Wat kun je in een tekening lezen? pagina 3

28

april 2012

accentueel is een uitgave van de stichting accentscholengroep

Wat kun je in een tekening lezen? pagina 3

Hoe een tekenhobby tot passie geworden is 4 5 6 7 8 9 10 12 15 16

Accentscholen nu en straks Mogen scholen onbegrensd leerlingen werven? Accent bouwt ‘breed’ voor straks (3) Tijdelijk verhuizen Leraar 2020 een krachtig beroep GMR: aan de slag met visie! De week van Job van Essen Scholennieuws Internationale uitwisseling met de Ludgerusschule uit Bocholt Stelt zich voor: cbs Barlo, Aalten

11

de hobby van… Marina Aalderink

colofon: Accentueel verschijnt 3 maal per jaar in een oplage van 900 exemplaren (bestemd voor leden van het bestuur, de schoolteams, de ouderraden, medezeggenschapsraden en leden van Accent-Plus).

Tekenen is mijn hobby. Tekentherapie mijn passie!

redactie: Hilde Haanstra Jan van Herksen Wim Jansen Ben Lammers (vormgeving) Jan Baars (correctie)

TEVREDEN

B

en je tevreden? Heel simpel; als het goed gaat zeg je ‘ja’ en gaat het wat minder dan wordt het al gauw een ‘mwah’ of ‘nee’. Toch ligt eigenlijk wat genuanceerder. Tevreden zijn is niet alleen een kwestie van ‘het zit mee’ of ‘het zit tegen’, maar dat je vrede hebt met je leven en de omstandigheden waarin dat leven zich afspeelt. Ook als het goed gaat, kan je heel ontevreden zijn. Tevredenheid is een beleving die min of meer los staat van omstandigheden. De bijbel geeft daar in Fillippenzen 4:11 een mooie tekst voor: “Ik heb geleerd met de omstandigheden waarin ik verkeer, genoegen te nemen” (NBG). De persoon waarom het hier gaat, zat in zwaar weer.

redactieadres: Accentueel ‘t Warmelinck Kruisdijk 17 7122 JX Aalten e-mail: [email protected]

Een metafoor: Een boer is niet tevreden met zijn boerderij. Hij moppert over de vette koeien die door zijn weiland sjokken. Al dat vele werk… je zou er hoofdpijn van krijgen. Hij belt een makelaar en maakt plannen om de boel te verkopen. De makelaar stelt een advertentie op en legt de tekst ter goedkeuring voor aan de boer. In de tekst wordt een schattig boerderijtje omschreven in een ideale omgeving; stil en vredig, omgeven met heuvels en sappig grasland, verkwikt door een fris meertje en gezegend met een gezonde veestapel. Nadat de boer de tekst voor de tweede keer leest neemt hij een besluit: “Ik ben van gedachten veranderd en verkoop toch niet. Ik ben al mijn hele leven op zoek naar een plekje zoals dit.”

De Accentscholen zijn: gemeente Aalten CBS Barlo De Broekhof Ds van Dijkschool Groen van Prinstererschool De Höve De Klimop nieuwHessen ‘t Möllenveld De Triangel ‘t Warmelinck ‘t Welink

Hoe zijn onze omstandigheden? We leven in een tijd waarin er veel gebeurt en verandert. Ook binnen onze organisatie. Naast het geven van onderwijs wordt veel ondersteuning gevraagd voor onze kinderen. Zo veel dat we hiervoor van de minister zelfs het woord ‘zorg’ niet meer mogen gebruiken !! Wel wordt van ons inspirerend en passend onderwijs verwacht, ondanks krimp, crisis, bezuiniging en ander zwaar weer. Een uitdaging om dit alles te (blijven) doen in de geest van TEVREDENHEID !

gemeente Oost Gelre Talent De Hoeksteen Groenlo

gemeente Oude IJsselstreek De Hoeksteen Gendringen Bontebrugschool Maranathaschool Kon.Wilhelminaschool Varsseveld De Knienenbult

gemeente Winterswijk Julianaschool Emmaschool Kon.Wilhelminaschool Prins Willem Alexanderschool

Het aprilnummer van Accentueel geeft weer een frisse inkijk in onze dynamische en veelkleurige organisatie. Naast familieaangelegenheden, hobby’s en een kennismaking met jong talent is er ook plek voor een aantal actuele schoolzaken. In dit nummer ook een artikel over de gevolgen voor een school als vanwege nieuwbouw een tijdelijk onderkomen moet worden betrokken. Job van Essen vertelt iets over zijn ervaringen met het fenomeen ‘koppelscholen’. Ook in dit nummer een artikel over internationale contacten met een Duitse school. Tijdens de directeurentweedaagse eind maart 2012 is ruim aandacht besteed aan het onderwerp ‘krimp’. Peter Putman geeft in een artikel de hoofdlijnen aan. Dit onderwerp zal de komende tijd veel aan de orde komen. Ook ontbreken de Accent-Plussers en de GMR in dit nummer niet. De redactie beraadt zich de komende tijd op nieuwe rubrieken. We willen bijvoorbeeld wat meer aandacht voor onze oud-medewerkers in de vorm van interviews (Hoe gaat het met….). De respons op de vaste rubriek ‘De stelling’ geeft aan dat hiervoor onvoldoende draagvlak is. We zullen daar dan ook mee stoppen. Ook staan wij open voor nieuwe ideeën vanuit onze lezersgroep. We horen het graag. Allen een fijne meivakantie toegewenst. Enneh…veel tevredenheid. Wim Jansen

2

www.accentscholengroep.nl

M

ijn naam is Marina Aalderink. Getrouwd met Klaas en moeder van 3 prachtige dochters. Ik werk al bijna 25 jaar in het onderwijs, waarvan 15 jaar op de Klimop in Lintelo. Vanaf het moment dat ik een potlood kon vasthouden tot op de dag van vandaag teken ik al. In 2007 stuitte ik per toeval op de site van De KOLAM, opleidingsschool voor Kunst en Communicatie in Zutphen. Er ging een wereld voor mij open! Na een toelatingsgesprek begon ik in januari 2008 met de vierenhalf­ jarige opleiding tot tekentherapeut. In het eerste jaar heb ik aan verschillende thema’s gewerkt, die de basis vormen voor het vak van tekentherapeut. Stromingsbeelden, geometrie, perspectief, spiralen, kruisen, kleuren, energetisch tekenen en nog veel meer onderwerpen kwamen aan bod. Het jaar heb ik afgesloten met een eind­ presentatie over hoe kinderen met bepaalde gedragsproblemen geholpen kunnen worden door deze technieken gericht in te zetten. Hilde, een vriendin en collega uit de buurt van Coevorden had een meisje in de klas dat geen contact maakte. Hilde mailde de tekeningen en ik gaf haar aanwijzingen hoe verder te gaan. Geweldig hoe het kind beetje voor beetje steeds opener werd. Mede daardoor hield ik ook een goede presentatie met een serie tekeningen waar je een duidelijke ontwikkeling in zag. In het tweede jaar heb ik mijn autobiografie geschreven en moest ik in leertherapie bij mijn mentor Ingeborg. Steeds weer onder­

ging ik sessies naar aanleiding van mijn eigen biografie. Soms heel heftig. Het proces dat ik doormaakte en de vele manieren van observaties, waren nodig om me later in anderen in te kunnen leven. Na het tweede jaar begon ik aan de vervolg­ opleiding voor holistisch tekendocent. Een geweldig jaar! Behalve dat ik leerde om goede holistische tekenlessen (naast de aandacht die gegeven wordt aan het tekenen, richt je je ook op het denken en het voelen) te maken, leerde ik ook heel veel technieken en kreeg ik veel huiswerkopdrachten, die me “verplicht” aan het tekenen zetten, heerlijk! Ik kreeg ook greep op de koppeling tussen een gesteld doel of wens, het kiezen van materiaal, technieken, thema’s en procesvoering en bijpassend lichaamswerk. Lichaamswerk laat je voelen en dat is heel erg belangrijk! In december 2010 behaalde ik mijn diploma voor tekendocent vanuit een holistische mensvisie. De garage thuis werd omgetoverd tot een prachtig(e) atelier/ praktijk met de naam “Doedel­Art”, waar ik ondertussen cursussen geef aan kleine groepjes kinderen en volwassenen. Tekenervaring is niet nodig. Het gaat om het proces. Behalve het geven van holistische tekenlessen en workshops heb ik met het team van Talent uit Lichtenvoorde gewerkt aan schilderijen voor hun school, en heb ik voor de opening van het kunstproject van de Hoeksteen in Gendringen kunstwerken gemaakt met ouders

en leerkrachten (te zien op hun site). Geweldig om te doen en te merken dat de leerkrachten daarna zo enthousiast met de kinderen aan de slag gaan. Ook geef ik regelmatig workshops in het Kulturhus in Lintelo. Inmiddels ben ik met mijn laatste jaar bezig en hoop ik eind dit jaar te slagen als teken­ therapeut. Het is een pittige opleiding, maar erg leuk. Eén keer in de veertien dagen heb ik een hele dag les in Zutphen. Elke keer komt er een ander thema aan bod, waar we die dag mee aan het werk gaan. Thuis, in mijn praktijk, oefen ik met allerlei proefpersonen, volwassenen en kinderen. Na een sessie maak ik een uitgebreid verslag en dat stuur ik op naar mijn mentor die het op alle punten onderzoekt. Dat krijg ik dan weer afgetekend terug. Vaak met opmerkingen en adviezen, die ik weer voor een volgende sessie kan gebruiken. Mensen weten vaak niet wat ze ver wachten moeten en staan dan versteld over wat je in een tekening kunt lezen. Zij komen met een hulpvraag en dan geef ik de opdracht om een tekening te maken. Door samen naar de tekentaal te kijken, leert de cliënt op een andere manier naar zijn/haar klacht of zichzelf te kijken. Ze kunnen er mee aan het werk en zo wordt het proces in werking gezet. Het doel van tekentherapie is dat je je bewust wordt van je eigen gedrag, handelen en patronen en dat je deze aanvaardt en integreert in je eigen leven. Je weet namelijk

3

Vervolg op pagina 5

Accentscholen… nu en straks! D

e DirecteurenTweeDaagse van eind maart 2012 stond in het teken van de krimp in leerlingaantallen. Wat betekent dit voor de Accentscholen, nu en straks? De Achterhoekse bevolking vergrijst, ontgroent en krimpt. In het basisonderwijs komen de gevolgen hiervan harder en eerder aan dan in andere sectoren. Het aantal kinderen daalt immers sneller dan de bevolking als geheel. De verwachte daling van het aantal leerlingen in de vier gemeenten (Aalten, Oost­Gelre, Oude IJsselstreek en Winterswijk) waar onze basisscholen onderwijs verzorgen, is gemiddeld ruim 1,5 % per jaar. Over 10 jaar betekent dat een daling van ongeveer 500 leerlingen op onze Accentscholen. Naar verwachting zullen de basisscholen in alle Achterhoekse gemeenten het in 2020 ongeveer met 7000 leerlingen minder moeten doen dan nu (van 33.000 leerlingen naar 26.000 leerlingen). In de huidige krimpregio’s (Groningen, Friesland, Zeeland, Limburg) zijn de gevolgen al duidelijk zichtbaar. Leerkrachten worden overgeplaatst of ontslagen. Jonge leerkrachten hebben moeite om werk te vinden. De gemiddelde leeftijd van het lerarenkorps stijgt. Scholen worden gesloten of gaan samen. Schoolbesturen fuseren. Minder leerlingen betekent minder inkomsten. Het probleem hierbij is dat de uitgaven niet evenredig afnemen met de afname van de inkomsten. Om goed te kunnen blijven functioneren als AccentScholengroep is het belangrijk dat wij ons tijdig voorbereiden op de krimp en ons aanpassen aan de nieuwe situatie. We moeten onze ogen niet sluiten voor de negatieve gevolgen van de krimp. Niets doen is geen optie! Wij zijn echter ook van mening dat we ons door de gevolgen van de krimp niet uit het veld moeten laten slaan. De krimp biedt ons nieuwe kansen om keuzes te maken en om nieuwe uitdagingen aan te gaan! Met deze positieve en toekomst gerichte insteek willen we samen met alle belanghebbenden aan de slag voor blijvend verantwoord goed onderwijs. De DirecteurenTweeDaagse heeft ons goed verder geholpen. Alle directeuren zijn zich er terdege van bewust dat de noodzakelijke maatregelen die getroffen moeten worden om een antwoord te geven op de krimp verder reiken dan de eigen school (omgeving). Vooral het belang van de continuïteit van kwalitatief verantwoord onderwijs voor alle Achterhoekse kinderen staat hierbij voorop! In oktober / november 2012 organiseren we een Accent­brede conferentie rond het thema “Krimp” voor alle Accent­medewerkers, leden van de (gemeenschappelijke) medezeggen­ schapsraden, Raad van Toezicht, gemeentebesturen en collega­schoolbesturen.

Vervolg van pagina 3

zelf wat goed voor je is! Zo kunnen thema’s zoals geboorte, vriendschap, liefde, verlies, scheiding, woede, onzekerheid, ziekte of een sterfgeval aan bod komen. Welke rol spelen ze in jouw leven? Je gaat verbanden tussen deze thema’s leggen. Een tekening is een soort plattegrond van je onbewuste. Een tekening liegt niet. Het lichaam geeft informatie vrij via je motoriek… in beelden, energie en symbolen. Die kunnen je nogal verwarren, het is een nieuwe taal, en ik help de cliënt met het vinden van de betekenis van die taal. Zo kun je ook zoveel in een kindertekening zien..... In een groep kun je, door een groepswerk te laten maken, de kinderen bewust laten worden van hun plek in de groep. “Juf ik zie mezelf bijna niet”, was de opmerking van een hele verlegen, teruggetrokken leerling. Door haar daar bewust van te laten worden en door haar zichzelf zichtbaar te laten maken zet je een proces in werking. Het is geweldig om te zien en te merken wat het met kinderen doet. Een meisje, dat ik in therapie had, tekende alles van bovenaf. Ze had veel meegemaakt en liet op deze manier duidelijk zien dat ze overzicht nodig had. Door een boekje te maken over de dingen die ze meegemaakt had, en dat te begeleiden, kon ze alles op een rijtje zetten en zag ik haar veranderen. Een kind laat in de tekening zien waar en welke hulp het nodig heeft. Wat zou het goed zijn om op iedere school een tekentherapeut te kunnen inzetten. Om het kind zélf te laten “vertellen” wat het nodig heeft!

Mogen scholen onbegrensd leerlingen werven om zo in stand te blijven? Nederland krijgt de komende jaren te maken met een sterke daling van het leerlingenaantal. Volgens voorspellingen van het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) krijgt tot 2040 meer dan een derde van alle gemeenten te maken met een afname van de bevolking als gevolg van vergrijzing en daling van het aantal geboorten. Het CBS voorziet dan ook dat de leerlingenpopulatie tot 2015 met 10% (150.000 leerlingen) afneemt. In datzelfde jaar hebben we op Accent-niveau een terugloop van 200 leerlingen. Dat loopt op tot 700 leerlingen in 2025. Een mogelijkheid voor scholen om deels aan deze krimp te ontkomen is het onbegrensd werven van leerlingen.

T

erugloop in het leerlingenaantal is voor elke school een vervelend gegeven. De school wil het liefst zijn populatie op peil houden en/of uitbreiden om ingezet beleid te kunnen blijven uitvoeren of zelfs om als school in stand te kunnen blijven. Als scholen ‘onbegrensd gaan werven’ denk ik aan reclame maken op alle gebied. De schoolstrijd hebben we gelukkig achter ons. Ouders kiezen tegenwoordig welover­ wogen voor de school van hun kind. Vaak minder op grond van denominatie of nabij­ heid en meer op grond van kwaliteit. Dat is wat elk kind niet alleen nodig heeft maar ook waar het rècht op heeft, namelijk een kwalitatief goede school. Wanneer is een school kwalitatief goed? Is dat de school die goed scoort in tevreden­ heidsonderzoeken gehouden onder ouders, leerlingen en leerkrachten? Is dat de school met een goed inspectierapport? Dit telt zeker

mee, maar het zijn niet de belangrijkste criteria om een goede school te definiëren. Uit onderzoek is gebleken, dat de volgende twee factoren een belangrijke invloed hebben op de kwaliteit van het onderwijs: 1. Goede instructie (goede leerkrachten, waarbij de leerkracht de spil is van goed onderwijs en de relatie leerling­ leerkracht is daarbij van essentieel belang). 2 Onderwijskundig leiderschap (een schoolleider die inspireert waar het nodig is en stuurt waar het moet. Ook ouderbetrokkenheid is een punt dat zeer van belang is. Als een ouder belang­ stelling toont voor wat het kind op school leert en hier voldoende aandacht aan besteedt, heeft dat voor 46% invloed op de ontwikkeling van een kind. Samenwerking met ouders is dus van groot belang. Als scholen hun kwaliteit gebruiken om te werven, vind ik dat een prima middel.

Wil je meer weten? Kijk dan op: www.Doedel-Art.nl of kom een keer langs!

Elke school moet bij het toelaten van leer­ lingen goed afwegen of ze tegemoet kunnen komen aan de onderwijs­ en ondersteunings­ behoeften van deze kinderen. Ook gaande­ weg de rit moet steeds goed geëvalueerd worden of dit nog steeds het geval is. Zo gauw blijkt dat een school bij een leerling met speciale onderwijsbehoeften niet meer in voldoende mate tegemoet kan komen aan wat het kind nodig heeft, moet er een traject op bovenschools niveau worden ingezet. Als daarna blijkt dat dit onvoldoende oplevert, moet gekeken worden of er een andere school is die dit wel kan. Het mag dus nooit zo zijn dat een school leerlingen aanneemt of houdt enkel op grond van het op peil houden van haar populatie of om in stand te kunnen blijven zonder dat er rekening wordt gehouden met het in voldoende mate afstemmen op wat elk kind nodig heeft. Een goede manier om als school de krimp het hoofd te bieden is om je als school te profileren. Zorg dat je herkenbaar bent en stem met de visie van de school af op de behoeften van de samenleving. Wat hebben wij te bieden en wat vraagt de markt van ons. Een brede school biedt veel voorzieningen onder één dak. Een kwalitatief goede school biedt kinderen optimale kansen. Riny Kappert

Peter Putman

Check je pensioen en kijk eens wat je allemaal nog kunt doen Als je gepensioneerd wordt, krijg je pensioen. Daarmee vertellen we niks nieuws. Van het ABP, ons pensioenfonds, krijg je straks ABP OuderdomsPensioen of ABP Keuze Pensioen. Uit die laatste naam kun je al opmaken dat er rond je pensioen iets te kiezen valt. Pensioen is niet dichtgetimmerd. Werknemers, ouder dan 50 jaar, zijn vaak al pensioenbewuster dan hun jongere collega’s, maar kennen nog niet alle mogelijkheden van ABP KeuzePensioen. Pensioen kun je aanpassen aan jouw persoonlijke situatie. Het loont de moeite om daar eens naar te kijken.

10 4

ABP is een actie gestart om je te helpen (meer) inzicht te krijgen in je pensioen. De naam van de actie: Check je pensioen. Accent werkt daar graag aan mee. Accent voelt zich er namelijk verantwoordelijk voor dat jij een helder beeld hebt van jouw pensioen. Zodat je later niet voor verrassingen komt te staan. En dat je gebruik maakt van alle mogelijkheden die er zijn om jouw pensioen aan jouw wensen aan te passen. Nu is het tegenwoordig gelukkig tamelijk eenvoudig om zicht te krijgen op je

pensioen en je keuzemogelijkheden. Op MijnABP krijg je met behulp van grafieken inzicht in de nettobedragen die jij kunt verwachten. In één oogopslag zie je of jouw pensioen goed is geregeld. Je ziet de effecten van de keuzes die je hebt. Stoppen met werken, ergens vanaf je 60ste? Helemaal stoppen of gedeeltelijk? MijnABP zorgt ervoor dat je straks niet voor verrassingen komt te staan. Van het ABP krijgen alle collega’s die 50 jaar of ouder zijn een kaart. Daarop staat nog eens precies hoe je gebruik kunt maken van MijnABP.

Voor meer informatie over de actie kun je terecht op deze link: http://www.abp.nl/over-pensioen/ hoeveel-pensioen/mijn-abp.asp Als je de link opent, kom je op een pagina van abp.nl en krijg je een filmpje te zien over MijnABP. Zeer informatief en zeer verhelderend. Op MijnABP en abp.nl kun je 24 uur per dag terecht met je vragen. Maar misschien heb je behoefte aan nog meer informatie? Dan is de digitale nieuwsbrief van het ABP interessant voor jou. Aanmelden gaat heel eenvoudig via

www.abpnieuwsbrief.nl en het kost je helemaal niks. Minstens 12 keer per jaar krijg je dan de ABP Nieuwsbrief, vol nieuws en tips uit pensioenland. Harry Nienhuis

5

3

Accent bouwt ‘breed’ voor straks…

Tijdelijk verhuizen Tijdelijk verhuizen van een school… niemand doet het graag maar soms kan het niet anders. Binnen Accent zijn op dit moment zelfs 2 scholen gehuisvest op een noodlocatie. CBS ‘tWelink is tijdelijk in een bestaand schoolgebouw in Dinxperlo ondergebracht en de Maranathaschool in 3 verschillende ruimten in Varsseveld. In beide gevallen ligt nieuwbouw in het vooruitzicht. In dit artikel twee verhalen om een indruk te geven van de impact van tijdelijk verhuizen.

Wat komt er op je af als je school tijdelijk moet verhuizen naar een noodlocatie?

Bosmark Dinxperlo: Het eind is in zicht… een prachtig schoolgebouw met kindercentrum nadert zijn voltooiing.

Meeander Varsseveld: Het slopen en bouwrijp maken is klaar; de opbouw naar een mooi eindresultaat is begonnen.

PWA Winterswijk: met twee scholen en een kindercentrum aan de ontwerptafel: het wordt een gebouw met ronde vormen om een kloppend hart voor de gezamenlijke beweegruimten.

KWS Winterswijk: de bouw van een extra lokaal is in volle gang; nu nog het kindercentrum.

6

Maranatha: Het verlaten van de ‘eigen stek’ en het betrekken van een tijdelijk onderkomen brengt veel teweeg. Als team heb je gewerkt in niet ‘zomaar’ een gebouw, maar in ‘ons’ gebouw, een school waar je trots op bent en waar je lief en leed deelt; waar je kinderen hebt zien komen en gaan. Bij een verhuizing voel je die emotie. Als leerkracht vorm je je een beeld van de nieuwe werkplek, je selecteert materialen die mee moeten en die weg kunnen. En de directeur moet alles goed vastleggen in een draaiboek. Als je van groot naar klein gaat, verdeeld over 3 gebouwen, moet je zoeken naar ruimte en de materialen verdelen over de plekken. Veel spullen kunnen weg, sommige zaken gaan naar een tijdelijke opslag. Het inpakken en stickeren van de dozen met de plaats van bestemming is een heel gedoe. Elke ruimte die je in gebruik neemt heeft een code voor de verhuizers. ICT­zaken moeten goed worden gepland, overleg met de gemeente en leverancier van noodlokalen, grondwerk voor fundatie en sleuven voor bekabeling etc. De Maranathaschool zit nu deels in en deels naast de Kon. Wilhelminaschool in gebouw El Bethel en enkele separate noodunits. Al met al zijn nu 300 leerlingen samengebracht in drie naburige ruimten. Ook de verkeersafwikkeling moet veilig en gladjes verlopen. De straat is er eigenlijk niet op berekend. Goed overleg met gemeente en wijkagent is dan nodig. De speelruimte op het plein is niet toereikend voor alle leerlingen tegelijk, dus de pauzetijden worden onder de loep genomen en ook de overblijfregeling is een punt van aandacht.

Welink: Toen duidelijk werd dat er nieuw­ bouw gerealiseerd zou gaan worden en dat de school tijdelijk elders onderdak moest, was het eerste dat mij door het hoofd schoot: Opruimen! Op verschillende momenten in het jaar werd er een grote container geregeld en is er heel veel oude meuk weggegaan. Dat scheelde aanzienlijk in de verhuislast. ’t Welink verkeerde in de luxe positie dat we onze intrek konden nemen in een schoolgebouw, dat net verlaten was door obs de Wegwijzer. Qua lokalen was dit helemaal passend; zeker vanwege de grote extra zolderruimte. Volgende actie was het verhuisbedrijf. Duidelijk werd dat de verhuizing op één dag kon plaatsvinden. Omdat we al vroeg beschikten over verhuisdozen, kon ieder geleidelijk zijn zaken inpakken. Alles werd voorzien van stickers met daarop de plek van bestemming. Eigenlijk net als bij een ‘privé­ verhuizing’. Daarnaast moest op de tijdelijke locatie natuurlijk ook de digitale infrastructuur in orde gemaakt worden. Ook dit kon geregeld worden op één dag, net vooraf­ gaand aan de verhuizing. Wat ook geregeld diende te worden was de energie­levering en de doorzend­ service van TNT Post. Rondom de verhuizing hadden de leer­ lingen drie vrije dagen. Eén dag waarop alle medewerkers de grote zaken konden inpakken, één dag van de daadwerkelijke verhuizing en één dag om in te richten.

De dag van de verhuizing was wel even aanpoten, want de verhuizers gingen sneller dan iedereen dacht. Maar terugkijkend was het een geslaagde operatie.

Wat doet de overstap met kinderen? Maranatha: Heel verschillend. Er zijn kinderen die zich ernstig zorgen maken over de locatie en er zijn kinderen ‘die wel zien wat er van komt’. Na Sinterklaas en Kerst kwam dit er nog bovenop. We zijn voor de kerstvakantie in een grote optocht de tijdelijke locatie gaan verkennen en werden gastvrij ontvangen door team en leerlingen van de Kon. Wilhelminaschool die ons wegwijs maakten in de school: waar zijn de toiletten, waar de kapstokken, enz. Alles in de tijdelijke huisvesting was toen nog leeg en ongezellig, maar je weet tenminste waar je terecht komt. Toen we na de kerstvakantie in optocht naar de tijdelijke locatie gingen, wisten we waar we terecht kwamen en wat was de verrassing groot toen we gezellig ingerichte lokalen aantroffen. Hulde voor de teamleden. Hulde ook aan de gebruikers van El Bethel: de dames van de Welfare van het Rode Kruis in Varsseveld die een deel van de hun vertrouwde ruimte aan ons beschikbaar hebben gesteld en dhr. Ben Arentsen van de EHBO, ook huurder van El Bethel, die in alles medewerking heeft verleend.

7

Welink: Natuurlijk heeft zo’n ver­ huizing impact op de kinderen. De tijd voor de verhuizing ontstaat er al de nodige onrust. Veel vragen konden worden weggenomen door al vroeg met de groep een kijkje te nemen op de tijdelijke locatie. Daarnaast hebben de kinderen geholpen met inpakken en hebben ze ook een eigen verhuisdoos gemaakt. Op de laatste dag dat de kinderen in hun oude gebouw waren, hebben we er een feestdag van gemaakt. Een optreden voor de kinderen en een lange optocht, waarbij de kinderen hun verhuisdoos meenamen naar de nieuwe locatie. Dit alles maakte dat de kinderen na het weekend op een bekende plek kwamen en eigenlijk probleemloos de draad weer konden oppakken. Het blijkt maar weer dat kinderen zich heel makkelijk aan een nieuwe situatie aanpassen.

Wat doet dit met teamleden? Maranatha: Doordat we verspreid zitten over verschillende ruimtes: twee lokalen in de KWS, twee lokalen in El Bethel, één lokaal in de noodunits, is het gevoel van een ‘eigen club’ wat verdwenen; de een drinkt koffie in de school; anderen in El Bethel; de directeur en de hulpklas zitten op de nevenvestiging Heelweg en de IB­er op verschillende locaties… vul maar in wat dit met je als team doet. Welink: De teamleden zijn vanaf het begin betrokken geweest bij het proces. Natuurlijk komt het er voor hen allemaal wel even bij, maar het lonkend perspectief van een nieuwe school vergoedt veel. Juist in deze fase was het “samen school zijn” sterk aanwezig. Flexibiliteit is in de verhuisperiode natuurlijk ook een belangrijk uitgangs­ punt. Dat toonde een ieder in grote mate.

Zijn er leuke en of vervelende gebeurtenissen geweest? Maranatha: Vervelende gebeurte­ nissen hebben we gelukkig niet echt gehad. Wel een lekkend dak in het noodlokaal waardoor een ruimte onder water stond in de kerstvakantie; een elektrische verwarmingskachel in het noodlokaal die het in de koudste week van het jaar opgeeft. Ook groep 5 in El Bethel zat een ochtend in de kou. Gelukkig hadden we hulp van een opa van leerlingen van onze school. Hij heeft enorm veel klusjes gedaan.

8

Op dat moment merk je hoe belangrijk het is om op elkaar te kunnen rekenen. De ouderraad heeft ook diverse zaken opgepakt. Vaders hebben buitenspeel­ toestellen opgenomen en opgeslagen. Leuke gebeurtenissen: de hartverwar­ mende afscheidsmiddag eind december voor oud­leerlingen en andere betrokkenen. Hiermee werd een stukje geschiedenis afgesloten.

de Meeander Christelijke school voor basisonderwijs

Z

Welink: Geen echte vervelende gebeurtenissen. Als er dan toch iets genoemd moet worden: er was enige onduidelijkheid over wie voor welke ruimte verantwoordelijk was bij de verhuizing. Hierdoor werden de ver­ huizers soms met verrassend volle kasten of bergingen geconfronteerd. Dat had anders gemoeten. Leuke gebeurtenissen: de laatste schooldag in het Welinkgebouw was onvergetelijk. Het optreden voor de kinderen in de Eurohal en de lawaai­ optocht waren geweldige evenementen. Daarnaast is de afscheidsdag van ’t Welink in ieders geheugen gegrift. Veel oud­leerlingen bezochten de school en herinneringen werden opgehaald. De medewerking van Gelre FM, die live verslag deed speelde daarbij mee. Ook de afsluiting met een knallend vuurwerk was bijzonder. Eigenlijk was de hele verhuizing één groot feest.

oals u wellicht weet werken de Koningin Wilhelminaschool en de Maranthaschool in Varsseveld al geruime tijd aan een fusietraject tussen de beide scholen. Enige tijd geleden is op beide scholen een wedstrijd uitgeschreven om, passende bij de missie en visie van de nieuw te bouwen fusieschool, een naam te bedenken. Vele inzendingen volgden! De werkgroep, samengesteld uit leerkrachten en ouders van beide scholen, hebben diverse namen aangedragen aan de stuurgroep van de fusie. Hieruit is Ilse Visser (leerkracht Koningin Wilhelminaschool) met de naam “de Meeander” als winnaar geselecteerd .

Wat zou je anders doen als je dit ooit weer zou moeten doen?

Ilse Visser over de naam van de nieuwe Varsseveldse school; “In deze naam zit verweven hoe veranderlijk een school, een kind, een groep, een gemeenschap is. Hoe de leerlijnen door de verschillende leerlingen worden doorlopen. Snel of langzaam, zoals het wisselen van tempo in de rivier. Van voorschoolse periode tot na de basisschool. Het steeds blijven zoeken naar het beste aanbod, hoe nu morgen verder met dit kind, deze ouders, deze groep, deze school, deze leerkracht. We blijven allemaal in ontwikkeling en veranderen door de jaren heen. We zijn een lerende organisatie/we motiveren en stimuleren elkaar. Mee ander: Mee met de ander. Hierin zit het samenwerken en samenleven; gemeenschapszin: het zorg dragen voor elkaar. We doen het met elkaar: kind, ouders en schoolteam. Mee met de ander betekent; veiligheid, niet alleen zijn en respect voor elkaar.” Op 25 november is de naam bekend gemaakt. In lange rijen togen ouders, kinderen en andere belangstellenden naar de sporthal in Varsseveld, waar via een presentatie bekend werd gemaakt hoe de brede school van Varsseveld zal gaan heten. Bij het verlaten van de sporthal kregen de kinderen een petje met het logo van de school en een mooie ballon. Deze ballon werd opgelaten nadat Ilse Visser de vlag met het nieuwe logo erop had gehesen. De presentatie van de bekendmaking van de naam is te zien op de website www.demeeander.nl. De festiviteiten werden afgesloten met een hapje en drankje in de Maranathaschool. Petra Bruijl

Maranatha: We zijn tevreden over de gang van zaken. Kinderen en leerkrachten zijn verspreid, maar wel verantwoord op hun plek. Vanwege de verschillende locaties laat de ict omgeving te wensen over. Dat kan efficiënter. Het was een goede testcase voor samenwerking tussen beide scholen, de gemeente en het bestuursbureau. Welink: We zijn tevreden. Wellicht dat voorafgaand aan de verhuizing de verantwoordelijkheden beter hadden kunnen worden verdeeld. Een onder­ , midden­ en bovenbouw inpakcoördinator zou goed kunnen werken. Daarnaast zou er voor iedere ruimte iemand verant­ woordelijk gemaakt moeten worden. De tijdelijke huisvesting was voor ’t Welink een prima oplossing. De laatste krachtproef van het tijdelijk huisvesten komt rond de zomervakantie. Dan mag de inventaris terug richting de nieuw­ bouw, richting De Bosmark.

Een krachtig beroep In de actieplannen “Leraar 2020 een krachtig beroep” en “Basis voor presteren” verwoordt de minister van onderwijs Marja van Bijsterveldt haar ambities voor 2020. De plannen beschrijven de verbetering van de kwaliteit van het onderwijs. De verbetering van het onderwijs is gekoppeld aan een prestatiebox. Dit betekent dat het schoolbestuur middelen ontvangt om de kwaliteit van het onderwijs te verbeteren.

V

oor Accent betekent dit een voortzetting van het ingezette beleid om het rendement van het onderwijs in de volle breedte te optimaliseren. Vanaf het schooljaar 2010­2011 heeft Accent voor een periode van vier jaar ruim vijfhonderd duizend euro ter beschikking gesteld om het primaire proces te versterken d.m.v. de Kwaliteitsimpuls 1­zorgroute. Accent kent een scholings­ en ondersteuningsaanbod op maat, uitgevoerd door de Accent Academie. Het Accent­beleid en de actieplannen van de minister dienen eenzelfde doel:

• • • • • •

omgaan met verschillen tussen leerlingen, uitgaan van onderwijsbehoeften; van elkaar en met elkaar leren; ondersteunen en faciliteren om een hoger leerrendement te behalen; professionalisering en aanspreekcultuur bevorderen professioneel bespreken van de leerling-resultaten; opbrengstgericht werken (OGW) in samenhang met het kwaliteitsbeleid.

Voor de leerkrachten, de directeuren en de onderwijsopbrengsten worden de volgende acties ingezet.

De leerkracht Voor leerkrachten is een leraarregister aangelegd. Leerkrachten registreren zich in dit register om de beroepskwaliteit te borgen en verder te ontwikkelen (www.registerleraar.nl). Bij Accent wordt voor startende leerkrachten een protocol voor begeleiding ontwikkeld en met de PABO worden goede afspraken gemaakt over de startkwalificaties van de leerkrachten in spé. De Opleidingsscholen van Accent nemen hierbij het voortouw. De lerarenbeurs wordt vanaf april 2012 opnieuw ingezet om meer leer­ krachten een Masteropleiding te laten volgen.

De directeur Voor directeuren heeft de ontwikkelgroep “Leidinggevend kader” onder leiding van Jan Jolink een plan geschreven met als doel het onderwijskundig leiderschap te stimuleren. Het plan kent een aantal onderdelen, zoals multileren, audits, stages binnen en buiten het onderwijs.

De opbrengsten Accent heeft de basiskwaliteit waaraan de scholen moeten voldoen vastgesteld. We noemen dat de basisondersteuning. De basisondersteuning is gekoppeld aan de door de onderwijs­ inspectie vastgestelde landelijk gemiddelde opbrengsten van het basisonderwijs. De scholen van Accent sturen op de verhoging van de onderwijsopbrengsten door te sturen op data. Om de scholen hierbij te ondersteunen hebben internbegeleiders van Accent het hulpmiddel “De lat omhoog” ontwikkeld. Een instrument om de resultaten van het lees­ en rekenonderwijs te verhogen. Ouders worden nadrukkelijk berokken bij de leerprestaties van hun kinderen. Bij Accent is hierbij het cyclisch proces van leerlingenzorg conform de 1­zorgroute leidend. Vanaf de start in het onderwijs zijn de leerkrachten en de ouders in gesprek over de ontwikkeling van hun zoon of dochter. Net als het Voortgezet Onderwijs zal het Primair Onderwijs de onderwijsopbrengsten in de toekomst d.m.v. Vensters PO transparant weergeven. Alle hiervoor genoemde acties leiden tot kwalitatief sterk onderwijs. Op de scholen van Accent werken professionals met elkaar samen om te voldoen aan de onderwijsbehoeften van iedere leerling. Professional bij Accent: een krachtig beroep!

911

Aan de slag met visie! Welke onderwerpen ertoe deden op het AVS schoolleiderscongres Door Lilian Boonstra Vice-voorzitter GMR Stichting AccentScholengroep

In mei gaan de directeuren van AccentScholengroep met elkaar tijdens een overleg in gesprek over vitale medezeggenschap. Dat wil zeggen dat je het niveau van controleren en afvinken van documenten ontstijgt en het met elkaar hebt over dingen die ertoe doen. Waar kun je dan als schoolleider en MR met elkaar het gesprek over aangaan? In de vorige Accentueel zijn de suggesties aangereikt van onderwijskundig leiderschap en het faciliteren van de goed gemotiveerde leerkracht. De GMR heeft haar licht opgestoken op 16 maart j.l. bij het AVScongres voor schoolleiders, om voeling te houden met wat er leeft en wat er speelt in het land en welke onderwerpen er op dit moment toe doen in het onderwijs. Hierbij een verslag, ter inspiratie.

E

en busongeluk en de Grote Demonstratie temperen de starttoon van het AVS­congres, afgelopen vrijdag 16 maart. Dat zoveel mensen de afgelopen maand op de been zijn gekomen naar de Arena, niet voor hun eigen belang, maar dat van de kinderen vraagt ook om een moment van bezinning. Ontwikkelingen in de wereld, het land, in besturenland en de effecten daarvan op het onderwijs krijgen voorts aandacht in de introductie van directeur Ton Duif van de Algemene Vereniging voor Schoolleiders (AVS).

GMR

De kwaliteit van het onderwijs in Nederland is nog steeds uitstekend. Echter krimp, bezuinigingen en politiek voeren de druk op om steeds hogere prestaties voor minder geld. Of de belangen van individuele scholen op dit moment goed behartigd worden door de bestuurders, dat is voor Ton Duif nog maar de vraag. Aan directeur van topvoetbalcub AZ Ton Gerbrands, de keynote speaker, de vraag wat de sleutel is voor succes. Wat leidend is geweest bij het succes destijds van zijn volleybalteam? Focus op een doel en houdt daaraan vast. Stel doelen die haalbaar zijn. Dat was de strategie voor zijn volleybalteam om de gedroomde vijfde plaats bij de Olympische Spelen te halen. Vertrouwen en volharding bij tegenslagen hebben tot dit succes geleid. Aan de slag met visie! Wat volgens Gerbrands het succes van Nederland is door de eeuwen heen, is de combinatie van PASSIE, ACTIE EN VISIE. De combinatie van ACTIE EN VISIE leidt tot gewone prestaties, zoals te ervaren en te verwachten is in bijvoor­ beeld de ambtenarij. De combinatie van ACTIE en PASSIE leidt tot uitstekende prestaties. Deze combinatie ziet Ton

10

Gerbrands vooral terug in het onderwijs. De combinatie echter van VISIE en PASSIE leidt tot uitmuntende prestaties. En die visie, dat is datgene wat Gebrands op scholen nogal eens mist. Visie voorwaarde voor krachtig leren De visie van de school is ook essentieel voor POWERFUL LEARNING, volgens David Hopkins, een van de andere gastsprekers. Hij is een professor die jarenlang studie heeft gedaan naar de succesfactoren van krachtig onderwijs. Met de toepassing van verworven inzichten heeft hij in Australische achterstandswijken schitterende ontwikkelingen meegemaakt en uitmuntende prestaties neergezet; van leerlingen, leerkrachten en van schoolleiders van volstrekt chaotische scholen. Voor de kwaliteit van het onderwijs heeft Hopkins naast TAAL en REKENEN als BASISVAARDIGHEID NIEUWSGIERIGHEID toegevoegd. Nieuwsgierigheid is een voorwaarde voor powerful learning. De ruimte voor het ontwikkelen van nieuwsgierigheid kan alleen geboden als de school een eenduidige visie heeft op het onderwijs en deze op alle niveaus consistent doorvertaalt. Visie begint volgens hem met een aansprekend verhaal en een krachtige school­ leider die dit verhaal uitdraagt. De meeste scholen werken volgens Hopkins outside­ in en laten externe factoren bepalen waar ze in de school mee aan de slag gaan. Krachtige scholen werken inside­ out en beïnvloeden vanuit hun visie hun omgeving. Het beïn­ vloeden van de omgeving is vast niet toevallig ook een van de vijf nieuwe richtlijnen voor registratie van de NSA (Nederlandse schoolleidersacademie) Visie van de GMR Dit AVS congres had een rijkdom aan kennis en ervaring. Een mooie plek om te halen en te brengen. We wilden weten wat werkt. Daarin zijn we weer wijzer geworden. Eén woord heb ik echter gemist in de verhalen over het behalen van succes, krachtig leren en focus niet op alleen geld: OUDERS. Welke betekenis kunnen ouders hebben bij de vergroten van schoolprestaties en ontwikkeling van de kinderen? Wat kunnen zij betekenen bij het realiseren van schoolplannen? Hoe belangrijk en kansrijk worden zij gevonden als stakeholders van de school? De ouders en hun netwerk zijn het sociale kapitaal om in deze tijden van krimp en bezuiniging samen de ontwikkeling van het kind en de visie van de school vorm en inhoud te geven.

De week van Job van Essen Ma Di Wo Do Vr

S

inds begin dit schooljaar ben ik directeur van een scholenkoppel, twee scholen dus. Het zijn Talent in Lichtenvoorde en De Hoeksteen in Groenlo. Het zijn de twee Accentscholen in de gemeente Oost Gelre en sinds een paar maanden gebruik ik, voor het gemak, de naam “scholenkoppel Oost Gelre”. Talent is een kleine basisschool met net geen 40 leerlingen. De Hoeksteen een school met 185 leerlingen waar na de kerstvakantie een derde kleutergroep is gestart. Op beide scholen een team met hart voor kinderen die goed en graag samenwerken om de kinderen te laten groeien en het onderwijs te verbeteren.

gesprek en samen met het team kijken we naar de mogelijheden om daarmee onze administratieve last te verlagen en op een zinvolle manier met registratie om te gaan. Dinsdagmiddag komt Astrid naar De Hoeksteen. Zij regelt de post, de afhandeling van de financiële administratie en houdt de leerlingenadministratie bij. Voor mij is dit ook het moment om zaken te archiveren, post te bekijken en daar acties op te ondernemen. Gemiddeld eens in de drie weken is er een teamvergadering op dinsdag. Allerlei praktische en inhoudelijke zaken worden hier besproken en uitgevoerd.

Allereerst antwoord op een vraag die veel mensen mij stellen. Hoe verdeel je je tijd over de scholen? Ik heb daarvoor het volgende principe: Ik ben vijf dagen directeur van twee scholen. Ik ben vijf dagen beschikbaar en bereikbaar voor alle ouders en leerkrachten. Ik ben niet altijd lijfelijk aanwezig. Ik kan vanuit beide kantoren beschikken over de gegevens van beide scholen. Het is dus niet zo dat ik alleen met Talent bezig ben als ik in Lichtenvoorde zit, en andersom.

Woensdag is een soort wisseldag. De ene keer in Groenlo en dan weer in Lichtenvoorde. Het is heel afhankelijk van welke afspraken ik heb gepland. Komen er nieuwe ouders kijken, is er een gesprek met ouders of met een leerkracht. Is er een werkgroep of studiemiddag. Echt een dag waar je aan de slag kunt met lange termijn onderwerpen.

Het leuke van mijn werk is, de afwisseling en de diversiteit van zaken die op je af komen. Er is geen week hetzelfde en het komt regelmatig voor dat ik mijn planning moet bijstellen. Zeker in dit eerste jaar op een scholenkoppel waar veel nieuw is, en je (nog) werkt met twee verschillende planningen die niet altijd even goed in elkaar passen. Maar daarin ligt nu juist de uitdaging. Hoe organiseer je het zo, dat je op onderwijskundiggebied, scholing en inhoudelijke vraagstukken samen optrekt en aan de andere kant de eigenheid en de cultuur van de school behoud. Een weekbeschrijving van dag tot dag lijkt me dus erg moeilijk maar hieronder volgt een poging. Op maandag ben ik in doorgaans op Talent, zeker als daar de maandopening is. Kinderen laten dan op allerlei verschillende manieren zien waar ze mee bezig zijn geweest en hun ouders mogen ook komen kijken. Ik heb dan ook overleg met de IB-er. We hebben het dan over specifieke leerlingen, over de school ontwikkeling. We kijken naar de opbrengsten en bespreken welke acties en punten prioriteit hebben om op een teamvergadering of op een werkoverleg te bespreken. Op maandagmiddag krijg ik administratieve ondersteuning van Astrid en plan ik ook mijn eigen administratieve bezigheden. Met enige regelmaat organiseert het team een werkoverleg. Zeker als dit op maandag is ben ik daarbij aanwezig. Op een werkoverleg worden allerlei praktisch zaken besproken en wordt iedereen geïnformeerd over elkaars leerlingen en eventuele afspraken die voor iedereen belangrijk zijn. Het verslag van dit werkoverleg wordt op het intranet geplaatst zodat alle collega’s het kunnen lezen. Voor mij is dat ook erg handig want ik ben niet bij elk werkoverleg aanwezig. Op dinsdag ben ik in doorgaans op De Hoeksteen. Daar heb ik ook overleg met de IB-er. We hebben het dan over de verschillende verzoeken, gesprekken en acties die worden ondernomen door de leerkrachten. Samen kijken we naar welke prioriteiten er zijn. Ook bespreken we allerlei ideeën en plannen, over kwaliteit, opbrengsten, organisatie, onderwijsbehoeften, leerstof. Allemaal heel inspirerend en motiverend. ParnasSys is op dit moment natuurlijk onderwerp van

Donderdagochtend ben ik vaak extern. Zo is er directieoverleg, de stuurgroep onderwijs van Accent waar ik lid van ben, intervisie, collegiale consultatie, werkbezoeken etc. etc. Ik probeer zoveel mogelijk externe afspraken op de donderdagochtend te concentreren maar dat is lang niet altijd mogelijk. Ook op andere dagen komt het voor dat ik er even tussenuit ben. Bijvoorbeeld voor een directieoverleg met de directeuren in Groenlo, of in Lichtenvoorde. Overleg met de stuurgroep van de bredeschool waar Talent onderdeel van uitmaakt, besprekingen met beleidsmedewerkers op kantoor in Aalten of overleg met de gemeente. Donderdagmiddag ben ik meestal op De Hoeksteen, ook omdat er, net als op dinsdagmiddag, eens in de drie weken een teamvergadering is. Op deze wijze worden de vergaderingen gelijk verdeeld over de duo-partners van de verschillende groepen. Op vrijdag ben ik altijd even op allebei de scholen. Of het de ochtend of de middag is bepaal ik per week. Tussen de middag zorg ik (9 van de 10 keer) dat ik in Groenlo ben. De traditie wil dat er op vrijdagmiddag versgebakken broodjes en lekker beleg wordt gehaald om samen te lunchen. Iedereen zal begrijpen dat ik dat niet wil missen. Op vrijdag probeer ik de week, voor zover mogelijk, goed af te ronden en voor te bereiden voor de week erop. De avonden. Ik ben regelmatig ook een avond op school te vinden. Dat komt omdat ik zoveel mogelijk aanwezig wil zijn bij de vergaderingen van de oudervereniging en de MR van beide scholen. Onderwijsinhoudelijkvergaderingen op Talent hebben we met het hele team. Samen hebben we besloten dit op een avond te doen. Door het jaar heen hebben we acht van deze vergaderingen. Daarnaast vind ik het prettig om af en toe een avond door te werken op school zodat ik even meters kan maken. Nogmaals, ik ben vijf dagen directeur van twee scholen en qua planning en organisatie is daar veel winst te halen. Ik heb het ontzettend naar mijn zin en vind het een erg leuke en uitdagende baan. Elke dag houd ik me daarbij de volgende spreuk voor:

“Ik vind mijn werk zo leuk dat ik graag wat tot morgen laat liggen.” 11

Feest op de Groen van Prinstererschool:

scholennieuws

JUF MARISKA EN JUF ELS 12½ JAAR OP ‘DE GROEN’ Op woensdag 1 februari was Mariska Lammers 12½ jaar werkzaam op “de Groen”. Mariska werkt al jaren met veel plezier in de groepen 7 en 8; zij is onze bovenbouw­ en leescoördinator. Mariska zet zich met hart en ziel in voor de kinderen, maar dat geldt ook voor haar functie als leescoördinator.

GEBOORTE Op 9 mei 2011 is Pijke geboren. Trotse ouders zijn: Werner Mateman en Femke Veenvliet, Pijke is het broertje van Fedde. Femke werkt als juf op cbs Talent.

Sjoerd is het zoontje van Marieke Sleekink en Gert Jan te Gronde. Marieke werkt als invaljuf voor de AccentScholengroep.

Baby-boom op de Julianaschool in Winterswijk Baby­boom in 2011 op de Julianaschool: Maar liefst vier collega’s bevielen van een gezonde zoon of dochter! Op vrijdag 27 januari waren alle vier collega’s met hun kroost te bewonderen op school. Op de foto v.l.n.r.: Hanneke Ruesink met Jamie (20­01), Marlies Roenhorst met Thijs (24­11), Nienke van der Donk met Carlijn (28­03), en Marloes Evers met Pepijn (24­08). Het is duidelijk: ‘de Julianaschool is booming!’

Een dochter voor Bob en Marieke! Op 10 november 2011 is Kirsten geboren. Bob en Marieke Hulshof-Gantvoort (Triangel­Laag) zijn de trotse ouders.

Een dochter! Lot is op 21 juli 2011 geboren en is de dochter van Jeroen en Lisette Boomkamp geboren. Pim heeft er nu een zusje bij! Jeroen is directeur van nieuwHessen. Een dochter! Jan­Willem en Manon Rutgers hebben een dochter: Fleur Aline, een zusje voor Stijn.

Trotse papa, mama en grote zus Een foto van kleine David, zoon van Frans Brandenburg. Geboren op 15 maart. Frans werkt in groep 6/7 van De Hoeksteen in Gendringen.

Op 24 november 2011 hebben juf Marlies en haar man Michiel een zoon gekregen: Thijs. Marlies werkt op de Julianaschool.

Geboren, in ons hart en onze handen…… Een zoon voor Harm en Henrieke Winkelhorst. Op 22 februari 2012 sloten Harm en Henrieke hun zoon Tian in hun armen! Henrieke is juf op de Groen van Prinstererschool.

Op 1 maart was het 12½ jaar geleden dat Els Knol begon als juf op onze school. In de jaren die achter ons liggen, is er veel veranderd; qua gebouw, qua schoolgrootte en qua onderwijs. Maar Els is al die tijd gelukkig zich zelf gebleven.

Maranathaschool uit Varsseveld doet mee aan Gelderse finale Damkampioenschappen.

N

a de finale van Nederland vorig jaar waren de verwachtingen hoog gespannen. Drie kinderen van groep 8 van het damteam van vorig jaar zijn van school gegaan; een hele aderlating. Gelukkig hadden we nog drie kinderen van groep 7 achter de hand die inmiddels heel wat damervaring hebben opgedaan. Dit schooljaar konden we het team weer aanvullen met nieuwe talenten. Als eerste werd er met succes gestreden om het kampioenschap van Varsseveld. De districtsfinale was de volgende stap waarbij de eerste vier scholen een ticket konden bemachtigen voor de finale van Gelderland. De Canadaschool uit Doetinchem werd eerste, gevolgd door 3 scholen van AccentScholengroep: De Höve uit De Heurne, de Maranathaschool Varsseveld en ’t Welink uit Dinxperlo. Afgelopen zaterdag, 24 maart, werd in Harderwijk de finale van Gelderland gespeeld. Maar liefst 16 teams streden om een plek in de halve finale van Nederland. Er wordt gespeeld met het Zwitsers systeem. Het lot beslist de eerste confrontatie, vervolgens bepaalt de computer de volgende partijen waarbij de tegenstanders volgens de stand gelijkwaardig zijn. Van een onderlinge wedstrijd tussen de Accentscholen is het niet gekomen. De computer bepaalde anders. Maar uiteindelijk is de Maranathaschool met Tjardo Schut, Lena Sala, Stijn Ruesink, Hugo Spaan en Huub Hartemink op een achtste plek geëindigd, net voor De Höve. ’t Welink eindigde knap vierde. De Maranathaschool verloor twee partijen, won er twee en speelde er drie onbeslist. Zeven duellen gespeeld, zeven punten. Net zoveel als De Höve, maar deze school had minder weerstandspunten. ’t Welink speelde acht punten bij elkaar. Het was een gedenkwaardige middag want drie Accentscholen gaan door naar de halve finale van Nederland op zaterdag 12 mei aanstaande. Leuk om te zien dat er behoorlijk wat ouders waren die de kinderen van alle drie scholen mentaal ondersteunden.

25 JAAR IN HET ONDERWIJS Op 19 december j.l. werd Lia Wiggers, i.b.­er en leerkracht op ‘t Warmelinck in het zonnetje gezet. Lia was op dat moment 25 jaar werkzaam in het onderwijs. Ze werd van harte gefeliciteerd met deze mijlpaal en bedankt voor haar inzet en toewijding voor de kinderen en voor haar collegialiteit gedurende al die jaren. Dit heugelijke feit werd in januari tijdens een gezellige bijeenkomst gevierd met uiteraard bloemen en een cadeaubon.

12

13

Even voorstellen

Silke Heusinkveld Hallo allemaal, In de eerste Accentueel van 2012 is het mijn beurt om me kort aan jullie voor te stellen. Mijn naam is Silke Heusinkveld, ik ben 22 jaar oud en geboren en getogen in Varsseveld. In september 2011 heb ik mijn ouderlijk huis verlaten om samen te gaan wonen. Naast mijn werk ben ik onder andere op het voetbalveld in Varsseveld te vinden. Daar voetbal ik bij het tweede dameselftal. Een heel gezellig team en bovendien is het sporten lekker ontspannend! Naast voetbal houd ik ervan om te winkelen, het huis in te richten, te lezen en op vakantie te gaan.

Activiteiten Accent-Plus

D

onderdag 27 oktober kwamen de Accent-Plussers bij elkaar in de koffiekamer van de ‘Panoven’ in Zevenaar. Na de koffie volgde een interessante rondleiding door de oude steenfabriek. De verhalen over de zware arbeid van het steenovenvolk brachten ons terug naar vroegere tijden. Tijdens de excursie zagen we het hele proces van klei tot baksteen. Tijdens de uitstekende lunch praatte Peter Putman ons bij over de onderwijskundige ontwikkelingen binnen ‘Accent’. Voor het middagprogramma was de ‘meesterverteller’ uitgenodigd. Op een boeiende wijze vertelde hij de oude verhalen uit de streek.

Na het behalen van mijn diploma ben ik in dienst getreden bij AccentScholengroep. Eerst als oproepkracht en later als pooler. Ik hoop daarmee een positieve bijdrage te mogen leveren bij Accent. Als oproepkracht heb ik op meer Accentscholen invalwerk gedaan. Vanaf december 2011 ben ik werkzaam bij ‘t Warmelinck in IJzerlo. Hier geef ik samen met een duocollega les aan groep 7 en 8 op de woensdag, donderdag en vrijdag. Ik heb het hier erg naar mijn zin en ga elke dag met plezier naar mijn werk. Misschien kennen sommigen van jullie me al uit vroegere stages of van het invalwerk dat ik gedaan heb. Zo niet, dan zullen we elkaar vast nog eens tegenkomen. Wie weet tot ziens! Groetjes van Silke Heusinkveld

E Op 19 januari kwam een grote groep Plussers samen in het Kulturhus in Lintelo. Het was een gezellige bijeenkomst waar weer een aantal nieuwe deelnemers verwelkomd mochten worden. Na de koffie vertelde Cor Langbroek over zijn hobby. Samen met zijn vrouw Fenna is hij reisbegeleider voor ANWB reizen. Uit de verhalen van Cor bleek wel dat beiden met enorm veel plezier groepsreizen voorbereiden en bege­leiden. Ze steken daar een geweldige hoeveelheid tijd in. De beelden over een Amerika-reis lieten zien hoe het toegaat bij zo’n groepsreis. Het is niet onmogelijk dat Cor door zijn enthousiaste verhaal collega’s warm heeft gemaakt om ook eens mee te gaan. De gezamenlijke maaltijd sloot de nieuwjaarsontmoeting af. Alle deelnemers konden hun voorkeur kenbaar maken voor een volgende activiteit. Reserveer vast de volgende data: 29 maart: reisverhaal met beelden door Jan Baars: “Santiago de Compostela, een pelgrimstocht op de fiets” 25 oktober: Bezoek aan het St. Ephrem der Syriër Klooster in Glane. Jan E.G. Baars

14

Internationale uitwisseling met de Ludgerusschule uit Bocholt en aantal jaren geleden kwam de vraag bij ons op ’t Welink of wij het leuk zouden vinden om een dag mee te draaien op de Ludgerusschule in Bocholt met de groepen 5 en 6. Ook zouden we dan mee mogen lopen met de grote Sankt-Martin optocht door Bocholt. Ja natuurlijk wilden we dat, maar we vonden het wel spannend. Niet alleen voor de kinderen maar ook voor de ouders.

Al van jongs af aan wist ik dat ik later in het basisonderwijs wilde gaan werken. Mezelf dagelijks inzetten voor de ontwikkeling van leerlingen, hen stimuleren om te leren en ze laten geloven in zichzelf is iets wat ik erg graag doe. Na de middelbare school ben ik dan ook direct de opleiding tot onderwijsassistent aan het Graafschap College gaan volgen. Na deze in drie jaar afgerond te hebben ben ik verder gegaan met de PABO aan de Iselinge Hogeschool. Ook deze opleiding heb ik in drie jaar afgerond. Tijdens deze twee opleidingen heb ik op verschillende Accentscholen stage gelopen zoals De Höve in De Heurne en de Prinses Juliana­school in Heelweg. Nog dit school­ jaar hoop ik de cursus bewegingsonderwijs af te ronden zodat ik ook bevoegd ben om gymlessen aan de leerlingen te geven.

Ich gehe mit meiner Laterne und meine Laterne mit mir. Dort oben leuchten die Sterne und unten da leuchten wir. Mein Licht ist aus, ich geh’ nach Haus, Rabimmel, rabammel rabumm.

Hoe verloopt nou zo’n dag? Rond 9.00 uur worden wij, de kinderen van ’t Welink, ontvangen op het plein van de Ludgerusschule door de dhr. Wildfeuer, directeur van deze school. Gelukkig praat hij heel goed Nederlands. We worden

verdeeld over de verschillende groepen. Daar wordt natuurlijk wel Duits gesproken maar met handen en voeten komen we een heel eind en snappen we wat er allemaal bedoeld wordt. Samen zingen we liedjes voor de Sankt Martin-optocht; kleuren we plaatjes van Sint Maarten en krijgen we een Engelse les in het Duits met daarbij een Nederlandse vertaling! Buiten spelen doen ze gelukkig ook in Bocholt. En terug in de klas fruit eten en drinken met een koekje helpt tegen de “buikpijn” die er bij sommige kinderen is door de spanning van het onbekende. Na schooltijd Rond 13.30 uur gaat de school uit en lopen we met ons Duitse vriendje of vriendinnetje naar buiten waar de gast­ouders staan te wachten om ons mee te nemen naar huis. Alweer best spannend want: wat schaft de pot? Meestal heerlijke pizza, pasta, patat of pannenkoeken. En dan spelen… buiten voetballen, in het speeltuintje, met de Playstation, op de Nintendo want -verrassend- dat hebben ze in Duitsland ook allemaal… Rond 17.00 uur komen we weer terug op het schoolplein van de Ludgerusschule. We nemen afscheid van de ouders van ons Duitse vriendje of vriendinnetje en we halen onze zelfgemaakte lampion op. We stellen ons op in een lange rij en lopen achter Sankt Martin (een soort Sinterklaas met witte mantel en mijter) naar het grote plein in Bocholt waar zo’n 3.000 (ja echt!)

andere kinderen zich ook opstellen met hun eigen lampionnen voor de optocht van 3 km door het centrum van Bocholt. We worden bekeken door onze ouders die langs de weg staan opgesteld en vele, vele andere toeschouwers. Aan het eind van de route krijgen we allemaal een soort “toete” met allerlei lekkers erin. Daarna lopen wij terug naar de Ludgerus­ schule waar we even kunnen bijkomen met een flesje drinken en een koekje. Rond 20.00 uur zijn we doodmoe, maar met een voldaan gevoel gaan we weer terug met onze eigen vaders en moeders. Elk jaar weer is het een spannende dag voor veel kinderen en ouders maar elk jaar weer zeggen we: ”Bis zum nächsten Jahr”. Ludgerusschule op bezoek bij ons. In het voorjaar komen de Duitse kinderen van de Ludgerusschule bij ons op school een dagje meemaken. Op deze dag ondernemen we verschillende activiteiten om de Duitse leerlingen kennis te laten nemen van de Nederlandse gebruiken. Ook dan gaan de kinderen mee naar de gezinnen van onze leerlingen om daar te eten en te spelen en hebben we aan het eind van de middag een afsluitende activiteit. Het is elk jaar weer een verrijking voor zowel de kinderen als de leerkrachten om een dag mee te draaien op een school in het “buitenland”! Carin Stavast-Munters

15

stelt zich voor cbs Barlo Aalten Van links naar rechts: Anne Hengevelt, Froukje Dieker, Anneth Gerholt, Marleen Brunsveld, Jootje Jansen, Daan Reezigt, Astrid Papenborg, Astrid Kempink, Dianne Heinen.

E

en willekeurige dag in de week. De wekker loopt af om half 8, en in de badkamer hoor ik al gestommel. Onze kinderen Suze (5), Mick (8) en Eva (10) redden zich al behoorlijk zelf. Even nog een staartje maken in de haren, klaar! Ontbijten, broodtrommeltjes klaarmaken en dan op de fiets. De buurtkinderen komen al langsgefietst; ‘mam, ik ga!’ Het is geen grote afstand, slechts één kilometer naar school. Maar de weg kan wel behoorlijk druk zijn, vooral in deze tijd van het jaar, als de tractoren van het loonwerkbedrijf weer volop in touw zijn. De kinderen zijn via school al voorbereid op de verkeersituatie. Onlangs nog werd, in samenwerking met het loonwerkbedrijf, een leerzame presentatie gehouden voor de kinderen. Ze konden zelf ervaren hoe het is om zo hoog in een tractor te zitten, en vooral wat de chauffeur dan wel of niet ziet! Hoe groot is de draaicirkel van een tractor en waar kan je het veiligst fietsen in de nabijheid van een tractor. En tot slot nog een ritje door Barlo in een tractor, spectaculair! Ik fiets langs de poort en zie dat er inmiddels al flink wat werk verzet is aan de ‘schooltuin’. Een nieuw initiatief van school, in samenwerking met ouders. Het is de bedoeling dat de kinderen deze schooltuin gaan inrichten en zo zelf te ervaren hoe leuk het is om te zaaien, te planten en, als het goed is, te oogsten! Ruimte is er genoeg rondom school, er is een plein waar gespeeld kan worden. Bovendien is er nog een groot veld, met speeltoestellen, en voldoende ruimte om

16

De christelijke basisschool cbs Barlo staat in de kern van de buurtschap Barlo. De school staat ongeveer in het midden van het gebied waar de kinderen, die onze school bezoeken, wonen. De eerste christelijke school in Barlo is opgericht op 1 november 1906. Momenteel hebben wij bijna 100 kinderen op school. Wij werken met de volgende (combinatie-)groepen: groep 1 / 2, groep 3 / 4 , groep 5 / 6 en groep 7 / 8. Indien mogelijk worden groepen gesplitst op verschillende momenten in de week. Er werken 6 leerkrachten in Barlo, een onderwijsassistent en een directeur. Op cbs Barlo wordt veel aandacht besteed aan het zelfstandig werken van de leerlingen. Leerlingen die moeite hebben met de stof bieden we zo nodig een apart programma aan en ze krijgen extra aandacht van de leerkracht. Wij zijn een christelijke school, wat inhoudt dat wij met de kinderen praten over en proberen te handelen naar de Bijbel. Wij gaan respectvol om met andere levensovertuigingen en wij verwachten van hen hetzelfde. Ouders spelen een belangrijke rol op cbs Barlo. Naast een oudervereniging, een MZR en het sfeerteam zijn er vele ouders actief in en voor de school. Deze betrokkenheid van ouders en leden geeft de waardevolle plaats weer van cbs Barlo in de buurtschap.

lekker te voetballen. Daar wordt dan ook enthousiast gebruik van gemaakt. Mijn betrokkenheid bij school is met name vergroot toen ik enkele jaren geleden in de oudervereniging kwam. Meehelpen met allerlei activiteiten op school, zoals de voorbereiding en uitvoering van het jaarlijkse schoolfeest, sinterklaas, computeren, etc. Maar ook actief meedenken over allerlei zaken, waarbij ik ervaar dat de betrokkenheid en medewerking van ouders erg op prijs wordt gesteld. Zo staat de school samen met de oudervereniging op dit moment middenin de actualiteit, want zoals zoveel scholen heeft ook deze school te kampen met een te verwachten terugloop van leerlingen, mede te wijten aan de ‘krimp’. Niet alleen het voorbestaan van de school in de toekomst moet worden gewaarborgd. De school die vorig jaar onderdeel is

geworden van een MFA (Multi Functionele Accommodatie) speelt ook een belangrijke rol in de buurtschap. School, muziekvereniging, oudergym en peuterspeelzaal onder één dak. En om dit te behouden worden er actief nieuwe initiatieven ontwikkeld, waarbij de inzet en betrokkenheid van hele buurtschap word gevraagd. Het opstarten van BSO is al een feit, en dit wordt naar alle waarschijnlijkheid uitgebreid met de komst van een kinderdagverblijf. Zo is en blijft CBS Barlo een school die klaar is voor de toekomst! Met Suze loop ik het gezellige kleuterlokaal binnen, waar de juf de kinderen en de ouders ontvangt met vrolijk ‘goedemorgen’. Suze tovert ook een glimlach te voorschijn die er volgens mij de rest van de ochtend niet meer afgaat! Erni Demkes