprake gin gebrek. “Kastelein zijde mè z’n tweeje”, is t’r zo ééntje en eve apert z’n stem, want Riet is twee jaar geleeje overleeje. “’t Is nie leuk mir, mar ge mot wijer” zeg tie d’r over, mar mè d’één nuuwe vraag zit ie binne de kortste kere wir op kruissnel’eid. En na bekant twee uur ebbik wel materiaal vor ’n éél ketern. Dubbele dòòjers en ‘n stoel In 1960 noom tie ’t kefee, same mè Riet (Bakx van kefee Bakx, oek Sibelius/Zandstraat) van z’n ouwelui over. Zes dage per week ware z’ope, vanaf 9 ure smorreges en mar één week per jaar dicht. Z’ebbe dèèr ’n goeie botter’am verdiend, mar, vergit nie, ok vergimmes veul ure gedraaid. Ge kon t’r ok ’n uitsmijter ete en die zage d’r altijd éél rejaal uit. ’t G’eim? Eiers mè dubbele dòòjers! In ’t kefee was mar één
verééneging gevestegd, de biljartklup en vedders was t’r ok nog ’n spaarkas mè 70 leeje. En in de Vastenavendtijd gin uitgekleed kefee. “D’r is tegeswòòrdeg niks mir aan vor ouwe mense, d’r is nerreges ’n stoel om op te zitte. Neeje, bij ons verzamelde de mense dikkels asse wegginge. En wanneer wor t’r ’t mééste gedronke?..........” 1987 A'k 1987 aanroer, en meer bepaald ’t éérste klank- en lichtspel in ’t kader van Berrege 700, beginne z’n òòge te twinkele. ’t Spel speulde z’n eige n’af in ’t Merkiezen’of en achter de scherreme in d’Ofzaal stiereve me de moord van de dorst. Gin nòòd, want Kees serveerde volle bladjes bier, glaske vor glaske deur de raamkorreve. En waar ston ooit Jan van Glymes IV (Jan Kòòpman in ’n prachtege uitdossing) bove n’op ’t biljart, same mè Willem Loeff dikklemerend uit ’t klank- en lichtspel, naadlòòs overgaand in tekste n’uit de n’Ommegang? Zukke memente zijn goud wèèrd, staan vor eeuweg in oew g’euge gegrift. Kees glundert.
’n oudste spaar- en teerverééneging van ’t Krabbegat is Livato. Da sta vor Lief'ebbers VAn TOneel. ’t Klupke is dan ok in 1947 opgericht vanuit de tenéélverééneging deur Frans en Bets Mouwe, Nellie en Jantje van Lòòn en Jan Quik. Da d’t klupke ’n werrem art ad vor Vastenavend blijk wel uit ’t gegeve da Jantje van Lòòn vor z’n inzet mette Vastenavend ‘t 'Art vor Vastenavend' en 'd’Eeuwege Jeugd' et g’ad. De beginjare ware n’in de Kròòn. D’n kontrebusie was toendertijd 26 gulde per jaar. Of de leeje van ’t gespaarde geld ginge dweile n’of kole kochte, mochte ze zellef wete. Mar wa ze n’ok kochte, de kinders wiere nooit vergete! Ieleke Vastenavend wiere d’r kindermiddage g'organiseerd vor de kinders van de leeje waarbij ze ’n kedooke krege. Waar in d’eerste jare feitelek gin geld vor was. Bets Mouwe atter wel ’n planneke voor. Ze pakte n’n blauw krijtje van ’t bejart, tufte d’r goed op, zette n’t krijtje op de neus van de kleine jong en draaide n‘s goed. In ruil vor ’n dubbeltje en iermee ginge ze de stad in. Binne de kortste kere liep éél 't Krabbegat mè d’n blauw nuske en ad de klup genogt dubbeltjes.
Nie zo éél lang dèèrnaar von Kees ’t welletjes gewist en verkocht ie z’n kefee. Mar attie op de kop van de Stéénberregsestraat z’n skoetmebiel in z’n vrij zet, rij tie van eiges tot aan ’t Mestrichs Bier’uis.
Mometéél ouw de klup, na de Raayberg en kefee de Vallek, uis op Rozenoord mè d’n groepke van nog 20 spaarders. Da’s wa d’anders dan de 90 leeje en 150 kinders die ze lang geleeje n’adde. Wa zou ‘t zonde zijn as ’t dweildoek vor ’n teerklup, naar zo veul jare n’en zo veul iestorie, zou valle. Wa de toekomst ok zal brenge, dees jaar geniete ze van ’t jubeleejem! Dèèr mag iederéén van meegeniete. Vor de mense lengst de roete van d’n Optocht et Livato dan ok ‘n leutege verrassing. Mar ’t applaus da ze zulle krijge zal nie voor d’uidege leeje zijn, mar vor d’oprichters van 66 jare geleeje.
1938
In éél veul stede konde ze tege komme, kefees mette naam “Het Maas-
brouwerije, overgenome deur Eineke. En naar verlòòp van tijd besloot Eineke
Mestrichse brouwerij “De Zwarte Ruiter” van de femilie Rutten, zo ok in Berrege. De vader van Kees van Nijnatten was ier-
de kefees te kòòp aangebòòje aan de zetbaze. En zo wier Kees z’n vader eigenèèr van ’t kefee en erdòòpte n’t in kefee ’t Markiezen’of, mè netuurlek Eineke n’op ’t vat.
gegeve n’òògeblik, net as zoveul andere
XXXIII
Vorreg jaar beston Peekunieja 4 x 11 jaar. En wa dochte, ze stinge nie in deze krant! ’n Gròòt voordéél is dan wir wel damme dees jaar ’s trug kenne blikke n’op zullie jubeleejem. ’t Jubelféést wier g’ouwe n’in de Koning Willem 3 straat. ’t Was stéénkoud in ’t Patterenaat, da d'éémaal naargebouwd was op de werref van de n'oprichter Daan van de Watering. In feite wier t’r trug gegaan nar de roets van de klup: ’t bal van de Zingende Meskes in 1968, dèèr waar t’ammaal begon. Al dweilend, achter ’n ouw Doskosjurtje n’as vaan, zijn ze de stad ingegaan. Da d’ad zoveul sente gekost dasse toen mar zijn gaan spare. ’n Ouw schrifje, ‘n ouw kisje en de teerverééneging was gebore! Di sukkelde zo’n bietje deur totda Flip, ’n schoonzeun, in 1993 ’t klupke nuuw leve n’inblies. ‘t Leejetal groeide rap. Onder gròòte druk van de leeje is de voorzitter de sente n’op 'n ledieke menier gaan uitbetale. ’n Tredisie was gebore. Impesant et de klup al 19 voorzitters achter de rug mè d'evezeveul supergèève ledieke aksies! Ge zijt namelek mar één jaar voorzitter. Mette Kindervastenavend wor tredisjenéél de n'amer overgegeve n’aan de nuuwe voorzitter. Of ze nou wulle n’of nie! Ieleke voorzitter zurregt ok nog vor de spullekes as ’t Vaan, Gevelschild, Logo, Peekuniejavoorzitterskrab en ‘t orrezjenele relekwie ''t Doskosjurt' van 1968. Nou zoude denke meschient "Snotver dèèr zijn strakke regels!". Mar da val éél erreg mee oor! D’r zijn veral tredisies die in ere worre ge’ouwe. Zoas d'aksies bij ’t uitbetale van de gespaarde sente en de stasiefoto in de Stoelemat. Di d’ok awwir 31 jaar! Buite da, zijn d’r ok nog de befaamde “drukwerrekskes”. Wie ken t’r nie de 11- en 22-guldebiljette, ’t Peekuniejakaartspel, ’t kwartetje, de verjaarskelender, netisieblokpo's, krablote n'en fééstslingers en ga zo mar deur! Mar de klap op de vuurpijl was toch wel tijjes ’n jubeleejem vorreg jaar waarbij t’r duuzende 11-guldebiljette, naar ’t pratje van de Forttore, '‘t Patterenaat' binnegevloge kwame. ‘t G’éél wier afgeslote mè d’ont’ulling van ’n eige Monementje en d‘uitreiking van ‘t 4 x 11 féés(t)boek aan alle leeje. Mar vraagde oeweige na di d'ééle ver’aal nou ok af wa beteken peekunieja nou feitelek? Nou, da’s éél simpel. Da beteken gewòòn geld! Late ze da nou bròòdnòòdeg ebbe vor al die Leut, Bròòd en Speule!
advertentie pagina 2013 bezig.indd 20
18-01-13 15:04
2013_Pagina_39_WT.indd 1
21-01-13 07:09
Berrege Remeinestad? Me n'ebbe spulle zat!
Vor Berregse kiele, nuuwe dweiltjes, bontjaskes, lange jasse, Berregse ròòje zaddoeke, Berregse buttons, speldjes, oedjes en nog veul meer...
Zijn oew iepoteek en verzekeringe zo oud as de weg naar Rome? Florizon Advies adviseer d'oe gèère oe ‘t beter ken en ok nogges dicht bij uis!
advertentie pagina 2013 bezig.indd 19
18-01-13 15:04
1966 is ’t jaar da t’r in de wereld van de bouwklups ’n gròòte verandering is gekomme. ’n Revelusie madde wel zegge. ’t Bouwe van Vastenavendwages zou nooit vanzeleve mir ’t zellefde zijn en d’n Optocht zou vorgoed van smoel verandere.
ke, dan witte da. En dèèrbij kom, ’t is nie èèl veileg en miljeuvriendelek. Dèèrom wier t’r in de jare negeteg deur Paul Versijp, Paverpol bedocht. Da lekt éél erreg op poliejester, mar is wa vriendeleker vor mens en dier. Ondanks da zitte de bouwers nie stil om nuuwe meniere van bouwe uit te prebere. Want ’t ken altijd beter en nie te vergete, goeiekòòper. Zo is vorreg jaar B.C. Wij ’n nuuwe revelusie begonne. Ze zijn gaan bouwe mè piepschuim. Ge lees d’t goed. Piepschuim! ’t Gift ’n éél nuuw bééld agge n’t bouwkot van Wij binnekom. In plek van da d’t stinkt en bruin zie van de klei, òògt ’t éél opgeruimd en wit. Aast schòòn. Om van ‘n vaste tredisie van lasse, kleie, poliejestere n’over te stappe naar piepschuim aan mekare plakke, te modelere mè d’n kettingzaag en ’n stenliemes, is ’n ééle gròòte stap. Meer dan 30 jare bouwervaring tel opééns nie mir en vor iederéén is 't wir ‘t eerste jaar. Éél gewaagd dus om ’t roer zo om te gooie.
Vor dieje tijd wiere de wages opgebouwd uit ’n stale freem waarover klei wier gemodeleerd. Iervan wier ‘n gipsafdruk gemakt die vanbinne mè zeuve lage pepier wier beplakt. Zo kwame de bouwers tot ‘n vorrem. Ge ken ’t ammaal wel as pepiermesjee.
Mar da pepiermesjee was éél zwaar. ‘t Vroog veul staal om de bouwsels overend t’ouwe n’en beperrekte dèèrmee d’óógte n’en de gròòtte van de wages in de jare veerteg, vijfteg en zesteg. Mar toen, in 1966, poliejester wier geïntrodeseerd in de Berregse bouwerswereld kon t’r in ene keer veul meer. ‘t Bouwe kon sneller, òòger en sterreker. “Citius, Altius, Fortius”, zoas ze bij de Olimpiese Speule zegge. Zonder d’r nou ’n éél technies pratje van te make was ’t gips nie mir
e zouwe nie mir wete da d’t ooit anders is gewist. Da Steketee allééneg voorop liep in d’n Intocht en d’n Optocht. Zonder één of twee kleine manne aan z’n zij in ok zo‘n pliesiepak as die van Steketee zellef. Ellem, sabel, schouwerversiersels, medallies. Alles wa d’ij ok et, ebbe zullie ok. Zellefs de trots waarmee ze zwaaie metter sabels en oe dasse d’r dumpke aan d’r nuske zette nar de mense lengst de roete van de stoet. Mar oe is da nou zo gekomme? D’r mot t’r toch één de n‘eerste zijn gewist?
A’K AAN BART DENK… A’k aan Bart denk, dan zien ik dieje beer van ’n vent in ’t bouwkot aan de Lindebaan, aanvoerder, of mot ik zegge “kappetein” van de Leutige Krabben, bezeg aan wir ‘n “Gròòte Groep mè Rijend Gedéélte”, goed vor ’n alleve straat Optocht, ‘n rots in de branding in alle ektiek van ‘t bouwpreses, vrije dage n’opnemend om de krejasie van da jaar te spuite.
A’k aan Bart denk, dan denk ik trug aan 1979, aan ’t méésterwerk, de Berregse replika van de Gouwe Koets*, en waar ik me n’eige nou nog voor m’n kop ken slaan, damme die nie in Berrege n’ebbe g’ouwe.
nie zee: “Wa vinde gij ier van?”, mar “Vinde gij ok nie, dà….? “ en o wee agge n’t dan in oewe kop aalde om ’t nie mè d’m ééns te zijn!
A’k aan Bart denk, dan zien ik dieje man in z’n lange gestripte kiel, lòòpend vóór z’n A-wage, zogenaamd om de sjefeur te leije, mar die z’n òòge meer en nadrukkelek gericht ware op ’t pebliek, vragend om ’n rejaksie.
A’k aan Bart denk, dan erinner ik m’neige n’ok ’n mens, die moeite n’ad mè loslate, zake n’overdrage aan ’n nuuwe ginnerasie, moeite mè tijje, die verandere: “Vinde gij ok nie, dà…?”
*nar ’n ontwerrep van Charles Brooijmans
A’k aan Bart denk, denk ik aan die A’k aan Bart denk, dan oor ik wir dieje vent, die altijd bevesteging zocht; die
nòòdeg, was t’r minder staal nòòdeg, omda poliejester lichter is en omda d’t sterreker is kon t’r òòger mee gebouwe worre. D’r gong dus ’n ééle wereld ope n’aan mogelek’ede. d’Eerste klup die mè poliejester aan de slag gong ware de Leutige Krabben, onder d’artistieke leiding van Bart Wittebròòd. Bart et iermee aan de wieg gestaan van '’t nuuwe bouwe'. Veul bouwklups volgde n’in ’t bouwe mè poliejester. Al eddet ok genogt nadele. Allereerst, ’t stinkt. Agge ooit ’s wagetjes ben wiste kij-
En witte wa nou ‘n éél gèèf toeval is? Datte zeun van Bart Wittebròòd aan de wieg sta van dees revelusie in ’t bouwe van de Bergse Vastenavendwages. Jan Wittebròòd. Ge zou dus kenne zegge: zo vader, zo zeun.
dagmiddag tege z’n zeun zee: “Motte gij nie naar ‘t (bouw)kot?”
A’k aan Bart denk, dan klinke wir de bevestegende woorde van ’n ééle ginnerasie bouwers: “Wa d’ik van die man geleerd eb…….”
Me schrijve 1957. Ans Verpale n’is dan vier jare n’oud. Zittend op ‘n schouwer kon tie d’n Intocht van da jaar éél gèèf overzien. Ans sting vor ‘t kefee van z’n ouwers, kefee Verpale n’in de Wouwsestraat, te wachte n’op Prins Nilles I mè z’n gevolleg. Trots as ‘n aap mè zeuve stèèrte n’op z’n nuuwe Steketeepakske da z’n moeder vor em ad gemakt. Z’n ellem, van pepiermesjee, was gemakt deur Sjarel Brooijmans. IJ ad d’r spesjaal ‘n kleimal vor gemakt. Op ‘t mement da Steketee, toen Janus Ver’oeve, ‘n vaste bezoeker van kefee Verpale, pesseerde en de kleine Ans zag zitte in z’n gèèf kestuum, ettie da kulleke van de schouwer genome en mocht Ans naast ‘m komme lòòpe. En nie allééneg d’n Intocht en Optocht van da jaar. Ok de vier jare dèèrnaar. Op z’n achtste von Ans z’n eige wel wa t‘oud geworre om nog ’n kleine Steketee te zijn. Z’n buurjonge n’et ’t dèèrnaar van ‘m overgenome. Die buurjonge kende wel or. As oudBurreger van onze stad, Peter van de Velde. Mar Ans Verpale was d’n eerste. D’n echte eerste kleine Steketee.
A’k aan Bart denk, dan mak ik names die ééle gròòte Berregse Vastenavend minnende geméénschap ’n diepe buiging, ’n diepe buiging en pet af vor die rondborstege mens, vor die beer van ’n vent en z’n onschatbare bijdrage aan de kontenuwieteit van ons gròòte geméénschapsféést. Zo za’k aan oe blijve denke, Bart Wittebrood.
beer van weleer, die, bekant geveld en bekant zonder asem op de leste zater-
mb
XXXVII
2013_Pagina_37_WT_LC.indd 1
21-01-13 07:07
DE KAPPER MAKT OE KNAPPER! Ten alle tijde!
Korte Parkstraat 11 | 4611 CT Bergen op Zoom. T. 0164-853773 | Maandag gesloten | Dinsdag, Woensdag, Donderdag van 08.00-18.30 uur. | Vrijdag van 08.00-20.00 uur. Zaterdag van 08.00-14.30 uur.
oplossen!
advertentie pagina 2013 bezig.indd 18
18-01-13 15:03
Ons è ‘t nie makkelijk. Dat wil ik ‘ier toch mar ‘s vertelle. Names ons oallemael, want me motte ‘t stiekum doen ee. In ’t donker gae me d’r op uut mee d’ auto. Mee onze boerekiel en ‘n stik hurdiene weggestoke in ‘n plestieke zak, zo gae dat à jaeren an ‘n stik. ‘K è lang m’n mond houwe, mà noe mot ‘t ‘r toch mar ‘s uut. Vanwege’ t motto van vantjaer ee. Leut, dat è m’n ier ommes noôit ee. Pelzier wè, mà nie zo dikkels as à julder leut è. Brood wè. En bolussen. Ma dat is nie jinder. En spele doe m’n eigelijk ok à nie. Vor ons is oalles serieus ee. Nou ja, af en toe ‘n grapje, mà noôit zo leuk as in Berrege. Bie julder is t’r echt humor, Bergse humor, ee. Van die moôie woordspeliengen in ‘t Krabbegats. Dat gae in ‘t Thools nie. Dat luk geweun nie. Oak à zegge me ier wel oudoe tegen mekoare, mà ‘t is toch anders, oak à klienkt ‘t best wè Bergs à ‘k dat zo ‘s rond m’n ‘eene beluustere ee. Onze tael verschil vò de rest nogà van wat à julder in Berrege gewend bin. Ons è oak geên prins. Onzen ‘oageid dat is de koneginne ee. Oak geên elftal en geên bandjes ier. Allênig de meziek, mà die speel eêl andere wiesjes. Mà m’n ‘ouwe wè carnaval. Mee steeds meêr mensen. Voral jongelui. Die bin d’r mee besmet, kom van schole ee, oamae gaen ze nae ’t Rijks. Dae lêre ze meêr dan à goed vò ulder is. Oak carneval ‘ouwe, ze schaeme d’r eige d’r nie meê vò, doen ‘t nie stiekem net as ons. Vastenaevend, dà klienk in ’t Thools nie goed. Ons è ‘ier trouwes wè ‘n braderie. Die noeme m’n oak geweun zo. Da’s oak eêl anders as bie julder. Krabbeforum of zoiets? ‘t Is net as mee de carneval Julder in Berrege liekene overà wè ‘n oare naem an te wille geven. Mee die braderie ‘ier, da’s wè leutig. Want dà’s de ênigste keêr in ‘t jaer dà julder over de brugge komme. Andersom mugge ons dan toch mee de carneval nae julder komme, toch? O jà, d’n Oesterdam wete julder schienbaer oak te leggen. Gezellig, oal die Bergenaers onder mekoare. Leutig oak, ons laete d’r oaltied onze ‘onden en paerden uut. Toch ouwe me wè van julder. En van julder carneval. Oak à vinde julder ons roar omdat me alleên mà oudoe kunne zegge. Mar à me komme, in onze kieltjes van de mart, jà dae komme m’n oak graeg, nou dan ouwe me wè onze mond dicht ‘oôr. Me verraje ons eige nie. À me bie julder bin, dan wille me as echte dweilers meedoen. Op de Dubbelstraete, die lei vlak bie Thole ee. Dat is bekan tuus. Oak vlak bie de mart. Die is donderdags ee. Me neme onze eige borreltjes mee. Van de drankzaek, ‘ier op Thole, want die è me wè. En me zette oallemael ‘n mombakkes op ee. De buren oeve ommes nie te weten dà me bie julder bin, want de buren wille oak nie dà me wete dà ulder d’r bin. En dan è m’n echt lol. Oe zegge julder dat oak à weêr? À je mà leut eit?
s kind was ik al gefassineerd deur ’t feneméén '’n Stéén'. 'K wòònde, as zeun van fietsemaker Lameir, op ’t Fort tegenover ’n bekant mitiese feguur. Leo van Geel, beter bekend as “Smidje van Geel”. Z’n werrekplaats achter ’t uis was ’n museejem. Gevuld mè stòòmlokemetieve op schaal, allef afgemakte bééld’ouwwerreke n’in out of stéén, ingewikkelde schetse van emzellef en Leonardo da Vinci, draai- en freesbanke n’en de geur van olie, metaal, lasse n’en vuur. Dees buurman leerde me schake, tekene n’en nam de tijd om alles uit te legge. IJ was ommes altijd bezeg mè nuuwe kestruksies. Dikkels in ’t teke van de Vastenavend. En... IJ kreeg jaar op jaar '’n Stéén’ toegekend. Soms mè d’n stellage, die ge vanuit ’t niks nege meter òòg kon optille. 'Ier worde opgelicht!' was de titel. Zo’n zelfgebouwde kraan zou nou derekt van straat g’aald worre, denk. Dan wir mè d’n kar vol mè visafval en ouwbakke bròòdjes. Leo gaf ze weg aan mense n’op de Dubbelstraat. De n’andere dag kwam tie lachend vertelle da 'de mense ‘t ok nog opvrate'. 'k Denk nog alzeleve da t’r toen éél veul dweile ziek zijn geworre dieje nacht. Z’n g’eim ebbik nooit nie ontdekt. Waarom kreeg tie nou toch ieleke keer '’n Stéén'? Later ebbik, mè m’n tenéélklupke, meegedaan op de maandagavend. In de drie jaar da me meedeeje krege me nooit '’n Stéén'. Swijle wa verbitterd, docht ik da d’t uitreike van 'de Stééne' gepaard ging mè vriendjespolletiek en ’n bietje 'ons ken ons'. De fermule vor suukses wier deur mijn nooit nie gevonde. ‘t Bleef wel knage n’or... Mar nou zien ’k wir kanse om '’t g’eim van de Smid' t’ontrafele. In één van de beste Vastenavendkefees van 't Krabbegat, ’t Prevoost, zit ik aan tafel mè d’t klupke 'Jakke n’en Jage'. Drie jaar geleeje ebbik di gezellege klupke lere kenne. Ik moes wel, want één d’r van is sinsdien m’n schòònvader. In eerste n’instansie wis ’k nie, da d’ok di gezelschap ’t keer op keer presteer de felbegéérde 'Stééngoeie Dweil' te bemachtege. Nouw prebeer ik t’achter’ale wa de g’eime formule n’is.
En ’t belangerijkste is datter altijd ’n verrassing in d'ekt zit.
't Is gin wedstrijd, mar 'n bekròòning D’r is wa onduidelek’eid over de start. Was ’t vijftien jaar geleeje? ’t Motto was “Krabbegat Avestad”, is’t nie? Evekes telle: 12 stééne, 2 kere nie en 2 kere nie meegedaan. Kortom in 1998 begonne n’as groep femilie n’en vriende mè d’n gezameleke liefde vor de dweilavend. Ons eerste n’ekt was “paal bove water”. De naam van ons klupke n’is ontstaan omda d’alles op het letste mement mot gebeure. Me komme bij mekaar en zegge dan “’t Wor niks dees jaar. Moeilek motto, gin tijd”. Dan zeg t’r één iemand iets, is ’t vijf menute stil en dan zegge d’r vier: “Da d'ist!”. Me moge n’ons idee nooit nie te vroeg krijge. De leut veraf is al éél geweldeg en netuurlek zijn me benuuwd of me ’n stéén magge krijge. Mar ’t is gin wedstrijd, ge kreg '’n Stéén' as bekròòning vor oew idee. Zellef leut ebbe en da d’overbrenge n’op ’t pebliek is belangerijk. ’t Gèèfste n’is as iemand drie dage later zeg: “’k Eb nouw toch iets gèèfs gezien!”.
Anekdotes? Leutegste erinneringe? Oew gèèfste ekts? d’Eerste keer! ’t 12 meter lange n’onderstel ebbe me mè de trekker op motte n’ale, onverantwoord! Tegeswoordeg sta veilig’eid verop. ’t Gong over ’t zwembad. Op dieje kar stinge n’alleve eipale, ’n kepléét gemetseld twalet en ‘n duikplank vor de kinders. Iervan wier greteg gebruik gemakt. Één van ons et in de buurt rondgereeje n’om ’t geluid van ’n werrekend eimesjien op te neme. Da gaf stik-stéén-veul kebaal op de Kaai. Geweldeg! Me n’ebbe n'ok één jaar nie meegedaan. Me zouwe n’iets doen mè klokke. ’n Éél jaar klokke gespaard, wel onderd! Zonder wijzers. Uiteindelek beslote me da d’t idee toch nie zo leuteg was. Dèèr zate me dan mè al die kepotte klokke, me ware kennelek da jaar nie éémaal bij de tijd. Of dieje ròòkstal! D’r sting ’n ròòkmesjien in mar die ging kepot en me n’adde rap ’n andere g’aald. Mar die sting nog op kontinu in plek van kleine
pufkes. Da gaf merakels veul ròòk en ’n òòp gesmolte pepkes. En ‘t t’ema 'Bus Tocht'; ’n enorreme bus waarin me mè bladblazers veul wind makte. Me wiere mè dieje bus in de Fortuinstraat aang’ouwe. Me mochte de Moeregreb nie in. ’t Bleke pliesies van buitenaf te zijn, ze snapte d’n ond z’n kont nie van de dweilavend. Uiteindelek zijn me 1,5 uur later lengst ’n omweg toch nog op de Kaai beland. Mette Spiritusschouw van fleet jaar ebbe me ’n ziek femilielid bezocht. Die kwam alzeleve kijke. IJ et vor ’t raam zitte kijke n’en geweldeg genote. En netuurlek is altijd d‘afsluiting in ’t Prevoost. Kenne ze n'oe, omdagge zo dikkels ''n Stéén' et gekrege? "Neeje!" is 't antwoord reseluut. Me n’ebbe ’n g’eime fermule. Me bedenke n’iets wa me zellef leuteg zouwe vinne n’as me maandagaved over Kaai zouwe dweile. Ieleke keer prebere me ’t motto te verwerreke n’of t’r ’n draai aan te geve.
Oe wor ik ok ''n Stééngoeie Dweil'? Ge mot ’t simpel ouwe, dus gin motto mè vijf zinne. Dèèrneffe, zurreg dagge mobiel zijt. De 'G'eime Kemissie', die oe nomineert vor ''n Stéén' lopte zo eerder tege n't lijf en ge ken oew ekt opvoere waar of da d't druk is. Polletiek ken wel, mar allééneg mè veul umor. D’r zijn zeker ongeschreve regels, mar die vertelle me nie. Ouw oe aan de veileg'eidsregels. En ok belangerijk: “As ’t al gedaan is, werrekt ’t nie”. Keklusie ‘t G’eim is éél simpel: “If joe kant biet dem dzjoin dem!”. Da’s Berregs vor “agge d’r nie van ken winne motte messe mee doen”. Dees jaar za’k éél on’erkenbaar meedoen mette dweilavend in ’t gezelschap “Jakke n’en Jage”. Da mag van zullie want ik zijn aangetrouwd. Dan wor vor mijn de kans gròòt da d’ok op mijn schouwke “’n Stéén” ken prijke. 't Is gin zeker'eid or, mar ik ga d’r t’uis vast plek vor make! Oudoe en agge mar ''n Steen' et! Drebus
BONdeg gezeed è d‘t Neuzebal is ‘t dan eindelek wir zo wijd! Dan mag ‘k wir doen waar da‘k goed in zijn: Krabbe n’ellepe aan al da lekkers van achter de tòòge van ‘t Krabbegat. Pilskes, Jantjes, borreltjes, sneeuwwitjes, ròòdkapjes en cola’s. Ge kun ’t nie opnoeme of ik zurreg d’r vor. Dròòge worst of ’n amburreger? Gin prebleem, ‘k reken wel evekes af. Netuurlek is ’t wir evekes wenne aan m’n nuuwe kleur en òòpt èèl ‘t Krabbegat stiekem ardop da’k nie duurder zijn geworre. Mè d’t Neuzebal wor ik aandachteg van vore en van achter bekeke. As de Krabbe wir aan m’n nuuwe smoel zijn gewend, wor t’r nie mir zuineg mè mijn omgegaan. Ard’andig worre de stiekskes van m’nne buik getrokke en XXXV
wor ‘k zonder te kijke en impesant op de tòòg gegooid. Nie één keer, mar zo ‘n èèle Vastenavend deur! Mette Krabbefoor staan ‘k vor ’t lest nogges in ’t zonneke, mar da’s a’k geluk eb. ’t Kom swijle vor, da’k alléén of mè d’andere, achterblef in ’n Vastenavendjaske of –broek. A’k dan wir mè d’Ellef-Ellef tevoorschijn kom, zijn’k gin dubbeltje meer wèèrd. Mar za‘k oe nouw ’s vertelle wa da’k ’t méést leutege vin mette Vastenavend? ’t Leutegste vin ‘k nog wel de blije gezichte van de kleine jong asse mè d’n rietje, ‘n snoepzakske of twee (!) zakskes sjips. Dan voel ‘k m’n eige nog mir wèèrd as da’k al zijn. Want zukke gezichte zijn goud wèèrd en da vor minder dan twee euro!
SABIC BERGEN OP ZOOM SABIC is een van de grootste
vendo pro strenui populus
projecten in de omgeving.
INSPIRATIONEM STRENUI POPULUS ANNO MMX inspiratie voor
www.sabic-bergenopzoom.nl
ondernemers
sinds 2010
w w w. p l u s h o m m e s . co m
Na Leut, Bròòd en Speule...
g a d Open
Eerlek in ‘n
werrem bad!
2 MAART 200 1uu3r 10.0015.0
BADKAMERS EN INSTALLATIETECHNIEK
VMBO
e d n e r e Kwejtat arsactie! voor
Oude Moerstraatsebaan 6 I Bergen op Zoom I tel. 0164-650270 I www.lindhoutbadkamers.nl
Wij maken uw nieuwe badkamer of toilet met:
t.POUBHFFOJOTUBMMBUJFEPPSFJHFO WBLTQFDJBMJTUFO t4USBLLFQMBOOJOH t;FFSLPSUFNPOUBHFUJKE t7BOBGTMPPQUPUBBOEFPQMFWFSJOH tKBBSHBSBOUJFPQBMMFT
7BOHFFO badeendje
FONBBLLBOT PQFFO
iPad
"DUJFMPPQUUPUNBBSU WSBBHOBBSEFWPPSXBBSEFO
/JFULMBBSCJOOFOBGHFTQSPLFOUFSNJKO %BOLSJKHUVVXCBELBNFS
GRATIS!
WSBBHOBBSEF WPPSXBBSEFO
Oude Moerstraatsebaan 6 | Bergen op Zoom | Tel. 0164 - 65 02 70
www.lindhoutbadkamers.nl
advertentie pagina 2013 bezig.indd 17
WWW.PRINSENTUINHALSTEREN.NL | WWW.TBERGSEVMBO.NL | WWW.WESTERPOORTTHOLEN.NL WP71-1112
18-01-13 15:03
