Verslag van de 5e wedstrijd voor het 3D kampioenschap op de Nürnbergring
Na dik drie weken en de nodige voorbereidingen was het dan weer zo ver. De volgende wedstrijd voor het 3D kampioenschap stond weer voor de deur. De Nürnbergring in Duitsland. Hier hadden wij enkele maanden geleden al een 6uurs wedstrijd gereden dus hadden we het idee de weg al een beetje te kennen. De weersverwachting was goed en we hadden voor de vrijdag nog een extra training dag weten te boeken, dus plenty tijd om te oefenen. Ik had na Spa het lek weer boven en Jeroen stond strak om te zien hoe na twee voorgaande wedstrijden op de 899 zijn eigen 1199 met ander, lees nieuw geprepareerd, blok zou gaan. Proberen dezelfde agressieve stijl aan te houden van de 899 en dan de pk’s van de 1199. Angelique had weer voor een weeshuis aan voedsel ingekocht en deze keer extra drank na het zuipfestijn van Spa. Na het laden van alles werd op donderdag om drie uur met vrachtwagen en camper koers gezet naar het circuit in de Eiffel. Om een uurtje om half zeven landen we op het circuit. We zoeken een leuk plaatsje uit in de buurt van Theo en Ine met mooi uitzicht op een deel van de Nord Schleiffe. Het oude circuit van 22 km waar iedere malloot voor 20 euro een rondje op mag rijden. In een recordtijd (ja, want alles is nu eenmaal een competitie) staat het hele spul en kunnen we aan de ondertussen door Angelique klaargemaakte warme hap beginnen. De motoren staan er onberispelijk bij en we hebben er allemaal veel zin in. Vrijdag uitgeslapen op en lekker de baan op.
Atiba gaat zoals het hoort als een speer maar ook Jeroen knalt lekker. Ik moet een beetje warm draaien maar ga ook lekker rond. De 4e sessie neemt Atiba mij een sessie op sleeptouw en gaat mijn tijd lekker omlaag. Wel hebben we tijdens alle sessies heel veel last van veel bij onze groep ingedeelde classics. Er waren er bij die lekker doorreden maar er waren er ook die bijna achteruit gingen. Echt best wel gevaarlijk. De laatste sessie konden we gelukkig met alleen de 3D vrienden rijden. De verrassing aan het einde van de dag was dat niet Atiba maar Ronald van Vliet, wel met een sleepje van Atiba, de snelste tijd op de klokken wist te zetten. Volgens Theo niet slim van Ronald, want nu was Atiba helemaal gebrand op een snelle tijd. Nu was dat 2,09. ’s-Middags arriveerde Ilse met moeder Jacobine en Mike met het hele gezin in de camper. Door het lekkere weer was het lang gezellig op het paddock. De volgende dag hadden wij slechts twee keer een kwalificatie van 25 min. waarin de startpositie voor de races van de volgende dag bepaald zouden worden. Atiba wilde direct een snelle tijd zetten en Jeroen had zeker ook zijn dapper pillen op. Ik was weer een beetje aan het dieselen dus kwam langzaam op gang. Tot Arndt vlak voor mijn neus onderuit gaat. Ik kan hem net ontwijken maar ben een beetje uit mijn ritme. Dan enkele ronden later zie ik Atiba in de grindbak staan. Ik besluit ook maar binnen te gaan en mogelijk de 2e kwali mijn tijd te verbeteren. Afwachten wat er met Atiba gebeurd is. Hopelijk valt de schade mee. Jeroen zet een super 8e tijd neer en ik land op de 17e plaats. Het duurt lang voor we iets horen over Atiba. Dan komt Ilse aangerend en zegt dat ze naar de medische post moet. Na een veel te lange tijd komt Piet de motor terug brengen. Ziet er ernstig uit. Tank plat, stuurhelft afgebroken en alle kuipwerk naar de haaien. Dan komt Atiba terug. Arm in het verband en helemaal aangeslagen. Ik dirigeer hem direct door naar mijn camper en leg een deken over de motor.
Ik gooi al mijn ervaring en managers skills in de strijd om Atiba ervan te overtuigen dat hij zondag gewoon de wedstrijd kan rijden. Desnoods op mijn motor. Hij gaat tenslotte voor het kampioenschap. Op dat moment komt dit allemaal even niet binnen maar dat komt nog wel. Atiba en Ilse gaan even en stukje wandelen om stoom af te blazen. Ik besluit samen met Jeroen vast aan zijn motor te beginnen. Nu wordt alweer onderstreept waarom wij ook weer in de 3D cup rijden. Van alle kanten worden reserve delen aangeboden. Zijn directe concurrenten in het Kampioenschap bieden als eerste hulp en spullen aan. André biedt een tank aan, Johnnie een stuurhelft en Arndt het diverse kuipwerk. Jeroen en ik weten Atiba te overtuigen dat het een haalbare kaart is met als back-up mijn eerdere aanbod. De tweede kwalificatie valt letterlijk in het water waardoor de tijden van de eerste kwalificatie blijven staan. Atiba heeft wel een ongelofelijk pole tijd gezet van 2,03. 6 Seconden onder zijn tijd van vrijdag en 4 sec. sneller dan de tweede man Johnny. Jeroen blijft op een super 8e plaats staan en ik vertrek van de 17e plek. Moet ik maar goed starten dus. Dan kan de bbq aan en gaan we met allemaal, Marco en Ferry zijn ook gekomen, aan de smikkel. De schottelbraaien worden aangestoken. De drank doet ook leuk mee en Angelique pakt Atiba nog maar eens goed aan. André is ondertussen met een highsider ook hard onderuit gegaan. Weinig schade maar wel een heel pijnlijke pols. Ook hij laat Angelique zijn pols onderhanden nemen. Arndt bezorgt Liek veel werk met een forse, pijnlijke rug. Zweten hoor. Na de nodige omzwervingen op het paddock om met iedereen bij te kletsen gaan we op tijd ons mandje in. Op zondag hebben wij rond half 10 onze eerste wedstrijd al.
Zondag is de baan nog gedeeltelijk nat en het is kil en mistig. Shit dus. Ben toch al geen ochtendmens. Opstellen op slicks op een deels natte baan. Pfff. Na twee opwarmronden heb ik nog geen goed gevoel. Start. Ik zit in de middenmoot maar ga voor geen meter. Halverwege de wedstrijd overweeg ik zelfs te stoppen. Als ik achter me kijk zie ik echter dat ik minstens de helft van het veld nog achter me heb. Ik kom als 17e over de streep maar ben absoluut niet tevreden. Even afkoelen dus. Jeroen komt op een ongelofelijke 4e plaats 1,5 sec. achter nummer drie over de meet. Hij is een beetje door het dolle dus. Atiba was weer helemaal terug en wint met overmacht de race. Alles bij elkaar toch een geweldig resultaat voor het team. Doordat er van 12 tot 16 een endurance voor classics gereden wordt stond onze 2e wedstrijd pas om 17 uur op het programma. Plenty of tijd dus voor een middag bbq. Er waren diverse vrienden van Atiba komen aanmoedigen waaronder zijn kapper. Leuk volk en mooie fotokes maken konden ze ook al. Het weer wordt beter en we maken ons op voor een tweede vette race. Atiba zien we nooit meer terug (saai hoor) en Jeroen vertrekt goed. Ik heb besloten hem in het vizier te houden en heb een goede start. Ik kom lekker op stoom en ben gedurende de hele wedstrijd in gevecht met Jarno. Na een ronde of 6 weet ik hem met een “do or die” poging aan het einde van het rechte stuk te passeren. In de laatste ronde (wist ik niet) verzuurd mijn rechter onderarm en moet ik een seconde langzamer gaan rijden. Fuck daar heb je Jarno weer. En in de laatste bocht komt ook Arndt nog voorbij. Volgende keer moet Liek maar wat harder knijpen.
Uiteindelijk finish ik op een goede 12e plaats na een super race. Jeroen is als 8e weer super goed over de streep gekomen en Atiba, Ja, weer met overmacht op nummer een. Na het podium waar Theo ook weer zijn tweede beker in de open klasse kon ophalen was het weer opruimen geblazen. Om half acht reden we weg na weer een weekend vol ups en downs. Gelukkig met meer ups dan downs dus. Atiba staat nu met 9 punten los van Johnny Kock. Met nog twee racen in Assen op 12 oktober moet het eerste kampioenschap voor PowerSeal mogelijk zijn. Jeroen staat op een goede 7e plaats en ik probeer nog enkele plaatsen te winnen om dichter bij de top 10 te komen.
Powerrangers om the move. Ik houdt jullie op de hoogte over de plannen voor deze laatste wedstrijd in Assen.
