verzwakken, maar voor de lezer die nog meer de diepte in wil gaan is het altijd mogelijk om de betreffende artikelen op Recht is Krom op te zoeken

In de vuurlinie Sinds vijf jaar publiceert Wim artikelen op zijn weblog "Recht is Krom" met een focus op de Vaatstra zaak. Zijn verontwaardiging over de misdrijven, leugens en handelwijze van justitie steekt hij daarbij niet onder stoelen of banken. Hij krijgt net als Maaike te maken met een justitie dat zich verschuilt, liegt en verdraait, daarbij onderwijl de media aanwendend om hem zwart te maken en als een "complotgekkie" weg te zetten. Sterker nog, als een stalker, lasteraar en als iemand die mentaal iets mankeert. If you can't kill the message, kill the messenger, zo lijkt het devies. Mediavrienden van het OM die deze graag rol graag op zich nemen zijn onder meer Peter R. de Vries, Jantien de Boer van de Leeuwarder Courant en de free lance rechtbankverslaggevers Chris Klomp en Rob Zijlstra. Het maakt Wim steeds bozer, hoewel hij inmiddels beseft dat dit erbij hoort als je de Staat der Nederlanden op de schop neemt. In ons geheugen ligt bijvoorbeeld Fred Spijkers, de klokkenluider die 20 jaar lang een misstand binnen defensie trachtte te onthullen, wat hem in weerwil van alle tegenwerking uiteindelijk lukte. Zijn boek "Een man tegen de Staat" verhaalt zijn strijd. Wim probeert gaandeweg zijn eigen vervolging af te dwingen voor een smaadaangifte tegen hem van Jano Hassan. Deze naamgenoot en goede bekende van Ali Hassan besloot ruim een jaar na Wim's eerste publicaties over hem, aangifte te doen. In december 2011. Het wordt echter duidelijk dat het OM geen trek heeft om deze aangifte te vervolgen, ondanks het feit dat Wim daar zelf anderhalf jaar lang op aandringt. Wim denkt namelijk via een openbare rechtszitting een podium te kunnen krijgen voor zijn feiten en stellingen die justitie al zo lang onder de pet probeert te houden. Na de arrestatie en veroordeling van Jasper Steringa durft het OM dan toch over de brug te komen. In juli 2013 ontvangt Wim een brief van het OM Groningen dat ze hem dan toch willen vervolgen. Inmiddels heeft ook de dappere Dick Sletering, de vader van Spencer, zich gevoegd met een aangifte van "belediging". De eerste zitting zou dan plaatsvinden op 28 oktober 2013. Tegen die tijd krijgen Wim en Hans ook te maken met andere tegenkrachten. Advocaat Yehudi Mosckowicz stuurt een sommatie om hen op straffe van een kort geding te verbieden het dagboek van Maaike of delen daaruit letterlijk te publiceren in hun boek. Formeel sommeert hij namens Maaike zelf, maar Wim en Hans weten dat in feite het mandaat van Bauke en haar kinderen komt, Deze hebben zich inmiddels zo achter de leugen van justitie geschaard, dat zij niets meer willen horen over een ander scenario dan de toerekeningsvatbare veeboer. Wim en Hans gaan in principe akkoord, maar Mosckowicz zet toch door met zijn kort geding. Wat in dit hoofdstuk de revue passeert, is een niet uitputtende compilatie van Wim's artikelen, met name die artikelen over Jano Hassan die uiteindelijk tot zijn vervolging leidden, maar ook zijn correspondentie met het OM daarover. En uiteindelijk een verslaglegging en duiding van de twee rechtszittingen op 28 oktber 2013 en 17 februari 2014. Omdat de oorspronkelijke artikelen op Internet werden gepubliceerd en Wim regelmatig naar links verwijst, foto's en plaatjes van krantenartikelen afbeeldt, wat in een boek nu éénmaal niet kan, ook de ruimte is daarvoor te beperkt, zijn deze weggelaten. Dit kan de begrijp- en leesbaarheid soms wat

verzwakken, maar voor de lezer die nog meer de diepte in wil gaan is het altijd mogelijk om de betreffende artikelen op Recht is Krom op te zoeken.

Jano Hassan en Ali Hassan Oktober 2010. Mag ik u voorstellen: Jano Hassan, hier poserend met onze eigen Ruud Lubbers en in onze hoofdstad. Jano is fysiotherapeut in Groningen, zoals u zelf ook zult kunnen constateren via de website voor professionals Linkedin. Het is natuurlijk prachtig dat asielzoekers hier in Nederland opgevangen worden door het COA (Centraal orgaan voor Opvang van Asielzoekers) en de kans krijgen om zich hier te ontwikkelen tot volwaardige burgers die een bijdrage aan de samenleving leveren. Jano heeft ook een hyves account, net als Wouter Bos en andere politici, u of uw kinderen. Jano is wat dat betreft een schoolvoorbeeld van succesvolle inburgering. Hij kan zo in een reclamespotje van het COA. Jano draagt echter ook wat geheimen met zich mee die zich minder goed lenen voor zo’n spotje. Jano is namelijk een goede bekende van Ali Hassan. Volgens velen, onder meer ons eigen Openbaar Ministerie, de nog steeds ‘onvindbare’ hoofdverdachte in de moord op Marianne Vaatstra. Gek toch dat Jano al die jaren zijn mondje heeft gehouden en nooit heeft gezegd: Die ken ik! Als ik iets van hem verneem, dan zal ik jullie meteen waarschuwen! Gek toch dat Justitie helemaal geen interesse heeft in Jano. Tenzij Jano reeds lang geleden van Ali zelf heeft begrepen dat hij met een beetje hulp van Justitie nog hetzelfde weekend via het COA Amsterdam naar Noorwegen is gesluisd, waar hij op 4 mei 1999 aankwam. Dan is het natuurlijk helemaal niet gek. Dat Justitie “naarstig en ijverig” op zoek is naar Ali, valt in elk geval ook voor Jano niet te ontkennen, ook al zou hij dat graag willen. Dat hij dat graag zou willen, maak ik u gaarne duidelijk. We gaan even terug naar de Vaatstra Files 19. Daarin stond het volgende: De werkelijke Ali is direct ontsnapt en met medewerking van Justitie naar Noorwegen gesmokkeld, waar hij als asielzoeker een nieuw leven mocht beginnen. Feik Mustafa is op aanwijzing van getuigen al direct diezelfde zaterdag opgepakt en verhoord in verband met de moord, maar snel weer vrijgelaten en op maandag 3 mei 1999 uit het AZC verwijderd. Ook weer onder regie van Justitie. Wacht even! Op aanwijzing van getuigen? Jazeker, want alle vrienden en vriendinnen van Marianne wisten meteen dat Feik en Ali hier meer van wisten. Sterker nog, een 13 jarig meisje hoorde op maandag 3 mei van asielzoekers dat Feik en Ali betrokken waren bij de moord. Dit meisje gaf deze informatie meteen door aan de politie, die erg druk bezig was met de moordzaak. Maar ze hoort de volgende dag niet dat Feik en Ali eens stevig aan de tand worden gevoeld door de politie. Nee, ze krijgt de dezelfde dag nog een telefoontje op haar GSM van niemand minder dan (de inmiddels vrijgelaten) Feik. Feik's boodschap is: Als je niet ophoudt met praten, word je ook vermoord! Goh, van wie zou Feik nu toch hebben geweten dat er "gepraat" wordt? De aangifte van telefonische bedreiging die de volgende dag gedaan werd door haar en haar vader, verdwijnt als “kwajongenswerk” in de prullenbak. De aangifte van mishandeling 3 maanden later door twee donkere types, waaraan zij blijvend nekletsel heeft overgehouden, verdwijnt ook in de prullenbak.

Vandaar ook dat iedereen bij Justitie en het AZC zijn mond moest houden. Dat Justitie de lustmoordenaars van een 16 jarig kind helpt te ontsnappen, en nog jongere meisjes die hun burgerplicht doen, door de moordenaars laat bedreigen, is tenslotte geen verhaal om aan de grote klok te hangen. Zou het nu echt kloppen dat Feik "regulier gehuisvest" is in Nederland? Het zal best. Want dit meisje (inmiddels een vrouw van 25) heeft Feik nog dit jaar (2010) gezien in Groningen. Dat was even schrikken, maar u zult vast begrijpen dat de lust om aangiftes te doen, haar wel een beetje vergaan is. Dat bovenstaand daadwerkelijk heeft plaatsgevonden moge blijken uit dit NRC artikel van 8 oktober 1999: "Twee 14-jarige meisjes uit Kollumerzwaag zitten na afloop van de inderhaast afgeblazen voorlichtingsavond verdwaasd naast elkaar in de plaatselijke sporthal. Ze vertellen dat ze, nog geen maand geleden, van hun school in Damwoude naar huis fietsten en toen door twee asielzoekers werden klemgereden. Het ene meisje werd betast, in een wurggreep gehouden, zegt ze, en met de dood bedreigd. De twee aanvallers sloegen op de vlucht toen haar vriendin hen toebeet dat haar oom in de buurt woonde. De vader van het meisje, A. Wagenaar, zegt dat het een vergeldingsactie was, omdat zijn dochter verklaringen had afgelegd over de vermoorde Marianne Vaatstra. Wagenaar vertelt dat in de nacht dat Marianne Vaatstra is vermoord, een 13-meisje door een asielzoeker is verkracht. “De zaak tegen hem is geseponeerd, hij zit nu in een ander azc in Helmond.” De asielzoeker, waarover vader Wagenaar spreekt, van wie de verkrachtingszaak van zijn vriendinnetje Stephanie werd geseponeerd, is niemand minder dan Feik Mustafa, de onafscheidelijke metgezel van onze hoofdverdachte Ali Hassan, de kennis van Jano. Helaas is vader Wagenaar niet meer zo dapper als zijn eigen, nu 25 jarige dochter, die hij tot voorzichtigheid maant, wat wij ook wel kunnen begrijpen. Te meer als u weet dat Isabella Jano nog tegen het lijf is gelopen vorig jaar, 2009, in Groningen. In het bijzijn van zijn kleine vriend Ali, de hoofdverdachte waar Justitie zogenaamd nog steeds naar op zoek is! Blijkbaar voelt hoofdverdachte Ali zich zo veilig en beschermd door Justitie dat hij even overwipt uit Noorwegen voor een bezoekje aan zijn vriend in Groningen. Of hij is inmiddels hier in Nederland, net als Feik, “regulier gehuisvest als verblijfsvergunninghouder”, zoals onze minister Hirsch Ballin het zo fraai kan zeggen. Isabella herkende hen meteen, en omgekeerd blijkbaar ook! Want Jano belt Isabella even later, met het voorstel om een afspraak te maken. Op Koninginnedag 2009, om 12 uur ‘s nachts! Hedenochtend besprak ik dit nog eens met mijn vennoot in ons Vaatstra-onderzoek, André Vergeer: Wim, hoe kun je dit nu anders uitleggen dan een bedreiging in de zin van: Meisje, als jij je mond niet houdt, dan weten we je te vinden! Jano heb ik reeds een Hyves-berichtje gestuurd: Hallo beste Jano, Kun je mij toevoegen als Hyves vriend? Ik wil even met je chatten over je neef Ali. Woont hij, net als Feik, ook al weer in Nederland? Als je het niet durft over Hyves, laten we dan een

afspraak maken. Dat hoeft niet per se op Koninginnedag, en liever ook niet om 12 uur 's nachts. Je kunt me bellen op 023-5268730. Mag ik je vriendelijk doch ZEER dringend verzoeken Isabella niet meer te benaderen? Wat jij en Ali aan haar kwijt willen, mag je ook met mij bespreken. En doe ook de groeten aan Feik als je hem weer ziet! Zit hij ook al op Hyves? Misschien kunnen we allemaal een keer bij elkaar komen, om de lucht te klaren? Gave foto's trouwens in die trein. Was dat toevallig een reisje naar Noorwegen? Groet, Wim Ik weet niet hoe het u vergaat, maar ik word dus een beetje boos bij het vergaren van al deze kennis. Nog bozer word ik op de mannen die dit allemaal mogelijk hebben gemaakt. De schoften aan het roer van justitie, bij wie de “open verantwoording en transparantie” opeens in geen velden of wegen te bekennen is. Die niet reageren op emails en open brieven. Die opeens muisstil zijn en kennelijk geen andere keuze hebben dan dit allemaal lijdzaam te lezen in de hoop dat het overwaait en zij op hun sokkels kunnen blijven staan. Dat deze website dan alvast maar een ketting om hun nek moge zijn. Het is natuurlijk ook lastig voor Joris en Harm om van de waarheid smaad of laster te maken. Harm Brouwer heb ik dit jaar de hand geschud tijdens een boekpresentatie van Peter van Koppen. Leuk om je eens te ontmoeten, zei Harm, maar ik heb nu geen tijd hoor, ik moet naar het podium. Zo camoufleert Harm dus zijn angst. Welnu Harm, ik vind het ook leuk om je nog eens te ontmoeten. Ik hoop echter dat ik dan eerst een penitentiaire inrichting in den lande moet bellen om te vragen wat de bezoekuren zijn. Boudine van Boublog stelde mij eens de volgende vraag: Beste Wim, Ik heb een vraagje. Jij denkt zeker te weten dat Feik en Ali de moordenaars van Marianne Vaatstra zijn. Kun je ook zeggen hoe en waarom je dat zo zeker weet? Boudine, ik zal jouw vraag beantwoorden met een aantal wedervragen: 1) Waarom is de beste vriend van Ali, Feik Mustafa, in het diepste geheim afgevoerd, nadat zijn DNA was afgenomen en hij het hele weekend verhoord was, onder meer over de bedreiging naar Marianne met het keeldoorsnijdende gebaar naar Marianne? (Bronnen: Anonieme brief, Minister Hirsch Ballin, AZC directeur Louis Uijl, AZC bewakers). Waarom? Als hij niet één van de daders is? 2) Waarom heeft Feik Mustafa op 3 mei 1999 (vlak na zijn vrijlating) een 13-jarig meisje, dat de politie informatie over hem heeft gegeven, telefonisch bedreigd met de boodschap: Als je niet ophoudt met praten, word jij ook vermoord! (Bron: het meisje zelf). Waarom? Als hij niet één van de daders is? 3) Waarom pakt Justitie bewust en moedwillig een verkeerde Ali op in Turkije? (Bron: OvJ Roelof de Graaf) Waarom? Als de echte Ali niet één van de daders is? 4) Waarom voert de top van Justitie (lees Brouwer en Demmink) de later door hen zelf bestempelde hoofdverdachten stiekem af? Waarom? Als zij niet de daders zijn? 5) Waarom wordt Feik in de berichtgeving vervangen door Mohammed Akbari, die al weken voor de moord niet meer op het AZC vertoefde? Waarom? Als Feik niet één van de daders is?

6) Waarom wordt een andere verkrachtingszaak tegen Feik, van dezelfde Koninginnenacht, geseponeerd wegens gebrek aan bewijs? Waarom? Als hij niet één van de daders is? 7) Waarom wordt Feik buiten het bereik van het onderzoeksteam gebracht, nog voordat er besloten is of deze verkrachtingszaak voor de rechter wordt gebracht? Waarom? Als hij niet één van de daders is? 8 ) Waarom mag ik niet zeggen dat vier politie-agenten in de Deventer Moordzaak corrupt zijn, maar wel dat Harm Brouwer en Joris Demmink verantwoordelijk zijn voor de geheime wegsluizing van de moordenaars van Marianne Vaatstra? Waarom? Als zij niet de daders zijn? 9) Waarom liegt Harm Brouwer over de datum van zijn vertrek als HOvJ te Friesland? Waarom? Als hij niet persoonlijk betrokken was bij de geheime wegsluizing van de daders? 10) Wie anders kunnen er verantwoordelijk zijn geweest voor het (opdracht geven tot) stiekem wegsluizen van deze jongens, via landelijke instanties als politie, marechaussee, vreemdelingendienst, Centraal Orgaan opvang Asielzoekers (COA), Grenshospitium Amsterdam, dan de toenmalige baas van het COA (= Joris Demmink) en de toenmalige Hoofdofficier van Justitie van Friesland (= Harm Brouwer) ? 11) Waarom durft niemand aan Stephanie van Reemst te vragen of het recente rapport van het OM over Ali H. een leugen is? Waarom durft niemand haar te vragen of het klopt dat de juiste Ali Hassan in Turkije is gearresteerd? 12) Waarom trekt Stephanie haar zogenaamde “aangifte” tegen mij in? Waarom, als zij kan bewijzen dat ik smaad en laster pleeg met mijn stelling dat zij in samenspanning met het OM cruciale informatie achterhoudt, namelijk dat NIET de juiste Ali is opgepakt en dat zij weet dat Feik en Ali Marianne hebben ontvoerd in een auto vanuit het centrum van Kollum? Waarom negeert het OM mijn aangifte tegen Stephanie? Het is dat Marianne werd gevonden met zoveel zichtbare sporen van verkrachting en moordend geweld: Sperma, blauwe polsen van de handboeien, en een volledig van links naar rechts doorgesneden keel, die haar eerste vinders als een Arabische blauwdruk herkenden. Anders was het Friese parket nog in staat geweest om binnen het uur te zeggen: Dit was geen moord, maar een ongeluk! Net als tegen de moeder van Tom Oldenbroek, bij wie nauwelijks sporen van geweld te zien waren. Geachte heer Jongsma, Ik heb van de ouders van Marianne Vaatstra begrepen dat u de huidige zaaksofficier voor deze onopgeloste moordzaak bent. Volgens mijn informatie is het zo dat de door justitie gezochte hoofdverdachte in deze moordzaak, Ali Hussein Hassan, een volle neef heeft, die woonachtig is in Nederland (Groningen). Meer hierover vindt u hier: http://www.klokkenluideronline.is/artikel/5163/jano-hassan.html

Mijn eerste vraag is: Kunt u bevestigen dat deze Jano Hassan de neef van de bedoelde Ali Hassan is? Mijn tweede vraag is: Heeft Justitie in het kader van het opsporingsverzoek, deze Jano ooit benaderd om hem te vragen of hij bekend is met de verblijfplaats van Ali Hassan? Zo nee, bent u voornemens dit naar aanleiding van deze informatie alsnog te doen? Mijn derde vraag is: Kunt u zo spoedig mogelijk contact met mij opnemen, om (telefonisch) een aangifte op te nemen van mevrouw I.W. wegens bedreiging door deze Jano Hassan? Meer informatie vindt u in bovengenoemde link. In afwachting van uw spoedige berichten, Hoogachtend, Wim Dankbaar

CC aan de ouders van Marianne Vaatstra. Gelieve hen op uw antwoord aan mij in te kopiëren.

Geachte heer Anker, Wellicht is het aan uw aandacht ontsnapt, maar ik zou graag uw reactie vernemen op mijn voorstel om een gesprek te arrangeren tussen uw cliënten, Stephanie en haar moeder, en de ouders van Marianne Vaatstra. U lijkt mij de ideale partij om zo’n gesprek tussen uw huidige cliënten en uw voormalige cliënten tot stand te brengen. Overigens heb ik begrepen dat u de ouders van Marianne destijds heeft uitgenodigd om hen op de hoogte te brengen van de brief van het Openbaar Ministerie waarin uiteengezet werd dat de in Turkije aangehouden Ali Hassan niet de moordenaar was van hun dochter, omdat diens DNA profiel niet matchte met het het DNA van het sperma dat op het stoffelijk overschot van Marianne werd aangetroffen. U weet het kennelijk nog niet, maar een groter bedrog van justitie is nauwelijks voorstelbaar. Deze Ali Hassan was bewijsbaar niet de verdachte die Justitie zocht en sinds 1 mei 1999 spoorloos was verdwenen uit het AZC Kollum. Hij voldeed niet aan het signalement, heeft niet eens in het AZC Kollum gezeten en was ook niet de vriend van Feik Mustafa en/of de neef van Jano Hassan. Zijn enige overeenkomst met de

werkelijke verdachte was zijn naam. Dit zal uw cliënte Stephanie van Reemst ook kunnen bevestigen. In de laatste alinea van een recente publicatie gaven de ouders van Marianne Vaatstra aan dat zij nu een advocaat zoeken die de leugens van het Openbaar Ministerie onderuit kan halen. Van verscheidene confrères begrijp ik dat u en uw tweelingbroer bekend staan als integere mannen, die de ouders van Marianne Vaatstra zeker zouden bijstaan wanneer de moord op hun dochter tot een oplossing kan worden gebracht. De situatie doet zich nu voor dat dit het geval is, wanneer u uw cliënten en de ouders van Marianne bij elkaar brengt. Voorts had ik u beloofd u een voor te nemen publicatie voor te leggen ter wederhoor en overleg met uw cliënten. De outline daarvan vindt u hieronder. Gaarne zie ik uw berichten, danwel eventuele bezwaren of correcties dienaangaande tegemoet voor vrijdag aanstaande, zijnde mijn geplande datum voor publicatie. Met vriendelijke groet en hoogachtend, Wim Dankbaar (Reactie van Anker. Strekking: Hij kan de familie van Reemst niet (meer) vertegenwoordigen. Hij heeft geen zaak, geen dossier) Geachte heer Anker, Uw reactie van vandaag verbaast mij enigszins. Uit uw brief van vorige week meende ik toch op te kunnen maken dat u Stephanie en haar familie opnieuw vertegenwoordigde. Vandaar dat ik de gedeelde belangen onderstreepte van haar familie en die van Marianne. En daarbij was u m.i. de ideale persoon om de partijen tot elkaar te brengen. De ene partij die over specifieke kennis beschikt en de andere partij die daar graag – mogelijk via u – van op de hoogte wil worden gebracht. Mag ik uit uw reactie nu opmaken dat u de familie Van Reemst niet meer vertegenwoordigt? Het moet mij van het hart dat ik, hoe meer ik erover nadenk, uw opstelling niet begrijp. U heeft de ouders van Marianne ooit bijgestaan om opheldering over de moord op hun dochter te krijgen. Nu heeft u een cliënt, waarvan u nu, via mij, weet dat zij cruciale

daderkennis bezit, maar u wijst een bemiddelende rol af? Na mij een waarschuwingsbrief te sturen namens Stephanie en haar moeder, trekt u zich nu terug en stelt u dat u zij geen cliënten van u zijn? Waarom noemde u hen dan “cliënten” in uw schrijven aan mij? Tot wie mogen de ouders van Marianne zich dan wenden als uw cliënten volharden in het standpunt dat zij op geen enkele wijze medewerking willen verlenen? U zult de familie Van Reemst dus ook niet vertegenwoordigen mocht het tot een voorlopig getuigenverhoor moeten komen? Dan stelt u dat u geen volledig onafhankelijke persoon zou zijn. Dat kan ik slecht rijmen met uw stelling dat van conflicterende belangen geen sprake is. En al helemaal niet in een rol als mediator tussen partijen, die beiden door u vertegenwoordigd zijn in weliswaar verschillende zaken, maar vrijwel zeker met dezelfde dader, en die beiden willen dat er recht geschiedt in deze moordzaak. Vindt u het heel gek als bij mij de indruk ontstaat dat u geen interesse lijkt te hebben in de oplossing van deze moordzaak? Vindt u het heel gek als ik uw opstelling niet passend vind tegenover de ouders van Marianne? Ik snap het nog als er conflicterende belangen in het spel zijn, maar daarvan is nu juist geen sprake, zegt u. Bovendien begrijp ik ook niet wiens belangen geschaad zouden kunnen worden wanneer u Stephanie voorstelt om de ouders van Marianne uit de doeken te doen wat en hoe zij die voor Marianne fatale avond beleefd heeft. Mvg Wim Dankbaar Na een gesprek met vader Bert van Reemst, waarin hij stelt dat zijn kinderen Stephanie en David mij het huis uit moesten schoppen, mail ik hen als volgt: Beste David, Beste Bert, Ik begrijp best dat jullie in paniek zijn, maar je moet niet tegen je eigen vader gaan liegen dat je mij het huis hebt uitgezet! Vertel even tegen je vader hoe het ging. Met andere woorden, vertel hem even dat mijn onderstaande versie de waarheid is: Nadat ik de auto in de straat had geparkeerd, liep ik naar het huis waar Stephanie woont. Op dat moment kwam er juist een jongeman naar buiten om de post uit de brievenbus te halen. Ik vraag hem beleefd of Stephanie van Reemst hier woont. Hij zegt even vriendelijk: Stephanie

Broersma is het nu. O ja, dat is waar ook, ze is nu getrouwd. Bent u haar man? Nee, ik ben haar broer. Oh, jij bent David. Ja, zegt David verbaasd, hoe weet u dat? Ooh, ik weet nog wel meer. Je hebt nog twee zussen, en je vader heet Bert. Maar het is Stephanie die ik zoek. Nou, Stephanie is er wel, zegt David, komt u maar even mee. Door de nog openstaande garagedeur gaat hij mij voor en roept: Steef, er is hier iemand voor je! Ik blijf netjes voor de garagedeur staan en David zegt: Komt u maar verder hoor! Bij de ingang van de garage naar de woonkamer komt Stephanie mij tegemoet. Zij komt mij over als een vriendelijke jonge vrouw met een zachtaardige, enigszins verlegen uitstraling. Ik stel mij voor en vraag haar of ze mijn naam misschien al kende. Nee, zegt Stephanie met oprecht vragende ogen. Welnu, zeg ik, ik kom omdat ik van jou meer denk te kunnen leren over de moord op Marianne Vaatstra, want ik weet dat jij getuige bent geweest van de ontvoering van Marianne, en kennelijk nog steeds erg bang bent voor Feik. Na het uitspreken van deze zin, verbleekt Stephanie's vriendelijk vragende gezicht naar een uitdrukking van grote schrik en bezorgdheid. Ze stamelt: Daar wil ik niks over zeggen, ik kan er niet over praten. Een nauwelijks verholen paniek overvalt haar zichtbaar. Ze voegt met haar hand op het hart en met overslaande stem toe: Ik heb twee weken geleden nog een open hart operatie gehad, en ik moet rust houden, dus hier wil ik het graag bij laten. Ik vraag nog: En hierover praten betekent spanning voor jou? Ja-ah, zegt Stephanie tussen twee ademstoten door. De ontzetting is verder van haar gezicht af te lezen, ik acht het mogelijk dat zij ter plekke een hartstilstand krijgt, wat ik niet op mijn geweten wil hebben, dus zeg ik: Goed, dan laten we het hierbij en zal ik weggaan.

Het Vaatstra rapport van Henk Mous 27 januari 2011 In dit filmpje kondigt persofficier Henk Mous aan dat het OM Leeuwarden nog in januari komt met een een “gedegen, onderbouwd onderzoeksrapport” dat alle recente vragen en beschuldigingen “uit de wereld moet helpen”. Welnu, u kent wellicht het Warren Report, dat concludeerde dat Lee Harvey Oswald de eenzame communistische moordenaar was van John F. Kennedy, zonder connecties met de mafia en de CIA. Zoals president Nixon de Warren Commissie ooit “the greatest hoax ever perpetrated on the the public” noemde (hij kon het weten want hij wist zelf hoe het zat), zo kan ik met kracht en zekerheid zeggen dat dit rapport exact hetzelfde zal zijn. Wat wordt er er nu eigenlijk door mij gesteld aan feiten die door dit rapport ontkracht zouden moeten worden?

- Harm Brouwer en Joris Demmink, nu de hoogste officieren van Justitie, hebben persoonlijk, als respectievelijk toenmalige hoofdofficier van Friesland en Directeur Generaal Vreemdelingenzaken, de moordenaars en verkrachters van Marianne Vaatstra een stiekeme vrijgeleide gegeven, nog in het weekend van de moord. Het exacte motief hiervoor is onbekend, maar heeft vrijwel zeker te maken met chantabele informatie over Joris Demmink, mogelijk kindermisbruik en/of andere illegale handelingen. - Deze moordenaars zijn de Koerdische asielzoekers Feik Mustafa en Ali Hassan. - Justitie liegt tot op de dag van vandaag dat deze twee “spoorloos” zijn verdwenen na de moord op Marianne Vaatstra. - Deze Ali Hassan was hecht bevriend met Feik Mustafa en heeft bovendien een neef Jano Hassan die nu in Groningen woont en werkt. - Feik Mustafa is het weekend van de moord opgepakt, weer vrijgelaten en op maandag 3 mei naar een ander AZC overgeplaatst, waarna hij in de loop van 2000 regulier is gehuisvest in Nederland, aldus minister Hirsch Ballin. - Ali Hassan is het weekend van de moord via het grenshospitium Amsterdam als asielzoeker naar Noorwegen gesluisd. - Stephanie van Reemst was destijds het vriendinnetje van Feik Mustafa en heeft gezien hoe Marianne door deze Feik en Ali, en de Duitse Ludger Dill in een auto is ontvoerd vanuit het centrum van Kollum. - Het officiële verhaal dat Marianne alleen naar huis is gefietst, door een eenzame gek van haar gestolen fiets is gesleurd, en in een weiland is geboeid, verkracht en vermoord, is een bewuste leugen, met medewerking van Marianne’s toenmalige vriend, Spencer Sletering. - Feik Mustafa heeft getuigen met de dood bedreigd als zij niet stoppen met praten. Aangiftes hiervan zijn niet vervolgd onder het mom van “kwajongensstreken”. - Willens en wetens is in oktober 1999 een andere onschuldige Ali Hassan opgepakt in Istanbul, om het publiek te kunnen voorhouden dat de werkelijke Ali Hassan uitgesloten is als verdachte. - Willens en wetens is Feik Mustafa in de berichtgeving vervangen door een andere asielzoeker, Mohammed Akbari, die ten tijde van de moord geen bewoner meer was van het AZC Kollum. - Zowel Jano Hassan als Stephanie van Reemst weten wie de moordenaars zijn en kunnen bevestigen dat Justitie de verkeerde Ali Hassan heeft opgepakt, iets wat tot op heden wordt ontkend (onder meer bij monde van Henk Mous). - Zowel Feik Mustafa als Stephanie van Reemst zijn gehoord in verband met de moord op Marianne Vaatstra. Dit is echter nooit door Justitie bekend gemaakt, terwijl aanhoudingen van andere verdachten breed in de pers zijn uitgemeten. Dit zijn de belangrijkste, grotendeels bewijsbare stellingen die het Mous-rapport zal beogen “uit de wereld te helpen”. Maar ik kan u reeds verklappen dat weinig tot geen van die vragen, en met name de cruciale vraag of Jano Hassan en Ali Hassan elkaar kennen, aan de orde zal komen. Het bewijs daarvoor is onderstaande recente emailwisseling tussen de moeder van Marianne en de nieuwe zaaksofficier Andries Jongsma. Voorts heeft Henk Mous reeds gesteld dat de Ali uit Noorwegen niet de destijds gezochte Ali Hassan is. Hoe dit is vastgesteld blijft in het midden, maar het is uiteraard niet meer dan logisch dat Henk Mous en zijn Justitie

niet anders kunnen dan hierover liegen. Immers als het wel de gezochte Ali is zal men ook moeten uitleggen hoe hij vanuit Kollum in Noorwegen is terechtgekomen. Met hulp van Justitie dus! En dan kijken een paar justitietoppers opeens tegen hoge strafeisen aan. In elk geval hebben wij de bewijzen in handen, en dus wringt het des te meer dat Mous weliswaar zegt dat hij zeer geïnteresseerd is in nieuwe informatie over de zaak, maar geen poot uitsteekt om die informatie te komen halen. In dat verlengde ligt ook het hoogst merkwaardige gedrag dat men Jano, Stephanie en haar moeder niet wil vragen wat er nu klopt van onze informatie. Dat doen wij dus noodgedwongen zelf, maar in feite zou de politie dit moeten willen doen… Doch als je dit probeert over te brengen aan Dick Adema van het zogenaamde coldcase-team, zegt deze trouwe dienstklopper: Bij mij komt u er niet doorheen! Bovendien stelt hij ook nog dat “die clan” (hij bedoelt het team van burgeronderzoekers) zijn collega Vos al zodanig ”in de vernieling” heeft geholpen dat hij ziek thuis zit, maar dat hij (Adema) ”sterk” genoeg is. Dit betekent dus gewoon dat Vos nog een geweten heeft, waar Dick Adema geen last van heeft. Van: Maaike Terpstra Verzonden: dinsdag 11 januari 2011 14:49 Aan: Bronsvoort, mr A. (Parket Leeuwarden); Jongsma, mr. A (Parket Leeuwarden); AP-lwd (Parket Leeuwarden) Onderwerp: vraag van maaike terpstra Geachte mevrouw Bronsvoort, Als de moeder van Marianne Vaatstra wend ik mij tot u. De staatssecretaris van Justitie, de heer Teeven, heeft mij in een brief geschreven dat ik mij met vragen tot u moet wenden. Enige weken geleden heeft de heer Dankbaar, die als vrijwilliger onderzoek doet in onze zaak, aan u en de heer Jongsma, een email gestuurd met de vraag of ene Jano Hassan, die in Groningen woont en werkt, familie (neef) is van de destijds (1999) door Justitie gezochte verdachte Ali Hussein Hassan. Ik begreep onlangs van de heer Dankbaar dat de vraag nog niet is beantwoord door u. Graag krijg ik ook het antwoord op die vraag. Kunt u mij het antwoord geven? Zo ja, binnen welke termijn kunt u mij het antwoord geven? Zo nee, kunt u mij de reden geven dat u het antwoord niet kunt geven? In afwachting van uw spoedige reactie, verblijf ik met vriendelijke groet en hoogachting, Maaike Terpstra Subject: RE: vraag van maaike terpstra Date: Thu, 13 Jan 2011 From: A Jongsma To: Maaike Terpstra Geachte mevrouw Terpstra, Onlangs heeft u telefonisch contact gehad met dhr. Adema van de politie. Begin volgende week neemt hij weer contact met u op en maken we een afspraak om elkaar te treffen en u op de hoogte te brengen van de laatste ontwikkelingen. Wij zullen u dan ook informeren over de uitkomsten van ons onderzoek naar “Ali H.” Vriendelijke groeten,

A. Jongsma officier van justitie Van: Maaike Terpstra Verzonden: donderdag 13 januari 2011 Aan: Jongsma, mr. A (Parket Leeuwarden) Onderwerp: re..vraag van maaike terpstra: Geachte heer Jongsma, Dankuwel voor uw antwoord. Ik zal graag een afspraak met u en de heer Adema maken. Maar kunt u mij voor die afspraak geen antwoord geven op de vraag of deze Jano Hassan, die in Groningen woont en werkt, familie (neef) is van de destijds (1999) door Justitie gezochte verdachte Ali Hussein Hassan? Mag ik aannemen dat het antwoord op deze vraag ook in de uitkomsten van uw onderzoek naar Ali H. zit? Kunt u mij het antwoord daarop dan niet per direct mededelen? Vriendelijke groeten, Maaike Terpstra Subject: RE: re..vraag van maaiketerpstra: Date: Fri, 14 Jan 2011 From: A Jongsma To: Maaike Terpstra Geachte mevrouw Terpstra, Per mail kan ik u geen antwoord geven op uw vraag, bij mijn weten is deze vraag ook niet meegenomen in “het onderzoek Ali H”, maar ik probeer u wel antwoord te geven in het komende gesprek. Gr. A. Jongsma Geachte heer Jongsma, Ik heb naar aanleiding van uw antwoord gesproken met de heer Dankbaar en anderen, en bericht u als volgt: De heer Dankbaar heeft u zonneklaar uit de doeken gedaan hoe belangrijk het antwoord op de door hem en mij gestelde vraag is. Ik ben het daarmee eens. U kunt mij als gestudeerd man, toch niet voorhouden dat u dat niet begrijpt of dat mijn vraag niet is meegenomen in het “onderzoek Ali H”? Ik mag dan een vrouw op leeftijd zijn en een slachtoffer als moeder van mijn gruwelijke vermoorde Marianne, maar ik heb nog steeds een gezond verstand. Het is voor mij heel duidelijk: De Jano Hassan die in Groningen werkt en woont is of een neef van de door Justitie gezochte hoofdverdachte Ali Hassan, of hij is dat niet. Als hij dat wel is, dan betekent het dat de verkeerde Ali Hassan in Istanbul is gearresteerd, en dat de juiste Ali Hassan nog steeds vrij rondloopt en opgespoord dient te worden. Daarom zie ik graag dat u minimaal deze vraag beantwoordt en meeneemt in het ”onderzoek Ali H”. Eventueel kunt u de gearresteerde Ali in Turkije ook nog vragen of hij familie is van de in Groningen woonachtige Jano Hassan. Justitie kon hem destijds opsporen en in de kraag grijpen, dus dat moet ook nu nog mogelijk zijn. Als nabestaande heb ik recht op een eerlijk en serieus opsporingsonderzoek naar de verkrachter(s) en moordenaar(s) van mijn dochter. Ik

verzoek u daarom dat u vaststelt, en mij de uitslag meedeelt op de vraag of de bedoelde Ali Hassan en Jano Hassan familie van elkaar zijn. Als u daarvoor Jano Hassan moet benaderen, en u weet niet waar u hem kunt vinden, dan geef ik u desgewenst gaarne zijn contactgevens. Ik heb zelfs begrepen dat deze twee heren meermaals samen zijn gesignaleerd in Groningen, door meer dan één getuige, met wie ik u ook in contact zal kunnen en willen brengen. Die meneer Jano Hassan moet in elk geval bekend zijn met het antwoord op mijn vraag en de verblijfplaats van Ali Hassan. Verder moet uit de archieven en de dossiers van het asielzoekerscentrum Kollumerland ook éénvoudig te achterhalen zijn of deze Jano en Ali Hassan familie van elkaar zijn. En anders breng ik u gaarne in contact met getuigen die hun relatie kunnen bevestigen. Dat meisje Stephanie uit Kollum bijvoorbeeld, die ook is verhoord in verband met de moord op Marianne, kende Ali en Jano ook heel goed. Via haar vader heb ik begrepen dat ook zij met stelligheid zegt dat de in Turkije opgepakte man niet de gezochte Ali Hassan is die zij kende. En hoewel zij herhaalde malen heeft aangeboden met ons te komen praten, hebben we nog niets van haar gehoord. Hopelijk begrijpt u dat ik niet kan accepteren dat uw team deze in mijn ogen cruciale opsporingshandelingen laat liggen? Graag bespreek ik het met u verder in ons komende gesprek. Kunnen wij dat deze week hebben? Hoogachtend en in afwachting van uw spoedige berichten, Maaike Terpstra

Eén van de vele emails aan de Hoofdofficier van Leeuwarden Annette Bronsvoort, woordvoerder Melanie Kompier en woordvoerder van het College Procureurs Generaal Evert Boerstra: From: Wim Dankbaar Sent: dinsdag 21 februari 2012 To: ‘Kompier, M. (Parket Leeuwarden)’ Cc: ‘[email protected]’; ‘Boerstra, E.R. (PaG ‘s-Gravenhage)’ Subject: RE: Beantwoording van uw mailbericht van 18 februari 2012 Melanie, Evert, Annette, Vertel mij nou eens waarom Stephanie haar “aangifte” tegen mij ingetrokken heeft. Het arme meisje met haar hartproblemen mag toch niet gestalked en belasterd worden door die gekke malafide Wim Dankbaar? Waarom treden jullie daar niet tegen op? Zij is een slachtoffer van Wim Dankbaar, ze weet helemaal niks over de moord op Marianne. Ze was geen getuige van Marianne’s ontvoering door Feik en Ali. En Feik was ook helemaal niet haar vriendje! Waarom besluiten jullie niet om mij alsnog te vervolgen voor de aangifte van Stephanie? Dat zij de aangifte intrekt, betekent niet dat julle het erbij hoeven te laten zitten. Wat is dat voor slap gedoe? Gaat Jano ook zijn aangifte intrekken? Of gaan jullie hem vertellen zijn aangifte in te trekken?

Overigens is het echt gelul dat je via Internet geen aangifte kunt doen. Daar maken jullie zelf reclame voor. Moet ik die aangifte tegen Stephanie nog even uitprinten en opsturen via de post? Is hij dan wel geldig? Gaan jullie hem dan wel behandelen? Jullie hebben hem toch ontvangen en gelezen? Dit is echt walgelijke verschuiling achter regeltjes. Formeel geen aangifte! Tuurlijk! Wat hebben jullie ermee gedaan dan? Op gesabbeld? Was ie lekker? Wat een slap geklets zeg! Print hem zelf uit! Stuur hem terug, dan onderteken ik hem. Is ie helemaal rechtsgeldig. Wim From: Kompier, M. (Parket Leeuwarden) Sent: dinsdag 21 februari 2012 To: Wim Dankbaar Subject: Beantwoording van uw mailbericht van 18 februari 2012 Wij hebben uw mail van 18 februari ontvangen. Wij waarderen het dat u zich inspant om een oplossing te vinden voor de moord op Marianne Vaatstra. U stelt een groot aantal vragen in uw mail. Wij gaan deze vragen om meerdere redenen niet beantwoorden. •

•

•

Ten eerste vanwege het feit dat een aantal vragen al door ons is beantwoord. Al dan niet rechtstreeks. Wij verwijzen u daarvoor ook naar www.om.nl, waar een uitgebreid overzicht staat van de zaak Vaatstra, waaronder het door u meermalen aangehaalde Ali H-rapport. Ten tweede vanwege het feit dat wij nog steeds druk doende zijn met het opsporingsonderzoek. In het belang daarvan kunnen wij niet altijd alle vragen beantwoorden. Wij hebben geen enkel belang om informatie achter te houden, maar moeten selectief zijn met wat wij naar buiten brengen en wat niet. Teveel informatie prijsgeven zou het onderzoek kunnen frustreren en dat is het laatste wat wij allen willen. Ten derde gaan wij nooit in op vragen die de privacy van personen schendt. U geeft aan dat u geen antwoord heeft gekregen op uw aangifte tegen Stefanie van Reemst terzake smaad en laster. Op voorhand stellen wij vast dat wij geen officiële aangifte hebben ontvangen, maar slechts een e-mail. Hoewel dit formeel gezien geen aangifte is, is dit wel bekeken. Alles wat u in deze e-mail stelt kan niet juridisch aangemerkt worden als smaad dan wel laster. De andere zaken die u benoemt in uw e-mail, raken met name de zaak rondom Ali H. en daarvoor verwijs ik u naar onze eerdergenoemde website. Tot slot willen wij u het volgende meegeven. Het is ons opgevallen dat uw wijze van verslaglegging op uw site bepaalde fatsoensgrenzen overschrijdt. Dit bemoeilijkt wat ons betreft de communicatie met u. Wij zouden het waarderen in de toekomst op een respectvolle manier met elkaar om te gaan. We hebben tenslotte het zelfde doel: het oplossen van deze zaak. Met vriendelijke groet, M. Kompier Persvoorlichter OM Leeuwarden

From: Wim Dankbaar Sent: woensdag 22 februari 2012 To: ‘Kompier, M. (Parket Leeuwarden)’

Cc: ‘[email protected]’; ‘Boerstra, E.R. (PaG ‘s-Gravenhage)’ Subject: RE: Beantwoording van uw mailbericht van 18 februari 2012 Ik heb jullie nu een gesprek gegeven tussen mij en een medewerker van het grenshospitium Amsterdam, die Ali Hassan nog in het weekend van de moord in een cel moest stoppen en hem identificeert van de opsporingsfoto: “ik zou willen dat ik geen “yes” kan zeggen, maar dan lieg ik.” De volgende dag was hij uitgezet. Dit was dus op een moment dat hij nog helemaal geen hoofdverdachte was. Alles snel snel snel, stiekem stiekem stiekem. In tegenstelling tot de anonieme brief uit 2007, die de verplaatsing van Ali’s vriend Feik Mustafa naar Musselkanaal beschreef, waarover Kamervragen gesteld werden, die vanwege de anonimiteit weggelogen konden worden, is deze bron niet anoniem. Verder weten jullie ook het volgende: In de zomer van 1999 zit een man in de cel naast Gerrit Veldman in een Noorse gevangenis, een man waarvan het volgende bekend is: - Hij is een Irakees. - Hij is een asielzoeker. - Hij zit vast wegens het bedreigen van een vrouw met een mes. - Hij voldoet aan het signalement van Justitie, tot en met “klein, gedrongen postuur” - Hij heeft in Nederland gewoond als asielzoeker. - Blijkens zijn adressenboekje in de omgeving van Kollum. - Hij heet Ali (zoals ook Henk Mous en de Telegraaf bevestigden). - Hij wordt herkend van de opsporingsfoto van Justitie, zowel door Veldman als Rode-Kruismedewerker Holleboom. - Hij is blijkens zijn papieren rond 5 mei 1999 naar Noorwegen gekomen. - Hij wordt schuchter en ontwijkend wanneer hij beseft dat Veldman en Holleboom Nederlanders zijn en lastige vragen beginnen te stellen. Je hoeft geen Einstein of hoofdofficier te zijn om te concluderen dat dit de zogenaamd “gezochte” hoofdverdachte Ali Hassan was. De bewijzen zijn in Amsterdam op te halen én in Noorwegen. Maar jullie doen niks! Er ging zelfs niet eens iemand naar Noorwegen om de verdachte of Gerrit Veldman op te zoeken. Mochten jullie het nog niet snappen, wat hier beschreven wordt is een ongehoord misdrijf dat zijn weerga niet kent in de nederlandse rechtsgeschiedenis. Maar jullie snappen het wel, want jullie weigeren relevante vragen te beantwoorden en noodzakelijk opsporingshandelingen te doen en verwijzen naar de rapporten op de website van het OM, waarvan ik reeds overtuigend heb gedocumenteerd dat ze bol staan van de intelligentiebeledigende leugens. Ook dat weten jullie. Ik heb daar nog veel meer bewijzen voor dan ik al heb losgelaten. We hebben het over een CRIME, in samenspanning gepleegd. En dat wordt helemaal duidelijk als je ziet dat al deze bewijzen NIET worden onderzocht. Sterker, er wordt over gelogen! En aangiftes worden niet in behandeling genomen. Zelfs niet aangiftes van doodsbedreigingen door de moordenaars zelf. Ondertussen wordt het publiek al 12 jaar gebrainwashed met het idee dat het om één enkele zogenaamd “onbekende” dader zou gaan. Welnu, je hoeft ook geen Einstein te zijn om te weten dat een meisje dat dubbel verkracht,

vaginaal en anaal, wordt gevonden, geboeid, gewurgd en met doorgesneden keel, alle kenmerken van een gangrape heeft. Nog duidelijker wordt dat met de wetenschap dat de met elkaar bevriende Irakezen Feik Mustafa en Ali Hassan, die Marianne al eerder hadden bedreigd, BEIDEN stiekem zijn weggesluisd door justitie. Een ieder die bewust en moedwillig deze crime in stand houdt, dan wel beschermt in plaats van oplost, is een “accesory after the fact” en voldoet aan alle definities van “lidmaatschap van een criminele organisatie”. Of je nou koning, keizer, admiraal, persvoorlichter, hoofdofficier of voorzitter van het College Procureurs Generaal bent, het maakt mij (en de wet) geen fluit uit. Je bent crimineel bezig. Bij jullie is het in feite nog erger, want het staat lijnrecht tegenover jullie eed en mandaat: De samenleving veilig houden en recht doen aan misdrijven. Om mij dan een beetje de les te gaan lezen over een gebrek aan fatsoensnormen is werkelijk de limit. Lachwekkend als het niet zo errnstig zou zijn. Ten tweede vanwege het feit dat wij nog steeds druk doende zijn met het opsporingsonderzoek. In het belang daarvan kunnen wij niet altijd alle vragen beantwoorden. Wij hebben geen enkel belang om informatie achter te houden, maar moeten selectief zijn met wat wij naar buiten brengen en wat niet. Teveel informatie prijsgeven zou het onderzoek kunnen frustreren en dat is het laatste wat wij allen willen. Drogargument. Mijn vragen en die van de moeder van Marianne, betreffen uitsluitend opsporingshandelingen en uitspraken, die al dan niet gedaan zijn in het (verre) verleden, met het verzoek daar tekst en uitleg voor te geven. Dit kan op generlei wijze het vermeende huidige, “druk doende” opsporingsonderzoek frustreren of schaden. Ten derde gaan wij nooit in op vragen die de privacy van personen schendt. Aha, dus een antwoord op de vraag of Jano Hassan zijn toenmalige Koerdische landgenoot en mede-asielzoeker, de hoofdverdachte Ali Hassan, kent of zelfs familie van hem is, en dus kan bevestigen dat de verkeerde Ali Hassan is opgepakt, dat schendt zijn privacy? Nu snap ik het! Of schendt dat de privacy van de justitiemensen die beweren dat dit de juiste Ali Hassan was? En een antwoord op de vraag of Jano Isabella heeft gebeld om een afspraakje in de Koninginnenacht van 2009 te maken nadat zij hem in gezelschap van Ali Hassan had zien lopen, dat schendt zijn privacy? Nu snap ik het. Of schendt dat de privacy van Isabella? En een antwoord op de vraag waarom er niks gedaan is met de aangifte op 4 mei 1999 van Isabella wegens doodsbedreiging van Feik Mustafa (“Als je niet ophoudt met praten, word jij ook vermoord”) dat schendt Feik’s privacy? Nu snap ik het. Of schendt dat de privacy van Isabella, die een paar maanden later zodanig gemolesteerd werd door verdachten die jullie niet konden vinden, dat ze er vandaag nog (fysiek) last van heeft en voor behandeld wordt? Om over het psychische trauma nog maar te zwijgen. En een antwoord op de vraag waarom er niks gedaan is met de aangifte van Stephanie wegens verkrachting door Feik, dat schendt Feik’s privacy? Nu snap ik het. Of schendt dat de privacy van Stephanie, die met die informatie recent nog eens publiek ging in de Leeuwarder Courant? Zie http://jfkmurdersolved.com/vaatstra/lc2.pdf En een antwoord op de vraag of Stephanie, die zowel Feik als Ali kende, kan bevestigen dat in Turkije de verkeerde Ali Hassan is opgepakt, dat schendt haar privacy? Nu snap ik het. En een antwoord op de vraag waarom jullie Stephanie, die zogenaamd niks van de ware toedracht over de moord weet, op 14 mei 1999 moesten horen in verband met de moord op

Marianne, dat schendt haar privacy, ofschoon haar vader dat uitgebreid verhaalde in Panorama? Nu snap ik het. Zie http://jfkmurdersolved.com/vaatstra/panorama3.JPG Ik snap dat het jullie geen zier uitmaakt wiens privacy deze Koerdische sujetten schenden, als hun eigen privacy maar beschermd wordt! Maar kunnen jullie dan in elk geval aangeven “in het belang van het onderzoek” dat jullie zo hoog in het vaandel hebben, of deze vragen gesteld zijn? Nog even los van de antwoorden? En zo nee, waarom niet? Groeten, Wim PS: Voor de duidelijkheid: Ik heb niks tegen Koerden. Ik zou zelfs zeggen: Integendeel! Ik ben zelfs voor een onafhankelijk, soeverein Koerdistan! Ik heb alleen wat tegen Koerden die Nederlandse meisjes bedreigen, verkrachten en vermoorden en daarmee wegkomen. Wat is de status van Jano’s aangifte tegen mij? Voor “smaad en laster”? Ik heb nu al een ochtend zoek gemaakt aan een verklaring bij de Politie Heemstede in antwoord op de aangifte van Jano. Als het smaad en laster is, dan wil ik ook graag vervolgd worden… De arme Jano onterecht beschuldigen van daderwetenschap over de moord op Marianne Vaatstra, dat moet bestraft worden! From: Maaike Terpstra Sent: vrijdag 24 februari 2012 To: wim dankbaar hallo Wim heel goed deze mail naar het OM,je zou zeggen hier kunnen ze toch niet omheen? Ik heb in 1999 al eens gezegd tegen hun van het OM het lijkt wel dat de daders weggesluisd zijn,laat het nu ook zo geweest zijn,alles wees er toen al op met het volgen van het onderzoek,O Wim ik kan je niet uitleggen wat deze vreselijke waarheid met mij doet,want dat het de waarheid is voor mij 100%, wens jullie veel sterkte met de dingen waar jullie mee bezig zijn,(dat het resultaat mag hebben vr groet Maaike en bedankt From: Wim Dankbaar Sent: vrijdag 24 februari 2012 To: 'Maaike Terpstra' Subject: RE: Je ziet ook dat het de waarheid is omdat het OM niet wil ingaan op al deze feiten. En zelfs jou niet antwoorden. Als het niet de waarheid is, dan zouden ze het gewoon gaan onderzoeken. Het is een dubbel onrecht. De moord van je kind, maar ook verstoken blijven van gerechtigheid door de instanties die geacht worden dat te doen. Wim

De leugens van het OM in de Vaatstra zaak (11) 31 maart 2012 Geachte mevrouw Bronsvoort, Ik schrijf deze brief aan u, omdat u als hoofdofficier van het parket Leeuwarden, de huidige hoofdverantwoordelijke bent in het zogenaamde “onderzoek” naar de moord op Marianne Vaatstra. Het is een open brief, die ik waar mogelijk wil publiceren, omdat ik wens dat vanuit het maatschappelijk belang, vele mensen hem lezen. Laat ik meteen met de hamvraag beginnen: Wanneer gaat het Openbaar Ministerie mij vervolgen voor de aangifte wegens smaad en laster van Jano Hassan? Zoals u weet, heeft deze Jano aangifte tegen mij gedaan vanwege al datgene wat ik op Internet over hem publiceer. Voor de minder ingewijde meelezers link ik nog even naar de aangifte en mijn diverse verhalen over hem. Voor degenen die hier geen tijd voor hebben, stel ik kort samengevat het volgende: - Jano Hassan is een goede kennis, naar verluidt zelfs een neef van de “verdwenen” Koerdische hoofdverdachte van de moord op Marianne: Ali Hassan. - Jano Hassan was destijds in 1999 een bewoner van het AZC Kollumerland, net als de hoofdverdachte Ali Hassan. - Jano Hassan weet dat Ali Hassan en diens Koerdische vriend en landgenoot Feik Mustafa betrokken waren bij de moord op Marianne. (Direct na de moord bedreigde Mustafa Isabella W. al met de dood als zij niet zou stoppen met praten tegen de politie. De aangifte hiervan is u bekend, maar zoals u ook weet heeft Justitie hier niets mee gedaan.) - Jano Hassan heeft (dader)kennis van het misdrijf, maar verzwijgt deze en maakt zich aldus schuldig aan een strafbaar feit. - Jano Hassan is in februari 2009 in Groningen gesignaleerd in het gezelschap van Ali Hassan door Isabella W., die hen beiden kende vanuit de tijd dat zij in het AZC gehuisvest waren. - Jano Hassan heeft vervolgens Isabella in nauwelijks verholen bewoordingen bedreigd om hier haar mond over te houden door haar (na 10 jaar) te bellen en een afspraakje voor te stellen op Koninginnedag 2009 na 12 uur ’s nachts, het tijdstip waarop 10 jaar eerder Marianne Vaatstra werd vermoord. Ook in 2010 is Isabella nog door Jano Hassan bedreigd door haar klem te rijden met zijn auto, een Mazda 121. - Jano Hassan weet dat Justitie in oktober 1999 een verkeerde Ali Hassan in Turkije heeft aangehouden en dat de juiste, hem bekende Ali Hassan heimelijk naar Noorwegen is gebracht met medewerking van Justitie onder regie van Joris Demmink, destijds Directeur-Generaal voor Vreemdelingenzaken, en Harm Brouwer, destijds uw voorganger als HOvJ van Leeuwarden. - Jano Hassan weet dat de inhoud van het rapport “Onderzoek Ali H.” van het Openbaar Ministerie waarin gesteld wordt dat de in Turkije gearresteerde man wel de juiste verdachte was, niet op waarheid berust.

- Jano Hassan kan derhalve voor een grote doorbraak in het “onderzoek” zorgen, mits uw Justitie dit zou willen, en hem over alle bovengenoemde stellingen, waarvan ik u reeds vele malen op de hoogte heb gebracht, zou willen horen. Het moge duidelijk zijn dat deze door oorlog en misbruik getraumatiseerde knapen niet alleen hun straf hebben ontlopen, met dank aan Justitie, maar nog immer een bedreiging vormen voor onschuldige goedwillende getuigen en de samenleving. Terugkomend op mijn vraag: Gaat het Openbaar Ministerie mij vervolgen voor de aangifte van Jano Hassan en zo ja, wanneer? Zo nee, waarom niet? Wat kan de reden zijn voor een sepot? U zult zich kunnen voorstellen dat mijn beweringen er niet om liegen en enorm belastend zijn voor Jano Hassan. Daarbij heeft hij een unieke naam, zodat hij er vrijwel zeker veel last en hinder van ondervindt in zijn maatschappelijk en sociale leven. Het is niet niks om dergelijke stellingen als eerste aan te treffen als je naam op Google wordt ingetikt. Er is dus alle reden om mij te vervolgen als de stellingen inderdaad smaad en laster zijn, met andere woorden niet waar zijn. Sterker nog, ik durf te stellen dat als Justitie mij niet vervolgt, u impliciet, of in feite zelfs expliciet, erkent dat mijn beweringen waar zijn. Hetgeen het dan des te vreemder maakt dat u de door mij voorgestelde opsporingshandelingen (o.a. het horen van Jano Hassan en Isabella W.) negeert, laat staan uitvoert. Om nog maar te zwijgen over het vreemde gedrag van uw telefoniste die mij zegt opdracht te hebben gekregen de verbinding te verbreken als ik uw parket bel, uitsluitend met de bedoeling uw opsporingsteam nieuwe informatie te verstrekken in deze zogenaamd “onopgeloste” moordzaak. Derhalve is het ook in uw belang om tot vervolging over te gaan en te bewijzen dat mijn beweringen onjuist zijn, aangezien een sepot ook negatief afstraalt op het voor dit onderzoek verantwoordelijke deel van Justitie en u persoonlijk. Bewust formuleer ik dit zo omdat ik er vanuit ga dat Justitie als geheel geen criminele organisatie is. Overigens wil ik daaraan toevoegen dat ik een paar weken terug de politie Groningen heb gebeld om te vragen naar de status van de aangifte. Uiteindelijk werd ik verbonden met agent Hopman, die mij vertelde de aangifte van Jano Hassan te hebben opgenomen en hem naar de verantwoordelijke officier had verstuurd, samen met mijn verhaal dat naar aanleiding van de aangifte werd geverbaliseerd door de politie Kennemerland. Over de status kon hij mij niets zeggen. Echter, hij voegde er aan toe dat hij eerst de officier had gebeld of hij deze aangifte wel moest opnemen. Waarom? vroeg ik. Omdat het een “gevoelige zaak” betreft, aldus de heer Hopman. Eigenaardig vond ik dat. Wat is hier nu zo gevoelig aan? En waarom is gevoeligheid een reden om een aangifte eventueel niet op te nemen? Enfin, de officier had hem gezegd dat hij de aangifte in elk geval maar moest opnemen, dan zouden ze wel zien of ze er wat mee kunnen. Ik vraag mij tevens hardop af of de heer Hopman niet aan Jano Hassan heeft gevraagd: Klopt er dan helemaal niets van, beste Jano, wat de heer Dankbaar over u schrijft? Zat u niet in het AZC? Kende u Ali Hassan niet? Kende u Feik Mustafa niet? Weet u niet wie Isabella is? Kunt u niet bevestigen dat wij de verkeerde Ali Hassan in Turkije hebben opgepakt? Was dit dan de juiste man, uw landgenoot, die u ook kende uit AZC? Is het niet waar dat u kunt bevestigen dat het OM rapport “Onderzoek Ali H.” één grote leugen is, zoals de heer Dankbaar zegt? Het lijkt mij toch dat elke agent vrij eenvoudig had kunnen vaststellen of het hier een valse aangifte betreft. Overigens vraag ik mij ook af wat Jano Hassan nu eigenlijk wil met zijn aangifte? Ik neem aan dat hij mijn publicaties verwijderd wil hebben, maar ik begrijp dan niet goed waarom hij dat niet sommeert en twee jaar gewacht heeft met zijn aangifte. Nog minder

dat hij voor mijn meest recente verhaal desgevraagd commentaar weigerde op mijn aanbod tot hoor en wederhoor, waarbij hij het als eerste mocht lezen en eventuele onjuistheden kon tegenspreken of corrigeren. En toen ik hem meldde dat ik het verhaal dan zonder zijn reacties zou publiceren, zei hij “Doet u maar”. Blijkens zijn aangifte heeft hij zich kennelijk bedacht? Ik dring er dan ook bij u op aan om er voor zorg te dragen dat Justitie vervolg geeft aan de aangifte van die arme Jano Hassan. Of ingeval van een sepot, dit sepot met duidelijke redenen te (laten) omkleden. Voor het geval het u nog niet duidelijk is: Ik krijg graag het podium in een openbare zitting, liefst met zoveel mogelijk pers erbij, om te bewijzen dat mijn stellingen waar zijn, dat Justitie zelf medeplichtig is in deze schandalige doofpot, dit schaamteloze bedrog, deze rechtsverkrachting, dit verraad jegens de ouders van Marianne en de rechtsstaat. Dat mijn open brief aan Joris Demmink niet zo maar een hersenschim is. Wie A zegt moet ook B zeggen, en niet de keutel intrekken. Ik heb toch niet voor Jan Doedel op het politiebureau Heemstede moeten opdraven? Ik mag toch aannemen dat het een serieuze aangifte betreft, en niet weer een intimidatie-poging die op niets uitloopt, zoals de aangifte van Stephanie van Reemst, het toenmalige vriendinnetje van Feik Mustafa? Of de huiszoeking en arrestatie i.v.m. de Deventer Moordzaak door een 11 man sterk team van de Nationale Recherche, als ware ik een levensgevaarlijke terrorist of drugsbaron in plaats van een burger die corruptie bij Justitie aankaart? In afwachting van uw berichten en met vriendelijke groet, Wim Dankbaar From: Wim Dankbaar [mailto:[email protected]] Sent: maandag 2 april 2012 11:48 To: ‘Kompier, M. (Parket Leeuwarden)’ Cc: ‘[email protected]’; ‘Boerstra, E.R. (PaG ‘s-Gravenhage)’ Subject: RE: Beantwoording van uw mailbericht van 18 februari 2012 Beste Melanie, ik snap het nu. Ik zag opeens het licht. Je moet verslag leggen zoals het OM dat doet, zoals in het rapport Onderzoek Ali H. Je moet brieven van Marianne’s moeder beantwoorden zoals het OM dat doet (= helemaal niet). Je moet liegen en bedriegen, verkrachters/moordenaars beschermen en stiekem afvoeren, aangiftes wegens doodsbedreiging van hen negeren, de rechtsgang belemmeren, een criminele pedofiel op de troon van Justitie houden. Dat is de norm! Dat is fatsoen! Dat is respectvol met elkaar omgaan! En vooral geen informatie prijsgeven, die het “onderzoek” zou kunnen “frustreren”. Vooral niet Stephanie, Feik, Jano, Isabella, Ronnie, Sikko, Age, Jacob, Tineke, Nienke vragen of jullie de juiste Ali hebben gearresteerd. Hij leek er genoeg op. Dat domme publiek ziet de zeven verschillen toch niet. En dat baardje heeft hij gewoon afgeschoren. Hij droeg tenslotte ook leren halfhoge schoenen! Gewoon net blijven doen of je neus bloedt. En beroepsleugenaar Henk Mous, de officier die de kwaliteit bewaakt, de nabestaanden laat informeren over de nieuwe DNA familie methode. Wie weet zit de dader wel tussen de familie Vaatstra! Hoe lang hebben jullie nodig om te beoordelen of mijn vervolging voor Jano’s aangifte kans van slagen heeft, dan wel iets te verzinnen waarom er geseponeerd moet worden? Mvg

Wim De leugens van het OM in de Vaatstra zaak (13) 6 april 2012 Geachte mevrouw Bronsvoort, Wederom een open brief, waarin ik dingen ga zeggen die u als (hoge) ambtenaar in functie met goed fatsoen niet zou willen, moeten of mogen accepteren. Toch gaat u dit wel doen, eenvoudig omdat alles wat ik zeg de bewijsbare waarheid zal zijn. Mocht dit niet zo zijn, dan is mijn brief beledigend, smadelijk, lasterlijk, alles wat u in deze context maar kunt bedenken als straf- en vervolgbaar handelen jegens een hoofdofficier van justitie. Ik zal iedereen die het lezen wil, laten zien welk een walgelijk crimineel mens u bent. Ik zal aantonen dat alles wat ik zeg, voor een rechter met bewijzen te staven is. Bewijzen die u nu juist onder de pet houdt. Bewijzen die koste wat kost niet in een openbare zitting de revue mogen passeren. Juist in het feit dat u niets zult ondernemen, ligt de waarheid van mijn schrijven reeds besloten. Evenals de defacto erkenning daarvan. Gisteren nam ik kennis van de farce, de hoax, het toneelstuk dat u hier opvoert. U kunt dit verhaal wel trachten te verkopen aan Nederland, en bij het overgrote deel gaat het er vast ook in als zoete koek, maar iemand met meer dan basale kennis van zaken, zoals ik, kijkt er dwars doorheen. Omdat ik als kijker van dit interview getuige ben van een weerzinwekkend ambtsmisdrijf, zal ik het dan ook niet als de rest van de goegemeente onweersproken laten. “Waar recht tot onrecht wordt, wordt verzet tot plicht”. Ik stel dat u hier kei- en keihard staat te liegen, het volk bedriegt en op een stuitende manier misbruik maakt van uw autoriteit, alsmede van het vertrouwen en de integriteit die uw functie dient uit te stralen. Ik zal dit ook beargumenteren en aantonen. Ten eerste weet u dat de Ali Hussein Hassan die in 1999 de zogenaamd “spoorloos verdwenen” hoofdverdachte was, niet de even later gearresteerde Ali Hussein Hassan was. U weet dus ook dat het rapport van het het OM “Onderzoek Ali H.” dat met name is opgesteld als tegenwicht voor onze bevindingen, door EenVandaag in een drieluik gepresenteerd, één grote leugen is. Waarom is het nu zo belangrijk om vast te stellen dat u dit weet? Omdat als u het weet, u ook weet dat de werkelijke hoofdverdachte Ali Hassan nooit is uitgesloten als dader. Omdat als u het weet, u de schaamteloze leugen van het OM in stand houdt en aldus doelbewust de rechtsgang belemmert. Omdat als u het weet, het breed aangekondigde nieuwe familiair DNA onderzoek één grote farce is om het publiek zand in de ogen te strooien en goede wil te veinzen. Omdat u extra hypocriet bent door de zaak als “vreselijk” te bestempelen, “moet worden opgelost”, “heeft de samenleving geschokt”, “heel vervelend voor de nabestaanden”, “we zijn zo blij met deze kans”, bla bla bla bla bla. Terwijl u precies weet hoe het zit, wie de daders waren en waar ze te vinden zijn. U weet het allemaal, u weet zelfs wat er met de werkelijke hoofdverdachte is gebeurd en waar hij zich bevindt. Als u het niet al veel langer wist, dan weet u het in elk geval van mij. Want ik heb u hiervan uitgebreid op de hoogte gebracht en u zelfs de gedetailleerde getuigenissen gegeven van de bewaakster die Ali Hassan nog in hetzelfde weekend van de moord in een cel van het Grenshospitium Amsterdam moest stoppen, de nacht voordat hij de volgende dag op een vlucht naar Noorwegen werd gezet. Het simpele feit dat u hier als eindverantwoordelijke voor dit moordonderzoek niets mee doet, spreekt boekdelen over uw werkelijke intenties.

Dankuwel, mijnheer Dankbaar, voor deze uitstekende tip! We gaan er meteen mee aan de slag en laten uw weten of hij bruikbaar was. Of nee, ik laat u bellen door iemand van onze recherche! In your dreams! U kent ook het verhaal van Gerrit Veldman, waarover ik u reeds eerder schreef: In de zomer van 1999 zit een man in de cel naast Gerrit Veldman in een Noorse gevangenis, een man waarvan het volgende bekend is: - Hij is een Irakees. - Hij is een asielzoeker. - Hij zit vast wegens het bedreigen van een vrouw met een mes. - Hij voldoet aan het signalement van Justitie, tot en met “klein, gedrongen postuur”. - Hij heeft in Nederland gewoond als asielzoeker. - Blijkens zijn adressenboekje in de omgeving van Kollum. - Hij heet Ali (zoals ook Henk Mous en de Telegraaf bevestigen). - Hij wordt herkend van de opsporingsfoto van Justitie, zowel door Veldman als Rode-Kruismedewerker Holleboom. - Hij is blijkens zijn papieren rond 5 mei 1999 naar Noorwegen gekomen. - Hij wordt schuchter en ontwijkend wanneer hij beseft dat Veldman en Holleboom Nederlanders zijn en lastige vragen beginnen te stellen. Je hoeft geen Einstein of hoofdofficier te zijn om te concluderen dat dit de zogenaamd “gezochte” hoofdverdachte Ali Hassan was. De bewijzen zijn in Amsterdam op te halen én in Noorwegen. Maar jullie doen niks! Er ging zelfs niet eens iemand naar Noorwegen om de verdachte of Gerrit Veldman op te zoeken. Vraagt u eens aan een statisticus hoe groot de kans is op twee verschillende kleine, pafferige, asielzoekende, Irakese Ali’s die elkaars evenbeeld zijn en allebei gewoond hebben in Kollum waar iedereen elkaar kent. En legt u Nederland dan nog eens uit waarom niemand van het OM de Ali in Noorwegen wilde zien en spreken. Tevens weet u dat ik bepaalde beweringen uit het OM rapport aan de waarheid heb getoetst en als klinkklare leugens heb bewezen. Zo is de gevangenis in Noorwegen of de directeur van het Noorse asielzoekerscentrum nooit benaderd door Nederlandse of Noorse autoriteiten om vast te stellen of het hier om de “gezochte” hoofdverdachte ging, terwijl dit wel uitdrukkelijk in het rapport wordt gesteld (lees: gelogen). Zo weet u ook dat er in het rapport slechts één anonieme getuige wordt opgevoerd die zich dan vergist zou hebben in het herkennen van Ali Hassan van de opsporingsfoto, terwijl u dondersgoed weet, maar verzwijgt, dat uw eigen cold case team talloze niet-anonieme getuigen heeft gehoord, zoals vier AZC bewakers, die zowel Feik als Ali zeer goed kenden, en zelfs met ze voetbalden. Stuk voor stuk getuigen die met klem bevestigen dat de in Turkije gearresteerde Ali Hassan NIET de Ali Hassan is die zij kenden van het AZC. De kleine Ali Hassan die de onafscheidelijke vriend was van Feik Mustafa. Met andere woorden, u weet als geen ander dat het OM hierover liegt. Het feit dat het OM rapport dit allemaal verzwijgt, en u ook, spreekt wederom boekdelen. Het rapport is niets anders dan een fraai sprookje, geschreven door een kundige copywriter, misbruik makend van het achterhaalde beeld dat aan het woord van het Openbaar Ministerie niet getwijfeld mag worden. Het stiekem wegsluizen van deze beestachtige verkrachter en moordenaar, is natuurlijk gewoon een misdaad die u mede onder de pet houdt, ondertussen de samenleving voorliegend. U voldoet dus feitelijk aan alle definities van een “lid van een criminele organisatie”. Sterker nog, u bent voor deze zaak het boegbeeld, de spreekbuis van die criminele organisatie. Wat het nog erger maakt is dat die organisatie juist criminaliteit en onrecht behoort te bestrijden!

In feite bent u een gevaar voor de samenleving, door niet de waarheid te vertellen, deze moordenaars Feik en Ali op vrije voeten te houden en het volk te bedriegen. U verraadt het mandaat dat u heeft gekregen op onnavolgbare wijze. Bovendien bent u ook een nodeloze kostenpost voor de samenleving want het nieuwe DNA onderzoek gaat ongetwijfeld veel mankracht en geld voor de belastingbetaler kosten. Terwijl u weet dat het een verkwistende farce is die niets oplevert. Het zou de samenleving een dienst bewijzen als u per direct uit uw functie ontheven wordt. U kunt het allemaal wel “respectloos” of fatsoensnormenoverschrijdend” vinden, wat ik stel, maar heeft u dan nog recht op respect? Want dit is wel gewoon de waarheid en die is nooit respectloos of fatsoensoverschrijdend. Die behoeft geen zout en peper om op smaak te brengen. Een waarheid die u als geen ander kent. Want waarom zou u anders weigeren om bijvoorbeeld Feik Mustafa, Stephanie van Reemst, Isabella Wagenaar, Jano Hassan, Nienke Hoekstra, Aranka Farkas, Louis Uijl, Nettie Groeneveld, de AZC bewakers en een hele zwik andere getuigen die ik u kan geven, te vragen of de in Turkije aangehouden man de juiste verdachte was? Of ze hem kennen? En hun antwoorden wereldkundig te maken? Of waarom rept het OM er met geen woord over of deze aangehouden Ali is gevraagd of hij de vriend van Feik Mustafa was? Of hij op het AZC een baardje had? Of hoe hij daar met zijn hartprobleem aan fitness en volleybal kon doen? Want ook dat weet u van de bewakers die door uw agenten Adema en Vos gehoord zijn. En waarom wisten die bewakers niet dat Ali een hartprobleem had en hier zelfs een operatie zou ondergaan? Uit een proces verbaal dat het OM het publiek onthoudt: Ik herinner mij nog goed dat Feik nooit een wedstrijd miste, behalve op zaterdag, 1 mei 1999. Ik begreep wel dat Feik weg moest uit Kollum, want het AZC ‘stond in brand’. Ik heb gezien dat Feik uitgeleide werd gedaan door Nettie Groeneveld, de directeur van het AZC en haar plaatsvervanger. In een krantenartikel loochende zij dit later. Dit stoorde mij omdat ik het zelf had gezien. Vraag: Kende u Ali Hussein Hassan? Antwoord: Ja, want ook hij sportte veel. Onder meer voetbal en volleybal. Daarnaast bezocht hij veelvuldig de fitness-room. Opvallend trouwens dat in het verbaal niet de hamvraag werd vastgelegd: Hebben wij in Turkije de man gearresteerd die u kende als Ali Hussein Hassan, als de vriend van Feik? Of wat dacht u van deze weggelaten vraag: Op welke datum was het dat u getuige was dat Feik uitgeleide werd gedaan door directeur Nettie Groeneveld en haar plaatsvervanger Louis Uijl? Zoals u weet, is het antwoord maandag 3 mei 1999, twee dagen na de moord op Marianne. En daarom weet u ook dat het Feik’s vriend Ali was die Marianne verkrachtte en zijn sperma achterliet, en haar op geheel Koerdische wijze de keel doorsneed. Nu begrijpen we ook waarom u als vertegenwoordiger van het OM nooit openbaar heeft gemaakt dat ook Louis Uijl deze datum aan uw rechercheurs heeft bevestigd. Minstens een dozijn getuigen die Ali Hassan en Feik Mustafa kenden, bezweren dat de aangehouden man 100% zeker niet de gezochte Ali Hassan is, ook aan uw onderzoeksteam, maar het OM verzwijgt dit allemaal en verkoopt het publiek dat het hem wel is. Waarom is het nu zo belangrijk om vast te stellen dat dit een leugen is? Omdat met het bewijs van deze leugen de hele doofpot met gierend geraas in elkaar dondert! Omdat met het bewijs van deze

leugen het een feit is dat het OM de juiste verdachte heeft “laten lopen”, zoals het OM het uitdrukt. Dat het nog wat meer is dan “laten lopen”, dat komt vanzelf aan de orde met de vraag: Waar is de juiste Ali Hassan dan gebleven en wie heeft hem geholpen te ontsnappen? De leugens zijn te schunnig voor woorden en alleen te verkopen aan iemand die niet beter weet. En onwetend gehouden wordt. Daarom spijker ik de kennis van de lezers even bij, zodat iedereen kan zien hoe u de boel bij elkaar liegt. Ook zonder de door u stil gehouden getuigen kan een kind reeds zien dat het hier om twee verschillende mannen gaat. Men hoeft slechts de neuzen te vergelijken. Men hoeft slechts te weten dat de gearresteerde Ali een boomlange vent is van een minstens 1,90 meter en de werkelijke Ali een kleine gezette gnoom met een vlasbaard van nog geen 1,65 meter. Hoofdverdachte Ali Hassan was klein en dik, de verkeerde Ali Hassan torent boven iedereen uit. En dan heeft het OM het lef om te schrijven: Hoe Ali klein en dik werd. De honden lusten er geen brood van, maar het OM voert het gewoon aan het publiek. Natuurlijk wel met weglating van het feit dat in het oorspronkelijke aanhoudingsbevel uit 1999 sprake was van “een klein, gedrongen postuur”. Zie onderstaand bericht halverwege tweede kolom. Je bent zogenaamd ijverig op zoek naar deze “voortvluchtige” Irakees (en zelfs een “tweede Irakees als getuige”) en dan blijkt er in Noorwegen een Irakese vent te zitten die aan alle eisen van het signalement voldoet, bovendien een asielzoeker die in Kollum heeft gewoond, maar voor de juiste Ali Hassan wil het OM niemand spreken of zien, nog het minst de Irakees zelf, en voor een verkeerde Ali Hassan rukt even later een heel team uit naar Istanbul, een batterij rechercheurs en een officier van Justitie? Gelooft u het zelf? Beste meelezers, let ook even op wat Brouwer’s opvolger Severein in dit bericht beweert als zijn plaatsvervangende HOvJ onder het kopje Protocol in de eerste kolom: “De recherche had geen enkele aanleiding om direct naar het AZC te gaan”. Hierover later meer. Dit “onderzoeksgedrag” is uiteraard verklaarbaar als men weet dat de top van het OM allang wist dat de juiste Ali Hassan in Noorwegen zat. Omdat ze hem daar zelf stiekem naar toe hebben gebracht! Maar hoe moet je dan deze Ali Hassan voor het publiek uitsluiten als sperma-donor en moordenaar van Marianne? Je bent immers nog steeds naar hem “op zoek” en het publiek schreeuwt erom hem te vinden. Ach, voor de criminele top van Justitie (lees: pedofiele COA baas Joris Demmink en uw HOvJ voorganger Harm Brouwer) was het een koud kunstje: We pakken gewoon een naamgenoot en dan zeggen we: Kijk eens mensen! We hebben hem gevonden. Maar ach, wat jammer nou! Het blijkt hem niet te zijn. Zijn DNA komt niet overeen. Er zijn natuurlijk ook binnen het OM genoeg mensen die de truc wel snappen maar weer te laf zijn om het aan de grote klok te hangen. Lees bijvoorbeeld de anonieme brief die naar de ouders van Marianne werd gestuurd: Beste ouders, Laat ik als eerste mijn leedwezen betuigen met al het afschuwelijke dat u is overkomen. Ook ik heb kinderen en vind het verschrikkelijk wat met uw dochter gebeurd is. Waarom nu dit schrijven? Toen ik deze week weer de poespas in het NRC Handelsblad las omtrent de moord op uw dochter, kon ik niet anders dan mijn ‘kennis’ van deze zaak aan u te geven. Deze winter heb ik op wintersport in Oostenrijk een ambtenaar van het openbaar ministerie in Leeuwarden ontmoet. Het was best een aardige kerel, maar hij had van het OM in Leeuwarden geen hoge pet op. Na de nodige pilsjes kwam zijn frustratie dan ook tot uiting. Hij beweerde namelijk dat van die zogenaamde aanhouding van de gevluchte Irakees geen snars waar was. ‘Je denkt toch zeker niet dat zo’n crimineel zich in Turkije laat vangen’, was zijn relaas. Bovendien zouden de Turken niet zomaar instemmen met een dnatest. ‘Nee, om de mensen hier een rad voor ogen te draaien heeft men dit scenario bedacht’, zei hij. Destijds kon ik dit alles niet geloven, maar nu ik onlangs de poppenkast omtrent het

onderzoek naar de dood van uw dochter las, ben ik deze meneer toch gaan geloven. Beste ouders, aan u de taak hier iets mee te doen! Laat het OM maar eens met echte bewijzen komen dat die dna-test ook echt is afgenomen en dat het dna dan ook echt van deze asielzoeker was. Ook het beperkte dna-onderzoek dat bij u in de buurt is gehouden, was volgens de ambtenaar van het OM ‘nep en louter om mensen stil te houden’. Opmerkelijk trouwens dat deze briefschrijver meent dat het de taak van de beste ouders is om hier iets mee te doen. Het zal wel een symptoom van moreel verval zijn, want het is natuurlijk gewoon de taak van het OM om hier iets mee te doen. Het OM Leeuwarden waarvan blijkbaar sommige onderdanen ook wel door hebben dat de top crimineel is, maar daar dus niks mee doen. En als het OM er niks mee doet, dan is het de taak van het parlement om er iets mee te doen. En als die er niets mee doen, dan is het de taak van de burgers die zij vertegenwoordigen om er wat mee te doen. Feik Mustafa Laten we ons dan nu even concenteren op dit heerschap. De Engelsen hebben een treffende uitdrukking voor uw handelwijze: With Malice. Intent to commit an unlawful act or cause harm without legal justification or excuse. Iedereen die blijft spreken over “de dader” in enkelvoud, zoals u, handelt “with malice”, gebruikt een leugen om te maskeren dat de verkrachting en moord van Marianne door meer dan één dader is gepleegd. Want wat weet u over Feik Mustafa? U zult het niet aan de grote klok hangen, daarom doe ik het maar: - Hij was de onafscheidelijke vriend en landgenoot van hoofdverdachte Ali Hassan. - Hij had Marianne 2 weken voor haar dood bedreigd in de Ringo bar met een keeldoorsnijdend gebaar. - De destijds 13 jarige Isabella Wagenaar heeft direct de politie geïnformeerd dat zij van collega-asielzoekers van Feik en Ali had gehoord dat zij betrokken waren bij de moord op Marianne. - Hij is in het weekend van de moord door de politie gehoord, vrijgelaten en op maandag 3 mei 1999 overgeplaatst naar een ander AZC. U weet dit middels het door uw verzwegen verhoor door uw eigen coldcase team Adema en Vos, van AZC directeur Louis Uijl, die het allemaal nog eens in geuren en kleren heeft herhaald voor mij, in de veronderstelling dat ik ook iemand van datzelfde coldcase team was. De opname van dit gesprek is u bekend. - Hij heeft op diezelfde 3 mei 1999 Isabella Wagenaar gebeld en met de dood bedreigd met de belofte: Als jij niet stopt met praten, dan word jij ook vermoord!. - Van deze defacto schuldbekentenis annex doodsbedreiging heeft Isabella samen met haar vader op 4 mei 1999 aangifte gedaan. - Een antwoord op de vraag waarom er niets met deze aangifte is gedaan, bent u het publiek nog immer schuldig. - Hij had meerdere meisjes (op school en in de supermarkt) bedreigd met sexueel geweld. ”Nog één keer en ik zal je eens hard neuken!” Zie eerder artikel.

- Hij had een medescholier met een stoel de keel dichtgedrukt onder de uitroep: “Ik maak je dood, het maakt mij niets uit, in mijn eigen land heb ik het ook gedaan!” - Hij is verdachte geweest van een vermeende/beweerde verkrachting van zijn vriendinnetje Stephanie in dezelfde Koninginnenacht dat Marianne werd verkracht en vermoord. - De aangifte hiervan door Stephanie op 14 mei 1999 is door het Openbaar Ministerie stilletjes geseponeerd, wegen “gebrek aan bewijs”, vergezeld van de schandalige redenering dat Stephanie rekening had moeten houden met de “culturele achtergrond” van Feik Mustafa. - Het is niet bekend of de politie aan Feik Mustafa de volgende uiterst relevante vraag heeft gesteld: Weet jij waar je maat Ali Hassan, de hoofdverdachte die wij zoeken, is gebleven? - Hij is uitgesloten als dader van de moord op de Marianne, uitsluitend op basis van het feit dat zijn DNA niet overeenkwam met het op Marianne’s lichaam gevonden sperma. - Hij is in 2000 als verblijfsvergunninghouder regulier gehuisvest in Nederland. (Bron: Exminister Hirsch Ballin in antwoord op Kamervragen). - Hij heeft geen alibi voor het tijdstip van de moord op Marianne. Het OM nam genoegen met zijn (vermeende) bewering dat hij zich niet kan herinneren met wie hij precies op Koninginnedag in Kollum was. Deze bewering is letterlijk overgenomen uit het leugenachtige rapport van het OM “Onderzoek Ali H.”. U weet dat dit een leugen is want u weet ook dat Feik gehoord is over de beweerde verkrachting van Stephanie, tijdens welk verhoor hij zou hebben toegegeven dat het vermeende sexuele contact vrijwillig was. Feik kon zich dus wel degelijk herinneren met wie hij precies op Koninginnedag in Kollum was. Zie onderstaand krantenberichtbericht. Overigens blijkt uit dit bericht al dat het OM Feik Mustafa ook niet wilde vervolgen voor de vermeende verkrachting van Stephanie. Men loog gewoon naar de krant dat zij haar aangifte had ingetrokken en dat gebeurde na haar nogmaals gesproken te hebben. Beide beweringen zijn volledig verzonnen kolder en moesten kort daarop na protest van de vader worden gecorrigeerd: Het feit dat de jongen die Marianne met de dood had bedreigd, dezelfde jongen was als de vermeende verkrachter van Stephanie, is angstvallig verborgen gehouden door het OM in de berichtgeving naar de media. Evenals het feit dat deze Feik Mustafa een bewoner van het AZC was en een hechte vriend van de “verdwenen” hoofdverdachte Ali Hassan. In de eerste, schaarse berichtgeving werd slechts gesproken over een “minderjarige jongen uit dezelfde gemeente”. Sterker nog, om Feik Mustafa buiten verdenking te houden, heeft het OM de media toen reeds de leugen gevoerd dat deze twee feiten, de doodsbedreiging van Marianne en de door Stephanie beweerde verkrachting, door twee verschillende personen waren gepleegd. Letterlijk “een andere man”. Zie onderstaand bericht, tweede kolom, tweede en derde alinea. Dan is ook de doodsbedreiging door Feik Mustafa van Isabella stilgehouden. En dit terwijl zij de politie direct de informatie heeft gegeven dat Feik en Ali meer weten over de moord. NOTA BENE: Zij was een 13- jarige getuige die de politie hielp om de moord op te lossen. Om de dag erna door de daders te worden bedreigd! Nog diezelfde dag wordt Feik heimelijk overgeplaatst naar een ander AZC! Hoe duidelijk wil je een criminele doofpot hebben? Alleen al het feit dat uw parket op Isabella’s aangifte van doodsbedreiging zit zonder die in

behandeling te nemen, de verdachte van die aangifte buiten schot brengt, deze feiten verzwijgt, en u na 13 jaar nog op een onvoorstelbaar huichelige manier mooi weer staat te spelen, is de bevestiging van uw gebrek aan integriteit. Door dit meer dan schandalige plichtsverzuim kon het gebeuren dat Isabella in september 1999 nog een keer in elkaar getrimd werd en in 2009 nogmaals werd bedreigd, ditmaal door Ali en Jano Hassan. Behalve Marianne maakt Justitie dus nog veel meer slachtoffers door de daders vrij rond te laten lopen. Het destijds 13 jarige meisje dat u de daders meteen op een presenteerblad aanreikte is nog steeds bang voor deze klootzakken omdat Justitie niets met haar informatie en aangiftes deed. En die arme Stephanie moet volhouden dat Feik zich die nacht schuldig heeft gemaakt aan haar (geseponeerde) verkrachting om een verklaring te geven, hoe armoedig ook, voor wat ze die nacht heeft meegemaakt. Wie kan hier een woord voor bedenken dat het schandaal en de verantwoordelijken treffend beschrijft? Feik Mustafa had - het motief, - hij had de hoofdverdachte als vriend, - hij had het karakter, - hij had het plan, - hij had het plan aangekondigd, - hij had geen alibi, - hij bedreigde getuigen én - hij heeft betrokkenheid bekend. Hoe haalt iemand het in zijn bolle hoofd om dit ongeleide projectiel uit te sluiten als verdachte? En dan ook nog “regulier als verblijfsvergunninghouder” te huisvesten onder de rest van de samenleving? Laat ik nog maar eens herhalen dat u met al deze wetenschap en de maskerade die u opvoert, een schandvlek voor de rechtsstaat bent. Met name ook omdat u weet dat er meer dan één dader in het spel is en u maar blijft spreken over “de dader”. Ik zal nu dan ook aantonen dat uw OM vanaf dag één wist dat er meerdere daders waren, namelijk Feik en Ali, dat de maskerade toen reeds is gestart en tot op de dag van vandaag, door onder meer u, wordt volgehouden. Ter illustratie geef ik de lezers eerst een imaginair overleg in het achterkamertje van Demmink en Brouwer. Joris: Die Ali kunnen we wel uitsluiten door iemand op te pakken in Turkije met dezelfde naam. Ik heb daar uitstekende contacten die ik kan laten meewerken. Maar wat doen we met Feik, Harm? Harm: Tja Joris, die moet daar zo snel mogelijk weg. Ik heb het al in gang gezet. Ik heb onze mensen ook al opdracht gegeven om te bezweren dat de daders niet in het AZC gezocht moeten worden. Ik stel voor dat we Feik ook inwisselen voor iemand anders. Joris: Maar dat moet dan wel iemand zijn die al lang weg is uit het AZC. Stel voor dat deze figuur er lucht van krijgt dat hij gezocht wordt voor een moord? Harm: Ik heb al iemand op het oog, Joris. Mohammed Akbari is al maanden weg, zit in Engeland en lijkt ook nog op Feik. Het enige probleempje is dat hij een Afghaan is en geen Irakees. Bovendien is hij een paar jaar ouder.

Joris: Dat is een detail waar wel overheen gelezen wordt. We kunnen hem gewoon wat jonger maken. I like it. Regel het, Harm! Als ik jou niet had. Je staat bij me in het krijt en ik beloof je dat ik je zal belonen met een mooie positie zodra het in mijn vermogen ligt. Harm: Eh, nog een laatste vraag, Joris, hoe zorgen we ervoor dat ik hier niet mee in verband kan worden gebracht? Joris: Jij wordt president van de rechtbank Utrecht, de baan die je onlangs nog hebt geweigerd en ik laat dat per Koninklijk Besluit antidateren naar 1 mei 1999. Harm: Maar dat is precies de zaterdag dat Marianne werd gevonden. Loopt dat niet teveel in de gaten? Joris: Beste Harm, je moet nog veel leren. Het publiek gaat dit gewoon vreten. Ik word als pedofiel nog eens de hoogste man van Justitie. Het kan allemaal in dit land. Je zult het zien. Doe jij nu gewoon wat je moet doen en laat de rest aan mij over. En zo geschiedde. Even later meldden de kranten dat de verdwenen asielzoekers Ali Hassan en Mohammed Akbari zijn. WTF! Akbari is spoorloos sinds 3 mei 1999? Kennen we die datum al niet? Dat was toch ook de maandag dat Feik werd verwijderd uit het AZC? Tjonge jonge, dat is toeval! Beste mevrouw Bronsvoort, legt u Nederland nu even uit hoe je als “getuige van een moord” kunt worden gezocht? En niet als dader? Het OM voerde deze onzin destijds gewoon aan de media. Legt u even uit hoe zo’n getuige midden in de nacht verzeild raakte in dat weiland om volledig onschuldig de slachting van Marianne bij te wonen, zonder er zelf bij betrokken te zijn geweest? Ik snap het namelijk niet en u heeft er tenslotte voor gestudeerd! Ik heb tot nu altijd gedacht dat als je aanwezig bent bij een moord, en daar je bek over houdt, minimaal medeplichtige dader bent. Legt u mij uit hoe ik hier fout zit? Bovendien blijkt toch uit dit bericht dat er geen sprake was van één enkelvoudige dader, maar tenminste nog een “getuige” uit het AZC? Zou het dan ook niet kunnen dat deze getuige, als de onafscheidelijke metgezel van de hoofdverdachte, iets meer dan een getuige was, en Marianne de keel kan hebben doorgesneden? Of vlieg ik dan uit de bocht? Als u dan toch bezig bent, legt u dan ook even uit hoe het simpele feit dat het niet Feik’s sperma was, ook betekent dat hij geen “getuige van de moord” was, en Marianne niet vermoord kan hebben? Waarom werd er eigenlijk nog naar getuigen van deze lustmoord gezocht als je sowieso onschuldig bent wanneer het daderspoor niet overeenkomt met je DNA? Dat is immers de redenering die het OM hanteert. Hoe wist het OM überhaupt dat er een getuige bij de moord aanwezig was? Van Isabella? Van Feik zelf? Hoe kwam het OM aan dat woord “hoofdverdachte”? Dat is toch niets minder dan een Freudiaanse erkenning dat er sprake was van minimaal één mededader, die het OM dan volslagen stompzinnig als “getuige” kwalificeert? Waarom blijft het OM dan maar kletsen over “de dader”, als de eenzame, spoorloos in rook opgegane gek zonder connecties? Een soort Lee Harvey Oswald, die Marianne in de negorij om middernacht van haar door Spencer en Wietze gejatte fiets zou hebben gesleurd? Heeft u er al eens over nagedacht waarom Marianne’s vingerafdrukken daar niet op zaten en hoe zij de volgende dag aan haar ouders ging uitleggen hoe ze aan die gejatte fiets kwam? In plaats van met een door Spencer betaalde taxi thuis te komen, zoals hij haar moeder beloofd had? Vervang in het onderstaande bericht Mohammed Akbari door Feik Mustafa en je begrijpt dat zelfs de ouders van Marianne Vaatstra in de (tweede) wisseltruc van het OM zijn getrapt. En vraag je ook af hoe de 19 jarige Mohammed Akbari, in werkelijkheid was hij veel ouder, nog op de MAVO kon zitten.

Laten we het dan nu even over Ali’s naamgenoot Jano Hassan hebben en zijn nog steeds niet behandelde aangifte wegens smaad en laster tegen mij. Ik heb reeds aan de politie Kennemerland uitgelegd dat als het OM Ali Hassan niet wil pakken, dat ik het dan gewoon zijn vriend Jano Hassan moeilijk maak. Dat hij daar last van heeft, is wel duidelijk en wellicht ook weer het best te illustreren met een imaginair gesprek tussen een potentiële werkgever en Jano. Werkgever: Beste Jano, je bent een kundige fysiotherapeut met goede credentials. We willen je graag aannemen, maar we moeten nog een klein vlekje wegwerken. We hebben je naam ingetikt op Google en lezen allerlei rare verhalen van ene Wim Dankbaar, die beweert dat je een goede kennis bent van de moordenaars van Marianne Vaatstra en weet hoe het zit met die onopgeloste moord. Dat je getuigen bedreigt om dit onder de pet te houden. Hoe zit dat? Jano: Daar is allemaal niets van waar, het zijn leugens! Werkgever: Maar waarom doe je er dan niets aan? Jano: Dat doe ik wel. Ik heb aangifte wegens smaad en laster gedaan tegen die Wim Dankbaar. Werkgever: En? Wat doet het OM daarmee? Het staat nog steeds op het Internet. Jano: Tot nu toe niets, ik vind het ook heel vervelend, het lijkt wel of het OM geen actie wil ondernemen, terwijl het wel spoedeisend is, want ik krijg alleen maar lastige vragen die ik niet overtuigend kan beantwoorden en mij hinderen in mijn maatschappelijke en sociale leven. Daarom hoop ik dat het OM die Dankbaar snel vervolgt en in de bak stopt. Werkgever: Nou Jano, dan moeten we maar even wachten tot het bewezen is dat het smaad en laster is. Nu ik toch aan het fantaseren ben, kan ik ook wel even doorgaan met een paasborrel van het OM Leeuwarden: Henk Mous: Allemachtig, Annettte, heb je gezien wat die Dankbaar nu weer over ons schrijft? Hij noemt ons gewoon beroepsleugenaars. Terwijl ik nota bene de officier ben die de kwaliteit en integriteit bewaakt! Ik heb net de familie Vaatstra uitgebreid geïnformeerd over de kansrijke mogelijkheden van het nieuwe DNA onderzoek, en nu komt deze klootzak dat een beetje verstieren, door mijn goede intenties te betwijfelen? Annette: Ja Henk, maar wat kunnen we er aan doen? Ik vraag me af of zijn weblog wel een beetje gelezen wordt? Henk: Dat weet ik ook niet, maar moeten we hem niet gewoon aanpakken? Dit kunnen we toch niet accepteren? Wie zwijgt stemt toch toe? Annette: Hoe pakken we hem aan dan? Wil jij het risico lopen dat wij ons moeten verantwoorden voor alles wat hij stelt? Kun jij een rechter regelen die hem getuigen ontzegt? Kun jij met een stalen smoel aantonen dat Jano Hassan zijn Koerdische naamgenoot uit het AZC niet kende? Voor een zaak waarvan we zelf zeggen dat we ar alles aan moeten doen? Ik weet dat je goed bent, Henk, maar kun je dat ook? Is het niet beter dat we Dankbaar gewoon negeren? De reguliere media pakken zijn verhalen toch niet op. We kunnen hem toch overklassen met de propaganda die wij uitkotsen? Denk je nu echt dat het ANP zijn verhalen gaat brengen? Je weet toch dat die alleen maar overnemen wat wij hen voeren? Henk: Ja, dat is waar, Annette. Waar maak ik mij toch eigenlijk zorgen over? Wat ga jij morgen met Pasen doen? Eieren verstoppen voor de kids in de tuin? Mevrouw Bronsvoort, u heeft vast wel eens gehoord van biometrische gezichtsherkenning. Dat moet wel, want de Nederlandse politie maakt al jaren gebruik van deze techniek om misdadigers te identificeren of uit te sluiten. Heeft u er al eens aan gedacht om deze techniek toe te passen op de foto’s van de beide Ali’s, waarvan uw OM stelt dat het om één en dezelfde

persoon gaat? Dat is nou eens een gouden tip, nietwaar? En het mooie is dat u helemaal niets hoeft te doen, want ik ga dit onderzoek voor u uitvoeren. Zonder de belastingbetaler ermee lastig te vallen. Geheel gratis! Veel goedkoper dan uw DNA onderzoek. Stuurt u me dan ook even het AZC dossier van Ali Hassan. Of zit dat samen met het dossier van Tristan van der Vlis in de map met zoekgeraakte stukken? Dan snap ik weer niet uit welk dossier de politie zijn vingerafdrukken heeft? U kunt me in elk geval nog de onbekende groepsfoto sturen waar Ali Hassan op staat. Als uw rechercheurs die aan getuigen kunnen tonen, dan toch ook aan de rest van Nederland, zoals de opsporingsfoto van het internationale aanhoudingsbevel, waarop helaas zijn lengte niet is te zien? Al was het maar om de stelling van het OM te onderstrepen dat de gearresteerde man uit Istanbul dezelfde Ali is als op de groepsfoto uit dit proces verbaal: “Op de foto’s die u mij nu toont, herken ik zonder enige twijfel en honderd procent zeker de mij bekende Ali Hussein Hassan, die in 1999 op het AZC de Poelpleats te Kollum in caravan no. 59 woonde. Op de eerste foto, een groepsfoto op het AZC is Ali de meest rechtse man, gekleed in een bruin, lederen jasje”. Is dat geen geweldig aanbod om de oplossing van de moord dichterbij te brengen? Bent u ook zo benieuwd naar het resultaat? Zou u het ook zo fijn vinden als 100% wetenschappelijk wordt bewezen dat het om twee verschillende personen gaat? U kunt dan direct achter de juiste Ali aan, waarvan ik u reeds verteld heb waar hij zit. Wat dat betreft heb ik nog een mooi aanbod voor u: Maakt u een integere rechercheur vrij. Wellicht moet dat de heer Vos zijn die zich ziek heeft gemeld omdat hij niet meer met alle leugens om kan gaan? Dan reis ik met hem naar Noorwegen. Betaal ik ook nog mijn eigen ticket. Dan checken we alle beweringen uit het OM rapport. Dan gaan we samen vaststellen wie nu precies de asielzoekende, kleine, pafferige, Irakese Ali met het Kollumer adressenboekje was, die in 1999 naast Gerrit Veldman in de cel zat. We vragen zijn rechtszaak en vonnis op van 19 mei 1999. We zoeken de Noorse rechter op die hem veroordeeld heeft. We achterhalen hoe, wanneer en vanuit welk land hij naar Noorwegen kwam. Of hij überhaupt in het Noorse asielzoekerscentrum te Lyngdal heeft gezeten. Of hij daar inderdaad zat ten tijde van de moord op Marianne. Wie de Noorse vrouw was die hij bedreigde met een mes. Waarom hij reeds op 2 augustus 1999 vrijgelaten werd en nu in Noorwegen woont. Waarom hij desondanks misdadiger genoeg was om zijn DNA op te nemen in de Noorse databank, terwijl hij zich slechts schuldig had gemaakt aan mishandeling, bedreiging en vernieling en daarvoor nog geen 3 maanden cel heeft gehad. Welke Noorse autoriteiten het Nederlandse OM nu precies hebben laten weten dat het niet om de uit Kollum ontsnapte Ali Hassan ging. Hoe dit mogelijk was zonder het de gevangenis zelf te vragen. Welke Noorse autoriteiten precies hebben vastgesteld dat zijn DNA uit de Noorse databank niet overeenkwam met het daderprofiel van de moord op Marianne Vaatstra. We gaan deze Ali interviewen en fotograferen. Is dat geen mooi aanbod? Want u wilt toch ook de moord oplossen, de daders pakken, dan wel bewijzen dat ik er helemaal naast zit met de stelling dat Ali Hassan in Noorwegen een nieuw vrij leven mocht beginnen? Ja toch? Als u werkelijk de moord wilt oplossen, dan grijpt u zo’n kans toch met beide handen aan? U zegt: “Bij zo’n ernstig misdrijf waarbij na al die jaren nog geen dader is gevonden, moeten we elke kans pakken”. In afwachting van uw reacties, maak ik intussen de Tweede Kamer attent op mijn open brief aan u. Ik kan mij zo voorstellen dat een volksvertegenwoordiger zoiets denkt: De mogelijkheid dat onze eigen Justitie de daders van deze gruwelijke moord op kosten van de samenleving heimelijk buiten beeld heeft gebracht, een vrijgeleide heeft gegeven, om welke reden dan ook, en diezelfde samenleving daarover al 13 jaar lang voor de mal houdt, is een gedachte die ik nauwelijks durf vorm te geven, laat staan hardop uit te spreken, zoals de

heer Dankbaar. Het is de wereld op zijn kop. Toch kan ik zijn voorstellen en bewijsvoering niet zomaar naast mij neerleggen. Als er ook maar iets van waar is, dan dient de onderste steen boven te komen, desnoods via een parlementaire enquete. Als het niet waar, dan dient het overtuigend de wereld uit geholpen te worden, want het kan natuurlijk niet zo zijn dat de hoogste ambtenaren van onze rechtshandhaving straffeloos en onweersproken van dergelijk verschrikkelijke feiten beschuldigd worden. Zij moeten tenslotte wel hun belangrijke werk kunnen doen zonder besmeurd te worden met smaad en laster. Met vriendelijke groet, Wim Dankbaar Status aangifte Jano Hassan versus Wim Dankbaar? 18 april 2012 Openbaar Ministerie Groningen, Postbus 577, 9700 AN Groningen T.a.v. hoofdofficier Mr. J.R. Eland Betreft: Status aangifte smaad en laster/ Jano Hassan versus Wim Dankbaar Geachte heer Eland, Wellicht is het u bekend dat resorterend onder uw parket medio februari een aangifte tegen mij is gedaan door ene Jano Hassan wegens smaad en laster. Deze aangifte houdt min of meer direct verband met de onopgeloste moordzaak van Marianne Vaatstra. Het kenmerk van de registratie van deze aangifte is PL01KG 2011113195. Mijn vraag is wat de status is van deze aangifte, meer in het bijzonder hoe lang het Openbaar Ministerie nog nodig heeft om te besluiten mij te vervolgen dan wel de zaak te seponeren? In dat laatste geval verneem ik graag de motivatie voor het sepot. Het zal u wellicht ook reeds bekend zijn dat ik graag vervolgd wil worden in deze kwestie. Aan uw collega van het parket Leeuwarden, mevrouw Mr. A. Bronsvoort, heb ik deze vragen ook al gesteld, maar omdat zij de vragen negeert en u de eindverantwoordelijke bent van het parket waar de aangifte in behandeling is, stel ik ze bij deze aan u. U kunt desgewenst mijn betreffende brief aan mevrouw Bronsvoort hier nalezen.Mocht het zo zijn dat uw parket nog geen beslissing kan nemen, dan verzoek ik u aan te geven waarom het kennelijk een lastige beslissing is, te meer ook omdat het slachtoffer Jano Hassan blijkbaar veel hinder ondervindt van mijn beweerde smaad en laster. Hij doet tenslotte niet voor niets na twee jaar aangifte. Ingeval u langer dan 14 dagen nodig heeft om mij een antwoord te geven, kunt u mij dit dan berichten, al was het maar om de conclusie te vermijden dat u ook mijn vragen negeert? Het is goed mogelijk dat u mijn schrijven als nogal dwingend ervaart. Dat klopt dan wel, want ik wil voorkomen dat het OM een beslissing over deze aangifte tot in de eeuwigheid vooruit schuift totdat iedereen hem vergeten is. Bovendien meen ik dat wat uw parket ook doet, opmerkelijk en nieuwswaardig zal zijn. Hoe vaak komt het tenslotte voor dat een verdachte of beklaagde uitdrukkelijk vraagt om vervolgd te worden en het OM kennelijk zo’n moeite heeft om die vervolging door te zetten? Ik meen dan ook dat het OM helemaal niet staat te springen om mij een breder podium te geven om mijn stellingen ten aanzien van Jano Hassan en de door mij beweerde doofpot in deze zaak, in een openbare zitting te bewijzen. Ik hoop overigens dat u zich dat niet persoonlijk aantrekt, want ik hoop tevens dat niet alle hoofdofficieren van Nederland aan deze doofpot meewerken. Bovendien ben ik erg benieuwd wat Jano tegen de rechter zal zeggen, zonder meineed te plegen, om aan te tonen dat ik ongelijk heb .

Anderzijds zal een sepot ook uiterst merkwaardig zijn, want daarmee erkent het OM in feite dat mijn vermeende smaad en laster helemaal geen smaad en laster is, maar dus de waarheid die ik gewoon kan en mag blijven verkondigen. Iets wat weer om uitleg schreeuwt van het OM zelf, bijvoorbeeld om een verklaring waarom het OM Jano Hassan niet vraagt naar de verblijfplaats van de hem bekende, door Justitie gezochte hoofdverdachte Ali Hassan, waarvan ik stel dat zowel hij als Justitie weten dat hij in Noorwegen zit. Hoe het ook zij, ik heb als beklaagde sowieso recht op duidelijkheid, dan wel uitstel van die duidelijkheid, iets wat ook weer vragen oproept. Want waarom zou het een OM een duidelijke case van smaad en laster in een belangrijke gevoelige zaak, niet snel ter hand nemen? Bij voorbaat dank en met vriendelijke groet, Wim Dankbaar PS: Ik heb nog wat vragen van minder formele aard die ik daarom als PS bijsluit. Ik zou nog willen toevoegen dat ik een paar weken terug de politie Groningen heb gebeld om te vragen naar de status van de aangifte. Uiteindelijk werd ik verbonden met agent Hopman, die mij vertelde de aangifte van Jano Hassan te hebben opgenomen en hem naar de verantwoordelijke officier had verstuurd, samen met mijn verhaal dat naar aanleiding van de aangifte werd geverbaliseerd door de politie Kennemerland. Over de status kon hij mij niets zeggen. Echter, hij voegde er aan toe dat hij eerst de officier had gebeld of hij deze aangifte wel moest opnemen. Waarom?, vroeg ik. Omdat het een “gevoelige zaak” betreft, aldus de heer Hopman. Eigenaardig vond ik dat. Wat is hier nu zo gevoelig aan? En waarom is gevoeligheid een reden om een aangifte eventueel niet op nemen? Enfin, de officier had hem gezegd dat hij de aangifte in elk geval maar moest opnemen, dan zouden ze wel zien of ze er wat mee kunnen. Kunt u mij aangeven waarom deze zaak als “gevoelig” wordt bestempeld door officieren en agenten van uw parket? In het verlengde daarvan heb ik nog een vraag die ik even moet inleiden. U zult weten dat ik deel uitmaak van een groep bezorgde burgers die de zaak Marianne Vaatstra onderzoekt. Ik zal hier geen namen noemen, maar een collega van mij heeft enige interactie gehad met een agent van de politie Friesland. Deze agent liet zich in verband met ons onderzoek ontvallen: “Jullie zijn levensgevaarlijk bezig”. Heeft u enig idee waarom agenten van de politie Friesland ons werk als “levensgevaarlijk” zouden kwalificeren? Ik snap namelijk niet waarom het levensgevaarlijk zou voor burgers die informatie onderzoeken, en verschaffen, ten behoeve van de oplossing van deze gruwelijke moord, met andere woorden onbetaalde inspanningen verrichten die nuttige tips opleveren voor het verantwoordelijke rechercheteam.

OM: Geen haast met vervolging Wim Dankbaar 16 mei 2012

Bovenstaand het antwoord van het Openbaar Ministerie Groningen op mijn brief van 18 april. Het antwoord is exact volgens verwachting, zoals ik reeds beschreef:

Het is goed mogelijk dat u mijn schrijven als nogal dwingend ervaart. Dat klopt dan wel, want ik wil voorkomen dat het OM een beslissing over deze aangifte tot in de eeuwigheid vooruit schuift totdat iedereen hem vergeten is. Bovendien lijkt er ook een onwaarheid in te staan, namelijk deze: Voor zover mij bekend is het onderzoek in deze zaak nog niet afgerond en door de politie is ook nog geen procesverbaal ter beoordeling naar het Openbaar Ministerie gezonden. Dit staat immers haaks op deze informatie, die ik nota bene in de brief meld waar de officier van justitie op antwoordt: Ik zou nog willen toevoegen dat ik een paar weken terug de politie Groningen heb gebeld om te vragen naar de status van de aangifte. Uiteindelijk werd ik verbonden met agent Hopman, die mij vertelde de aangifte van Jano Hassan te hebben opgenomen en hem naar de verantwoordelijke officier had verstuurd, samen met mijn verhaal dat naar aanleiding van de aangifte werd geverbaliseerd door de politie Kennemerland. Men wil het dossier dus in een la laten liggen die nooit meer opengaat, hetgeen afgedekt wordt met leugens. En al die tijd staat Jano Hassan te boek als een vriend, naar verluidt zelfs een neef, van de werkelijke moordenaars van Marianne Vaatstra, Ali Hassan en Feik Mustafa, die door justitie zelf een vrije aftocht zijn gegeven. Dat is natuurlijk heel vervelend voor Jano, maar ook gewoon de waarheid. En die waarheid mag niet aan het licht komen, want dan gaat er nog een veel grotere beerput open. Dus probeert men de zaak Jano Hassan vs Wim Dankbaar “in onderzoek” te houden tot St. Juttemis. Overigens lijkt ons “nationale geweten” Peter R. de Vries, net als in de Deventer Moordzaak, het OM wel een handje te willen helpen met hun farce. From: Wim Dankbaar [mailto:[email protected]] Sent: zondag 27 mei 2012 To: ‘PRDV’ Subject: Opmerkelijk niet? Opmerkelijk niet? Dat Peter R. de Vries Feik Mustafa en passant “uitsluit” in zijn PR show voor het OM, maar hem niet even heeft willen opzoeken (Feik is tenslotte gewoon regulier gehuisvest in Nederland, het OM had Peter zijn woonadres kunnen geven) om hem te confronteren met bijvoorbeeld zijn bedreiging naar Isabella en de rest van de feiten. Hetzelfde geldt natuurlijk voor Jano Hassan. Peter: Zeg Jano, hoe staat het met je smaadaangifte tegen die idiote complotdenker Wim Dankbaar? Zit er al schot in de zaak? Waarom doet het OM nog niets? Die Dankbaar kraamt toch maar onzin en kletskoek uit? Jij kunt toch bevestigen dat het OM de juiste Ali Hassan in Turkije heeft opgepakt? Dat was toch jouw vriend in het AZC? Of is het nu je neef? En jij weet toch helemaal niet waar kleine Ali uithangt? Isabella heeft jou toch helemaal niet met hem gezien in Groningen? Jij hebt haar op Koninginnedag 2009 toch helemaal niet gebeld om een afspraakje te maken voor die nacht? Peter kon toch ook klusjesman Michael de Jong voor zijn camera laten zeggen dat Louwes “zonder twijfel” de dader is?

Waarom liegt Harm Brouwer over Marianne Vaatstra? 3 juni 2012 Harm Brouwer: “feitelijk gestopt op 1 mei”.

In dit artikel gaan we samen (u en ik) aantonen dat Harm Brouwer en Joris Demmink verantwoordelijk zijn voor de stiekeme wegsluizing van de moordenaars van Marianne Vaatstra, de twee Irakese asielzoeker-maatjes Feik Mustafa en Ali Hassan. We weten sinds 2010 van de minister dat Feik Mustafa, de jongen die Marianne voor haar dood had bedreigd, en Isabella na de moord, is overgeplaatst naar een ander AZC. Laten we maar even in het midden houden of het nu naar Musselkanaal of Drachten was. Het was weliswaar Musselkanaal, maar omdat de anonieme brief niet mocht kloppen – door Staatsecretaris Albayrak en AZC directrice Nettie Groenveld was immers al gezegd dat deze niet op feiten was gebaseerd – is er voor de leugen van Drachten gekozen. Zo wordt ook over de datum van de overplaatsing gelogen: medio mei in plaats van 3 mei, de eerste werkdag na de moord. Hoe het ook zij, sinds mijn gesprek met AZC directeur Louis Uijl, kan de geheim gehouden overplaatsing niet langer worden ontkend. Evenmin kan worden verzwegen dat tot deze overplaatsing was besloten door “de driehoek” (burgemeester, korpschef, hoofdoffcier). Kijken we even naar de recente Kamervragen van Hero Brinkman, dan concentreren we ons op vraag 7: Wie was in de genoemde driehoek de verantwoordelijke hoofdofficier van Justitie, tijdens de overplaatsing van Feik Mustafa, naar verluidt op 3 mei 1999? Eigenlijk is het antwoord reeds bekend en onontkoombaar, gewoon een kwestie van sluitend redeneren: Als een asielzoeker i.v.m. een verkrachting of moord, die de landelijke voorpagina’s vult, wordt overgeplaatst naar een ander AZC, dan gebeurt dit ontegenzeggenlijk met medeweten en goedkeuring, zo niet in opdracht van: 1) De hoogste baas van het COA (Centraal Orgaan Opvang Asielzoekers). 2) De verantwoordelijke hoofdofficier van Justitie. Dit waren Joris Demmink en Harm Brouwer, de toentertijd en zeker later innig samenwerkende collega’s, als opperhoofden van respectievelijk Justitie en OM. En ondertussen worden we 13 jaar na dato nog steeds voor de mal gehouden met een geldverslindende poppenkast van nieuwe “scenario’s” en DNA onderzoeken. Omdat het schandaal te groot is om binnen het denkraam van de gemiddelde burger te passen, is apathie, ontkenning en verdringing troef. Niettemin is het glashard te bewijzen dat Harm Brouwer liegt over zijn datum van vertrek. Laten we eens kijken wat Harm er in dit Youtube filmpje zelf over zegt. Harm beweert hier dus, zichtbaar nerveus krabbend aan zijn hoofd en zich versprekend – kennelijk zit het woord onderzoeksjournalist voor in zijn kop – dat hij “feitelijk” gestopt is op 1 mei 1999. Dit was dezelfde zaterdag dat het ontzielde lichaam van Marianne werd gevonden. Nu kunnen we hem nog het voordeel van de twijfel geven. We negeren maar even de rariteit van een verandering van overheidsfunctie op een weekend-zaterdag en veronderstellen dat het zuiver toeval is. De vraag is overigens wel wat Harm bedoelt met “feitelijk stoppen”. Hij lijkt onbedoeld te willen zeggen dat hij op papier per 1 mei is gestopt, maar in de praktijk gewoon nog twee weken heeft doorgewerkt. We zullen zien dat dit exact het geval is. Maar niet zonder eerst te laten zien dat de leugen ook formeel wordt volgehouden via zijn persvoorlichter Evert Boerstra, die op 28 april 2010 het volgende meldt: Ik heb even geïnformeerd: de feitelijke leiding van het parket heeft Brouwer op 1 mei overgedragen aan de plaatsvervangend hoofdofficier. Vanzelfsprekend is hij over deze zaak bij tijd en wijle nog wel geïnformeerd, maar niet in de positie van verantwoordelijk

hoofdofficier. Op 15 mei (die datum moet ik nog checken, lukt met deze week niet) is Brouwer begonnen als president van de Utrechtse rechtbank. Bovendien voegt Evert, trouwe dienstklopper als hij is om de leugens van zijn baas te beschermen, het volgende toe: Overigens heeft Brouwer als hoofdofficier zitting gehad in de beheersdriehoek, samen met de korpschef en de korpsbeheerder. De beheersdriehoek is NIET de driehoek waarin over zaken gesproken wordt, dat gebeurt in de lokale driehoeken. Snapt u hem? Volgens Evert die namens Harm spreekt, is een lokaal anoniem officiertje verantwoordelijk geweest voor de overplaasting van Feik Mustafa. In de meest geruchtmakende moordzaak ooit, waarin van meet af aan de woordvoering door het parket Leeuwarden wordt gedaan, in de regel door de hoofdofficier zelf. Merkt u verder op dat zowel Harm als Evert angstvallig vermijden om de naam van de geheimzinnige “plaatsvervangende hoofdofficier” te noemen. Harm zegt in het bovenstaande interview zelfs dat hij “zo gauw niet meer weet” wie dat was. De reden voor dit opmerkelijke geheugenverlies ligt natuurlijk voor de hand. Harm wil zelf geen verantwoordellijkheid nemen voor de geniepige overplaatsing van Feik Mustafa, laat staan voor de nog geheimere uitzetting van Ali Hassan naar Noorwegen, maar tegelijkertijd wil hij die verantwoordelijkheid ook niet in de schoenen schuiven van zijn opvolger. Die zal deze verantwoordelijkheid immers in alle toonaarden van de hand wijzen. Iets wat deze opvolger dus ook doet: From: Severein, M.H. (Rechtbank Leeuwarden) [mailto:[email protected]] Sent: woensdag 2 juni 2010 To: ‘Wim Dankbaar’ Subject: uw mailbericht van 1 juni jl. Geachte heer Dankbaar, In antwoord op uw onderstaand e-mailbericht van 1 juni jl. bericht ik u als volgt. Voor wat de door u genoemde data betreft heb ik u al medegedeeld dat ik daarover geen gegevens heb. De overige in uw bericht genoemde onderwerpen zeggen mij niets. Ik weet er niets van en heb er geen informatie over. Als u inlichtingen wenst over een zaak die door de officier van justitie in Leeuwarden wordt behandeld of is behandeld, adviseer ik u contact op te nemen met het arrondissementsparket aldaar. Ik kan u verder niet van dienst zijn. Hoogachtend, M.H. Severein. Deze opvolger was dus Michiel Severein en dat weet Harm uiteraard dondersgoed, want dit was een vriend die hij blijkens dit krantenartikel zelf vanuit het parket Groningen naar Leeuwarden heeft gehaald: Severein werd door de vorige hoofdofficier van justitie, Harm Brouwer uit Groningen naar Leeuwarden gehaald. Hij erkent het gerucht dat Brouwer een autoritaire manier van leidinggeven zou hebben, en daarom compensatie zocht. “Hij wilde iemand onder zich hebben die qua karakter afweek van het zijne. We moesten elkaar aanvullen. Ik heb eerst met

hem kennisgemaakt in Den Haag, waar ik tijdelijk werkte als parket-generaal bij het Hof en vond dat beeld aantrekkelijk”. Voor diegenen die aanstoot nemen aan mijn onparlementaire woordgebruik: Ik noem de dingen graag bij hun naam. Een Telegraafjournaliste als Jolande van de Graaf, die de nieuwe naam van Ali Hassan in Noorwegen kent en dus verkrachters en moordenaars beschermt voor een hogere macht, noem ik daarom een fout wijf: “De man die in een cel naast Veldman zat, heet weliswaar Ali, maar heeft een totaal andere, bij deze krant bekende achternaam die daar in de verste verte niet op lijkt”. Een hoofdofficier als Annette Bronsvoort, die het volk een poppenkast van nieuw DNA onderzoek voorhoudt terwijl ze precies weet wat er met de daders is gebeurd, noem ik wat ze is: Een walgelijk crimineel mens. Een persofficier als Henk Mous, die glashard het Nederlandsche volk staat voor te liegen dat de Ali in Noorwegen als verdachte is “uitgesloten middels DNA”, noem ik wat hij is: Een beroepsleugenaar. Een misdaadverslaggever als Peter R. de Vries die moedwillig leugens vertelt en bewust de feiten achterhoudt die zijn leugens blootleggen, noem ik een volksverlakker. Zo is ons “nationale geweten” stuk voor stuk bekend met alle feiten die in de Kamervragen van Hero Brinkman aan de orde komen. En als Peter geen morele ruggegraat van blubber had, dan had hij natuurlijk reeds lang die vragen zelf beantwoord. Jolande van de Graaf: De Ali van Gerrit Veldman, met dat adresssenboekje van Kollum, die hij herkende van de foto, heeft een andere achternaam (gekregen). En ik weet hoe die heet! Voor Harm en Joris heb ik eigenlijk geen woorden om mijn walging en afkeer doeltreffend te beschrijven. Uit het tijdsgewricht blijkt bovendien hoe merkwaardig en onverwacht de functiewissel van Harm was. Lezen we Wikipedia dan zien we bijvoorbeeld dit: In 1998 werd hij gevraagd voor de functie van rechtbankpresident in Utrecht, maar dat wees hij af, omdat er in korte tijd al twee bestuurders van het korps Fryslân, de korpschef en de korpsbeheerder, waren vertrokken en hij het nodig vond als ‘constante factor’ op die post te blijven. In 1999 aanvaardde hij alsnog een benoeming tot president van de rechtbank van Utrecht. Dus eerst weigert Harm de functie omdat hij een constante factor moet blijven, en er al zoveel mensen vertrokken zijn. Maar direct nadat Marianne wordt vermoord, neemt hij de functie hals over kop toch aan, ZONDER een plaatsvervanger te hebben! Zogenaamd met ingang van de zaterdag dat Marianne’s lijk nog warm was. We hebben hier te maken met de hoogste baas van het OM die verkrachters en moordenaars wegsluist en het volk al 13 jaar voor de gek houdt, onderwijl zijn hypocriete mond vol heeft over “onberispelijkheid, toetsbaarheid en open verantwoording” en aldus onder die dekmantel zijn ergste misdrijven maskeert: Wie, zoals het OM, anderen voor hun gedragingen ter verantwoording roept, moet zelf onberispelijk zijn. Dat kan niet zonder openheid. Openheid is dus geen keuze van het OM, maar een bestaansvoorwaarde. Want wie durft hem met zoveel “eerlijkheid” nog te toetsen of zelfs maar te bevragen? En dan nog wel over de moord op Marianne Vaatstra, waarvan hij bij elke gelegenheid beweert hoe “verschrikkelijk” hij die vindt.

En dat heeft dan de leiding over de organisatie die gewone stervelingen mag vervolgen. En nu is de man weer rechter! God beware ons! Maar allemachtig, Dankbaar, dit zijn toch niet misselijke beschuldigingen. We hebben het over de ex-baas van ons Openbaar Ministerie. Het boegbeeld van de organisatie die anderen ter verantwoording roept voor misdaden en overtredingen! Extraordinary claims require extraordinary evidence! Welnu, ik zal het punt helemaal voor u thuisbrengen. Lang leve het digitale archief van de Leeuwarder Courant! Onder de functie uitgebreid zoeken vult u als trefwoorden in: Severein hoofdofficier, en als data 01-05-1999 t/m 01-11-1999. Hieruit rolt een zestal berichten waaruit blijkt dat Severein pas op 20 augustus 1999 voor het eerst plaatsvervangend hoofdofficier wordt genoemd. Voor die tijd is het steevast persofficier of woordvoerder. Dat laatste wordt duidelijk door dezelfde zoekopdracht nogmaals te doen met dezelfde data maar nu met de trefwoorden Severein Vaatstra. Het resultaat is 19 berichten, waaruit blijkt dat Severein tot ver in augustus 1999 door het OM als persofficier wordt gepresenteerd. Op 10 augustus is het woordvoerder, op 12 augustus is het dan officier van justitie op 25 augustus nogmaals persofficier, en zoals gezegd eind augustus voor het eerst plaatsvervangend hoofdofficier. Wat dacht u bijvoorbeeld van het bericht van 14 mei 1999, de dag dat Feik’s vriendinnetje Stephanie op het politiebureau werd ontboden voor een verhoor in verband met de moord op Marianne: “Op dit moment zijn er geen concrete feiten die wijzen in de richting van een verdachte asielzoeker”, zei persofficier van Justitie Michiel Severein woensdag”. Let wel, dit is 2 weken nadat Harm Brouwer in 2010 beweert dat Severein zijn positie als “plaatsvervangend hoofdofficier” heeft overgenomen. Niettemin wordt Severein tot in augustus 1999 “persofficier”of “woordvoerder” genoemd. Neemt u daarbij in aanmerking dat Severein als woordvoerder van het OM Leeuwarden, op dat moment al moet weten dat: 1) Feik Mustafa als verdachte is aangehouden en verhoord, 2) dat hij een asielzoeker is, 3) dat hij een maat is van de zogenaamd spoorloos verdwenen Ali Hassan, 4) dat hij Marianne voor haar dood heeft bedreigd met een keeldoorsnijdend gebaar, 5) dat hij betrokkenheid bij de moord heeft erkend door Isabella te bedreigen, 6) dat tenzij Brouwer Severein dom heeft gehouden, Feik heimelijk is overgeplaatst naar een ander AZC . Maar het ging er hier hoofdzakelijk om vast te stellen of Harm Brouwer inderdaad per de sterfdatum van Marianne hoofdofficier af was. Welnu, ook dit is aan de hand van het archief zonneklaar als een leugen te bewijzen. Doet u maar weer even mee: Tikt u als trefwoorden in Harm Brouwer hoofdofficier met als data 01-05-1999 t/m 01-06-1999. U vindt dan 4 berichten, onder andere van zaterdag 15 mei, waarin Brouwer als “scheidend hoofdofficier” nogmaals benadrukt hoe vreselijk hij de moord op Marianne Vaatstra vindt, maar wel zogenaamd op haar sterfdatum het hazenpad koos, zonder een opvolger te hebben.

Uit een bericht van 21 mei blijkt dat zijn afscheidsreceptie op donderdag 20 mei was en in het onderstaande bericht van 15 mei wordt hij nog gewoon hoofdofficier genoemd. Dit is dan weliswaar een slordigheidsfoutje want uit een interview met de Volkskrant blijkt dat zijn laatste officiële werkdag woensdag 12 mei was. Volkskrant artikel de dato 14 mei 1999 over een interview met Harm Brouwer de dato woendsag 12 mei 1999: “op zijn laatste dag als hoogste man van het Openbaar Ministerie in Leeuwarden”. Waarom moet Harm Brouwer liegen dat zijn laatste dag als Hoofdofficier te Leeuwarden zaterdag 1 mei 1999 was, de dag dat Marianne Vaatstra werd gevonden? Nota bene geantidateerd per Koninklijk Besluit? Terwijl zijn laatste dag in werkelijkheid 12 mei 1999 was? Antwoord: Omdat hij in de tussenliggende tijd in opdracht van Joris Demmink, de moordenaars van Marianne Vaatstra, zijnde Feik Mustafa en Ali Hassan, heeft weggesluisd! Snapt u? Eerst heeft hij voor Demmink de daders weggesluisd, en toen is zijn vertrek op papier ge-antidateerd naar 1 mei 1999, dus zogenaamd heeft hij geen verantwoordelijkheid voor alles met betrekking tot de twee weken na de moord op Marianne. Tot slot vestig ik de aandacht op de Kamervragen van Hero Brinkman. Hero Brinkman, expolitieman, is de eerste volksvertegenwoordiger die ik heb kunnen overtuigen van de omvang van dit schandaal, en gelooft u mij, ik heb er een aantal geprobeerd. Die Kamervragen vertellen ook een verhaal. In feite is het verhaal dat de moordenaars door justitie zelf zijn weggesluisd. Wat mij nog het meest verbaast, is dat het zo’n moeite kost om dat hardop uit te spreken, en nog meer dat de landelijke media het niet brengen, en nog meer dat sommige van die media, zoals Peter R. de Vries, de Telegraaf en Leeuwarder Courant, het misdrijf beschermen en de waarheid toedekken met termen als “complottheorie” en “kletskoek”. Jolande van de Graaf is nog het ergst. Die weet gewoon waar één van de daders zit onder zijn nieuwe identiteit! Daarom het volgende: De eerste die erin slaagt om Hero zijn Kamervragen toe te laten lichten in een landelijk praatprogramma als Knevel en v/d Brink, Buitenhof, Nieuwsuur, Zondag met Eva Jinek of dergelijke – Pauw en Witteman en De Wereld Draait Door zijn met zomerstop – krijgt van mij 1000 euro. En elke week dat dat niet lukt, doe ik er 1000 euro bij tot een maximum van 5000 euro. Al dan niet tegenover Harm Brouwer en/of Peter R. de Vries, al was het maar om vast te stellen dat zij dat weigeren omdat ze zeven kleuren in de broek schijten wanneer het gaat om “open verantwoording”. Mijn aanbod komt dus neer op iets te verdienen aan de goede zaak, verbetering van de samenleving, bestrijding van corruptie, of hoe u het ook maar noemen wilt. Doe uw best, want hoe sterk u mijn verhaal ook mag vinden, mij lukt het tot nu toe niet…

Duiken, duiken, duiken… 5 juni 2012

From: Wim Dankbaar Sent: zaterdag 18 februari 2012 To: ‘[email protected]’ Cc: ‘Boerstra, E.R. (PaG ‘s-Gravenhage)’; ‘[email protected]’ Subject: RE: Vragen over het OM rapport Ali Hassan Dat de topman van Justitie twee moordende asielzoekers buiten beeld brengt, omdat die iets over hem hebben dat het daglicht niet kan verdragen, dat snap ik nog. Maar dat alles en iedereen er dan aan meewerkt, liegt en bedriegt om de man en zijn misdrijven te dekken, dat snap ik niet. Ik zie bij vacatures voor justitie nog steeds niet dat gewetenloosheid een vereiste is. Mvg Wim From: Wim Dankbaar Sent: zaterdag 18 februari 2012 To: ‘[email protected]’ Cc: ‘Boerstra, E.R. (PaG ‘s-Gravenhage)’; ‘[email protected]’ Subject: FW: Vragen over het OM rapport Ali Hassan Zo dan, precies volgens het voorgestelde protocol. Krijgen Marianne’s moeder en ik nu wel antwoorden? Mvg Wim From: Boerstra, E.R. (PaG ‘s-Gravenhage) [mailto:[email protected]] Sent: donderdag 16 februari 2012 To: Wim Dankbaar Subject: Re: Vragen over het OM rapport Ali Hassan Zoals eerder aangegeven ligt de woordvoering over deze zaak bij AP Leeuwarden. Woordvoerder daar is Melanie Kompier. Als u een antwoord wilt kunt u het beste de vragen aan haar mailen. Groet, Evert Boerstra Van: Wim Dankbaar Verzonden: Thursday, February 16, 2012 Aan: Boerstra, E.R. (PaG ‘s-Gravenhage) Cc: Kompier, M. (Parket Leeuwarden); Bronsvoort, mr A. (Parket Noord Nederland); ‘Maaike Terpstra’ Onderwerp: RE: Vragen over het OM rapport Ali Hassan Beste Evert, Jij wilt dus niet antwoorden? Jij zegt dat Melanie het moet doen? Nou Melanie, doe jij het dan maar. Nogmaals, het maakt mij niet uit. Het OM is het OM, toch?

Welk reclamebureau hebben jullie ingehuurd om dat rapport Ali H. te schrijven? Die man/vrouw is zijn/haar gewicht in goud waard. Echt een geweldig verhaal! De gebroeders Andersen zijn er niets bij. Kan die copywriter niet voor mij werken? Mvg Wim From: Wim Dankbaar Sent: woensdag 15 februari 2012 To: ‘Boerstra, E.R. (PaG ‘s-Gravenhage)’ Cc: ‘[email protected]’; ‘[email protected]’; ‘Maaike Terpstra’ Subject: RE: Vragen over het OM rapport Ali Hassan Beste Evert, Waarom stuur jij hem niet door dan aan Melanie? Ik blijf bij datgene wat ik gezegd heb, dat het aan jou is om te antwoorden. Dit is een landelijke zaak, van het landelijke OM. Als je het aan Melanie wilt overlaten, vind ik dat slap, maar best. Overleg even onder elkaar. Laat Bolhaar anders zelf deze noot kraken. De zaak is er groot genoeg voor. Of is hij net zo fout als zijn voorganger Harm Brouwer en zijn defacto baas Joris Demmink? Evert, schaam jij je nu helemaal niet dat jouw topman al twaalf jaar in verband met kindermisbruik wordt gebracht? En dat je dat maar dicht moet blijven lullen? Elke vermeende pedofiel wordt meteen opgepakt als ook maar een moeder de vinger wijst dat hij haar kind onzedelijk heeft betast, maar Joris Demmink mag blijven zitten, ondanks een stortvloed aan bewijs en aangiftes! Houd nu eens op met van het kastje naar de muur sturen. Wie maakt er eens schoon schip bij jullie? Jullie hebben toch zelf ook kinderen? Hoe verantwoorden jullie dit nu voor jullie zelf? Er zitten politiemensen ziek thuis omdat ze niet meer met alle leugens om kunnen gaan. Kijk eens in de spiegel! Jullie zijn toch ook mensen? Wat is dit nu voor een land? Brouwer zei zelf tegen Teeven dat hij wel wat met de Vaatstra zaak wilde. De hypocrisie ten top natuurlijk, maar laten we nu even doen alsof: Ik bied jullie aan om op kantoor te komen en EXACT te vertellen waar de moordenaars van Marianne Vaatstra zitten en hoe en waar je ze kunt pakken. Dat willen jullie toch? Alle nieuwe informatie is toch welkom? Laat maar zien dan! Maar ondertussen laten jullie een vriend van de ontsnapte moordenaar Ali Hassan aangifte tegen mij doen! Zijn jullie nu helemaal belatafeld? Zet dat dan maar door! Mvg Wim

From: Boerstra, E.R. (PaG ‘s-Gravenhage) Sent: woensdag 15 februari 2012

To: Wim Dankbaar Subject: RE: Vragen over het OM rapport Ali Hassan Ik raad u aan de mail gewoon aan Melanie Kompier te sturen, en dus niet in de cc. Zij is de woordvoerder en zij zal dus reageren als u haar een mail stuurt. Vriendelijke groet, Evert Boerstra persvoorlichter Openbaar Ministerie Parket-Generaal Afdeling Communicatie

Van: Wim Dankbaar Verzonden: dinsdag 14 februari 2012 Aan: Boerstra, E.R. (PaG ‘s-Gravenhage) CC: Bronsvoort, mr A. (Parket Noord Nederland); Kompier, M. (Parket Leeuwarden) Onderwerp: RE: Vragen over het OM rapport Ali Hassan Beste Evert, Zoals je wellicht had gezien, had ik al een cc aan HOvJ mevrouw Bronsvoort gestuurd. Bij deze dan ook aan mevrouw Kompier. Men weet in Leeuwarden reeds lang dat de schoonheidsprijs voor open verantwoording daar wat mij betreft niet binnengehaald zal worden. Mevrouw Bronsvoort met name blinkt uit in struisvogelpolitiek, dat is nu juist een onderdeel van mijn mail. Zij antwoordt helemaal nooit, zelfs niet op relevante vragen van nabestaanden, zoals de moeder van Marianne Vaatstra. De telefoniste daar heeft opdracht om de hoorn erop te kwakken zodra mijn naam valt. Misschien kan daar ook de reden van uitgelegd worden? Het landelijk OM is toch in elk geval verantwoordelijk voor het gedrag van haar parketten en HOvJ’s? Of is dit soort nonresponsiveness tegenwoordig de norm, in plaats van de transparantie en open verantwoording, waar Brouwer hele speeches over hield: “Openbaarheid is voor ons geen keuze, maar een essentiële bestaansvoorwaarde. Wij kunnen onze taak alleen dan uitoefenen, wanneer wij naar buiten gericht zijn”. Hoe lang gaan jullie de hete aardappel naar elkaar toe schuiven? Het maakt mij uiteraard niet uit wie antwoordt, maar gezien de landelijke afbreukgevoelighied lijkt het me meer een zaak voor jou, Evert. EénVandaag zendt ook landelijk uit en jullie rapport was daarop een reactie. Dat rapport staat ook op jullie landelijke website en is aan landelijke media verspreid. Bovendien heeft het stiekem wegsluizen van de twee hoofdverdachten Feik en Ali, via landelijke instanties als het COA, AMOG centrum Musselkanaal, grenshospitium Amsterdam, Koninklijke Marechaussee e.d. niets meer te maken maken met een regionale moord in Friesland. Je weet waar ik de twee hoogste landelijke heren van Justitie van beschuldig: http://jfkmurdersolved.com/demmink.htm. Je ziet zelf toch ook wel dat de allergrootste skills nodig zijn om mijn vragen dicht te lullen? Dat past een topvoorlichter met ervaring zoals jij. Inventieve vondsten als “beheersdriehoek”

en lokale driehoeken: “Overigens heeft Brouwer als hoofdofficier zitting gehad in de beheersdriehoek, samen met de korpschef en de korpsbeheerder. De beheersdriehoek is NIET de driehoek waarin over zaken gesproken wordt, dat gebeurt in de lokale driehoeken”. Dat kunnen we die arme Melanie toch niet aandoen? Met vriendelijke groet, Wim Foute wijven Posted on 5 juni 2012 door wdankbaar

From: Wim Dankbaar Sent: woensdag 15 februari 2012 14:42 To: ‘Rolien Creton’; ‘Jolande van der Graaf’ Subject: Analyse this Dames, Voorlopig houd ik het erop dat jullie exact weten dat de “verdwenen” hoofdverdachte Ali Hassan, de moordenaar van Marianne, in Noorwegen zit, en ook zijn nieuwe naam kennen. Hoe rot je dan moet zijn om daar een ander verhaal van te maken, daar heb ik eigenlijk geen woorden voor. Ik vind jullie misschien nog wel ergere krengen dan de heren van justitie die hem stiekem via het grenshospitium Amsterdam naar Noorwegen hebben gesluisd. Jullie houden immers willens en wetens dit misdrijf onder de pet. Ik kan dan ook niet anders concluderen dat jullie mollen voor dit misdadige justitie zijn. Van Jolande wist ik het al, maar Rolien toont ook haar TOTALE gebrek aan empathie voor de moeder van Marianne, die haar nota bene smeekt om een einde te maken aan deze 12 jarige nachtmerrie. Maar nee, Rolien heeft een deadline en absoluut geen tijd. En kan helemaal niet helpen want ze weet niets. Jolande weet alles. En later teruggebeld worden, wil ze ook niet. Die hele deadline is dus een smoes om er snel vanaf te zijn. Dat je dan nog zegt dat je graag zou willen helpen, maar niet kan, maakt je helemaal hypocriet. We hebben het gezien hoor, hoe jij wilt helpen, gewoon de verbinding verbreken. Vertaling naar Maaike: Zak in de stront! Wat een lawine van leugens. Het is Rolien die aanvankelijk de “100 % match” meldde. Het is is Rolien die allerlei instanties heeft afgebeld om uit te zoeken wie het is en waar hij uithangt. En ze heeft hem nog gevonden ook, onder een nieuwe naam. Logisch ook, want een voortvluchtige moordenaar wil niet onder zijn naam leven waaronder hij het delict gepleegd heeft. Een justitie dat hem een handje heeft geholpen om te onstnappen, wil dat al helemaal niet. Die andere naam is dus allerminst een reden om aan te nemen dat het om iemand anders gaat. En jullie zijn snugger genoeg om dat zelf ook te bedenken. Toentertijd al dat werk gedaan, een heel artikel geschreven en nu opeens geen tijd. Zelfs niet voor de moeder van het beestachtig vermoorde kind. Beste Rolien, dan zit je toch gewoon te liegen dat je helemaal niets weet? Je weet in elk geval dat de man die naast Gerrit Veldman zat niet de gezochte Ali Hassan was. Jullie weten ook zijn naam. Dat schrijven jullie tenslotte in het artikel. Je hebt hem zelfs gezien, want hoe kun je anders weten dat het een 100% match was en onder een nieuwe naam met een gezinnetje in Noorwegen woonde? En je moet toch

van iemand hebben begrepen dat het toch niet om de gezochte man ging? Of weet je dat ook niet meer? Tja, achter een fout artikel moesten natuurlijk ook foute wijven zitten. Jullie kunnen best leugens opschrijven en de goede intenties van eerlijke, rechtvaardige mensen, die jullie in vertrouwen namen, om zeep helpen. Jullie kunnen best de waarheid over deze moord onder het tapijt schrijven en denken daarmee weg te komen. Maar denk nou niet dat ik dat onweersproken zal laten. Je kunt mij ook die naam geven, dan check ik zo of het een “100% match” was, dan wel of hij het toch niet was. In het eerste geval zijn jullie te snel door de bocht gegaan of heb je je wat op de mouw laten spelden. In het laatste geval hebben jullie nog gelijk ook, en krijg je excuses van mij. Als jullie dat niet willen, dan is het helemaal duidelijk hoe jullie in het verhaal zitten. En laat ik gewoon zien hoe jullie je (niet) verantwoorden voor een artikel en met name hoe jullie omgaan met de smeekbedes van nabestaanden. Als je zo weinig affiniteit hebt met de zaak en het leed van de ouders, waarom bemoei je je dan überhaupt met de zaak? Jolande meldt eerst aan de betrokkenen dat jullie hem hebben gevonden, het is een 100% match (met dank aan Rolien!). “Maar mondje dicht, tot we het hele verhaal rond hebben”, en dan komt er een artikel dat jullie eigen melding volledig de grond in boort, zonder dat jullie dit overleggen met de betrokkennen van wie jullie nota bene de lead kregen! En zelfs niet aan collega Bart Olmer, die al een uitstekend artikel over Gerrit Veldman en zijn Irakese medegevangene met zijn Kollumse adressenboekje had geschreven.“Perplex” stond ook Bart over deze actie van zijn lieftallige collega’s Jolande en Rolien. Hoeveel meer verraad kun je plegen? BAH! Wim From: Wim Dankbaar Sent: woensdag 18 januari 2012 To: ‘Jolande van der Graaf’ Subject: RE: Ik vergat er nog één: Beste Jolande, kun je een voorbeeld noemen van hoe ik zaken met elkaar verbindt en geruchten als feiten breng? Jij brengt het als een feit dat de man die naast Gerrit Veldman zat, niet in Nederland was ten tijde van de moord. http://www.telegraaf.nl/binnenland/6229307/__EenVandaag_kleunt_mis_in_Vaatstrazaak__.html Waar baseer je dat nu op? Voor zover ik kan zien, alleen op de verzekering van de Noorse politie. Jij en Rolien schrijven: “Cruciaal is echter dat de man Marianne Vaatstra niet kan hebben omgebracht, omdat hij volgens de Noorse politie op de dag van de moord niet in Nederland was, maar al in Noorwegen gedetineerd zat”. En passant noem je de man op wiens getuigenis het artikel gebaseerd is, een “drugscrimineel”. Ik vind dat niet erg sierlijk naar de man, die hoopte dat jij hem kon helpen de waarheid boven water te brengen. Bovendien is de man die zijn verhaal op alle fronten bevestigt, Rode-Kruis-medewerker Anton Holleboom, helemaal geen drugscrimineel. Drugscrimineel of niet, de man is wel begaan met de oplossing van de gruwelijke moord op

dit 16 jarige meisje in de kracht van haar leven. Hij meent relevante informatie te hebben die de oplossing naderbij kan brengen. Hij schakelt daartoe tot twee keer toe de Telegraaf in, om uiteindelijk in het gepubliceerde artikel neergezet te worden als een fantast en een drugscrimineel. Daarenboven kan ik je melden dat als deze verzekering van de Noorse politie komt, de informatie gewoon niet klopt. Want de man die naast Gerrit Veldman in de cel zat, was helemaal niet gedetineerd ten tijde van de moord op Marianne. Kijk maar naar wat het OM schrijft in haar zogenaamde “onderzoeksrapport”: De asielzoeker is sinds 1998 in Noorwegen. Hij zou daar eerder meisjes hebben lastig gevallen en met een mes mensen hebben bedreigd. Op 19 mei 1999 is hij veroordeeld tot vier maanden gevangenisstraf – en vier maanden voorwaardelijk – voor mishandeling, bedreiging en vernieling. Op 2 augustus 1999 komt hij vrij op voorwaarde dat hij zich dagelijks bij de politie meldt. Dat doet hij trouw, aldus de Noorse autoriteiten. Dat deed hij ook eerder in het asielzoekerscentrum van Lyngdal, kan de directeur aantonen. “Hij was iedere dag op het centrum, ook van 30 april op 1 mei 1999”. Op 16 augustus 1999 laten de Noorse autoriteiten weten dat de man die naast Veldman in de cel zat, niet Ali Hussein Hassan is maar iemand anders. De Ali die verdween uit het Kollumer asielzoekerscentrum is niet in Noorwegen. Zie je? Ten tijde van de moord was de man helemaal niet gedetineerd in Noorwegen maar was hij volgens het OM bewoner van het asielzoekerscentrum te Lyngdal waar hij zich iedere dag trouw meldde. Hij kon ook moeilijk gedetineerd zijn als hij pas op 19 mei 1999 veroordeeeld is. De Noorse politie kletst dus maar wat raak. Bovendien wordt hier door het OM bevestigd dat hij wel degelijk meisjes zou hebben bedreigd met een mes en daar onder meer ook voor veroordeeld zou zijn. Wat jij hier dus optekent namens de Noorse politie, zijnde de bewering dat deze asielzoeker niet op zijn kerfstok had “bedreiging van een vrouw met een mes” is dus andermaal aantoonbaar onjuist: De man die in een cel naast Veldman zat, heet weliswaar Ali, maar heeft een totaal andere, bij deze krant bekende achternaam die daar in de verste verte niet op lijkt. Verder verklaarden de Noren afgelopen augustus tegenover De Telegraaf dat het gaat om een asielzoeker die problemen veroorzaakt en allerlei zaken op zijn kerfstok heeft, maar het bedreigen van vrouwen met messen valt daar niet onder. Ik snap dan ook werkelijk niet dat “de Noren”, met nu twee aantoonbare onwaarheden op hun naam, door jou als zo’n heilige bron worden gezien. Heb je zelf de man mogen zien waar het om gaat? Hebben ze tenminste een foto laten zien zodat je je uit eigen waarneming kon overtuigen dat het niet de gezochte man van de opsporingsfoto was? De titel van jouw artikel is bovendien dat Eén Vandaag heeft “misgekleund” met de stelling dat Justitie een andere Ali Hassan heeft opgepakt dan de gezochte Ali Hassan. Heb je dan wel eerst Eén Vandaag om wederhoor verzocht voordat je dit artikel in de ether bracht? Voorts kan ik je melden dat de man die naast Gerrit Veldman in de cel zat, NIET de man was die op 30 april 1999 de bewoner van het asielzoekerscentrum te Lyngdal was. Want wat de Nederlandse en Noorse autoriteiten blijkbaar hebben nagelaten, namelijk aan de directeur van het centrum een foto laten zien van de gezochte Ali Hassan, heb ik wel gedaan. Het antwoord was als volgt: Good morning. First, the person on the picture you sent, is completely unknown to me.

There is absolutely no resemblance with any person I can recall have been in our camp. The Ali Hassan we had in our camp back in 1998 – 2003 is a completely other person. As you state is rather common that asylum seekers apply for asylum under false name, but again the person on the picture presented in your mail in unknown to me. If I can be of further assistance please do not hesitate to contact me. Best regards Torrey Norsett An sich is dit een uiterst opmerkelijke vaststelling, daar zowel de Noorse autoriteiten als het Nederlandse OM beweren dat de man die in de zomer van 1999 naast Gerrit Veldman in de cel zat, dezelfde man was die eerder, onder andere tijdens de moord op Marianne, een gehuisveste asielzoeker in het centrum van Lyngdal was. Dat is onmogelijk als de directeur van het Lyngdal centrum hem niet blijkt te kennen. Dus hier hebben we een derde onwaarheid te pakken van de “Noorse autoriteiten”. Wie zijn dat eigenlijk? Heb je namen van degenen die jou dit op de mouw gespeld hebben? Klopt het overigens dat jij, nadat Klaske Ferwerda en Gerrit Veldman deze informatie bij jou neergelegd hebben met het verzoek om het uit te zoeken, je aanvankelijk hebt teruggemeld aan Klaske dat uit onderzoek in Noorwegen bleek dat het “een match” was? Dat jullie de man hadden gevonden? Dat hij als twee druppels water leek op de voortvluchtige verdachte en dat hij nu onder een andere naam woonde in een aan jullie bekende woonplaats, dat hij nu getrouwd was en een gezinnetje had? Dat is namelijk wat Klaske zweert op alles wat haar lief is. Als dat klopt, hoe is het dan toch mogelijk dat jij nu overtuigd lijkt te zijn dat de man niet de gezochte verdachte was, uitsluitend op basis van beweringen van de Noorse politie, die naar ik nu hopelijk heb aangetoond voor je, meerdere onwaarheden heeft verkondigd? Laten we nog even samen resumeren wat er bekend is: Justitie zocht in verband met de moord op Marianne Vaatra een uit het Kollumse AZC verdwenen Irakese asielzoeker, genaamd Ali Hassan, volgens een opsporingsfoto en signalement met een kort gedrongen postuur, circa 1.65 m. Nu zit er in de zomer van 1999 een man in de cel naast Gerrit Veldman in een Noorse gevangenis, een man waarvan het volgende bekend is: - Hij is een Irakees - Hij is een asielzoeker - Hij voldoet aan het signalement van Justitie - Hij heeft in Nederland gewoond als asielzoeker - Blijkens zijn adressenboekje in de omgeving van Kollum - Hij heet Ali (zoals je zelf ook bevestigt in je artikel) - Hij wordt herkend van de opsporingsfoto van Justitie, zowel door Veldman als Holleboom - Hij is blijkens zijn papieren rond 5 mei 1999 naar Noorwegen gekomen - Hij wordt schuchter en ontwijkend wanneer hij beseft dat Veldman en Holleboom Nederlanders zijn en lastige vragen beginnen te stellen.

Hoe groot acht jij dan de kans dat dit niet de door justitie gezochte hoofdverdachte was? Hoe groot is die kans als je nu ook weet dat ook zijn beste vriend Feik Mustafa, die Marianne had bedreigd met een keeldoorsnijdend gebaar, stiekem door de Nederlandse autoriteiten is verwijderd uit het AZC van Kollum? Wil je dan nu nog steeds niet mijn voorgestelde vragen aan die Nederlandse autoriteiten stellen? Ben je dan werkelijk oprecht met de stelling dat jij de journalist wilt zijn die de oplossing naderbij wilt brengen? Ik kan het ook eerst zelf doen, maar als ik wederom geen antwoord krijg, is dat dan aanleiding genoeg voor jou om ze dan namens de Telegraaf te stellen? Mvg Wim

From: Wim Dankbaar [mailto:[email protected]] Sent: woensdag 30 mei 2012 13:51 To: ‘[email protected]’ Cc: ‘[email protected]’ Subject: Dringende vraag voor Sjuul Paradijs m.b.t. moord op Marianne Vaatstra Importance: High Waarde Sjuul, In 2009 hebben Jolande v/d Graaf en Rolien Creton naar aanleiding van door ons aangedragen informatie, een man in Noorwegen opgespoord, waarvan wij menen dat het de moordenaar/verkrachter van Marianne Vaatstra is. Als de Telegraaf mij die naam geeft, dan kan ik door een Noorse detective snel, simpel en discreet laten uitzoeken of het om de destijds verdwenen hoofdverdachte Ali Hassan gaat. Ik zou niet kunnen verzinnen waarom de Telegraaf hier niet aan mee zou willen werken, behalve dan dat de Telegraaf onder regie van het OM dit ambtsmisdrijf onder de pet houdt. Dit is de laatste keer dat ik het vraag. Graag verneem ik je standpunt binnen 24 uur. Zo niet, dan zal ik ruchtbaarheid geven aan mijn mening. Is geen dreigement, maar een aankondiging. Lijkt me niet echt reclame. Mvg Wim Dankbaar Waarom Tweede Kamerleden vragen moeten stellen over de Vaatstra zaak. 13 juni 2012 Laat ik eerst benadrukken dat ik niet de pretentie heb om deze zaak op te lossen of mij met het onderzoek te bemoeien. Dat is ook voor een volksvertegenwoordiger niet zijn taak. Dat is op papier de taak van Justitie. Echter, wanneer Justitie die taak verzaakt, dan is het tijd om in het geweer te komen. “Waar recht tot onrecht wordt, wordt verzet tot plicht”. Ik heb kennis gemaakt met een groot aantal feiten die het Openbaar Ministerie niet heeft gedeeld met het publiek. Dit zijn feiten die bij mij de nodige vragen oproepen waarvan ik meen dat ze volstrekt legitiem en noodzakelijk zijn om ze te stellen. De feiten wekken de stevige indruk dat Justitie, tot en met de minister, het publiek en de Kamer onjuist en

onvolledig heeft geïnformeerd. Het kan theoretisch best zijn dat dit niet de kwaliteit van het onderzoek raakt, maar het is wel iets wat de integriteit van onze parlementaire democratie raakt, iets wat redelijkerwijs als ernstiger mag worden gezien dan het onopgelost blijven van een moordzaak. En daar ligt voor de volksvertegenwoordiger wel een taak. Als onze overheid bewust informatie verdraait of achterhoudt, informatie die een heel ander licht op de zaak kan werpen, dan durf ik gerust van een zeer ernstige situatie te spreken. Wij moeten als samenleving kunnen vertrouwen op eerlijke en volledige informatie van de overheid. Laat ik beginnen met het feit dat een Irakese asielzoeker, ene Feik Mustafa, Marianne voor haar dood had bedreigd met een keeldoorsnijdend gebaar. Direct na haar moord heeft hij een ander meisje, Isabella, met de dood bedreigd, een meisje dat hem en zijn vriend Ali als mogelijke daders bij de politie had aangegeven. Deze telefonische bedreiging luidde volgens Isabella: Als jij niet stopt met praten, vermoorden we jou ook. Het meisje heeft van deze bedreiging ook weer aangifte gedaan bij de politie. Ik mag dus aannemen dat deze informatie bekend was bij het recherche-team, temeer ook omdat deze aangifte door de politie aan mij bevestigd is (bij monde van de Groningse agent Anjo van der Helm). Als nadenkende burger zie ik dit als een sterke aanwijzing van betrokkenheid bij de moord, die zeker nader onderzoek en zelfs een aanhouding had moeten rechtvaardigen. Het bevreemdt mij dan ook zeer dat Justitie deze informatie nooit bekend heeft gemaakt en nu nota bene stelt dat Feik Mustafa nooit is aangehouden in verband met de moord op Marianne Vaatstra. Die verbazing wordt nog versterkt door het feit dat Justitie tot ruim 4 weken na de moord met kracht heeft beweerd dat er geen enkele aanleiding was om verdachten onder asielzoekers te zoeken. Als klap op de vuurpijl leer ik dan ook nog dat Justitie Feik Mustafa kort na de moord heeft laten overplaatsen naar een ander asielzoekerscentrum. Dit terwijl deze informatie over Mustafa bekend was, en het Openbaar Ministerie nog steeds beweerde dat asielzoekers niet verdacht werden. Dat laatste maakt die overplaatsing des te vreemder, want waarom zou je iemand overplaatsen als hij niet tot de verdachten behoort? Deze overplaatsing is echter pas in 2010 door de minister erkend in antwoord op Kamervragen van Fred Teeven. Bovendien blijkt Mustafa een nauwe relatie te zijn geweest van de latere hoofdverdachte, de Irakees Ali Hussein Hassan. Dit laatste feit is ook pas in 2011 door het Openbaar Ministerie toegegeven in het zogenaamde onderzoeksrapport Ali H. Ik zie daarom alle aanleiding voor volksvertegenwoordigers om de minister te vragen waarom dit niet eerder bekend is gemaakt, waarom Feik Mustafa niet is aangehouden naar aanleiding van de genoemde feiten, waarom juist alleen hij is overgeplaatst, en welke hoofdofficier verantwoordelijk was voor die overplaatsing. Het is inmiddels keihard bewijsbaar dat de vorige minister Hirsch Ballin de Kamer heeft voorgelogen in 2010. Weliswaar namens het COA en het OM, maar dat verandert niets aan de politieke verantwoordelijkheid. De minister heeft moeten toegeven dat Feik Mustafa een vriend was van de latere hoofdverdachte Ali Hassan, dat hij Marianne met een keeldoorsnijdend gebaar had bedreigd en dat hij is overgeplaatst. Nog niet eens dat hij Isabella na de moord met de dood heeft bedreigd daags na de moord. Dat mag Ivo Opstelten doen in antwoord op de vragen van Hero Brinkman. Echter, de antwoorden van Hirsch Ballin waren ook al leugens. Want waarom is al deze informatie in 1999 verzwegen? Het achterhouden van cruciale informatie is natuurlijk net zo ernstig als glashard liegen. Denkt u nu niet dat dit een incidentele uitzondering is. We zagen zoiets eerder al in de Schiedammer Parkmoord, waar Justitie de bekentenis van de werkelijke dader Wik Haalmeijer buiten het dossier probeerde te houden om de onschuldige Cees Borsboom veroordeeld te houden. Justitie heeft nu eenmaal sterk de neiging om malversaties onder het tapijt te houden, desnoods ten koste van onschuldige burgers. Het was dat de advocaat van

Wik ook dacht “Waar recht tot onrecht wordt, wordt verzet tot plicht”, anders zat Cees waarschijnlijk nog in de bak. Laat ik dan nog maar de mond houden over de Deventer Moordzaak. Neemt u met betrekking tot de Schiedammer Parkmoord nog even een kijkje in de “criminal mind” van OM topman Harm Brouwer. Ik citeer uit het boek van Bas Haan over de Deventer Moordzaak, Op bladzijde 110 gaat het over de Schiedammer Parkmoord: Ik vertel Advocaat Taekema over het bestaan ven het ontlastende DNA-bewijs en die grijpt die kans met beide handen aan. Hij doet een formeel verzoek aan justitie om alsnog inzage te krijgen in alle DNA-gegevens, ook in die gegevens die tijdens de strafzaak zijn achtergehouden. Maar de topman van het OM, Harm Brouwer, weigert dat. De zaak is wat hem betreft onherroepelijk en bovendien zijn DNA-gegevens te privacy-gevoelig, zo schrijft hij in een brief aan Taekema. Bladzijde 112: Op 5 september 2005 zendt Netwerk de reportage uit. Het nieuws slaat in als een bom. Aanvankelijk ontkennen het ministerie, het OM, en het NFI dat er DNA-bewijs is achtergehouden. Daarmee gooien ze onbedoeld olie op het vuur. Want een dag na de ontkenningen, twee dagen na de onthulling, lekt via NOVA een brief van Harm Brouwer aan alle hoofdofficieren uit. Daaruit blijkt dat er wel degelijk DNA-sporen waren gevonden die nooit zijn gerapporteerd, maar waarvan inmiddels wel vaststaat dat ze matchten met het DNA van de echte dader. Bij de persconferentie waarbij het rapport openbaar wordt gemaakt, biedt OM-topman Brouwer excuses aan alle betrokkenen aan. Terug naar de Vaatstra zaak: Hirsch Ballin heeft met zijn antwoorden erkend dat de overheid het publiek heeft voorgelogen. Want alle informatie die hij hij in 2010 erkent, werd in 1999 keihard ontkend! Zo bezwoer het OM Leeuwarden tot ruim 4 weken na de moord, bij monde van onder meer woordvoerders Severein en Rambonnet, dat er geen enkele aanleiding was om verdachten onder asielzoekers te zoeken. Dit terwijl alle genoemde informatie over Feik Mustafa en Ali Hassan bekend was, en Feik allang was overgeplaatst. Sterker nog, er werd in Kollum zelfs een persconferentie belegd door het OM en burgemeester Visser, om met kracht te ontkennen dat er twee asielzoekers waren verdwenen direct na de moord. Dit terwijl men wist dat Ali Hassan sinds 1 mei 1999 spoorloos verdwenen was en dat “de driehoek” opdracht had gegeven om zijn vriend Feik Mustafa op 3 mei 1999 over te plaatsen naar een ander AZC. De Amerikanen hebben daar een mooie uitdrukking voor: The significance of this cannot be overstated! Hirsch Ballin durft zelfs te beweren dat Ali Hassan helemaal niet klein en dik was, terwijl het OM van wie hij de informatie heeft, in het bezit is van talloze geverbaliseerde getuigenverklaringen die stellen dat Ali Hassan wel degelijk klein en dik was en dat zij de lange slanke Ali die werd opgepakt in Istanbul, nooit hebben gezien. Op basis van deze getuigen ging in 1999 ook het Interpol aanhoudingsbevel de deur uit met de beschrijving: De hoofdverdachte heeft een “kort en gedrongen postuur”. De minister waagde het zelfs om het volgende te beweren: F.M. is enkele maanden voor de dood van Marianne betrokken geweest bij een ruzie met (vrienden van) Marianne in een horecagelegenheid. F.M. is daarover gehoord en zei dat juist hij en zijn vriend werden bedreigd en niet andersom. Ik heb Hero Brinkman nog een Kamervraag voorgesteld, die het het vanwege de schifting niet heeft gehaald, maar natuurlijk wel aangeeft hoe de vork in de steel zit: Kunt u mij aangeven of het OM en de minister werkelijk serieus menen dat de als onhandelbare bekend staande Mustafa is bedreigd door Marianne en niet andersom? Meent het OM dat de media destijds foutief verslag hebben gedaan van deze bedreiging? Met andere woorden: Verkiest het OM werkelijk serieus de woorden van Mustafa, met zijn historie van agressief en asociaal gedrag, boven de getuigen die bij deze ruzie aanwezig waren?

Ik dacht altijd in mijn naïeve moraalridderij dat het politieke doodzonde nummer 1 was als de minister of de overheid de Tweede Kamer voorliegt. Dat de Tweede Kamer dan op haar kop zou staan en de roep om een parlementaire enquete van muur tot muur zou galmen. Maar blijkbaar mag het allemaal van de volksvertegenwoordiging. Eenzelfde verzaking en malicieus plichtsverzuim geldt natuurlijk voor Peter R. de Vries met zijn recente uitzending over de Vaatstra zaak. Peter R. de Vries is van alle feiten op de hoogte. Sterker nog, hij heeft persoonlijk het hele verhaal van Isabella vernomen. Uit haar eigen mond, over de doodsbedreiging van Feik Mustafa, haar aangifte… alles. Waarom laat hij deze informatie weg? Wat vindt onze nationale misdaad-expert er nu van als een verdachte een getuige bedreigt met de mededeling: Als jij niet stopt met praten, vermoorden we jou ook? Wat vindt hij ervan dat de politie niets met haar aangifte deed? Waarom neemt Peter braaf de leugen van het OM over dat de juiste Ali in Istanbul werd gearresteerd? Waarom vindt hij het prima dat de vriend van Feik niet klein en dik was, maar in feite de lange slanke Ali uit Istanbul was. Waarom heeft Peter niet even aan Feik, die hij zo fraai uit de wind houdt, gevraagd of dit de Ali was waar hij dagelijks mee optrok in het AZC? Tja, daar wil Peter geen antwoord op geven. Hij wil volgens Hero Brinkman op Twitter niet eens dat de vraag gesteld wordt: Hero Brinkman @HeroBrinkman Laf dat PR de Vries vandaag kennelijk niet debat durft aan te gaan over moord Marianne Vaatstra bij Knevel en vd Brink. Onderzoek is bagger! Niemand in de Tweede Kamer lijkt zich evenmin te storen aan het feit dat een misdaadverslaggever van een commerciële omroep (SBS6) als spreekbuis wordt gebruikt voor een boodschap van de overheid, in dit geval het Openbaar Ministerie en de politie. Sinds wanneer legt de overheid verantwoording af over een 13 jaar lang slepende zaak via een commerciële omroep, die niet door de overheid gefinancierd wordt? Waar waren de publieke media als de NOS, NTR, ANP, Zembla, Opsporing Verzocht in dit verhaal? De onmetelijke hypocrisie van Peter R. de Vries zult u vast nog beter begrijpen als u weet dat ik hem, maanden voor zijn uitzending, deze email heb gestuurd: From: Wim Dankbaar Sent: dinsdag 3 januari 2012 21:43 To: ‘PRDV’ Subject: Tip Op de Vismarkt 9 in Groningen zit een hakkenbar. Daar werkt Jano Hassan. Stap er eens binnen met Kees en toon hem deze foto: http://jfkmurdersolved.com/vaatstra/AliHassan.jpg Met de vraag: Beste Jano, wat kun jij zeggen over deze jongen? Registreer zijn reactie en zeg dan nog eens dat ik de plank volledig mis sla. Vraag hem ook naar Feik en Isabella. Of zal ik het er maar op houden dat jij het prima vindt dat Feik en deze lul Isabella bedreigen, dat er niks met haar aangiftes wordt gedaan en dat deze klootzakken vrij rond mogen blijven lopen? En als je dat niet wilt doen, houd dan op met te verkondigen dat je de zaak zo graag wilt oplossen en met bloemetjes te sturen naar de Vaatstra’s met de wens voor gerechtigheid. In de Deventer Moordzaak zeg je: Een slecht onderzoek kan ook tot de goeie oplossing leiden. Welnu, van een klootzak kun je ook een goeie tip krijgen. Wim Ziet u? Peter heeft net als het OM doelbewust alle handvaten genegeerd om eenvoudig te bewijzen dat de verkeerde Ali Hassan in Istanbul is opgepakt! Want dit voorstel om Jano aan

de tand te voelen over de juiste Ali, is ook meerdere malen gedaan aan het OM, zelfs in een email door de moeder van Marianne, welke email tot heden op totaal onbeschofte, respectloze wijze genegeerd wordt. Zowel Peter als het OM weten dondersgoed dat dit niet de juiste Ali Hassan was, maar het is kennelijk niet in hun belang om dit aan de grote klok te hangen. Dus worden eenvoudige handelingen om dit te bewijzen, vermeden. Het hele verhaal van het OM en Peter is immers gebaseerd op de leugen dat de juiste Ali Hassan is gearresteerd en daarom niet de donor van het sperma-spoor kan zijn. Dan begrijpt u ook waarom het OM foto’s van de juiste Ali achterhoudt, die bewijzen dat de gearresteerde Ali niet de juiste Ali is. Nu begrijpt u ook waarom het OM weigert om mij te vervolgen voor de zogenaamde smaaden lasteraangifte van Jano Hassan tegen mij, terwijl ik er nota bene op aandring om dit vooral te doen. Dan begrijpt u ook waarom Harm Brouwer en Michel Severein niet willen zeggen wie van hen nu de hoofdofficier was, verantwoordelijk voor het besluit om Feik Mustafa (stiekem) over te plaatsen. Nu begrijpt u ook waarom Harm tegen Wim zegt: Leuk om je eens te ontmoeten!... maar ik moet nu snel naar mijn lezing! Kunt u zich het voorstellen? Bij een dergelijke publieke beschuldiging zegt Harm niet: Ik kan jouw bloed wel drinken, ik pak je aan want ik neem dit niet! Nee, hij zegt: Leuk om je eens te ontmoeten! Om vervolgens zo snel als hij kan de ontmoeting te ontvluchten. Het zal ook Hero nu wel duidelijk zijn dat de gevestigde staatsmedia (ANP, NOS, landelijke actualiteitenrubrieken) zijn onthullende Kamervragen gewoon NIET willen brengen. In plaats daarvan brengen ze wel groots de leugens van het OM en Peter R. de Vries in een soort psycho-lawine die de echte feiten overstelpt. Die leugens worden met een massale brainwash door de strot van het volk gestampt, als ware het een gans die vetgemest wordt voor zijn lever. Het is niets anders dan de Warren Commissie die het Amerikaans volk voorhield dat hun president Kennedy toch echt door een eenzame gek is vermoord en er geen sprake was van een samenzwering, laat staan van een ordinaire staatsgreep in het ultieme land van “freedom and democracy”. Zo werkt het blijkbaar ook in Nederland. Ook Eenvandaag, dat 3 uitstekende uitzendingen heeft gemaakt, en als idioten zijn weggezet door de Telegraaf en het OM, blijft opvallend stil, terwijl ze nu een dijk van een aanleiding hebben voor een vervolguitzending, die hun eerdere uitzendingen rehabiliteert. De leugen van het OM draait in feite om de volgende vraag: Was de in Turkije opgepakte lange Ali, de juiste Ali? Was dit de vriend van Feik, die sinds de moord spoorloos verdwenen is? Het gaat er allang niet meer om wie Marianne Vaatstra hebben vermoord. Het gaat erom dat de overheid sinds dag 1 heeft gelogen en die leugens tot op de dag van vandaag volhoudt. Naar het publiek en de Tweede Kamer. Met geldverslindende “nieuwe scenarios”, grootschalige DNA onderzoeken, terwijl die overheid precies weet wie de daders zijn en waar ze te vinden zijn, omdat zij door diezelfde overheid buiten beeld zijn gebracht. Op kosten van de belastingbetaler! Zelfs als je wilt geloven dat Feik en (de juiste) Ali niets met de moord op Marianne te maken hebben – en dat mag van mij best – dan blijft staan dat de overheid liegt en draait over deze moord.

Dat is het schandaal! OM laat Jano Hassan in de steek 21 juni 2012 Waar het Openbaar Ministerie de verkrachtende moordenaars van Marianne, Feik Mustafa en Ali Hassan, zo ijverig heeft geholpen om voor hen op kosten van de gemeenschap een stiekeme vrijgeleide te regelen, daarbij recentelijk nog geassisteerd door hun loopjongen Peter R. de Vries, laat het OM het nu compleet afweten om de makker van Feik en Ali, Jano Hassan, van de haak te halen. Zoals u wellicht weet, loopt er een aangifte van smaad en laster van deze Jano tegen Wim Dankbaar, maar het OM maakt absoluut geen haast om Dankbaar in staat van beschuldiging te stellen en te vervolgen. Ondertussen staat de arme Jano, die zijn carriêre als ingeburgerde asielzoeker voorbeeldig op de rit had, te boek als een goede bekende van de moordenaars, alsmede één van de vele getuigen die kan bevestigen dat het OM de verkeerde Ali Hassan heeft gearresteerd in Turkije, omdat de juiste Ali Hassan, de eigenaar van het spermaspoor, door datzelfde OM naar Noorwegen is gesmokkeld. Dat laatste kan Jano ook bevestigen omdat hij recent nog in het gezelschap van de juiste Ali Hassan is gesignaleerd. Snapt u het nog? Het OM besteedt pagina’s lange onderzoeksrapporten en avondvullende uitzendingen via hun megafoon Peter R. de Vries, aan het “bewijs” voor hun “gelijk”, maar een uitgelezen kans om in een openbare zitting te bewijzen dat al die complotidioten, Wim Dankbaar voorop, “kletskoek” en “onzin” vertellen, laat men liggen? Overigens hebben we daarbij de eerste leugen van het OM alweer te pakken. Kijkt u maar naar wat de Groningse hoofdofficier op 9 mei schrijft: Voor zover mij bekend is het onderzoek in deze zaak nog niet afgerond en door de politie is ook nog geen proces-verbaal ter beoordeling naar het Openbaar Ministerie gezonden. Dit in tegenspraak met de politie Groningen: From: Hopman, MJJ (Mark) Sent: woensdag 20 juni 2012 15:11 To: [email protected] Subject: aangifte Geachte heer Dankbaar, het dossier is op 08-02-2012 afgeboekt en vanaf de basiseenheid Zuid naar het OM verzonden. m vr gr M.J.J HOPMAN Hoofdagent van politie Taakaccent Hennep Praktijkcoach Schipper Biker Regiopolitie Groningen Basiseenheid Zuid Beluistert u ook aan de hand van dit gesprek hoeveel tijd en moeite het kost om door dit OM vervolgd te worden in de periferie van één van de meest afbreukgevoelige zaken ooit, hooguit op de hielen gezeten door de Schiedammer Parkmoord en de Deventer Moordzaak.

Dezelfde reden waarom het OM deze aangifte in de la met zoekgeraakte stukken wil laten liggen is natuurlijk ook waarom Peter R. Jano Hassan niet in zijn uitzending had en weigert in te gaan op de recent gestelde Kamervragen van Hero Brinkman. Een deel van zijn nonverantwoording kunt u echter hier lezen via zijn rechterhand Kees van der Spek, die kennelijk minder laf dan Peter is en tenminste nog reageert, al is dat niet op de inhoud. Ondertussen blijft Peter vrolijk het publiek beduvelen met de suggestie van interessante nieuwe tips en anonieme dwaalsporen, die de aandacht weg moeten leiden van Feik en Ali en de ambtsmisdrijven daaromtrent van het OM. Gisteren nog op Twitter: Tweets 6u Peter R. de Vries @PeterRdeV Weer terug van even weggeweest… Er lag een zeer interessante anonieme tip in zaak Vaatstra op de mat. Wil schrijver nogmaals contacten?? Als de Kamervragen van Hero Brinkman “kletskoek” zijn, dan was Peter allang ingegaan op die “kletskoek”, dan was Dankbaar allang gedagvaard voor de smaad tegen Jano, dan was er geen gebrek aan verslaggevers, journalisten en programmamakers om Peter en het OM om een reactie te vragen. Met name die laatste status quo is blijkbaar zo merkwaardig, dat niemand hem kan uitleggen. Kamervragen over onderzoek Vaatstra Tweede Kamerlid Hero Brinkman heeft Kamervragen gesteld over het onderzoek naar de moord op Marianne Vaatstra in 1999. Uit de vragen komt een beeld naar voren van nalatigheid en plichtsverzuim bij justitie. Brinkman baseert zich op informatie vanuit onafhankelijk onderzoek, die door justitie niet bekend is gemaakt. Zo zou een Irakese asielzoeker uit Kollum binnen twee dagen het land zijn uitgezet. Een daarmee bevriende asielzoeker die Marianne met de dood had bedreigd, zou betrokkenheid bij de moord hebben erkend en getuigen met de dood hebben bedreigd om hun mond te houden. Met de aangifte daarvan zou door justitie niets gedaan zijn. Het Openbaar Ministerie bracht vorig jaar een rapport uit waarin benadrukt werd dat er geen fouten zijn gemaakt, maar Brinkman ziet grote hiaten in dat rapport. In een reactie zegt de moeder van Marianne, Maaike Terpstra: “De vragen verwoorden precies wat ik al die jaren heb gedacht. Ik heb vanaf het begin af aan geen vertrouwen in het onderzoek gehad. Dit hebben Bauke en ik ook meerdere malen laten weten. Er zijn veel dingen verzwegen, verdraaid of niet onderzocht, vooral over de asielzoekers”. Terpstra gelooft niets van het nieuwe scenario dat Peter R. de Vries in zijn programma presenteert. “Als moeder weet ik dat Marianne nooit in het donker alleen naar huis zou fietsen, en zeker niet voor een geheim afspraakje met iemand waar ik niets van wist. Het verhaal van Spencer en Wietze heb ik nooit geloofd. Die jongen heeft mij nog toegezegd dat hij de taxi voor Marianne zou betalen. Dit hele onderzoek is begonnen met een leugen, die blijkbaar volgehouden moet worden”. Peter, hier een aantal bewijzen voor je bedrog: 3 juli 2012 Waarom zeg je dat Feik pas in beeld kwam nadat Stephanie op 14 mei aangifte deed, terwijl je heel goed weet, dat Feik toen reeds lang verhoord was en al op 3 mei was overgeplaatst? Kennis die je onder meer hebt van de AZC medewerkers die getuige van die overplaatsing

waren en hun verhaal persoonlijk aan jou hebben verteld. Waarom vertel je er niet bij dat Stephanie niet vrijwillig aangifte kwam doen, maar door de politie werd uitgenodigd voor een verhoor over de moord op Marianne? Waarom vraag je je niet af waarom de politie kennelijk geïnteresseerd was om Stephanie daarover te horen in de wetenschap dat zij het vriendinnetje van Feik was en in de bewuste Koninginnenacht in zijn gezelschap was? Waarom vraag je je niet af waarom Stephanie pas 2 weken na dato aangifte zou doen van haar beweerde verkrachting? Waarom vraag je je niet af waarom de vader van Stephanie niet bij dat verhoor mocht zijn? Waarom vertel je er niet bij dat Feik geen alibi heeft voor het tijdstip van de moord en de politie kennelijk tevreden was met zijn verklaring dat hij zich niet kon herinneren waar of met wie hij was? Zoals je hier in het recente rapport van het OM kunt lezen: “Hij kan zich niet herinneren met wie hij precies op Koninginnedag in Kollum was”. Peter zegt hier in zijn uitzending, namens het OM : “Feik komt in beeld als een 14 jarig meisje aangifte doet van verkrachting”… De aangifte van Stephanie was op vrijdag 14 mei 1999, twee weken na de moord. We weten nu dat dit sinds 2010 de leugen van het OM is geworden, die Peter klakkeloos overneemt. Samengevat is die leugen: Feik kwam in beeld naar aanleiding van Stephanie’s aangifte, hij is daarna pas overgeplaatst, dus niet op 3 mei 1999, maar na 14 mei 1999, en ook niet naar AZC Musselkanaal, maar naar AZC Drachten. Zowel de datum als de plaats zijn leugens, zoals we zullen zien in in het vervolg. Het OM is namelijk vergeten dat ze 13 jaar geleden een heel andere versie hadden: Een asielzoeker, die deel uitmaakte van een groepje asielzoekers, zou toen “keelsnijdende bewegingen” hebben gemaakt. Het RBT heeft deze asielzoeker vrij snel kunnen achterhalen en, zoals al eerder vermeld, reeds in de maand mei kunnen uitsluiten. Dit gaat dus om Feik Mustafa. Het OM zegt in deze tekst van 15 oktober 1999 niet dat Feik in beeld kwam naar aanleiding van Stephanie’s aangifte, maar dat hij “vrij snel is achterhaald” naar aanleiding van de keelsnijdende bedreiging. Dit is weer een glashard bewijs dat Peter liegt en dat Feik al veel eerder in beeld was, namelijk al in het weekeinde van de moord. Dat bewijs wordt nog een keer bekrachtigd door dit krantenartikel van 5 mei 1999. Feik was dus al veel eerder in beeld, namelijk al in het weekeinde van de moord. Inderdaad “vrij snel”. Hiermee is dus ook bewezen dat Feik niet naar aanleiding van Stephanie’s aangifte is opgepakt en verhoord, maar naar aanleiding van de moord op Marianne. Iets wat dus is stilgehouden en waar nu zelfs keihard over gelogen wordt. Daarmee is tevens bewezen dat hij al op 3 mei is overgeplaatst en niet zoals het OM en Peter zeggen na 14 mei. Feik was dus de hoofdverdachte van het eerste uur, maar omdat hij en zijn maat Ali de daders niet mochten zijn, is hij in opdracht van Joris Demmink (toen baas van het COA, nu Secretaris Generaal van Justitie) en Harm Brouwer (toen hoofdofficier van Leeuwarden, later hoogste baas van het OM) direct en stiekem overgeplaatst naar Musselkanaal. Vanaf dit moment moest elk gerucht dat Feik was aangehouden worden ontkend, wat politiewoordvoerder Robert Rambonnet dan ook doet in dit artikel van 7 mei 1999. Vanaf dit moment moest ook het publiek voor de gek gehouden worden met een enkelvoudige dader, beslist geen asielzoeker, maar een eenzame onvindbare gek, die Marianne midden in de nacht op een landweg van haar gestolen fiets heeft gesleurd en 100 meter verderop in een weiland van voren en van achteren heeft verkracht. “Ik draai je nog even om, Marianne, want ondanks dat ik ben klaargekomen, wil ik ook nog even anaal”. Kunt u zich het voorstellen? Of denkt u bij een vaginale en anale verkrachting ook meer aan een gang rape van meerdere daders, waarna het lichaam in een weiland is gedumpt? Enfin, volgens Peter en het OM heeft de

eenzame gek Marianne na de dubbele verkrachting gewurgd en vermoord met het mes dat hij op zak had. Zonder dat iemand iets heeft gezien of gehoord in deze feestnacht. De volgende antwoorden op de Kamervragen uit 2010 zijn dus glasharde leugens van Minister Hirsch Ballin: -De persoon F.M. is op 27 mei 1999 overgeplaatst vanuit het azc in Kollum naar het azc in Drachten. -De overplaatsing van F.M. had geen relatie met de moord op Marianne Vaatstra. -Zoals volgt uit het antwoord op vraag 2 is de persoon genaamd F.M. niet op of omstreeks 3 mei 1999 overgeplaatst c.q. verwijderd. -F.M. is enkele maanden voor de dood van Marianne betrokken geweest bij een ruzie met (vrienden van) Marianne in een horecagelegenheid. F.M. is daarover gehoord en zei dat juist hij en zijn vriend werden bedreigd en niet andersom. Vooral die laatste is hemelschreiend en in rechtstreekse tegenspraak met het rapport van het OM zelf. Kan de minister werkelijk serieus menen dat de als onhandelbare bekend staande Mustafa is bedreigd door de 16 jarige Marianne en niet andersom? Verkiest hij werkelijk serieus de woorden van Mustafa, met zijn historie van agressief en asociaal gedrag, boven de getuigen die bij deze ruzie aanwezig waren? Omdat het OM niet meer alle leugens kloppend kan houden, bevestigt het in het rapport Onderzoek Ali H. van 2011, nog eens dat Feik niet naar aanleiding van Stephanie’s verkrachting is aangehouden, maar naar aanleiding van de moord op Marianne: “In het asielzoekerscentrum werpt Ali zich op als ‘aanvoerder’ van de jongere Turkmenen. Ook gaat hij om met Feik Mostafa (15) en zijn vader. Feik is in het onderzoek naar de moord op Marianne voor de politie al gauw een interessant persoon. Getuigen verklaren over een ruzie die hij en Marianne in februari 1999 hebben in de Ringobar in Veenklooster. Hij maakt volgens andere discotheekbezoekers een beweging naar Marianne alsof hij een keel doorsnijdt”. Daarnaast is hiermee bewezen dat Stephanie, als het toenmalige vriendinnetje van Feik, weet dat Feik en Ali de moordenaars van Marianne zijn, maar onder GIGANTISCHE psychische druk staat om dit niet te mogen zeggen. Deze druk wordt nog vergroot door haar enorme schuldgevoel dat ze Feik heeft geholpen om Marianne naar de lekke fietsen van Spencer en Wietze te lokken waar Feik de ventielen uit had getrokken, zodat Marianne vanaf die plek in de auto van Ludger Dill ontvoerd kon worden. Stephanie was hiervan getuige en kwam derhalve overstuur thuis, dook meteen in bed zonder haar ouders iets te willen vertellen. Zij heeft natuurlijk nooit geweten dat dit met Marianne’s dood zou eindigen. Dat wist zij de volgende ochtend pas, en omdat zij als blond meisje mogelijk is gezien met Marianne en Feik, verft zij diezelfde dag bij vriendinnetje Tineke Visser haar blonde lokken donkerbruin. Tineke weet dus ook dat Feik en Ali de daders zijn, want zij was ook bij Stephanie en Feik de avond tevoren, onder meer toen Feik de fietsen onklaar maakte, maar is geen getuige geweest van de ontvoering van Marianne omdat ze eerder naar huis ging. Tegenover een vriend, Henk van der Heide, verklaart Stephanie dat ze zich schuldig voelt omdat als Marianne er niet was geweest, zijzelf degene had kunnen zijn die vermoord was. Omdat Stephanie de enige getuige is die wist dat Feik en Ali de daders zijn, is zij op 14 mei op het bureau ontboden, waar haar is ingepeperd dat ze hierover haar mond moest houden, mogelijk zelfs door haar voor te houden dat ze medeplichtig is aan de dood van Marianne. Men verzon voor Stephanie dat ze verkracht was door Feik zodat men achteraf een excuus had, hoe armoedig ook, voor het verhoor en de overplaasting van Feik die al weken eerder hadden plaatsgevonden. Het is daarom ook volstrekt logisch dat deze verzonnen aangifte tot een sepot moest leidden. Dit arme meisje, inmiddels een getrouwde vrouw met kinderen, draagt dus een loodzware last met zich mee. Iets wat nog duidelijker werd toen ik haar beleefd

vroeg waarom ze niet kan vertellen dat ze getuige is geweest van de ontvoering van Marianne en haar nieuwsgierige ontspannen blik op slag vertrok in een van schrik vertrokken gelaat, dat niets ontkende maar mij verzocht om weg te gaan omdat het haar teveel spanning gaf om erover te praten waardoor ze ter plekke een hartaanval kon krijgen. Het schuldgevoel van Stephanie, die helemaal geen vriendin was van Marianne en haar ouders ook niet kende, bevestigt zij met het briefje en de witte roos (ongetwijfeld uit de bloemenzaak van haar moeder) die ze aan een fietsbord hangt op de Keningswei waar Marianne werd gevonden: Lieve Marianne. Ik denk nog elke dag aan jou en je familie. Veel liefs. Stephanie Zoals u in dit krantenbericht kunt lezen, schrijft Stephanie het briefje direct nadat een Ali Hassan in Istanbul is opgepakt, waarvan ze meteen weet dat het niet de juiste Ali Hassan is die ze kende als de vriend van Feik, zo bevestigt zij aan haar vader (die het weer aan ons vertelde). Tot slot is hiermee ook bewezen dat het “nieuwe scenario” dat Peter namens het OM presenteert één grote leugen is, die gebaseerd is op de leugen van Spencer en Wietze dat ze Marianne op een gestolen fiets alleen verder hebben laten fietsen. Zoals ik Peter en Kees van der Spek op 15 juni j.l. al schreef: Het komt erop neer dat jij en Peter met jullie propaganda niet alleen twee verkrachters/moordenaars beschermen maar ook de criminele top van Justitie die hen een vrijgeleide heeft gegeven en dat al 13 lang met leugens onder de pet houdt. Dat doen jullie willens en wetens, dat is nog het meest schandalige. Want jullie kennen de feiten over Feik en Ali en als je niet bewust staat te liegen, dan zou je ook gewoon willen uitleggen waarom Feik en Ali de moordenaars niet zijn. En dat doen jullie niet. Het enige dat je doet is het feit dat je door de mand valt, maskeren met suggesties dat de andere kant niet “normaal” is, eigenlijk ridicuul (getuige je haha), onzin en kletskoek vertelt, terwijl het gewoon andersom is. En het is ook nog eens malicieuze, subjectieve kletskoek die jullie vertellen, want alle informatie die jullie leugens bewijzen, laat je doelbewust weg. Als een 13 jarige Isabella van vrienden van Feik en Ali hoort dat zij Marianne hebben vermoord en ze gaat daarmee naar de politie, vervolgens wordt bedreigd door Feik, met de boodschap: Als jij niet stopt met praten, word je ook vermoord, is in feite niets minder dan een schuldbekentenis. Vervolgens wordt Feik direct overgeplaatst terwijl Ali al is “verdwenen” en met de aangifte van doodsbedreiging door Isabella, wordt niets gedaan, dan hoef je geen misdaad-expert te zijn om te concluderen dat Feik en Ali de daders zijn, maar zij het van Justite niet mochten zijn. Als je dan ook nog weet dat ze Marianne al beloofd hadden haar de keel door te snijden, en justitie wekenlang ontkende dat er verdwenen asielzoekers in het spel waren, dan is het helemaal duidelijk. Maar jullie laten al deze feiten weg, evenals de talloze getuigen die bevestigen dat de opgepakte lange Ali niet de bedoelde kleine, dikke vriend van Feik was. Als je werkelijk integer in je verhaal gelooft, dan behandel je deze informatie en leg je uit waarom die informatie niet klopt, waarom Isabella abuis was, waarom het terecht is dat de politie haar aangiftes verzweeg en er niets mee deed, waarom Feik moest worden overgeplaatst zonder dat het publiek het mocht weten, wie de opdrachtgever was, waarom al die getuiges voor de juiste Ali zich vergissen, enzovoort, enzovoort. Dan vraag je ook Feik en Jano te bevestigen dat het hun maat was die in Istanbul werd gearresteerd. Maar nee, jullie doen gewoon net of al die informatie niet bestaat en promoten een “nieuw scenario” van het OM waarin het arme kind als een stiekeme, overspelige slet wordt neergezet, waarmee je ook de ouders, die je elk jaar een hypocriet bloemetje stuurt, een emotionele trap na geeft.

Maaike is terecht woedend over jullie verraderlijke kletskoek uitzending. Wim To: Wim Dankbaar Subject: Re: 16 mei 1999 hallo wim eindelijk kan ik mijn mails lezen op de camping blij dat jullie deze goede dingen doen via hero brinkman, heb nog met hem gebeld en het nodige uitgelegd. hij vroeg ook naar Bauke. heb gezegd dat die vanaf het begin met elke wind meewaaide, maar ik sta, en blijf achter jullie bevindingen staan. de Kamervragen zijn duidelijk, laten ze daar niet onderuitkomen, het doet allemaal heel veel met mij (de spanning) ben al meerdere keren naar de dokter geweest, hoop het vol te kunnen houden, jammer dat de kinderen en denk ook Bauke weer in de justitie geloven met hun nieuwe theorie, inderdaad Wim ben ik geschokt door het nieuwe gegeven dat ze met een bekende het weiland ingelopen zou zijn, wat een afgang voor je kind wat is vermoord. groeten Maaike

“De vragen van Hero Brinkman verwoorden precies wat ik al die jaren heb gedacht. Ik heb vanaf het begin af aan geen vertrouwen in het onderzoek gehad. Dit hebben Bauke en ik ook meerdere malen laten weten. Er zijn veel dingen verzwegen, verdraaid of niet onderzocht, vooral over de asielzoekers”. Terpstra gelooft niets van het nieuwe scenario dat Peter R. de Vries in zijn programma presenteert. “Als moeder weet ik dat Marianne nooit in het donker alleen naar huis zou fietsen, en zeker niet voor een geheim afspraakje met iemand waar ik niets van wist. Het verhaal van Spencer en Wietze heb ik nooit geloofd. Die jongen heeft mij nog toegezegd dat hij de taxi voor Marianne zou betalen. Dit hele onderzoek is begonnen met een leugen, die blijkbaar volgehouden moet worden”. Ondanks dat Peter ook weet dat het verhaal van Spencer en Wietze één grote leugen is, neemt hij deze anno 2012 graag over van het OM in zijn laatste uitzending, met de befaamde “reconstructie” en al. Dus wil hij er ook niet aan herinnerd worden dat hij zelf in 2002 al gehakt had gemaakt van het verhaal van Spencer en Wietze. In een uitzending met Verry Brouwer die Spencer om half één ’s nachts zonder Marianne had gezien. Een uitzending die het gestolen fietsverhaal van Spencer bewees. Omdat Peter die uitzending graag wil verstoppen, zal ik hem maar tevoorschijn halen. De stellingen en vragen in dit en het vorige artikel worden ook niet gesteld met de illusie dat Peter ze zal beantwoorden, maar om te laten zien dat hij ze al jaren niet beantwoordt en er ervoor kiest om alle informatie die zijn leugens bewijzen, weg te laten. Juist zijn radiostilte is ook een reactie. Waar hij normaal gesproken meteen in de pen klimt op zijn website of twitter

als hij wordt aangevallen op integriteit of dubieuze methoden, niet zelden direct aangifte doet, excelleert hij nu in lafheid, duik- en vluchtgedrag.

Vragen aan rechter Michiel Severein over Marianne Vaatstra 6 juli 2012 Geachte heer Severein, Ik richt mij tot u als de toenmalig verantwoordelijke hoofdofficier in de zaak Vaatstra. Zoals u weet, is met betrekking tot de moord gekeken naar een groepje van “vier Irakezen”, die het dorp terroriseerden, meisjes bedreigden en lastig vielen. Ik heb voor de duidelijkheid hun namen en kerfstok onderstaand ingevuld. Vier Irakezen: 1) Feik Mustafa: - bedreigt Marianne in de Ringo bar twee weken voor haar dood met een keeldoorsnijdend gebaar. - belooft op de avond van de moord aan de vriend van Marianne (Spencer): “Vanavond gaan we je vriendinnetje pakken”. - is volgens AZC medewerkers ernstig getraumatiseerd door sexueel misbruik in land van herkomst. - bedreigt schoolgenoot Gisela met de belofte om haar “eens goed te neuken”. - wordt door Aafke Kloosterman en andere vrienden van Marianne direct genoemd als de bedreiger van enkele weken daarvoor. - wordt direct bij de politie als verdachte van de moord genoemd, onder meer door Isabella W. die op het AZC hoort dat Feik en zijn vriend Ali de moord hebben gepleegd. - wordt op 3 mei 1999 (maandag, 2 dagen na de moord) heimelijk overgeplaatst naar het AZC Musselkanaal. - bedreigt op dezelfde dag Isabella W. met de woorden: “Als je niet stopt met praten, word je ook vermoord”. - wordt niet vervolgd voor deze (aangegeven) doodsbedreiging, die evenals de overplaatsing stilgehouden wordt. - wordt niet vervolgd voor vermeende verkrachting van zijn vriendinnetje Stephanie in dezelfde nacht als de moord. - wordt in de latere berichtgeving van het OM vervangen door de Afghaan Mohammed Akbari (o.a. als de bedreiger van Marianne en als getuige van de moord).

2) Ali Hassan: - hechte vriend van Feik Mustafa, werd gezien als zijn vaste oppasser. - hoofdverdachte van de moord in 1999, heeft volgens vele getuigen en het Interpol signalement een “klein, gedrongen postuur, circa 1.65 m.”.

- wordt zaterdagavond 1 mei aangeleverd bij Grenshospitium Amsterdam door twee agenten uit Friesland en op zondag of maandag heimelijk uitgezet naar Noorwegen. - is naar alle waarschijnlijkheid de donor van het op Marianne gevonden sperma. - wordt in de berichtgeving van het OM vervangen door een lange Ali Hassan (circa 1.90 m.) die in Istanbul werd opgepakt, maar (uiteraard) onschuldig bleek.

3) Rida Hashimi: - hechte vriend en klasgenoot van Feik Mustafa. - wordt 2 dagen voor de moord samen met Feik Mustafa van school (Piter Jelles scholengemeenschap) gestuurd, wegens asociaal, onaangepast gedrag. Onder meer voor voeten op schoolbankjes en uitschelden leerkracht (“vuile hond”). - zit binnen 4 dagen na de moord met ingang van 4 mei 1999 gedetineerd in de Groningse jeugdinrichting Het Poortje.

4) Jano Hassan: - hechte vriend, naar verluidt neef van Ali Hassan. - is gedurende twee weken na de moord niet gesignaleerd op het AZC Kollum. - bedreigt Isabella W. in 2009 nadat deze hem in Groningen zag lopen in gezelschap van “vieze kleine” Ali Hassan en wilde kort nadien een “afspraak” met haar maken in de nacht van 1 mei, exact 10 jaar na de moord. - heeft aangifte gedaan tegen Wim Dankbaar wegens smaad en laster, maar het OM weigert Dankbaar te vervolgen. U zegt in het onderstaande krantenbericht van 14 mei 1999, dat er geen concrete feiten zijn die wijzen in de richting van verdachte asielzoekers, alsmede dat geruchten daarover uw onderzoek storen. U bevestigt dit nogmaals aan de Telegraaf in het onderstaande bericht van 11 augustus 1999 met de stelling dat het AZC pas na een maand op de korrel werd genomen en er voor die tijd “geen enkele aanleiding was om direct naar het asielcentrum te gaan”. U bevestigt tevens dat de latere hoofdverdachte Ali Hassan een “klein, gedrongen postuur” heeft, in tegenstelling tot het lange, slanke postuur van de Ali Hassan die even later in Turkije werd gearresteerd. Echter, zoals blijkt uit onderstaand artikel, zegt u een maand later tegen de verzamelde pers dat u WEL direct na de moord het asielcentrum heeft betrokken in uw onderzoek. “Vanaf begin mei”. Welk van uw conflicterende uitspraken is nu de waarheid? Bovendien zegt u dat u Feik Mustafa, de Irakees die Marianne in de Ringo Bar had bedreigd met het keeldoorsnijdende gebaar, al snel heeft achterhaald. Maar u rept met geen woord over zijn geheim gehouden overplaatsing die volgens mijn informatie reeds op 3 mei plaatsvond, volgens de minister van Justitie op 27 mei (Zie antwoorden op Kamervragen uit 2010). Hoe zijn uw uitspraken nu te rijmen met uw eerdere uitspraken van mei en augustus 1999 dat er geen enkele aanwijzing was om asielzoekers te verdenken en te onderzoeken? En hoe is uw uitspraak te rijmen met de uitspraak van Peter R. de Vries in zijn recente uitzending dat Feik pas in beeld kwam nadat zijn vriendinnetje Stephanie op 14 mei aangifte deed van verkrachting, die toevallig plaats zou hebben gevonden in dezelfde nacht dat

Marianne werd verkracht en vermoord? Hoe is uw uitspraak te rijmen met de beweringen van de minister in 2010: “De overplaatsing van F.M. had geen relatie met de moord op Marianne Vaatstra”. Hoe kon in 1999 uw collega Roelof de Graaf in onderstaand bericht van de Telegraaf “Nieuwe verdenkingen zaak Vaatstra” zeggen dat de verdwenen asielzoekers niet van het ene naar het andere asielcentrum zijn gegaan, als de minister in 2010 erkent dat Feik Mustafa in mei reeds is overgeplaatst naar een ander centrum? U zegt in onderstaande artikelen (Kollumer Courant 2e kolom) ook dat de gangen van de vier Irakezen reeds in mei 1999 zorgvuldig zijn nagegaan maar niet in verband met de moord konden worden gebracht. Hoe is dat nu mogelijk als één van de vier Irakezen, Feik’s vriend Ali Hassan, sinds de moord spoorloos verdwenen was en u in augustus via Interpol naar hem op zoek was? Hoe is dat nu mogelijk als u later zegt dat niet één van de vier Irakezen is verdwenen, maar zelfs twee? Hoe is dat mogelijk als u in mei hun gangen zorgvuldig had nagegaan? En hoe is het mogelijk dat die tweede Irakees plotseling een Afghaan wordt? In het onderstaande bericht ontzenuwt u een aantal “roddels”, zoals bijvoorbeeld de vondst van een bebloede trui, maar waarom rept u met geen woord over het bebloede trainingsjack, zoals Ali Hassan dat altijd droeg, dat badmeester Andries Visser van het naast het AZC gelegen zwembad ’t Paradyske vond en vervolgens aanleverde bij de politie in Buitenpost? Twee dagen na de moord, op maandag 3 mei 1999, worden onder de grootste geheimhouding de containers geleegd op het AZC. De vuilnismannen wordt opgedragen hier niet over te praten. Hoe rijmt u dat met “geen aanwijzingen in de richting van het AZC”? Ook ontkent u dat de getuigen die twee donkere types in de berm van de Keningswei zagen wegduiken, een bruikbaar signalement konden geven. Maar hoe verklaart u dan dit bruikbare signalement in het handschrift van politieagent Wiltje Bakker dat exact voldoet aan de signalementen van Ali Hassan en Feik Mustafa? Of hoe is dit te rijmen met de officiële verklaring van het OM van 15 oktober 1999: “Alle getuigenverklaringen zijn uitvoerig geanalyseerd. Geen enkele getuige heeft melding gemaakt van ‘een buitenlands- of donker type’ op de Keningswei of in de fietstunnel, waar het slachtoffer in de bewuste nacht mogelijk doorheen zou zijn gefietst op of rondom het tijdstip van de moord”? Dan wil ik last but not least de aandacht vestigen op de andere Irakese vriend van Feik: Rida Hashimi. Blijkbaar was dit ook een geweldadig heerschap want uit dit artikel blijkt dat hij in 2000 een strafblad kreeg wegens een ruzie met zijn broers waarbij rake klappen vielen. Beide jongens Feik en Rida werden twee dagen voor de moord op Marianne van school gestuurd wegens onhandelbaar gedrag. Er werd voor hen een aanvraag gedaan om op de Internationale Schakel Klas in Dokkum geplaatst te worden. Na de meivakantie, op maandag 10 mei, kreeg de schoolleiding een telefoontje van de politie dat beide jongens niet terug zouden keren omdat Feik “weg” was en Rida sinds 4 mei gedetineerd zat in de jeugdinrichting het Poortje. Een nadere toelichting kon niet gegeven worden. Ook toen de heer Bauke Vaatstra later bij het Poortje informeerde, mocht door het personeel geen nadere informatie over hem worden verstrekt, behalve dat hij daar op 4 mei gekomen was. Uit deze informatie blijkt dat Feik al voor 10 mei “weg” was en niet zoals de minister claimt pas op 27 mei.

Over de antwoorden van de minister gesproken: Wie was de persoon die volgens de minister erbij was toen Feik Marianne bedreigde met het keeldoorsnijdende gebaar? “Feik Mustafa was toen niet in het bijzijn van Ali Hassan. maar van een andere persoon. De identiteit van die persoon is bekend. Deze persoon was ten tijde van de moord op Marianne Vaatstra gedetineerd”. Of Ali er nu wel of niet bij was, de minister kan hier slechts doelen op Rida Hashimi, maar die was pas sinds 4 mei gedetineerd in het Poortje en dus nog niet ten tijde van de moord op Marianne. Maar tevens kwam ik recentelijk tot de verrassende ontdekking dat niemand minder dan uzelf, de bestuursvoorzitter van het Poortje was, zoals uit onderstaande advertentie blijkt, links onderaan. Tevens staat deze nevenfunctie ook vermeld in het bijbanenregister. Hoe is het nu toch mogelijk dat u in mei 1999 beweerde dat er geen enkele aanleiding was om naar asielzoekers te kijken, terwijl u wist dat de agressieve Feik, die Marianne en Isabella had bedreigd en Stephanie had verkracht, stiekem was overgeplaatst en zijn al even agressieve metgezel Rida in uw eigen Poortje was geparkeerd? Waarom wordt u overigens de hele maand mei en juni in alle berichten nog aangeduid als persofficier, als u volgens u voorganger Harm Brouwer per 1 mei de functie van hoofdofficier van hem had overgenomen, precies op de dag dat het lijk van Marianne werd gevonden? Mogen we daaruit opmaken dat u alles op eigen houtje hebt gedaan en Harm Brouwer niets wist van de heimelijke overplaatsingen van Feik, Rida en Ali? Mogen we daaruit opmaken dat u niets met hem heeft overlegd tijdens de inwerkperiode waarin Harm Brouwer de taken aan u overdroeg? Ik lees hier in de Telegraaf trouwens ook dat u zich als (kinder)rechter sterk maakt voor sex met minderjarigen, zoals ze ook in het Poortje zitten. Doet u dat voor de van pedofilie beschuldigde justitiebaas Joris Demmink, die als toenmalige baas van de asielzoekerscentra ook moet hebben geweten van de stilgehouden overplaatsingen van Feik, Rida en Ali?

Brief aan hoofdofficieren Groningen en Leeuwarden 4 oktober 2012 Geachte mevrouw Bronsvoort, Bijgaand vindt u een brief aan uw collega te Groningen, Mr. J.R. Eland, die ik heden op de post doe. Omdat u belast bent met het Vaatstra onderzoek en de brief u mogelijk nieuwe inzichten dan wel aanknopingspunten geeft, stuur ik hem ook aan u, alsmede aan media en belangstellenden die de zaak volgen. Met vriendelijke groet, Wim Dankbaar Openbaar Ministerie Groningen, Postbus 577, 9700 AN Groningen T.a.v. hoofdofficier Mr. J.R. Eland 4 oktober 2012 Geachte heer Eland,

Gaarne verneem ik van u een beslissing in de smaadaangifte van Jano Hassan tegen mij. Deze aangifte van belediging, dan wel smaad of laster, dateert van 15 december 2011 en is nu bijna een jaar geleden. U stelde in uw brief van 9 mei 2012 dat het onderzoek nog niet was afgerond en door de politie ook nog geen proces-verbaal ter beoordeling aan het Openbaar Ministerie was verzonden. Volgens mijn informatie is dit onjuist. De agent, de heer Hopman, die de aangifte van Jano Hassan heeft opgenomen, mailde mij als volgt: From: Hopman, MJJ (Mark) Sent: woensdag 20 juni 2012 To: [email protected] Subject: aangifte Geachte heer Dankbaar, het dossier is op 08-02-2012 afgeboekt en vanaf de basiseenheid Zuid naar het OM verzonden. m vr gr M.J.J HOPMAN Hoofdagent van politie Regiopolitie Groningen Basiseenheid Zuid Uw organisatie zou dus het dossier ter beoordeling al sinds 8 februari moeten hebben. Voorts wil ik u melden dat ik slechts informatie publiceer die ik niet uit de duim zuig, maar via derden toegeleverd krijg. Daarbij heb ik alvorens te publiceren Jano Hassan, volgens oirbaar journalistiek gebruik, de gelegenheid geboden om de aantijgingen te weerspreken, te ontkrachten, dan wel van commentaar of protest te voorzien. Jano Hassan heeft mij één keer teruggebeld en het aanbod afgeslagen in de wetenschap dat ik dus tot publicatie over zou gaan. Bij een beslissing om al dan niet tot vervolging of sepot over te gaan, behoort naar mijn overtuiging ook een onderzoek of de gewraakte aantijgingen waar of onwaar zijn. Derhalve zou ik uw mensen, al dan niet in coördinatie met uw collega Bronsvoort, de volgende onderzoeksvragen mee willen geven ten aanzien van Jano Hassan: - Is het juist dat Jano Hassan de hoofdverdachte Ali Hassan uit 1999 voor de moord op Marianne Vaatstra kende? - Is het juist dat Jano Hassan kan bevestigen dat deze hoofdverdachte een klein en gedrongen postuur had, circa 1.65 meter? - Is het juist dat Jano Hassan kan bevestigen dat de door het OM in Istanbul aangehouden Ali Hassan, niet de Ali Hassan was die hij kende van het AZC Kollumerland? - Zijn de beweringen juist dat Jano Hassan familie is (naar verluidt een neef) van de toenmalige hoofdverdachte Ali Hassan? - Is het juist dat Jano Hassan bevestigt (onder meer tegenover mij) dat hij de door het OM aangehouden Ali Hassan niet kent? - Is het juist dat Jano Hassan de vriend van Ali Hassan, Feik Mustafa, kende? - Is het juist dat Jano Hassan de vriend van Feik Mustafa, Rida Hashimi, kende?

- Is het juist dat Jano Hassan, Feik Mustafa, Ali Hassan en Rida Hashimi in 1999 alle vier asielzoekers uit Koerdisch Irak waren? - Is het juist dat Feik Mustafa en Rida Hashimi in de week voor de moord op Marianne van de Piter Jelles scholengemeenschap zijn gestuurd wegens asociaal en onhandelbaar gedrag? (Dit is ook een vraag waarop Jano Hassan het antwoord zou moeten kennen). - Is het juist dat Rida Hashimi en Feik Mustafa de voor hen bepaalde nieuwe school in Dokkum nooit hebben bezocht? Zo ja, hoe is dit te rijmen met de bewering van ministers Hirsch Ballin en Opstelten dat Feik Mustafa pas op 27 mei 1999 uit het AZC Kollum is overgeplaatst? Waarom is hij niet naar school geweest na de meivakantie? Antwoord van minister Opstelten op vraag 8: F.M. is niet op 3 mei, maar op 27 mei 1999 overgeplaatst naar het AZC te Drachten. - Is het juist dat het OM aangiftes heeft ontvangen dat Feik Mustafa en Rida Hashimi meer zouden kunnen weten van de moord op Marianne Vaatstra? - Is het juist dat Jano Hassan bekend is met de huidige verblijfplaats van Ali Hassan? - Is het juist dat Jano Hassan in 2009 in Groningen is gesignaleeerd door Isabella Wagenaar in het gezelschap van de toenmalige hoofdverdachte Ali Hassan? - Is het juist dat Jano Hassan Isabella Wagenaar kent vanuit zijn tijd in het AZC? - Is het juist dat Jano Hassan Isabella Wagenaar in 2009 heeft gebeld om een afspraakje voor te stellen op Koninginnedag 2009 na middernacht, exact 10 jaar nadat Marianne Vaatstra werd vermoord? Zo ja, welke bedoeling had Jano Hassan hiermee? - Is het juist dat Isabella Wagenaar op of rond 4 mei 1999 aangifte heeft gedaan wegens telefonische doodsbedreiging van Feik Mustafa, strekkende: Als jij niet stopt met praten, word jij ook vermoord? - Heeft het OM onderzocht waarom Rida Hashimi sinds 4 mei 1999 gedetineerd zat in de Groningse jeugdinrichting Het Poortje? (Tip: dit kan gevraagd worden aan uw collega, toenmalig hoofdofficier van Leeuwarden Michiel Severein, die bestuursvoorzitter van Het Poortje was, hij moet het antwoord kunnen geven). In afwachting van uw spoedige berichten verblijf ik, Hoogachtend Wim Dankbaar

5000 euro beloning 13 oktober 2012 Vijfduizend euro voor de eerste persoon die – na de moeder van Marianne Vaatstra en ikzelf – onderstaande vragen stelt aan het OM Leeuwarden EN er in slaagt om op elk van de zes vragen antwoorden te krijgen. Emailadres van hoofofficier Mr. Annette Bronsvoort is [email protected]

Persvoorlichting: Melanie Kompier,[email protected] Arrondissementsparket Leeuwarden, Zaailand 102, Postbus 21035, 8900 JA Leeuwarden, 058-2341757, 0646410651, www.om.nl Geachte mevrouw Bronsvoort, Ik wil graag een beter inzicht krijgen in de kwaliteit van het onderzoek van Wim Dankbaar (WD) en er mogelijk een publicatie of uitzending aan wijden. Ik zou u met het oog daarop graag een aantal vragen voorleggen: 1) Onlangs publiceerde WD een telefoongesprek met een getuige die verklaart over een uitzetting in het weekend van de moord van een asielzoeker “Ali” uit Friesland via het Grenshospitium Amsterdam. WD stelt dat hij u in februari van dit jaar in kennis heeft gesteld van deze verklaring. Heeft het OM deze getuige en haar verklaring tot onderwerp van onderzoek gemaakt? Zo ja, wat waren de resultaten van dit onderzoek? Zo nee, kunt u aangeven waarom niet? 2) WD stelt dat het OM in 1999 een andere Ali Hassan heeft aangehouden dan de Ali Hassan die gezocht werd. Hij stelt tevens dat hij vele getuigen kent die kunnen verklaren dat het inderdaad om een andere man gaat en de gearresteerde man hen onbekend is, alsmede dat sommige van deze getuigen dit ook aan de recherche hebben verklaard. Hij noemt onder meer een aantal personeelsleden van het toenmalige AZC, voorts Stephanie van Reemst, Jano Hassan, Isabella Wagenaar, Aafke Kloosterman, Aranca Farkas, Nienke Hoekstra, Feik Mustafa en Rida Hashimi. Heeft het OM aan één of meer van deze getuigen gevraagd of de aangehouden Ali Hassan dezelfde Ali Hassan was als die hen bekend was en als verdachte was aangemerkt? Zo ja, wat hebben zij geantwoord? Zo nee, waarom niet? 3) Ik heb gelezen dat Jano Hassan vorig jaar december aangifte heeft gedaan van smaad tegen WD. WD stelt onder meer dat deze Jano een goede bekende, naar verluidt ook een neef is van de destijds gezochte Ali Hassan en derhalve ook zou kunnen bevestigen dat het OM de verkeerde Ali Hassan heeft aangehouden. Kunt u aangeven welke van deze beweringen juist of onjuist zijn? Zo nee, waarom niet? Kunt u tevens aangeven waarom het Openbaar Ministerie nog geen beslissing heeft genomen t.a.v. vervolging dan wel sepot van deze aanklacht tegen WD? 4) Het is inmiddels ook door het OM en de minister bevestigd dat Feik Mustafa Marianne Vaatstra met een keeldoorsnijdend gebaar had bedreigd en een relatie was van de gezochte hoofdverdachte Ali Hassan, alsmede dat hij in mei 1999 is overgeplaatst naar een ander AZC. Kunt u aangeven waarom hierover destijds (in 1999) geen opening van zaken is gegeven door het OM? Kunt u tevens aangeven wat de reden of aanleiding was voor zijn overplaatsing? 5) Uit voor mij betrouwbare bronnen is mij gebleken dat Feik Mustafa nog een vriend (tevens klasgenoot) had, ene Rida Hashimi. Deze Hashimi zat kort na de moord (sinds 4 mei 1999) gedetineerd in een Groningse Jeugdinrichting (Opvangcentrum Het Poortje) en is derhalve, evenals Mustafa, niet op school teruggekeerd. Kunt u de reden aangeven voor de detentie van deze Rida Hashimi? Kunt u tevens aangeven of deze Rida Hashimi (mede)verdachte is geweest voor de moord op Marianne Vaatstra? Hoogachtend, Afzender

Het is wel grappig, of eigenlijk is het diep triest, om de ware toedracht van bovengenoemde aanranding te vergelijken met de visie van minister Opstelten (voorzitter Stuurgroep Aanpak Kindermishandeling). Eerst de toedracht zoals destijds beschreven: NRC – Door onze correspondent KARIN DE MIK KOLLUM, 8 OKT. Twee 14-jarige meisjes uit Kollumerzwaag zitten na afloop van de inderhaast afgeblazen voorlichtingsavond verdwaasd naast elkaar in de plaatselijke sporthal. Ze vertellen dat ze, nog geen maand geleden, van hun school in Damwoude naar huis fietsten en toen door twee asielzoekers werden klemgereden. Het ene meisje werd betast, in een wurggreep gehouden,zegt ze, en met de dood bedreigd. De twee aanvallers sloegen op de vlucht toen haar vriendin hen toebeet dat haar oom in de buurt woonde. De vader van het meisje, A. Wagenaar, zegt dat het een vergeldingsactie was, omdat zijn dochter verklaringen had afgelegd over de vermoorde Marianne Vaatstra. Volgens Wagenaar is het een kleine groep jongens binnen de gemeenschap van asielzoekers die het verpest voor de anderen. “Waarom worden mensen niet geregistreerd met pasfoto’s? Dan hadden ze de aanrander er zo uit kunnen halen”. Nu de versie van minister Opstelten in antwoord op recente Kamervragen: Vraag 1 Is het waar dat de politie reeds in het weekeinde van de moord informatie heeft ontvangen van de toen 13-jarige I.W. over mogelijke betrokkenheid van F. M. en A.H.? Antwoord 1 I.W. heeft op 10 september 1999 aangifte gedaan dat zij op die dag omstreeks 14:00 uur samen met een vriendin, rijdende op hun fietsen, lastig werden gevallen door twee, haar onbekende donker gekleurde mannen. Deze donker gekleurde mannen waren ook op de fiets en hadden I.W. tegen haar wil over haar wang en haren gestreken. Dit was ruim vier maanden na de moord op Marianne Vaatstra. Opstelten presteert het om van een doodsbedreiging en wurggreep met blijvend verschoven nekwervel en pijn als gevolg, een bijna liefkozend gebaar te maken, niets meer dan een aai over de bol en wang. Bovendien presteert hij het om Isabella’s aangifte van doodsbedreiging door Feik Mustafa (Als jij niet stopt met praten, word je ook vermoord!) te ontkennen. Deze “excellentie” – Ivo “een minister liegt niet” Opstelten – zet zich in voor slachtoffers van kindermishandeling. Of moeten we daar maar een vraagteken achter zetten? Zijn voorganger Hirsch Ballin maakt het zo mogelijk nog bonter. Hij presteerde het om de Kamer te vertellen dat niet Feik Mustafa Marianne (met een keeldoorsnijdend gebaar) heeft bedreigd maar dat het andersom was: Marianne heeft Feik Mustafa bedreigd! Ik verzin het niet. Let u op: Vraag 4 Is het waar dat deze F.M. (tezamen met een andere asielzoeker A. H.) Marianne Vaatstra enkele weken voor haar dood zou hebben bedreigd in een horecagelegenheid in Friesland? Is het waar dat F.M. ook verdachte was van een ander strafbaar feit in 1999? Wat was dat voor een feit en wat is er met die zaak gebeurd? Is die (andere) zaak tegen F.M. op 15 juli 1999 geseponeerd? Antwoord 4 F.M. is enkele maanden voor de dood van Marianne betrokken geweest bij een ruzie met (vrienden van) Marianne in een horecagelegenheid. F.M. is daarover gehoord en zei dat juist hij en zijn vriend werden bedreigd en niet andersom.

Vat u hem? De minister verkiest hier het woord van een moordenaar die Marianne eerder met een keeldoorsnijdend gebaar had bedreigd, boven het woord van talloze getuigen! Niet Feik en Ali hebben Marianne bedreigd, nee, de 16 jarige Marianne heeft HEN bedreigd! En vervolgens zegt de minister: Van daaruit is F.M. op 2 juni 1999 overgeplaatst naar het azc Alphen aan den Rijn. Als verblijfsvergunninghouder is hij, in mei 2000, vervolgens regulier gehuisvest. Is er nou niemand die dit net zo walgelijk vindt als ik? De vragensteller was overigens Fred Teeven. Als kamerlid durfde hij nog een grote broek aan te trekken, maar als staatssecretaris is hij braaf in de mand naast Joris en Ivo gaan liggen.

“Demmink’s misdrijven gaan verder dan pedofilie” 15 oktober 2012 Wim Dankbaar stelt op zijn weblog 5000 euro beschikbaar voor de eerste persoon die er in slaagt een op het oog eenvoudige klus te klaren: Antwoorden krijgen op vragen die hij aan het OM Leeuwarden heeft gesteld in verband met de moord op Marianne Vaatstra. Hij wil hiermee aandacht genereren voor nieuwe bewijzen die het OM volgens hem al jaren onder de pet houdt. Dankbaar spreekt van een schandalige doofpot waarin de in opspraak zijnde secretaris-generaal van justitie Joris Demmink een prominente rol zou spelen. Omdat er meer en meer politieke druk en aandacht vanuit Amerika en Europa komt voor de controverse rond onze secretaris-generaal en de dubieuze opstelling van het ministerie, heeft hij een persbericht in het Engels opgesteld. Hieronder volgt een vertaling naar het Nederlands van wat hij schrijft: De vragen hebben betrekking op de onopgeloste moord van Marianne Vaatstra uit 1999. Haar lichaam werd gevonden in een weiland niet ver van haar woonplaats. Ze bleek vastgebonden te zijn geweest, verkracht (anaal en vaginaal), gewurgd en haar keel was doorgesneden met een mes. Het enige dat de daders achterlieten was een spermaspoor op haar half ontklede lijf. De zaak is één van de meest besproken moordzaken van Nederland, die momenteel weer groots in het nieuws is sinds Justitie een grootschalig DNA onderzoek is gestart, waarbij 8000 mannen worden opgeroepen om hun DNA te geven. Een farce? Volgens Dankbaar is dit dure onderzoek op kosten van de gemeenschap één grote farce om het publiek te hypnotiseren met ogenschijnlijk goede intenties om de zaak op te lossen, maar in werkelijkheid de ware toedracht onder het tapijt te houden. Dankbaar stelt zonder reserves dat Marianne is ontvoerd, verkracht en vermoord door Koerdische asielzoekers uit het nabijgelegen asielzoekerscentrum, waarna haar lichaam is gedumpt in een weiland. Zijn zes vragen lezend wordt de rest van zijn schokkende Ludlum-achtige scenario snel duidelijk: Drie van de aantoonbaar met elkaar bevriende asielzoekers zijn binnen enkele dagen door topmensen van justitie heimelijk buiten het bereik van het onderzoek gebracht, terwijl het OM het verontwaardigde publiek bleef verzekeren dat er geen enkele reden was om asielzoekers te verdenken. Dankbaar walgt, samen met Marianne’s moeder, van het recent veranderde scenario dat het OM nu als meest waarschijnlijk presenteert: De 16 jarige Marianne zou een stiekem afspraakje hebben gehad, midden in de nacht in de verlate weilanden, met een geheime minnaar, daarbij haar vaste vriend bedriegend die ze een paar minuten tevoren gedag had

gezegd, om een vrijwillige vrijpartij te hebben die om één of andere onverklaarbare reden eindigde in haar brute dubbele verkrachting en moord. Het zou gaan om een bekende van Marianne, die de recherche tot op de dag van vandaag nog niet heeft gevonden, ondanks uitgebreide interviews met Marianne’s vrienden, ouders en familie. “Dit scenario beledigt ieder’s intelligentie, Marianne zelf en haar ouders”, zegt Dankbaar. “Bovendien laten ze weg dat Marianne ongesteld was. Het scenario is tekenend voor het feit dat ze liegen om verborgen te houden wat ze sinds dag één weten!” Dankbaar’s ware toedracht In Dankbaar’s scenario, ondersteund met ruim bewijs, is één van de daders, de Irakese Koerd Ali Hassan, vermoedelijk de eigenaar van het spermaspoor, reeds in het weekend van de moord heimelijk uitgezet en het land uitgevlogen naar Noorwegen. De andere twee zijn heimelijk “geparkeerd” in justitiële inrichtingen totdat de storm was overgewaaid, ofwel totdat justitie asielzoekers voor het publiek had uitgesloten als daders. Onderdeel van dit bedrog was het arresteren van een naamgenoot van Ali Hassan in Istanbul, zijn DNA afnemen en het publiek vertellen dat er geen match was met het spermaspoor. Het is echter sindsdien duidelijk geworden dat dit niet de gezochte Ali Hassan was, de man die sinds de moord spoorloos was verdwenen uit het AZC. Toen de man op televisie werd getoond nadat SBS6 hem in Turkije opzocht en een interview afnam, herkende geen enkel personeelslid van het AZC hem als de “ontsnapte” Ali Hassan. Het was duidelijk een heel andere man, die ze nooit gezien hadden. Hun verklaringen aan de recherche worden nog steeds verdonkeremaand, aldus Dankbaar. De andere twee asielzoekers kregen later een verblijfsvergunning en zijn “regulier in Nederland gehuisvest”, zoals onlangs werd bevestigd door minister Hirsch Ballin in antwoord op Kamervragen. Dankbaar stelt verder dat de enige topambtenaar die de macht, de middelen en het motief had om deze cover-up te regisseren, niemand minder is dan de huidige secretaris-generaal van justitie, Joris Demmink, die al meer dan 10 jaar in opspraak is door onder meer beschuldigingen van sexueel misbruik van minderjarigen. Tijdens de moord op Marianne, zoals het publieke CV van Demmink ook laat zien, was hij directeur-generaal van Internationale Aangelegenheden en Vreemdelingenzaken, als zodanig de hoogste baas over de asielzoekerscentra en immigratiediensten en dus als enige in staat om uitzettingen en detenties van immigranten te gelasten, indien hij het nodig vond onder geheimhouding. Dankbaar kan slechts speculeren over Demmink’s exacte motief voor het door hem gestelde ambstmisdrijf, indien waar gebeurd inderdaad van buitengewone en onvoorstelbare proporties. Hij veronderstelt dat de moordenaars, of aan hen geliëerde personen, inside informatie hadden over Demmink’s illegale misdragingen, die zijn carriêre direct zou beëindigen als die openbaar werd, waardoor zij in staat waren Demmink te chanteren om een snelle, slagvaardige cover-up van de ware toedracht te regelen. Dankbaar licht toe: “Het was bijvoorbeeld algemeen bekend onder het AZC personeel dat één van hen, Feik Mustafa, die Marianne twee weken voor haar dood met een keeldoorsnijdend gebaar had bedreigd, op jonge leeftijd ernstig sexueel was misbruikt in zijn thuisland. Met wat we nu weten, is het geen onverantwoorde gedachte dat hij één van Demmink’s toyboys kan zijn geweest. Het motief is ook niet zo belangrijk in dit stadium, waar het om gaat is dat Demmink’s obstructie van de rechtsgang een feit is dat bewezen kan worden”. Dankbaar onttrekt verdere ondersteuning uit de omstandigheid dat alle feiten die hij boven water haalt, sommige waarvan het OM onlangs gedwongen werd te bevestigen, altijd geheim gehouden zijn en nog steeds in de doofpot zitten. “Bovendien kan ik vrijelijk en onweersproken Demmink beschuldigen van dit walgelijke misdrijf, zonder tegenactie of zelfs maar een reactie van zijn kant”. Inderdaad, dit is precies wat Dankbaar doet in een open brief,

die nu al meer dan twee jaar op het Internet staat. Elke lezer kan zijn steun betuigen voor de brief in een poll, met een 95% positief resultaat tot nu toe. Het gevaar van de Demmink samenzwering “Het gevaar voor onze samenleving met Demmink als baas van justitie, reikt veel verder dan zijn verslaving aan het verkrachten van minderjarige jongens”, zegt Dankbaar. “Hij misbruikt zijn macht om herhaaldelijk de rechtsgang te blokkeren, tot en met het beschermen van weerzinwekkende verkrachters en moordenaars en het tot levenslang veroordelen van onschuldige mensen met vervalst bewijs, zuiver en alleen om zijn eigen misdrijven uit het daglicht te houden. Wat we daar nu van weten, is ongetwijfeld het topje van de ijsberg. De samenzwering om Demmink te beschermen is zo sterk omdat het niet alleen om hem gaat. Het is het hele netwerk dat Demmink om zich heen heeft verzameld. De reputaties van minstens vier ministers, waarvan sommigen de Koningin adviseren, staat op het spel. Zij hebben altijd de aantijgingen tegen Demmink ontkend en nooit serieus onderzoek willen doen naar de stortvloed van bewijzen. De geloofwaardigheid van ons hele rechtssysteem staat in feite op het spel”. Dankbaar vindt het een trieste stand van zaken dat zijn relevante vragen, ook namens de moeder van Marianne gesteld, botweg niet worden beantwoord door het OM. Onlangs hadden twee kranten de euvele moed om te publiceren over zijn bevindingen. Het OM was er als de kippen bij om de kranten op de vingers te tikken. Uit de mond van woordvoerder Kirsten Smit kwam een bondige boodschap zonder toelichting: “Het is klinkklare onzin!” Dankbaar’s onparlementaire commentaar: “Ze schijten zeven kleuren dat andere media er ook mee komen. Dit is de enige reactie die ze kunnen geven. Met name Demmink en zijn kliek piesen in de broek. Met de toenemende belangstelling vanuit het buitenland zijn ze als de dood dat ze het niet eeuwig in de doofpot kunnen houden. Ze zijn met name bang dat ze eens uitleg moeten geven over de bewijzen die ik boven water heb gehaald. Omdat ze het niet kunnen zonder door de mand te vallen! Is het niet triest dat ik een beloning moet bieden om de pers hun werk te laten doen? Ik heb tot nu toe nog geen journalist of TV programma kunnen vinden die ook maar de vragen durft te stellen. Het is een fraaie advertentie voor onze zogenaamde vrije, onafhankelijk media, de zogeheten waakhonden van de kwaliteit van de samenleving. Ze zijn of bang voor het OM of hun schoothondjes. Ze proberen niet eens uit te leggen waarom ze het niet doen, er is slechts stilte. En ondertussen maar jammeren dat er geen middel onbenut moet blijven om deze moordzaak op te lossen. Ik vraag me af of er nog collega’s zijn die zich kunnen bevrijden van deze hypocrisie”. JFK onderzoek Dankbaar, oorspronkelijk mede-oprichter en directeur van computerfirma Freecom.com, zegt dat complotten van alle tijden zijn. “Een complot is een illegale daad door meerdere personen beraamd en uitgevoerd en moet om die reden geheim blijven. Media hebben er een vies woord van gemaakt, maar het komt veel vaker voor dan je denkt, juist bij mensen waarvan je het niet verwacht. Neem bijvoorbeeld het doping schandaal rond Lance Armstrong en besef hoelang het geheim bleef ondanks het enorme aantal mensen dat ervan wist”. Het maakt Dankbaar niet uit als hij als complot-theorist wordt afgeschilderd. “Dat hoort er nu eenmaal bij. Als je de hitte niet kan verdragen moet je uit de keuken blijven! Ik heb geen theorieën, ik heb slechts feiten”. Dankbaar’s voornaamste passie is zijn onderzoek naar de moord op John F. Kennedy, waarvan nu het merendeel van Amerika meent dat het een complot was van de mafia, Cubaanse bannelingen en de CIA, in de doofpot gestopt door de Warren Commissie, FBI directeur Hoover en diens vriend president Johnson. Hij heeft zijn onderzoek gepubliceerd op een website, in een boek en in diverse documentaires. Het meest opzienbarende wapenfeit is

Dankbaar’s interview met de gedetineerde mafia/CIA man James E. Files, waarin deze tot in minitieus detail bekent dat hij de schutter op de “grassy knoll” was die de fatale kogel in Kennedy’s rechterslaap vuurde. Dankbaar stelt dat dit verhaal op soortgelijke wijze verborgen en onderdrukt wordt door de Amerikaanse autoriteiten en de mainstream media: “Om deze muur van leugens en desinformatie te slechten, is een immense en wellicht onmogelijke taak”.

OM staat pat in vervolging Wim Dankbaar 1 november 2012 Op mijn brief van 4 oktober kreeg ik onlangs een antwoord. Het proces-verbaal is “inmiddels” ontvangen en het zou zowaar “beoordeeld” worden. Het proces-verbaal was al op 8 februari ontvangen, maar omdat dit eerder ontkend werd, klinkt het beter om er “inmiddels” van te maken. Hoe lang denkt u dat het OM nog nodig zal hebben voor de “beoordeling” of Wim vervolgd moet worden voor de “smaad” jegens Jano Hassan? Zal het OM gek genoeg zijn om Wim te laten bewijzen dat Jano Hassan een goede kennis is, naar verluidt een neef, van de door Demmink en Brouwer weggesluisde hoofdverdachte Ali Hassan? Zal het OM Wim de gelegenheid bieden om in een openbare zitting aan te tonen dat Jano en Ali in 2009 nog gezellig met elkaar in Groningen liepen (Ali op familiebezoek uit Noorwegen?) en herkend werden door Isabella, die vervolgens een belletje kreeg van Jano om een afspraakje voor te stellen op de Koninginnenacht van 2009, exact 10 jaar nadat Marianne werd vermoord? Welnu, mocht u nog twijfelen, ik zal u het antwoord maar verklappen: Nee, natuurlijk niet! Het OM kijkt wel uit! Maar seponeren zal het OM ook niet, want daarmee geeft het Wim zowiezo gelijk. En dat mag natuurlijk ook niet. Sepot of vervolging, beide leiden tot de onthulling dat het OM in 1999 bewust en moedwillig een verkeerde Ali Hassan in Turkije heeft opgepakt om het publiek om de tuin te leiden en te verhullen dat de werkelijke Ali Hassan via het Grenshospitium naar Noorwegen is gesmokkeld. Door Joris Demmink en Harm Brouwer. Het OM staat dus met de rug tegen de muur. Het kan geen kant op. Behalve dan uitstellen, uitstellen, uitstellen. Tot in de eeuwigheid. Het liefst zou de OM top de aangifte van Jano terug in de tube stoppen, maar omdat er bij het OM en de politie ook nog eerlijke mensen werken die zo stom waren (in de ogen van de criminele top) om Jano’s aangifte op te nemen, kan dat nu éénmaal niet meer. In het schaak noemen we dat een patstelling. De koning kan geen zet doen zonder zichzelf schaak te zetten. Er is bij pat geen winnaar en de partij is remise. Ondanks een Koningin tegen een doodgelopen pion. En dat is eigenlijk heel frustrerend voor de mensen die willen weten wie Marianne Vaatstra hebben vermoord, en vooral wie deze moordenaars een vrijgeleide hebben gegeven en waarom? Want die mensen willen de koning niet pat maar mat zetten. Daarom heb ik het volgende voorstel: Stuurt u een email of brief naar de hoofdofficieren van het OM Groningen en Leeuwarden ([email protected] en [email protected]) met het dringende verzoek om snel tot vervolging van Wim over te gaan! Wim moet nodig gestraft worden. Dit kan zo niet langer. Peter R. de Vries weet dat ook al een tijdje: Ook daar zat je er faliekant naast, Wim. Ik heb geen enkel respect voor je. Ik voel alleen maar weerzin en minachting voor de wijze waarop je als een malloot om je heen slaat en onschuldige mensen kapot maakt. Peter R. de Vries

Waarom vervolging van Wim cruciaal is voor de oplossing van de Vaatstra moord 3 november 2012

In mijn eerdere artikel legde ik uit dat het OM pat staat in de beslissing om Wim Dankbaar te vervolgen. Eigenlijk is “eeuwig schaak” een betere term: Eeuwig schaak Soms heb je een situatie waar de ene speler alsmaar schaak kan blijven geven, en de tegenstander kan zijn koning niet in veiligheid brengen. Als de eerste speler besluit het schaak te blijven herhalen dan noemen we dat eeuwig schaak, en is de partij remise. Iemand besluit meestal om eeuwig schaak te geven als hij er slecht voor staat (bijvoorbeeld een stuk achter) en denkt dat hij gaat verliezen als hij niet de eeuwig schaak geeft. Op die manier heeft hij dan toch remise. Het OM moet inzake de aangifte van Jano Hassan onder meer beoordelen of Wim Dankbaar smaad pleegt met de stelling dat Jano een goede kennis is, naar verluidt zelfs een neef, van zijn naamgenoot en hoofdverdachte uit 1999, Ali Hassan. In feite kent het OM het antwoord al. Het OM weet reeds lang dat Wim helemaal geen smaad pleegt, maar gewoon de waarheid vertelt. Het OM weet ook dat dit eenvoudig te bewijzen is door Wim. En dat is dan ook de reden dat het OM Wim niet wil vervolgen. Maar waarom is dit nu zo belangrijk? Omdat de onthulling van dit feit, in rechte vastgesteld, leidt tot een reeks van onvermijdelijke vragen en conclusies die de hele cover-up van het OM als een kaartenhuis met donderend geraas ineen doet storten. Ik neem u even mee in de kettingreactie: Als Jano een bekende is van de echte hoofdverdachte Ali Hassan, en de man die in Turkije werd gearresteerd niet kent, iets wat hij tegenover mij reeds heeft toegegeven, dan leidt dit tot de onvermijdelijke conclusie dat de werkelijke Ali Hassan nooit is gearresteerd en als dader is uitgesloten. Dat de werkelijke Ali Hassan nog steeds ergens vrij rondloopt (en Jano weet zelfs waar, maar dat terzijde). En dat leidt weer tot de onvermijdelijke vraag wat er dan wel met de juiste Ali Hassan is gebeurd? En dat leidt weer tot de onvermijdelijke en bewijsbare conclusie dat hij via het grenshospitium Amsterdam het land is uitgezet, nog in hetzelfde weekend van de moord op Marianne. En dat leidt weer tot de onvermijdelijke vraag wie daarvoor verantwoordelijk hebben kunnen zijn? En dat leidt weer tot de onvermijdelijke conclusie dat het alleen Harm Brouwer en Joris Demmink hebben kunnen zijn, als respectievelijk hoofdofficier van Friesland en Directeur Generaal Vreemdelingenzaken. Nog zo’n sluitende redenering: Als de juiste Ali Hassan niet zijn spermadruppels op Marianne Vaatstra achterliet, hoefde hij ook niet snel en heimelijk te worden afgevoerd. U begrijpt dat deze heren nooit aan het licht willen laten komen dat zij de moordenaars van Marianne Vaatstra een stiekeme vrijgeleide hebben gegeven en heel Nederland al 13 jaar voor de gek houden, sinds dit jaar met dure DNA onderzoeken op kosten van de belastingbetaler (u en ik). U begrijpt dat het meteen “game over” is voor deze heren als dit bekend wordt. Nu begrijpt u ook waarom zij hun voetvolk, zoals Michel Severein en Robert Rambonnet, vanaf het begin af aan het publiek lieten bezweren dat asielzoekers geen verdachten waren. En toen dat onder druk van de publieke opinie niet meer kon, bewust een andere Ali Hassan lieten oppakken om zo de echte Ali Hassan “uit te sluiten” als dader. Nu begrijpt u ook dat het voetvolk van vandaag, zoals Henk Mous en Cor Reijenga, het volk bezweren dat “nieuw onderzoek” niet op asielzoekers wijst. Maar bovenal begrijpt u dat Wim, ondanks zijn dringende verzoek, niet kan en mag vervolgd worden. Onder geen voorwaarde!

Tevens begrijpt u dat iedereen die dit weet, en toch op het afscheidsfeestje van Joris Demmink kwam, niet alleen een kinderverkrachter kwam eren, maar ook een beschermheer van de moordenaars van Marianne Vaatstra. En dus ongelooflijk hypocriet is! Met name Rita Verdonk en Hilbrand Nawijn, die nota bene onderzoek heeft gedaan in de Vaatstra zaak en heeft gesteld dat Demmink “levensgevaarlijk” is, letterlijk “over lijken gaat” en geen middel onbenut laat om zijn pedosexuele misdrijven onder het tapijt te houden, verdienen hier een eervolle vermelding: Rita Verdonk, jou in het bijzonder moet ik even toespreken. Je hebt een keer over Demmink gezegd: “Voor sommige mensen geldt de wet niet”. Maar je komt wel op zijn afscheidsreceptie? Omdat je “zo prettig met hem hebt samengewerkt”? En jij bent recht door zee en trots op Nederland? Welnu, in elk geval had je nog de sier om Jan Roos van Powned te woord te staan. Dat pleit weer voor je. Iedereen die dit nog niet begrijpt, of zonder hypocrisie stelt dat de moord op Marianne Vaatstra moet worden opgelost (en daar hoort Peter R. de Vries dus niet bij) zou dus moeten aandringen op de vervolging van Wim Dankbaar. Of beter nog: Zou het OM de hamvraag moeten willen stellen voor de beoordeling of Wim vervolgd moet worden: Is Jano Hassan een goede bekende van de toenmalige hoofdverdachte Ali Hassan? Iedereen dit het nog niet begrijpt zou zich dus ook moeten afvragen waarom het OM deze vraag, ondanks herhaaldelijke verzoeken van onder meer Marianne’s moeder, niet uit zichzelf wil beantwoorden? Nog even los van de vraag of het antwoord aan de orde moet komen in een rechtszaak tegen Wim Dankbaar. Want die vraag is immers in een ordentelijke, eerlijke rechtsstaat al belachelijk. Het OM zou zonder dwang van een rechtszaak, die daarom dus ook niet komt (maar ook niet geseponeerd kan worden) al antwoord moeten willen geven op die vraag. De eerste stap tot het oplossen van de moord op Marianne is dus in feite kinderlijk eenvoudig en veel goedkoper dan de farce van het DNA onderzoek: Of Wim Dankbaar vervolgen of het OM dwingen antwoord op de vraag te geven. Het is weer net zo’n patstelling. Eerlijk antwoord (=ja) geven kunnen ze niet, maar liegen (=nee) kunnen ze ook niet. En daarom doen ze helemaal niks. Het ergste is nog dat ze dat tot nu toe mogen volhouden en niemand met de macht om het te doen, zoals Kamerleden, hen tot een antwoord dwingt. Iedereen die Wim nog voor een complot-idioot wil uitmaken, dat hij mensen onterecht belastert en wat dies meer zij, maar deze vraag niet wil stellen, heeft dus ook zijn recht van spreken verspeeld en is zelf de idioot.

Petitie voor vervolging Wim in zaak Marianne Vaatstra 16 november 2012 Lees en teken de petitie hier Omdat vele mensen mij emailen over het grote Vaatstra nieuws en ik niet iedereen individueel kan beantwoorden, hier mijn eerste reactie: Vooralsnog geloof ik er niks van. Een justitie dat zo rot is om de daders weg te sluizen is ook zo rot om een onschuldig iemand er voor op te laten draaien. En zelfs om het oorspronkelijke DNA profiel te vervangen voor het zijne. Niks nieuws onder de zon. Het is gebeurd in de Puttense Moordzaak, de Schiedammer Parkmoord, Lucia de Berk, de Deventer Moordzaak, de zaak Baybasin en talloze andere zaken.

Dit zou ook betekenen dat Spencer en Wietze niet hebben gelogen? Dat Stephanie gewoon haar aangifte tegen mij had moeten doorzetten in plaats van in te trekken? Dat het OM mij gewoon moet vervolgen voor Jano’s aangifte? Als Stephanie weet dat Ali Hassan en Feik Mustafa verantwoordelijk zijn voor Marianne’s moord, en ze heeft een geweten, dan moet dat geweten nu extra bezwaard zijn. Een man van 44 met een eigen bedrijf en jonge kinderen? Bovendien zou de ongestelde Marianne met deze 16 jaar oudere man midden in de nacht het weiland in zijn gelopen om een vrijwillige vrijpartij te beginnen? Ik ga eerst eens afwachten of de man gaat bekennen en wat zijn advocaat zegt. Ik ben ook erg benieuwd te weten wie het is. Ik verwacht dat hij hardnekkig zal blijven ontkennen. Ondanks de zogeheten 100% DNA match. DNA dat hij zelf vrijwillig heeft afgestaan, zo lees ik in het nieuws. Hij had dan net zo goed zichzelf meteen kunnen aangeven en een bekentenis afleggen. Wat mij ook verbaast, is dat iedereen al schreeuwt dat de zaak is opgelost. Blijkbaar is de man al veroordeeld voordat hij een proces heeft gehad. Bovendien vind ik het vreemd dat men direct zijn arrestatie bekend maakt, via Peter R. de Vries nog wel, zonder hem eerst aan de tand te voelen om een bekentenis los te krijgen. Het feit dat nog nergens staat dat de man een bekentenis heeft afgelegd, doet mij reeds vermoeden dat hij betrokkenheid ontkent. Als de man met kracht ontkent in plaats van bekent, dan kan men er beter rekening mee houden dat hij in plaats van dader, slachtoffer van Justitie is. Erin geluisd als Ernest Louwes . Tot slot: Iedereen die naar aanleiding van dit nieuws stelt dat ik mijzelf belachelijk heb gemaakt met onterechte beschuldigingen, zou juist de petitie moeten ondertekenen voor mijn vervolging! Dus niet alleen vriend, maar vooral ook vijand! Wim De vervolging van Wim Dankbaar deel 1 Posted on 1 oktober 2013 door wdankbaar Wat ik niet voor mogelijk had gehouden, is toch gebeurd. Gisteren kreeg ik dan toch een dagvaarding om terecht te staan voor smaad en laster jegens Jano Hassan, een aangifte uit december 2011, ruim een jaar later na mijn eerste publicatie over Jano Hassan, een aangifte die nu pas vervolgd gaat worden. Alsmede voor “belediging” van de vader van Spencer, Dick Sletering, een aangifte uit maart 2013 (dus ver na de vermeende “belediging” en vooral nadat Dick wist dat ene Jasper S. veroordeeld zou gaan worden voor de moord op Marianne). Ik had het niet voor mogelijk gehouden omdat ik nooit had vermoed dat het OM mij een podium zou willen geven in een openbare zitting om hun ambtsmisdrijven, leugens en laakbare handelwijze in de Vaatstra zaak aan te tonen. Er is in de rechtshistorie van ons land nog nooit een moordonderzoek geweest waarin zoveel getuigen voor de ware toedracht consequent zijn genegeerd, geïntimideerd, gecriminaliseerd en/of voor gek zijn verklaard. Evenzo is er nog nooit een moordonderzoek geweest waarin zoveel getuigen die de ware toedracht toedekken, consequent beschermd en/of uit de publiciteit gehouden worden. Voorbeelden zijn Spencer, Stephanie, Tineke, en hun ouders, maar ook Feik Mustafa, Ali Hassan, Jano Hassan en Rida Hashimi. Alles duidt erop dat de ware toedracht direct in het weekend van de moord bekend was bij de top van Justitie en dat de daders buiten bereik van

het onderzoek zijn gebracht. Alles duidt erop dat deze moord onopgelost had moet moeten blijven. Alles duidt erop dat toen de “complotdenkers” te dicht bij de waarheid kwamen, de doofpot met een loodzwaar deksel gesloten moest worden, in de vorm van een blanke dader met een bekentenis en 100% DNA match. Ene Jasper Steringa, waarvan aangetoond kan worden dat deze de moord onmogelijk gepleegd kan hebben. Dit even ter verduidelijking van mijn inzicht, dat volgens OM-knecht Peter R. de Vries te zot voor woorden is, maar die mij wel al kon voorspellen dat het scenario voor een Jasper Steringa al klaar lag: Sent: Tuesday, February 15, 2011 Je zit er echt helemaal naast. De waarheid zal echt nog aan het licht komen, geloof me, maar niet via jou. En dan zal ook blijken hoe gruwelijk jij er naast zat. Niet dat ik dat moet aantonen in mijn verdediging voor deze strafzaak. Want daar gaat het hier niet over. Ik hoef alleen maar aan te tonen dat van smaad, laster of belediging geen sprake is. Laat ik nu alvast zeggen dat het een keihard bewijsbaar feit is dat Jano Hassan de juiste Ali zeer goed kent en dat hij de in Istanbul gearresteerde Ali helemaal niet kent. Waarom het OM deze vervolging dan ook door wil zetten, daar snap ik helemaal niets van, want ze vallen in hun eigen zwaard. Mijn zegen hebben ze. Welnu, mijn verdediging en pleidooi zal al bekend zijn via deze weblog, voor de zittingsdatum, die voorlopig voor 28 oktober is bepaald. In feite heb ik deze vervolging zelf uitgelokt, onder meer door het volgende briefje te schrijven. Openbaar Ministerie Groningen Kabinet Hoofdofficier Postbus 577 9700 AN Groningen 12 juni 2013 Geachte hoofdofficier, Met referte aan uw bijgaande brief van 17 oktober 2012, verzoek ik u mij mede te delen of het OM deze zaak wil vervolgen, dan wel seponeren. Met vriendelijke groet, Wim Dankbaar From: Wim Dankbaar [mailto:[email protected]] Sent: maandag 8 juli 2013 17:25

To: ‘[email protected]’ Subject: T.a.v. Mevrouw L. Veenstra /Management assistent voor OvJ C. Fahner. Geachte mevrouw Veenstra, Naar aanleiding van uw aangehechte brief verzoek ik u mij mede te delen wie de ter zake doende contactpersoon is bij het OM Groningen voor deze zaak, alsmede zijn/haar email adres. Ter voorbereiding voor mijn verdediging, heb ik een aantal vragen. Bijvoorbeeld: Is er reeds een dossier aangelegd waarvan u mij de stukken kunt doen toekomen? Met vriendelijke groet, Wim Dankbaar From: Wim Dankbaar [mailto:[email protected]] Sent: dinsdag 9 juli 2013 10:16 To: ‘[email protected]’; ‘[email protected]’ Subject: T.a.v Officier van Justitie mevrouw C. Fahner Geachte mevrouw Fahner, Inzake het voornemen van het OM mij te vervolgen, deel ik u mede dat ik voor mijn verdediging onder meer wil aantonen dat het OM in 1999 de verkeerde (toenmalige hoofdverdachte) Ali Hassan heeft gearresteerd in Turkije. En tevens dat de juiste Ali via het grenshospitium Amsterdam het land is uitgezet (dit moet overigens vrijwel zeker met instemming, medeweten en/of opdracht van de in opspraak zijnde Joris Demmink zijn gebeurd). Mocht de vervolging doorgaan dan moet ik aantonen dat er van smaad en of laster geen sprake kan zijn omdat ik te goeder trouw mag aannemen dat de gestelde feiten de waarheid zijn op basis van deugdelijke en meervoudige bronnen en tevens dat er een algemeen belang mee is gemoeid om het gestelde te publiceren. Daarvoor wil ik onder meer gebruik maken van mijn recht om een getuigenverhoor aan te vragen voor de volgende personen: (Wim: om privacy redenen heb ik hier de meeste namen tot een beginletter verkort) S (kende Ali, Feik en Jano, is woordvoerder “Rob” uit Twee-Vandaag-uitzending)

R (kende Ali, Feik en Jano, was getuige van de overplaatsing van Feik) A (kende Ali, Feik en Jano, was getuige van de overplaatsing van Feik) J ( kende Ali, Feik en Jano, fotograaf van de “opsporingsfoto” van Ali) A (kende Ali, Feik en Jano als medebewoonster van het AZC) Louis Uijl (AZC directeur, getuige van de overplaatsing van Feik) Nettie Groeneveld (AZC directeur die onlangs op TV de (bewezen) overplaatsing van een asielzoeker kort na de moord nog “lulkoek” noemde) N (kende Feik, Ali en Jano) Spencer Sletering (kende Feik en Ali) Geke (was getuige van ruzie tussen Feik en Spencer bij de snackbar, onder meer van Feik’s soortgelijke uitspraak: “Vanavond gaan we je vriendin wel pakken” en heeft gezien dat Feik de fietsen van Spencer en Wietze onklaar maakte door de ventielen eruit te trekken, alsmede dat Spencer en Wietze rond half 2 ‘s nachts door zijn moeder met de auto (een twee-deurs Citroën Saxo) zijn opgehaald) Dick Sletering (weet, in tegenstelling tot het fietsverhaal, dat Spencer en Wietze door zijn vrouw zijn opgehaald, deed onlangs aangifte van belediging tegen mij) T (medewerker snackbar, was getuige van ruzie Feik en Spencer) G (vriend van Spencer die hem de volgende dag meehielp zoeken naar Marianne en verklaart dat Spencer op zijn moeder’s fiets reed, alsmede dat Spencer hem vertelde dat hij de vorige avond ruzie met Marianne had gemaakt, iets wat Spencer zelf nooit openbaar heeft gemaakt) Stephanie (toenmalig vriendinnetje van Feik, was getuige van het onklaar maken van de fietsen alsmede de kidnapping van Marianne, zou eerder op de avond door Feik verkracht zijn (iets wat ik niet geloof), zou aangifte van smaad/laster tegen mij hebben gedaan maar vervolgens ingetrokken hebben, is naar alle waarschijnlijkheid de “Stephanie” die het berouwvolle “Lieve Marianne”-briefje met witte roos heeft opgehangen aan een fietsbord op De Keningswei, waar Marianne werd gevonden)

Tineke (vriendinnetje van Stephanie, was getuige van het onklaar maken van de fietsen) OvJ Henk Mous (voor o.a. de vraag wat de bron is voor een “steeds leeglopende fietsband”, sinds wanneer, alsmede waarom Spencer en Wietze Marianne naar huis wilden fietsen op een fiets met minimaal één lekke band ) A (voormalig medewerker grenshospitium, was getuige van binnenkomst/uitzetting van Ali) Gerrit Veldman (ex-gedetineerde die stelt in de zomer van 1999 Ali als medegevangene te hebben gehad in Noorwegen) Ex HOvJ Mevr Bronsvoort (voor o.a. de vraag waarom er niets gedaan is met of in elk geval niet heeft gereageerd op door mij aan haar aangereikte verklaring van Alexandra) I (heeft informatie aan de politie gegeven over betrokkenheid bij de moord van Feik en Ali, is door Feik en Jano telefonisch bedreigd, is in 1999 aangerand door onbekende buitenlandse mannen, heeft in 2009 Ali en Jano samen in Groningen gesignaleerd, met haar aangiftes is niets gedaan) Jano Hassan (toenmalige Koerdische asielzoeker, kende Ali en Feik zeer goed, naar verluidt familie van Ali, heeft telefonisch tegenover mij bevestigd dat hij de in Istanboel gearresteerde man niet kent, deed aangifte van smaad tegen mij in 2011) Feik Mustafa (toenmalige Koerdische asielzoeker, daags na de moord uit het AZC overgeplaatst, bedreiger van Marianne met keeldoorsnijdend gebaar, naar mijn overtuiging betrokken bij de moord op Marianne, verblijfplaats voor mij onbekend maar volgens exminister Hirsch Ballin na verlenen verblijfsververgunning in 2000 “regulier” in Nederland gehuisvest. Voor Justitie is zijn verblijfplaats dus bekend) Maaike Terpstra (moeder van Marianne, heeft om goede redenen het gestolen-fietsverhaal van Spencer en Wietze nooit geloofd en mij mede daardoor verder gemotiveerd de betrouwbaarheid van dit verhaal te onderzoeken) Met vriendelijke groet, Wim Dankbaar

Nieuwe rechtszaak moord Marianne Vaatstra 28 oktober 2013 22 oktober 2013 PERSBERICHT Nieuwe rechtszaak moord Marianne Vaatstra 28 oktober 2013 DONGEN, 22 oktober 2013 –De tot dusver afgesloten moordzaak van Marianne Vaatstra krijgt een onverwachte, sensationele wending. Hoewel Jasper Steringa is veroordeeld voor de moord en hij heeft afgezien van een hoger beroep komt er toch een nieuwe rechtszaak rondom de moord op Marianne Vaatstra. Een ogenschijnlijk onbeduidende strafzaak inzake smaad, laster en belediging, aangespannen door de vader van Marianne Vaatstra’s vriend Spencer en Jano Hassan, een vriend van de hoofdverdachte-van-het-eerste-uur Ali Hussein Hassan, zal een voor justitie onwelkome aandacht vestigen op de onmogelijkheid van het daderschap van Jasper Steringa. Gedaagde is de Overveense zakenman Wim Dankbaar die samen met enkele internetpublicisten en onbezoldigde onderzoekers al jarenlang aandacht besteed aan één van de meest geruchtmakende moordzaken van Nederland. Meer specifiek op de website Rechtiskrom zou Dankbaar de vader van Spencer Sletering hebben beledigd en zich tegenover Jano Hassan aan smaad en laster hebben schuldig gemaakt. De aangiftes dateren van bijna twee jaar geleden. Het OM heeft daarna de vervolging van Dankbaar voor zich uitgeschoven maar na sterk aandringen en uitlokking van Dankbaar zelf (de rechtszaak biedt juist en vooral ook een podium voor zijn stellingen) is de zitting nu gepland op maandag 28 oktober 2013 om 11.00 uur bij de rechtbank Groningen. Dankbaar ziet de rechtszaak met vertrouwen tegemoet omdat hij zal aantonen dat het door hem beweerde de waarheid is, hetgeen per definitie geen smaad, laster, eerroof of aantasting van iemands eer en goede naam kan opleveren en er evenmin sprake kan zijn van belediging. Dankbaar verwijt Dick Sletering zijn zoon te hebben gefaciliteerd bij de inmiddels bewezen leugenachtige verklaring over de fietstocht van Kollum naar Buitenpost: een cruciaal feit omdat het politieonderzoek volledig was geënt op deze fietstocht welke nimmer heeft plaatsgevonden. Jano Hassan is door Dankbaar op zijn website onder vuur gelegd waarbij Dankbaar aantoont dat Jano kennis draagt van het daderschap van de hem goed bekende Ali Hussein Hassan die nota bene door justitie zelf buiten het onderzoek is gebracht door hem daags na de moord een vrijgeleide te bieden via het Grenshospitium Amsterdam naar een buitenlandse bestemming. Dat het OM nadien een andere Ali Hassan in Turkije heeft opgepakt en heeft opgevoerd als dé Ali Hassan die als hoofdverdachte werd gezien, is inmiddels ook door meer dan tien getuigen middels afgelegde verklaringen aangetoond en door de toenmalige OvJ De Graaf op camera bevestigd. Daarenboven is in beantwoording van Kamervragen vast komen te staan dat een onafscheidelijke metgezel van Ali Hassan, Feik Mustafa, Marianne voor haar dood heeft bedreigd met een keeldoorsnijdend gebaar en daags na de moord heimelijk is overgeplaatst naar een ander AZC, waarna hij later als verblijfsvergunninghouder in Nederland is gehuisvest. Het is op die twee pijlers (de verzonnen fietstocht en het oppakken door Justitie van de verkeerde Ali) waarop Dankbaar zich beroept als hij stelt dat de werkelijke moordenaars van Marianne Vaatstra nog immer vrij rond lopen. Door de blunders, bewuste fouten, onprofessionele werkwijze en zelfs leugens van het OM de afgelopen 13 jaar zijn er enkele vrijwilligers zelfstandig op onderzoek gegaan. Sommige zijn actief betrokken geraakt bij het onderzoek op verzoek van Marianne’s moeder, Maaike Vaatstra. Zo ook onderzoeker Wim Dankbaar. Uit de vele bevindingen die uit deze

onderzoeken naar boven gekomen zijn, ontstaat een compleet ander beeld dan tot nu toe aan het Nederlandse volk is voorgehouden. Het ziet er naar uit dat de rechtszaak van 28 oktober niet een simpel smaad en laster gevalletje gaat worden maar mogelijk het deksel van de doofpot zal rukken. Volgens Dankbaar is er in de rechtshistorie van ons land nog nooit een moordonderzoek geweest waarin zoveel getuigen van de ware toedracht zijn genegeerd, geïntimideerd, gecriminaliseerd en/of voor gek verklaard. Ook is er nog nooit een moordonderzoek geweest waarin zoveel getuigen die de ware toedracht toedekken, consequent werden beschermd en/of uit de publiciteit gehouden. Maar dat hoeft Wim Dankbaar niet eens aan te tonen. Voldoende is, dat hij bewijst dat van smaad, laster of belediging geen sprake is, omdat hij slechts de waarheid heeft gesproken en dat heeft gedaan in het algemeen belang. Aanstonds verschijnt van de hand van Dankbaar een boek met de veelzeggende titel ‘Het verboden dagboek van Maaike Vaatstra’, dat schokkende, nooit gepubliceerde informatie bevat over aan de ene kant de bewuste justitiële en gerechtelijke manipulaties en aan de andere kant hoe de ware toedracht van de moord op weerzinwekkende wijze in de doofpot is beland. Maaike Vaatstra is door zowel justitie als haar eigen gezin monddood gemaakt maar heeft Dankbaar eerder verzocht zijn bevindingen voor een groot publiek te etaleren en daarbij te putten uit haar dagboek zoals zij dat jarenlang, nota bene onder aansporing van haar exman Bauke, heeft bijgehouden. De inhoud van de geschriften van Maaike zal veel Nederlanders de schellen van de ogen doen vallen, zo weet Dankbaar zich verzekerd. Meerdere partijen zijn inmiddels in rep en roer om de publicatie van het onthullende verslag van Maaike te voorkomen. Noot voor de redactie: Verdere informatie is verkrijgbaar via Buro Mauritz / J. Hans Mauritz, telefoon 0162-313289 of 06 24 95 68 40 of via [email protected] EINDE PERSBERICHT Gisteren kreeg ik het dossier van de Rechtbank Groningen met begeleidende brief waarin mijn verzoek om een maand uitstel werd afgewezen. Ik heb op 3 oktober in een brief: 1) om het dossier verzocht, 2) gevraagd om de zaak vanwege de uitgebreidheid en afbreukgevoeligheid voor het OM door te verwijzen naar een meervoudige kamer, 3) uitstel van de zitting met een maand gevraagd, 4) een lijst van getuigen gegeven die ik wil oproepen. Het dossier stuurt men mij een week van tevoren, het uitstelverzoek wordt afgewezen, op de getuigenaanvraag wordt niet ingegaan, het verzoek om een meervoudige kamer wordt genegeerd. Wat mij betreft al indicaties voor hoe de vlag erbij hangt. Een rechtbank die vooringenomenheid laat zien, en mij bij voorbaat niet de best mogelijke verdediging gunt. Maar het maakt ook niet uit, want mijn verdediging is wel klaar. Ik ben erg benieuwd of Dick Sletering en Jano Hassan zelf durven te verschijnen. Wordt het verzoek hen onder ede te horen afgewezen, dan wordt het een hele korte zitting met een wraking.

Ofschoon het OM de indruk wil wekken dat het een onbeduidend smaadzaakje is dat er in een uur voor de lunch doorheen gejast kan worden, gaat het in feite om het volgende: - Justitie heeft de hoofdverdachten van het eerste uur meteen in het weekend van de moord weggesluisd. Ali Hassan via Schiphol naar Noorwegen, Feik Mustafa naar het AZC Musselkanaal, een centrum voor Asielzoekers Met Onaangepast Gedrag (AMOG). - Justitie heeft een poppenkast opgevoerd door een verkeerde Ali Hassan op te pakken om zodoende de echte Ali Hassan uit te sluiten middels DNA en te verhullen dat deze echte Ali Hassan door Justitie zelf buiten beeld is gebracht. - Justitie heeft in 2011 het Nederlandse volk nogmaals voorgelogen met het rapport Onderzoek Ali H. waarin geconcludeerd wordt dat de juiste Ali Hassan is opgepakt. Voor dit onderzoek is Jano Hassan dan ook doelbewust niet als getuige benaderd. - Jano Hassan is een goede bekende van de juiste Ali H. - Jano Hassan kent de verkeerde Ali H. niet. - Jano Hassan is in 2009 in het gezelschap van Ali H. gesignaleerd in de stad Groningen. - Jano en Ali Hassan bedreigen getuige Isabella die hen samen heeft gezien. - Jano Hassan kent de verblijfplaats van Ali H. - Jano Hassan weet dat Ali H. met behulp van Justitie heimelijk naar Noorwegen is gebracht. - Jano Hassan weet dat Ali H. betrokken is geweest bij de moord op Marianne Vaatstra. - Dick Sletering weet dat het gestolen-fiets-verhaal van zijn zoon een leugen is. - Zowel Jano Hassan als Dick Sletering dragen kennis over de ware toedracht van een halsmisdrijf en hebben tot vandaag de dag het moordonderzoek gefrustreerd. Enerzijds door die kennis niet te melden aan de politie, anderzijds door te volharden in leugens en bedrog. Hiermee hebben zij zich schuldig gemaakt aan ernstige strafbare feiten. - De grootste misdadigers zitten bij Justitie zelf, die Dick Sletering en Jano Hassan valse aangiftes laten doen, teneinde de boodschappers uit te schakelen van de ware toedracht en hun justitiële ambtsmisdrijven. - Justitie heeft het bedrog nog groter gemaakt door een DNA match te vervalsen en een veeboer bereid te vinden om om welke reden dan ook, de moord op zich te nemen. Eén en ander met name onder de toenemende druk van de publicaties van Wim Dankbaar. Overigens lees ik ook in het proces verbaal van 4 mei 1999 over het onderzoek van de plaats delict dat er geen vuil, modder of groenafdruk van gras gevonden is op Marianne’s broek, met name niet op de knievlakken en zitvlak. Dat is heel knap als je Jasper op je knieën hebt moeten pijpen! Dat proces verbaal bevestigt ook dat er geen bloed is gevonden in het gras. Dus dat Jasper, toen hij Marianne de keel doorsneed, haar dood hoorde bloeden en de befaamde plas bloed van Henk Mous ontstond, is hiermee nogmaals definitief als geklets bewezen. Dit blijkt uit het politie-onderzoek zelf, dat om die reden aan het publiek is onthouden. Marianne is elders verkracht en vermoord en haar lijk is daar gedumpt. Jasper Steringa is een sprookje over een knettergekke veeboer. Daar weet Jano Hassan alles van. Requisitoir Henk Mous: De verdachte hoort het bloed uit Marianne lopen en “neemt dan aan dat ze dood bloedt”. De verdachte trekt met kracht haar hoofd nog enige tijd omhoog. Ik leid dit af uit het feit dat het deel waar de schouderband om haar hals is gebracht, zwaar doorbloed is. Op p. 710 is op foto 189 te zien dat het gezicht van Marianne een streperig bloedbeeld

vertoont dat veroorzaakt is door bebloed gras. Dit kan alleen ontstaan als het hoofd omhoog getrokken wordt en uit de verwonding veel bloed komt waarna het hoofd in die plas bloed komt. Dat Dick Sletering een grote leugenaar is, en mijn kwalificaties meer dan verdient, kunt u zelf ook nagaan aan de hand van het feit dat het OM nu zelf heeft toegegeven dat Spencer’s fietsband lek was. Waarmee het verhaal dat Spencer Marianne 10 kilometer op zijn lekke fiets naar haar woonplaats wilde begeleiden, en op dezelfde lekke band weer 10 kilometer terug naar huis, compleet onmogelijk is geworden. Dat Jano Hassan een goede bekende is van de echte Ali H. is eenvoudig te bewijzen. Talloze getuigen bevestigen dit. Eén van de vele voorbeelden: In het jaar 1999 was ik samen met mijn ouders als zesjarig meisje bewoner van het AZC Kollum. Vlakbij onze caravan stond de caravan waar Feik Mustafa woonde. Zo ken ik ook zijn vriend Ali Hassan die altijd bij Feik was. Ik herken deze Ali Hassan ook van de opsporingsfoto die Wim Dankaar mij heeft laten zien. Ik kende deze jongens zeer goed omdat ik bijna dagelijks bij hen kwam. Zij behandelden mij goed en ik kreeg vaak snoepjes van hen. Ook leerde ik hen Nederlands. Wim Dankbaar heeft mij foto’s gestuurd van Jano Hassan, waardoor ik kan bevestigen dat hij ook vaak bij Feik en Ali was. Ook heeft Wim Dankbaar mij foto’s gestuurd van de Ali Hassan die in Turkije is gearresteerd. Ik kan met honderd procent zekerheid bevestigen dat ik deze man nooit gezien heb en dat dit niet de Ali Hassan is die ik kende als de vriend van Feik en Jano. De mij bekende Ali was klein, gezet en niet zo verzorgd als de lange, slanke Ali uit Turkije. Zowel Feik Mustafa als Jano Hassan moeten ook weten dat in Turkije een verkeerde Ali Hassan is gearresteerd. Als Wim Dankbaar beweert dat Jano Hassan een goede bekende is van de destijds gezochte Ali Hassan, kan ik bevestigen dat hij op dat punt in elk geval de waarheid spreekt. Ik ben bereid om daarvan voor hem onder ede te getuigen. Aldus naar waarheid opgemaakt, teken ik deze verklaring. October 2013 Aranka Onderstaand nog een uitgeschreven gesprek met getuige Isabella uit 2010. Isabella I=Isabella, W=Wim, K=Klaske W: Ik ben bezig met een artikel over onze Jano. I: Oké! W: En daarom bellen wij jou even, want ik wil gewoon duidelijk maken dat hij de neef van onze hoofdverdachte, Ali Hassan, is. I: Oké. W: En ook jou heeft bedreigd. I: Ja. W: Vind je dat goed? I: Ja, ik vind dat goed. W: Oké. Nou, da’s mooi, want… Ja, dat zal hem niet lekker zitten, denk ik. I: Nee. Nou ja…

W: Ja, bovendien, kijk, jij denkt waarschijnlijk gelijk: Oh oh, kom ik daarmee niet in de problemen? Of lokt dat juist geen nieuwe bedreigingen uit? Nou, ik denk het niet. Ik weet wel zeker van niet, want hij zal het dan wel uit zijn hoofd laten om jou dan nog eens te benaderen. I: Dat hoop ik maar, want hij komt wel dus veel hier bij mij in de buurt, hè? W: Ja? I: Ja, Ik kom hem dus nog heel vaak tegen, maar ja, het is gewoon de waarheid, dus… W: Ja. I: En ik vind ook gewoon, ja ik snap ook niet dat er, nou ja, nooit iets is aan gedaan, aan bepaalde dingen… W: Nou ja, dat snappen wij inmiddels wel. I: Ja, ik snap dat ook wel, maar dat ze zo iemand ook gewoon overal laten lopen, die veel meer weet. Want Jano weet veel meer dan wij denken, denk ik, hoor. W: Ja, dat is wel zeker! I: En met de Open Dag van het asielzoekerscentrum na de moord van Marianne, had hij in één keer blauwe lenzen in en zijn haar heel anders, dus dat vond ik ook allemaal wat vreemd. W: Dan hebben we het nog niet eens over het feit dat jij hem zou hebben gezien, samen met kleine Ali, vorig jaar? I: Klopt. Ja, met kleine Ali, die vieze Ali… ja, en waarom moet Jano mij bellen om een afspraak te maken diep in de nacht? Dat doet een normale man… doet dat niet. W: Op Koninginnenacht? I: Ja. Dan doe je zoiets toch niet? W: Nee, maar goed, ik had het er daarnet ook nog met André over. Die zegt ook van: Ja, maar dat kan toch niets anders betekenen dan: Meisje, als jij verder gaat praten, dan weten wij je te vinden, hè? Het is gewoon een bedreiging! I: Ja! W: Dat betekent dus ook dat hij precies weet hoe het zit. I: Ja… enne toen ben ik weggegaan, hè? W: Het kan ook niet anders… Als-ie zelf met Ali door Groningen loopt… Dat is natuurlijk al van God los, dat Ali hier gewoon door Groningen kan lopen, terwijl Justitie officieel nog naar hem op zoek is… I: Ja, Justitie moet zich heel erg dood-en-doodschamen. W: Ja. I: Dan kan ik wel woest worden, ik wel naar het OM, dat is vreselijk, dat eh… Ze willen hen allemaal de hand boven hun hoofd houden, alleen om dat rottige geld. W: Het is niet vanwege het rottige geld, het is gewoon vanwege de misdrijven die meneer Demmink onder zijn tapijt wil houden. I: Ja?

K: Tuurlijk! I: Ja, maar dat gaat een stuk verder. W: Hoezo verder, hoe bedoel je? I: Nou, zoals ik het bedoel dat als de waarheid naar boven komt… hè? Dat is allemaal in de doofpot gedaan. Omdat ze hen liever beschermen en het asielzoekerscentrum beschermen dan de burgers. Zo bedoel ik dat. W: O ja, maar daar gaat het helemaal niet om, om het beschermen van de asielzoekers, de asielzoekerscentra of het draagvlak voor de asielzoekerscentra… I: Nee, ik bedoel toen! Met Marianne! W: Nee, ook niet, ook niet. Er zit hier iets veel diepers achter. Kijk, Ali en Feik, of mensen rond Ali en Feik, de vader van Feik of die twee moffen, Ludger Dill en Wolfgang Hebben, die hebben gewoon chantabele informatie over Demmink. En die konden regelen dat Demmink zijn macht misbruikte om Ali en Feik een vrijgeleide te geven. Nog datzelfde weekend. Demmink is ook de enige die dat heeft kunnen doen, samen met Harm Brouwer. I: Ja. W: Niemand anders had op dat moment de macht om eh… dit soort jongens, dit soort moordenaars, via landelijke diensten als het COA en vreemdelingendienst en politie en marechaussee en via Schiphol een vrijgeleide te geven. Het is gewoon Demmink en Brouwer. En het feit dat ze er zo over liegen, dat maakt het ook al duidelijk. I: Ja. W: Brouwer was hoofdofficier van Justitie te Leeuwarden. I: Ja. W: En dan moet-ie daar over liegen. We moeten aannemen dat-ie – we moeten zelfs geloven – dat-ie op de dag dat Marianne werd gevonden, afscheid nam als hoofdofficier van Justitie en het overgedragen heeft aan een plaatsvervangende hoofdofficier, waarvan hij de naam opeens niet meer weet. I: Ja, dat verhaal ken ik allemaal wel. W: En hij weet donders goed dat dat Severein is, want die heeft hij zelf naar Leeuwarden gehaald vanuit Groningen. I: Ja, nou ja, ik heb nog wat vragen: Wanneer komt het (artikel) erop? W: Nou ja, morgen of overmorgen… I: Is goed.

Wim: Hé Isabella… Wim nog even…. Isabella: Hallo…

Wim: Kan je me verstaan? Isabella:.Ja, ik kan u verstaan! Wim: Want ik bel over Skype, dat is electronisch. Isabella: Oké. Wim: Hé, ik zat nog effe te denken over wat je gister zei, heb je nou… zei je nou dat je aangifte had gedaan, ook van die bedreiging van Feik? Isabella: Ja, dat ik gebeld ben door hun en dat ze daar achteraan moesten gaan. Wim: Dus, toen je dat telefoontje van Feik kreeg? Isabella: Ja! Wim: Ben je de volgende dag dan naar de politie gegaan met die informatie? Isabella: Ja, ik ben dinsdagochtend naar de politie gegaan. Wim: En weet je nog wie dat was… bij welke agent enzo? Isabella: Nee… nee. Wim: Maar, maar heb je daar dan aangifte van gedaan? Isabella: Op het bureau ja… Wim: Oké… dus ze weten gewoon dat jij gebeld bent door Feik? Isabella: Ja… Wim: Die naam… heb je ook genoemd? Isabella: Ja… de politie heeft het altijd geweten… en via mijn vader heb ik gehoord dat ze toen ik weg was, dat ze nog bij mijn ouders zijn geweest… en ze hadden gezegd van dat ik me daar niet mee moest gaan bemoeien… maar het probleem is… Wim: Wie had dat gezegd, de politie? Isabella: De agenten, de politie. Wim: Oh? Isabella: Maar mijn ouders willen er totaal niks meer mee te maken hebben. Wim: Hmmm…? Isabella: Ze willen dus ook niet contact met jullie ofzo, en dat vind ik wel heel erg jammer!

Wim: Want die zijn bezorgd… die zijn bezorgd voor jou? Isabella:.Ja, maar die hebben ook, zij zijn ook vaak bij Bauke geweest. Wim: .Ja…? Isabella: Toen ik dertien was, en mijn ouders die willen het graag met rust laten… dus… maar ik ben vijfentwintig, dus ik kan doen wat ik wil… maar ja, mijn ouders… die hebben eigenlijk wel belangrijke informatie ook. Wim: In welke zin? Isabella: Nou, dat de rechercheurs dus toen bij mijn ouders zijn geweest… hè? En dat mijn vader toen ik mee ben genomen nog een stuk in de krant heeft gezet. Wim: Die rechercheurs hebben duidelijk gemaakt dat jij eigenlijk ook moest ophouden met praten? Isabella: Ja… Wim: Ongelooflijk! Isabella: Maar… Wim: Ik vind jouw verhaal wel het meeste… ja, alarmerende van alles, hoor, zeker gezien het feit dat jij een meisje van dertien was, toentertijd… je doet gewoon je burgerplicht en dan… Isabella: Ja! Wim: Je geeft informatie aan de politie die dus tot oplossing van die moord kan leiden…? Isabella: Ja! Wim: Om dan… ja, de dag daarna bij wijze van spreken door de dader gebeld te worden en bedreigd te worden… Het is toch te gek om los te lopen? Isabella: Ja… maar uhm… toen is m’n vader ook weer naar het bureau geweest. Wim: Ja…? Isabella: En daar hebben ze gezegd dat het niet in die richting was, en toen uh… ja, ik hield me toch niet stil… Wim: Hmmm… Isabella: Enne… nou ja, ik ben toen in september weer… omdat het dus… om ons huis heen werden we ook bedreigd… bij m’n ouderlijk huis in Kollumerzwaag… door hen, door donkere mannen … via de telefoon door Jano en al die rotzooi… en…

Wim: O, maar wacht, wacht effe, die Jano hè, dat is een neef van Ali? Isabella: Ja! Wim: En die kende jij ook van het AZC? Isabella: Ja, die heb ik altijd geholpen, want hij werkte ook met kinderen en… dat deed ie er ook bij… Wim: Hmmm… Isabella: Want soms hadden sommige AZC’ers ook wel dienst en dan moesten ze bijvoorbeeld in uh… in het jeugdhonk werken of meehelpen. Wim: Hmmm… Isabella: Daar konden ze zichzelf voor opgeven. Wim: Maar door Jano ben jij niet bedreigd hè? Die heeft geloof ik gebeld om een afspraak te maken ofzo…? Isabella: Ja, maar dat was ook vreemd, want hij was op den duur… was hij ook ineens verdwenen, hè? Van het AZC… en wij hadden toch heel goed contact met elkaar, enne… zomaar ineens heb ik Jano toen nooit meer gezien tot vorig jaar februari. Wim: Ja… Isabella: Hier in Groningen, samen met kleine Ali. Wim: En dat weet je echt honderd procent zeker? Dat Ali daar gewoon bij was? Isabella: Ja, echt waar! Wim: Dus die komt gewoon terug in Nederland? Isabella: Echt, die was hier… en ze hebben mij toen daarna ook nog gebeld en ik heb dat nummer aan Bauke gegeven, maar ja, dat nummer is momenteel niet meer bereikbaar, want Bauke wist dat dus toen al… enne… toen wouden ze graag met mij afspreken op 30 april voor rond twaalf uur, half één. Wim: Op Koninginnedag? Isabella: Ja, en toen ben ik gevlucht, want ik zat toen in een slaaphuis, want ik kon heel slecht slapen door m’n pijn in m’n nek, toen ben ik een tijdje opgenomen geweest hier in Groningen, en hebben we naar de medicatie gekeken voor m’n pijn, zeg maar, in het ziekenhuis, en toen ben ik weggelopen daar, en ik ben bij vrienden en vriendinnen… ben ik toen ondergedoken geweest, voor een nacht. Wim: Op de vlucht voor Ali en Jano…?

Isabella: Ja, want ze wisten dus dat, eh… ze zeiden, ze zeiden tegen mij… eh, ze wisten waar ik was. En ik wou dus niet dat mijn medepatiënten in het ziekenhuis gevaar liepen… dat wou ik niet, dus toen… en uh, daar heb ik bewijs van, want het ziekenhuis was mij dus ook kwijt. Wim: Hmmm… Isabella: En dat deed ik dus anders nooit. Wim: En dat nekletsel dat heb je nog steeds? Van die aanval? Isabella: Ja, en dat blijft ook zo. Wim: Door twee donkere jongelui? Isabella: Ja, en die zijn nooit opgepakt! De politie is bij mijn ouders geweest, die hebben gelijk aangifte gedaan, ten eerste moesten wij luisteren naar Justitie… want mijn vader zei: Nou dit is gewoon poging tot moord, zei m’n vader. Doodslag… Wim: Hmmm… Isabella: Toen zegt Justitie, politie Buitenpost van: Nee, dit zijn gewoon kwajongensstreken. Wim: Jaja….. Isabella: En uh, toen zijn we naar huis gestuurd… Wim: Kwajongensstreken? Dat je… dat je tien jaar later nog nekletsel hebt…? Isabella: Elf jaar nu al… hè? Wim: Elf jaar nekletsel, want wanneer gebeurde nu precies die aanval op jou? Isabella: Ja, toen was ik net weer, toen was de school net weer begonnen, enne, ik moest van m’n ouders en van de doktoren zeg maar proberen om… want ik was toen ook… ik had toen slachtofferhulp gekregen, omdat ik dat dus niet kon verwerken met Marianne… en toen moest ik proberen weer alleen op de fiets, en toen ben ik die vrijdag weer op de fiets naar school gegaan, met twee vriendinnen en dat ging goed de heenweg… maar op de terugweg ben ik precies, uh… om kwart over één, half twee daar bij Zwaagwesteinde, daar ben ik van de fiets gerukt, betast en… bedreigd en in een nek uh… wurggreep gelegd waardoor mijn nekwervel dus verschoven is, en met… Wim: En heb je daar… dat kan je ook bewijzen, dat je nog steeds dat letsel hebt? Isabella: Ja hoor, dat kan ik zo in ’t UMCG opvragen hier. Wim: En heb je de doktoren ook verteld waardoor dat kwam enzo? Isabella: Ja ik ben overal geweest, ik ben in Scheemda geweest… ik ben bij alle doktoren geweest om pijnvrij te kunnen leven en weer gelukkig te zijn… Ik lig bijna… nou ja, eigenlijk lig ik als het niet goed gaat, meer op bed dan ik kan leven.

Wim: Maar ik wil eigenlijk… Isabella: Dus die weten dat allemaal, ja… Wim: Ik wil eigenlijk… ja, een gesprek tussen jou en Teeven arrangeren… ben je daartoe bereid? Isabella: Ja, ik vind ’t prima! Ik sta d’r voor open, ik sta overal voor open… maar… uh, Bauke weet het dus ook allemaal, want ja… m’n ouders zijn daarna ook weer naar Bauke geweest, en Bauke wist toen al, uh… in september dus, dat ik er eigenlijk heel slecht aan toe was, waardoor ik eigenlijk… want ik wou heel graag toen al met Bauke en Maaike een gesprek… maar uh… m’n ouders zeiden: Doe dat eerst nog maar niet. Wim: Hmmm… Isabella: Dus… Wim: Maar, weet je nog precies welke dag het nou was dat jij dat groepje assielzoekers overhoorde, dat ze zeiden Feik en Ali zijn bij die moord betrokken? Isabella: Ja, maandag ben ik naar het AZC geweest… Wim: Maandag… Isabella:.En daarna mocht ik er ook niet meer op, hè? Wim: Nee… oké, maar goed… Maandag heb je dat gehoord, ben je toen diezelfde dag naar ’t bureau gegaan, naar de politie? Isabella: Nee, dinsdagochtend… Wim: Dinsdag… maar hoe kan Feik jou dan op maandag bellen met de boodschap, als je blijft kletsen je ook vermoord wordt? Isabella: Nou ja, ik denk dat de jongens dat dan hebben gezegd tegen Feik… Wim: O… dat uh… Isabella: Wat dacht je… hij was, die Maandag was hij er waarschijnlijk toen nog, misschien nog wel in Friesland, dat weten we dus niet… dat hij gewoon… misschien heeft Justitie ook wel gezegd: Bel haar maar op… dat weten we niet, hè, maar het is een heel vreemd verhaal. Ik heb het er gister ook nog even weer met Bauke over gehad, daar heb ik elke dag contact mee… Wim: Maar hoe… maar hoe kan Feik nou weten dat jij aan ’t kletsen was? Isabella: Ja, dat weet ik ook niet, misschien hebben die jongens van Jano enzo het wel gemeld…

Wim: Kan het niet zo zijn dat jij dat op zondag hebt gehoord? Of weet je gewoon honderd procent zeker dat dat maandag was? Isabella: Nee, ik heb dat niet op zondag gehoord, want ik was die zondag helemaal van de wereld… want hoe… als je hoort dat, uh… Wim: Vanwege die moord bedoel je? Isabella: Natuurlijk! Wim: Hmmm… Isabella: Dat laat je niet koud… dat is niet best als je dat te horen krijgt. Wim: Want jij kende Marianne ook? Isabella:. Jaja, we zaten bij elkaar op school. Wim: Oh? Isabella: Op de Mavo, daar zat ik ook. Wim: Maar zij was toch… Isabella: We kenden elkaar wel, ja. Wim: Zij was wel drie jaar ouder… Isabella: Ja, maar ze was een jaar blijven zitten, hè? Wim: O, dus je kende haar wel maar jullie waren geen hartsvriendinnen… Isabella: Nee… ik praatte wel eens met haar, op de Mavo en uh… gewoon in de Westereen, en ik wist ook wel dat haar vriend contacten had met Feik en Ali en de jongens van de woongroep van die caravan… Wim: Ja… dus na dat telefoontje van Feik, ben je de volgende dag naar de politie gegaan en heb je dat ook allemaal gemeld? Isabella: Alles! Wim: Heb je officieel dus aangifte gedaan van bedreiging? Isabella: Ja! Wim: Enne… is daar ook een procesverbaal van gemaakt, dat je weet? Is het allemaal opgeschreven? Isabella: Nee, volgens mij… toen, mijn vader was toen met mij mee, enne… maar volgens mij is er helemaal niks opgeschreven… Wim: O, je vader was mee?

Isabella: Ja. Wim: Dus, je vader kan daar desnoods ook van getuigen, dat ie met jou mee is gegaan naar ’t bureau om aangifte te doen? Isabella: Ja… maar dat weet Bauke ook allemaal, maar m’n ouders zijn toen ook gelijk met Bauke en in Maaike in contact gegaan… Wim: En jouw vader weet ook dat, dat ’t om Feik Mustafa ging die dat telefoontje naar jou heeft gepleegd? Isabella: Ja… mijn ouders weten dat. Dat weten m’n ouders al elf jaar. Wim: Maar jouw ouders zijn bang eigenlijk, om te praten nu? Omdat ze… Isabella: Ja. Wim: Omdat ze zien dat de politie d’r niets mee doet? Isabella: Nee, m’n ouders willen niet meer praten, dat komt ook omdat wij dus thuis enorm zijn bedreigd, en dat mijn ouders dus daarom verhuisd zijn naar Grootegast. Wim: Grootegast is in uh… Noord-Holland? Isabella: Maar mijn vader heeft zijn eigen… uh, sorry? Wim: Grootegast ligt in Noord-Holland toch? Isabella: Nee, is hier vlakbij. Wim: O… in Groningen? Isabella: In Groningen… mijn vader heeft toen gezegd: Ik kan hier niet meer blijven wonen, ik verkoop het huis. En mijn ouders zijn opnieuw begonnen in Grootegast, en dat is de reden, de reden daarvoor was dat wij zoveel mee hebben gemaakt in ’t oude dorp in Friesland, dat mijn vader zei: Ik kan hier niet meer blijven… dus die heeft het huis verkocht. Wim: Wat bedoel je met zoveel dingen meegemaakt? Isabella: Met Marianne, de bedreigingen en al die dingen, m’n vader die wou graag helemaal opnieuw beginnen… Wim: En jouw vader weet ook bij welke agenten aangifte is gedaan? Isabella: Ah… dat weet ik zo niet meer, dat weet ik zo niet eens meer, maar ik ben wel vaker op ‘t bureau geweest, en daar ben ik weggestuurd… omdat ik dan ook aangifte wou doen. Zij zeiden: Ga maar weg, en ’t is allemaal niet in die richting enne… Maar het vreemde, toen ik mee ben genomen, toen zijn we ook naar ’t bureau gegaan, en toen werd er gewoon gezegd, werd er, uhm… dat stuk heeft… Klaske heeft dat, die, die krantenknipsels van m’n vader, die heeft ’t in de krant neergezet, en die heeft verteld hoe dat gegaan is… dat het kwajongensstreken waren, enne… dat eigenlijk mocht er niet eens aangifte gedaan worden… Wim: Omdat ’t uh, niks te betekenen had volgens die agent? Isabella: Nee, omdat ze bang waren dat, dat iedereen dan weer helemaal in, misschien wel in paniek raakte, van ja, het zijn misschien wel echt de jongens van ’t AZC, en die moesten beschermd worden… Wim: .Ja…

Isabella: Maar… uhmm… Wim: Weet je nog toen… toen jij Feik Mustafa noemde, of ze nog van zins waren om met die jongens te gaan praten? Of wisten zij dat hij al weg was? Isabella: Nee, dat weet ik ook allemaal niet meer, dat kan ik niet met honderd procent allemaal… ik wil geen leugens vertellen, dat ik het niet… nee, dat weet ik zo niet meer… Wim: Hmmm… Isabella: Maar… ze hebben daarna dus mijn ouders en mij thuis ook heel erg bedreigd… ook de huistelefoon maar ook om huis heen… Wim: En wat bedoel je dan met heel erg bedreigd? Huistelefoon… wat voor telefoontjes waren dat dan? Isabella: Uh… nou, dat was heel eng hoor, dat was heel, heel erg eng… dan werden we ’s nachts wel tien tot twaalf keer gebeld… in de nacht dus, en dan uh… dan hoorden we niks en als ik d’r dan voorkwam, dan hoorde ik een klok… Wim: Een klok? Isabella: Ja, en die tikte. Wim: O! Zo van je laatste uur nadert of zo…? Isabella: Ja, nou en daardoor ben ik eigenlijk vier, vijf maanden niet meer naar buiten geweest. Wim: Ja ja. Isabella: En uh… nou, toen heeft de Mavo gezegd van: Na de schoolvakantie moet ze wel weer naar school. Want ik kon daarvoor, ik kon altijd wel goed leren… Wim: Dus zo bang was jij dat je niet meer het huis uit kwam? Isabella: Ik kwam ’t huis niet meer uit, en als ik uh… en toen is Justitie hier weer geweest van: Ja we kunnen d’r niks mee, enne… ze moet gewoon weer naar buiten en haar leven weer oppakken. En dat zeiden ze dus ook na mijn aanranding, en de bedreigingen, de wurggreep op de weg, dus… Wim: Hé… maar toen die aanval, hè? Die aanranding en die wurggreep… gebeurde die dan uh… vlak nadat jij weer buiten kwam? Isabella: Eén dag! Wim: Eén dag? Isabella: Ja, want ik was, dat zeg ik tegen u, ik ben die vrijdags voor het eerst weer alleen op de fiets gegaan… Wim: En die aanranders die… jij weet niet wie dat waren? Isabella: Ja, ik weet ’t, ik heb uh… ik weet nog precies hoe ze d’r uit zien… Ik heb een tekening en al gemaakt voor de politie, die hebben ze in een map. gedaan… en drie dagen daarna kwamen ze bij m’n ouders aan, en ik was thuis en toen zeiden ze: We kunnen ze niet vinden… Nou, m’n vader zei: Dat is toch niet normaal, iedereen moet toch, iedereen moet toch in het burgerarchief zitten?... Ja, maar we weten niet wie het is. Nou, en toen zeiden ze van: Uw dochter moet maar weer bellen als ze ze weer ziet.

Wim: Ja ja. Isabella: Nou, is dat normaal? Wim: Nee, dit is gewoon… ongeloolijk… dit is… klinkt als een Grisham verhaal in de polder, hè? Isabella: Mijn vader heeft toen de auto gepakt en die is naar ’t AZC gereden… Wim: Ja… Isabella: En die was zo boos, en hij had een stok meegenomen en zei: Als ik één van die jongens, die met zijn kale kop zie, die vermoord ik! Wim: Hmm. Isabella: Dus hij wil ’t AZC op, maar moet je ’s kijken, die bewaking daar… er waren zelfs legerauto’s en die hebben ’m gewoon weggestuurd… Wim: Hmm..en die Louis Uijl, die heb je ook nog meegemaakt vlak na de moord… Isabella: Ja, ja, die heb ’k wel, die heb ik, ja… maar er was eerst voor de moord een vrouw, hè, op ’t AZC, de directrice. Wim: Uh… Nettie Groeneveld bedoel je? Isabella: Ja, die is toen gelijk weggegaan… Wim: Ja… maar Louis Uijl is daar gebleven… Isabella: Ja, maar ik mocht ’t AZC niet meer op, en ik heb uh, toen die brand is geweest, en da’s ook wel heel mooi om dat in een stukje te doen bij jullie… Wim: Welke brand, die caravan…? Isabella: Die caravan, ja, want ik ben samen met een wethouder daarna nog op ’t AZC geweest, want ik mocht er niet op en toen hebben ze me omgekocht… Wim: Die, die caravan van Wolfgang bedoel je?. Isabella: Ja… ik zal het even uitleggen… uhm… ik wist dat, dat… ik wou op het AZC toen ik dus hoorde dat er brand was geweest, en ik wou graag weten welke caravan, want ik wist dat er in die caravan handel was… Wim: Handel… van? Isabella: Drugs… uh… allemaal, ook uh… van die hoeren, allemaal van die rare dingen… echt uh… wat echt niet kan. Wim: Wapens ook? Isabella: Porno enne… leren jassen verkopen… Wim: Jaja… gestolen waar waarschijnlijk… Isabella: Ja, dat denk ik wel… maar… Wim: Hé, die Spencer, kwam die daar nou ook? Weet jij dat toevallig? Isabella: Ja, via de achterkant… Wim: Ja, en wat… wat uh…

Isabella: Met Nordin, met Nordin… met Nordin uit Zwaagwesteinde… en daar weet Bauke nu ook alles van… Wim: En, Nordin, dat was ook een assielzoeker? Isabella: Nee, die was uh… ja, ik heb gehoord van Bauke dat ie geadopteerd is, dat hij ergens uit Koerdistan of Algerije kwam… Wim: Oké… Isabella: Dat durf ik dus ook niet met honderd procent zekerheid te zeggen… maar… Wim: Maar wat had Spencer daar te zoeken dan? Haalde hij daar z’n wiet of zo? Isabella: Ja, drugs… softdrugs… Wim: Hoe weet je dat?. Isabella:.Omdat ik dat zelf heb gezien! Wim: Dat heb je zelf gezien? Heb je ’m ook wel zien blowen en zo? Isabella: Jawel. Wim: Maar ging hij echt om met Feik en Ali? Isabella: Niet, niet dat ik echt weet, niet gewoon vriendschappelijk, dat weet ik niet meer… ik heb zo ’t gevoel dat ’t meer… Wim: Wacht even! (telefoon gaat) Isabella: Uhm… maar over die caravan, hè? Wim: .Ja? Isabella: Dat ik daar dus samen met de wethouder uh… d’r op mocht, is dat normaal? Dat een wethouder, een jong meisje van dertien, met de wethouder door een dure auto ’s middags wordt opgehaald van je ouderlijk huis, dat je dan wel op ’t AZC mag, is dat normaal? Wim: Nee, natuurlijk niet! Maar waarom uh… werd jij opgehaald? Waarom mocht… Isabella: Nou, ik wou, dat zei ik net tegen u, ik wou weten welke caravan in de fik stond… en dat mocht ik niet van de bewaking en de directeur Louis… Wim: Want jij had al een vermoeden dat ’t om de caravan van Wolfgang zou gaan? Isabella: Ja, en dat wou ik graag bevestigen. Wim: Ah ja… Isabella: Maar… Wim: Ja, ik snap ’t nog niet uh… je mocht er niet op… en toen werd je even later opgehaald… Isabella: Nee, ik mocht de caravan niet zien… ik mocht niet… en ik ben daar tegenin gegaan, ik heb gezegd: Nou, waarom mag ik het AZC niet op? En toen ben ik weer naar huis toe gestuurd. Wim: Hmm…

Isabella: Ben ik naar huis gegaan en heb ’t tegen mijn ouders gezegd, en m’n ouders zeiden: Ach, dat heeft niks met Marianne te maken, zeiden mijn ouders dan… En ik ben, ik ben toen weer naar ’t bureau geweest, ik heb zelfs nog contact met de burgermeester gehad, en uhm… toen op een dag werden we gebeld, dat ik op zaterdagmiddag op zou worden gehaald, rond half twee… en dat is ook gebeurd. En ben ik samen met een wethouder op het AZC geweest. Wim: En die naam van die wethouder, die weet je zeker niet meer? Isabella: Nee, die man kwam van Munnikensyl, maar Bauke weet waarschijnlijk wel wie ’t is. Wim: Wat?… Hoe noem je dat? Isabella: Munnekensyl, dat is achter Kollum. Wim: Munnekenziel? Isabella: Ja, dat is een plaatsje. Wim: Oké… Isabella: Een dorpje, en daar hebben wij, daar heb ik een ronde gemaakt met hun en toen heb ik gezegd, en toen zei ik: Nou, dat is de caravan van die en die… Toen zeiden ze: Nee hoor! En toen hebben ze gezegd: Kom dan toch maar even bij ons in ’t kantoor, een bakje thee gehad, en toen zei ik: Jullie liegen alles en alles bij elkaar! Wim: En daar was Louis Uijl ook bij? Isabella: Die hoofddirecteur toen, ja… Wim: Oké… en die zei eigenlijk: Meisje, je vergist je enne… Isabella: Ja, en dat ’t niet waar was en uh… dat ’t niet klopte en al die dingen… Wim: En toen was jij nog steeds dertien? Isabella: Ja, daar was ik dertien en een half, denk ik… Wim: Oh… Isabella: Dertien ja, en toen ben ik boos weggegaan en heb gezegd: Breng me maar naar huis, zei ik, en anders loop ik wel… Wim: Een meisje van dertien neem ’t op tegen de gevestigde macht, die zegt dat ze ongelijk hebben, en… tien jaar later blijkt ze volledig gelijk te hebben? Isabella: Ja, en zo is ’t al die jaren gegaan… ik ben voor gek verklaard. Justitie is toen weer bij mijn ouders geweest, want ik verzamelde alles hè, ik hield toen alle krantenknipsels en alles hield ik thuis op m’n slaapkamer… Justitie zegt tegen m’n ouders: Alles moet weg, alles moet weg! En m’n ouders hebben alles weg gedaan… ik heb niks meer! Wim: Hoe bedoel je alles weggedaan? Ook de krantenknipsels en zo? Isabella:.Alles!… alles en alles wat met Marianne te maken had, dat had ik! Wim: Oké… Isabella: En alles moest weg, want het was niet goed voor mij. Wim: Hé, en dat gesprek met uh… dat theedrinken met die Louis Uijl en die wethouder… uh… heb je toen ook nog gezegd van: Die Feik en Ali die weten er meer van?

Isabella: Ja, maar dat wisten zij ook wel! Wim: Ja, en wat zeiden ze daarop dan? Isabella:.Nou ja, de foto’s van hun waren weg, want ze hadden in ’t AZC… hadden ze allemaal pasfoto’s. Wim: Ja… Isabella:.En elke bewoner die, die daar dus woonde, daar moest een pasfoto van zijn op… op die kalender, da’s een soort bord was dat… Wim: .Ja… Isabella: Ik moet nou ook elf jaar terug in de tijd… en daar hoorden dus allemaal pasfoto’s, en daar waren allemaal pasfotootjes weg! Want het veld klopte niet meer. Wim: Dus na… na de moord… Isabella: En Feik was d’r ook niet meer bij... Wim: Dus, na de moord waren er allemaal pasfotootjes weg? Isabella: Nee, voor de moord ook… voor de moord waren er pasfoto’s van elke bewoner van ’t AZC daar in het kantoor… Wim: Ja… Isabella:.Ik ben dus daar weer op het kantoor geweest… en toen viel mij op dat heel veel pasfoto’s weg waren… En dat waren al die jongens van dat groepje… Wim: Onder andere ook Feik en Ali? Isabella: Ali…die heb ik, eigenlijk ben ik ook heel eerlijk… nooit op die foto’s gezien. Wim: Oh?… Oké, maar uh… al die jongens die tot dat groepje van Feik en Ali behoorden, die uh… daarvan waren een groot aantal foto’s weg? Isabella: Klopt… en daar ben ik ook met hun over in gesprek gegaan, en zij zeiden: Ja, maar misschien zijn ze wel weggevallen, of iemand heeft ze d’r uit getrokken… Wim: En die Mohammed Akbari, hè? Isabella: Ja? Wim: Akbari, behoorde die nou ook tot dat groepje? Isabella: Nee. Wim: Nee? Isabella: Mohammed niet… Wim: Want ik, ik heb begrepen dat die al ver voor de moord weg was uit dat AZC. Kende jij die… Akbari? Isabella: Ik heb d’r wel eens van gehoord..ik heb uh, één keer wel eens… stevige jongen was dat altijd. Wim: Maar jij kende ’m niet… je hebt hem niet gezien? Dus je kan ’m je niet voor de geest halen?

Isabella: Niet honderd procent… Wim: Nee, nee… Isabella: Nee, maar dat verhaal klopt dus ook helemaal niet, dus uh… Wim: Die probeerden ze nu te… Die hebben ze geprobeerd te vervangen voor Feik, hè? Isabella: Ja… Wim: Wist jij trouwens ook dat Stephanie het vriendinnetje was van Feik? Isabella: Mja…vriendinnetje? Feik had genoeg vrouwen… (lacht)… sorry! Wim: Dus ze was ook niet echt een vast vriendinnetje? Isabella: Nee, Feik had allemaal meisjes… (lacht)… Wim: Maar jij kende Stephanie wel? Isabella: Ja, ik ben ook… na de moord vaak bij Stephanie geweest. Met m’n ouders ook… Wim: Ja? Isabella:.In Kollum dus zo doende, uh… maar ik kende Stephanie van te voren al, hè? Wim: Dus die… Isabella: Maar die kwam dus wel op ’t AZC, hè? Die was heel veel bij die jongensgroepjes, hè? Wim: Ja, en Stephanie was even oud als jij ongeveer…? Isabella: Dat weet ik niet... nou, zoiets wel, of was ze één jaar jonger of één of twee jaar ouder, dat weet ik zo ook niet meer… Wim: Nou, ze was ook dertien, ze moest nog veertien worden op Koninginnedag 1999… Isabella: Nou ja, dat ja… die richting ja, maar ik zat niet bij haar op dezelfde school, hè? Wim: Nee… oké. Isabella: Ja, maar… dan denk ik van: Verdorie, het gaat wel om mensen en dan daaruit nog... nou ja… ja, ik had toen ook verteld over die caravan, want dat zou ik ook graag… had heel mooi geweest dat dat er ook op was gekomen... Wim: Ja… Isabella: Hè? Dat ik dus samen met de wethouder daar ben geweest enne… Wim: Maar uiteindelijk, uiteindelijk is het wel bevestigd dat ’t om de caravan van Wolfgang Hebben ging, hè? Isabella: Daarna… door mij bevestigd? Wim: Nou ja, het is nu duidelijk dat ’t om de caravan van Wolfgang ging, maar… Isabella: Nú ja! Wim: Toen jij, uh… jezelf daarvan wilde overtuigen, is ’t toen al bevestigd? Of hebben ze toen vol gehouden: Nee, het is niet die caravan… Isabella: Nee, dat was niet zo, dat was niet zo, zeiden ze.

Wim: Oké… ja ja… Isabella: Dus uh… daar vergiste ik me in en daarom hebben ze waarschijnlijk ook gedacht van uh, we moeten haar maar ophalen want anders komt ’t niet goed, want Isabella Wagenaar die zet ’t zo in de krant… (lacht)… dat het dus die caravan was en wat daar allemaal is gebeurd, en daarom denk ik dus dat ze me zo ingepalmd hebben en dat ze me gewoon hebben opgehaald. Wim: Maar, hoe komen mensen nou zo? Dat ze dus weten dat het wel de caravan van Wolfgang is maar… ja, dat ze gewoon ontkennen… ik bedoel… Isabella: Ja… Wim: Wat voor macht speelt hier nu op de achtergrond, dat dit soort overheidsdienaren, wethouders… Isabella: Hmm… Wim: Directeuren van AZC’s… Isabella: Ja… Wim: ….moedwillig gaan zitten liegen, zelfs tegenover een grietje van dertien? Isabella: Ja, nou dat is… het is echt… Wim: … is echt een schandalig gedoe! Isabella: Ja, maar dan mij ook ophalen en… enne… mij een beetje verwennen, beetje ompraten en dan denk ik van, hoe krijgen jullie het in je kop? Hè? Wat ik dan nu voel zeg maar van… hoe kunnen ze zoiets doen! Wim: Ja… Isabella: Hè? En mij dan ophalen in een dure auto… naast een wethouder en hoe, hoe… tot hoever gingen ze? Wim: Ja ja… Isabella: Dat is gewoon on… En m’n ouders stonden ook helemaal machteloos… m’n, m’n ouders zitten ook er tussen in… hè? Ik ben… ik heb toen gezegd: Ik ga hier niet meer wonen, ik ga weg! Wim: Ja… Isabella: Nou ja, dan ben je je kind ook nog kwijt, want m’n ouders, ja, die probeerden ook van alle kanten mij te helpen en mij te geloven, ja…

Zitting smaadzaak Groningen Posted on 28 oktober 2013 door wdankbaar Beste fans, volgers (en trollen),

Het was een enerverende, doch mooie dag in mijn geboorteplaats, waar mijn lieve moeder getogen is en mij ter wereld bracht. Nog bedankt, mam! Al mijn supporters wil ik hartelijk bedanken voor de komst naar Groningen. Speciaal wil ik nu even noemen mijn vriend Gerrit Veldman, de door de Telegraaf gebombardeerde “drugscrimineel”, die met de door Justitie naar Noorwegen weggesluisde Ali Hassan in de cel zat, en helemaal van IJmuiden naar Groningen kwam rijden om mij support te geven en te zien wat ik ervan bakte. Rond de klok van 11 uur begon de zitting. Er was een clubje van een man of 30 toegestroomd. Dick Sletering en Jano Hassan waren er ook, maar die hadden alleen een advocaat bij zich. Waarvan ik moet zeggen dat ik het altijd een raar gezicht vind als er onder een toga gymschoenen te zien zijn. Als je zo weinig respect hebt voor de protocollen, schaf dan die protocollen maar af, zou ik zeggen. Rechter Stuiver trof mij als een ernstig kijkende man met een enigszins zuur mondje. Niet bepaald een gezicht waarvan ik dacht: Een geschikte objectieve vent die het goed met mij voor heeft en mij carte blanche gaat geven voor de beste verdediging. Dat wist ik natuurlijk al van de voorgeschiedenis, maar het beeld bevestigde de gedachte. Ik had Hans Mauritz meegenomen als gemachtigde om voor mij het woord te voeren. Stuiver attendeerde ons erop dat dat niet mocht, dat ik alleen mocht worden bijgestaan door een advocaat. In het civielrecht is dat geen vereiste, in het strafrecht wel. Hij verzocht Mauritz dus om achter mij plaats te nemen. De reden dat ik Hans het woord wilde laten doen, zoals ik ook ter zitting heb uitgelegd, is dat redevoeren een kunst is en dat ik vind dat Hans die kunst beter beheerst. Maar ja, alleen al het feit dat Hans niet naast mij mocht zitten, gaf al aan hoe laat het was met deze rechter. Na de nodige plichtplegingen om de zitting in te leiden, kreeg ik voor het eerst het woord. Ik begon met een bekentenis dat ik reeds enige twijfels had bij de onpartijdigheid van de heer Stuiver. In dat verhaal noemde ik de OvJ ook mevrouw Fahner. Stuiver stoorde zich hieraan en verzocht mij om hem niet met meneer Stuiver aan te spreken. Ik vroeg hem hoe ik hem dan moest aanspreken? Hij zei dat hij de rechter was en mevrouw Fahner de officier van justitie. Dus ik mag u niet bij uw achternaam aanspreken? Nee, vond Stuiver, want dat was niet gebruikelijk. Oké, ik moet u dus met meneer de rechter aanspreken en mevrouw Fahner met de officier? Daar was Stuiver wel tevreden mee. Hij wist natuurlijk niet dat ik ook wel wist dat je een rechter met Edelachtbare hoort aan te spreken, maar dat ik dat bij deze man niet over mijn strot kon krijgen. Dit was de eerste kennismaking met de starre denkwijze van deze rechter, die zoveel waarde hecht aan de omgangsvormen in de rechtszaal, maar later in de

wrakingskamer onderuit gezakt in een vrijetijdskloffie zou zitten. Dus elke janboerenlul die door de rechterlijke macht in het beklaagdenbankje wordt getrokken, behoort ook te weten hoe hij de rechter hoort aan te spreken. Zo niet, dan staat hij al met 1-0 achter. Althans bij de heer Stuiver. Asielzoekers en illegalen hebben dus al helemaal geen kans bij onze rechterlijke macht. Wat ik niet heb gezegd, maar wel heb gedacht is het volgende: Kunt u mij het wetsartikel geven waarin staat dat ik u niet beleefd bij uw achternaam mag adresseren? Als ik mevrouw Fahner nu zou aanspreken met Corine, dan heeft u wat mij betreft een punt. Want dat is onbeleefd. Wel een mooie naam overigens, want zo heet mijn vrouw ook. Maar met deze Corine zou ik het nog geen twee minuten uithouden. Maar goed dat ik die gedachten voor me heb gehouden. Enfin, ik mocht na dit intermezzo verder gaan waarbij ik mijn twijfels over zijn partijdigheid motiveerde als volgt: U heeft mijn aanvraag voor uitstel een week voor de zitting afgewezen. U heeft mijn aanvraag voor een meervoudige kamer genegeerd. U heeft mijn aanvraag voor getuigen genegeerd. U stuurt mij een week tevoren pas het strafdossier. Dit alles terwijl ik dit reeds een maand geleden per brieven van 1 en 3 oktober heb gevraagd. Stuiver verweerde zich door te zeggen dat hij de brief pas op 20 oktober had ontvangen. Toen ik zei dat dat mij sterk leek, antwoordde hij dat de brief toch echt een poststempel van 20 oktober had. Er steeg enig hoongelach uit de zaal op, waarop Stuiver kribbig reageerde dat hij dat niet wilde: Als hier gelachen wordt om de rechter, dan laat ik u uit de zaal verwijderen! Iedereen was gewaarschuwd. Wat Stuiver niet wist, is dat ik op maandag 14 oktober heb gebeld naar de rechtbank met de vraag wanneer ik eens een antwoord op mijn brief mocht verwachten en wie mijn rechter zou worden. Na opgave van het parketnummer werd mij medegedeeld dat de rechter de heer H. Stuiver zou zijn. Ik vroeg of ik doorverbonden kon worden, waarna ik een secretaresse aan de lijn kreeg, die mij vertelde dat Stuiver tot vrijdag afwezig zou zijn. Maar mijn brief lag in zijn postbak, dus die zou hij vrijdag op zijn vroegst lezen. Maar dan kan ik pas een week voor de zitting een antwoord verwachten? Inderdaad, meneer Dankbaar! Op dit moment wist ik dus dat Stuiver ofwel incompetent was, ofwel glashard zat te liegen. Toch zei ik hem dat ik hem nog wel het voordeel van de twijfel wilde gunnen, maar dat er niet nog meer moest gebeuren. Ik zei nog dat dit alles voor mij betekende dat hij mij niet de best mogelijke verdediging gunt, waar ik als verdachte recht op heb. Stuiver begon vervolgens uit te leggen waarom hij het verzoek tot uitstel niet had gehonoreerd. Het verzoek voor de getuigen deed hij af door te melden dat hij geen oproepingen tot getuigen had aangetroffen in het dossier. Met andere woorden, hij verwees deze verantwoordelijkheid naar de OvJ. Zo staat

het ook op de achterkant van de dagvaarding: Als uw getuigen wilt oproepen, moet u dat aan de OvJ vragen. Dat heb ik dus ook gedaan. Maar de OvJ antwoordde mij per brief dat de rechter moest bepalen of er getuigen gehoord konden worden. Je begint je af te vragen of ze de regels wel kennen. Zo werd ik van het kastje naar de muur gestuurd. Stuiver liet het in elk geval ter zitting over aan Fahner of ik getuigen mocht oproepen. Die hield natuurlijk meteen een pleidooi dat dat niet mocht en dat dat niet in mijn verdedigingsbelang was. Vervolgens hield ik een oratie hoe het nu toch in Godsnaam mogelijk was dat Fahher, die mij aanklaagt en mij namens haar collega’s (waarbij zij met name Henk Mous noemde) wil veroordelen, zich mag uitlaten over de vraag of ik getuigen mag oproepen? Het is immers in haar belang dat ik dat niet mag. Stuiver onderwees mij toen dat dat nu eenmaal de wettelijke voorschriften zijn. Waarop ik zei dat die voorschriften dan nodig eens moesten veranderen via een nieuw wetsvoorstel. Het is toch van God los dat de partijdige OvJ die een verdachte veroordeeld wil krijgen, mag bepalen of de verdachte wel of niet getuigen toegewezen krijgt? Of ben ik dan psychisch gestoord als ik die vraag stel? Eerst maar even een intermezzo van twee van de vele getuigen die ik niet van Fahner en Stuiver mag horen (omdat ze daar als de dood voor zijn): In het jaar 1999 was mijn broer in dienst van het COA als beveiliger van het AZC Kollumerland. Zodoende kwam ik daar vaak. Ik kende een aantal bewoners van het AZC. Zo ook Ali Hassan, Feik Mustafa en Jano Hassan. Na de moord op Marianne Vaatstra heb ik Ali Hassan niet meer gezien. Van mijn broer hoorde ik dat Feik Mustafa op maandag 3 mei 1999 naar AZC Musselkanaal is overgeplaatst. Hij was erbij toen Feik uitgeleide werd gedaan en op een taxi werd gezet. Destijds was Feik 17 of 18 jaar oud. Niet zoals het OM beweert 15 jaar oud. Ik was de coach van het voetbalteam van sportclub Twijzel waar Feik en soms ook Jano speelden. Ali kwam elk weekend als supporter naar de wedstrijd kijken. Ik kwam vaak op het AZC om de jongens op te halen. Zodoende heb ik hen dikwijls meegenomen naar de wedstrijd. Ik reed toen in een Opel Calibra twee deurs met een kleine instap en daarom zat Ali altijd achterin omdat hij de kleinste van het stel was. Feik meestal voorin, hij had de meeste praatjes en branie. Ik kan mij niet herinneren dat Feik ooit een wedstrijd heeft gemist, behalve de laatste keer op zaterdag 1 mei, de dag van de moord op Marianne.

Feik was een bijna onafscheidelijke metgezel van Ali Hassan. Jano Hassan was daar ook vaak bij. Ali Hassan was klein en gezet, maar ook gespierd en sportief. Hij droeg vaak een trainingspak. Hij deed veel aan boksen en aan fitness. Vrijwel dagelijks was hij in de fitnessroom te vinden. Ali was een kop kleiner dan ik, ik schat dat hij nog kleiner dan 1,70 meter was. Mij is ook nooit bekend geweest dat Ali Hassan een hartprobleem had of een hartoperatie moest ondergaan. Op een gegeven moment werd Ali Hasssan door Justitie als hoofdverdachte aangemerkt voor de moord op Marianne Vaatstra. Ook werd Mohammed Akbari gezocht in verband met de moord. Deze Akbari ken ik niet en en ik heb hem nooit in het gezelschap van Ali Hassan gezien. Mij is ook bekend dat Jacob Hoeksma de maker is van de zogenaamde opsporingsfoto van Ali Hassan, die Justitie een pasfoto noemt als ware deze afkomstig uit zijn AZC dossier. Hij heeft deze kleurenfoto van Ali gemaakt in de kantine van het AZC en in 1999 aan de politie overhandigd, nog voordat Ali Hassan als hoofdverdachte werd aangemerkt. De foto is als opsporingsfoto tot pasfoto-formaat bijgesneden en in zwart/wit verspreid. Later kwam het bericht dat Ali Hassan in Turkije was gearresteerd. Toen ik kort daarop TV beelden van deze man zag, wist ik meteen dat dit een heel andere Ali Hassan was. De gearresteerde man op TV ken ik niet en ik hem ook nooit gezien op het AZC Kollumerland. Ook mijn broer en zijn collega’s van destijds kenden hem niet. Ik ken ook niemand die hem wel herkent. Deze man is veel groter, slanker en verzorgder dan de Ali Hassan die ik kende als bewoner van het AZC Kollumerland, als de vriend van Feik Mustafa en Jano Hassan. Ik heb hierover meer dan eens verklaringen afgelegd bij het recherche-team dat de zaak Vaatstra onderzocht. Bij het laatste bezoek aan het recherche-team in Drachten, met mijn broer en een collega, werden foto’s getoond van beide Ali’s, al of niet gefotoshopt, waarvan we moesten zeggen dat dit dezelfde persoon was, maar wij telkens gemeld hebben dat dit 2 verschillende personen waren. Zowel Feik Mustafa als Jano Hassan moeten ook weten dat in Turkije een verkeerde Ali Hassan is gearresteerd. Als Wim Dankbaar beweert dat Jano Hassan een goede bekende is van de destijds gezochte Ali Hassan, kan ik bevestigen dat hij op dat punt in elk geval de waarheid spreekt. Ik ben bereid om daarvan voor hem onder ede te getuigen. Aldus naar waarheid opgemaakt, onderteken ik deze verklaring.

************************** In het jaar 1999 was ik in dienst van het COA als hoofd beveiliging van het AZC Kollumerland en andere AZC’s in Noord Nederland. In die hoedanigheid kende ik vrijwel alle bewoners van het AZC. Zo ook Ali Hassan, Feik Mustafa en Jano Hassan. Na de moord op Marianne Vaatstra heb ik Feik Mustafa en Ali Hassan niet meer op het AZC Kollumerland gezien. Van collega’s had ik begrepen dat Feik Mustafa op 3 mei 1999 was overgeplaatst naar het AMOG centrum Musselkanaal. Ik heb Feik Mustafa nog één keer gezien op het AMOG centrum Geeuwenbrug. Ik weet niet meer precies wanneer dat was, maar het was niet meer dan een week of twee na de de moord op Marianne Vaatstra. Het was in elk geval nog in de maand mei. Feik was daar op bezoek bij de familie Haidar, die uit Kollum was overgeplaatst naar Geeuwenbrug. Destijds was Feik 17 of 18 jaar oud. Niet zoals het OM beweert 15 jaar oud. Feik was een bijna onafscheidelijke metgezel van Ali Hassan. Jano Hassan was daar ook vaak bij. Ali Hassan kende ik zeer goed. Hij was klein en gezet, maar ook gespierd en sportief. Ali droeg vaak een trainingspak. Wij deelden de bokssport als hobby en zodoende stond ik zeer regelmatig met hem in de boksring van het AZC. Ik ben zelf 1,90 meter lang en Ali was bijna twee koppen kleiner dan ik. Ik schat dat hij nog kleiner dan 1,70 meter was. Mij is ook nooit bekend geweest dat Ali Hassan een hartprobleem had of een hartoperatie moest ondergaan. Op een gegeven moment werd Ali Hasssan door Justitie als hoofdverdachte aangemerkt voor de moord op Marianne Vaatstra. Ook werd Mohammed Akbari gezocht in verband met de moord. Van deze Akbari weet ik dat hij niet bevriend was met Ali Hassan en ook al ruim voor de moord niet meer op het AZC woonde. Later kwam het bericht dat Ali Hassan in Turkije was gearresteerd. Toen ik kort daarop TV beelden van deze man zag, wist ik meteen dat dit een heel andere Ali Hassan was. De gearresteerde man op TV ken ik niet en ik hem ook nooit gezien op het AZC Kollumerland. Ook mijn collega’s van destijds kenden hem niet. Deze man was veel groter, slanker en verzorgder dan de Ali Hassan die ik kende als bewoner van het AZC Kollumerland, als de vriend van Feik Mustafa en Jano Hassan. Ik heb hierover meer dan eens verklaringen afgelegd bij het recherche-team dat de zaak Vaatstra onderzocht. De recherche weet ook dat ik de maker ben van de zogenaamde opsporingsfoto van Ali Hassan, die Justitie een pasfoto noemt als ware deze afkomstig uit zijn AZC dossier. Ik heb deze kleurenfoto van Ali gemaakt in de kantine van het AZC en in 1999

aan de politie overhandigd, nog voordat Ali Hassan als hoofdverdachte werd aangemerkt. De foto is als opsporingsfoto tot pasfoto-formaat bijgesneden en in zwart/wit verspreid. Zowel Feik Mustafa als Jano Hassan moeten ook weten dat in Turkije een verkeerde Ali Hassan is gearresteerd. Als Wim Dankbaar beweert dat Jano Hassan een goede bekende is van de destijds gezochte Ali Hassan, kan ik bevestigen dat hij op dat punt in elk geval de waarheid spreekt. Ik ben bereid om daarvan voor hem onder ede te getuigen. Aldus naar waarheid opgemaakt, onderteken ik deze verklaring. Deze getuigen zijn dus ook psychisch gestoord. Daarover later meer. Stuiver vroeg mij welke getuigen ik het belangrijkst vond om te horen. Ik antwoordde daarop dat ik ze allemaal wil oproepen, maar als er een selectie moet worden gemaakt, ik in elk geval Jano Hassan, Dick Sletering en drie voormalige AZC medewerkers wilde oproepen. Jano en Dick waren al aanwezig in de zaal, en één van de drie andere getuigen ook. Weer wendde Stuiver zich tot Corine Fahner, die uiteraard oreerde dat ze bij haar standpunt bleef dat het verzoek tot deze getuigen afgewezen diende te worden. En uiteraard ging Stuiver daarmee akkoord. Wie niet door heeft dat Wim Dankbaar niet mag bewijzen dat het OM een verkeerde Ali Hassan heeft opgepakt, en dus het hele Nederlandsche volk heeft besodemieterd, begrijpt niets van de corrupte rechterlijke macht. Dacht u nu echt dat het OM dit zou toelaten? Dacht u nu echt dat het weigeren van getuigen niet van tevoren bekokstoofd is tussen OM en rechter? Enfin, ik deelde Stuiver mede dat als hij mij deze getuigen niet toestond, ik hem zou wraken. Daarop antwoordde Stuiver dat hij zich even terug wilde trekken om zich te beraden over mijn verzoek. Zo geschiedde en weg was Stuiver. Tien minuten later was hij terug om de zaal iets mede te delen waar ik in elk geval niets van begreep, maar het klonk goed. Hij citeerde artikel 288 van het Wetboek van Strafvordering. Om kort te gaan, bleef hij bij zijn standpunt om mij de getuigen te weigeren. Vervolgens begon hij uiteen te zetten dat het niet de bedoeling was om de zaak Vaatstra over te doen en dat in deze zaak een dader onherroepelijk veroordeeld was, met een onomstotelijke DNA match en dito bekentenis. Met andere woorden, wat ik ook heb gezegd, het is achteraf toch niet de waarheid gebleken, ik heb dus smaad gepleegd en om het tegendeel te bewijzen moeten de getuigen dus worden afgewezen. Natuurlijk wist ik dat deze kaart gespeeld ging worden, dus deelde ik Stuiver mede dat ik hem bij deze wraakte. Ik motiveerde dit ongeveer als volgt: De veroordeling van Jasper Steringa heeft niets met deze zaak te maken. Ook al zou

hij Marianne tien keer verkracht hebben en 10 keer de keel hebben doorsneden, dan nog dient u te oordelen of ik van hetgeen ik publiceerde over Jano Hassan en Dick Sletering, te goeder trouw mocht aannemen als de waarheid. Want mijn vermeende delicten zijn gepleegd ver voordat Jasper Steringa veroordeeld werd als de zogenaamde dader. De veroordeling van Jasper Steringa heeft derhalve niets te maken met het feit dat u mij deze getuigen niet gunt, en daarmee niet het recht op een toereikende verdediging. Hierbij mag men in aanmerking nemen dat ik als één van de weinigen, behoudens de moordenaars zelf en sommige lieden binnen het OM, weet dat Jasper Steringa deze moord niet gepleegd heeft. Daarom weet ik ook dat Stuiver een kulargument naar voren brengt om mij deze getuigen te weigeren. De eerste wraking is een feit, de zitting wordt geschorst en nu is het wachten op het oordeel van de wrakingskamer, die wonderwel binnen een uur bijeengeroepen gaat worden. Als intermezzo nog een getuigenverklaring: In het jaar 1999 was ik in dienst van het COA als beveiliger van het AZC Kollumerland. In die hoedanigheid kende ik vrijwel alle bewoners van het AZC. Zo ook Ali Hassan, Feik Mustafa en Jano Hassan. Na de moord op Marianne Vaatstra heb ik Ali Hassan niet meer op het AZC Kollumerland gezien. Op maandag 3 mei 1999 was ik samen met een agogisch medewerker en directeur Louis Uijl aanwezig bij de uitzetting van Feik Mustafa. Wij hebben Feik Mustafa op een taxi gezet. Later kwam directrice Nettie Groenveld er ook bij. Mijn collega vroeg nog aan de heer Uijl: Waarom moet Feik weg? De heer Uijl antwoordde: Hij is zijn leven hier niet meer zeker. Ik vroeg daarop: Waar gaat hij heen? De heer Uijl antwoordde: Hij gaat naar Musselkanaal. Destijds was Feik 17 of 18 jaar oud. Niet zoals het OM beweert 15 jaar oud. Mijn broer speelde met Feik in hetzelfde voetbalteam. Feik was daar keeper en Ali kwam elke zaterdag naar de wedstrijd kijken. Zodoende hebben mijn broer en ik vaak met Feik en Ali in de auto gezeten om hen mee te nemen naar de wedstrijd. Van mijn broer en de eerder genoemde agogisch medewerker heb ik begrepen dat Feik nooit een wedstrijd heeft gemist, behalve op zaterdag 1 mei, de dag van de moord op Marianne. Feik was een bijna onafscheidelijke metgezel van Ali Hassan. Jano Hassan was daar ook vaak bij. Ali Hassan was klein en gezet, maar ook gespierd en sportief. Ali droeg vaak een trainingspak. Hij deed veel aan boksen en aan fitness. Vrijwel dagelijks was hij in de fitnessroom te vinden. Ali was een kop kleiner dan ik, ik schat dat hij nog kleiner dan 1,70

meter was. Mij is ook nooit bekend geweest dat Ali Hassan een hartprobleem had of een hartoperatie moest ondergaan. Op een gegeven moment werd Ali Hasssan door Justitie als hoofdverdachte aangemerkt voor de moord op Marianne Vaatstra. Ook werd Mohammed Akbari gezocht in verband met de moord. Van deze Akbari weet ik dat hij niet bevriend was met Ali Hassan en ook al ruim voor de moord niet meer op het AZC woonde. Mij is ook bekend dat mijn toenmalige collega Jacob Hoeksma de maker is van de zogenaamde opsporingsfoto van Ali Hassan, die Justitie een pasfoto noemt als ware deze afkomstig uit zijn AZC dossier. Hij heeft deze kleurenfoto van Ali gemaakt in de kantine van het AZC en in 1999 aan de politie overhandigd, nog voordat Ali Hassan als hoofdverdachte werd aangemerkt. De foto is als opsporingsfoto tot pasfoto-formaat bijgesneden en in zwart/wit verspreid. Later kwam het bericht dat Ali Hassan in Turkije was gearresteerd. Toen ik kort daarop TV beelden van deze man zag, wist ik meteen dat dit een heel andere Ali Hassan was. De gearresteerde man op TV ken ik niet en ik hem ook nooit gezien op het AZC Kollumerland. Ook mijn collega’s van destijds kenden hem niet. Ik ken ook niemand die hem wel herkent. Deze man is veel groter, slanker en verzorgder dan de Ali Hassan die ik kende als bewoner van het AZC Kollumerland, als de vriend van Feik Mustafa en Jano Hassan. Ik heb hierover meer dan eens verklaringen afgelegd bij het recherche-team dat de zaak Vaatstra onderzocht. Zowel Feik Mustafa al Jano Hassan moeten ook weten dat in Turkije een verkeerde Ali Hassan is gearresteerd. Als Wim Dankbaar beweert dat Jano Hassan een goede bekende is van de destijds gezochte Ali Hassan, kan ik bevestigen dat hij op dat punt in elk geval de waarheid spreekt. Ik ben bereid om daarvan voor hem onder ede te getuigen. Aldus naar waarheid opgemaakt, onderteken ik deze verklaring. Ook deze getuigen zijn psychisch gestoord volgens Stuiver. Want als Wim Dankbaar een psychologisch onderzoek moet ondergaan, dan moeten ook de getuigen op wiens verhalen hij zijn lulkoek baseert, een steekje los hebben, nietwaar? Weet u wat ik denk? Dat Stuiver zijn achternaam moet laten veranderen in Cent.

Wat kunnen schattige meisjes als Ana van Es en Judith Konijn toch vilein zijn. In plaats dat Ana verslag doet van hoe deze rechter consequent een verdachte zijn verdedigingsmiddelen ontnam, schrijft ze liever dat de rechter meent dat de verdachte van lotje getikt is. Wat niet meer dan een trap na is van een slechte verliezer. De redactie van Eén Vandaag moet psychiatrisch worden onderzocht, want ook zij vertelden dat het OM de verkeerde Ali Hassan heeft opgepakt. In de navolgende pauze sprak ik onder meer met Koos van Woudenberg die mij allerlei adviezen gaf. Maar ook met Ana van Es van de Volkskrant. Zij was in gesprek met Klaske over Joris Demmink. Ik probeerde haar uit te leggen waar het in deze rechtszaak om ging: Het feit dat Justitie in 1999 een verkeerde Ali Hassan heeft opgepakt, om te verhullen dat Justitie de juiste Ali Hassan stiekem naar Noorwegen heeft gesluisd. En dat de enige die dit gedaan kan hebben, Joris Demmink was. Ana bleek dat niet zo interessant te vinden, want er was nu toch een dader opgepakt die de moord bekend heeft? Ik zei haar dat dit wel zo was, maar dat deze dader de moord niet heeft gepleegd en dat ik dit zeker weet. Hoe wist ik dat, wilde Ana weten. Ik zei haar dat ik dat in dit stadium niet kon zeggen, maar ergens in de toekomst wel. Dat vond ze maar flauw van mij. Ze moest wel bewijzen hebben. Toen zei ik dat ze als ze haar verstand gebruikte het zelf ook al kon nagaan. Ik vertelde haar over de lekke band van Spencer, die Henk Mous in zijn requisitoir bevestigt en ik vroeg haar hoe groot zij de kans acht dat Spencer Marianne midden in de nacht 10 kilometer naar huis wilde fietsen op een lekke band en weer 10 kilometer terug naar huis op diezelfde lekke band, de eerste 5 kilometer naar Buitenpost met Marianne achterop. In plaats van de door hem beloofde taxi voor Marianne te bestellen. Ana’s mooie koppie bleek niet zoveel hersencapaciteit te bevatten, want zij opperde dat dit best mogelijk is. Zelf had ze ook wel eens ettelijke kilometers op een lekke band gefietst, dus het kan wel! Aldus Ana. Of dat ook 10 kilometer met iemand op de bagagedrager was, heb ik maar niet gevraagd. Vervolgens vertelde ik haar dat uit het proces verbaal van het onderzoek van de plaats delict, blijkt dat er geen bloed is gevonden op het gras onder Marianne’s snijwond in de hals. Maar dat bloed zakt toch weg in de grond?, wierp Ana tegen. Ja dat zal wel, zeg ik, maar dan nog wil je als forensisch rechercheur weten of de moord op die plek is gepleegd of ergens anders. Dus neem je monsters van het gras en de grond onder haar wond. Uit het proces verbaal blijkt dat er op die plek geen bloed is gevonden. En sterker nog, dit is in de uitzending van Peter R. de Vries van vorig jaar, die in opdracht van het OM is gemaakt, nog bevestigd. Het werd zelfs gebracht als een primeur die nooit eerder bekend is gemaakt. Volgens Peter (en dus volgens het OM ) was het wurgen de doodsoorzaak, want tijdens het doorsnijden van de keel was zij niet meer in leven en was haar bloedsomloop gestaakt. Waarom? Omdat er geen bloed is gevonden op de plaats delict. Dit was in de uitzending van vorig jaar nog de conclusie van het OM. Geen bloed! Dit past bij het scenario (dat ik ken als de waarheid) dat ze elders door asielzoekers is vermoord en haar lijk in het weiland is gedumpt.

Maar dit past niet meer bij het kletsverhaal van Jasper, want die fantaseert dat hij Marianne’s bloed hoorde stromen toen hij haar de keel doorsneed. Dus past Henk Mous de door het OM vastgestelde feiten aan op de valse bekentenis van Jasper. En is er opeens sprake van “massaal bloedverlies” en een grote “plas bloed”. Ik vroeg Ana of zij het requisitoir wel gelezen had? Nee, zei ze. Welnu, het wilde er nog steeds niet in bij Ana dat Jasper en het OM een ordinair potje hebben staan liegen. En nu moest ze even dringend iets anders doen. Weg was Ana. Dus kwam ik er niet aan toe om haar te vertellen dat uit het PV ook blijkt dat Marianne’s broek helemaal schoon was, en met name op de knievlakken geen modder, vuil of groene grasafdrukken zijn gevonden. Inmiddels heb ik dat wel aan Ana gemaild. Dat is toch wel erg knap van Marianne om haar knievlakken schoon te houden als ze Jasper op haar knieën heeft moeten pijpen. In een volgende email zal ik Ana ook nog even vragen of zij de piemel van haar verkrachter eraf zou bijten. Na enige tijd was er een wrakingskamer bijeengeroepen. Deze bestond uit drie vrouwelijke rechters. Tijdens deze zitting herhaalde ik mijn wrakingsgrond dat ik mij niet door een rechter laat berechten, die mij de correcte en cruciale verdedigingsmiddelen ontzegt, zoals het horen van getuigen. De wrakingskamer trok zich even terug, en kwam na een paar minuten terug met de melding dat ze mijn wrakingsgrond niet ontvankelijk verklaarden. Welke lulkoek werd gehanteerd om dit te motiveren, weet ik niet eens meer. Het resultaat was in elk geval dat ik werd opgezadeld met dezelfde rechter. De tweede zitting na de eerste wraking begint. Rechter Stuiver doet verslag van de aangifte van Jano Hassan. Hij benadrukt met name hoezeer Jano door mij in zijn persoonlijke levenssfeer is aangetast, en dat het mij geen reet kan schelen dat ik Jano’s leven heb moeilijk gemaakt. Met geen woord rept hij over hoezeer Jano en Feik, Isabella in haar persoonlijke levenssfeer hebben aangetast, hoewel dat allemaal in het strafdossier staat, dat Stuiver later moest toegeven gelezen te hebben. Stuiver leest onder meer de versie van Jano voor dat ik hem heb gebeld en gesteld zou hebben dat hij de neef van Ali Hassan is. Ook stelt hij dat de aangifte van Jano op 15 december 2011 is gedaan. Uiteindelijk krijg ik dan het woord om te reageren op de oratie van Stuiver die met name ten doel had om thuis te brengen hoe vreselijk ik de arme Jano door de mangel heb gehaald. Ik begon met te zeggen dat het niet zo is dat mijn voornaamste doel is om Jano Hassan het leven zuur te maken, hem in zijn persoonlijke levenssfeer te raken, of wat dan ook. Jano is een in de Nederlandse samenleving geïntegreerde asielzoeker, een fysiotherapeut, met een

vrouw en een zoontje, die hij als trotse vader op zijn Facebook pagina laat zien. Ik zou eigenlijk tegen Geert Wilders willen zeggen: Zo kan het ook! Maar toch kan ik het verhaal van Isabella ook niet negeren. Zij zegt namelijk dat ze Jano en de “kleine, vieze, rot Ali” (haar woorden) in het gezelschap van Jano heeft gezien in het voorjaar van 2009. En dat zij op Koninginnedag 2009 door Jano is gebeld met het voorstel om een afspraakje te maken voor later in de nacht na twaalf uur. Omdat ik Isabella heel hoog heb zitten, kan ik moeilijk geloven dat zij dit verzint. Zeker niet, nadat ik weet dat zij ook de waarheid heeft verteld over de doodsbedreiging van Feik aan haar adres, drie dagen na de moord op Marianne: Als jij niet stopt met praten, word jij ook vermoord! Als Jano zo graag wil aantonen dat ik smaad en laster jegens hem pleeg, dan zou hij eigenlijk eerst aan Justitie moeten vragen of ze even Isabella onder handen kunnen nemen teneinde haar “leugens” te ontkrachten. Terug naar de zitting: Ik meldde Stuiver dat de aangifte van Jano weliswaar ondertekend is met een datum van 15 december 2011, maar dat het proces verbaal begint met een datum van 15 december 2012. Dat is een jaar later dan de werkelijke datum. Bovendien wordt gemeld dat dit een zaterdag was, wat volgens de kalender 2012 ook inderdaad zo is. De werkelijke datum van de aangifte was donderdag 15 december 2011. Hoe kan het zijn dat een agent zo’n domme fout maakt en een aangifte een jaar in de toekomst dateert? Rechter Stuiver wist het antwoord niet, maar vond toch dat de datum onderaan het proces verbaal maatgevend was. De officier van justitie, mevrouw Fahner, kon de oorzaak van deze fout later uitleggen. Voorlopig hield zij zich wijselijk stil. Eerst maar even een reactie van Hans Mauritz op de trollensite van Swapichou: Onder de posting van teigertje hieronder van oktober 31, 2013 om 08:23 en verder zie ik geen link met ‘beantwoorden’. Vandaar maar even hier. Opmerkelijk dat wanneer je hier iemand van repliek dient (een link naar het onomstotelijke bewijs dat de beschuldiging door teigertje aan mijn adres uit de lucht is gegrepen) dan ga je er aan. Teigertje, met mijn hoor en wederhoor aan de heer Van Rooij (toen nog niet publiekelijk) heb ik 2 jaar gewacht. In die tijd had van Rooij mij in het publieke domein zwaar belasterd (in kranten hier in het zuiden en op internet) Op een gegeven moment was niet alleen de maat vol maar werd het tijd om mezelf tegen deze laster te verdedigen. Dat was de volgorde. In rechte is daarenboven vast komen te staan (door de leider van het rechercheteam bevestigd): “We wisten dat er een opdrachtgever was (een andere dan de huidige hoofdverdachte, red) en ook een uitvoerder (wederom een andere dan de huidige hoofdverdachte, red) maar we konden het niet rond krijgen”. Van Rooij wist dat ook maar wenste liever de vierde verdachte (feitelijk nummer 6

in de rij, de drie maal vrijgesproken Betty B .) aan te pakken omdat in het geval de werkelijkheid bloot zou komen te liggen zulks Tinka verder zou incrimineren en criminaliseren. Dat zij tot drie maal toe een Turk had geript en dat hijzelf, Cees van Rooij, zijn eigen dochter op het criminele pad had gefaciliteerd. En hoe! Gewoon ‘De Oordopjesmoord’ lezen en de bewijzen ervan komen tot u. Als ik met een overtuigende link (bewijs) kom, ben ik er dan doekjes omheen aan het winden? Wij dachten van niet. De conclusie dat ik mijn ‘werkterrein’ naar het noorden zou hebben verplaatst slaat natuurlijk ook nergens op. Immers, dat is enkel vanwege het feit dat de klagers van Wim Dankbaar daar wonen. Maar dat weet jij natuurlijk ook wel. Opmerkelijk is evenwel dat hier op dit forum Dankbaar rücksichtslos wordt belasterd maar hetzelfde hem wordt verweten. De verbetenheid en het obsessieve gedrag dat jullie Wim verwijten spat hier van de pagina’s af. Nu vanuit hier richting Wim. Dat Wim de rechter gewraakt heeft is volstrekt logisch. Waren jullie erbij? In welk land leven wij als een verdachte op een dergelijke wijze in zijn verdediging wordt geschaad zoals bij Wim gebeurde. Het ging er niet om de zaak Vaatstra te ‘heropenen’. Wim kan met bewijzen (lees: getuigen, meer dan tien in getal) aantonen dat hij de waarheid heeft gesproken over Jano Hassan. Dat is evident omdat eerstens vast dient komen te staan of Wim’s beweringen op de waarheid of op een leugen berusten. Hoewel overigens ook de waarheid laster op kan leveren is deze vaststelling van belang voor secundaire overwegingen als ‘waren ook andere wegen te bewandelen geweest om e.e.a. te communiceren’ dan wel een beoordeling van e.e.a. in termen van proportionaliteit. Jullie zijn toch niet zo dom dat jullie niet snappen dat het OM die getuigen coute que coute niet wil horen. Het zou een bom leggen onder de Vaatstra-zaak. Dat wel ja. En, willen jullie in een land leven waar een teamleider van het Team Grootschalig Optreden (Breda) PV’s vervalst? Dit is aangetoond in een civiele procedure tegen mij aangespannen door dezelfde teamleider. Ook die procedure heb ik gewonnen. Ook een gevalletje smaad waarbij nota bene de Politie Midden- en West-Brabant was gevoegd om te kunnen procederen op ons aller kosten. Beide partijen, zowel de leider van het onderzoeksteam als het corps, hebben eieren voor hun geld gekozen door op een comparitie aan te sturen omdat anders vergelijkbare malversaties aan het licht zouden komen zoals bijvoorbeeld in de zaak van ‘de zes van Breda’ (de moord op Oma Mok) en de zaak Hagemann. Maar ja, dat weten jullie, gelijkgestemden alhier, allemaal niet zoals jullie ook niet de in’s en out’s van de zaak Vaatstra kennen. Willen jullie in een land leven waarin een verdachte omwille van een dubbele wraking van de rechter (we moeten de ongetwijfeld hilarische motivering nog even afwachten) wordt gepsychiateriseerd? Waar ze je proberen voor ‘gek’ te verklaren als je het niet met de werkwijze

van Justitie of het OM eens bent ook al heb je daar voor valide argumenten? Noord-Korea, China en het Rusland van Poetin en enkele voorgangers, is dat het voorland dat u wenst? Ik besef dat elk argument mijnerzijds alhier dient te worden beschouwd als het werpen van paarlen voor de zwijnen en weet me verzekerd van een aanstondse lawine waarin niet op de bal maar – zoals immer alhier – op de man wordt gespeeld. Inhoudelijk reageren a.u.b. en anders je PC uit het raam flikkeren en iets anders gaan doen. Het is redelijk weer vandaag. Wacht liever het boek af, is mijn welgemeende advies. Ik ging voort met mijn reactie op wat de rechter had voorgedragen. Ik toonde hem de tweede dossiers, van Sletering en Jano, en vroeg hem of hij deze had gelezen. Dit bevestigde hij. Hij had alle stukken gelezen, ook mijn artikelen. Onder meer had hij uit de aangifte van Jano voorgelezen dat ik tegen Jano heb gezegd: “Jij bent de neef van Ali Hassan?”. Ik meldde dat dit foutief in de aangifte staat. Ik heb Jano gevraagd: Ben jij de neef van Ali Hassan die gezocht werd voor de moord op Marianne Vaatstra? Dit ontkende hij, maar hij wist wel wie ik bedoelde, want hij zei dat Ali Hassan in Turkije is opgepakt, maar dat hij deze man niet kende. Dat zal best, zei ik, want dat was de verkeerde vent, maar de echte Ali Hassan ken jij toch wel? Nee, ook niet, antwoordde Jano. En Feik Mustafa, ken je die wel? Aarzelend gaf Jano toe dat hij die wel kende. Vreemd, want Ali was een soort lijfwacht voor Feik. Als je Feik kent, ken je Ali ook. En Isabella? Weet je wie dat is? Isabella, wie is dat ook weer? dacht Jano hardop. Toen wilde Jano weten of ik van de politie was, waarop ik zei dat ik een burger ben die onderzoek doet in de zaak Vaatstra. Jano meldde dat hij me dan geen verantwoording schuldig was en wilde het gesprek afbreken. Maar ik kon nog zeggen dat ik een nieuw stuk had geschreven dat ik hem in het kader van wederhoor wilde voorleggen. Een adres of emailadres wilde Jano mij niet geven. Dan zal ik het moeten publiceren zonder jouw commentaar. Doet u maar! zei Jano. Ook corrigeerde ik de aangifte op het punt dat ik Jano gebeld had. Ik had zijn werkgever verzocht mij terug te bellen, wat hij daarna ook deed. Ik heb hem na dit gesprek nog wel eens geprobeerd te bellen, maar bij die gelegenheden toonde Jano altijd vluchtgedrag. Zijn werkgever liet mij zelfs weten dat Jano niet naar zijn werk kwam omdat de werkgever hem had gezegd dat ik rond vier uur terug zou bellen. Het komt wat vreemd over dat iemand goedkeuring geeft voor een publicatie waarvan hij weet dat die niet lovend zal zijn en dan pas ruim een jaar later aangifte doet. Lichtelijk geërgerd vroeg ik de rechter waarom hij in aanvulling op mijn verhoor door de politie, niet heeft gemeld dat ik diezelfde dag een mediation voorstel aan de politie en hoofdoffcier Bronsvoort heb gedaan, dat ook in het dossier is terug te vinden:

From: Wim Dankbaar Sent: donderdag 2 februari 2012 To: ‘[email protected]’ Cc: ‘Maaike Terpstra’; ‘[email protected]’ Subject: FW: Aanbod Geachte mevrouw Bronsvoort, Ik stel voor dat u dan de politievrouw bent in het onderstaande voorstel. Laten wij gedrieën om de tafel gaan zitten. Jano, u en ik. Dan hebben we het meteen helder! Wim PS: Luistert u ook even naar dit gesprek: http://jfkmurdersolved.com/audio/nienke.mp3 From: Wim Dankbaar Sent: donderdag 2 februari 2012 To: ‘Hoogewerf, LEW (Lisette)’ Subject: Aanbod Beste Lisette, Ik wil Jano ook wel aanbieden om in het bijzijn van politie een geprek te hebben, waarin alles besproken kan worden. Zijn bezwaren, mijn stellingen, e.d. Zeg maar een soort mediation. Kan proces verbaal van worden opgemaakt, dan kan het OM op basis daarvan wellicht nog beter besluiten al of niet tot vervolging over te gaan. Mvg Wim Dankbaar Ik voerde aan dat ik het merkwaardig vind dat het OM mijn aanbod om een rechtszaak te besparen en geen onnodig werk te verschaffen, compleet heeft genegeerd (zoals mevrouw Bronsvoort altijd doet met mijn bewijzen), maar na anderhalf jaar toch nog eens besluit om tot vervolging over te gaan, en wel op het moment dat een veroordeelde dader “in de knip” zit. Niet geheel toevallig in mijn ogen. Door op mijn aanbod in gaan, had het OM mij anderhalf jaar geleden al aan het verstand kunnen peuteren dat wat ik over de arme Jano schrijf, niet waar is. Voor de gevorderden is het natuurlijk wél volledig begrijpelijk waarom Bronsvoort dit voorstel moest negeren. Zij wil immers niet horen dat Jano de juiste Ali Hassan kent, en dat dat niet de man is die in Turkije is opgepakt. Vandaar dat Jano ook zo angstvallig is vermeden in het rapport ‘Onderzoek Ali H.’, dat concludeerde dat de juiste Ali Hassan in Turkije is gearresteerd.

Vervolgens tekende ik bezwaar aan dat de veroordeling van Jasper Steringa door de rechter als argument wordt gebruikt om te suggereren dat ik smaad heb gepleegd. In de eerste plaats omdat mijn vermeende delicten zijn gepleegd ver voordat Jasper Steringa in beeld kwam. De rechter dient te toetsen of ik te goeder trouw mocht aannemen, onder de toen geldende omstandigheden, dat het gepubliceerde de waarheid was. Daarnaast dient hij te toetsen of het gepubliceerde een algemeen publiek belang dient, en/of dat belang het individuele belang van de getroffene overstijgt. In feite zegt de rechter: Jasper Steringa heeft de moord gepleegd, dus wat u daarvoor heeft geschreven in de richting van een ander scenario, is sowieso lulkoek! Nu zal ik nooit geloven dat Jasper Steringa de moord heeft gepleegd, niet omdat ik in een tunnelvisie zit, maar omdat ik weet dat hij het niet gedaan heeft. Maar los daarvan voerde ik een tweede argument aan waarom de veroordeling van Jasper niet als reden mag gelden voor smaad. Dat Jasper de moord gepleegd zou hebben is slechts een juridische waarheid. Wat mij interesseert is de echte waarheid. De juridische waarheid kan veranderen, de echte waarheid niet. Die kan wel verborgen blijven of in de doofpot gestopt worden. Als voorbeelden dat de juridische waarheid 180 graden kan veranderen gebruikte ik de Schiedammer Parkmoord, Lucia de Berk, de Twee van Putten, Ina Post en straks ook de Zes van Breda. Het is overigens grappig dat de griffier in het proces verbaal mij het volgende citaat toedicht: “Ook daar zijn fouten gemaakt”. Dit heb ik nooit gezegd, want ik zal bewuste manipulaties en vervalsingen nooit ‘fouten’ noemen. Hieruit blijkt dat de griffier ook met het OM-sop is overgoten, want als de misdrijven van het OM aan het licht komen, worden het altijd ‘fouten’ genoemd. Wat zij opschreef was niets anders dan de wens die de vader van de gedachte is. Maar zeker niet mijn woorden. Vervolgens gaf ik de rechter een voorbeeld: In de Puttense Moordzaak is het inmiddels de juridische waarheid dat Ron Pieper de moord op Cristel Ambrosius heeft gepleegd. Stel dat hij deze moord aan mij bekend had toen de twee van Putten nog voor die moord veroordeeld waren. Vervolgens loop ik met die kennis naar de politie, maar die doet er niets mee. Ik publiceer dan een verhaal over Pieper’s bekentenis en Pieper klaagt mij aan voor smaad. Dan zegt rechter Stuiver: Die aanklacht van meneer Pieper voor smaad is gegrond, want de Twee van Putten hebben die moord gepleegd en zijn daarvoor veroordeeld. Ik zei nog dat ik dat een kul-argument vond, maar dat is niet in het proces verbaal opgenomen. Vervolgens gaf ik nogmaals duidelijk te kennen dat ik weet dat asielzoekers deze moord hebben gepleegd, maar op dit moment niet wil zeggen hoe ik dat weet. “Ik heb dus kennis van een misdrijf, maar ik kan er niet mee naar de politie, omdat deze de zaak niet wil oplossen, maar in de doofpot stopt”. Deze zin is enigszins anders in het proces verbaal neergezet, waarmee de strekking verloren gaat. Er mag natuurlijk geen aanleiding zijn dat ik morgen

door Henk Mous of Cor Reijenga wordt gebeld met de vraag: O ja, mijnheer Dankbaar? Zit het anders dan onze huidige juridische waarheid? Wij zijn zeer geïnteresseerd! Stuiver zat inmiddels toch wel aandachtig te luisteren. Hij vind me blijkbaar wel een gek, maar dan toch een fascinerende gek. Omdat het OM deze zaak in de doofpot moet houden met Jasper als loden deksel, zo verzekerde ik hem, moet ik in deze schijnvertoning ook de mond gesnoerd worden. Het begint steeds meer te lijken op een één-tweetje tussen de officier en u. Uw schijn van partijdigheid neemt alleen maar toe, want u blijft mij de essentiële mogelijkheden ontzeggen om de waarheid aan te tonen. Dat kan ik aan de hand van getuigen, die u mij weigert. U ontneemt mij dus de middelen om mijn onschuld aan te tonen. Maar goed, ik doe nog wel even mee aan deze poppenkast, want ook zonder getuigen kom ik al een eind. Jano geeft mij immers in zijn eigen aangifte al gelijk. Hij zegt dat hij Ali kent! Op 5 juli 1999, zo blijkt uit een rapport van die datum door een AZC beveiliger, kwam Jano bij een AZC medewerker met de vraag waarom de politie hem wilde horen in verband met de moord op Marianne. Hij was er niet toen de politie kwam, maar die zou twee dagen later terugkomen. De caravangenoot van Jano (ene Salh Dawed) had in de nacht van de moord 5 keer naar een mobiele telefoon gebeld die inmiddels was opgeheven. Zoals ik het begrijp, is de politie inderdaad teruggekomen en heeft Jano en zijn caravangenoot gehoord. Zaya Benjamin deed daarbij dienst als tolk. Zaya Benjamin was weer de caravangenoot van Ali Hassan. Alleen dit gegeven zegt al heel veel. Jano kende Zaya Benjamin wel, maar de man die Zaya’s caravangenoot was, Ali Hassan, weer niet. Of althans niet van achternaam (die toevallig dezelfde achternaam is als de zijne). Jano zegt wel te weten dat Ali uit Irak kwam, maar weer niet of hij net als hij, een Koerd was. Meer dan 5 keer is hij samen met Ali en Feik naar voetbalwedstrijden meegenomen, maar Jano weet nog steeds niet dat Ali een Koerd is en dezelfde achternaam als hij heeft. Doei! Ik vertel de rechter dat de aangifte van Jano in elk geval duidelijk maakt dat hij Ali Hassan kent. Hij weet dus ook hoe hij eruit zag en hoe groot hij was. Wat dat betreft bewijst Jano dus al dat ik op dat punt niet lieg, maar de waarheid spreek. Hoe kan dit nu smaad opleveren? Mevrouw Fahner, die Jano verdedigt, weet dus alleen al uit het dossier dat ik de waarheid sprak. En nog weigert zij Jano te vragen: Hebben wij de verkeerde Ali Hassan opgepakt, zoals Dankbaar ook beweert? Die vraag moet koste wat kost vermeden worden, omdat het één tot het ander leidt. Als het OM de verkeerde man heeft opgepakt, waar is de juiste man dan gebleven? Ik vertel de rechter dat ik daar ook het antwoord op heb: Die is door Justitie zelf in het weekend van de moord stiekem via het grenshospitium Amsterdam naar Noorwegen uitgezet. Een ongekend

ambtsmisdrijf! Ook daar heb ik mevrouw Bronsvoort (met CC’s aan de ouders van Marianne) de bewijzen voor gegeven: From: Wim Dankbaar Sent: donderdag 2 februari 2012 To: ‘[email protected]’ Cc: ‘[email protected]’; ‘Maaike Terpstra’ Subject: Nog meer relevante informatie! http://jfkmurdersolved.com/audio/lex.mp3 Wee uw gebeente als deze vrouw ook maar enige sancties treft! Ik houd u dan persoonlijk verantwoordelijk! Ik geef u deze informatie omdat het MIJN BURGERPLICHT is! Het is UW plicht om er wat mee te doen! Wim Hoe veelzeggend is het dat ook dit door Bronsvoort is genegeerd? Hier krijgt ze een gesprek met een justitiemedewerkster die in geuren en kleuren vertelt hoe Ali onder afwijkende omstandigheden bij het Grenshospitium werd aangeleverd door twee Friese politieagenten, en de volgende dag letterlijk was “gevlogen”. Maar Bronsvoort stuurt me niet eens een bedankje voor de tip. Ook geen terugmelding dat ze de tip zal laten onderzoeken. Niets! Helemaal niets! Uiteindelijk zal rechter Stuiver vinden dat niet Bronsvoort een steekje los heeft, maar ik! Hoezo doorgestoken kaart? Deze rechter voelt zich zo beledigd door mijn dubbele wraking, dat hij niets beters kan dan suggereren dat ik gek ben. Ik vraag hem nog: Durft u hier de proef op de som te nemen? Durft u mevrouw Fahner hier en nu te vragen of zij aan Jano wil vragen of de juiste Ali Hassan is gearresteerd? Hij wendt zich tot officier Fahner, die desgevraagd meedeelt dat Jano hier vandaag niet als getuige zit, maar als benadeelde partij. Zij ziet geen aanleiding om deze vraag aan hem te stellen. En rechter Stuiver gaat daarmee akkoord. Hoezo geen één-tweetje? Ik mag niet eens mijn aanklagers als getuigen horen, want dat heeft geen verdedigingsbelang, volgens Fahner en Stuiver. Nu ben ik klaar met de farce en deel Stuiver mede dat als hij mij getuigen blijft weigeren, ik hem weer zal wraken. Hij vertelt mij dat de getuigen al eerder waren afgewezen en dat ik hem niet op dezelfde grond kan wraken. Ik moet dan met nieuwe gronden komen. Hierop mag ik even overleggen met een aantal medestanders en wordt de

zitting kort geschorst. Bij terugkomst deel ik hem mede dat ik hem een tweede keer wraak omdat hij mij elk correct verdedigingsmiddel ontneemt om mijn onschuld aan te tonen en zijn vooringenomenheid wordt versterkt door het feit dat hij deze zaak toch wil blijven doen ondanks een eerdere wraking en het feit dat wij elkaar overduidelijk niet liggen. En dat ik daarom een andere rechter wil. Hierop wordt de zitting geschorst om een nieuwe wrakingskamer bijeen te roepen. De tweede wrakingskamer was weer vrij snel bijeengeroepen. Inmiddels liep het wel tegen vieren. Dit keer waren het drie mannelijke rechters. De voorzitter was een goedmoedig ogende man. Deze man was een vriendelijke versie van Walter, de buikspreekpop van Jeff Dunham. Verdomd, zei Hans, ja, daar leek hij op. Van tevoren was mij medegedeeld dat ik ook de wrakingskamer zelf kon wraken in het geval zij hun collega bleven steunen in zijn partijdigheid. Maar dat moest ik wel voor de uitspraak doen. Anders was het te laat. Je voelt zelf wel welke kant het uitgaat voordat hij uitspraak doet, aldus mijn adviseurs. Eerst moest ik mijn tweede wrakingsverzoek weer toelichten. Ik vertelde nogmaals mijn drie redenen. Ten eerste bevestigt rechter Stuiver zijn vooringenomenheid door alleen maar dingen uit het dossier te pikken die negatief op mij afstralen. Ten tweede weigert hij mij een cruciale getuige, één van mijn aanklagers, Jano Hassan, die nota bene in de zaal aanwezig was, en ten derde wil hij ondanks dat het overduidelijk is dat hij mij een brutale vlegel vindt en ik hem ook niet mag, tóch deze zaak blijven doen na een eerdere wraking. Ik vertel de voorzitter dat het natuurlijk geen compliment is voor een rechter om beticht te worden van partijdigheid, nog minder als dat niet één maar twee keer gebeurt. Ik kan toch moeilijk veronderstellen dat dit de objectiviteit van Stuiver jegens mij, zo die al bestond, vergroot. Want rechters zijn ook net mensen. Ik snap wel wat er hier vandaag gebeurt. Rechter Stuiver moet mij vandaag nog veroordelen. Vandaar ook dat die wrakingskamers in allerijl bijeengeroepen worden. Want dan kan het OM er vanmiddag nog een berichtje uitgooien naar alle persbureau’s: Wim Dankbaar veroordeeld voor smaad en laster! Joechee! En dan gaat het opeens wél over de Vaatstra zaak. De boodschap van het OM: Shut the hell up! Vervolgens werd Stuiver om een reactie gevraagd. Die herhaalde nog eens dat getuigen niet mijn verdedigingsbelang dienden, alsmede dat hij “vanuit zijn professie” niet partijdig kon zijn. Wat een gotspe! dacht ik. De rechters trokken zich terug voor beraad en waren vrij snel weer terug. De vriendelijke versie van Walter begon met te zeggen dat hij één van mijn drie gronden niet ontvankelijk vond, maar in de andere twee kon hij zich meer vinden. Dit lijkt zowaar wel de goeie kant op te gaan, dacht ik. Hij maakte in elk geval ook een opmerking dat de wet niet vereist dat verdachte en rechter elkaar moeten liggen. Een waarheid als een koe, maar in de praktijk is dat natuurlijk wel van invloed op de beoordeling van de rechter. Want zoals gezegd, dat is

ook een mens waar voedsel ingaat en poep uitkomt. Net of het een goed idee is om Micha Kat door Westenberg te laten berechten. Of Joris Demmink door Harm Brouwer. Het zou zomaar kunnen in onze huidige rechtsstaat. Ondanks de aardige inleiding bleek die vooral bedoeld om me om de tuin te leiden, want voor ik het wist had de voorzitter al mijn drie wrakingsgronden onontvankelijk verklaard en was Stuiver andermaal gered door zijn collega’s. Derhalve was ik ook te laat om de wrakingskamer te wraken, want dit moet voor de uitspraak gebeuren. De poppenkast moest dus gewoon doorgaan met dezelfde rechter, die gelukkig vanuit zijn professie niet partijdig was, zo wist ik mij verzekerd. De hele santemekraam verplaatste zich weer van de wrakingskamer naar de aangrenzende rechtszaal. Inmiddels had ik aardige trek gekregen en enigszins chagrijnig nam ik voor de derde keer plaats achter het beklaagdentafeltje. De derde zitting bleek echter zeer kort te duren. In twee zinnen hamerde Stuiver af. Hij verwees de zaak door naar de rechter-commissaris en een meervoudige kamer. Had hij dat nu maar meteen gedaan op mijn verzoek in de brief van 1 oktober. Hij schijnt ook nog iets geroepen te hebben over een multi-disciplinair onderzoek, maar dat heeft niemand die ik later sprak opgevangen. Rechtbankverslaggever Chris Klomp in elk geval wel en volgens hem betekent het dat de rechter wil dat ik psychiatrisch onderzocht wordt. Met andere woorden: Hij denkt dat mijn mentale gezondheid niet 100% is. Met deze laatste gedachte slaat hij de spijker op de kop van zijn vooringenomenheid c.q. partijdigheid en bevestigt hij de juistheid van mijn dubbele wraking. Anderzijds bewijst het ook hoe de rechterlijke macht alle middelen uit de kast trekt om mij uit te schakelen, Want O,O, als het eens uit mocht komen dat ik gelijk heb, hoe het Nederlandse volk is belogen en bedrogen, dan zijn de rapen gaar! Ik vertaal het maar zo: Stuiver is een min mannetje, een slechte verliezer met een gekwetst ego, die uit pure frustratie de tegenstander na de verloren wedstrijd een trap tegen de schenen geeft. Maar Chris Klomp, kind aan huis en op jij-basis met half de rechtbank Groningen, dacht daar heel anders over. Nu had hij de negatieve kop die hij zo graag de wereld in wilde slingeren en aan al zijn perscollega’s kon sturen: Wim Dankbaar moet naar de psychiater! Dat hij daarbij mijn woonplaats 200 kilometer verderop situeert, Hoogeveen in plaats van Overveen, bevestigt zijn journalistieke kwaliteit. Chris Klomp vindt het blijkbaar gestoord dat ik gewoon gebruik maak van mijn recht op een eerlijk proces door twee keer een partijdige rechter te wraken, die vanwege de onhoudbaarheid van zijn positie, uiteindelijk niets anders kon dan doorverwijzen naar andere rechters en een meervoudige kamer, precies zoals ik van het begin af aan had gevraagd. Het is

nu wachten op de ongetwijfeld hilarische motivering voor zo’n psychologisch onderzoek. Hopelijk wil Chris Klomp op zijn twitter pagina alvast een voorschotje speculeren. Jano Hassan gehoord over Marianne Vaatstra Posted on 18 februari 2014 door wdankbaar Onderstaand een rapportage over Jano Hassan. Jano is een roepnaam, hij heet officiëel Mohammed, zo wordt hij ook genoemd in het rapportje. Uit deze rapportage blijkt dat op 5 juli 1999 de politie Jano en zijn caravangenoot (ene Sahl Dawed) wilde spreken. Jano was er niet maar Sahl Dawed wel. Deze is door twee rechercheurs bevraagd over zijn mobiele telefoon waarmee in de nacht van de moord 5 keer is gebeld naar een nummer dat inmiddels was opgeheven. Het is natuurlijk heel wel mogelijk dat dit opgeheven nummer van de inmiddels weggesluisde Ali Hassan was. Opmerkelijk is ook dat Zaya Benjamin bij dit gesprek als tolk dienst deed. Zaya Benjamin was een goede vriend van Feik Mustafa (ze waren 1e en 2e keeper in hetzelfde team bij de locale voetbalclub) maar nog veel belangrijker: Zaya Benjamin woonde in dezelfde caravan als Ali Hassan. Hiermee is dus nogmaals aangetoond dat Jano Ali Hassan kende. Bovendien was de politie geïnteresseerd in Jano in verband met de zaak. Let wel, dit speelt zich af op 5 juli 1999. Op dit moment WEET de politie dat Ali Hassan en Feik Mustafa zijn verdwenen! Zie bovenstaand krantenbericht van 22 mei 1999 en onderstaand krantenbericht van 9 juli 1999. Maar het onderwerp Ali Hassan wordt kennelijk niet aangeroerd door de politie, nota bene in gesprek met asielzoekers die Ali en Feik zeer goed kenden. “Weten jullie toevallig waar jullie verdwenen vrienden uit zouden kunnen hangen?” Niets van dat alles!

Sinds het bekend is dat zowel Jano als Feik gewoon in Nederland wonen, is het zeer merkwaardig dat zij niet zijn meegenomen in het onderzoek uit 2011. Het OM heeft immers een zogenaamd ‘uitvoerig’ onderzoek gedaan om het publiek te overtuigen dat destijds in 1999 de juiste Ali Hassan in Turkije is aangehouden. Ik beweer het tegendeel en de waarheid van die bewering kan onder meer door Jano en Feik bevestigd worden. In dit onderzoek is Jano Hassan volledig buiten schot gehouden, ondanks alle aansporingen van mij en Maaike Terpstra om hem in dat onderzoek mee te nemen. Dat is merkwaardig, want als iemand kon zeggen of de juiste Ali is aangehouden, dan was het Jano wel. Hij geeft nota bene in zijn aangifte zelf toe dat hij de gezochte Ali kende en weet dat zijn achternaam Hassan is. Jano stelt hier dus dat hij weet dat de hoofdverdachte Ali Hassan heette en dat hij hem kende. Even later spreekt hij zichzelf weer tegen met de stelling dat hij geen Ali Hassan kent. Neem dan ook nog even mee dat Ali Hassan een soort lijfwacht voor Feik was. Waar Feik was, daar was Ali ook. Jano kent Feik wel, maar Ali niet? En hij weet ook niet dat Ali ook een Koerd is en dezelfde achternaam heeft als hij? Feik kent hij van het voetbal, maar hij is vergeten dat Ali altijd meeging met hem en Feik in dezelfde auto? Maar bij Feik is het nog merkwaardiger, want hij wordt nota bene in het onderzoek genoemd als een goede bekende van Ali: “In het asielzoekerscentrum werpt Ali zich op als ‘aanvoerder’ van de jongere Turkmenen. Ook gaat hij om met Feik Mostafa (15) en zijn vader. Feik is in het onderzoek naar de moord op Marianne voor de politie al gauw een interessant persoon. Getuigen verklaren over een ruzie die hij en Marianne in februari 1999 hebben in de Ringobar in Veenklooster. Hij maakt volgens andere discotheekbezoekers een beweging naar Marianne alsof hij een keel doorsnijdt”. Voor Feik geldt evenzeer dat hij kan bevestigen c.q. ontkennen dat de juiste Ali is opgepakt. Maar ondanks dat hij in het rapport wordt genoemd en beschikbaar is voor Justitie, werd hij als de pest vermeden. Wat was er nu voor de hand liggender geweest om Feik, de onafscheidelijke compaan van Ali Hassan, te vragen: Hebben wij de juiste Ali in Turkije opgepakt? Hieruit blijkt reeds dat Justitie dondersgoed weet dat de verkeerde Ali is opgepakt en dat Jano en Feik dat kunnen bevestigen. Daarom werden zij buiten het zogenaamde ‘uitvoerige’ onderzoek gehouden. Wat is nu de kern van mijn zogenaamde ‘laster’ jegens Jano? Heel simpel: Ik zeg dat hij de juiste Ali Hassan kent, weet dat een verkeerde Ali in Turkije is opgepakt en dit verzwegen heeft voor de politie. Daar is niets lasterlijks aan want het is gewoon de waarheid, die hij nota bene zelf bevestigt in zijn aangifte. Bovendien zeg ik dat hij zo recent als 2009 in het gezelschap van de juiste Ali Hassan is gesignaleerd. Door Isabella in Groningen. Vervolgens

heeft hij Isabella bedreigd. Ook dit is geen laster, want het is gewoon de waarheid. Tenzij Isabella zou liegen, maar dat lijkt me sterk. In dat verband is het ook opmerkelijk dat Jano in zijn aangifte met geen woord rept over Isabella en dit voorval. Had ik zeker gedaan als Isabella liegt. Maar ik zeg hiermee nog veel meer over het OM. Namelijk dat zij doelbewust een verkeerde Ali hebben opgepakt om te verhullen dat de juiste Ali daags na de moord heimelijk door Justitie het land is uitgezet. Vervolgens heeft het OM in 2011 het hele Nederlandse volk voorgelogen in hun rapport ‘Onderzoek Ali H.’ met de conclusie dat de juiste Ali is gearresteerd. Dat is een zaak van algemeen belang. Waar macht ontspoort, moet de burger opstaan. Het is in deze zaak dus niet zozeer Wim tegen Jano, maar Wim tegen het OM. En dat bleek ook weer gisteren op de tweede rechtszitting uit de aanwezigheid van Officier van Justitie Henk Mous, de man onder wiens regie het ‘Onderzoek Ali H.’ is uitgevoerd en bovendien de aanklagende OvJ in de rechtszaak van Jasper S. Kennelijk is Mous en consorten er veel aan gelegen dat Wim de mond wordt gesnoerd en zijn stellingen als ‘laster’ worden gekwalificeerd. Een land waarin de waarheid tot ‘laster’ wordt gemaakt, waarin critici van de macht worden bestraft en gepsychiatriseerd, begint op Noord Korea te lijken. Zeer zorgwekkend. Wat was er nu logischer geweest om twee goede vrienden van de gezochte Ali Hassan te vragen: Klopt het wat Dankbaar zegt? Hebben wij de verkeerde Ali opgepakt? Dat deze vraag zelfs niet aan Jano mocht worden gesteld tijdens mijn rechtszittingen, maakt natuurlijk alles duidelijk. Ik begreep dat de voorzitter mij van alles had willen vragen. Edelachtbare, u mag mij altijd bellen en mailen: 023-5268730 of [email protected]. In hoger beroep tegen een onwettig vonnis Posted on 3 maart 2014 door wdankbaar Zojuist gaf de strafgriffie van de rechtbank Groningen mij telefonisch een samenvatting van een uitspraak die nog nooit eerder is vertoond. De volledige uitspraak is inmiddels hier gepubliceerd en uiteraard zullen wij deze verder bespreken vanavond bij Myra. Kort gezegd komt het erop neer dat ik alle artikelen over Jano Hassan en Dick Sletering van deze website zou moeten verwijderen op straffe van 4 weken voorwaardelijke gevangenisstraf. De door het OM geëiste exorbitante taakstraf van 80 uur is volledig afgewezen. Waarom is dit vonnis nu zo uniek en krom? Omdat voor het eerst iemand wordt verboden om de waarheid te vertellen. Omdat voor het eerst de waarheid als smaad wordt betiteld. De kern van mijn stelling over Jano Hassan is immers dat hij de toenmalige hoofdverdachte Ali

Hassan kent en de politie kan vertellen dat in 1999 een verkeerde Ali Hassan is gearresteerd. Dit is de waarheid, die hij nota bene zelf toegeeft in zijn aangifte. Erger is natuurlijk nog dat het OM categorisch weigert om aan Jano te vragen: Hebben wij de juiste Ali gearresteerd? Uit het antwoord zou immers blijken dat het OM in 2011 het hele Nederlandse volk heeft voorgelogen met hun rapport ‘Onderzoek Ali H.’, waarin men op kosten van de belastingbetaler bewust tot de verkeerde conclusie kwam: Wij hebben de juiste Ali H. gearresteerd! Dit terwijl justitie vlak na de moord toch hevig geïnteresseerd in Jano was. De rechtbank vindt het kennelijk niet van algemeen belang om aan te tonen dat ons eigen justitie het volk voorliegt, alsmede weigert getuigen in het onderzoek te betrekken die een leugenachtige conclusie kunnen logenstraffen. Verder is het vonnis een pure poging tot censuur (van nota bene de waarheid), in strijd met Europese wetgeving. Het behoeft geen betoog dat ik onmiddellijk hoger beroep zal aantekenen tegen dit schandelijke vonnis. Hiermee is dit vonnis krachteloos geworden tot en met de uitspraak in hoger beroep. Ik zal dan ook niks verwijderen of betalen tot desnoods cassatie. Daarin zullen wij ons ook toespitsen op de vraag waarom Jano Hassan geen aangifte heeft durven doen van mijn stelling dat hij zo recent als 2009 nog in het gezelschap van de juiste Ali Hassan is gesignaleerd en vervolgens de vrouw die dit heeft waargenomen, heeft bedreigd door een afspraakje voor te stellen op Koninginnedag 2009 na middernacht (het tijdstip waarop Marianne exact 10 jaar eerder werd vermoord). Een fragment uit het vonnis: De rechtbank dient vervolgens de vraag te beantwoorden of er in deze zaak sprake is van uitsluiting van strafbaarheid van het feit zoals bedoeld in artikel 261, derde lid, van het Wetboek van Strafrecht (Sr) en/of een veroordeling strijdig is met het recht op de vrijheid van meningsuiting zoals neergelegd in artikel 10 EVRM. Voor zover verdachte te goeder trouw heeft kunnen aannemen dat het te last gelegde waar was én het algemeen belang de telastelegging eiste, is geen sprake van smaad(schrift). Daargelaten of verdachte ten tijde van het doen van zijn uitlatingen te goeder trouw mocht aannemen dat hetgeen hij verkondigde waar was, diende hij daarmee in geen geval het algemeen belang.

Wim: De rechtbank wil dus niet eens toetsen of hetgeen ik verkondigde waar was. Wat ik verkondig is dat Jano Hassan een goede bekende is van de toenmalige hoofdverdachte Ali Hassan. Nu zegt de rechter in zoveel woorden: “Dat kan best waar zijn, maar er zijn TWEE voorwaarden nodig om je vrij te spreken van smaad. De tweede voorwaarde is dat hetgeen je verkondigde ook het algemeen belang dient. We gaan je op die tweede voorwaarde pakken, zodat we de vraag of je de waarheid sprak kunnen omzeilen”. De rechtbank vindt dus dat het geen algemeen belang dient als ik publiekelijk zeg dat Jano een goede bekende is van Ali Hassan. Snapt u het nog? Let wel, ik verkondig dit gedurende een periode dat er een landelijk debat gaande is over de vraag of Justitie in 1999 de juiste Ali Hassan heeft gearresteerd. Eén Vandaag had hier net 3 uitzendingen aan gewijd en het OM was bezig met een miljoenenverslindend onderzoek om die vraag te beantwoorden. Het OM kiest er echter steevast voor om de door mij aangereikte informatie consequent te negeren. Terwijl die informatie nu juist cruciaal was om de onderzoeksvraag te beantwoorden. Samenvattend zeg ik immers: “Vraag het aan Jano, die kan jullie zeggen dat jullie de verkeerde Ali hebben opgepakt en zelfs waar hij tegenwoordig uithangt”. Gezien het feit dat het OM mijn informatie - ook namens de moeder van Marianne gegeven – negeerde, is de conclusie gerechtvaardigd dat het OM haar werk niet goed doet. En dat is dan nog mild uitgedrukt. Hoe kan het geen algemeen belang dienen dat je duidelijk maakt dat dat het OM haar werk niet objectief en eerlijk doet? Het onderzoek naar de dader van de moord op Marianne Vaatstra was nog in volle gang en verdachte had Justitie haar werk moeten laten doen. Dit is geredeneerd vanuit de veronderstelling dat Justitie haar werk eerlijk en objectief doet. En dat is in deze zaak nu juist NIET het geval. Dit heb ik in feite aangetoond door duidelijk te maken dat Justitie informatie negeert die hen zeer eenvoudig had kunnen helpen om vast te stellen dat een verkeerde Ali Hassan is gearresteerd. Nogmaals: Hoe kan het blootleggen van een laakbare handelwijze van Justitie geen algemeen belang dienen? Voor zover verdachte Justitie had willen helpen of misstanden aan de kaak had willen stellen in het algemeen belang, al dan niet in de hoedanigheid van onderzoeksjournalist, had hij het kunnen houden bij het in algemene termen benoemen van die zaken. Eventuele details had verdachte dan kunnen delen met hen die daartoe bevoegd en aangewezen zijn, zonder deze details publiekelijk bekend te maken. Precies datgene heb ik gedaan. Ik héb de informatie gedeeld met hen die daartoe bevoegd en aangewezen zijn. Meerdere malen hebben zowel ik als de moeder van Marianne de hoofdofficier Mevrouw Bronsvoort aangeschreven en erop aangedrongen Jano Hassan de

cruciale onderzoeksvraag voor te leggen: Kende jij Ali Hassan en is dat de Ali Hassan die wij in Turkije gearresteerd hebben? Onze smeekbedes zijn echter consequent genegeerd. Dat het OM ook nu nog deze vraag niet aan Jano durft te stellen – en dit zelfs desgevraagd weigerde tijdens de eerste rechtszitting – spreekt natuurlijk boekdelen. Verdachte had voldoende andere mogelijkheden, maar koos er voor om aangever herhaaldelijk met naam en toenaam in het publieke domein te beschuldigen van concrete feiten, op een manier waardoor hij in zijn eer en goede naam werd aangetast. Dat de naam [betrokkene 1]al eerder in de media was genoemd als een door Justitie in het onderzoek als verdachte van de moord aangemerkte persoon, doet voor het verwijt aan het adres van aangever niet ter zake. Ik had geen andere mogelijkheden meer, gezien de consequente weigering van Justitie om in te gaan op onze vraag, dan de aangedragen informatie publiek te maken. Dit in het algemeen belang om aan te tonen dat het OM Oostindisch doof is, daar waar het gaat om het objectief en oprecht achterhalen van de waarheid in deze zaak. De titel van ons boek wordt steeds sterker. Vooral dat woord “verboden”. Antwoord op Yehudi Mosckowicz Posted on 1 november 2013 door wdankbaar

Moszkowicz Advocaten Utrecht t.a.v. de heer Y. Moszkowicz Voorstraat 2 3512 AM Utrecht Onderwerp: Terpstra/Dankbaar Auteursrechten inbreuk Verzonden per e-mail aan [email protected]

Overveen, woensdag 30 oktober 2013 Geachte heer Moszkowicz,

Zoals wij u reeds eerder bevestigden ontvingen wij uw e-mailbericht van zondag 27 oktober 2013 om 22.01 uur in goede orde. Inmiddels zijn wij ook in het bezit van uw schrijven zoals wij dat per normale post ontvingen. Per e-mail van eveneens afgelopen zondagavond hebben wij reeds gereageerd waarbij wij aangaven over een onvoorwaardelijke toestemming te beschikken tot publicatie van het zogenaamde dagboek van uw cliënt Maaike Terpstra, voorheen Vaatstra. Ook deden wij reeds kond van het feit dat de thematiek van het op handen zijnde boek ‘Het verboden dagboek van Maaike Vaatstra’ überhaupt niet afhankelijk is van welke toestemming dan ook, daar wij niet hebben besloten tot een integrale weergave van het dagboek. De wijze waarop een en ander vorm zal krijgen zult u eerst dan vernemen na verschijning van de uitgave. Met klem brengen wij u onderstaande statements onder uw aandacht. 1. In het boek ‘Het verboden dagboek van Maaike Vaatstra’ beperken wij ons middels aanhaling van strofen zoals deze in het dagboek voorkomen, echter welke door Mevrouw Terpstra in eerdere stadia aan ons ook mondeling zijn medegedeeld. In die zin: wij quoteren uw cliënt en komen per strofe tot onze analyses in samenhang met hetgeen op meer 500 pagina’s wordt gedebiteerd. Voor uw informatie. Het oorspronkelijke dagboek van uw cliënt telt nauwelijks 40 A4-tjes. 2. Uw cliënt heeft kopieën van haar ‘dagboek’ aan minstens 20 personen verspreid. 3. Als gevolg van het onder punt 2 gestelde is reeds een groot deel van het dagboek in tal van verschijningsvormen op het internet gepubliceerd, zoals onder meer op KlokkenluiderOnLine.is en Boublog.nl. Wij hebben hiermee geen bemoeienis gehad. 4. Dat u optreedt voor zowel de heer Bauke Vaatstra, voor wie u een schadeprocedure behartigt, en gelijktijdig voor zijn ex-vrouw, mevrouw Maaike Terpstra, komt ons nogal vreemd over, temeer omdat beide ex-echtelieden met elkaar gebrouilleerd zijn als het gaat om de beoordeling van al hetgeen zich rond de moord op hun dochter heeft afgespeeld. 5. U verwijst in uw schrijven naar een posting op mijn website strekkende tot: “In december verschijnt van de hand van Dankbaar een boek met de veelzeggende titel ‘Het verboden dagboek van Maaike Vaatstra’, dat schokkende, nooit gepubliceerde informatie bevat over aan de ene kant de bewuste justitiële en gerechtelijke manipulaties en aan de andere kant hoe de ware toedracht van de moord op weerzinwekkende wijze in de doofpot is beland. Maaike Vaatstra is door zowel justitie als haar eigen gezin monddood gemaakt maar heeft Dankbaar eerder verzocht zijn bevindingen voor een groot publiek te etaleren en daarbij te putten uit haar dagboek zoals zij dat jarenlang, nota bene onder aansporing van haar ex-man Bauke, heeft bijgehouden. De inhoud van de geschriften van Maaike zal veel Nederlanders de schellen van de ogen doen vallen, zo weet Dankbaar zich verzekerd”. Terecht citeert u de opmerking ‘putten uit’ waarmee nou precies is aangegeven hetgeen wij stellen onder punt 1.

6. U stelt dat uw cliënt nimmer op wat voor wijze dan ook toestemming heeft gegeven voor het kopiëren, reproduceren, herinterpreteren of welke verveelvoudiging van haar auteursrecht dan ook. Los van het hierboven gestelde kunnen wij u berichten dat deze toestemming wel degelijk is gegeven, zoal mondeling, schriftelijk als telefonisch. Het laatste is vastgelegd op tape. Toestemming in de toekomst is niet nodig te worden gegeven gezien het eerder gestelde. 7. Aan uw sommatie tot het onverwijld retourneren van het afschrift van het dagboek aan uw cliënte zullen wij niet voldoen daar wij dat niet middels vervreemding of anderzijds in ons bezit hebben gekregen maar in volle overtuiging en onder volstrekte wilsbekwaamheid van uw cliënt zelve. 8. Aangezien wij van de in ons bezit zijnde hard copy van het dagboek niet aan anderen hebben verstrekt, zullen en kunnen wij ook geen gehoor geven aan uw oproep om namen en adressen van derden te verstrekken aan wie wij een kopie zouden hebben doen toekomen. 9. Wij delen niet uw mening dat wij de (auteurs)rechten van uw cliënte met voeten treden. Zoals ongetwijfeld ook bij u bekend, kent het wetboek naast artikel 31 van de auteurswet (waarmee wij niet in overtreding zijn en niet zullen zijn) ook het citaatrecht. Voor alle citaten geldt de wettelijke eis dat men mag citeren wat in overeenstemming is met hetgeen naar de regels van het maatschappelijk verkeer redelijkerwijs geoorloofd is. Wel dient aangetoond dat aantal en omvang der geciteerde gedeelten door het te bereiken doel zijn gerechtvaardigd. ‘Wettelijk toegestaan doel’ is aan de orde nu het gaat om bespreking, kritiek, beoordeling en polemiek. Uw verzoek om ‘deze zaak’ te laten rusten zullen wij niet honoreren daar het algemeen belang het belang van welke rechtspersoon dan ook meer dan overstijgt. U stelt: ‘Er ligt een inmiddels onherroepelijk vonnis gebaseerd op onomstotelijk en objectief DNA bewijs, waarbij bovendien de dader NB een volledige bekentenis heeft afgelegd’. Echter u doelt hiermee op een juridische waarheid, hetgeen in de praktijk is gebleken nogal eens afwijkt van de werkelijke waarheid. Wij hoeven niet in herinnering te roepen de cases als De Puttense Moordzaak, Lucia de Berk, Ina Post, en de aanvankelijk veroordeelde in de Schiedammer Parkmoord, waarvoor in alle gevallen lange tijd een juridische waarheid gold doch waarvan de werkelijke waarheid thans geheel anders is gebleken. Weet u daarenboven verzekerd dat al hetgeen in het onderhavige boek zal worden gesteld door zowel uw cliënt als door haar ex-echtgenoot Bauke Vaatstra in alle opzichten is onderschreven, onderlijnd en bevestigd. De schriftelijke bewijzen (alsmede op band) zijn daarvan rijkelijk voorhanden. U stelt in uw schrijven dat het mevrouw M. Terpstra, voorheen Vaatstra, is geweest die zich tot u heeft gewend met het verzoek haar belangen te behartigen in opgemelde zaak. Kunt u

ons in het bezit stellen van een kopie van een schriftelijke machtiging daartoe? Wij vragen u dit ook in het kader van hoor en wederhoor omdat wij er op dit moment vanuit gaan dat hier andermaal sprake is van emotionele chantage van mevrouw Terpstra door haar ex-man en haar eigen kinderen. Immers ook dat gegeven/bewijs hebben wij zowel schriftelijk als op band voor handen. Wij zien een dagvaarding voor een kort geding zoals u aankondigt als dan te zullen uitbrengen met vertrouwen tegemoet. In dat geval verwijzen wij u naar een vonnis van de voorzieningenrechter in Breda in een volstrekt identieke kwestie: 3.8. De voorzieningenrechter oordeelt dat voor het op voorhand opleggen van een publicatieverbod moet kunnen worden vastgesteld dat de publicatie van het boek een onrechtmatige daad jegens Van Rooij zal opleveren. Daarvoor dient de voorzieningenrechter een afweging te maken tussen twee grondwettelijke waarborgen, te weten het belang van uitingsvrijheid en het recht op eerbiediging van de persoonlijke levenssfeer. Een dergelijke weging kan pas worden gemaakt op basis van concrete voor publicatie gerede gegevens. Nu nog geen definitieve voor publicatie vatbare tekst beschikbaar is gekomen, en Mauritz aangeeft nog aan de tekst te willen werken en niet expliciet kan aangeven of en zo ja wat er exact over dit punt – dan wel van de andere stellingen uit de brief van 25 november 2010 – in het boek zal worden opgenomen, kan de bedoelde afweging en toetsing nu niet plaatsvinden. Als desondanks toewijzing van de vordering zou plaatsvinden, zou dat in strijd met artikel 7 van de Grondwet zijn. Van Rooij blijft daarmee aangewezen op toetsing, en indien aan de orde compensatie, achteraf. De vordering wordt afgewezen. en 3.10. Zoals reeds onder punt 3.8 is overwogen, dient de inhoud van het boek vóór de publicatie voldoende vast te staan om te kunnen beoordelen of die inhoud jegens Van Rooij c.s. onrechtmatig is. Nu niet kan worden vastgesteld wat er gepubliceerd zal worden, kan de dreigende onrechtmatigheid thans niet worden vastgesteld. Onder deze omstandigheden zou een verbod tot publicatie en een gebod tot inzage van het manuscript vooraf, zoals door Van Rooij c.s. is gevorderd, neerkomen op censuur door de rechter vooraf en aldus in strijd komen met de onder meer door artikel 7 Gw gewaarborgde en nader in de jurisprudentie uitgewerkte vrijheid van drukpers. Dit zou anders zijn wanneer Mauritz de te publiceren tekst vrijwillig aan de voorzieningenrechter zou verstrekken met het doel de tekst te toetsen op dreigende onrechtmatigheid. Deze bereidheid aan de zijde van Mauritz ontbreekt. De vordering wordt afgewezen Met betrekking tot een eventueel kort geding verzoeken wij u ons tijdig te vragen naar onze verhinderdata.

Onder voorbehoud van alle rechten verblijft inmiddels, W.J. Dankbaar

Moszko wil verbod op alles, inclusief discussie Posted on 12 december 2013 door Hans Mauritz Als we de media mogen geloven is het al een gelopen koers. Terwijl pas woensdag aanstaande bekend zal worden welke van de 11 eisen, zoals Moszkowicz in zijn dagvaarding had gevraagd toewijsbaar te achten, kopten de media al met ‘Dankbaar mag dagboek niet publiceren’. Het journaille lijkt helderziende maar is het natuurlijk niet. Het is stemmingkwekerij en het gevolg van de hetze welke is ontstaan nadat de heilige Peter R. op prime time bij DWDD in een aanval van emotionele incontinentie los mocht gaan op Wim Dankbaar. Meteen daarna was het uitgesloten dat Wim een eerlijk proces zou krijgen. Een proces dat geheel niet had hoeven plaatsvinden omdat de beide auteurs van ‘Het verboden dagboek van Maaike Vaatstra’ in hun verweer op de eerste sommatie van Moszko al op 30 oktober, meer dan vijf weken voor de zitting en nog voor deze was geëntameerd hadden aangegeven dat zij niet zouden overgaan tot het integraal weergeven van het dagboek van Maaike. Toch kwam het kort geding er en dat was simpelweg het gevolg van het feit dat dit werkelijk ondermaatse advocaatje dat nou eenmaal al heel hard had geroepen en de media dat massaal hadden overgenomen. Het afblazen van dit spookproces zou teveel gezichtsverlies betekenen voor hem, Bauke Vaatstra, Freddy en de rest van de familie en zo mogelijk door het grote publiek verkeerd worden uitgelegd. Dankbaar en Mauritz hadden niets te verliezen omdat er simpelweg niets op het spel stond. Een mogelijk verbod voor wat ze toch niet zouden gaan doen. Een spookproces dus met spookgedaagden en een spookeiser die de gedaante van Maaike had aangenomen middels een ter elfde ure door Freddy Vaatstra naar Haarlem getransporteerd vodje waaruit moest blijken dat het pindamannetje Yehudi wel degelijk over een mandaat of machtiging van Maaike beschikte. Toen Hans Mauritz ultimo maandagavond zijn producties (lees: bewijsstukken) naar Moszko mailde zat daar ook bij een mailtje van een kennis van Maaike van 6 december 2013 waarin zij aangaf de dag ervoor met Maaike gesproken te hebben. In dat gesprek, zo mailde ze, had Maaike aangegeven nog nooit met Moszkowicz gesproken te hebben en dat zij ook geen weet had van het feit dat zij een halve ton smartegeld van Wim eiste. En daar had onze kleine smiecht nu dus iets op gevonden als blijk waarvan het handgeschreven kattebelletje pas tijdens de zitting boven water komt. Protesteren daartegen heeft geen zin want dit mag, vermits de tegenpartij er ter zitting kennis van kan nemen. Op diverse klokkenluiderssites wordt dit uitgelegd als een gebrek aan juridische kennis aan de zijde van ‘Wim en Hans’ echter tegen dergelijke rattenstreken is niet de beste advocaat opgewassen. No way. Wat had moeten gebeuren is dat beide gedaagden de kennis van Maaike zouden hebben gevraagd dit mailtje even te deleten in haar PC en opnieuw

te versturen op dinsdagochtend, de dag voor de zitting, waardoor nu de gedaagden ter zitting dit killing bewijsstuk van het feit dat Maaike zelf van toeten noch blazen weet hadden kunnen overleggen. Een retourtje Zwaagwesteinde om alsnog het kladje te ‘fabriceren’ was dan niet meer mogelijk geweest. Het kladje was er eenvoudigweg niet geweest en dus ook niet het bewijs van een door Maaike aan Moszko gegeven mandaat of machtiging. Maar ja, als rechtgeaarde burger hou je gewoon geen rekening met dergelijke laagbijdegrondse rattenstreken van een advocaat. De rechter zal er hopelijk het zijne van denken vooraleer hij komt met de uitspraak. Nogmaals, Dankbaar en Mauritz hebben niets te verliezen ook al komt het tot een verbod op integrale weergave van Maaike’s schrijfsels. De eerder door Maaike in de openbaarheid gebrachte essentiële onderdelen van haar ‘dagboek’ gaan natuurlijk vol mee in het megaonthullende aanstaande schandaalboek over de zaak Vaatstra. Natuurlijk vinden Dankbaar en Mauritz dat de voorzieningenrechter een verbod op publicatie zou moeten afwijzen omdat het complete werk van Maaike inmiddels een ‘geschrift van algemene bekendheid’ omvat. Niettemin zullen de media bij een negatief vonnis op juist dat punt het als een denderende nederlaag naar buiten brengen, ook al hadden Dankbaar en Mauritz al ruim en breed van publicatie van Maaike’s tirades tegen alles wat OM, justitie en politie heet, afgezien. En als dan op 10 van de 11 andere eisen van Moszko de rechter afwijzend beslist wordt daar met geen woord over gesproken. Zo werkt dit bij de mediaslaven van dit land. Een van die tien is het gevraagde smartengeld a raison van 50.000 ballen. Maaike weet van niets en zou dat tot in de eeuwigheid van haar jarenlange medestrijder Dankbaar nooit geëist hebben. Uitgesloten. Toewijsbaar is de eis allerminst omdat Moszko deze eis op geen enkele wijze heeft onderbouwd anders dan met een wederom gefabriceerd doktersbriefje. En dan nog, een dergelijke voorziening valt niet toe te wijzen in een KG omdat gedaagden voldoende aannemelijk hebben gemaakt van de afwezigheid van de voorzienbaarheid dat de vordering van Moszko in een bodemprocedure zou worden toegewezen. Een claim dus voor de bühne. Om de onderbuikgevoelens van het het SBS6 Hart van Nederland-klootjesvolk te stimuleren. ‘Tjonge, jonge, wat zielig allemaal. Moszkowicz hield een vlammend pleidooi, een aaneenrijging van aantoonbare leugens. Hij maakte werkelijk niets aannemelijk terwijl gedaagden Dankbaar en Mauritz met een twintigtal pagina’s tellend pleidooi kwamen waar geen speld tussen te krijgen was en nog eens een 22 tal producties (bewijsstukken) ter tafel kwamen waaruit onomstotelijk bleek dat Maaike wel degelijk aan Dankbaar toestemming had verleend om het dagboek te publiceren. Natuurlijk, formeel juridisch kan zij deze toestemming nu intrekken, maar eerdere publicaties naar aanleiding van die toestemming kunnen onmogelijk nog worden teruggedraaid. Iets wat ook door de advocaat werd geëist maar blindelings zal worden afgewezen. Moszko’s dagvaarding maar ook zijn pleitnota omvatte voor 95% niet ter zake doende kwalificaties over

Dankbaar en eigenlijk nul onderbouwing. Niets werd aannemelijk gemaakt of aangetoond. Niets bewezen. Waar de beste man wel heel goed in bleek is het 180 graden keren van de werkelijkheid, de feiten en de waarheid. Zo verweet hij Dankbaar dat Maaike paginagroot op de voorpagina van het AD en andere media was verschenen met de schreeuwende kop: ‘Ik wil mijn dagboek terug!’ Moszkowicz had zelf een rondje media gedaan, te beginnen met een persbericht aan NOVUM, om dit te bewerkstelligen, maar hij wist het zo te draaien dat dit te wijten was aan Dankbaar’s ‘laakbare gedrag’. Als Dankbaar wat in de media wil krijgen, lukt dat nooit, dus je kunt op je vingers natellen dat het hem in deze kwestie ook niet gelukt zou zijn. Ook hield hij de rechter voor dat Dankbaar – op zich toch werkelijk geestig geformuleerd – ‘een plank voor zijn kop had van monumentale omvang’. Want Maaike had al zo vaak gezegd dat zij niet wilde dat ik delen uit haar dagboek zou publiceren. Niet dat dat waar is, maar als voorbeeld haalde hij onderstaande email aan. Voor alle duidelijkheid: In maar liefst 22 producties wordt aangetoond dat die toestemming er wel degelijk was en dat tal van dagboekquotes van Maaike al eerder door haar zelf naar buiten waren gebracht. Iemand die dat niet leest uit alle emailbewijsstukken en bij de rechtbank aangeleverde telefoongesprekken tussen Maaike en Wim Dankbaar is jonger dan drie, ouder dan 109, volstrekt dement of krankzinnig. De voorzieningenrechter van dienst valt voor alle duidelijkheid onder geen van de genoemde categorieën. From: Maaike Terpstra Sent: dinsdag 20 november 2012 14:57 To: wim dankbaar Subject: RE: Maaike, waarom Jasper S niet de dader KAN zijn. Laat je niet ringeloren door het OM. voor de laaste keer LAAT ME MET RUST, ik wil NOOIT geen contakt meer met jou en je bende incl Klaske Let wel, deze email dateert van 2 dagen na de arrestatie van Jasper Steringa. Moszko maakte de rechter duidelijk dat Maaike deze email had geschreven. Terwijl hij dondersgoed weet dat dochter Ineke deze email heeft geschreven. Ineke moet hem dan ook op deze email attent hebben gemaakt. Als hij Maaike zou kennen, dan weet hij ook dat Maaike nooit zoiets zou schrijven aan haar brother in arms. Wat Moszko ook niet weet is, dat Maaike zelf aan ons erkend heeft dat ze deze mail niet heeft geschreven. Zij zegt: Dat moet Ineke zijn geweest want die heeft die hele middag op mijn laptop gezeten om alle correspondentie met jullie te wissen en jullie emailadressen te blokkeren.

Moszkowicz staat de rechter dus willens en wetens voor te liegen om Dankbaar te criminaliseren. Deze kinderen ontnemen hun moeder die hen 9 maanden gedragen heeft en liefdevol heeft opgevoed, niet alleen haar wilsbekwaamheid, ze roven ook nog haar identiteit. En als Wim de ‘dagboekkaper’ is dan is Ineke de computerkaper. Welke kinderen doen dit met hun moeder? Het is dat Maaike te oud is, maar ze zou ze eigenlijk over de knie moeten leggen voor een goed pak billenkoek. Dat verdienen kinderen die hun oude moeder emotioneel chanteren met de dreiging dat zij haar kleinkinderen niet meer mag zien als zij contacten blijft onderhouden met de ‘complotters’ die haar jarenlang op handen hebben gedragen. Wel vroeg de rechter aan Moszkowicz hoe hij het gesprek duidde dat Dankbaar en Mauritz als productie hadden aangeleverd. Het gesprek waarin duidelijk wordt dat Maaike al sinds 2010 weet dat Wim haar dagboek rechtmatig en met haar toestemming heeft ontvangen. Moszkowicz beargumenteerde toen dat het nog maar maar de vraag was of dat gesprek over het dagboek ging. Hij zei het echt en gaf daarmee aan tot de eerder genoemde categorieën te horen waarvan de krankzinnigen. Want, uit de citaten die Wim op één van de geluidsopnamen voorleest aan Maaike, is het zonneklaar dat het om het dagboek gaat. Aan het eind van de zitting kwam hij als gezegd met een handgeschreven briefje van Maaike waarin zij bevestigt dat zij Moszkowicz in oktober een volmacht had gegeven om haar te vertegenwoordigen. Nogmaals, het was duidelijk dat hij dit briefje in allerijl heeft laten maken door Freddy in te schakelen. Al een maand geleden hebben beide gedaagden aan Moszko gevraagd of hij een mandaat kon laten zien dat hij Maaike vertegenwoordigt. Dat heeft hij nooit geproduceerd. Maandagavond laat hebben wij een productie aangeleverd waaruit blijkt dat Maaike nooit contact heeft gehad met hem, dat dit contact via Freddy gaat. Toen heeft hij zich gerealiseerd: Shit, ik kan daar straks niet voor de rechter staan zonder mandaat. Freddy gebeld: Krijg iets handgeschreven op papier van je moeder en neem dat mee naar de zitting! Het is zonneklaar dat het zo is gegaan, want anders had hij dit ‘mandaat’ aangeleverd in zijn producties, waar het ontbrak. Er stond natuurlijk ook geen datum op dit briefje. Veeleiser Moszkowicz wil dus nu ook de facebook pagina uit de lucht halen. Hij wil dus elke discussie uitbannen die gaat over de vraag of we met Jasper Steringa wel de juiste oplossing van deze moord te pakken hebben. Als het aan Yehudi ligt, mocht er ook niet gedebatteerd worden over de vraag of Ina Post, de Twee van Putten, Lucia de Berk, Cees Borsboom (Schiedammer Parkmoord), Louis Hagemann, etc, wel gedaan hebben wat hen door de rechterlijke macht werd aangewreven. Ondertussen kunt u het boek al voorbestellen op www. HetVerbodenDagboek.nl, daarvan de pagina ‘bestellen’. Wees er vroeg bij want door alle media aandacht voor en tijdens de

verschijningsdatum zal de eerste druk snel uitverkocht zijn. Waarom dan wel gerekend op de media? Simpel, om de killing facts en bewijzen welke tot de publicatie van het boek onder de pet worden gehouden kunnen mediamannetjes en mediavrouwtjes straks niet meer heen. Onmogelijk. J. Hans Mauritz, voor de exploitant van dit blog

From: Maaike Terpstra Sent: dinsdag 12 juni 2012 To: wim dankbaar Subject: RE: hallo Wim de mail naar jou toe van mij wil je die niet op een webside zetten. krijg dan vast commentaar uit de fam kring. en aangezien ik dat op dit moment er niet bij kan hebben nu dit verzoek. vr groeten maaike En dan te bedenken dat Maaike al die tijd gelijk had, al in haar dagboek, tien jaar voordat ik haar leerde kennen. Dit zal blijken uit ons boek, dat ook Maaike rehabiliteert. Ook in dit Libelle artikel had Maaike gelijk: Meteen flitste een verhaal door mijn hoofd wat Marianne me enkele weken daarvoor had verteld. Ze had toen op een uitgaansavond in een discotheek ruzie gekregen met twee asielzoekers. Ze wilden met haar dansen, maar Marianne weigerde. Een van de twee jongens heeft haar toen bedreigd en hij werd daarna door de uitsmijter buiten de deur gezet. Marianne kon er wel om lachen, zag er het gevaar niet van in. Ik heb het gevoel dat deze jongens meer met de moord op Marianne te maken hebben. Marianne is op een steenworp afstand van het asielzoekerscentrum gevonden. We hebben het vermoeden dat de daders daarvandaan komen. Maar in mijn beleving heeft justitie het daar vanaf het begin af aan juist niet willen zoeken. Ik heb er wel eens over gedacht míjn verhaal op te laten schrijven. Ik heb de afgelopen jaren allerlei stukken en aantekeningen verzameld. De titel heb ik al: De moord die niet opgelost mócht worden. Krankzinnig dat Maaike, zonder dat ze dit weet, 50 mille smartegeld van mij eist. De titel van het boek is in elk geval meer toepasselijk dan ooit. Geen verbod op uitgifte boek ‘Het verboden dagboek van Maaike Vaatstra’, geen 50.000 euro smartengeld, geen verbod op facebook page, geen contactverbod. Posted on 18 december 2013 door wdankbaar

Dit is onder meer het resultaat van de uitspraak in kort geding waar centraal stond of de auteurs van ‘Het verboden dagboek van Maaike Vaatstra’ (lees niet: het dagboekje van Maaike Vaatstra zelf) Maaike’s eigen schrijfsel zouden mogen publiceren in hun eigen boek. Het is op dat punt dat de rechter een verbod heeft uitgesproken, maar hij heeft ook geoordeeld dat tal van andere eisen van advocaat Moszkowicz, zoals een verbod op het boek van Dankbaar en Mauritz, volstrekt onzinnig was. De uitspraak van het geding voorziet dus wel in een verbod op integrale publicatie van het ‘dagboek’ van Maaike zelf of delen daarvan. Dit was te verwachten, en de beide auteurs wisten dat al nog voor zij vorige week voor het kort geding naar Haarlem reden. Ze hadden nota bene zelf al op 30 oktober 2013 bij Moszkowicz aangegeven niet tot integrale publicatie van het dagboek (en ook geen delen daarvan) in hun eigen aanstaande boek over te gaan. Uiteraard zal dit door Moszkowicz en de media worden uitgelegd als een grote nederlaag voor Dankbaar, Mauritz en uitgever Novio Media. Die zijn hier echter geenszins van onder de indruk of rouwig om. Sterker, de titel van het boek ‘Het verboden dagboek van Maaike Vaatstra’ is krachtiger en veelzeggender dan ooit. Het dagboek van Maaike, wat iets heel anders is dan het boek van Dankbaar en Mauritz, is nu immers ook officieel door de rechter verboden. Iets wat verboden is, is extra aantrekkelijk. Wat velen nog niet begrijpen, vooral door de misleiding van de media onder aanvoering van de obsessief op Dankbaar gerichte journalist Chris Klomp, is dat het boek voor het overgrote deel niet ziet op de schrijfsels van Maaike. Voor de auteurs is de één-op-één weergave (en zelfs niet de citaten) van het dagboek van Maaike ook helemaal niet nodig om het boek een knallende eye-opener te laten zijn. Hoewel de titel misschien anders doet vermoeden, gaat het boek hoofdzakelijk over de Vaatstra zaak zelve, de ware toedracht van de moord, maar bovenal het mega-bedrog van Justitie om die ware toedracht te verhullen. En juist dit heeft Maaike zo goed aangevoeld en beschreven in de eerste twee jaar na de moord, waarin zij haar dagboek bijhield. Tien jaar voordat Dankbaar op het toneel kwam. Haar dagboek is dan ook om gegronde redenen ‘verboden’. En toch ook weer niet, want een ieder die het wil lezen, hoeft maar te googelen op ‘Het dagboek van Maaike Vaatstra’ om haar grootse werk tot zich te nemen. Dat dit werk groots is, zal haarfijn naar voren komen in het boek, dat dus ook een lofzang zal worden op Maaike, Dankbaar’s door haar gezinsleden weggekaapte strijdmakker. Niettemin zullen Dankbaar en Mauritz hoger beroep aantekenen tegen de uitspraak. De veroordeling om de exorbitante kosten van de (toegevoegde) Yehudi Moszkowicz te voldoen (ruim 6000 euro) schiet bij ons principiëel in het verkeerde keelgat. Het was immers een kort geding waar Dankbaar en Mauritz niet om hadden gevraagd, maar wat toch doorgezet werd door Moszkowicz ondanks het feit dat wij hadden aangegeven zijn vorderingen niet te willen overtreden. Bovendien zijn wij het niet eens met het oordeel van de rechter dat Maaike nooit toestemming heeft gegeven voor publicatie van passages uit haar dagboek zoals die reeds eerder op Rechtiskrom en elders, onder meer Boublog, zijn gepubliceerd. Deze passages zijn wel degelijk gepubliceerd in een tijd dat toestemming van Maaike bestond.

Het boek verkoopt overigens reeds als een tierelier. In twee dagen tijd, zonder noemenswaardige promotie, zijn er al ruim 1000 exemplaren voorbesteld. Terwijl het pas eind januari uitkomt. En vandaag op het radiojournaal! Vier miljoen luisteraars, hatsikidéé! Van zoveel gratis publiciteit kunnen auteurs alleen maar dromen. Dankjewel Yehudi! Op naar de eerste mijlpaal van 100.000! Enkele passages uit het vonnis: 4.19. De vordering als bedoeld in 3.1 onder 10 zal worden afgewezen. Het primair gevorderde verbod tot publicatie van het door [gedaagden] uit te geven boek gaat aanzienlijk verder dan slechts de desbetreffende passages van het dagboek van [eiseres] en komt in feite neer op censuur, hetgeen in strijd met de Grondwet zou zijn. Wat betreft de subsidiaire variant wordt overwogen dat het auteursrechtelijk belang van [eiseres] al voldoende wordt beschermd door toewijzing van het verbod tot publicatie van het dagboek of passages daaruit, zodat onvoldoende belang bestaat bij een tegen het boek gerichte voorziening. 4.21.De vorderingen als bedoeld in 3.1 onder 7 en 9 komen neer op een straat- en contactverbod. Dergelijke verboden vormen een inbreuk op het aan een ieder toekomend recht om zich vrijelijk te verplaatsen en vrijelijk contact te leggen met de buitenwereld. Voor het toewijzen van dusdanig ingrijpende maatregelen moet sprake zijn van in hoge mate aannemelijke feiten en omstandigheden die zo’n inbreuk kunnen rechtvaardigen. 4.22.[eiseres] heeft ter zake aangevoerd dat door de media gedurende meer dan een decennium intensief aandacht is besteed aan de zaak-Vaatstra, hetgeen van grote invloed is geweest op het privéleven van [eiseres]. Aan deze langslepende kwestie is op 19 april 2013 een einde gekomen met de veroordeling van Jasper S. Na de uitspraak is het de vurige wens van [eiseres] geweest deze lange en uitputtende periode eindelijk af te sluiten. [eiseres] heeft jaren in onzekerheid geleefd, waarbij de media haar geen dag met rust hebben gelaten. Door alle commotie rond de publicatie van het boek stond zij ineens weer in het middelpunt van de landelijke belangstelling. Ze stond zelfs levensgroot op de voorpagina van het AD toen het nieuws naar buiten kwam. 4.24.[eiseres] stelt tegen deze achtergrond dat [gedaagde sub 1] ook haar telefonisch lastig valt met allerhande theorieën en vragen. [gedaagde sub 1] heeft in de uitzending van ‘Talk to Myra’ d.d. 12 november jl. ook erkend dat [eiseres] die dag nog telefonisch door hem is benaderd. Daarnaast verklaart [gedaagde sub 1] in dit gesprek dat hij in de laatste twee

maanden vijf keer in [plaats] is geweest. Ook de dochter van [eiseres], Wilma, wordt nog regelmatig lastig gevallen. Zij is bijvoorbeeld op 9 november nog door [gedaagde sub 1] gebeld. [eiseres] en haar familie worden aldus door [gedaagde sub 1] gedwongen om keer op keer zijn theorieën aan te horen. Verder blijft [gedaagde sub 1] als beheerder van de Facebook pagina ‘The murder of [eiseres]’ zijn complotideeën ten toon spreiden. [eiseres] stelt dat zij lijdt onder deze handelwijze en acht dit handelen onrechtmatig. 4.25.Door de voorgenomen publicatie en de mededelingen hieromtrent die door [gedaagden] zijn gedaan, is er in de media veel aandacht aan deze mogelijke publicatie besteed. Verschillende media hebben hierdoor opnieuw veel interesse getoond voor [eiseres] waardoor zij, geheel tegen haar wil en wens, opnieuw is geconfronteerd met het misdrijf dat tegen haar dochter is gepleegd. Ook is zij hierdoor aangetast in haar persoonlijke levenssfeer. Hierdoor is bij [eiseres] schade ontstaan. [eiseres] vordert een voorschot. 4.26.[gedaagde sub 1] heeft een en ander weersproken. Hij heeft met name betwist dat hij [eiseres] nog regelmatig benadert. Van lastig vallen is al helemaal geen sprake. Buiten het in de uitzending genoemde telefoontje heeft hij geen contact met [eiseres] gehad. De bezoeken aan [plaats] zijn ondernomen om onderzoek te doen. Bij die bezoeken is [eiseres] niet bezocht of benaderd. De facebook-pagina ziet op de moordzaak als zodanig. [gedaagde sub 1] meent tenslotte dat de vordering tot schadevergoeding onvoldoende is onderbouwd. 4.27.De voorzieningenrechter is van oordeel dat [eiseres] tegenover betwisting door [gedaagde sub 1] onvoldoende heeft aangevoerd om op dit moment een straat- en contactverbod te rechtvaardigen. In het bijzonder is tegenover die betwisting niet aannemelijk geworden dat [gedaagde sub 1] [eiseres] de afgelopen maanden buiten het ene telefoongesprek heeft lastig gevallen. Verder is niet duidelijk wat er op de facebook-pagina ‘The Murder of Marianne Vaatstra’ staat, en waarom dat onrechtmatig jegens [eiseres] zou zijn. 4.28.De mogelijk van weinig respect voor privacy getuigende wijze waarop [gedaagde sub 1] in het algemeen opereert om zijn denkbeelden wortel in de werkelijkheid te doen schieten is, mede gelet op het effect dat van de reeds besproken toewijzingen zal uitgaan, onvoldoende om nu een straat- en contactverbod op te leggen. Die vorderingen zijn dan ook niet toewijsbaar. 4.29.[gedaagde sub 1] dient er bij het uitzetten van zijn verdere koers in de zaak-Vaatstra overigens wel rekening mee te houden dat het belang dat [eiseres] (en de rest van de familie) erbij heeft dat de familie rust krijgt doordat ook de buitenwereld die zaak met de veroordeling van Jasper S. als afgedaan beschouwt, door een in de toekomst mogelijk tot oordeel geroepen rechter zwaar zal worden gewogen. 4.30.De vordering als bedoeld in 3.1 onder 8 strekt tot verkrijging van een (voorschot op) schadevergoeding. Met betrekking tot een voorziening in kort geding, bestaande in veroordeling tot betaling van een geldsom, is terughoudendheid op zijn plaats. De rechter zal daarbij niet alleen hebben te onderzoeken of het bestaan van een vordering van de eiser op de

gedaagde voldoende aannemelijk is, maar ook of daarnaast sprake is van feiten en omstandigheden die meebrengen dat uit hoofde van onverwijlde spoed een onmiddellijke voorziening is vereist, terwijl de rechter in de afweging van de belangen van partijen mede zal hebben te betrekken de vraag naar – kort gezegd – het risico van onmogelijkheid van terugbetaling, welk risico kan bijdragen tot weigering van de voorziening. Deze vordering zal worden afgewezen. 4.31.De voorzieningenrechter is van oordeel dat het bestaan van een dergelijke vordering van [eiseres] op [gedaagden], laat staan de hoogte daarvan, niet voldoende aannemelijk is geworden. Ook heeft [eiseres] geen (spoedeisend) belang gesteld op grond waarvan een eventueel oordeel van de bodemrechter daaromtrent niet zou kunnen worden afgewacht. Daarbij is mede redengevend dat de hierna sub 5.5 te geven veroordeling een zeker van herstel van schade plaatsvindt.